Haarlems Duilm
Qb Europessche Oorlog.
I
TWESDS BLAD
Dinsdag II Jan nari 1917
Overzicht.
Er komen nog benige NAKLANKEN
VAN DE VRBDESBEMOEUNGEN.
Eeriigo Engelsclie ministers hebben
het woord gevoerd, lteeds gaven we
in ons vorig overzicht iets uit de rede
van minister Henderson. Hij ver
klaarde verder op do vraag „Wenscht
do arbeiderspartij da» oorlog voort
te zetten of zou zij genoegen nemen
met een vrede, verkregen door on
derhandelingen?" hot volgende: „De
arbeiderspartij zal genoegen noinon
met een vrede, die oen einde maakt
aan het bestaan van oen groote, niet
door moreel© overwegingen geleide
militaire macht. Wanneer en alleen
wanneer dat door onderhandelingen
verzekerd kan worden, zal niet alleen
de arbeidersparlij, maar iedereen in
ieder land van de geallieerden den
vrede door onderhandelingen welkom
hoeten. De zekerste waarborg van
wijziging in het Duitsche karakter
zijn vredesvoorwaarden, die eener-
zijds niet wraakgierig zijn, maar
anderzijds het zoo duidelijk maken,
dat Duitschland de nederlaag heeft
geleden, dat 't zelfs voor een Duitsch
geschiedschrijver onmogelijk zal zijn
vol te houden, dat zijn land bij het
begin van de 20ste eeuw dank ver
schuldigd is aan zijn militaire kaste.
Wij kunnen niet duiden, dat een zoo
sterk en een zoo belangrijke plaats
innemend leger, als gevormd zou
woiüen door Duitschlanu, Oostenrijk
Turkije en Bulgarije, feitelijk onder
Duitsch controle zou staan.
Minister Barnes (arbeiderspartij)
zei: „dat allen den vrede wilden
maar dat de beste manier om vrede
te krijgen was, dat men den vredo
uit zijn geest verbande, totdat ver-
kregen was wal men wilde bereiken.
Duiisclnands vredesaanbod was met
echt. Er wordt daarin nog gesproken
op den toon va» een veroveraar. En
aan een wild beest kan Engeland
geen voorwaarden stellen. at de
vredesvoorwaarden betreft, president
Wilson kan verzekerd zijn, dat En-
geiand niet strijdt om Duitschland te
verpletteren, maar wel om de mili
taire macht en den militairen trots,
niet in Duitschland alleen, maar
overal, te vernietigen en dat
Duitschland, voordat En
geland onder handel iu
gen kan aangaan, België
en de bezette landen van
de andere kleine volken
moet ontruimen en vergoe
ding toestaan voor li et hun
aangedane kwaad en een
vredesverdrag moet lee-
konen, dat gesteund zal
worden door de interna
tionale moreeie kracht
van de geheelewerel d".
De „Yorvvarts" 't blad der Duit
sche socialisten verwacht dat Wil
son zijn pogingen om tot vredesbe
middeling ue komen niet zai staken,
't Blad hoopt dat Duitschland de po
gingen van Wilson zal steunen, ten
einde tot een vrede door overeen
komst te geraken. Het blijkt evenwel
niet of de Duitsche rogeering bereid
zou zijn hoar vredesvoorwaarden aan
den president mede te deelen. Mis
schien hangt dit af van 't antwoord
der Entente op de nola van Wilson.
In afwachting van den vrede gaan
de béide oorlogsgiocpen mei fe.ncid
den krijg voortzetten. Een beeld van
die felheid geeft EEN RUSSISCHE
LEGERORDER, die (naar Wolff ver
zekert; afkomstig is van den luite
nant-generaal Kiekrasof, en alsvoigt
luidt:
De opperbevelhebber heeft bevolen,
dat de manschappen dadelijk in ken
nis moeten worden gesteld van het
feit dat de vijand ons vredesvoor
waarden aangeboden heeft die abso
luut onaannemelijk zijn en zelfs de
gedachte aan vrede niet kunnen doen
opkomen .De oorlog zal voortduren
tot de laatste vijandelijke soldaat
van de grenzen van ons vaderland
verdreven is.
De opperbevelhebber Broessilof
eischt, dat de kogel en de bajonet de
-eenige gesprekken met den vijand
zullen zijn. Onoverwonnen, heldhaf
tige. dappere regimenten van het
ijzeren corpsl De vasche Duitscher
wordt laf en smeekt om vrede. Dat
wil dus zeggen dat hij er leelijk aan
toe is, al drijft hij ook nog handel
met den vrede. Antwoordt hem, slaat
hem in zijn staart en in zijn manen,
slaat dezen schurk nog in den dood
strijd, dan zal hij In alles toestem
men, op do knieën om vrede bedelen
en niet meer onderhandelen. Dus wij
Feuilleton
(Naar het Engelsch van David
Christie Murray).
16)
Hij at met moeite zijn ontbijt, zijn
mes en vork trilden In zijn handen,
onrustig dwaalden zijn grijze oogen
door de zaai en onwillekeurig voelde
hij weer met zijn hand in zijn bin
nenzak of het pakje bankpapier er
nog wel zat.
Een paar dagen later, toen hij in
de rookkamer van zijn sociëteit een
sigaar zat te rooken legde een neer
die tegenover hem zat, plotseling zijn
courant neer die hem tot dat oogen-
blik verborgen had. Sir Donald hoor
de het papier kraken en toen hij op
keek zag hij een bekend gezicht. Het
was het vriendelijk glimlachende ge
laat van aijn bankier.
-- Hoe maakt u het, Sir Donald?
Ik had gehoopt u -al eerder te zien,
maar ik veronderstel dat het met u
al net zoo is als mot de anderen,
wanneer u in Londen la, heeft u het
natuurlijk verbazend druk. Hij was
moeten nog korten tijd lijden en ons,
alien, op den Duitscher werpen. Zijn
einde nadert. Gelooft hem niet, duldt
niet -dat men met hem in onderhan
delingen treedt Ons parool is: de
kogel in "Zljui onwaardige borst, de
bajunet. In zijn leege .maag. Dit bevel
moet allen manschappen tot aan den
laats ten toe door de superieuren me
degedeeld worden".
Er komen eenige nadere bijzonder
heden over DEN GROOTEN OOR
LOGSRAAD DER GEALLIEERDEN,
die te Rome gehouden is.
In een sterk door den censor ge
kortwiekt tekrjram aan de „Stam
pa" wordt gemeld, dat de conferen
tie liet Grieksche vraagstuk defini
tief zal oplossen en tevens ook de
definitieve tekst van de antwoordnota
aan president Wilson en de neutra
len zal vaststellen. Het belangrijkste
vraagstuk, dat behandeld zou worden
(aldus de correspondent) was de vast
stelling van een nieuw veld
tocht p 1 a n, diat uiterst zorgvul
dig van alle kanten gewikt en gewo
gen moest worden.
Generaal Sarrail de aanvoerJor
van 't Entente-leger in Macedonië
kwam in Rome aan en had een lang
durig onderhoud met Briand,
De Fransche bladen uiten zeer
groote verwachtingen aangaande de
uitkomsten van het overleg te Rome.
De Petit Parisian spreekt „van den
dageraad van de overwinning".
In ROEMEN Ië hebben de centra-
len weer een succes te boeken. Voor
een zeer groot deel is 't land nu reeds
door hen bezet.
De Duitsche etaf meldt, dat d e
centralen Maandag de
vesting Focsani genomon
hebben. 3900 gevangenen
werden gemaakt, 3 kanon
nen en vele ma chinegewe-
ren.
Focsani telt 23000 inwoners.
Nader geeft de Duitsche staf daar
over de volgende bijzonderheden: „De
Zondag bracht 't negende leger nieuw
groot succes. Het wiep de Roemenen
en Russen uit de sterk verschanste
borgstelling van Odobesti op de Poet-
na terug. Verder zuidelijk is reeds
de in October uitgebouwde, thans taai
verdedigde Milcoevoestelling in storm
genomen. Bij een scherpen volgenden
stool werd den Roemenen en Russan
geen tijd gelaten zich in hun tweede
linie aan het kanaal tusschen Foc
sani en Jarestea vast te zetten. Ook
deze stelling werd doorbroken. Bij
het verder voortdringen werd de weg
FoscaniBolotestïe overschreden.
Maandagmorgen vroeg werd Foc
sani genomen. In de gewonnen ver
sterkingen zijn 3910 gevangenen ge
maakt. Vermeesterd werden drie ka
nonnen en vele mitra.lleurs.
De bij Focsani geslagen Russen
worden vervolgd".
Tot zoover hot Duitsche stafbericht.
Opgemerkt zij dut de mededeeling, dat
slechts drie kanonnen veroverd, wer
den de veronderstelling wettigt, dat
de Roemenen de vesting reeds ont
ruimd hadden voor de centralen bin
nentrokken.
Focsani is de invalspoort, naar het
zuidelijk gedeelte van Moldavië.
Er komen van Duitsche zijde geen
nadere mededeel: ngen over de ge
vechten AAN DE SERETH. Toch
staat het vast, dat de krijgsbedrijven
daar met feliiejd worden voortgezet.
De Russische staf meldt, dat
de aanvallen der centralen bij Kotoe-
mikhali aan de Senetlh vruchteloos
bleven.
Uit Parijs wordt aan de N. R. Ct.
geseind; „In politieke kringen, waar
men ingelicht is, geeft men er zioh
rekenschap van, dat de belangrijkste
gcbeurteii3 van het oogenblik de te
genwoordige verwoede strijd aan de
Serelh is".
Op 't noordelijke deel van "l Oos
telijke front zijn de Russen de aan
vallende partij. De Duitsche staf meldt
daarover, dat de Russen ten W. van
den weg Riga—Mltau met sterke
strijdkrachten opnieuw aanvallen op
een breed front. Aan de Aa slaagden
de Russen er in 't gewonnen terrein
uit te breiden. Op alle overige plaat
sen werden zij afgeslagen.
De Russische staf verklaart,
dat de Russen terrein wonnen bij
aanvallen ten N.W. van 't Tiroelmoe-
ras. Sinds 5 Januari veroverden de
Russen ten Z. van 't Babitxneer 16
kanonnen en maakten 800 gevange
nen.
Van de andere oorlogsfronten i3
geen belangrijk nieuws.
Verspreid nieuws
BETOOG-LNiG TEGÉN IIET WEG
VOEREN VAN BELGEN. Havas
seint uit Parijs: Een ontzaglijke me
nigte had aan de oproeping van de
Liga voor de rechten van den mensch
gevolg gegeven, welke liga een betoo
ging tegen het wegvoeren van do
opgestaan en schudde Sir Donald's
bevende, klamme hand.
Ja, zeide Sir Donald. Er komt
geen eind aan al die dingen die ik
moet afdoen, wanneer ik weer eens
voor een paar dagen in Londen ben,
ik weet werkelijk niet hoe ik nog
klaar moet komen. Ik moet ook nog
dat zaakje met u ln orde brengen,
maar zooals u weel zorgt Rutled ge
in den regel voor zulke dingen. Ik
zal maken dat het dadelijk in orde
komt.
Beet© Sir Donald, zeide Grant
ham, dat is maar een kleinigheid:
in uw goval zou ik zelfs durven zeg
gen, een formaliteit. Zooals u weet
it het onze gewoonte onze kianten te
waarschuwen en om u de waarheid
te zeggen. Sir Donald Is het den laat-
sten tijd, nu alles op financieel ga-
bied zoo onzeker is, wel een noodza
kelijke voorzorgsmaatregel gewor
den. voegde de bankier er met een
knipoogje aan toe. Hij lachte, alsof
zelfs de zorgen en gevaren van «.en
bankier hun vroolijken kant hadden.
Sir Donald lachte niet en evenmin
toen hij naar zijn hotel terugging.
Hij was er volkomen van overtuigd,
dat do tijd* gekomen was waarop hij
moest handelen en dat wel zoo spoe
dig mogelijk. IHj ging vroeg naar
zijn kamer, om alleen ta zijn en eene
rustig over alles na te kunnen den
ken. Hij zette een karaf whisky op1
Belgen had belegd. De oud-minLster1
Painlevé en de Belgen Maeterlinck en
van dor Velde h«e3den redevoeringen.
De dichter Maeterlinck verklaarde,
dat het beroep van de Belgische werk
lieden een van de meest hartverscheu
rende noodkreten was, die op aarde
hadden weerklonken, sedert deze een
menschel ijk aanzien had gekregen.
Hij bezwoer de onzijdigen alles te
doen wat hun plicht was, zij hebben
weliswaar verzet aangeteekend, som
mige met zeer lofwaardigen nadruk.
Spanje heeft eenige beloften gekregen,
Duitsche beloften over verzachting
van den maatregel en terugvoering
van de Belgen. De Vereenigde Staten
zijn Heviger in beroering gekomen
dan de anderen, de beloogingen zijn
elkaar opgevolgd. Maar wat is dat
alles in vergelijking met wat zij zou-
den moeten doen om hun geweten van
schuld te bevrijden tegenover dege
schiedenis, die hen zal oordeelen.
Van der Velde herinnerde aan den
uitroep waarmee hot, beroep van Je
'Belgische werklieden besluit: „Aan
gaande ons, als het geweld er een
oogenblik üi mocht slagen ons li
chaam tot slavernij te dwingen, onze
zielen zullen nooit iets anders willen
dan de onafhankelijkheid van ons
land en den triomf van het recht".
WEGVOERING DER BELGISCHE
BURGERS. Do Telegraaf meldt;
dat burgers uit dorpen in dc-n om
trek van Charleroi (provincie Hene
gouwen j naar t bezette Polen zijn
gevoerd, om daar dwangarbeid le
verrichten. Sommigen zijn er bezwe
ken, anderen kw amen ziek en geheel
verzwakt terug, weer andoren kon
den tot nu toe aun hun naasten fa
milieleden geen nieuws sturen.
DUITSOHLAND EN AMERIKA. -
De correspondent van de Doily Chro
nicle' te New-York verklaart, dat
hein is medegedee.d, dat aan Duitsch
land duidelijk te verstaan is gegeven,
dat de Yereenigde Gtaten geen verdere
„vergissingen" van onderzeeërs zul
len dulden.
VON BISSING MET VERLOF. -
Naar de „Kölnische Zeitung" mee
deelt, heeft von B.saing, de gouver-
nour-generaal van België, van den
keizer verlof gekregen om zich voor
zijn gezondheid naar Wiesbaden te
begeven, waar hij een kuur zal on
dergaan.
UIT BELGIë. Havao meldt, dat
de gouverneur-generaal een order in
zake de afbraak en herbouw van de
ruines in België gegeven hoeft. Huis
eigenaars die over geen kapitaal tot
wederopbouw besch.kken kunnen een
voorschot of gciUgescüeak ontvangen
uit de Belgische financiën.
UITKBERi'NGEN AAN WEDUWEN
VAN GESNEUVELDEN IN ENGE
LAND. De minister van pensioenen
Barnes beloofde in zijn te Southward
gehouden redevoering nog, dat le
slaat een pond per week zal betalen
aan alie oorlogsweduwen, die niet in
staat zijn in haar levensonderhoud te
voorzien.
TER ZEE. Lloyds meldt het zin
ken van den Engelschen schoener
„Brenda", Ue Noorsche stoombooten
„Laupar" {1407 lot» en „Hansi" (1143
ton).
Wolff meldt, dat het Deensche
stoomschip „Nösborg" (1547 ton) met
steenkolen op weg naar Bayonne,
door een Duitsche duikboot tot zin
ken gebracht Is.
SPAANSCH SCHIP GETORPE
DEERD. Havae seint uit Madrid
De bevestiging van het bericht, dat
„San Leandro" door een Duitsche on-
derzeeer getorpedeerd werd, heeft
nieuwe verontwaardiging gewekt.
Men geloofde inderdaad dat het ver
lies van hei vaartuig aan het een of
ander noodlottig toeval te wijten was,
omdat de aard van de lading die ge
heel uit vruchten bestond, het onwaar
schijnlijk maakte aan torpedeering
denken.
TEGENSPRAAK. De Britsche ad
miraliteit ontkent de juistheid van liet
Duitsche bericht, dat een Duitsche on
derzeeër den 28stcn December Ln het
oosten van de Middellandsctie Zee een
transportschip der geallieerden dat
geëscorteerd*: word dooroorlogssche
pen, heeft getorpedeerd en verklaart,
dat den 28en Dec. geen Enge lach of
F ranse h schip tn het oosten van de
Middedlandsche Zee in den grond is
geboord.
HET TORPEDEEREN VAN DE
„GAULOIS". Reeds was door den
Frahschen staf het zinken gemeld
van het Fransche slagschip „Gau-
lois" en door <len Britschen staf van
hel troeperitransporlschip „lvennia",
beide in de Middellandsche Zee. Nu
meldt de Duitsche staf, dat deze beide
schepen door een Duitsche duikboot,
commandant Steinbouer, getorpe
deerd zijn.
tafel en hing boven den haard een
glimmenden zilveren ketel. Onder het
genot van een warm grogje over
woog hy zich zelf de voor- en n&dee-
len van do beate manier om uit deze
moeilijkheid te geraken en de cata
strophe af te wenden die hij lioe lan
ger hoe dichter zag naderen.
Als hij van de vijftigduizend pond,
die daar in zijn jas tegen den muur
hingen er een vijfduizend afnam en
bij de bank A deposito plaatsto, zou
hij zijn tekort dekken en bovendien
nog een saldo overhouden van twee
duizend pond. Maar mocht hij er
eigenlijk wel aankomen? Wat zou
Norman Vic ure er wel van zeggen ais
hij dat wist? Voor hij stierf had Vi
cars gezegd: Denk or om dat je je
onkosten in rekening moet brengen,
onafhankelijk van de waarde van de
steenen en ik zou graag willen dat je
oen van de steenen uitzocht voor je
zelf, als een herinnering aan je ouden
kameraad en vriend. Ja, dat waren
zijn eigen woorden en er was uie-
mand die zoo eerlijk meende wat hij
zeide dan Norman Vlcar».
Deze overpeinzing verlichtte zijn
zorgen zoo, dat hij trek kreeg in nog
een tweede grocjo en het met kleine
teugjes uitdronk. 1-Iij glimlachte vol
daan. Hij besloot den volgenden dag
de vijftigduizend pond naar de bank
te brengen. Het aan te vullen tekort
van drieduizend pond kon hij be-
Stadsnieuws
Postcheque en Girodienst.
Over eenige maanden wordt bij de
Neder!andsche Posterijen de chèque-
e» girodienst ingevoerd, die een
grooten invloed kan hebben op het
maatschappelijk leven.
Daar over ileelen wij hierover het
volgende mede
Wie aan dezen dienst wil deelne
men voor het vergemakkelijken zij
ner betalingen, gaat naar het post
kantoor en stort daar een bedrag.
Hii is nu rekeninghouder en de post
neemt op zich, om de betalingen van
den rekeninghouder ie voldoen uit de
gestorte som. natuurlijk voor zoover
het bedrag, dal ten postkantore is
gebracht daarvoor toereikend is. Hij
krijgt vooraf een lijst, waarop Je
namen staan vermeld van degenen,
die evenals hij rekeninghouder zijn.
Bovendien ontvangt hij twee boek
jes een giro- (overschrijvlngs) boek
je en een cllèquë-boekje. Hij moet nu
zorgen dat op het postkantoor een
voldoend bedrag te zijnen name aan
wezig is. om daaruit do betalingen
te kunnen laten voldoen, en hij moet
ook zoigen, dat hij voor kleinere uit
gaven. die de moeite van het gebruik
van den giro dienst niet looneu, geld
in Huis houdt.
De werking van den nieuwen uieusl
is nu ais voiglGesteld dat ue reke-
"ninghouder in dienst is van een on
derneming, die ook zulk een rekening
ten postkantore heeft. Hij kan nu de
afspraak maken, dal op het tijdstip,
dat li» zijn salaris ontvangt, een deel
daarvan, b.v. f 100, van de rekening
der onderneming op de zijne wordt
overgescl reven. Hij krijgt dus dit
gel-J niet in handen. Mocht de on
derneming, waarbij hy werkzaam
is, niet aongesloten zijn bij den giro
dienst. dan brengt hij de f 100 zelf
naar het kantoor en ontvangt daar
voor een stortingsbewijs. Voor dit
ibesirag en elk, dat hij verder stort,
■betaalt hij 3 cent Hoe geschieden nu
de betalingen Hii moet zijn huis
huur over een maand voldoen.
Daartoe neemt hij zijn giroboekje en
vult op een der formulieren het be
drag en den naam in van dengeen,
aan wiet-, hij de huur moet voldoen.
Dit biljetje scxieuu n-ij mi hei uoeivje
en schrijit ter conlröle op de in het
boekje achtergebleven strook hei be
drag van de le betalen som en liet
adres var. deiigeen, aan wien bet
geld rroet betaald worden. Het
uitgescheurde bewijs, dat hij eerst
nog van zijn handteekeniug heeft
voorzien, doet hij in een enveloppe
en werpt 't zoo in een brievenbus.
Ten postkantore schrijft de ambte
naar nu de huursom over op de reke
ning van den huiseigenaar en ztudt
tevens daarvan berient aan den huis
eigenaar en aan den huurder. De
kosten zijn voor den huurder 3 ceut
(koor elk bedrag, hoe groot ook). Nu
doet het geval zich voor. dat de huis
eigenaar geen rekening heeft bij uen
girodienst De huurder neemt dan
zijn chèque-boekje, vult, op dezelfde
wijze als straks in 't giro-boekje, een
formulier in en zendt deze chèque
aan den huiseigenaar. Deze gaat met
dit papier naar het postkantoor en
ontvangt daar de huursom, waarvan
de huurder weer bericht ontvangt De
huurder betaalt daii voor zoo'n
chèque 5 cent (per f 100 of gedeelte
daarvan).
On ucrgeiijae wijze betaalt luj z.jii
verschillende rekeningen b.v. bij den
'kruidenier, slager, aan de was-
scnenj. zijn aranien-abonuemeut,
doktersrekening, gas, water, levens
verzekering, oetastingen, enz.
De voordeelen, uie men van deze
wijze van betalen deelt, zijn, tegen
over de genoemde kosten de stor-
ting&kosten worden „aanvankelijk
geheven dat men geen groote
geldbedragen in huis behoelt te
hebben, uat men geen rekenin
gen behoeft te gaan beluien,
men niet uiuis benoeti te blijven voor
een aangekondigde quitanlie, en
daarvoor ook geen geld in bewaring
behoeft te geveu bij personeel dat
men geen last heeft met geld-wisse-
len, wal vooral in de buitenwijkeu
nogal eens last geeftdat men min
der in z'n werk gestoord wordt door
den quitantie-looper, enz. Bovendieu
wordt van het tegoed con rente van
l'A pul. aan den rekeninghouder toe
gekend. Wat ürtusschen niet heel
.hoog is. Dok rijst de vraag, of ueü
niet beter ware het percentage zoo te
stellen, dat lu- en overschrijvinga-
kosten konden vervallen.
Kortingen en verval voor dienst
boden bij het betalen van rekeningen
kunnen, bii onderling goedvinden,
(behouden blijven, door die bij de
overschrijving van het verschuldigde
bedrag af te trekken.
Veel gemak levert de girodienst
ook op voor degenen, die quitanties
te innen hebben winkels en andere
zaken ook penningmeesters van
vereenigingen, die den leden een ge
drukt erzoek tot betaling per
giro toezenden, waarna dezen
hun schuld kunnen voldoen. De
contante betaling is nu ook ge
makkelijker, omdat men niet be
hoeft te wachten tot de leverancier
de quitantie presenteert Dadelijk na
het in orde bevinden van 't gekochte
schouwen als onkosten; dio kwamen
hem dus eerlijk toe. En de zeven en
veertig duizend pond die hij over
hield zou hij A deposito plaatsen. Dal
het geld eigenlijk van Julia Vicars
was, al stond het niet op haar naam,
ging hem als voogd alleen aan. Nie
mand anders had daar iets mee te
maken. Ja, ja, dait was het beste; den
volgenden morgen zou hij alles naar
de bank brongen, dan was hij er van
af. Hij stond op, liep naar do deur.
nam de portefeuille uit zijn binnen
zak en bond ze stevig ln zijn zakdoek
met het prettige gevoel dat het den
laats ten keer was dat hij al dat geld
onde-r zfjn klussen zou moeten bewa
ren.
Na ©en rustelonzo nacht, waarin
hij droomde van cijfers en cheque
boekjes, van goud en schitterende
diamanten en van den geest van
Norman Vicers, die met «v-n als
waarschuwend opgeheven hand voor
hem stond, stond Sir Donald op. Hij
voelde zich moe en uitgeput. Na
haastig ontheten te hebben, ging hij
vlug naar de bank, alsof hij bang
was dat zijn besluit nog toon veran
deren. Toen hij het formulier invul
de beefden zijn handen en toon hij
het bankpapier aan den kassier ovor-
handigdo en ze hem zag natelten, op
de handige, vlugge manier van
iemand die zulke dingen dngolijksch
doet, dacht hij ieder oogenblik dat
kon rafin opdracht tot overschrijving
van het verschuldigde geven.
Veel meer gemak levert nog de
giro- en chèque-dienst voor betalin
gen bulten de stad. Men zendt ook
ter opdracht voor die betalingen een
giro blaadje naar het postkantoor of
de chéque aan den betrokkene, zoo
die zelf geen giro-rekening heeft, en
de betaling is op de eenvoudigste en
ook op de goedkoopste wijze ge
schied. Men betaalt voor giro buiten
de stad 5 cent voor elk bedrag van
f 200 of minder.
Dit is heel wat goedkooper dan de
verzending per postwissel of per
aangeteekenden brief, welke laatste
wijzen van verzending nog het na
deel hebben van de vaak tijdrooven-
de geldstorting aan het postwissel
loket of (bii aangeteekende brieven)
voor ben. die dit niet.veel doen. 't las
tige dicbtlakken, waarbij men dan
nog (vooral aan kleine kantoren >f
bijkantoren) de kansjtoopt. dat men
met z'n aangeteekenden brief terug
gezonden wordt, omdat de beambte
hei '-•k of den stempel niet voldoende
vindt.
Hoeveel goedkooper-de ..giro-dienst
zal werken dan de postwissel dienst,
blijkt wel hieruit, dat men bij giro
onder de f 200 vijf cent betaalt, bij
den postwisseldienst 2Yj—50 cent
van f 200 lot f 400 per giro 10 cent, per
postwissel 5090 cent. enz. Een aan-
geteoKende brief kost beneden de
f 500 waarde 22(4 cent
Aun het eind van de maand stuurt
de postdienst den rekeninghouder
e8n overzicht van de gedane betalin
gen. die men kan vergelijken niet de
in den loop van de maand van de
post teruggekomen betalingsbilieiten
en niet de opgaven op de „souches"
in de giro- en chèquc-boekjes, waar
op men ook telkens de gedane beta
lingen heeft genoteerd.
W*ie van oordeel is. dat het uit
staand bedrag, waarvan maar VA
pCt. vergoed wordt, te hoog is in
verbund met zijn betalingen, kan het
te veel laten overschrijven op spaar
bank of andere bankinstelling.
Geriefelijk is dat men verschillen
de rekeningen kan nemen. De echt-
genoole kan b.v. een rekening ope
nen, waarop zij alle huishoudelijke
en particuliere uitgaven en inkom
sten laat boeken, terwijl de man een
rekening kan nemen voor de andere
uitgaven en inkomsten.
In een ondernenii'w kun men voor
de verschillende afdeelingen afzon
derlijke rekeningen openen. Gemeen
tebesturen zullen <iit voor elk der be
drijven kunnen doen.
Od deze wijze zal het geldverkeer
een zeer groote vereenvoudiging
kunnen ondergaan. waarvan de
voordeelen zijn minder tijdverlies,
minder moeite en zorg, en ook min
der risico, dat door ontrouw perso
neel of op andere wijze geldelijke
verliezen worden geleden.
Beeldeode Kan«t.
PASTELTEEKENINGEN MONNIC-
K END AM. Handig bovenal zijn de
schotsen en teekening door Martin
Monnickendam, in het Mu
seum van Kunstnijverheid geëxpo
seerd. Met groote vaardigheid is de
situatie der huizengevellen verdwij
nend Amsterdam opgeschreven,
zooals een gewiekst verslaggever zij
ne ihdrukken in korte regelen vast
legt. Voor velen zal er van de vlotte
en fleurige wijze, waarop de paste!-
list Monnickendam zijn visies mede
deelt, een bepaalde bekoring uitgaan.
Ligt er. algemeen gespreken, in
schetsmatige voordracht, ook voor
ons, bijzonder veel aantrekkelijks: eon
schets toon doorgaans spontane en
frissche qualiteiten, die bij meer door
werkte stukken vaak te loor gaan. Zoo
ls in de tentoongestelde studies dik
werf rets warrel ends, grofs en opper
vlakkigs, dat hinderlijk aandoet. Ook
is het kleur-eveawicht te vaak zoek,
overmaat van krasse blauwen en wei
nig bescliaafde of waarschijnlijke
paarsen zijn somwijlen zeer opdrin
gerige factoren. Ons zijn daarom die
schetsen het meest sympathiek welke
't minst bont zijn uitgedost. Paleis- en
Munt-toren, ferme teekemngeii, zijn
enkel in zwart.
Nu is Monnickendam een kleur-
weelde-beminnend kunstenaar, die
met voorliefde sterke tegenstellingen
plaatst, maar toch zou in deze Am-
sterdamscbe stadsteekeningen, die
toch ook een historisohen kant willen
hebben, meer constructie en bezon
kenheid o.i. te waardeeren zijn ge
weest. Wij herinneren ons van den
aquarellist Monnickendam krachtige»
en rirtuosen arbeid, die meer massa
en meer stofuitdrukking gaf.
De serie Verdwijnend Amsterdam
Ls, in 't generale, van gei ijk waard i-
gen aard cn algemeen geldt dan ook
de opmerking, dat het wel jammer is,
dat de teekenaar aan de' meesten dor
nummers niet wat meer zorg heeft be
steed en niet watmeer is getroffen
door de deftige somberheid der Am-
stordauische hulzen-complexen.
dc bediende hem verwonderd aan
keek.
Zou u misschien meneer Grant
ham nog willen spreken, Sir Donald,
vroeg do kassier, nadat hij liet geld
geteld had.
Ik vrees dat ik vanochtend geen
tijd heb, was het antwoord.
.Maar op hetzelfde oogembük gins
er een deur open en verscheen de
bankier.
Zoo, goeden morgen Sir Don Md.
Dat is een ware verrassing, u hier
al zoo vroeg te zien, zeide hij, toen
hij zijn klant zag staan. Hij kwam in
het kantoor en gaf Sir Donald een
hand.
Een oogenblikje, voegde hij er
tuj. Hii keek over den schouder van
den kassier, kneep de lippen op el-
kaar en boog het hoofd.
Dus u wilt niet binnenkomen?
zqide hij. Ik wist immers wel, dat
liet een kleinigheid voor u w-as. Ik
wilde wel dat we al onze klanten zoo
konden vertrouwen als Sir Donald
Mac Veigh.
Sir Donald was blij toen hij weer
eenmaal op straat was. Hij voelde
zich opgelucht, nu alles -maar achter
den rug was, maar de laatste zin
van den bankier had een onanngena-
mon indruk op hem gemaakt. Onwil
lekeurig dacht hij aan de toekomst.
Hii dacht er over na. hoe lang hij
zijn goeden naatn als eerlijk en cor-
Onze Laclilioek
Pecisimlst: Wat ia het leven toch
duur.
Optimist: Maar liet ia zijn geld
waard.
Weer oen jiieuwe hood? Je moet
je geid wat bewaren nu alles zooveel
duurder wordt.
Maar waarom? Hoe meer ik hot
bewaar, hoe minder ik er voor kan
koopen.
De nioJo-getxposeerde „Watersnood
teckenittgeri geven op zoo mogelijk
nog vluchtiger wijze, „instantanés"
van de natheid bovvn 'l IJ in het voor
jaar van 1916.
Toch komt het geestige van Mon
nickendam s lijnzot en observatie m'
deze meer of minder utivo-erigs zwart-
krijt-krabbeie, doorgaans spaarzaam
met wat kleur verlevendigd, bijzonder
tot z n recht.
Hel mag na de tentoonstelling van
den Vlaamschc-ri Stedenteekenaar
Bayens zeker belangwekkend hecten,
kennis te nemen van hetgeen de Hol
lander ilart:ii Monnickendam in le
Rotonde te zien geeft. Doch de lezer
denke or aan, dat hel er in Januari,
als ln December, spoedig donkert.
G. KERKHOFF.
DE BRUGWACHTERS. - vac
verschillende kanten hebben we -p
merkingen gehoord over de onlangi
ingevoerde nieuwe regeling betreffen
de het toezicht op de bruggen cu oe
verblijf van de brugwachters aldaar.
Bij die nieuwe regeling ie bepaa.d,
dat de brugwachieie een bepaa den
tijd op de brug moeien doorbrengen,
wat door velen onbillijk wordt gevon
den, vooral wanneer de weersgesteld
heid van dien aard is. da: men ever
binnen- dan buitenshuis «ertoefl.
Naar aanleiding van die opmerkingen
hebben we eens geïnformeerd hoe iet
staat met die regeling en mei eventu-
eele onbillijkheden daaraan verbon
den. Van bevoegde zijde vernamen .ve
daaromtrent hét volgende Voor .u ug-
gen, waar 'twee brugwachters zijn, -a
bepaald, dat ieder dor brugwachters
de lielft van zijn diensttijd 4 uur -
op de brug moet vertoeven. Du is
noodig m het belang van een goede
regeling van de scheepvaart en het
voorkomen van aanvaringen, terwijl
ook het personen- en wagen verkeer
oen v«wrtdurend toezicht en een goede
regeling nuodi-; maakt, t Spreekt .an-
zelf, dat de brugwachters niet er
uur aan een stuk op de brug óeiioe-
ven te verblijven, maar dat ze e.kaar
telkens kunnen aflossen. Ze Ginneii
du zelf regelen.
Aan bruggen waar s.echts één <■- Jg-
wachter met het toezicht is belast, is
hel hem toegestaan bij tusschenpoo-
zen in het brugwachtershuisje te ver
toeven, b.v, om zich bij slecht ™e*»r te
warmen, enz.
Vermelding verdient voorla, dat,
toen deze nieuwe regeling is inge
gaan, aan de brugwachters een dikke
duffels^ne jas en oen oliejas is er-
slrekl, zoodal ze op het minder eun-
eiig© woèr gek.eed zijn. We mennen
hiermede de eventuoole onbillijkheden
tot hun ware proporties te hebben te
ruggebracht. Men bedenke dat een
goede vcrkeersregetbig het treffen van
bovenstaande maatregelen noodig
gemaakt heeft.
Knbriek voor Vragen.
VRAAG: Ik heb den huurder van
mijn pakhuis de huur opgezegd,
doch de huurder verkiest niet er uit
te gaan. Kan ik den boedel er uit
laten zeiten? Zoo niet,ben ik Jan
strafbaar als ik dit toch doe? Of kan
de huurder dan schadevergoeding
van mij eiochen? ANTWOORD: U
moet dagvaarden tot ontruiming; u
kunt niet den b edel op straat zetten.
Wend u tot een advocaat.
VRAAG: Ik bon op een atelier
werkzaam en word per week uitbc-
taulu. Heeft mijn patroon het recht
loon in to houden van dagen of halve
dagen, dal ik ziek ben geweest? Hier
omtrent is niets overeengekomen.
ANTWOORD: Do patroon heeft daar
toe niet het recht.
VRAAG: Mijn dochter dient nis
dagdienstbode. Zij is 14 dagen gele
den ziek geworden en nog niet m
staat haar werk te verrichten. Me
vrouw wilde hiervan een attest van
den dokter hebben, hetgeen zij cok
gehad heeft. Het schijnt echter, dat
het mevrouw weinig kan- schelen of
zij terug komt. Heelt mijn dochter
eenig recht op loon en op hoevee'?
ANTW OORD: Zn heeft recht op loon
voor een betrekkelijk korlen tijd.
VRAAG: Een onderneming neeft
haar personeel aangenomen op de
volgende arbeidsuren: van S12 en
vu» 1 1/2—5 1/2. Nu zijn dc middag
uren vervroegd tot 4 1/2,
I. Verbreekt deze wijziging der ar
beidsvoorwaarden het bestaande ooa-
rcct zakenman nog zou houden. Het
was niet eerder tot hem doorgedron
gen, maar nu hij het eenmaal ge
daan had, zag hij dat hij in een
moeilijke en gevaarlijke positie was.
Hii had de erfenis van een nnder
ten eigen bate gebruikt. Wal zou
Vicars er wel van gezegd hebben
Den vorigen avond was hij veel te
goedig tegenover tzichzelf geweest.
HIJ was opgewonden en had niet
zooals gewoonlijk kalm over alles na
kunnen denken. Vicnrs hucl hem nog
vlak voor zijn dood gezegd, dat hij
van hem schrikken zou als zijn geest
plotseling wee.' op dc aarde ver
scheen. Was zijn gestorven vriend er
bii geweest toen hij dien morgen het
geld in de bank plaatstp Was hij
nu vlak bij hem
Sir Donald koek onwillekeurig
over zijn schouder, terwijl bij ren
straat overstak en raakte daardoor
bijna onder een motor-omnibus, dio
juist c-en hoek omkwam.
Hii ging naar de societoit en be
stride een sterke whlsky-soda. Toen
hij cr weer uit ging en door de vesti
bule liep, (lacht hij dat Iemand hom
aanraakte.
Hij keerde zich om en vroeg ang
stig „Bon jij het, Vicars maar
toen hij keek zag hij, dat hij tegen
een cfipc aangoloopen was, die daar
aan een kapstok hing.
(Wordt vervolgd.)
