Hmilem's Dwui
TWEEDE BLAD.
Diusaag 6 Februari 1917
Briefen over Amerika.
IV.
Ja. liet is een wonderlijk land. een
land van tegenstrijdigheden, dat
land daar aan de overzijde van den
Atluntischen Oceaan.
Wii waren in Washington, vroeg,
het begon nauw te dagen de nacht
trein had ons om 3 uur al aan het
reuzen-station afgezet en wij wan
deldon in dien vroegen ochtend
America's hoofdstad door. En ineens,
on een der pleinen. zien wii uil een
bt-om klauteren een eekhoorntje. Wij
-.taan stil. sluipen naderbij het dier
bemerkt ons stellig niet. Wii bewon
deren den cnooien staart, zien nu
eens goed de groote ronde oogen wij
komen nader, «iel dier schijnt ons
niet (o willen zien. wii schuifelen
inader. oven kijkt het op. het springt
eon naar sprongennaar ons toe.
Hel scheen een verdwaald „tam"
eekhoorntje. Maar uit de hoornen
neven ons dalen meerdere neder,
huppelen dooi het «ras. over het
asphalt. tus9Chen de rails van do
tram.
Wii nemen een' stukje chocolade;
ons eekhoorntje hupt naderbij, legt
ziin ééne vóórpootje od onze hand,
ten met het andere vat bet do versna
pering aan. Wii waren beschaamd,
wij hadden wat dorns te voren ge
daan. Want denkend dat wij iets
..©enige" konden kieken, hadden wij
even te voren voorzichtig ons toestel
on het plaveisel neergezet cn heel
voorzichtig het eeniee meters verder
rustig zittende dier „genomen".
Maar de kiek was weinig waard.
Immers wat wii als uitzondering
dachten, is regci. Elke eekhoorn van
de duizenden uit het reuzenpark, dat
Washington als een groenen gordel
omsluit is te naderen, vreest do
uien«chen niet.
En hii ons Oo een middag daar
over ens op het Bolwerk een oploop
de inenschen. die onder den tunnel
«ioori omen. ijlen het Bolwerk op.
't Is ruim vier uur en gansch de be
volking van Haarlem's scholen is c»p
straat. In de Bioemendaalsclie tram,
die voorbij gaat, staan ds menschen
oo. kill en, wijzen, meerdere stappen
uit.
Er ziin parkwachters bij. eon poli
tieagent eneen kwartier later
dragen ze het uoode eekhoorntje in
triomf weg, het dier dat nagezeten,
opgejaagd, uitgeschud uit hel jonge
hout. ten leste neergezegen was in
wal kreupelhout, waar de slok van
deze of gene hein doodelijk trof.
Wii hoorden het aan het gejuich,
dat zo hem „hadden".
O. zeg niet. dat mui-ika huichelt,
dal er ceon waarheid is in dit land.
■Ik heb dit land te veel en nu te vaak
doorreisd, om het niet te kennen in
aJ '/iiti tekortkomingen, in zijn vele
gebroken.
Ik hol),bet leere-ri beunen opzijn lee-
ïij'kst, zijp afzichtelijkst, toen Ik in
oor.kor New-Yonk Omdoolde maar ik
iicb niet govoruien de borden aan de
muren vanjjr sfra-ten met hun zachte
marine de dieren rnet zachtheid tc-
holiundellen, en ik hoorde gfen juich
kreet opgaan, als daar oen simpel
«u-rtje gedood word, wiens ceikig ver
grijp hoi was, dat het in stedelijk hout
tc vluchten zocht Tk zag ge on joelen
de jonge ren en ouderen, als daar één
zooveel centtmoter lang dood dier
word trioegezwaaid over de wegen
geep groep jongeren, wien bescher
ming van dieren we! aan den wand
dor ■«•holen, maar niet in hot „inner-
ti# zt;i gegrift ia.
Maar 'k dwaal met u af. Van New-
Yorkf Vijfde Avenue zijn wij ver-
«hvao.'d in Washington© groenen
gordel Wij schuifelen nog op hot breo
d© trottoir voetje voor voetje voort,
wii golven nog een biok hel tus-
t-rhe-r. twee straten-rijen gelegen lun-
zencwnplöX verder, lot wij weer
dien tocht naar do overzijde maken,
om ui oen „drugstore", wij zouden
zoggen een soort „drogist-winkel",
waar het blauwwitte bordje „tel©-
phocm" uithing, een omzier ■vriendon to
roepen.
Wij gingen in den windcel de cel
binnen, wierpen eon kwartje, „eon
dune" in de gleuf waarin dit geld-1
stuikjo paste. Het telepihonwren koet
12 1/2 cent, en benieuwd waren wij
hoe wij ons teveel zouden terug krij
gen. Daair roept men oins.
„Stuy ve&ant, vier vijif aoht acht
vijf," antwoordden vy©. Geen „please"
or voor. „ais het u belieft" konl Ame
rika niet.
„Pas op.' komt terug en in oen ko
per schuifje velt ee-n „wicked", bij ons
twaalf on een hal van cent, terug.
„Gesloten," klinkt het ito, „pas
op." cn andermaal valt een nikkel
nier. Ito; vergee.'sehe opbellen wordt
niet betaald.
Feuilleton
Christie Murray).
40)
Ifoor eens, Sir Donald Mac
Veigh. barstte de ionge Vicars los.
ik ben van plan om u nu eens pro-
cies tu zeggen wat ik denk en ik
ben er van overtuigd, dat deze heele
geschiedenis van begin tot eind be
driegerij is. Ik geloof niet, dat mijn
vader u ooit iels schuldig geweest is.
Terwili hij zoo sprak, sloeg hij in
zijn opwinding met zijn hand op do
doos waar de diamanten in zaten.
Ik geloof niet. ging hij voort.
dat mijn vader u iets heeft nagela
ten. Ik zal een aanklacht togen u in
dienen wegens het verduisteren van
die vijftigduizend pond. en ik geloof
geen oogenblik, dat u gisteren of
vannacht bestolen is. Ik ben hier ge
komen om mijn geld en .üs ik niet
alles krijg waar ik recht c>p heb. zal
ik er een rechtszaak van maken.
Zoo, jjoo. bent u dat van plan?
*©'uo Sir Donald rnet een kalm ge-
tucht. Doo maar waar u kis', in hoeft.
Maar wij wielen zijn andere num
mer cn dus vroegen wij„Qutn
Ricltmond" vijif. vier, aoht, drie, na
«cn nikkei Ln de gieal gedaan te bob-
bon en au verbindt het teióphoon-
kacntoor van dien naam (bij ons Noord
en Zuid) ons en hooren wij „Hallo"
met de bekende stem. Maar wij willen
ons niei dadelijk bekend maken en
vragen „Hoo gaat het, waarom wae
je mei bij aankomst aan de boot?"
cn hij, ulo in hot geheel me', wis: da',
wij ook maar een oogenblik aan een
reis naar Amertka gedacht hadden, hij
antwoordt„Ach, ai weer vorkeend
aangesloten."
Zoodai bij at het goeds dat d« telc-
p.'toon in New-York heeft, verkeerde
au net uitingen ook wei voorkomen.
En wij verpen weer een i*ek©i in
de gleuf en bollen weer op. „Quin—
Richmond, zoo ©ooi, zooveel, en weer
noorc-n wij de bekende stern.
Maar nu zeggen wij wie wij zijn-
Wij hooi on ix>epen: „Is het waarach
tig? Met jo zoon? Wat leuk. Waar
beu je?"
En als ik hem heb medegedeeld,
dat wij zijn bij de Ü5ste straat, Avenue
/ouveel. dan geeft hij terug:
„Noem de expres tot de zeven-en-* j
zoventigst-, ga daar over op de lo
kaal tot do twee-en-tachtigete en blijf
dan als jelui dan builen komen, daai
en daar staan, clan zie je mc of ik
kom".
De expres in, deen ondergrond Ln op
dit uurl Hei wordt beuken, dringen,
slaan, zich banen oen weg mot de
«uungovvrongen vuietan. Maar wij
komen er. wij staan, anderen hcuigen,
worden als het wane omhoog getild,
doch wij staan ten minste. En tot
onze groole verbazing zien wij boven
onze hoofden tal van handen gehe
ven, dau gewrongen hebben in hun
vuist, de v er-uur-editie van zooveel
pagina's on glurend tusschen de hoen
en weer deinende hoofden lozen ze
het proocs van den tandarts, cRo de
..mooiste vrouw ter wereld" zooals
het in Amerika altijd heet, liefhad;
zijn schoonouders, zijn vrouw trachtte
to dooden. Elders da opgave van „de
grootste kopermijn tor wereld, „de
dikste man ter wereld".
In schier olke courant kan man
dit lezen, in schier elke stad kan
men hooron, hoe het mooiste, het
grootste ter wereld daar is.
Men raakt er aan gewoon, men
leert het op zijn juiste waarde schat
ten, die uitdiukking.
Voort snelde de expres niet zijn
deinende menschenrnassa, een paar
koer stopiieni, oen paar maal weer
duwen, weer dringen om „liet nu
inderdaad kleinste plaatsje tei we
reld", dot men in een trein kan be
slaan to l>ehouden, dan is ons station
or; wij draaien er uit, gaan over op
do lokoul, loopen dan de trap op, de
„ondergrond" uit en zien onzen
vriend.
En mode moeten wij nu de drukste
Avonues langs, naar een wolkonkraib-
ber; wij moeten de nieuwste, do
"uoogslo, de grootste „ter woield" iiL
De exprestift voert ons naar do drio-
en-zestigste verdieping.
En voor ons ligt de reusachtig©
stad. Wij zien cle „Brooklyn bridge",
er neven de Wilbaiasbrug zich span
nen over de Oostrivfcr. New-York in
eon driehoek rnet de punt nnar be
neden; links de Hudson, de scheep
vaartrivier zonder bruggen, jmder-
brugd door tunnels, rechts do „Oost
li vier", overbrugd door zijn reuzen-
bi uggen, nu inderdaad de meest won
dervolle ter wereld.
En do basis van dezen driehoek
verliest zich in het rotsige land;
daar vinden wij Bronce Park het
grooto bosch, waarin middenin do
dierentuin gelegen is, waar de bison
graast op zijn oude rotsige weide-
vlakte van bunders grootte, omgeven
door een hekwerk, kilometers lang,
v. aar de arend zijn wieken uitslaat in
con enorme kooi als hij met zijn prooi
zich wiekt in de lucht.
Dichter bij da gebouwen von New-
York s Universiteit, met het s uitte
rende National museum,
G. A. OGTMAR.
fioitsehland en de
Ysreenigds Staten.
Over den staat van zaken.
Reuter seint uit Washington „Nog
bestaat de hoop dal Duitechiaavd zal
ufzr-en van het uitlokken van vijnnde-
lij.kiicde.ii, maar leger cn vlooi worden
in Amerika in gereedheid gebracht
voor alle gebeurtijtkheden.
Zoo Oostenrijk zich aansluit bij de
Duitsone staatkunde is het verbroken
dor betrekkingen ook met do O.-II.
ircivarchie zeker.
Do Aniei'ikaansclic vnrtege-r.voordii-
gors in hoi buitenland hebben last ont
vangen aan de neutrale rogec-ringen
mede to dooien, dat Wii'son gelooft
Mcnrer I.upton is een eerlijk man en
ik verzoek hem hier nset te zitten zon-
dor iets te zeggem terwijl we iiler eon
oude man, die oud genoeg is om uw
grootvader tc zijn, in zijn ongeluk nog
zit te bcteedigen.
De ailvocaut haji ai een hand op
den om. van den jongen man gelegd,
om hem te beduiden dat hij te ver
ffing.
Neon, noen, riep hij uit. Op deae
miu-icr k©m je er niet. U moet zulke
<bn»an mot zeggen tegen iemand ate
S<r Dc-nuJ. die zulk een uitstekenden
naam heeft. Ais u die beschuldiging
nog ecus herhaalt, wensoh Ux mij ver
der niet met u in te laten. U is ge-
waareckuwd.
Loop naar dien dm v el, antwoord
de Vicai'3. Ik weet wat ik zeg en ik ga
naar de politie.
Sir Donald sloeg mot zijn hand op
die zilveren gong óae voor hom op zijn
schrijftafel stond on Roitledgo kwam
binnen.
-- Zei dezen-ong-omaaviorden vtogiel
hot- huis uit. zeidie do oude man, wit
van angst en woede.
Bost, Sir DouaW, zjoide Vioaxa op
ilirtvgeiKlen toon. Ik zal wei gaan zon-
deir u or me door uw ondergeeehikrtan
uit laat gooien, maar ik zeg n in uw
gnwiohl. dat u oen bedrieger en een
dief te. rnats or op do woreld nög zoo
iote als gerechtigheid liostaat, dan ruit
u er voor gestraft werden.
den vrede te kimmen voorboreiderv zoo
de neutralen het voorbeeld van Ame
rika volgen."
De stemming ln Amerika.
De .Amerikaa_nache psrs keurt alge
meen de houding door president Wil
son aangenomen goed. In de landen
der Entente heeft Wüson's daad
ook een goode pers.
De correspondent van de Daily
Chronicle te New York seint: „Ame
rika heeft den besltsocndcn stap ge
daan, van oorlogskoorts is echter
niets u> bemerken. Men had de hoop
en heeft zo nog, dat de oorlog ver
meden ra! kunnen worden. Dat be-
toekent echter niet dat er lauwheid
hocmcht, maar alleen dat de emotie
de oogen van liet volk, dat practisch
en Idealistisch tegelijk is, niet hoeft
gesloten, dat zij zi.'h geon illusies ma
ken omtrent de koste©, maar dat zij,
daar zij den oorlog on zijn gevolgen
voor hen cn anderen haten, tot de
conclusie zijn gekomen dat geon prijs
te hoog lg voor de oer en de waardig
heid van henzelf als natit.
De eensgezindheid ln Amerika se
niet minder opmerkenswaardig dan
de kalm© houding van het land onder
de huidige omstandigheden. Westen
en Midtden-West&n, Noorden en Zui
den, republikeinen en democraten,
allen zijn cAn van zin. Men moot dit
wel beschouwen als een huidie aan de
geheele politiek van president WIL
san, aan zijn geduld, zijn langdurig©
pogingen tot vermijding van den oor
log en aan de utdaging, waartoe hij
ie overgegaan, nu de nationale eer
werd bedreigd. Als er oorlog komt,-
2al Wilson aan het hoofd staan van
de natie, zoo volkomen vastberaden,
zqo volkomen eensgezind als ooit een
volk was, dat een grooten strijd be-
gond. Daarenboven, ofschoon het
ztlfs op dit oogenblik nog ©en feit is,
da;, Amerika g-sea oorlog zoekt, zal
het dien oventueel uitvechten met oen
krufht, die de verbazing van Duitsch-
iand zal welde on.
D* indruk In Duiischland
x Persbureau Norden seint uit
Berlijn: Heutar's bericht over Ame
rika word Zondag te Berlijn békend,
liet baarde een buitengewoon op
zien. De stemming was zeor kalm en
vastberaden. Het was duidelijk merk
baar, hoo rotsvast het vertrouwen
in het Duitscha volk in de opperste
leiding, in de troepen en in de vloot
is, want van geen enkele zijde vreest
men (lal de oorlog thans verloren
zou kunnen zijn. In leidende kringen
kan men zich nog niet over don toe
stand uiten, aangezion rechtstreek-
sche officieele berichten nog niet
omvangen zijn en men alleen Reuter-
loiichien heeft. Men is echter ge
neigd te gelooven aan do juistheid
der Rcavter-berichten.
'i Oordetl van Duitsche
bladen.
Naar aanleiding van hot afbreken
oer diplomatiek© betrekkingen met
de Vereeuigcle Stateu wijzen de Du.it-
schc bladen eönstemmi,z het verwijt
vont Wilson nf, dat Duitschiand zich
niet aan do verzekeringen in zijn
no;a van 4 Mei 191t> gehouden heeft.
De „Berliner Lokal Anzeiger" ver-;
klaart: Wijzijn sedert SO maanden in
een succesvol ion strijd gewikkeld to
gen een geweldig© overmacht, die
over de schatten van de geheele wc-
ie:d beschikt. Iedere nieuwe bondge
noot, die onz© vijanden aan hun zij-
do wisten te krijgen, wekte nieuwe
krachten in liet Duilsche volk rp.
Wilson laadt een verschrikkelijke
verantwoording op zijn hoofd, maar
goen bedreiging kan ons doen terug
schrikken. Hij verklaarde nog voor
enkele weken dat hij de vernietiging
van het Duilsche volk niet wil. Daar
om gelooven wij nog niet, dat hij zal
deelnemen aan oen strijd, dio deze
vernietiging tot uitgesproken dosl
lic-eft. -
Do „Deutsche Tageszeitung": „Hot
afbreken der diplomatieke betrekkin
gen komt niet onverwacht, vernie
tigt geen hoop en stuurt geen enkole
berekening in do war. Het verschaft
klaarheid en versterkt het onherroe-
jvclijk besluit der Dultschers, dat wij
daarom met niet mlndor voldoening
begroeten. Er zijn genoeg nota's ge
wisseld."
Het „Berliner Tageblatt": „Wan
neer Wilson het als uitgemaakt be
schouwt, dat alle noutralo regeorln-
gen den zelfden weg weer inslaan
zouden, dan zien de Europeesche
neutralen cle dingen vermoedelijk
niet geheel op dezelfde wijze Ln als
de president der Veree-nigde Slaton.
Zij welen ook nauwkeuriger dan
Wilson hoe krachtig, taai en vastbe
sloten Duitschiand is".
Do „Vossisehe Zoitung": „Wij koes-
toren de hoop, dat de neutrale sta
ten van Europa zich door een nood
le ttlgen stap van den Amerikaon-
schen president niet zullen laten be
ïnvloeden. Duitschiand heeft den
Rutledge pakte hem bij zijn elle
boog en hield hem eterig vast.
Dezen leant op. meneer Vicars,
w-de hip
Goed, antwoordde de jong© man.
Ik zai gaan, maar u zuil meer van
m© hooren, nog vóór de dag «m is.
Geloof mij, 9ir DoneJd. aeidc do
advocaat, die tosg verschrikt was d?or
de uitbarsting van zijn otiérrt. Voor
ik hior kwam, had ik Vicars laten be
loven dat hij mij zou laten praten en
zelf rustig zou Mij-ven. Bet spijt mij
meer dan ik zeggen kan en ik verzoek
u 'o gelooven dac ik ge&n aandeel ï>©b
in dezo onmogcrtijike Lvescbuidlglng.
Ik drenk, zedde Sar Donald. Ck
dank u. Maar ik ben nogal geschrok
ken en ik zou giaame a Wee© wrlïca'
zijn. Goeden dag.
advocaat ging heen en Riut'.edg®
hl'Xd in tie kamer. Hij hteW do oogen
noergeslageii on die ivitdrulkik'Lng van
zijn geiteat was l>ourtelLngs vol
schaamte en medelijden. De oude man
zat ln zijii ctoelhij keek reefht voor
zicih uit on baefde ate een riet. Rut
ledge keak op. De twee mannen k^ken
elkaar aan. D© procuratiehouder log
de zljm hand op do tascSv, on boog
ztoli voorover a-loof teij iets wilde zeg
gen. maar or (cwara geen geluid r.ver
zij:r» VLpperr.
R-uMertge, zoid« Sir Dontiid, ik
voel me zoo ellendig. Geeff ma in vre
desnaam een glas whisky.
nouti alen godurendo don peheelen
oorlog getoond met welk een ijver
het er naar gc&treeft heeft hun moei
lijk lot to verlichten. Zij zijn vrij in
hun besluit en zij zijn ook vrij zich
tegen oen onvrijheid te verzetten.
Duitschiand gaart echter zijn eigen
weg, dien hot gaan moot, welk© bo
aluiten do neutralen ook inogen R«-
men".
Do „Vorwarts": „De uithonge-
ringsaanval treft het geheeie Duil
sche volk, niemand zai bij het einde
van dezen allerontze; ;enden strijd
kunnen zeggen, dat de Duilsche sol
daten. arbeiders, en socialisten hun
plicht niet gedaan hebben tot het
De Kóinischo Ztg.: „De verbreking
dèr diplomatieke betrekkingen is be
treurenswaard^, omdat Amerika
niet langer neutraal is en omdat de
regeer mg van Wilson zich haar piicht
de leidster tc zijn der neutralen, niet
langer hermno.-t ©n ook daarom wiji
Duitschiand nu gedwongen is met ge
wold het Amor ikaansche scheepvaart
verkeer in het verboden gebied te
verhinderen. Do stap van Wileon be-
teekent nog geen oorlog, want hot
congres kan alleen dexi oorlog verkla
ren".
Do Amerittiaansche strijd-
maoht.
Reuter seint uit Washington: D©
ma.ui regelen voor de nationale ver
dediging, wellce de laatste two© ja
ren genomen zijn, beginne© tbaus
vruchien te dragen. Het toezicht op
allo koopvaadij-schepen onder Arac-
rikaanselie vlag, alle pleiziervaari/ui-
gen en ruotorbooten, is zoo goed uls
volkomen. Kanomven voor het bewa
penen van koopvaardijschepen rim
op verschillende marinewerven bij
eengebracht en met 't opmaken van
den inventaris van de fabrieken cn
machines in het land is- goede vor
dering gemaakt.
iedere machine is geregistreerd cn
er is aangegeven, hoe zij het best
voor do munitie-aanmaak kan wor
den gebruikt.
Zonder nader© machtiging van r et
Congres kan do president bepalen,
da*, het geregoMe leger op zijn voile
sterkte van 286.000 man wordt ge
bracht en de v'oot op een van S7.1AÖ
man. Bovendien is er een nationale
garde, die löJ.OOO man telt an die in
vier jaar tijds tot 440.000 man kan
worden opgevoerd.
Maar de beste verdediging van
Ameriku is op het oogenblik de
vloot. De ambtenaren schijnen het
er over eens, dat de tegenwoordige
ligging van de vloot in dé buurt van
Cuba gewenscht is, wat er ook ge
beurt.
Ten einde sneller schepen te kun
nen bouwen en munitie te laten ver
vaardigen, waarvoor rnet particu
liere fabrieken contracten zijn geslo
ten. heeft Daniels, minister van Ma
rine 't Congres machtiging gevraagd
zulke fabrieken t© icquiroeren.
Naar verluidt, hebbon de ministers
van Marine en Oorlog van bijna allo
Arnerikaonsche scheepsbouwmaat
schappijen toezegging gek ('ogen, re-
georingscontracten vóór aüe andere
te zullen uitvoeren en van alle Ame-
rikaausche fabrikanten van oorlogs
behoeften én uitrustingsstukken.
Da Duitscha schepen in
Amerika,
De correspondent van de ..Daily
Chrom" te New-York seinde, dat be
kend werd. dat een posing was ge
daan om de ..Kronprinzessin Cecilie"
van den Nordd. Lloyd te vernielen,
voordat het schip in beslag werd go-
nomen op verzoek van de New-York-
sche banken, die tegen de reeders een
eiscli bobben ingesteld tot betaiing
van HGU.OOO o. st.. wegens het niet af
leveren van goudlading na het uit
breken vati den oorlog. Een ambte
naar van do havenpolitie ontdekte,
dat de kleppen waren gesloten, om te
beletten, dat het water naar de ketete
stroomde, en dat de vuren waren
aangestookt, alsof het schip op zee
een record-reis truchtte te maken. In
dien dat niet tijdig was ontdekt, zou
dat tot een ontploffing in de machi
nekamer hebben moeten leiden. Allo
schroeven waren losgemaakt en er.
was niets aan boord om de bescha
digde machinerieën te herstellen. Ver
moedelijk ziin de reserve-deelen over
boord geworpen. In de haven zal
hiernaor worden gezocht. De ambte
naar deed de ontdekking tengevolge
van oen eigenaardig geluid in de pij
pen. Alle vuren werden onmiddellijk
gedoofd en ioder werd uit de machi
nekamer gchoudon tot het gevaar
voorhii was. Er ia last gegeven de be
manning over te brengen naar het
imiriigretiobureau. Tweehonderd po
litiebeambten bewakon nu het schip.
Rii een bezoek aan boord van de
Oostenriiksche vrachtboot „Himala-
ja" in New-York vond een inspectour,
dat de machines gedeeltelijk waren
vernield met koevoeten, die men op
den vloer der machinekamer vond
liggen.
Er gaan geruchten, dat de „Vater-
land te Hoboken beschadigd ie. en
Uutk'dg© scri: de karaf op de sclirijf-
tftfel v or -hom ftn -z©ïte ©en glas er
naast. Sir Donald dronk een paar too
gen. RuUedg© koek naar hem, en
eloeg toen plotevUng <k> haodan voor
zijn ©zicht en begon luid te snifcksn.
Ruttedg-:-, rap de c«de man uh.
Wat scheek je?
O, Sir D naldv Sir Donald, zeide
R'Uledge warrfiopig. Er was niemand
in <te Iveete wonvd, «ken ik zoo achtte
en vertrouwde aia u.
Sir Donald etcund©, met zijn
boven op zijn knieën cn verborg ziin
gerist m zijn h inden.
HOOFDSTUK XXV1L
Steeds moer bewijzen.
Een tijd Lang was <het doodstil in de
kamer. Toon ging Rutfcd'ge met een
eombor g©zicl:t dé kamer uit. Om
hot verder© personeel tó vermijnfen, an
(c zorgen dat riemarul aan zijn ffo-
znc-lit zou zien hoezeer hij onder u'en
Indruk was, ging lifj naar zijn ©igen
kamer, deed de dsur op slot en ging
zitten om nog eens rustig ovot alk-s na
to donken. Het kwam geen ooganbllk
bij ho4ii op dart hij zich zou kunnen
vergissen. Het gedrag en de houding
van Sir Dene id wezen er&nveed uit ute
oen beketvtonis. Het wv.s natuurlijk
onmogeCijk dat ue oud© rnaö, nru hij
wi«t dat aites ontdekt was, door a^u
dat do roparaHc maanden fn bosing
zal nemen.
Reuter seint uit Marvüte D© doua-
ne-cinbtcnairen die oen ond©rzoe& de-
dun in de opgelegde Duitsche etoom-
achepdu. bevonden dart de maoh-ineka-
rnora van negen .stoombootcn vsraie'd
waren. Do vuren brandden onder de
iet-go ketete der andere
Nader moldt Reuter, dat de marine-
autoriteiten zevenUvn Duitech© koop-
aardijbchepen, (bc jn de baai van Ma
nilla lagen, ln beslag genomc-n en de
b«nar. ringen van boord gohaald heb
ben.
aen Engelsoh passagiers
schip zonder waarsohuwlng
gstorpsdssrd.
D© BriLscho admiraliteit deelt me
de: Het EngeJschr- stoomschip „City
of Birmingham" (7498 ton, eigendom
van de Ellerman Lines te Liverpool)
ia deu 27en Januari LI. door ©en
vijandelijke duikboot zonder vooraf
gaande waarschuw©*? getorpedeerd,
toen hot zich op oen afatand van j26
mijl van hot naast bijgelegen land
bevond. Het schip had een beman
ning van 145 koppen en 170 passa
giers aan boord, onder wis 90 vrou
wen on kinderen. Er siond een booge
zee, maar niettemin waren alle boo
ten 10 Minuten na de ontploffing
reeds neergelaten en hadden alle
passagiers en do bemanning het
schip verlaten. Overeenkomstig do
Britsche traditie bleef do kapitein
aan boord, totdat het schip onder
hom vvogzonk; hij word een half uur
later opgepikt. He; gedrag van do
bemanning en pasen,gier» was in één
woord bewonderenswaardig. Volgens
hei rapport van den kapitein, na
men de vrouwen in de booten plaats,
alsof zij aan tafel gingen; eenmaui
in de booten, begonnen zij te zin
gen. Drie uur later werden de boo
ten door eon ho-.riiiaalschip opge
pikt. UR een onderzoek bleek, dut
de scheepsdokter en drie l©d«n der
bemanning ontbraken; vermoedelijk
zijn dezon verdronken.
Nog eenlgo getorpsdsorde
sohepen.
Lloyds meldt verder "t zinken van
de Engelache stoomschepen Eaves-
tone" (1781 ton) waarbij de kapitoin
en 4 leden der liemanning gedood
worden, „Isle of Arran" (313 ton], 't
Deensche schip „Lars Kruso" (146A
ton) ©o de Russische bark „Goniet
Hill" (2272 ton).
Officieel wordt nog gemald over 't
zinken van 't Engelsche schip .,Be-
vestoni", dat dit vaartuig daar een
Dtiitsclie duikboot mei granaten be
schoten is. De bernanniwr die het zin
kende schip verliet, wérd door de
duikboot in de sloepen beschoten. De
kapitein en drie matrozen zij© ge
dood; do tweede stuurman werd ern
stig gewond. Onder degedoo-
den was oen zeeman, Wal
lace genaamd enafkom-
s t i g uit Baltimore (V e r-
eenlgde Staten.)
De A m o r Li k a anach o
gezant
In DuitööMaiul, de heer Gerard, heeft
Maandagmiddag om zijn paspoorten
gevraagd.
't Vertrek van Bern-
s t o rf t
Do correspond'.'ut va© de „Times"
te New-York meldt, dat graaf 3ern-
storff tot verslaggevers relde: Ik ben
niet verrast en mijn regeering zal
ook niet verrast zijn Men wist te
Berlijn, wat het zekere gevolg van
de ondernomen actio zou zijn. Mijn
tank was liet de orders van mijn re
geering uit te voeren.
De „Times" verneemt uit New-
York: BernMorff en zijn geheele staf
zullen zoo spoedig mogelijk vertrek
ken. zoodra er mat Engeland een
regeling betreffend© vrijgeleide is ge
troffen.
Do Amerikaansche
diplomatieke verte-
tegenwooidigers in
Bel g iö.
Uit Waslungion wordt geseind;
De Belgische gezant, Havenith,
bracht oen bezoek aan bc-i departe
ment van buiteniandschc zaken en
kreeg de mededeel ing, dat de Ver*
©enigdo Staten hun diplomatieke
vertegenwoordigers niet uit België
zullen terugroepen, tenzij de mili
taire veroveraars van het land het
onmogelijk zouden maken, dat ze er
bleven. De vele Amerikanen, die het
on d e rato u n i ngswerk in België bestu
ren zullen op hun post blijven tot
Duitschiand het dwingt heen te gaan.
Do Amerikaanaohe gezant Whitlook
blijft (e Brussel, tenzij hij gedwon
gen wordt zich te voegen bij de Bel
gische regeering to Havre.
Da opinio van den oud-
gezant Van Dijke,
De 'ielegianf-correspondent te Lon
den meldt: De vroegere Amerikaan
sche gozant in Don Haag, Van Dijke,
die juist van een bezoek aan Frank
rijk in Engeland is teruggekeerd,
antwoordde, toen een vertegenwoor
diger van de „Sunday Times" hem
gaan met zijn dolle plan ten uitvoer-
te brengen. De diamanten moesten
weer terug gegevwi worden, maar het
zou nog groote moeilijkheden opleve
ren om dat te doen zonder dat de .er-
c&enkh.g op Sir Donald v.el. Rulóedge
vond hot verhaal over die mteJukte
inbraak nog ai luwnanscbijolijk. Was
Hendei son ooi; in hot complot? Was
lKrt zij© bedoeling geweest om de poli
tie op een verkeord spoor te brengen
cn had hij die zes revolverschoten ook
d-'icea maar daarvoor gelest? Iiij
Ix-keek de zaak van aüe kanten cn
kwam mete verder. Opeens werd er op
de deur van zijn kamer geklopt
Wo© ia dear? riep hij
fk beo hert. meneer, Henderson,
antwoordde de bezoeker.
Rutledge sprong dadelijk op en
opende de deur.
Kom binnenz^ide hij, Ec heb iote
mot jc to bepraten. Maar vorteê mij
oenst e-ins wnaroiü je Hier gekomen
bonrt'
ik kom met een boodschap van
juffrouw Jessie. Zij zou u graag wil
len spreken, zoo gauw als hel edhriSkt
om bij liear kt komen.
I'k ga dadelijk met je mee. roiuv
Ruik' .;-? Omderwüg loim je nilj dan
wc! vorteUen wat ak weten wii. Vor-
tel mij eens wat je van die geschiede
nis van vannacht af vreet.
Wel, meneer, aeid© Henderson,
terwijl ze naast eikaar op straat voort
nnar zijn meenlng over de verbre
king der dlplomotleke betrekkingen
vroeg: „Ik verwachtte het en ik ben
er blij om". Toen hem gevraagd werd
wat er verder zou gebeuren, zei hij:
..De hemel mag het weten. President
Wilson zal het ons wel vertellen".
- Boteekent het oorlog? vroeg do
Journalist.
Bedenk dat hei op zichzelf geen
vijandelijke duod is, antwoordde Van
Dijk©, ilci wil ui leen zeggen, dat wy
niet meer niet Duilscliiand weneciieo
te spreken. Moer kan ik hierover niet
zeggen.
Op all© order© ragen gaf au.
Dijke alleen ten antv. c r<l: „Nous
verrons!"
De houding der Neutralen.
In Spanje.
In een conferentie met de partij
leiders zcide do Snaunsche minister
president. «raaf Homanones „Do
regeerina wenscht met het parlement
in verbinding te blijven, maar kan
pok «een verklaring geven over het
antwoord op de ons toegezonden
Duitsche nota Die nota boteekent
ook voor Spanje bet begin van een
moeilijken lijd. en de reueering moet
on de vaderlandslievende medewer
king van alle leden der Kamers reke
nen. als zij de moeilijkheden wil
meester worden." Na de Kamerzit
ting had Romanonos een onderhoud
met den Duitschen gezant, waarin
hil dezen mededeelde on de notA
eerst te kunnen antwoorden, nadol
hij den indruk op de andere neutra
len had waargenomen.
In Denemarken.
In Denemarken is voor het oogen
blik hetzelfde besluit genomen als bij
ons. ran olijk om alle uitvoeren naar
Engeland en het scheepsverkeer rnet
Engeland on Frankrijk te staken, cn.
voorloooig een afwachtende houding
aan te nemen. Het Deensche schip
..Heilig Olaf. dat Zaterdag van
New York naar Kopenhagen moest
vertrekken, kreeg telegrafisch bevek
in Amerika te blijven.
De Deensche Riiksdag hield Zater
dag een geheime zitting, waarin da
minister van buiteni&ndsche zaken
inlichtingen gaf. die optimistischer
mouten geweest zijn. dan men ver
wachtte. Wel is liet geheele land on
der den indruk van den ernst van
den toestand, maar nergens werden
verschijnselen opgemerkt, dio aan
uantek deden denken.
In Noorwegen.
In Noorwegen werd eveneens eone
geheime zitting vnn de volksvertegen
woordiging gehouden: over het resul
taat is niets bekend gemaakt. Doch
..Dngbladct" zet uiteen, dat de toe
stand voor Noorwegen onmogelijk
wordt en zegl, na de verwachting lo
hebben uitgesproken, dat Engeland
den eisch tot het aanioopen van En-
gelsche haven9 door neutrale sche
pen zal laten vallen „Slechts eon
werkelijk effectieve blokkade, die in
staat ia zoo «oed als de «eheelo
scheepvaart naar Engeland onmoge
lijk te maken, zou in overeenstem
ming zijn met het volkenrecht. Kan
Duitschiand dit niet. dan is de blok
kade ln strüd rnet het volkenrecht."
In Zweden.
Van Zweedse lie zijde is eveneens
het vertrek van schepen voorloopig
geschorst, cn daardoor is ook de post
verbinding met Engeland verbroken.
Do Zweedsclie regeerine beraads'aagt
nog over haar houding.
Doch de organen <ler pers. en voor
al de liberale bladen, uiten zich zeer
verontwaardigd over de houding
van Duitschiand. ..Stockholm's Tid-
ninaen" zegt. dat thans alles oier.
boord geworpen wordt, wat sedert
eeuwen met betrekking tot het vol
kenrecht en de menschel ij khe id. ook
in den oorlog, is tot stand gebracht
liet blad wijst od de uood2akelijkheid
om te protosteeren. en dringt er op
aan. dat de drie Scandinavische lan
den zicli te zamen zuilen verstaan
over de aan te nemen houding.
Van de oortogsveioen.
'I Alg. Handelsblad meiai: „Reeds
sedert oinisc weken kwamen be
richten van echter het Duitsche zui
delijke front ln Roemenië, dat het
stit.iggen van de actio aldaar moesrt
women toegeschreveu aan andore
redenen dan het overgaan tot ren
positieoorlog aan weerskanten van
don Sereth. Met vrij «rooi© zekerheid
kan worden vastgesteld, dat een ca
ander moet worden toegeschreven
aan belungrijk© troopenverplaatsin
gen door do Duitschers, welke var-
schillend© hunner divisies naar het
westelijk© front overbrachten. Do
klimatologische omstandigheden in
Roemenië, waar de koude buitenge
woon streng heerscht, zou hen hier
toe genoodzaakt hebben. Tegelijk zou
men hier in een vingerwijze moeten
zien, dat de Duitsche opperbev.heb
ber oen nieuwen zet op zijn militai
re schaakbord in dc-n zin heelt, en
hij een actie aaij liet westelijke front
wenscht voor to bereiden in den oop
reeds van deze maand Februari".
De actie op 't West-front is reeds
levendig geworden. De Duitsch© staf
liepen, (Vat is nogai eenvoudig Mijn
bed staai boneden in de bijkeuken,
naast de ^verfcost. Vannacht had ik
een g©v>M alsof ik iote hoorda in do
studeeiknmer van Sir Donaid, riok bo
ven mijn hoofd, al ren herien tijd voor
zk klaar makker werd. Het schoen dat
ik me zoo haitf on haf bewust was dat
daar iemand heen ©n weer liep. Toon
hoorxlo ik ploteoling ©ett barden sSag,
waar ik dadelijk van wakker werd en
ik greep «vaar de rovo&rer. die ;k al
tijd b:j mc lieb, ©oor het geval dat ie
mand hot gemunt hec-ft op de zilver
kast. Ik klom ais eon baae dc trap op
cn rende naar de cUxleorkaancr. Ach
ter in dm tuin zog een men over
den muur klimmen on rerderop. op
het weiland. Liep coc ImtcI zoc bard
als hij maar kon weg. Ik schoot op ze.
tot ik g.ren patrorvu) meer over had,
maar liet ©eolge resultaat was, dat ze
nog horder begonnen te loopen. .'Mie
buien in de kamer waren uitgetrok
ken en (!.-> inhoud lag over den vloer
verspreid ou do ioaenhouton kast
in de .studeerkamer wu6 ook oj>en ge
maakt. Sir Donald kwam lvalf aansre-
klecd op zijn pantoffels benoden en hij
schrok catuurtijk ontzettend. Hij was
heeleinnel overstuur en ze: de dat hij
goruïiif rd was 7.oo iets vreeselijks
iieb ik m jaren nlot bijgewoond.
(Wordt vervolgd.)
