Haarlem's Dagblad | 1917 | 16 juni 1917 | pagina 9

RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.

Een decoratieve vrouw

DERDE BLAD

ZATERDAG 16 Juni 1017

Raadsels

(Dezo TaadseLs zijn aJIc ingezonden
Hooi jongens en meisjes, die „Voor
Onze Jeugr" lezen. De name® der
kinderen, die mii vóór Woensdag
middag 4 uur goede oplossingen zen
den worden in het volgende nummer
bekend gemaakt.)

Iedere maand worden onder de
beste oploesers twee boeken in

rraohtbanrt verloot.

(lngez. door Frane liaie.)

Met t ben ik speelgoed, met h ben
ik niet gevuld, met m ben ik een
dier, met b ben ik niet plat, met v
ben ik niet leeg en met d ben ik niet
kalm.

ilngez. door Aster en Anjelier.)

ik word gebruikt voor wetenschap
pelijke onderzoekingen en besta uit
12 letters.

2, 2, 6, 7 ió niet vroeg.

7, 4, 5 is een insect.

5, 11, 10, 7 zit in ieder gebouw.

Een 5, 4, 1 van chocolade vindt men
lekker.

7, 6, 2, 1 is het eigendom van een
yolk.

9, 11, 10, 12 is niet nauw.

7, 4, 1 is speelgoed.

3, 5, 10, 1 versterkt vaak de oogen.

4, 8, 9 is een lichaamsdeel.

8. (Ingez. door Cornells van Ketel.)

Ik ben eeu vrucht, onthoofd me «u

Je vindt me in een stui.

(lngez. door Pinksterbloem).

Ge ziet, me tweemaal in een 6e-
conde. éénmaal in vijl dagen en nooit
in een jaar. Hoe kan dat?
6. (lngez. door Tulp.)

Ik woon in het water en ben toch
geen visch Ik kom zwart in de keu
ter. en rood op de tafel. Wie ben ik?
(lngez. door Lelie.)

de nrs. 59, 72, 30. 19 en 55. Hij geeft
er Vaderl. Geech., Maizena'e, Langs
de Zuiderzee, Vecht-, Winter en Zo
mer voor terug.

Aardrijksknnde-wed-
strijd.

Jullie weten zeker wel, dat het rei
zen steeds duurder wordt. Van den
zomer zullen er heel wat minder
menschen op reis gaan dan andere
jaren. Ik heb me voorgenomen om
met jullie een reisje op papier te ma
ken. Dat kost niets, maar geeft (naar
ik hoop) aan je allen voel genot. Zon
der dat je het weet ga ik met je
door Nederland, Duitechland, Oos
tenrijk, ja we stevenen zelfs naar In-
die. Nog veiliger, nog vlugger dan
met een vliegmachine. Hieronder ver-
lel ik je iet6 van dat reisje, en nu
moeten jullie de hegraven plaatsen
zoeken. IHel zijn plaatsen over de
geheele wereld. Omdat do kinderen
beneden 12 jaar op school nog niet te
ver met, Aardrijkskunde zijn, vraag ik
van de kinderen boven en van 12 jaar,
alle verborgen plaatsen en van kin
deren beneden 12 jaar alleen de
plaateen in Nederland. Wie de meeste
piaatsen gevonden heeft, krijgt een
atlas. De daaropvolgende «en boek in
prachtband en de daaropvolgende een
album voor geïllustreerde briefkaar
ten. Dit geldt voor beide afdeelingen.
Alle inzendingen, voorzien van naam
en leeftijd, moeten vóór 1B Juli in mijn
bezit zijn.

OP REJS.

Wie wil naar vreemde landen trek
ken? Weg dan met boek en les, ee-
boeltje ingepakt en «tap

tt beo MTiÏÏMd""ln den' Atlanli- kour je »»g

ec.en Ocewm verander. M. mijner
letters en ik beu een meisjesnaam.

Raadseloplossingen

De raadseloplossingen der vorige
Week zijn

1. Rotterdam.

2. Hand Han.

8. Bialfende honden bijlen niet.
Laf biet blij Wen lat
hond een neon.

4. Bes Bei.

5 Waal aal.

6. lvreta Lreta.

Goede oplossingen ontvangen van
Colieüa 6, George Washington 6,
Generaal Botha 5, Lincoln 6. Rozafien
6, Ja a van Scimffelaar 6, Dirk Derr
G. uuinroosje 6, Anemoon C, Mos
roosje 6, Buffalo Bill G, Arend G, Wi

de huizen achter mij laat. Wie sprak
daar over een lei? Denk alsjeblieft
niet meer aan echoolzaken. Wf.ar',
om men toch zoo graag reist? Wei,
men wil nieuwe kracht putten voor
het werk, dat strate weer wacht.
Hoor naar die menschen tegenover
onsl (Het rijn Friezen, Veenboeren
lijken het! Wij hebben mondvoorraad
meegenomen. U denkt zeker, dat we
nog niets lusten? Wc snakken van
dorst en zouden wen6Chen, dat hier
een fnssche beek was. Margo Ormen
hapt a. iu een boterham. Piet Velten
zei: Stil. de passagiers laoben ons'
nog uit. Bier stappen wij uit en
nemen een kijkje in deze schoone
omgeving. Volg die dame maar. Niet
zoo'n haastI Rechts om! Kijk, zeven

NieuwoCing is: JOH'AN DIERMAN-
SE, oud 12 jaar, Barendseetrn. 15 r.

FRANS G. Je was do vorige
week te iaat. lleb je al mooie fiets
tochtjes gemaakt?

E. C. DE R. "t Speet mij, maar
alie» was al naar de drukkeiij, toen
jullie brieven kwamen. Daarom kon
ik aan vaders vriendelijk verzoek
niet voldoen. Zotten jullie voortaan jo
schuilnamen maar onder je werk.
Wat heerlijk zoo twee maanden naar
Zandvoort te gaan. Ik wou dat Ik
mee mocht!

WILLEM V. Er is al
raai Botha. Kies dus eeu anderen
naam.

AREND. Do© jij maar goed je
best. Die Fraasche brief komt wel

BUFFALO BILL. Jij bent oen
vroegertje. Dat doe lk je nJet na

DUJNROOSJE. Je raadsel is
goed. Nog wel -gefeliciitoerd met je
verjaardag. Was het ean prettig
dagje?

DIRK en HENDRIK D. Jullie
raadsel is'goed.

ZONNEBLOEM. Hét deed me ge
noegen, weer ie te van je te hooren.
Bevalt de nieuwe betrekking je goed?
Wat heerlijk, dat Je het Diploma ge
haaid hebt. Ik denk, dat -Madeliefje
nu wed een poesje rijk zal zijn. Je
brief kwam te laat, daarom kon ik je
vriendelijk aanbod ntet in de Rufl
Rubriek plaatsen.

W1LHLLMI ENTJE S. Wat «en
prettig vooruit-Zicht, dat je met de
klas naar Artie gaat. Misschien ver-
toonen de aapjes dan buiten hu»
kunsten.

TAMETJE. Was je Zondag nSet
doodmoe, toen je thuiskwam?

D. A. P. DEM H. Durf je ai los
te zwemmen? Voel plezier gehad op
Zandvoort?

JAN R. Ja jongen, ik had je wél
gemist. Maar ik begnjPiP, dat dat
knutselwerkje heel wat tijd in beslag
nam. Was dat meisje or niet dolblij
mee? Waren do drie kiezen cr gnaw
uit? Dat was eeu hchJenstukje.

KERSTBOOMPJE. Je raadeete
zijn goed. Het doet me genoegen,
dat de prijs in je smaak viel Hoe is
het nu mot de hoofdpijn?

TIEKIE en PJENE. Dat was een
reuze-wandeling. Gezéllig, dat vader
meeging.

aardige boerenmeisjes I Heb
Jo Bill G, Arend 0, wii- „eeü vree6_ -wijken moeten jullie toch.
lem Voogd 6, Fauna 6, Lellie 5, 1Gla- Ze z!en 31iCt bleek. „Jou re-

zenmuiltje 6, M. A. de Ruytero, U. roepen ze ons toe. Maar ze re- ONJtUST. Bij een leeikenwed

Adams 6, Theeroos 6, Klimop 6, Carro men toch de wijik. Wat aardige hou- strijd sta ik «Mijd toe, dat er geholpen
G, Ji^n Steen 6, Rembrand), v. Rijn 6, ten huizen. Ik fitap naar den bakker? maj worden. Is deze wedstrijd naar
Huismoedertje G, Gerard de Vries 6, en haal voor jc allen een roomsoes.je zin? Katuurlijk mag ie ie briefje
Piet Spoor 6, Alpenroosje G, H. J. Tel de neuzen maar. Lekker, hè? Nu j ,,,<vyn<WT4._ i v
Voetelink 6, R. Sohoemaker 6, Wim gaan \Ve weer terug. Gaarne deed ik J=

Spoor 0, Lodewijk G, Bep Vander 4, nog een paar wandelingen. Maar, nu Vi e gefeliciteerd met. Je verjaardag*.
VolkerdLna v. d. Mijc 4, Herin line 6, js het nog licht en voor de avond M-mtc m/in,- wot) nr«t
Violet 5, Pepijn de Korte 5, Jacob —valt, moeten wij bij de naburen
Bijiisuia 6; Lodewijk Napoleon 6, Nick zjjn, Hoor, schoten- knallen? Weet j
Carter 5, Napoleon 6, Theo J. Over-wat jp wou? Wel, dat

eigen naam heet eii MadeWdfJe als
schuilnam heeft. Nu gc«napt?

CATHR1ENA W. Jo raadsel vind
vind ik al to gemakkelijk en te be
kend. Bedenk eens een moeilijker.
Nu niet meer zoo vergeetachtig ziju,
hoor!

JO DE K. - Ik dank je nog wel
voor je prachtige rozen. Dag klei
ne,-Wonde Jootje!

VINKJE. Heb je dun prijs al in
gebruik gen omen.' En hoe Is het niet
de loterij voor Ai-fJa uf^ekiopen?

LODEWIJK IL Zo zijn thuis
maar goed op jou- Twee waken ach
ter elkaar naar Zandvoort.

FHEGDOOR J. O. Vwst wel ge>-
ielirileend met Aa is verjaar lat
Plaatjes bew aren, e lat >o ïnix-i'ijk.
Jullie zjjn me a'.'excial even lid. Due
wie het eerst komt, w e 1 eerst uwa'-l

ELZEN KATJE. e de schooliUiach
al ingewijd? Ais Jo mcrgin naar
SchevenLngtm gaal dan wensch ik je
veel genoegen.

NAPOLEON. Je raa-hstd is g cd.
Is jc- vriendje lekker bruin geworden
en flink aangesterkt te Z.?

NICK CARTER. Je raadsels H.'n
goed. Ik hoop voor jc, dat het school
reisje door gaat.

LODEWIJK NAPOLEON. Je
ruil aanvraag mag "Je gelijk met je
briefje sturen.

VOLKERDINA v. d. M. Geef me
nog maai- eens je ruilaanvraag. Mis
schien beu je don gelukkiger. Kan
Tomy al goed praten.

BEP V. Dank voor je plaatjes.
Tot mijn spijt kon ik je Ruilaanvraag
niet plaatsen, omdat jc het huisnum
mer onleesbaar geschreven hadtt

PIET MARITZ. Je raadsel is
goed. Wat heerfijk, dat allee in je
tuintje zoo flink groeit en bloeit.

LODEWIJK. Kom Woensdag tuu
scbeu 12 en 2 maar eens kijken, oi
ik Vechtpl. voor je heb. Dat reisje

'uit den winkel konden hem nooit 'dié-
oen, maar ze moesten met de meeste
zorg hen» worden aangemeten. Steeds
deinsde hij terug voor nieuwe en hij
gebruikte de oude zóó lang tot zijn
vrouw het noodig vond, in te griipen,
hem te dwingen om zich van beter
schoeisel te voorzien on dan de schun
nige afgedankte sohoenen te ver
wijderen.

Zoo had hij dus met <3e nieuwe, ware
folterwerktuigen, op reis moeten gaan
e® was het hem ondoenlijk geweest,
voordat hij naar de vergadering ging,
uit lijfsbehoud een paar anderen te
koopen.

Terwijl hij zich begon uit te kien-
den, verontrustte hem de gedachte, of
hit ook soms een van de vele bood
schappen voor de vrouw zijner keuze
vergeten had. als wanneer mevrouw
Baardeman hij leed nog wel -eens
aa» een zekere afgetrokkenheid of
verstrooidheid hem danig onder
handen placht te nemen hij nam al-
zoo een lang verlanglijstje van haar
uif zijn brieventasch, waarin alles
met de noodige uitvoerigheid vgrmeld
was, waartoe het kolossale valies werd
leeggehaald. IMarna opende hij alle
pokjee'e® doozen en onderzlcht nauw
keurig den inhoud.

Gelukkig was alles in orde. Niets
ontbrak. Nu sing hij er toe over, om
de zaken weder zorgvuldig in te pak
ken en in het valies te stoppen. Na
dat op deze wil&e zijn geweten was
gerustgesteld, kleedde hij verder zich
uit, zette zijn schoenen buiten de
deur eigenlijk overbodig, want het
ie reeds vermeld, dat ze fonkelnieuw
waren en het was dien dag mooi weer
geweest, maar hij deed het werktui
gelijk.

Toen begaf hij bevredigd zich naar
bed.

De trein, die Dr. Baardeman naar
huis zou hrengon, vertrok '«morgens
om acht uur. Baardeman stond al
kwartier voor zevenen op en had dus
allen tijd hij hield er niet van, zich
te overhaosten en ontbeet graag op
zijn gemak. Hij begon met zijn wel
wat uitgetreden, maar met bouquet-
jes geborduurde pantoffels hand-

naar het Gooi zai je zeker niet litht werk van zijn gade aan to «bie
ten om verklaarbare reuencn edn

dat het overal

meer G, Lodewijk 6. J. P. Coen 6, J. was. Kijk, duinen en weiden en gro-
van Galen 6, Piet Jansen G, Vinkje iende koeien met klingend e bellen.
B, Dc Wielrijder 0, Jo de Kamper to, Hè. perziken, daar tegen dien mui
Cathrien Wij ere 3, Nelly G, Pieter Ma-Die zullen wel eons gestolen worden
ritz 6, Goudsbloem 6, C. Willemse 6, w'at zün die duinen mooi beplant met

Maak maar véél pret.

ROS.ALIA. Leuk hoor, dat je het
poesje toch krijgt.

ASSGHEPOESTER. Heb je gis
teren veel genoegen goliad? Je raadsel
is good.

COB A H. EN DEN ANDEREN
SANTPOORTERTJES. Ik heb een
dubbeltje strafport voor jullie brie
ven moeten betate-n. Dus niet meer
zoovéal velletjes in één enveloppe. Of
er een extra postzegel opplakken. Co-
ba's raadsels waren gooi
PENESTERiBLOEiMEN. Ik wensch
je op je schoolreisje vcél genoegen
en mooi weer.

HEIDE BLOESEM, Je raadsels
zijn goed.

CHARLIE CHAPLIN. Overgeno-

W. Willemse 6, Hendrik Bijster 5, helm, "onderaan bloeien klaprozen
Evert Brinkman 0, Robineon Crusoë Daalders gaf ik, om daar een poosje te
G, Conducteur C, Lycurgus 6, Gustaaf vertoeven. Kijk, ook brem en wikke.

Adolf 6; Sneeuwwitje G, Roodkapje 6, Hoor je die vogelen, zangerig klinkt
Charlie Chaplin 6, Billie Ritchie 6, <ja( gee.ilp. Nog een boterham? Berg
Jan van Beem G, Pinksterbloem G, <je taeschen anders maar weg. Wat
Embong Ploaso 5, Dirk III 6, Heide- <jat mul, maar mooi gooi is
bloesem 6, Kabouter 6, Rudolf jjet Van kleur. Welk een stroomend
Oschatz 6, Dirk Oechatz C, Rosalia 6, water. Loopen die jongens daar met
Aconietje 5, Onrust 6, Poligynatum bioote voeten? Die etomperd springt
6, Goudkopje 6. Üekie 6, Prene 6, Lei- op een stok! Hol maar niet zoo, je
iienaar G, Controleur li, Kerstboompje komt er wel. Wat 16 daar? Om een

6, Piet Lomane 0, Jan Rozenhari o, verloren cent maken ze ruzie. 16 het

D. A P. en C. u. J. den Hollander 6, 1 een Belg? Bad. onbeschaafd klinkt m'-n verhaaltjes plaats ik nooit. Het
Taunetje 6, WiHheluiientje bcnutter i zyn Fransoh. 01 ten laatste is het i spijt me voor je van de moeite, die je
6, Jan van achaffeiaar 6, Jacob Bruin-1 gevonden voorwerp terecht. Zetten aan het overschrijven gehad hebt.
ooee B. Marietje liruinooge 6, Coba wy de reis maar weer voort. Wat is' RO ©KAPJE. Je bent zeker nog
li. inkkerdiie 5. Asscheooetster het Warni! Onderweg voel je dat Iliel uitgepraat over dien heerlijken
befct. De thermometer wijst wel 90 ver;aarja..
gratiën aar. Dc kant, onder aan mijn e'

rok is bestoven. Louter ijdelheid, op SNEEL WWITJE. Zijn jullde
reis moeet je het ook laten mooi goed Donderdag nog naar Groenc<n<laal
aan te trekken. Het ie mal, angstig
aan de vormen te hangen, llé, ik krijg
slaap als een os. Kom, onderbreken
de reis, den naasten weg naar een
hotel zul men ons wel wijzen.

ooge

Hcrtler G. Dikkerdje 5, Asschepoctster
5, Chrisliaa® Bosch 6, Soldaat 6,

Frans Gehl G, Jun van liemert G.

knii-rubriËK.

KAR-EL VAN DEN HEUVEL RIJN-
DERS dank ik vriendelijk voor zijn
mooie oolJeetie plaatjes.

"JAN COCK, Schoterweg 7, vraagt
IJselplaatjes en geeft er Vecht-, lio-
nig's Maizena-, Bosch- en Heide- en
Langs do Zuidcrzeepl. voor terug.

D. A. DEN HOLLANDER, Wester
gracht 27 z., v raagt van Vechtpl. de
nis. 18, 28, 30, 40. 45, 48, 55, 59, 74,
78, 8G, 103, 101, 112. Van Zuideizee,
de nrs. 9, 20, 2t», 27, 30, 31, 39, 41,
59, 63, 65-07, 81, 82, 87, 88, 91, 92,
99, 101, 105, 107, IJ 125, 132, 135,
138. 140.

PINKSTERBLOEM, Lmschoienstr.
88. vraagt Kwatta-soldaatjes.

W1AI SPOOR, VVestergracht 21 z.,
vraagt van Vechip de nrs. 18, 21, 24,
37. 45, 48, 54, 1«J2, 10Q, 106. 100,
109. 117, 134. 137, 141.

PILT SPOOR, Westergraclit 21 z.,
yraagt van Vaderl. Gearh. 2de deel.

vergeten.

WIM S. Wel bedankt voor Je
mooie kaart, a geloof, dat jij maar
wat heerlijk bent uit geweest.

PIET S- Ga Jij nu ook nog uit
met de klae? Moe had voor straf Je
heele gezicht zwart moeten verven.

Dan riepen de jongens. Zwarte Piet
Hoe gaat het met de viooHeö?

GERARD DB V. Je hebt me dat
reisje heel gezellig beschreven. Het
was jammer, dat je nog met een g»
wond been thuie kwam. Jongen, wal
kan jij eten. Je eet je moeder die omen
van het hoofd.

HUISMOEDERTJE. Dun mijn

ensch is vervuld en Jij hebt een
prettig dagje geluid. Ale nu liet
werk eens minder goed Vlotten wil,
denk je nog maar eons aan het ge
notene. Je zult ©ens zien, don gaat
het vanzoW. Ze mogen Je ook wol
kattemoedierlje noemen.

FAUNA. Ja, hoor, etuur matur
eens verborgen plaatsnomen. Wie
weet, hoe kranig je met dezen wod-
«trijd voor den dag komt.

FRANS G. Ben Je nog naar
Urauidien geweest? Mofian zijn tve4 ruKie «c

lastig, maar niet ecfhadéHjk, ze eten hand en echoot triomfantelijk ze on-

om verklaarbare redenen eau

weinig schuw voor de schoenen, die
hij weer zou moeten aantrekken!

Zoo slofte hij door de ruime kamer
en begon toilet te maker.. Ten laat-
ete nam hij zijn jas van dan haak
aan de deur en haalde bij de schoe
nen, die bij buiten had gezet.

Maar hoe merkwaardig! De schoe
nen, die hij in de hand hield, kwamen
hem zoo klein voor. Hij probeerde ze
aan te trekken doch of zijn voeten
gezwollen waren, dan we! het leeT
gekrompen wes, hij kon op verre na ze
niet aankrijgen. Hoe zeer hij zich in
spande. er was niet aa» te denken.

Ha dat waren zijn schoenen niet!

Hij schelde meermalen, om den
huisknecht. Met duurde igerulmen
tijd, voordat deze verscheen.

Dat zij» mijne edhoenen niet, die
je voor de deur gezet hebt, riep Dr.
Baardeman den binnentredende We.

Wel wis en zeker 't zal toch
geen andere schoenen hier terugbren
gen.

Maar als ik je zeg......

De inan liet den geleerden heer niet
uitspreken.

LarieD i e hebben voor de deur
gestaan en ik heb ze wat afgeveegd en
dadelijk weer neergezet was nie
mendal aan te doen. En kijk hij
rukte Baardeman de schoenen uit de

Juist hooi wat fechtbdé&ijk godierte op.
Groedt er al veel in jo tuin?

JAN VAN' II. A s lk drie wen-
«chen mocht ulton, dan zou lk zeg
gen: een beetje mindier warm, min
der droog en minder duur. t Laat
ste mocht ook wel veranderd! wortten
in veel minder. Misschien, als je dit
leest, jg er een enkele wensch
vervuld. Hoe lijkt je de volstrijd?

16 Juni 1917.

Mevr. BLOM BERG—ZEEMAN.

Een kleine verstrooidheid

geweest? En lekker de heuveltjes
op en afigeklauterd?

HENDRIK B. Je raadsel is goed.
Zeg, 'ik vind lvet houssch een felicita
tie waard, dat die club nog bestaat.
Zooveel hoofdton, zooveel zinnen en
als die zinnetjes in opstand komen, 0
wee, dan de arme club. Is het niet
zoo, commandant?

GUSTAAF ADUdJ?. Op een ver
langlijst mag je aiïles zetten, wat je
hart begeert en daar doe lk do» wel
een keuze uit. Er doen wei meer
jongens van de Ambachtschool mee,
maar wie nu juist Voor het timiner-
(Brieven aan do Reductie van de vak zijn, kan ik je niet zeggen. Je
Kinder-Af decking moeten gezonden papier was netjes. Over het mee! aten
worden aan Mevrouw BLOMBERG— kan ik nie)6 zeggen, voor de maa»d
ZEEMAN. Bloemhofstraat 5. uit is.

In de bus gooien z o n e r aan I NELLY Die Neflïy, die mee-ootts,
scneiien!) wa« °en meisje, dat Netty van haar

lk zal je even laten, zien, wat mij»
bedoeling i-s. Je begint: Op reis. Wie
wil naar vreemde landen trekken?

enz. Onder de* verborgen plaats zet je
een boogje.

BEWAAR VOORAL DEZE COU
RANT GOED.

Brievenbus

Dr. Baardeman "Was de stad uitge
gaan om aan een vergadering tan
phi'o'ogen deel te nemen den vrijen
tijd, die hem na aankomst tot aan de
avondbijeenkornet Overbleef, had hij
voor allerlei boodschappen, door zijne
goede vrouw hem oj>gedragen, benut.

Te eer behoorde zij dit op prije te
stellen, omdat Dr. Baardeman ver
trokken was met oen paar fonkelnieu
we echoenen, die hem to klein waren
en deerniswaardig pijn deden.

6 Avonds laat was hij moede en,
wat meer zegt, met pijnlijk gezwollen
voeten, naar het hotel teruggekeerd,
waar hij bleef overnachten, om den
volgenden morgen met een oer vroeg-
treinen terug te keeren.

Het eerste wat hij deed, toen hij in
zijn kamer zich bevond, was zijn
schoeisel uit to trekken, hetgeen hem zoomede de hmskneóbt stonden op
een ware verademing gaf, en uit zijn y0Op en beraadslaagden over het on-
vahes de pantoffels te nemen, die hi; verkJaarbaAr gevaL De <lames.aars-
de tegenwoordigheid van geest bad I
geliad, mee te-voeren. n,el ®en,van de ,e

De geleerde heer leed namelijk aan i ste nummers, maar tooh onmMn n-
een voeteuvel schoenen of laarzen baar dameslaarsjes ging»® van

der diens achtenswaardig gr oo ten
neus 't nummer van de kamer 6taat
er toch op!

Het was zoo; in krijt prijkte op de
zolen nummer dertien, door den loge
betrokken.

Opeens echter verstomde de mus
geest, toen hij de dingen nader be
keek.

Wat deksel 1 mompelde hij nu
heel verbaasd; dut zij» P«or da-
meskzarzien hoe komen <lle hier?

Zie je we!, dat 't mijn schoenen
niet zijn! beet Baardeman Rem toe.

Nee. die is mooil Da', moet ik
nakijkea! Met liet schoeieed in de
hand rende de gedienstige geert den
corridor af.

Baardeman was nu spoedig aoo ver
gereed, daa hij enkel nog maar zijne
bdiiocnon had aa» t» y ektoen en
wachtte met toenemend ongeduld, op
de terugkomst van den echuidage.
Evenwel deze liet zich waciiten
hij \xa-sciheen niet.

De man van wetenschap keek wan-
liopig op zijn horloge en drukte ze
nuwachtig op liet knopje van de
electriechie l>el, De gevolgen blieven
uit

Nu W«rd hot. de hoogste tijd, wan
neer hij nog-wilde ontbijten. Hij fllof
te dus in zijne pantoffels de tirnp af,
om ernstig zijne schoenen op te ed-
schen.

Beuedem trof hij eene menschen
verzameling aan. De eigenaar van
het hotel, ober- en andere keUmej-s,

!hand tot hand on worden met groot®
nieuwsgierigheid bekeken.

Toen Baardeman de merkwaardig
beweeglijke groep naderde, week men
schuw terug. De logementhouder mon
sterde hem mot wanhopigon
hiik e» veraekeitle: ZOO lets was in
zijn hotel nog niet voorgekomen. Hij
geloofde niet dat de verwisseling
want liferwan moest toch spiaku zijn
in zijn huis geschied was; <Be mocrut
veeleei- aè vroeger hebben plaats ge
had.

Deze opvatting werd door Dlh
Baardeman energiek bestreden en
toe» deze nedSrukkeÜjk èiSoMe, dat
hij weder in be*, bezit van »jn rcclit-
matig eigendom, gesteld zou worden,
begon de hotel er een anderen toon
aan te slaan; hij wend nu overdre
ven hoffelijk, beloofde een vernieuwd
grondig onderzoek en deed de verlei
delijkste beloften. Hij verklaarde zxdQj
zich bereid, schoen'® uit een winkel
laten halen en den verontwaardig
den logé ©en paar aan te bieden; <ii>el»
met een wanhopig gebaar wees deze
op da zichtbare verhevenheid eenf
knobbel op zijn voet,

In dit tragisch moment kwam oe-i»
juffrouw beneden, die reisvaardig
was. Zij vernam, wat er aan de band
was en bezag de gewraakte laarsje».
\h, die zijn van mij jilt heb
mail naar gezocht dan heb ik
allebei de paren bnitengezet? 'Geluk
kig dat ik ze terug heb!

Terwijl ze dit. zei, nam zJJ het
schoeisel op, stak het in haar taach'
en ging-, Wijk baar tevreden gesteld,
naar buiten.

Dal ging alles zeor snel in zijn
werk; men besefte, dat dit hor ken-
ningstooneei althans Iets dichter hij
de oplotssing va» liet raadsel bracht
Er had dan tocSi eene verwisseling
plaats gehad.

Doch voordat nog-iemand ten vöHe
zich rekenschap van den toestand
©even kon, wos do resolute juffrouw
verdwenen.

Op een wenk van dan k&ctncuthou-
der spoedde de huisknecht thana
rfch naar boven, om in de kamer to
Hen, door de juffrouw veriaten. Dit
leverde evenwel den angstig verbeiden
uitslag niet op.

Zoo was het voor Dr. Baordoman
de hoogste tijd geworden, wilde hij
den trein niet rn.esen; hij kon niet
langer vertoeven hij moest thuis
wezen... De hoteWmubufi was al
weg!

En daar, trots alle verontschuldi
gingen en «choonc beloften van den
hotelhouder zijn echoenen mnar niet
terecht kwamen, moest dc lieer Baar
deman er toe besluiten, geheel zooals
bij was, met de onaanzienlijke, niet
rozen bewerkte pantoffels aan do voe
ten, de terugreis te aanvaarden.

Nagezien door het hotelpersoneel,-
door de voorbijgangers nageroepen en
nagejouwd, slofte hij over het plavei
sel, zijn zwaar valies tornende, in
machtelooze woede, on zoo kwam hij
aan het station, nuchter en armzalig,
juist toen de trein zou afrijden.

Gelukkig kon hij nog mee en was
het lenteweder liera gunstig geweest.

In de coupé gezeten, ontging het
zijn aandacht niet, hoe dc mede-pas
sagiers op ziin ongewone voetbcklcc-
ding neerblikten. Daarbij ging z.jn
leegemaag onrustbarend te keer, daar
hij geen tijd had kunnen vinden om to
ontbijten kortom, de beklagenswaar
dige reiziger verkeerde gedurende dc
terugreis niet iu een benijdenswaar-
digen toestand.

Maar aan alles komt een eind.
Ook Dr. Baardeman bereikte ten
•lotte zijn woonplaats.

Nu althans kon hij a*n het station
een rijtuig nemen en behoefde bij met
de geborduurde pantoffels geen opzien
meer te baren

En thans was hij thuis.

Tehuis! Hier kon hij oyer de lotge
vallen op reis zijn gemoed uitstorten,
en bij zij® gade vond hij ccn medelij
dend hart voor het leed, dat hem we
dervaren was.

Zij» echtgenoote zog inmiddels met
genoegdoening na, wat hij voor haar
had meegebracht. Alleen do laarsjes
ontbraken.

Ja, die moeten er zijn ik hob
re ingepakt, zei hij met vertrouwen.

Maar toen zfj de doos opende, welke
baar schoeisel bevatten zou, stiet ze
een kreet van verbazing uit.

Man, dat zijn jouw schoenenI
Maar waar zijn nu de mijne, dio ju
gekocht hebt?

W'at zeg je zijn die dan niet
iu de doos?

Wel neen!

Hemel I daar heb ik de mijno
Ingepakt, en die van jou buiten da
deur gezei

Dat is Weer zoo n «taaltje van Jo
verstrooidheid!

Nu ging hem een licht op.

En met kluchtige wanhoop riep hij
uit

Dan zijn de nieuwe meegenomen
door die ondeugende feeksl

Feuilleton

49}

- U hebt toch geen verdriet, miss
Hardacre, zei Aline. U trouwt im
mers over een week.

E» jij?

Ik nooit.

Zij verteule uuurop aan Norma al
les en desa was blij, dal het lieve
lünd haai- deelgenoot inuakte van haar
«mart. Tony liiold van haar, dat was
zeker, snikte Ai ine, en zij ook van-
hean en toch was er geen hoop.

En, ia dat alles? vroeg Norma.
Jij kwijnt weg van verlangen naar
hem en wilt hem alleen niet zien, om
dat hij niet in Jiiumie gelooft. Luister
eens. lk ben er zeker van, dat hij al
gauw weer in Jimuiic zal gaan geloo-
ven. Hij zal hot wei moeten en dan
rij® jelui immers volmaakt gelukkig.

Toen het meisje in dankbaarheid,
de armen om haar heen sloeg, go-
voelde Norma zicli gelukkiger dan
ooit voren. Vóór haar op don weg,
zag zij niets dan ellende, achter haar
lichtte er hoop op de toekomst. De
plek. waar zij op dal oogenblik ver

toefde. was een oord van liefde en
van vrede

De pendule, die nu zes uur sloeg,
bracht liaar tot de werkelijkheid te
rug. Zij moefct naar huis gaan, Morc-
alnd kwam bij lien eten, benevens nog
een paar kennissen, uit Cosford, die
ai reeds gekomen waren voor de hu
welijksvoltrekking. Zij zag tegen aai
avond op. Ten slotte zoi zo tegen Ali
ne: Ik zou hem zoó graag eens zien
om hem te bedanken vóór
Woensdag nog; denk j© dat hij zal
wilen komen?

Jimmie is hier nu in Jiuis, ant
woordde Aliiu: blozend.

Beneden?

Ja.

Norma was een kort oogénblik be
sluiteloos wat te doen en zij poogde
in de oogen van Aline to lezen. Zij
besefte, dat zij groot gevaar liep, in
dien zij «leed wat men blijkbaar van
haai' verwachtte, maar zij verlangde
zoozeor Jimmie even zelve 1c bedan
ken

Hij weet natuurlijk niet dat u
hier is, antwoordde Ailne, maar hij
had beloofd dat hij mij om kwart vóór
zes zou komen halen en ik heb de
voordeur hooren open gaan. Ik ben
met het schilderstuk in ©en cab hier
heen gegaan en bij meende, dat me
vrouw Deering het u zou geven. Jim
mie is volkomen onschuldig, miss
Hardacre- Hij Ijud cr gooi) fiauw ver

moeden van, dat ik u zou ontmoeten.

Norma zag haar glimlachend aan.

Het was dus een Bamei»zwering
tusschen Connie en jou? vroeg ze.

Zal ik hem even naar u toezen
den? luidde haar wedervraag.

Ja, antwoordde Norma.

A Tine slaakte een kreet van blijd
schap en vloog haar nieuwe vriendin
om den hals en Norma bleef alleen
achter. Zij had dus toegestemd en
binnen ecaiige minuten zou hij bij
haar gijn, de man die guaegd had:
Haar stem klinkt mij als muziek in
de ooren. lk bemin haar zóó vurig als
een man ©e» vrouw slechts beminnen
kan, de man wiens liefde haar op het
doek had afgebeeld, als de reine,
zachte vrouw, die zij zóó graag wilde
zijn

Mijn hemel, wat hangt mij nu
boven het hoofd, zuchtte zij-'

Zij wist zich echter zoo goed ie be-
IveerSchen, dat Jimmie, toen hij de
kamer inkwam, niets van haar ont
roering bemerkte. Zij begroette hem
zooals men een oud vriend begroet

- Ik beu blij, dot ik u ontmoet, zoo
dat ik u zelf kan bedanken, zei ze,
maar hoe kan ik u voldoende zcg?en
hoeveel genoegen u mij

Het is maar een klein geschenk,
antwoordde hij, en wat meer waard
is dan dat. is uw goedheid om het te
aanvaarden.

Iets wat uien niet voor geid ka»

koopen. is mij dierbaarder dan alle
schatten ter wereld, stamelde zij, hei
is, als het ware, een gedeelte va» u
zelf, dat u mij gee fx.

Als u het aldus beschouwt, ben
ik inderdaad hoogst gelukkig.

Een oogenblik later vroeg hij haar
naar More-land.

Hebt u hem iu lang niet gezien?
zal ze ©enigszins aarzelend.

Neon, in lang niet.

U h^jt hel zeker zoor eenzaam
gebod'

lk had Al me, Connie Doering on
mijn werk.

En is u dat voldoende?

Menscheltjk© toewijding is als
ee» mosterdzaad, en kan zoodoende
iemands leven aanvullen.

Norma was nu één en ai bewonde
ring. Geen zweem van ld ach ten, van
verwijt of van bitterheid was uit zijn
stem op te maken, veeleer van dank
baarheid, voor de genegenheid die
hem geschonken werd. Zij zag hem
aan. beseffende dat ze hom miskend
had. Hoedanig het geheim ook opge
lost zou worden, zij wist nu toch n
hij de gevoeligste, trouwste man van
de geheele wereld was.

Ga even zitten op uw oude plaats,
aaitwoorddc zij glimlachend. Her
innert u zich <lat we oikander in deze
kamer het eerst hebben ontmoet.
U is in dien tijd niets veranderd, lk
wel, is het niet?

Nee», gaf hij liaai ernstig ten
antwoord, u is altijd schoon ge
weest, uiterlijk en innerlijk. Ik heb u
dat toen al gezegd, zooak u weet,
en misschien beoordeelt u nu u zelve
eenigszms beter.

Denkt u dal? vroeg ze bitter.

Misschien is het 't vooruitzicht
op uw groot geluk, riep Jimmie uit.
Zij zweeg. lk ben oneindig geluk
kig, dat ik u nog eens heb kunnen
spreken, ging hij voort, on daar u
op het punt staat om te trouwen,
wensch ik u van ganscher harte ai
liet geluk toe, dat u in uw huwelijk
tegenlacht.

Denkt u dat er liefde noodig is
om in zijn huwelijk gelukkig te kun
nen zijn? vroeg zij.

Zonder dat is het huwelijk een
ramp, antwoordde Jimmie.

Zij was ©en oogenblik van zins om
in et» schaterlach uit te barsten.
Dacht iiij dan ook maar één oogen
blik. dat zij verliefd op Moreland was?
Zij had hem die vraag wol naar het
hoofd willen slingeren, maar zij wi9t
zich to bedwingen.

Waarom is u nooit getrouwd? U
hebt toch zeker ook wel eens iemand
beimind? stamelde zij.

Hei werd duister in de kamer en rij
kon met moeite zijn gelaat onderschei
den. Het was een gevaarlijk oogen
blik.

Al heb ik ook ee» vrouw liefgehad

dan is het toch nog niet gezegd, dat
ik uiet haar kan trouwen, antwoord
de hij

Zij moest er nu mee. mui weten en
schoof haar stexs naar hem toe.

Herinnert go u nog dat schilder
stuk op uw ateliqg, dat u mij niet
wilde laten zien? vroeg ze daarom.

U noemde het den droom van
een dwazen echiidcr. U zei dat het de
ideale vrouw was.

Dat zei u, antwoordde Jimmie.

Ik zou het graag eens zien.

lk heb het niet moor in mijn be
zit, zei Jimmie.

U hebt deze vrouw zeker gren
zeloos lief gehad?

Ja, grenzeloos

Hoe zag ze er uit?

In één woord: onvergelijkelijk"
schoon.

- lk wilde dat iemand dat ooit van
mij had gezegd, stamelde zij nu weer.

Velen zullen het nochtans gedacht
hebben

Wat moet ze wel gelukkig zijn
geweest dat u haar lief hebt geliad!

Jk heb het haar nooit ..ozegd.

Waarom niet? Hoe kan men eon
vrouw üefhebben als zij dit zelve niol
weet?

Hoe ka» de ster ooit hel verlan
gen van de mot beseffen» zei Jimmlf
wederom tot het refrein van zijn lief
de t«rugkeerend.

(Wordt vervolgd).