RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.
kJEB,*»!.®
DERDE BLAD
sat .«ar 1 cl
ZATÉROAD 27 October 1317
Raadsels
(Deze raadsels zijn alle ingezonden
door jongens cn meisjes, die „Voor
Onze Jeugd' lezen. De namen der
kinderen, die mij voor Woensdag
middag 4 uuur goede oplossingen zen
den worden in liet volgende nummer
bekend gemaakt).
Iedere maand wordt onder de bes
te oplossers twee boeken in pradht-
band verloot.
1. (Ingez. door Andiromaohé).
Ik bon keukengereedschap en besla
uit 5 letters. Neem mijn middelste
letter weg en ik ben een lichaams
deel.
2. (Ingez. door Pleteir Miurite):
lk bon een gebeurtenis uit dezen
oorlog en besta uit 4 woorden en 20
letters.
14, 2, 5, 6, 7, 5, 4, 3 is een wapen.
9, 12, 13 is een metaal.
7, 4, 7, 10, 11 is een bloem.
1, 2 is een lidwoord.
8, 10, 9 is niet thuis.
14, 15, 10, 17, 18, 19, 20 is een land
van Europa.
3. (Ingez. door Nick Carter):
Met k. ben ik een lichaamsdeel,
met in. zeer voedend, met n. een meis-
Josr.uam.mel h. niet stuk, met v..
niet weinig, met-d. met heeL
4. (Iiigctz. door Napoleon):
lk ben eon bloem van 4 letters, geel
me een ander hoofd en ik ben een
meisjesnaam.
5. (Ingez. door Assctoopocster)
Ik ben een plaats in Zuid-Holland,
vera.-, der mijn 2de lettor en ik l>en
een stad in Duitschland.
6. Verboden plaatsen.
a. Intre?. door Dirk en Hendrik
Dei i
Het is geen valk maar een gier. De
venter l ep mei sinaasappelen. De
visscher had elft gevangen.
tingez. door Am drom ache):
Wij g.ugen met Geertrui den berg
beklimmen. De wond zwol leelijk op.
De soldaten lagen in het kamp en zoo
schot-n ze op den vijand.
Raadseloplossingen
De raadseloplossingen der vorige
tveek zijn:
1. Zout.
2. Krakende wielen duren liet langst
3. Slak, lak.
4. Wo.kbrouk, vloed.
5. Did ©boom.
a. Dij de r, b. Om ze te sluiten;
e. 25; d. .u overvloed, e. Den Haag
heeft Lange en Korte Poten (straat
namen) en een haas lange en korte
poolen; I 18 plus 8 is 2G; g. Slrijk-
kw aflet.
Goede oplossingen ontvangen van:
W Hem en Geertruida v. d. Putten 5,
v. cl. Plas 6, J. v. d. Plas 6, Jacob Cats
6, Conln okiiiiV C, Le.idenaar G, Kerst
boompje 6, Aconietje G, Diklcertje 4,
Asschepoester 4, Karei V G, Embong
Plosmi 6, Mientje en Paulientje van
Aanstel G, Azalea 5, Dirk en Hen
drik Derf 6, Dally Richy 6, Jo en
Teun Reimerink 6, Schapen bloempje
6 Roodborstje G, F. L. Gehl 4, Le
lie 5, sneeuwwitje 6, Roodkapje 6, C.
Willemstji G, W. G. WiUemsen 6, Ge
neraal Rot.hu 6, Robbedoes G, Annie
cn tris v. Zon G, Gerrit Opdam 6,
Anemoon 6, Mosroosje 6, Cowboy 5,
Johanne Klumper G, Violet 3, Huis
moedertje G, Jan Steen G, Rem
brandt van Rijn 6, Orchidea 6,
Graaf Ploris V 6, Han Koelen 3, H.
A. tan .voormk 6, Koning dei' Dwer
gen G, F tentje Thijs 6, Nelly 6,
Tlieodoor J. Overmeer 6, Aart Over-
meer 6, Joost van den Vondel 5,
Theeroos en Klimop 6, Robinson
Crusoe 6, M. C. Heitlager 5, J. van
Bcem G, Lode wijk 6, Heidebloeseau en
Kabouter 6, W. P. v. d. Dogaardt 6,
A. Spaargaren 6, Calo en Jo Nieu-
wenhoven G, M. A. de Rnijter 6,
Glazen muiltje 6, Aucuba 6, Arend
6, Soldaat 6, Louréns Coster G, Aat
je W est 6, Amines West 6, Klaver
vier 6, MLigncn 6, Reseda G, Rudolf
Oschatz 6, Dhk Qschatz 6, Conduc
teur G, Dlody Fok 6, Onnist G, Duin-
roosje 6, Leeg h wat er 6, Vinkje 5, D.
A. P. en C. L» J. den Hollander 6,
VVim Spoor 6, Piet Jongens 3.
kort. Wie kan hen daaraan helpen?
JOOST VAN DEN VONDEL, Ba-
rendsestraaf 15 r., zou zoo graag wol
willen hebben om een paarden leid se!
te breien.
DIRKJE en CORNELÏS DEN HOL
LANDER trachten me oen keurige
collectie speelgoed die or als nieuw
uitziet.
MEIDOORN maakte oen poppen-
bedje, waarin een baby ligt.
ASSCHEPOESTER knapte speel
goed op.
Er zijn een paftr spellen ingeko
men, waarvan de ddozen er haveloos
uitzien. Zijn ei- knappe cartönneer
der s, dte dat zaakje in oi'de willen
brengen?
Wie kwartet-spellen willen en kunnen
maken, mogen bij mij plooitjes halen.
Asiehepoester.
doocr W. B.Z.
Sint-Nicolaaswedstrijd.
CORNELIS EN PIET DEN HOL
LANDER, Regulierstraot 14, maken
een kienspel, doch komen dopjes te-
Vervolg van HOOFDSTUK 4.
,,1-leb ik het geld niet over don
balk gegooid?'1 vraagt Noor lachend,
als ze oom do kwitantie toont en
het overgeschoten gold in rijtjes op
j tafel legt,
i „Je bent een heole dure lmisboudi-
j ster", lacht vader terug,
j To zie: van Noor naar vader. Plot-
j soling zegt- meneer van Bergen:
„Noor, weet je hoe freule vaii Blan-
Ikenheim je betitelt?"
„Vader!", roept To op angstogen
toon. Hoe kan vader dat nu open-
lijk zeggen! Meneer van Bergen
gaat onverschrokken voort en doet,
1 alsof het iets heel vermakelijks is.
„Ze noemt je Asschepoes.
„Asschepoes! Mij!", zegt Noor
verbaasd. „Heeft ze me oo t bij een
aschpot zien zitten, of erwten zame
len, of ja, wat deed de sprookjea-As-
sciiepoester al zoo?
„Ze heeft gezien, dat je voor Irot
raam zat kousen ie stoppen en win
kelhaken te naaien', vervolgt vader.
~,0, die is goed", schaterde Noor.
Dan ziet ze naar To, die met hoog-
roode kleur geweldig hord zit te ro-
kenen.':
„Zei ze dat tegen jou?-' vraagt
Noor.
„Neen, ik hoorde het toen op dien
avond.
„O, nu begrijp ik alles. Dus daar
om was juffrouw To zoo afgetrok-
ken. Daarom deed ze, alsof te geen
j pret gehad had".. Boos werpt To
haar pen neer en barst uit:
„Dat nare menseh heeft al miju
pret vergald. Ik heb ar dugen mee
rondgelooptn en ik begrijp heusch
niet, dat vader en jij (laar nu om
lachen kunnen. Voor mij zal je nooit
meer Asschepoes zijn."' To legt haar
hooid op haar armen en snikt liet uit.
Arme sommen, ze worden besproeid
met tranen. Noor strijkt eens over
het booze kopje heen en zegt op kwo-
si erostigen toon: „Dus voortaan mag
ik niet meer stukjes breien in je
kapotte knieën, ik mug je jurken niet
meer verlengen, niet meer vooa- Je
strijken... Tusachen haar Vingers
door kijkt To naar haar pleegzuster
en fluistert: „W ou je dan met liever
nieer uilgaan, -naar bals of zoo iets?"
„En juli e met aardappel en in je
kousen laten loopen, of met ellebogen
door je mouwen. Zeg To, ik zou bang
zijn, dat ik op die bals telkens uit
de maat was door di© benauwende
gedachten aan jull.c
„Noor, lieve Noor', en een natte
wang vlijt lach tegen Noor aan.
Maar daar klinki jongensgeroep.
Wirn en Ernst schijnen juist niet
broederlijk bijeen te zijn en Noor
haast zich als vredestichtster op to
treden.
„Ben je tevreden?", vraagt vader
aan zijn Tootje.
„Ik wou, dat ik was, als zij", klinkt
het antwoord.
„Ook een Asschepoes?"
„Och, neen, u weet beet wat ik
bedoel
„Je bedoelt,'" zegi vader, „iemand,
d e zich een roeping gekozen beeft'
To knikt bij wij/© van instemming.
Dan begint ze vlug aan haar som
men. En nu de muizenissen uit haar
hoofdje verdwenen zijn, gelukken ze
wondervlug.
HOOFDSTUK 5.
ASSCHEPOES OP HET BAL.
„Zog To," zei Lien op zekeren dug,
„ik zal je eens een reuze-meuwtje
vertellen. „Je weet toch, dat moe
der een broer in Indië heeft?'
„Ja".
„Nu die komen mot den V ouded
te-rug. Over zes weken kunnen
bier zijn'.
„Wat reusachtig- fijn voor jullie.
En zijn er kinderen?"
„Ja, drie. Een groot© v zoon, Ar
nold heet hij, van wel in de twintig.
En dan Li ze, die is achttien en Jelt,
dia ïs veertien".
„Wel wat oud vooa* ons, hè?"
„Och dat kan meevallen'
„En nu nog een nieuwtje".
„Nog con?"
„Raad eens, waar ze komen wo
nen?"
„Dij jullie misschien.'*'
„Wel neen, wij lietoben geen ruimte
voor al die menschen. En vooral niet
voor Indische meusohen. Heel dicht
in jouw buurt. Raad nu maar'".
..Heel dicht in mijn buurt? Naast
ons toch niet?"
„Juist naast jullie. Wat zeg je
daarvan?
„Het lijkt me leuk. Nel had laatst
al gehoord, dat het huis verhuurd
was. Als ik dat had kunnen den
ken!"
Uit school haastte To zich naar
hu'is om het groote nieuws mee te
(Icelen. Daar zijn allen ook zeer ver
baasd. Als het nu maar aardige bu
ren worden!
„Aard g zijn ze vast", beweert To.
„Zeker enndait bot familie van je
vriendin is", plaagt Ernst.
„Juist, meneer de filosoof
(Wordt vervolgd).
Ijê thuis feestelijk ontvangen
werd. Hel> jc rsu ncrgi-n? pijn meer?
Mag je cok a' naar schooi?
RESEDA. Alteen jmupëkleertjes
mag ook wel. OrKvansr >k een- een
umangokteed© pop, dan zal ik je
waarschuwen..
MIGNON Je noo«t mm'ff»* wfer»
houden Zi,n ponlotfe.'» M een «Ml Mo WI»«W ol
kind of voor een pop? nusateon, teen Kropman, die mij
KI.AVERVIER. - Het deed me k'?,am aBiaJen, b.nnca.trad^
genoegen wver eens wat von |f- te Ik verschrikte bij zi,-n aan-bh*. 11 ïj
hooren. W«s het f eest-avondje gezel- d™% fm «ftf* «aniorpafc er' cen
van 3en hemel, wel was 'de luclit
blauw maar een boosaardige eosien-
wind blies door de straten tiet was
fr.sch. edit frisch en eenigsziite kou
welijk aangelegde- naturen hielden
zelfs vol, dut liet koud was
We zouden met ons vieren een uit-
lig? Wat zit jij midden in de pret
jes.
AAFJE W. Nog wel van harte
gefeliciteerd met je verjaardag.
echalkschcn stroohoed.
Die Jioeden hadden namelijk altiid
iets kluchtigs iets kinderachtigs, wat
minst niet paste bij zijn vijf-en
FREULEKE. Zet 'voortaan je twintig jaren en aardig on!wikkelden
schuiinaam maar onder je wenk. Het knevel het hoofddeksel was
is niet noodig, dat je de raadsels zoo ao y
uitvoerig omschrijft Alleen dé c-jdos
ei nc is voldoende.
AREiND. ik herinner me nog wat
goed, hoe mooi die popposCbortjes wa
ren, vvelik-o .ie tante gemaakt had,
daarom vind ik het. 7,00 prettig, dat
ze weer meedoet,
TIEKI'E en PIENE. Het is vol
strekt, niet. noodig, dat je nieuwe knik
kers in den knikkerzak doet. Hoe is
het nu met Boukje?
wit dan geel, met een breed zijden
"lint, dat gebloemd was.
-Ik had om verwijfd het gev©ol, 'lat
de/c stroohoed den vloek der belache
lijkheid laden zou, niet enkel op zijn
drager, jnaar ook op hen, die zich l.n
zijn gezelschap bevondon, en dit voor
gevoel zou miij helaas met bedriegen.
Reeds de weg naar het elation was
minder aangenaam. Bijna zonder uit
zondering keken de menschel) ons
aan, met een merkwaardige volhar-
KtLAAiS K. liet doet me plezier ding zóó lang, lot de hel lichtende
dut jij zoo Lekker geholpen bent met stroodekking uit hun gezichtskring
de wol. 't Is net. een werkje om hei verdwenen was, en drie jonge dames,
leelijke weer buiten te vergeten. Vind die ons tegenkwamen, proestten het
je ook niet? uit.
CORRIE K. Ik denk wel, dal ik Joü'Sc dames zijn in dit opzicht
je inzending heel mooi zal vinden. steeds onbarmhartig.
Het merk ie vanouds bekend. Heb .ie 1 Aan het station werd de zaak nog
prettig bij de nichtjes gespeeld? Wae bedenkelijker. Daar waren veel pas-
't kachelvacantie? sagiers, die op de komst van den trein
j KONING DER DWERGEN. Je wachtten en. zioh bij gebreke van
raadsel is goed. iels sc-nsationeels met den stroohoed
H. A. v. D. - Je raadsels zijnvan Kropman bezig hielden. Ilij
goed. j vormde blijkbaar het middenpunt van 1
HAN K.lk wist niet, dut jij zob"n de gedachten w.seseling m de vvacht-
muzikaal kereltje was. Zeker een kamer, welke dicht bezet was, terwijl
aartje naar 't vaartje. Het spijt mij, het perron buiten nog eenzaam en ver-
maar ik kan je niet helpen aan de laten wasniet te verwonderen, want
verschenen nummens van Asscho- de koude oostenwind biies daar langs
poes. Misschien is er woi een Ru-en joeg ten overvloede het stof op.
brickvTiendje, die ze voor je heeft, i Daarentegen was het in de wachtka-
VI0LET. Je raadsel is goed. mer aangenaam warm. maar hot
JOHANNA K. lk kan je nog niet wa6 een kunstmatige warmte, die aan
3i- nieuweling vermeiden omdat je den winter herinnerde wat woiuK-r
geen adr&s .hebt opgegeven. Uit de dus, dat aller oogea op ^onuaou-
beiue schuilnamen mag ,e zelf
want ze zijn er nog niet.
COWBOY. Natuurlijk mag
me' den Sint-Nic-jIaaewedstrijd 1
doen. Dat mag iedereen, groot
1 klein.
Brievenbus
(Brieven aan de Redactie van de
Kindcr-afdeeling moeten gezonden
worden aan Mevrouw BLOMBERG—
ZEEMAN, Bloemhofstraat 5.
D. de bus gooien, zonder aan-
schellenl)
Nieuwelingen zijn: MARGARE1HA
C. HEITLAGER. oud 13 jaar. Potgie
terstraat 14. FIENTJE TLFS, Korte
Dijk 11, oud 11 jaar. GERRIT OP
DAM. Pres. Steynstraat 12, oud 11
jaar. GRETA RJDDERIKHiOFF. Kou-
denhorn 10 rood, oud 12 jaar.
ROODKAPJE. De ttxrielLes van
zus en jou met de raadsel vermeldin
gen zijn er de vorige week bij ongeluk
uitgevallen. Je zult misschien al ge
merkt hebben, dat jullie aïe raaid-
seis goed hadden. 32 plaatjes zijn vol
doende voor een kwartetspel. Plaat
jes van één soort zijn geschikter dan
van twee soorten, b.v. alles Vechl-
pi. of alles Gesch.pl. Op dun karton
plakken of op briefkaart-formulieren.
KAROTN/VALSHOEDJE mag haar
schuilnaam houden.
HEIDE BiLO ESlEtM. Natuurlijk
mag Morel ook wat inzenden.
ROBIN&ON CRU'SOë. Fijn hoor,
dal jij de behaniger van d'e Rubriok
bent.
THEEROOS en KLIMOP. Ten
alle.11 tijde kun je de inzending be
zen zomerhoed gevest.gd waren
zette naar gewezen werd!
Op weg naar het stat.on was ik ai
wat vertrouwd geraaikt met die vlei-
eiide opmerkzaamheid maar Dij mijO
twee andere vrienden wekte n»t «cn
GERRIT O. Graag wil ik iets steeds toeneaneuu© onu-.-aaagJ.lv
voor den wedstrijd van je ontvangen,op en een hunner, een nog al cr.oie-
niaa.r mag ut je er aan herinneren, nsci) aangelegd jonkman, verkJaar-
I dat oud speelgoed alleen in aamner- de plotseling kort en goed, dat liij met
king komt, aiö het er uitziet ais meeging.
nieuw. j Waarom niet? vroeg de argeiooze
ANNIE en ARIS VAN Z. Leuk, Kropman. Ben je uiiet weJ?
dat jullie ook weer boven water ko-Die venveosente hoed van jou I
men. jVIs oude klantjes weten jullie antwoordde de ander grol en voor-
wei, dat ik niet veel verhing, maar dat waar, hij veri.et ons snood, terwij!
het weinige goed moet zijn. Ik weet Kropuaan hem met groove verbaasde
nog best, hoe mooi het paardenleid- cogen nakeek en mompelde
sel verleden jaar was. Verwenschte hoed? Dut begrijp
ROBBEDOES mag haar schuilnaam ik ndet!
houden. j Goede kerel, wij begrepen het maar
SNEEUWWITJE. Ben je niet 1 al te goed toch konden we 't niet
een klein beetje b006 op me, omdatover ons hart krijgen, hem de Zon
j je de vorige week zoo stiefmoederlijk dagsvreugde te bederven, door hot
bedeeld werd? Zeker, mag de poort voorbeeld van den deserteur te vol-
met gom beplakt worden. Gaat hetgen, en zoo waohtten we in vredes-
naar je zin? -
F. F. G. Heb je prettige vrije da
gen geJrad?
SCHAPENBLOEMPJE mag haar
schuilnaam houden.
GIIARLY. Blijft het kantoorle
ven je goed bevallen?
AZALEA, Ruim 4 pond aange
komen, dat vind ik wel veel voor zoo'n
kleinen peuter.
MIENTJE en PAULIENTJE
naam op d'e dingen, die zouden lrö-
men.
De trein rolde zwaar het station
binnen.
De hemel had zich met loodg.rij/e
wolken overtrokken, waar achter de 1
zon haar aanschijn verborg, en zoo-1
lang het portier open stond, Duiver-
den de passagiers in den coupé. Al
leen Kropman, zat mei fier opgeheven
hoofd in zijn hoekje en stil verge-
Hè, wat een stouterds om mij zoo noegd wierp hij vriendelijke blikken
nieuwsgierig te maken. Maar ik zal 1 0p zjjn hoed, duen hij naast zich op de
m© wreken. bank gelogd had en van tijd tot tijd
EMBONG PfljOQSO. En jij ook al 1 liefdevol betastte, terwijl wij bezorg-
met je „reuze-veoH geheimen". Ben I de blikken wierpen nu eens naar den
je nu. weer heelemaai gezond? Voor 1 somberen hemel, dan op het. zomer-
zoover ik weet maakt ürlannie het J kleed van onzen vriend en reisgenoot.
.aadsel ls goed.
WI,M S. Wanneer ben je jarig.
i lk kan me begrijpen, dat je hartje po-
peit om het cadeau van vader c-11 moe
der te weten. Wat ga je flink voor
uit on school!
AART O. Schommelen je kinde
ren'ai? Toch wol jammer, dat je een
stukje van je boerderij, kwijt bent.
i THEODOÖR J. O. Ik vond het
j te-uk al die locomotiefnamen te lezen,
j Tot 1 December heb je tijd met den
weds.rijd. Kom Woensdag maar eens
i kijikmi naar plaatjes.
I NELLY. Je maakt me echt
j nieuwsgierig. Word je huiswerk al
een beetje minder?
VINKJE. Nu maar oppassen voor
I kou vatton. Hap maar weer lekker in
je boterham Prettig, hè, dat je pop-
pomtits.e goed is uitgevallen. Wel
gefeliciteerd met den verjaardag van
zus. Hebben jullie mooi gezongen op
de repetitie?
LEEG 11 WATEREr zijn zoo
veel verschillende bouwplaten, dat je
heusch wel iets naar keuze zult vin
den.
J. R. Heb je Onrust nog een be
zoek gebracht? Je bent zoo'n vernuf
tig jor.gmcn&ch, je zuil heusch wel
iets vinden voor den wedstrijd en An
nie zal je zeker willen helpen.
DUINROOSJE. Vorder je al met
he: mutsje?
O-NRU.Vi'. Geielïcüteerd met je
herstel. Ik kan me voorstellen, dat
best. Ze behoeft maar halve dagen
naar school. Zou je alleen daarom
niet naar het Haagje terug willen?
KAREL V. Jij wordt nog een
flinke knutselaar. Aan zoo'n jongen
heeft moeder riog wat. Die is zijn ge
wicht in goud waard.
ASSCHEPOESTER. Haast je nu
maar niet te veel met het overige
speelgoed- Alleen wat er heel netjes
uitziet, kan weggegeven worden.
ACONIETJE. Je hebt nog een
hee'é maand tijd. Ik ben verlangend
ojn de baret te zien.
JACOB OATS. Is bet zaakje al
klaar?
Mevr. BLOMBERGZEEMAN.
Haarlem, 27 Oct. 1917.
Bloemhofstraat 5.
Zijn stroohoed.
Wij verwachtten niets goeds en aam
het eerste station, waar óe trein
stopte, volgde dan ook naar behooren
de eerste catastrophe.
Heftia werd luet portier opengerukt
en een corpulent militair stapte of lie
ver vloog den coupé -binnen het was
een adjudant-onderofficier in de wan
deling genaamd „onder-adjudant", in
de kazerne minder eerbiedig „stip
die hijgend naast Kropman neer-,
plofte.
Hei wat mijn hoed! riep deze
ontzet uit ongelukkig kwam zijn
waarschuwende kreet ie laat, want de
onder-ad udant zat aJ en onder scha
terend lachen van de anderen tot
schande van de mede-passogiers moet
ik dit verklaren haalde mijn vriend
zijn hoofddeksel onder het zware li
chaam van zijn buurman weg. ue
boed was door die onverhoedsriie at
taque er niet beter op geworden.
Voor een dameshoed ware het zoo
erg niet geweestdie zoude er wel be
ter op kunnen worden Maar Krop-
man's hoed had een minder gebru!-
Mjjn vriend heet Kropman
draagt met ijver stroohoeden,
Wanneer ik zeg „met ijver' dan kei ijken vorm verkregen en woedend
beduidt dl.t, dat hij tien stroohoed wilde hij zijn© verontwaardiging iuchi
dadelijk permanent verklaart, zoodra geven, toen het sieraad der gewapen
de eerste lentepoézle altijd ontijdig de macht hem voorkwam.
verschijn 1, cn hein eerst dan weerEen" gewoon merëch zou waar-
opbergt, wanneer de eerste sneew schijnlijk zijx. excuses heuben aange
ven den grauwen hemel neerdwar- boden maar zonder nu te. mogen of
relt. willen beweren, dat een militair geen
En het was weder lente geworden gewoon menseh is, dezen hier oe-
dat is, naar Kropman» tijdmeter, het haagde het, eenvoudig de.roi om te
eerste lentegediclit. #keeren en den troosteloozon Krop-
M-aar ook ditmaal was het cen j>oë- man met bulderend© stem toe te voe-
tische leugen. Wel slruoldc de zon gen
Meneer, hoe komt u er toe. Je
hoed op mijn plaats te leggen?
Op ir.v pi aa ts? vroeg zijnerzijds
KrC-pman, den redenaar verbluft aan-
starende.
Ja, zeker; of zou u soms willes
loochenen, dat ik hier zit? klonk het
energiek.
Dis argument was on weder, eg baar,
want meneer de onder-adjudant zat er
werkelijk, cn al zoo antwoordde Krop
man niet verminderd zelfvertrouwen:
Pardon, meneer, dat loochen ik
volstrekt n.ei, inaar
Nu dan? sprak de ander, op ko
misch overtuigenden toon «1 meer
minzuam en onderrichtend voegde hij
er bij
Roeden behooren trouwens op 't
hoofd en niet op de zitplaats van
andere menschen, die bij slot van re
kening evenmin als u oogen van ach
teren hebben.
Daar deze joviale toevoeging een
paar medereizigers een glimlach ont
lokte, gevoelde de onder-adjudant
zich gevleid en rnet alle welwillend
heid, waartoe hij in staat was, ging
hij voort
Schijnt een beetje gauw op uw
teelten getrapt! Ilrn, stroohoed met dit
weer, oiizin!
En hiermee was voor hem de zaak
afgoliaiided, Nogmaas keek hij triom
fantelijk rond gewoon, zooals meest
al in de kazerne, het laatste woord
te hebben.
De schitterend overwonnen Krop
man 'deed Inmiddels zijn best, om den
eierkoek weer in zijn oorspronkelijk
fatsoen te brengen en al mocht dit
hem vrijwel gelukken, 011/e Zonda&s-
sieniming was weg, want toen we uit
don trein stapten, werden wij begroet
met een hagelbui
Jawel, onloochenbaar het hagel
de. En Kropman droeg een lichten
strooltoed met bloempjes, en de ramp
zalige had er nog maar -aitijd geen
besef van. dat hij hilariteit ver
wekte.
Wij waren, do grens over, naar
Kleef gegaan en geluBok.g klaaTde de
luclit op en de zon brak door. Nog
meer lijden bracht ons die gedenk
waardige dag, toen we ons reisgezel
schap daar wetter aantroffen en wel
:n een restaurant, hetgeen opnieuw
aanleiding gaf tot hatelijkheden en
spotiemij. Zoo brak de avond aan en
wij slopen naar het station, lk zeg
met voordaohi „slopen", want na de
ervaringen van dien dag kwamen we
Ons haast als misdadigers voor. Onze
medepassagiers keerden met denzeif-
deri trein terug, waren thans licht
aangeschoten en zouden Kropman
beslist weer In de maling genomen
hebben maar deze heer was ver
moeid in "n hoekje van de waohtka-
iner neergevallen, had zijn hoed op de
bank «elegd, en eiiep den slaap d©r
onschuld met zoo n vergenoegd ge
zicht, alc droomde hij van een para
dijs, waar de stroohoeden, met bloem
rijk lint getooid, zoo maar aan de hoo
rnen groeiden. Opeens werd hij wak
ker en nu 'klonk het met stemverhef
fing dooi het lokaal
tMij-rr hoed? Waar te mijn hoed?
.De stroohoed de nieuwe stroo-
hoed1 iepen lachend de anderen
ook hij, die in dollen overmoed het
hoofddeksel opgenomen en onder de
bank geslingerd had.
I-let toonceltje, dat nu volgde, wae
niet. verkwikkelijk.
De helft der passagiers, de niet-in-
gcwij'icris schimpten en vloekten de
andere helft, de ingewijden, lachten
cn joelden en daartusschen in be
woog zich de, Ln zijn heiligste gevoe
lens gekrenkte, Kropman en, genoeg
zaam vertrouwd met de Duitscne taal,
had hij de onvoorzichtigheid, uit te
roepen
Spitzbubengcsmdell
Nu had je de poppen aan 't dan
sen. Men wierp zich op Item, er ont
stond een handgemeen een gevoel
van vaderlandsliefde, dat ons overi
gens tot eer verstrekte, deed alle be
zonnenheid verliezen en we traontten
onzen vriend te ontzetten, juist toen
een gendarme ten tooneelc veischeen.
Men wees ons aan als oorzaak van
de herrie trots ade protest wertiea
wc, met ons driet.es ingerekend.
Met de LMiiteche Hermanduu valt niet
te spotten.
In verzekerde bewaring brachten
'wij den nacht doordat was een
onvergetelijke nacht
Den volgenden morgen om negen
uur werden w-ij door den politierech
ter vernoord. Had den dag te voren
Kropman's hoofdbedekking algemeen
opzien verwekt, nu had zijn ongedekt
hoofd hetzelfde effect. Mij deerde het
niet meer. Zoo stompzinnig was ik
geworden, dat alles ruij goed was.
Toen wij de kamer b:imen tranen,
waar als hoofdgetuige reeds de gen
darme 0116 wachtte, viel een zorvne-
6trail door het hoogc venster en hei
lichtte den omSncuzen fcioed, welke
als corpus delicti vreedzaam op tafel
lag. Hij zag er weer vrees-dijk geha
vend en plul uitmaar hij was er
zooveel stond vast. Men had hem in
de wachtkamer 's avonds gevonden en
aan ue bevoegde autoriteit aigeleverd-
De gendarme droeg het eenvoudig
geval met zooveel gewichtigheid voor,
als had hij een belangrijke arrestatie
gedaan en drie suiatemiscaaigers
onschadelijK gemaakt maar - nze
rechter, een oud, ..oviua! heer, nam
de zaak niet zoo zwaar op. Misschien
etoiride hem de reer geteisterde stroo-
Feuilleton
Het meisje met de
viooltjes-oogen
ar het Encelsch van
GUY TIIORNE,
14)
liet bleef ecilig© oogcnblikkenstil
in do kamer; Rupent kook liet meisje
dat hij hof had, strak aan. Zijn blik
was zoo onderzoekend en doordrin
gend dat 7,Ij hare oogen neersloeg.
Rolleston slaagde er in zich te be-
heerschen.
Dus u vindt dat onze zaak er vrij
goe (Ivoorstaat? vroeg hij cn zijn stem
klonk ren beetje lieesch, terwijl hij
sprak.
We hadden hol niet beter kunnen
treffen, antwoordde zij. U moet n
door dezen man B ristol heet hij,
te 't niet? laten verslaan.
Rupert vloog op. Oh dat zou
ik onmogelijk kunnen doen, zeide hij.
Dat zou heelemaai niet goed zijn.
Ze glimlachte tegen hem, maar
fronste even later de wenkbrauwen.
Begrijpt u dan niet, zeide Helena
ongeduldig, bogrijjil u dan niet,
meneer Rolleston, dat hij als hij u
slaat en het geld krijgt, vool meer ge
neigd zal zijn 0111 vriendchap met u
te sluiten na afloop van den wed
strijd? Dan kunt u zich voordoen als
zijn vriend. Op die lanier zult u toe
gang verkrijgen 1>i het Arendsnest
het huis van Dr. Lipsius, vvaar.u al
les zult kunnen ontdekkeai. wat wij
moeten weten en weer in het bezit
zult kunnen komen van het geheim
schrift.
Maar om mij door hem te laten
verslaan! mompelde Rupert meer tot
zichzelf dan tot haar.
Helena stond op en kwam naar
hem toe. Ean van haai' vingers, ula
uit ivoor gesneden, rustte een oogen-
blik op zijn schouder.
Maar dat zult u wel willen doen
voor
Het was meer dan hJij kon vordra-
®en.
Ik weet wat u zeggen wilt, zeide
hij, voor de herinnering aan mijn
vader, ter wille van den eed dien ik
heb afgelegd!
Ja, dat wilde ik zeggen.
Voor die tweo dingen zou Ik al
les willen doen wat u mij voorstelt.
Wat ik zeide, was alleen maar dt in
geving van een oogenblik, Het is
voor een man natuurlijk geen prettig
'ooruitzicht om vrijwillig een ge
vecht te moeten verliezen. Maar voor
u zou ik willen sterven!
Terwijl bij dit zeide was hij opge
staan. Hij hield een vaji baar handen
ïri de zijne, sloeg zij® arhi om haar
heen en Dok haar naar zich toe.
Helena, zeide hij. Helena in
de heele wereld is er geen under
meisje voor me dan jij. Ik heb nooit
iemand anders lief gehad, ik zal
nooit iemand andeis lief hebben. Jij
zult ©Rijd de eeni ge vrouw voor mij
zijn en bi ij ven.
Eon oogenblik keek ze mei haar
viooltjes oogen diep in de zijne, en
toen legde ze met. een zucht van te
vreden hoid haar hoofd op zijn schou
der.
Hij kustite haar en de jongeman die
zulk een ingetogen eenzaam leven
had geleid scheen het, alsof hei Para
dijs voor hem opengegaan was.
Hoe lang zij zoo bleven staan wist
hij niet. Maar op eens duwde hij
luiaa- van zich af met een zucht van
wanhoop.
Mijn lieveling, riep bij uit,
hoe kan ik je ooit vragen om met
mij te Douwen? Ik ben niemand, ik
bezit geen cent in de wereld, behalve
wat je vader mij gegeven heeft om
te gebruiken voor ons doel. O, vergeef
mij, vergeef mij, ik had dit nooit mo
gen doen.
Ilij legde zijn handen op haar
schouders en zij ging een slap ach
teruit.
Ze lachte. Liefste, zeide ze, als
ik voor jou de eeni ge vrouw ben,
tem Jij voor mij dc oenigo man op
dc hcele wero.d. Hei kan mij niets
9cheicn of Je geen eeni bezit of een
millioen. lk zou morgen met je wil
len trouwen, als dat kon.
Meen je dat, lieveling?
Ja, da; 111 ren ik. Maar ik kan
niet met je trouwen voor ons werk
afgeloopen is, voor ons goed recht go
zegövierd heeft. En we zullen over
winnen, Rupert. Hij had nooit gewe
ten dat zijn naam zoo mooi kon klin
ken.
Dat zuilen we cn dal, moeten we,
riep hij uit en de twee stonden tegen
over elkaar, jong, knap en sterk, het
meisje en dc man, als twee Grieksche
beelden van eon kunstenuar uit, de
grljize oudheid.
Plotseling maakte ltupent een wan
hopig gebaar.
Je vader, riep hij uit, Sir Jas
per zou nooit zijn toestemming tot ons
huwelij'k willen geven. Hoewei ik hem
nog maar zoo kort keu is hij buiitcn-
gewoon goed voor mij geweest. Ik
voel me als cen verrader, Helena, en
het. was voor hem zelfs een genot
haar naam uit te mogen spreken. Hij
was echter vasUwsloten om dit alles
ongedaan t© maken. Hij had een im
pulsieve natuur, maai een koel ver
stand, wat Dr. Lipsius in de toe
komst nog wel zou merken. Rupert
wus niet voor niets gewend aan op
offeringen.
Zie je, liefsete, ik had dit niet
moi^en doen. Wat jo mij gezegd hebt,
maakt me gelukkig. Wat er ook in
mijn verder leven mot- mij gebourt,
het feit dat je mij lief had zal al lea
voor mg zijn.
Ilij streed een moed aken strijd. Ilij
voelde dat ziju woorden niet uitdruk
te waa hij voelde, maar zijn plicht
O, begrijp je bet met? reip hij
hartstochte.ijk uit. Begrijp je niet
dat ik
Toen sprong hij op alsof iemand
op hem gcecltctten had.
Er lachte iemand in de kantor. Toen
sprak een stem:
Ik begrijp dit, meneer Rupert
Rolleston dat. je, als je mijn dochter
ten huwelijk vraag; en daarna je
aanzoek intrekt, schuldig bent aan
het verbreken van trouwbeloften.
Helena keerde zich om, ze zag beur
telings bleek en rood, liep naar Sir
Jasper en viel hem om den hals.
Rupert hoorde niet wat zij haar va
der in het oor fluisterde, inaar hot
was dit:
Vader, ik houd van hem, ik zou
nooit iemand anders kunnen liefheb
ben.
Er ging een half uur voorbij. Hole-
na bad de kamer verlaten.
En moemt u dat heusch. Sir Jas
per? vroeg Rupert, meen; 11 hot
heusch dat ik verloofd mag zijn met
dochter ik. die niets en nie
mand ben?
Je bent de zoon van mijn oudste
en liefste vriend. Ik heb veel men-
schenkennis, in mijn leven hen ik die
gekregen. Ik heb jou ook al leeren
kennen en daarom geef ik mijn toe
stemming. Je vér .©ving met mijn doch
ter is voorwaardelijk, dat beert zij
zelf gezegd. Eers; kom; ons werk.Maar
als v. ij a.agen, iuijn jongen, zal ik
rustig hoen kunnen gaan in het besef
da. no. toekomstige geluk van mijn
dochter verzekerd is. Ik heb geen
zoon. Jij moet een zoon voor me zijn-
Een paar minuten was het stil in
de kamer, terwijl de oude en de jon
geman ontroerd m lm; vuur staarden.
Toen verbrak Sir Jasper de stilte.
'Ter zake, ter zake! zoide hij piot-
reling. de zaak schijnt goed te
gaan, maar er te nog veel dat wij
moeten bespreken. In de eerste plaats
wilde ik je dit geven.
Hij nam een kleine Ireren portefeuil
le uit zijn zak en overhandigde die
aan Rupert.
Hierin, zeide hij, zul je. den
sleutel van een eenvoudig geheim
schrift vinden. Wanneer je mij ooit
schrijft moot je dat geheimschrift ge
bruiken. Ik weet niet wie er in mijn
omgeving zijn.
(Woidt vervolgd).
