Haarlem's Dagblad | 1917 | 15 december 1917 | pagina 7

RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.

J3EsfcSfc3t»$.@xM.'ai

DERDE BLAD

ZATERDAG 15 December 1917

Raadsels

(Dose raadsels zijn alle ingezonden
'door jongens eu meizies, die „Voor
On»: Jeugd'1 lezen. D« namen dei-
kinderen, die xnij vóór Woensdag
middag 4 uur goede oplossingen een
den werden in net volgende nummer
bekend gemaakt).

Iedere maand worden onder de
beste- oplossers twee boeken in pracht
band verloot.

1. (Ingezonden door Kerstboompje)

Ik ben een rivier in Rusland van 5

lettors. Laat één mijner letters weg
en ik ben een meisjesnaam

2. (Ingebonden door Duinroosje}.

Ik ben een plaato in Drente van 9

letters.

Met een 4, 5, 6, 1 eet mon.

1, 2, 3, 1 is zoet.

3. 9 is een voegwoord.

2 is een klinker.

7, 8, 9 ifl een boofh.

3. (Ingezonden door Dirk en
Hendrik Derr).

Mijn geheel is een spreekwoord van
5 woorden en 26 letters.

9, 10, 5, 3 is ecu plaats in Duitscb-
land.

2, 18, 7 is een familie-lid.

20, 21, 6, 22 is een ontkenning.

17, 16, 3 is een viechmaud.

3, 2, 10 dient rot berging.

4, 6, 19, 22, 23 ia een kleur.

8, 3, 3, 8 is eeu meisjesnaam

11, 8, 9, 4 is een rivier iu Spanje.

12, 24, 25, 26 is zwart

11, 13, 7 is niet wild.

14 is een persoonlijk voornaam
woord.

Een spin maakt een 15, 16, 17.

23, 14, 14, 6 is niet 23, 24, 25, 26

Op een schip is een 12, 3.

26, 24, 11 is een voorzetsel.

4. (Ingezonden door Nick Carter).

Ik ben een drank. Geef me een an
deren staart en ik ben een jongens
naam.

5. -(Ingezonden door Tannetje
Schutter).

Ik besta uit 5 letters on hoor thuis
bij den kruidenier, wanneer g« me
omkeert, vindt ge me bij den bakker.

6. (Ingezonden door Andromache}.

Ik 'oen een kleedingstuk van 5 let
ters Neem mijn 2de letter weg en ge
vindt me in huis en school.

Raadseloplossingen

De oplossingen der vorige raadsels
zijn

1. Suiker, duiker,

2. Rio, Grande, Ida, regen, roi.
Oder.

3. Pil, lip,

4. "s-IIertogeiibosch, hert, Otto,
berg, Soest, cent,

o. Aerdenhout.

6. Dambord.

Goed© oplossingen ontvangen van

Onrust 6, Truitje Goud 5, H. en T.
van den Bosch 6, Asschcpoester 5,
Dikkertje 5, Lodewijk II 6, 11. en P.
van den Boogaard 6, Annie van Leeu
wen 4, Rika van Excel 5, Goudkopje
5, Poiyginatum 5, T. on W. Schutter
5, Doornroosje 5, Soldaat 6, Lourens
Coster 6, Duin roosje 6, W. J. Wes- i
reling G, Aafje West 5, Andnee West

5, Scliapenbloempje 6, Robbedoes 6,
Cowboy 6, Leeghwater 6, Woudko
ningin 6, Corrio Kramer 5, Klaas
Kramer 5, Karei V 6, Huisknecht 6, j
Duikboot 6, Heidetakje 6, Kabouter

6, Willem I 6, Arie Stoppelsteen 6,
Roodborstje 6, Goud Elsje 6, Blody
Fok 6, Alpenroosje 5, Lodewijk 6,
Vinkje 5, Jo en Teon Reimcrink 6,
Koning der Dwergen 6, Aart Over-
meer 6, Jacob Cats 6, Joost van den
Vondel 5, Jan van Beem 5, T. F.
Gebl 6, Harmen do Vries 6, C. Phi-
lippo 5, Jo en To 6, Theo Ovenneer
6, Tiekie en Piene 6, Aconietje 5,
Korenbloem 6, Boterbloempje 6,
Theeroos 6, Klimop 6, Rozekuopje 6,
Columi.us 6, Wilde Bob 6, Conduc
teur 6, Stucadoor 6, Jans l/oinana 6,
Annie en Ans van Zon 6, Leidenaar 6,
Kerstboompje 6, Controleur 6, Huis
moedertje 6, Jan Steen 6, Rembrandt
van Rijn 6, G. Opdam 6, Goudreinet
6, Sneeuwwitje 6, Roodkapje 6. De
tweeling 6, Winterkoninkje 6, Bleek
neusje 6, Jau Rixtenliart 5, Aait oma-
Dekker 6. Op 't kantje af 5, Dina 4,
Annie 4, W. G. Willemsen 6, C. Wil-
lemsen 6, D. A. P. en C. L. J. den
Hollander 5, H. v. Doornik 5, Bep-
pie Spoor 5, Piet Spoor 5, Wim Spoor
5, Kardinaalshoed jo 6, Dirk Oschatz
5, Rudolf Oschatz 5. P. Wurkuni 6,.
A. Spaargaren 6, W. P. v. d. Bo-
gaardt 6, Spirea 5, Hortensia 5, Lelie
Viooltje 6, Beb Lindeman 6.

Rnii-rabriek.

HUISMOEDERTJE, Oranjeboora-
etraat 54, zou zoo graag een jong
poesje hebben. Wie wil baar daaraan
helpen 2

Aiechepoestcr.

(Vervolg van Hoofdstuk 5).

Ziezoo, ga nu maar vlug naar bc-
nedeD, want beneden xittpn vier men-
schen te verlangen naai hun kleine
nicht". Roefft. Een trede overslaand
holde Lien naar beneden. De kamer
deur werd reeds geojiend en Lieu vloog
in de armen van oom Dolf.

tJDaar is ze eindelijk", riepen ver
schillende atemmen door elkaar. De
begroeting was spontaan. Lien werd er
eerst heusch een beetje verlegen on
der. En dat zei wat voor Lientje
Vreeburg. Maar aan de ontbijttafel
gezeten, was het haar, of ze die ge-
heele vreemde familie al lang gekend
had. Over en weer babbelde en vroeg
en lachte men als oude bekenden

,,Toe, Lientje eet dan toch kind.
'fc Is zoo schooltijdklonk moeders
vermanende stem.

Je kunt niet eten, als ie verdriet
hebt, maar alp je heel blij cent, is 't
toch ook net, of je eetlust weg is. Lien
vroeg met een smeekenden blik, of ze
alsjeblieft haar boterham mocht laten
staan. En voegde ze er bij - .Moet ik
nu naar school Ik feer er immers
toch niets V'

,,Toa ja oom en tante, laat Lien
thuis, blijven", riepen Jet en Lize te
gelijk.

„Hè wat kinderachtig, thuis blij
ven, omdat je familie over is, plaag
de vader.

Er hielp niets aan. Lien moest naar
school. Mopperend ging ze zich aan-
kleeden, maar toen ze haar mantel
van den kapstok wipte, bedacht ze op
eens, dat ze toch noodzakelijk alk-s
aan To moest vertellen. Tot moeder s
verbazing nam ze vlug van allen af
scheid eu holde de straat op. To be-
hoordo 's morgens nooit tot de vlug
sten. Noor moest haar altijd aanzet
ten tol. voortmaken. En ook- nu zat
ze nog schoenen loos, toen Lien bin
nenstormde.

„Ze zijn erl Ze zijn er!"

,,De Indische familie!'' riep To.

„Ja vanmorgen heel vroeg. En
tante heeft me al aangekleed. En zo
zijn zoo leyk.

„Hebben ze een goede reis gehad?
vroeg Noor.

„Zo hebben een heerlijke reis ge
had. En zoo gezellig aan boord. Nol
vertelde, dat ze den laatsten avond
Assehejwester hebben opgevoerd. Nu
willen ze het hier ook doen. Hij vroeg,
of ik meedeed en of ik vriendinnen
had, die me© wildeu doen. To, iets
voor jou om prinses te zijn".

„AsschepoesV' prevelde To en keek
plotseling naar Noor.

Asschepoes"herhaalde Noor eai
schaterde van het lachen.

(Wordt vervolgd).

Brievenbns

(Brieven aan de Redactie van de
Kinder-Afdeeding moeten gezonden
worden aan Mévrcxurw BLOMBERG—
ZEEMAN, Bloemhofstiraat 5

In de bus gooien', zonder aan
schellen!)

Nieuwelingen aijtu TRUITJE GOUD,
oud 9 jaar, Jansstraat 87 iHAiRMKL
en TOBIA <v. d. BOSUI-I, oud 11 en 14
jaar, Gen. Joubertstraat 11 rood HE
LENA en JAOOBA v. d. MF.U'LiEiN,
oud 12 en 11 jaar Gen. de Wetstraat
57; BETSY VAiN DER STEEG, Rid
derstraat 21 TINT DE VRIES,
Spaarnoogstraat 11 BiEB LINDE
MAN, oud 8 jaar, Paul Krugenstraat
32HAR MEN 'DE VRIES, c-ud 10
jaar. Jan Uuij gen straat 6ARIE
JAN STOPPELSTEEN, oud 8 jaar.
Essenstraat 12 B GlRIETJ'E BUI
TENHUIS, oud 10 jaar Nic. Beets-
eiraat 16 rood WJLlIEiLMINA DE
VRIES Villa Eikenrode, Aerdenhout.

G. W. en ij. v. d. P. Zijn de druk
ke dagen nu voorbijï

HORTENSIA «n SPIREA mogen
haar schuilnamen houden.

COR E. Kom Woeuodag tusschen
12 eu 2 uur maar eens bij. ine mot hel.
spel. Dun zul )k het ju u-.tleggen. Is
net lekkers al op?

P. E. Nu is je spaarpot zeker
'heelemaail leeg.

KAT.DÜlNAADSllLO.EDJE. Zijn de
'PToeven meegevallen?

WluM S. Je molen is naar het
Gastliuih gegaan. Otf ik hem aardig
vond? Jk vond ham prachtig. Wat
heeft die Sint liet goed anct je ge
maakt.

PIET S. J« strikvragen zijn goed
Ja, hoor, ik weet wel, dat je ook zul
ke stevige platen gemaakt hebt. Hoe
is liet met den koek irommel? la de bo-
dein al zichtbaar? Je schrift wordt
duidelijker en netter. Hoe maakt j©
marmotje het?

BEPP1E S. Jouw pop le naar- het
Diaconesssenbuia gegaan. Het meis,e,
dat haar gekregen Leeft, zal er zetkei
dolblij mee zijn.

D. A. P en C, L. J. DEN TI. Nog

wd gefeliciteerd met v ad ens verjaar
dag. Ik dacht wel, dat Sint jullie
niet vergeten zou.

JAN' R. - Beu je alweer op «hooi?
is de vcriooütrhfeid iieeiema&l over?
Nu schaf je het ziek-zijn maar af.
Ohdat S 'U zoo heel best bij je gere
den heeft, begin ik heuoch te geloo
ven, dat j© nog z"o ondeugend niet_
bent. als je er uitziet.

OP 'T KANTJE AF. Zou er
Iemand bestaan, die niet van choco
lade-let leiv houdt? Ik hoop maar dat
je Zondtr-; weer mei vader kunt wan
delen.

VIOOLTJE. Zet je schuilnaam
voortaan maar onder je wenk. Nu toen j
je een he©l knappe meid geweest. i

WIN'TEPKOININKJE. Wat hel»!
jij ecu prachtig postpapier!

ROODKAPJE. - Ik geloof, dat j1J
wel een lieden dag op de Tentoonstel
ling had willen blijven. Is 't niet zoo?

DE TWEELING. Die Sint heeft'
zeker con hoeden waggon postpapier
uit Rpanjo meegeSiraoht. DaaT is ze-
kor nog geen papieraood.

SNEE!WAY'JTJ E In, Januari
hoop ik weer een wedstrijd uit 4«
schrijven:

ROZENKNOPJE mag haar schuil
naam houden.

GOL'DR I INET mag haar schuil
naam houden.

S TULA DOOR. Nog van harte ge
feliciteerd mQ je verjaardag. Jouw
inxodhig is naar 't Gasthui» gegaan.

HUISMOEDERTJE. Je wieg ie
naar hot Diaeonessenhuis gegaan.
Ben je weer heelemaal beter? Ik hoop,
dat er een nieuw poesje komt opda-
,۩n.

j LEIDENAAR. Jullie inzendingen
I zijn naar de Deo verhuisd. Wat heb
ben jullie nog ceia prettig schoolfeest
je gehad I

ANNIE en ARIS VAN Z. Hoe ie
't nu met. Annie? Aris heeft haar ze
ker van alles over de tentoonstelling
verteld?

COLUMBUS ©n WILDE BOB. - Er
zullen zeker wel meer kinderen zijn
geweest, 'die ap de tentoonstelling een
Keuze hadden willen doen. 't Was net
een Poppen-paradijs, hè?

BEB L. Twee rozenknopjes meld
den zich tegelijk aan. Ik heb tusschen
jullie geloot, en nu ben jij er af geval
len. Slaap dus een nachtje over een
anderen naam.

THEEROOS en KLIMOP. Het
dcet me genoegen, dat jullie in je
fchik waren, met je prijzen.

BOTERBLOEMPJE. Wat een
simezig postpapier heb je! Ik wl' wel
ge'1 oven. dat jij niet. meer van lek-
kore houdt. Wie in Luilekkerland zit.
is het snoepen verleerd.

KORENBLOEM. Sint heeft bij
joifedubbel gebracht- En je hebt wel
voor een half jaar lekkers. Ik hoop
voor je, dat de match nu:doorgaat.
Leuk, dat jullie je zoo vermaakt heb-
ben met het spel van broer.

T1EK1E. Vast wel gefellci toerd
mot je verjaardag. Wal een bol, dat
het pp Zondag valt. Kan bet naai-
machinetje echt naaien?

AGONIETJE. Nu verlang je ze
ker al weer naar het Kerstfeest.

PIENE. Het doet me plezier, dat
het bock in je eirtaak valt Sint heeft
jullie ook niet vergeten.

THEO J. O. Kom liet boek maar
eens halen.

JU en TO. Zeker, mogen jullie
raadsels inzenden. Wat ben je aan
het borduren?

C. P. lk denk, dat Sint die doos
postpapier onder in den zak had Ja-
ten zitten.

F, F. G. Wil je moeder wel be
danken voor haar vriendelijken brief.
Heb je hei boek nu al uit? Het tedi-
kanlje en de pop zijn naar bet Dia-
cóuefeaenhuis verhuisd.

JACOB OATS. Je raadsels zijn,
buiten je schuld, te laat m mijn becit
gekomen. Daarom mogen xe meere-
1 kenen.

j A ART O. 'Hoe zou je rapport er
uitzien?

'i JO en TEUN R. Prettig voor
jull.e, dat Sint er ook nog aan ge
dacht heeft, Bloemend aal aan te
doen.

VINKJE. Nog wel gefeliciteerd
met broertjes verjaardag.

LODEWIJK. Kun je den passer
al gebruiken?

GOUD ÏÜDSJIE. Je naoogt je ficlmil-
npam houden. Theo mag ook mee
doen onder deal verlangden schuil
naam.

ROODBORSTJE. Je raadsel is
i goed. Is de verkoudheid nu over?
HUISKNECHT, Werkt de efoora-
i machine lijn?

KAREL V. Je raadsels zijn goed.
Jouw kamer is naar de >Meria-stich
ting gegaan. Jij zult den braven Sint
niet licht vergeten. Mocht je ook eeu
pluimpje ontvangen?

CO BRIE K. Jullie zrijn ook niet
vergeten. Maar dat dacht ik wel.

WOLDKOtXINGlN. Heb je het
boek al uit?

zame treinen houden jullie «r hier op
ns Je wordt er kapot van, ging
oom in een adoiu door.

Hij vertelde verder Sioe hij <len
koers naar Holland had genomen,
ROBBEDOES. Je ber.l maar Wal sinds een paar dagen in Rotterdam
een knappe raadselopioseer. i was binnengevallen en nu d« familie

DUINROOSJE Heb je nog nD'> eens wat afliep, om te zien hoe of ze
I het maaktenbij één hunner bad hij
DOORNROOSJE. - HarteHjk gele- ons-adres vernomen en toen maar da-
uml-erd mei moedtrs verjaardag. !,lp]ijk besloten ons te bezoek-n, aan-
-vA.s je tivmvv meedoet, mag gCïjen 2jjn tijd beperkt was
ftgm meétom. Hot K ü»l m, Ik «dd. v««r Iran, l„ „emm.

In hef n f,i«- daar I,et ,raje<t ':aar bu>* Wat ,anè'
I DKO. JE - In be. was om to ]00pei>

jaar hoop J, OSB Blrinx» ■■■'Ié; b«( iciwm. -lol' Maar ik

kan anders wel kuieren, hoor. Ik heb

al zoo lang gezeten.

We stapten op dc tram ik nan

twee enkele reizen en wilde betalen

LEEGHWATER. Jp ma'drèl te
;oed. Kun Je al dammen?

COWBOY. Jo raadsel is go cd. Ik
i'.'iip maar, dat je nooit in eclite ioop-
ven moet zitten.

raadaete zijn I

te «ehrijven.

RIKA VAN E. -
oei. MisechJcn plaat» ik je versje
we! een?.

AN ME VAN L. Het hindert niet.

v. v,-v.n i.. Mei limoen mei.i -

*t»c «0.TM<Kl5_v<»r «PAWM».»'"! Oni den Jo«l

Ik letaal

allemaal hebt Zul je den volgenden
keer wat mooigr eehriiven7

BELLEFLEUR. Prettig, dat do Meteen haalde hij eeu groezelig lin

nen geldzakje voor den dag. slingerde
met een bijzonderen draai den knoop
los en diepte toen tusschen ooiige
rijksdaalders en guldens, een dubbel
tje en vier loose centen op en kon blijk
baar een vijlde niet vinden.

Allo! zei hij tot den conducteur,
pak maar an, 't is zoo wel goed.

't Is vijl tien cent, meneer! repli
ceerde de conducteur.

Nou jalachte oom. Vandaag
mot je 't er maar mee doen

Ja maai meneer, dat gaat toch
niet. Als ieder zoo de«d, kon ik er aar
dig wat bijpassen.

ik stepte den conducteur ongemerkt
een dubbeltje in de hand, waarmede
dit incident tot. ieders tevredenheid
dinnetje? Er. hoe maak Jij het? Ko- afliepenkele medcnav-agierE hadden
ons al met een medelijdend spotlach
je aaugezieu.

Die kollieteiire verdienen toch
geuogt, glunderde oom en weidde ver
volgens over d© tram uit tegeu ecu
naast hem zittend beer, doch geluk
kig waren wij spoedig het eindpunt
genaderd.

Wij moeeten toen nog enkele stra
ten doorloopen eer wij ons huis had
den bereikt. Bij hot oversteken van de
markt scheelde het maar weinig of een
onbesuisd wielrijder bad een klein
kind omver gereden, wai-e liet niet dat
oom het meisjo vlug bij een arm ge
grepen en op het trottoir getrokken
had.

Een poli lie-agent, die met zijn ban-

•ns mar je aln w

JANUS TULP. Is de prijs al uit
gelezen?

J/ODEWIJK II. Niet. meel' zoo
jrgeetaóhtig zijn, hoort

MARIE ANTOINETTE. Jloor ik
nog eens wat van je en van de zus
jes?

ASSCHEPOETSTER. - - Je raadsel
i«. goed. Wat heeft die S!nt bovnst-
best gereden bij jullie.

LI'LLIPUTTERTJE mag i aar
Pcbuilnaam houden, evenals SERING.
JACOBA VAN BEIEREN en DIK
TROM.

MADELIEFJE. Tc; mljr. spijt
was je de vorige week te laat.

ONRUST. Wai scln-clt je vxien-

men er al roode rozen op jc wangen?

Mevr. BLOMBERG—ZEEMAN.
Haari«n, 15 Dec. 1917.

Blccmhofstraat 5.

Oo ra e Jan

door
SIMON MOS.

Ik had hem in jaren al niet meer
ontmoet. Hij was de jongst© broer
mijns vaders en had, toen hij nog jong
was, zicli doen kennen als een wispel
turig jongmensen, die allerlei betrek
kingen had bekleed, doch de meeste

voor niet langer dan éen maand, cn - j- -

ten slotte zijn heil had gezocht in do a?u °P den rug van liet heele geval
positie van lickt-matroos op ©en koop- niets gezien had, werd door oom bij
vaardijschip. Tot op laten leeftijd was zyn mouw gepakt, terwijl hij hem op-
hij blijven varen, hij had zich toen op- j merkte:

gewerkt tot derden stuurman. ft ij j Je nt0' niet zoo met je neus in
vertoefde veel in het buitenland en 1 de lucht, staan te turen, maat! Kijk
hoogst zelden kwam hij met zijn schip bever der ee wat er achter je ge-

beurt.

Ik begiijp u niet, meneer, ant
woordde de agent, terwijl hij links en
rechte het. plein over zag.

Wel t© blikskater- raasde oom.
as je op den uitkijk staatmot je niet
soezen

Ik wist oom niet een opmerking
over de richting van den weg, dien v>
nu moesten nemen, van deze plaate te
krijgen, daar we anders nog niet zoo
gauw van het geval af waren geweest,
aangezien een belangstellend groepje

naar de vaderlandse!)e. kust, maar
wanneer dit gebeurde, wist de ge-
hcclo familie terdege, dat hij bin
nen was geweest. De meest ongeloof
lijke verhalen waren daarvan in om
loop en gewoonlijk bleken de familie
leden recht blijde te zijn, wanneer
oom maar weer goed en wel buiten
gaat© was.

Doch zoóals ik vertolde we
hadden hem nu al in jaren niet ge-
zieu Van mijn huwelijk en de ge
boorte mijner beide kinderen was hij
onkundig gebleven, daar wij ten tijde zich spoedig om ons heen verzamelden, j
dezer gebeurtenissen in het geheel niet I Thuis werden we reeds in de gang
wisten in welke hemelstreek de Btuur- verwelkomd door mijn kindereu, die
man zich bevond, laat staan dat wij opgewonden naar ons toe liepen, jui-
bij benadering konden zeggen in welk I chende: Daar is oome Jan'. Dnar
land hij zich ophield. Oome Jan was is oomo Jan!

dus voor mijn vrouw en de kinderen J HalloI HaM©! lawaaide oom, zoo-
nog een onbekende en daar wij in den dr& wij binnen de deur waren Vast-

laatsteu tijd zoo goed als mot over
hem hadden gesproken, waren wij
niet weinig verbaasd toen wij op een
laten avond werden verrast met het
volgende telegram

,,Kom morgen: haal mij af trein
10.15

Oom© Jan'

draaien, jongens!,. Kom es hier) j
En toen mijn vrouw nader kwam
En ie dat Je vrouw?,.. Kom an...
Ma« er wezen, hoor! Gaat alles goed.
Ja?. iHallo! In mijn zak heb l'k wat
voor jullie meegebradht... Kijk er es.
een Ohinoescli doos voor de vrouw en
voor neef een Indische tabakspijp... en
hier voor de oudste Johan,

Van waar hij zoo plotseling uit de jviet? een hamer en een nak spij-
luoht' kwam vallen en hoe hij ons k©rtjes... dan kan-Ie timmeren... dat
adres waste weten gekomen, bleef doen alle jongons grraac- en voor
voorioopig onopgelost, maar hij bracht Willy patertjes in aWerlei kleuren
plote iu onze p.annen van dien avond om uit te knippen en op te plakken,
geducht© verandering, daar ik En nön maar braa f pret maken, hoor!

hals over kop naar mijn diet moest om
voor den volgenden dag vrij t© vragen
ten einde oom van den trein te kun
nen halen en mijn vrouw ook nog heel
wat drukt© had om hem goed te kun
nen ontvangen.

Precies op tijd was ik aan den «rein.

Ofschoon ik hem in geeu langen
tijd had gezien, herkende ik oom toch
onmiddellijk, toen hij vrij vel als de
laatste passagier eeu coupé derde klas
se verliet ©n met zijn breede figuur op
het perron plofte. Het was op en top
je ware zeeman. Zijn kort ineenge
drongen bovenlijf rustte op een paar
onderdanen, dio eenigszins naar het
schip waren gegroeidom zijn volle,
blozende wangen klingelde een rood
bruine scliippersbaardin zijn rech
terhand torste hij eeu groeten zak yan
rood eu wit geruit linnon

Daar ik regelrecht oji hem afste
vende, zette hij ook koers naar mij,
begrijpende, dat ik rijn neef was.
stak inij gul de rechterhand toe. druk

te de mijne geweldig en riep luid
Bon&jour, bons

Nada we oom het huis hadden laten
zien, ..ir wederkeerig het meows
hadden verteld en wo one inwendig
wat versterkt hadden, gingen we na
de koffie de stad een» bekijken.

Er was evenwel niet veel, cat oom'e
belangstelling kon gaande maken.
Alles had hij in hot buiten'.and veel
toeter en mooier gexien.

Hoogc huizen? heb je hier niet,
betoogde hij. Moniumenten ook niet.
mot je in 't buitenland eens zien. Jelui
e'ectrische tranis kruipen langs den
'weg. En taxi's je riet z« haast niet.
In Amerika stap je mi aar in... 5 cent -
Daar loopt niemand meer. Vegen jul-
lio hien1 nog met hez.erns? vroeg hij
plots aam eon man van dc reiniging,
dien we juist passeerden.

Ja, meneer, antwoordde de man
en keek oom aan alsof hij wilde zeg
gen „Waar wou je in 'e hemelsnaam
dan mee vegen7"

Jn 't (buitenland doen ze dat met
machine®, verklaarde oooi, daar be
staan geen bezems.

Op alles en overal bad hij

aangenaam oor mij. daar oom ühr
t opmerkingen ton luid verkond'^ds,
jd.it hii al gauw den lacliïu?; van hei
publick opwekte en" ïk daardoor in
min of meer netelige politie geraakt*.

Om hein wal ui te ield»n ste'de Kt
voer een glas port in een bar te gaan
drb-ken. maar wat heb ik daar een
spijt van gehad.

Eerst wae de wijn niet om te drin-
ken, votgrns oom. hei was ..bochr",
oordeelde hij. toen mengde hij zich on
gevraagd in nel g«prek van de naast
óns zittend en cn daarna gaf hij hin
derlijk lu'd zijn opmerkingen over het
bltjardepel van twee heerc-n, die een
partijtje maakten. Oom gaf zijn aar
wijzingen ateof hij een matador in
het spel was, terwijl hij vermoedelijk
in zijn heds leven hoogster.» drie !i
vier partijen gespeeld had.

Links onder! bromde hij. Over
den korten band! Sterk rechts!.
Niet (e veel van boven!.. Hè! da'»
6tom!.

—Zeg. meiKci >rceg een d«r spe
tende he eren, te/rwii! hij "om gracaeu*
zijn keu aiwb'jou, wilt u het an».«
overnemen?

Graag! antwoordde oom, want
dat geknoei kan Ik niet langer aan-
rien.

Nadat hij zo© ongeveer vijf minuten
de pommeranp me! krijt had ing« -
smcei-l, to ego ii luj Jnef tijn keu te
mikken in -de riclmnc van den speel
bal, doch trof dien eindelijk zóó laag
dat hij ketste, opvloog en in een hy
perbolische ÜJn te land kwam tusschen
de consutnplc van een paar hecren.
ea daar aardig w schado aanrichtte.

Toen was het woüctjeOom betaal
de de gebroken glazevi en d© verloren
geganc consumptie en wij waren
daarna spoedig ui! do bar verdwenen.

Bij hei thuiskomen zag ik aan mijn
vrouw, dat er iets haperde, ze keek

:s w<>c4ijk

Wat is eT? vroeg ik.

Och. zei ze, daar heeft Joim »le
plano en het buffet vol spijkers gesla
gen ©n Wiily heeft de salontafel vol
goplakt met allerhande figuren. Die
oom -vik. liet ze cr tmosteJoos op vol
gen. Ie dat nu «preügoed?

Aan tafel was o©m een en al vroo-
lijkheid. Hij dronk een stevig glos
wijn er verlokte de meest ongelooflij
ke verhalen uit alle streken waar hij
zoo al geweest was. De kinderen wa
ren dol mot hom ccij kregen van alles
dubbel bij het dv-ssert en eindelijk zat
Willy van boven- tot onderen be
smeerd met bessengelei, zoo goed a's
oom haar voorzien had.

Daarna werden we opgeschrikt d©or
een rinkelend geluid, veroorzaakt
door de kat, die, daar oom een iepcl
aan haar staart had gebonden, zich
doallerlei vreemde sprongen van
dit voorwerp wiide ontdoen.

Na aflonp van de tafel Lad oom zich
een o ogen mik verwijderd, maar kor:
daarop kwam lie kïr.dorroeieje met
©en g:l dc kamer binnen en zei

O, mevrouw! die meneer de
vischboer, die bier pegeten heeft, wi!
Be: ku^en.

Ik ging mc ©ven op de hoogte stel
ten en gelukkig km-.- :k oom met een
zoet lijntje weer in de huiskamtr
Daar we nog niets wisten omtrent
oom'e verdere plannen vroeg ik wan
neer hij weer vertrekken wilde.

Van avond, hoor! zei hij reso
luut. Ja. veiiMlgde hij. ik begrijp wel.
dat. jelui me graag nog wat hier zoudt
willen houden, maar dat gaat niet,
hoor! Ik heb btfioofd vandaag weet
in 't Zeemanshui» terug te zullen zijn.

Zoo is oom nog denxcl'fden dag weer
vertrokken.

Ik bracht hem naar den trein; hij
aocht een derde klasse rookcoupé uil,
waar reeds veel .passagiers aanwezig
waren, om daarmede, naar hij ver
duidelijkte, ondei-weg een praatje te
kunnen aunknoopen.

Hij bleef het portier uitbangen out
nog t'-o lang mogelijk met mij over
allerlei onderwerpen te reder.eerea en
toen do trein vertrok, wuifde hij m* t
de hand en riep tot afscheid, terwijl
de chctf achter nvij stond ..Stierl
toch,"hè. d1.© HoDaswche treinen, nee
dan

De rest van zijn betoog ging verlo
ren door het onder de kap terugge
kaatste geluid van de stampende en
snuivende machine.

•nncaknd

aan

•najaar] waarde te marken. Straatlantaarns deugdeai
neef! Hoe is 't er meet. En hoe niet. Verttecr was biecht geregeld,
gaal 't thuis?- Alles wel an boord Bruggen moesten niet door nsenecWen
Kom an,, dat doet me verdraaid maar door een motor worden geopend
veel plezier 1 Tjonge, wat een lang- en gesloten. Dat alles w as hoogst on-

GRONiDBELASTtNG. Het toestuur
van het Nederlandech Landbouw-Co-
mité, kennia genomen bet-bende van
het Ontwerp van wet tot" regeling ih r
Grondbelasting, aan do Tweede Ka
mer aangeboden, heeft, de Kamer
dringend verzocht de aanhangige
voorstellen, betreffende «ie belasting
op ongebouwde eigendommen, waai-,
aan, ook zelf» bij aanzienlijke veria-
gimg van het voorgestelde heffing»-
percentage, zeer overwegende bezwa
ren verbonden zijn, te verwerpen, of
de beoüwdng In elk geval ui: te stel
len, totdat na den oorlog over de voor
uitzichten \an het Vrndbouwbed rijd
beter dan thans ken worden gecoi
deeld.

Het Rapport dor door het Bestuur
benoemde Co«nmi*eie, waarin de mo
tieven voor bovenstaand verzoek wor
den uiteengezet, cn mei den inhoud,
waarvan het Bestuur zich geheel heeli
vereeoigd, is tor toeüchtng bij tli
verzoek aangeboden.

FEUILLETON

T. ARTHUR PLUM MER.

11)

Wat te er dan met haar? wilde
Grantham welen.

Er klonk ©en toon van schrik en
aneft nh de aarzelende woorden van
Treem "n.

- Wat is u van nlon mot haar t©
doen?

Niets Trecmanl Zii maakt «een
deel uit van den «rooton striid. Zij
va! ©r on «een enkele wiize in beitok.

ken worden. Zii te hierals een tv

toirte. Dat ie alle»!

Daar ben ik zeer blij om. mijn
heer! zei Treeman ernstltr. werkelijk
zcpr blii.

Het «roote huis was stil. Calëb
Gramhhad tot res-el cesteld d it
behalve bil de weinlce gelegenhe
den dat één of twee van ben die

hem i--w»n kenden, hem bezochten,
alle lichten om elf uur uiteredraaid
mo°>ton worden.

Treem.in stond in de dhuroneniiie
Van de bibliotheek. ziiH hand

hrencend naar den knpn van het ele<
trisch licht on den muur: maar hö
draaide hem niet om. want van b©:
neden klonk een luid trebons od de
eikenhouten voordeur Hii keek be"
sluiteloos lanirs de traoneq naar be.
neden.

Wat te dat? vroe« Gran^
tham.

Onnieuw klonk het «eboiis.

r— Zal ik ©ens «aan zien. mijn
heer?

Ja. dat te aroed! zei Grantham

En terwiil Caleb Grantham bii de
deur der bibliotheek s'tond. sIood
Treem zacht de met dikke loopera
beierde trarmen af. Een sleutel werd
omredmald: de «roote. «oed geoliede
eren dels werden weeae&choven
maar de kettlna bleef vast!

Wie te daar? vroef hii door de
ouenins.

Ik moet Caleb Grantham spre
ken!

—Dat te onmo«eliik miinheerl On
dit uurl

Dn/> de deur onen of ik zal haar

force "n!

Treem- dacht aan den dikken
kottine die het luist veroorloofd©, dj
deur een naar centimeters te onenen.
en glimlachte.

Do oude bediende zae om. Cnteb
Grantlmin stond nu boven aan de
tran. Jlii «limlachte eveneens, inajv

ziin ootren waren koud. etaa.-
«rauw.

Wie bent u? De vraa°- was over
bodicr w- nt Treeman wist hei ©ven.
«oed als de blinde man. di© nu lan r
raam de traD afkwam

Doe <1© deur onen!

Caleb Grantham stond nu naast
ziin bediend©.

Wilt. u zoo vriendelijk ziin. te
zeeCen wie u

De bezoeker h erkend© Calob-
Gr.'in" stem

Ik ben John Soutar de zoon
van den man. dien u v©rmoord
heeft!

HOOFDSTUK VIII.

De «he i m zi n n i e
codaante

Grantham lachte luid od en deze
lach scheen den man. dl© een on
derhoud verlanede. buiten zichzelf te
brencen.

Do© de deur onen!

Forceer haar dan' zei Grantham
zacht. U zei immers, dat u dat kon!
Doe het dan toch!

Ik wersch u te snreken: ik moet
u «weken.

Od dit uur?

Wat doet het er to© hoc laat het
it? klonk dc opcewonden stem weer.

Sluit de deur. Tr©eman! beval

Caleb Grantham.

Maar van buitenaf werd ©6n schou
der ifpfn de zware oaneelen «©zet.
Toen lien Grantham on de deur toe
©n dnwd ze met kracht vLönht. Het
een kleiniaheid voor hem:
slechte weinia behalve hiizclf wisten,
hoe (i/r-A-Tii krachtic hii was.

Draaid den 6l©u?©l om! schuif de
erende!» dicht!

Daarna eiru.' Grantham terus naai
de bibliotheek!

Eenieen tiid na middeinaolit kwam
hii weer uit de kamer. Ren de eanz
door en ziin slaankamer binnen.

Do bedienden -vertrekken la«en in
een «©heel ander deel van het vrii
«roote ingewikkeld «ebouwde huis.
en een lance. kronkelende «an« leid
de naar dat sedeelte ervan. Vroeae-
had Richard Treeronn ook ziin kamer
«elind in dien vleu&ttl. maar reeds se
dert ecnive maanden slieo hii in ©en
klein kamertie naast die van ziin
moester. -

H©: tdoec één uur eu biina onrnid
delliik daarop kon men een krakend
«duid vernemen on eeni«en afstand,
in do Daarna stilte. Toen beu
woo« zich iemand lanczaam hcinie
lük in de dichte duisternis! Hii bleef
bil d© deur van Richard Treem an'e
kamer staan en luisterde: toen lieo
hii door tot Caleb Grantham's kamer,
©u bewoon zich daarn.i snel verder.
Buiten de bibliotheek 9tond hii stil:

Gramtham had dc deur ©r> een kier
laten staan.

Hii sIood erdoor in de kamer en
sloot ze achter zich dicht.

Klik zii -•■-« od slot «edraaid!

Jn het midden van het «root© vér-
trek stond de sedaant© stil. Ei scheen
©en lichtstraal klie kwam van een
klem electrisch zaWantaarntie. od 't
«elaat van den man. Het was zwart,
behalve een wit stukie van de kin
dat onder het masker uitstak. Hoobo:-
on wonen two© «aten. waar doorheen
een naar ontren glinsterden.

De «©ilaant© wr>« "©linld in eert
lansen mantel, die biina tot aan den
vloer reikte. Het masker bedekt© ooit
het voorhoofd en het haai- en kwam
zelfs tot in den nek en was onder
de kin vastscmaakt

Die «estalte sloon. zonder «©luid te
maken door de kamer, eindelijk bleef
zii staan, vlak voor de ijzeren deur.
en rfoec toen met een snelle bewering
het «ordiin on zii Zachties klopte hij
met ziin knokkel» op het metaal. Ei-
klonk die vreemde klank di© «etuic-
do van ©en «©watteerde deur.. Van
andera ziide kwam een «©luid dat
eerst biina onhoorbaar was. D© om,
hulde «©stal!© had het nc«r nooit er
eens eehoord behalve in deze ka
mer.

Hii richtte het licht OD de bOhiif van
het letterslot. Uit ziin zak haalde hii
een stukte napier, waarop allerlei

fwnmrtte* «tonden. Dit oaoiertjj lec*
lie hii op een stoel naast d© ijzeren
deur: on en neer straalde het lichtnr
•van h©; slot naar het stukje papier,
en weer tertnr en ieder.» keer bewo-
een de vin/5©rs >U sehiif van he'. lette*"
8lot.

En toen «in« il© «roote deur naar
buiter. toe onen en d© eedaant© stapt©
binnen. Een half uur verliep; de deur
bewooB onnieuw totdat zii wiid
openstond De «estalte doemde weer
de bibliotheek, sloot de iixcrcn
Kleur ©n bleef 'toen ©tofsiiif 6taan
want vanuit die uan« klok het «©luid
veu oen liel.

Een© luidde dp bel dat was al
lee!

De eed a ante bow zich snol voor,
over. «reen het stukie manier en «tont©
hel in v;'-n zak

Plots©lin« was de kamer hcJ v
licht en in d© deurooenio? stond Ri
chard Treeman

Een ooeenblik staarden zii ©lkai>
Ier aan. D.» oocen acliter hot Kroot©
beschuttend© masker flikkerden in
het helle licht.

Wie ben ie wilde Troeman we
ten.

Geen antwoord. De omhulde
dunt© bewooc zicii.

Bliif staan! fluisterde Treecna©
i lnadn*kkeliik. Toen: Doe dat ma*»

ker si!

(Wordt vervolgd).