Ge blinde Moordenaar
De Ooriog.
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
WOENSBAG 2 JANUARI 1918
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA,
Warmoesstraat 76-78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229. -E>e Verzekering der (|»er week) geebonneerden wordt gewaarborgd door „The Ooean" Rc-kin 151. Amsterdam.
ABONNEMENTEN per 3 maanden r Voor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd II ADVEHTENTIEN: Ven 1—5 regels f I.iedere reget meer 80 Cts. Reclames 30 Cts. per regel. Tijdelijk*
,koin der gemeente) f 1.93. Fr .nco per post door Nederland f2.30 Afzonderlijke nummers 10.15. Gelllustr. oorlogstoeslag 20 p. prent. Bij abonnement aanzienlijk rul at. Tienstuivers-ad» irtentiën van Vraag en Aanbod,
Zondagsblad, vcor Haarlem f 0.4b. G#ïllu*tr. Zondagsblad voor de omstreken en (rat. co per poet l 0.62*'. van 1—5 regels 50 Cts. per plaatsing, elke regel meer 12'/, Cts. i« content. Buiten Le'. Arrondissement dubbeie prija
Uitfav* der N. V. Lourena Coator, Directeur J. C. PEEREBOOM, Telefoon 3082 Directie en Administratiei Groote Houtstraat 93. Telofoonn. der Redactie 600 en der Administratie 7*4
DIT .NUMfcfRA BESTAAT UIT
VIER BLADZIJDEN.
Regearings-
Aardappeien.
De Directeur van bet Gemeentelijk
Leveusmiddeienbureau te Haarlem,
brengt ter keums, dat op de bons No.
1 en No. 2 (blauwe kaart) met ingang
van 1 Januari 1918 zai worden ver
strekt
op lion No. 1, 4 K.G. aardappelen
(2 K.G. zand- en 2 K.G. klei).
op Bon No. 2, 4 K.G. aardappelen
(2 K.G. zant- en 2 K.G. klei)
Deze bons zijn g-duig tot en met 11
Januari 191S.
Na 31 December zijn alle roode bons
vervallen, zoomede re-erve bon No. 1.
De pnjs der zand- en veenaardap-
peien is 5 c e n t en die der kleiaard-
appeicn ia 0 een t per K.G.
Voor thuis bezorgen mag 1/2 et. per
K G. worded berekend.
Meh is verphcht op iedere bon zoo
wel zaad- en veen- als kleiaardappelen
te betrekken.
De Directeur voornoemd,
F. DE JONGE.
AGENDA
NDERDAG 3 JANUARI.
Scliomvbu5g> Jansweg: 7VS uur: N.
v. Hel Toone&l, dir. Willem Royaards
Fieeitje Beulecnsns.
Schouwburg De Kroon: Groote
Mn K" Voorstelling.
Anollc^iheater Barteliorisstraat
VoorMe.ijng.
Cinema Palace. Gr. Houtstraat.
VOO r.stê! line
Hoog© schoenen en
koude voeten.
Ofschoon men denken zou, (lal de
voeten warmer 'blijven naar male zij
meer van de koude buitenlucht zijn
a(tri-sloten, is dat volstrekt niet Let
geval. Schoenen belemmeren natuur
lijk altijd mm of meer de 'vrlje.be-
weglne van den voet in z'in geheel
en van de teonen afzonderlijk en
daarom leveren de hoogste schoenen
he: meeste gevaar voor koude vleien
or T-agt» zijn- dus beter em sandalen,
d-it :iln zolen met niets dan een paar
rienrves over den voet. he' best.
Dit Vinkt heel eemyoudi? en ver
klaarbaar maarsandalen zi:n
niet te krijgen, hoewel ze, omdat er
we nig leer voor noodicr is, vee coed-
konner ziin dan de zoogerna-mde
molières en de hooge rijgeohoenen.
Naar 't schijnt maken de fabrikan
ten maar weinig sandalen omdat er
geen vraag naar is en er is peen
vraag") omdat de menschen nog altijd
nieenen, dat ze hun voeten mei groo
te lappen Jeer het best togen -kou be
schutten ze konden beter weten,
zoo ze er maar op letten, dat ieder
die 's winters thuiskomt en een be
haaglijk gevoel aan zijn voeten heb
ben wil, zijn sc-hoanen met pantoffels
verwisselt, die lager en ruimer zijn,
icodat de voeten zich er gemak!.Dijk
in bewegen.
Wat binnenshuis geldt, is ook waar
op straat. Zelfs wanneer het regent
wordt de geeandaalde voet dadelijk
warm, terwijl die in den natten, boe
gen schoen koud- is en blijft.
Maar 't staat zoo ongekleed. Net
of je de straat bent opgegaan op je
pantoffelsJa. tegen de m.ode kun
nen wt niet op. Maar komaan, zoo
dra sandalen in den smaak komen,
vinden de fabrikanten er we' vers e-
ringen voor uit, strikjes, flonkerende
gespen, glinsterende knoopen of zoo...
OM ONS HEEN
No 2413
Twee merkwaardige Maat-
Hoeveel jaar aniet is In dc-ze ru
briek gehamerd op het aanbeeld van
de contante betaling, afgekeurd het
voor kooper en verkooper noodlottige
•leisel van de jaarrekening en -hoe
weinig echeen dat aanvankelijk te ba
ten I De gewoonte was zoo taai, de
opvatting zoo diep geworteld, dat (Ie
klant den .e-verancier een gunst be
wees, waartegenover Iedere, zelfsde
bescheidensie, vorm om hem betaling
te vragen, wel geiden moe9t a's een
ongepaste daad. Bescheiden, eerbie
dig, zou ik bijna zeggen, werd ge
wacht op het welbehagen van den
klant om te betalen, hel hij bij de toe
zending van de eerste jaarrekening
niets van zich hooren, dan zou bij dat
wellicht na afloop van het tweede jaar
doen. En eerst daarna kon de leveran
cier, wel te verstaan Indien hij geld
noodig had, er toe komen om to vra
gen o'f hij over de rekening tlieponee-
ren mocht, maar o in welke hyjiePbe-
leef-dc, zaohtgemnedelijke termen,
waarin vooral duidelijk moest blijken,
bij wij-zo van zeiflbeschuildiigitbg haast,
dat hij 't inderdaad noodig had om
zelf een wissel te betalen. Alles om
Zijne Hoogheid Klant toch vooral niet
te on-fc?temmen.
De klant liet zich dat gewillig
aanleunen. N et zoozeer omdat hij 't
geld soms n-iet beent (want de rijk-
sten worden het meest ontzien) maar
omdat bet hem-de zoete streeling bij
bracht. dnt het voor den leve>anvier
een eer en een voorrech: was aan
Hem, Kant, te mogen verkoupen en
au; de betaling een ondergeschikt
deel uitmaakte .an de aangename
verhouding, iets minderwaardigs,
waarover liever n-.et gesproken werd.
Was liet wonder, da: de klant, zoo
hij eindelijk tot betalen gemaand
werd, hei verstoren van deze ragf.;n-
subtiel, poëtische verhouding nis een
beleediging gevoelde en met de gel-den
zijn leverancier teveiié een schrijven
zond, dat hij zich voortaan tot een
ander wenden zou!
Intusschen is er, sedert den tijd
toen tegenover deftige klanten zulk
een bejegening gold, heel wat veran
derd. De onophoudelijke hamersla
gen 'he/bben een deuk gem aaki,n liet
ijzer der gewoonte en nu is bijna
overal de opvatting doprgedr» ngen,
dat geasemde handel contant is, gelijk
oversteken beteekontik uw waar,
gij mijn geld. De oprichting van groo
te ondernemingen, die filialen.hadden
in alle belangrijke plaa sr-n. liee.it
daar vee! toe bijgedragen zij konden
hunne zaken alleen overzien wanneer
direct op levering betalintr voKde, bo
vendien .zou hun bed r i j feka pi taal an
ders onmetelijk moeten ztjn geweest.
Andere firma's volgden, niet dadelijk
zóó resoluut, meer met de lusschen-
vormen van halfjaars- en dTiwnnands-
rekeningen. Maar het instituut der
jaarrekening had een Hinken knauw
gekregen, waar hei nooit meer van
opkomen zou en op dit oogenbl.k dis
poneert bijna iedere firma Op korten
termijn en is bij de dellige en rijke
iui de opvatting verdwenen, dat liet
„burgerlijk" ie zijn fichuldcxi haastig
te betalen.
Er zou geen aanleiding zijn om
deze geschiedenis van een verouderde
instelling weer op te halen, wanneer
.er niet te Amsterdam een nieuwe
maatregel was genomen, d'ie wan
neer ik mij niet bijzonder vergis, wel
dra door het geheele land zai worden
nageivolgd. In een groote advertentie
in modernen rand, bekroond door het
Amsterdamsche vVo.pen als ware "t een
offic.eele aankondiging van de over
heid, wordt door een dertigtal tmd-
densiands-vereenigingen aangekon
digd,. dat zij besloten hebben van
1 Januari 1918 af
lo. alle kortingen of fooien, ook die
van ca6sabons, rekeningen enz. te
doen vervallen
2o. geen cadeaus ineer te geven aan
fancyda.rs en niet meer te advert ee-
ren in gelegenheids-programma's.
lie Europeesche oorlog en de crisis
die daaruit volgde, heeft aanleiding
gegeven tot grooter aaneensluiting
onder mannen van handel en bedrijf.
De nood der tijden schafte de con
currentie af, althans haar grootste
felheid, vakgenooten begrepen dat zij
elkaar noodig hadden en in deze stem
ming zullen ook wel de nieuwe maat
regelen ontstaan zijn. Maar bovendien
zijn ze een onvermijdelijk gevolg van
de tot gewoonte geworden betaling op
korten termijnwaarom zou, nu toch
geen jaarrekening meer bestond, een
premie worden gegeven op het b e-
talen van de rekening 'i Als de
klant zijn maandnota niet spoedig
voldeed, volgde toch alras de quitau-
tie. En om dezelfde reden werden an
dere lokmiddelen tot betaling, twee of
drie procent a contant en de wantoe
stand van da cassabons, volkomen
overbodig. Al die dingen waren toch
ook niet geschikt om de waardigheid
van 't vak te veriioogeu ze gaven zoo
den indruk alsof de prijs maar zoo'n
beetje vastgesteld werd zooals 't viel
en best nog een paar prooent in den
eenen of anderen vorm kon lijden.
Voortaan is het dus met dat alles te
Amsterdam gedaan. Prijs is prijs. Al
thans, wanneer niet straks, zoo de
crisis haar scherpste kanten hejsft ver
loren, do concurrenlio zich weer naar
deze middelen keert en zwakke broe
ders daarmee hun vakgenooten de
loef trachten af te steken. Als de mid-
denstandsvereeuigibgen niet oppas
sen, zou de woekerplant naderhand
wei eon8 opnieuw kimnen opschieten!
Onkruid wieden gaat gemakkelijk ge
noeg, de kunst is om het voor goed uil,
te roeien!
Eigenaardig ia hef dat. het groot
ste deel van de schade zal worden go-
leden door wie daar niets mee te ms-
ken hebben. ITet dienstpersoneel.
Fooien en procenten van rekeningen
behooren tot het „verval" van dienst
meisjes. maken daar zelfs dikwijls een
belangrijk deel van uit.. Wanneer dus
binnenkort te Amsterdam aandrang
komt tot verhooging der dieiistbodep-
looïien, dan zal dat een noodzakelijk
gevolg zijn van dit beéluit van de le
veranciers, die wanneer hun eigen
personeel zich daarbij aansluit, zullen
gewaar worden, dat het dus niet alles
zuivere winst is geweest.
De afschaffing van het geven van
cadeaux aan faney fairs zal denk ik,
bij sommigen méér verwondering op-
wékken, dan het verdwijnen dei-
fooien en procenten. Wie er even over
nadenkt, zal erkennen dat ook hier
aan een einde komen moet. Fancy
fairs, bazars en dergelijken worden
opgezet voor een goed doel, de dames
die daartoe het initiatief nemen, ge
ven. behalve haar tijd en moeite, ook
nog haar geld en mochten dus wel bij
bijdragen. Vrijwillige bijdragen! Maar
die van vele middenstanders waren
met vrijwillig. Meermalen hadden zii
lust tot weigeren, zonder den moed
daartoe, want die het kwamen vragen
waren meestal klanten en de leveran
ciers vreeedén, dat zij een afwijzing
niet kalm zouden aanvaarden, maar
zoeken naar représailles, door zelf
vo rtaan weg te blijven on de onvrien
delijke firma's in den kring, van de
kennissen te doodverven. Ik zeg niet,
dat de leveranciers liet mochten v ree-
zen. Zij deden het niettemin, 't Re
sultaat was gelijkzij ston
den met een zucht, zoo niet erger,
goederen af, die zij liever hadden wil
len behouden en waren niet in de
stemming om erkentelijk te wezen voor
het bedankje, waarmee ze betaald
werden.
Nu is het uit. Met de bezoeken in
de eerste plaats. En kom t er nog
eens een schuchtere aanvraag, dan
kan (en zal) ue leveruucier verwijzen
naar het bcsiuit van zijn organisatie,
dat liem verbiedt (tot ziju spijt zal de
hmcheiaar er mifschien bij zeggen) om
aan den vveusch van de dames te vol
doen.
Dat de Amsterdamsche midden
stand nie: nicer in de selerenheids
«roeramma's wal adverteeren is neen
zaak van algemeen belane. alleen een
kluit ie ui' de Daö van advertentie^
bureaux en (xduoneurs. Waarschijn
liik kwamen er te \eel van die Dro_
•rrannna's. Alleen kan het ons ver"
wonderen, dat toen eenmaal de or-ra_
ni«aües büeen waren om. misbrui
ken af te schaffen, zii niet nos een od
het liist.ie hebben eezet de srewoonte
nomeliik om uuitaniies en wissels
eenisre darren, hooarstens veertien, uit
te stellen.
Dat trebruilc is overoud. 'Hoe het
ontstond er, waaruit, zullen we hior
laten rusten. Het vindt, zijn verkla
ring eedeelteJiik in die andere ee_
I woon te var. leveren or» lancen t*r
mbn. Menize loverancier uit G n
iaarrekenine tiid. die weinie bear_
1-kanttaai bezat. had. vooral in de
I laatste maanden van het iaar. als ziin
jeeld ..onder de menschen'was. moei-
j te om riin wissels te betalen. Kwam
i er een dan had hii wel eens wat t'id
I noodicr om het oeld 'bii ê't-a.-ir te
jschranen: de contante ontvanest. van
I de komende veertien da een dispositie
j bii «en eoelieen rekeninireklant. die
toch niet wealoonen zou een kleine
leenins- hii vriend - of kennis, waren
I dan wel pens noodie om de fondsen te
verve melen waam»e dte wisse!
moest worden betaald. Aan lange ter"
J miinen heeft de nieuwe zeselwv-t
u'rootendeelt. een einde cemaakL
Waaro.ïi heeft de man van zaken, nu
h,-i zelf oo korten termiin disponeert,
zelf nox uitstel van betaline nooditr.
al is liet ook maar voor vier o^viif da.
een?
Jammer dat de Amsterdammers
daaraan niet meteen een einde sre-
-maakt hebben. Het zou aan de kas'
siera veel onnoodia- eeloop besparen.
en een reden tot twist tusschen hen
en hunne clientèle weernemen. na.
melük de nu a es tie van de, rentever"
troedina-. En eindeüik zou het onze
handels usantien verheffen hl het ooa
van relatie*» buitenslands waar de
zonderlin-'i? uiistelaewoonte niet be
kend is.
Hierboven voorspelde ik. d"t de
Amsterdamsche maatreeelen wel een
triomftocht door het heele land zullen
maken Ze ziiu nractisch en Uecen in
de liin van dezen tiid. Maar het. was
vers; and iff zoo de provincie
itu eens het vorbeeld zaf aan dia
hoofdstad door tevens te beoalen. dat
disposities direct zullen worden j
betaald: als de trekker zortrvuidic ad'l
viseert wanneer de wisael of auitantie
-uiitiraat. kan de debiteur daar ceen
redeliik bezwaar meer tesen laten
eelden.
J. C. P.
Oiize La...i.o;k
te trachten ie bewerkstelligen, dj
deze voor Frankrijk zc-o tn.n murCiij
nadeeiig zal zijn. Cleaienceau heeft
geantwoord, dat hij -hun vaderlands- IN DEN COUPé
'urnendheid niet In tv.Ijfvi wilde Praatzieke medereiziger (telkoti®
trekken en dat hij zeker was van hun een prsiat.e willendé beginnen) „Ik
goede bedoelingen, doch dat de toe- z-e dat u een aren heb: verloren'*,
stand te Petersburg te verwa was, Heer (die liever .eest) „Dat ie
dan dat men eenig nuttig effect zou waar ook, hoe nonchalant van m«l"
kunnen verwachten van hun inter- j
ven tie. Door hen van paspoorten te ,r
voorzien, zou men den sch.jn kunnen I Vol txoU en bewondtr.ng zin, wij
wekken, dat men in zekere® tin borg »a&r,d® heldhaftige schaar onxor ko-
hleex voor hun missie eu ou zou een I '«"«ale troepen,
nadeeliige uitwerking kunnen hebben J1®4 „Duitscho volk ni
u;> de publieke opinie, zoowel achter wapens overal, te land en ter zee ge-
ais aan liet frftnt. I weldige dingen Volbracht. Maar nog
„Tal van personen zouden in dathoP°u onae vijanden niet hulp van
geval niet nalaten te zeggen, dat wij 1 «"«uwe bondgonooten u to.verslaan en
aan de besprekingen over iie viedes- voor altijd Duitechlands positie in de
oivderhande ingen zouden deelnemen, wereld, veroverd door harden arbeid,
hetgeen m geen enkel opzicht in ome te vernietigen. Het zal hun niet gc-
bedoelingen ligt, door liet ontlbreilcen lukkenVertrouwend op de reehl-
van ernstige voorstellen van onze vij.vaardigheid van onze zaük on op onzo
an den,' kracht zien wij met vast vertrouwen
Ten slotte merkte Geinenceau op, en ijzeren wil het jaar 1918 te<j«-
dat zoolang hij daaromtrent nit! met moet.
de geallieerden had geoonferei.-.rd, liij Daarom voor waai'la met God lót
geen dergelijk besluit zou kunnen ne nieuwe daden en nieuwe overwinmn-
men en dat hij geen enkele reden had gen".
Si VAX .DE OORLOG 8VELDEK
zichten zouden zijn gewijzigd. weinig nieuws.
Over ce houding der Verec-nigde1 Een Duiuscli stafbericht van het
Stalen meldt de „Dai.y le.egrapu" Itaüaansche front re dat d*
uit Washington Mochten de middel- Fransclien btï den Tom! - heorerrufl 'n
rijken een formeel vredesaanbod uoen .snnval -deden. 7-ii dr ..en in dee-
op den oigemeenen g.oudKag van fen van do stelling der central»®
„inlijving noch sdhaiiic-osstK.ing" door.
dan zullen de UereeO gde Staten en aIzoo oen actief ontreden der hulp-
de geallieerden een antwoord oehoo-ti-oftnen van de zei lieerden in
ren op te e teil en, dat de Duitschere^*a)iê!
van aile moreele voordeel zal berou-j De Italiaanscne «:af deelt mede.
ven, Hetgeen ze zouden kunnen na- dat de Fransche troepen cenige hoog-
streven voor 't geval zoo'n aanbod stU-ten op den Monte Tnmba herrtomen
zwijgend voorbij werd gegaan. Ter- j hebben. 1400 Duitschere en Oostenrij-
wijl de rageering weinig vertrouwen kers werden gevangen genomen,
heeft in de verschillende vredespOgin- 60 machinegeweren eu 7 kanonnen
Overzicht.
I»ö Eugelsche 11 iu, ster- p reci i.i eut
Lloyd George, zcUe in een couiei en-
tie met Labour-afgevaardigden dat
de geallieerde regeeringen een ant
woord op hel Duitsche vrodesvoorstel
aan Rusland zullen geven.
Dit bericht worut bevestigd door
den Londenscheu correspondent van
de Manchester Guardian, die ver-
neemt „dat ue Britsche regeering de
vredesvoorstellen door Oostenrijk
eu Duitschlaud over RuBland aange-
j boden als een ernstige stap van
I de zijde der Midden-Staten beschouwt
en definitief van plan is, wanneer de
j voorwaarden .officieel zijn aangeboden
een ernstig en met redenen omkleed
antwoord er op te geven.
Lioyd George heeft zelf reeds maat
regelen genomen voor eon bezoek aan
Frankrijk, teneinde daarover mfet CU-
'menceau te coufereeren.
Dit bericht van do „Mancliesier
Guardian wordt eveowel door Kou
ter tegengesproken, ten huize van
den prem.er werd verklaard, dat er
hoegenaamd niets bekend is cm treat
plannen van Lioyd George om naar
Frankrijk te gaan, ten einde met Cle-
menceau over ue Ooeienrijksch-Duit-
eehe vredesvoorwaarden te conferee-
r§n. De hewooreiingcn der tegen
spraak zijn eenigszins eigenaaniig.
„Ten huize van den premier A-s
Lkyd George Aoor belangrijke zaken
rnaa.regelen uefi om op reM le gaan
kan dit best geschieden zonvier dut
men er ten zijne huize rets van ver
neem:.
Er ie evenwel ook nog een andere
aanwTjziug nat 't bericht van de
„.Manchester Guardian" onjuist is.
De Fransche ministerpresident Ge-
meuoeau heeft, ai tegenwoordigiieid
van minister PrChon, een aelegaiie
ontvangen van den geunifieerde eo-
cialistische kamergroep, die passen
naar Retersihurg kwam vragen, ten
einde den afzonderlijk en vrede van
Rusland te beletten, of ten mtaiisie om
gen, die nu, door bemiddeling van
öoisjewiiki, van Duitechiand uitgaan,
gaan Wilson en zijn raadslieden j
werden veroverd.
De Eneelsclie staf doch mede, dat
gaan Wltson en zijn raadslieden ze -pnopKoh^n on li'-t Westfront de
alia allernauwkeurigst nu. Wanneer v.
een scherp omlijnd aanbod zou atko- 'lezfir da"n 1)11 M«rcotne varlarèl)
men, iö men er voor, om een ant
woord op te stellen, dat nog eens de
positie der geallieerden in 'bijzonder
heden zou aanstippen.
Men zegt, dat Wilson's besiu.t, om
niet aan de vreoesondorbande Ingen
mee te doen, zoolang er geen rede
lijke grond is voer de onderstelling,
dat Liuiischland bereid is, van zijn
ïüliitari-usche oogmerken of te z en,
onaangetast biij-n. Als ce voorloopige
Germaansche vredesvoorstellen dien
aangaande een tastbare verzekering
inhouden, zal deze regcerlng onder
de eersten zijn, om op .het beleggen
van een vredesconferentie te staan.
Er is weer EEN STEL NIEUW
JAARSGROETEN. Lloyd George
zegt in zijn wensch aan 't Engelsche
volk o.a.
„Ik doe op allen tehuis een beroep
om iu deze laatste, beproevende da
gen hun uiterste krachten iu te span
nen voor de zaak, waarvoor de demo
cratieën der wereld thans verbonden
zijn".
Hij huldigt de troepen aan 't front
en de arbeiders achter 't front voor
hun offers, gebracht „opdat de
men8chbeid bevrijd moge zijn van de
tyrannie van het militarisme eu duur
zame vrijheid en vrede zal genieten".
Ten slotte merkt hij op dat als de
Engelschen hun plicht volvoeren, deze
weg van den plicht „zal voeren naar
de veiligheid van ons volk en de over
winning van onze zaak".
De Duitsche keizer deelt aan leger
en vloot o.a. mede:
„Een jaar van zwaren en beteekerns-
vollen strijd is ten einde geloopen. De
geweldige slagen, die van het voor
jaar af tot den herfst toe op Belgi
schen en Fraaschen bodem gewoed
hebben, zijn ten gunste van uw roem
rijke wapens beslist. In het Oosten
wist de offensieve geest van ons leger
met geduchte slagen groote successen
te benalen. Thans rusten daar de wa
penen. Schitterende overwinningen
vernietigden in enkele dagen de ja
renlange aanvalstoerusting der Ita
lianen. Evenals- het leger heeft ook
mijn vloot tijdens vermutele onderne
mingen haar kracht getoond. Voort
durend verrichten onze duikbooten.
haar moeilijk maar effectvol werk.
looneraver. oo de DuiLschere heroverd
hebben.
In Palestina maken de F.naebichen
noff steeds vorderingen ze drineen
'n- nr> naar Jericho. W30 Turken tb»
gevangen genomen, 20 a.achinsgewe-
ren veroverd.
Uit Rusland.
P«-
E e n b et o O c i
tersbu rc
Reuters 6elni uit Peteisburs. dat
de maximalisten daar belooad heb.
ben :er rieri"? va» bet succes d«r
vredesbesnrekinffen met Gen vüand.
Zondacochtend o:n v'u.r toeen
«toeten er on uit. ook «fd«e*
linsren lufantarie. ce.va!eti«-, artillerie
en matrozen meeiieoen. Militaire ma.
zlekknrnsen soeelden. er werd cezon"
een en er veznoerden heel wat vlasr-
sen van de soviet, alsmede van na-
clflstische en inten.aionalUUeche
vereeniffireren rnnar n.»-:nand was
er met. hart en ziel bii. hetaeon ook
de vorige demonstratie-, sinds het uit
breken van de revolutie kenmerkte,
He;, aantal mensehor», dat aan do
ootochfon deelnam. Wurdt.' on 50 lot
80 duizend eoscliat. I'.r deden zich
treen wanordelitkhedcn voor. Een uit
voerend comité. c«voi"nd uit de
meerderheid van het lv rcrenconsrres.
bet ceritrale comité van de eovtai en
de vereeniffinc tor verdedijrkir van
de ennstitueerende v-rffoderin«r..d«Kl
leen beroen od het vol'-.. iun zich v&n
deelnemtaff aan de b,tntr te on!"
houden.
De Oekrainc.r«D u"
bliek
De raad van volkscomtuiasarissen
heeft de vorminc van oen werkelij
ke reffeerine <n do Ookr'1- he-
(rroet door de Re-la tan arbeid era tn
boeren als de werk
van de Oekrainsci
te beschouwen. Hii
we reaierine van
broeder' *>ndef-tei
Voorts in ziin manifti
trouwt, dat de Rad a
'voor den vrede en lo
der landffoederen f;
.ken en aan de reavvrin-.- der arbeiders,
boeren- en eoldateiwadfn zal nicdc.
werken.
voUsicJdblwlg
ooft de nici>=
leze ronublick
line on zegt
dat hii ver.
nn den etrïid
het ovorccven
rieken, ban-
FEUILLETON
ARTHUR PLUMMER.
23»
Wat weet u van Jack Souiar &f?
vroed Treeman wantrouwend.
Zii wendde liet eelaat af. Ik
bracht hem een brief van den heer
Grantham zeide zii verleeen.
En heeft u hem eens ontmoet
slechts eens?
Neen. sindsdien heb ik hem weer
«r esn roken!
Door een afsoraak? een vreom
dia vraair voor een bediende, om te
stellen aar het moisie dm ziin mees.
ter hoonte tot ziin aniurenomoii doch
ter te maken!
Ik ontmoette hem bii het graf
van ziiiGvader! zei zii. Een pauze. Zii
had haar crew one kleur teruffffekrev
een. Er L« iets vreemds om te heen.
Treeman klonk het plotseling. Als
er een ireheim i? weet. Ui ook wat. hei
Is: daar bon ik van overtuigd! Waar
om heb te me *v?rst rev.v.or-.. vd.
hier niet te komen?
Dal heb ik u nJ verteld! zei hii
achern
Maar ik ffeloof. de roden niet dte
le oneaf! Er stak veel moer achter!
Wat ik u raden mae kom niet
hier.! zei ie. Er was eeii uitdrukking
van vrees oo ie gezicht. Kun ie me nu
verder niets vertellen?
Neen niets!
Het meisie lieD naar hem toe. en
bracht haar eelaat vlak bij het ziin^.
Treemtin. zat ik doen wat mijnheer
Grantham wenscht:" zlln aanzenomen
dochter worden'?
Dat is een zaak van uw eigen
belang, zei hij ontwijkend.
Maar wat zou je me aanraden?
Even een pauze, toe» zei bij rus
tigIk geloof, dat het beter is,
wanneer u als betaalde ondergeschikt'1
hier blijft, juffrouw I
Richard Treeiiian verliet de studeer
kamer. Hij liep langzaam de trappen
op, zijn hoofd diep voorovergebogen.
Eens juist bovenaan bleef hij
staan, zijn gelaat vertrok zenuwach
tig, in zijn betraande oogen was een
uitdrukking van doodsangst.
Hoe zal dat afloopen hoe zal
dat afloopen? fluisterde bii.
Hij richtte zich op. Hij nad een on
aangename taak te vervullen, maar
hot moest gedaan worden. Hij was 't
schuldig aan den man in wiens dienst-
hij was.
Hij tikte aan de deur der biblio
theek.
Binnen
Treeman kwam verlegen binnen.
Zijn taak lokte hem niet aan.
Doe do deur dicht!
Het was pikdonker. Toen voegde
Caleb Grantham er scherp aan toe
Er is iets gebeurd; wat is het'! Het
instinct van den inan was ongeloofe-
lijk. Het was alsof hij do gave bad,
alle buitengewone dingen met zijn zin
tuigen te voelen.
Ik kom juist van van juf
frouw Leng vandaan, mijnheer! be
gon de-oude man op vreesachtigen
toon.
Me: eeu ixxxieóhap van haar
aan mij 1
Bedoelt u met eon antwoord op
het voorste] dat u haar deedt, mijn
heer?
Ja! zei hij met verlangende
stem.
Neen, mijnheer 1 Hij tastte iu
het donker naar een stoel. Mag ik
gaan zitten, mijnheer?
Grantham's stilzwijgen nam bij op,
als een toestemming.
Wat is er gebeurd? Spreek vrij
uit!
Ik wilde u vragen, mijnheer,
haar niet te dwingen uw aangenomen
dochter te worden
Waarom niet? vroeg Caleb
Grantham nu op geheel anderen toon
deze man was eon oude, vertrouwde
bediende en had daarom voorrechten.
die geen ander in zijn plaats zou heb
ben. Maar er was een grens!
Het het zou ons in het groot
ste gevaar kunnen brengen, mijnheer,
hakkelde Treeman. Gevaar op
meer dan één wijze,
Draai er toch niet zoo omheen,
man! Wat bezwaart je dan toch?
Hij was in eon stemming die Tree
man maar al te goed kende en die hij
had loeren vreezen.
Het is moeilijk, mijn gedachten
in woorden uit te drukken, mijnheer!
Caleb Grantham liep door üe don
kere kamer naar Treeman loe en greep
hem bij den overslag van ziju jas.
Wat is hel vroeg hij op bevelenden
toon.
De juffrouw heeft me allerlei
vragen gesteld, mijnheer.
De greep op zijn jas werd hefti
ger
Vragen waarover?
Zij heeft geluiden gehoord van
achter de ijzeren deur.
Grantham's hand liet de jas van
den ander los en vicï slap neer. JJ ij
hield met een sissend geluid den adem
Die geluiden moeten ophouden.
Treeman zei hij. Dat zal niet moei
lijk zijn!
Denkt u ©ens san het gevaar,
de juffrouw hier iederen dag to heb
bente welen, dat zij komen en gaan
ma?, wanneer zij will Zend haar
weg, mijnheer voor uw eigen beet
wilzend haar weg
Juist voor miin eigen bestwil,
oude vriend, doe ik het niet! Je be
doelt het goed, maar ik heb iemand
noodig, die ik
Dat weet is, dat weet ik, mijn
heer maar als zij eens ooit de waar
heid hoorde, wat zou er dan van haar
genegenheid voor u overblijven?
Dat zai zij nooit, klonk het
heereh dal mag nooitOp het
laatst zal ik verdwijnen, zoosla de
andereu verdwenen ziju e:: nog ver
dwijnen sullen. Dat is alles1 Hij slik
te. En zij zal meer piezier van mijn
geld hebben, dan ik ooit gehad heb?
Zij zal he: good gebruikenEu dat
zal misschien de bloedvlekken van
mijn handen wegwisschen.
Richard Treeman huiverde.
Dat is nog' niet alles, Treeman I
klonk het nu fuel.
Neen, mijnheer, niet allee 1
Welnu? V
Zij deed mij nog ecu andere
vraag
En die vraag was? Men kon iu
de duisternis alleen de zware ademha
ling der twee mannen hooren.
Of u Joseph Soutnr hadt ver
moord
Granbam lachte. Zijn zoon kwam
hier en deed mij besobuMig;u:.- u v-tj
was ook iu deze kamer, toen dat ge
beurde ik zond om haar, je haalde
haar zelf. Weef je bet nog? Ik wilde
baar do details van die beschuldiging
laten stenografeerenomdat zij mis
schien nog van nut konden xijn. Is
het dus een onnatuurlijke vraag, di6
zij deed. in deze omstandigheden I
U wilde, dat die rnau hier kwam
u bood hem een betrekking azoi.
Een kleine vergoeding sci hij
rustig. Het spec:, mij voor hem»
bet w»s onrechtvaato.", dat hij zou
moeten lijden door bet kwaad van den
gestorven man
Het doet mij plezier, dat John
Sou tor weigerde maar u hadt niet
juffrouw Leng met df.t briefje naar
nem toe moeten sturen 1
Waarom niet? Wat voor kwaad
zou dat kunnen?
Geen, tot nu toe! Maar het kan
nog komen
Spreek niet ui raadaols, Tree
man gebood hij.
Ik zag haar gezicht, mijnheer.
Ik zag haar verwarring, toen rij over
hem sprak!
Welnu?
"Veronderstel eens, m'jnhwr, cat
zij verliefd werd op don zoon van den
man, dien u vermoordde?
(Wordt vervolgd).
