Haarlem's Dagblad | 1918 | 27 februari 1918 | pagina 5

HAARLEM'S DAGBLAD

Van onzen reizenden Redacteur

De Oorlog.

De glazen dolk

WOENSDAG 27 FEBRUARI 1918

TWEEDE BLAD

(Derde reeks.)

Met Levensmiddelendebat in
de Kamer.

i.

Den Haag, Dinsdagmiddag

Blijkbaar wordt in bet land 't Le-
teiwmiddeIendoba.t, dat vandaag in de
Tweede Kamer ia begonnen, met ge
spannen verwachting tegemoet go-
aon. Dat valt gemakkelijk te verkla
ren. I" de laatste maanden vooral :s
onze Levensmiddolenvoorziening i n
ruik een toestand gekomen, dat in
lircodo laag velerlei moet ontbeerd
worden, wat,we zoo gewoon wareu lot
de dagelij lcsclie 1 evo ns boboef te n te re
kenen. Goen wonder, dal nu eindelijk
liet tijdstip is aangebroken, waarop
ons Parlement het ontzaglijk moeilij
ke vraagstuk der voedselvoorziening
eeus grondig gaat behandelen, 't volk
van zijn vertegenwoordigers op liet
Binnenhof alle heil verwacht en uu
in de onuitgesproken hoop verkeert,
dat hot- na dit debat in de Kamer,
allee ten goede zal keeren. Zou 'k
mot doze vrije naive opvatting van
daag in het Kamergebouw "zijn geko
men, om, uaust het gewone overzicht
van onzen Parlementsverelaggever, dat
de lezer elders in dit blad vindt, in
drukken van het steekspel tuaschon
Volksvertegenwoordiging en Rogee-
ring over deze allerbelangrijkst© zaak
te geven, dan zou ik, na de eerste ver
gadering van dozen middag al wel oen
paar graden nuchterder zijn gaan
deuken. Er zijn. zelfs pessimisten, die
óswerou, dat deze debatten geen ai -
der resultaat zullen hebben, dan dat
de toestand gehandhaafd zal blijven,
rooala hij op dit oogeublik is, in hot
gunstigste geva! rote beter zal worden,
maar in hoofdzaak toch onveranderd
zal blijven.

'k Geloof, dat het goed is, dezo
pessimistische beschouwing al dadelijk
te laten doorklinken, omdat het zaak
zal zijn, al het goede wat er van
komt, als winst te boschouwen ou voor
de reet rnaar niet te veel te ver
wachten.

Vee! verwachten van de dingeu die
komen zouden, deden vanmiddag ze
ker wel de honderden, die op het Bui
ten- en Binnenhof samengroepuv.,
tot kijken gelokt door het uitgebreide
machtsvertoon van politie eu uit D»n
Bosch gereq ui rooide marechaussee,
waarover ik al in ecu telegram in ons
blad van Diusdag heb kunnen vertel
len Door die maatregelen is van de
goeombineerdö S.D.A.P.S.l'.S.;
botoogiug, die voorgenomen was, uiot
veel gekomen. De situatie van het
Binueuhof leent zich gemakkelijk voor
een hermetische afsluiting. Wanneer
er wat politie staat in de tweemaal
drie doorgangen ter weerszijden van
deu hof, komt er geen mensch door

Toen dan ook om twaalf uur dc
poortjes werden afgezet., kwam or
geon betooger meer binnen en fla
neerden er op het historische plein
alleen Kamerleden, journalisten eu
gegadigden voor de beide tribunes
rondom de geduoht-uitziende macht
van paardevolk „dienstknecht©
van 't kappit-aal, wèl in kleuren, maar
mot in ©te!" hoonde een betoog or,
die nog eenzaam op 'l plein rond
dwaalde. De lwtoogors die er geweest
waren worden n.l. langzamerhand al
le uitgeleid.

Alleen werd -aan een deputatie van
'do S D.A.P. eu het Haagsche vak-
co inité veroorloofd een onderhoud te
kobben liret mr.D. Pook, onzen Haar-
lemschon afgevaardigde, in zijn hoe
danigheid van Kamervoorzitter, die
uiot veel anders heeft kunnen doen
dau aan de afvaardiging te beloven,
dat het adree, waarin de weuechen
omtrent d© voedselvoorziening zijn
neergelegd, zal behandeld worden op
do gowone manier, n.l. dat de Com
missie voor de verzoekschriften er
san de Kamer over zal rapporteoron.
Daarna is do deputatie afgetrokken
tu heeft op hel Malieveld aan de
menigte hot vorloop van het onder
houd meegedeeld, waarna een «toe!
gevormd werd, die ordelijk de stad
doortrok.

Zoo roerig als 't buiten was, zoo
ayin was 't. binnenDe koel-voor-
ïiaino rust van 't Parlementsgebouw
omvangt je al, wanneer je de eerste

dik-lrelooporde trede beul opgegaan.
Boven was de Kamerzitting, die
door het onderhoud met de afvaardi
ging der betoogors een kwartier la
ter aanving, begonnen.

's Lands vergaderzaal maakte weer
een mosgroenen indruk. Dat lijkt een
wat rare omschrijving, maar er ligt
oen karakteristiek in. Als er niet
veel leden opgekomen zijn, is de over-
heerschonde kleur iu de Kamer groen,
mosgroen! Do majostatelijlce balda
kijn, waaronder president Pock zeer
ijverig zetelt op het verhoog, toont
deze tint, evenals de venster-gordij
nen, de klapdeurtjes, waarachter de
leden vele malen verdwijnen, de ze
tels der Kamerleden mitegadera hun
1 cesenaars, tot- zelfs de schilden van
de twee v/andkaJenders (weet ge lezer,
dat links en rechts elk een eigen ka
lender hebben iu de Kamer 1) zijn in
deze kleur. En als nu die grorldtoou
der zaal weinig gestoffeerd wordt
door de figuren der afgevaardigden,
overheerscht dus iu ons Lagerhuis de
mosgroene kleur dor geringe belang
stelling.

't Debat is ingezet door den afge
vaardigde van Winschoten, den vrij
zinnig-democraat Jhr. Van Boresteyn,
dio al vele malen heeft deelgenomen
aan een aanval op het beleid van mi
nister Pcethuma.

De heer Van Boresteyn dook dezen
middag op verschillende plaateen en
in verschillend© hoedanigheden op
Eerst stond hij tc oreecen op het of
ficieel© spreekgestoelte naast de tafel
van heb presidium ter besproking van
de wijze van behandeling van 'T Le
vens middelen-debat, een cogenbli!.
later was hij op zelfde plaatsje in
zijn qua Li teil van voorzitter van do
Oommissie van rapporteurs over 't
adres vau ,,Bona Fides" contra de
,,Codr-o" eu ander© verzoekschriften
en weer ©enige minuten daarna stond
hij in z'n verre bankje, dat togen liet
voetstuk der perstribune aangedrukt
staat, om zijn aauvnl op den tuinister
in te leiden, z'n bankje en lessenaar
overdekt met stapels geschriften als
een welvoorzien arsenaal waarmee bij
do Esoellentie ginds achter de
B.egeeriagstafel Ie lijf gaat. Voors
hands loopt T met dien aanval wel
los. Je deukt zolfs nu-en-dan in 't
l>egin eer oen iwludijn dan eon anta
gonist van den Landbouw-m mister
nan 't woord te liooren, als hij en
dat niet ironisecrond verklaart,
dat op dezon minister- een ontzetten a
zware taak rust, oen tnak, di© eigen
lijk bovenrnonschelijk© krachten ver-
©ischt, een taak die bijna niet. door éun
menaclr t© dragen is en daarbij den
minister schetst als de zondebok, die
overal de sohuld van krijgtals er een
of ander voedingsmiddel ontbreekt is
T do schuld van den heer Posthuina,
als hier-of-daar ieta vastloopt is 't
eveneens aan hem te wijten. Daarbij de
burgerij werkt niet behoorlijk mee,
maar tracht zich voor een deel te ver
rijken ten kost© vuu anderen. Iemand,
die niet op de hoogte van de parle
mentaire zeden is, zou niet gelooven,
dat er na zooveel vriendelijk-veront-
solruldigeuds oen erge aanval zou ko
men, maar 't is nu eenmaal een fal-
soensgebruik in 't Parlementair
toernooi, dot men den tegenstan
der eerlijkheidshalve, ook iu wat hem
ontlasten kan, de voll© maat geeft,
wat dan niet wegneemt, dot 't ver
volg van zoo'n betoog al het aange
name wat eerst gezegd is, kan vcr-
keoren in een felle aanklacht.

De lieer Vau Beresteyn is deson
danks geen hcvig-er-o|>-k©3laand
st-rijder, die er de vonken afdoet
spatten hij is ook geen amusant spre
ker, eer iets droog en wat monotoon.
Zijn foreck-uitgo,groeide gestalte ken
merkt hem echter als iemand, die niet
zachtzinnig vastgrijpt en stevig vast
houdt als hij eenmaal aanpakt De
lichte neusklank, dioktbij op de
spreektribune duidelijker waarneem
baar, dan wanneer hij veraf in z'n
bankje staat te beloogen, verdwijnt
bij 't voortduren van z'n rede, maar
tegen 'fc eind van de zitting heeft hij
herhaaldelijk het glas water noodig,
om de stem vermoeidheid wat weg te
ueinen, slaat z'n geluid zelfs nu en
dan over. Blijkbaar heeft hij weinig
oefening in 't zoolang spreken. Ge
lukkig "heeft hij z'n Eeele red© van
daag niet te geven, want dan zou hij
't eind misschien niet halen. Bijna
drie uren achtereen is liij aan 't woord,
als de voorzitter -— 'b is tegen vijf uur

geworden belangstellend refor
meert, of de spreker nog lang deukt
noodig te hebben

- - Ala u nog een paar minuten ge
duld hebt, zegt de heer Van Bere
steyn leukjes, dan heb ik juist de
helft van m'u rede af! Hij heeft dus
zee uur noodig. De heer Duys is tot-
nu rcoordlroucler met een speech van
acht uur. Beweging in d© Ka
nier Al» deze spreker zes uren
noodig heeft, berekent men op de
bankjes beneden, en j© in aanmerking
neemt dal er veertien Kamerleden voor
de algomoen© beschouwingen zijn inge
schreven, kom ja tot een minimum-
duur van 'f Levensmiddelen-debat
van drie weken. Want behalve de
14 afgevaardigden komen do Minis
ters natuurlijk langen tijd aan 't
woord. Dan zijn er do lojdioken I

Toch tan hel zijn nut- liebbeu, dat
maar eens broed en openhartig wordt
gezegd, wat ieder op z'n hart heeft.
Wat de heer Vau Beresteyn heeft mee
gedeeld is in elk geval d© moeite van
liet nanhooren waard geweest, 'k Zei,
dat hij geen heftig polemist ismaar
do afgevaardigde van Winschoten is
wel strijdvaardig en zorgvuldig gedo
cumenteerd. Wat hij eongebraont hoeft
-— o.a. B00 circulaires alleen over de
kaaslevert lrem stof voor een
rooks van ernstige beschuldigin
gen tegen het beleid van den
Minister eu zijn adviseur»; tegen het
beieid niet alleen, maar tegen d© hoe-
Ie geste, de „manier" van dezen
Landbouw-fxcellentie.

Deze minister regeert uiotl lu deze
weinige woorden is in 't kort a-uuen
t© vatten, wat de heer Van Beresteyn
rn z'n drie-uur-lange betoog heeft
uiteen gezet: De heer Poathurua
naakt een plan en dit plan rs heel
rnooi, zoo mooi, dat men het or ge
heel ©ous mee is, rauar als mon dan
nagaat, hoe de minister zijn theorie in
de practijk omzet, dau blijkt, dat de
genomen maatregelen iu 'b geheel niet.
kloppeu met het ontworpen plan

Er 1b mij eens gezegd, door iemand,
d:© jaren met den tocer Posthuma iiaa
samengewerkt, dat dit zijm fout was,
dat, ofschoon hij oen bijzonder oohrsn-
der organisator ie. onmiddellijk ln
moeilijkheden geraakt, wanneer er
zich maar de genngete omstandig
heid voordoet, waarmee ln 'C ontwor
pen pldn goen rekening is gehou
den. Aan die opmerking dacht 'k,
toen de lieer Van Beresteyn zijn be
toog hield, dat geheel met di© mede-
el selingen strookt. Een iheclo recka
van bosohuLdigingeri hoeft de heer
Van Beresteyn geuit. Men kan dio tn
t. Kamerverslag. nalezen de geschie
denis ynn de rijst-taxat-ies, waardoor
de kleinigheid van 85 000 is betaald
moeten worden voor de waard ee>r'mg
an een partij in beslag genomen rijst,
terwijl zelfs een oogenblik de zaak er
zoo voor stond, da! dit reeds onge
hoorde bedrag, opgestreken door twee
personen, f 170.000 (plus 50.000 voor
twee andere taxateurs) zou bedragen
hebben, war© het niet, dat de twee
laatste personen, wien de f 50.000 o p-
g e d rongen was door de Commis
si e van bijstand, hun geheelo vorde
ring Ihaddón teniet gedaan en indien
niei de vooc/.ltter van de Kamer van
Koophandel te Amsterdam de andere
taxateurs hnd weten te bewegen de
helft, vun hun vordering te laten
vallen. Er le bij deze rijsltfucaUe met
geld gemorst. Want behalve deze
enorme taxatiekosten te dozo rijet-ln-
beslagncmerij aan de schatkist op één
millioen gulden te duur gekomen, om
dat. de taxateurs in October 1010 ,,cen
anderen maatstaf meenden te moeten
aanleggen" dan vier maanden vroe
ger

De lieei au (Berestc-yn gaf nog an
dere staaltjes, ten blijke, dat er tien
tallen. milUoenen teveel zijn betaald.
Ook over 's ministers taxateurs is bij
slecht te opreken: eenige ziiin lieden,
dio door de militaire autoriteiten uit
liet grensgebied gezet zijn..., een an
der, niet heel lang geleden getailleerd,
hoort nu tot de hoogst-aangioslagenen
in ie belasting cn is dus vwkiedbaar
ale l.d der Eenste Kamer.

Dan beschuldigde hij den minister
van misleiding der Kamer... en gaf
daarbij velschillende ataa'tjcs De
lieer Kroller, 's xmln-islere hdviocuf,
zou. volgens den hoer Portlmma,
niets geweten hebbeo van de
invoering van d© op de drukke
rij-Ge uze eigendom van den lieer
Kröi'er) gedrukte) broodkaarten (28
millioen kaarten per maand) en... de
lieer Kröller toonde don heer
Van Beresteyn van tc voren per-:
eoonliyk de velschillende druto-
proeven van de kaarten zijner
drukkerij de minister heeft do op
valling gewekt dat wij dure steenko
len Itebben, omdat DuUschlnnd te vee!
vroeg, maar dit is geheel onjuist, om
dat liet den DuLtsdhers koud liet, of
die z g. Öl iiatzscheine op de kolen zou
den drukken of nietonwuar zijn
's ministers beweringen over de peul-
ruchtenzaak onwaar zijn z'n mede-
deelingen over den uitvoer van de
kaas... Bij al die grove onjuistheden
in de voorstelling der zaken, aldus de
lieer Van B., zijn ook veelal de cijfers
van den Minister fout. Bij dos heereu
Poetfhunia's mededeellngcn over de
rijst..., ovor de peulvruchten..., over
de teeltregeling... waren alle voor
naamste cijfers foutl

En at© men dan daarover deu mi
nister aanvalt, toont Zijn Excellentie
se» buitengewone schranderheid in
het outartSJten van de zaak, waar 't
om gaat, houdt hij urenlange geleer
de i»toog©n ©n draalt om dc hoofd
zaken hoen, zoodat den heer Van Be
resteyn alle lust benomen wordt, >rn
nog verder met dezen minister te
redferieeren

't Zijn inderdaad ernst,ge beschuldi
gingen, die de lieer Van Beresteyn
heden over het tbeleid ©n het optreden
van den 'Minieter van Landbouw geuit
heeft, maar als je zoo den heer
Posthuma waarnam, kreeg je niet
de gewaarwording, dat dit alles eeni-
gen Indruk op dezo Excellentie
maakte.

Hij was J>ij de opening van de zit
ting present, zat achter de tafel dér
mir: isters, den geheelen middag broe
derlijk aan de zijde van den minister
van Financiën, Mr. Treub, die
voorshands ook al weinig belangstel
ling voor debat toonde, wat niet
geheel onverklaarbaar was, daar het
dezen middag niet tegen lietn. doch
tegen zijn ambtgenoot van het Land-
bouwdepartement ging. Maar de the-er
Trou'b was aanwezig, omdat bij liet in
behandeling genomen weleontwerp,
dat aanleiding geeft tol. dit. levonamid-
dolenddbat, n.l. de begrootingspost
voor de beschikbaarstelling van le
vensmiddelen. het departement van
Financiën nauw betrokken te.

Voorloopig kon Mr. Troub zijn tijd
uutlrg boeteden met het sJirijven
van brieven. Zoo nu-en-dan wisselde
hij miutr 03113 een wooitlje met z'n
collega van Landbouw. Di© zat bij
't begin met de liauden jn dö zakken,
brecd-uit en ongeïnteresseerd nr©t
oen lijdzam,© uitdrukking op het
van de cariqatunen bekende bol-
vvangige gezicht van: laat-maar*
loomen-wftl-komt! Deze fios© verwis
Bsld© hij uu en-dan oens, om met
de hand onder 't hoofd oen aaiiteoke-
niiig te molten. Ook ijstoerde hij na
e-cn paar uur stijf-zitte-ns achter de
Rögeeringsteiol en toonde tian een
paar afgevaardigden met wie liij oen
grapje maakte, lioe hij z'n otrak-
geworden beenspieren gymnastisch
strekten, maar merlrbaro aandacht
©che^m hij niet aan den heer Van Be
resteyn te a-lienken. Die zette zijn
broeden aanval maai voort, kwam in
't vuur zijner rede ^aifs uil z'n bank
je en stond in het gangpad met oen
beschuldigKud armgebaar in de rich
ting van di:n Minister te wijzen.

Di© ondertussPhen op een tafel
vau de Rechterzijde eon papier
zag, dat oen de.r afgevaardigden nad
laten liggen cn daarin, zoo ter
loops op /'n wandelingetje hoen-en-
torug acliter cle ministenszotels. e?n
bcdangstellcTiden blik wierp.

Wat de heer Van Jieresteijn be
weerde, w©l ja, dat riudt de Minis
ter immers slrakB in de „llaudediri-
gen", nle hij zich met zijn ambten a-
nanstaf zei. om z'n rode-van-ant
woord oj> te stellen!

Er is wel eens oneerbiedig be
weerd, dat deza minister dikhuidig
is. Ik weet niet of ait aJioon uiter
lijke srilijn is. Maar in elk geval
heeft de heer Posthuma wel de voor
z'n gemocfitwust benijdenswaardige
aUrue, dat alle© wuarvaa lui be
schuldigd wordt, laags tiic-m lieen
gaat, c

Ook dit is misschien n paiic-
menlaii'e zede.

Niemand iu d© r ergaderzaal schoen
téïuninst© iets vreemds te vinden in
deze onverstoorbare houding van
den Landbouwminister; ook iliet de
vriendelijke grijsaard, de hoor Gort
van der Linden, die bij het begfti
van het debat den l»:er Posthuma,
aan de andere zijde van Mr. Treub
flankeerde, oil daarna eo» wandeling
door de Karn er ondernam, om bij
de tafel van den President een zeer
langdurig gesprok te voeren met den
lieer Nolons, cn dan woc-r, achter de
Ministenstftfel teruggekoard een
vriendelijk onderhoud echoeai te heb
ben met den lieer PoMhurua.

Maar fik ken wel politici an de
Kamer, die te heetbloedig zijn, om
het pantser der onbr-wc»g:onlieiid zoo
onblutsbaar te blijven dragen als
deze .Minister van Landbouw. Hij
kan in zijn wajx-nacliWd de
spreuk voeren, die ook op de ftehe-
v eningscho pic-r te lozen staat: Sae-
vis tranquillug in undis: Rustig te
midden der bewogeu waterenf"

Overzicht.

In on© vojig nummer gaven v.v een
uitvoerig overzicht van DK REDE
VAN DEN DU1T3CIIGN RIJKSKAN
SELIER. Graaf Von ltertling heeft
voel gezegd, maar hij (heeft don vrede
niet vee! nader gdbraciit. De oentra-
len willen zoo betoogde hjj over
vrede onderhandelen. De Entente
heeft dit ook ol meermalen gezegd,
maar verlangt dat de Dultschera eerst
duidelijk hun oorlogsbedoelingen ver
klaren. Fm juist die duidelijke om
schrijving van do vredesvoorwaarden
der centrulen missen we weer in Von
Hortling's betoog. 't Blijven vage'

j toezeggingen over Belglö, Rusland én
andere bezoUe gebiedoji.

Van belang ie evenwel, dat Von
HelrUing sympathiek oordteelde oi-er
do rede van Wi'aon. Hij volgt dus
thans 't voetspoor van Geerrvln, den
Ooutenrijfcscfiten minister.

De Duitsche pers die de rede v„_.
don Rijikakaneelier wel gunstig beoor
deelt, maar er toch vrij koeltje© over
schrijft legt daarop vooral den
nadruk.

Ale Wilson nu nog eens spreekt,
intesichien komen de partijen dan nog
Ieta nader lot elkaar 1

Maar de Entente blijft achterdochtig
tegenover de r.tec-stelüge verzekerin
gen vau Duitschland.

Bovendien komen or vreemde ge
ruchten over dc eisc-hen die aan
Roemenie gesteld zijn voor den
vrede. Niet alleen wil Bulgarije do
Dobroedsja. maar ok de l>onau-mo
narchie eischt grer.s-. orbe teringen-

En dan de Rijksdag-re»jlutie geen
annexatie© of schadeloosstellingen?

Tluuis zijn de eiartion van 't Duit-
aaho ultimatum aan Rusland liekond.
't Zijn oen 10-tal voorwaarden, di© in
verstaanbare woorden op 't volgende
neerkomen.

Rusland en Duiteqhbind verklai^
.ai oorlog voor geëindigd en zullen
v©rder in vred© on vriendschap met
elkaar leven.

Polen, Koerland. Lil-
hauon, Finland, Eetlx-
land en Lijfland behooren
niet in eer tot 't Russische
r ii k. 't Toekomstige lot van deze
geoiedeo zal door Duitöohland en O03-
tenrijk-Hongarije in overleg met de
bevolking worden bopaald.

Lijfland eu Eathland worden, na
het vertrek der Russische eoldateu cn
dei- Roode Garden, door oen Duitsche
politiemacht Ijezet, tot de landeinstol-
lingeu de veiligheid waarlxirgen en
de staatkundige orde hersteld is.

Duitschland is bereid
om, zoodra de algomeene
rede gesloten is eu
de K u s b i 9 c h demo
bilisatie geheel ten
einde gebrc&l zal ij n,
allo bedoelde gebie-
dente ontruimen.

Uit het feit, dal deze gebieden vroe
ger tot Rusland behoord hebben,
zullen voor hen geenerlei verplichtin
gen jegens Rusland voortvloeien.

(wil dit zeggen, dat ze geen deel
van de Russische staatsschuld voor
hun rekening moeten nemen red
H.'s D.)

Rusland sluit ouiuiddel-
lijk vred© met de O e k r a i -
niBclie volksrepubliek.

Do Russisch-;- troepen en Roode
Gardon worden direct uit de Oekrain©
en Finland verwijderd.

De Oost-Aimtoiische provinciën
wordon aau Turk ij 0 teruggegeven.

Rusland erkent de afschaffing der
Tnrköche capitulaties.

I)o demobilisatie w o r d t
in Rusland 0 n m i d d e 11 ij k
uitgevoerd

'l Handelsverdrag m e t
Duitsohland wordt her-
lold en het meest begun-
stigiugaverdrftg tot e i n-
3 1925 g e w-a srborgd
Verder is er een reeks !>êpaliiigen
betrekking hebbende op de Russische
oorlogsschepen on dio der Entente,
alsmedo do handelsacbeepvaart op de
Dor.toe; en Zwarte Zee.

Pviu<f.Uche oorlogsschepen moeten
naar Rusmscho havens worden over
gebracht om damt tot het sluiten van
den vrede te blijven, of onmiddellijk
worden ontwapend. Oorlogsschepen
der Entente bimien het Russisohe
machtsbereik moeten als Russische
schepen worden behandeld.

De Russen haddon 48 uur om op
dit ultimatum te antwoorden. De Rus
sische gedelegeerden moeten zich
zoo oischte Duitsohluud onmiddel
lijk naar Bre&t-Lilofsk begeven. Bin
nen 3 dagen moet 't vredesverdrag
worden onderteekond. dit moet bin
nen twee weken worden geratificeerd.

Zooale men weet hooft- Rusland de
eischen van dit ultimatum ingewil
ligd. De Russische vredesd ©legatie is
al op weg naar Breet-Litofsk. Maar
dc delegatie werd evenwel ten N van
Pskov, door 't opblazen van een
spoorwegbrug, opgehouden, maar zal
toch vermoedelijk heden wel op de
plaat© der bestemming aankomen.

Te Brest-Litofsk zal nu wel nader
blijk onwat de Dnitschers in 't aan
grenzende Rusland willen. Pas nog
hoeft de Rijkskanselier gezegd, dat
geen annexaties op 't programma zijn.

't Zelfbeschikkingsrecht der volke
ren wordt nu wel in eigenaardige ba
nen geleid. Bij voorbaat wordt uitge
maakt. dat d© oud-Russische volkeren
niet ineor bij Rusland mogen komen
ook niet als ze 't nu toch als eer
uitvloeisel vau 't zelfbeschikkingsrecht
cone wilden.

Zullen de bedoelde volkeren over
hun lot heslissen tijdeus de militaire
bezetting van Duitschland l Blijkbaar
welwant in 't ultimatum wordt be
dongen, dat de Ixvlisaing zal genomen

Onze Lachhoek

I HISTORISCHE ANECDOTEN
j Op ©Wi eolrée in Buckingham-patace
begon plotseling een lamp te ©too
rnen. Koningin Victoria etond op ca
«raaide de pil neer.

Algemecno Ontroering onder d«
aanwezigen.

Een der hofdames kon zich dan ook
niet weerhouden, uit te roepen

„Hoe! Uwe Majesteit lierft zich
'erwaarrligd Zij zelve!"

..Maar mijn hemel," gaf de ko
ningin ten antwoord, „vindt gij dit
zoo '.Teemdr? Wanneer ik geroepen
had ,,de lamj> stnonat!" zou een van
mijn eere-daoncs gezegd hebben tot
den kamerheer „Maar zie dan tcch,
mijnheer, de lamp stoomt!" do ka
merheer aou daarna zich gewend lxeti-
bcn tot den eersten kamerdienaar i
,,De lamp van de kon-.ngln stoomt!"
an daze heer zou eindelijk een ncstd-
lakei geroqpen hebben maar de
'ainp zou op 't Oogenbük nog stoo-
men. Daarom heb ik zelve hc-t ge
daan,

worden in overleg met de cen
trale landen. Als de betrokken volken
onder dezo omstandigheden eens te
konuen gaven aansluiting bij Duitech-
iaud te willen zoeken, dun zal Duitsch
land daartegen zich niet verzetten.
Het verklaart zich immers alleen b e-
r e i d de gebieden later te ontruimen,
maar v e r p 1 i ch t rich daartoe
niet.

't Gaat er uu maar om hoe 't zolf-
beschikkingsrechl der volkeren wordt
toegepast.

Blijkens berichten in d© Duitsche
bladen zou liet plan overwogen wor
don eon Gakaischc-u prins op don Pool-
sclien troon te pkiutsen.

Opvallend is, dat toen d© in
houd van -dit ultimatum in den Duit-
echen Rijksdag medegedeeld is, alleen
de burgerlijke paitijen den inhoud
levendig toegejuicht hebben. Dit wil
dus zeggen, dat liet niet de goedkeu
ring wegdraagt van -de socialist isclie
partijen.

Bij 't debat iu den Rijksdag merk
te Trimborn namens 'c Centrum op
„Do vrede vau de Ooetzee tot de
Zwarte Zee zal woldra werkelijkheid
ziju"_ Verder keurde deze spreker neg
de politieke stakiugsdemonstratie van
enkele weken geleden af, o.a. zc-ggend
„Geen uitdrukking is scherp genoeg
om zulk een trouwbreuk aan ouzo
brave troepen te hekelen". D© Cen
trum-man besluitEvenals iu 't-
Iweeeesternte Hindenburg en I/uden-
dorff stellen wij ook onwrikbaar ver
trouwen in d© rijksregêering"

Scheidemann (socialist) verklaarde:
...Do politiek jegens Rusland is niet
de onze".

..De Entente zal Hei fait accompli
id hot Oosten niet erkennen, zoolang
zij er niet toe gedwongen wordt. De
regeerign moet bereid blijven tol eon
--">rkolijken vrede door vergelijk.

,,D© i-ed© van den rijkskanselier
-.ar aanleiding van die van Wilson
juichen wij toe. D© zelfstandigheid en
onafhankelijkheid van België moet ge
waarborgd worden. Dc Vlamingen en
Walen behooren don wensch vau den
rijkskanselier omtrent eeu basjueking
iu lxipcrkteu kring te billijken, niet
eohter het- woord van autorit-atiev®
zijde: „Wij willen vrede sluiten,
inaar eerst moet ouzc overwinning or-
kond wordon". Wij willen gec-u ver
nedering van den vijand, geen •achta-
xede.

Vordér yordodigdo Scheidemann

nog de stakingsbeweging, die liij
actie noemde „voor \reae. vrijheid en
brood".

D© staatssecretaris Waliraf liield
vol, dat er bij de staking buitenland-
8ohe invloeden gewerkt haddon. Tec-
konend is, dat men in Entente-lan
den al van de staking wist voor deze
was uitgebrokou.

Wallraf eindigde: „In het Oosten
komt vrede, in hot Westen staan do
troepen ongeschokt Wij rijn dicht bij
hot doel en moeten ons nauw aaneen
sluiten'

Von Heydebranu icoimervatieL ver
klaarde o.a „Wij stemmen iu met
do woorden van den rijkskanselier.
Wat België betreft nemeu v, ij als
vanself sprekend can, dal de door don
vroegeren centruinsatoevaardigde
Spolin met instemming der mec-rder-
heid getrokkou lijn behouden blijft.
Gc«n annexatie maar do militaire,
politieke en econoinisclie overhand van
Duitsclilsand in België. De ontzaglijk©
waarde vau de kust van Vlaanderen
tegenover Engeland moeten wij bij de
onderhandelingen overeenkomstig de
Duitsche beiaugon doen gelden.

„Aan Roemenie, dat in liet !>egin
vau deu oorlog eerst van den nood-
vau Dili (©ohland gebruik maakt© on
toen volkomen verraad pleegde, moet
oen zeer flinke schadeloosstelling wor
den opgelegd".

Tenslotte voerde de rijkskemoiier
nog 't woord, om dc verwijten. Maan
dag door deu vioe-kanselier von Payer
tot de conservatieven gericht, inzake
't. tornen aan 't (ot-gc-ztgde algo-cieme
enkelvoudige Pruisische kiesrecht wat
te verzochten. De rijkskanselier be-

FEUILLETON

Bewerkt uit het Kngelschj.

11)

Spreek, George, vroeg ik tem
"lotte nog, bob je dan geen portret
Vftu haar, dat je mij kunt geven? ik
beu overtuigd dat wij meer licht in
dozo zaak zouden kunnen verspreiden,
uuliou wij iels meer van haar vroeger
loven afwisten.

- Ja, antwoordde hij, ik hob
naar portret nog, zij heeft het. mij eens
0)) mijn verzoek, noewel ongaarne,
pgeven. Het portret is thuis iu de
nnkor bovenste lade van mijn schrijf
tafel laat Mal>el het je maar geven

En zoo verliet ik dus mijn vriend.
Ik was droevig t© moede, want ik had
*rinig hoop. dat ik mijn zware baak
tot t- <n goed "inde zou Kunnen bren
gen.

Nog dieazolfden dag verschafte ik
mijzelf dit portret. Het stelde cmi bij
zonder mooi meisje voor en iu het
•fcrst kou ik moeilijk golooven, dat dit
"wolfde ongelukkige vrouw was, die

ik in de modder op de straat had
zion liggen. Het gelaat drukte eou we
reld vau geluk on van vrede uit; het
was een dier v rouwengeziol 1 ten die
men noodt meor vergeet, wanneer men
die eens heeft gozion. Onder een schal
van zwarte haren zag men eeu breed
voorhoofd on eeu paar zielvolle oogen.
Haar gelaatstrekken getuigden van
grnote wilskrachtmen zag dat het
een vrouw was, die niet naar willekeur
met zich liet omspringen. Een zachte
plooi oin den mond gaf echter den in
druk alsof zij naar iemand verlangde
die voor haar zorgde, op wien zij zou
kunnen steunen en die haar met den
rijkdom zijuor liefde zou kunnen om
ringen. Met óóu woordhet was ecu
eigenaardig gelaat. Waarom moesten
de omstauaigheden zoodanig verloo-
pou. dat haar levensweg door eeu don
ker pad haar tol zulk een afschuwelijk
eind© leidde!

De naam van den photograaf was
woggeradeord, maar niet. zoo geheel
dat er niet ©enige sporen vau waren
overgebleven. Deze waren echter zoo
weinig, dat men er weinig resultaat
van verwachten kon.

Mijn eerste gang was naar het
hoofdbureau van politie. Het was toch
immers mogelijk dat de vrienden vau
Harriet aangifte bij de politie hadden
gedaan van haar verdwijnen, Dan
zou echter waarschijnlijk haar portret

ook wel daar zijn. Ik deelde den amb
tenaar mijn wensch mede on al spoe
dig, toonde men mij verschillende jx>r-
trotten van j>ersom>u, die gezocht wer
den. Wij zagen deze nauwkeurig na,
doch tevergeefs, er was geen enkel an
der die slecht© in de verte geleek op
Harriet Staples. De jong© ambtenaar
die mij hier behulpzaam was geweest,
wees mij echter, toeu ik het portret
weder iu mijn zak wilde stoken, op
de geradeerd,plek eu zeide

Geloof mij mijnheer, hier vindt
u den sleutel vau het geheim. Zoodra
wij weten wat daar gestaan heeft,
hebben wij gewonnen spel.

Ja, ja, autwoorddo ik, dab
kan wel, maar ik vreos juist, dat liet
onmogelijk zal rijn, dat. te weten te
komen

In uw plaat© zou ik dut niet zoo
grif aannemen. Waarom laat u er niet
eeuige facsimiles van maken eu deze
aau deskundigen zion? Ik verliet het
bureau, maar dacht telkens woer aan
den rand van dezen man eu langza
merhand kwam ik tot d© lxetiste over
tuiging. dat ik dien op moest volgen,

Ja. ocpaald, het kon goede resul
taten opleveren, maar dan moest ik er
niet eonige laten maken, doek hon
derd duizenden on deze over hot; ge-
keole land verspreiden.

Den volgenden dag reeds begaf ik
mij mei eou aanbevelingsbrief gewa

pend naar don uitgever vau een week
blad, die den smaak vun het pubjiek
zoo uitstekend kende, dat er in 't ge-
heele land geert enkel huishouden was,
dat niet daarop geabonneerd was. Ik
deelde hem mijn plan mede, dat be
stond in den geheelen kring zijner le
zers daarlo© t© exploit eeren en ver
zocht hem daarom iu het eerstvolgen
de nummer van zijn courant een fac
simile van liet overblijfsel der uitgera
deerd© woorden te plaatsen eu daarbij
bekend t© maken, dat eene belooniug
van 50 jxmd toegezegd werd aau den-
gene, die de ontbrekend© deeleu vau
dien naatu wist aan to vullen.

De uitgever stelde mij voor er tevens
bij te vormeiden waartoe dit onderzoek
word iugcbteld, maar ik wilde liever
dat dit vooralsnog geheim zou blijven,
ter wille van de familie Fenton, die
reeds zoo zwaar beproefd word.

Na lang heen en weer praten kwa
men wij ten slotte dienaangaande tot
een vergelijk eu man zag dan ook reeds
in het. eerstvolgende nummer een ad
vertentie van den volgenden inhoud

50 pond bolooning!

Om eeu gevangene recht L doen
wedervaren, die, van een afschuwe
lijke misdaad beschuldigd, zijne ver-
oordeOling tegemoet ziet, is het- noo
dig, dat 3e volgende bijna gehéél uit-
goradeord© woorden wederom worden

bijgewerkt. De 6poron, die daarvan
zijn overgebleven l»estaan slechts in

Si

u'

nauwkeurig onderzoek bleek ons dan
weder dal- zulks toch niet bet geval
was. Een dog na verspreiding der
courant ontvingen wij echter het vol
gend telegram:

©n wij bobben in opdracht om 50 pond
belooniug te verzekeren aan den per
soon, die het ontbrekend© kan aan
vullen. Met het <K>g daarop dat wel
licht voel onzer lezers portretten van
denzelfden photograaf bonfcfcw, on
dat de-ao vermoedelijk betzelfde on-
dorsc-lirift hebben is liet raadzaam, dat
iodoroeu deze telkens nauwkeurig on
derzoekt on met hot onderschrift vau
ziju portretten vergelijktderhalve
wordt bierdoor aan iodor onzer abon-
né's de gelegenheid gobodan, boven
staande belooniug te verkrijgen.

Na verloop vau reu paar dagen
werden er pl.m. een half millioen
exemplaren over liet- geheel© land ver
spreid en minstens nog tweemaal zoo
veel monschen verklaarden zich bereid
ons t© helpen. Nauwelijks één uur na
hot- verschijnen van het blad, kwamen
er reedB autwo-orden in, die door een
detective en door mij werden
ingozien. De moest© waren
tuurlijk van geen gewicht, wel wi
or enkele bij die op het eerste gezicht
deden vermoeden dat wij op hel spoor
van ontdekking waren, maar bij

Rogera, Gwaï
wuste woorden.
Brief volgt.

luiddón de ho-

Wij poogden deze woorden bij bet
origineel t© vergelijken, doch daar dit
cms niet gelukt©, legden wij 'iet tele
gram op zijde, tot- tl© toegezegde brief
zou komen en hielden ons nu weder
mek- de andere inzendingen bezig.
Maar lioo veel er ook kwamen hoe
zorgvuldig wij zc ook onderzochten,
steeds weder hetzelfde resultaat dc
juiste oplossing was er niet bij. Ook
den volgenden morgen bracht de pos!
ecu reusachtigen stapel brieven, maai
de ons aangekondigde meccdoelmg
van clen heer Rogers was or niet bij
d© man deed echter nog meer dan hij
beloofd had01a elf uur 's morgein
werd hij bij mij aangediend.

Wij hobbon getracht, uw ru-ain
aan de overgebleven teekeus le toet
sen, snaar het gaat helaas niet, riep ik
hem reeds van verre toe.

(Wordt vervolgd).