IfMLEM'S BiGSUD
De Oorlog.
De Vondeling
Onze Lachhoek
TWEEDE BLAD.
Trildag 21 Jnnl 1(18
Qverxioht.
De Oostenrijksche opperbevelhebber
fcnrad von Hotzendorff, publiceerde
o volgende legerorder aan zijn
Oblaten:
Soldaten, die maandenlang tus-
chen sneeuw en ijs heldhaftig tegen-
tand biedt, gij ziet daarginds de
onpige vlakte van Italië. I-let oogen-
ilik is titans gekomen, om daarin af
e dalen. Uw beproefde moed zal
een hindernissen kennen. Al3 een
erschrikkelljke orkaan zult gij den
alschen en trouweloozcn bendge-
loot van vroeger met do vrienden
lie hij te hulp riep, wegvagen."
Maar zoo voorspoedig gaat OF
FENSIEF TEGEN ITALIê nu niet
foor de Oostenrijkers.
Op de hoogvlakte van Asiago zet
ten de Italianen hun tegenaanvallen
'oort en winnen geleidelijk terrein.
Stellingen bij Bertigo en Penhar
reiden heroverd.
Ook werden do Oostenrijkers ge-
wongen om ten N. van den Monte
lelluna-spoorweg terug te trekken.
Aan de Piave wordt met groolere
verwoedheid gestreden, daar vallen
je Oostenrijkers voortdurend hevig
nan. De Italianen bieden krachtig
tegenstand, maar liet'is toch wel dui
delijk, dat de Oostenrijkers, zij het
nok langzaam, terrein winnen. De
Oosienrijksche troepen hebben het
Tossetta-kanaai overschreden en be
wegen zich dus naar den belangrij
ken spoorweg die Venetië met San
Dona verbindt.
Bij Zenson aan de Piave behaalden
de Italianen evenwel weer voordee-
en.
Do Monte Costalunga is weer in 't
bezit der Italianen.
De Italianen doelen mede, dat zij
thans 11000 Oostenrijkers gevangen
genomen hebben. Dit dus als tegen
wicht tegen de ruim 30.000 Italianen
die door de Oostenrijkers ingerekend
werden.
De Oostenrijkers ondervinden bij
het overtrekken van de Piave groole
moeilijkheden, tengevolge van de
buitengewone onstuimigheid van den
stroom. De rivier Is sterk gezwollen
en volgens Reuter zouden er reeds
verscheidene bruggen weggeslagen*
rijn.
Reuter meldt verder, det keizer
Kniel het slagveld bezocht. Hij moet
teleurgesteld zijn, maar wil zoo
verzekert Reuter nog eens een
grooten aanval wagen, voor hij de
hulp der Duitschers voor dit offen
sief inroept.
De Engelscho minister-president
Lluyd GcO'ge lieeft aan Orlando eeu
telegram gezonden .waarin het Itali-
aansclie leger geluk wordt gewenscht
mei z;jn schitterende verdediging.
Uit Rome wordt gemeldt, dat uit
gevonden documenten blijkt, dut de
Oostenrijkers groote beieekenis aan
dit offensief hechten. Hun generale
tuf achtte den aanval om twee rede
nen noodig; in de eerste plaats eischte
do toestand in het land een militair
succes, terwijl in de tweede
plaats levensmiddelen en grondstof
fen voor do bevolking noodig zijn, die
men in Italië hoopt te vinden.
Uit de berichten in ons vorig num
mer bleek wel, dal DE VERMINDE
RING VAN 'T BROODRANTSOEN
IN OOSTENRIJK groole ontvreden-'
held heeft gewekt.
Aan een deputatie van sociual-de-
mocraten .heeft minister-president
Seidler verklaard, dat door de bur
gerlijke en militaire autoriteiten al
les gedaan was om den thans geno
men maatregelen te vermijdcn.Sedert
de binnenlandsche voorraden waren
uitgeput, was Oostenrijk op de toe
voeren uit de Oekraine en Bessara
bia aangewezen, die echter op het
oogenblik door het slokken van de
opbrengst onbevredigend waren. En
ook Duilschland moest nu met zijn
eigen voorraden zuinig zijn. Von
Scidiei hoopte dat de vermindering
van het broodrantsoen slechts kort
zou duren. Alles was gedaan om den
thans rijpenden oogst zoo spoedig
mogelijk binnen te brengen.
Voor er wat van den nieuwen oogst
l<an komen duurt nog minstens G we
ken.
feuilleton
PAI/L YR ENT.
(Geautoriseerd© vertaling).
60)
Daar heb ik niet veel aan. Het
kwaad is geschied, u kan het niet
rneer ongedaan maken en Souüiwoid
zal geen genado hebben. Waarom
komt u hier?
Ik kom van Southwold, Ik hem
hem gevraagd
Maar natuurlijk wilde hij niet,
zeide John, hoewel hij plotseling
weer hoop koesterde.
Ik was nooit van plan geweest,
Verder te gaan dan een bedreiging.
Southwold en ik dachten geen vun
beiden, dat je zoo dwaas zoudt zijn,
je tegen ons te verzetten, Southwold
zegt, dat hij nog een accoord wil ma
ken.
Ik denk er niet over. Daarenbo
ven is het te loat. Het kwaad is al ge
schied.
Het zou heel gemakkelijk zijn de
praatjes te doen opiiouden. South
wold zou een verklaring kunnen af
leggen, die jou vun elke blaam kon
Suivcren en iedereen zou kunnen be-
Maar of de opgéwondert Oostenrij
kers na deze verklaring stil zullen
worden?
In het Hongaareche Huis van Afge
vaardigden verklaarde Tisza:
„Wanneer zekere vijandige politici
het lund doorreizen om het volk met
redenceringen, als zou ons b.v. Duit-
sclie slavernij bedreigen, om den tuin
te leiden, dan is het onze plicht, de
dingen duidelijk te maken en van de
regeering te eischeu, dat zij een der
gelijke handelwijze, zooals zij in het
püddèn van den wereldoorlog in
geen enkelen staat voorkomt, niet
langer duldt. De strijd van het om
het leven vechtende volk mag niet
verzwakt worden door dusdanige oen
vijand bewezen diensten.
Ook wij wenschcn den vrede en
gingen daartoe tot het uiterste. Wat
Karolyi doet, brengt echter geen vre
de, maar verzwakt veeleer do kracht
van de natie. Den vrede brengen on
ze dappere soldaten en de volharding
onzer natie, die dezen toeroept:
quousque tandem?"
Deze uitlating bewijst reeds, dat er
veel ontevredenheid in de Donau-
monarchie heerscht
Heden komt dan ook 't bericht,,
dat de Weensclie arbeidersraad beslo
ten heeft een spoedig her
stel van het volle brood
rantsoen te eischen, alsook
verkorting van den arbeidsduur en
verhooging der loonen. Zoolang 't
broodrantsoen niet hersteld kan wor-
ken, moet ander voedsel ter aan
vulling gegeven worden, namelijk
aardappelen, vleesch en vet. Verlangd
wordt verder, dat de regeering zich
ten allen tijde zal bereid v e r-
klaren in onderbande-
lingte treden over een a 1-
gemeenen vrede, zonder
annexaties of schadeloos-
stellling en met bereid
verklaring mede te wer
ken om een volkere n-b o n d
te stichten.
Tenslotte wordt de onmiddellijke
bijeenroeping van het parlement ge-
ëischt-.
De arbeiders worden aangemaand,
dc orde niet te verstoren.
De rust in de stad is tot heden niet
veratoord, alleen in een buitenwijk
ontstonden eenige tumulden door
jonge oproermakers veroorzaakt. Die
ongeregeldheden breiden zich even
wel niet uit.
De Arbciter Zzitung vertelt wat 't
weekrunisoen der Weensche arbei
ders thans is:
j K.G. aardappelen, waarvan even
wel de helft bedorven" is.
125 gram meel.
125 gram diverse „maalproduc-
ten."
40 gram vet.
1 ei.
200 gram vleesch (waarvoor men
zeer lang in de rij moet wachten).
Ken beetje jam.
Een snuitje koffiesurrogaat.
Van Oostenrijksche zijde gaat dus
opnieuw een aandrang tot vrede uit.
IN DE OEKRAÏNE wordt thans
een «departement opgericht voor de
levensuiiddelenvoorziening v&u bin
nen crj buitenhuid. Dit departement
zal ook zorgen voor dun uitvoer unhi
de Centrale landen.
De „Neue Freie Presse" consta-
.teert, dat de oorzaak van de leven»
middelencrisis in Oostenrijk geiegen
is in het slokken van de toevoeren
tuit de Oekraine. Het blijkt dat do
Oekrainische landbouwers veel min
der gewillig zijn hun graan af te ge
ven dan men verondersteld had. <">f
daarin nu verandering zal komen?
AAN 't WESTFRONT is 't weer
kalm. De Duitschers hebben hun po
ging om Reims te bezetten niet her
haald.
De Fransche minister-president
Clemenceau, die geregeld van Parijs
naar "t front en van T front naar Pa
rijs reist, heeft in de legercommissie
bijzonderheden omtrent de situatie
medegedeeld. Hij wees op de voort
durende krachtsinspanning der Ame
rikanen, wier versterkingstroepen
volkomen regelmatig aankomen..
Verder werden bijzonderheden be-
ti effende he'. oifensief van de Enten
te medegedeeld.
Havas merkt daarover op: „De ver
klaringen maakten een zeer gerust
stellendon indruk."
„De leden des commissie waren voor
al gefrappeerd door de cijfers om
trent het effectief van de Amerika
nen, dal alle verwachtingen heeft
overtroffen", zoo schrijft „l'Homme
Libre".
Vrij onverwacht komt SPANJE zich
op 't wereldtooneel vertooneri!
In 't Spaansclte congres hield mi
nisterpresident Maura 'n rede die veel
opzien verwekte. Hij legde er name
lijk den nadruk op, dat Spanje alles
moest in het werk stellen, om zijn
macht over zijn territoriën ft hand
haven. Het moest op eigen kracht
vredigen.
Dat zou de eenige eervolle weg
zijn, dien hij kan bewandelen.
Dat zal hij doen, als jij die on
mogelijke oppositie tegen hem laat
varen.
Ik laat me niet tot een compro
mis dwingen, zeg hem dat, antwoord
de John rustig.
't Is heel jammer, dat je niet wilt.
Het zal je je politieke loopbaan kos
ten.
Ik kan er niets aan doen. Maar
ik ben nog niet verslagen! Heeft u
verder nog iets te zeggen? Morgen
zullen wij onze particuliere zaken sa-
men vereffenen en dun zijn wij ""van
elkaar al, mijnheer Mason.
Het spijt me, aat het zoo geloo-
pen ls, Strand. Op mijn woord, het
spijt ine. Ik zou je graag helpen,
maar ik ben machteloos. Southwold
heeft de kaarten in handen.
Die hij zeker met ongeGvenaarde
handigheid uit zal spelen. Goedcn-
naclit, zeide John kortaf.
Ik zal het hard te verantwoorden
hebben bij Sylvia. Zij begrijpt niet,
dat ik het ter wille van haar gedaan
heb.
Vraagt u mij nog om medelij
den? liet zou niet meer dan natuur
lijk zijn, als ik u de trap afsmeet,
zeide John, die nu voor hel eerst tee
kenen van drift toonde.
Dan zou ik mijn verdiende loon
steunen, om zichzelf 111 geval van oor
log, zonder vreemde hulp te verdedi
gen. Een weerloos Spanje zou de on
afhankelijkheid der natie doen inboe
ten. Ook legde de minister den na
druk op de toenemende beteekenis
vun den ingang der MiddeJlaudsche
Zee. Verder maakte hij melding van
de rechten van Spanje op Marokko en
verklaarde, dat de Noordelijke Kust
van dit land onder Spaanschen in
vloed moest staan, daar deze anders]
door een vreemde mogendheid zou be
zet worden. De beheersching
van de SI raatvan Gibral
tar (aldus de minister) is voor
de natie een noodz&kelijk-
h e i d, en het land dient voorbereid
te zijn voor de rol, die het moet ver
vul Ion in de toekomst, ten einde op
het gegeven moment zijn rechten te
kunnen doen gelden.
AIzoo een bedreiging van 't Engel-
sche bezit van Gibraltar.
't Is thans nog niet te gissen welke
beteekenis deze rede van Maura heeft.
Toch niet, dat Spanje tliuns, in den
loop van den oorlog, partij kiezen wil
tegen Engeland, om zich aldus Gi
braltar eu Noord-MaVokko te verzeke
ren?
De Engelsche minister Viscount
Grey heeft een brochure geschreven
OVER DEN BOND VAN NATIES,
waarin hij zeer belangrijke dingen
zegt.
Hij verklaart o.a,:
„Er staat in dezen oorlog meer op
het spel dan het bestaan der staten
•en rijken en het lot van het vaste
land. De heele moderne beschaving
staat op het spel en of die zal ten on
der gaan, zooals met vroegere be
schavingen gebeurd is, of zich verder
zal ontwikkelen, hangt er van af of
;de naties die aan dezen oorlog dcel-
•nemen en zelfs zij die toezien, de les
sen ter harte hebben genomen, die de
ondervinding van den oorlog hun
heeft kunnen loeren. Wanneer de
menschheid geen nieuwe lessen ge
leerd heeft, die zoodanig de gedach
ten en gevoelens overheerscheu van
de overlevenden en van hen die de
overlevenden opvolgen, dat daardoor
nieuwe dingen mogelijk worden, zal
de oorlog de grootste catastrophe zoo
wel als de ergste beproeving der
menschheid zijn. Daarom gaat het
niet aan te zeggen dat een bond van
naties 0111 den vrede te bewaren een
onmogelijkheid zal blijven, omdat dit
tot dusver niet mogelijk geweest is
en ik wil in dit geschrift in liet kort
do voorwaarden meer aangeven dan
onderzoeken, die eerst niet bestonden
en thans wel of spoedig komen zul
len.
De eerste voorwaarde is, dat het
denkbeeld met ernstige overtuiging
door dc regeerende staatshoofden
moet worden aanvaard en een be
langrijk deel worden van hun practi-
sche politiek, één der belangrijkste
redenen om verantwoordelijk te zijn
'of te worden voor de politiek hun
ner staten. Maar zij moeten het niet
aanvaarden om lippendienst te bewij
zen aan onderen, of om anderen on
aangenaam te zijn. Zij moeten leiden
en niet volgen, dwingen zoo- noodig,
maar niet gedwongen worden. Deze
omstandigheid bestond vóór den
oorlog niet. In welke mate bestaat ze
thans.' Het is niet mogelijk deze
vraag geheel te beantwoorden, maar
ze kan zeker bevestigend worden be
antwoord voor zoover het Wilson be
treft, die mèt zijn land het groote
voordeel geliad heeft, meer dan 2J
Ijaar vóór April 1917 den oorlog als
neutrale te hebben kunnen observee-
ren. Hij was iu staat om niet alleen
op te merken en 11a te denken maar
ook gevolgtrekkingen tc maken. Een
dier gevolgtrekkingen is geweest, dat
als de wereld, waarvan de Ver. Staten
een aanzienlijk deel vormen, gered
moest worden van wat zij als een
ramp beschouwen, zij in den oorlog
moesten gaan tegen Duitschland. En
een andere conclusie is geweest, dat
als vrijheid en vrede beveiligd moes
ten worden in de toekomst, er een
bond van naties zou moeten komen.
Ook in ons land (Engeland) is het
voorstel tot een bond van naties in
breede kringen hartelijk ontvangen.
Aan den anderen kant is de militaire
partij in Duitschland cr tegen en zij
zal dat blijven. Zij beschouwt iedere
beperking van 't gebruik van kracht
door Duitschland als noodlottig voor
de Dultsche belangen, want zij
kan zich geen ontwikkeling en zelfs
geen veiligheid voorstellen die niet
uitsluitend op kracht' gebaseerd is.
Zoolang daarom de tegenwoordige
regeering in Duitschland blijft, zal ze
,zicb tegen den bond van naties blij
ven verzetten. Daaraan zal niets ver-
andéren, behalve de overtuiging van
liet Duitsche volk, dat het gebruik
hebben. Ik kan alleen maar herhalen,
dat het me allemachtig spijt, ant
woordde Mason bedaard.
John glimlachte grimmig, toen hij
de deur open deed en Mason er uit
ging. De inillionntHr haalde diep
adem en liep haastig naar zijn auto.
Gedurende zijn rit huiswaarts stond
zijn gezicht bezorgd, want hij wist,
dat Sylvia ongeduldig den uitslag
van zijn bezoek af zat te wachten.
Toen hij binnenkwam, liep zij nem
clan ook al tegemoet.
Heeft u goed nieuws? vroeg zij
haastig.
Er is niets aan te doen. Ik ben
bij Southwold geweest en toen ben tk
naar de Temple gegaan, maar Strand
blijft koppig.
Daar bewonder ik hem voor. Ik
zou geen compromis gewild hebben.
Zij keerde zich om en liep naar de
trap.
Ga je naar bed? Goedennacht,
kindlief.
Maar zij deed, alsof ze 't niet
hoorde.
Een beroerde boel,/mompelde hij.
En toen het morgen was, bleek het
dat de zaken nog erger stonden, dan
hij verwacht had, want bij zijn ont
bijt vond hij het volgende briefje:
Beste vader, 't is beter dat ik een
tijdlang wegga. Ik moot me loeren ge
wennen aan de nieuwe geduchte, die
u me over uzelf gegeven heeft. O. va-
maken van kracht tenslotte hun zelf
evenveel lijdeh veroorzaakt als an
deren en dat een veiligheid, geba
seerd op wetten .tractaten en het ge
voel van vvederzijdsch voordeel beter
is dan risico, gevaar en lijden voor
den wil tot de oppermacht cn de mid
delen om daartoe te geraken. Doze
overtuiging moet zoo op hen werken,
dat de militaire partij en haar
machtsidcaUn in Duitschland wor
den op zij gezet."
Grey vervolgt dan:
„Zelfs onder onze vijanden heeft
Oostenrijk openlijk geneigdheid ge
toond om op üit denkbeeld in te
gaan en het begroet dit waarschijn
lijk, hoewel in het geheim, als een be
veiliging van zijn toekomst, niet al-
tcgen de oude vijanden, maar ook
tegen de Pruisische overheersching.
Blijft slechts het verzet van Duitsch
land, waar het jongste militaire suc
ces de voorstanders van het geweld,
al liet andere tot zwijgen gebracht
hebben. Duitschland moet er vun
overtuigd worden dat wanneer de
wereld bevrijd is van die militaire
leiders met hun scherpe zwaarden en
gepantserde vuisten, Duitschland ze
ker zal zijn vun een vreedzame ont
wikkeling en dut de ware veiligheid
voor één natie het gevoel van veilig
heid van alle naties is. Vóór Duitsch
land dit als waar erkent, kunnen
wij geen bond van naties krijgen in
den door Wilson bedoelden zin. D e
verlangde bond moet ook
Du i 't s c h 1 a n d omvatten,
doch geen enkele natie die niet geheel
van het voordeel en de noodzakelijk
heid van dien bond overtuigd
is en daardoor niet ge
neigd zich in te spannen en des
noods opofferingen te doen om dien
te handhaven.
De tweede belangrijke voorwaarde
is dat regeeringen en volken duide
lijk inzien dat ze, wanneer ze een
bond vun naties willen stichten,
zich enkele beperkingen en misschien
onaangename verplichtingen moeten
opleggen. Alle staten moeten afzien
van het recht om in eenig geschil
over te gaan tot geweld zoolang niet
alle middelen om tol overeenstem
ming te komen, door een conferentie
of zoo noodig door arbitrage, zijn
geprobeerd. Dat is een beperking. De
verplichting is, dat alle andere na
ties gezamenlijk geweld zullen ge
bruiken tegen een natie die zich niet
a3n het streven naar een vredelie
vende oplossing wil houden. De eco
nomische 'pressie die een dergelijke
hond zou kunnen uitoefenen, zou
reeds geweldig zijn en de actie van
de kleine naties in den bond zou
daarmee wellicht al kunnen volstaan.
De groote mogendheden moesten ech
ter bereid zijn om hun economische,
militaire en maritieme krachten aan
tc wenden. Deze verplichting moet
absoluut worden nagekomen.
Het stichten en handhaven van een
statenbond,. zooals Wilson bepleit
heeft, ia belangrijker voor den vrede
dan eenige bepaling in het vredes
verdrag, dat een einde aan den oor
log zal maken.. De beste daarvan zal
nog weinig waard zijn, wanneer niet
in do toekomst de Verhoudingen
tusschen de staten op een grondslag
komen, die allen terugkeer van het
militarisme in eenigen «tuut uit
sluit.
„Leert door de ondervinding of
lijdt", is een levensregel, die ook op
de stalen toepasselijk is. Allen moe
ten de les van dezen oorlog leeren.
Amerika en de Geallieerden kunnen
de wereld niet van het militarisme
bedden, zelfs niet door een volledige
overwinning, tenzij Duitschland de
les geheel leert, dat het militarisme
de doodsvijand der nienscheid gewor
den is."
Verspreid nieuws
ENGELAND EN DE DOMINION'S.
De Dominions zullen in Londen ten
minste voor den duur van den oorlog
vertegenwoordigd worden.
Hughes za! -.oor Australië, Smuta
voor Zuid-Afrika, Sir Perley voor Ca
nada optreden.
UIT DE EN GELSGILE POLITIEK.
Het programma der Britsche ar
beiderspartij bevat bdhaive opzegging
van den godsvrede, o.a. radicale her
vorming van het Hoogerhub, inwilli
ging van Home Rule voor Ierland on
het federatieve «stelsel in Schotland en
Wales.
36 TEGENSTANDERS zijn thana
ree do geveld door den Duitsclien vlie
ger kapitein Berthold.
DE DLTTSOHE RIJKSDAG. De
Rijksdag zal zich in een der eerste
dagen bezighouden met deu Roemeeu-
6»hen vrede en daarna met de ver
dere quaesties in het Oosten.
der, hoe heeft u zoo iets slechts kun
nen doenl Het heeft mijn hart gebro
ken.
Sylvia.
Toen Mason navraag deed, moest
hij hooren, dHt zijn dochter wegge
gaan was zonder eenig adres achter
te laten.
HOOFDSTUK XXXIV.
Strand werd 's morgens wakker en
zag Canstron naast zijn bed staan
met een courant in zijn hand.
U moet dit eens lezen mijnheer,
het is een schande! riep Philip veront
waardigd uit.
't Blad had geen hoogstaande reputa
tie en was bekend om zijn scherp oor
deel. Hoewel er geen naam genoemd
werd, was liet duidelijk dat John
Strand het voorwerp van den heili
gen aanval was. De feiten werden
met groote nauwkeurigheid vastge
steld en er was niets in', dat ontkend
kon worden, maar de angel lag in de
insinuaties. En onomwonden stond
de beschuldiging gedrukt, dat hij dc
partij wier lijder hij was, verraden
had, enkel en alleen met het doel om
persoonlijk voordeel te behalen.
Toen John dien aanval op zichzelf
gelezen had, sloeg Cranston het blad
om en wees op het met enorme let
ters gedrukte hoofd van een artikel:
De Amartkaanachc inva
sie.
Donderdag Is een vertrouwelijke
conferentie gehouden tusschen de lei
ders van de meerderheidspartijen en
do regeering over Koerland en Li-
thauen.
Nader wordt gemeld: Heden zal de
Rijksdag vredesverdrag met Roe
menie behandelen.
ENGELSCHE MINISTERS AAN
'T WOORD. De minister-president
Lloyd George verklaarde in een brief:
„De eenige quaestie is voor het
oogenblik de nationale eensgezind
heid in het besluit om alles onderge
schikt te maken aan het winnen van
den oorlog. De Duitschers streven er
naar het moreel der geallieerden te
schokken door'oneenigheid en wan
trouwen achter het front te
zaaien. Wij moeten toonen,
dat zoolang de pogingen der ge-
wetenlooze militaire oligarchie om
haar despotisme aan dc wereld op te
leggen, niet definitief zijn verijdeld,
niets ons kan afbrengen van ons
doel. Slechts door te winnen kunnen
wij de Idealen der vrijheid, voor wel
ke wij ten oorlog gingen, verwezenlij
ken."
De minister van den arbeid, Ro
berts, verklaarde, dat sedert het be
gin van den Duitsclien opmarsch al
le ontvredenheid naar aanleiding
van de oproeping van mannen voor
hei leger onder de arbeiders in fabrie
ken en mijnen is geëindigd, behalve
onder een revolutionnaire minderheid
van hardnekkige stakers en pacifis
ten.
„De Britsche arbeidersklasse", zei
hij, „ia in haar groote meerderheid
van harte vaderlandslievend gezind
en weigert met den vijand onder
©enige voorwaarde te onderhande
len, zoolang hij de wapens niet heeft
neergelegd of zijn regeerders heeft af
gezworen".
ENGELSCHE SCHEPEN OP WEG
NAAR HELGOLAND. De Britsche
admiral!Ieit deelt mede. dat een
Britsin eskader, op een verken
ningstocht. in het NOordelijtk gedeelte
van fle bocht van Helgoland, door
Duitsche vliegtuigen werd aangeval
len. Geoa dor Engelsche schepen
werd getroffen, doch een Duitsch wa
tervliegtuig werd door kanonvuur
vernield.
SAMENWERKING TUSSCHEN
FRANKRIJK EN AMERIKA. Te
Parijs is een algemeen commissariaat
voor Fraiisch-Amerikaan'sche oorlogs-
aangelegenheden ingesteld, aan welke
hoofd André Partheu Z3l kernen te
staart.
DF. RUSSISCHE KOOPVAARDIJ
SCHEPEN. De Russische resreering
hoeft bij Engeland en Amerika ge
protesteerd tegen de inbeslagneming
van Russische handelsschepen voor
oorlogsdoeleinden.
IEREN VOOR 'T ENGEiDSGHF. LE
GER. De bekende Ierache rechtsge
leerde A. M. Sullivan, die de an tb
Cfir.scri.pLie gelofte heeft afgeleerd,'
R.-K. en Home-ruler is. heef: zitting j
genomen in het. comité voorvrijiwiRige
dienstneming. In een intcrY'euw zei
de hij, dat de R.-K. bisschoppen nim
mer tegen de reCruteering, doflh uit
sluitend tegen de conscriptie gepro
testeerd hadden.
CAI'LLM.iX. De Fransohe Kamer-
ermmissie die oorspronkelijk de vraag
moest onderzoeken of CaiUaux ver
volgd moest worden, heeft kennis ge
nomen van een brief van den gedeti
neerden ex-premier, waarin deze
traoht aan te toonen. dat de tégen
hem ingebrachte beschuldigiTicen on
gegrond zijn, zoowel wat betreft zijn
correspondentie met CavaUini als zijn
bedekking-en met Bolo cn Almereijda.
Hij vervolgt dan
„Mijn :.L' maanden gevangenis
straf geven mij het recht, aan de
Kamer te verzoeken, uit te maken hoe
do zaken nu staan. Ik eisch niets dau
waarheid en licht, maar dan ook vol
komen
De commissi© heeft daarc-p den
wetiöoh geuit, de zaak-Caillaux ten
spoedigste berecht te zien.
VREEMDELINGEN IN ENGE
LAND. Aan 't Hold, wordt gemeld:
Naar aanleiding van de jonge te klaoh-
ten en openlijke kritiek heeft Lloyd
George besloten ae gebeele quaestie
van vreemdelingen lm Engeland, ge
naturaliseerde en met-genaturaliseer
de, aan een persoonlijk onderzoek te
onderwerpen. Het zai geen verbazing
behoeven te wokken, zoo een aantal
ambtenaren van vreemden oorsprong
of venvantsehao uit hun ambt werden
gezet, als gevolg van dit onderzoek.
Stadsnieuws
Tweede-Ka merverkiezinfien
Democratiseering
derweermacht.
Vanwege het Verbond tot democra-
Useering der weermacht had Don
derdagavond in de groote zaal van
het Brongebouw een vergadering
O n z e ij z e r h 11 n d e 1 1 n ge
vaar.
In het artikel werd een omstandig
verslag van Mason's plan gegeven
en nu werd Strand's naam genoemd
te zamen met dien van den million-
nair.
En pas, terwijl hij het artikel door-
liej>, werd het Strand duidelijk, hoe
handig hij door Mason om den tuin
was geleid, want als hem de feiten
waren meegedeeld, die hij nu las, zou
hij nooit deel hebben genomen aan
een poging om een Trust te vormen,
die den werkman benadeelen zou en
hemzelf rijkdom zou verschaffen. E11
het bittere was, dat hij niet in staat
was «leze feiten voldoende te weerleg
gen. In den tijd, dat hij onverdeeld in
beslag was gcnÓtttcn door de verkie
zingen, had Mason zonder zijn mede
weten gewerkt, en toch zou nietuand
gelooven. dat hij de plannen van den
millionnair niet gekend had.
Kan u 't niet tegenspreken,
mijnheer? vroeg Cranston, en zijn
stem klonk heesch.
Ja zeker, maar niemand zal me
gelooven. Als ik die beschuldigingen,
zooals zc hier vervat zijn, van ie
mand anders had gelezen, zou Ik be
slist gelooven, dat «lie persoon schul
dig was. Zelfs als Mason verklaarde,
dat ik niets wist van zijn plannen,
zou hij niet geloofd worden. Ik heb
alles alleen aan me zelf te wijton,
Ik geloof dat Tom toch n.
echt van me houdt, zeide de eer»
vriendin tot de andere.
Waarom niet? Je hebt toch van
daag nog pas een brief gehad?
Ja, maar hij schrijft maar acht
tien zijdjes.
plaats, waarin de heer-W. Klooster)
^tarnercanüidaat van dat'Verbond,
als spreker optrad.
Bij de opening der vergadering
drukte de voorzitUr ,de heer A. N'. K.
Hopman, zijn leedwezen uit over d«
slechte opkomst van de vergadering
en over het feit, dat weinig burgers
aanwezig zijn, waarin z.«. is te zien
een bewijs van de weinige belang
stelling vun hel Ned. Volk in d«
weermacht van Nederluud. Hij gal
daarna het woord aan den spreker,
den heer W. Klooster.
De heer Klooster deed opuierkea,
dat de democratlseering van d«
weermacht een zaak is, die enorm
veel inspanning zal eisciien. Immers
alles in het leger en de kazerne
ademt een geest vun sleur, vun ver
wording en van conservatisme, wat
mede maakt, dat het Ned. volk In
de weermacht weinig belang stelt.
De Bond beoogt om in leger en vloot
de democratie haar intrede te deen
en aan de autocratie in het leger een
einde te maken.
In de weermacht is men de burger
lijke begrippen nog zeer vijandig.
Vandaar dat nog zoo weinig toenade
ring tusschen de weermacht en de
burgerbevolking is. Vooral de aan
het departement van oorlog heer-
Bchende geest is verderfelijk, betoog
de spreker. Daar zijn invloeden,
waaraan een minister niet kan ont
komen. Hij haalde vorder een aan
tal staaltjes aar. van datgene waartoe
de autocratie in het leger leidt
Hij zette uiteen, dat aan een re-
geeren van kliekjes een einde moet
komen en dat het stplsel dat In het
leger heerschende is, veranderd moet
worden. Met dén mensch eo met het
recht wordt, naar de meening van
spreker, in het leger gespot. Hij
klaagde, dat de meerderen zoo wei
nig zich met «Ie minderen bemoeien
en zeide, dat mede, als een gevolg
van den geest van sleur in het leger,
op eenige plaatsen in het land nog
wordt geoefend zonder dat rekening
is gehouden met de les der ervaring
van den oorlog.
Spr. achtte, dat het belang van de
weermacht, schandelijk wordt ver
waarloosd in het parlement en door
de politieke partijen. Om tegen dat
verwuarloozen op te komen is de
Bond opgericht. De Bond wil dat een
paar zijner mannen naar de Kamer
worden afgevaardigd om daar een
^.j'accuse" to doen hooren en op te
ikomcn voor de weermacht, lu de
Kamer dienen mannen te zijn. die
zelf in het leger geweest zijn en daar
met de practijk kennis maakten.
Van de democratische partijen afn
zoodanig is aldus spr. voor do
weermacht weinig te wachten, al na
men dan mannen als Ter Laan, Mur-
chant en Arts '1 meermalen voor do
militairen op. Maar de partijen ais
zoodanig hebben zij niet achter zich.
.Om al die redenen meende spr. en
de zijnen In het belung van een de-
•mocratiseering der weermacht in
hun isolement hun kracht te moeten
zoeken. Hij verwacht dat de Bond die
nu reeds 60 afdeelingen en 4000 leden
telt, wel eens met een verrassend re
sultaat uit de stembus zou kunnen
komen.
Spr. oordeelde, dat de politieke
partijen Sn hun programs vee! te licht
over de belangen van de weermacht
heenloopen en dat de belangen van
het personeel en van hel materiaal
in het leger worden verwaarloosd..
Hij ging verder na, wat het Verbond
beoogt en legde daarbij er nadruk
op. dat het streeft naar een econo
mische, physieke en militaire weer
baarheid van het Nederl. volk. Op het
belang van de instandhouding ves
tigde spr. de aandacht.
Dc Bond plaatst zich op het stand
punt van dc nuchtere realiteit van
de mcnschen en de dingen en kan
daarom niet huldigen de utopie van
hen die droorr.en van een vrede op
aarde, die altijd duren zal. Om dlc
redenen kan het zich niet vereenigen
met een verwaarloozing der weer-
macht. Een volk dat op zijn voortbe
staan prijs stelt dient weerbaar te
zijn en daarom dient voor een goede
weermacht gezorgd. Toch wil het
Verbond allo uitingen van mllitnlris-
want ik heb die stukken geteekend
zonder ze te lezen. Maar het is een
hard gelag zoo te moeien boeten voor
een kleine zorgeloosheid.
Wat Is u van plan te doen?
vroeg Cranston.
Ik zal mijnheer Cobden raadple
gen lk kan op '1 oogenbltk niet den
ken, 't is of er een band om mijn
hersens gelegd is! zeide hij cn even
kreunde h«j smartelijk. Maar toen
sprong hij uit zijn bed en riep uit
Maar ik zal tegen hen «onl Ik wil
niet verslugen worden!
Uw vrienden zullen allen in u
vertrouwen, zeide Cranston.
De man, die mij vertrouwt, na
dat hij de zaak tegen me op touw
heeft gezet, is Southwold. En nie
mand ter wereld zal gelooven, dat h i
willens en wetens het plan gemaakt
heeft om mij ten onder te brengen.
De wereld ziet in hem een eerlijk man
en een man van eer. Alleen ik en
nog iemand weet, dut hij een
scnurk is, in staat tot vuile daden.
Toen John opnieuw dacht aan 't
geen Southwold tugenover Cobden
misdaan had, ontwaakte zijn hoop
weer. Zou daar geen gebruik van ge
maakt kunnen worden, 0111 hem tc
dwingen voor de waarheid uil te ko
men? Maar op "t zelfde oogenblik be
sefte Strand, dat hij van zulk een
wapen geen gebruik kon maken.
(Word; vervogd.)
