De Oorlog.
DE RIDDER KNOL
Onze Lachhoek
Stadsnieuws
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 30 JULI 1918
TWE£D£ BLAD
HEEMSTEDE
Het Slot.
Deze plaats heeft haar ontstaan
vermoedelijk te danken aan de ves-
tigiing in oude tijden van een Am
bachtsheerlijkheid, waarvan de zetel
Slot te Heemstede" was.
Tusschen de protestantsche kerk
en de Ringvaart te midden van
eenig bosck, tuinen, wei en rietlan
den liggen de geringe overblijfselen
van een betrekkelijk jong kastecL
Hier hebben ornnjebooinen gestaan,
lakeien en bedienden af en a:»nge-
locpen of staan luieren, valkeniers
in het vierkant raam met hunne vo
gels gewacht om ter jacht te gaan,
Uier zijn koeriers het slotplein opge
reden met tijdingen voor den Acht
baren en Gestrengen Heer Adriaan
Pauw. Staatslieden, edelen en vor
stelijke personen zijn hier voorge
reden in koetsen als ledikanten, ge
trokken door gedrongen paarden
met kruisvormig opgeknoopte staar
ten.
Hier zijn hoffelijke woorden ge
wisseld tussche,n jonkers en jonk
vrouwen in stijve rokken en hooge
kragen. Dit alies geschiedde hier nog
een kleine 300 jaren geleden.
De stichter en zijn vrienden wa
ren menschen van nieuwen tijd, zij
spraken en schreven het Hollandsch
ongeveer zooals wij. Het Huis van
Oranje regeerde reeds.
Waneer men het laantje naar het
oude slot opwandelt ziet men eerst
een hoog gebouw met poort i,n vrij
antieken stijl gebouwd, dat er echtev
nog goed uitziet en bewoond is.
Hieiachter als tuen hel plein over is,
eentweede (thans stal) waarbij een
droge gracht, waarover een brug
met vijf bogen, aan den opgagig twee
vervveerde leeuwenkoppen met wa
pens. Het oude poortje aan den koe
stal wordt gevormd door twee ge
groefde kolomuien, die een sierlijk
front dragen. Een latijnsch op
schrift houdt in, dat het uit liet Te-
kelenburgselie Huis hierheen ge
voerd werd. De overgebleven ge
bouwen zijn waarschijnlijk over
blijfseien van de woningen voor het
dienstpersoneel van het slot. Onder
de bouwvallige transen vindt men 't
wapenschild in steen uitgehouwen
van de Heerlijkheden: Heemstede,
Persijn en De Lier. Verder nog één,
waarop: den Here van Heemstede
XVICXXXVT
Dit alles zijn de sporen van voor
bijgegane heerlijkheid."
Docli de tijd ging inmiddels zijn
gang.
Het Huis zelf. de binnenbouw, to
rens en gracht alles is weg of met
gras begroeid. De boomen groeien
over de steenen zijmuren heen, aard
en puin liggen er achter opgehoopt
on onkruid, zelfs boomen groeien in
de droge gracht en de klimop tiert
wear eenmaal de vloeren lagen van
vorstelijke vertrekken. Na allerlei
wederwaardigheden werd het huis
in 1810 zijn verder bestaan onwaar
dig gekeurd en gesloopt op een paar
bouwvallen na, die nu nog en sedert
Jaren te zien zijn.
De geschiedenis van deze historie
plaats is in hoofdtrekken als volgt:
Op een hoogen middeleeuwschen
burgt, moeten hier reeds in 1250 tot
1554 Heeren var, Heemstede hebben
gewoond, rechtgesproken en sedèrt
Graaf en Koning Willem II,
Roomsch Koning het halsrecht heb
ben uitgeoefend. Zij verschenen op
toumooi m met het blazoen van
Heemstede op de schabrakken hun
Jier paarden en op de schilden, zij
waren getuige bij de grafelijke over
drachten zooals die van Holland en
Zeeland aan Willem vagi Beieren,
zij waren baljuw van Kennemerland
en bekleedden liooge rangen in de
grafelijke legers, trokken op tegen
de Friezstn, sloten aanzienlijke hu
welijken met Brederodes en Pola-
nens totdat Roeland le Fèvre van
Heemstede, die al geen Heemstede in
de rechte lijn meer was zijn familie
het lot van vele groote geslachten
deed ondergaan, zijn erfgoed op
maakte en zonder bestaan en nako
melingen stierf, nauwelijks onder-
houden door rijn tante Florentine.
Meer dan eens werd de burgt vei-
woesl. In 129' ga' Hertog Allireclit
van Beleren ze aan sloopers over,
wegens de medeplichtigheid van
Jan van Heemstede, om de vriendin
van den Hertog, Aleida van Poel-
i geest le vermoorden. Nadat het her-
bouwd was werd het slot der Ileercn
van Heemstede, die trouwe aanlian-
gers der Hoekschen waren en vrien-
den van Jacoba van Beieren, eerst
in 1404 en later nog in 142o door cle
Kabeljauwschen verwoest. In het
jaar 1460 schijnen de heeren van
Heemstede zich voldoende van hun
ne nederlagen te hebben hersteld,
zoodat Heer Jan van Heemstede
toen den voorvaderlijken burg in
zi:ln ouden luister weder kon doen
opbouwen. In dén besten staat kon
die dan ook door Heer Roeland, met
wien het geslacht tegelijk uitstierf,
worden te gelde gemaakt. Nader
hand toen Heer Roeland dood was
en ook de middeleeuwen voorbij, viel
het kasteel in handen der Renais
sance. Gekocht met al zijn lande
rijen en aanhoerigheden en rechton
door een der eerste mannen van de
Republiek der Vereenigde Neder
landen. Heer Adriaap Pauw, ridder
van Hogersmilde, Nieuwkerk Riet-
wijk, burgemeesterszoon, pensionaria
van 'Amsterdam, tweemaal raadpen
sionaris van Holland in 1631 en
1651 liet deze het herstellem en ver
nieuwen en met zgne bijgebouwen
en gronden, naar den eiscli des tijds
inrichten. Men zegt dat toln. hoewel
de fraaie riddelzaal met zijn Gothi-
sche ramen als curiositeit bleef be
houden, het slot meer een bmten-
i verbluf werd en zwaard en harnas
wisselde tegen een meer burgerhj-
i kern took Doch in weerwil van de
1 boerscliheid en karigheid die Pauw
eigen waren, was hij man van de
wereld genoeg om bg bet vnmhten
tuinarchitecten behangers,
ders en meubelmakers vrijheid te ge
ven om alles naar den smaak dier
t, gen in le richten eu hunne hooge
I rekeningen te betalen. AU
van de Kopubhek vermelde Pauw
drie jaren te Munster en monde daar
rijn geslepenheid bij de vredesonder
handelingen die een einde
aan den SO-jarigen oorlog. Het over
brengen van hel Tekelcnburpfbe
Poortje naar Heemstede, moest aan
i de dogen van Munster herinneren.
1 Het slot te Heemstede, aldus geres
Smeert, werd waardig geacht om
binnen rijne muren twee
lijk doch levens ongelukkige voretin-
MaL°t' MTdieis de vomtriijke
moeder van Koning Lodewrijk XIU,
door haar soon als
hutten Frankrijk geael in 1638en
ook Koningin MeriaHenrhetle van
En Keiand, achten zich in de dagon
van hun ballingschap met te hoog
om hun intrek ,n het Bast"™ Slot
van Heemstede te nemen (1664). OP
™en roem leert der.e klassieke
plaats, waarvan de aanhoerigheden
nog in 1733 bij en verkoop he''ot|«°
1200 morgen lands, waaronder dui
nen en Wildernis en het huis en erts
Onder'dTkilpaom I 125.Ü00 waren
ook begrepen de ambachtsheerlijk
heid itietwijk" en „Rietwijkeruord
de fómiliebanken en grafkelders in
de kerk, de wapent,orden, wapenver-
zameling en Je weinige meübelen en
schilderijen die rich nog In „het
Slof' bevonden.
Koopster was Johanna Mana
Dulry, wed. mr. J. M. Dreven, na
dat het van dc familie P»«
tamilie van mr. Gerard Hoeutt was
overgegaan. -
In 1S09 was het tot 40 morgen in
gekrompen- Jacob Scholting kocht
Eet voor f 77.000.-. die het in het
zelfde jaar weer aan den Schout van
Heemstede, Jan Dolleman. voor
''7 500.— overdeed. Waarschijnlijk
liet laatstgenoemde Schout het m
1810 sloepen. Zijn weduwe. E.isabfcth
d^r Kinderen verkocht hetgeen er
nog van het slot over was e.f morgen
groot den 2Sst«n I cbrua™
'-1500 Daarbij was ook inbegrepen
'de grnote UJ.nSoll.cli6. In 1846 ril»
de laatste niTnes van het slot opge
ruimd en kwamen de gronden in het
bezit van de familie Beels te Amster
dam. Onlangs liet deze een geheel
nieuwe woning op het terrein bou
wen voor den bewaker van de ruine
en huurder der aanhoorige tuinen,
den heer K. H. Hei jink.
II. Potter, die in 1808 het kasteel,
dat toen nóg in wezen was. bezocht,
zegt ei van in zijne ,,lic-ize door Zuid-
Holland" dat in den binnenhof van
het slof in de zijmuren twoe platte
Sieeuen met Latijnsche opschriften
werden gevonden. De vertaling van
één daarvan luidde
Gij. die deze plaats voorbij gaat.
merke'op Ziet gij hier in dit Kas
teel, op deszelfs Binnenhof, in den
tuin, boomgaard en bui te listen om
trek, de afbeeldingen van Koningen.
Vnrster en andere rnanneaboelden en
spreuken zuilen, van Carthago en
\c-idcro afgelegen lauden, overblijfse
len van het huis ..te Britten" 1) en
van de Kastdelen Osnabrück en IV
kieuburg ea andere gedeukteekcuen,
van over zee en land eu vooral van
over oen R.jn hiér aangebracht! laat
het zier. van dit alles L. hcrinueréa
aan de menschelijke boosheid en ver
ft anke'(ikheid, U herinneren dat al.es
wat aardsch is, sterven, vergaan, ver
woest en veranderd moet worden
ni'.is duinTzaam of bestendig is. Maar
dat a.ieeu Gods Woord bl.jft in eeu
wigheid.
CHR. L. P.
1) Het huis te Britten, een kasteel
voor Katwijk, door de zee verzwolgen.
Overzicht.
De Duitsche staf beweert, dat de
terugtocht der Duitsciiers volgens een
vastgesteld plan plaats heeft.
De stellingen die ontruimd zijn lig
gen tusschen de Ourcq en de Ardre.
De Duitschers trokken naar de streek
van Fère-en-Tardenois en Ville-en-
ïardenois terug.
Du? een gedwongen ..vrijwilligo"
terugtocht.
Router verneemt. dat de Duitsche
terugtocht volkomen ordelijk in zijn
•werk gaat. Het is geen vlucht, maar
toch is hun terugtocht een succes,
voor de geallieerden. Met behulp van
Frans olie. tanks dringen de Amerika
nen de Duitschers langzaam terug in
net vak van het dal van de Ardre.
Men weet, cat Foie-en-Tardenois
reeds door de Franschen bezet is.
Maandagmiddag meldde de Fran-
sche staf:
„Ten Noorden van de Mar,ne had
in den loop van den Zondagnacht
geen enkele verandering in don
toestand plaats".
Maandagavond gewaagde de
Fransche staf evenwel van nieuwe
vorderingen.. Geconstateerd wordt,
dat de Maandag zich onderscheid
de door zeer verwoede gevechten op
het geheele front benoorden de Mar-
ne. „De Duitschers, wier tegen
stand aanmerkelijk aa;n kracht heeft
'gewonnen, hebben ons veld voet voor
■voet betwist en ons het veld voet
voor voet betwist en ons door tal van
tegenaanvallen trachten terug te
dringen."
Verder merkt de Fransche staf op,
dat de Franschen,, alle aanvallen
terugslaande, opnieuw in den om
trek van het derp Buzancy gevorderd
zijn.
Ten O. van Plessier—Hullu en
Oulchy—le-Chateau, hebben de Fran
schen den weg van ChateauThier
ry overschreden. GrandRozaf en
Cuyny genomen, alsmede zich in een
schitterende actie meesier gemaakt
van de Butte de Chalmont. 480
Duitsciiers werden gevangen geno-
men.
Op den rechtervleugel der Fran-
schen hebben dezen den weg vejh
Dormans naar Reims ten Z. van
Villers-Agron overschreden en ter
rein gewon nan ten W. van Bligzy
en St. Euphraise.
Oorlogscorrespondenten der Entente
houden rekening met een verderen
terugtocht der Duitschers an wel tot
de Veste.
De Franschen bezetten reeds den
geheelen N. oever van de Ourcq. j
Sedert Zondagmiddag zijn de ge- j
allieerden over een front van 20 mij-
len gemiddeld, twee tot drie mijlen
vooruitgekomen.
eD dorpen tusschen Soissons en
Bazoclies staan in brand, hetgeen
er blijkbaar op wijst, dat de Duit
schers zich gereed maken, nog ver
der terug te trekken zoo merkt de
Reuter-correspondent op.
Over de verkorting van het Duit
sche front en de geheele strategische
situatie aan t Westelijk front schrijft
een voormalig Duitsch officier van
den generalen staf aan 't Wolffbu-
reau:
„Het eenige beginsel, dat bij alle
maatregelen mot l worden toegepast,
bestaal alleen daarin, dat uren den
vijand zoo zwaar mogelijke verliezen
toebrengt en de eigen verliezen zoo
gering mogelijk lioudt.
„Wordt dit bereikt, dan komen wij
steeds nader' tol ons einddoel.
„Voor het voortzetten van den
strijd moeten echter gunstige tacti
sche voorwaarden woruen geschapen.
Dit w ordt door de huidige verkorting
van het front bereikt, /„ij zal in de
eerste plaats den tegenstander nood
zaken zijn aanvallen met versche
strijdkrachten voort te zetten, omdat
iiij slechts daardoor resultaat kan be
reiken. Doet hij dit niet, dan ware
dit een openlijke erkenning van het
échec van zijn offensief. Wij wachten
daar den vijand af in veel gunstiger
positie op een korter, meer gesloten
front niet verstrekte troepen in door
ons zelf gekozen en voorbereide stel
lingen met betere achterwaartsche
verbindingen, korter flanken, die de
vijandelijke omvatting bemoeilijken.
De aanvallen van den vijand kunnen
derhalve, naar het zich laat aanzien,
weder aigesiagen vvoruen. Zijn verlie
zen bij lruiitaal opereeren, zullen nog
groeier z .n, terwijl tie onze in ge-
aetite stellingen tot normale propor
ties zullen neperkt blijven, uf wy
den strijd offensief of defensief voe
ren, of wij in dezen ot genen sector
staan, maakt voor de geheele situatie
gt-eu verschil uit. De verkorting van
liet Marne front strekt zich over zoo'n
kiemen rand uit, het verleggen onzer
limes ging over zoo'n gering gedeeite,
dat zij sieciUs een tactische beweging
vormt, om gunstige verhoudingen
voor den strijd in het leven te roepen,
li ij heeft slechts plaatselijke betee-
keius. De strategische toestand in zijn
geheel is er niet door veranderd, i.
heeft zich tot dusver ontwikkeld op
ue wijze, welke door de Duitsche le
gerleiding was beoogd en wordt ook
volgens haar plannen doorgevoerd.
„De Duitsche legerleiding heeft
haar volle vrijheid behouden, om dit
te noen en heeft juist door dc- verkor
ting van het front vermeden zich on
der ongunstige plaatselijke verhou
dingen aan een bepaalden sector vast
te klampen en te laten vastleggen".
De „Times" schrijft over den Duit-
sclien terugtocht.
„Terwijl wij den vijand onzen lof
niet willen onthouden voor de mili
taire bekwaamheden, welke hij tot
dusverre bij zijn terugtocht aan den
■lag legoe, wordt de betrekkelijke on
bekwaamheid van zijn oppercomman
do in het begin van het huiuig often-1
sief hoe langer hoe verrassender,
naarmate de waarheid bekend raakt, j
De vijand werd door Gouraud ten
Oosten van Reims reeds op den eer
sten morgen geklopt; hij werd snel
tot staan gebracht ten Zuiden van de
Manie; hij werd op den vierden dag
met verpletterenden uitslag verrast
op de Westzijde van zijn inspringend
front
Maar wat moeten wij dan wel zeg
gen van een militaire handelwijze,
waardoor eerst versterkingen in den
zak geduwd werden, totdat de tree-
pen uaar uls haringen in een ton op
eengepakt warén, en volgens welae
vervolgens tot een snellen terugtocht
werd overgegaan, toen de zak zoo vol
gepropt was, dat de voornaamste
straatweg naar Fismes verstopt was
door viachtauto's en troepen elf uur
laug?
Nog nimmer, sedert de oorlog be
gon, neeft zich zulk een schouwspel
van Duitsche militaire besluiteloos
heid voorgedaan".
Reuter merkt op, dat de Entente-
legers reeds ZD K.M. ten noorden van
Chateau—Thierry zijn opgerukt.
De oorlogscorrespondent van de
Vorwarts deelt mede, dat de Fran
schen alleen 't boscli bij Viller Cotte-
rets aanvielen met 60.000 zwarte man
schappen.
Tusschen de Aisne en de Marne
werkten de Franschen met 800 tanks.
Fransche oorlogscorrespondenten
verzekeren, dat de tanks goede dien
sten bewezen hebben.
Keuter merkt op, dat de Duitsche
verliezen bij den terugtocht betrekke
lijk gering zijn, omdut de weg door
vele bosschen ging, waar de vervol
ging niet snel kon plaats hebben.
Officieel wordt van Fransche zijde
medegedeeld, dat zich onder de gevan
genen van de vorige week aan het
Belgische front bij Yperen, ook Oos
tenrijkers bevonden.
't Blijft Amerikanen stroomen!
De Amerikaansclie minister van Oor
log heeft aan de militaire commissie
van den Senaat medegedeeld, dat :n
totaal reeds 1.2593)0.) m a n A ra e r 1-
kaansche troepen naar
Frankrijk zijn o verge-
cht
De Tsjecho-SIov. akken hebben Sjina-
kovka, 209 werst benoorden Nikola-
jevsk, bezet.
Feuilleton
door
F. DE SINCLAIR.
4)
De zon stond al laag, en gloeide
rood in de torenvensters van t kas
teel Olmhoven, dat met zijn kapitte
len boven de boomen uitstak; recnls
glansde ze paarsblauw op liet leien
dak van den toren der Ridtierhoislua.
liet was stil en vreedzaam overal:
een eekhoorn wipte in de takken van
een berk, een haas snelde vlak voor
de voeten van' den graaf over den
weg, verdween in "t eikenhakhout;
een lijster zong.
Hier was het domein der oude aris
tocratie van het graafschap; eeuwen
lang hadden de Graven van Olmho-
Jen en de Ridders van de Struysen-
hof hier in vrede en vriendschap als
goede geburen tezaam gewoond; in 't
huisarchief van den graaf waren per
kamenten manuscripten, de ltronyken
*011 het geslacht, die terugliepen tot
|n bijna legendarische tijden. En al-
"jd en telkens weer was ook daar
•prake van do Ridders Tronck van de
Struysenhof, een Ridder Tronck was
met een Graaf van Tienen ter kruis
tocht getogen en beiden waren ge
sneuveld in 't Heilige Land en in de
zestiende eeuw toen waren de ge
slachten zelfs vermaagschap; een
Gravin van Olmhoven was toen ge
huwd met Ridder Flores Ticnck, de
Witte Tronck genaamd, wijl hij, zoo
als cle oude kronyk vermeldde: „aitid
ginc in witten cledercn, ooc sine
lieerden waren emmer wit: ten val-
ckenjaclite toog hi met witten val-
cken die roden ooghene hadden, gans
seltsaeme en costclike ghedierten; de
honden waren desgelyck wit: hi
dogede gene met swarte vlek groter
als een vierdepart eener dueaet en
als hi uutreed met sinen witgeclede
edellieden en ridderenapen ende met
sine hoghe vrouwe gehuld in wit
brocaet, geseten op haren melckwit-
ten hakkenei en de silvcren jachtho
rens schalden door het woud, dan
was het den wachter op de tinne, als
werd daar beneden door de bosschen
een woleke van sconen witten bloe
men van den winde verblasen".
De graaf glimt achte even wat wee
moedig toen hij die woorden uit de
kronyk zacht bij zich zelf herhaalde.
Dat of iets dergelijks moest dan toch
eenmaal hier op deze gronden wer
kelijk gebeurd zijn.
Nog stonden er zware eeuwenoude
eiken, wier loof, als jonge teere
boompjes, wellicht gesidderd had,
toen de stoet van den Witten Tronck
den grond, waarin zij groeiden, in
't voorbijsnellen had doen dreunen.
De Witte Tronck
De Graaf van Tienen bleef eens
klaps staan.
Was het een visioen?
Tusschen het eikenhakhout aan de
overzijde'van de sloot, die langs den
weg liep, stond een witte figuur.
Het was een man, naar schatting
ongeveer even lang als de Graaf van
Tienen zelt, maar ongeveer viermaal
zoo dik: hij had een kogelrond gemid-
limeterd hoofd, kleine donkere oogen,
dikke lippen, een blozende gelaats
kleur; een, baard of snor droog
niet; wat achterop zijn hoofd stond
een wit kastoren deukhoedje en ver
der bestond zijn zichtbare kleeding
uit een wit flanellen pak en witte
tennisschoenen.
Hij stond met over elkaar geslagen
armen onbeweeglijk naar den graaf
te kijken en deze wilde juist doorloo-
pen, toen eensklaps vlak voor hem,
iemand over de sloot sprong en een
paar tellens later drong een man in
groen houlvesterscostuum uit het
eikenhout en trad op den graaf toe.
Welmeneer? vroeg deze
man.
Wat wil je? vroeg de graaf.
Waar mot u naar toe?
Graaf van Tienen mat den ander
van hoofd tot voeten en antwoordde
dan: Dat gaat je volstrekt niet
aan: ik ben de Graaf van Tienen van
Olmhovenen de burgemeester
hiervoegde hij er bij.
De boschwachter haalde zijn schou
ders op.
Tja beste vrind, al was je de
Prins: meneer Knol wil geen vreem
den op zijn lundgoed hebben, dus u
zul d'r af motten, sprak hij met een
stokbeweging in de richting van den
straatweg.
En ik wensch door jou niet op
zoo'n wijze toegesproken te worden,
versta je dat? beet de graaf, die doods
bleek was geworden hem toe, terw
zijn oogen fonkelden.
Op dat oogenblik trad de dikke wit
te man, die de woordenwisseling uit
de verte had aangehoord, wat nader
bij en riep aan den overkant van de
sloot
La maar schiete, Dirrek! en dan
met een wuivenden groet met zijn
wit deukhoedje tot Graaf van Tienen.
Gaat u je gooi nog maar es! en
hij beduidde met een handbeweging,
dat deze heer wel door mocht loopen.
De Graaf van Tienen aarzelde een
oogenblik: zijn lippen beefden, hij
wilde blijkbaar iets zeggen, maar
vond geen woorden, doch eensklaps
wendde hij zich om, wierp den wit
ten man en den boschwachter een
langen vernietigenden blik toe en
Verspreid nUuws
EEN HOSPITAAL GEBOMBAR
DEERD. Wolff meldt, dat Engel-
scho vliegers bij Fismes een hospitaal
gebombardeerd hebben. 10 bommen
werden geworpen. Er zijn 30 dooden
en 79 gewonden.
DE STAKING IN DE MUXITIE-
INDLsTKIË blijkt nog niet geheel
i geëindigd te zijn, zooals eerst door
Kculer gemeld was. Op de gemelde l'a-
blieken is evenwel 't werk al hervat.
I Churchill, de minister der munitie-
fabrkage. verwacht dat heden. Dins
dag, aigemeen 'i werk hervat zal wor
den. Bekend is, dat de stakers be
dreigd zijn met wegzending naar 't
front.
1 DF. LEVENSMIDDELEN VOORZIE
NING. De leveusmiddelencontro-
leurs der Entente landen die te Lon
den confereerden, besloten tot 't in
stellen van een mter-geallieerden le-
vensiniddolenraad. Besloten is tot be
zuiniging eu vermeerdering der pro
duct ie oiu op ai ié mogelijkheden
voorbereid te zijn. Verder is door de
heeren verklaard „Wij kunnen het
levensmiddelen-vraagstuk niet afdoen
op de-a basis van ééii jaar oorlog". Wij
moeten ons op een langen duur voor
bereiden. ais wij een volkomen over
winning willen verzekeren."
DE GEHEIME FRANSCHE KA
MERZITTINGEN VAN 1917. De
F'ransche socialisten hebben, naar
uit Gei ève aan de „Koln. Ztg." be-
rient wordt, het voorstel ingediend,
om het rapport van de geheime zit
tingen der Kamer van Afgevaardig
den, welke in Juni en Juli 1917 over
het mislukte voorjaarsoffensief waren
gehouden, le publiceeren. Het voorstel
werd naar de legercommissie verwe-
een. welke evenwel besloot, aan de
Kamer voor te stellen, hierop in af-
wijzenden geest te beslissen.
DE NIEUWE DUITSCHE GE
ZANT TE MOSKOU. Helfferich, i3
op zijn "post aangekomen.
I DUITSCHE COMPLOTTEN IN
AMERIKA. Uit Newark, (New-
Jersey) wordt geseind:
Een poging, om een machinefabriek
in den omtrek in de lucht te laten
vliegen, is verijdeld door de arresta-
tie van drie mannen, aangeduid als
i Duitschers, die beschuldigd worden
van overtreding van de spionnage- en
sabotagewet. Een der gearresteerden
wordt brandstichting ten laste gelegd.
Naar verluidt, is bij het verhoor ge
bleken. dat men niet een samenzwe
ring te doen heeft. Meer arrestaties
i worden verwacht»
DE TERECHTSTELLING VAN DEN
EX-TSAAR. Berichten uit Bolsje-
i wistische bron hebben het doen voor
komen alsof de terechtstelling van
den ex-tsaar niet van te voren bespro
ken en door de Russische regeering
goedgekeurd is, maar plaats gehad
heeft onder den indruk der gebeurte
nissen en op verantwoordelijkheid
van de plaatselijke Sovjet-autoriteiten.
Nadere inlichtingen, via Stockholm
ontvangen, doen zoo meldt de Te-!
legraaf de onjuistheid dezer bewe
ring uitkomen; Lenin, Trotzky en
hun partijgenooten hebben acht da
gen lang de noodzakelijkheid van de
zen maatregel overwogen en bespro
ken.
Er waren twee meeningen; de aan-
hangers der eene zagen in den tsaar
een gevaarlijk werktuig in handen der
orthodxe priesters, die waarschijnlijk
weinig moeite zouden hebben om de
boeren tot opstand te bewegen, zoo-
dra de tsaar zich aan het hoofd van
zulk een beweging zou stellen, en
achtten daarom zijn verdwijning ge-
wenschL Daarentegen hadden Lenin,
Trotzky en anderen bezwaar tegen de
verdwuning vah den tsaar; zij
wcnschten hem in staat van beschul
diging le stellen en politieke munt te
slaan uit een proces, waarin de
tsaar verantwoordelijk gesteld zou
worden voor den oorlog en de neder
laag der Russen. Blijkbaar heeft ten
slotte de eerste richting het pleit ge
wonnen en achtte men hot gevaaj
eener contra-revolutie, onder leiding
van den tsaar, te groot om zich met
andere overwegingen op te houden.
UIT RUSLAND. Gewapende
stoomschepen, door generaal Horvath
afgezonden, vernielden een steunpunt
der Bolsjewiki aan de samenvloeiing
van Amoer en Sungari en maakten
verscheidene schepen en voorraden
buit; de opmarsch der Tsjecho-Slo-
wakken bij Chita duurt voort
Uit Duitsche bron wordt gemeld:
De stad Jaroslaf is na een woeden
den strijd, welke 14 dagen duurde,
door de Sovjet-troepen heroverd.
ONRUST IN DE DONAU-MONAR-
CHIE. Volgens een in neutrale
landen verbreid Reuter-bericht zou
zich in de Oostenrijk-Hongaarsche
monarchie een z.g. Groene Garde
hebben gevormd, bestaande uit deser
teurs en gewapende benden, die in
Moraviè en Dalnintië met goed gevolg
tegen politie en militairen zouden zijn
schreed zoo met opgeheven hoofde to-
rug naar den straatweg.
II.
Die mooie Octobenlagen waren een
afscheid geweest, een laatste groet
uit de verte aan den voorbijen zomer:
nu was het najaar gekomen met gie
rende kille regens en felle noorde
winden; het herfstgoud en purper
stortte ruizelend omlaag.
Dc blonde doorzichtigheid der boom
kruinen op Olmhoven en de Struy
senhof was ineens verworden tot win-
tersclie kaalheid; de naakte takken
staken scherjj naar boven, 't Was
guur buiten van telkens neerklette
rende hageljachten.
In de ridderzaal van de Struysen
hof brandde een groot houtvuur.
Willem Knol zat in een clubfauteuil
bij den haard en keek naar 't spette
ren der vonken en 't oplekkeu der
vlammentongen.
Zijn groot lichaam was gestoken in
een blauw lakensch colbertcostuurn;
onder zijn dubbel boord glansde een
groote parel op een zeegroene das.
Hij had de courant gelezen en de
bladen achteloos naast hem op den
vloer gegooid, hij was wat onderuit
gezakt met beide handen in de zak
ken, en zoo, gelijk gezegd in 't vuur
kijkend, knikte hij met zijn kogel
rond hoofd en trapte tegelijker tïj<
met zijn verlakte molières in de maat
Eene vriend: „Een vrouw weet
nooit wat zij wil."
Aandere vriend: „Ik zou zeggen,
dat een vrouw nooit weet wat zij wil
tot zij bemerkt, dat zij 't niet kan
krijgen!"
Geheelonthouder: „De jenever heeft
den goeden naam van menigeen be-
dorven".
J Dronkaard: „Jawel, maar menig-
j -een heeft ook den goeden imam van de
jenever bedorven!"
opgetreden. Dit is absoluut bezijden
de waarheid. De vijandelijke propa
ganda, om naar Russisch voorbeeld
revolutie te verwekken is tevergeefsch
en wordt door de feiten ontzenuwd.
Overal lieerscht orde én rust.
Op enkele plaatsen waar liet 'enke
len agitatoren verscheidene weken
geleden gelukt was onlusten van
plaatselijken aard te verwekken, wer
den deze door het ingrijpen der au
toriteiten met den steun der bevol.
king in de kiem gesmoord.
TWEE TRAWLERS GEZON
KEN. Reuter seint uit Londen:
De overlevenden van twee traw
lers, een Engelsche en een Belgische,
zijn geland in een Engelsche haven.
Zij verklaarden, dat een Duitsche
duikboot, door Lommen, hunne vaar
tuigen tot zinken bracht. De beman
ningen werden aan dek van de duik
boot genomen, waar zij eenige
j uren moesten blijven. Toen een pa-
i trouille-vaartuig naderde, dook de
j duikboot onder, zonder te waar-
schuwen, waardoor de visschera ge
vaar liepen te verdrinken. Drie En-
\gelschen en een Belg verdronken; de
anderen lagen drie uren in het water
voordat zij gered werden. De over
levenden verklaren dat de Duit
schers, voordat zij de trawlers tot
zinken brachten, alles wat van
waarde was van boord haalden. Zij
verslonden het eten, aan boord der
trawlers, zoo gulzig, alsof zij uitge
hongerd waren.
MAÏS ALS BRANDSTOF. Aac
de „Times" wordt uit Buenos-Aires
geseind: Ruim twee millioen ton van
de gecontracteerde hoeveelheid graan
zijn reeds naar Europa verscheept. Als
gevolg hiervan gevoelt de markt de
ontstentenis van vraag.
Officieel wordt geraamd, dat er een
surplus is van millioen ton raais.
Daar een andere aanwending van dit
surplus ontbreekt fb.v. alcoholproduc
tie, die reeds ruimschoots aan alle
eischcn voldoet, varkensmesterij, die
feitelijk niet bestaat, of het voederen
van het vee. wat niet betaald) wordt
dit graan thans gepruikt om het te
kort aan brandstoffen aan te vullen,
hetwelk het land een verlies van 100
millioen dollar berokkent.
De Inkrimping der Bloem
bollencultuur.
Een protestran be
langhebbenden.
Op uitnood iging van een comité
dat zich daartoe gevormd had,
had Maandagmiddag iu een van de
Kroonzalen een protestvergadering
van belanghebbenden plaats inzake
het besluit der Regeering tot inkrim
ping der bloembollenteelt
De vergadering die buitengewoon
druk bezocht was, uit alle deelen
van de bloembollenstreek merkten
wij belanghebenden op werd ge
leid door den heer J. Peereboom,
lid der firma Van Zonneveld en Co.
te Sassenheim.
De voorzitter deed in een inlei
dend woord opmerken, dat de verga
dering niet is belegd om af te bre
ken, maar om op te bouwen. Ver
der werd door hem er aan herin
nerd dat imzake de inkrimping van
de Bloembollenteelt reeds een aan
tal conferenties plaats hadden,
doch dat men nog niets voider
kwam. Spreker meende, dat de voed
selvoorziening in Nederland door
den maatregel van den minister niet
zal worden gebaat en dat door dien
maatregel aan de Bloembollencul
tuur de bron van de welvaart zal
worden ontnomen.
Het is, zeide spr., een onrecht
vaardige en ondoordachte maatregel
die moet worden afgewend. Voor
velen is de bloembollencultuur de
bron van welvaart en die cultuur
mag niet aan banden worden gelegd.
Daarvan is een ernstig gevaar te
duchten. Er moet daarom worden
geprotesteerd, daar 't recht v:;Jti pri-
van The Missisippi, die een pianola
vroolijk uit den grooten Beclistein-
vleugel hamerde.
Aan de pianola, op het vierkante
tabouret met vergulde pootjes, zat
zijn dochter Jaantje en registreerde.
En beiden, vader en dochter, zen
gen telkens luide het refrein:
Op de Missisippi
Tiara tiera tïppie
Ze magge klesse wat ze wille,
maar das 'i leukste moppie, wat er bij
is, zei de vader, toen de rol was af
gedraaid.
Je kan d'r fijn en steppen, zei
Jaantje, terwijl ze opstond van het
tabouret en steppend naar den haard
kwam, maar je krijgt koue fikken
in dien hoekis me dat ook 'n ka
mer hier!
Meid, wees rtil, 't is de ridder
zaal en as we de centrale verwarming
klaar hebben, dan lg jc nergens meer
kou.
Jaantje trok een Queen Anne zetel
tje naar den haard, ging er op zilten
en stak haar handen uil naar den
koesterenden gloed.
(Wordt vervolgd.)
