t
HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
Beis-Indrukken
De Oorlog.
DE RIDDER KNOL
WOENSDAG 21 AUGUSTUS 1918 TWEEDE BLAD
No. 3509
Een gesprek met den directeur van
de Nederlandsche Opera.
rer gelegenheid van de aanstaan
de opening vai; onzen nieuwen Stads
schouwburg te Haarlem heb Lk het
plan opgevat, oru een kleine ten
toonstelling in onze Tijdingzaal te
houden van portretten van Neder
landsche altisten, actrices en ac
teurs, zangeressen en zangers van
de Nederlandsche opera. Plannen
maken en die uitvoeren is evenwel
niet altijd hetzelfde. Wie reclame
biljetten van de tooneelvereenigin-
gen ziet en tijdschriften over het
tooneel locst, zou licht den indruk
krijgen, dat de Nederlandsche dra
matische kunstenaars thuis ieder
een dikke portefeuille bezitten vol
photo's, waarop zij in allerlei rollen
staan afgebeeld: één greep en je hebt
een complete verzameling fchuis.
Dc werkelijkheid is een beetje an
ders. „Het is heel moeilijk", zei mij
de directeur van een van onze meeet
bekende gezelschappen, „om een
goed portret te krijgen van de ortis-
tcn. 'k Geloof, dat zij volstrekt niet
zoo ijdel zijn als wel gezegd wordt.
Na veel aandringen krijg je som3
een amateur-photo, slecht geposeerd,
slecht belicht en totaal ongeschikt
voor reproductie." Een ander
schreef, in antwoord op mijn ver
zoek: „ilc zal mijn'best voor u doen,
maar gemakkelijk gaat het niet!" En
ofschoon het plannetje in elk geval
doorgaat en er ook werkelijk al
eenigc photo's ingekomen zijn, tot
nu toe is de groot» stroom nog ach
terwege gebleven, zoodat ik mij af
vraag, of liet noodig zal wezen, met
een photograaf een drijfjacht door
Nederland to gaan houden op onze
tooneelkunstenaars en dan nog maar
te komen tot een saaie verzameling
portretten van lieoren in rok en witte
das en van dames in een wandel
pakje in haar huiselijk interieur,
waarin het publiek de geliefde too-
jneclfiguren niet herkent.
Het eerste succes van eenigen om
vang, 't dient dankbaar te worden
herdacht, kwam van den directeur
van onze Nederlandsche Opera, den
heer G. 11. Koopman. Ofschoon hij
worstelde met een opkomenden
gricp-aanval werd ik toch toegelaten
in zijn particuliere werkkamer van
zijn huis op de Heerengracht 292-,
waar ook liet kantoor gevestigd is.
Je komt er door oen gang vol fietsen
en lauwerkransen, de laatste teeke-
ncn van de sympathie, waarin de
beer Koopman zicli mag verheugen.
Ook de kamer zelf is behangen met
deze tropheeën. Op den schoorsteen
mantel staan beeldjes van Beefcho-.
ven en Mozart, van wie de eerste
bijna niets en de tweede niet veel
voor de opera schreef; doartusschen
in staat, vuurrood en duivelsch, een
beeldje van Mephistp, -die je dadelijk
midden op liet terrein van de opera
zet, omdat „Faust" als nimmer fa
lend kasstuk aan het hart van iede-
ren opera-bestuurder dierbaar wezen
moet.
Evenwel mag daarmee niet ge
zegd zijn. dat de heer Koopman al
leen gaat op afgetreden paden. In
tegendeel, aan moed ontbreekt het
lvem niet. Is hij, nu twee jaar gele
den, zijn opera niet begonnen met
„de Diamanten van de Madonna"
van Wolff Ferrari, zotte hij het
tweede seizoen niet in met „de
Kleermakers van Marken" van Jan
Brandts Buijs? Helaas, hij heeft zich
moeten v ergenoegen met den lof van
de pers en de hulde van de echte
muziekliefhebbers, want afin de kas
leverden deze twee opera's alleen
verlies op. En dat wel van duizen
den guldens! Schuchter kwam ik
daarom mot de vraag, of de heer
Koopman Landré's „Koos van Deka-
inakende. Neen, hij kende die niet
„Er wordt van mij verwacht," zei
hij, „dat ik zulke heldendaden"
(waarmee het opvoeren van oor
spronkelijke werken bedoeld werd)
„alleen z«l doen. Maar waar blijft
de steun?'' En toen ik aanhield, ver
onderstelde, dat er toch zeker wel,
nu eenmaal een goed operagezel
schap bestaat, oorspronkelijke Ne
derlandsche composities ter opvoe
ring waren aangeboden, kreeg ik
ten antwoord, dat die niet. goed ge
noeg waren bevonden. Altijd komt
de vraag weer op: „zijn wij Neder
landers wel geschikt voor het com-
poneeren van dramatische muziek?"
Toen wo doorpraatten over de toe-
kpiiisb van de Nederlandsche Opera,
bleek, dat de heer lvoopman-zoo min
als anderen de financieel* moeilijkhe
den i
i den tijd ontgaat. Het gezel
schap kost veel meer dan. in den be
ginne. Het tractement van de solisten
is verhoogd, voor sommige zeer be
langrijk, hot- koor kreeg 20 procent
meer, de musici, wier salaris tot nu
toe veelal f 25.per week was,
cischeu nu f 40.— en ze zullen het
krijgen. Wat die verhoogingen betee-
keuen bij een gezelschap van 250 per
sonen is gemakkelijk te begrijpen. Een
kleine verho- ng van de"prijzen der
plaatsen is dan ook wel te ve'rwach-
■ten. Met de subsidies gaat het nog niet
vlug. Amsterdam stond f 10.000 k
f 15.000 toe, de 3ubaidie-aanvragen bij
het Rijk, bij do gemeenten Rotterdam
en Den Haag zijn nog hangende. Het
is te hopen, dat ze ingewilligd wor
den, want een gezelschap als dit, breed
samengesteld, goed beheerd, verdient
steun.
Uit het bovenstaande moet name
lijk volstrekt niet afgeleid worden,
dat den heer Koopman de moed ont
zinkt, integendeel, hij is al geruim en
tijd bezig, het nieuwe seizoen, dat
1 October begint, voor te bereiden.
Het. gezelschap blijft zooals het was.
al dc* eerste krachten zullen we dezen
winter terugzien en bovendien is de
lieer Rudolf van Schaik ab lyrisch te
nor en Mejuffrouw Eliso Fritzie Polak,
een uitstekende jonge zangeres, die
uit het buitenland komt-, voor het
nieuwe seizoen geëngageerd. Van
Schaik zal het eerst optreden in Von
Fiotow's Martha. Bovendien zullen
als nieuwe werken van het repertoire
ingestudeerd worden Oteflo, Samson
on Dalila, de Moesterzingers van Neu-
reuberg, Herodiade, Willem- Toll,
Cleopatra en Hoffmaim'3 Vertellin
gen, zoodat met de 24 werken, die in
twee jaar „uitgebracht'* werden, de
rij uit niet miudc-r dan 32 opera's zal
bestaan, oen eerbiedwaardige presta
tie in drie seizoenen.
Eu dat vooral, wanneer wo beden-
ken niet welke eigenaardige moeilijk
heden de opera te kampen heeft. Een
eigen gebouw heeft ze niet, alleen een
aantal speelavoudèn in net eeue en in
het andere gebouw, wat natuurlijk
moeilijkheden eu bezwaren meebrengt.
Eu do toestanden in ons land mak«i
hor- noodig een groot gezelschap te
onderhouden. „Te Berlijn," zoo ver
telde de heer Koopman, „telefoneert
wanneer bijvoorbeeld een alt ziek
wordt, de directeur van de opera
'1 naar oen concertbureau om een an-
1 dere, die deze partii zingen kan.
1 Daarvan is in Amsterdam natuurlijk
J geen sprake, Het is dus noodig voor
1 bijna allo partijen doublures te heb-
ben ou dio uitgebreidheid van 't ge-
zolschap noodzaakt weer, om op tweo
plaatsen tegelijk opvoeringen te ge
ven, want mot het geheels gezelschap
ia f 1200.— per dag gemoeid. Maar ik
heb dan ook nooit oen voorstelling
behoeven uit te stehen om ziekte."
En de solisten treden niet rn^er dan
t-ien a twaalf maal per maand op.
Do neer Koopman kende den nieu
wen Stadsschouwburg in Haarlem nog
niet. Hij heeft tot nu toe ook nog
geen plattegrond van het gebouw ont
vangen, is niet op de hoogte van de
afmetingen van het tooneel, allemaal
zaken, die de directies van de gezel
schappen natuurlijk behooren te ont-
vangeu en die de heer Van Gasteren
hun dan ook, zoodra hij zijn functie
met 1 September volledig kan aan
vaarden, wol zenden zal.
I In Haarlem speelt de heer Koopman
met genoegen. Het gezelschap wordt
cr gewaardeerd en het publiek komt
flink up. Als het kan zal de eerste
voorstelling Do Herbergprinses wezen,
ten minBte wanneer net tooneel groot
genoeg is do heer Koopman had ver
nomen. dat het- maar zes meter diep
was! Ofschoon ik de maten niet in 't
j hoofd had. heb ik dat kunnen tegen
spreken. Dezen winter komt. de opera
j vaak naar Haarlem, gemiddeld een
maal per week, zoodat de vrienden van
j dit uitstekende gezelschap in heb ko-
j mende seizoen zullen kunnen genieten.
1 Er wordt nu een naamlooze ven-
i nootschap van de onderneming ge-
maakt, omdat dit geëischt wordt voor
liet- verleenen van subsidies. De aan-
j deelhouders zullen, twee vrije plaatsen
j ontvangen, hetgeen al een ruim divi-
I' vend beteekent. Ook in Haarlem en
omstreken noopt de heer Koopman op
deze wijze te worden gesteund en ik
vertrouw, dat hij daarin niet zal wor
den teleurgesteld. Reeds is de helft
van het benoodigde kapitaal bijeen.
J. G. P.
van
M. P. DE CLERCQ.
IX.
Halifax, 15 Juli 1918.
Gistermiddag, ongeveer 12 uur, Is
de „Fresia" hier gelukkig behouden
itt de haven geankerd. Evenals te
Bergen, Is het een natuurlijke ha
ven van breed zeewater tusschen
rotsen, die echter veel minder hoog
zijn dan die te Bergen en hier ligt
zelfs een eiland in de haven. Damp
en regen beletten nog erg het uit
zicht van het schip op de omgeving,
maar wij liggen er nu erg ver af en
Hallfax schijnt zich ln hoofdzaak
tot het vasteland-gedeelte uit te
strekken. Al varende waren duide
lijk de verwoestingen te zien, onlangs
door de bekende ramp veroorzaakt,
1 terwijl ook bleek hoe er reeds ijverig
I aan herstel wordt gewerkt. Van het
onvergetelijk, overweldigend mooi
panorama van Bergen is het hier
3lechts een zwakke nabootsing.
Wij blijven opgesloten in de gezel
lige gevangenis met prima pension.
We zullen wel hooren hoe het ver
der met ons gaan zal, alleen weten
wo, dat de reis van hier naar New-
York twee etmalen duurt. Dezelfde
bewaking door twee mannen is ook
hiér ingesteld. Zooeven ontvangen
wij het verzoek, onze corres
pondentie gereed te maken, aange
zien die te zes uur van boord ge
haald wordt. Of dit geschieden zal,
ligt evenzeer in het onzekere als het
tijdstip van ontvangst onzer brieven
enz. in Holland, doch daarover agi-
teeren de passagiers zich weinig of
niet, evenmin als zij er veel over
denken, hoe het vorder met onzo
avontuurlijke, omslachtige reis loo-
pen zal. Immers het consigne is en
blijft: „afwachten".
Gistermiddag kregen we aan den
middagdisch een aangename verras
sing. Nauwelijks was de soep rond-
gediend, of een stadgenoot van me,
een vaardig pianist, trad met twee
andere heeren voortreffelijke viool
spelers, in de boveneetzaal of Social-
Hall in groot tenue, binnen teneinde
ons allen te vergasten op een keu
rig diner-concert. Met daverend ap
plaus werd niet alleen dit geheel on
verwacht optreden begroet, ook het
ten gehoore gebrachte, werd naar
behooren geapprecieerd, blijkens al
gemeen handgeklap, terwijl aan dit
trio door aanzit lenden van twee ta
feltjes in de benedenzaal (door
flinke -opening met de bovenzaal
als het ware één gehoorzaal uitma
kende) den eerewijn werd aangebo-
- den.
Gisteren werd er gecollecteerd
voor een kinderfeest en de opbrengst
is ruim voldoende ter uitvoering van
.uit plan, dat echter niet kon door
gaan tengevolge der telkens vallen-
,,e itevige sioraegens. Wellicht wordt
hot vamiuuuag uau de orde gesteld
en de groote ruenschen zuilen er ze-
■ker zooveel mogelijk by willen zijn,
omdat er zooveel alleraardigste
meisjes en jongens onder ons ain-
demoepje zijn.
Uok zijn er plannen voor een ca-
burei-avond, waarvoor de laatste
avond aan boord oer „Frisia" voor-
loopig bestemu is. Tenminste indien
zulks te voren bekend zal ziju, want
tot nog toe vernemen wij, passagiers,
alle bijzonderheden eerst op het
laatste oogenblik.
Wel was er gisterenochtend 10
uur weder een godsdienstoefening
voor Protestanten aangekondigd,
cioch zij is niet doorgegaan, zonder
oenige nadere vermelding van reden.
Een en ander er voor stond gereed,
eenigen kwamen tegen 10 uur, nie
mand verscheen evenwel uit de
tweede klasse, waar ook de voorgan
ger ie en ten langen teste gingen de
kerkgangers weg omdat de zaal voor
den lunch gereed gemaakt moest
worden.
Een klein incident viel gisteren
avond ongeveer 9 uur voor, nl. het
eensklaps uilgaan der electrische
verlichting. Een zonderling schouw
spel, overal donker met slechts bui-
ton een flauwe schemering der sterk
dalende avondzon-verlichting. Had
die duisternis aangehouden, dan wa
re vroeg, naar bed de eenige uitweg
geweest, want andere verlicht ings-
niddelon ontbreken natuurlijk aan
boord evenzeer als ih ons land.
Maar het Incident duurde gelukkig
slechts oen paar minuten en dc
lezeres en de lezer kan zich zeker
wel begrijpen, hoe het weer gaan
branden der prachtige electrischo
verlichting met een algemc-en „hoe
ra" begroet werd.
Ov*rxi»ht,
'i Is de Entente-legers allereerst om
Noyon te doenl In ons vorig nummer
namen we reeds een kaartje met
frontlinies op, waaruit duidelijk
blijkt, dat 't bezit van Noyon voor de
Duitschers, als de krijgskansen niet
gaan keeren, een dubbeltje op z'n kant
wordt
Naar de nieuwe gegevens bewerkt
geven we hier nog een kaartje. De
bedreiging van Noyon komt daarop
nog sterker aan 't licht
f
R0
MONTDIDIER#
de om dezen voor den beslissender!
slag, die slechts het voorspel van den
terugtocht kan zijn, te sparen, zij be
zitten nog 30 vereche divisies, behal
ve 400.000 Jongelieden van de lichting
1920. De successen der Entente-legers
moeten dus zorgvuldig voorbereid en
manmoedig behaald worden."
Amerika stuurt ihans reeds elke
maand 250.000 soldaten naar Europa.
In 't voorjaar hoopt Amerika dit
aantal te kunnen verdubbelen.
'c Officieuze Weensche Fremden-
blatt heeft men zlo ons vorig num
mer medegedeeld, dat ook de vre-
desquaestie in de conferenties ln 't
1
XXX
front op 13 Augustus,
front Maandagavond,
front Dinsdagavond.
SOISSONS
Als Lassigny valt eu dat is wel Duitsche hoofdkwartier aan de orde
te verwachten, want de Franschen gekomen is. „De centralen zijn tot
waren Maandag al tot aan den W.- den vrode bereid, mits 't een eervolle
rand van dit stadje doorgedrongen, j vrede is" zoo luidt in 't kort de sa-
dan is Noyon- voor de Duitschers menvatting van 't betoog,
moeilijk te houden. Als de Franschen j Heden, Woensdagmiddag, zullen de
dan nog kunnen doorzetten en terrein Duitsche Rijksdagpartij leiders door
t§u O. van Noyon winnen, moeten de van Payer en von Hintze worden ont-
Duitschers, willen ze niet al te zeer vangen, die hen zullen inlichten aan-
in de flank bedreigd worden ook de gaande de besprekingen, die in het
stellingen aan de Vesle opgeven en j hoofdkwartier hebben plaats gehad in
eigenlijk tot aan den Chemin des Da- verband met het Poolsche en hot Rus-
mes terugtrekken. AlsMaar 't Is stsche vraagstuk,
afwachten hoe de krijgsbedrijven zich Graaf Burian, minister van buiten-
verder ontwikkelen zullen. landsche zaken in Oostenrijk, heeft in
De „Echo de Paris" verklaart, dat een interview, in verband met de be-
Lassigny de sleutel van de Duit- sprekingen in 't Duitsche hoofdkwar-
sche Somme-stelling al zoo goed tier, verklaard „Tu het vredespro-
ais ln handen der Franschen la. gram is geen verandering gekomen.
Zeker is, dat de Entente-legers weer .Ik sta nog steeds op het standpunt-,
bijna over t geheele front aan 't aan- "dat wij. hoewel gedwongen deaen ver
vallen zijn. dedigiiigaooriog voort - te netten, ou»
De Franschen h eb ben tus- onderbroken alle middelen en wegen
sc li en Lassigny en Sols- moeten beproeven,, die on3 tot den
sons, dus op'n frontvan 25 vrede kunnen leiden. Onze actie moet j
K.M., een nieuwen aanval wel parallel met de voortzetting der
ondernomen. Gemiddc ld militaire operaties gaan. Zoolang de I
zijn de Franschen daarbij vijand ons militair wil vernietigen. I
0 n 4 K.M. vooruitgegaan, m©eten wij ons verdedigen. Dit sluit
Onze Laehtioelf
Hij: Waarom bleef je op de recep
tie toch voortdurend vlak bij me-
vrouw Meijer staan? Je kunt haar
immers niet- uitstaan?
Zij: Maar heb je dan niet gezien,
hoe goed mijn zwarte japon tegen
haar bruine afstak?
Hondenliefhebber: Is die hond aan
hankelijk?
Ilonderikoopinan: Of hij! Ik heb'
hem nu al vier keer verkocht en
telkens komt hij weer bij mij terugt
I
De heer en mevrouw Meijer gin
gen met hun gezin een heelen dag
uit rijden.
Hebben wij nu alles? vroeg me
vrouw, al in 't rijtuig gezeten. I)e
regenmantels, de paraplu's, den
trommel met biscuits, de limonade?
Hebben wij niets vergeten?
Zal ik dan maar instappen?
vroeg meneer, bescheiden.
O, jij; n a t a 11 r i ij" k! zei me
vrouw. Ik wist wel, dat we iets
vergeten» hadden!
klaarde de Oostenrij kschc- ministei
Burian, dat de Polen vrijgelaten zijn
in de keuze van hun koning.
In ons vorig nummer namen wo
©venwel eon betoog van 't officieuze
„Fremdenblatt" op, waaruit bleek,
dat deze vrijheid der Polen toch wel
wat beperkt wordt-.
Volgens de ..Berliner Lokal Anz."
zou de Sovjetregeering formeel ver
klaard hebben, geen belangen te heb
ben bij het vroegere Russische Oost-
zee-gebied.
Uit Rustanë.
De verplaatsing dei
R e 5 0 e r in g.
De over Finland .verbreide geruch
ten, dat Lenin en Trotzky van Kroon-
stud zijn gevlucht, zijn 'volgens dé
Voss. Ztg hieraan toe te schrijven*
dat Trotzky (die thans bij de troepen
aan het Wolga-front is) Donderdag
der vorige week en Lenin den daarop
volgenden dag te Kroonstad waren,
waar zij besprekingen hadden met
den raad van matrozen en met de lei
ders van de Commune van Peters
burg. Deze besprekingen liepen in de
eerste plaats over maatregelen tegen
den opmarsch der geallieerden van do
Moerman-kust,
De wenscheiijkheid van het ver
plaatsen van den zetel van bepaald©
organen van de Sovjetregeering naar
Petersburg werd in overweging geno
men, om dichter bij de opmarech-linio
der Entente van het Moermangebied
te zijn.
Honger.
Te Moskou heerscht veel gebrek, 't
broodrantsoen Is te laag en er is geen
genoeg ander voedsel ter aanvulling.
Russische grootvorst
gearresteerd.
Volgens de Petersburgsche bladen
is grootvorst Dimitrief Pavlovitsch.
een der moordenaars van BaspoeUn
en de candid a at der monarchisten
voor den Russischen troon, door de
Bolsjewiki gevangen genomen.
De vr ij lating der ex-
T s a r i n a.
Volgens een bericht der Telegra-
phen-Unïon is de vrijlating van de ex-
Tsarina en haar vier dochters waar
schijnlijk; bij de laatste in het Krem-
In 't centrum van 't aanvalsfront werd echter niet uit dat wii tegelijkertijd
o.a. Blerancourdello bezet. Verder lig- naar, 0011 ecrvollen vrede door vex^©-
gen eeiv reeks dorpen in 't veroverde lijk streven."
gebied. 1 Maar of deze vredesacfcie thans veel
iOOU Duitschers werden g-o- succes zal hebben T
rangen genomen, ander bericht uit Weonen luidt:
De Fransche staf telt meteen op, 1 „Naar uit betrouwbare bron wordt
dat de Franschen sedert 18 Augustus meegedeeld, heeft bij de onderhande-
tusschen de Oise en de Aisne 1U.00U un^en m het groote hoofdkwartier
Duitschers gevangen genomen heb- °°k vredesvraag en de mogeliikhrid
jjgj, j van vrede een groote rol gespeeld. ,u mem-
De Duitsche staf verklaart dut de naar de middelrijken steeds te kennen ,in gehouden besprekingen der volks-
EDtenle-legers «o, duot k'ratlitig» lnNiM «WW.. Ol-«Mei j»jraii«MraKn werd Mumdeld
aanvallen ingeleide nieuwe door- «tepraefd willen laten, dat tot Aan h" verwek van den halholiekeu Me.
braakpoging begonnen. Na verbitter, i K""""". v0?r™- •cllt'tr IT.™ p™s
de gevechten werd de eerste .lorrn- d™ kent de» oorlog ver- om in de vT.jlating van de ex Tsarina
loop van den vijand in de Duitsche 4" Sev«"1 "oet-wordm pplang Wl en liaar yier dochters loc te slemmeo
siaKsteiiinuen «ebroken. - wijanden do wrl tot vemietipnu be* en in principe werd in toestemmen-
Do Duitschers erkennen dus dat de staah kaa men aalinemen' dafc de den zm besloten, zoodat thans overgc-
Franschen in de Duitsche riogsteilin- ®Pr*kk«a./volgens dezen grondslag: <?e- gaan kan worden tot de bepaling der
j voerd zijn en dat poen middel van voorwaarden,
gen doordrongen. ook, dat er toe brengen
De Fransche staf deelt ook mede, Un „n recl,tVa,rdiSen
dal de I'ransclien ten d. van de Avre vr^p. ahuUri, onbeproefd is gela-
I", een verbitterd gevecht Beuvraigncs gochp d.t „./j,
bezet hebben.
De Duitsche stat erkent, dat de En-
gelschen bij Armentlères Neuvelle be
zet hebben. De Duitschers waren
„vrijwillig" ('t bekende gedwon
gen vrijwillig!) teruggetrokken-
De Britten zullen wel trachten over
Estaires naar Armentières op to ruk
ken. Dat beteekent, dat de Duitschers
P o g i a g t
ffiöV O
cnoui
Onlusten te Peters,
burg.
-- correspondent van do „Voss.
a Is t ij d e l ij k op- Ztg." te Stockholm schrijft over hevl-
zal moeten be- go straatgevechten te Petersburg
a. i Nadat de stad gedurende twee Ua-
t Sen zonder brood gebleven is, zijn
Verder is bekend gemaakt, dat. op ernstige onlusten begonnen. Groole
dc conferentie in t Duitsche hoofd-scharen arbeiders trokken uit de ar-
kwartier overeenstemming bereikt, is belderswijken naar het centrum, on-
over de Poolsche quaestie.^ der 't geroep van „weg met de Duit-
ichen rukten over korten afstand ten
O. van Tampoux op. Ook wonnen zij
terrein aan weerskanten van de Leie,
namen L'Epinette en zijn thans ten
I O. van Merville. Verder namen de
Engelschen Vierhoek en La Couronne
ten X. van Merville.
Een Reuter-correspondcnt meldt
„De Duitschers bieden thans hardnek-
kigen tegenstand. Zij gebruiken thans
hun reserves, en hoezeer zij zich ook
ln de noodzakelijkheid mogen bevin-
thans ook reeds een zeker deel van de kort" daTaan'ïele^ScheJ^er Poten weg'ui.ischerf hef AJeaSSefNefsS^
vruchten van hun tweede groote offen- ja tegemoet gekomen, o.a. betreffende klooster en het Smóhfv ineUümt^nf
I sief van dit jaar - dat tegen Yperen de grensregeling naar bet Oosten, de bXe ee» fo^eer8 ?Lteevfcht uï
hebben moeten prijsgeven vrije scheepvaart op den WeiobscI. S(;lien de LteJgm
Reeds komt dc Lngelsche staf nieu- met gebruik van een vrijhaven enz. I garde Van weerskanten vielen
wo terreinwinst melden. „De Engel- Do contra-prestatie© van Polen je- derden dooden. Vrijdagavond was p5"-
gens de Centralen, waarmee het nauw tereburg nog vast in handen der Rnin
voor««r,t. met aan dmkm Knrnmoni", wenlen o,,,!,-
hun legers aau t Meetel Ijk front te
gebruiken. Wel zullen ze het, als dit
noodig is, in de Russische aangelegen
heden aanwenden.
Vooreerst denken de Polen cr
niet aan. Dus later misschien welf
Aan de „Neue Freie Presse" ver-
Feuilleton
23)
Mevrouw van Tienen lachte om Jac
ques, maar zijn vader keek ernstig,
streek even niet de hand over zijn
voorhoofd.
Enfin sprak hij even later
met een zucht.
Hier in Olmhoven beleven we al
teer vreemde dingen, nietwaar ma
ma?
Mevrouw van Tienen, nu ook ern-
knikte bevestigend.
Vertelt u eszei Jacques, die
*ijn moedor de druiven presenteerde.
Ik heb je geschreven over dien
hieuwen bewoner van den Struvsen-
hof
Jacques verslikte zich. maar knikte
al hoestend, dat hij 't zich herin
nerde.
Nu, dio man doet allerlei imper-
unenties, vervolgde de graaf.
t ^ei'hoeld je, onderbrak mevrouw
•an Tienen, hij heeft Fientjo Du-
maer en mver. Dubour, die daar heel
«-woon en rustig champignons
liepen 1e zoeken zooals ze elk
jaar doen eenvoudig weg laten
jagen, door eeneen knecht
of zoo iets. Stel je nu toch eens
voor een man uit dien stand
een burgerman, die zich permitteert
om twee dames, uit onzen kring, zoo
te bejegenen»
Jacques knikte en schudde 't hoofd,
blijkbaar met een stil afgrijzen, ter
wijl hij zijn druiven oppeuzelde.
Ja sprak zijn vader dan,
wat heesch, en hij heeft mij ook
teruggewezen, toen ik door 't berken
laantje naar huis wilde gaan.
Och komV riep Jacques, nu
toch wel ongeveinsd onthutst.
Ik ga tegenwoordig altijd over den
straatwegTjavervolgde
de graaf met een handgebaar, er
is niets aan te doen; achteraf be
schouwd zou ik natuurlijk nooit ge
bruik w illen maken van een gunst'of
'n welwillendheid van dien meneer
odinges maar het feit-, hot
teekenónde feit, dat men iemand van
mijn qualiteit op een dergelijke wijze
in den weg durft te treden! Waar
gaan wc heen?
Jacques antwoordde niet.
Dat zijn trouwens nog maar be
trekkelijke kleinigheden vervolgde
zijn vader, persoonlijke feitjes,
waar je per saldo je schouders voor
optrekt, maar diezelfde meneer
Knol
Er is bepaald iets dégoutants ln,
ora dien naam uit te spreken, zei me
vrouw van Tienen.
Enfin, maar die meneer dan
ging de graaf voort, die schijnt
hier een soort oppositie te willen voe
ren, een soort kleine revolutie te pro-
pageeren. Heel eigenaardig. Hij wil
een tram aanleggen, een zijlijn van
Boekenberg naar Olmhoven, hegriip
je?
Uw cauchem&r! zei Jacques.
Eenigszins, gaf zijn vader toe
met een wrang lachje. Enfin, dat
doet hij op zijn eigen terrein, daar Is
niets tegen te doen, dat spreekt, maar
't station wil hij bouwen op gemeente
grond en dear ben ik natuurlijk te
gen. Dat adres om le mogen bon
wen komt in ik bespreek het met
Landers en Visser, m'n twee wethou
ders, we komen overeen daar huis
houdelijk afwijzend op te beschikken.
Dat is afgesproken. Maar nu eergiste
ren hebben we vergadering van B. en
W. en daar komt me Lenders ineens
met de mededecling, dat dat adres
aan den Raad moest voorgelegd wor
den en Visser ondersteunt dat
dus i k heb eenvoudig n i e ta meer
te vertellen, de heeren Raadsleden
willen ino eerst eens zeggen hoe z ij
over die tramkwestie denken en graaf
van Tienen schonk zich met bevende
hand een glas wijn in, dat. hij in
twee teugen leeg dronk.
Duitschland ca
Rusland.
Naar de oiftcuuse Beriijnscke cor
respondent vau de „KfllniSche Ztg."
verklaart, kan 3augonomr*ii worden,
dat over 't geheel genomen tusschen
Ja dat '8 wel vsrvelend,*
sprak Jacques, die wat peinzend voor
zich uitstaarde. En waardoor krijgt
die man zooveel invloed op dc men-
schen?'t Is hier toch een goed en
serviel raa
Hooge loonen antwoordde
de graaf en allerlei mooie voorspie
gelingen, denk ikLenders
praatte zoo iets no, wat hij blijkbaar
van hem had opgevangen war
taal I
't Is ellendigi sprak mevrouw van
Tienen, lk vind het zoo vreeselijk
onaangenaam voor je vaderal
die ondankbaarheid je hebt zoo
veel gedaan voor Oimliovcn! Wat heb
je je den vorlgen keer geen moeite ge
geven om (lat tramgevaar af te wen
den en nu willen ze op zoo'n
unfaire grievende wijze
Jacques trommelde zachtjes met
zijn vingers op de tafeL
En het gaat verder, sprak de
graaf, ik voel dat bij intuitie
er is iets van een stille dreiging in dat
alles dat gaat niet ineens, dat
:omt langzaam aaugeslopenen
steeds groeit het, hoe meer het nader
komt die niet scherp toeziet,
merkt soms nietsmaar dun in
eens constateer je van die eigenaar
dige symptomendie oppositie
van «ie wethoudersen nu van
middag het meest ontstellende
van alles.
Wat dan? vroeg Jacques, plotse
ling opziende, want de toon van zijn
vader klonk zoo dramatisch, dat hij
or van schrikte.
Ja, dat was vreeselijk sprak
zijn moeder op een zacht sissenden
fluistertoon van ontzetting.
Kijk vertelde de graaf, het
spreekt natuurlijk vanzelf, dat de fa
milie» hier, en de kring wordt he
laas steeds kleiner, maar dat de
families, die er dan nog in Olmhoven
zijn, volkomen solidair moeten blijven
in hun onderlinge overeenkomst, om
zich met die familie op de Struysen-
hof niet encanailleeren. Wanneer dat
streng wordt volgehouden, zullen we
er misschien in slagen die familie
Olmhoven weer te doen verlaten. Ze
hebben pogingen aangewend om zich
in to dringen, maar iedereen heeft
natuurlijk belet gegeven.
Enfin, zoo is de toestand dus
momenteel, maar wat gebeurt cr nu
vanmiddag? Wij maken een verjaars
visite bij do van Hedenhurgs de Du-
maertjos zijn er, de familie Du
bour o Lydia Kentman
zelf ls er niet. We zitten te praten, ik
weet niet meer, waarover
Over dio parvenu's op de Struy-
senhof, herinnerde mevrouw van Tie
nen.
Kan zijn, vervolgde de graaf,
ineens hooren we een auto aankomen,
hij houdt stil voor ue deur van Vau»
Iledenburg, het is de auto van Knol.
Knol 2elf zit ©r in, naast hein Rent-
man, Knol zet Rentman daar af, be
handelt hem op een wijze, die getuigt
varr een onbegrijpelijke en
fin met een soort studentikoze
jovialiteit en rijdt weg Trou
wens, je moeder en ik, waren er op
voorbereid,wo hidden hem al
gezien hier, vlak bij huis in de oprij
laan, nota bene
Graaf van Tienen zweeg, zag zijn
zoon aan.
Hoe vindt je dat? vroeg mevrouw.
Tj4zei Jacques langzaam en
op een wat vagen toon, terwijl hij
zijn vader en moeder achtereenvol
gons snel aanzag en dan wat met zijn
vruchtenmesje spelend, vroeg hij
En wat zei Rentman?
We hebben hem niet gesproken,
antwoordde zijn vader, hij had
blijkbaar gedronken "en verkeerde ln
een toestand, die e
Overkomt hem meerzei
Jacques.
Jahelaas gaf zijn vader
toe ,en dan ineens met steraverhef*
fing. Maar lk had hem liever hon
derdmaal stomdronken gezien, dan
éénmaal in die auto naast dien
dien kerel.
("Wordt vervolgd.)
