Haarlems Dagblag
t
De Oorlog.
TWEEDE BLAD.
Zaterdag 7 September 1918
Otficieeie uieusiieBiiagen der
riaarlemsctie Handeisver-
eeaiging.
15e .MIDI) KNSÏA N DSCONGRES
TE .11 AA RiLEM.
Leden der Haarlemsche Han-
delsveiéi-nïging.
Nog een paar dagen en onze ver-'
«jeniging zal optreden als gastvrouw
bij het 15e Middenstandscongres;
eene functie die zeer veel voorberei
ding met zich meebracht, doch ook
een functie die wij, dank zij vooral
de buitengewone medewerking van
gemeentelijke en andere autoritei
ten, op een waardige wijze hoopen te
vervullen. Voor zoover noodig uoet
uw bestuur nog eens een beroep op
uw aller medewerking. Geeft door
het uitsteken der nationale drie
kleur blijk, dat ge deze nationale 1
vergadering van middenstanders
naar waarde weet to schatten
maakt eens bijzonder veel werk van
uwe étalages door een kleine bloem
of andere versiering; het verhoogt
niet alleen het feestelijk uiterlijk der
stad maar zal, we weten het bij on
dervinding, zeer zeker door onze
congresbezoekers op prijs worden
gesteld.
Toont verder uwe belangstelling
door in grootên getale met uwe da
mes gebruik te maken van het ons
door „Verfraaiing" aangeboden con
cert In de „Bron" waarvoor u een
toegangskaart is toegezonden en
eveneens door het nemen van
.plaatskaarlen voor onzen cabaret
avond in de Sociëteit- Vereeniging,
zoodat van veel bezoek en volle zalen
kan worden gesproken.
Het verhoogt de gezelligheid en
zal ongetwijfeld, meer nog dan voor
heen, de middenstanders tot elkaar
brengen. En zegt aan uw dames
dat het de bedoeling van de com
missie voor ontspanningen is, een
klein dansje na afloop der cabaret
voorstelling in elkaar te zetten.
JOH. M. SCHMIDT,
Secretaris H. H. V.
15e MIDDENSTANDSCONGBES
TE HAARLEM. Het bestuur der
H. H. V. kreeg bericht van de N.
Z. H. T. M. dat,ook op hare lijnen.
Schoten—Den Hout—Heemstede en
VerwulftOverveen aan congres-be
zoekers vrij vervoer -zal worden ver
leend.
Ov«rzioht.
Maarschalk Foch is hoopvol
gestemd, hij verzekert, dat de Enten
te-legers de Duitschers, wier storm
loop gebroken is, onafgebroken ach
tervolgd wórden.
De Duilsche staf erkent ook dit ge
regeld achteruit-trekken ai wordt de
- bittere pil ook zooveel als 't kan ver
guld.
De Franschen en Amerikanen heb
ben nu men zié ons vorig num
mer van 't zuiden uit. een aanval
op de Hindenburg-linie en den Che-
nin des Dames gedaan.
't Entente-leger, onder generaal
Mangin, is zoowel vun zijn basis aan
de Ailetle in oostelijke, als van de
Vcsle in noordelijke richting opge
rukt, en het omklemt op deze wijze
- den westelijken hoek van het heuvel
plateau, waarop de forten van Lou-
dé en van Malmaison liggen en waar-
.over de Chemin des Dames zich uit-
strekt. Klaarblijkelijk ligt het in Man-
gin's bedoeling het front in dien hoek
als „een noot te kraken" en de Duit-
scher daardoor te dwingen zoowel tot
het prijsgeven van den Chemin des
Dames als van de linie naar La Fère.
Daartoe zal Mangin echter over de
Aisne moeten trekken en vermoedelijk
zal dit niet gelukken zonder allerhe
vigst verzet van Duitsche zijde.
De Amerikanen staan evenwel
9 LENS
DROCOURT
QUéANT
I
ALBERT
-7
A
A-
-A
I MONTDIDIER
-£
CHAULNES
-/•
HAM
y*
9 LA FèRE
CHAUNY
-A
~h
De Duitsche sociaaldemocraten
houden zich ook weer druk met de
vredesquaestle bezig. In de „Vor-
warts" bespreekt 't RijksdaglM
Ebert de mogelijkheid van een inter
nationale socialistische conferentie.
Hij betoogt; dat de houding -Ier
Duitschers zoo'u conferentie niet be
let. De Entente-socialisten zijn even-
v el eenzijdig. Het.is onredelijk, dat
zij alleen zelfbeschikkingsrecht ei-
r-ciien voor de volkeren .die nu tot de
ceniralen behooren. Toch verklaart
Ebert zich bereid om te onderham
dclon om zoo mogelijk tot een ver
gelijk en een vriendschappelijke op
lossing te komen.
Opvallend is, Uat Ebert juist Vrij
dag door den Duitschen rijkskanse
lier ontvangen is.
De Duitsche staatssecretaris vun
buitenlandsche zaken, von Hlntze
die nu met zijn Oostenrijksche col
lega's te Weenen aan 't confereeren
is heeft zich tegenover journalisten
uitgelaten over den toestand. Hij ver
zekerde, dat 't zijn streven is om een
eervollen vrede te bewerken. Al mel
den de berichten thans niets van zege
en lauwerkransen, en al moeten wij,
om strategische redenen, een tacti
sche achterwaartsche troepenver
plaatsing bewerkstelligen, zoo weet
men uit de ervaringen van dezen oor
log hoe weinig duurzaam zulke wis
selvalligheden zijn. Zulke gevallen
zijn nu eenmaal onvermijdelijk, zoo
als GaJicië en Oost-Pruisen hebben
aangetoond. Daaraan zien wij ook liet
best, dat wij geen reden hebben, de
hoop te laten zinken.
„Evenals in het Oosten de vrede
gekomen is, zal hij ook in het Wes
ten komen, al zal het wellicht nog
eenigen tijd duren. De zegeroes onzer
vijanden behoeft ons niet te ontmoe
digen".
Ten slotte wees von Hintze op de
trouwe samenwerking tusschen
den teruggegeven. De vredesvoor
waarden in bijzonderheden na
gaand, zeide Roosevelt:
„Servië en Roemenië moeten te
rugkrijgen wat Bulgarije hun
heeft ontnomen. Oostenrijk-Hongar
je en Turkije 'moeten worden ver
brokkeld. al de onderworpen vol
ken bevrijd. De Turken moeten uit
Europa worden verdreven; Frank
rijk (dient Elizas-LQtyiajrNigteiJ terug
krijgen. België moet hersteld en
schadeloos gesteld worden. Het Ita-
'i iansche gedeelte aan Italië komen,
het Roemeensche gedeelte van Hon
garije aan Roemenië. Polen moet
terwijl hot een. onafhankelijk go-
meenebest wordt Oostenrijksch en
Pruisisch Polen evengoed terugkrij
gen als Russisch Polen en liet moet
een kustlijn erlangen aan de Oost
zee. Lithauen, Lijfland en Finland
dienen waarborgen te krijgen voor
hun vrijheid; en geen gedeelte van 't
vroegere Russische Rijk mag on
der liet Duitsche juk blijven. Het
Noordelijk deel van Sleeswijk moet
aan Denemarken .terugkomen. En
geland en Japan behooren |le kolo
niën te houden die zij hebben ver
overd, Armenië dient te worden' be^
vrijd, Palestina tot een Joodschen
staat gemaakt, de Syrische christe
nen bevrijd.
Verder verklaarde Roosevelt zich
er voor, dat de Tsjecho-Slowaken en
de Joego-Slaven onafhankelijke ge-
meenebesten zouden worden.
De premier Clemenceau heeft bij.zle
heropening der Fransche Kamer
hulde gebracht aan de Entente-legers
.voor hun schitterende prestaties. HIJ
betoogde, dat de „barbaarsche hor
den" teruggeworpen worden en ver
klaarde, dat „de overwinning der
Entente de zegepraal der mensche-
iijkheid zal zijn".
De geruchten over het heengaan
-A
C"«4f1H
linie roor 't offensief der Entente-leger»,
X X X frent heden.
vn un un Hindenburgllnle en Chemin des Dames.
reeds over een breed front- aan den
zuidelijken oever van de Aisne.
't Overtrekken der rivier is even
wel de zwaarste karwei. Ten O. van
Noyon behaalden de Franschen ook
weer voordeelcn. De Franschen
hebbenHam en Chau-
n y bezet, zoodat de Duitschers
in de richting van la Fère moesten
terugtrekken.
Hier komt dus éEn nieuwe stoot
tegen de Hindenburg-linie.
De Duitschers waren Vrijdag be
zig het land tusschen Chauny en la
Fère onder water te zetten.
De Engelschen hebben ten Z. van
Péronne den overtocht over de
Sorume geforceerd en staan thans,
op den oostelijken oever dezer h-
vier. De dorpen St.-Christ, Brie, le
Mesnil-Bruntel werden bezet. Ver
der drongen de Engelschen 3 mijl
verder den weg Amions—St.Quon-
tin op en bezetten Athies en Mons-
en-Ohaussee. Ten O. van Pérónne
werd Doingt genomen. Ook werden
•bezet Bussy, Nurlu en Equaii*
court.
Verder meldt de Engelsche^rtif
nog, dat bij Yperen terrein gewon
nen is, terwijl de Enge.scho linie
ook bij Armentières vooruit is ge
bracht.
Een Times-correspondènt zegt,
dat hij de puinhoopen van Lens be
zocht Iheett. Alles is vrijwel ver
woest. De Duitschers hebben de
stad verlaten, maar de geallieerden
hebben het nog niet noodig gevon
den hun legers de stad te doen in
trekken.
Op de kaart zijn de vorderingen
der Engelsche legers goed te volgui.
Ook de serie-stooten tegen de Hin
denburg-linie en den Chemin ces
Dames komen duidelijk uit.
Di"eg
A A A
A
A
A
"A, REIMS
CHATEAU THIERRY
Wat is er tocli met 't Duitsche lc-
Of Is 't moreel van 't Duitsche le
ger geschokt.' Voor deze veronderstel-"
ling is grond te vinden in de eigen
aardige boodschap van Hindenburg
aan t leger en volk Van Duitsch
land (zie ons vorig nummer). Hij
waarschuwt tegen 't gif van 't wan
trouwen in welslagen van de Duit
sche legeraclie, dat door de Entente
in de centrale landen wordt uitge
strooid. Eiken dag komen de En
tente-vliegers de Duitschers met lien-
duizende publicaties bestoken. Hin
denburg vreest deze papieren bom
men blijkbaar nog meer dan de
echte bommen met allerlei verdel
gingsmiddelen!
Ook in de Duitsche pers komt de
corlogsmoeheid aan 't licht, 't Ver
trouwen in 't Duitsche leger i8 ge
schokt! zoo betoogt de Kölnische
Ztg.
Duitschland en Oostcnrijk-Hongarije
en verklaarde, dat de kleine geschil
len vreedzaam opgelost zullen wor
den.
Van andere zijde wordt gemeld, dat
Duitschland en Oostenrijk-iiongarije
't door deze conferenties geheel eens
geworden rij» over de Fobische quaes- J^n *^d4, ,mur het
van graaf Hertling als rijkskanse
lier in Duitschland, houden aan.
Uit Rusland.
De aanslag op Leuin.
Volgens berichten uit Moskou ie
Dora Kaplan, die den aanslag op
lazaret overgebracht, daar haar ge
zondheidstoestand, ten gevolge van
de zware mishandeling, welke zij na
don aanslag van 't opgewonden pu
bliek heeft moeten ondergaan, zoo
danig verergerd is, dut er ernstig ge
rede. Hij dreng er op aan dat.bij den
vrede, door de geallieerden op te leg-
Vau officieele zijde wordt alles ge-! gen. een volledige schadeloosstelling
daan om 't moreel onder de Duit-! inoest zijn gewaarborgd. door
schers te verbeteren. Vandaar ge-( Duitschland le verleenen voor de
ger? Er is iets waardoor de strijd- rucliten over vredesonderhandelin-1 misdaden die het aan de wereld had
vaardigheid belangrijk geleden heeft, gen en wapenstilstand. j begaan. De Duitsche koloniën, die
Gebrek aan munitie? zooals een Maar enkel van de zijde der Cen- dour het Britsche Rijk en Japan
Entente-blad veronderstelde. tralen! 1 waren veroverd, moesten niet wor-
Hoe de oplossing is wordt nog niet
verteld.
Maar we merkten reeds op. onder
de Ententes staten is nog niet veel'
geneigdheid om nu over vrede le J™» -f'"»'
.„rekeo. Eers, ,,e „verwinning, O, «o i mSSLlL U
Slita?. ?oo"S iSf. d. „vtrJh,. i J* Ij hOU
i den, ten einde op het spoor te komen
van een zonder twijfel bestaunde sa-
Roosevelt hield te New-York een j raenzwei'"ï-
Nieuwe sameuzwe-
Staten. Roosevelt, wil, de overwin
ning erkend in (le vredesvoorwaar
den.
ringen.
De „Prawdaschrijft: In het ge
bied van Tsjerepewet en in het gou
vernement Wologda en Galatsi zijn
samenzweringen van de Witte Gar
de ontdekt, voornamelijk van voor
malige officieren, die zich om de
Engelsche missie geschaard heb
ben. Reeds zijn verschillende deel
nemers gefusilleerd.
Duitschland 's deel
neming.
De Duitsche regeering heeft de
Bol8jewiki-regeeering deelneming
betuigd 'Biet den aanslag op Le
nin.
N t 3 j n i N ovgo rod
Is door de boeren, die het sedert
twee maanden belegerden, ingeno
men. De verslagen Bulsjewihi-rroe
pen zijn naar het Z.W. afgetrok
ken. De stad heeft veel geleden.
V»rspr«id nituws
DE DL1KÈOOTOORLOG. - De
Britsche admiraliteit publiceert de
namen van de bevelvoerders der 150
Duitscbe dulkbooten die door de ge
allieerden tot zinken gebracht zijn of
veroverd.
Reuter seint vervolgens de namen
op van de commandanten, wier duik-
booten zijn vernield. 116 hunner zijn
omgekomen of geïnterneerd, terwijl
slechts één er in slaagde naar
Duitschland terug te keeren.
Onder de dooden vinden wij den
naam van kapitein-luitenant Sohwie
ger, den officier, die op 7 Mei op
de U. 20 de „Lusltania" torpedeer
de. De '20 verging in November
1916 op de Deensche kust, maar
Schwïeger was onder de overleven
den. Zijn tweede vaartuig, dc U 38,
ging in September 1917 met man en
muis verloren.
Verder den naam vun den kapi
tein-luitenant Rudolf Schneider,
die op 19 Augustus 1915 net stoom
schip „Arabic" torpedeerde en uien
van den eersten luitenant Siegfried
Wachendorf, die op 31 Juli 1917 hel
stoomschip „Belgian Prince" tot
zinken bracht en 40 leden der be-
mauuing deed verdrinken door hen
op het dek van aen ouderzeeer te
doen komen en daarna onder te dui
ken. Zijn duikboot, de U 44, werd
ca. 14 dagen na deze daud met man
en muis tot zinken gebv :U.
DE LUCHTOORLOGDe En
gelsche staf meldt: Woensdag zij»
36 Duitsche vliegtuigen en 9 kabel
ballons buiten gevecht gesteld, 11
Engelsche machines worden ver
mist.
Do Engoische slai Se
dert het besin van het offensief op I
Aug. werden 465 vijandeiuke aëroplv
nes door Britsche vliegers neergescho
ten. Do vernietiging werd in e!k af
zonderlijk geval mei stelligheid ge
constateerd. Verder werden 209 rot
aaien gedwongen, waarvan ook vele
zijn vernield en oen aanzienlijk aan
ta'l door afweervuur omlaag gehaald.
Er werden 61 Duitsene baupns ui
brauu gescüoten eg 911 1/2 ton bom
men geworpen. De Juchistriju had
uoufdzaaeiijK. piaat-s aau óe vijand®»
J'jke zijde der linie Het aantal L>nt-
sclie machines, die gedureuae aezo pe-
noao mei terugkeerden, bedraagt '2ö2«
VOOR EEN VOLKERENBOND»
Üe Bulgaarsclie socialisten heb
ben zich vóór een V AAerenfjond
verklaard.
DE DüiTSCHE SLHivl'EX IN
CHILI. - De Duitsche bemanning
dezer 82 stoom- en 75 zeilschepen,
heeft getracht de schepen te vernie
len. Verschillende vaartuigen wer
den ernstig beschadigd. Krachtig
optreden der autoriteiten voorkwam
evenwel gcheele vernieling. Blijk
baar vreezen de Duitschers dat deze
schepen aan Amerika ten gebruik®
zullen worden afgestaan.
IN FINLAND. Vuige us een rne-
dedeeliug van het officieele Fingche
persbureau, is het getal der wegens
hoogverraad gevangen genomen Fin-
sclic opstandelingen, dat na het on
derdrukken van de revolutie 80.000
bedroeg, ui et meer dan 50.005 ver
minderd en bedraagt 'l tegenwoordig
nog 27.533. Van dit aantal hebben de
rechtbanken 17.741 veroordeeld, ter
wijl 7000 nog voor het gerecht moe
ten verschijnen.
Waar de 50.000 gevangenen geble
ven zijn, wordt in de mededeeling
niet nader uangegeven. Zijn ze vrij
gelaten of terechtgesteld.'
UIT POLEN. Het Poolsche ka
binet is afgetreden; prins Radziwill
wordt thans ais premier genoemd.
FINLAND. Prins August van
Saksen is in Finland aangekomen.
Haarlemmer Halletjes
EEN Z A TE R D A G A V O N D P11A A T j E.
De quaes tie tusschen neef Wouter
en Uopma (men weet, dat de eerste
door Hopma's schuld een half varken
lieeft verloren en dat de laatste door
een streek van Wouter voor liet ver
voeren van eieren is gesnapt) welnu,
dut geschil is tot wederkeerig genoe
gen opgelost. Ofschoon het aanvan
kelijk scheen, dat het vuur van hun
toorn niet te dooven zou zijn, was het
toen de zon er eenige malen over was
ondergegaan, genoeg verzwakt, om te
probeeren dien laaien brand geheel
en al te verstikken. Dit geschiedde
op de navolgende wijze: Hopma
schreef een excuus-brlef aan Wouter
over zijn loslippigheid en Wouter
maakte aan llopma de honderd siga
ren cadeau, die deze feitelijk aan
Wouter had moeten geven, omdat hij
de aangegane weddingschap verloren
had. Volgens een vertrouwelijke me
dedeeling van Hopma waren de siga
ren niet veel zaaks evenwel dient
erkend te worden, dat de excuses
ook in den koelsten vorm waren ge
steld.
.Niettemin is, zooals men dat ge
woon is te zeggen in een duel waar
bij geen bloed gevloeid is. ..aan de
eer voldaan" en in elk geval werd
.de vrede iu de krans hersteld. Mij
dunkt, bet geschil werd niet zonder
Salomonische wijsheid opgelost, maar
de bescheidenheid verbiedt mij te
«enenmale, om te zeggen wie op deze
gedachte gekomen is. De eenig over
blijvende moeilijkheid is deze, hoe ter
vermijding van wederzijdsche gevoe
ligheid voorloopig het woord ..ei" m
de uitdrukking „varken"' in onze
kranse.vonden kan worden vei meden
te meer omib-t h.-t gespev-1; vaak over
distributie-zaken pleegt te loopen en
derhalve ook bij voorkeur, gelijk over
dierbare afwezigen, over het zwijn.
In de Kamer van Koophandel zijn
de klachten over de intercommunale
telefoon weer ter sprake gekomen.
De Kamer was over de uitleggingen
en verklaringen van Qön directeur-
generaal, waarom er geen vierde lijn
Kan worden aangelegd, volstrekt niet
tevreden en besloot, opnieuw aan te
dringen op verbetering. Dit is goed,
daar de iuterlocale telefoon slecht is.
Overigens is in dit alles weinig
nieuws. Vijf minuten nadat de eer
ste telefoon werd in gebruik geno
men, ontstond de eerste klacht en se
dert is zij door inillioenen andere
klachten opgevolgd. Het leven van de
meesten onzer bestaat uit eten, drin
ken, slapen, een beetje denken en veel
klagen. Men zegt, dat wanneer er
niet geklaagd werd, er nog veel meer
reden tot klagen zou wezen, maar
daar ik niet weet, hoe een maatschap
pij waarin niet geklaagd werd. er
zou uitzien, kan ik daar verder riet
op Ingaan.
liet. merkwaardige van deze verga
dering der Kamer van Koophandel
was dan ook niet gelegen in de mie
loon klachten, maar in de aanwezig
heid van eenige telefonisten, kunst
lievende leden zou men ze kunnen
noemen. Anders komen zij nooit voor
den dag en wanneer wij haar stem
men niet .hoorden en dus wetendat
zij levende wezens zijn Ms wij, zou
den wij haar voor een soort van auto-
matiseh verbindingsstuk kunnen hou
den. Evenwel loeren wij langzamer
hand onderscheiden: die met de zware
stem, die andere, die zoo ongeduldig
antwoord geeft, die weer andere, die
zoo vaak vraagt: „wat zegt u?" die
nogmaals andere, die Inplaats van t
klassieke hallo, „ja" zegt en derge
lijke onderscheiding meer. Ook ont
gaat het ons niet, dat zoo nu en dan
het staartje van een lach schuilt in
haar antwoord, hetgeen een knorrig
abonné in zichzelf doet mopperen:
i,aha, juffrouw Beltekootje zit weor
grapjes te vertellen aan juffrouw
Pietekeetje".
In de vergadering van de Kamer
van Koophandel werd er over ge
klaagd, dat de dames soms nog zoo
lang verbonden luten, wanneer er al
is afgebeld. Maarals de dames
op haar beurt nu ook eens haar klach
ten over de abonné's lieten hooi en,
dan zou er, denk ik, een heele ver
zameling ontstaan. Misschien zouden
we daar wel eens wat van vernemen,
wanneer aan de telefonisten niet ge
heimhouding was opgelegd anders
maken vrouwen gewoonlijk van haar
hart, geen moordkuil. Officieel wéét
ik er dus niets van, maar met. ëeri
klein beetje fantasie kun je wel den
ken, wat er al zoo door abonné's ge-,
mopperd wordt.
„Juffrouw, u beeft me alwéér een
verkeerd nummer gegeven". Je z i e t
de juffrouw denken: „och man spreek
dan ook wat duidelijker!" maar ze
.zegt lijdzaam: „welk nummer?" en
maakt zoo aan 't beginnende standje
meteen een einde. De haastige abon
né: „juffrouw, ik wacht al een kwar
tier maar 't zijn nog geen vijftien
seconden! „Juffrouw, wiltu dan ae
verbinding niet verbreken?" alsof 't
de telefoniste Iets kan schelen met
welk nummer de vrager aan 't tob
ben ls. En hoeveel honderd maal, na
de mededeeling: ,.ln gesprek, even
wachten", dc achterdochtige opmer
king: „alweer". Menige abonné ver
beeldt zich, dat de juffrouw hem
om do eene of andere onnaspeurlijke
reden een nummer, da', vrij is, niet
geven wil.
Als ik telefoniste was zou ik de
abonné's gauw leeren onderscheiden
in: „die snauwen, die zonder voor
tanden, die met de lange gesprekken,
die nooit antwoord geeft, die een
halfuur zeurt met hetzelfde uuminer
eu een massa onderscheidingen meer,
waarmee jonge meisjes ■.-••n beetje
kleur aan haar eentonige bezigheid
probeeren te geven. Of zou het ons
pruttelenden abonné's bevuilen om
uren üc!n*reen en nog meer uren
daags niet een groot apparaat om
ons hoofd verbindingen te maken en
te verbreken, als een levend verbln-
dingsteeken?
Was dat dienstreglement er niet,
waarbij geheimhouding voorgeschre
ven is, dan zouden we nog wel eens
een vergadering van telefonisten
kunnen beieven, met ons onvriende
lijke, haastige, snauwende, veelei-
schende abonnés er om heen, om onze
fouten en gebreken te hooren opsom-
Aeh, lieve dames, wanneer ooit
die dag van afrekening komt, weest
ons dan een beetje genadigl
De stellage van de electrische re
clame op de Groote Markt wórdt af
gebroken. Het gevaarte heeft, wel een
droevige historie. Bij zijn komst op
Rrinkmann's dak met algemeene af-
kotfHng begroet, daarna een poosje
in werking gebracht, toen stilgezet
omdat er kolennóod kwam en nu 21o
aftocht met stille trom, vóórdat er
weer kolenvoorraad genoeg is, om
lichtreclames mogelijk te maken.
Het is Jammer van al de moeite en
kosten, die er aan besteed zijn,
maar het toestel hoeft niet te ver
geefs een paar jaar op Brlnkmanns
huis doorgebracht: al dien tijd ls
hei duurder en duurder geworden,
zoodat het mij niet zou verwonderen
wanneer er ten slotte nog wel eon
aardige zaak mee gemaakt la.
Hcfc zij den ondernemer van harte
toegewenscht, We moeten de zon in
't water kunnen zien schijnen. Maar
niet op monsterachtige stellages ho-
venop dakeh, vlak bij 't drukste punt
van je stad, die de sierlijkheid van
hel stadsbeeld grondig bederven.
Nu de Duitschers voortdurend ver-
dor achteruit gejaagd worden on er
al langzamerhand spreke schijnt te
wezen van een poging, die zij wil
len doen om een wapenstilstand te
bewerken, nu durft een inensch weer
aan hei. oogenblik denken, ilat er
vrede in Europa zou zijn. Niet nu
dadelijk, want de Entente is natuur
lijk zoo dwaas niet om een wapen
stilstand toe te staan en zoo den
vijand gelegenheid ie geven om zich
te herstellen maar :ds de eene
partij sterker is dan de andere, is
het oinde toch nabij.
Als dus op een goedeu morgen het
bericht kwam, dat de vrede gesloten
was, wat zouden wij menscheu dan
doen?
Die vraag heb ik aan verschillen
de menschen gedaan en elk naar
zijn aard heeft daarop antwoord go-
1 geven.
„Ik zou," zed de moeder vun drie
zoons, die gemobiliseerd zijn ln het
Nederlandsche leger, „stil in een
kamer gaan zitten en de deur afslui
ten, dat niemand me zien kon en
dan een uur uithuilen, want o ik
heb zooveel zorg gehad, al die ja
ren".
Maar de vader zei: „ik zou aan
de jongens een felicitatie-telegram
sturen en 's middags moest er wat
lekkers op tafel zijn".
Het meisje van 't gymnasium ant
woordde: „ik zou met. do andere
meisjes van de klas naar den rector
gaan om vrijaf te vragen en als die
't niet geven wou. gaan we naar den
wethouder en die doet het wel en
dan gaan we met bloemen en vlag
getjes door de stad loopen en o ja,
natuurlijk taartjes eten bij Fran
ken..."
Do schooljongen van de lagere
school zei „ik neem twee IJsco's
achter mekaar en 's avonds wil ik
naar de bioscoop".
Do koffiehuishouder: „ik laat een
vat bier aanslaan en mijn vaste
klanten krijgen een glas voor nie
mendal".
De werkgever: „aan mijn perso
neel geef ik een dag vrij met een
feestpenning'.
Do werknemer; „als 't mooi weer'
is, ga ik met mooder de vrouw en
de kinderen op stap".
Do soldaat: „Wij vragen vrij van
dienst en avondpermissie".
De bank directeur: „ik zal beslui
ten aan de zwakke debiteuren van
de Bank uit pure vreugde hun
schuld ki\..t te schelden, maar vijl
minuten luier kom ik daarop terug."
De winkelier: „ik hijsch de vlag
en maak een feestelijke etalage met
groen en .oranje".
Den burgemeester heb ik het niot
gevraagd, maar ik denk dat Z.E.A.
de klokken laat beieren en een con
cert geven op dc Groote Markt".
üe gemeenteraad zendt een welver
diend telegram van hulde en dtlnk
aan de Koningin.
Zeer vele andere menschen: „wij
loopen de -draal op, want we ztillci
't in huis niet kunnen houden en
spreken iedereen aan, die we ken
nen en dansen misschien wel rond
met menschen, die we nooit gezien
hebheu en zingen en roepen hoeral
want o, goeie hemel, wat zal dat
een zegen wezen als die vreeselijke
druk van den oorlog van ons nfgo-
i;jmcn is".
FIDELIO.
