deu bedreigd. Wordt die invloed niet
beperkt, dan ia ondergang het onver-
medelijke lot van Europa. Wij kun
nen slechts scheppen uit eigen kracht
volkomen onafhankelijkheid kun
6lechta voortkomen uit onafhankelijk
heid van vreemden indruk, om 't even
of die politiek, militair of economisch
ls. Voor den beschavingsarbeid der
volken van Europa is dat een nood
zakelijke voorwaarde van ontwikke
ling; zonder deze zou het geestelijk
dood zijn. De Monroc-leer beteekent:
Amerika voor de Amerikanen! De met
dezen stelregel in strijd zijnde in
menging van Amerika voor Europa
moet door Europa worden beant
woord met den eisch: De Amerikanen
voor Amerika. En voor de Europee-
sche volkengemeenschap moet, on
danks alle verwarringen van den we
reldoorlog, de eisch gelden: Europa
voor de Europeanen. Daardoor alleen
zal Europa, na het eindigen van den
bloedigen strijd, ziel» zelf kunnen be
schermen tegenover Amerika.
WILSON'S BEROEMDE EPIGRAM
MEN. De „Manchester Guardian"
schrijft:
„Hoeveel zal er van do oorlogs
redevoeringen waarmede wij sinds
1914 overstroomd zijn, blijven voort
leven? Het meeste is nu reeds verge
ten. Slechts weinige afzonderlijke ge
zegden zijn ons in het geheugen ge
bleven.
Een uitzondering moet worden ge
maakt voor Asquith's .,wij zullen het
zwaard niet in de schede steken".
Maar dc ecnige oorlogs-redevocrin-
gen welke het nageslacht misschien
ook nog" zal kennen zijn die van Pre
sident Wilson. Een gezegde als: „De
wereld moet veilig gemaakt worden
voor de democratie" is reeds zoo vol
komen in ons nationaal gevoel opge
gaan, is reeds zoozeer gemeen eigen
dom geworden van millioenen in de
geallieerde landen dat wij niet meer
denkou aan hem, die hel 't eerst uit
sprak omdat het thans allen toe
behoort.
Het w as Wiison die het 't eerst be
zigde in zijn toespraak tot het Con
gres in April 1917.
Ook de volgende epigrammen van
President Wilson zullen waarschijn
lijk voortleven:
„Dii is geen oorlog voor dilettan
ten
„Ik heb niets tegen de ideeën der
pacifisten, maar wel tegen hunne
botheid."
„Ik stel vertrouwen in den gewo
nen man".
„Er is iets heel moois in het gevoel
van den vrijwilliger, maar nog schoo
ner is het plichtsgevoel
En dan, i3 daar natuurlijk ook nog
zijne merkwaardige uiting welke aan
vangt met: Kracht, kracht tot het
uiterste, kracht zonder te sparen en
zonder grens", misschien wel de
meest mnjeslueuse, donderende woor
den welke ooit een staatsman tijdens
een grooten oorlog sprak".
DE YOUGOSLAVISCHE EENHEID.
De boraadslaging der Servische re-
Jeering en der bevoegde v er tegen woor-
igers der Serviërs. Croaten en Slo
vene». die te Corfou plaats had, ia
geëindigd met eon verklaring, waar
aan wij de volgende voornaamste pas
sage ontleenen.
D« bevoegde vertegenwoordigers der
Serben, Croaten c-n Slovenen, over
tuigd zijnde van den wil onzer volke
ren om zich van het luk der zuid- of
yougoslaven te bevrijden, en om oen
nationaal en onafhankelijk vrij Ko
ninkrijk te worden, wenschen dat die
berust op dit grondbeginsel, dat elk
volk vrij is zichzelf te beheeren, ziin
het oens om te achten dat deze Staat
moet berusten op de volgende moder
ne en democratische principes
le. De staat der Serben. Croaten
gort het', met bewustzijn, en vastbe
raden. elke gedeeltelijke oplossing
zijner vrijheid en nationale eenheid.
Het stelt het vraagstuk der bevrijding
van de Ooetenrijksch-Hongaarsehe
overheersching en de vereeniging niet
Servië en Montenegro in één rijk, als
een ondeelbaar geheel. Volgens het
recht van ieder volk. om over de toe
komst te beschikken kan geen deel
der grondseenheid ingelijfd of opge
nomen worden, in welk rijk het zij.
zonder schending van het recht en ook
niet zonder toestemming van het volk
zelf.
10e. De Adriatische zee zal open en
vrij zijn voor ieder, in het belang der
vrijheid en rechten van alle staten.
11e. Alle burgers van het Rijks
grondgebied zijn gelijk en genieten
dezelfde rechten voor de wet en te
genover den Staat.
12e. De verkiezing der afgevaardig
den voor de nationale vertegenwoor
diging zal plaats hebben door alge
meen stemrecht, rechtstreeks en ge
heim. Dit geldt ook voor de verkie
zingen in gemeenten en andere lie-
6turende instellingen. De stemming
zal plaats hebben in elke gemeente.
13e. De grondwet, opgesteld na den
vrede, door de wetgevende vergade
ring, gekozen door het algemeen,
rechtstreeks en geheim stemrecht, zal
de grondslag zijn van geheel het rijks
leven, eu het begin en einde van aile
rechten waarop het aigemoon natio
naal leven geregeld zal worden. De
grondwet geeft ook de mogelijkheid
aan het volk, zijn eigen kracht te be-
oetonen in de plaatselijke zeifbeotu-.
ren, bepaald door natuurlijke, econo
mische en maatschappelijke voorwaar-
den.
De grondwet moet gesteund worden
in haar eenheid, door de bepaalde,
numerieke meerderheid der wetgeven
de vergadering. De grondwet en an
dere wetten, gesteund door de wetge
vende vergadering, treden niet in wer
king voor de bekrachtiging des Ko-
nings.
Het dus vereenigdo volk der Ser
ben, Croaten en Slovenen zal een
staat van omstreeks 12 milüoen inwo
ners vormen. Deo© staat zal een waar
borg zijn voor hunne nationale onaf
hankelijkheid en den algemeenen, na
tion alen en beechaveuden vooruit
gang, een machtige bescherming te
gen den Duitschen drang, een onaf
scheidbare bondgenoot van alle be
schaafde volken en staten, die de be
ginselen van recht en vrijheid en in
ternationale rechtvaardigheid aange
nomen hebben.
Deze staat zou waardig deelnemen
in de nieuwe maatschappij der vol
keren.
De voorzitter van den Raad van
het Koninkrhk Servië en Minister
van buiten!andsche zaken,
NIKOLA P. PACHITCH.
De voorzitter van den Yougo-
slavischen Raad,
Dr. ANTE TRUMBIC.
Advocaat, lid en hoofd vau de
Groatischo partij van den Dalina-
tischen Landdag geweaon Burge
meester van Split (Spalato), ge
wezen afgevaardigde van het ge
bied van Zara jZadar) in bet
Oostenrijksche Parlement.
Stadsnieuws
Set 15de Congres van den
Middmstandsliond.
(Zie 1ste pagina).
Deeerste Congresdag.
Heden werd hier ter stede m de
groote zaal der sociëteit Vereen i-
ging" het 15de Congres van den Mid-
I denstandsboud geopend met een algo-
i meene vergadering.
Slovenen, ook bekond onder den naain I T1
van Zuid-of Yougoslaven. zal een vrij Aanwezig was Jhr. ffiT;
en-onafhauk -Iijk Koninkriik zijn, met Róell, Commissaris der Ivo gi
een onverdeelbaar grondgebied en een Noord-Holland.
onderlinge eenheid. Deze staat zal een De bijeenkomst werd geopend
grondwettige, democratische en verte-1 een redevoering van den neer
genwoordigeude monarchie zijn met Smit, voorzitter der
aan het hoofd het vorstenhuis der
Karapeorgevicn, dat immer de re-
dachten en gevoelens der natie deeld©
en de vrijheid en den nationalen wil
boven alles plaatste.
2o Deze staat zal heelen Konink
rijk der Serben. Croaten en Slovenen.
eu de Vorst den titel dragen van
Koning der Serben, Croaten en Slo
venen.
3e. Deze staat zal een wapen, een
vlag en een kroon bezitten. Deze zin
nebeelden moeten samengesteld zijn
uit onze eigen, tegenwoordige zinne
beelden. Do oenheid zal het wapen des
rijks voorstellen. De vlag dee rijks, als
symbool der eenheid, zal op al de
openbare gebouwen van het rijk wap
peren
4e. De particuliere vlaggen der Ser
ben. Croaten en Slovenen. hebben de
zelfde rechten en mogen vrij uitgesto
ken worden in elke omstandigheid.
Hetzelfde geldt voor de particuliere
wapens.
Do 13e drie nationale benamingen
Serben. Croaten en Slovenen
staan gelijk voor de wet, in geheel het
rijks-grondgebied en ieder is het ge
oorloofd ze vrij te gebruiken in elke
omstandigheid van het openbaar le
ven en door alle overheden.
6e. Het Latijnsch en Cyrillisch al
phabet hebben hetzelfde recht en
leder in geheel het. Riiks-grondgebied
mag deze vrij gebruiken. Het ko-
wHaariemsche
Handelsvereeniging, die de volgende
rede hield:
Mijnheer de President, geachte
vergadering.
Als voorzitter van de Haariemsche
Handelsvereeniging is het mij een
aangename plicht, u het welkom toe
te roepen in onze goede stad Hanr-
lem, de oudste stad van pnze provin
cie, met hare fraaie en aantrekkelijke
omgeving, waarvan ik hoop, dat u
nog gelegenheid zult vinden, te pro-
fiteeren.
Het heeft lang geduurd, voordat de
H. H. V. het durfde onderstaan, uwe
vergadering en het congres ten zij-
nent te uoodigen, want zooals alles
wat den Middenstand aangaat, eerst
langzaam hoewel geleidelijK zich ont
wikkelt, zoo is ook onze H. H. V. eerst
na langjarig bestaan, zoowel finan
cieel en als organisatie sterk genoeg
daarvoor geworden.
Thans echter geloofde zij zich daar
toe niet alleen in staat, maar was zij
ook daartoe gezind, omdat zy dunk-
baar voor het veie goeds, dat de Mid
denstandsbond reeds tot stand bracht,
een vol vertrouwen heeft in het wel
slagen van het werk, dat onze Bond
voornemens is, opnieuw op zich te
nemen, in het belang van onzen Ne-
derlandschen Middenstand, die in de
zen benarden tijd zooveel hulp en
steun noodig heeft en die in de toe
komst lioop ik ook waard zal blijken.
sssprr i sr
«je
p worden behandeld met den ernst en
burgers.
7e. Al de erkends godsdiensten mo
gen vrij en openbaar worlen uitgeoe
fend De Orthodoxe, Katholieke. Ro-
grondigheid waaraan we gewoon zijn
alles ruet de bedoeling onzen Midden
stand krachtig te maken in den strijd
ineinsche en Muze'.raansche dienst, die om z'Jn bestaan (want dien voert hij)
voorsl door onze bevolking worden t^8en de vele vijanden, die hem Lela-
beleden, zijn onderling gelijk, en heb-Sen; en die dat nu juist wel niet doen
ben dezelfde rechten tegenover deu
Staat, De wetgever zal zorg dragen, in
overweging dezer principes, den biech-
telijkcn vrede te waarborgen, gelijk
vormig aan den geest van het op over
levering gegrond geloof van geheel ona
volk.
8o. De kalender zal zoo spoedig mo
gelijk tot eenheid worden gebracht.
9e Het grondgebied der Serben.
Croven en Slovenen omvat het ge
bied waarop ons drievoudig genaamd
uit vijandschap tegen ons als perso
nen, (intussclien wij worden er toch
door getroffen) maar omdat men nu
eenmaal denkt, dat de Middenstand
zijn tijd heeft gehad en nu maar moet
verdwijnen, zoo op de manier van
„der Molir hat seine Schuldigkelt ge-
tan, der Mohr kaun gehen".
Wel nu M. de V. het zal aan ons
Middenstanders zelf liggen, als men
hierin slaagt Wanneer wij goed wak
ker worden, dan staat het bij mij
volk, in groote massa's en onafgebro-j vast, dat onze Stand nooit zal ver
ken. leefde. Het zal niet verminkt dwijnen, omdat hij dan zijn recht
kunnen worden zonder schending van van bestaan zal bewijzen en niet al-
hcl eigen lielang der gemeenschap.
Ons volk vraagt niets dat e&u ander
bezit. Het wil alleen hetgeen hot toe
behoort. Ilct wil zich bevrijden en
üjn eenheid ontwerpen. Daarom wei-
leen dat recht, maar ook de zegen
van zijn bestaan voor de geheele
Maatschappij.
Men moet niet vergeten, dot juist
in den Middenstand kapitaal en per
soonlijke arbeid vereenlgd is en sa
menvloeit, wat een bijzonder belang
in den arbeid schept, dat ia een amb
tenaarsstand nooit te vinden zijn zal,
zoolang de doorsnede mcnsch niet op
een zoo hoog standpunt slaat, dat hij
zijn taak opval sis eeu heilige laak.
Voor iiet oogenblik zijn we, gelet op
hetgeen we in deze dagen van amb-
tenaarswerk te zierj krijgen, zoover
nog niet.
Dat onze Middenstand in dezen
strijd oin het bestaan door u verstan-
uig en degelijk wordt geleid, dat we-
.li wij allen en daarom sjireek ik
hierbij ook mijn vaste overtuiging uit
in iiet welslagen van dit onder uwe
leiding te houden congres.
Moge het ons al weder nader bren
gen tot een goed georganiseerden en
innerlijk sterken Middenstand.
De heer H. Koppel Jr., voorzitter
van het congres, dankte den heer
Smit voor zijn welkomstwoord en
de Handelsvereeniging voor liaar
schitterende ontvangst en hield daar
na de
Openingsrede.
Spr. deed opmerken op 't derde
lustrum vau den Bond niet een te
rugblik op het verleden te willen
werpen, maar zich meer met 't he-
den en de toekomst te willen bezig-
houden. Hij schetste daarna de ui-
drukken door hem opgedaan in de
jaren dat door hem het voorzitter
schap van den Bond is waargenomen
cu ging na den weg die naar zijn
meening dient te worden ingeslagen
cm te komen tot een hechte, sterke
en invloedrijke organisatie, waarbij
door hem voorop werd gesteld 't on-
omslootelijk feit van 't goed recht
van bestuan van den middenstand,
dat inzonderheid nu klaar aan den
dag is gekomen, gezien de slechte
en onbevredigende distributie van in
kwaliteit soms minderwaardige le
vensmiddelen, waarbij tevens is ge
bleken tot welke ontzettende prijs
stijgingen en woekerhandel men
komt indien zich niet vakkundigen
doch gelegenheidshyena's werpen op
den klein- en tusschenhandel.
Hij laakte den kettinghandel en
deed opmerken dat de weiten en de
maatregelen door de Regeering ge
nomen, niet baatten en dat die in
tegendeel alweer op den gewonen
i handel drukken en de vakhandelaren
in de uitoefening van hun zaken be-
lommeren, ja reeds een aantal
slachtoffers maakten. Men weet niet
j waar 't einde is. Meer dan ooit heb
ben dan ook de middenstanders te
strijden voor hun goed recht op een
I onafhankelijk bestaan, maar daar
voor is noodig dat allen zich als één
man geven en dat zij naast persoon
lijke werkkracht zich ook geldelijke
offers getroosten,
j Daarna gaf spr. een overzicht van
I't geen in het afgeloopen jaar door
't Bestuur is geuaan en daarbij zette
luj uiteen dat met de bescheiden
I middelen die aan 't Bestuur ten dien
ste stonden, 't niet meer kon doen
en dat, omdat 't overtuigd is dat
meer daadwerkelijk moet worden in
gegrepen, een voorstel op de agenda
is geplaatst tot reorganisatie van zijn
werkzaamheden. Van 't besluit dat
hieromtrent genomen zal worden, zal
afhangen of 't nog langer de verant
woordelijkheid die op 't Bestuur rust
zal kunnen dragen. De omvang,
dien de Bond heeft gekregen. de
I werkzaamheden die reeds (hans en
in de toekomst nog zullen worden
vermeerderd eischen, dat goed ge
salarieerde krachten, die zich geheel
aan den Bond geven, onder toezicht
van 't Bestuur, worden aangesteld.
Een tweede voornaam punt dat
niet minder een eerste voorwaarde
voor de middenstandsbeweging is,
is, zette spr. uiteen, de vakorgani
satie. Hij legde er nadruk op, dat
een hechtere, rneer aaneensluitende
organisatie noodig is. De vakken
dienen zich plaatselijk afzonderlijk
te vereenigen en deze moeten lande
lijk in een Bond worden saamge-
bracht. Die Bonden met algemeene
Handels- of standsvereenigingen
vormen samen een middenstands
bond. aan welks hoofd staat een be
zoldigd directeur met zijn staf onder
toezicht van 't Bondsbestuur.
Alleen daardoor, altlus spr., zal
een hechte band onderling en ook
met 't Hoofdbestuur worden gevormd
ter behartiging van algemeene mid-
denstandsbelangen, terwijl de vak
bonden, ieder voor zich, met steun
van 't Hoofdbestuur zoo noodig, de
vakbelangen moeten behartigen. Om
dat alles le verkrijgen, zal een flin
ke propaganda voor den Bond moe
ten worden gevoerd onder leiduig
van den Directeur en zijn staf, die
ook de redactie eventueel exploitatie
van 't orgaan voor zijn rekening
krijgt.
Tevens is 't een eisch dat de direc
tie zal moeten resideeren in de
plaats waar zij onder het dage-
ïijksch toezicht is van den verant
woordelijken leider en verder zal liet
noodig zijn, teneinde meer voeling
der afdeelingen onderling en meer
aunraking met 't Bondsbestuur te
bevorderen, dat naast de algemeene
jaarvergadering, nog één A twee ver
gaderingen per jaar plaats vinden,
waarop dringende eu belangrijke on
derwerpen besproken worden. Zie
hier, aldus spr., in groote lijnen
aangegeven, w aartoe 't volgens mij
ne meening zal moeten komen.
Slechts door centralisatie van het
beheer en door een goed onderling
verband zal een goede en krachtige
samenwerking verkregen worden.
Daarna vestigde spr. de aandacht
op 't belang van de keuze van de
Bondsbestuurders en herdacht hij
den heer Fiedeldy Dop.
Eindelijk deed spr. een opwek
king hooren om moedig den toe
stand onder de oogen te zien en om
van een gevoel van saamüoorigheid
hlijk te geven. Wanneer, aldus be
sloot spr., de nood 't hoogst schijnt
is de redding nabij en die redding
hebt gij, volgens mijn innige over
tuiging, in de hand, door u vast aan
eengesloten te doen gelden, elk onder
ling geschil, zoo dit mocht bestaan,
te vergeten of te beslechten. De strijd
tegen een geineenschappelijken te
genstander is zwaar en eisclit een
aaneengesloten tactische verdediging,
die niet bemoeilijkt moet worden
door onderling krakeel. Laat uw ert-
tlok vrij hooren, maar laat die billijk
en opbouwend zijn en rekening hou
den met alle omstandigheden, waar-
nrter we thans verkeeren.
Ik hoop dat de beraadslagingen,
die wij heden zullen houden, daar
van xullen getuigen, opdat 't nieuwe
tijdperk, dat we thans Ingaan, de
kroon moge zetten op 't geen tot dus
ver reeds verkregen is, opdat latere
Bestuursleden zullen kunnen getui
gen: ,,de vijftiende algemeene Bonds
vergadering van den Middenstand
was de grondlegster van ons vrij en
onafhankelijk bestaan".
Aan het einde zijner openingsrede
bracht de heer Koppel hulde aan de
nagedachtenis van wijlen het oud-
I Eerste-Kamerlid Scholten, die heden
ter aarde wordt besteld. De voorzitter
ging na hoeveel de Middenstand aan
hem verschuldigd is, getuige zijn ont-
vangst van het congres te Groningen
j in het vorig Jaar, ook wat hij deed
voor verschillende Middenstandsin-
stellingen.
Het bestuurslid de heer D. P. Ro
denberg uit Groningen zal heden op
j het graf een krans leggen namens
j den Middenstand.
De vergadering hoorde deze woor-
den, evenals die omtrent wijlen den
heer Fiedeldy Dop staande aan.
De voorzitter verwelkomde daarop
den Comm. der Koningin, Jhr. mr.
Dr. A. Röell, den vertegenwoordiger
j van den minister van Landbouw Mr.
I Everwijn, de bestuursleden van N'e-
derlandsch Fabrikaat, van den R. K.
en den Christelljken Mlddenstands-
bond.
j Besloten werd een telegram van
I eerbiedige hulde te zenden aan de
j Koningin.
Jaarverslag,
j Hierna werd mededeelmg geaaan
vau het jaarverslag van den secreta
ris, den neer H. Hermens Moons, uit
I Amsterdam.
in zijn inleiding herinnerde de sa
mensteller van het jaarverslag aan de
klacht in liet vorig verslag geuit, dat
de regeering absoluut onwillig b!eek
om den Middenstandsbond te erken
nen. omdat de organisatie niet de
groote massa achter zich had en om-
da: de aangesloten vereenigingeu te
veel als oenheden versnipperd optra
den. Dc verslaggever gaat dan voort
Wat heeft de Regecring dan voor den
Middenstand in dit afgeloopen jaar
gedaan? Niets!! Bij alle maatregelen
die uit economisch oogpunt noodza-
I kei ijk bleken, lag een kern in van
onrechtvaardige behandeling van den
Middenstand. Zij zweemden naar
Staatssocialisme en dientengevolge
naar den ondergang van den Handel-
drijvecden en Industrieelen Midden
stand. En als motief voor deze han
delwijze was schijnbaar de leuze De
handel saboteert alle Regoerings-
maatregelen, zooals Minister Posthu
ma zeide op 21 Juli in de Eerste Ka
mer. Deze krenkende woorden van
eeu hoóge plaats af gesproken door
een Minister van Handel, moet toch
wel waarheid bevatten, maar Zijne
Excellentie heeft eenter geoue bewij
zen aangebracht en daarom is met de
bekende vrijheid van zeggen van
Z. E. hij niet au serieux te nemen
Men kan gerust Zijne Exceüeotie's
woorden omkeeren en Z. Excellentie
zeggen Minister Posthuma saboteert
handel en nijverheid, saboteert den
Middenstand, en uw naam za! met al
Uw goede persoonlijke energieke hoe
danigheden niet als rechtvaardige mi-
msttr worden opgeteekend in de ge
schiedenis dezer zwaar bewogen tij
den Aan waarschuwende woorden
onzerzijds heeft het niet ontbroken.
Het saboteeren van handel en nijver
heid is voetstoots te bewijzen, ja, elk
afzonderlek vak kan dit voldoende
aantooneu.
Minister Po3thuma zwichtte steeds
voor de eischen van fabrikanten en
importeurs de meeste distributiekoe
ten kwamen niet ten laste der gemeen
schap. maar voor het grootste ge
deelte ten laste der Middenstanders
Bij doorgaans de -meeste artikelen
waarvan maximumprijzen vastgesteld
werden, kregen de fabrikanten den
pi ijs dien het artikel kostte in vrijen
handel, maar werden de distributie-
kosten verhaald op den handel, in
dezen den Middenstand. Is het dsn te
verwonderen dat de winkelier, arti
kelen die veel hooger ingekocht zijn.
slechte noode afgeeft en is het dan te
verwonderen, dat, gezien het steed*
haruueXkig tegenwerken van de Re
geering, ue Middenstand even hard
nekkig vasthoudt aan zijn bestaan en
trawiL staande te blijven!
l>o Middenstand heeft zich neer te
Nggou bij de soms onzinnigste rnaat-
rege.en. aie uit vakkundig oogpunt
geuee, verkeerd zijn, eu lasten ieggen.
ze.is financieele uuueelen alleen op de
schouders der Middenstanders, maar
voordeelen opleveren aan fabrikanten.
Is dat dan ue lasten evenredig doen
dragen door de gemeenschap 'I Mag
dm een Minister zeggen De Handel
saboteert de maatregelen der Regee-
riug, ais deze zich verzet tegen par-
tijuig genomen maatregelen l
Eén middel ia er. ma.tr ook slechts
een enkel Algeheels aaneensluiting
van de organisaties op alle gebied en
geen versnippering door persoonlijke
belangen, of welke andere oorzaken
dan ook. Dit eenig middel kan red
ding brengen. Alleen als wij voor
I elkanders belangen opkomen, kunnen
wij ons nog staande houden. Alleen
als persoonlijke of provinciale beian-
g-iu op zij gezet worden en de alge
meene Middenstsndsbclangen door
tusschenkomst van het bondsbestuur
behartigd worden, kan iets goeds ge-
I beuren, kan nog iets terecht komen
van onze grootsch opgezette organisa
tie. Daarom wacht U voor versnippe
ring van krachten, door wie ook voor
gesteld.
Geklaagd wordt er ook over. dat de
froote pers de middenstand beechul-
igt als uitbuiter van het volk en de
secretaris is van oordeel, dat zij de
openlijke uitingen van volkswoede,
door het inwerpen van ruiten en plun
deren, in vele plaatsen voorgevallen,
op rekening te stellen is vau de ver
keerde voorlichting door de groote
pers. Met kracht dient eeu actie van
de drie Middenstandsbonden uit te
gaan, om dit kwaad te bestrijden en
te maken, dat hel hoor en wederhoor
worde toegepast, schrijft de samen
steller van het verslag.
De inwendige organisatie, verle
den jaar op het congres zoo warm
door Posthuma aanbevolen, begint
baan te breicen en hoe men ook
denkt over de splitsing der Christe
lijke Middenstanders, dit jaar vol
trokken, en de reeds vroegere af
scheiding der Katholieken, ten slotte
bereiken de organisaties toch haar
doel, nl. verheffing van den Midden
stand. Een gelukkig verschijnsel ls
het. dat de drie Bonden thans meer
met elkander in aanraking komen en
zelfs in de laatste vergadering een
permanente samenwerking verkregen
is door het instellen eener vaste
commissie, bestaande uit de voorzit
ters en secretarissen der drie Bon
den, die geregeld met elkaar zullen
i voeling houden en daardoor de alge
meene Middenstandsbelangen over
i:et geheele land zullen kunnen be
hartigen.
Nu de pogingen om de politieke
partijen te bewegen -om candidaten
bij" de Kamerverkiezingen van den
Middenstandsbond hebben gefaald,
wordt het betreurd, dat een groep
middenstanders, niet bij een der bon
den aangesloten, een Middenstands
partij iieeft gesticht.
Tot heden iieeft de regeering niet
willen inzien, dat de middenstand in
dezen tijd bewezen heeft onmisbaar
te zijn voor de samenleving.
Op de gerechtvaardigde klachten
stelde de Minister alleen voor, dat
regeeringsaccountants zouden na
gaan, of inderdaad de zaken door
den oorlog waren achteruitgegaan.
Met gerechte fierheid, zegt de ver
slaggever, Jieeft de middenstand dit
aanbod geweigerd.
Gehoopt werd, dat het nieuwe Ka
binet zoo dra mogelijk den vrijen
handel zal herstellen.
Herinnerd wordt aan de benoeming
van de Rijksmiddenstandsadviseurs,
die niet de nijverhetdsconsulenten
samenwerkend den middenstand In
alles moeten voorlichten en in over
leg moeten treden met de midden
standsbonden. Mededeelingen wor
den gedaan over het consulentschap
voor den middenstand, de credietban-
ken, de bureaux van advies, de Al
gemeene Borgmaatschappij voor den
.Middenstand, de Middenstandshypo
theekbank en Informatie- en Incasso
bureau.
Mededeeling wordt gedaan van de
verschillende rekesten en ontvangen
antwoorden.
Door de commissie, die in op
dracht had te onderzoeken ln hoever
een middenstands-propagandabureau
door den Bond in het leven kan wor
den geroepen, is een programma op
gesteld. Dit luidt als volgt:
De Bond vestige te Amsterdam een
vast Bureau van Organisatie, Voor
lichting en Propaganda.
Het Bondsbestuur benoeme eon
Hoofd van dit Bureau met den titel
van Directeur.
Het Bureau regelt den Voorlich
tingsdienst.
a. Behandelt alle aanvragen van
Vereenigingeu om sprekers en voor
ziet daarin.
b. Adviseert, wanneer daartoe aan
leiding bestaat, aan de Vereenigm-
gen bepaalde onderwerpen te doen
behandelen door vanwege hel Bureau
uan to wijzen sprekers.
c. Het stelle zich in verbinding met
hen, die als sprekers in aanmerking
kunnen komen en regele de voor
waarden van hun optreden: dog,
uur, plaats, honorarium, alsmede het
onderwerp.
Omtrent de organisatie wordt op
gemerkt:
liet Bureau bevordere:
a. De toeneming van het aantal
der aangesloten Vereemgingen;
b. De oprichting van vereenigiff-
gen;
c. Verbetering in de organisatie der
Vereemgingen;
d. Het contact tusschen den Bond
en de Vereemgingen;
e. de Vakorganisatie;
f. De verkenning der organisatie
bij de Overheid..
Door het Bureau worde een krach
tige, wel geoiganiseerde propaganda
gevoerd mei woord en geschrift door:
a. Verkondiging van de gedachten
en plannen door den Bond voorge
staan.
b. Waar noodig, leven en actie te
wekken en aan te wakkeren voor ge
organiseerde samenwerking.
c. Aansluiting bij en ^richting
van vakvereenigmgen te bevorderen,
in samenwerking met de speciale
bonden en organisaties der verschil
lende vakken.
d. De belangstelling en het stands
bewustzijn bij de individueele Mid
denstanders te wekken; ze te overtui
gen van het nut der Bonds-idee.
De kosten van het Bureau inclu
sief salarissen, reis- en verblijfkosten
te ramen op totaal f 5000.de ge-
srliriftversprelding op 1 1250.—
Honoraria voor sprekers: een eer
ste lezing (in manuscript) f 40.vol
gende lezingen van het zelfde manus
cript f 15.—, plus vergoeding van
reiskosten eerste klas f 7.50 per dag
en f 10.— voor dag en nacht.
(Zie ook 1ste Blad).
Pers-OTerzlcht
Het nieuw* kabinet.
De Telegraaf is met de sa
menstelling van 't ministerie niet in
genomen. Ze concludeert:
In stede dat 't geschokt vertrouwen
hersteld is, ln plaats van dut we nu
een periode zijn. Ingetreden, waarin
het Nederlandsche volk vol vertrou
wen de toekomst kan tegemoet gaan,
sterk ln het besef, dat het krachtige
leiders had en de baan van kleine po
litiek, waarin ons publieke ieven ru
eenmaal geklemd is, nu eindelijk door
een daad ware verbroken, Mijfl het
oud-zeer voortkankeren.
Het ware ons lief geweest, indien
een krachtig nationaal ministerie een
I nieuwe aera had ingeluid en wij het
1 met vreugde hadden mogen begroe
ten, vol hoop op tijden van opbioel en
herleving uit de inzinking en demo
ralisatie van het heden.
Wij zien nu echter de toekomst met
bezorgdheid tegemoet, nu er geen
rust en bezonkenheid is gekomen, en
geen enkel symptoom wijst op gezon
der verhoudingen op economisch en
politiek gebied.
De Nederlander doet, na de
moeilijke tak van 't nieuwe ministe
rie in dezae dagen te hebben uiteen
gezet, opmerken:
Wie optreedt om orde tc scheppen
in de verwarring, door den oorlogs
toestand ontstaan, om ons financieel
bovert water te houden, en om tegen
over vriend en vijand onze onafhan
kelijkheid en volksbestaan te hand
haven, verdient, al slaagt hij maar
half, den dank der natie. Eerc hun
die het aandurven! Moeite en strijd
gaan ze tegemoet. Maar plicht van
geheel dc Volksvertegenwoordiging is
het, met vreemde krachten hen te
steunen. Allereerst rust die plicht cp
rechts, dat nimmer anders dan op
bouwende kritiek behoort te geven.
Het afbreken late het over aan an
deren.
1 Voortvarendheid, vastberadenheid
c-n voorzichtigheid zij de icuzt. van
het nieuwe Kabinet; flinke steun en
loyale oppositie de leuze der Volks
vertegenwoordiging.
Maar bovenal; vertrouwen stellen
op de hulp en den bijstand van een
Allerhoogste.
Dan maar ook alléén dan kun
nen wij dc toekomst rustig tegemoet
gaan.
Het Volk zegt:
Wat ons betreft, van ons heeft het
kabinet-Ruys alleen oppositie le ver
wachten, wanneer het die ooor zijn
gedragingen of nalatigheden oproept
In haar verkiezingsprogram bezit on
ze partij den leiddraad voor hare
houding ook als oppositie. Naarmate
het ministerie meer in de richting
van dat program werkt en dus r aar
ons inzien aldus het best de urbeiders
belangen en landsbelangen dient op
de wijze waarop dat in dezen zwaren
tijd noodig is, kan het onzerzijds op
welwillenden steun rekenen. Naar
mate het tegen dat program ingaat of
de ernstige vingerwijzingen die het
bevat achteloos en roekeloos in c'en
wind slaat, zullen wij te meer ons
i best doen om het van den aardbo-
1 dem te doen verdwijnen. Wij treden
overigens het kabinet onbevooroor
deeld tegemoet en zullen met gespan
nen belangstelling van de eerste poli
tieke perspectieven, die het weldra zal
j openen, kennis nemen.
De c r 1 s i s-d u u r.
D e T ij d schrijft:
De thans opgeloste crisis heeft on
getwijfeld lang geduurd. Intusschen,
houdt men rekening met de moeilijke
omstandigheden en den onzekeren
j stembus-uitslag, dan ls de crisis duur
niet buitengewoon geweest,
j In 1913, toen het ministerie-Heems*
kerk vervangen werd door liet extra-
parlementair Kabinet Cort van der
j Linden, was er géén oorlog en duur-
!do de crisis toch óók ongeveer twee
maanden.
j Iii 1908, toen het ministerie-de
1 Meester viel, was de crisis-duur zeven
j weken en in 1905, toen liet ministo-
rie-Kuyper aftrad, zes weken,
j In 1901 en in 1897 ging het voor-
I spoediger: ar. Kuyper en mr. Picrson
I hadden ieder slechts één maand noo
dig om een Kabinet te formeeren.
Het record sloeg mr. van Houten
in 1894: de crisisduur was destijds 10
dagen.
Gaat men nog verder terug, dan
ontmoet men nog eenige malen een
duur van één maand en zelfs twee
keer een crisis duur van twee maan-
den, nl. in 1874 en in 1883, toen beid#
jaren een ministerie-Heemskerk op-
trad.
j De crisis-duur vaq dit jaar was
i ruim twee maanden. Vooral de vtij-
jzinnigen hebben hun ongeduld ter-
i nauwernood kunnen beheerschen.
Toch was een duur vun twee maan
den niets ongewoons; zeker niet dit
Jaar.
Blcosalaot
D* Broodvoorziening.
De thans afgetreden minister van
landbouw heeft d.d. 9 dezer nog een
brief gericht tot de Algemeene Synode
van de Ned. Hervormde Kerk, de Ge
nerale Synode van de Gereformeerde
Kerken in Nederland, de Evangelisch
LuUiersche Synode, de Algemeene
Kerkelijke Vergadering der Hersteld
Evangelisch Luthersche Kerk. d*
Commissie tot de Zaken der Kemou-
strantsche Broederschap, het bestuur
der Algemeene Doopsgezinde Sociëteit
de Centrale Commissie tot de Alge
meene Zaken van het Ned. Israelis-
tisch Kerkgenootschap en tot mon
seigneur H. v. d. Wetering, aartsbis
schop van Utrecht, ten opzichte van
den hachelijken toestand van de
broodvoorziening.
In den brief wordt er op gewezen
dat de opbrengst van 'toogstjaar 1917
—1918 die van het voorafgaande jaar
niet in eenige mate van beteekenls
zal overtreffen en dat nu de voorraad
bultenlandsche grondstoffen zoo goed
als verbruikt is.
Berekend wordt dat t o t begin
Juli 1919 de bevolking op
een rantsoen vun 200 gram
per persoon p er dag haar
d agel ijl sch brood ksn nut
tigen, doch daaraan wordt toege
voegd dat nog geenszins de kans ia
uitgesloten, dut er tusschen-
tijdsstaguatle ontstaat.
Men zal namelijk in consumptia
IinoeUn brengen hetgeen gedurende
de voorafgaande maand is ingeleverd.
De maandelijksche inleveringscijfers
van hel afgeloopen oogstjaar wisselen
I tusschen 16.000 ton en 43.000 ton;
slechts twee malen ls echter een hoe-
I veelheid, grooter of gelijk aun de
maandelijksche behoefte, ingeleverd,
j De aanvoer van broodgrondstoffen
uit Amerika is zeer gering en zal
nauwelijks voldoende zijn om de
maandelijksche tekorten aan te vul
len. Welke de gevolgen zullen zijn,
wanneer onverhoopt een lading graan
mocht vergaan of op andere wijze
grondstoffen onbruikbaar mochten
worden, behoeft geen nadere verkla
ring.
Wanneer de landbouwers niet tal
men hun door de regcering benoodig-
de oogstproducten, zonder iets
achter te houden, in te leve
ren, behoeft de kans op stagnatie niet
te bestaan, maar dan dient er tevens
sneller en meer ingeleverd te
worden dan het vorige jaar is ge
schied. Nu kan niet geloochend wor
den, dat in het afgeloopen jaar nog
zeer veel graan aan de gemeenschap
onthouden is. Ook Ihans tiert, on
danks de uitgebreide regeeringsmaat-
regelen de sluikhandel wederom we
lig. Het. behoeft echter nauwelijks be
toog, dat, zoolang men het eigen bo
ven het algemeen belang stelt en het
besef niet aanwezig is, dat men door
onthouding aan de gemeenschap van
hetgeen zij allerdringendst van noo
de heeft, een groot onrecht begaat,
ondanks alle regeeringsmaatregelen
de sluikhandel zal blijven voortbe
staan.
Wanneer het mij wil voorkomen,
dat het besef vau de uooden van dezen
tijd alom en in 't bijzonder ten plat-
telande nog niet tot alle merschen
voldoende is doorgedrongen, doe ik
zegt de heer Posthuma tenslotte
een ernstig beroep op uw medewer
king, opdat de voorgungers uwer go-
zindte dit besef kunnen verlevendi
gen. Ik twijfel niet, of een krachtigs
opwekking hunner zijds zal hare goe
de uitwerking niet missen.
