HAARLEM'S DAGBLAD
Van onzen reizenden Redacteur
In België.
«ög&irss£srzA,anftvvsw1-•
Buitenlandse!) Overzicht
Onze Lachhoek
I"*ezsïlletoïs
Qe Teruggekeerde
door don heelen tramwagen «to: „pon
de dxju" van verbazing Ring.
Een andere khaki-geie vertelt van
jde vreee van de Boches ale ze ge
vangen genomen werden en boe ze
«tonden t© beven en te sidderen op
bun beenen.
En dan in bet begin hadden te
vreeeelijk te lijden van het ongedier
te: de looekene, zullel Laat nou maar
niemand het ontkennen, zie d'r een,
want we hebben allemaal ln de lua-
kes gezeten. Dat kwam, omdat er
geen gelegenheid was om in de eer-
Antw.erpen, Zondag.Hier-eu-daar merk je te Antwerpen ete jaren het slaapstroo te verver-
toch wei ïeto vreemds. Op de boule-i achen. Bh, Je kon het de jongens an-
Het reizen in Belgié is op dit oogen- vards zijn de groot© hotel-restaurant» e WaJine©r ze bij de kachel za-
blik nu niet bepaaiö geriefelijk. Het „Weber en „Motiöpoie potdicht,) werden Oei oei
verkeerswezen is nog geheel gedeB- jwelk lot ,,La Flandre" op de Groen-i
organiseerd. Niet alleen, doordatplaats déelt. De nieuwe Belgische over-j WAt 'J ®fD gescnokschou-
treineii niet loopen, maar ook de te-neid heeft onmiddellijk deze hotels der- Ben dikwijls maar op den
legraaf, telefoon en het postverkeer gesloten, wegens verstandhouding met aarden grond gaan slapen, om er
werken nog niet, het laatste tenmin- den vijand, zegt men. Waarbij te be-1 niet weer in te komeu.
8te nog niet internationaal. Je denkt denken valt, dat de eigenaars van! Zoo vertellen de moegestreden sd-
niet altijd om en dan geeft 't aan- J „Weber" eu „Metropóle" DuiUchers daten van hun wederwaardigheden.
VRIJDAG 29 NOVEMBER 1918 TWEEDE BLAD
Derd» raakt.
51
leiding tót het maken van flaters. Je zijn.
Btapt een „public telephone" binnen j Schrille tegenstelling met de feesten
en hoort, dan: „De tillefon nej-e dle-e de vlaggen en de vroolijke menigte,
marsgeert nog net". Hoe waardeer Je je op de Zulderlel een gapend
au Ik i gemakkelijke treintje, nu T er ÏBk a, w,mrS. tn tet
niet is; maar bet geelt het voordeel,
dat je nu eens andere deelen van de
landstreek tussrben Rorendaal en denk«" ,htt »»r'
Brussel ziet. I logsiaren weer op te bonwen.
In den vroegen niorgïii aan de °P sommige groote magazijnen leo»
grens zit de luitenant, commandant1J® tekenende aankondiging ,,Ge-
van den grenspost, nog by de kachel p WeKe0B fföbrek »»-
In d« buurt van Mechelen begin
je meer van het oorlogswee te zien.
Er zijn hier zware gevechten gele
verd tegen het terugtrekkend leger,
dat naar koning Alberts getuigenis
to de Kamer 2i maand alleen heeft
gestreden tegen het machtige Duit-
sche leger, over de geheele breedte
l van het land; Van Luik tot -A-nl*
j werpen eerst, daarna tot den IJzer.
te duucii.wlien'sergaaul «lor een IDo CompJmïo'AuVlisï, di, blijkbaar! Op verscheiden 'plaaUra zijn de
derc schuur llaneerend, dan waar de i va" d® roofzucht der Duitschers ve®l huizen kapot geschoten. De steenen
officii i zijn eenzame wacht heeft, fc'Hjdwi heeft gehad, deelt dit in hei waren netjes opgestapeld, om die
roept, als 'k langs kom: ,,L' gaat ze- v?,£6n" raambiljet mee ..Malgré Ie' voor lateren herbouwt® bewaren
ker naar Belgié? Dan moei u zich bij P 8£e le, vandahsme dee Teutons dus je muren langs den weg we-
den luitenant aanmelden". De luiu-™M-fms het kalkgebrek ,„t.p,ld ln-
I r
de gevels ziet men tekens 'de woorden:
„Fliegerschülw".
Op den weg tusschen Mechelen en
Brussel had 'k m'n avontuur. In het
dorpje Ellewljt snorde oen groote grij
ze legerauto achter m'n fiets aan er
toen 'k omkeek, om te zien wat er
met die langs het voetpad aanschuren
de auto gebeurde, hoorde 'k tot m'n
verbazing een kort; „V'ous êtes arrê-
tól"
Gearresteerd door een Belgisch offi
cier. 'k Stopte dan ook en antwoord
de met de vraag: „Pourquoi <v.!.n? Je
suis journaliste hollandais!" Of 'k me
dan legïtimeeren kon. M'n pas deed
goeden dienst en als weerwraak
vroeg 'k, als 'k dan toch gearresteerd
was, of 'k dan niet naar -Brussel ge
bracht kon worden, want. 'k had meer
dan genoeg van de onaangename,
klimmende wegen in het Belgische
land. Er was geen bezwaar legeu,
maar daar de auto pas laat in den
avond naai- Brussel moest, ging 'k
maar liever op de „vélo" „fiets"
kent men hier niet verder. Zoo hep
m'n arrestatie af! De officieren waren
op zoek naar verdachte Jiedeij. Duit-
sche vrienden of activisten, in beider
lei opzicht wist 'k me van vreemde
smetten vrij.
ueii luiuLiiiiin, auiimeiueii u© ïuiio-
haul »mst door ra zh Bchenienu ka--. w a i Jlabt» van eemetseUL Vee] percee-
ook
- -e groole hotels te Brussel en te
gie binnen. Douane .SS en van SLS"" J?.f»g Antwerpen, waar i, beschadigde
Belgische grenswachten merk k niets -
rank-en-vri> loop 'k over de hob-
it ie aau de spiegelruiten waren dichtgeplakt me^
,,....uutuo.i»OT j"ju. maar t Gen-
k 11 - -- traal-station zat potdicht en twee
heikeien do NieuiesUkal van hel0„nte„ verzekerden, dat de eerstel IeMechelen.de kardm»al»tad,
grensdorpje Esschen m, waar k voor tien dagen nog geen treinen zouden waai' de indrukwekkende versierde
teerst, hotz\\ urt-geel-rood der Dclgi- rijdou en dan alleen nog maar voor mi- kathedraal vun kardinaal Mercier
scho dne-tleur huis-aan-huis zie uit- j Iitairen. D© terugtrekkende Duitecheve gtaat, was 'k vanmiddag nog even.Er
nangen. i hebben overal het signaalwezen ver-wa^ OÜ den Zondtut ontzaglijk veel
4°n rUk;terar^n vandaal h?!n^ vS op d. Pleiziergangers
is 't anders. Nu kom je niet meer zoo hangen er. in de muren va "de spoo"naar Bruasel Aritwerpen^ar
gemakkelijk.binnen, tenminste als je wegviadueten zijn liier-en-daar ga- daartusschen ook troepen marenee-
gcen door den Belgischen consul ge- ten geslagen, blijkbaar om er ontplof- repde vluchtelingen, van wie velen
viseerden pas hebt. ik zie de Belgi- feilde, stoffen in te kunnen bergen, met bed en hulster bepakt van de
scho soldaten, die ecu uitstekenden teneinde de viaducten op te blazen. Nederlnndsche grens geloopen kwa-
hulruk maken, goedgekleed als ze zijn Maar j« kunt, met een atoomtrammetj© men om n„n oud6 haardsteden te
en met een gezond-kleung gezicht, in van Antwerpen naar Mechelen en 7o©ken Wat zullen velen er
lange colonnes optrekken. Ze gaan „daor vindt g© schoo'.ne voiturekes, rug I L. «»n
de dorpen in de grensstreek bezetten oni or me© naar Brussel te raa-deu". van !^eerï na j n n
om er al wat er door komt te kunnen De stoomtram was er en al ia zoo'n den Duts. De haat tegen de Dult-
coritroleeren. Overal zie je dan ook boemelding nu ook ©en re.s-iustru-1 schers is dan ook algemeen en z^
de bronagehelmde krijgers en jo komt ment. dat jo veel tijd doet verliezen,; zijn voortdurend liet middelpunt van
er hief, door, vóórdat jo je behoorlijk ie hebt het voordeel, dat je eens rustig epotliedjes. Te Brussel en te Meche-
geleglmiteerd hebt. En 't is of de sol- met de Belgen in gesprek komt. Hun len -jj de straatzangers ultne-
datcu het niet alleen af kunnen, loopt heb hart soms vol. zoo gróót; is d maken. Ieder voorbij-
want k zie bij de grens een auto mei de vreugde over d© verlossing. Het ™e e 10 rentimes lW)'n
pohlie uit Antwerpen aankomen. Ze jougo conaucteurtje, wiens kiasso ganger kocht voor
gaan den rood-wit-nlauwen paal voor (lichting) nog niet binnen (opgeroepen i i voddig papiertje, waarop de g e-
bij om een bezoek aan liet Nederland- i®> plant zich parmantig in onzen coupé genheidsdichter zijn talent had ult-
sche Nispen te brengen. „Diensua-en verhaalt van do aanmatiging der gestori.Les confessions de Guilleau-
ken" zegt de sergeant en laat de Bel-Duitsch® officieren. Do jong© man ver- me jl" of Zotte Glele (Guüleau-
gen Nederland in. De douane is nu telde het met haatwoorden,-die deden me\ terug van den oorlog", gingen
ook weer op haar post en bemoeit zle.u.' "a'j ZIJ" gevoelens niet gauw hand toi band. Deze spotdings-
ziel» ook met andere zaken. Zoo nnlder zujlen worden. Hij staat er hst Bi
wordt iedereen, die naar Belgié ver-
ij zich heelt 1
-Levcnsmiddc
bureau. Als dat uiet gebeurd is, komt
u tliuis uw levensmiddelenïóiis lïlBar Iaot3!6 Boel» omvorte! Overal lanp
doe."zegt de ontvanger *Sf ©chende, opgc.-.ekte
i« in Belgis j Jfdam, lerrSi,ge™rv»t
»n- n I8 «ft I L kwn. vol bewondering,
a. oorbij hc|. gehuehlje, dal Do vrouwen, die o|. 'I. land welken,
wLPS". nï™ T >-Mm-PO»»11 Jwilwtt «n bet oogen!
BCl oun hee t, hebben do Pruisen een Ellk d,t lm„ m „ne„ tj,.u
prikitel-irnnilversperring acbtergcla- 2nii6n l1jn. den ïw„.„ „beid v,n
tor. t'.ven verder hebben ,e hooge haar over te nemon-Veien ziin or reeds
deuren met prikkeldraad dwars over thuis, met verlof. Omgeven van faini-
gk straat aangebracht, om er den pn vrienden staan ?n aan d© d©u-
niet alleen in. Als de ruiten a het Mtuuriijk niet ven het el
trekt gscraagd ol bij zich hèclï laten we-gonnetje beMe»», komen de lend'eiste altoei. ben
albclir.jten op 'liet Lev«iamidt|. ten. wrorden is de nw: te voor- te' Meibeieu was beter op de hodgle
bureau. Als dat niet gebeurd is, komt scb|in, b.ijkbaai reeds geschreven door met Fransche taal, geujk Wkjkt
uien de grens niet óver, vóór men in ee,u tiur^"al in den tijd tóen d® Duit- j'n „Les petits Drapeaux", een
het kaïitoór van den ontvanger een 8c"er® er u°h waren. Dio zijn er nu veej ge)jefd liedje in dez© dagen, dan
briefkaart heeft geschreven aan het vau or- Go jongens in de dorpjes, mefc j16fc Hollendsch, zooals het
Deyensjniddeienbureaii, om het "iK a'5S» dé' echoone lied: „Weij (mui na»r'P«-
trek to meiden: Anders krijgen zo ÏLÏftaStl rik» aontoont.
De mensche dio vrege waar gaat gij
naar toe
Me gaan de weerelt overwuine;
We gaan "naai- Paris; zeg kl ach men
deur toe,
Wij gaan de Fransouse overwinnen,
Ze trek® op met heulen boel,
Maar ze kreeg® op heule MD
Of do „Gedekenis van den slacl»
van I.ieuk", dat aldus begint.
De Beljes ryón mee ln de groete
viotoor®,
Met. kloeke moet ginhe ze naar dc door
En dan geel feer van de geloore
Nic: vriezs van liet vlei' oi looi,
Geel den weerelt die geeft ons kom-
plemente
Voor het geen dat in Lieuk is ter ge
schiet.,
De Klyue Beiges, voor zooveel icge-
rnente,
En vriesde of en beyde niet,
althans do een-of-andere goedgezinde i Eondi-acnrt. maakt macht' nepe der
oorlogsmeter uno marrame, z>eg«M!1 brave Heljea.
de Walen -- niet iels stuurde, om het Konink, de Wet, de LibartyL
eenzelvige verblijf in de^ loopgraven j Mechelen uil, kom je weer lieiiuneriu-
wat te veraangenamen. Als je in rl® gen sian Duiteclie bestuur legen. Op
„transjees was, dan had j© oen toe- l)e voorgevels dei' huizen heeft dc le-
'a"°> x /'"enk Ju in plaats van de ge- gei'administratie witte kalkplakkaten
won© z. franken. Wat begin je daarmee j(UöU aanbrengen met een nummer
ineen week. j er boven. In i witte vak staat, met
Boo moe je daar nu een extra - zwart Offiz. Mann... Pferdc Waar-
brokske vun den boucher voor koo schijnlijk ogj den iel niet kwijt te ra
pen, zei de Tiecechminnaar. ken. Sommige lieigen hebben, om de
dan hadden de Engelsclien gehate Duitsche herinneringen weg
weg mee af le sluiten. Gele borden
aan palen zijn Duitsche handwijzers:
„Nach Antwerpen 23 K.M." „Nach
Brasschaet" enz. lees jo.
Antwerpen maakt geen ongewonen
indruk. Alleen de duizenden vlaggen,
versieringen en eerepoorten oi> de
„leien", herinneren aan 's Konings
intocht in de Schetdeslad en de on-
geblusohte vreugde ov- r de bevrijding
van liet land.
Up de Zuiderlei „Sauiderlai"
zegt, een echte „Vloom" schittert
van de kleuren. Opmerkelijk is, hoe
ieder in België vlaggen schijnt te heb
ben. En .toen zijn üe winkels nog niet
leeggekocni, gelijk uit de étalages
blijhï. Men vlagt hier niet alleen
meei en guller, dan in ons land, men
vlagt ook beter. Bij ons doet nien het
meest, met» hard-katocnen kleuren.
Vooral liet blauw van dc HoÜandsche
driekleur is bij voorkeur zwartig-
blauw, inplaats van het horizon-
blauw, zooals de vlaggekieur eigen
lijk is. ln Belgie wapperen uit vele
woningen zijden dundoeken en an
deren gebruiken daarvoor vlaggen
van een lossig weefsel, zoodat het
zonnetje er door heen schijnen kan
en dc kiemen doet, schitteren.
lie en vrienden staan ze aau de dou-
fen der eenvoudige bu.skens ln de
dorpjes langs den „aaz^ren weg". Z®
vertellen van nun avonturen, evenals
de piottekens op de tram. die uitvoe
rige verhalen hebben over hun strijd
aan den Ysev, hoe ze er niet werden
afgelost in buu linies, omdat het leger
daarvoor niet groot genoeg was. Ze
gingen hoogstens la K.M. achteruit
van de transjees", terwijl de Fran-
schen en Engelschen «lk op hun beurt
met verlof gingen. Eu dan maakte hun
niet overdadige soldij, dat zo zich niet
veel «xtra's konden verschaffen
schoon solde niet minder
dan 8 franken. Van de Amerika
neu kon je heelemaal niet spreken, die
hadden wel 60 franken solde. Waarop
eiken al vost ,,iz" van „offiz" en
„de tweede n" van „Mann" wegge
maakt. In de buurt, van Vilvoorde zal
wel een vliegkamp geweest zijn. Op
In ons vorig nummer gaven we
reeds uittreksels van het belang
wekkende Interview van den Duit-
«2»en ex-kaDselier von BetJmiann-
Hollweg.
Eenige aanvullingen zijn nog noo-
dlg.
De «x-rijkakangelier bevestigde
♦.vel, dat de Duitsclie regeering na
den aanslag t® Serajewo zich bereid
verklaarde tot de vervulling van
haar Bondsplicht, wanneer uit de
actie tegen Servië verdere oor'.ogs-
verwikkelingen zouden voortkomen,
tmaar hij liet. er op volgen: „Werke
lijk hebben wij den tekst van het ul
timatum voor de verzending niet
gekend. Een ander© verklaring is,
voor. zoover mij tenminste betreft,
onjuist. Ik heb het ultimatum, ook
nog nadat het ter mijner kennis was
gekomen, voor te scherp gehouden
en onze politiek heeft met deze op
vatting gedurende het verder® ver
loop der gebeurtenissen volkomen
rekening gehouden".
Von Bethmaim Ho 11 weg gaf hier
na een kort overzicht vsn den poli-
tJeken toestand 'gedurende de laatste
decennia. De revane'hepoLitiek van
Frankrijk, de expansie-plannen van
Rusland, die speciaal sedert den Ja-
panschen oorlog op de beheersching
van Konséarittnopel waren gericht-,
en de uitgesproken steun van Enge
land aan deze beide oorlogzuchtige
machten, waren de hoofdverschijn-
selen.
Uitvoerig besprak de ex-kanselier
Duitschlanda pogingen om het Oos-
tenrijksch-Sirvisch conflict te locali-
seeren. De prijzenswaardige bedoe
lingen der Duitsche en Engelseb® re
geering zijn volgons Bethmann
slechts door Ruslands optreden mis
lukt. Berlijn trachtte te bemiddelen
tusschen Weenen en Petersburg en
te Weenen werd door de Duitsche
regeering geëischt de misverstan
den tusschen Weenen en Petersburg
uit den weg te ruimen. De Duit
sche regeering ver
klaard® destijds in een
nota .welke zoo scherp
was als slechts denkbaar
is, dat zewellswaar be
reid wa« haar bondsplic fa
te n te vervuil en, doch
moest weigeren zich door
Oo s t e n r ij K-H o n g a r ij e
in den wereldbrand te la
ten betrekken, omdat d«
Weensche regeering de
Du itjsche raadg ev i ngen
in den wind sloeg.
„Gelooft gij, (vroeg Von Beth
mann) dat men tegenover zijn bond
genoot, dergelijke taal spreekt, en
tegelijkertijd den oorlog wenscht,
dien men zonder dien bondgenoot
niet. kan uitvechten?"
De ex-kanselter herinnerde er aan
hoe de op Duitschlands initia
tief tussclfc-n Weenen «n Petersburg
gevoerde gedachtenwisselingen, plot
seling werden afgebroken, toen
Rusland, niettegenstaande zijn uit
drukkelijke verzekeringen, zijn ge
heele leger mobiliseerde. „Dat dez0
algemeene mobilisatie den oorlog be-
teekende, den door een almachtige
partlij ln Rusland gewenschten oor-l
log, daaraan kan (naar 'k meen) na
de onthullingen van het Soecliomll-
nof-proces geen mensch meer twij
felen." Hij besloot met zich bereid t®
verklaren voor eet onpartijdig
etaategerecfatshof, dat beschikt over
materiaal van beide zijden, te ver
schijnen.
Ten opzichte van de Belgische
quaestie verklaarde de ex-Rijks-kan-
«11 er zijn woorden van 4 Augustus tc
handhaven.
Von Bethmann Hollweg
geeft dus de schuld aan
Oostenrlj k-II o n g a r ij e en
Rusland.
Het BerL Tageblu.it, zeg'. - vei- i arti
kei van Betnmanr» Hollweg: „De
schuld aan den oorlog, daarin heeft
Bethmann gelijk, is niet alieen door
de openbaarmaking van eenige docu
menten vast te stellen. Van Duitsche
zijde zou in de eerst© plaats de pu
blicatie noodig zijn van de geheele
telcgrammenwissc-hng, welke Tn Juli
1914 tusschen de Belgische regeering
en den Duitscben gezant te Weenen
plaats beeft gevonden. Te Petersburg,
Londen en vooral ook te Parijs zitten
veel schuldigen, die men even
Jk kom dc piano stemmen,
vrouw!
Maar wij hebben u niet gevrnoj
om te komen stemmen!
U niet, neen, maar d< buren!
heeft zijn ontslag ingediend en heeft
Berlijn reeds verlaten.
De Duitsche rijks-regeering is bij
eengekomen om de Kieswet voor de
Nationale Vergadering te behande
len. Een besluit is in die
b ij eenkomst evenwel
nog nietgenom e.n.
De Berl. Lok. Anzeiger verzekert
evenwel, dat de Nationale Verga
dering evenwel" lat er dan 2. Februari
zooals eerst bepaald «os z;U
bijeenkomen.
In ons vorig Overzicht is reeds ieU
ontleend aan de rede die ue Du.tsclio
volksgemacht.gde Barth gehouden
min mag vergeten. Dat de politieke hecIJ. in de ver„aderine van de 90j.
en evenzeer de militaire personen dat6n. arbei2ersradeu jn root-
die in Juli 14 het lot van Duitschland Beriyn. Ter aauVul!ing zij hier nog
in handen hadden een geweldige medegedeeld, dar hij ook nog ver
schuld dragen, is nie« «wijfelachtig. klaarde Onze geheele toekomst hangt
Wij hebben altijd, voor zoover de een- de plaats af v&n de delving
suur dit maar eenigszins toeliet, ge- van kolenaanvoer en in de twwxl©
plaats van het transportwezen. Het
materiaal wordt steeds slechter. In
het Westen is het leger van zes mil-
lioen man behouden over den Rijn ge
komen, maar het kan niet in d« t.en
K.M. zóne blijven, en moet «nel ver
der naar huis worden gebracht. In het
Oosten staan in liet geheel 500.000
man Duitsche troepen tusschen de
Entenielegers en een onwelwillend ge
zinde bevolking. Hier moet. worden
geholjien, wil men voorkomen dat
deze troepen, evenals Napo'eon's troe-
I pen in 1813. zulten doodvrezen. Het
Gast me., ra Oostaur^lt.Hoilgar.ie I Wacke„.c., m0K M
de schuldigen aan den oorlog vei» neord v.-0rdcn of het moet kapitnl©©-
volgen? ren. De soldaten zijn echter in het be-
De Voss. Zeitung verneemt uit zit van hun wapens zij kunnen niet
Weenen: „Het onderzoek, ingesteld geïnterneerd worden en kapituleerei
zegd of aangeduid, dat dit onze vaste
overtuiging was; maar men kan liet
Bethmann niet kwalijk nemen, indien
hij een geregeld proces verlangt, dat
de volle waarheid aan het licht zal
brengen, door een staalsgerechtshof
of internationaal gcrecbisnof in Den
Haag. Tot zoolang moet men de stuk
ken, voor zoover zij nog bestaan, be-
hoorlijk opgeborgen houden. Dan
echter moet een ieder zeggen wat hij
weet".
tegen 'n aantal diplomaten en leger
aanvoerders. wegens schuld aan hei
uitbreken van den wereldoorlog en
de leiding ln den oorlog, zal waar
schijnlijk ook worden uitgestrekt tot
keizer Karl en de aartshertogen
Friedrich, Eugen, Peter, Ferdinand,
en Joseph Ferdinand. De legeraan
voerders Arz, Hötzendorff, Hazai,
Pohoreli, Dankel, Brudermann,
W aids tetter, Wurm en Pflanzen Bai-
lin zullen onder toezicht worden ge
steld, evenals verschillende gezanten
en hooge ambtenaren van het depar
tement van oorlog, die te maken had
den met de oorlogsleveranties. Het
heet, dat generaal Auffenberg zal
worden belast met de leiding van het
militair onderzoek
De B. Z. am Mittag verneemt, da
de publiceering over de documenten
over de voorgeschiedenis van den
oorlog uit de archieven van het Oos-
tenrijksche ministerie van Buiten-
landsche Zaken binnen 8 14 dagen
te venvachten is. De documenten
hebben betrekking op het tijdperk
van den moord op aartshertog Franr-
Ferdinand af tot aan het uubrri n
van den oorlog.
De crisis in de Duitsche regeering
zullen zij ook niet,. Er zijn onderhan
delingen gaande om dit leger, dooi
Franselien of Engelschen omsingeld,
tot aau de Duitsche grenB te bren<?m.
Haas, do Badensche minister ;n
huitentandsche zaken, verklaarde:
Zuid Dalischland heeft geen sep.ira
tiscfae neigingen, maar zal geen
dictatuur van Berlijn verdragen.
D© Nationale Vergadering moet zoo
spoedig mogelijk bijeenkomen, want
zonder die krijgen w« geen vrede.
r Verspreid Nieuws
't leger van Mac-
Men zie ook onder
de berichten ovc-r
kensen.
De „Sozialistische Korrespond enz'
te Berlijn ontwikkelt een duister
beeld vau den toestand in Duitsch
land. Wij hebben niet genoeg levens
middelen tot den volgenden oogst,
zelfs wanneer de transportloestanden
normaal zijn. De ruwe grondstoffen
zijn slechts voldoende voor een pro
ductie van zes weken. Bij een ver
mindering der productie tot op een
vierde zal men er zes maanden mee
toe kunnen. Kort na Pasciien is alles
voorbij en wanneer er duo geen hulp
uit het buitenland komt, zullen wij
het onderspit delven. Wanneer de or-
gahisaue van h i, trans; ion wezen co
levensmiddelenvoorzieniug niet
gelukt, komt het einde reeds vóór l'a-
sclian. Dan vervalt Duitschland lot
o-I honger en anarchie, dan zul het ver
is nog niet opgelost. Tengevolge I schijnen dtr vijanden den dood bren-
de aanvaJlen op belf en bcheide- j ge|1 V00l. jJet jQi,gei vrije Dunsclnand.
matin en de andeie mannen van i sioaaJisaue van u© gencete prouuctte
buitenlandsche zaken de Beier- verandert daaruau mei he: minste.
sche voiksregeering verbrak zelfs al-
Je connecties met deze regeerders
als protest tegen hun ontkenning
van de Juistheid der Beiersche ont-
thulllingen is de kans groot, dat
Het eenige middel is de hulp u©r En
tente, dio den neutralen moet to<
stuan uc onontbeerlijke ruwe inate-
rialen en levensmiddelen te sturen.
Zclls ullbrèiding der revolutie biedt
- geen redumg, wanneer lUutitka er
J sJ1611 bijltje er bij zulien neer- nie; door Wofdt aangeins:. Daarop tc
leggen. Tot een beslissing zijn ze speculeeren is waanzin «n zelfmoord
maire
Luchó t
ten is, dat als ze heengaau eenigt Zweden teruggekeerd,
andere regeeringsmannen zich roet ln een interview verklsnrii-:. hij, dat
hen solidair zullen verklaren. do toestand der levensmiddelenvoor-
Dr. Solf deelde mede, dat hij se- "enJngiBerUjn betrekkelijk goerf is.
v I vrees voor hongersnood zou zich nm
dert het uitbreken van de revo.utie 0V6r J,n<ie]l kunnen dU
«iken dag bereid is geweest om af te gevoelen.
Ibreden, maar dat hij tot heden is
aangebleven ln het belang van liet
rijk.
Als tb&fts een deel van de Duitsche
regeering altrad, vooral waar het
betreft de buitenlandsche afdeelïng.
zou dit zeker van invloed zijn op de
houding der Entente.
De Dultschöpers toont zich in het
algemeen pijnlijk getroffen don
mogelijkheid van het heengaan van
Solt' en andere regeerders.
D© Berliner Lokal Anzeiger zegt
,,Kurt Eisner" - de Beiersche mi
nister die de onthullingen deed
„beging een vreeselijk gevaar voor
Duitschland te worden."'
De Beiersche gezant t« Berlijn,
Von Schoenn, van wien een deel der
onthulde stukken afkomstig was,
ieivoor/i .-'ung vau
at deelt, d? Tuik-
Wat de
Duitschiend i
mede.
,^nierika zal tijdens de vredes»
onderhundeHngen Duitschland zoo
veel voedsel zenden als de mensclie-
JijkJiekd eischt en de behoeften der
anderen toeiuten, maar d© blokkade
zal nie'. worden opgeheven alvorens
de vrede geieekend is."
De stakingen in Berlijn breidon
zich nog steed© uit.
ReciJs is in een vorig nummer li.'i
bericiij uit Londen opgenomen, du;
de vredesconferentie tenstoue t<>cik
nog spoediger bijeen zal komen dan
eerst verwacht werd.
De Daily Express zegt, dat de mee-
naar net Engcisch door
RALPII li AVE ASSHETON.
6)
Hier is mijn recht, om als een
soort nc. f behandeld te worden, juf
frouw Stansfleld, zeidc hij, haif-on-
deugend. half-vÈrlegen. Ik heb
evenals u, den grond, van Meols in
mijn hceijdcroh!
Juffrpuw Slnnsficljl had geen ant-.
woord gegeven, maar had met liaar
gewone eenvoudige waardigheid érn
stig den stamboom ingekeken, die op
de tafel lag. Jill's gevoelige natuur
bemerkte onmiddellijk, dat de boom
van den armen Henry Slansfield in
de oogen van dc droefgeestige en def
tige bewoonster van Meols Hall ta
melijk kinderachtig was. Het meisje
bloosde en zag Avice een beetje boos
aan. Avice had, toen zij opkeek, den
trotscheu, peinzonden blik ontmoet en
van dat oogenblik uf dagteekende
haar trouwe vriendschap met Jill. Zij
liet haar rustige oogen vol sympathie
op het mehjrusten en zeide met
haar kalme, effen stem, die altijd een
zekere ontrn ring scheen te onder
drukken:
Wanneer uw dochter er iets voor
voelt, mijnheer Slansfield, zal ik
haar zeer giuag zoo nu en dan eens
hier zien. lk zelf ga niet veel uit en
ik heb het soms. wel wat eenzaam.
Zooals ik reeds zei, werden deze
woorden op kalnien toon gesproken
en mevrouw Slansfield zou ze koel
gevonden hebben. Maar Jiil begreep
het. De verontwaardigde blik ver
dween uit haar donkere oogen en er
kwam een uitdrukking van groote
zachtheid in, toen zij tegen Avice te
ruglachte.
Van dien dag af wenlén de witha
rige vrouw .en het b|ondlokkige meis
je dikke en trouwe vriendinnen.
Avice's liefde voor jill had zich ecli-
echter nooit tot haar moeder uitge
strekt. Zonder het naar buiten te
toonen was haar geheele innerlijk
dezen middag in opstand gekomen
•jgen het luchthartige praten vau
mevrouw Stansfield over Jill's huwe
lijk met Sir Pet-er Heyes. Nu had dc
minachtende opmerking van die da-
ine over haar man met zijn stam
boom, de sterke en beheerschte natuur
van Avice in opstand gebracht. Pen
gevoel van ongeduld met mevrouw
Stansfield deed haar voor dit oogen
blik de bloedverwantschap, waarop
Jill's vader zoo gesteld was, aanne
men.
Het spijt mij, u dat te hooren
zeggen, antwoordde zij. lk voor
mij vind het een groot geluk te «eten
dat ik waarschijnlijk niet zoo alleen
in de wereld ben. als het schijnt.
Mevrouw Stansfield opend© haar
vreemde oogen wijd.
Wilt u zeggen, dat u in nien be-
lachelijken boom gelooft? vroeg zij.
Avice antwoordde bedaard. Wan
neer hij zorgvuldig uitgewerkt werd,
zie Ik niet in, waarom mijn eigen
onbekendheid met het lot van bepaal
de oudere tokken mijner familie, de
aannemelijkheid ervan ln den weg
zou staan.
O, ja, natuurlijk, wanneer u het
aanneemt
Mevrouw Stansfield's stem stierf
weg. Zij lachte eventjes, en haaide
haar schouders op. toen haar plotse
ling iels te kinnen schoot. Zij keek
rond in de zitkamer met de eiken
lambrizeering, waai zij ontvangen
was en haar gedachten vlogen blik
semsnel over het land om het huis
heen en de bijbehoorende boerde
rijen. Indien Avice Stansfield werke
lijk aan deze bloedverwantschap
waarde hechtte, was het niet onmo
gelijk, dat zij Jill Meols Hail zou ver
maken. De gedachte was zeker dwaas
en onverantwoordelijk, maar het nam
mevrouw Stansfield's gedachten ge
heel ln beslag en zij boog plotseling
voorover mot een vertrouwelijke
vraag;
Vertelt u mij eens, Juffrouw
Stansfield, zoudt u persoonlijk in
stemmen met een huwelijk tusschen
Jill en Sir Peter Heyes?
Deze vraag kwam zoo onverwachte,
dat Avice opkeek met een paar oogen,
waarin de verwondering duidelijk te
lezen stond.
Ik! vroeg 2ij. Waarom vraagt
u mij dat? lit weet niets voor of teggn
zulk een toekomst voor uw dochter
te zeggen.
Mevrouw Stansfield stond op. Zij
had vaag het gevoel, dat zij afge
poeierd was. Inderdaad had het denk
beeld, dat haar zoo plotseling over
rompeld had, «en onvoorzien koud-
water-bad gekregen.
Neen, zeide zij luchtig. Wat
kan het u tenslotte ook schelen, niet
waar? Maar wees niet verwonderd,
wanneer u van de verloving hoort,
lk vermoed, dat Sir Peter zijn leven
tje goed geleefd heeft, zooals de
meeste mannen doen, maar Jill heeft,
zelf een vast karakter en ik twijfel
er niet aan, of zij zal hem heel goed
in het rechte spoor kunnen houden.
Wat mij betreft, lk zal mij er buiten
houden. Ik ben nooit geschikt ge
weest voor koppelaarster, dus ook
niet voor koppelende moeder. Dal
denkbeeld kan ik niet verdragen
liet. Is zoo onnatuurlijk.
Zij gaf Avice de hand en ruischte
do kamer uit. Maar den geheelen weg
over naar huis. was zij in haar weel
derig rijtuig, plannen aan 't maken
op weike manier zij Sir Peter, zooais
zij het in gedachten bij zichzelf noem
de, „er toe zou kunnen krijgen".
HOOFDSTUK IV.
Onder de wilgen.
Sir Peter Heyes hield gelijktijdig
met Jill zijn paard in. Een oogenblik
bleven de twee doodstil en verschrikt
zitten, terwijl zij hun blik op de een
denkooi gevestigd hielden. Jill's spie
ren waren alle strak gespannen
door de intensiteit, waarmee zij luik-
terden. Zij huiverde onbewust, terwijl
zij wachtte op een herhaling van den
kreet- Maar die kwam niet. Slechts
de afgebroken schreeuw van een of
twee kievitten, die van de doorploeg
de velden opstegen en onrustig heen
en weer vlogen door de donkere, met
sneeuw gevulde lucht, verbrak de
stilte. Zij zag met verbazing, dat hel
gelaat van haar metgezel even ver
schrikt, en bleek was, als zij het van
zichzelf voelde.
Het kaï. niets bijzonders zijnj
zei hij. Hoogstwaarschijnlijk een
zeevogel, of misschien een jonge
haas, die door een hermelijn gevan
gen is.
Jill zag fae-m bijna verontwaardigd
Een haas schreeuwt niet zoo,
zeide zij. Dat weet u wol. Gaal u
niet eens kijken, wa: er k eunl is?
Hij beet op zijr. snor, niet op zijn
gemak, en wendde zijn hoofd weer in
de richting van vrn ir d< kreet ge
klonken had.
Ik zou wel willen gaan, wan
neer ik zeker wist, dat er heusch iets
gebeurd was, antwoordde hij, na een
oogenblik van aarzeling. Maar dat
kan lk me niet- voorstellen. En hoe
Kunt u alleen naar huis toe komen?
Jill lachtto wat mimchtend.
Ik! Alleen naar huis toe gaan!
herhaalde zij. Alsof lk niet reeds
verscheidene malen lang nadat do
duisternis was gevallen, door dezu
streek gereden benj. Waar zou ik bang
voor moeten zijn? Bovendien zou ik
niet alleen verder gaan: ik zou hier
wachten om te hooren, wat er ge
beurd was. Ik weet zeker dat er daar
ginds iets niet tn den haak ls. Het
is heel goed mogelijk, dat die arme,
oude eenzame Jonathan Pront plotse
ling ziek 19 geworden. Wanneer u
niet gaat kijken, Sir Peter, zal
het doen.
Er klonk een toon van groote be
slistheid in haar meisjesstem, en zij
klemdo de lippen vast opeen, terwijl
zij hem aanzag. Ziin scherpe trekken
droegen nu een uitdrukking van aar
zeling.
(Wordt vir.oljtd:)
