Braai Diout
Goede voornemens
Buitenland.
Onze Laehhoek
Nlcawa uitgaven.
Letteren en Kunst
Kerk en School
De Teruggekeerde
Burgerlijke Stand
VIERDE BLAD.
Dinsdag 31 December 1918
Oudejaaraavondschet
door SIMON MOS.
Dominé was juist uit do avondkerk
gekomen, waar hij het oude jaar ton
afscheid had gepredikt en maakte
het zich nu gezoliig in x'n gerieflijk
Ingerichte hulskamer, waar de
ouderwfcische potkachel een aange
name warmte verspreidde.
Nadat hij z'n wollige pantoffels had
aangetrokken en de zwarte gekleede
jas met z'n kamerjapon had verwis
seld, stopte hij een lange Goudsche
en dronk daarna met kleine, lang-
aame smak teugjes van z'n dampenden
kop chocolade, welke Stlentje, de
huishoudster, zoo juist had binnen
bracht, om zich even later genoeglijk
de handen wrijvend, achterover in
z'n leuningstoel fce laten vallen.
Zoo in gedachten verzonken, liet
hij de laatste predikbeurt in dit jaar
nog eens de revue passeeron.De kerk
was vrij goed bezet geweest. Velen
van de oude bekenden had hij ont
moet, wanneer zijn oog dwalend
door het kerkgebouw gleed. De no
taris was er geweest met z'n vrouw,
en de wijnkooper van de markt met
zijn geheele gezin. Ook de ontvanger
was hem opgevallen, iemand, die an
ders, nu ja, niet altijd Bchitterde
door aanwezigheid.
De organist was weer goed op
wreef geweest. Iloe plechtig en vol
majesteit had de muziek geklonken
door hel statige kerkgebouw
Dominé werd in zijn overpeinzin
gen gestoord door het binnenkomen
van Stienlje, £ie kwam mededeeien,
dal de sneeuwballen en de saucijze-
broodjes zoo juist waren bezorgd.
Dominc had n.i. op oudejaarsavond
de gewoonte, om emit huiselijk, zoo
zonder vrienden of kennissen, het
„oudeen nieuwe" t&-passeeren, on
der tiet genot van een extra g.aasje
wijn, met de een of andere versna
pering. Twee bijzonder oude fies-
•clien had Stientje uit den kelder opr
gediept en had üie met de gebakjes,
in de keuken gereed gezet, toen er
nogmaals werd gebeld door iemand,
die verzocht had den dominé even te
mogen spreken.
Stet je voor, dominé, zei Stien-
tje, geheel ontdaan, terwij! ze zenuw
achtig ui^t haar rechterhand haar
boezelaar bepioolde, denk u nou eens
wie daar is?.... Rooie Toon, zei ze,
aunvullend voortgaande, u weet vei,
rooie Toon, die bekend 6toat ais de
miné haai' woordenvloed, wat z°u
dal?—. Laat hem binnenkomen, ver
volgde hij, zich behaaglijk voelend
en gemoedelijk gestemd.
Laat hem binnenkomen, zei hij
nogmaals, een' paar fiiuke trekkeo
aan z'n Goudsche doende.
Toon Frakkers, een bekend type
uit hel dorp, waarvoor ieder wanneer
men hem op den laten avond tegen
kwam, liever een straatje om maak
te, die oin zijn haardos met gepro
nonceerden oranje gloed, gewoonlijk
Rooie 'icon werd genoemd, trad
daarop de kamer binnen.
Wel Toon. begon dominé aan
moedigend, toen de bezoeker be
dremmeld binnenkwam, wat ia
van je verlangen? Geef Toon èen
stoel, Stientje, dan kan-le z'n gemak
nemen.
Toen Toon r.og aarzelend op,
den ouderweiechen stoel, met hoogs
leuning had praats genomen en z'n
■pel in eikaar gedraaid op z'n knie
had gelegd, begon hij, stamelend
moeite doende een goed begin te vin
den voor z'n bekentenis, die hij wil
de doen:
Dominé, ziet u.... ik wou... t is
nou al jaren geleden.... dat ik.... niet
meer.... in de kerk ben beweest... en
daarom... ziet u... wou 'k erris vra
gen...
Hier hield Toon weer even op,
zoekend naar de Juiste inkieeding van
zijn verzoek, waarop dominé hem
weer ruötig aanmaande toch voort
te. gaan ©n zich geheel thuis te ge
voelen.
Daarom, zei Toon, ziet-u, do
miné... wou ik ook wel weer., zoo er-
reis... van tijd tot tijd... m'n plich
ten waarnemen en as H kon Weer
trouw In de kerk komen.
Kijk, Toon, zei dominé, den steel
van z'n pijp tegen het voorhoofd
plaatsende, nadat hij een mond ioi
rook in de -richting van het plafond
had geblazen. Wanneer je dat wer
kelijk ernst is, Toon, dan weet Je,
dat dit niet andere dan goed voor je
kan zijn. Er staat geschreven, dat er
vreugde zal zijn over een zondaar
die zich bekeert, en daarom ben Ik
rechtblij, dat Je op dezen avond tot
dat besluit komt Eu dat Je weer ln
de kerk wilt komen is heel goed....
héél goed, - zeg ik, maar... niet vol
doende. Toon! Je weet wel dat er zoo
van die geruchten omtrent jou per
soontje in het dorp ln omloop zijn.
over Je gedrag in het algemeen, die...
nou. alles behalve netjes zijn. Je
bent een dienaar der zgnde. Toon, en
zoolang je niet ernstige voornemens
koestert een beter mensch in het el-
gemeen te worden, dan vrees Ik-—
—Juist, dotplné, dat wil ik ook en
daarom zal ik ook niks meer drin
ken, en
Dat is best! De sterke drank
verkort het leven; in de Jenever-
flesch zit een heisch vergift, dat alle
goede voornemens verteert
Ja, dominé, u heelt goüjk, zei
Toon, terwijl hij z'n Pd steeds meer
jlneon draaide, doch blijkbaar nog
niet alles bad gezegd, hetgeen hem
werkelijk op het hart lag.
Is er soms nog het een of an
der, Toon, da; je geweten verontrust,
moedigde dominé aan, kom er dan
eerlijk voor uit. 't Is la dit geval liet
beste, dat je werkelijk alles op
biecht, hetgeen Je nieuw© plannen
nog in den weg zou kunnen staan. 5
Nou dominé, dan zal ik het u
maar ronduit vertellen, zei Toon,
blijkbaar meer en meer op z'n gemak
(komende, u mot dan weten, :k het
nog bij Klaas Verbeek, den kastelein
van „De Roemer", een klein beertje
en dat zou ik dien vent graag af wil
len doen,want eerlijk gezedd dominé,
dat knaagt me wel eens een tlkkie
van binnen. Ik wou liever heelemial
schoon beginnen, ziet u, en daarom,
dominé... as u me nou erris... die vijf
pop kon verschieten., dan zou ik...
tenminste dc Roemer met een gerust
hart voorbij kunnen gaan.
Kijk eens, Toon! zei dominé, een
paai* zware trekken aan zn P'iP
doende, waardoor hij in een dichte
rookwolk werd gehuld, kijk eens! zei
hij "nogmaals, er klaarblijkelijk niet
iqp voorbereid, dat de zaak zoo n
wending zou'nemen, ik. e— goef
uit principe... nooit ge'd voor derge
lijke doeleinden, en e... ik geloof ook,
da- pif-pif-dat in dit geval
bet beter is., pttf- «»1D
principe getrouw te blijven. Je aunt
die kleine schuld weer gauw genoeg
zelf terug betalen, wanneer je wil
werkelijk standvastig blijkt, dus
leenen doe Ut met beslistheid niet.
Deze laatste woorden hadden Toon
de absolute overtuiging gcsclionken,
dat in die richting van domino geen
steun was te* verwachten en daar
hiermede blijkbaar hei hoofddoel van
z'n bezoek was ofgeloopen, siond t'J
aarzelend op stotterde, dat-te dan
wel zeil zou probeer en om het la
pajeuienten of te doen.
Dat is braaf, beaamde douuflé,
heel braaf on nu maar weer met
moed het nieuwe Jaar begonnen,
tracht een beter mensch te worden en
een nuttig lid in de maatschappij,
liet doet me werkelijk genoegen, dat
je in deze oudejaars-avondsteminmg
tot inkeer zijt gekomen en je het nieu
we Jaar' zoo goed wilt beginnen. Dal
zijn goede voornemens, Toon, en ik
wensch Je dan ook van alles het bes
te in hel nieuwe jaar. Ilier, vervolg
de dominé, hem een handjevol siga
ren uit het landje van z'n schrijftafel
gevend, daar heb je een rookertje!
Dank je wel, dominé! zei Toon,
schielijk de sigaren io den rechter
zak van z'n jasje bergend, e wat
ik u nog vragen wou - zou ik al
temei ook achteruit magge gaan, do
miné? Ik heb liever met, datte
ze me nou bij u zien uitkomen.
Och, ga je gang. Ga dan' maar
achter door de keukendeur, dan zal
Stientje je wei het tuinhek wijzen.
Bastig, dominól 'n Avond,
dominé n Zalig uiteinde.
Dag Toon! Dank Je wel! Ik
wensch Je het beste.
Zie je wel,' filosofeerde dominé, na
dat hij weer gemakkelijk achterover
leunde in z'n hoogen stoel, wie weak
of zou'n man nu niet door het zien
van de talrijke kerkgangers op dezen
avond, of door het sieuunig orgelge-
ruisch, dat heden zoo plechtig klonk
tot vér buiten het kerkportaal, of
door 't heider-stralend licht uit de
hooge kerkramen ln z'n binnenste Iets
heeft gevoeld, dat hem heeft aange
spoord toch een beter mensch te wor
den. Dezulken zijn slechts afgedwaald
en zij hebben maar een kleine op
flikkering noodig om het deugdzame
vuur der eerlijkheid weer te doen op
vlammen tot een vreugdevuur der be
keering. Want wat Is er heerlijker
dan een zondaar, die ln zich zelf den
drang voelt ontkiemen een beter
mensch te worden.
Dominé wijsgeerde zoo in gedach
ten rustigjes voort, totdat SUentjo
ten tweedenmale het vertrek binnen
trad, blijkbaar nog meer ontdaan,
toon zij Toon niet meer in de kamer
ontwaardde, dan den eersten keer
toen zij kwam melden, dat hij ver
zocht binnengelaten te worden.
Dominé! vroeg zij verschrikt, ia
Toon weg?
Toon, antwoordde dominé, wel
zeker, die is heengegaan; achteruit,
zoo hij mij gevraagd had. Heb Je hem
dan niet door het tuinhek gelaten'
Ik? vroeg Stientje, nog meer
verbaasd, ik was Juist even boven eri
wiat heusch niet, dat Toon achter uit
zou gaan; maar toen ik daar juisto-
ment in de keuken kwam, toen dacht
ik het wél, want van de saucijze-
broodjes en de sneeuwballen is er
nie; één meer overs
Wét? Wat zeg Je daar? riep
dominé, nu op zij 11 beurt verrast,
terwijl hij opsprong. De sauci; ze-
broodjes en de sneeuwballen wetg?
Maar Stientje?... Hob je dat wal
goed?...
Met Stientje naar de keuken gaan
de, moest hij hoi aas conatabeco-en,
dat de" brave huishoudster maar ai
to zeer gelijk had. Niets van de Ou
dejaarsavond-lekkernij had de schelxn
overgelaten.
Do voetstappen in de sneeuw Ln de
richting van het tuinhek 'en een in
derhaast verloren saucijzebroodja, be
wezen maar al te duidelijk, da"
Toon's „goede voornemens" hier al
te zwaar op de proef waren gestek'.
Wel. wei! bromde deminé, toen 1
hij woer in dp keuken was terugga- j
keerd. Mom-, Stientje!. Zie je
cl cut?.De schavui t heeft ook een
flesch van dien kostelijken Chateau
Latour-Carnet gekaapt... Met z'n
goede voornemens... Mijn baarlijke
Chateau Latour... Wel, wel... ging
dominé steeds meer toornig voort,
terwijl hij zijn pijp op de keukenta
fel kapot sloeg, zoodat de stukken in
het rond vlogen.
Foei. foeil dominé, zei Stientje,
ftetrwijl ze bezig waa de stukken van
de gebroken pijp bijeen te vagen,
nou zoo kwaad moet u zich ♦niet
maken.
ten Dunste van'den ex-kei
zer wilhelm. De „Deutsche
Tageszeitung" publiceert een oproep
•1 uen Boud van Duitsche mannen
en vrouwen tot bescherming van de
persoonlijke vrijheid en het leven
van ex-keizer Wilhelm. De vroegere
diplomaten en andere raadgevers van
den keizer worden ultgenoodigd deai
bond onomwonden ie doen kennis
nemen van den stand van zaken ten
b«ho&v-* van «iagblad&rtikolen. De
bond is overtuigd, op döse wij zo do
onschuld ven den keizer aan het uih
breken van den oorlog te kunnen
aantoonen. „Alleen reeds het feit,
dat miliioenen Duitsche mannen en
vrouwen door tot den bond toe te
treden van deze overtuiging openlijk
blijk geven en krachtig protesteeren
tegen de uitlevering, zal de N'ed&r-
landsche regeering versterken in
haar voornemen onverschrokken hel
juiste standpunt in zake het volken
recht in te nemen. Het gevolg daar
van zal zijn, dat de Entente het 't
kleine Holland zwaar zal aanrekenen
als het den ln zijn bescherming aan
bevolen en zoo oneindig zwaar be
proefden vroegaron Duitechen keizer
niet snood ln den steek laat".
De Bond heeft het beschermheer
schap aangeboden aan prins Hedn-
rich van Pruisen, die echter heeft
voorgesteld liever Hindenburg als
zoodanig voor te Btelien. Prins Hein-
rich verklaarde: ,,lk treed zooais van
zelf spieeal zeer gaarne tot den bond
toe, in het bijzonder reeds hierom,
omdat ik persoonlijk ais getuige 111
aanmerking zou kunnen komen, dat
mijn keizerlijke broeder tot het laat
ste oogenJihk er ijverig naar ge
streefd heeft den oorlog to voorkc-
EEN STEM DER OORLOGS-INVA-
LIDEN. De Duitsch-Ooeteurijksch©
oorlogsinvaliden, ten getale van
172.01W, richtten aan Wilson een te
legram, waarin zij eympathie betui
gen met liet adres der Fransche inva
liden aan den president, waarin zij
aandringen op een voor beide par
tijen rechtvaardigen vrede.
IN DUITSCHLAND EN POLEN.
Via Berlijn wordt gemeld: Na he
vige gevechten hebben de Polen in
stad Posen de Duitsche officieren ont
wapend en neergeschoten. De Polrn
zijn thans meester van de ei ad. Bij
de gevechten van Zaterdag vielen 84
dooden. De Polen hebben zich in het
bezit gesteld van de lolegraat- en
telefoonkantoren en van het station.
De regcering heeft verzocht troepen
te zenden.
IN ELZAS-LOTHARINGEN. De
Duitsche commissie voor den wapen
stilstand deelt bet volgende mede D©
Fr&xmchen verklaren alle geruchten
over een lntsrneering van Elzassera en
Lotharinecra of hun gedwongen te
werk stelling voor ongegrond.
LUXEMBURG EN DE ENTENTE.
Naar de Hbld.-correspondent uit
Berlijn meldt, zal heft groothertog
dom Luxemburg onder den druk dei-
Entente alle met. Dultschland be
staande tol- en spoorwegverdragecn
dezer dagen opzeggen.
DE LEVENSMIDDELENVOORZIE-
NING. Volgens een R enter-telo-
gram verneemt do „Sunday Ex
press" dat Wilson het plan der ge
allieerden om den hongersnood In
de Centrale rijken en in do bevr ljuw
natiën te bestrijden, heeft goedge
keurd. Het schijnt, dat men een <11
recteur-genoraal voor heit relief we- k
wil benoemen, die zou samen-verken
met den mtêrgeallleerden lev nsiaid-
deienraad.
DE WERELDRANTSOENEEr
RING. Volgens een telegram van
den Berlijnschen 31b ld-correspon
dent verneemt de Vorwarts" uit Bern
dat 't rantaoDcerlngssleisel voor de
wereld door de geailieerden is uit
gewerkt. Er wordt daarbij onder
scheid gemaakt tusschen de neutra
len en de aDti-Duitschs worden "*r
bevoordeeld. Nederland zou slechts
de helft krijgen van hetgeen het was
toebedacht, heigeen aan Engelscuen
Invloed Is toe te schrijven. De toe
zegging die Amerika aan het vijan
delijke ouuenland deed, kan naar te
voorzien is, niet worden vervuld om
dat Engeland zich de controle en
verdeeling van de vrachtruimten
heeft voorbehouden. De Engeiscben
wijzen op de technische moeilijkhe
den, «16 ©r bezwaren inkomen, zooais
van de zijde van Zwitserland alreeis
het geval was. Eenige schepen voor
Zwiisrland bestemag 6tond, En
geland aan Italië tegen com
pensaties af. Onder de geallieer
den is er ln deze Quaestie geen over
eenstemming en de tegenstellingen
worden met den dag scherper. Men
vreest daarom voor de beslissing en
tracht die zoolang mogelijk uit te j
rtelien, ln welk opzicht er tusschen
Engeland en Frankrijk opmerkelijke
overeenstemming bestaat.
DE BR1TSCHE VLOOT EN DE AF
SCHAFFING VAN CONSCRIPTIE IN
EUROPA. Sprokenne over de hand
having van de Britech© vloot en de
Britech© heerschappij ter zee, betoogt
de „Nation", dat niet. kan worden ver--
waant, dat oe continentale mogendhe
den zuilen overgaan tot ontwapening
of afschaffing van conscriptie, zooala
Lloyd Georg© wilde trachten te be
werkstelligen; zoolang Eaj?eUc<i
wapen blijft behouden, welks uitslui
tend defensieve beteekenis 'de qushti-
catis ia van den Engeiscben premier)
niet zonder meer »i! worden aanvaard.
Want al kan een vloot niet ./naar Ber-
ilju gaan", zooals een leger een land
kan binnenvallen, zoo kan zij hongers
nood to Berlin veroorzaken, niet door
ln het defensief te blijven, maar door
den vijand te be...legeren.
De Britech© vloot was een geducht
wapen in de wereld met dienstplicht:
ge legers/Zij zal een oppermaahtig wa
pen worden ia een wereld zonder
oonscriptio.
Natuurlijk stek een bngelseliman
r 'swA ur.li nr> het
sche toekomst" en komt Baar!" tot
de conclusie, dat ons land, ln zijn
industrieels, bandels- cn koloniale
politiek gehoed afhankelijk is gewor
den van de geassocieerde mogendhe
den. J. J. G. Baron van Voorst tot
Voorat, voorzitter van de Eerste Ka
mer der Sta um-G en er aalverdedigt
het bestaansrecht der Eerste Kamer,
terwijl Mr. D. Fock Nederland op
don plicht wijst, dien het in Oost- en
West-Indië te vervullen heeft.
Ook de burgemeesters van Amster
dam en Rotterdam hebben bedragen
voor dit Kerstnummer geleverd. De
heer Teilegen betoogt in een vlot
geschreven artikel, dat, wil onze
hoofdstad in bloei blijven toenemen,
de groot© scheepvaart met den daar
aan verbonden handel e>n Industrie
zich meer en meer „naar het Wes
ten" zullen moeten wenden. Te meer,
omdat ln het Oosten op den duur
ruimte zal worden gevraagd voor het
niet geringe verkeer, dat uit de
droogmaking der Zuiderzee voor Am
sterdam zal voortvloeden.
Burgemeester Zimmerman wijst op
de kracht, die ln de komende Jaren
van den arbeid-door-alien zal uit
gaan, van den arbeid, „die de be-
Behaving za! kunnen redden en aan
de menschheid haar adel hergeven".
Voorts vinden wij nog bedragen
van het Kamerlid H- H. van Kol, den
oud-premier Cort v. d. Linden en
.Mr. J. A. N. Patijn.
Verder is belangwekkend wat onze
Nedarlandsche acteurs en actrices ln
het artikel „Kerstmis op de planken"
van hun verschillende Kerstvierin
gen mededeeien. Vooral Caroline van
Dommelen vertelt gezellig van een ir.
Holland en Engeland tegelijk genie»!
Kerstfeest.
Hij: lk ben jou onwaardigi
Zij: Houd je aan dat idéé. Dan zul
len wij 't best kunne® vinden!
Mevrouw was bezig toilet te malie»
voor den schouwburg.
Ik hoor. dat het tweede bedrilf
drie Jaar na het eerste speelt, zeldo
zij.
Enfin, misschien komen wij
dééi' nog Juist bijtijds voorl ant
woordde meneer, gelaten.
Th.
Pioneer.
- r>
zoo ais Lloyd George) zich op het
standpunt, dat zijn
standpunt, aat sgn rechtsgevoel zoo
hoog staat, dat hem het bestuur der
wereld veilig kan worden toever
trouwd. Maar de rest van de wereld
za.1 dit standpunt nooit innemen.
Eigen Haard.
Van dit welbekende tijdschrift is
een fraai, ln kleuren uitgevoerd
Kerstnummer verschenen, waarin
zeer belangrijke artikelen voorkomen.
In eau openingsartikel: „Aan den
Haard" deelt de redactie mede. dat
zij aan een aantal hoogstaande man
nen ln den lande van velerlei richting
een bijdrage voor dit Kerstnummer
verzocht heeft, „een bijdrage, waar
in Nederiand's rol in de toekomst be
handeld wordt, waarin de belangr".
ke vraagstukken, welke zich tea- 011-
lDssing zullen voordoepi, besproken
worden en hert Nederlandscho volk
aangespoord wordt tot krachtig vol
houden van den strijd om het bestaan,
die thans nog zooveel moeilijker d.an
tevoren za! worden".
Zoo schrijft o.m. oud-minister
Treub over „Nederiand's cconomi-
Bij den uitgever G. A. Kapteyn. Pa
leisstraat 31. Amsterdam, ia versche
nen het eerst© nummer van ..The Pio
neer for the Shipping. Industry, and
Trad© of „the Netherlands" and her
colonies", een nieuw maandschrift,
dat in 't Engolsch en in 't Spaansch
zn! uitgegeven worden en, zooals de
kite] reeds zogt, gewijd zal zijn aan de
belangen van onze scheepvaart, indus
trie on hanc©!.
De hoofdredactie berust bij den
heer W. H. A. Elink Schuurman, lec
tor aan de Hoogere Handelsschool te
Rotterdam die zioh de medewerking
verzekerd neef', van de heeren G. H.
E. Bergsma, W. H. M 'de Fremery,
B. Knol, Dr. C. te Lintum en A. van
Raait©.
\V aarom Pioneer'(baanbreker
wegbereider; Omdat dit nieuwe tijd
schrift aan ons vo!k den weg wi! wij
zen bij den thans weer komenden, zeer
verscherpten strijd der natiee op ban-
de.sgebied, daarbij echter alle bekrom
pen chauvinisme werend en zooveel
mogelijk contact met het buitenland
bevorderend.
Deze eerst© aflevering opent met een
artikel van Dr. C. te Lintum. waarin
de bekwame schrijver eonlbeknopt
overzicht geeft van de geschiedenis van
ons iand tot hit keerpunt 1848 Dr.
te I..31 turn stelt zich voor in een vol
gend artikel de ontwikkeling van het
moderne Holland, na dat gedenkwaar
dige jaar, te behandelen.
óver den in Mei 1918 geopende®
Nat ion alen Raad van Ned -Indië
aobrijfi t). G. Slibbvterwijl W. d©
F. rcinery. een overzicht gcect van
onze voornaamste scheepvaartlijnen.
Dan behandelt B. Ka.(c". de turfstrooi-
seiindustrie. Dan komt Dr, te Lintum
nog eens aan 't woord, thans wijdt hij
een artikel aan onzen bollenhandel,
waarop hij zich voorstelt- binnen niet
al to langen tijd uitvoeriger terug te
komen.
liet nieuw© tijdschrift 5s fraai ge
ïllustreerd en zal zeker zijn weg wel
vinden
Maandagmiddag te 6 uur heeft de
Konïugin oen deputatie uit de redactie
van het Maandblad ontvangen, be
staande uit de hecren mr. Elink
Schuurman dr. Te Lintum en ir.
Bergsma, die H. M het eerste exem
plaar kwamen aanbieden.
J ongeaeleven.
Dit aardige, frissmie jongenstiid-
schrift geeft een Kerstnummer uit, «at
er zijn mag. Dr C. P. Gunning
spreekt een flink, opgewekt en op
wekkend openingswoord, terwijl A. J.
Bothenius Brouwer ten Kerstmis-fan
tasie geeft ,,De Eindoverwinnaar".
P. Tjebbes vervolgt zijr beschrijving
van „Het waterkamp 1918". te Sneek,
Hoe een Vlaamsche jongen het siga
ret ten-rooken afleerde, daarvan ver
telt F. de Coster in een aardige
6chet«. De redacteur J. Schaap heeft
een Kerstverhaal naar het Engeisch
bewerki,.D© strijd om het lies taan".
Fr&d. Quené schrijft in ,,L'it de na
tuur" over meeaen.
Indië.
N. is no» niet uitgepraat over de
Koeboe's. Thans schrijft hij o.m. over
bun dornsdokters de beeltenis van
een koeboedokter in zijn tooverdan»
dient tot illustratie. G. D. Langereis
eindigt zijn beschrijving van de op Su
matra's Oostkust wonende menschen-
rassen met ©en zeer uitvoerig artikel
over de Chinoezen,
Fraai© illustratie©, «ls steeds in In*
DeGroone Week
Het derde nummer van „De Groen©
Week" opent met de rubriek „Van
Maandag tot Maandag In een hoofd
artikel „Alleen op de wereld' wordt
do rr.eenlng geui:dat Engeland van
plan is. ook te onaan nadeel© zijn oogst
binnen te halen.
Een Londensche correspondent van
het nieuwe weekblad schrijft over Eu'
geische arbeiderspolitiek en J. C v.
St. over de vrije zee. 't Za! 't laatste
woord over dit onderwerp wel niet
zijnLouis Scntnid: heeft de literair©
schei© „De Bruid" afgestaan. Hen-
riëtte Beersteen er spreekt- in een goed
geschreven artikel De sociale omwen
teling en de vrouw" de hoop uit, dat
nu in alle landen, ook in de neutraal
geblevene. het voorbeeld zal gevolgd
worden van die staten, die vooraan
gegaan om d© vrouw haar rechten
te verzekeren.
ZANDWEDSTRIJD. Men schrijft
ons De groote Nationale vereeniginge-
tangwedétrljden welke Mei en Juni op
het „Kurhaus" te Scheveningen geg©
ven worden ter gelegenheid v»n i.et
10-jarig bestaan van hét. Haagscbe
Gemengd Koor „Onder Ons", beloven
een groot succes te worden. Door H M
do Koningin en tal van instellingen
zijn medailles en geldprijzen toege
zegd. o a. gaven ongeveer alle te 's-Grtu
j venhage verschijnende dag- en wek -
bladen flinke schenkingen. Ook van
verschillende particulieren kwamen
reeds groote prijzen iin, o.a. een gou
den eiketak beaet met diamanten, 3
I goucleu medailles met diamanten, 3
talveren lauwerkransen en verschillen
de groote giften, zelfs een van den heer
'j. K. R. Holtz van 1000.—Het
Rijk, de Alg Ned. Ver. tot Bev. vau
Vreemdelingen verkeer, de Maatschap
pij .Zeebad Scheveningen'' enz. steu-
nen deze groote wedstrijden, waaraan
door duizenden zangers eu zangeressen
aal worden deelgenomen.
De wedstrijden zuilen door den Bur
gemeester van 's-Gravenhage worden
geopend, terwijl de Minister van Ü11-
aerwijs. Schoone Kunsten en Weten
schappen in het Eere-Comité zitting
zal nemen.
CHR. ONDERWIJZERS.— Op de
te Utrecht gehouden vergadering
van de Unie van Chr. Onderwijzers-
is besloten tot aansluiting bij het
Chr. Nat. Vakverbond en om zich
af te scheiden van het gemengd co
mité voor gemeenschappelijke sala-
risictie. In beginsel is besloten tol
aanstelling van een vrijgestelde. Bij
1 acclamatie werd ©en motie aangeno-
men, waarin het vertrouwen wordt
uitgesproken, dat onverwijld de ge-
MjksteiLing in salariëring bij het.
openbaar en hijzonder onderwijs zal
worden ingevoerd, en daarna 7.00
spoedig moge'ijk de volledige uitvoe
ring van art. 192 der Grondwet zM
worden tér hand genomen.
Feuilleton
naar net Engeisch door
RALPH KA YE ASSHET0N.
31)
Mijnheer Stanslield ging naar da
bibliotheek terug met den sleutel. In
specteur Carr stond nog bij de deur
te wachten. De rechter overhandigde
den detective het .verlangde voor-
.werp.
Mijn dochter zegt, dat zij de deur
nog maar enkele minuten geleden ge
sloten heeft, vertelde hij den man.
Het is dus wel mogelijk, dat er
iemand binnenging, zooals de tuin
man verteld heeft. Mijn dochter zegt
echter ook, dat er een kwartier gele
den niemand was. Ik zal met. u mee
gaan om te kijker.
Nadat hij een brandende lamp had
laten brengen, ging hij den ander
voor door een steenen gang naar de
deur van den kleinen toren, die in
het huis uit kwam. De deur van Jill's
oranjerie opende met een hoek op
deze, vlak bij <lo wenteltrap, waar
langs zij Giles gebracht had. l);ze
tweede deur werd door den heer
Sianslleld ontsloten.
Inspecteur Carr droeg da lomp, die
hij boven zijn hoofd hield, terwijl hij
rondkeek naar Jill's hyacinthen en
narcissen; Het kleine vertrek was
leeg, maar de scherpe blik van den
inspecteur zag dadelijk moddervoeten
op den vloer.
Hij liet de iamp weer zakken en
stond er zwijgend, aandachtig naar
te kijken.
Henry Stansfieid op zijn beurt, zag
ook neer op de modderige sporen en
toen naar hert gelaat van den in
specteur.
Dat beieekent niet veel, geloof
ik, zei hij kalm. Mijn dochter komt
vaak hierdoor het huis binnen, wan
neer zij door de velden gewandeld
heeft.
De inspecteur hief het hoofd op en
zijn blik ontmoette de. besliste, kalme
üügen van den rechter.
Ja, mijnheer, reide hij, maar
Juffrouw Stansfieid is vanmiddag uit
rijden geweest, als ik me niet ver
gis. Deze modder is do roodc klei van
een pas omgeploegd land. Voor zoo
ver ik weet, is er slechts één veld
omgeploegd hier in de buurt op het
oogenülik, dat roode aarde heeft, en
dat ligt tusschen uw weide on den
weg, die naar Meols voert. En Juist
op dét land moesten mijn menschen
den man, dien zij achterna zaten, la
ten ontglippen.
Henry Stansfieid gaf geen ant
woord. Do sporen op de tegels van
het vertrek waren onmiskenbaar. Zn
waren gemaakt uoor iemand met
zware schoenen, die met dikke, rood
bruine aarde bedekt waren.
De inspecteur, die het licht nog
steeds zorgvuldig vasthield, zei ver
der niets, iicp de oranjerie door en
deed de deur waardoor zij gekomen
waren weer open. Toen liet hij hei
licht schijnen op de onbedekte hou
ten treden der wenteltrap. De voet
stappen waren zichtbaar op d8 eerste
treden. Nog steeds zonder eenigen
uitleg te geven, begon inspecteur Carr
naar boven te klimmen. Henry Stans
fieid, eveneens zwijgend, volgde hem.
HOOFDSTUK XVI.
II et onderzoek.
De voetstappen, die duidelijk zichto
baar waren geweest op do eerste tre
den van de wenteltrap in den toren,
werden steeds vager cn kleiner hoi
hooger zij kwamen. En toch waren
zij er nog op het ODbedekte hout
de aanwijzingen van iemand's schoe
nen, die met vuile roode modder be
smeerd waren. Henry Stansfieid hield
met moeite een verlegen kuchje in,
toen do inspecteur tenslotte de bo
venste trede bereikte cn de deur
opende, die in de met een dikken loo-
per bedekte gang uitkwam. Jill's ka
mer lag aan den rechterkant en daar
achter strekt© de gang zich uit naar
de bediendenvertrekken. De voet
stappen waren nog juist zichtbaar op
den looper vóór de deur. De.indrin
ger was blijkbaar rechtsom gegaan,
nadat hij de deur doorgekomen was.
Daarna kon geen enkel spoor op den
grond zijn gangen en tegenwoordig
heid meer verraden.
De Inspecteur, die wat gebukt ver
der geloopen had, om de beteekenis-
volle sporen te volgen, richtte zich
weer op en zag den rechter ln hc,
gelaat.
De man bevindt zich hier in huis,
mijnheer Stansfieid, zei hij op vasten
toon. Hij kwam naar binnen door
die ongesloten deur der oranjerie en
rende deze wenteltrap op naar boven.
Rij is deze gang afgeioopen, mis
schien wel ln de hoep ergens aan hei
einde ervan er weer uit te kunnen
komen, Welke kamers bevinden zich
daar?
liet gelaat van den heer Stansfieid
was wat rooder dan anders, maar
hield zichzelf met alle macht in be
dwang, toen hij antwoordde:
Die eerste deur aan den rechter
kant is die van de kamer mijner doch
ter. Daarachter zijn de vertrokken
der bedienden.
De inspecteur blies het kleine lamp-
je, dat hij droeg, uit en .wierp een
doordringenden blik door de lange
gang. Toen vroeg hij:
Zou bij zich soms in de kame;
van uw dochter verborgen kunnen
hebben?
Henry Stansfieid beproefde zijn
woede in te houden.
Onmogelijk, zai hij kortaf.
Mijn dochter kleedt zich daar voor
het diner, met behulp van haar ka
menier.
Wanneer u het mij toestaai. zal
ik het bevel geven, dat alle bedien
den naar de keuken moeten gaan,
dan een van mijn menschen naar bo
ven laten komen en lum kamera door
zoeken, zei de inspecteur. En ln
dien tusschentijd zal ik de anderen
buiten op wacht zetten.
Henry Stansfieid vond het goed,
hetgeen hij ook niet anders kon. Hi
wendde zich weer om in de richting
van de groote trap.
Doe het als 't u blieft zoo rustig
mogelijk, zei hij tamelijk uit de
hoogte en gebiedend. Mijn vrouw
is niet. erg sterk en een zaak zcoals
deze zou haar totaal van streek Lu.
nen maken. Ik zul het geheel eau u
overlaten. U kun; mij in de bib
theek vindon, wanneer u klaar bent
Hij had gehoopt, dat liet onderzoek
in Rrandlesomo Hall, waarvan
zulk een afkeer had, niets te maken
zou hebben met de huishouding, maar
dat was onmogelijk. Bovendien wis-
WIJK AAN ZEE EN DUIN. On
dertrouwd: J. P- Hamers en M. M.
Burger W. J. Braam cn M. C.
Slatman.
Geboren: Cornelia Anna Maria, <1.
van J. Welage en A. M. l'itendaal.
Overleden: P- B. N. Tuijn, oud 8
dagen. A. G. van IJspudijk, oud
79 jaar, weduwe van J. Welle.
HAARLEMMERMEER. Bövallciis
A. ElshoutCrielaard, z. M. C
Rijgersberg—de Heij, d. D: J. Jon-
gejans—Molenaar, d. G. van Leeu
wenV'erdegaal, d.
Ondertrouwd: TL P. in 't Velt, 20 j.
eu G. Roubos, 18 J. H. J. van der
Kwast, 42 j. en N. Oudslioorn, 44 j.
J. W. van Bruggen 25 J. en J. j.
Bakker, 23 J.
Overleden: Cairina van Ltempt, 73
j. wed. van P. Smit. M. Kofocd. 13
Jaar, d. van J. Kofoed.
BENNEBROEK. Bevallen:
M, J. Giesbergen—Griek spoor, d.
ten de bedienden er al v.ui. Het Was
een van die nieuwtjes, die zich mot
onverklaarbare snelheid verspreiden.
Toen de heer des buizes en de in
specteur den boek van de gang om
liepen om naar beneden te gaan. uc-
incrkte mijnheer Stansfieid met ver
ontwaardiging, dat een heel© verza
meling petten en schorten, aange
voerd door een of twee der lakeien,
samenschoolden aan den voet van iU
trap. Toen zij hem zagen gingen zij
ui; elkaar en den inspecteur achter
latend om hun mee te deelen, wat
zij doen moesten, liep hij de trap af
en sloot zich vol verontwaardiging
in zijn bibliotheek op. Hij kon cn
wilde niet persoonlijk meehelpen in
het zoeken naar Giles.
Het leek hem een onafzienharen
tijd, waarin hij zonder ophouden heen
en weer liep- Toen verscheen inspec
teur Carr opnieuw.
Ik vrees, (lal onze man ons woer
ontsnapt ls, mijnheer, zeide hij kort
af, mot een verwarden, boozen blik
in zijn oogen. W:ij hebben alle ka
mers doorzocht en er is geen spoor
van hem te ontdekken. Hij is be
paald uit het open raam, dat aan hl l
©inde van de gang is, gesprongen. Ik
moet zeggen da; het een slimme ma
nier was. om zijn vervolgers ln de
war te brongen.
(Word. vervolgd.)
