Distributiebedrijf i OM ONS HEEN 36e Jaargang No. 10922 Verschijnt öagelijKs, behalve op Zon- en Feestdagen. DINSDAG 7 JANUARI 1919 ABONNEMENTEN per 3 maanden Voor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent ge vestigd is (kom der gemeente) f 2.26. Franco per post door Nederiand f 2.60. Afzonderlijke nummers 1 0.16. Oftillustr. Zondagsblad, voor Haarlem f 0.51'. Geïllustr. Zondagsblad voor de omstreken, en franco per r J. G. PEEREBOOM, Telefoon 3082 Geïllustr. Zondagsblad, voor Haarlem post f 0.69. Uitgave der N.V. Lourens Coster, Dire*. ADVERTENT1EN Van 1—6 regels f 1.iedere regel meer 20 Cts. Reclames 40 Cts. per regel. Tijdelijk oorlogstoosiag 20 procent. Bij abonnement aanzienlijk rul.at. Tienstuivers-advertentièn van Vraag en Aanbod van 1—6 regels 50 Cis. per plaatsing, elke regel meer 12bt Cts. A contant. Buiten het Arondissement dubbele prije. Adverlentien buiten het Arrondissement 26 Cts. per regel. Reclames 50 Cts. per regel. Dkecfie en Administratie i Groote Houtstraat 83. Teleloonn. der Redactie 800 en der Administratie 724 dit nummer bestaat uit zes bladzijden. EERSTE BLAD. Ilevensmiddelen VOORZIENING De Directeur van liet Gemeentelijk Levensmiddelenbureau te Haarlem brengt ter kennis: dat verkrijgbaar wordt gesteld: Regeerings-VIsch in de Gemeentelijk© Vischhal op Woensdag 8 Januari van 10 uur v.m. tot 1 uur n.m. por persoon: EEN POND KLEIN MIDDEL- SCHEL VISCH, A 22i cent per pond op vertoon van Yischkaart 22012550. PRIMA KWALITEIT GEZOU TEN HARING, il 8 cent per stuk. Verpakking medebrengen. De Directeur voornoemd, F. DE JONGE. I Verstrekking ran goedkoops Brandstoffen UITBETALING van de te veel be taalde gelden over de 2e HÜIS- BRANDRANTSOENEERING (1 H.L. Anthraciet, i H.L. Steenkolen, i H.L. Eierkolen) aan bet kantoor Jacobstraat 3 rood, voor ben wier namen aanvangen f net de letter S op WOENSDAG 8 JANUARI 1919, voorm. van 9lli uur en nam. van 244 uur. Medegebracht moeten wotrden de qultantién van betaalde brandstof fen (2de RANTSOEN) en 't bewijs van inschrijving (groen kaartje). Men wordt verzocht f 0.40 ter af passing mede te brengen. Agenda Thea voor militairen met onbepaald klein verlof. De Gemeentebesturen van Haar lem, Heemstede, Bennebroek en Schoten brengen ter kennis: dat door den minister van Land" bouw, Nijverheid en Handel is be paald: dat militairen, die met onbepaald klein verlof zijn gegaan of alsnog 2ullen gaan, gedurende het tijdvak van 17 December 1918 tot 8 Februari 1919, en die bon 52 hunner thee- en koffiekaart niet bij een winkelie: hebben kunnen inleveren, dezen bon alsnog op bei Levensmiddelenbu" j reau hunner gemeente kunnen inle veren en wel uiterlijk 8 Februari 1919. dat nk 8 Februari 1919 voor die in levering geet. gelegenheid meer zal j zijn. HEEMSTEDE. Verkrijgbaar op boa No. 59 der Melkkaart 1/4 K.G. gecondenseerde taptemelk. WOENSDAG S JANUARI. Raadszitting, Statenzaal, l'/i uur. Stadsschouwburg, Wilsonspledn: Rederijkerskamer „Jan van Beers": Molière's Tartufe. Schouwburg. Jansweg: Ned. Too- neel-ensemble: De Pastoor van Neni- villette. Cinema Palace, Groote Houtstr., Bioscoopvoorstelling. Schouwburg De Kroon, Gr. Markt, Bioscoopvoorstelling. Apollo theater. Barteljorisstraat, Bi oscoop voorstel! i ng. Kleine Vcreeniging, Kleine Hout straat, Biosc. voorstel ling en variété. Papiergebrek. Een van onze lezers, blijkbaar be gaan met het papiergebrek, dat de couranten-uitgevers en hunne lezers bedreigt zendt on6 een verzameling winkelzakken en geeft er zijn ver wondering ever te kennen, cjat de qualiteit. zoo goed is, terwijl ze vroe ger zoo slecht waren, dat ze scheur den w anneer mem ze goed aankeek. Wij moeten erkennen, dat de nieu we zakken van voortreffelijke quali teit zijn en spreken liever het ver moeden uit, dat de geringe qualitei- ten op zijn, dan ons aan te sluiten bij de verdenking, die de inzender oppert. Trouwens, als we het hebben over papiergebrek moeten wo de soorten wel onderscheiden. Er is bijvoorbeeld blijkbaar nog geen gebrek in fijnere papiersoorten. Althans voor ons lig een missive van het llaarlemsehe gc- ineoiuebeauiur, waarop met daturo en omlerteekening moe precies twaalf getypte regels staan, ct> een d u b b el vei folio Kosmos. Volgens een voetnoot zijn daar in 1917 5U00 vel van maakt. Op het blanco halve vel schrijft J. C. P. met gemak een half „Om Ons Heem'. Nachtwake. In liet kantooi' van den Ilaurlem- sck;en Nachtveiiigheidsdiensi op de Raaks zat ik en praatte met de di rectie over den dienst of die goed ging tn wat er alzoo over te vertel len was. Zoo oppervlakkig bekeken zou jc denken, dat nu er zooveel ge stolen en ingebroken wordt, de abon- nés toeslroomen moeten en dat de algemcenc waardeering van den Nachtveiligheidsdienst zal stijgen tot wie weet hoe hoog. Maar daar man keert nog wel wat aan. Velen vinden het best, dat hun buurman abonné wordt, „dan heb ik", denken ze lis- tig, „de surveillance meteen". Dit is, vrees ik wel, een beetje een van onze nationale karaktertrekken, om on plezierige dingen (en daaronder re kenen we dan in de allereerste plaats betalen) maar liefst aan een an der over te laten. Anderen, die dan wel betalen, willen tastbare resul taten zieti, net of een Nachtveilig heidsdienst een negotie in koek of in breinaalden is. Die vragen wanneer üe quiianue aangeboden wordt: „wat heb ik er nou aan gehad, wat beeft de Nachlveilighc-id voor mij gedaan.' Verlangen ze er dan naar, dat op eens midden in den nacht twee ge maskerde inbrekers in hun slaapka mer staan, die met revolvers drei gende, met holle slem zeggen: „je geld ol je loven! en wanneer ze het geld helmen gekregen, uit woede dat er te weinig is, ook het leven nog willen, nemen, als plotseling van het balcon uf zes wakers van den Nachi- veiligheidsdienst, onder aanvoering van den jongen Pothoven zelf, zicii in de kamer storten en de bandieten overweldigen? Maar zooiets staat wel in de verhalen van de Wilsons, Loid Lister cn zoovoorts, maar de taak van den Nachtveiligheidsdienst is het niet. Juist andersom, wanneer je een half jaar lang van den dienst niets anders gehoord hebt, dan hel fluitje van den waker en niets gezien, dan zijn voorbijstappende schaduw, dan is 't blijkbaar rustig en veilig ge weest in je huis, dank zij ook hen Nachtveiligheids dienst. Dikwijls moeten de eenvoudigste dingen het vaakst herhaald worden. De Nachtveiligheidadienst en Con trole is vooraL van preventieve werking, hij moot do boosdoeners van liet kwaad weerhouden en afschrik ken en natuurlijk doet hij dat ook, maai hoe vaak weet niemand, be halve de dieven zelf en die praten er niet over. Dat ia het ondankbare van 't bedrijf, het kan nooit een sta tistiek toonen van verkregen resul taten. Maar hoe vaak betrapt de po litie een misdadiger op heeterdaad? En wie zou, omdat dit zeldzaam is, de politie willen afschaffen? Zij werkt als voorbehoedmiddel, de Nachtvei ligheidsdienst evenzoo en deze zou nog veel meer kunnen doen, wanneer de deelneming grooter was, door na melijk de wijken te verkleinen en de wakers beter te beloonen, zoodat er grooter aanmelding was en dus meer keus. Als de N. V. het -zoover kon bren gen, dan zou natuurlijk de veiligheid nog grooter zijn, ten bate ook v van allen. Maar er Ls niet alleen reden tot klagen- Ook erkentelijkheid komt voor. En die doet goed, vooral in een tijd als deze. De griep, algemeene vijand van orde en gezelten arbeid, heeft het korps nuciitwakers onlangs zeer getoïsteru, zoodat de 40 inan bij na nooit compleet waren en er geloo- verd moes: woruen, om een rcuelijke bewaking van de wijken te versrij- gen. Dat was één zorg. De tweede is het gebrek aan levensmiddelen, dat zich duchtig voelen iaat. Al is het niet meer zoo als tijdens het b perkte broodrantsoen, toen er w wakers waren, die in den schafttijd met een koolraap of een paar appe len de maag moesten vullen, kracht van de menschen is niet meer als voorheen. Er zijn er, die in hun wijk vf-ocger met gemak negen rond jes maakten en er nu maar zeven een half doen. Dit punt bracht ons ook op de quaestie van den leeftijd van de be wakers. De meesten zijn nu mannen tussehen 40 en 60 jaar. „Neem toch jonge kerels", zeggen de menschen „en beta,il die goed". Maar afgezien van de helooning, zit er bij de jonge mannen geen liefhebberij en geen plichtsgevoel. Melden ze zich aan, dan denken ze al weer over vertrek ken. Dat gevoel van plicht zit er veel meer bij den rijperen leeftijd in. Menige waker is al jaren in dienst en kent zijn wijk met de menschen die er wonen, en hunne gewoonten op een prik. Bovendien, de men schen zijn er niet voor om wanneer ze onraad ontdekken, vuistgevech ten te leveren, maar om de politie te waarschuwen. Dat doen ze en mei succes, want de verhouding met de politie is uitstekend. Haar laat de N. V. en C. altijd den voorrang, die haar toekomt. 's Avonds te Lien uur trekken de wakers er op uit. 's Nachts hebben ze een half uur of drie kwartier schafttijd, 's Morgens te 6 uur ruk ken zij in. Toch is het uur voor het begint te dagen, dus tot zeven uur, nog gevaarlijk. Maar ofschoon de abonnés de surveillance wel tot da: oogenblik verlengd zouden willen zien, iets meer daarvoor betalen bolt hun niet. En zoo is het kunnen gebeuren, dat er tussehen zes en ze ven uit een schuurtje vijf fietsen ge stolen werden, terwijl te 6 uur alles veilig was en ook om half zeven, toen de melkboer verscheen, nog nie mand onraad opmerkte. Deze bergplaats was nog gesloten. Maar hoe vaak staan schuurtjes niet los. Herhaaldelijk werd een berg plaats, waar zes fietsen in staan open gevonden, ofschoon de eigenaar tel kens bericht krijgt, wanneer er iets aan of in zijn huis niet in orde be vonden werd. Dienstpersoneel is daar om ook dikwijls niet op den Nacht- veiligheidsdienst gesteld, omdat uit de rapporten blijkt, dat zij niet goed gesloten hebben, ergens licht lieten branden en dergelijke verzuimen meer. Op een nacht vindt een waker een schuurtje open en brengt de fiets, die er in staat, om diefstal te voor komen, mee naar het kantoor op de Raaks. Den volgenden morgen vroeg belt de eigenares op. „Neen maar, luistert u nu eens, daar is van nacht uit een gesloten schuurtje een fiets gestolen. Wat heb ik nu aan den N ach tveiligheidsdienst?" „Daar heeft u dit aan, mevrouw", was het antwoord, „dat de waker uit het schuurtje dat openstond uw fiets op ons kantoor In veiligheid heeft gebracht. Ze wordt straks bij u thuis bezorgd". Een anderen keer komt een waker langs een groot winkelhuis, dat des nachts onbewoond is. De deur staat open. Hij gaat binnen en vindt een open schrijftafel, geld, boeken de eigenaar was naar huis en meende, dat liij goed gesloteD had. Zulke resultaten zijn direct en tastbaar. Er zijn er meer. En dat er wel vertrouwen bestaai, in de onder neming blijkt hieruit, dat in den af- gelooperi zomer vijftig a zestig fami lies, wanneer zij uit de stad gingen, den huissleutel aan de N. V. en C. toevertrouwden; het blijkt ook uit de speciale bewakingen en diensten, op ierrcinen en bouwwerken, in fabrie ken cn kantoren, die aan de onder neming worden opgedragen. Maai de algemeene deelneming voor wijk- bewaking is nog onvoldoende. Die moest grooter zijn. En iedere nieuwe abonné verhoogt dus niet alleen zijn eigen, maar ook de algemeene vei ligheid. Want de dieven zijn slim. Bij 't minste gerucht schuilen ze weg in donkere portieken of springen over een hekje en kruipen achter een heester weg. En het publiek verlangt, vaak het onmogelijke. Er komt een heer op 't kantoor en zegt: „wij willen onze straat bewaakt hebben, eerst hebben we er over gedacht 't zelf te doen, maar dat is te lastig met ziekte en zoo nu wenschen de bewoners, dat u liet op u neemt. Maar wij wil len twee wakers en zij moeten ieder f 18.— per week verdienen. Al de bewoners zullen u tien gulden per week vergoeden". „En hoeveel bewoners zijn er?" „Dertig". ,,l)us dat is driehonderd gulden per jaar. Eu het zou ons tweedui zend kosten!" „Dan maar één waker", zegt de heer. die het bedrag niet schijnt uit gerekend te hebben. „Dan komen we er nóg niet!" „Dan betalen we twintig gulden per week", drong de bezoeker aan. Natuurlijk kon er van deze onvoor- deelige transactie niets komen. Overcritiscli zijn wij Nedeilanders vaak. En met de hand stijf op de beurs. Wie dc veiligheid bevorderen wil, klaagt niet over wat hem onvol komenheden toeschijnen te zijn, maar begint mei steun te geven door zich aan te sluiten. Dan alleen kan do N. V. en C. haar werk voortdurend verbeteren door de wijken to ver kleinen en de ioonen te Yergrooton.- Wat niet wegneemt, dat zij op oogenblik, naar mijn overtufging, al goed werk doet. J. c. F. Het ÏGoneel Stadsnieuws T((diRgzaaS van Haarlam's üsgblad In onze tijdingzaal, Groote Hout straat 93. is heden o.m. tentoonge steld een foto van de bekende film- actrice Paula de Waan, die 10 Ja nuari haar 20-jarig jubileum als tooncelspc-elster viert. Verder eon portret van den te Den Haag overle den gepensioneerden kolonel dei* infan tcrie van liet Oost-Indisch leger, A. J. Fauerste. De Hofslachter. JubileunivoorsteLling van me vrouw Marie Verstraete, Het gebeurde op de karmis te Friv neker ongeveer 30 jaren geleden. In een tent speelde de troep van Blaa- ser en Bigot, aan wolk gezelschap Marie Verstraete als dramatische eer- te kracht verbonden was. Men gaf Marie Antoinette en mevrouw Ver straete speelde de titelrol. In span ning leefde het publiek het drama mee, ton men gekomen was - tot do groote scène, waarin Santerte in de gevangenis kornt en aan de Koningin van Frankrijk haar eenigen zoon op- eischt. De armen breed uitgespreid, stond Marie Verstraete midden op het tooneel en verdedigde met waren hel denmoed haar 2 kinderen, den dau phin en prinses Elisabeth, die zich angstig achter haar rokken verscho len. Fier en trotsch wierp zij den beu len haar verontwaardiging in het go- laat. „Ik zal strijden voor mijn kinde ren als 'n tijgerin, die men haar wel pen ontneemt!" Het heele publiek was ontroerd, alle Franekers snikten, behalve de 2 sansculottes, die A raison voor 25 cts. waren gehuurd om met Sanierre dit vieze werkje op te knappen. On bewogen stonden zij achter hun ge neraal, staarden met schelvischoogecn naar de breed gebarende vorstin, die hun haar woede en walging in heb gezicht slingerde» Santerre, schrijlings op een keu kenstoel gezeten, strekte zijn rechter arm, en een rilling ging door de. ge il eele zaal, toen het, wTeed en koud uit zijn mond klonk: „Grijpt ze!" De 2 Franeker figuranten dachten er echter niet aan. Of het medelijden met de vorstenkinderen was, dan wel angst voor Hare Majesteit, was niet duidelijk, maar zij bleven stokstijf staan. Nog eens klonk de hartekreet van de moeder- ,,'n tijgerin, die inen haar welpen ontneemt!" weer her haalde Santerre nu meer gebie^ dend zijn wreed, meedoogenloos: „Grijpt ze!" De 2 Franekers verroer den zich niet. „Pssstl Pssst! Pssbl! Vooruit noul Toe noul" klonk heit heel geheimzin nig onder den grond. Angstig staar- i den de sansculottes naar het souf- fleurshokje. „Zou ik dan minaer zijn dan n tij gerin?" riep de vorstin, maar tegelijk gaf zij 'n aanmoedigend knipoogje aan 71e sansculottes, waaruit, duide lijk bleek, dat zij het hensch niet zoo erg meende en het niet tot heit uiter ste zou laten aankomen. „Allo nou! stommelingen!" hoorde je in het souffleurshok. Dit hielp'. Langzaam schralen de sansculottes naar voren. In opperste smart omarmde Marie Antoinette har re 2 telgen, drukte hen nog éénmaal aan haar borst, gaf ze toen In strijd met haar beweren zonder tegenstreven aan hare beulen over. Een hoorbare stilte vieJ in de zaaJ. Nu zou het gebeuren. Aan Frankrijk's Koningin ging men haar hoop en al les ontnemen. Vol spanning staarden honderde oogen naar de 2 sanscu lottes. Toen schuifelde één der beu len naar voren; ook hij begreep, dai het groote oogenblik gekomen was. Vragend zag hij Hare Majesteit aan en schuchter klonk het uit zijn t^ond: „.Welke mut ik hè, dizze of die. IJlt was zelfs voor een Mane An toinette to veel; zij vergat, haar wel pen. haar waardigheid, haar kroon en proestte het uit. Sinds dien tijd zegt men in de toon cel wereld, dat de Franekers ongeschikt zijn voor het tooneel. Zoo luidt het varhaal, dat men m al in mijn jeugd heeft verteld. Of het „Wahrheit oder Dlchtung" is, weet ik niet, maar ik vond. h6t te aardig om er bij deze jubileumsvoorstelling niet melding van te maken. Van de hartelijke huldiging van mevrouw Verstraete door liet Haar lem^ publiek bij de voorstelling van „De Hofslachter" op Zondagavond is in ons blad van gisteren reeds ge wag gemaakt, zoodat wij hierop thans niet terug behoeven je komen. De rol van Johunna Ruinmel was voor een jubilaresse vrij bescheiden: rij speelde haar eenvoudig en sympa thiek en op sommige oogenbiikken bijv. bij het weerzien van haar zoon wist zij even op gevoelige wijze het dramatisch accent to treffen, waaruit duidelijk bleek, dat het gepo te werk haar in haar langdurige loopbaan niet. vreemd is geweest- Het was een aardige gedachte van Roy aards, om mevr. Verstraete te midden van haar lundgenooben te la ten jubüeeren. Want heb was de Vlaamscho afdeding van zijn gezel schip, die onder de levendige leiding van La Roche hier het oudo, bekende blijspel „De Hofslachter" gaf- Het was don gelieelen avond, of wij weer 20 jaar terugleefden; een gemoodel onschuldig blijspel, pretentieloos spel, „lekker dik op", zooals zoon Duit-j scha klucht zonder schade kan ver dragen en een plelziea- in het gova!, voor en achter voetlicht, alsof het stuk pas gisteren geschreven w.u Hubert la Rocho speelde met zoo'n vuur en entrain, dat hij de gehoele omgeving meesleepte. Een ras-kun stenaar tocli, met liefde voor zijn vak als hoel weinigen, een auteur, die er altijd geheel en ai in is. Waar of „De Hofslachter" eigenlijk speelde, is ons Zondag niet goed duidelijk geworden. Naai' de studen- tenpeb van ltudolf, de „riddergoedbe zitters' en dc citu.ten uit Kabale und 1 Liebe le oordec-lcn, zouden wij zeg gen in Duitschland, maar de Indische niet kiesch om in een tijd als dezen uniform van den Hollandschen reeer- een stuk als „De Hofslachter" te spe- ve-luitenant wie heeft dit jonge len en het publiek een heel en avond mensch de Vries den on gelukkigen op 2 vette varkens en 10 hammen raad gegeven om bij het tooneel gaan? bracht ons weer geheel in de war. Zoodra wij den hofslachter op Posthuma hoorden fulmineeren,- dachten wij: „Ah, we zijn thuis!" doch er kwam weer twijfel in ons lo ven, als wij Magda Janssens het smeuigq, leutige Vlaamsch hoorden klappen. Maar als je keek naar de 2 vette varkens In don winkel van Rommel, zei je bij je zelf: Dat stuk speelt in het paradijs! Eigenlijk toch te laten kijken. De voorstelling begon een half uur 'te laat. Naar men mij vertel del kwam dit, omdat de politie tegen het vervoer der varkens bezwaar zon heb ben gemaakt Een slagerswinkel vol vlessch en zonder klanten! Men behoeft niet ta vragen, of heb stuk ook uit den li.id is. J. B. SCHUIL. Buitenland. In New-York waaien de vlaggen in Britsch-Oost Afrika, om zich I daar aan zijn geliefde sport te wij- Op 60-jarigen leeftijd Is Roosevelt, den; tijgers, leeuwen en buffels a eli de oud-president der Vereenigrl© Sta- I terna te ribben. Over zijn jachtavon- ten, te SaganiurehilJ op zijn turen heeft de ex-president eonige landgoed bij New-York overleden.Se-amusante boeken geschreven, den Nieuwjaar was hij ongesteld, j in de laatst© jaren bemoeide Roo- tengevolge van een aanval van 60velt zich weer mes. de politiek. Hij rheumaeiek, die een ontstoking ver-, toonde rich een groot voorstand r oorzaakte, waardoor een bloedvat in van de Entente en was reeds een do long verstopte. Zondag had de j jjvoraar voor de gewapende inter- patienc zich heel wel gevoeld, den ventie van Amerika lang Voor Wi!- geheelen dog opgezeten en was,60n daartoe hei besluii toekende, 'e avonds te 11 uur naar bed gegaan. Als journalist verwierf Roosevelt Eenige uren later vond zijn vrouw ook een goeden naam. (hem dood. Ook geen der kinderen is bij het sterven tegenwoordig go- j In 1910 bracht Roosevelt 'n bezoek weest. i aan Nederland. Hij bezocht toen ook Met Roosevelt gaat een bekende Haarlem, bezichtigde daar de bloem werk!-Skguur heen. AJs president (bo| enten toonstelling die door de heeft hij naam gemaakt als staats- Vereeniging van bloembolle neuk u u r man, die niet alleen invloed had op 1 georganiseerd was op het terrein de Amerikaansche politiek. j van het Koloniaal Museum en in den Roosevelt studeerde aan de Iia- j Hertenkamp, en bewonderde de Hal- ward-ünivereiteit, waai' hij in 1S80 sen, die toen nog gehuisvest waren promoveerde. Na zijn promotie be-in de Sbadiiuislokalen. kleedde hij verschillende ambtelijke 't Trof, dat Roosevelt juist de functies. Op het lijstje vinden we: 100.000e bezoeker vao de bloementen- 1896- 1897 hoofd der poliüe van-New- toonstelling was! Als hulde daarvoor York 1807- 1848 enderetaaLs-secret i-1 werd hem door de Bloembollciicul- Y.ork, 18J7 onriarataatosecreta t(ju|, ,,en afbeeldj van .t bekf nde ns van marine. Toen de Spaanscn-i>De halve maurr in zUver U)|IU .Amerikaansche oorlog uitbrak or- geboden. De voorzifter, de lieer E. ganiseerde Roosevelit een vrywilli- h. Krelage, hield daarbij een waar- gerscorps om op Cuba aan den krijg deerende toespraak, met succes deel te nemen. Na den Niet zonder trots is door Neder' vrede keerde hij weer tot het kalme Landsche historiekenners uitgeven- leven terug om tot 1900 het ambt van gouverneur van den staat New-York te vervullen. 4 Maart 1901 werd hij als oandi- daa'. der repuhltkeinsche partij, ge kozen tot vice-president der Ver- eenigde Staten. Door den dood van den president Mac Kinley die op 14 September door moordenaarshand Hel werd Roosevelt tot president 'erheven. In 1904 herkoos de raeer- ierheia van het Amerikaansche volk Tem, zoodat hij 7 jaar het presi dentschap bekleed heeft. Ook als president was hij een krachtfiguur, een man met een vas tten wil. Reeds gauw brak hij met het vooroordeel tegen de negers, dooi' den neger-professor Booker Washington als gast aan zijn tafel to noodigen- In den Russische Ja panschen oorlog trad hij aJs vredes tichter op en werd daarom begif- iigd met den Nobelprijs voor den vrcde- A Ook op andere wijze diende hij oen vrede. Hij sloot voor de Vereen. Sta ten met 24 staten arbitrageverdra- gon en liet 't scheidsgerecht in Den Haag beslissen over enkele conflic ten. 't Oorlogsgevaar met Japan, ten gevolge van de Californische quaes- üe, wist hij ook te keeren. Krachtig heeft hij ook ingegrepen in de tarief-quaestie, de problemen van de trusts en de arbeidersquaes- tics. Na den tijd der regeeringszorgen trok Roosevelt paar dc jachtvelden den ,dat Roosevelt nog Hollandsch bloed in zijn aderen heeft. Zijn voor ouders Klaas Martenszen van Roose velt, afkomstig ui; Zeeland, stal. in 1G49 den Oceaan over om in hel Ver" re Westen fortuin te zoeken. Roosevelt was van plan om bin nenkort nog een korte reis* n iar Europa te-maken, om lxe*. graf van zijn zoon die aan de zijde der En" teute in Noord-Frankrijk sneuvelde te bezo-'ken. Nu is de dood tusschenbeide geko men, zullen anderen over enkele da gen aan Roosevelt's graf staan, om hulde te brengen aan den groot en staatsman, met zijn impulsieve na tuur. In 1910 schreven we bij "t bezoek van Roosevelt aan onze stad: „Haarlem heeft Roosevelt waardig ontvangen. Onze stadgenooten heb ben hun belangstelling getoond en den zeldzamen gast vriendelijk toe' gejuicht. „We hebben nu Roosevelt gezien. Veel hadden we van te voren over hem gehoord en gelezen. „liet moest een bijzonder niaH zijn. Nu dezen indruk hee.ft hij ook op ons gemaakt. Een echte jo\ iele,' ronde Amerikaan. Maar bovenal een man van kennis en karakter. „Het was een genot hem tc hoeren spreken. Het gelaat, die heldere oogen, die breede rijk-betande mond, alles 6prak van een persoon- 1 ij k h e i d

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1919 | | pagina 1