OM ONS HEEN
Buiteniandsch Overzicht
HET KASTEELOEHEIM
HAARLEM'S DAGBLAD
VnlJDAO 28 FEBRUARI 1919
TWEEDE BLAD
Amerikaansche bedriegers.
Hoe vaak is in deze rubriek al ge
waarschuwd tegen speculatie in Ame
rikaansche fondsen, omdat nieiftand
hier weten kan, welke kunsten de
lieeren ginds uithalen om zulke pa
pieren te laten rijzen of dalen! En
zelfs wanneer het zonder handigheden
of slimmigheden toegaat, welke com
binatiën, splitsingen, tariefverande
ringen, nieuwe wetsontwerpen tijde
lijk of voor goed wijziging kunnen
brengen in de marktwaarde I Koopt,
zoo zou men de menschen door een
bazuin willen toeroepen, koopt toch
geen aandeelen of obligatién in on
dernemingen, die gij niet zien en dus
niet overzien kunt. Dus nooit in veraf
gelegen spoorwegen en mijnen! En
wordt uw geld gevraagd voor wat
dichtbij ligt, kijkt ook dan nog goed
uit uw oogen I
Niet alleen in Amerika trouwens,
maar ook in Nederland. Nu zijn w ij
veiliger dan ginds, omdat ons land
klein is en wij elkaar zoo goed ken
nen. Ondernemingen, die niets zijn
dan zuivere zwendel, kunnen daarom
hij ons niet gemakkelijk tieren, ze
zijn te gauw achterhaald en onlmas-j
kerd. Maar in uitgestrekte werelddee-
len, zooals dat zelfde Noord-Amerika,1
hebben brutale oplichters nog een I
goeie kans. In het Amerikaansche
tijdschrift „The Worlds Work" van j
'Januari, geeft Louis Günther in sa- J
menwerking met John K. Barnes.
daarover interessante onthullingen,
die beginnen met een brief, zooals die j
aan het argelooze publiek toegezon-1
den wordt
WelEdele Heer,
Ingesloten zenden wij u een
korte beschrijving van een nieu- j
we industrieele onderneming, die 1
wanneer u aanneemt en snel ge
noeg handelt om dadelijk mee te
doen, u in staat zal stellen om
binnen eenige maanden duizend
dollars te maken voor elke tien,
die u daarin nu belegt. Het betreft
een industrieele verbetering, die
een veel grooter handelswaarde
hebben zal, dan de Bell Tele-
phoon, welker aandeelen van da
oorspronkelijke waarde van 50 cent
stegen tot 4000 dollars.
Wanneer u aandachtig het druk-
werk leest, dat wij u toezenden,
dan zult u daarin het bewijs vin
den, dat de vei-zekering van deze
groote winst niet alleen oprecht
en juist is, maar dat. de opbrengst
zeker verwezenlijkt wordt en de
waarborg even goed is, als de Ver
een igde Staten kunnen geven op
bun leeningen.
De verkoop van industrieele waar
den door deze emissie-roovers
(pirates of promotion, noe
men de schrijvers hen) gaat altijd
voort. Olie-aandeelen worden gelan
ceerd, wanneer er, zooals nu, een bui
tengewoon groote vraag is naar olie
producten nieuwe mijn-emissies ver
schijnen, wanneer de mijn-aandeelen
in cie hoogte gaan, maar industrieele
emissies zijn er altoos. Als de heb-
zuchi van't publiek met kan geprik-
keid worden door verhalen over de
fortuinen, die Joan Rockefeller en an-
deren hebben gemaakt in olie of door j
de schildering van ontzaglijke rijk- j
domraen, die worden opgegraven uit1
den grond, dan kan die hebzucht al-1
tijd worden opgewekt door toespelin-i
gen op het succes van de Bell-Tele-
phoon, de Pullinan-slaapwagen-maat-
schappij, de Postum Cereal-Company
of de fabrieken van Ford. Een groot
aantal industrieele emissies streefden
er naar, deze resultaten nog ver in
de schaduw te stellen en na den oor
log zal hun aantal legio wezen en het
is goed, dat de menschen eens weten,
wie de emissiepiraten zijn en vooral
met welke methoden zij het publiek
het geld uit den zak weten te klop
pen.
Nova Adoiphus Brown is een van
de bekwaamste lieden op het terrein
van de word-gauw-rijk industrie.
Zijn loopbaan begon als verkooper
met de oplichterij van de Vereenigde
Draadlooze, hij diende als agent diep
Shakespeare der roovers Charles Aus
tin Bates uil Colorado en leerde van
hem, hoe iiij do menschen het best
kon ontroeren in zijn emissie-littera
tuur. Daarop kwam er een korte pe
riode met de Funding Company of
America, die eenige keeren dividend
betaalde om den verkoop der aandee
len te bespoedigen en naderhand be
zweek. Hierbij raakte hij in keonis
met Jacob G. Feïst, een gegradueer
de uit de school der bedriegerij, die
geleid werd door de Ellsworth Com
pany, welke de aandeelen verhand.,
de van The Radio Wireless Company,
een van de vele poppekasterijen, die
volgden op do vaststelling der han
delswaarde van do draadlooze tele
grafie door Marconi; zij verkocht ook
aandeelen in The Sun Generator
Company, een onderneming van 5
miilioen dollars, dio beweerde, dat zij
een machine vervaardigd had om
kracht te ontleenen aan de stralen
van de zon. Van Feist leerde Nova
A. Brown eenige andere word-gauw-
rijk methoden, zooals de waarborg
der teruggave van het geld van den
belegger binnen zestig dagen, wan
neer deze over de onderneming niet
tevreden was. Feist gebruikte deze
streek om de aandeelen kwijt te ra
ken van The Pennsylvania-Maryland
Slate (lei) Company, waarvan hij
zeide, dat zij 1000 procent zou betalen
in waardevermeerdering en daarna
100 procent per jaar gedurende de
eerstvolgende 100 jaar, misschien
meer; hij paste die ook toe bij zijn
nieuwste emissie, de National Rub
ber Company of Pottstown, waarbij
hij een zoo roekeloos wanbeheer voer
de, dat er een Comité werd opgericht
onder een dokter uit Brooklyn, ter
bescherming van de aandeelhouders,
hetwelk een vervolging tegen hem
instelde, na de verklaring van een
dividend, waarvoor geen fondsen
aanwezig waren om het te betalen.
Nova A. Brown heeft dezen collega
op het terrein van word-gauw-rijk
financieering ver overtroffen. Zijn
eerste emissie was Franklin's kandy-
fabriek, waarin hij Dr. Charles Payk-
hurst wist te betrekken; op den naam
van dezen welbekenden prediker wist
hij 500.000 dollars van 't publiek los
te krijgen voor do aandeelen. Toen de
bodem van deze onderneming be
zweek, liet Brown de redding aan
Dr. Parkhurst over, maar deze was
onmogelijk en men zegt, dat de on
dervinding Dr. Parkhurst 83.800 dol
lars heeft gekost. Brown en zeven be
stuurders werden beschuldigd van
misbruik van de post voor oplich
ting, maar toen de zaak voor de
rechtbank kwam, sprak de jury hen
vrij.
Intusschen was Nova Adoiphus
overgegaan tot een andere emissie, de
„Lexington Chocolate Company", met
de hulp van William F. Grinter.
In een „vertrouwelijk" schrijven,
dat waarschijnlijk aan iedereen, die
op Browns postlijst stond verzonden
werd, vertelde hij het groote „ge
heim" van de maatschappij, dat reus
achtige dividenden aan de aandeel
houders bezorgen zou. Het was een
denkbeeld, dat op een morgen in den
trein bij den directeur was opgeko
men en waarvan Grinter de vaste
overtuiging te kennen gaf, dat het
een fortuin waard was. De directeur
hoorde namelijk een gesprek van twee
meisjes over levertraan: zij zeiden,
dat zo het wel wilden gebruiken,
maar dat de smaak haar zoo tegen
stond. Het denkbeeld was daarom
stangen levertraan-chocolade. „Onze
geheele kantoor", zeide Grinter, „was
weldra opgewonden enthousiast over
de financieelc mogelijkheden". Maar
in korten tijd was the Lexington Cho
colate Company bankroet en het geld
van de aandeelhouders verloren.
Mislukkingen ivan dezen .aard
-schrikten evenwel den wakkeren geest
vaq^Nova Adoiphus Brown niet af.
Waarom zouden zij dat ook? Hij is
een promotor en een promotor maakt
altoos winst, onverschillig wat er ge
beurt met de maatschappij. Dus
schonk hij weldra het leven aan de
Missouri Cattle Hog Ranch Com
pany. Ditmaal was het Simeon J.
Thornton, „van het wilde, wollige
westen", die koopers van de aandee
len zocht, door hun te vertellen, hoe
snel varkens en winsten zich zouden
vermenigvuldigen in de weiden van
Missouri. Het publiek werd uitgenoo-
digd „kompanjons" te worden met
Simeon, met welk doel hij quasi on
beholpen briefjes verzond. „Je schi
me maar", zei hij: „Sim, hier is mijn
inschrijving en mijn cheque; zend nu
mijn aandeel, schrijf mijn naam en
adres duidelijk in je boek, zoodat
niet bij vergissing een ander mijn di
vidend-cheque in handen krijgt".
De naam van Nova A. Brown kwam
in deze aanbiedingen niet voor, maar
zijn bekwame hand bleek duidelijk
uit de litteratuur en de cheques
moesten worden gezonden naar zijn
kantoor, op den hoek van Broadway
en Wallstreet te New-York.
Brown ontmoette Eduard Elsworth,
die tobde om een nieuw ontbijtvoed-
sel ingang te doen vinden. Hier was
een gelegenheid, die vreugde moest
brengen in een word-gauw-rijk pro
motors hart. Was niet C. W. Post, de
maker van „Grape Nuts' en „Pos
tum" begonnen als een aim man en
overleden ais bezitter van 18 miilioen
dollars? Had niet de Quaker Oats-
Maalseliappij (havermout) in de laat
ste vijf jaar meer dan 5 miilioen dol
lars aan dividenden uitbetaald? En
liepen ook niet de uitkeeringen van
andere maatschappijen op dit terrein
in de millioenen? Bovendien had Mr.
Elsworth vroeger eenige goed-gead-
verteerde ontbijtartikelen samenge
steld.
Dit was de soort van man, dien
Brown „gelukkig" zou maken, in een
volgend artikeltje zal worden be
schreven hoe hij daarbij te werk ging.
J. C. P.
DE VREDESCONFERENTIE te
Parijs vergadert weer druk. De
Fnansche premier en vredesgedele-
geerde Clemeuceau is vau den aan
slag weer zoover hersteld, dat bij al
le vergaderingen weer kan nijwonen.
Hei is zelfs niet meer n-iodig, dat hij
bij het uitstijgen van zijn auto on
dersteund wordt
In 7 dagen heeft Cb.ncneeau het
dus weer klaar gespeeld om beier te
worden.
Menig joingeling zet hij be
schaamd.
De Engelscho mir.'ster president,
Lloyd George, verklaarde op een
Industrieele conferentie, te Londen,
dat de blokkade vail Duitschland niet
lo(pgaheven ik an worden, voordat
Duitschland het vredesverdrag heeft
onderteek end ,dat een nieuwe oor
log onmogelijk zal maken. Hij
[booptte, dat de vredes;prel i-
minairenb*. nuen enke
le weken onderteekend
zullenworden.
De dag die aanvankelijk was ge
noemd als de datum waarop de be
palingen van DEN NIEUWEN WA
PENSTILSTAND openbaar gemaakt
zouden worden, was 27 Februari,
maar metterdaad zal de wapenstil
stand, die den llden November is in
gegaan, met de verschillende wijzi
gingen, die er van tijd tot tijd in zijn
aangebracht, van kracht blijven
zoo bericht de Daily News.
Verder deelt 't blad nog mede:
De kwesties, waarover de geallieer
den nu beraadslagen, zijn ten nauw
ste verbonden met de vredesprelimi-
nairen, met welke voorbereiding men
druk doende is. Zij vormen een onaf
scheidelijk deel van den grondslag,
waarop de vrede ten slotte zal rusten,
en hun draagkracht ten opzichte van
vraagstukken als de ontwapening kan
slechts bepaald worden, als zij in hun
geheel aan het publiek bekend zullen
zijn. Het is daarom eenigszins onge
lukkig, dat een van de bepalingen er
van, namelijk de wijze waarop men
met de Duitsche oorlogsschepen die
nu te Scapa Flow gomterneerd zijn,
zal handelen, tot onderwerp van voor
barige gedachtenwisselingen in de
pers is gemaakt. Zoodoende is een
volmaakt eenzijdige opvatting van 't
geheele vraagstuk aan het publiek
voorgelegd en kan eenigszins vooruit-
geloopen worden op de hoofdkwestie,
die van ontwapening. De Fransche
pers heeft een krachldadigen veld
tocht geopend tegen het voorstel om
die schepen in den grond te boren,
omdat het alleen met Britsche belan
gen rekening lijkt te houden. Het in
den grond boren van de Duitsche
vloot midden in den Atlantisclien
Oceaan zou een op effect berekend be
wijs voor de veiligheid van Engeland
zijn.
Waar blijven onze belangen dan?
vragen de Fransche bladen.
Deze volmaakt natuurlijke vraag
zou zoo vervolgt de Daily News
nooit gedaan zijn, als het geheele
stelsel van ontwapening, dat aan
Duitschland voorgeschreven zal wor
den, tegelijkertijd bekend gemaakt
ware, want dan zou duidelijk geble
ken zijn, dat de geallieerden een goe
de en weioverdachle opvatting heb
ben over de betcekenis van de ont
wapening. en do noodzakelijkheid om
den weg te banen voor een algemeene
vermindering van de oorlogstoerus
tingen, door Duitschland te dwingen
daarin voor te gaan. De Franschen
zijn zich ter dego bewust, dat hun
land niet voort kan gaan met het
dragen van den last van den drieja
rigen diensttijd en zij verwachten van
de vredesvoorwaarden een ontheffing
ervan. Ik geloof niet, dat zij dat ver
geefs verwachten, maar om de ont
wapening tot een duurzame werke
lijkheid te maken, moet zij een on
derdeel vormen van een proces, waar
door de behoefte aan groote strijd
krachten zal komen te vervallen.
Deze waarheid als een koe is de scha
kel tusschen ue militaire en politieke
bepalingen van het aanstaande vre
desverdrag. De wapening is de uit
komst van de poiiliek en het mis
bruik van oorlogstoerustingen leidt
tot een warboel ais de laatste oorlog.
Men zal daarom gewaar worden dat
de vredespréliininairen ver strekken
de beginselen zullen vaststellen in de
internationale politiek en in het ge
bruik van wapeningen.
Het ontwerp van de volkerenbond
overeenkomst heeft reeds de voor
naamste opvattingen van de vredes
conferentie op dit stuk aan den dag
gebracht en voor hen die tusschen de
regels door kunnen lezen, is het niet
moeilijk, om te raden, welke de vre
desvoorwaarden zullen zijn. Het ver
bond zelf is de spil waarom zij alle
zullen draaien, en daarom zullen de
aanstaande beraadslagingen over zijn
constitutie de critieke fazo van de con
ferentie aangeven.
Hef Engelsclie blad wijst op de
groote be'reekcnis van de beraadsla
ging tusschen president Wilson en
de oommissie voor buitenlandsche
aangelegenheden in den senaat,
want daarbij zal worden uitgemaakt,
of Wilsoi Amerika's deelneming
aan den Volkerenbond zal kunnen
verwezenlijken of niet.
D© Amerikansche m'nieter van Mia>-
rine Daniels, verklaarde, dat de
Amerikanen moeten kiezen tussclisn
den Volkerenbond of krachtige u.t-
breiding der bewapening.
Uil Parijs wordt gemeld, dat men
daar den indruk krijgt, dat de vre
desconferentie volkomen geneigd is
te voldoen aan Frankrijk's eischem
inzake Marokko. Het Fransche
standpunt is, dat elk spoor van de
acte van Algeciras moe*, verdwijnen
en dat Duitschland nooit meer in
staat mag zijn van Marokko een
twistappel te maken. Voortaan mag
er slechts sprake zijn van één pro
tectoraat, nl. van Frankrijk, em van
een Spaansche invloedssfeer. De
Spaansche quaeslie wordt dus een
uitsluitend Fransch-Spaansche aan
gelegenheid. De andere mogendheden
en inzonderheid Engeland, zullen
dit stanc!(punt steunen, op de eenige
voorwaarde, dat Frankrijk het be
ginsel van de open deur zal hand
haven.
De Parijsche correspondent van 't
Hbld. verneemt dat zoodra hat out
werp voor den Volkerenbond is aan
genomen en geratificeerd, de neutra
le mogendheden zullen worden uit-
genoodigd toe te treden, hetgeen
wel bewijst, dat de groote zegevie
rende mogendheden niet van plan
zijn zich van het nieuwe instituut
meester te maken zoo wordt ge
concludeerd.
De Grieksche premier Venizelos
heeft geprotesteerd tegen zekere cri-
tiek, volgens welke de nieuwe Vol
kenbond alleen een werktuig zou
zijn van enkede groote mogendheden.
Venizelos wees op het feit, dat in de
commissie voor den Volkenbond de
kleine naties vier stemmen hebben,
hetgeen een groot verschil is met het
oude Europeesche concert, waarbij
alleen de groote mogendheden wat
hadden in te brengen.
Ui* Parijs komt de mededeeling. dat
de financfieele commissie van de
Vredesconferentie het eens gawor len
is over het bedrag va:» DE SCHA
DELOOSSTELLING DOOR
DUITSCHLAND TE BETALEN.
Deze zal tusschen de25 en 40 m'ü.ard
dollars bedragen en vermoedelijk op
30 milliard gesteld worden, o n g e-
veer dus 75.000.000.000 gul
den.
De schuld zal door Duitschland in
gedeelten voldaan moeten worden.
Uit Italië komt bericht, dat ITA-
Llë VAN OOSTEN RIJK-HONGA-
RUE EEN OORLOGSSCHATTING
VAN 600 MILLIOEN eisch-
Daar Oostenrijk-Hongarije er-
moedel ijk niet contain z.il kunnen
betalen, ligt het in de bedoeling con
cessies inzake natuurlijke hulpbron
nen daarvoor te eiecneu en 1'3 aan
timmerhout.
Verspreid nieuws
OVER DEN VOLKERENBOND.
Prins Max van Baden verklaarde in
een lezing o.a. De volkerenbond als
temeenschap van elkaar vertrouwen-
e volkeren, met een scheppende
kracht, die geneesteen opbouwt, is
voor mij en mijn generatie dood. De
grondslag daartoe had op het eerste
oogenblik van den wapenstilstand ge
legd moeten worden. Wat helpt een
volkerenbond als de volken vernietigd
worden, welke dien bond mede moe-
j ten vormen!
j Ten slotte deed spr. een beroep op
j Wilson en de door hem verkondigde
beginselen.
j IN HONGARIJE zijn de oud-minis-
ters baron Szurmay en baron Szte-
renyi gearresteerd, om vervolgd te
bevorderen van 't doelloos voortzet- [Commissie van toezicht
ten van den oorlog, waardoor ze een I t,-,*
der hoofdoorzaken war.n van de ver-1 OP 1161 13y6T OflflfirWllS.
ergering van den politieken en eoo-
nomiscnen toestand van het land.
Eenbijzondere wet zal de in staat *»€>KSt# •ponDnr® vergadering
van beschuldiging stelling regelen en
het gerechtshof aanwijzen, dat de'
zaak behandelen zal.
I
Openingsrede van hlr.
Schalkwijk. invloed der
cuders wensohelijk. Advies
aan B. en W. om de najaars-
oantie te handha
d e
'T PORTUGEESCHE PARLEMENT
la bij besluit van den president ont
bonden. j eerste openbare vergadering van
TE PETERSBURG hebben ernstige I 13o|^5. va" Toezicht op het
anti-Bolsjewistische onluaten plaats 'ager onderwijs, Donderdagavond ui
gehad. 30.000 deserteurs tn ook Duit- .de. Statenzaal gehouden, werd, be-
sche en Ooetenrijkscbe 1 rijgseivange-door vier verslaggevers, op de
nen hebben er aan deelgenomen. Vol- doo,r drie heeren en
gen» de laatste berichten hebben de ££n dame bijgewoond. De belangstel-
Bolsjewiki tenslotte den tegenstand np8 VtLa buitenstaanders was dus
overwonnen. i al evenmin groot als bij de openbare
i zittingen van de Kamer van Koop-
ARMENIS. Aan Italië worft handel, hoewel" op die vergaderingen
waarschijnlijk de bescherming opge-nimmer zooveel publiek was als op
dragen van het onafhankelijke Arme- deze! Aan de bestuurstafel had met
nië, waarvoor Amerika schijnt te wil- de leden van "t moderamen, de hee-
len bedanken. j ren mr. F. G. Schalkwijk en E. ter
Haar, als gast plaats genomen dr. J.
DE AANKLACHTEN TEGEN HUM-j F. M. Sterck, de disïnctsschoolopzie-
BERT. Thans wordt gemeld, dat ner.
de instructie in de zaak van - den Mr. Schalkwijk, die presi-
Franschen senator Charles Humbert deerde, bij ontstentenis van den voor
einde Maart -gesloten zal worden. In-1 zitter, hield bij de opening der ver-
tusschen zijn weer nieuwe beschuldi-1 gadering een rede, die hij begon met
gingen tegen Humbert geuit. i een herinnering aan T raadsbesluit
EEN OVERWINNINGSLEENING. inzake de openbaarheid van de ver-
Het Amerikaansche Huis heeft 't gaderingen der commissie. Hij deed
voorstel om een overwinningaleening opmerken dat nu als regel de verga
deringen in 't openbaar zullen wor
den gehouden en dat de raad in
eenigszins anderen zin had besloten
dan de commissie had geadviseerd,
waarna hij voortging:
liet ware der Commissie ongetwij
feld aangenamer geweest indien haar
advies, dat met kennis van zaken ge
nomen werd, ware gevolgd. Doch van
hel oogenblik af, dat de Raad, aan
het hoofd onzer gemeente geplaatst,
tegenover pns advies zijn wil plaat
ste, van dat oogenblik of past het ons
als gemeentelijk orgaan in dit besluit
eerbiedig te berusten en hot uit te
voeren en toe te passen als ware het
geheel in overeenstemming met ons
advies genomen.
Het was een bekend minister, die
den wensch uitte, dat na het aanne
men van een wetsontwerp alle daaiv
aan voorafgaande stukken zouden
worden verbrand opdat geen voorge
schiedenis op het verdere wetsleven
zou drukken. In dien wensch deelen-
de, zou ik u willen voorstellen van
stonde af aan te vergeten, dat ook
de openbaarheid onzer bijeenkomsten
een verleden heeft en u willen ver
zoeken vol moed den nieuwen toe
stand te aanvaarden.
De lichtzijde van dit instituut is u
trouwens nimmer verborgen geweest
en wie zegt niet of wij niet reeds na
korten tijd den vaders van het voor
stel dank zullen weten voor hun ge
lukkig initiatief, dat reeds door den
opgeweklen toon, waarin men het
geluid van onzen voortvarenden wet
houder van Onderwijs meent to her
kennen, spreekt van vertrouwen in de
toepassing der openbaarheid.
De Commissie, aldus ongeveer luidt
hun credo, is het aangewezen li
chaam om de aanraking tusschen
school en burgerij te verlevendigen;
door openbaarheid zullen verschillen
de belangrijke onderwerpen komen
onder de aandacht van het publiek,
zij verhoogt de publieke belangstel
ling in de onderwijszaken en zoowel
het onderwijs zelf als de arbeid dear
Commissie zullen daarbij worden ge
baat.
M.j persoonlijk zijn deze woorden
uit het hart gegrepen. Al mist de taak
van de Commissie ook haar techni
sche zijde niet, liefst zie ik toch in
haar allereerst de vertegenwoordiging
van ouders en opvoeders bij de be
hartiging van een belang, waartegen
wellicht geen ander in beteekenis kan
opwegen, beschouw ik haar als een
college van ontwikkelde leeken, die
tegenover de al te groote techniek van
liet onderwijs, de kritiek stellen van
hun gezond verstand.
Oii3 lager onderwijs is m vele op
zichten voortreffelijk, doch het ont
komt, als elke organisatie, niet aan
eene zekere versteening, die steeds 't
gevolg is van een te ver doorgevoer
de techniek. Ook de school worstelt
onder bezwaren waarvan zij zelf zich
ongetwijfeld gaarne zou bevrijden,
doch .waartoe zij, in te groote tech
niek bevangen met eigen krachten
niet altijd in staat schijnt.
Dat, ora nu maar enkele grepen te
doen, het huiswerk belangrijk moet
worden beperkt, dat opstoomerij niet
langer mag worden verdedigd op
grond van onbekendheid met de
eisclion voor het toelatingsexamen
der scholen waarvoor wordt opgeleid,
scholen, in dezelfde gemeente gele
gen en waarvan het beheer in één
hand ls, ook in onderwijskringen
wordt dit levendig beseft. Maar het
is der school nog niet gelukt zich
door eene passende organisatie zelf
van deze kwalen te ontdoen.
Hier is plaats voor den invloed van
ouders, wier onvakkundiglieid wordt
gecorrigeerd door hun frisscheren
uit te schrijven, aangenomen.
Uit Duitschland
Tweespalt in
regeering I
Er moet, volgens den „Lok. Anz."
verschil van meening bestaan tus
schen de leden van de regeering on
derling over de positie der Arsolra-
den.
TER DOOD VEROORDEELD. De
Fransche krijgsraad veroordeelde
Guilbeaux, den redacteur van „De-
main", bij verstek ter dood wegens
verstandhouding met den vijand.
DE TAAL EN DE VOLKERENBOND.
Het Belgische Solvay-instituut stel
de de vredesconferentie voor de Fran
sche taal te proclameeren als de in
ternationale taal, welke als zoodanig
onderwezen moet worden in alle lau
den, bij den Volkerenbond aangeslo
ten.
DE STRIJD TEGEN DE BOLSJE-
WTKL Windau is op de Bolsjewiki
heroverd.
TE ANTWERPEN staakt 't personeel
van de electrische centrale, 't Tram
personeel (heeft de staking opgehe-
Stadsnieuws
KANTOOR- RN HANDELSBE
DIENDEN. Woensdagavond ver
gaderde de afdeeling Haarlem van
den Alg. Ned. Rond van Handels-
en Kantoorbedienden in huishoude
lijke vergadering, voorafgegaan door
een openbare vergadering. De voor
zitter, de hear M. H. Groenendaal,
deed bij de opening eenige mededee
llngen, o.a. over de saiarisregeMng
voor het kantoorpersoneel, met de
daarbij geregelde verhouding van het
personeel onderling. Verder deelde
hij mede, dat een nieuwe loonrege
ling ia getroffen voor een aantal
winkelbedienden. De aideeling la
sinds de vorige vergadering met een
20-tal nieuwe leden vormeerdeird.
Hierna was het woord aan den
heer H. Schutjes, bondsvoorzitter,
die een korte en duidelijke uiteenzet
ting gaf van het onderwerp: „Hoe is
salarisverhooging te verkrijgen?"
De vacature, ontstaan door het be
danken van den fteer AL 11. Groenen
daal, als voorzitter,zal in do volgende
vergadering worden aan de orde ge
steld. Als secretaris werd gekozen de
heer Botmaos. Een woord van dank
werd gebracht aan den afgetreden
secretaris den heer A. Koeman.
Nog werd besloten tot de instel
ling van vakgroepen; voor de vsk-
groep kantoorbedienden werden een
tweetal bestuurders verkozen en
voor de vakgroep wankel- en maga
zijnbedienden eveneens.
GEVONDEN VOORWERPEN.
P. Steffens, L. Lakenstraat 19. sta-
lenboek; J. Bierboom, Kamperstraat
14, broche; A. Kerselaar, Wouwer-
manstraat 21 rood, kinderschoentje;
M. P. Scheffers. Oornelissteeg 16,
bril; A. Hartendorf, P. Kiesstraat
43, handschoen; A. Eikel, De Clercq-
straat 86, taschje; I. Geus, Bron
werspleln 38, mesje; P. Metselaar,
Leidscheplelc 16, duif; O. Akkerman
Z. B. Spaarne 34, kinderwantje; B.
Boe, Rustenburger)aan 27 O, hand
schoen.
Feuilleton
F. K. SCRIBNER.
33)
- U waart dus in Cherbourg en u
hoorde?vroeg zij met een hoog-
roode kleur.
Genoeg om mij lust te doen krij
gen èn Juliette èn de markiezin in
de haven te werpen. Weet u Wat Ned
en ik dachten.
Hij zweeg plotseling en Ik beet van
zenuwachtigheid op mijn knevel.
Kom, besloot hij op de vestibule
.wijzend. Madame Courtier staat
daar als eon standbeeld, vant mijn
heer Tiers vertelde haar zooeven dat
koning Lodewijk hier vroeger in den
haard kastanjes heeft gepoft en dat
heeft haar zoo getroffen dat er tranen
over haar wangen rolden.
Het was een vroolijk groepje dat
dien middag in dc eetzaal aan de
ouderwetsche, vierkante tafel aanzat,
want mevrouw Courlier begon
hier thuis te gevoelen en de oude ad
vocaat scheen zeer ingenomen met
de kookkunst van Fél ice en met de
Bourgogne, dio Armond uit den kel
der had opgediept. Vane en ik waren
ook uitstekend geluimd, maar made
moiselle was nochtans de spil waar
alles om draaide. Zij had haar reis-
costuum verwisseld voor pen licht
blauw zijden toilet en wist met flik
kerende oogen en een hoogroode
kleur Vane's kwinkslagen te'kens be
hendig te pareeren.
Ach, mademoiselle, r-ep de heer
Tiers haar, over de tafel heen, toe:
Wie had gedacht dat Frontellac
aldus zou zijn?
Ia, messieurs, Ik had er mij ook
een geheel andere voorstelling van
gemaakt antwoordde zij, Toen ik
een klein meisje was, kwam ik met
mijn vader bij den hertog op bezoek.
Wij moesten dan aan tafel stokstijf
zitten en mochten geen enkel woord
spreken; 's avonds moest ik in het
donker alleen naar boven gaan en
mijn bed opzoeken, want in de gang
woei mijn kaars altijd al uit en ik
was angstiger voor den bi-rtog dan
voor de duisternis, vandaar ciat ik
besloten was hier nooit meer neen te
gaan.
En toch is u weer hier, mademoi
selle, zei Vane.
Maar dit is ook tien jaar gele
den, monsieur. De hertog zag n.ij
hier ook niet graag komen. Tk moet
u dan ook eerlijk bekennen dat i
aanvankelijk voornemens was den
heer Tiers te schrijven aai ik niet
mee wilde gaan naar Frontellac.
Toen madame de markiezin dit van
Hélène hoorde, heeft zij mij een uur
achtereen de les gelezen, t angaande
familieverplichtingen en omdat de
overleden hertog monsieur Elliott tot
mijn voogd had aangewezen, mocht
ik niet weigeren.
Vane keek mij aan. Wij begrepen
beiden wat de markiezin bedoeld had
met familieverplichtingen.
Madame de markiezin is nog
iemand van de oude school, zei de
heer Tiers.
En zoor royalistisch, zoo ook
haar zoon, kapitein Des ïlles, hoewel
hij nu in het leger van de republiek
dient, voegde mademoiselle er aan
toe.
En is u ook royalistisch? vroeg
ik.
Zij schudde het hoofd en den beer
Tiers aanziende antwoordde zij:
Ik? Neen volstrekt niet, mon
sieur. Op dat punt waren Hélène en
ik het nooit eens.
Maar mademoiselle de Fron
tellac de eerste royalisten van
Frankrijk, riep de advocaat verschrikt
uit, nu zij blijk gaf van een afvallige
te zijn.
Maar, monsieur, riep zij nu ook
uit, is u dan vergeten dat mijn va
der een officier was tijdens de repu
bliek en dat mijn grootvader cnder
Napoleon diende? Men heeft mij ge
leerd d6 nagedachtenis van den groo-
ten keizer te vereeren.
Ik mompelde nu iets binnensmonds.
En men wilde mij bewegen om
royalist te worden, ging zij voort,
maar ik heb nooit vergeten wat
mijn vader mij op zijn sterfbed liet
beloven. Ik vertrouwde altijd door op
hetgeen mijn vader mij had gezegd,
dat de republiek zich niet ondankbaar
zou betoonen jegens mij omdat ik ook
bloed voor Frankrijk had vergoten.
U mademoiselle? vroeg ik.
Ja ik. Zij stroopte haar mouw
op en tusschen den pols en den elle
boog, zag men nu een groot litteeken.
Dit liep ik in Afrika op, zei zo,
toen het regiment van mijn vader
daar lag. Ik was destijds eerst twaalf
jaar en wij deelden samen dezelfde
tent. De Arabieren maakten het ons
dikwijls lastig en Ik hoorde hen ge
durig schieten, maar ik mocht nooit
buiten het kamp komen, zonder vol
doende bewaking. Eens echter, op
zekeren avond kwam mijn vader uit
geput bij mij terug en hij viel dan
ook al gauw vast in slaap, maar Ik
lag nog uren lang wakker door de
opening van de tent naar de sterren
te kijken. Eensklaps, mijne heeren,
zag ik een donker getinten man, in dc
opening staan, het was de Arabier
dien mijn vader tot onze bediening
had aangenomen. Ik zog dat hij een
lang mes in de hand hod en was op
het punt om een gil te geven, maai
de angst hield mij daarvan terug, tot
dat ik zag dat hij naar mijn vader
toeging en het wapen in de hoogte
hief. Zonder mijzelve rekenschap te
geven van hetgeen ik deed, sprong ik
op en greep zijn arm; door dezen les
te wringen, wondde hij mij, maar
mijn vader, die nu wakker werd
schoot hem een kogel door het hoofd.
Den volgenden morgen bedankte de
generaal mij dat ik een van de beste
officieren voor Frankrijk had behou
den en dat was hetgeen Frankrijk
nooit zou vergeten, zei mijn vader
mij.
Vane keek mij aan.
Zij is terzelfder tijd een vrouw
en nog een kind, fluisterde hij mij
in.
Beoordeelt u mij aldus, mon
sieur? vroeg zij. Blijkbaar verstond zij
dus ook Engelsch.
Zijn antwoord werd onderbroken
door dc komst van Armond, die mij
kwam zeggen dat hij Griffin bij de in
rijpoort had gezien. Ik werd driftig
dat hij het waagde om op dit uur
naar Frontellac te komen en besloot
hem persoonlijk mede te deelen dat
ik dit niet gedoogde.
De deur stond open en Armond had
een hraudende kaars bij den ingang
geplaatst en bij dat licht zag ik den
onwelkomen bezoeker op de stoep
staan en de laan m turen. Toen Ik
dichterbij kwam, zag ik dat zijn rech
terhand in een verband zat. 1-lij wist
mijn drlftlgen uitval te voorkomen
door mij toe te voegen:
Duidt het mij niet ten kwade,
mijnheer Elliott dat Lr u op dit uur
lastig vallen ga, alleen de hoogste
noodzakelijkheid noopte mij om thans
op Frontellac te komen. Ik heb se
dert dezen morgen heftige pijnen ge
leden, een onhandig© greep was oor
zaak dat ik een ketel met kokend
water over mijn hand heen kreeg.
Zijn stem was zeer gejaagd en
duidde aan dat hij zware pijnen had.
Zoodoende zei ik niet, wat ik voor
nemens was geweest, maar wel gar
ik hem op scherpen toon ten ant
woord:
Ik had het verstandiger gevon
den, mijnheer Griffin, Indien u, in
plaats van hierheen te komen een
dokter had geconsulteerd.
Dat heb ik reeds gedaan, mijn
heer, antwoordde hij. maar zijn
middelen baten mij' niets en de pijn
wordt hoe langer hoe ondraaglijker,
van daar dat ik het gewaagd heb
hierheen te komen om u te vragen of
u ook Pouds-Extract bezit, een prach
tig middel voor brandwonden, maar
dat hier niet dichterbij dan Parijs
te krijgen is.
(Wordt vervolgd.)
