Hum's Dims
buiten,aiiiiscii uvgrzicht
TWEEDE BLAD.
Zaterdag 22 Maart 1919
Zouals reeds in een groob deel on
zer vorige oplaag is medegedeeld,
heeft kolonel House, de Amerikaan-
sclie v redesgedelegeerde, verklaard,
dab het vreoeaverarag inet inbegrip
van den Volkenbond 29 Maart gereed
zal zijn. De Duitsche gedelegeerden
zouden binnen drie weken te Versail
les zijn.
Deze optimistische opvatting wordt
gedeeld döor den Parijschen Tele
graai-correspondent, die seint
„Dj olficieele kringen ter vredes
conferentie gelooft men, dat de con
ferentie binnen veertien dagen gereed
zal zyu met het ontwerp der vredes-
prehminairen, waarin begrepen zul
len zijn de territoriale en financieels
bepalingen, en zelfs de voornaamste
fundamenteels bepalingen betreffende
den Volkerenbond."
Er wordt nu te Parijs wel hard ge
welkt! Met betrekking tot de oor-
logssenadeloossteilingen heeft Reuter I
evenwel uit wehnge/ichte Engelsclie
bron vernomen, uat ten deze nog geen
m overeenslemming bereikt is, behou
dens op twee punten en wel lo. dat
-Duitsculand eliten stuiver zal moeten
opbrengen, dien het kan en 2o. dat j
Duitschland nooit tot op den laatsten
stuiver zal kunnen vergoeden of ook
maar ibis, dat uaarop lijkt.
Heuler seint uit Paiija.
De commissies van deskundigen
hebben de eischen toi schadevergoe
ding beperkt tot milliard pond
sterling, hetgeen met de interest
mede 16 milliard pond sterling
192.0ÜU.OOÜ.OGÜ gulden zou be
dragen, verdeeld over '40 jaar. Maar
volgens de meening van een Ameri-
kaonsch deskund.ge bedragen de be
schikbare hu.pbronnen van het
Duitsche inkomen ui het binnen- en j
buitenland ten hoogste 2400 millioen
pond sterling. Hij deze raming is t
Saarbekkon beschouwd als grondge-
bied buiten Duitschland, dat vol
gens de commissies onderworpen zal
zijn aan confiscatie door de geal-
lieerden. Wordt dit standpunt ge-1
deelü, dan zou 1600 millioen be-
schikbaar zijn voor onmiddellijke j
liquidatie der oorlogsverliezen, zoo-|
dat nog 800 millioen pond sterling
te betalen zou zijn. Volgens jiet Ame-1
rikaansche standpunt moet voor het
laatste in hoofdzaak de aandacht ge
vestigd zijn op de Duitsche handels
balans.
Hierdoor is de subsidiaire quaes- j
tie gerezen in hoeverre aan de Duit-1
fiche industrie zou worden toege
staan te roncurreeren met de overi
ge wereld. De Iï'ransclia gedelegeer
den meenden, dat de Duitsche in
dustrie gekortwiekt moet worden
door belastingen op in en uitvoer.
Het Amerikaanbclie en bej, Britsclie
standpunt gaan meer in de richting
om aan Duitschland toe te staan zijn
industrieele oedrijvigheid te hervat
len, ten einde het in staat te stellen
tij ii schuld aan de geallieerden te
betalen. D<. deskundigen taxeeren,
dat de Duitsche in- en uitvoeren
jaarlijks ongeveer 60 millioen
pond sterling opbrengt, op welken
grondslag de schuld in twaalf jaar
zou kunnen worden gedelgd. Dit is
het standpunt der Amorikaansche
gedelegeerden, maar het wordt niet
algemeen door 'de andere gedele
geerden aanvaard. De Franschen.
en tot zekere hoogte ook do Engel-
echen, zijn geneigd een veel zwaar
dere schadevergoeding te vragen
verdeeld over een veel langer tijd
perk.
Er is ook verschil vsjj_ meening
over de toewijzing der schadevergoe
ding aan do geallieerden. De Fran
schen eischen de prioriteit voor de
vernieling der bezette gebieden, ter
wijl de Engelschen een toewijzing
wenscben op den grondslag der oor
logskosten. Frankrijk heeft de ern
stigste materieele verliezen geleden,
Engeland heeft den zwaars ten last
op het gebied van belastingen aan
zijn volk opgelegd.
Amerika heeft een eiscb Ingediend
voor verlies van menschen en eigen
dommen ten bedrage van 1400 mil
lioen. De eisch in zake de menschen-
levens is gegrond op het vragen
van 6000 pond sterling voor elk le
ven, verloren door onwettige daden
met uitsluiting van levens, die in
den strijd verloren zijn
Portugal eischt van de centralen
een schadeloosstelling van 3 milliard
francs.
De neutrale gedelegeerden overleg
gen thans met de voormannen der
Entente over den Volkerenbond. De
neutralen wenschen verschillende ver
anderingen in 't ontwerp, vooral wat
betreft de vertegenwoordiging in den
Bond. Zij eischen minstens 15 verte
genwoordigers van kleine staten. Lord
Robert Cecil verklaarde hierop, dat,
indien de vertegenwoordiging van de
groote mogendheden bijv. van vijf op
zeven werd gebracht, die van de klei
ne staten van vier op zes zou komen.
In elk geval willen de groote mo
gendheden dus de meerderheid van
t aantal stemmen hebben.
De Belgische delegatie bij de Vre-
desconferenteie heeft formeel het
(verzoek ingediend om Brussel aan
te wijzen als zetel van den Volkeren
bond.
Verder seint Beuter nog uit Pa
rijs:
Deïtaliaansche delega
tie besloot met alge-
meene stemmen zich te
rug te trekken v,a n de
vredesconferentie, ten-
z ij Flu me bij het sluiten
van'den vrede aan ItaHè
wflrd't toegewezen,
Italié gaat dus dneigen!
Uit Weenen wordt gemeld, dat te
Parijs besloten is deblokkade
tegen Oostenrij k-H o n-
garije op te heffen.
Nadere bijzonderheden over de
practische gevolgen van dit besluit
ontbreken nog.
Lloyd George, de Engelsche pre
mier, heeft nog eens aan journalisten
verklaard, dat 't vredeswerk te Pa
rijs thans zoo belangrijk is, dat hij
niet naar Engeland kan komen, ook
al zou hij daar graag deelnemen aan
de oplossing der ttrbeidsgeschuien.ilij
geloofde evenwel, dat deze vredelie
vend geregeld zullen worden.
De Engeische regeering verklaarde
zich, wat de mijnwerkers betreft, be
reid het rapport van den voorzitter
der kolencouunissie te aanvaarden.
Dit houdt o.a. in een loonsverhooging
voor de mijnwerkers van 2 shilling
per dag, een 7-urigen arbeidsdag, en
mogelijke vermindering der arbeids
uren tot 6.
De mijnwerkers hebben hun con
gres, dat eerste heden zou plaats
hebben, verdaagd tot 26 Maan, om
het uitvoerend comité in de gelegen
head te stellen met de regering over
de aanhangige voorstellen te confe
reeren.
Ook zijn de eischen van het Engel
sche spoorwegpersoneel gepubliceerd,
evenals heb aanbod der regeuring, dat,
een deel der eischen inwilligt.
De spoorwegarbeiders hebben het
aanbod der regeeriiy; verworpen. j
Het is dus wel waarschijnlijk, dat
het met de spoorwegarbeiders tot een
staking zal komen.
Minister Bonar Law, die nu in de j
plaats van Lloyd George zich met de
arbeidsquaesties bemoeit, toonde zich
niet optimistisch. De kosten van de
hervormingen vallen dan ook lang
niet mee en bovendien dreigen de ar
beiders, met het aangebodene nog
geen genoegen te zullen nemen. In
d-.t geval echter en wanneer het tot
een staking komt .zoo vervolgde de
Britsche minister in het Lagerhuis)
zou dit geen gewone staking zijn van
arbeiders tegen werkgevers, maar
een staking tegen den
Staat. De regeering zou dan niet1
anders kunnen doen dan zonder de
minste aarzeling van al haar midde-1
len gebruik te maken om den strijd
te winnen en snel te winnen ook. Ér
kon slechts één afloop zijn, of het zou
afloopen met deze regeering. Dat is
geen bedreiging zoo besloot Bonar
Law maar geen enkele regeering
zou anders kunnen (handelen."
In tegenspraak met het gerucht,
dat men voornemens is op het ein
de van Maart weer een algemeene
staking in Duitschland uit te roepen,
verneemt de Freihelt, dat een der
gelijk voornemen bij de Spartacisten
niet bestaat.
lntusschen dreigen te Neurenberg
opnieuw Spartacistische opstootjes
uit te breken.
De Duitsche redering heeft beslo
ten, om de partijleiders der Nationa
le vergadering te doen deelnemen aan
de voorbereidende werkzaamheden
voor de vredesconferentie.
De commissie voor de grondwet van i
de Duitsche Nationale Vergadering
Bprak zich uit voor de aansluiting j
van Duitsch-Oostenrijk bij 't Duitsehe i
rijk.
.Verspreid nieuws
HET VERMOGEN VAN EX-KEI
ZER WILHELM. Een Amerikaansch
journalist te Weimar bericht, dat hij
van gezaghebbende zijde heeft verno
men, dab ex-keizer Wilhelm onlangs
tot de revolutionnaire Duitsche re
geering een verzoek heeft gericht om
hem geld te sturen. In zijn verzoek
schrift doet hij uitkomen, dat het
onmogelijk is xiat de gewezen Keizer
ten opzien te van zijn levensonderhoud
afhankelijk zou blijven van de goed
heid van den Nederlandschen edel
man, die zijn gastheer is.
De ex-Keizer verklaart, dat hij ai
genoodzaakt is geweest veertigdui-
zend gulden te Teenen van zijn gast>-
heer en hij vraagt uaarom dat men
hem althans een gedeelte van zijn
peisoonlijk vermogen teruggeeft.
De Duitsche regeering is op uit ver
zoek ingegaan en heeft een onueizoek
doen instellen, ten einde uit te ma
ken welk gedeelte van het beweerde
vermogen van den gewezen rou-
vereiu, werkelijk aan dezen toe
behoort en welk gedeelte aan de
regeering toekomt. Het onderzoek
moet hebben aangetoond, dat de ex-
Keizer rechtens aanspraak kan ma
ken op een vermogen van 75 millioen
mark. lntusschen heeft de regeering
besloten nein voorloopig niet meer
dan 60Ü.ÜÜU mark toe te kennen.
EX-KEIZER KABEL. - Uit
Weenen wordt gemeld: Ex-Keizer
Karei weigert aan den van hein Ver
.langden afstand van de regeering
voor zich en zijn djnastie te voldoen
Voorts weigert bij de Leshouding te
ontbinden en naar Zwitserland te
reizen.
De Staatsraad overweegt thans
om den ex keizer Karei het i&nd uit
te zetten. Voorloopig schijnt het, dat
hij beslist weigeren zal, om aan het
verlangen van de regeering te vol
.doen.
Van liet Politieke
nooiveld.
Tour-
21 Maart.
Meer gegadigden voor de
heffing in eens. Spoed met
de directe belastingen. De
heer Ter Laan vraagt Staats
monopolies voor verkeerswe
zen en tabakskandeL
Vandaag loopen de aigemeene be
schouwingen over de financieele aan
gelegenheden niet af, zeide de voor
zitter, dus zuilen we ze Dinsdag
a.s. moeten voortzetten en kan met
de voorgenomen bespreking van de
toestanden onder het spoorwegperso
neel plaats hebben.
Eerste spreker was vandaag de heer
De Monié Ver Loren, die van gevoelen
bleek dat nu de tijd nog niet daar
is om te bepalen in hoeveel tijd de
crisisschulden zullen worden afge
lost. De plannen van Minister De
Vries, die een jaarlijksche aflossing
van 97 millioen inhouden, schijnen
echter op dien termijn niet te praeju-
dicieeren. De heer De Monté Ver
Loren meent verder dat de vermo-
gensbestanddeelen van de vermogens
boven de 70.000 gulden zwaarder dan
met 15 Kunnen worden belast.
Indien du geschiedt, hoeveel /al dit
dan opbrengen? vroeg hij.
De plannen van den heer Oud trek
ken ook dezen afgevaardigde weinig
aan, maar ook in ue methode van den
Minister ziet deze spreker eenige be
zwaren, waarvan hij hoopt Uat de
Minister tot nadere overweging be
reid zal zym Wat de heffing in eens
betreft scheen de heer De Monté Ver
Loren wel iets te voelen voor een be
scheiden heffing, bijv. van ten kwart
der geheele schuld.
Een toni zei de Minister, maar
op dat schijntje ging de hoer De
Monle niet in. Daartegenover hield hy
den Minister voor dat in de gegeven
omstandigheden de uiterste zuinig
heid geboden is.
Dat is een deel van de moeilijke
taak, die, naar de heer De Wijker-
slooth de VVeerdestein opmerkte, in
het bijzonder op dezen Minister van
Financiën rust. Hij kan dus best be
grijpen dat jiy ook tot de indirecte
belastingen zijn toevlucht'nemen wü.
Maar ook al zou de nood daartoe niet
dwingen, ook de kleine man moet
billijkheidshalve meedragen in de las
ten die de oorlogsramp op ons heeft
gelegd. Trouwens treffen die indirecte
belastingen in de eerste plaats genot
middelen en op het platteland ge-,
bjruikt men bijvoorbeeld geen, of al
thans zeer weinig thee. Wanneer de
Minister dus de koffie vrij laat en bet
meer weelderige thee-gebruik belast,
dan is daar niets tegen, zegt de heer
De Wijkersiooth. Die indirecte belas
tingen zullen dan ook geen andere
werking hebben dan dat van de in
tredende daling van de prijzen niet
ten volle wordt geprofiteerd. Maar
dan moet men die indirecte belastin
gen ook niet zoo beel ver achteruit
brengen ais de Minister doet, v ant
dan heeft de prijsdaling reeds tot het
uiterste doorgewerkt.
Nevens die indirecte heffingen wil
de beer De Wijkersiooth een matige
heffing in eens, die voor velen een
prikkel tot sparen zal wezen, en
daarnevens tot arbeiden, waardoor
noodzakelijkerwijze de productie zal
worden verhoogd. Het kapitaal blijft
bovendien in Wei land. Een heffing
dus van 500 millioen, zijnde 4 pet.
van het nationaal vermogen ver
deeld over 2 3 jaren, achtte de lieer
De Wijkersiooth dus volstrekt niet
onuitvoerbaar. Wat kan de Minister
daartegen voor bezwaren hebben?
Feitelijk toch zit de heffing m eens
ook in 's Ministers belastingen-com
plex, maar zijn methode is veel min
der deugdelijk, vooral door de poli
tiek der leeningen „met den stok ach
ter de deur". Ook in de grondbelas
tingen zit een heffing in eens, gelijk
ook in de voorgenomen belasting op
de waardevermeerdering, en al deze
belastingen drukken op den duur
vooral door het koersverlies bij ge
dwongen verkoop vooral op den
kleinen man. Daarom koine de Minis
ter met zijn gematigde heffing in
eens, en wachtc Liet al te lang, want
dan gaan de voorgespiegelde 'voor
deelen verloren.
De heer Jan ter Laan heeft een
lange rede gehouden ter aanbeveling
van zijn in 1917 ingediende motie
ten gunste van de heffing in eens ten
bedrage van de helft der crisisschuld.
Veel nieuws kon hij daarvoor uiter
aard niet aanvoeren, of het moest
wezen dat het aantal van de niiliion-
nairs in het voorlaatste jaar met 20
pet. is toegenomen. Wanneer men
de statistieken nagaat, dan blijkt er
uit dat heel onze nijvere bevolking
feitelijk is schatplichtig gemaakt aan
eon handvol kapitalisten. En nu zou
men deze citroen de arbeiders
klasse nogmaals willen uitknij
pen? Het pessimistisch oordeel over
den stand onzer industrie van den
heer Visser van IJzendoorn onder
schrijft de heer Ter Laan niet. De
industrie staat er goed voor; er is
zeiter twee milliard oorlogswinst ge
maakt, waarvan veel minder aan
den Staat gekomen ia dan mogelijk
ware geweest. Daarom is de heer Ter
Laan dan ook volstrekt niet over
tuigd dat de grens der directe be
lastingen wel is bereikt.
•Laat men overgaan tot de heffing
in eens, dan zullen andere belastin
gen, als die op den vermogensaan-
was. niet: laten vervallen, maar ten
goede doen komen aan den gewonen
dienst. En als men dan tot zulk een
heffing komt, volge men niet den
faad van den heer Oud, om slechts
een half milliard te heffen, dat is
slechts een halve maatregel maar
men ga tot 1000 millioen.
Dan zullen ook de indirecte be
lastingen niet noodig zijn, te minder
wanneer op de uitgaven van leger
en vloot zeer wordt besnoeid, en
overgegaan wordt tot monopoltsee-
rlng van bedrijven, in de eerste
plaats van de verkeersmiddelen,
waardoor het algemeen belang bui
tengewoon zal worden gediend. Het
zelfde is het geval met het cultiveé-
ren van groote complexen woeste
gronden. Waarom zou ook de Over
heid niet het geheele tabaksbedrnf
monopoliseeren en de dparvoor ge
schikte bedrijven tegen reéele waar
de overnemen. In elk geval, conclu
deerde de heer Ter Laan, wijzen wy
alle nieuwe lasten op de arbeiders^
klasse af.
Dinsdag voortzetting.
INTIMUS.
Nuttige wenkea voor de
huisvrouwen.
No. 29.
Wal was het in de maand Maart
altijd een drukte ui d# huishouding
bij onze grootmoeders, dan immers
moést de linnenkast 'er aan geloo-
ven. Al het linnengoed zorgvuldig
soort bij soort, netjes op stapeltjes
gelegd, werd voor den dag ge
haaid en ieder stuk, dat het zaak
kundig oog der huismoeder wat geel
toescheen, moest direct de «vasch ui,
want in Maart haalde de bleek
meer uit dan anders. De liedenduag-
sclie huisvrouw stuurt hare wiosch
j naar den bleeker, doch enkele c .n-
j gen worden thuis gewasschen, daur-
onder behooien vaak de zakdoekjes,
j die zoo licht hi de groote wasch ver-
loren gaan en waaraan in den laat-
Onze LaeMioeK
ONMACHTIG.
Na een inarsch van twintig kilo
meter kwam de compagnie thuis. De
officier liet de manschappen aan
treden en commandeerde toen, dat
zij, die te vermoeid war n oin nog
eens van voren af aan te beginnen,
twee paseen voorwaarts moesten
doen.
Allen stapten vooruit, behalve
een zware kerel, een reus van een
vent.
„Zoo", zei de officier goedkeurend,
„dus jij zou nog wel eens twintig ki
lometer kunnen marcheeren?"
„Neen", antwoordde de man,
„dat niet; ik ben zelfs to vermoeid,
om d;e twee passen neg te doen".
(Het Leven.)
sten tijd nog al zorg wordt te
steed door eigen borduurwerk etc.
Ook de write zoiuerbloesjes, en al
worden die niet direct godragen,
daar ae temperatuur van April zuika
nog niet gedoogt, toch kunnen we
die nu reeds van de frissche, ailes
.doordringende Maart-atmosfeer la
ten profiteeren, daar zij door het on
gebruikt liggen in de kasten wel wat
geel geworden zullen zijn. We be
hoeven die kfeedingstukken met pie-
cies als onze grootmoeders ueden,
op de bleek uitspreiden, maar wan
neer we de gewasschen kleeding-
stukken flink in den wad buiten la
ten doorwaaien en het zonnetje, üat
tot nu toe nog wat al te veel op zich
laat wachten, wil om den hoek ko-
jnen, zullen ze ais sneeuw zoo hel
der onder de behandeling uitkomen.
Is de inhoud van onze innenkasl
nagezien en waar het noodig vos,
aangevuld, dan zou ik u willen voor
stellen, er evenals vroeger hier en
daar een jakje gedroogde lavendel-
bloesem tussclien te leggen, met di
rect om het parfum, maar wel als
middel tegen moL
Den langsten tijd hebben we ouzo
flpweelen japonnen al wel gedragen,
over eenigen tijd kunnen we te, naar
lk hoop opbergen, wellicht heeft men
er een vlek op gekregen óf zijn de
mouwen wat vuil geworden. Ge be
hoeft er volstrekt niet verlegen mee
te zijn, goed fluweel kan best ge-
wasscken worden. Men wascht het
gewoon; laat het uitdruipen en strijkt
het, als het nog wat vochtig is. Flu
weel moet altijd met zijn Leiden ge
streken worden Op de plank zou het
pletten en natuurlijk op Jen achter
kant. Een houdt het heete ijzer on
derstboven in de hand en de ander
haalt liet fluweel er over heen. -Men
moet echter waarschuwen als de
hand, die het ijzer vasthoudt te nme
wordt, anders kantelt het en brandt
men den pols.
Als gewoonte een toetje tot be
sluit:
1 ons rijst, 1 L. melk, 1 1/2 ons
amandelpers, 1 ei, 15 gram boter en
,1/2 ons suiker. Kook de rijst gaar
iLn de melk en voeg er de rest bij,
flink alles doorroerende, on dien liet
warm voor, het zal zeer smakelijk
gevonden worden.
Secretaresse afdc-.iiug Haar
lem Ned. Vereeniging voor
Huisvrouwen.
Klcverpai'k 132.
Van een onzer leden ontving ik
een scltrijven, dat ik in mijn vori-
gen brief mei duidelijk genoeg need
uitkomen, bij het bijvullen van het
petroleumkacheltje, dat natuurlijk
eerst het kacheltje uit moest zqii,
haariemmer Halletjes.
Eu..
Av U.\
t'OA.il
lk stond op het perron, waar de
treinen naar Amsterdam vertrekken.
Hij stond aan den overkant, dus op
het perron voor de Haarlemmermeer-
treinen en veegde.
Nooit van mijn leven heb ik meer
zulk een vegen gezien. Hij veegde na
melijk tegen den wind in, zoodat liet
stof dat uij opveegde (en dat waren
dikke wolken) in zijn gezicht woei en
over hem heen. Hij scheen dit plezie
rig te vinden, ging er ten slotte mee
dour, totdat hij op een oogenblik van
tactiek veranderde je kunt van Jiei
smakelijkste genoeg krijgen, dus ook
van het Haailemuiermeersche stof
en met dezelfde vastberadenheid den
anderen kant uitveegde.
Je zou denken, dat nu de zaak op
gelost was. luiegeudeel, nu werd ze
pas goed ingewikkeld, want achter
onzen veger, op een afstand van zoo
wat vijf en twintig meter, naderde
een tweede veger, die in dezelfde rich
ting veegde, zoodat zijn veegsel neer
viel op het pas door zijn kameraad
schoongemaakte gedeelte en dezen
opnieuw in een aardig wolkje van
stof zette.
Dit scheen hem niet te hinderen of
boos te maken. Althans er volgde een
gespruit lusscueii ue twee vegers, aan
i eind waarvan de bijeeugeveagde
stoibergjes over den ranu van 't per
ron op de spoorbaun werden geveegd.
Hiermee was het vegen blijkbaar af-
geloopen, daar de twee mannen, stel
lig op zoek naar ander nuttig werk,
-heengingen. lntusschen kwam mijn
trein voor, waarin ik heb zitten soe
zen over de vraag, wat er gebeuren
moet, wanneer üe locomotieven zich
geen weg meer door do bei gen slot
kunueii banen. Dat kan lang uurtn,
maar 't oogenblik komt zeker. Mis
schien zijn dan alleen nog mchtspo-
ren over en is de grondspoor alge-
schaft.
Mijn vongc beschrijving van een
Vergadering van den Ministerraad
over de benoeming van oen burge
meester van llaurlem heeft een on
gedacht resultaat gehad. Maandag
ochtend bracht de post mij een ano-
nieincn brief en ofschoon ik zooiets
anders nooit lees, hem soms zelfs
niet eens openbreek, begreep ik on
middellijk, als bij inluitie, dat hier
een uitzondering gemaakt moest wor
den. De inhoud was niet meer of min
der, dan een aansporing om mijzelf
beschikbaar te stellen.
„U kent Haarlem en de Haarlem
mers zoo goed", stond er in, „u heeli.
een opgewekt humeur, u is geen po
litieke voorvechter waarom zou m-i
amol u niet passen?'"
kerst heb ik er wel wat om gela
chen, maar daarna leek de gedachte
inij toen zoo verkeerd met. in belang
stelling voor ilu&nem doe ik voor
niemand onder. Van mijn leven
woonue ik wei honderd Raadsverga
deringen lnj en ais vriend Hoppe los-
brauut, zal ik niet hang worden. Hei
is noodig, zegt men, uat een burge
meester van nauiiem gelonuiieeid ia,
nu uat ben ik met, maar wanneer ïr.
oenoemu word oen ik loiluimijk, 'wat
er oeei beetje op lijkt, üp 'l stuk \an
waoruigiieiu wil ia van inijzeil niets
zeggen, bel maar eens op, welken in
druk mijn verschijning maakt op
bondag, onder een noogen hoed en
met mijn ïnuoisle nanasenoenen aan;
Werkkracht. daarvoor uoe ik een
beroep op de iezcis van deze rubriek,
bn op nel stuk van onpartijdigheid
zal niemand inij overtreuen: zoolang
ik burgemeester hen zal niemand aan
mij meikeu, ol hij uoor ue kal ol aen
kater gebeten is, mei eens of hij van
t nonuje gebeten zou zyy.
Het Staunuis voorinjwanctelende
heb ik hel met oen ander oog dan ge
woonlijk bekeken. De kdniei van aen
burgemeester is boven en ziet uit op
ue urooic Markt. Met een paar kleine
veranderingen 13 die nog wel gezelli
ger te maken. Zoodra ik benoemd ben
zal ik er mijn directeur van publieke
werken over spreken. Ook moet er
eindelijk en ten lautste een uurwerk
komen m de Raadszaal, die mijn
staüs-klokkehiuaker geiegeld naziet.
Er zijn nog meer kleine verbeterin
gen, die ik mei mijn goineente-secre-
taris spoedig bespreken zal.
Hierover nauonkende liep ik neef
Wouter tegen t lijf, die op zijn ge
wone, vrieiiueiijke maniei vroeg: „Zeg
ereis, ben je gek of dronken en waar
om lach je zoo! Blijkbaar Keek ik
vroolijk, bij de gedachte aan alles,
wat ik in t belang van de gemeente
zou kunnen doen.
„Wouterzet ik, in deze milde
stemming verwachtende dat ook an
dere vriendelijk zouden zijn, „je moet
mij ronduit antwoord geven op één
vraag: zou je niet denkon, dat ik een
goede burgemeester voor Haarlem zou
zijn?"
Wouter had hierop verschillende
antwoorden kunnen geven. Hij deed
dat niet. Hij gaf in 't geheel géén ant
woord. Uitbarstende in een schate
rend gelach liep hij achteruit, mij
voortdurend aankijkende en steeds
maar hard lacheyde, zoodat er al
menscnen bleven staan, aie zich blijk-
uaur al vroegen, of hij, ik, oi wij ailó-
uei niet reent wys waren, bteeds
maai achteruit looptnde zou Wouter
vast en zeker in een openstaand kel
derluik gevallen zijn, wanneer mj
niet bijujus door den verkeoisagent,
ure op ueu hoek van de Raiuqoris-
atraai staat, bij den kraag gegrepen
was. 'loen kon hij nog niet tot oe-
uaicn komen
Toen li ij eenmaal veilig in handen
.an de politie was, ging ik naar
uuis. ric: is uaiuunijk niet aan te
nemen, aal nij ue gcuachte aan mijn
nuigemeesieiscnap zoo hespolleujk
vonu. bus sleinue dal denkbeeld lieni
bovenmate inij en vanuaur ziju la-
ouen. Die goeie Wouter; Overigens,
opuringen uoe ik mij met, maar wan
neer de itegeering nnj spreken wil
de voigenue week ben ik lederen
avond van zeven tot uen uur Uiurs.
„Is dat vroeg ik Maandagochtend
bij i ombijt, „mijn Uagoiijkscii
brood? Het lijkt wei '1 brood van mijn
voorvaderen Hierop wem ik beknoru
door mijn vrouw, die zei dat het nog
maar tweemaal vier en twintig uur
oud was eu dus buitengewoon gezond;
„bovendien", zei ze, „moet je over
kleinigheden niet pruttelen. W ees lie-
"ver tevreden met liet goeie, dat je
hebt".
„Vrouw", zei ik, „niets is gevaar
lijker dan de tevredenheid, lk heb er
iemand door in een krankzinnigen
gesticht zien raken".
Dit gelooide ze niet. Vrouwen ge-
looven alleen iets, nat zij met aaruig
vinden wanneer je het afdoend be
wijst en dun eigenlijk nog niet.
„Hij zou geen vliegje kwaad heb
ben gedaan", zoo begun ih, „en een
grooten liond ook niet, want daar
was hij hang van. Up een zonnigen
zomeruag kwam de gedachte hij hem
op, dat het menschüom veel gelukki
ger wezen zou als alle menschen met
•hun lot tevreden waren; derhalve be
sloot Jiij, als tevreden menscii de we
reld in te gaan en voor de tevreden
heid propaganda te maken. Met een
vriendelijken glimlach van algemeen
wereldsch geluk op 't gezicht liep hij
voort, totdat hij iemand tegenkwam.
Het was een vqekooper, die pas een
proces had verloken".
„Goeden morgen'zei hij.
„Morgen", antwoordde de yeekoo-
per norsch.
„U^chijnt niet heel tevreden?" zei
de tevredene.
„Ais er geen vette koeien en geen
advocaten van de tegenpartij en geen
domme rechters m de wereld waren,
dau zou ik uiisscnien tevreden we
zen", antwoordde ae veekooper.
„Deze kleinigheden mogen u niet
uit uw zedelijk evenwicht brengen'
verzekerde de tevredene. „Wees te
vreden met uw lot".
„Zoo!" zei de veekooper. „Maar als
jou lot een pak slaag is van mijn
handen, ben jij dan nog tevreden?"
En hy deed dreigend een stap nader-
by-
„Ik beu ook zonder een pak slaag
tevreden zei de tevredene en ging
verder.
De veekooper- evenwel ging hem
achterna en zag, dat hij een praatje
ging maken met een metselaar, die
een muur optrok.
„Goeden morgen", zei de tevredene
weer. De metseiaar gromde wat, om-
dal hy een pijpje had willen ruoken
cu zijn labak op was.
„li lijkt nnj met bijzonder tevre
den", zei de tevredene weer.
„Ais jq trek bad in een pijp en
geen tabak in je zak, zou je ook wei
uit je humeur wezen".
„lk ben altijd tevreden met mijn
lot. Bovendien rook ik niet. Maar ik
kan inij voorstellen, dat lk zou roo-
keu. Wees dus tevreden. Zorg en
zelfkwelling werken slecht op ue milt
en de lever en verkorten dus het le
ven".
.,Zeg", vroeg de metselaar, ter
wij» hy een Waaksteen opnam, „als
lens ga probeeren oi die 'steen
harder is, dan jou snuggere kop, ben
je dan nog tevreden.'"
„Ongetwijfeld", zei de tevredene,
„maar ik w eet vooruit dat mijn hoofd
net verliest, geef je dus geen moeite
en zie tevreden te blijven".
De veekooper wist oen metselaar,
dm toen ai met veel plezier in zijn
werk had, te bewegen met lieui mee
te wandelen, den tevredene achterna.
„Je zult zien, dat loopt nooit goed
af", zoi hij. En zoo slapten zij hem
samen acnterna.
Het duurde niet lang, of de tevre
dene ontmoette een veldwachter. Die
was den vorigen dag slaags geweest
met een paar stroopers en had als
gevolg daarvan een groote buil op
zijn gezicht, een verbonden linker
hand en oen pijnlijke knie. „Goeden
morgen", zei de tevredene maar weer,
„u lijkt me niet bijzonder tevreden
toe. Laat ik u een raad geven: be
waar onder alle omstandigheden uw
tevredenheid!"
„Waar bemoei je je mee?" bromde
de veldwachter en trok een zuur ge
zicht, daar hij juist een leelyken steek
iji zijii pijnlijke knie kreeg.
„Met u", antwoordde ue tevredene
geval. „Wees tevreden met uw lot!"
„Zeg mannetje' riep de veldwach
ter, ,tjy praat wat veel voor een ge
woon inensch. Een van beide: je bent
gek of dronken. Dronken ben je met,
want ik ruik niets, je moet dus gek
wezen".
„Ik ben alleen maarHcvredenzei
de tevredene, die een beetje bang be
gon te worden.
„Ja, veldwachter", riepen de vee
kooper en de metselaar, die nu ook
diciiibij gekomen waren, „hij is ze
ker ges. Ons deed hy ook van die
malle vragen".
„Zoo, zoo", zei de veldwachter, den
tevredene stevig bij zijn kraag vat
tende; „ik heb ais politieman alnjo
göieerd, iemand naar zijn papieren
te vragen. Waar zijn je papieren?
Geef op!"
,,'k Heb geen papieren," klaagde de
tevredene.
„Nou, ik zal het je niet moeilijk
maken; geelt dan alleen maar een
papier, dat je niet gek bent".
,Uat heb ik niet' jammerde de «on-
«geinkiuge.
„Uan maar mee naar 't cachot",
zei de veldwachter. „Hekken mug ik
ii.cl vry in de gemeente laten rond-
ioopen
lu optocht gingen zc naar 't hok
onuer net Raaonuis en stopten daar
den tevredene m, ofschoon nij jam
merde en smeekte en zelfs tranen
stortte van angst. „Wees nou took
tevreden!" riep de veekooper.
ja", zei de metselaar, wees tevreden
met je lot!" Daarop sloot de veldwach
ter de deur dicht en gingen ze met
iiun drieen een borrel drinken in de
„Vergulde Gans die lttin een zekere
tevredenheid bijbracht, wélke e-
wel tijdelijk en bovendien niet eciit
was.
De tevredene werd ter observatie
naar een krankzinnigengesticht ge
bracht en werd alleen losgelaten, om
dat de doktoren geen LatijnicJien
naam voor zyn kwaal wisten t<
denken. Toen hij weer veilig
was, besloot hij, om wanneer hij ug
weer eens tevreden was, dat nooit
meer te zeggen.
„Zoo zie je maar, vrouw", eindigde
ik, „dat tevredenheid een gevaarlijke
eigenschap is. Wat zou er van jou,
van ons allemaul teecht gekomen zijn,
wanneer wy in de dagen van distri
butie tevreden waren gew eest c n
dat gezegd badde n? Dan zou-,
den we nog veel minder gekregen
hebben!"
Mijn vrouw z*i natuurlijk, dat cit
heel ïc-is anders was Daar ze niet
overtuigd wou wezen, werd ze niet
overtuigd.
Langzamerhand verdwijnt dc dfitri
butie van voedings- en levensmidde
len. Telkens kondigt - de Regeering
aan, dat er een stukje van ingetrok
ken wordt, zooals in den winter de
half bevroren sneeuw langzamerhand
we-gkrimpt en oplost, totdat er in liet
koudste hoekje nog maar een klein
hoopje, bijna onherkenbaar gewor
den, van overblyft?
Theoretisch gesproken zien \eie
menschen dat mei leedwezen aan.
Practised is iedereen, zonder onder
scheid, er blij mee, want de maag is
een Leiaugryk deel van ons lichaam
en daarom is liet buitengewoon on
plezierig, wanneer autoriteiten zeg
gen: „zoo- en zoovee» iuug je eten en
meei' nietvooral omdat dat zoo- cu
zooveel eigenlijk op zoo- en zoow e i-
n i g neerkw am.
En niet alleen de menschen hadden
grieven. Ook ue dieren, die tijdens
het beperkte broodrantsoen er bitter
slecht aan toe waren, omdat er geen
kruimkens meer voor hen overscho
ten. Wie zal ooit uitmaken, hoeveel
slakkerige musschen in die dagen
door gemis aan hijvoeding het lta.ii
hebben moeten laten!
Van musschen gesproken. Toen on
langs de groote acteur Jan Muscli"n
Dén ilaag moest optreden in het too-
neelstuk „de Wijze Kater' was het
kattenvel dat hij daarvoor aantrekt,
verdwenen. Gestolen, vermoedde men.
Dit is gebleken waar te zijn. En wie
hadden het gekaapt.' Een troep lru-
tale musschen met vereende krach
ten. Wij weten nu óók waarom. „Het
is een schandaal zeiden ze, „dat een
der onzen, nog wel de meest beroemde,
de groote Jan, .avond aan avond
kruipt in dc huid van onzen grooten
uQand, den kater. Dat duiden we
met langer!"
Dit is ontdekt door den grootsten
detective ter wereld, den vermaar
den aherlock Holmes, die daarvoor
speciaal van Engeland overgekomen
was.
F1DELIO.
