Iiuiors Diaui
VIOLET
Suiteniandsch Overzicht
TWEEDE BLAD.
Qonclerilag 1 Mei 1819
Met de Paascüdagen in
linitseiiiand.
II.
Het Eten.
Alvorens mijn ervaringen te vervol
gen, moei ik een kleine rectificatie
aanbrengen in mijn vorig opstel: we
reisden van Frankfort niet naar Ham
burg maar naar de badplaats Hom
burg.
Een kennis uit Duitschland had ons
reeds van te voren aangeraden, zelf
eten mee te nemen, daar dit moeilijk
zou zijn-te krijgen. Goed, we hadden
voor drie dagen meegenomen: één
dag voor de heenreis, één dag ver
blijf in Frankfort en één dag terug.
Maar de drie dagen werden vijf
dagen, we hadden dus twee dagen
geen voorraad, 't Was niet voorzich
tig om geen flinke reserve mee te
nemen, maar er was giets aan te
doen, toen we er eenmaal waren. We
hebben dus den Duitschen voorraad
noodgedwongen moeten helpen ver
minderen.
Drie bijzondere eigenschappen ken
merken het Duitsclie voedsel: abso
luut gebrek aan eenig vet of boter,
zéér kleine porties en kolossaal duur.
:We hebben eiken dag getracht een
eenigszins dragelijk diner ie bemach
tigen, doch het is ons niet gelukt
Eerst pronoerden we het in gewone
burgerlijke hotels, maar dat ging
heelemaal niet: ddar geeft men ge
woon tot antwoord, dat men n,
heeft. Alleen de groote restaurants
hadden nog wat aan te bieden, waar
schijnlijk zijn zij door de hooge prij
zen, die daar betaald worden en den
grooteren omzet, beter in de gelegen
heid smokkel artikelen te koop en.
Men' staat er verbaasd over, hoe het
voor de inwoners van de groote ste
den (daar was het t duuretj moge
lijk is, zooveel geld voor dagelijksch
levensonderhoud uit te geven. Een
zeer onvoldoend middagmaal voor
Iwee personen in Frankfort kost
Mark. Voor ons, met den lagen mar-
kenkoers, was dat nog niet zóó erg,
rnaar voor een Frankforter kornt een
diner dan toch maar op 15 gulden!
En wat heeft men dan daarvoor? lo.
Een gewone gerookte bokking met
ren theeschoteltje aardappelen; 2o.
twee stukjes gerookte paling met nog
een dergelijk schoteltje aardappelen;
So. een dun sneedje bruin brood met
15 radijsjes. Dat. is alles, of neen,
wacht: er was gratis zout bij! Da'
kostte nu eens niets.
Was het wonder, dat mijn reisge
noot rta dit copieus diner de verzuch
ting slaakte: „Hél nou zou ik nog wel
een lekkeren biefstuk met gebakken
aardappelen lusten?"
De wlnkeis in de verschillende plaat
sen leveroen dan ook een troosteloo-
zen aanblik: ia bedoel winkels waar
koek, brood, chocolade, suikerwer
ken, vleesch, worst, enz. enz. plach
ten verkocht te worden. Alle uitstal
lingen zijn leeg, alleen in de vitrines
van zeer deftige banketbakkerswin
kels zagen we nog sporadisciie over
blijfselen van tabletten chocolade of
pakjes met bonbons. Maar liéét, héél
weinig.
Natuurlijk wordt brood verstrekt:
een dagelijksch rantsoen van 250
gram en dan nog is dat brood van
inferieure kwaliteit: het is bruin, heel
gauw hard en smaakt en ruikt zuur.
Wij hadden natuurlijk geen brood
bons, toch konden we ons in het
Frankforter-siation voorzien van vier
sneedjes brood met iets er op, dat le
verworst moest heeten, maar onbe
schrijfelijk raar smaakte k raison
van 5.20 mark! We hebben er elk één
van verwerkt op de lange reis in den
boemelenden nachtelijken goederen
trein, maar verder hebben w
niet kunnen brengen. De twee andere
hebben we als thopheèen uit den kn
mee naar huis gebracht!
Tweemaal per week, bleek ons, werd
aan de inwoners in de steden vleesch
cf worst verstrekt op een bon. Daar
we ook niet in het gelukkig bezit wa-
ren van een dergelijk waardevol pa
pier, hebben we er elk een „geleend"
van een welwillenden keilnw. Maar
<le portie vleesch, (Kaifsbraien noem
de de man het, geloof ik, ik betwijfel
sterk of hij wel waarheid sprak)
smaakte raar en was erg kleip. Even-
Wel, de prijs was, zooals met alles,
omgekeerd evenredig:
Wie in Duitschland reist, doet ver
standig, eieren machtig te worden.
In de groote plaatsen gaat dat niet,
maar in de kleinere wel: de kippen
leggen althans geen ersatz-eieren.
Ersatz, dat is de specialiteit van
het tegenwoordige Duitschland: Kof-
Feuilleton
door
GUY THORNE.
29)
Maar u bent in mijn koninkrijk,
reide hij. lk kan u niet laten gaan,
u bent nu van mij.
Violet had liet gevoel, alsof zij zich
bewoog in een gedeelte van een of
anderen onmogehjken droom. De
man zeide deze wonderbaarlijke woor
den op een toon, alsof het de natuur
lijkste zaak van de wereld was. Hij
constateerde een feit, dat was alles.
Het was alsof een Oostersch despoot,
wiens wil wet was, gesproken had
en een heftig gevoel van woede kwam
in het meisje op. Zij stampte met
haar voet op den grond.
Hoe durft u zoo iets tegen mij
zeggen, mynheer? riep zij uit.
U moet krankzinnig zijn, dat u zoo
durft praten in de twintigste eeuw,
i'n binnen drie mijlen afstand van
oen Engelsche stad.
II ij zag haar somber aan en toen
glimlachte zij.
Zij weet liet niet, zeide hij rustig
>n zichzelf
fio, die er wel als zoodanig uitziet,
maar smaakt, alsof ze Ls gezet van
uitgeplozen touw; thee van een won
derlijken smaak, maar lekker is an
ders! Er komt geen korrel koffie of
thee bij te pas, dat is zeker. Inplaata
Van suiker, drie tabletjes saccharine,
en ook dat is nog ersatz. Het is be
ter Apollinaris-water of zoo iets te
drinken, dat is helder. Of wijn, maar
die kost, inplaats van 1 a 2 mark,
i zooals vroeger, nu 20 mark.
Nu ik het toch over prijzen _Jieb,
wil ik er nog oen paar noemen: een
el kostte in Frankfort vier mark, dat
is dus f 2.401 In Cassel evenwel was
de prijs 1.30 mark. Een heeren-deuK-
hoed was te koop voor den civielen
prijs van 45 mark, een damesregen
mantel voor 450 mark!
Eigenaardig is het, dat de Duit-
schers, zoodra zij merkten, dat wij
Hollanders waren, stoeds in de eer
ste plaats informeerden of bij ons
alles rustig was, of er ook Sparta-
cisten waren en in de tweede plaats,
ol bij ons alles was te .krijgen. W an
neer wij dan te kennen gaven, uat
hier alles is te krijgen: boter, kaas,
melk (van geen van ueze drie dingen
hebben wij een enkel spoor geziunl)
eieren, vet enz. enz., dan was steeds
het antwoord: „Ja, ja, Holland is ver
standig geweest, dat bet neutraal is
gebleven
t Lijkt wel, of iedereen in Duitsch
land over veel geld kan beschikken,
want we zagen heel gewone lui 'M tot
50 mark uitgeven voor wijn ol geoak
en sigaren en sigaretten; alles papier
geld, handenvol en ijzeren munten.
Ja, van dat gebak in de cafes moet
ik nog iets zeggen- dal is een Van de
merkwaardigste producten, die we
gezien hebben, titel je voor een punt,
zooals hier de koekbakkers ook ver-
koopen, maar dan heel dun, zoo dik
als een rijksdaalder. Daarop ligt een
dikke laag van wat je zoudt zweren
te zijn geklopt eiwit. Maar als je een
hap van dat goedje in den mond
steekt, dan heb je een hap wind!
't Is gewoon lucht en 't eenig resul
taat is een niet te zeggen wee g>-.
in je maag. Maar, uat moet ik zeg
gen: ze lijken prachtig!
't Is dus geen wonder, dat we den
laatsten dag van ons vprblijf in het
groote en overigens zoo machtig
mooie Duilschiand maar "niet al te
veel van deze heerlijke dingen heb
ben geconsumeerd. We hebben zelfs
de verleiding weerstaan aan het sta
tion te Oberhausen een kwatta-reep
te koopen voor 3.30 mark! 't ls
niet te verwonderen, dat met zulke
prijzen de smokkelaars aan onze gren
zen een kansje wagen om wat van
deze onschuldige, begeerlijke dingetjes
over de grens te krijgen.
Uit het vorenstaande blijkt wel
voldoende, dat de voedseltoestand van
het Duitsche. volk alles te wenschen
overlaat. Een zeer rijk en deftig hoor,
die in een paleis van een huis woon
de, vroeg ons, of we geen kans zagen
hem eens een paar pond lioliaimsche
kaas toe te zenden! llij had nog een
paar pond gesmokkelde boter kunnen
koopen voor35 mark per puna,
maar kaas was ausgeschiossen!
Reikhalzend ziet men in Duitsch
land uit naar een verbetering in de
voedselvoorziening, iedereen bad b.v.
den mond vol over het Amerikaansche
spek, dat zou komen en dat maar uit
bleef. De indruk, dien men op reis
aldaar krijgt is, dat als er maar vol
doende eten kwam, dan de rust en ar
beidzaamheid weer zouden terug kee-
ren.
De arbeiders, die werken, verdienen
handen vol geld, maar het helpt
niets, er is niets degelijks eetbaars
voor te krijgen. Is liet wonder, d
men den moed verliest, het lachen
verleert, iedereen er bleek en verval
len uitziet en per slot van rekening-
onverschillig wordt?
Een dikken Duitscher, zooals we
dien van vroeger wel hebben gekend,
hebben wij niet gezien: hoogstens een
paar lui, wien liet vel te ruim om
de leden viel. Er is voëdseinood iu
Duitschland tin de noodkreten, die
vandaar opgaan om hulp zijn echt.
In een volgend artikeltje wat over
de soldaterij.
J. O.
De bokspartij WÜ6oaOrlando is
nog niet uitgevochten! Wel is weer
een nieuwe ronde begonnen.
Orlando is namelijk Maandag Izi
de Italiaansche Kamer verschenen,
om daar verantwoording over zijn
houding op de vredesconferetie af te
leggen. Ret heeft lang geduurd eer
iets meer over deze Kamerzitting
geseind is dan het feat, dat een motie
van vertrouwen in de regeering is
aangenomen (met 380 tegen 40 stem
i men). Maar nu komen toch wat na
dere bijzonderheden. Orlando hieli,
zoo wordt dao geseind m de
Kaïner een rede, ter veraedigïng van
de te Parijs gevoerde tactiek der Did
Hij knipte met zijn vingers. On-
middellyk sprong de groote hond, die
gegromd had, op hem toe en legde
zijn voorpooten op zijn schouders. De
man bukte zich en scheen het dier
iets in te fluisteren, en een oogen-
blik later sprong deze den mist in en
verdween. Violet greep haar berg
stok.
Laat mij alstublieft voorbijgaan,
Lord Liandr.vias, zeide zij.
Hij gaf niet het minste teeken, dat
hij haar gehoord had, maar staarde
nog steeds in sombere overpeinzing
voor zich uit, alsof zijn gedachten ver
vun het heden verwijderd waren.
Toen wendde zij zich om en liep
weg.
llij volgde haar niet, maakte niet
de geringste beweging, maar zij had
niet meer dan een meter of uen ge-
loopen van den Duinen-kring, of zij
zag de gestalten van mannen, die
haar aan beide zijden den weg ver
sperden. Misschien misvormde de
mi3t hen, en deed hun aantal grooter
schijnen dat het in werkelijkheid was
maar het meisje zon gezworen heb
ben, dat het een heel regiment was.
liet waren groote mannen, allen met
gladgeschoren gezichten, die merk
waardig veel op elkaar geleken. Jlun
gezichten waren buitengewoon onbe
wegelijk en bevroren en zij waren go-
kleed in een soort van donkergroene
uniform, sooals drijvers die dragen,
Haanache vredesgedelegeerden. Hij
verdedigde het Italiaansche volk le
gen de beschuldiging van imperia
lisme. Italië is evenwel opgeschrikt
door de smaiteiijke kreten van zijp
broeders in Fiume.
Verder verklaarde de premier, dat
Italië wenscht, dat zijn verbond met
Engeland, Frankrijk en Amerika,
dat bezegeld is door het vergoten
bloed, niet verbroken zal worden.
Vandaar dat de Italiaansche regie
ring met een geest van verzoening
bezield is.
De stampvolle Kamer juichte Or
lando en Soniuno levendig toe. Ei
wordt zelfs geseind: „Nooit is een
regeering warmer ontvangst bereid."
Ook de tribunes namen aan de ova
tie deel.
Een reeks telegrammen werden
voorgelezen waarin inwoners van
Fiume om annexatie bij Italië vroe
gen
In de Kamer zei voorts Luzzatti
o.a.:.
„Wdlson wil ons niets aan de
Adriatische Zee toekennen en de
twee andere geallieerden verklaren
wel, dat zij trouw willen blijven aan
het Londensche verdrag, maar ge
ven ong Fiume nieL Te veel bloed is
gestort en te veel offers zijn gebracht
om thans niet het recht te hebben
te eischen, dat onze zoons aan de
Adriatische Zee zich verder onder de
bescherming van het begeerde va
derland kunnen stellen. Die zoons,
die een eeuwenlange kwelling heb
ben verduurd, zijn de beste, de zui
verste Italianen".
Toen het resultaat van de stem
ming over de motie van vertrou
wen in de regeering (die met 382 te
gen 40 stemmen aangenomen werd)
in de Kamer bekend was, werd daar
eei hartstochtelijk gejuich aange
heven.
Bissolati, die indertijd uit het mi
nisterie getceden is, omdat hij niet
met de politiek van Orlando kon
meegaan, stemde nu ook voor de
motie van vertrouwen.
Alleen de officieels socialisten heb
ben tegen de motte gestemd.
Na de aanneming werd geroepen:
„Leve Fiuiue, leve Dalmatiël"
Toen Orlando de zaal verliet werd
hem weer een ovatie gebr.ioht.
In den Senaat werd door Orlando
ook een verklaring afgelegd. Ook
daar is hij levendig toegejuicht. Na
Orlandi sprak don Tittoni om de
aanspraken van Italië nog eens te
ondersteunen.
De Giornaie d'Italia betoogt, dat
volk en parlement van Italië nu heb
ben gesproken en getoond hebben het
volkomen eens te zijn met de Ita
liaansche vredesdelegatie; het staat
thans aan de geallieerden om, des-
gewenscht, hun bebluiten te wijzi
gen.
Dp „Oorriere" wijst er op, dat het
Italiaansche volk geneigd te offers te
brengen in liet belang van het ver
krijgen van een spoedigen vrede,
maar niet van plan ls zich te laten
trappen door een gril van een dicta
tor.
Eenige andere bladen betoogen, dat
Italië riet Fiume opeischt, maai
Fiume Italië.
Tr "Rome is thans het memorandum
gepubliceerd, dat 14 Auril door pre
sident Wilson aan Italic is gerich»
Reeds daarin heeft Wilson zijn -t nd
punt uiteengezet, dat hij niet kon
goedkeuren, dat Fiume door Ital'e
geannexeerd wordt. De m uieven zija
vrijwel gelijk aan de bekende n -tj
van Wilson op 23 April gepubli
ceerd.
Wilson verklaart zich
evenwel bereid veer
totwijzing v a n d f haven
van Valona (Albanië) aan
Italië.
Verzekerd wordt, dat de ItaFaan-
fcche vrede-sgedelegeerden dwer da
gen (volgens een bericht reeds giste
ren, Woensdag) naar Paiijs zu.len
terugkeeren.
Zal er dan een oplossing gevon
den worden?
Ook in zijn Kamer-dode verklaar
de Orlando zich vergevingsgezind
In de oogen van zijn eigen volk heeft
Orlando zich thans geheel gerecht
vaardigd- Als hij nu le Parijs ge
noodzaakt is een schikking mzoke
Fiume te aanvaarden, zal het groot
ste deel van het Italiaansche volk in
zien, dat Orlando niet nadere han
delen kon. Maar zai het andere «iecl
van het Italiaanse he volk zich Lij
een voor Italië minder eervolle beslis
sing neerleggen, nu de nationale
wanneer de monarchen van de landen
op liet vusteland de jacht bijwonen.
Met een vreeselijk angstgevoel in
haar hart wendde zij zich om, om
Lord Liandryias te roepen, maar deze
was verdwenen. Een der mannen
kwam naar haar toe, boog diep en
raakte even haar arm aan. Een oogen
blik later stond een tweede man aan
haar anderen kant. Zij wezen zwij
gend voor zich uit en zij wist, dat zy
met hen mee moest gaan. Tegenstrib
belen was onmogelijk en nutteloos.
Op dat crltteke oogeublik verbet haar
gezond verstand haar niet geheel en
al. Welk nut zou er aan verbonden
zijn tc vechten en te worstelen met
deze sombere schildwachten? vroeg zij
zichzelf af. Totaal geen: de zaak kon
slechts op één manier afloopen.
Ik zal met u meegaan, zeide zij
rustig, ofschoou de vrees en veront
waardiging duidelijk genoeg uit haar
slem spraken. Maar onthoudt diL
Op bevel van uw meester begaat u
een misdaad, die de ernstigste gevol
gen zai hebben, ais er ten minste nog
wetten bestuan in Groot-Britlannië.
Weer boog de man, die het bevel
scheen te voeren, diep. Het scheen,
alsof hij haar had zien praten, maar
haar woorden niet begrepen had.
Toen begon zij over de heide te loo-
pen naar het Onbekende.
Verder en verder ging het door den
dichten, nuUtu uiisL De zon was nu
hartstochten Sen maal opgewekt
zijn?
Er is in eik geval hoog spel ge
speeld.
De Japansche qu&estie is te P&rsja
in der minne geschikt
De Raad van Drie (Wilson, Cle-
menceau en Lloyd George) heeft be
sloten, dat het vredesverdrag Japan
in het bezit van Klautsjau zal be
vestigen. Kiautsjau zal eventueel
door Japan aan China worden over
gedragen. Het wordt aan de Chlnee-
fcche en de Japansche regeering
overgeladen daarvoor de bijzonder
heden te regelen. g
Natuurlijk is de bedoeling, dat
Japan dao van China tegen-conces
sies zal kunnen bedingen.
De Belgen blijven dreigen ook de
vredesconferentie te verlaten als ze
niet onmiddellijk geholpen worden in
den financieelen nood waarin ze ver-
keeren. Geëischt wordt onmiddellijk
een crediet voor België te openen van,
25U millioen francs, omdat t anders
onmogelijk is 't land van een cata
strophe te redden. In dat geval zou
den de Belgische jedelegeerden wei
geren 't vredsverdrag te teekenen.
Inderdaad, de financieele toestand
van België is thans slecht. O.a. moet
gezorgd worden voor JJÜÜ.OOO werkioo-
zen. Dat wil zeggen, dat vrij welde
helft van deBelgischear-
beiderszondcrwerkis.
De Duiiy Chronicle meent dat de nu
aangebrachte amendementen liet oor
spronkelijke ontwerp van den Volks-1
reubond in groote mate verzwakken, i
„De voornaamste zwakheid
schrijft dit blad schuilt in art. 5
dat bepaalt dat de besluiten van den
Raad en van de Vergadering een
stemmig moeten zijn. legen ue een
stemmigheid is voor de Vergadering
van de naties niets in te brengen,
omdat zij een wetgevend en geen uit
voerend lichaam is en omdat liet
nieuwe vaste statuut een zoo alge
meen mogelijke goedkeuring behoeiL
Maar de Raad is een uitvoerend li
chaam. Het verbond zal niet in staat
zijn, om oorlogen te voorkomen, ten
zij het handelend kan optreden en
de Raad is een lichaam, dat tol die
actie zal hebben te besluiten. Hij zal
in den beginne bestaan uit de verte
genwoordigers van vijf groote mogend
heden en vier kleine en er zijn bepa
lingen, die voorzien in zijn latere uit
breiding.
In liet licht van de geschiedenis
lijkt het ons volmaakt onmogelijk om
eenstemmigheid te verwachten van
zulk een hchaam, juist in gevallen
die het dringendst maatregelen noo-
dig maken. Als de een of andere be
langrijke staat werkelijk moeilijkhe
den wil verwekken zal een actie, juist
ais zij het noouigst is, onmogelijk
zijn. Bovendien zal iedere staat, die
lol hel verbond behoort, recht heb
ben om in aeu Raad ais lid zitting te
nemen tijdens de beraadslaging van
aangelegenheden, waarbij hij bijzon
der beiaug heeft. Hel komt uus nliji»-
buur luerop neer, dat, ais het ver
bond op moet treden tegen een land
dit land „Kuritante' feitelijk het recht
heeft om er als lid in te zetelen en ais
zoodanig over de actie zijn veto uil
te spreken.
Bij de aankomst dor eerste Duitsche
vrcdesgedelegeerden te Versailles heett
het de Fransche journalisten getrof
fen dat zich onder hun bagage ook
olie benooüigdheden voor liet golf-
8pel bevinden.
De „Gaulois" is daar zwa.fr ver
toornd over en schrijft «Vat? De hee
ren hebben sportbenoodigdhedeu mee
genomen.' Verbeelden zij zich sorns
dal zij voor hun plezier hier komen?
Wat beteekent deze aardigheid.' Mee-
nen deze overwonnenen 'n verdrag dat
ons Elzas-Lotbaringen teruggeeft en
het Duitsche keizerrijk tegen den
grond werpt, te kunnen komen leeke-
nen mei een bundel golfstokkenl Ge
ven ze zich geen rekenschap van het
ongepaste hiervan?
„Neen, hot is een houding, die de
Duitschers aannemen en het is bereke
ning. Deze gohlstokken beteekenen,
dat deze boches" niet van meening
zijn dat ze als overwonnenen komen.
Zy komen niet eenvoudig om te leeke-
nen ze Komen om te onderhandelen.
„Wij zien naar den zak met golf stok
ken en hel komt ons voor dat hij do
geheeie Germaansche onbeschaamd
beid inhoudt,"
Nu wordt weer gemeld dat t wel
Zaterdag of Maandag zal worden,
voor de vredesvoorwaarden te Ver
sailles aan de Duitschers overhan
digd zullen worden.
Ter gelegenheid van de aankomst
der Duitsche delegatie heeft de bur
gemeester van Versailles de volgende
proclamatie to: de bevolking ge
richt:
„De vredesconferentie en behou
dens -onvoorziene omstandigheden ook
de onderteekenmg van hel vredesver
drag zullen te Versailles plaaie heb
ben. De bevolking van Versailles, die
reeds lang verdwenen, het licht ver
anderde in schemering, luguber, on
heilspellend, cn het meisje zonk het
hart in de schoenen.
Toen hoorde zij, terwijl zij voort
strompelde met haar sinistere bewa
kers, steeds worstelende mot haar op
komende tranen, een groote fanfare,
uitgevoerd door trompetten. Het hart
verscheurende geluid Klonk en weer
klonk en een oogenblik later werd de
somberheid verjaagd door een onnoe
melijk aantal roode lichten. Toorte
sendragere kwamen snel op Violel en
haar bewakers toe.
Zij zag een lange laan van roode
lichten, die zich aan beiden zijden
uitstrekte en nog steeds schetterden
en klonken de trompetten, totdat hun
alles overstemmende tonen vooruit en
cn achteruit weerklonken van den
eenea grooten toren naar den ande
ren.
Zij sloeg haar handen voor haar
gezichtje: de geheeie zichtbare wereld
scheen in een fantasie op to lossen.
Toen, terwijl zij weer opkeek, zag
zij een laag rijtuig, een victoria, van
zwart en zilver. F.en groote lakei m
een lange, gele Jas, nam haar bij den
arm en hielp haar instijgen, toen
liep de man or omheen en klom naast
den koetsier op den bok. Er klonken
zweepklappen en de twee paarden
schoten voorwaarts,
ilet scheen, dat de geheeie heide
1871 niet kan vergeten, zal 'éen recht-,
matigen trots gevoelen bij deze groote
historische gebeurtenis. Haar houding
zal waardig en kalm xljn, zooals over
eenkomt met den Franschen aard en
met de roemrijke en rechtvaardige
overwinning, waaraan door het vre
desverdrag de kroon zal worden op
gezet. De regeering heeft de noodige
maatregelen van orde voorgeschre
ven. De burgemeester weel, dat hU
bij deze gelegenheid weder kan reke
nen op het geaond verstand, waarvan
zijn medeburgers gedurende den oor
log zooveel bewijzen hebben gege-
Verspreid nieuws
In Duitsohiand.
Minister Noske tegen de
Spartaciaten. Noeke, minis
ter voor de Duitsche rijksverdediging,
heeft te Dantzig een redevoering go-
houden, waarin hij duchtig afreken
de met de Spartacisten en de Onaf-
hankeiijken.
Wij mogen niet werkeloos toezien
zoo zeide hij als een nog kleine
re minderheid dan de Onafliankelij-
ken, een minderheid, die nog ver links
van dezen staat, ons de hersens wil
inslaan. Wij zijn door den nood ge
dwongen ons zelf te beveiligen, opdat
ze ons niet aan het lijf kunnen ko
men. Ik hen altijd trouw gebleven
aan mijn beginsel. Wanneer er
iemand op zijn kop moet krijgen, dan
zie ik niet in, dat dat nu juist mijn
kop moet zijn, maar dan zoek ik daar
voor een ander uit. Dat is de eenige
manier waarop men als verstandig
man vooruit kan komen. Onze partij
genooten moeten den moed hebben op
te kotnon tegen het drijven van een
minderheid. Wat is dat voor een toe
stand, dat ln tal van bedrijven mijn
partij gen oo ten verre in de meerder
heid zijn en dat we dan moeten be
leven, dat deze massa's arbeiders zich
uit hun bedrijf laten wegdfugen en
dat ze lot stakingen worden gedwon
gen onder de leus: Weg met de re
geering! Leve de Raden repubiiek!
Wanneer er getracht wordt terreur
uit te oefenen, iaat ons dan een knup
pel oppakken en ons te weer stellen.
Uat is nog eenvoudiger, dan wanneer
ik er daags te voren soldaten heen
moet sturen. Onze menschen moeten
courage hebben, dan kunnen ze zich
verweren tegen terroristische opstoke-
rijen. Het is een gemis aan politieke
zelfstandigheid, wanneer ik uit pure
fatsoenlijkheid mijn werk neerleg,
omdat iri mijn bedrijf een troep
schreeuwers het grootste woord heeft.
Ik zal, wat mij betreft, zorgen dat in
de Staatsbedrijven aan een dergelijk
terroristisch drijven een eind wordt
gemaakt, voor zoover mijn arm lang
genoeg is. Ik zeg altijd maar weer,
iemand moet de heele vuiligheid op
ruimen en daar er zich voorloopig
niemand anders daarvoor aanmeldt,
zie ik niet in, waarom ik niet zou
probeeren de schoonmaak te doen,
voor zoover dat mogelijk is. Daar
ik voor zorgen, zoolang ik op mijn
post sta. Conflicten moeten worden
uitgevochten. Ik ga niet-zoo ver, dat
ik een knieval doe voor elk n arbei
ders-raad. Uit verschillende bedrijven,
waar terrorisatie is gepleegd, zoo
schandelijk en schaamteloos, als men
maar denken kan, heb ik dergelijke
bedrijfsraden doen verwijderen en het
dreigement met staking zie ik met
kalme gelatenheid tegemoet. Als ik de
Staatsbedrijven wil socialiseeren is
het de grootste dwaasheid, wanneer
die staatsbedrijven om do drie dagen
staken. Het is de grootste dwaasheid
in de Staatsbedrijven by een acht-
urigen werkdag z.4ü mark per uur
aan loon te betalen, wanneer de
werkplaatsen worden gebruikt ais po
litiek tribunaaL Een voorwaarde voor
den achturendag is, dat er flink door-
ge werst wordt, anaers kunnen we wei
inpakken met onze heele socialisee
ring en krijgen we de kous op den
nop by onze poging om op de wereld
markt te concurreeren. De staatsbe
drijven te maaen tot het terrein voor
agitators tegen de regeering is een
onhetamelijluieid, die ik in geen geval
zal toelaten. Zoolang ik wat te zog
gen heb, maak ik daar een eind aan.
Daarom heb ik ook de bedrijven te
tipant^u laten sluiten en ik zal er
voor zorgen, uat als ze weer geopend
worden, de belangen der arbeiders
bed oor 1 yi; worucii beharugu. Dat
zelfde zal in alle overige staatsbe
drijven gebeuren. Wij willen niet ten
gevolge van lammeren-geduld de zon
debok worden van een politieke min
derheid.
WEKivLUOtiHElD IN AMERIKA. Uit
New-York wordt gemeld. Het solda-
teuvraagsluk worut steeds ernstiger;
te New-lork zijn Uians 1ÜU.U0U mili
tairen die geen werk kunnen vinden.
DUIÏSCH OOSTENRIJK. De
Neue Freie Presse verneemt naar aan
leiding van de politieke bijeenkomst,
waaraan de Fransche gezant Aliizé
deelnam, uat aile bezwaren, die te-
geu aansluiting bij Duitschland te
berde werden gebracht, eenstemmig
door uiie aanwezigen zonder onder
scheid van partij weerlegd werden.
verlicht was. De oranje en bloedroode
vlammen van de toortsen dansten op
en neer in een lange laan van ge
heimzinnig hoht. Het schetteren dei
trompetten stierf weg.
Hel rijtuig reed snel over een veen-
achtigen bodem en het zwaaide op de
uitstexend-werkende veeren. Er sprak
een vreeseiyke doelbewustheid uil de
zen geheoJen tooverachugen optocht.
Violet klemde zich vast aan den
kant van de bekleede bank, v aarop
zij zaL Haar oogen stonden wijd i pen,
haar bewustzijn was als een slag
veld, waarop alles onduidelijk is,
maar haar hart riep om hulp, onop
houdelijk om hulp, bij Gerald.
Die afschuwelijke kerel heeft mij
gevangen. Die vrcoselijke man heeft
mij gevangen! O, Gerald! Gerald!
De hoeven der galoppeerende paar
den maakten nu een scherp, metaal
achtig geluid, daar zij op een bestra
ten w eg sloegen. De krachtige dieren
verminderden niets in hun vaart en
Violet zag iets als een geweldige rots
voor zich uit oprijzen. Hier was de
mist opgetrokken, maar het avond
duister had zijn plaats ingenomen.
Toen zij naar boven keek, zag zij twee
groote torens, die zich scherp aft ee
kenden togen den grauwen en don
ker wordenden hemel. Er klonk een
hol rommelend geluid toen het rijtuig
over de ophaalbrug van Kasteel nad
reed tn «en ploueüuge duisternis
Onze Laehhoek
BEETGENOMEN.
Een automobilist stoof met zijn
voertuig over den weg en hoorde
plotseling een luid gekakel. Toon hjj
stopte fladderden twee hoenders over
den weg.
Dat kost u drie gulden, zei de
boer, die bij het hek stond, met
dreigend gezicht.
Maar ik heb er toch geen een
overreden? zei de automobilist.
Neen, maar die komen nooit
meer aan den leg'.
—Van des schrik misschien? In
formeerde de automobilist,
Gedeeltelijk van den zchrik, zet
de boer, terwijl hij het geld in zijn
zak liet glijden, in gedeeltelijk, om
dat het hanen zijn.
(Pr. Nrd. Br.).
DE SECRET ARLS-GKN ER AAL
VAN DEN VOLKENBOND. Als
secretaris-generaal van den Volken
bond is zooais we reeds meiden
gekozen sir James Eric DummoncL
Sir James is geboren in 1876. Hij ia
eaa halfbroeder van den graai van
Perth en de vermoedelijke erfge
naam van diens titel. In 1900 werd
hij verbonden aan het Britsche de
partement van bultenlandsche zaken
en sedert 1906 heeft hij dienst ge
daan als particulier seoretaris van
den onderstaatssecretaris van bui-
t ui landsche zaken, van U912 'tot
,1915 was hij een der particuliere
secretarissen vain den eersten mi
nister en sedert 1915 bekleedde hij
die functie bij den minister van bui
ten landsche zaken.
ANNEXATIEPLANNEN VAN
ERZBERGER. Le Journal publi
ceert tot nu toe onbekende geschrif
ten volgens welke Erzberger den 2en
September 1914 aan de civiele en
militaire autoritriten ais zijn mee
ning zou hebben te kennen gegeven,
dat Duitschland na het einde van
den oorlog een eeuw lang op het
vaste land het militair overwicht
moest hebben, dat het aan zijn gren
zen geen zwakke of verdachte neu
tralen zou moeten dulden, de souve-
reinïteit zou moeten opeischen over
België, de Fransche kust, tusschen
Duinkerken en Boulogne eenige eilan
den ter hoogte van Cherbourg, dat de
Congo, Nigeria en Dahomey gean
nexeerd zouden moeten worden, dat
Italië Tunis zou krijgen en Egypte
aan Oostenrijk zou moeten worden
gegeven, dat men zich uit Marokko
aou terugtrekken legen schadeloosstel
ling en dat een groote oorlogsschat-
ting zou moeten worden opgelegd.
Bethmann Hollweg, v. Moitke on
Tirpitz zouden in hoofdzaak hun
goedkeuring aan deze plannen heb
ben gehecht.
Voorts wordt gepublieerd een tele
gram van den Bererschen gezant bij
het Vaticaan van 26 Juli 1914, vol
gens hetwelk de Paus zijn ingeno
menheid zou hebben betuigd met het
krachtig optreden van Oostenrijk te
gen Servië
'T GEBEURDE BIJ PETTEN.
Voor het Admiraliteitshof te Londen
is het proces begonnen inzake het
bui'.maken van Duitsche koopvaardij
schepen door de Britsche vloot ter
hoogte van Petten, op 16 Juli 1917.
STAKING TE BRUSSEL. Dins
dag hebben de arbeider* van alle
openbare diensten te Brussel gedu
rende een uur gestaakt. Zij zijn onte
vreden door het feit dat him duurte-
bijBlagen zijn verminderd.
Stadsnieuws
GEVONDEN VOORWERPEN. -
N. Hoek, J. de Braystr 4, dames
horloge m. ketting. Th. Dollé, KL
Houtweg ólrood, zakmesje. F M.
Hoog, Koninginneweg 90, dame»-
shawL W'. Roozen, Rollandspad 37
Overveen, portemonnaie met inhoud-
N. Boogaard, Rustenburgerlaan 61,
mantelceintuur. G. van Zon, Pre-
sid. Steynslr. 28 kinderhandschoen.
M. Blankwater, Kloosteretr. 17rood,
duimstok. J. Steenman, Z .B. Spaar-
ne 154, kinderbontje. C. Piso, Dj
Costastr. 12, fab neus penning. J. Kort
Warmoesstr. 27, bankbilleL J. C. v.
aard Voorzorgstr 57, bril. T. v.
Beek, Reiustr. 3y. oorbelletje. Th.
Dartels, Roozenstr. 51k, jas. A. Metz,
Gen. Cronjëetr. lilra. heerennoed.
J. A. Hesseis. Oranjestr. 194, dames
kraag. J. tiieebos, Hazebroekstr. 12,
kuideracfloentje. J. F. Pot, Leidscho-
pletn, 39rd. boekje. H. Prent, L. Boo-
gaardstr. 16, medaille.
ontstond bij het onderdoor gaan van
de gewelfde torenpoort. Lakeien kwa
men van alle zijden van een groot
vierkant plein toesnellen, dat omgeven
was door massieve gehouwen, die
overal in de groote, Gothische ven
sters oranje lichten vertoonden.
Ergens in de hoogte, misschien "in
den grooten middentoren dat zou
zij later wel merken begon een
reusachtige bel te luiden. BoemI
Boem! Boem!
Zij steeg uit het rijtuig als onder
een betoovermg. Een man in zwarte
kleeren kwam naar haar toe en boog,
terwijl hij iets zei, wat zij nauwelijks
verslond. Zy volgde hem echter door
een lage poort, die in oou hoek was
aangebracht, welke, gevormd werd
door een ronden toren en den muur
van den dikken middenpijler. Violet
kon zich later nooit meer goed de
kleinigheden herinneren vail naar
tocht door de sombere gangen, en
langs steenen wenteltrappen. ui!g<«le-
ton door het loopen van vele voeten
uit alle eeuwen. Op dit Jiortaal en
weer op een ander schenen deuren
open te gaan, gezichten gluurden naar
haar en overal waren -bedienden
in livrei. Het was alsof zij door een
palcis liep van een koning van non
derden jaren geletien, een paleis waar
een groot hof een koninklijken staat
voerde.
(Wordt vervolgd).
