Agenda OM ONS HEEN 379 Jaargang No. 11070 Verschijnt dagelijks; behalve op Zon- en Feestdagen. VRIJDAG 4 JULI IS19 HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN per 8 maanden: Voor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente) f 2.35. Franco per post door Nederland f 2.70. Afzonderlijkenummers 10.16. GeüluMr. Zondagsblad, voor liaarl6m 1 0.51Gelllaenr. Zondagsblad voor de omstreken en franco per post 1 0.69. Uitgave der N.V. Lourens Coster, Directeur J. C. PEEREBOGM, Telefoon 3062 ADVERTENTIEN: Van 1—6 regels 1 1.26; iedere regel meer 26 Cte. Reclames 60 Cts. per regel. Bij abonnement aanzienlijk rabat. TienstuiYers-edverteDtiën van Vraag en Aanbod van 1—6 regels 50 Cts. per plaatsing, elke regel meer 12R» Cts. a contant; buiten het Arrondissement dubbele prijs. Directie en Administratie c Croote Houtstraat 83. Teietoonnrs. der Redaotie 600 en der Administratie 724 DIT NUMMER BESTAAT UIT ACHT BLADZIJDEN. EERSTE BLAD. LEVENSMIDDELEN VOORZIENING De Directeur van het Gemeentelijk Levensmiddelenbureatt te Haarlem brengt ter kennis, dat verkrijgbaar wordt gesteld gedurende het tijdvak van 5 tot en met 11 Juli 1919: SUIKER op bon D 33 (drie en dertig) drie en een hair ons suiker, tegen den prijs van 30 cent per pond op bon 12e tijdvak der Klnder- suiuerkaart: drie on ha i ons suiker, tegen den prijï van 30 cent per pond. l>e; directeur. voornoemd, F. DE JONGE. Heden. VRIJDAG 4 JULT. Schouwburg, Janswee: Séance Ru bini, 8 uur. Bioscoopvoorstellingen. Onema-Pulace. Groot Houtstraat Biosc. voorstelling. Schouwburg 1)© Kroon, Gr. Markt. Biosc. voorstelling. De Leeuw van Water loo omgekeerd? Eer. Fran.scii afgevaardigde, Pépin, stelt, daar Belgic zooveel aan de hulp van Frankrijk te danken heeft, voor don Leeuw van Waterloo, die DP zijn voetstuk zoo grimmig naar Frankrijk kijkt, om te koeren. Hij kan dan zijn woede, over Nederland heen, uitstaren riaar Duitschland. Het denkbeeld is origineel, ofschoon wanneer alle monumenten in over eenstemming moeten worden ge bracht met den toestand van den dag, er heelwat zullen moeten worden omgedraaid of misschien zelfs wel voor goed opgeborgen. Intusschen zal de heer Pépin, wil hij geen half werk doen, ook moeten voorstellen om de Belgische geschiedenisboekjes over den slag bij Waterloo en wat daarop volgde, te veranderen, bijvoorbeeld in dezen geest: Maarschalk. Ney, die voorzag dat een eeuw* later Franschen cn Engei- schen samen tegen ecai overweldiger zouden strijden, liet om die overeen stemming niet bij voorbaat te beder ven, zijn kurassiers een charge ma ken op een niet behoorlijk verkend ten-sin, waardoor hun aanval dood liep in een diep ravijn. Generaal Grouchy kwam met hulptroepen voor het Fransche leger aanrukken, maar toen hij Blücher inet diens Pruisen ootmoette, sprak hij edel moedig: „ga jij voor, ik blijf dan wel wit uit de buurt: de wereldgeschie denis loopt niet over dagen, maar over jaren en eeuwen en wij moeten aan de Entente van 1915 denken". De Fransche garde, onder bevel van Combroane m carré geschaard, zei de daarop: „wij sterven, maar onze geest kaart over een eeuw terug, om u Betgen te redden van het Teutoon- sclie leger, waarmee gij u thaais ver bonden hebtf Napoleon, ten -slot te, gif zqn degen af en sprak: „of schoon ik altijd groote sympathie voor de dappere Belgen heb ge koesterd, was de atmosfeer van het Vlaamsche land nimmer goe<l voor m jn gezondheid, ik verzoek dus een ander klimaat". Daarop bood mem hem St. Helena aan, dat hij gracelijk aanvaardde". Maar in ernst, hebben afgevaardig den niet wat beters te doen, dan met zulke kinderachtigheden aan te ko men? Laten zij liever trachten, den volkerenbond te versterken, zoodat de vrienden van vandaag niet meer de vijanden van morgen behoeven te zijn en omgekeerd! Omdat er na melijk geen vijandschap en geen oorlog meer zullen wezen. No. 2629 Opmerkingen naar aanleiding van de Rubini. Het optreden van De Ruliinï geeft (aanleiding tot heel wat verschil van jneeming. Zij die hem zagen werken fcijn gewoonlijk van zijn buitengewo ne telepathische gaven overtuigd, janderen staan er sceptisch tegen- lover en onder dezen zijn er niet wei nig, die hem beschouwen als een bui tengewoon handigen goochelaar, die tie kunst verstaat het publiek collec- jtief bij den neus Ie nemen. Een van jleze ongeloovigen, iemand met een academische opleiding, zei mij ^wanneer ik een gewonen goochelaar zie, die uit een leegen hoed op een jnanier die ik niet zie, een konijn, lien el lint en een flesch wijn weet Ie voorschijn te brengen, dan zou ik aan iets bovennatuurlijks gelooven, Wanneer ik niet zeker wist, dat hij mij fopt. Daarvan is dan met mij iedere toeschouwer overtuigd. Waar om zouden wij dan aannemen, dat het er anders voorstaat bij Dc Ru bini, wiens toeren van zoogenaamde telepathie wij evenmin doorgronden?" Natuurlijk maakt deze criticus zich wat al te gemakkelijk van de zaak af wanneer de toeren van A. langs niichier-sioffclijken weg kunnen wor den uitgelegd, dan volgt daaruit niet, dat hetzelfde moet kunnen ge schieden bij de loeren van B. Dé fout in de redeneering is, dat de vergel ij king onbillijk moet worden geacht en dat B. aanspraak mag maken op een nauwgezet, afzon derlijk onderzoek van zijn experimen ten. Merkwaardig blijft in elk geval, dat Rubini's tegenstanden voor die toeren, ofschoon zij die in de couran ten hebben kunnen lezen, nog geen- .verklaring hebben gevonden, die hem met een goochelaar op gelijke lijn stelt. Streng critisch geredeneerd mag uit den bfjval van de toeschouwers alleen ook nog niet afgeleid worden, 'da'. De Rubini een bijzondere gave bezit. De massa is buitengewoon suggestibel, komt rnet andere woor den zeer gemakkelijk onder ilen in druk van een haar opgedrongen, maar onjuiste gedachte. Dat hebben wij bijvoorbeeld kunnen waarnemen bij het Duitsche volk, dat in den aan vang van den oorlog at dadelijk de listig gepropageerde meening aan vaardde, dat het door zijn vijanden aangevallen werd en zich vier jaur lang (op enkele gunstige uitzonderin gen na) niet aan deze suggestie heeft kunnen ontworstelen. Een ander voorbeeld van massa-sug gestie levert De Rubini zelf door zijn bevel, dat de toeschouwers dc geslo ten handen niet meer kunnen openen, en nog veel curiouser is het flauwval len, na. elkaar, op Zondagavond, van verschillende dames, die blijkbaar elkander daarbij suggereerden. Merk waardig is ook, dat het publiek in een daarna te Amsterdam gegeven voor stelling, onder den indruk van wat te Haarlem gebeurd was, veel zenuw achtiger bleek te zijn, dan op vroe gere avonden Algemeen bekend is de toer van oen Indischen fakir, die een touw in de lucht werpt, waar een jongen in klimt, die bovenin gekomen ver dwijnt. Een van de toeschouwers wist. zonder dat de toovenaar het opmerk te, den toer te photografeeren, maar vond tot zijn verbazing bij het ont wikkelen van de plaat in het geheei niets van de scène terug, da: wit zeggen wel den fakir, maar noch het in de lucht hangende touw. noch den klimmenden jongen. De eenige ma nier waarop hij dit kon verklaren, was dat er geen touw en geen jongen waren geweest en dat de goochelaar dat alles, door handige toespraak en beweging aan de toeschouwers had gesuggereerd. Evenwel, ofschoon uit dit alles de kracht van suggestie blijkt, kan daar uit alweer niet worden afgeleid, dat De Rubini zijn auditorium een in druk bijbrengt, die in de werkelijkheid niet beslaaL Alvast hierom niet, dat zijn zoogenaamde geleider.? (beter is te spreken van volgers, daar hij hun voor gaat) bekende personen zijn, die aan kunststukjes niet zouden me dewerken, terwijl de eenige van wien hij ongewenschte hulp zou kunnen verwachten, zijn impressario, geheel buiten de proefnemingen wordt ge houden en ook zichzelf op den achter grond houdt. Bovendien blijft De Rubini buiten contact mot zijn ge leider. Van hem kan dus niet gezegd worden, zooals van Cumberland, Bishop en andere gedachienlezers die uun geleider bij de hand hielden, dat onwillekeurige spiertrillingen hem zouden verraden, waar hij heen moet gaan. Een Duitsche geleerde. Prof. Preijer, heeft destijds op deze hypothese een heel boek gebouwd „die ErklSrung des Gedankenlesens", zooals geleerde lieden wel meer vernuftige betoogd) vestigen op onjuiste praemissen. In het geval-De Rubini aluians gaut zijn tneorie in 't geheel nie. op. Ook hierom niet. dat het zeer onzeker is, of hier wel van gedachtenlezen kan wor den gesproken. Dr. Karl du Prei, een man, die in deze zaken veel onder zocht en geschreven heeft, wijst er terecht op, dat vooraf dient te worden opgelost, wie van de twee personen, de ..iepaat of zijn inleider, passief en wie actief is, met andere woor den wie er feitelijk handelend op treedt en wie de lijdende rol speelt. Het boek waaraan ik de meening van Du Prei ontleen, verscheen pas in 1910 in een Nederlandscho vertaling, dus lang vóór het optreden van De Rubini, dat tijdens den oorlog be gon. Toch is wat hij zegt op De Ru bini toepasselijk en geeft bovendien wat beter inzicht in deze vertoonin gen, ofschoon ze nog lang niet wor nen verklaard. „Wanneer," zoo senrijft Du Prei, „nu woord en aan raking en in het algemeen iedere voor de zinnen waarneembare be middeling uitgesloten Is, dan kan de oorzaak der overbrenging alleen maar liggen of wel m den wil van den overbrenger of wel in zijn voor stelling of m beiden tegelijk." Als we deze woorden vergelijken rnet het her haaldelijk voorkomende feit, dat De tuibini niet werken kan met iemand, aie niet zeer kraentig zijn gedachten concentreert op de taak, die de tele paat vervullen moet, dan treft ons de 1 groote overeenkomst van dezen toe stand met deze atgemeene opmerking van Du Prei. Intusschen volgt er nog meer, wat op De Rubini van toepas sing wezen kan. „Het gelukken der proefneming zou dan afhangen van de sterkte van dien wil of van die voorstelling "bij den overbrenger - en van den graau der passiviteit bij den ontvanger." Deze (namelijk de graad dftr passi viteit) zal echter grooter zijn, naar mate de ontvanger minder door zijn eigen gedachten in beslag genomen wordt Zoodoende zal de gedachten- overbrenging het moeilijkst zijn, wan neer de ontvanger in wakenden toe stand is, wijl daarin diens eigen ker senwerkzaamheid zeer hinderlijk is; zij zal gemakkelijker gelukken, wan neer de ontvanger slaapt tenzij hij toevallig heel levendig mocht droo- men en men kan reeds vooruit aannemen, dat ze het allerbest zal gelukken, wanneer de ontvanger in een dier kunstmatige slaaptoestan den verkeert, waarin zijn hersenwerk- zaamheid min of meer onderdrukt is, dus in somnambulisme of hypnose. Deze bieden daarenboven dit voor deel, dat zij gepaard gaan met een verplaatsing van den gewaarwor- dmgsdrempel, zoodat het waarne mingsvermogen zich uitstrekt tot op minder sterk prikkelende inwerkin gen, die in wakenden toestand onbe wuste blijven". Tot zoover de beschouwing van du Prei. Past die niet op De Rubini? Herhaaldelijk hebben wij gelezen, dal zijn houding en o.a'. de stand van zijn oogen den indruk maken van den toestand van hypnose. Hij zou dus zichzelf moeten hypnoliseeren, maai ook dit is niet ongewoon. Du Prei deelt daarvan verschillende staaltjes mee, een zelfs waarbij de proefpersoon, toen zij reeds in hyp nose verkeerde, voortging (natuurlijk onbewust) met zichzelf te hypnotisee- ren, doordat haar armen in denzelf den stand waren gebleven, namelijk gekruist over de borst, terwijl die na 't begin der hypnose hadden moeten afglijden; was men haar niet te hulp gekomen, dan hadden de gevolgen zeer ernstig kunnen zijn. Weliswaar zou met deze hypnose- theorie in strijd zijn, dat De ltuhini op een gegeven oogenblik spreekt, hijvoorbeeld vraagt om een anderen geleider, die zijn gedachten beter concentreer en kan, maar dit is toch slechts schijn: er bestaan niet twee toestanden, die van waken en die van hypnotisch slapen, maar een gansche reeks van graden of trap pen, watarin de gehypnotiseerde kan verkeer en en die dichter of verder van een der uitersten gelegen kun nen zijn. Trouwens, ook Lina, een jong meis je waarmee du Prei proefnemingen deed, verrichtte die niet in volslagen stilzwijgen, maar sprak daarbij soms woorden, die op het haar opgedrage- ne betrekking hadden. Wat zij ver richtte komt in aard overeen met wat men aan De Rubini gewoon is op te dragen en is met dezelfde voorzorgen togen handigheidjes of simulatie om geven. Lina volbrengt deze bevelen eveneens, ofschoon aarzelenden, niet zoo energiek en beslist als De Ru bini dat pleegt te doen. Natuurlijk kan dit "uit een verschil van persoon lijkheid voortvloeien. Du Prei vertelt ook nog van proe ven met eeai Engelschman, zekeren Smith, die een teokening op het pa pier bracht, welke hem door den overbrenger, den geleider zouden wij bij De Rubini zeggen, „ged ach lelijk" werd meegedeeld. Deze leider. Block- burn, had vooraf de teekeiiing, die aan den buitenkant van de deur van de kamer walar de proef plaats had aangebracht was, goed In zijn ge dachten opgenomen. Volgens du Prei zou dus de gelei der actief, de telepaat passief zijn. Tot nu toe stelden velen zich dat andersom voor. Het doet natuurlijk aan de merkwaardigheid van het ver schijnsel niet af. Talrijk zijn de per sonen, die hunne gedachten kunnen concentreeren op een bepaalde han deling, zeldzaam evenwel de men- schen, die, dit gedachtenbeeld on dergaande, het tot een tastbare daad kunnen omzetten. Het komt mij daarom voor, dat het. optreden van De Rubini hoogst merk waardig is en dat de sceptici met heel andere bewijzen zullen moeton komen, dan met hun simpele bewe ring, dat het wel goochelkunsten zul len zijn. De „steeds ontkennende geesten" maken het. zich wat al te gemakkelijk en vergeten te licht, dat er meer is tussohen hemel en aarde, dan wij beseffen. J. C. P. „Koninginnedag" (1899—1919) „Koninginnedag" bestaat thans 20] jaar, d. w. z. de „vereeniging van dien naam, want vóór er besloten werd tot oprichting van de vereen i- ging, was er ai een feestcommissie „Koninginnedag' welke te Haarlem verschillende geslaagde feesten heeft georganiseerd» Er is te meer aanleiding om iets over de vereéniging te zeggen, nu zij na een rust van vijf jaar ge dwongen rust door den wereldoorlog weer herleven gaat. De geesteiijke vadem der vereeni- ging is de heer A. van der Voort Azn., voorzitter van den bekenden Volksbond tegen drankmisbruik, wel ke zooveel goeds voor Haarlem heeft tot stand gebracht. De Volksbond or ganiseerde al sedert jaren avondfees ten ojp 't Phoenixterrein, toen de ver maarde uifcspanningsplaats. Zooveel succes had de vereeniging daarmee, dalfc zij eens bij zoo'n feest een batig saldo voor de kas van f 650 over hield. Helaas, 1 volgend jaar was 't juist andersom. Was het eerstbe doelde feest zoo schitterend geslaagd door het prachtige zomerweder, het volgend jaar plasregende het op den feestavond met het gevolg, dat het saldo van f 650 geheel noodig was, om nu hef. tekort te dekken. De heer Van der Voort, was een groot voorstander van de afschaffing der kermis, maar hij begreep, dat het niet aanging om het volk het feest met den vrijen laats ten kermis Maandag op welken vac antiedag men vooral gesteld was, te ontnemen, zon der er iets voor in de pUuols te ge ven. Het was toen nog in den tijd, dat voor de meeste arbeiders die Maandag eigenlijk de eenige vacan- tiedag in het jaar was, vandaar het verzet, om dien op te geven. Toen kwam hij op het denkbeeld, om eens te probeeren, om de succesvolle avondfeesten van den Volksbond te veranderen in dagfeosten, die echter dan niet zouden moeten uitgaan van den Volksbond, maar van een speciale commissie. Hij sprak er over in het bestuur en beraamde met den secre taris, den heer A. C. de Koek, ver dere plannen. Hoewel men er in het bestuur van den Volksbond njet warm voor was, om het feest niet van den bond te doen uitgaan, ltrecg de heer Van der Voort zijn zin en er word onder zijn presidium een verga dering belegd, waarin besloten werd een feestcommissie in hot leven te roepen, ter viering van den Ko ninginnedag, welken dag men liet meest geschikt achtte voor een alge meen feest. De leiding was toen in rechterlijke handen. De heer Van der Voort had nl. vooraf verklaard, dat hij zelf niet ais voorzitter wenschte op te treden en had den toenmaltgen Officier van Justitie Jhr. mr. A. J. Rethaan Ma- caré, later advocaat-generaal bij den Hoogen Raad, bereid gevonden, die functie op zich te nemen. Niet al leen de voorzitter behoorde tot de staande magistratuur, ook de secre taris Mr. A. Tak, maakte daarvan doel uit. Mr. Tak was toen nl. amb tenaar bij het O.M. van het Kanton gerecht. Deze commissie heeft gedurende drie jaren: in 189G. 1897 en 1888 zeer welgeslaagde feesten georganiseerd. In 1896 was het een groote op- itoclit van vereenigingen, corporaties ryn firma's, die de aaDdachl trok en heel Haarlem deed uitioope». Menig een herinnert zich ongetwijfeld nog dien eersten feestdag. Hij werd be sloten door een gratis f eest-uitvoering in verschillende lokalen der stad. o.a. in liet Schouwburg, den Doelen en in de. Soc. Vereeniging. Deze uitvoeringen werden ook de volgende jaren herhaald en oogstten veel succes. In 1897 word in plaats vam een optocht volksspelen op de Ged. Oude Gracht gegeven. Een aai digo attractie was ook de duivanwed vlucht, waarbij het oplaten van 600 duiven tegelijk een imposant en Ln druit opleverde. Des avonds was er voor liet Paviljoen een eeiopticon voorstelling. De bioscoop bad de men sclien op het stuk van lichtbeelden nog niet verwend en dit nummer van het feestprogramma lokte dun ook vele duizenden kijkers We herinneren <ms uit die eerste ja ren ook nog de aantrekkelijke kinder feesten. waarvan voor heel Haarlem de aubades van 2000 kinderen onder dc geestdriftige leiding van wijlen den heer Willem llobert het voornaamste punt vormde. Dan kwam ieder, die kon. des morgens vroeg naar de Groo te Markt en de omliggende straten om te luisteren naar den kinderzang. Voor de kinderen zelf was er dun pret na: een tocht met de Bu6-booten naar Spaarndam enz. 1 1898 het jaar van de inhuldiging van de Koningin was het laatste jaar win het zelfstandig bestaan der feest commissie. Behalve de aubade, een kerkooncert, duïvenwedvlucht en de gratis- uitvoeringen werd een gecoe- tujneerde optocht georganiseerd, met een hulde aan Willem den Zwijger, al3 grondgedachte, die zeker behoort tot de mooiste optochten welke er in den loop der jaren te Haarlem zijn ge- gevierd. Een muziek-uitvoering op do pleinen der stad en een schitterend vuurwerk besloot de feestviering. .Het was nu langzamerhand wel ge bleken, dat de feestvieringen op ..Koninginnedag" reden van bestaan hadden. Op 31 Augustus 1899 werd daarom besloten de commissie om te zetten in een vereeniging. die ten doe! had h«t aanwakkeren en het onder houden van de liefde voor het regee- rend vorstenhuis bij de bevolking van Haarlem en omstreken. Die ver. eeniging bestaat nu 20 jaar. Zij heeft na den heer Rethaan Macaré als voorzitters gehad wijlen ror. A. A. van der Mersch, toen kantonrechte te Haarlem, de heeren G.B.Crommelin en Herhert Cremer. Het aantal secretarissen ïs groote* geweest dan dat der voorzitters. Na mr. Tak trad op wijlen de hee' •J. J. Zeewoldit en na hem de heeren nar. H. Ph. 't Hooft, G. P. Cheriex, C. L. F. Sarlet, mr. dr. W. P. Vis, en Ed. A. van BUderibeék. De heeren Cremer en Van Bildei'heek zijn thans nog Ln functie. De feestvieringen se dert 1899 vormen een lange rij. Er is in 15 jaar (tot en m§j, 1913( 1 maaJ feestgevierd, doordat nu en dan meer dan eenmaal pe rjaar is gefeest Bv. in 1907. Behalve het Konfngin- nefeest wertl ln dit jaar n.l. op 23 Maart ook de De R-uyterfeesten gé vierd, o.m. met een gecostumeerden kinderoptochte' lichtbeelden en bios coppvoorstelling. Het zou een tc lange opsomming zijn om alles op te noemen, wat er in die vijftien jaar aan feestelijkheden werden georganiseerd. We volstaan daarom aan eenige bijzondere num mers te herinneren. In 1899 was ei* o.m. een wieler-o,ptocht. in 1900 ko u-aal muziek van den toren. 1901 een Lampiortop tocht, 1902 een gondail- vaart met verlichte vaartuigen, 1903 bloemencorso in den Hertenkamp, 1904 de voorstelling van het Beleg van Haarlem, waarvoor men zigh veel moeite heeft gegeven, maar welk ■nummer niet geheel tot zijn recht is gekomen door een samenloop van orn standigheden o.a doordat het pubhek niet Linnen de aangegeven perken kon gehouden worden. Dit feest ken merkte izch voorts door verschillende origineele feestelijkheden, o.a. een étalage-wedstrijd, wandelende mu ziekkorpsen en zanguitvoering van 800 personen op de Groote Markt. In 1905 waren ér o.m. wedrennen, een muziekfestival en opstijging van een luchtballon, in 1906 een water feest op het Spaarne en een zeer mooi en welgeslaagd steekspel op het terrein voor het Paviljoen. In 1907 trok een amateur-circus zeer de aan dacht. niet minder een venster- eii ge- "verlich tingswedstrijd en zanguitvoe ring van mannenkoren. In 1908 was het Lakenkoopersveld. dat sedert bebouwd is, het middelpunt der feestelijkheden: een kinderfeest en avondvoorstellingen werden daar gegeven. In 1909 werd de durf van 1907 nog ovegrtroffen. Toen hadden er niet minder dan drie feesten plaats. Het was het geboortejaar van Prinses Juliana. Een der aardigste feestvieringen was de spontane, ge heel onvoorbereide feestviering nog op den dag van de geboorte van hel Prinsesje zelf: Er was een feostcon- cert in dè Groote Kerk en een groote fafcfcelptocht. Het feest werd nog eens in grootschen stijl overgedaan op 18 Mei. toen de gemeente een feestvie ring aanbood en daarvan de .leiding opdroeg aan de Yereeniging Ko ninginnedag. Het begon dien dag met het luiden der klokken, n aubade en kinderfees ten in den Hertenkamp. Des middags was er een groote bioeiueit-optochi. er werden onunelochten door muziek korpsen gemaakt, bioscoop -voorstel lingen gegeven, waarna de dag met een vuurwerk besloten werd. Op 31 Augustus" kwamen e» weer feesten, o.a. was er toen een gondelvaart met versierde vaartuigen en een muziek festival. Het jaar 1910 bracht andermaal twee feestvieringen. Op den gewo nen Koninginnedag baden o.a. in den Hertenkamp feestvieringen in een dubbel zomer theater plaats. Op 26 Mei daaraan voorafgaande brachten do Koningin en Prins Hendrik een officieel bezoek aan de stad ter gele genheid van de groote tentoonstelling van Bloembollencultuur in den Hout. Dc heer M. H. Binger, die zooveel heeft gedaan voor de feestvieringen van Koninginnedag, evenals de heer Prent en de heeren Martin, die voor namelijk leiders der kinderfeesten wa ren, zette een fraai bloemenfcest op den Dreef ineen. De Koningin en de Prins toonden veel welgevallen in den kleurige» en smaakvolIen dan< der bloemenfeeën. Er was dien dag voorts o.m. een huldebetooging met een optocht, die voorbij het Stadhuis trok, waar Koningin en Prins den stoet gadesloegen. In 1911 duurden de feesten met minder dan vier dagen: van 31 Augus tus tot 3 September. Er was op hot veld aan de Kleverlaan, waar nu de Middelbaar Technische School rijst een concours hippique, er was een zomerkermis, die niet minder be zocht was, dan de eigenlijke kennis, die toen nog bestond, er was een op* tocht van 29000 kinderen en er warm vliegdemonstraties, waarbij onze la ter zoo bekend geworden stadgenoot Fokker zijn eerste lauweren behaald® mot een schitterende vlucht rond het haantje van den Grooten toren, lu 1912 was 't feest er voornamelijk een voor de jeugd: kinderfeesten i.n den Hertenkamp en optocht van 3000 scho lieren door de stad. 's Avonds bios coop en vuurwerk. Eindelijk kwam in 1913 de laatste feestviering, waarvan een muziek festijn, kinderoptocht, opstijging van een ballon capüi en avondfeesten in den Hertenkamp met vuurwerk de hoofdnummers waren. Zoo "heeft Koninginnedag in don loop der jaren een groote reeks fees ten georganiseerd, bijna alle met veel succes. Natuurlijk heeft het aan qri- tick niet ontbroken. O.a. mopperden de leden er wel eons over, dat niet genoeg feestelijkheden kosteloos toe gankelijk waren. Dit verwijt heeft het bestuur zich echter nooit aan te trekken gehad. Voor het geven van feesten als waarvan we hier een over zicht gaven, is veel geld noodig en het was niet mogelijk om de uitga ven te dekken met de opbrengst van do contrihutlies der leden, welker aantal altijd te gering is gebleven, en de giften. Het kon dan ook niet. an ders of er pioest voor veel voorstellin gen entrée geheven worden. WH men in de toekomst feesten hebben, die zonder extra-betaling toegankelijk zijn, welnu, men trede in grooten ge tale toe! Het bestuur zal niets liever zien dan dit. Nu de vereeniging dit jaar weer begint met de organisatie van feeste lijkheden mag een woord van waar deering geuic worden voor de vele aantrekkelijke feesten, die zij in den loop der jaren heeft georganiseerd en het lijdt geen twijfel, dat zij in de toekomst haar reputatie gestand zal doen. Van het Politioke Tour- nooivem. TWEEDE KAMER. 3 Juli. Arbeidswet. De serie wordt voortgezet. Vandaag, nu de eene spreker na den anderen, zijn half uur vol-praut, kan ik niet veel meer geven dan een iieel beknopte revue, zonder mg aan beschouwingen over de beschouwin gen lo wagen. De heer Bakker, christelijk-his- torisoh, landbouwer: Veql sympathie voor de wet, als we meer met ver geten dat de arbeid een zegen en een roeping Gods is. De gev.o gen voor de productie zullen" door een verbeterde lecliniek worden ondervangen. Dat do landbouw in een afzonderlijke wet wordt geregeld is best. De heer Van D ij k, Roomsch werkgever: Allerlei bezwaren; voor al voor het bedrijf, maar ook voor werknemers; zoo zijn bijv de sluis- en brugwachters mei opgenomen. Evenals de heer Rink tegen de opne ming van de binnenscheepvaart. De heer Abr. S t a a 1 in a n, voor zitter van de Middenstand spar*.:]: Hij protesteert tegen de slechte voorbe reiding en overhaaste behandeling, niet overeenkomstig bet belang van dit ontwerp, dat zooveel druk zal leggen vooral op de kleine bedrijven. Weegt liei arbeidersbelang tegen die nadoelen op? We doen een sprong in het duister, laat de Minister daarom vooral de wederzijdsche organisaties raad p legen- De heer Henri Hermans, Roomsch-Katholiek, gewezen typo graaf, tegenwoordig journalist. Houdt een frissche speech; spaart de libe rale economie niet, maar evenmin do Roomsche industrieelen die haar aan hingen. Als al die bezwaren van voorheen nog golden, zouden er nog kinderen van negen jaar bij de Re- gouts 'werken. Gelukkig is die tijd voorbij! Hulde aan den Minister, die overeenkomstig het Roomsche pro gram, deze wet, een weldaad voor het volk, ontwierp. Het geestelijk pauperisme van dc-n arbeidersstand moot worden bestreden. Bezwaren van de industrie"' Zeker, maar de in dustrie is er voor den mensch, en niet omgekeerd. Bovendien zou het bui tenland zich niet aanpassen? Zou een regeering-Scheidemann achterlij ker blijven dan een Regeering-Ruvs de Beerenbrouck? De heer A. P- Staalman, be kend frondeur tegen de a.-r. partij, legenwoordig zélf een partij, de chris ten-democratische. Vrijwel eons met vorige» spreker. Gooit er echter een schepje politiek over heen, door wat uit te pakken tegen de- sociaal-demo craten. Verhoogde productie moet verkregen worden door verhoogd© arbeidsintensiviteit. Trouwens, de zegen Gods is een factor, die meii te veel verwaarloost. De heer Engels, vroeger textiel arbeider, tegenwoordig medewerker aan de Kat. Soc. Actie in Leiden: De vooruitgang der Twemsciie industrie bewijst, dat alle bezwaren aan dc be- sta.uisvoorwaarden der industrie ont leend, geen steek houden Daarom moet men de bezwaren tegen de 43- urige werkweek ook niet zoo zwaar opnemen. Hei voordeel dat deze Wei ean ontzaglijke verlichting zal bren gen aan den aan de machine gebon den arbeider en een vrijen onafhan- kelijken arbeidersstand zal kunnen scheppen. Dc lieer K o 11 li e k, socialist, lid

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1919 | | pagina 1