Buiteniandsch Overzicht
iiiMtUM'S itU
tweede blad.
Vrijdag 11 Jail 1013
Onder bet zoeklicht ran
Velsen.
De wisseling van raadszetels.
Het lidmaatschap van een gemeen
teraad is thans minder dan ooit een
sinecure, d.w.z. een ambt zonder be
zigheden. Jaren geleden was dit ze
ker dikwijls en voor velen wel bet
geval en we zouden zelfs niet gaar
ne zeggen, dat een zeker deel der
raadsleden niet gaarne zou zien, dat
zulks nog het geval was. De voor
naamste burgers, die zich een ver
kiezing voor den raad laten welge
vallen, zou men gevoeglijk in drie
groepen kunnen onderbrengen, n.I.
zij. die 't ambt uit persoonlijk eerbe-
iag begeeren; zij, dij door een poli
tieke partij naar voren gebracht, lie
ver gezegd, geschoven worden en zij,
die uit eerlijke overtuiging, d.w.z.
die werkelijk meenen iets in het be
lang hunner medeburgers tot stand
te kunnen brengen, den zwaren gang
van een verkiezingsperiode willen en
durven door te maken. Voor deze
laatsfen is het lidmaatschap van den
raad zonder eonige. uitzondering een
groote teleurstelling. Staan zij alleen
met een eerlijke overtuiging, dan
laat men hen zeker altijd alleen
staan ook. Zijn ze lid van een poli
tieke partij, dan houden ze op zelf
standig ie zijn en zijn een stuk
stemvee geworden, dat in de richting
moet gaan, waarheen de partij of de
pare.jleider drijft en iedere poging
om zelfstandig iets tot stand te bren
gen strandt zeer zeker op partij-over
wegingen. Laten we de eerzuchtigen,
voor wie een herkiezing een kwestie
van leven of dood is buiten beschou
wing en tellen we niet mede de ma
rionetten, die door een 'politieke par
tij naar voren getrokken worden en
wier grootste deugd hierin gewoon
lijk bestaat, dat ze trouwe volgelin
gen zijn van een min of meer krach
tige persoonlijkheid in den raad of
dikwijls zelfs daar buiten, de groote
nullen in den raad, die men in elke
vroedschap aantreft en in onze vroed
schap in tamelijken getale, dan blij
ven over" de werkelijk goedgezinden,
die geen tijd of moeite sparen zich
van de meest ingewikkelde vraag
stukken op de hoogte te stellen en
in ieder geval geven, waartoe hun
intellectueele vermogens in staat zijn.
Het zijn de mannen, die er in ieder
geval een overtuiging op na houden
'en die tot de treurige ervaring moe
ten komen, dat inen daarmede in
een gemeenteraad helaas niet veel
bereiken kan. Tot de zoodanigen re
kenen we den heer B. G. Schuiten
maker, die naar men zegt, zijn
raadslidmaatschap heeft opgeofferd,
tcrwille van zijn partijgenoot, den
heer Frans Netscher. Wat den heer
Schuitenmaker daartoe bewogen
beeft 1 Zeker niet overwegingen van
persoonlijke vriendschap. Ook betwij-
Felen we of de heer Schuitenmaker
heeft, gehandeld in overleg en met
goedkeuring van de afdeeling van
den Vrijzinnig-Democratischen Bond'
te IJmnideM, waarvan de heer Schui
tenmaker een ijverig bestuurslid was.
De lieer Schuitenmaker toch, die te
IJ mui den een zeer goede politieke
reputatie geniet, heeft zijn* herkie
zing ongetwijfeld te danken aan de
sympathie, die hij in hoofdzaak m
ambtelijke kringen heeft verworven,
omdat hij ten allen tijde een warm
hart heeft getoond voor de ambte-
naarsbelangen, al was hij evenmin
blind voor die van andere catego
rieën. We meenen niet ver bezijden
de waarheid te zijn als we beweren,
dat in de eerste plaats de teleurstel
ling door ons boven geschetst een der
eerste oorzaken is geweest, dat de
heer Schuitenmaker zich niet bijzon
der geambieerd heeft gevoeld, nog
maals de ondankbare taak van het
raadslidmaatschap te aanvaarden Met
de meest eerlijke bedoelingen en oen
niet minder eerlijke politieke over
tuiging heeft hij zeker zijn eerste
verkiezing met gretigheid aanvaard,
niet omdat hij meende de eenoogige
in het land der blinden te zijn, maar
omdat hij de waarachtige, doch niet
minder naïeve overtuiging had, niet
alleen zijn partij, doch in de eerste
plaats de burgerij te kunnen dienen.
Wat zijn partij betrof meende hij
voldoenden steun te kunnen vinden
bij zijn geestverwanten. De ervaring
te dien opzichte moet hem reeds de
schellen van de oogen hebben doen
vallen. De vrijzinnige nestoren den
raad, de heer Netscher, heeft niet
veel gelegenheden onbenut gelaten
zijn medestrijder in het politieke
kamp, zoo niet uit den zadel, dan
toch ook niet op het paard te helpen
of te houden. Tegen de niets, ook
zijn partijgenooteri niet ontziende
Feuilleton
GILL,
Detective
door IVANS.
39)
lu de wapenzaal waren de sporen
fan de misdaad zooveel mogelijk ver
wijderd. Lcn onnatuurlijke treurig
heid en 3tilte daalden op het slot
neder. Alles wus als met een waas
van somberüeid bedekt. Men fluister
de in de kamers en in de gangen,
men sloop onhoorbaar de irap op,
men vermeed elk gerucht en leefde
onder den geestdoodenden druk van
liet vreeselijke en onbegrijpelijke.
Want niet alleen, dat de dood het
graaflijke verblijf had betreden, maar
in zijn gevolg waren de vrees en hel
wantrouwen gekomen. Onder hun
drukkenden invloed verdween elke
opgewekte stemming, elk gezond le
ven. Als een nachtmerrie lag de ver
schrikking van een geheimzinnigen
angst over het slot: er was inderdaad
een spook op Vöröshegy gekomen!
De Graaf gebruikte zijn rnaaltij-
phillppica, vlijmscherp of doodelijk
van sarcasme, die het eigendom is
van den zeer zeker begaafden spre
ker. den heer Netscher. waa de heer
Schuitenmaker, die anders toch ook
niet op zijn mondje gevallen is, niet
opgewassen. Het moge hem een
trooet zijn, dat hij daarin niet de
eenige is en feitelijk alleen de heer
Vermeulen, de wethouder van Open
bare werken, de eenige in den raaa^
is, van wien gezegd kan worden, dat
zijn tongriem even lang of even
scherp geslepen is. Mochten deze bei
de wijze praters eens hun meerder
heid in den raad moeten erkennen,
dan zullen zij slechts hun meerde
ren erkennen in de heeren Hoogland
en TJitendaal, wier zwijgen in teder
geval goud is tegen het zilver van de
redevoeringen der eerstgenoemde
heeren.
De heer Schuitenmaker heeft niet
zijn goede kracht, maar wel zijn
goede bedoelingen overschat en zijn
inderdaad gTOote belangstelling in
allerhande gemeentezaken, die hem
veel tijd en rust en opoffering heb-
Dcn gekost, heeft, hem niet die ge
noegdoening verschaft, die hij zeker
uiet recht kon verwachten en dan ook
hoopte. Met name is het werk van
hem en zijn mede-commissieleden,
die het tijdioovende en uiteret moei
lijke onderzoek naar de onregelma
tigheden aan het levensmiddelenbe-
drijf hebben geleid, weinig gewaar
deerd en mocht men enkele zijner
mede-commissieleden, ten rechte of
ten onrechte en we gelooven het
laatste, hebben verweten politieke
drijfveeren te hebben laten gelden,
van den heer Schuitenmaker heeft
men dit nooit openlijk 'beweerd.
De afdeeling IJmu,iden van den
Vrijz.-Democratischen Bond heeft
bij de laatste verkiezingen een ge
duchte veer gelalen in handen van
den Economischer. Bond die twee ze
tels op de Vrijzinnigen veroverde,
wa'arvan het gevolg is geweest, dat
de heer Schuitenmaker de eenige
vertegenwoordiger dier Vrijzinnig-
aomocratische richting in den raad
zou zijn. Heeft de heer Schuitenma
ker zich daartegen niet opgewassen
gevoeld? We zouden het gaan geloo
ven, juist omdat hij, naar hij zich
wel heeft, uitgelaten, wel voor den
politiek sterken heer Netscher heeft
willen plaats maker, doch dat zeer
zeker niet gedaan zou hebben voor
een middelmatig man, als hij zich
zelf noemde. Lit dat oogpunt bezien
heeft de heer Schuitenmaker wel de
partij, doch niet zijrt kiezers gediend,
welke laatsten bij de stembus blij
ken hebben gegeven, den lieer Schui
tenmaker een zetel waardig te ach-
De heer Schuitenmaker had zeker
evengoed1 het oor van den raad als
inenig ander lid, doch het was wel
zeker zijn bijzondere wijze van voor
dracht, die niet altijd het serieuse
van zijn bedoelingen sterk deed uit
komen. Hij was dikwijls te opge
ruimd in zijn beloog, waardoor het
oude politieke rotten, als wij boven
genoemd hebben, niet moeilijk was
zijn goed bedoelde pogingen in een
verkeerd daglicht te stellen en ook
van des voorzitters zijde werd hem
dikwerf niet die aandacht geschon
ken, die hij verdiende. De heer Schui
tenmaker zal zeer zeker tot zijn leed
wezen hebben ondervonden, dat men
in den raad dikwijls met de beste
bedoelingen voor zijn medeburgers
bezield, met den besten wil van de
wereld en van rich zeiven, niet tot
stand kan brengen of verwezenlijken,
wat men in het waarachtig belang
der gemeente nuttig en noodig oor
deelt.'
üi overeens conning met de beslis
sing van de Nationale Vergadering
heeft de Duitscke rijkspresideiu
Eocrt de ratificatie van 't vredesver
drag door Duitschland voltooid. Da
delijk daarop is de desbetreffende
oorkonde per koerier naar Versail
les verzonden.
Bovendien was de tijding van de
ratificatie al per telegraaf naar Ver
sailles gezonden, zoodat de Duitsehe
ivredeteg&delegeerde Lersner daarvan
reed6 mededeeling hod gedaan.
De ratificatie door
Duitschland is dus nu een
feit.
't Schijnt dus niet meer rooódig te
zijn, dat de Pruisische landsverga
dering de ratificatie goedkeurt
Ter aanvulling van het Woensdag
opgenomen gericht omtrent de na
men die geplaatst zouden zijn op de
uitleveringslijst welke de Entente
krachtens het vredesverdrag aan de
Duitsehe regeering zal overleggen,
worden nog up gruud van mededee-
lingen in velschillende Fransche bla
den gemeld, de feiten ter zake waar
van de uitlevering zal worden ge-
eisoht.
Die van Hindenburg en Ludendorff
den op zijn kamer. Zoowel tegenover
G. G. als tegenover mij had Jnj den
wenscli uitgesproken, dat wij, zoo
lang wij dat noodig of wenschelijk
vonden, op Vöröshegy zouden blij
ven. Ilonka Keiler bediende ons bij
onzen maaitijd, die in de kleinzaal
naast de eetzaal gebruikt werd.
Dien namiddag, toen G. G., Maud
en ik na het elen in niet zeer opge
wekte stemming bijeen waren, zeide
G. G. plotseling.
Heb je er wel aan gedacht. Wil
ly, dat heit vandaag een critieke dag
is, met betrekking tot de zaak, die
mij oorspronkelijk hierheen heeft ge
bracht?
Een oogenblik begreep ik niet, wat
hij bedoelde; maar toen schoot het
mtj op eens te binnen.
Kilomcterpaal No. 7, natuurlijk!
riep ik uit. Vandaag zou de
secretaris van den Aartshertog het
geld brengen! Hoe is het moge
lijk, dat wij dat vergeten hebben!
Gezien wat wij alles hebben mee
gemaakt, zou het niet te verwonde
ren zijn, als we het vergeten hadden,
Willy! Maar ik heb er aan ge
dacht: zelfs de meest onverwachte
gebeurtenissen mogen het geheugen
van een detective geen parten spe
len.
Denken alléén helpt niet veel, waar
we haddon moeten handelen de
creteerde ik. Nu niemand meer
zal (volgens de Temps") worden ge
vorderd, wegens de vernielingen die
bij den terugtocht stelselmatig door
de troepen van het Duitsehe leger
zijn geschied en waarvoor Duitsch
land 17 milliard schadevergoeding
moet betalen.
De „Patric" en „Le Journal des
Débats" noemen oa. den gewezen
Beierschen kroonprins Rupprccht
(wegens de deportaties in Nooru-
Frankrijk), Von Mackensen (brand
stichting, diefstal, terechtstellingen
in Roemenië), generaal Von Bülow
(het in asch leggen van Andenne en
het fusilleeren van gevangenen), ba
ron Von der Lnncken (het fusilleeren
van Miss Cavell), Admiraal Von Ca-
pelle (duikboot-oorlog), luitenant
Werner, de duikboohcommandanten
Valentinor en Forstner (vernieling
van liospitaalschepen), Von Man-
teuffel (verwoesting van Leuven),
majoor Von Bülow (verwoesting van
Aerschot en terechtstelling van 150
gevangenen)
Nu Duitschland 't vre
desverdrag geheel aan
vaard he eft zal 't dus de be
schuldigden aan de En
tente moeten uitleveren.
De „Vorwarts" schrijft naar aan
leiding van de aanbieding van ver
schillende hooggeplaatste Duit-
schers, om zich in de plaats van ex-
Keizer Wilhelm ter beschikking van
de geallieerden te stellen, dat hieruit
weer blijkt, wat het blad reeds vroe
ger heeft beweerd, dat de vervolging
door de Entente, van een enkel en
bovendien weerloos man, wel hel
.beste middel is om propaganda voor
hem te maken. Toen Engeland in
1815 Napoleon naar St. Helena bracht
kon het tenminste als reden aanvoe
ren dat deze man door zijn ontzag
lijke geestesgaven, waar hij zich ook
bevond, altijd gevaarlijk bleef. Maar
wil men dan vraagt de „Vorwarts
den zwakkeling, Wilhelm, de eer
aandoen, met Napoleon op een lijn to
worden gesteld?
In verband hiermede maakt de
„Vorwarts" melding van het bericht,
dat het bestuur van den te Gorlitz
ge vestigden ,,Bond van Duitsehe
mannen en vrouwen ter bescherming
van de persoonlijke vrijheid en van
het leven van Wilhelm II", den ex-
Keizer ernstig in overweging geelt
naar Duitschland terug te keeren.
Dan volgen in dit manifest aan den
ex-Keizer, de bekende frasen, waar
mede de duizenden Duitsdie man
nen, gedachtig aan het klassieke:
„Ave Caesar Imperator, morituri te
salutant" (wees gxsgroet O Keizer,
zij, die sterven gaan, groeten UI),
hun geliefden Keizer toejuichen.
„Men vraagt zidi met verbaring af
zegt de Vorwarts wat déze he
den, namens wie een zekere kapitein
Hering als woordvoerder optreedt,
eigenlijk willen. Zij zeggen dat hun
doel is het leven van Wilhelm II te
beschermen. Muur als dat zoo is, dan
moeten zij hem kalm m Nederland
laten, waar hij op 't oogenblik be
trekkelijk het vealigst is. Want dat
Duitschland den ex-Keizer,, zoodra
hij op Duitsch grondgebied komt,
krachtens het vredesverdrag onnu.
dellijk moet uitleveren, zal 'toch den
leden van den Kaiser-Bund niet on
bekend zijn. Maar blijkbaar willen
zij dat juist uitlokken om hem te ge
bruiken in 't belang van bun partij
politiek. Dat is dan wel een wonder
lijk voorbeeld van „Germaanschc
mannentrouw". Onder het voorwend
sel dat men den Keizer wil besclier-
mpo, wil men zijn uitlevering aan
de Entente uitlokken omdat men
daarvan een goed propagandamiddel
tegen de Republiek verwacht. Van
zijn vrienden moet men 't maar heb
ben".
Nu gaat de Entente de vredesvoor
waarden met Oostenrijk afhandelen.
De leider der Oost e n r i j ksch e vre
desdelegatie Renner, heeft van Cis
menceau nota's ontvangen met mede-
deelingen over concessies die de En
tente alsnog aan Oostenrijk wil
idoen.
Uit Parijs wordt «laarover ge
seind-
De eerste nota heeft betrekking op
de economische bepalingen van het
verdrag. Gedeeltelijk komt zij tege
moet aan de wenschen. door Oosten
rijk geforrameerd. De nieuw opge
stelde tekst verzet zich tegen de li
quidatie vau de Oo6tenrijksche bezit-
(tingen in de staten, die uit de vroe»-
gere momarcliie zijn ontstaan en er
kent het recht van wederkeerigheid
ten aanzien van de economische be
palingen tusschen Oostenrijk en de
geallieerde mogendheden na een tïjds
verloop van drie jaar.
In de Italiaansclie Kamer heeft mi
nister- Nili, onder veel belangstelling,
een rede gehouden over de red es
aangelegenheden. Hij schetste de
offers die Italië gebracht heeft aan
mannen en geld. De binnenlandsche
schuld is gestegen tot 20 millioen. Den
ilianen wacht een zware strijd om
aan die jachtpartij gedacht heeft,
hadden wij kunnen handelen: de ge
legenheid was er.
En daarom heb ik haar aange
grepen zei G. G. kalm.
Ik keek hem getroffen aan. Welk
'n merkwaardig man was hij toch!
En hoe verstond liij het., de draden
van het meest ingewikkelde onder
zoek vast te houden, waar een ancter
die, onder den drang der omstandig
heden, zeker zou hebben laten glip
pen! Ik heb de eigenschap jen last
genoeg heeft mij die bezorgd!), dat
wat ik denk, veel te spoedig op mijn
gezicht te lezen staat- Ook ditmaal
was dit het geval. G. G. tenminste
begon te laclien en auiwoordde op
mijn onuitgesproken gedachten.
Nu, nu, Willy! Zóón wereld
wonder ben ik óók niet! 't is niet
meer dan een kwestie van sterke ze
nuwen, goed geheugen en van sys
teem. Een nuchter mensch als jij,
moest zich daarover niet verwonde
ren.
Nu glimlachte ook Maud.
In plaats van te lachen zei
ik, nu afgekoeld, deed je beter,
ons to vertellen, wat je dan eigen
lijk gedaan hebt,
.Ie zult misschien gemerkt heb
ben, Willy begon de detective,
dat ik vanochtend, na afloop van de
verhooren, die Kommissaris Kovacs
op zoo verdienstelijke wijze heeft af-
't land in staat te stellen aan zijn
verpichtingen te voldoen.
.Sjirekende over de buitenlandscnc
politiek verklaarde Niti: „Op dit
oogenblik zijn de voor ons belang
rijkste quaesties nog nibt opgelost,
inzake de Adriatische quaestie islneu
nog niet op weg r.aar een oplossing,
die onze rechtvaardige nationale
eischen bevredigt." Nitti herhaalö-:-
in de Kamer de verklaring, te Parijs
namens de regeering afgelegd.
„Sterk door de rechtvaardigheid van
onze zaak, die wij met hardnekkig
heid zullen verdedigen, wenschen w ij
dat onze buitenlandsche politiek
waarlijk een politiek der volkeren
zal zijn en dat voor de Italianen het
tijdperk, waarin besluiten en over
eenkomsten, die de naties buiten haar
medeweten bonden aam allianties of
aan een oorlog, voor goed afgesloten
zal zijn. Met de geallieerden hebben
wij een moeilijken, zwaren weg afge
legd. Wij moeten onze quaesties thans
in vriendschappelijken geest oplos
sen.
„De regeering betreurt de gelukkig
op zichzelf staande, betoogingen,
welke erop gericht zijn wantrouwen
tusschen ons .en onze vrienden te
zaaien. Laten wij niet het gemeen
schappelijk vergoten bloed vergeten
bij den weg, dien wij nog moeten
afleggen in het belang der beschaving
De pers heeft de boleekc-nis van eeni
ge onaangename incidenten, voorge
komen in Fiume en in andere 6teden
van het koninkrijk, overdreven» Deze
feiten kunnen geenszins onze gevoe
lens wijzigen; zij mogen zich niet
herhalen.
„Toen Frankrijk in 1914 zijn be
staan bedreigd zag, ging er door heel
Italië een huivering, die eeri wijzi
ging van de richting van onze poli
tiek oplegde. Geen enkel voorval kan
onze betrekkingen wijzigen, die door
liet gevaar rijn bevestigd, door het
bloed zijn geheiligd. Wij zijn er thans
meer dan ooit zeker van, dat liet
democratische Frankrijk zal gevoe
len, dat Italië vertrouwt op zijn
vriendschappelijke medewerking bij
de geheele politieke actie en het ge-
heete nationale program van Italië."
Vervolgens hield Nitti zich bezig
met de quaesties dc-r binnenbndscl:e
politiek. De regeering zal *een oni
wen» onderzoeken lot hervorming
van den Senaat en verklaart, dat de
hervorming van het kiesrecht, cp den
grondslag van het lij stenstelsel en de
evenredige vertegenwoordiging, een
voornaam deel uitmaakt van het
program, dat rij onverwijld verwe
zenlijken wil. Een buitengewone pro
gressieve belasting zal de rijkdommen
treffen, in 'den loop vam den oorlog
gevormd.
Onder de grootste stilte luisterde de
Kamer naar de rede van Nitti. De
eerste teekenen van goedkeuring
werden gegeven toen de spreker ge
waagde van de offers der strijders.
Andere gedeelten van zijn rede wer
den met talrijke bravo's van alle zij
den ontvangen. Toem Nitti Fiume
noemde, stonden alle Kamerleden be
halve de officieels socialisten op,
juichten den spreker hartelijk toe en
riepen „Leve Fiiune". Tal van leden
wenschten Nitti na afloop geluk.
De zitting werd geschorst om den
ministerpresident in slaat te stellen
in den Senaat verklaringen af te
•ggen.
Uit Parijs wordt geseind: De Raad
van Vijf heeft eenige rapporten ont
vangen van militaire exports inzake
de actie tegen Hongarije, waaruit
blijkt, dat de goallieerden minstens
200.000 man noodig hebben teneinde
Bole, Kun te dwingen de condities van
'den wapenstilstand Ie eerbiedigen. Da
Raad heeft nog geen beslissing geno
men omtrent een militaire actie.
Er werd besloten een strook gebied,
behoorende tot het vroegere Oosten
rijk over den Donau, aan de zijde
van Jougo-Slavic, aan luatstgenoemd
land af te staan, waardoor een be
volking van 100.000 zielen aan den
nieuwen staat wordt toegevoegd.
200 geallieerden officieren zullen
onmiddellijk beginnen toezicht uit te
•oefenen op de vervulling van de ma
ritieme en óverige voorwaarden van
hei verdrag do-.-r Duitseiiand.
Gemeld wordt, dal Je Raad van
Vijf dit, plan heeft goedgekeurd. Een
Fransch generaal zal leider worden
van de militaire con trol e-commispie,
waarin ook twee Britsche generaals
(resp. van de maritieme commissie
en van de controle commissie op de
luchtvaart zitting hebben. De zetel
van deze drie commissies zal Berlijn
zijn, waar zij in geheel Duitschland
zullen werken met sub-commissies.
Wachten weer «ïieuwe moeilijkhe
den in Zuid-Afrika? Generaal Hert
zog heeft aan een Amerikaansch jour
nalist verklaard:
„Er bestaat alle waarschijnlijkheid,
dat er gevochten zal worden als de
Unie onder de Engelsche regeering
blijft. Er zijn reeds drie bedreigin
gen geweest met rebellie, en, als
onze eïsch tot stichting van een re
publiek niet ingewilligd wordt,zal de
moeilijkheid weer ontstaan."
De nationalistische pers in Zuid
genomen, met dien voort|effelijken
beambte een kort apartje heb gehad.
Het was toen tien uur, en om klokke
twaalf (aldus luide de zeer nauwkeu
rige afspraak, die ik te Budapest ge
maakt heb) zou de secretaris de be
wuste som bij kilometerpaal No. 7
begraven. Wanneer de Kommissaris
een van de politie-agenten, die hij
meegebracht had, dadelijk erop uit
stuurde, kon de man één uur voor
den bepaalden tijd ter plaatse aan
wezig zijn. Natuurlijk moest hij zor
gen, dat niemand hem zag komen en
zich verdekt opstellen, teneinde te
zien, of er reeds iemand in den om
trek rondsloop. Je begrijpt, Willy,
dat het voor ons beiden uitgesloten
was, ditmaal het werk persoonlijk lei
band te nemen: we hadden hier, op
Vöröshegy, genoeg te doen!
Maar hoe heb je den Kommissa
ris er toe gebracht, je een mannetje
af te staan? vrovg ik.
Eerst wilde hij daarvan werke
lijk niet veel weten antwoordde
mijn vriend, te mlndor omdat ik
hem natuurlijk niet kon mededeelen,
in welke zaak ik aldus zijn medewer
king inriep. Maar ik heb een brief
bij mij, die allen politie-autoriteiten
de.n. plicht oplegt, mij actieve hulp
te verleenen: de Aartshertog heeft mij
dien bezorgd. Toen ik dat document
toonde, kreeg ik dadelijk mijn zin en
Ik geloof, dat die brief ook niet
Afrika zit blijkbaar wat verlegen mét
deze verklaring van haar leider <-n
betoogt, dat Hertzog geen nieuwe re
bellie bedoeld heeft.
Verspreid nieuws
INVOER UIT DUITSCHLAND.
Uit Parijs wordt géseind: Er zal een
besluit worden uitgevaardigd waarin
de invoer in Frankrijk van Duitsch
land uit onder zekere voorwaarden
wordt toegestaan.
Uil Duitschland
De tramstaking te Berlijn is opge
heven.
De onlusten te Hannover duren
voort, de staat van beleg blijft ge
handhaafd. Enkele leiders der com
munisten zijn gearresteerd.
Een gearresteerde heeft bekend uit
haat tegen Noske twee vrijwilligers
door sluipmoord gedood te hebben.
Daarna heeft hij de lijken in 't wa-
ter gegooid.
In Saksen moe: het spoorwegver
keer worden stilgelegd door kolen-
gebrek als gevolg der stakingen.
De Saksische Kamer nam een wet
aan die het bedanken voor een kerk
genootschap gemakkelijker maakt.
De vorige minister-president Schei-
demann kwam voor een langdurig
verblijf te Brisago aan het Lago
Maggiore aan.
EenFranoeh-Duilsoh incident
te Berlijn.
Uit Berlijn wordt aan de Telegraaf
gesefhd: Woensdagavond omstreeks
11 uur heeft Unter den Linden een
incident plaats gehad, waarbij het
tot een handgemeen kwam tusschen
de voorbijgangers en eenige Fran
sche soldaten.
•De aanleiding hiervan moet zijn
geweest, dal zeven Franschen zich
bij de Kansier ecke vroolijk maak
ten over een bejaard heer met lang
haar. Toen deze voorbijganger hun
verzocht hem met rus: te laten cn
ook anderen hun afkeuring te ken
nen gaven, voegde een Fransch
kwartiermeester de verzamelde me
nigte beleedigende woorden toe,
waarop het tot een vechtpartij kwam.
De politie slaagde er in, de vechten
den ie scheiden. Daarna begaven <ie
Fransche soldaten zich naar het ge
zantschapsgebouw. Daar had zich in
middels een woedende menigte ver
zameld, zoodat de politie het noodig
oordeelde de Franschen in het be
lang van hun veiligheid naar ccn
der bureaux mede te nemen. Het
bleek dat de kwartiermeester en een
der soldaten iicht gewond waren. La-
ier werden de Franschen naar het
gezantschapsgebouw" teruggebracht.
HET ZINKEN VAN DE DUITSCHE
OORLOGSSCHEPEN. Engeland
heeft Duitschland geantwoord op rijn
beschuldiging weerlooze Duitsehe zee
lieden te Scapa Fiow te hebben dood
geschoten.
De commandeerende officieren,
zegt de Britsche Regeering in haar
nota bevolen de Duitsehe officieren
en manschappen naar hun schepen
terug te keeren, ten einde de schotten
te sluiten en het zinken der schepen
te voorkomen.
Het was in verschillende gevallen
noodig bot. vuur op de booten te
openen daar zij die er in zaten wei
gerden de bevelen na le komen.
Er werd aan geen enkele incn be
volen aan boord van schepen terug
te- keeren die blijkbaar niet konden
worden behouden.
Er werd aan geen enkelen man be
pleegd tegen weerlooze zeelieden en
hulp werd verleend door de Engel
schen om hen die in gevaar verkeer
den te redden en noordige voorzorgs
maatregelen werden genomen om ge-
noorzaamlieid te veizeKeren aan de
bevelen bij de pogingen co de Duit
sche 6chepen te behouden.
HET ALGEMEEN VLAAMSCH
VERBOND. Zondag is in Brussel
de stichtingsvergadering gehouden
van het „Algemeen Vlaamsch Ver
bond". Aanwezig 'waren meer dan
driehonderd afgevaardigden, uit alle
streken van het Vlaamsche land. Uit
de mededeelingen, door den secreta
ris gedaan, bleek dat de aangesloten
vereenigingen reeds ruim 300 000 le
den vertegenwoordigen. Bij het- be
gin van de zitting werd door een af
gevaardigde de volgende motie voor
gesteld, die met algemeene stemmen
werd aangenomen:
„Getrouw aan de overleveringen
van de Vlaamsche beweging vóór
1914, beschouwt het Algemeen
Vlaamsch Verbond het Vlaamsche
vraagstuk als zuiver nationaal en
wil het dit enkel en aileen door Bel
gen zien oplossen. Daarom ver
loochent en veroordeelt het Verbond
onvoorwaardelijk de politiek, die ge
durende de Duitsohe bezetting van
dit beginsel afweek."
vreemd is aan de verandering van
stemming, die je bij den Kommissa
ris te mijnen opzichte zult hebben
waal-genomen.
Ik soli reef die toe aan je bereid
willigheid, hem bij te staan in die on
aangename boodschap aan den Graaf
zei ik.
Dat zal er iTog bijgekomen zijn,
Willy! In elk geval lag er om elf uur
een bekwaam en handig man op de
loer bij kilometerpaal No. 7. Hij had
eenvoudig in last waar te nemen, of
er om 12 uur inderdaad iemand ko
men zou om iets onder dien paal te
begraven, en dan rustig te blijven
wachten en observeerc-n, totdat hij
afgelost werd.
En voor die aflossing gaan wc
thans zorgen! zei ik, opslaande.
Voortvarend als sieeds, Willy!
Het is echter niet noodig meer, hem
af te lossen: hij is al hier!
Wal zeg je? vroeg ik ver
baasd.
De man is heel verstandig ge
weest antwoordde G. G. Hij is
tot twee uur pp zijn post gebleven,
en is toen teruggekomen, omdat, er
niets gebeurd was.
Dus de secretaris van den
Aartshertog
Is niet verschenen, Willy!
Dat was weer een onverwachte
wending, die de gebeurtenissen na
men, Waarom had men zich niet ge
POLEN EN DUITSCHLAND.
De Duiisdic-r- hebben een ta
gezonden aan de Vredesconferentie,
waarin wordt voorgesteld óver te
gaan tot het vormen van een
I'oolsch-Duitsch Comité, met als zetel
Berlijn, welke de details zal hebben
te regelen, lot overhandiging van
het territoir dat aan de Polen moei
warden toegevoegd.
IN FRANKRIJK is nu door de Ka
mer en den Senaat tot definitieve ia
voering van evenredige vertegenwoor
diging besloten.
Van hat Politloke Tour-
nooiveil
TWEEDE KAMER.
10 Juli.
Geheimenissen. Verkie-
zings-ongevallen. De vrije
Zaterdagmiddag. Verbod
om te arbeiden? Uitzonde
ringen.
Comité-generaaL
Dat was de verrassing van 11 uur
vanmorgen. En toen we, na vijf
kwartier anti-ehambreeren, eindelijk
in de Kamer werden toegelaten w aar
de duffe geur van gesloten deuren
en geheimenissen nog hing, volgde
er een tweede: er waren eenige ont
werpen aan de agenda toegevoegd.
Daaronder ook het ontwerp tot rege
ling der ongeregeldheden van Leeu-
warderadeel, alwaar alle pas gekozen
raadsleden hebben bedankt, omdat,
door een abuis, de S. D. A. P. aan
den wedloop niet had kunnen meê-
doen. Schoone eensgezindheid voor
waar, in ons verdeelde land! Het
wetje strekte nu om in de plaats met
den langen naam een nieuwe verkie
zing mogelijk te maken.
Nu „strekte" dit ontwerp aanvan
kelijk verder, omdat verluidde, dat
meer gemeenten in soortgelijke om
standigheden verkeereo a-s Leeuwar-
deradeej. Dat is ook zoo, bevestigden
de heeren Oud en Kleerckoper, maar
Minister Ruys zei dat lnj er niets van
wist. Tenminste officieel wist hij er
niets van, en een Munster kan al
leen rekening houden van wat hij
officieel weet. Om die reden had hij
de wet dan ook gewijzigd, toen uit
het V'oorl. Verslag bleek dat een aan
tal leden, van welke zich de heeren
Romans en Beumer de tolken toon
den, bezwaar maakten tegen een zóó
verre strekking. Want dat zou tot
allerlei complicaties aanleiding kun
nen geven; de „verkregen rechten"
van gekozen leden zouden kunnen
worden aangetast, enz. De heer Oud
vond dat aliemaal malligheid en for
malisme en stelde voor op den ou»ien
weg terug te keeren door te bepalen
dat wanneer 2/3 der gekozenen be
dankte, de wet voorziening zou moe
ten treffen. Daarover liep het debat,
lang, warm en hefug; liet was bij
oogenblikken een heiaensch lawaai,
wanneer ik de heidenen daarmeè
niet beleedig tenminste.
En het stol? Dat de zaak bleef zoo
als ze was. Gelijk het gewoonlijk
gaat in de Kamer.
Dat zag men, toen na de pauze te
twee uur aan de Arbeidswet werd
voortgegaan. Heel het betoog van dén
heer Dresselhuys voor den zuiveren
achturendag zonder den vrijen Za
terdagmiddag, heeft tot niets geleid.
Niet alleem van de heeren Albarda en
Smeenk, ook van den Minister moest
hij liooren dat de bezwaren der in
dustrie schromelijk overdreven wer
den.
Zijn ze heusch echt, zeide de Mi
nister, dan wordt er in voorzien door
mijn uitzonderingen in de aru. 20 en
27. Maar ik geloof er niet veel van.
Zeker, elders gaat men zoover niet.*
Maar elders beschikt men niet over
onze productieve kracht. Elders
zijn millïoenen mannen gedood, ver
minkt, aan ondervoeding gestorven. -
Mogen wij nu eens niet de eersten
zijn.' De heer Dresselhuys heeft zeil
gewild dat wij eon voorbeeld zouden
kunnen geven. Welnu, ate we straks
in Wrashington kunnen zeggen: dat
deed ons kleine Nederland, dan zal
ik daar trotsch op wezen! zeide de
Muiister onder bijval van een groot
de-el der Kamer. De zauk begon vuor
den heer Dresselhuys heel slecht tc
staan, hoe goed zij ook werd verde
digd, dat moet worden erkend. Maar
de Kamer is niet in een stemming
om te luisteren naar argumenten' die
haar niet zinnen. Het amendement,
dat den vrijen Zaterdagmiddag be
laagde, kreeg slechts zeven stemmen;
die der vrije liberalen, van den p.at-
teiander Bos, den anti-revolutionr»air
De Monté VerLoren en den katholiek
Mr. Loeft.
Laatstgenoemde had in de discus
sie, schoon naar aanleiding van liet
amendement Snoeck Honkemans, la
ten blijken, dat hij nu niet zoo n vu
rig bewonderaar van de wet was, en
in het bijzonder niet van d&t gedeel
te, waarin naar zijne meenirig het
arbeidsverbod was opgeno
men, iets dat, zooais hij zich" heel
sterk Tiitdrukte, indrui.schte tegen
houden aan de afspraak.'Waarom ris
keerde men, dat de veiligheid van
het jonge Aartshertogje gevaar liep?
Of was het mogelijk, dat den ver
trouwden afgezant van den Aarts
hertog iets overkomen was? Had Im-
re de Czigdny. die zooals wij "nu
wel zeker wisten op de een of an
dere wijze bij den kinderroof betrok
ken was geweest, hierbij de hand in
het spel?
Ja, als wij al die vragen beant
woorden konden!
Weet je. waarom de secretaris
is weggebleven'? vroeg ik eindelijk.
Neen, Willy, nog niet! ant
woordde G. G. Eu ik wil je wel
zeggen, dat zijn nïct-verschijner. ons
vertrek van hier noodzakelijk maakt.
M:iar eerst moeten wc voor ons zel
den met zekerheid uitmaken, dat hij
er niet geweest is, die politic-agent
kan geslapen hebben! ii» is 'n n
dag, Willy! Laten we eens naar kilo
meterpaal No. 7 gaan kijken! En U,
mevrouw vervolgde hij, zich tot
Maud wendende, zult, naar ik
hoop, van de partij zijn: 'n beetje li
chaamsbeweging. bij alle zedelijke
schokken van de laatst-- vier-en-twin
tig uren, zal ook u goed doen.
(Wordt vervolgd).
