OM ONS HEEN
De Lachende Kavelier
HAARLEM'S DAGBLAD
oaNDEMDAQ 4 SRPTEMBEfi 1919 - TWSÜDE BLAO
No. 2850
Nabetrachting van den Gemeenteraad
Woensdagmiddag, toen de Dinsdag dood alleea zijn partij iQ den Raad ver-
begonnen vergadering werd voortge
zet. was de Raad a! niet meer com
pleet Vier van de leden ontbraken.
Eli zij hadden geen ongelijk, omdat
het buitengewoon vervelend waa.
Stemmingen, stemmingen, stemmin
gen zonder eenige afwisseling, want.
zelfs de bianco biljetten van de S. D.
A. 1' interesseerden niemand meer.
Zeventien stemmingen voor alles en
nog wat, Acht pla.-ftsen van leden der
ioc.-dem. fractie moesten daarin wor
den aangevuld en terecht maakte een
Raadslid in een particulier gesprek
de opmerking, dat daarmee de taak
van do andere leden zeer verzwaard
wordt. AHeen reeds deze overweging
had de soo -dem. fractie van deze ob
struct li' li eh oor en te weerhouden,
maar veel meer nog het besef, dat zij
door zichzelf van de. commissies uit te
sluiten. veel minder in staat
zijn de zaken te beoordeel®», lm den
Raad is het een publiek geheim, dat
de leden van de commissies 't best op
de hoogte zijn. De S. D. A. P. gunt
dus aan de overige leden een grooten
voorsprong en vermindert willens en
wetens de waarde van haar eigen ar
beid. Zeer duidelijk Wijst dat '»;i da
vrouwen in den Raad mevrouw Wil
lek-: s Macdonald werd in drie com-
m k-zen: de "gezondheïdscom-
Ie bank van leeming en de be-
zwa.'.i hriftenmevrouw Maar-
sch all- boni in bleef overal buiten.
To'. liaar schade. Zoo komt er niet
vee' berecht van de schoone leus. dat
de vrouw zich moet ontwikkelen in
de openbare besturen om zoodoende
diensten te bcwijizen aan de algemoene
raak.
Nu, de vrouw 'in de Raadszaal haar
entree' heeft gedaan, komt een andere
rank aan do orde een quaestie van be
ieefdheid en góede manieren. Mogen
de mannen bin ven rooken
Burgemeester Boreel hield er niet
van, dat er ge rook! werd en deed het
te!i tijdens de zitting, nooit: de Raad
wou er evenwel geen afstand van
doen en zoo kwam men tot een com-
prom is en werd in het reglement
van orde opgenomen, d'at cers'
ha if vijf gerookt mocht worden, ten
zij de benoemingen vroeger begon
nen. Dan was het geoorloofd, zooara
die aam de orde kwamen en daar ze
altijd aan 't einde van een agendi
werden gelpaatst, hinderde dat rooken
niét zooveel, in den tijd toen de
rondvraag nog maar weinig te bedui
den had. Nu deze spms even lang
duur: als de behandeling van de agen
da, is het in onze Raadszaal dikwijls
con ware i.ali.tgie. En deze twee dagen
nu er alleen benoemingen waren en
de i'öokcnde raadsleden daarin een
pr... utlge ze tegenheid vonden
dadelijk de brand in te steken, hebben
de twee vrouwelijke Raadsleden er van
gelust Aan mevrouw MaarschaH werd
dooi- haar buren schertsend een clga-
Tel aangeboden, die zij schertsend aan
nam, maar zonder haar aan te ste
ken. Dat de twee vrouwen al die rook
wolken om zich heen prettig vonden,
kan niemand mij wijs maken.
Komaan, mannen in den Raad,
staakt het rooken. Gij zijt toch ntet
lulka tabaksslaven, dat een uur ot
wat per veertien dagen van ontbering
onoverkomelijk zouden zijn! En
kunt gij niet de zedelijke kracht vin
den om het gezamenlijk te laten bij
eenvoudig® afspraak, neemt dan liet.
absolute rookverbod op in het regie-
men; van orde. Zoudt gij niet pro'es-
teeren. wanneer de vrouwen In den
Raad begonnen met Florida water.'
Eau de Cologne of andere reukwa
teren in de zaal te sprenkelen! Welnu,
de vrouwen behoeven evenmin uwe
rookw. 'kt n te verdragen
Zegt riiei. dat dit een kleinigheid is.
Een vaak herhaald bagatel wordt een
sxoote hinder en ik zie aankomen, dat
dc Raadsvergaderingen voortaan iedere
week gehouden zullen moeten worden.
Nieuwe Raadsleden hebben altijd veel
zeggen en ook zonder dat kan met
de findclooze agenda's van dertig k
veertig punten niet worden voortge
gaan.
De eenige communist, bijna had ik
gemoedelijk gezegd onze commu
nist, daar hij zoo'n huiselijken indruk
Waakt en ook, naar ik hoor, een heel
aangenaam niensch moet zijn, die com
munist dan werd benoemd in de corn-
missie voor de bezwaarschriften inzake
de belasting., en nam die benoeming
Het is niet gemakkelijk der
iiiiiuniMen consequenties te volgen
i de wethoudersverkiezing nemen zij
geen deel "en in deze commissie neemt
de heer Peper zitting, ofschoon bij na
tuurlijk deze instelling der helastin-
tals alle kapitalistische instel-
tegenwoordige, daarom benijden of be
klagen? Benijden omdat hij nooit
iemand behoeft te raadplegen of be
klagen, omdat hij dat nimmer kan
doen? „In mijn isolement ligt mijn
kracht" is een beroemd woord. „Een
is maar geen", zegt de volkswijsheid.
J-.uu ons over den heer Peper maar
niet te veel tobben en hopen, dat bij, in
weerwil van zijn inconséquente opvat
tingen, ook iets zal kunnen doen ten
nutte van de gemeente. Voorloopig
houdt hu andere leden van den Ra»d
moet ik zeggen „aangenaam" bezig,
door hun „de Tribune" te leeneu, die
hem haar intrede in onze Raadszaal
heeft gedaan.
College van Burgemeester cn
Wethouders is nu weer compleet. Op
den linker hoek, uit de zaal gezien,
Zn Mr. Romans, op zijn oude plaatsje,
daarnaast Mr. Slingenberg, dan Mr.
Hcerkens Thijssen, dan volgen de bur
gemeester en de secretaris en ten slot
te Air. Biuch; uiterst rechts. Uit deze
opsomming blijkt, dat het wethcuders-
viertal weer geheel juridisch opgeleid
is.^Wij hebben wel anders gekend.
Naar den leeftijd is de heer Bruch de
jongst dan volgt de heer Bomans,
daarna de heer Slingenberg en de hei
iiu ssen is de oudste m jaren eu a
zoodanig plaatsvervangend burgem.ees-
r.
Grappenmakers beweren, dat dit
College sterker is en solider in elkaar
zit dan het vorige, dat twee breuken
had, den heer Joh. de Breuk en Air.
Bruchhet tegenwoordige heeft dus
maar één breuk over. Hoe de werk
zaamheden verdeeld zullen worden,
«lis dit nummer van de courant
schijnt, wel bekend geworden zijn
houden de drie herkozen wethouders
elk hun afdeeling, dan zal aan Mr.
Slingenberg vanzelf Publieke Werken
te beurt vallen, een bijzonder drukke
afdeeling, die veel tijd van den welkom
der vergt. Vooral omdat men algemeen
van oordcel schijnt te zijn, dat een
reorganisatie van deze afdeeling ge-
wcnsclit wordt, waardoor de zaken vlug
ger worden afgehandeld. Hoe vei zijn
verwijderd van den tijd, toen bur
gemeester lordens geheel alleen alle
touwtjes in handen had en de wethou
ders onder de Raadsleden verspreid Za-
en slechts dan te hulp werden ge
roepen wanneer de burgemeester dat
noodtg vond. Die centralisatie is op du
oogenblik, nu de gemeente-bemoeiing
daarmee het aantal commissies i io-
r toenam, niet mogelijk meer en ze
ker ook niet gewenscht. Aleer en meer
ordert het wethouderschap, zoo niet
den geliceien mensch, dan toch
groot deel van zijn arbeidskracht,
mogen Air. Slingenberg, die een kloe
ke figuur is, wel dankbaar zijn, dat hij
zich voor het ambt heeft laten vinden.
Morgen, Vrijdag 5 September, zal
dc heer Van de Kamp 20 jaar lid van
den Raad zijn. Hij.is daardoor de twee
rn dienstjaren, want de heer Vin
den Berg is met 28 jaar dienst verre
weg de Nestor. Toen hij de Raadszaal
betrad, was hij de critiek, vaak dc
klachtenbus van een deel van 't pu
blick. Die taak heeft sinds lang de S.
D. A. P. van hem overgenomen, maar;
toch vervult hij in den Raad nog een'
eigenaardige plaats. Met een kort woord
kan hij dingen die hij verkeerd acht,
kernachtig toelichten en bovendien is
hij de man v.:n den üiimor. Om menige
interruptie schiet de Raad iu een ge
zonden lach, die afleiding geeft van de
soins saaie debatten. Dat hij twintig
jaar achtereen door de kiezers naar de
vroedschap is gezonden, toont «el aan,
dat hij nog altijd hun vertrouwen bc-
1.
Een politiek man is hij niet cn ook
>oit geweest. Aanvankelijk is hij in
den Raad geland op het ietwat l roozc
vlot van de Neutrale Kiesvereetiiging
cn daar hij nu afgevaardigd werd do 1
den Economischer! Bond, bleef hij aan
die politieke kleurloosheid trouwHij
daarom wel een „wilde" genoemd eu
raakt daarover ook niet uil zijn hu
meur, integendeel, hij is graag onaf-
hankclt)k van kiesverecnigingen cn
hunne besturen, die het leven van som
mige andere Raadsleden niet altijd
aangenaam maken. Zijn „wildheid" be
let hem in elk geval niet, te voelen voor
atschappclijk zwakken, zijn stem
is daarom gewoonlijk aan den deur ■>-
cratischen kant en zoo mag gezegd
worden, dat hij zijn zetel wel waard is.
Het was, geloof ik, vier uur, toen de
Raad aan 't einde van zijn stemmingen
een korte rondvraag opge
lucht naar buiten stapte in den zonni-
gen herfstmiddag. Alen zegt, dat een
van de leden van het stembureau door
het onophoudelijk nazien van oninge-
'vah de tram op diens vraag1: „waar
gaat u hetja?" antwoordde: „BI an-'
c o". Toen hy een bekende groette en
deze hem vroeg„wion heb ik ook
weer het genoegen te zien?" zei hij
met nadruk: „Blanco". Toen hij
thuis kwam en zijn vrouw hem vroeg
„man, wil je morgen eens visch eten?"
verklaarde hij „Blanco!" En toen
's avonds een vriend hem vroeg wat
hij dacht van de nieuwe denkbeelden
over de distributie van levensmiddelen.
gaf hij' een beslist „Blaricol" tot
bescheid.
Maar ik zeg er bij of 't waai is,
kijk, dat weten we niet; Misschien heeft
de man die 't mij vertelde, het relf
maar gedroomd.
Jt Cf P,
N.B; Een kleine verbetering t de
bloemen van Mevrouw Willekes Mac-
donald waren nie: afkomstig van
ereeniging van Huisvrouwen, 1
van den Economischen Bond.-
Amsterdamsche Brieven
Hilgen. afkeurt. Moeten wij hem, dievulde stembiljetten, den conducteur
De belangstelling, die er was voor
de „inzwering" van onzen nieuwen
gemeenteraad is buitengewoon ge
Van huis uit zijn de Am
sterdammers en de Amsterdamsche
gchooinen, „van wat rang of stand'
ook, belust op een relletje. En eon
nieuwe gemeenteraad waarin voor
het eerst dames zitten, waarin
vid Wijnkoop, de geweldige en zijn
revolutionaire trawanten hun intree
doen, is dat geen zoo bezienswaardig
schouwspel, dat hert, de Amsterdam
sche bestjes van achter het spinne
wiel zou halen?
Het spreekt van zelf, dat we op de
pers-tribune, toch al te klein voor
het aantal daar geregeld werkende
journalisten, nu er nog oen mi
louter belangstellende dito bij wa
ren, als haringen in een ton zaten
en op de publieke tribune was geen
plaatsje onbezet. Er waren vooral
veel dames, waan'an er nog enkele
zoowaar toilet hadden gemaakt.
k Moet zeggen dat üe Raadszaal
iets feestelijks had. 't Gaf zoon beet
je de sensatie van 't moment vóór
een congresdiner, 't moment van
handjes-geven, „aangenaam" en
„vereerd".
Ze deden wat. onwennig, de nieuwe
vroede moeders* en vaders, maar de
veteranen hielpen en het duurde niet
lang of allen zalen, met een gezicht
van „wie doet me wat" en alleen
de rooie anjers voor de dames sociaal
democratische raadsleden, door de
raadsfractie als 'attentie vóór haar
zetel neergezet, sprak nog van het
nieuwe en ongewone.
De voorzitter las het gebed en 't
eenige ongewone daarbij was, dat de
communisten zich niet van hun ze
tels verhieven.
Daar voorzitter en Raad, opgeko
men als de laatste is uit- een zooveel
brëedere laag kiezers dan de vorig?
zoo vreemd tegenover eikander
siaan, kon het wei niet anders of «ie
installatie-rede van den burge
meester bleef beperkt tot een paar
gemeenplaatselijke woordc-n van wel
kom, beroep op de onderlinge wel
willendheid en vermaning den kost
baren tijd met te verspillen. Als
braaf voorbeeld stelde de burge
meester den vangen raad, maar hij
iiier toch wat Al te gerneenplaat-
Ironie zij'n we van den heer
Tel-Jegen niet gewend, anders zou 't
voor de hand liggen in de bewuste
passage bitteren spot aan 't adres van
den afgetreden raad te zoeken. Want
wat heeft niet heel de burgerij zich
herhaaldelijk geërgerd aan de piet
luttigheid van den vorigen raad. aan
het zich verliezen, hopeloos verliezer
in allerlei haarkloverijen? Is niet de
afgeknepen werkmans-vinger, dte een
gel) eel én namiddag „een punt van
beraadslaging uitmaakte" klassiek?
Laten we hopen dat deze raad niet.
het weinig illustre voorbeeld volgt,
a] is er wegens de samenstelling voor
die hoop ook al niet veel grond.
De raad kwam natuurlijk bijeen
om de wethouders te kiezen Mijn
lezers weten dat, nadat de sociaal
democratische fractie met een werk
program gekomen was, eir een is op
gesteld door die fractie, aanvanke
lijk te zamen met de Roomseh- Katho
lieke, vrijzinnig-democratische Unie-
liberale en anti-revolutionaire frac
ties. Men weet. dat toen liet tot
publicatie kwam de katholieke frac
tie zich terugtrok en, alle prognostics
ten spijt de wethouders-benoeming
toch op losse schroeven kwam te
staan. Het proces heeft zich echter
toch ontwikkeld in den geest, zooals
het laatst, op grond van het ge
meenschappelijk werkprogram was
aangegeven. En zoo hebben wij als
wethouders: de sociaal-democraten
Wibaut en De Miranda, den unie-li
beraal Den Hertog, den vrijzinnig-
democraat Dr. Abrahams, den anti
revolutionair De Vlugt en den
Roomsch-katholiek Wiordels.
De communisten, die zich buiten
eik overleg hadden gehouden, stem
den ook niet moe bij de wethouders-
verkiezing
Twee zaken troffen mij: in de eer
ste plaats de populariteit van wet
houder Wibaut, die onmiddellijk alle
30 uitgebrachte stommen op zich zag
uitgebracht. Het ie merkwaardig, hoe
groot het gezag, ook weer blijkens
deze stemming van den heer Wibaut
is in den Raad.
Merkwaardig in de tweede plaats
was het verzet van Protf. ,DSepen-
18.
horst en den heer J. ter Haar tegen
een zesden wethouder. Uit welinge
lichte kringen werd mij verteld, dat
dit verzet een eigenaardige
schiedenis heeft gehad. Toen, bij 't
verdeelen van de wethouderszetels
het plan naar voren kwam den heer1*
Wierdcls voor den zesden zetel
bestemmen moert Prof. Diepenhorst
zich daartegen ten sterkste hebben
verzet omdat de heer Wierdels een
volkomen nieuweling en onbekende
op het gebied d-er gemeente-politiek
is en de heer De Vlugt het strijdig
met het belang van Amsterdam acht
zoo iemand den verantwoordelijken
wethouderspoet toe te bedeólen
Hij, zoo min als de heer ter Haar,
heeft dat natuurlijk openlijk in den
Raad gezegd, inaax wie geen vreetm-
dclijk ln Jeruzalem is voelde toch,
dat do quasi-zakelijke argumenten
die door hert in het debat werden
gebracht, ora de eigenlijke zaak heen-
draai tjen.
Wat nu van *t college te zeggen?
Het is het gouvernement-Wibaut,
die er de locomotief is. Wibaut is
man Ln het stedelijk dagelijksch
bestuur. Zijn collega De Miranda
mist niei alleen ten eenenmale de
ruimte van blik van Wibaut, maar
is zijn door dik-en-dun verlui och te
volgeling. Hij prijst, wat vader Wi
baut wijst.
Wethouder Den Hertog is de ge
vangene in 't college. Hij leeft als
wethouder bij de gratie der sociaal
democraten en hoeft dus in het col-
ui Bi en W. niet het minste
gewicht tegenover Wïba.ut-De Miran
da. Dr. Abrahams is tot nog toe een
frisch oppositie-raadslid geweest,
wat hij nis wethouder zal presteeren
moet nog worden afgewacht, en zoo
is het ook met den heer Wierdels.
Ten slotto is wethouder De Vlugt wei
1 flinke persoonlukiieid, maar ik
ioof toch, dat 't voor weinig tegen
spraak vatbaar is wanneer men zegt
dat de heer Wibaut zijn stempel op
t college van het dagelijksch bestuur
drukt, te meer waar de burgemees
ter ook een zeer, laat ik zeggen, volg
zaam, man is. Het college zal wel
het sterks! tegenover de communisten
komen te staan, die, naar de heer
Wijnkoop verklaarde, in deze kapita
listische maatschappij geen regee-
rings-verantwoordeltjkhoid wehschen
te dragen, maar later wet] zullen le-
jgkomen a.1s gekozenen in de ar
beiders-raden. Toon de communisten,
dus de vrije, de anarchistische ele
menten onder de gemeente-werklie
den hun eigen menschen nog niet in
den Amsterdamschen gemeenteraad
hadden waren het de vrijzinnig
democraten en onder hen vooral de
heer Klaas de Vries, die in hoofd
zaak haar spreekbuis waven. Nu ze
eligcin vertegenwoordigers hebben,
zal het in de toekomst wel veelal
zoo gaan, dat de vrijzinnig-democra
ten mét de sociaal-democraten tegen
allerlei onbesuisde communistische
'oarsteilen en experimenten front
zullen hebben te maken.
En nu het werkprogram, waaron
der dit college van B. en W. aan den
arbeid tijgt? Het. geeft in groote lij
nen in algemeen democratische be
ginselen aan over volkshuisvesting,
arbeidsvoorwaarden. onderwijs,
volksontwikkeling, openbare gezbnd
beid, sociale voorzorg en armenzorg.
Het werkprogram bevat hierover ee
nige vooruitstrevende formules, die
zoowel do unle-liheralen als de so
ciaa!-democraten en de democraten
onder de kerkelijke partijen kunnen
aanvaarden. De grooie moeilijkheid
blijft de levensniiddelenvoorziening
Maar, daar men nog ntet verder
gaat dan een „waar noodig" recht
strecks ingrijpen door de gemeente,
staat de weg nog voor allerlei mo-
Ïelijkheden open. Zich in voorspe!-
itigen over dezen nieuwen Raad
begeven is vooralsnog zich" op glad
ijs te wagen. Wat men hopen mag
is dat hot gemeentebelang <Joor den
tijd n.iet. wordt achtergesteld bij
een voortdurend harrewarren tus
schen de communisten en de S. D.
A. P., om redenen, waaraan het ge
meentebelang vreemd is.
AMSTERDAMMER.
Gemeenteraadsver'
gadering.
(Vervolg).
Punt 13.
Benoeming van twee leden Commis
sie regeling groente- en fruitverkoop.
acatures de heeren AL- H. Grocaen-
daai cn M. L.- A; Klein) -
Benoemd worden de heeien Klein en
v. d. Kamp,
Punt 14.
Benoeming van twee Commissarissen
Stads-apotheek. (Vacatures de heeren
Dr. J. Timmer en H. van den Berg.)
Benoemd worden de heeren v. d.-
Berg en Kuenen,
Punt 15.
Benoeming van drie leden Commissie
toezicht op het Haarlem's Muziekkorps.
(Vacatures de heeren Air. J. N. J. E.
Hcerkens Thijssen, W. A. J. van de
Kamp en W. L. Schram.)
Benoemd worden de heeren: Hcer
kens Thijssen, Van de Kamp en Lo -
Om Is? it
Mevr.- A.; Hoe bevallen je je nieu
we buren?
-Mevr. B.: O, heel gucd. Je kunt
alles van hen leenen wat je noudig
Hij zegt, dat bij nog nooit '.an zijn
leven eca doktersrekening betaald
heeft!
Is hij zoo buitengewoon gezond?
Neen, xnaar zoo buitengewoon
slecht van betalen.
Punt 16.
Benoeming van drie leden Commis-
ie voor de zwem- en badinrichting.
(Vacatures de heeren J. Schreuders, C.
A. M. Jonckbloedt en W. A. J. van de
Kamp.)
Benoemd worden de heeren Jonck
bloedt, Van de Kamp en Bruch.
Punt 17.
Benoeming van drie leden en vier
plaatsvervangende leden Commissie be
zwaarschriften vergunningsrecht. (Va
cature lid-voorzitter de heer Mr. J. N.
J. E. Hcerkens Thijssen). (Vacatures
leden de heeren Dr. J. Timmer en W.
A. J. van de Kamp), (id. plaatsvei van
gende leden de heeren A. Nagtzaam, J.
H. Bregonje, M. L. A. Klein en W. L.
Schram).
Benoemd worden de heeren: Hcer
kens l—.ssen, v. d. Kamp, Hage-
meijer, Klein, Boes, Kuenen en Loos-
Punt 18.
Benoeming van vier Commissarissen
gemeentelijke bank van leening. (Va
catures de heeren W. J. B. van Licmt,
G. van den Boogaard, J. H. Visser
M. H. Groenendaal.)
Benoemd worden mevrouw Willekes
Macdonald en de heeren Visser, v
Kamp en Miezérus.
Punt 19.
Benoeming vier Regenten St. Elisa
beth's- of Groote Gasthuis. (Vacatures
de heeren Dr. J. Timmer, H. van den
Berg, G. Wolzak Hzn. en Mr. J.
Bomans.)
Benoemd worden de heeren: Bomans,
d. Berg, Wolzak en, Toulon van der
Koog.
Punt 20.
Benoeming van vijf leden Commissie
ior de openbare leeszaal. (Vacatures
de heeren Mr. A. Bruch, J; B. Las-
schuit, Mr. F. H. Hagemeijer, J. H.
Wcutholt en C. A. M. Jonckbloedt.)
Benoemd worden de heeren Hage-
ijcr, Jonckbloedt, Boes, Loosjes en
Bruch.
Punt 21.
Benoeming van vijf leden Commissie
inzake havenplannen. (Raadsbesluit
Februari 1916 no. 9.) (Vacatures de
heeren J. M. C. Hoog, C. A. M. Jonck
bloedt, J. B. Lasschuït, A. Nagtzaam
en J. H. Wcntholt.)
Benoemd worden de heeren J jnck-
bloedt, Miezérus, v. d. Kamp, Tju'
an der Koog en Boes.
Punt 22.
Benoeming van vijf leden Commissie
voor vervroegde winkelsluiting. (Vaca
tures de heeren Mr. A. Bruch, W. J. B.
van Licmt, W. A. van de Kamp, M.
Reinalda en A. Elffers Jr.)
Benoemd worden de heeren Van
Licmt, Bruch, Van de Kamp, De Braai
1 Visser;
Punt 23.
Benoeming van vijf leden commissie
voor dc tramplannen. (Vacatures de
heeren C. A. M. Jonckbloedt, C. G.
Koen, J. H. Bregonje, Mr. F. M. Ha
gemeijer cn Johs. de Breuk.)
Benoemd worden de heerenHage
meijer, Jonckbloedt, De Braai, Slin
genberg en Van de Kamp.
Punt 24.
Benoeming van vijf leden Commissie
voor de bezwaarschriften inzake plaat
selijke directe belasting. (Vacatures de
heeren Dr. J. Timmer, J. H. Visser,
A. Elffers Jr., L. J. C. Poppe cn J.
Gerritsz.)
ïovmd worden de heeren Vissrr,
v. d. Kamp. Loosjcr mevrouw WBlekes
Macdonald en de heer Peper.
Punt 25.
Trekken der afdeelingen.-
De aldeeüngen worden getrokken.
RONDVRAAG.
De heer Van Lie int herL-.ncrt er
.".an, dal leeds eerder door hem is gc-
vraagd maatregelen te nemen ot be
veiliging van de voetgangers, in ver
band met het snelle njdcu van metor-
njt'i'gen en -fietsen. Hij dringt nog
maals bij B.- en W. er op aan, aan deze
zaak aandacht te schenken.
De Voorzitter deelt mede, dat
in dezen, een regeling in voorbcr-iding
is. Een rapport van den commissaris
van politie wordt spoedig verivaclr cn
dan zal de zaak onmiddellijk in be
handeling worden genomen.
De hcci Nagtzaam zegt, dat
reeds een half jaar geleden een adres
van organisaties uit de bouwvakken bij
den Raad is ingekomen inzake ee.i in
voering van den acht-utendag op wer
ken, die niet rechtstreeks in gemeente-
beheer worden uitgcvoetd. Hij verzoekt
na te gaan waar dat adres i beland.
De heer Bomans antwoordt te
meent.1. in de bestekken va 'n.
werken de bepaling is opgenomen, dat
geldende zijn de voorwaarden, opgeno
men in 't collectief contract voor de
bouw kken.
De heer Nag t zaan', herneem: dat
daarom niet gaat. Er is een ad:es ia-
gekomen en daarop dient een pr.e-ad-
vics van B. en W. te kor.-.cn.
De heer Miezérus 1 ?t, dat in 't
cuwe collectief contract in tic bouw
vakken is oepaald. dat -.g v»n
I November de acht-urt.-.öag zal wor-
:n ingevoerd.
Daarna wordt de vergadering ge
sloten;
Feuilleton
DE GESCHIEDENIS VAN DEN
VOORVADER VAN DEN ROODEN
PIMPERNEL,
door
BARONESSE ORCZY,
8)
Opnieuw werden er steenen ge
gooid, gevolgd door een bombarde
ment. van sneeuwballen. Een van de
ballen trof een hoed met pluimen en
wierp dezen van het hoofd van den
eigenaar. Een vroolijk gezicht, een
beetje vloezig misschien, maar met
mooie rechte wenkbrauwen en oogon,
die tintelden van spotlust en een paar
dikke vroolijke Lippen, overschaduwd
door een mooien opgedraaiden kne
vel keek tie opgewonden schare aan.
De bezitter v.in dat vroolijke gezicht
stak wel een hoofd boven den lang-
sten man 11I1.
Toen zijn hoed op den grond viel,
maakte hij een vormelijke buiging
voor de Urrende menigte.
Sinds cn van u zoo vriendelijk
s ge-W...'-; ;»:u mijn hoed voor me af
nenii-u. zul; 11 mij wei toestaan
n jzelf en mijn vrienden aan u voor
te stellen. Ik ben bij vrienden en
vijanden bekend ais Diogenes, zei lnj
ernstig, een phüoeoof van vvian
jullie misschien nooit gehoord hebt.
Aan mijnlinkerzijde staat Pythago
ras, aan mijn rechter Socrates \V e
zijn alle drie bereid je te helpen, mijn
allerbeste vriend zelfs ook. Die is dun
en van staal gemaakt, hij heet ju.
cephalus hij zegt me daar net, dal
hij van plan is om binnen een mi
nuut of tien kennis te maken met
Hollandsche ingewanden, tenzij gij
uiteen gaat en kalm naar do kerk
-trekt en den hemel bidt jullie die
daad van lafheid op Oudejaarsavond
te vergeven.
Tot winig antwoord kwam er oen
nieuwe bezending steenen, waarvan
één Socrates aan liet hoofd trof.
De eerstvolgende steen, die ge
gooid wordt, ging Diogenes kalm
voort, zal tengevolge hebben, dat
ik Jan Tiele den neus verbrijzel, en
als er nog meer onder het bereik v.m
mijn 1 land en komen, dan gaat Wil-
lcm's neus er ook af.
De waarschuwing werd in den wind
geslagen. Een lading steenen kaatste
tegen den muur vlak boven de poort-
Wat gooien die Hollanders
slecht! bromde Socrates.
-- Dit is een cadeautje voor jou,
Jan Tiele, zei Diogenes, terwijl hij
hem bij zijn kraag
Thans zijn de definitionc vtv.. '.oor
waarden der Entente voor Duitsch-
Onstenrijk bekend gewonnen. Althans
de Parïjeche heeren hei/ben bekend
gemaakt in hoever ze 't ontwerp-vre
desverdrag van ?0 .T11H lu bben gewij
zigd.
Inderdaad op verschillende punten
is gedeeltelijk san de bezwaren van
Renner ep zijn collega's tegemoet ge
komen.
In 't begeleidend schrijven wordt
verklaard, dat 't Oostenr:jk9oh Hon-
gaarsohe volk in het biizonder ver
antwoordelijk is voor de F.:iropec?.-he
ellende ln de laatste vliif raar. Het
argument dat de verantwoordelijkheid
slechte op de Habsbureers rust, wordt
door de Enten:e van de hand gewe-
omdafc bet Oosten••iiksobe volk
geen enkele ooging heeft gedaan om
aar. 'net Habsburgsdhe militarisme
een eind te maken, en het zelfs heeft
toezejuichrt zoolang hp* r1
was.
..Daarom moet het Oost-enri!ksche
volk de volle verantwoorde 1 iikheid v.-.n
een misdaad tegen de. were'd drneen"
zoo wordt geconcludeerd.
Verder wordt noc gewezen on 'fc
feit, „dab de Oostenrijkers en If on ga
de politiek van ras-ondenb'uk
king gesteund hebben, welke politiek
ten laatste geleid beeft tot de met
voorbedachten rade door de Prn-
germanen ondernomen poging tot ver
nietiging van de vrijheid der kleine
onafhankelijke staten, die den weg
naar Konstpptinow'
sperden.
Had Oosten rij k-Hongari je een libe
rale politiek tegenover al zijn volke
ren gevolgd, don zouden df verschil
lende deelen der voormalige dubbel
monarchie wellicH een economische
politieke eenheid hebben blijven
vormen, maar in de p'aais daarvan
werden millioenen onderdanen dier
olkeren in den strüd gedreven in een
leger verb and, dat diende lot beslendl-
r van bun eigen dienstbaarheid.
Het is een ernstige blaam voor ae
Oostenrijkers, dat zii een dergciitke
politiek die tot de ontbinding der mo
narchie leiden moet. gevolgd hebben".
Na dit vonnis pleiten de ncbic-ra
evenwel zelf clementie. Zij vervolgen:
,,De Geallieerden wenschen evenwel
niet de moeilijkheden van Oostenrijk
ie vergrooten. Integendeel zijn zij
verlangend om het volk Ie helpen ziin
welvaart terug te krijgen, mits zulks
Diet geschiedt ten koste der nieuwe
staten".
Nu de inhoud van 't mcuwr. de
finitieve vredesverdrag.
Wat de politieke en nriüti-ire n: pa
lingen aangaat is niet veel veranderd.
De ..republiek" Oostenrijk wordt door
de Entente erkend. De bepalingen m-
-^tke toetreding van Duitsch-Oosten-
rijk tot den Volkenbond zijn ongewij-
gelaten. Ook wat de grenzen aan-
pen had. Zij houden klaarblijke
lijk niet van den vorm van je neus,
anders hadden ze mij dit middel niet
gezonden om hom wat platter te ma
ken.
Laat mij het doen, mijn goede
Diogenes, zet Pythagoras, terwijl hij
den steen en den tegenstribbelenden
Jan Tiele van zijn vriend overnam,
en Socrates zal Willem in dien tijd
eens onderhanden nemen. Het is nie
heusch geen moeite, op mijn woord,
ik doe graag zulke karweitjes voor
mijn vrienden.
Een vreeselijk gebrul van Jan Tiele
en van Willem getuigde, dat het
goed werd uitgevoerd.
Spanjaarden, Spionnen! brulde
de menigte, die hoe langer hoe woe
dender werd.
Bucephalus, ik vraag je nederig
om vergeving, zei Diogenes, terwijl
hij de punt van zijn zwaard even op
den bevroren grond liet rusten. Toen
stak hij het weer op. raakte het aan
met zijn voorhoofd en zijn lippen.
Ik vraag je vergeving, dat ik je ge
bruikt heb voor zulk gepeupel.
Meer steenen, ais 't p- blieft, klonk.
Pythagoras schrille stem; hier heb
ben we Piet; zijn neus jeukt zoo, n:
hij er van gaat vloeken.
Hij was een ingewijde in het gooien
van projectielen. Ze kwamen nu in
mengeling: steenen, korte
de ijshallen. Maar de werpers had
den geen plaats orn te gooien, ze
stonden te veel op elkaar.
De projectielen bereikten voor het
meerendeel hun doel niet, maar toch
waren er sommige raak. Over Socra
tes gezicht stroomde het bloed, een
klont sneeuw en modder had een
van.de toortsen gedoofd en even te
voren had Diogenes een steen tegen
zijn linkerschouder gekregen.
De drie mannen stonden vlak naast
elkaar, het zwaar in de hand.
Do opgewonden menigte merkte ter
nauwernood, dat ze hun zwaarden ge
bruikten als de vijand hen te na
kwam. Zo stonden kalm tegen den
muur, bijna bewegingloos, hun han
den waarin het zwaard rustte, sche
nen niets uit te voeren. Bijna da
hcele voorhoede was afgetrokken, de
sneeuw zag rondom rood van bloed.
Jan Tiele en Willem hadden hun neu
zen gebroken, Piet had een oor ver
loren.
De drie hadden geen hoeden meer
op en van twee van hen was het ge
zicht bebloed. De derde grooter
en dikker dan de anderen, stond in
het midden en maakte nog gekheid
met het tweetal, dat zich tegen hem
aandrong.
-- Spanjaarden! brulde het volk.
Als ik dit nog één keer hoor,
riep hij, dan zal ik drie van jullie
het spit. Wij zijn geen Spanjaarden.
Mijn vader was een Engelschman en
mijn vriend Pythagoras werd gebo
ren in een boerderij, terwijl Socrates
het licht zag in een reizende menage
rie. Je ziet dus dat we geen Span
jaarden zijn en jullie gerust uiteon
kunt gaan.
Ben je Samson soms, dat je
denkt, dat je zoo sterk bent? klonk
een horde stem vlak bij hem.
Kom maar hier met je kaakbeen,
dan zal ik je laten zien dat. ik Sam
son ben, riep hij vroolijk terug.
- Spionnen! klonk het nu.
Voor den drommell riep hij te
rug. - ik krijg genoeg van dat ge
peupel. Scheer je weg, zeg ik jullie.
Bucephalus, goede vriend, wil je eens
ketims maken met Hollandsche inge
wanden? Nog een oor soms? Of een
paar neuzen? Wat'. Zijn jullie nog
niet weg?
Spanjaarden! Spionnen!
De menigte werd opgezweept tot
een woede, die veel op moed begon to
lijken. De achtersten begonnen ;e du-
wen en de voerster» konden niet lan
ger achteruit. Het bloed begon rij
kelijk te vloeien en de kreten van de
gewonden badden het beestachtig in
stinct wakker geroepen van hen, die
nog ongedeerd waren. Een paa» van
do moedigen hadden op wreede nuv-
kennis gemaakt met Bucephalus;
opnam, dien hij in de vlucht gegre- stokkon, zware tee ren zakken en har- aan Bucephalus steken net als aan nog xnaar altijd meer volk stroomde
naar het nauwe straatje. Dc un-uw
aangekomenen wisten niet wal -
beuru was. Ze konden niet over tie
hoofden van de menigte heenzien cn
drongen maar op, zoodat de drie strij
ders. die met hun rug tegen den muur
stonden, moeite genoeg hadden om
een kring om zich heen vrij :e kou
tten, waar hun zwaarden vrij -t-el
hadden.
Socrates, die duizelig was van het
bloed, dat uit zijn scherpen haviks
neus vloeide kon zijn aanvallers niet
meer tegenhouden. Hij wa$ -stap voor
stap achteruitgegaan en stond nu te
gen den muur gedrukt. Pythagoras
zat in het nauw en Diogenes had net
een 0vermoedigen kerel tegen den
groml gegooid. Iedereen schreeuwde^
sommigen ..--tasden en tierden. Be
nachtwacht, die er eindelijk a cl der
kwam dat er een standje was van
meer dan gewone beteekenis. besloot
tusschenbeiden ie komen: hun sv ure
stappen en het geluid van hun helle
baarden hoorde men in de verte op
de groote markt toen het getier écn
seconde verstomde om daarop met
nieuwe krach: weer'log te bare n.
Opeens hoorde men: -- Help, A dpi
roepen in de Damstraat, daar vaar
deze uitkomt op het Spaanse. Het
was een vrouwestem, die riep; t ge
lijkertijd schreeuwden mannen st-tn-
I men om de nachtwacht.
Wordt vervolgd).
