OM ONS HEEN De Lachende Kavalier BUiteniandsch Üvatzisht Letteren en Kunst HAARLEM'S DAGBLAD OINiDfiG 18 NOVEMBER .919 TWEEDE BLED No. 2676 Indrukken van Parijs. ParUsclie Ssaouwliirgaii Krankziaulge paczsmnzlok Het theater der verschrikking. VII. Geen bezoeker van de Fransche hoofd stad zal verzuimen, een paar schouw burgen te bezoeken. Hij heeft ruime keus, want ze zijn bij tientallen te vin den. De Comédie frangaise geeft het klassieke tooneelstuk, vele andere, l'O- déon, Théatre Sarah Bernhardt, Antot- ne enz. vertoonen het moderne repertoi re; de Opéra en de Opéra Comique trek ken vele bezoekers en daarna komt er een heele rij revue-schouwburgen en spectacle concerts, benevens een reeks van bioscopen, die niet te tellen is, want Frankrijk is het geboorteland van den modernen film, als van zooveel andere groote uitvindingen. Pathé was de eerste, di ze in 't groot maakte en daarna kwamen andere firma's, zooals Gau- inont, die eveneens beroemd zijn gewor den op dit gebied. Dezen keer hebben wij het ernstige tooneelstuk gelaten voor wat het was. maar daartegenover een prachtige uit voering gezien van Massenet's Thais, met zekere Mademoiselle Edvina in de titelrol, die evenwel heel goed anders kan heeten, daar vele artisten te Parijs een tooueelnaam dragen. De gelegenheid om Offenbach nog eens te bewonderen is ons ontgaan. Toen wij kwamen ia het verkuurbureau op den boulevard waar voor de meeste schouwburgen plaatsen kunnen worden genomen (een verkleinde afbeelding van elke zaal maakt de keus gemakkelijk) moesten wij ho-i- rej, dat voor de heele week „la belle Hélènc" uitverkocht was, op een ea- kele plaats na op den Zondag. Zóó drrk liep het nu in andere theaters niet, Bïap toen was het overal flink bezet, zoodat de legende van het saaie, stille Parijs, die hier en daar weer en natuur lijk niet zonder opzet, gecolporteerd w rdt. gerust in de prullemand kan wor den gestopt. Natuurlijk hebben we er ook een re vue gezien, namelijk „Tout feu, tou. ilarume" in het Casino de Paris. Ook deze naam zegt niets, want in plaats van „Alles vuur en vlam" had de vertooning „Cri de Paris" of „Bleu et Rouge" kunnen heeten dit kennen we ook i„ Nederland, dat de nam van een revu. totaal onverschillig is. De schrijver moet er alleen voor zorgen, dat het pu- bü k den titel gemakkelijk ontho Ier. kan. En ook in ander opzicht leek de Parijsche op de Nederlandsche revue, ze was alleen wat weidscher in elkaar gezet en weelderiger uitgevoerd.Overigens hing het stuk als droog zand aan elkaar, wa ren allerlei toestanden met de haren bij gesleept, zooals dé stakingswoede, die oo.. ^arijs hcc.scht, verschenen dc compèiè en de commère veel te vaak en ontbrak niet de komiek, die bij zijn entree op den drempel blijft staan om hot hem toekomende applaus in ontvangst te nemen. Alles zooals bij ons, maar op wat grooter schaal. Toch hebben we aan dezen avond een wonderlijke herinnering behouden. Nau welijks was het ijzeren brandscherm, als p "kondifri :i de pauze, geval len, of er barstte onder onze zitplaatsen in de bar, waar het publiek zich wa> ging vertreden, een ontzaglijk lawaai los van schetterend, kopermuziek, met de snerpende tonen van een banjo, waar een piano niet bovenuit kon komen en de harde geluiden van allerlei slaginstru menten. Hei was afschuwelijke, harde, onmuzikale en opwindende dansmuziek We gingen kiiken en verbaasden ons aog meer. Op een klein balcon zaten vijf negers. De hoofdman, een vette, dikke, glimmende nikker, blies den cor net a piston. Naast hem zat een makkei uit -nacht p hoorn te blazen en aan den anderen kant een derde, die heftige, snerpende geluiden tokkelde ui. zijn banjo. Reusachtig was dc pianist, die niet speelde, maat bonkte op de piano, de vijfde had trom en pauken voor zijn rekening en zag bovendien u >g kans, om van tijd tot tijd een forschen slag te geven op een kockepan, die voor hem hing. Samen brachten deze zwarten een helsch kabaal voott, dat nog ver ergerd werd door hun zinnelooze gri massen. De cornettist werkte nu cn da" met handen en voeten, alsof hij stuipen had, of ning zijn hoed voor de opening van zijn instrumentde hoornist grijns de als een duivel, de pianisi maakte be wegingen als wilde hij zijn piano beklim men en hief zijn zwarte vingers in de hoogte om maar 'er op de toetsen te beuken, terwijl de man van t slagwerk een ongelooflijk geraas wist te veroor zaken. Dit gezelschap noemde zich Mitchells Jazz Kings, de Jazz-koningen van Mit chell, een troepje dus dat muziek levert voor de Jazz. den nieuwsten Ameri- kaanschen dans. Het publiek in de bar danste niet, maar luisterde naar 't mi, toeleek een beetje verbaasd toe. De muziek was oorverdoovend, hard, smake feuilleton DE GESCHIEDENIS VAN DEN .VOORVADER VAN DEN ROODEN PIMPERNEL, door BARONESSE ORCZY, 71) XXXIV. Gewichtige verklarin gen. Een half uur later bevond de lieer van Stoutenburg zich in Gildn's te genwoordigheid. Hij «was blij, dat Nicolaes Bcresteyn, die bang was om zijn zuster te ontmoeten, gezegd had liever niet mee te willen gaan. Hij Ui>s ook wat zenuwachtig bij de ge dachte haar weer te zion. Dat was niet gebeurd sinds dien dag m Maart toen hij oetn arme vluchteling was, die er vrij wat erger aan toe was, uan de man dien hij nu gevangen hield. 11 ij Was als een voortgejaagd dier geweest, ieder had dé hand te- é'i-'i i ui opgohev.n en zijn leven ha afgehangen van den eersten den bce- n voorbijganger. Zij had hem ech loos ca door de snelheid vaa het tempo en de stuipachtige bewegingen van de zwarte kerels, hinderlgk. Waarom grin nikten deze glimmende nikkers? Toch niet om hun muziek, die volstrekt niet lijkt op de slepende, sentimenteele me lodieën waarop de neger in zijn eigen land gesteld is. Grijnsden ze, omdat Eu ropeanen naar dit afgrijselijk kabaal stonden te luisteren? Dan is hel be schamend. En ik moet zeggen niet dien indruk ben ik ook uit het Casino de Paris vertrokken. Er is mij laLkeois gevraagd, of het duur is in Parijs. Voor Fronschen, zoo schijnt het,, wel, maar voor Ne derlanders niet, omdat de kcers van den frank laag staat; vroeger was die 48 of 49 ceait van onze munt waard en toen wij vertrokken, kregen wij vaa de Bank ineer dan drie francs voor een gulden. Kleederen, schoenen al lerlei artikelen, vooral boeken, had den wij dus goedkoop mee naar huis kunnen nemen, wanneer wij maar kans hadden gezhjjn, ze mee te dragen Maar de treinen zijn vod, de ruimte m de netten is dus voor allen beperkt en toezending per spoor duurt lang. door de groote opeenhoopïng van poederen, zoodat ten slotte van de goedkoopte in dit opzicht niet hebben geprofiteerd. Op een middag heb ik ergens <41 Alonlmartre een vertooning gezien, die nog meer dan dit razende neger- quintet aan verwording doet denken, i.e Grand Guignoi, in 't Nederlandsen ■-■roote Poppenkast, geeft als speciali teit griceelstukken. Het noemt zich 'tor ontzetting en geeft vertoaningen, ïiicülre de 1 Ejxmvante schouwburg dor onUottuig on geeft verioouingen, waar zenuwachtige menschoit van zul _cii uruomen, tooiiee.en van dronken schap, waanzin en moord in aj.erlei gevarieerde vormen. 'k Zou den moed mei hebben om den inhoud van sommige stukken na te vertellen. Over een paar andere voegt haar het korte oogrip. Een medicus heeft zijn vrienden te dejeuneeren gevraagd, tevens met de bedoeling om hun te vertellen, dat hij een grcole ontdekking heeft gedaan: blindheid is voortaan -niet itoodig meer. Hij kan die voorkomen of gene zen .Zijn toehoorders waaronder een medicus twijfelen. Terwijl hij spreok uren gaat houden, blijven zij achter. Plotseling iUiinkt een luid geschreeuw uit de ontvangkamer: een patient, ge steund door een van des dokters as sistenten stormt naar binnen met be bloed gezicht de handen voor de oogen en gillend: ,,die man ia gok!'" Achter hem aan komt de dokter, met {iloei op zijn operatie jas en terwijl de waanzin hem uit de ooken gluurt, verzekert hij aan zijn ontzette vrien den, dat de patient nu genezen i6, oindait hij het licht krijgt vaai bin nen uit! Geraffineerder nog is de voorstel ling van een zielsoverbrenging, naar een schets uit Britsch Indië van Rud- yard Kipling. Een jonge Engelscliman doodt in een bui van overmoed een voor de inlanders heillig dier; in ver ontwaardiging grijpt een hunner een melaatsche hadji, hem beet en spreekt oen betóovering over hem uit; zijn vrienden wordeai gewaar, dat de ziel van een wolf in hem is over gegaan: hij blaft als een wolf en vailtt op zijn vrienden aan. Den rondsluipenden leproce weten zij te vatten en dwingen hem door hem te marteen met een gloeiend ijzer om de betoovering van hun vriend weg te nemen. Hij komt tot zichzelf, maar sterft eemge oogen- bukken later van angst. De misvorm de melaatsche, de gloeiende staaf, ai liet geheimzinnige in deze Indische looverij geven aanduiding tot taferee- len vul griezeligheid. Als je zoo pas uit het daglicht van het drukke Mcmtmartre in het kleine schouwburgje gekomen bent en na af loop weer in de schemering terug keert naai- dat levendige kwartier, dan kom je die griezel indrukken gauw te boven. Het afgrijselijke gezicht van den melaatsche is al te duidelijk afkom stig uit de schmlnkdoos en de (-loeien de staaf lijkt al te sprekend op een houten stang met een rood eleclrisch lampje aan 't eind. Maar gevoelige zielen kunnen van al die vreeseLijk- heid wel onder den indruk komen en in dit verband is het merkwaardig dat een groot gedeelte van het pu bliek uit dames bestaat. Toch is in deze voorstellingen ook iets gewild ter onbeschroomd een schuilplaats geboden; ze had hein vriendelijk toe gesproken en haar gebed had hem geluk aangebracht, want hij wag er 111 geslaagd de kust te bereiken an naar don vreemde uit te wijken. Van dat oogenblik af was haar beeld niet uit zijn gedachten geweest Zijn vroegere liefde voor haar, ge doofd door eerzucht, ontwaakte ster ker dan ooit; gedurende al deze maan den van intrigues en samenzwerin gen was die liefde de eanige mooie trek van zijn wreed karakter ge weest. Zijn genegenheid voor Gilda sproot niet voort uit zelfzucliL Hij had haar lief om haar zelve, hij ver eerde haar en terwijl zijn gedachten liet één e oogenblik vervuld waren van een vreeselijken moord, peinsd.- hij het volgend oogenblik over een gelukkige toekomst met Gilda aan zijn zijde als zijn vrouw. Maar al was zijn liefde ook onbaatzuchtig, hij bleef zijn natuur getrouw in de middelen, die hij aanwendde om het voorwerp van zijn liefde voor zich te winnen. Zelfs nu hij die armoedige boeren hut binnentrad, waar hij haar ge vangen liield, voelde hij geen berouw over olies wat zij deze laatste dagen geleden moest hebben; hij dacht er slechts over, hoe hij, nu ze geheel in zijn macht was, het best zijn zaak zou bepleiten. akeligs, iets pervers zou ik zeggen; het zijn niet de Franschen, die er op bezoek komen, maar de vreemde lingen. De periode, toen de stad vol Amerikanen en Eng etc hen was, moet een gulden tijd voor le Grand Guig noi geweest zijn. Over Museum en tentoonstelling die wij bezochten, zal ik maar zwij gen. Daar zou toch niets anders dan oen droge opsomming uit kunnen groeien. Maar iets wil ik toch zeggen over wat mij een publieke onverma- kelijkheid leek. Wie in Parijs is, moet een Wa renhuis gezien hebben. In de Bon Morché werd gestaakt, we gingen dus naar de Galeries Lafayette. Geen vijf minuten waren we binnen, of ik had diep berouw. Daa.r verdrongen elkaar, zichzelf en ons duizendo be zoekster» (een man scheen er een uit zondering) allen oven ijverig, ener giek en voortvarend in bewonderen en koopon, alsof haar loven er van afhing. Door de veelheid der uitge stalde artikelen zag ik er geen meer, z ij schenen alles tegelijk te bekijken en schoten door do smalle doorgan gen als torpedo's. Er was erger ge drang, dan zomers bij de train naar Amsterdam op een Zondagavond in de Tempeliersstraat. Bij de liften werd queue gemaakt, wie zich er in had kunnen ellebogen, steeg triom fantelijk boven de iclcurgestelden uit on ve r-dween omhoog, waar stellig nieuwe heerlijkheden te kijk logen. Er is ook een lunchroom en thee- salon. Daar worden a'icon dames toegelaten. Ik begreep, dat ik in du Warenhuis niet thuis hoorde en ben gevlucht, met liet stellige voornemen c-i nooit meer een voet te zetten. J. C. P. Trekt President Wiiscn 't vrsdssvsrdrag in? Opnieuw heeft de Senaat der Ver- ec-nigde SL van Amerika eeuige re serve» op 't vèrdesverdrag van Versail les aangenomen. O.a. wordt de volle vrijheid van handelen in de kwestie 101, Sjangtoeng voorbehouden. De Now-York Tim ciders van beide partijen (de regee rt ngs- en de oppositiepartij) de ver ve ci ping van het vredesverdrag in uen loop dezer week verwachten. De democratische senatoren zeggen, dat z? niet voor het gewijzigde verdrag wilien stemmen. Senator Hitchcock reeft verklaard, dat de meerderheid dei senatoren van meening ia, dat de reserves het verdrag feitelijk gedood lubben. De moeilijkheid ie nu, in den Senaat de 64 stemmen te krijgen, benoo- ugü voor de ratificatie. President Wilson z.ot dit ook in. Er w or dit althans uit usliington ge seind, dat de president het vredesverdrag zal intrek ken, omdat het cl o o r de re serves van den Senaat waardeloos is geworden. Het is nog niet te overzien welke gevolgen het. zal hebben als presi dent Wilson inderdaad het vredes verdrag intrek!!]. Het debat over liet vredesverdrag is thans in den Senaat gesloten. A;: schien komen do senatoren onder '1 dreigement van Wilson nog tot an dere gedachten wat de reserves ge- treft. •t Vredesverdrag van Varsaiiies. Uit Parijs wordt gemeld, dat de of- ticieele ratificatie van 't vredesver- di ag op 27 November wordt verwacht. £an herdenkingsdag. Naar aanleiding van de herdenking van den wapenstilstand zijn stemmen opgegaan tot het instellen van één alge me enen inter-Gealiieerden feest dag waarop voortaan elk jaar de ge zamenlijk behaalde overwinning na de te zamen gedragen ellende her dacht zou worden. Een Fransch se- nuatsiid. Louis Martin, de geestelijke vader van dit denkbeeld, schrijft hier over: „Welke datum echter te kiezen on der die der veie belangrijke gebeurte- rjsseu'? Moeten wij den verjaardag nemen van den slag aan de Marne „dien van de sluiting van den wa penstilstand of van de interventie ,;ii Amerika'.''' En hij kom! dan lot de slotsom dat voor den feestdag de 4e Augustus gekozen moet worden, da dag waar op het Belgische legetr in den oorlog ging". De Duifaehe enquête. Maandagmorgen werd de zitting tier enquêtecommissie heropend. De belangstelling was zeer groot, wat niet te verwonderen was, na de stormachtige zitting van Zaterdag. Dr. Heifferich was ook weer ver schenen. l<: ontving hem zeer kahn, zelfs met een vriendelijk hoofdknikje en hij besloot bij ziclizelf, dat lnj haar riog nooit zoo mooi gezien had dan nu in haar wit kleed, haar droevig gezichtje omgeven door die pracht van gouden krullen. Jn deze armoe dige omgeving kwam ze hem voor als een mooie prinses, die door een ontriemsch gevangen wordt, gehou den, waarvan lüj gelezen had Ln zijn jeugd toen zonde en verraad en die onverzadigbare doret naar wraak zijn ziel nog niet bezoedeld hadden. Met ontbloot hoofd en een diepe buiging ging hij naar haar toe. Het is vriendelijk van u, om mij te willen ontvangen, zei hij, terwijl hij een poging deed om zijn harde stem heel zacht te laten Jdiii- ken. - Ik kan het niet weigeren, zei ze kahn, ik ban geheel van u afhan kelijk. O, zeg dat niel, riep hij haas tig. Er is hier niemand die Iets te bevelen heeft dan u. Ik ben uw nederige slaaf. Praatjes, gaf zij ongeduldig ten antwoord. Ik zou hier niet zijn als u mijn slaaf waart en ik u slechts te bevelen had. Misschien is het waar, dat u dan niet hier zoudt ziju, jonkvrouw, zei hij vriendelijk, maar dit was hei beate wat ik doen kon cm ik De voorzitter hs allereerst, om ver der misverstand te voorkomen, een verkïarisg voor wam 111 mi taak uer onderzoekingacommiasie nader om schreven wordt. Daarin wordt vast gesteld, dat de commissie uitsluitend 't karakter heeft van een parlemen taire enquête-commissie. Haar werk ziaamheid Is geen instructie ten be hoeve van het staatsgereohtshof of een strafgerecht. Zij heeft niet ten doel beschuldigingsmateriaal ie ver schaffen, maar feiten, oorzaken en pohüeken samenhang op Le helderen en vast te stellen. Helffeirich wilde dadelijk prolestee- ren. De voorzitter verzocht hem zijn houding schriftelijk uiteen te zetten. Heifferich beloofde daaraan te zul len voldoep, hoewel hij liever zijn be zwaren mondeling had toegelicht. Verder zei hij: „ln tegenstelling mei de beweringen in de pers wil ik de be sprekingen in deze commissie niet bemoeilijken. Ik lieb er het grootste belang bij, dat de besprekingen thans een vlot verloop hebben. Daarom stel ik mij onder het door niij geformu leerde voorbehoud vorder ter 1)(schik king van de commissie". (In de Duitse he pers wordt al me degedeeld, dat Heifferich 111 T memo randum verklaart, dat hij alleen dr. Cohn niet wil antwoorden. .'Vis de vragen die Cohn wilde stellen door een onder gedaan worden, zal hij ze zonder bezwaar beantwoorden. Vol gens hem bestaat er geen wettelijke verplichting, dat hij dr. Cohn moet antwoorden). 1 on Be1iunan.11 Holiweg verklaarde nog: „ik ga uit van de overtuiging, dat, nu een zoo groot onheil ons ge troffen heeft, het volk aanspraak heeft op het vernemen, hoe de din gen 111 hun werk zijn gegaan, en ik ben niet voornemens jn eenig op zicht iets geheim te houden". Ook protesteerde lnj tegen de be wering, dat hij '1 Duitsche volk be treffende de vredesactie van Wilson orn den tuut heeft geleid. er der werd 't debat over den duik- booioorlog voortgezet. Heifferich ver klaarde daarbij dat hij tégenover den Rijksdag er steeds op gewezen heeft, dal de onbeperkte Ouikbooloorlog den oorlog met Amerika zou bren gen. Dus de rijksdag is niet om den tuin geleid. Ook de vrodesactie van Wilson kwam weer ter sprake. Daarover zei vuti BeUunann Hou weg nog: „Had Duitsclnand z^n lot in dc handen van Wilson gek-g i uan uad meu alle voorwaarden der Entente moeten aannemen die Wilson ais ge rechlvaardtgd beschouwde. De toe stand was destijds echter niot zoo danig, dal men zoo luid moeten han delen". Tenslotte werd 't verhoor van Helf- faricii beémdigd. 't Kwam aan 't slot der ziUing nog tot allerlei inciden ten en botsingen, maai' die waren van minder belang dan die van Za terdag. Hc-uen, Dinsdag, zullen Hinden burg en Ludwidorff gehoord wor den. Naar verzekerd wordt zal Hinden burg op de hem reeds Zondag over handigde schril'teliijk geforinuJioarde vragen een, eveneens schriftelijk vaat gelegd, antwoord voorlezen Luden- dorff zal zich bij de verklaringen van zijn onmiddeilijken chef aansluiten. Het is niet de bedoeling, do beide militairen aan een streng kruisver hoor te ooderwei-pen; man is veel meer voornemens, het verhoor, onder vermijding van alle niet strikt nood zakelijke vragen, zoo snel mogelijk u doen afloopen. Ten einde hei verschijnen van von Hindenburg en Ludendorff voor de commissie op den bepaalden dag te waarborgen, heeft de poliue uiige- ïmmUAgoieii gene mui. De weg van Helfferich's woning, ui de Heu- wigstrasse, waar Hindenourg zijn in trek genomen heeft, naar- hot Rqas- daggebouw, zal geheel worden ai ge zet en iedere poguig, van welke zijde ook, om door de afzottiugstroepen te diJiigeu, zai met alle ter beschikking staande middelen tegengegaan wor den. Dat daze maatregelen niet overbo dig zijn, is Maandag gebleken. Alle waarschuwingen ten spijt werd hel ilijksdaggebouw den geheelen dag be- legeni uoor nieuwsgierigen, doch ook uoor demonstranten, die op vou Hin denburg wachtten. Het Kijkaiagge- bouw zed was geheel afgezet, even als de straten, die daarheen leidden. De leden der commissie werden hier luer en daar met scheldwoorden be groet en vooral tegen afgevaardigde ar. Cohn keerde zich de woede der menigte. Op somnngo plaatsen werd de orde verstoord en hadden arrest 1- ues plaats. Minschappen van 't vroegere vrij willigerscorps „Lutzow" hielden een betooging voor 't tijdelijke verbl van Hindenburg. De maarschalk „in specteerde" de troepen. moest haastig een besluit nemen. Toen ik hoorde, dat u in handen van roovers geval Ion waart, heb ik he mel en aarde bewogen om te ontdek ken waar u was. Vanmorgen pas heb ik gehoord, dat u in Rotterdam waart Hadt u gehoord, dat ik in han den van roovers was gevallen? vroeg ze zacht, hoardo u vammaiigen, dat ik in Rotterdam was Ik zond boden etn spionnen in elke richting zoodra ik hoorde welk een schandelijke daad ze verricht hadden, ging hij voort, met «oed ge veinsde verontwaardiging. Lk kan u niet zeggen wat ik deze drie dagen heb door gemaakt, tot ik tenslotte met. list en geweld de booswichten die u gevangen lüelden m handen kreeg. Ik heli u toen dadelijk hier 111 veiligheid gebracht tot ik een pas send geleide heb om u naar uw va der terug te brengen. Als dat waar is, mijn heer, kunt ge mij «dat geleidie dadelijk verstrek ken. Mijn armen vader zal doze on zekerheid bijna hot hart gebroken hebben. Heb ik u niet gezegd, dat ik uw alaaf ben? vroeg hij zacht. Nu u naar Haarlem wenscht terug te keu ren. zal ik zoo gauw mogelijk naar geleide omzien. Het is al laat, zei hij, maar een man kan veel als hot zijn liartewensch is om de vrouw to De Kemerverklealngen In Fr?nkrltk. De tot dusver bekende uitslagen van de verkiezingen wijzen op een overwinning van bet nationale blok. Thans zijn alle uitslagen bekend op 19 departementen na. Gekozen ziju: Linkerzijde: Geünificeerd socialisten: 48 (verlies 35). Afgescheiden socialisten: 7 (voor het caret uitgekomen). Radicale socialisten: 67 (verlies 68) Repubhkelnsciio socialisten: 19 (ver lies 9). Radicalen: 41 (verlies 4). Links republikeinen: 104 (winst 27). R e c h t e r zij d e: Republiikeinsche progressieven: 101 'winst 58). Action libérale: 66 (winst 39.) Conservatieven: 28 (gelijk). Enkele bladen noemen den verkie zingsuitslag een persoonlijke over winning voor Clemenceau. D« verkiezingen in Selglft. De samentelling van de nieuwe Belgische Kamer zal vermoedelijk a's volgt zijn: 79 80 Katholieken, 65 k 67 socialisten, 37 38 liberalen, 1 oud-(strijd er, 1 Daensist en 1 of 2 frontpartij, zoodat de Katholieken hun meerderheid verliezen. 't R.-K. ministerie heeft zijn ont slag ingediend. 't Annexion is tische Comité de Po litique Nationale heeft bij deze ver kiezingen een ernstige nederlaag ge leden. Do «irijd in Rusland. 't Letrer van Yoedenitsj heef! Jam burg ontruimd. Verspreid nieuws PROTESTVERGADERINGEN. V olff seint, dei de bevolking van Gmot-Berlqn Zondag tien groote ver- ganeringen bad belegd om nogmaals niJrukkeiijk te protestveren tegen hei achterhouden der Duitsche krijgs gevangenen in Frankrijk, ofschoon reeds twaalf maanden na het sluiten van den wapenstilstand zijn verloo- psn. Tot de sprekers behoonien prof. rv bucking. Otto Wels, lid der Natio nale Vergadering en de tooneeiapeler Alexander Motssi. De vergaderngert namen twee resoluties aan, waarvan er één draadloos aan alle volken zal worden bekend gemaakt en waarin er de nadruk op wordt gelegd, dat ie Opperste Raad zijn verplichtingen mi. nakomt. Ook de Rijksbond van Duitsche vrouwen, waarbij 204 vrouwenveree- mgmgen zijn aangesloten, heeft een protest vergadering gehouden. TEGEN DE COMMUNISTEN IN DUITSCHLAND. - De in Leipzig zetelende Communistische Centrale voor Midden Duitschland werd door tie iioliue opgeheven. De aanwezige vlugschriften, kasboeken, stempels, etc. werden in beslag genomen. Vele communisten bevinden zich in arrest. DE PROCESSEN IN FRANKRIJK. Weer zijn in verband met de zaak Judet tx-xugé person on gearresteerd verdacht van verstandhouding met don vijand. O.a. is 't kamerlid Paul Meunicr gevangen genomen. 700U ARBEIDERS ONTSLAGEN. Wegens den kolenmood moeten de staafwerken van Hoesch m Dort mund stopgezet worden. 7000 arbei ders komen daardoor zonder werk. NIEUWE ELLENDE IN DUITSCH LAND. Berlijn en andere steden van Duitschland liggen zoo dik onder de sneeuw, dat hel tramverkeer stop gezet is en ook de treindienst veel vertraging ondervindt- Ook is een deel van de scheepvaart stopgezet. De voedselvoorziening wordt daar door bemoeilijkt DE ANARCHISTEN IN AMERIKA. Uit Washington wordt geseind: Palmer, de Attorney-General, heeft in antwoord op do vraag in den Senaat betreffende regeeringscontrole op de communisten, medegedeeld, dat 60000 revolutionnairen bewaakt worden. Er zijn 472 verscliiilende manifesten uitgevaardigd, waarin tot anarchie aangezet wordt. Palmer vraagt uit breiding van de volmachten, daar deze thans onvoldoende zijn. CANADEESCHE LEENING. De overwmningsleeniiig is overteekend. De regeering vroeg £00 miliioen; in geschreven werd voor 600 miliioen. DE SNEEUWVAL LN PARIJS. - ln Parijs en het gebied in Noord- Frankrijk blijft de sneeuwval aan houden. ln Parijs bedraagt de sneeuwval 2U centimeter. Het is de eerste maal sedert bet bestaan der officieede statistieken dat er in No vember zooveel sneeuw is gevallen. De koude is vrij hevig. helpen, die hij vereert. Ofschoon ze bij deze laatste woor den liaar wenkbrauwen optrok, kwam ze toch wat dichter naar hem toe. Zult u me iaten gaan van nacht nog? Dadelijk, als het kan, zei hij zonder blikken of blozen, maar ik vrees, dat u eenige uren zult moeten wachten. Het is pikdonker. Het is onmogelijk om nu op weg te gaan. Maar morgen Morgen? riep ze angstig. Van nacht wil ill nog weg. liet is-een lieel eind naar Haar lem .zei hij. lk hoef niet naar Haarlem, mijn hoer, ik wil naar Delft Naar Deilt.' vroeg hij en deed alsof liij zeer verbaasd was Ze boet op haar Hp en zweeg even. Het was ook al te dwaas geweest om zich tó verbeelden, dai die man haar naar Delft zou laten gaan. Maar hij was zoo vriendelijk geweest, hij had gedaan alsof hij alles doen wilde, wat ze vroeg, dat ze een oogenblik vergeten had, dat hij, en hij alleen de samenzwering op touw had gezet, die ze Göti zoo vurig bad om te ver ijdelen. Ik was het vergeten, zei ze ter wijl tranen haar stem verstikten. Wat was u vergeten? vroeg hij zacht. Dat u mij nooit naar Delft zult HINDENBURG EN NOSKE. - Naai- Berlijnsclic bladen vernemen, heeft Noske uan Hindenburg een be zoek gebracht. I11 den loop van het onderhoud weee de veldmaarschalk op dei» economiseh..n noodloestand van de uit het ltgor getreden perso nen, en kwam levendig op voor de genen, die in het burgerlijke leven uf in de veiligheidswacht zijn over gegaan. DE DUITSCH ERS VERLIETEN LITAUEN. He-t Lilt, Pers-Ag. meldt uit Kovas, dat de geregelde Duitsche troepen Lltauen hebben verlaten. Zaterdag is de laatste afdee- ling vertrokken. JAPANSCHE LEENING AAN KOLTSJAK. De „Herald" meldti dat gisteren een tweede Japanschi leening met admiraal Kol te jak is go sloten. Het bedrag zou 30 miliioen ven zijn. Subsidieering aan dramatl* sobo kunat. De Minister van Onderwijs deelt ik de Memorie van Antwoord op het afdeeling&verelag op zijn Begrooting inede: Schoon de minister zich niet had durven vleien met de hoop, dat het voorst el om de dramatische kunst van rijkswege te steunen, ditmaal bij de Kamer onverdeeld instemming zou hebben gevonden, had hij toch niet verwacht van reactie tegen het t>(j de vorige begrooting gevallen votum beticht te zullen worden. Het afwij zend votum immers droeg destijds bij velen eer het karakter een er dilatoire exceptie; men achtte voor een defini tieve beslissing de zaak nog niet rijp. Sedert is zij cc liter commisso riaal onderzocht. Een Staatscommissie, in welke o:k de christelijke partijen ten voSte ge legenheid hebben gehad zich uit te spreken, heeft nu eenstemmig als haar gevoelen te kennen gegeven, lat de dramatische kunst ln het al gemeen, op voet van gelijkheid met hare zusterkunsten, erkenning door de overheid verdient. Het gaat, naar de minister meent, niet aan de re geering, nu zij dit advies opvolgt, een afwijken van de christelijke bo- ginsalen te verwijten, noch ook om aan de homogeniteit van het kabinet op dit punt twijfel te opperen. Ook de minister meent, dat liet wei degelijk tot de roeping van den Staat behoort de bestaansmogelijk heid voor de kunst in het algemeen, als zijnde een der weeenlijke facto ren van het maatschappelijk !even, te helpen verzekeren, en dat de dra matische kunst daarbij van deze al gemeen gevolgde gedragslijn ten 00- zichte van de kunst niet a priori uit gesloten verdient te worden. Kan hij derhalve de principieels bezwaren niet dealen, welke men als voortvloeiende uit het wezen ze'f der dramatische kunst tegen subsidiee rt ng aanvoert, hij erkent teut volle, dait waarborgen gesteld moeten or den, dat de ethische grondslagen v.in ons volksleven door haar niet zullen worden aangetast. Op uitermate ge lukkige wijze is de commissie, naar het dien minister wil voorkomen, er in geslaagd deze waarborgen te for med eeren. Het is natuurlijk juist dat door het aanvaardeai vain welke voorwaarden ook, van de vrijheid iets zal worden ingeboet. Maar deze beperking, die geenszins het hatelijk karakter van een overheidscensuur behoeft -an te nemen, is noodig om te voorkomen, met steun van den Staat zelf. de grondslagen van den Staat en de moraal aangerand worden. Van de samenstelling der in het rapport voor gestelde permanente tooneelcommis- sie en van de wijze waarop zij zal optreden, zal natuurlijk te dezen op zichte ongetwijfeld veel afhangen. Maar verwacht mag worden, dat zij in dezen met tact en beleid zal te werk gaan. Bovendien za! zij door haar preventieve werking aan de veredeling van ons loonoel in niet ge ringe mate bevorderlijk kunnen zijn. Het onderscheid, door enkele leden gemaakt tusechen het beoefenen van kunst en hat geven van voorstellin gen, is den minister niet geheel dui delijk, vermits de toonee'.kunstenaar i mm ere juist eerst in de tooneeluit- voering zijn kunst beoefent Het fi nancieel bezwaar, door andere leden aangevoerd, schijnt thans njtet iter zake "Lenende, nu slechts omtrent do principieele zijde van het vraagstuk een beslissing wordt gevraagd. Oct omtrent de voorwaarden, die zullen worden gestari, zal eerst bij de om zetting van den memorïepost in een daadwerkolijken subsi diepoet van ge dachten gewisseld kunnen worden. De staatscommissie moet dienaan gaande eeret nog nader rapporr**- ren. laten gaan. Waarom niet als u dat w enscht. Maar riep ze uit, de stad houder O, nu begrijp ik het. U denkt aan wat u in de Groote Kerk te Haar lem gehoord hebt Natuurlijk, hoe zou ik dat kun nen vergeten? Dat zal u nu makkelijk genoeg vallen, zei hij met plechtigen ernst. Die plannen hebben wij 'aten va. ren. - Laten varen? Ja, uw broeder was zeer onder deai Indruk van wat go samen ge sproken hadt Hij haalde ons over oin nog eens rustig ovor de zaak na te denken. Toen kwam het bericht, dat men u ontvoerd had en alle ge dachten aan eerzucht en wraak ver dwenen; ik heb van dat oogenblik af elk uur gebruikt om u te vinden. Gilda had met groote oogen geluis terd. In haar heele leven was ze nog nooit met Leugen en bedrog in aan raking gekomen, ze had nooit een man zonder blikken of blozen zien liegen. (Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1919 | | pagina 5