Biuurs Imui
Be iaciienfie Kavalier
lijken. Het eerste is s-.echfs theorie,
met een zware straf tegen stem-
püchtoverlredere zou men evenals met
de dienstweigeraars islecSits marte
laars van de persoonlijke vrijheid
kweeken. Wat de geringe sympathie
(betreft, die zit voor een groot deel
in den aard van ons volk en
laat zich overigens slechts op den
duur door verheffing van het algc-
meene gemeenschapsgevoel, tot een
hooger plan opvoeren.
Blijft aldus nog over. Vergemak-
Ikoliijking van den stem
plicht. De eenige weg, die daar
heen leidt is, afstand van het'heer-
sollende beginsel dat men alleen stem
men kan door op de plaats, waar men
op de kiezerslijst staat ingesdhreven,
in een stembureau in persoon een
stembiljet, te deponeeren. Alleen met
afstand van dit beginsel kan het aan
alle personen, die door ziekte, ouder
dom of zaken noodzakelijk niet per
soonlijk op het stembureau kunnen
komen, aan personen, die pas verhuisd
zijn, wiei' bezigheden een langdurig
verblijf op zee, op reis, in het buiten
land meebrengt enz.,mogelijk gemaakt
wordt hun kiesplicht uit te oefenen.
Wanneer men hot stemmen mogelijk
maakte, zon men vanzelf het getal der
slcnibusverzuimers aanzienlijk beper
ken.
Op verschillende wijzen heeft men
zich deze vergemakkelijking voorge
steld, b.v. door een kiezer het recht te
geven te stemmen in welke gemeente
hij zich ook bevindt, door de verkie
zingen op Zondag toe te laten; dat de
kiezer door middel van een gemach-
tigde stemt en ten 'slotte het stem-
raenperbrief.
Terwijl wel mag worden aangeno
men, dat ieder zich er mee kan ver
eenigen, dat de verkiezingen worden
gehouden op een tijdstip waarop de
meeste inenschen in de plaats hunner
inwoning zijn, is eerder strijd to ver
wachten over de andere hulpmiddelen
n.l. over het stemmen op elke wille
keurige plaats, door gemachtigde en
per brief.
N an de eerste beide zijn de bezwaren
overwegend; anders is dit met het
stemmen per brief.
Dit laatste is in verschillende tijden
en landen reeds toegepast, vroeger in
Frankrijk, tegenwoordig in Noorwe
gen en in het kanton Bern.
De moeil ijkheïd zit hem vooral daar
in:-
1. Hoe men 't s t e in busgeheim
moet handhaven.
2. Aan wien die bevoegdheid moet
worden toegekend. Een Franschman,
i A If red Guy, heeft ons overtuigend
aangetoond, dat het zeer wel mogelijk
is het stembusgeheim te handhaven,
dat het echter geen aanbeveliug
verdient om slechts aan enkele per
sonen dit recht te geven, maar wel het
onbegrensd toe te kennen.De moeilijk
heid om grenzen te trekken en de cou
t'rolel tot eerbieding dier grenzen
deugdelijk te maliën, is te groot. Hoe
wel onbeperkte toekenning misschien
zou meebrengen, dat do meeste
kiezers op den duur per brief hun
stem gaan uitbrengen, zou dit wel
licht te temperen zijn door eerst san
bepaalde zwervende beroe
pen het recht te geven, waardoor
én de stambur&aux èu de kiezersma's-
sa aan een matig gebruik zouden
gewennen. Beroepen als die van han
delsreizigers, troiDbeambten, visschors
schippers, etc. ziin daartoe Als vanzelf
aangewezen, terwijl ook zieken en
gobrek'ki^en voor een voorloopige re
geling in aanmerking komen.
Langzamerhand zou men dan de
grenzen kunnen gaan uitbreiden en,
mits met. voldoende waarborgen voor
geheimhouding en tegen fraude, een
ieder het recht te kunnen toekennen
per brief zijn stem uit to brengen.
Hoe die waait orgen het best
gevonden kunnen worden, is niet in
'n paar woorden te zeggen.Alfred Guv
geef- in overweging bet stembiljet in
Vieren gevouwen in een enveloppe te
doen, vervolgens dit met de oproe -
pingskaart weer in 'n andere envelop
pe te doen en dit per aangeteekenden
brief (e versturen aan het stembureau.
MaaV wanneer »iie «xemgetedkende
brieven zouden mogen wor-ien gepost
of vrijdom van port moeten worden
verleend, dat ziin meer technische
vragen, die bier onbeantwoord moeten
blijven.
De stemplicht is ingevoerd, zonder
dat men bedacht heeft, dal een wette
lijke bepaling, die op groote schaal
overtreden of ontdoken wordt geen
genoegzame kracht meer bezit; zonder
dat men waarborgen gaf, dat de over
treders snel berecht moeten worden.
De stemplicht heeft het degenen die
werkelijk verhinderd zijn ter stembus
ie komen, niet mogelijk gemaakt op'
een andere wijze hun plicht te ver
vullen. Als het aantal steiiibusver-
zuimers na hare invoering is afgeno
men, dan ml dit al echts voor een
zeer gering deel op haar rekening ko
men en voor een groot deel op reke
ning van de Evenredige Vertegen
woordiging, die voorkomt dat in dis
tricten met ©en sterke meerderheid,
de minderheid uit moedeloosheid weg
blijft. Een stembiljet dwingt de luien,
do onverschilligen; den anderen stem-
busverzuimer (bulten eigen wil) wor
de hot mogelijk gemaakt, door een
meer moderne, een meer aan de
eischen van het tegenwoordig verkeer
beantwoordende stemwijze, vooral
dooi- stemmen per brief hun nationa-
len plidht te vervullen.
Mr. W. R. E. R-
V8rg8Bflüke dwaling
door
SIMON MOS.
Jonkheer Francois van den Grasheu
vel verkeerde in een min of meer besluite-
looze stemming. Zijn gedachten keer
den telkens weer tot hetzelfde punt te
rug, doch steeds bicken zijn overwegin
gen te leiden tot weifelachtigheid en
onzekerheid. Hij rookte de eene sigaret
na de andere, en liep ijsberend door de
kamer, nu en dan even stilstaand voor
het raam, dat uitzag op het park, doch
hij scheen niet tot een conclusie te kun
nen geraken.
Toen hij zoo, in gedachten verzonken,
weer door het raam naar buiten kees,
ontdekte hij achteraan, aan den rand vaa
het eenigszins verwaarloosde park, eeni-
ge jongens, die door het hek, hetwelk
defect was en niet gesloten kon worden,
waren ginnengekoroen, en daar nu bal
dadig huis hieldeix
Dat zal weldra uit zijn, rakkers!
mompelde jonkheer Francois, ik heb
juist gisteren een groot hangslot ge
kocht voor dat hek wanneer het be
zorgd wordt, zal Hannes wel zorgen, dat
het behoorlijk gesloten blijft.
Kort hierop verviel hij weer in zijn
overpeinzingen. Hij moest tot een be
sluit komen. Hij was in den laatsten tijd
mind., voorspoedig geweest. De zaken
gingen niet meer, zooals wel gewenscht
was. Hij had een weinig t e onbezorgd
geleefd. En voor nu de catastrophe
kwam, dienden er maatregelen getrof
fen te worden. Het eenige wat hem mo
menteel geschikt leek, was een huwe
lijk. I-Iij was er nooit vóór geweest, doch
nood breekt wet en stelt princi
pes ter ziidc. Hij had alle huwbare da
mes reeds langs zijn geestesoog voorbij
laten zweven, doch het spreekt van zelf,
dat alleen de gefortuneerde voor een se-
rieuse overdenking in aanmerking kwa
men. En nu verwijlden ten slotte zijn
gedachten bij één, die althans wat for
tuin betrof, alleszins aanspraak op be
langstelling kon maken. Freule Isabelle
van de Laars was puissan; rijk, zooals
algemeen bekend was, en zij had meer
malen blijk gegeven van een huwelijk
niet afkcerig te zijn. Zij was echter
geen bepaalde schoonheid en vermoe
delijk ook niet jong meer, cn wat
haar eenige beruchtheid had gegeven
niet vrij van babbelzucht. Haai
kwaadsprekende long was uren in den
omtrek gevreesd. Zij belasterde vele
menschcn,
Maar ja! overdacht jonkheer Fran-
gois, je diende bij zoo'n fortuinlijkheid
eenige minder gewenschte antecedenten
over het hoofd te zien.
Hij moest in elk geval, alvorens van
eenige avances sprake kon zijn, trachten
haar gunst te winnen, haar aandacht te
trekken. Hij wilde beginnen met enkele
kleine altentics, haar lof toezwaaien in
gezelschappen, en dan probcercn haar
zoo spoedig mogelijk een visite te ma
ken. Al het verdere zou dan min of meer
aan het toeval kunnen worden overgela
ten. Precies! Zóó zou het moeten ge
beuren. En hiermede zette hij alle be
zwaren op zijde.
- Wal drommel! mompelde hij, ter
wijl hij op een electrisch sclielknopje
drukte, dat in een schitterend wit ivoren
handje verborgen was, bezwaren zijn er
immers om overwonnen te worden.
Op het schellen kwam de oppasser
huisknecht binnen, in het bekende rood-
en-wit gestreepte buisje. Hannes was al
eenige jaren in dienst bij jonkheer Fran
cois, en stipt eerlijk en getrouw, doch
helaas! niet al te snugger. Hii had al
menige domme streek uitgehaald, maar
zijn bijzondere toewijding en zorgzame
hand voor alle eigendommen zijns mees
ters, mitsgaders de toegevendheid van
zijn heer, hadden hem tot nog toe ge
vrijwaard voor een ontslag op staanden
voet, hetwelk hem anders, bij een min
der door-de-vingers-zienden patroon, wel
licht ten deel was gevallen, want hij kon
soms onvergeeflijke domme zetten doen.
Hannes! begon jonkheer Van den
Grasheuvel, na in een club-fauteuil plaats
genomen cn een nieuwe sigaret aange
stoken te hebben, heb je er nooit eens
aan gedacht een huwelijk aan te gaan?
Een huwelijk? echoodc HanDcs, met
een gezicht, alsoi-ic een kostbare vaas
had laten vallen, nee, mcheer, daar
heb 'k nog nooit seniejegbeid in gehad.
Vreemd, zei de jonkheer, je zult
toch wel eens in de gelegenheid zijn
geweest met geschikte meisjes kennis te
make.-i
Dat wel! beaamde Hannes, maar
och, wat zal 'k uwe daarvan zeggen.,
't vrouwvolk is soms zoo wispelturig
A je denkt, dat je ze heb., dan ben je ze
dikkels zoo weer kwijt
Dat is wel waar, maar me dunkt
als je 't werkelijk meent
Och, meneer, viel Hannes in, 'k
heb der es 'n meissie gehad., waar 'k
zoo gezeid vaste verkeering xnec had.,
en toch ging ze der op 'n geom dag
met 'n koloniaal tusschen uit. die pas
uit de Oost was gekomme.. en na die
tijd mot 'k niks meer van zc hebbe.
Dat is dan eenigszins gemotiveerd,
oordeelde jonkheer Francois, en je
hebt 't dan ook niet bijzonder getrof
fen.. Maar tocb.. ik ben van meening,
dat het liuwelijk in zekere omstandighe
den een voordeelige onderneming kan
zijn.en daarom moet ik je meedeelen,
dat ik waarschijnlijk binnenkort tol een
huwelijk zal overgaan.
U, meneer? vroeg Hannes, uiter
mate verbaasd en bijzonder op U druk
kend.
Ja! antwoordde mijnheer, dal zal je
eenigszins vreemd lijken, maar ik heb er
nu eenmaal toe besloten.
Och, zei Hannes gemoedelijk, het
huwelijk heb 'k dikkels hoorei) zeg
ge is zooveel as 'n loterij., a je der
niks van verwacht, kom je der soms
met 'n knap prijsje uit., en denk je de
honderdduizend te winnen, dan krijg je
per saldum 'n krats
Jonkheer Francois onderbrak dit
philosophisch relaas van Hannes, door
hem mee te deelcn, dat hij nu van plan
was, naar den confiseur tc gaan in de
Langstraat, alwaar hij een der fijnste
doozen bonbons zou uitzoeken, en die
hier aan hvis zou laten bezorgen, aan
gezien hij vooralsnog liever niet had,
dat de confiseur de bestemming van de
doos te weten kwam
Luister nu eens goed toe, vervolgde
hij, je dient nu in de eerstvolgende dagen
bewijzen van groote activiteit te geven.
Ik zal je diensten dikwijls noodig heb
ben En daarbij reken ik op je stil
zwijgendheid.. Voorloopig wil ik heb
ben, dat niemand van mijn voorgeno
men plannen iels te weten komt.. Daar
om wordt het pakje van den confiseur
hier bezorgdDan neem je hel aan,
en brengt het daarna waar het wezen
moetHet pakje is bestemd voor
freule Isabelle, ten huize van de familie
Van de Laars, wonende op villa „Nooit
gedacht"., weet je die?
Nee, meneer, zei Hannes, die blijk
baar nog niet duidelijk begreep, wat het
doel der redeneering van den jonkheer
was, is dat die met die groene boomen
en dat dikke hek?Och ik be
doel met die dikke boomen en dat groe
ne hek? vroeg hij nader.
Goed! Dus daar bezorg je 't pakje.en
breng diegene, die hei aanneemt, aan het
verstand, dat het bestemd is voor freule
Isabel'.», zoodat her niet in verkeerde
handen komt.
Daarna vertrok de jonkheer Francois
van den Grasheuvel, Hannes achterlaten
de in diepzinnig gepeins over het ge
hoorde.
Mijnheer wilde dus gaan uouwen.
Dat zou hier een heele verandering ge
ven, dat was zeker. Maar mijnheer kon
op h e m aan. Hij zou zijn geheim we
ten te bewaren, niemand van het perso
neel zou er iets van te weten komen. Hij
zou die akkevietjes der es effetjes fijn
opknappen.
Eenigen tijd later.werd door een de'r
dienstbaren aan Hannes vermeld, (lat er
een pJ.je voor mijnheer was bezorgd.
Zonder iels bijzonders te laten blijken,
nam Hannes het pakje in ontvangst, en
zei alleen, dat het hem bekend was, dat
dit zou komen. Toen het meisje weer was
heengegaan, en Hannes het pakje nog
in z'n handen had, verwonderde hij zich
er echter over, dal het zoo slordig was
ingepakt. Het leek er veel op, of die
lummel van 'n koekbakkers-jongen, het
pakje had laten vallen, zóó groezelig zag
het er uit. Doch Hannes zou geen zorg
zaam oppasser geweest moeten zijn»
wanneer hij zóó een pakje zou bezor
gen aan een freule. Fluks nam hij ui',
z'n paperassen-verzaineling, een mooi
zijde-achtig rose-iniiakpapicrtje, die hij
altijd van meneer's-pakjes zorgvuldig be
waarde, en vouwde dn toen netjes
over het smoezelige pakje van den con
fiseur. Dan kon de freule begrijpen, dat
Hannes althans het pakket niet had la
ten vallen. Met een fijn blauw lintje er
om, zag het er toen w erkelijk heel schap
pelijk uit.
Kort daarna toog hij op weg naar de
villa van de freule. Missen kon hij niet.
De villa van de familie kon hij gemakke
lijk vinden.
Op z'n bellen kwam cr een kittig
dagmeisje voor, aan wie Hannes zeer
vriendelijk vroeg
Is fruile Iïebel thuis, meissie?
En op het bevestigend antwoord van
het daghitje, ging Hannes voort
Geef dit dan an de fruile.. het
komp van jonkheer Fransoois vaD den
Grasheuvel.. Maar pas opl waarschuw
de hij, me: guitig gezicht en opgeheven
.hter wijsvinger, dat je der zelf niet
van snoept, lachebakkesjcdat is geen
spek vo-i jouw bekkie.. dat is ics fijns
voor de fruile der mondje, dat is..
Och, loop heen, malle vent! giegel-
de het meisje, hem in de rede vallend,
geef maar gauw hier!
Assieblieft, zussie! Maar denk er
om!., voor fruile Isebel, hoor!
Ten zeerste voldaan over de goed ge
slaagde opdracht van zijn meester, ging
Hannes vergenoegd en tevreden weer
huiswaarts.
Toen hij al weer eenige uren thuis en
bezig was de volière te verzorgen, en
aan het avontuur net het doosje fijne
bonbons voor freule Isabelle reeds zoo
goed als met meer dacht, kwam jonk
heer Francois binnen, en informeerde-
dadelijk naar den afloop van een en
ander.
Terwijl Hannes in geuren en kleuren
verhaalde van het doosje, dat hij zorg
vuldig behandeld cn onmiddellijk be
zorgd had, liep jonkheer Francois, zon
der op het laatste gedeelte van Hannes'
redeneeringen te letten, naar een Ja-
pansch, ingelegd tafeltje, waarop een
pakket was gedeponeerd. Ten hoogste
verbaasd, nam de jonkheer dit pakje op,
bekeek het aan alle kanten, waarna hij
met ontstellend gelaat aan Hannes
vroeg
Maar dit?.. Wat is d i t dan
Dkt, antwoordde de snuggere huis
knecht, ja dat weet 'k nietl.. Daar
weet 'k niet van.
Maar, Hannes! riep de jonkheer, in
de grootste vertwijfeling, steeds meer ze
nuwachtig en gejaagd, dat is de inge
pakte doos van den confiseur.. het in-
pakpapier, met het adres er op, wijst
hei uil.. Wat heb je dan in hemelsnaam
bu freule Isabella bezorgd?
Ik het 'n pakkie, dat hier door den
loopjongen gebracht is, bij de fruile be
zorgd. hield Hannes vol, van d i t weel 'k
niks af.
Eerst toen het meisje, dat de beide
pakjes in ontvangst had genomen, bin
nen was geroepen, kwam er langzamer
hand eenig licht in deze duistere,
eenigszins ingewikkelde zaak. Toen hei
eerste pakje bezorgd werd, had Hannes
dadel beweerd er van te weten, en toen
het tweede werd aangereikt, was de op
passer 'net in huis en blijkbaar een
boodschap gaan doen.
Maar het tweede pakje kwam be
slist van den koekebakker, zei het
meisje, dat wist ze zeker. Want den jon
gen kende ze heel goed, en ook de fiets,
waarop hij kwam, droeg een doos met
het adres van den confiseur. De jon
gen, die het eerste pakje bracht, leek
wel een kolendrager, zoo zwart zag-ie
er uit. of een smid
Een smid? hijgde jonkheer Fran
cois, maar m'n hemel, daat gaat me 'n
licht op!., dat was., wat ik gisteren
bij he..i besteld heb., en heb je dit.,
da: pakje bij de freule bezorgd? vroeg
hij Hannes, zich ten einde raad gevoe
lend, maar kaerel, hoe kan jedat
moet toch een onooglijk pakket geweest
zijn, een
Dat was 'l ok! onderbrak Hannes,
blij, dat zijn meester dat begreep, maai
k het-ter 'n schoon pampierije omheen
gedaan, verantwoordde hij zich.
Maar, stommelingl viel de jonk
heer hevig vertoornd uit, dan heb je
het hangslot bij de freule bezorgd.,
he; hangslot, dai ik gisteren bu den
smid heb besteld, voor het hek, achter
in het park.
Het hangslot? herhaalde Hannes,
stupide lachend, nou, da'sokwatl.. Wie
kon dat ok denke?.. Maar ze zal 't wel
begrepen hebben, dat 't een vergissing
was een vergeefelijke dwaling, ging-ie
gemoedelijk voort, want 'k heb der nog
bij gezcid ,,'t Is voor de fruile der
mondje".. Nou!..
Heb je dit gezegd? raasde jonk
heer Francois. Man, driedubbele uill-
Dan heb je 't nog tienmaal erger ge
maakt.
En terwijl hij het pakket van den con
fiseur op tafel smeet, kermde hij 01
O! 01
Iigezowlen
V«n ineeionden stukken, geplaatst of
niet geplaatst, wordt de kopie den inzender
niet teruggegeven.
Voor don inhoud dezer rubriek stelt de
Eedaolle zich niet aansprakelijk.
WERKLOOSHEID LANDBOUW
BEDRIJF.
Geachte Redactie.
In de laatste jaren valt in geheel
ons land te constateeren een bedui
dende toeneming van werkloosheid on
der de arbeiders van de veerschillende
plaltelandsbedrijven (land- en tuin
bouw, veenderij enz.). Verschillende
factoren werken daartoe mede: o.in.
stilstand van den trek van arbeiders
naar het buitenland (Duitschland en
Amerika), beperkte verbouw van han
delsgewaden en landbouwproducten,
welke in den herfst veel werk geven,
lage inarkenkoers enz. Dat alles maak
te dat ook de werkloosheid meer en
meer een dreigend spook werd en
wordt voor de arbeiders van den land
'bouw en annexe bedrijven. Wel wordt
getracht de toenemende werkloosheid
te bestrijden door het doen uitvoeren
van verschillende werken, maar
daar zijn tijden in den winter, dat
ook die uitvoering voor verscheidene
weken meet worden stopgezet. Evenals
de arbeiders in andere bedrijven,
hebben nu ook de georganiseerde
land-, tuinbouw- en veenarbeiders
mede de hand zelf aan den ploeg ge
slagen. Zoo heeft onze algemeene
Ned. Land arbeidersbond met ingang
van 1 November opgericht een werk-
V.DE BLAD.
Zaterdag 22 ïovsmlier 1819
Mauwt* lulled, nieuw
gelald.
STEMMEN PER BRIEF.
Wanneer men iemand eene verplich
ting oplegt, voor welker nakoming de
persoon Iti kwestie weinig voelt en
die veel last veroorzaakt, dan weet
men vrij zeker vooruit, dat aan die
verplichtingen niet voldaan zal wor
den tenzij óf de straf op het niet-
nakomem erg hoog gesteld is, óf met
hel uitvoeren van de verplichting een
beetje geschipperd wordt, zoodiat de
schuldenaar er minder lafst van on
dervindt.
Dit is te moor waar, als het oen
verplichting geldt jegens een onper
soonlijk en onwezenlijk iels ais de
slaat eri die vevpliehling wordt opge
legd aan een paar millioon menschen,
die ei onder elkaar een mengelmoes
van goede on slechte gevoelens jegens
die staat er op na houden. Wanneer
dan niet aan die millioenen het mo
gelijk wordt gemaakt, op een heel ge
makkelijke wijze aan die verplich
ting 'e voldoen en wanneer niet een
duchtige straf op de nicb-nakorn ng
wordt gesteld, dan loopt het gel al der
pliclil verzaken d e n al gauw
li: de tienduizenden. Die tienduizen
den vervolgens de verdiendo straf te
geveD, is voor den daartoe aangewe
zen rechter geen gemakkelijke taak,
en het gevaar is groot, dat de berech
ting uit er s. langzaam geschiedt, in
een sleur ontaardt en alzoo de eerbied
voor de justitie eerder daalt dan
stijgt. Nog niet gesproken van de eer
bied voor de wet, die gebood aan de
verp'ïcliting tc voldoen
In 1917 is bij ons de stemplicht
ingevoerd. D" reden tot de invoering
lag vooral daarin, dat bii algemeen
Dfsrccht en evenredige vertegenwoor
diging het een algemeen staatsbelang
werd geacht iedere kiesgerechtigde te
noodzaken van zijn vecht gebruik te
maken en zoo het stemmental des te
groo er en hei resultaat, de samenstel-
Ir.g der vertegenwoordigde lichamen,
des tc zuiverder te maken.
Veel heeft men toen wel gesproken
over de groote bezwaren van het reus
achtige aantal s t e m b u s-v e r z u i-
mirs, lang heeft ui -toen ook gede
batteerd over de vraag of men de
burger wel mocht noodzaken een recht
uit te oefenen. Maar weinig is ter
sprake gekomen, wat de diepere oor
zaken zijn van het groote stombusver-
zu:m, hoe dat door andore middelen
dan stemplicht te beteren is en of die
stemplicht werkelijk een goede ver
betering zou brengen.
Drie maal zijn er nu verkiezingen
geweest met stemplicht: voor Kamer,
Prov. Staten en Gemeente. En iederen
keer is gebleken, dat het aantal stem
bus verzuim ers is verminderd, maar
toch nog van dien aard is, dat van een
belangrijke verbetering niet gesp' "'-en
kan worden.
Zoodat. do stemplicht, althans In
den beginne gefaald heeft cn
.dient te worden nagegaan, waaraan
dat falen is te wijten en hoe het is
te verhelpen. Reeds is er in de dag
bladen op gewezen, dat er eigenlijk
niet een verplichting to affec
tief stemmen best aal, inaar alleen een
plicht om op het stembureau tc komen
en daar de oproepingskaart tegen een
stembiljet in te ruilen. Van een ver
plichting om dit slembiljet ook in do
stembus te doen, wordt nergens ge
sproken. Doch dit. is van onderge
schikt belang en door een kleine
wetswijziging to verhelpen.
Maar ook werd reeds de aandacht
gevestigd op het enorme tan tal
vonisseii, dat do Kantonrechter
inzake stemplicht-overtreding moest
wijzen, soms pas maanden na de
overtreding. Tn dezen toch in justi
tieel opzicht reeds veel bewogen tijd,
werd een massa tiid, moeite en nauier
besteed aan de berechting van deze
beuzelzaken. Daarom werd reeds in
overweging gegeven om vooral die
berechting eenvoudiger en sneller tc
msken. Hetwelk ook door een wets
ontwerp, hoewel met meer moeite,
we| is te bereiken.
Het voorloopig talen van den stem
plicht is echter niet te wiïten aan de
genoemde redactiefout, en evenmin
aan de gebrekkige berechting. Het fa
len zit in bet k a t akler van den
stemplicht als zoodanig. De stemplicht
behoort tot die zooeven genoemde ver
plichtingen, die bar weinig sympathie
vinden bij de bevolking, welker nako
ming dus vooruit gehandicapt is,
waarop voorts geen zware straf ge
steld is en die dooi' lang niet iedereen
gemakkelijk is te vervullen.
In aanmerking genomen deze zwak
ke punten, zijn de volgende genees-
ni i il d e 1 e n toe tc passen: de straf
zwaarder maken, de sympathie op
wekken, de vervulling vergen aak ke-1
Ic'easfilll^tora
DE GESCHIEDENIS VAN DEN
VOORVADER VAN DEN ROODEN
PIMPERNEL,
door
BARONESSE ORCZY,
75)
Ilt wilde, dat ik je die schande
besparen kon, zei Stoutenburg die
zich onmiddellijk hersteld had,
omdat ge toch morgen naai- de galg
gaat.. Maar ik wil niet., ging hij
voort zich lol Gilda wendend, dat
ge denkt, dat ik u iets weiger zonder
or grond voor te liebbeai. Vóór ge
nog eens voor dien schurk pleit,
moet gc weten, dat hij op tiJlc moge
lijke manieren geprobeerd heeft, de
schuld op je broeder te werpen.
Op Nicolaes! riep Gilda uil.
Dot geloof ik niet. Nog geen oogen
ous geleden heeft hij hem schoonge-
wasschcn van schuld.
--Dat hoeft hij gedaan omdat ik
net bewijs heb, dat hij het probeerde.
Hel bewijs'? Wat bedoelt go?
-- Toen mijn mannen dezen kerel
güicruvond gevangen namen, von
den zij een stuk op hem. dal den
schijn moest hebben aisof het door
Nicolaes geschreven was, en waarbij
aan deeen schurk een bekroning be
loofd werd als hij je uit Haarlem
wegvoerde.
lie ai stuk? zei ze zacEf. Ge-
teekend door Nicolaes?
ik herhaal, het is schandelijk
bedirog. We kennen allen Nicolaes'
handteekening en konden dadelijk
zien, dat deze was nagemaakt. Toch
maakte de man er gebruik van, hij
wist en- geld op te krijgen want be
halve de juweel en, die hij je ontsto
len heeft, vonden we nog verschei
dene honderden guldens. Leugenaar,
dilef! schreeuwde hij. In Holland
worden zulke boeven geradbraakt.
De galg is nog een zachte straf voor
zulk gespuis.
Uit zijn wambuis haalde hij nu het
document, te voorschijn, dat Nioolaes
geheime onderteekening droeg.
Hij reikte het Gilda over terwijl de
gevangene de kamer deed daveren
van zijn lach.
Uitstekend bedacht, heer, riep
hij vroolijk. U verdient uw zaak
te winnen.
Intusschen durfde Gilda. die bleek
en ontdaan niet wist wat zij moest
ge too ven, het stuk ternauwernood
aanraken.
Ze zag, dat er oen stuk afgescheurd
was, maar den inhoud kon men nog
duidelijk .'ezen, ook de onderteako-
ning: „Zwarte Kato" met don drie
hoek er boven.
Ze keek er naar met een menge
ling van vrees on afkeer-. Zwarte
Kato was de naam van de tulp, die
haar vader gekweekt had; de zwarte
driehoek w;is een teeken, dat het
huis 15 create yn dikwijüs gebruikte.
O God, heb medelijden met mij,
ba<l zij in stilte. Wat beduidt, toch
al dit bedrog?
Ze keek van den een en man naar
den anderen. Do hoer van Stouten
burg keek haar somber aam met ru&-
telooze oogen; de gevangene glim
lachte, cn toen liij liaan- verschrikten
blik opving, was het. alsof er iets
dix>evig6, tets medelijders In rijm
vroolijke oogen kwam.
Wat beduidt al dat bedrog?
vroeg ze zacht.
Het beduidt, viel Stoutenburg
ruw in, dat je eindelijk overtuigd
moet worden, dat deze-man je mede
lijden niet verdient. Dat stuk is nooit
door je broer geschreven en nooit
door hem onderteokend. Hij beeft je
bekend, dat hij geen medeplichtigen
had, dat hij niet betaald werd voor
zijn schurkestrcek; vraag hem maar
hoe dat stuk in zijn bezit is gekomen
en wie hem bet geld heeft gegeven,
dat hij bij zich had. Vraag hem om
het feit te aatkonneo, dal luj binnen
vierentwintig uur nadut hij de hand
op u gelegd had, weor ln Haariem
terug was om met je armen vader
te onderhandelen over je terugkeer
in Haarlem.
Hij hield op, hij stikte bijna in zijn
eigen welsprekendheid en de vlug
heid waarmee de woorden uit zijn
mond kwamen. Gilda keerde lang
zaarn haar hoofd naar den kant van
den gevangene en zag weer dien
Jicht-ironischen vroolijken blik.
Is dat alles waar, mijnheer?
vroeg ze.
Wat, mejonkvrouw?
Dat dit stuk waarbij men u geld
befloofd voor uw schandelijke daad,
valsch is?
Zijn hoogheid zegt het, klonk liet
kalme antwoord. U zult. wel weten
of u hem geJooven kunt,
Maar is dit niet mijn broeders
ondertcekening? vroeg ze; ao> wist
zelf niet hoe smeekend haar stem
klonk.
Dus is het stuk vaisch?
Laten we het daar maar op hou
den, mejonkvrouw. Het is valsch.
Een zucht van verlichting ontsnap
te Stoutenburg. Ofschoon hij wist,
dat de man geen bewijzen nad als
hij Nicolaes wilde aanklagen was
deze bekentenis hem tocli uiterst
welkom.
Langzaam draaide de gevangene
zijn hoofd om en keek zijn zegevie
renden vijand aan.
Weer hcerschte er stilte in de ka
mer. Langzaam liepen de tranen
Langs Giida's wangen. Ze had zelf
niet kunnen zoggen waarom ze schrei,
do. Hot bceid van haai' broeder stond
duidelijk voor baar, volkomen on
schuldig was hij dus en de schurk
had zelf bekend, dat hij een leuge
naar, eon vervalscher, een dief was.
En de lieer van Stoutenburg was
t,rouw en eerlijk geweest, en toch
was het Gilda alsof baar- hart zou
breken van verdriet.
De heer van Stoutenburg verbrak
de pijnlijke stilte.
Ben je nu tevreden, Gild»? vroeg
hij toeder.
Ik ben blijde, zei ze zacht, dat
ten minste noch mijn broeder noch
u in de zaak betrokken waart.
Zij vermijtlde het den gevangene
aan te zien. Zc voelde meer dan zij
zag. dat zijn oogen spotachtig lach
ten Ze kreeg een gevoel, dat ze iets
vriendelijks tegen htm zeggen moest,
maar juist klonk Stoutenburg's stem
ongeduldig:
Kan ik den kerel nu wegzenden?
Jan staat buiten op mijn ardors te
wachten.
Ja, roep Jan maar. zei zij stijf
De schurk is gebonden, zei h
loozenkaa, welke aan de werklooze le
den waarborg', gedureoide hoogstens 6
weken der maanden December. Ja
nuari, Februari en Maart een uitkee-
Xing van 70 pet. van het loon toi een
maximum van fl.60 per dag. De losse
arbeiders betalen daarvoor een contri
butie van 20 cerrt, de vaste werklieden,
die in het geheel niet, of hoogst zel
den werkloos worden, nog 8 cent per
week. Rijk cn bij de Rijkswerk loos
heidsverzekering aangesloten gemeen
ten betalen per lid en per week te za-
m..n dezelfde bijdragen. Ofschoon de
arbeider» anders eenst 6 maanden
gecontribueerd moeten hebben, vóór
dat recht op uitkeert ng bestaat, zal
dit jaar, bij-uitzondering, in verband
met opheffing van de steuncomité'#
Van die betaling worden afgeweken.
Alle arbeiders, die voor 1 December
a.6. als leden tot 'n bond met 'n werk-
loozenkas toetreden, zullen nog dezen
winter werkloozenuitkeering ontvan
gen. Waar nu de georganiseerde
plattelandsarbeiders loonen, te willen
offeren* voor de verzekering tegen
werkloosheid .willen we hopen, dat
alle gemeentebesturen in het welbe
grepen algemeen maatschappelijk be
lang krach'dadig zullen medewerken
door aansluiting bij den Rijkswerk
loozendienst.
Het blijkt, dat niet alle gemeentebö-
sturen daarvan doordrongen zijn Im
mers van de circa 1100 gemeenteleden
•in ons land zijn nog ongeveer 350
gemeenten, en meest alle van het plat
teland, niet aangesloten.
Dat zij zioh spoedig mogen aan
sluiten!
U, mijnheer de Redacteur, dan
kend voor de opneming,
NamenB het hoofdbestuur van
den Nederlandschen Bond van Ar
beiders in het Landbouw-, Tuinbouw-
en Zuivelbedrijf;
J. HILGENGA,
Secretaris
Leeuwarden, Nov. 1&19.
Nlsnwa Uitgaven.
De Kanaalvereeniging ,.De Geldcr-
sche Vallei" heeft uitgegeven een
voorloopig ontwerp voor een groot
scheepvaartkanaai ter verbinding
van Amsterdam met den onverdee'-
den Rijn door de „Geldersche Val
lei". Bij de duidelijke kaarten, door
sneden enz. behoort een uitvoerige
toelichting en koetenberekening.
Bij Nijgh en van Ditmar's Uitge
versmaatschappij te Rotterdam is
verschenen: ,,A Dutchman's Remin
der" by R. Groeninx van Zoelen. Jn
dit in het Engelsch geschreven en
royaal uitgegeven geschrift behan
delt de schrijver de Nederlandsch
Belgische kwestie.
De schrijver gevoelt sympathie voor
de Vlamingen, maar hij waarschuwt
tegem een vereeniging van Nederland
en Vlaanderenland
De „Vegetarische Bode" geeft ver
slag van het feest op 29 October hier
ter stede gevierd, ter gelegenheid van
het 20-jarig bestaan der adf. Haar
lem Vom den Nedcrtl. Vegelariors-
bond. Uit liet. tijdschrift ,,In en om
de woning"' is een artikel over hanig,
van mevr. A. S, TydcmanVer
schoor, overgenomen.
De Vereemiiging „Handelsrecht'te
Rotterdam, heeft een geschriftje uit
gegeven over koopmansboeken, waar
in verschillende wettelijke bepalin
gen, aan welke de koopman zich on
derwerpen moet, gecriti^eerd wor
den.
Door de Ned. Vereen ..Landverhui
zing" wordt met medewerking vun
de Nederl. Zuid-Afrikaan&che V'erce-
niging uitgegeven: ,,De Unie van
Zuid-A/rik ai'. Het werkje, waarbij
een Overzicht»- en Spoorwegkaart
van Zuid-Afrika gevoegd is. bevat in
lichtingen en wenken voor lien, die
over landverhuizing denken.
Bij W. L. en J. JJrussc's Uitge
versmaatschappij te Rotterdam, die
reeds vele uitgaven op het gebied van
lichamelijke opvoeding bezorgde,
heeft het licht gezien: ..Handleiding
voor het boksen* door J. Siuy,
leer aar aan de gymnastiek- en sport
school der KoninkL Marine.
De uitvoerige handleiding geeft
eerst een overzicht van de verschil
lende boksbewegingen en aanvallen,
behandelt daarna het vecht- en wed
strijd boksen, om dan beschouwingen
te geven over het onderwijs in het
boksen.
bi een apart omslag zijn bijgevoegd
38 afbeeldingen naar fotografieën,
die verschillende standen laten zien
Bij Gebrs. J. en H. van Lahgenhuysea
te 's-Gravenhage, is verschenen het ver
slag van hei Rijkslandbouwproefstatioa
tc Maastricht, loopende over hei tijd
vak van i Juni 191S tot 1 Juni 1919.
naar de deur gaande. Ge hoeft
niet bang te zijn.
Ik ben niet bang. zei ze een
voudig.
Stoutenburg verliet de kamer cji
buiten hoorde men zijn harde stem,
die Jan riep.
Een oogenblik was Gilda alleen
voor den derden keer nu roet den
man, dien ze sterker haatte dan ze
ooit een levend wezen geliaat had.
Ze herinnerde zich hoe zo gisteravond
ook te Leiden den lus; niet had kun
nen weerstaan om hem te kwetsen.
Maar nu voelde zij die begeerte niet
t eer. Het lot luid hem zwaar ge
noeg getroffen. Daar stond hij voor
haar zóó vernederd, beschuldigd van
de meest lage misdaden.
E11 ondanks die vernedering had
hij toch iets groots en machtigs. Al
waren zijn handen gelronden op zijn
rug, zijn breedic borst was niet in
gezonken. Hij stond recht als een
kaurs, het hoofd achterover en met
een glimlach van triomf op zijn ge
laaL
Wordt vervolgd).
