Hygiënisch opgevoed
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 24 .A.-.UARI 920 LERD2 BLAD
üuibrleR voor Vrouwen.
EEN GROOVE VELüTOCHT NA
EN OORLOC.
Wat tk iitauii ui ecu i uuscll tiji.-*
schrift gelezen hob en ook reedt, hoor c
LesproKen uoor personen die der zaiie
kundig zijn, leek uuj belangrijk g*
ïioeg oin er een kiein uittreksel van te
geven.
De georganiseerde strijd, waar he;
hier cwn gaat, is de campagne tegen
de tuberculose, en we', speciaal in
Klankrijk. Het blijkt, dat de zoo ge
vreesde ziekte daar or.t2etleude ver
woestingen aanricht en veel meer
sJachUMfens opelscht dan de oorlog,
voigens de statistieken drie maa
meer dan in d. laatste krijgperiode.
En daar deze toestand reeds vóór den
oorlog heel slecht was, is het er nu
natuurlijk niot beter op geworden,
door allerlei ontberingen en onder
voeding ,In eigen huid en in de ge
vangenkampen geleden. Maar er b_-
staal geen reden waarom de sterfte in
1' rainujjK zooveel grooter moet zijn
dun in Engeland, tegenover 21 Fran-
Beiien, die aan tuberculose bezwijken,
slaan slechts 13 Euge.schen. Uit inoet
zijn oorzaak hebben in s.echtere huis*
vesung en bedrijven, maar ook in
miiudere zorg voor hygiëne en reit
heiu. Het artikel, waarop ik de aan-
daclit wil vestigen is van een Amtu-
kaanschan professor uit Boston, die,
werkende aan liet lloode Kruis, zich
geroepen 1 leeft gevoeld, den strijd in
Frankrijk aan te binden op dezelfde
wijze a.s tanks in Amerika met goede
resu.laten is gedaan.
Hij' verhaalt hoe in .Amerika in 3G
staten dc aangifte van tuberculose-
Beva len verplichtend is, waardoor 't
percentage reeds aanmerkelijk dar.'-
de, zoodat men berekent dat over
eenige jaren het sterftecijfer tot op de
he.lt genaaid zal zijn. Ue grootste
kracht schijnt daar geconcentreerd te
worden op het opkomende geslacht en
als één der bestrijdingsmiddelen geeft
hij een beschrijving van do sclio.en
voor tuberculeuss kinderen. Op de
plaTitjes zien we dan klassen afge
beeld, waar do kinderen in lokalen
zitten te werken niet alle ramen ge
opend, waar kinderen en onderw,-
zeres zitten met dikke mantels en mat I
sen op. Eclit Amerikaansch zijn deze
scholen grootendoels dakscholen,
waar men waarschijnlijk de meest©
frissciie lucht kan krijgen. Maar ook
is cr een aardig plaatje van een lees
les, waar alle kinderen met hun ho -
ken, in een tuin staan, terwijl de on
derwijzeres. warm aangekleed, der'
les in de vrije natuur geeft. Niet a -
leen verwacht men van de buiten
lucht goede resultaten, maar rtoorda'
de O..U-C1I aan u.le kanten ramen heb
ben, uie licht en ,i toelaten, on-
dervuiuen de kinm ,i ook geen be
zwaar van het vermijt' van velen in
één ruimte.
Natuurlijk is dat nog lang zoo doe.'
trclfcnd met als dc vooral ui Uuitscl.»
land zoo populaire bosclischo.cn, die
ook hij ous beginnen te komen, ik
denk aan de schoo. in Ucn Haag, die
men inpiaats van bosch-school maar
duit «-school zou willen noemen. Maai
het een kan 't ander aanvullen. En
daar men in vele streken van Europa
in whiter* en regentijd moeilijk g -•
heel builen schooi kaiiliouden,zou men
wel kunnen overwegen of deze ove -
dekte maar luchtige dakscholen ooi:
hi ons klimaat niet een goede oplos
sing zouden zijn.
De Amerikaansch© professor somt
dan op wat er reeds vóór den oorlog
in Frankrijk gedaan werd ter be
strijding van liet kwaad; men was op
den goeden weg, maar in December
1913 telde het Fransche rapport dei'
'anti- fivbetrcutoso strijders toch pas
hel. getal van 46 consultatiebureau?;
>vaarvan 28 te Parijs en 18 in de ov
rige departementen.Op hetzelfde tiji -
stip kan mr. Delbrück, minister van
huiteniandsohe zaken in Duitschland,
jnet rechtmatigen trots verklaren dal
hel rijk over 1500 bureaiux beschikt.
Cijfers, die spreken, nietwaar? Sinti
dien schijnt er ook op hot platte land
hard gewerkt t© zijn, maar het kwaad
overtrof den goeden wi., en zooals ik
reeds zeide, de zwakken en licht"! -
hercuieusen, die uit den oorlog kw. -
men verspreidden de ziektekiemen op
geweldige wijze. Daar moet men dan
nog bij rekenen de over
matige vermeerdering der oorlogst -
brieken, waard ooi meer dan oo t de
bevolking naar de groote fabrieks-
cenira trok; het siit'.e sloopende werk
van hel alcoholisme, dat het bed
spreidt voor de tering. En eindelijk de
onwetendheid der menigle, d'e Oo.-
zaak ia van de onverschilligheid te
genover het gevaar, dat meer slacht
offers eischt d&n alle besmettelijke
ziekten te zomen. Voordat dus het
geheel volk doordrongen is van
de noodzakelijkheid om dezeu strijd
aan te binden, heeft Amerika beg:
pen, dat het zonder langer dralen
mee moest helpen in den ooric^j tegen
de tuberculose, tegen een vijand,
meer te vreezen dan de ooriogstegen
stander.
Na opgemaakte rapporten en voot-
werkzaatnheden landde in Juli 1917
de „Arnejikaansche Commissie ter
bestrijding der tuberculose in Frank
rijk" met dr. Livingston ïarrand.
voorzitter van do Universiteit van Co
lorado, één der grootste mannen op
wetenschappe.iju gebied in Amerika,
/ij kwamen aan het Fransche voik
met Iets leer enwat het evengoed, Ja
misschien wetenschappelijk beter
kende clan zij (zoo zeggen zij),zij kwa
men eenvoudig vragen om :n gedcc-
van dezen te snel groeienden last
op hun schouders te nemen, ze kwa
men hun moreele en praclisclie hu.p
aanbieden, en daarbij de ondervin
ding in 20 jaar opgedaan, een onder
vinding, die op vruchtbare resulta
ten kon wijzen, door toepassing der
Amerikaansohe methodes. In Am ei -
ka is het gelukt, om in de groote ste
den Nc*v.«*i'ork, Boston, Philadelphia,
voornamelijk door het toepassen van
praclischc hygiënische middelen, die
voor een ieder bereikbaar zijn, het
Sterftecijfer der tuberculose tot op de
helft terug te brengen.. Natuurlijk
werdén ook de zieken verzorgd, maai
vooral zocht men zijn kracht -in de
voorbehoedende geneeswijze en daar
om moet men het volk, voor zoover
net onkundig en onverschillig is, de
ziekte doen kennen, het gevaar doen
beseffen, juist omdat het onzichtbaar
is, en hoe men zich uit zijn greep kan
verlossen. Men moet het ieeren
waarde te hechten aan reinheid,
Iiis6che lucht en zonneschijnen aan
eerbied voor eigen gezondheid. Dao -
voor is een intensieve propaganda to.
in de 'kleinste provincieplaatsjes noo-
dig, en conaultatidrareaux, ook niet
alleen in de steden maar over het
liee'.e land.
Op echt Amerikaansohe wijze is <1 -
ze campagne groot opgezet, gehec-
Frankrijk verdeeld in secties, waar.
met de hulp der Fransche depart -
mentale comité's en met de hulp v;u
net AmenkaonscLie Roode Kruis, gi-'
werkt wordL
Hoe dit werk geschiedt, ie voor ons
niu üiiiöl zoo n openbaring, want de
inrichting van GönsultatietoUreuux en
het propaganda werk door bezockzua-
i.ers is geheel hetzelfde als ü.j onze
Hollandsolie organisatie. Waar ik
meer de aandacht op wil vestigen is
dit, hoe een bevriend volk ln zoo k0»«
ten tijd deze prachtige en practischc
organisatie wist in het leven te roe
pen. Laai ons niet vergeten, dat zij
zelf dade'.ijk beseffen, hoe zij hun
methodes moesten aanpassen aan de
Fransdie zeden en gewoonten en hoe
het voor de toekomst niets bete
kende of eenige vreemde doktoren en
Roode Kruiszusters, in het geteisterde
land werkten, maar dat men een an
der volk moest opvoeden, en voor de
propaganda Fransche vrouwen moest
ree ruteer en. Het. Amcrikaansche com -
té nam daarom de kosten op zich van
liet Onderwijs der bezoek-zusters in
drie scholen te Parijs en te Bordeaux,
i.n het geheel, schrijven zij, hebben wii
studiebeurzen aan een en zestig 4>r-
zoökzueters verschaft, die onder dc
'leiding een-er Amerikaansohe staan,
en in de reeds geslichte consultatie
bureau* gaan- werken, maar ook
vooral naar het platte land gaan.
Meer dan 1750 films werden vertoond
waarbij propagandistische lezingen
werden gehouden en het comité heeft
juist hiermede een enthousiast- gehoor
op alle mogelijke plaatsen bereikt Dit
is dunkt mij, voor de zoovee'ste maal
een bevestiging van de be
wering dat do film ais prop;
gandamiddel niet te versmaden ts. Nn
we eenmaal voor het feit sfaen. dnt
het groote publiek gaarne der; film
gaal zien, moeten wij hiervan partij
trekken en op het doek vertoonen wai
aan de groote massa duidelijk moei
worden gemaakt.
Ik eindig deze beschouwing over
hei werk der commissie tot bestrij
ding der tuberculose ln Frankrijk,
met de woorden die zij zelf ondei
haar verslag plaatst: „Alles wat wij
voor u doen, daar zijn wij. Ameri
kanen .volkomen van bewust, - is,dai
wij slechts teruggeven, wat wij vroe
ger van u hebben ontvangen.Wij hd -
ben slechts dezen wensch, n.l. dat dr
zwakke hulp, die wij verleerden bij den
an.ti"fcnbercu].c®estrijd in Frankrijk,
vruchtbare resultaten moge hebben."
Geeft een werk als dtt. zoo groot en
flink aangeipakt, naet de hoop, dat er
eens een tijd zal koimen, dat het ééne
volk het andere niet meer te hulp za
komen om oorlog te voeren, maar
dat men elkaar te hulp zal snellen en
met alle moreele en financieel
krachten zal bijstaan, wanneer dr
zwakkere groote rampen, of onde -
■mijnende volksziekten niet tijdig kan
overwinnen?
P. J. WILIJEKES MACDONALD—
REYNVA\v
De Amsterdamscho Montessorl-week.
Wat er ook na het eindigen van d-n
oorlog verminderd moge zijn, niet
het aantal cursussen, lez ngen en con
gressen. Toch wil ik met een enkel
woord de aandacht vestigen op de
„Mmv'cssori" week, die a.s Maandag
in Ams'erdam begint. Het gaat hier,
niet alleen om bewaarschool-belangen,
laat m.en dit toch goed begrijpen,
maar om een geheel nieuw inzicht in
het onderwijs in het algemeen. Men
moge het daar al of niet mee eens zirn,
vnn groot belang is het zeker. Niet
alleen voor de onderwijs-krarh'en,
maar voor iedereen d'e ©enigszins
over deze dingen nadenkt, die een op-
tossing zoekt en d'e niet wet te vin
der», en die wel betrn'pt, dat zooveel
al te gangbare gezegden en oordeel
veilingen over de nieuwe methode niet
geheel zuiver zijn.
I "it het lants'e Montessori Maand
blad neem ik een klein stukje over,
dat d'e beroemde vrouw zoo goed ty-
peer'. Het luidt als volgt: „Wie haar
wetenschappeliike boeken leest, ziet
welk een inspiratie zij ontleent aan
de deernis met haar mode-menschen;
diep voelt zij de ellende van het pro
letariaat. dat aan het mensch zijn nog
niet toe mag komen, maar ook
schrijnt haar gevoel door de wijze,
waarop hel leven in de knóp. in hei
kind gebroken wordt. En als de groo
te corzaak ziet zij niet. een gebrek aan
'lefde, ziet zij niet een gebrek aan
idealisme; met naar wetenschappslijk-
biologisclien kijk op hot leven ziet zij
als groote oorzaak de o n k u n d e."
En dan nog deze verklaring van
één der dames, die den Londenschen
cursus volgde; „V r ii h e i d staat
voor Dr. Montessori gelijk met-; vol-
'ediee zelfbeheensching. volkomen in-
nerhike ordening, absolute zelftucht'
Slechts hij is een vrij mensch, die
zichzelf kent en zijn eigen meester
is."
We kunnen natuurlijk niet allen de
lezingen in Amsterdam volgen, maar
in ieder geval vol belangstelling alles
lezen wat in dagbladen en tijdschrif
ten over deze zaak geschreven wordt.
P. J. WILLEKES MACDONALD—
REIINVAAN.
HET KIEZEN VAN KLEUREN.
Coed-gekleed-zijn. Kleu
ren, die do cenc wel, de an
dere niet staan. Het ge
bruik van doffe, hetdero en
felle tinten. Kleuren In
huis.
Wanneer er gesproken wordt over
iemand, die zich modern en me: smaak
kleedt, wordt er onwillekeurig het eerst
hierbij gedacht aan een elegant persoon
tje in een mantelcostuum net een nau-
wen rok en langen mantel, en een
klein coquet hoedje diep op hei hoofd
gezet. Of men stelt haar zich voor in een
tulen avondjaponnetje met wijd-uii-
staanden rok, nauwsluitend lijfje en
korte mouwtjes.
Maar de vrouw, die op deze manier
onze goedkeuring wegdraagt, heeft ook
nog aan iets geheel anders gedacht, toen
zij haar kleeren kocht of liet maken,
namelijk aan de kleuren die zij er voor
nemen zou de kleuren apart, en in com
binatie met elkaar.
En dat dit voor velen onzer nog een
groote moeilijkheid is, blijkt wel uit
het feit, dat sommige dames kleeren
dragen van mooie stof eo uitstekende
snii, maar waarvan de kleuren ons
onaangenaam aandoen.
Zeker, men kan natuurlijk eens een
ongelukkige keuze hebben, of er wordt
iets bij avondlicht gekocht, dat overdag
in kleur tegenvalt. Bovendien loopt men
de kans bijvoorbeeld bij het koopen van
een hoed, dat deze heel goed kleurt bij
den mantel, dien men aan heeftmaar
bij het thuiskomen blijkt, da: een andere
mantel er buitengewoon lcehjk bij staat.
En daar de meeste vrouwen zich, vooral
in den tegeawoordigen tijd, niet de
weelde kunnen veroorloven, zulk een
hoed dan ongebruikt in de kast te leg
gen, wordt hti gedragen, zelfs al hinde
ren de kleuren ons.
Ik heb eens iemand hooren beweren,
dat bet kiezen van kleuren bij elkaar
eigenlijk niet moeilijk was, wanneer men
maar zorgde altijd teere, ecnigszins vage
kleuren te nemen. Het is waar, dan pas
sen zij altijd wel goed bij elkaar, maai
bet gevolg is dan ook, dat er een saai
geheel ontstaat. En in ons land, met
zijn grauwe luchten eo sombere regenda
gen, behoeven toch werkelijk de kleuren
niet in overeenstemming ie zijn.
Het is niet ie verwonderen, wordt er
gezegd, dat de Hollanders ecnigszins
melancholiek van aard zijn het kli
maat leidt daartoe. Fn dat zal er dan ook
wei de oorzaak van wezen, dat de doffe
kleuren hier zooveel ingang gevonden
hebben. Dat er bij die zoogenaamde
„Libeny-tintcn" vaak prach'tge kleuren
zijn, zal niemand tegenspreken, maar zij
komen niet zoo zeer tot bun rechi bij
het doffe daglicht en den grijzen hemel.
Het ligt echter ook allerminst in mijn
bedoeling dc schelle kleuren veel aan ie
raden, maar de frissche tinten zijn hier
tocli zeker niet misplaatst.
Natuurlijk hangt het ook voor een
groot deel van de betreffende draagster
af, en dat is voor velen nog «eer eeu
groote moeilijkheid. Soms kan een kleur,
die wij door een ander zien dragen, ons
zeer bekoren, maar als wij ze zelf ne
men, blijkl ze ons niet te staan.
Blauw is een tint, die de mecsien wel
dragen kunnen en die men dan ook heel
veel ziet. Zeifs de Farijsahe mode geeft
za vaak aan en ze wordt door alle lan
den grif overgenomen.
Het is niet zoo erg onbegrijpelijk,
dat velen bekoord worden door kleuren,
die zij niet dragen kunnen. Iemand die
bleek ziet, zou wel een frissche kleur
willen hebben, en een ander klaagt da!
zij bij warmte of koude dadelijk zoo vuur
rood wordt en er dan zoo onaantrekke
lijk uitziet. Zoo is het met de meesien,
en daardoor worden de kleuren ook
vaak zoo verkeerd gekozen.
Over het algemeen is paars een moei
lijke lint en zijn er slechts enkelen, die
ei alles van dragen kunnen. Du hgt iü
hoofdzaak hierin, dat er .oo'n groot
verschil bestaat 'usschen btauw-paars
en rood-paars, een verschil da: iieel vaak
over het hoofd -vordt gezien. Men zou
kunnen zeggen, dat roodpaars geschikt
is voor haai, die een fris=>che kleur heb
ben, en dat de bieekeren zich er liever
niet aan moeten wagen.
lntusschcn doet zich toah voor ieder
steeds weer Jetclfde moeilijkheid voor,
en daarom zou ik willen aanraden koop
uw kleeren zooveel mogelijk cverdag,
en laat geen stoffen voor uzelf uit
zoekeu door een ander; dat geeft bijna
altijd aanleiding loi teleurstelling.
Het is iets merkwaardigs dal sommige
dames liet liefst kleuren dragen, die
hen nu juist het minst slaan. Zoo ken ik
een klein, bleek, elegant meisje, dat een
speciale voorliefde 'heeft voot bloeme-
tjespatronen van doffe, teere kleuren,
die haar nog veel öleeker maken. Zoo
iemand ziet er veel aantrekkelijker uit in
lichte, effen tinten, die de b'eekheid
van het gezicht het minst doen uitko-
Grooie dames «laan donkere kleuren
het best een dikke, groote vrouw lijkt
in lichte kleuren nog veel omvangrijker.
Slechts enkelen kunnen bepaald felle
kleuren diagen en dat zijn meest dè don
kere typen, cn verder natuurlijk <le
schoonheden deze nebben veel minder
moeite met het kiezen van kleeren. „Al
les staat haar", zegt men wel van zoo
iemand, en dat is meestal ook wel zoo.
Maat toch kunnen zij, die mioucr mei
schoonheid bedeeld zijn, er allerliefst uit
zien, wauneer zij zich maar wat moeite
er voor willen gioror.sicn. Zou men dar
overdreven ijdelheid willen noemen? De
genen, die er niet zonder eenige min
achting zoo over spreken, kijsen ook
met plezier naar een smaakvol gekleed
persoontje en het is voor ons eigen
gevoel toch wel aangenaam, wanneer
wij weten, da: wij er netjes gekleed uit
zien!
Diezelfde heldere kleuren zou men in
huis ook kunnen gebruiken, wanneer h> t
maar niet overdreven word:. En de
moderne huizen met hun lage verdiepiu-
gen zijn uitermate geschikt voor het
gchruik van helder-kieurigc, eenvuudige
gebruiksvoorwerpen en versieringen.
.Met flauwe, blauwe zuchten en een ster
ke zon worden wij biet niet geplaagd, cn
het giijze daglicht of he: waterige
winterzonnetje, die ons zelf en onze
huizen beschijnen, geven aan dc heldere
tinten een frischheid, die nooit onaan
genaam voor hei oog zal worden. Laat
u daarom niet verleiden om in den zo
mer bij steik zonlicht doffe kleuren te
kiezen het maakt de kamers bij sombei
weer donker en geeft uw huis iets kils
en ongezelligs.
E. E. PEEREBOOM.
door SIMON MOS.
Het gebeurde In een 6treek, waar
het landschap heuvel- en heideachttg
was.
Aan den hoofdweg en langs kron
kelende landwegen stonden, meest
versclioien tusschen hooge dennen.
hier en daar een enkele villa, eer
landliu:s;e of ii r— r-n j,
iukmatig v-rsjv vi en cv. n sj>oia
discb, als de rozijnen in een ooi lege
pudding. De bewoners waren, acne ei
in eenige familie relatie tot elkander
te staan, 'och zeer nauw aan elkaar
verwant, door de hoogst eigenaardige
levensopvattingen, welke zij ;n ui: si
';elegen oord in toepassing brachten.
Èr woonden daar van allerlei slag.
hartstochtelijke bewonderaars van dit
of dat: schilders in een kolonie ver
eenigd, die bet cubin'sme, impressio
nisme en poirvlilisme beoefenden, lief
hebbers van gemeenschappelijk grond
bezit; er toefden blootshoofd- en san
dalenloopere (de mannelijke Indivi
duen gewoonlijk met lange krullen, de
vrouwelijke met gemillimeterde ha
ren/ er waren booneters en andere we
reld-verbefera.) rs en ten slotte-zetel
den er ook li"den, die sterk voor de
hygiëne ijverden.
Maar hoewel dit, laatste een zeer
lofwaardig streven kan worden ge
noemd. wisten de beoefenaar© z'ch
niet voor overdrijving te hoeden en
vervielen zij in het ridicule, door de
gezondheidsmaatregelen tot in be
lachelijke consequenties door te voe-
liadden deze extremisten zich nu
beperkt tot hun eigen nauwe kringe
tje, dan had men bun uitmïddelpuji-
tigheden kunnen laten voor wat ze
waten, doch zooals meestentijd hel
geval is, trachten zulke uitersten,
hunne geprononceerde ideeën ook
aan anderen op te dringen, en daar
om hadden zij zich ingebeeld, dat ook
de omgeving van deze excentrieken,
de ingezetenen van het dorp, van hun
ne overtuiging doordrongen moesten
worden.
Daartoe was op initiatief van me
vrouw van der Klep een dames-comi-
lé opgericht, om dan, in de eerste
plaats voor de jeugd, te bevorderen:
„Hygiëne en lichamelijke opvoeding
of zooals tegenwoordig veelvuldig ge-
bruikelijk js, de H. E. L. O. genaamd-
De Helo-isten of de Helo-tjes. gelijk
de leden van liet dames-cczuiïé in den
regel door het dienstpersoneel be:i-
tela werden, kwumen geregeld bijeen,
om aan de hand van eigen genomen
maatregelen en opgedane ervarin
gen, voorschriften vast te stellen m
het belang van hygiëne en opvoeding
ten dienste van jeugdige dorpelingen-
Zoo waren zij op een zornerschen
achtermiddag weder vergaderd in den
huize „Hygiéa", de villa van de presi
dente. De gloeiend heete Julizon
stond nog hoog aan een strak- b 1 au wen
hemel en straalde een verzengenden
gloed op bosch en hei. zoodat onder de
naaldboonien een scherpe, aromati
sche geur hing van geroosterd dennen
hout, en boven de hei (aan ue achter
zijde der villa, door een opening in
het bosch, tot aan den horizon
zichtbaar) trilden de hittegolven, als
de wasem hoven een waterketel. De
ramen open, doch w ij d; zóó,
vergadering plaats had, waren zoowel
aan de voor. als aan de achterzijde
wijd geopend, waardoor een sterk©
tocht door de kamer waaide, zóó, dat
de paperassen van presidente en se
cretaresse met zware presse-papiers
oty de tafel moesten worden vastge
houden. Die wind woei evenzoo door
alle andere kamer in deze villa, want
nVtiid en overal stonden des zomers d"
ramen w ij d open, doch w ij d; zóó.
verklaarde mevrouw van der Klap.
kon er nooit sprake zijn van tocht-,
dan was het enkel frissche, versterken
de buitenlucht, die door het huis
gierde. Ln de slaapkamers bleven ook
'des winters, terwijl de vertrekken niin
mer verwarmd werden, dag en nachi
de ramen geopend, in den zomer war
relden dpor deze openraam-politiek
met de verkwikkende buitenlucht,
meestal dikke stofwolken me©, die
overal, sporen achterlieten, doch over
dit bezwaar stapte mevrouw van der
Kiep des te gemakkelijker heen, aan
gezien in alle kamers karpetten, tafel
klogden en gordijnen geweerd wer
den; de vloeren waren óf glad ge
boend met., was. óf in mindere ver
trekken geschilderd, terwijl bij avoiiü
of scherp zonlicht de ramen gesloten
werden met aan de buitenkant aan
gebrachte jalouzieën. Stofdeelen, wel
ke zich nu gezet hadden op vloeren,
tafels' of met. leer bek-feede stoelen,-
konden nu met water of vochtige doe
ken gemakkelijk worden weggenomen.
Er werd trouwens heel veel met watei
gewerkt in de villa Hygiéa. gefiltreerd
aan, daar men anders om drie tuil-
Hoen microben te verdelgen, wellicht
acht millioen bacillen zou hebben
verspreid. Men kon er dus gerust op
zijn, dat elk voorwerp in de villa Hy
giéa, absoluut bacterien-vrij was; kon
er daaromtrent nog eenige twijfelach
tigheid bestaan, uan waren er steeds
gummi-handschoenen voor iedere
Huisgenoot- of bezoeker ter beschik
king.
Doch feeeren wij, na deze afwijking
over he: interieur der villa, tot dé
vergaderde dames van „Helo" terug.
N'aOat de secretaresse, freule Caroli
na Teutenburg de notuien van de ro
uge vergauering had voorgelezen,
welke notulen, op een kleine aanmer
king' van mevrouw de Pruttelaere na.
aoor de aanwezige leden werden
goedgekeurd, begon de presidente een
uiteenzetting te geven van haar ver
was ei ueeJ zckci' van dat Letty m-
lingtosi geen li<) wasvan de club. Dus
was zo hier gebracht door Iiiida Tres-
sirigham. Maar hoe zag Hilda Tr«s-
ainghain er kans toe om een strengen
regel te ontwijken? Er moest een be
paalde reden voor zijn waarom dezo
uitzondering gemaakt werd. Maar
wie stond haar dat toe? En waarom?
Opeens begreep Avory het: Bartheie-
my had zijn toestemming gegeven.
Maar- om v - ;e reden had hij dat ge
daan?
Hij was van plan naar boven te
gaan en de verschillende kamers eens
door te kijken om te zien waar Hitaa
en Letty Ellington waren, en wat zc
uitvoerden, toen hij een nieuwe in
geving kreeg cn naai zijn hoekje te
rug ging. Hij wilde niet dat Letty
hem hier zag niet dat hij er bang
vooi' was om hier gezien te worden,
wam hij had al uan Marcia gezegd
dat hij lid was van de Amarant Club
en haai- verteld dat hij er kwam om
stof op te doen voor een tooneeüstuk
dat hij aan l schrijven was. Maar
hij wilde niets bederven door Letty
te laten merken dat er een vriend van
Marcia Ellington zoo vlak ln de buurt
was. Juist pp dat oogenhlik kwam er
Ai bediende in de kamer dien hij wel
eens meer voor boodschappen ge
bruikt had en dien hij altijd :u e
i looien gegeven had. 11 jj gal den mail
richtingen ©n gedvne ondcrvin-'ingen
•i h**. if--rp cn naakte omgeving
- lie! is mij on- i meer o gev&|-
•■11 i.': rif president na een ko ie
ïaibcëkenJns te hebben jjemnuk., dat
-v :j hi r nog zeer vee.' zuilen moeien
'o«P, eer onze principe» tot het volk
zullen zijn doorgedrongen ik zag
og tpricren, bijvoorbeeld, da; een
rei ntje-, van ongeveer acht-ja-
ligai» leeftijd, een ongeschilden appel
m zijn hand hebbend, dezen appel ln
•■en stoeiend oogenblik liet vallen,
waardoor gezegde appel eenige malen
over een stoffigen weg rolde
waarna meerb&doelde appel ten slotte
;n een goot lan?9 den we-g terecht
kwamin een goot,, zóó vol allerlei
ifval, en andere groezelige zelfstan
digheden, dat- de lucht, daarvan af
komstig. reeds in stast was mij te
doen walgen, ging de presidente met
afschuw voort, doch het bovenvermel
de jongentje liet zich, bij de plek ge
komen, waar de appel verdwenen was,
on z'n knieën vallensb-.k reso
luut z'n rechterhand cn arm in die
vuile substantiegrabbelde in 'ie
liotre ende, zwarte m-iesa, hipld eeu
oogenblik daarna, triomfantelijk den
appel omhooghij droogde hem
zoogenaamd, door hein even langs
z'n onsmakelijke pantalon te wrijven
cn zette er toen subiet z'n t- nden in...
U begrijpt! het was al=of ik dora
den grond ging Stelt u voor,
geachte dames, het aantal bacillen,
dat zich reeds kan bevinden op een
ongeschilde» appelvermeerderd
met eenige miilioenen bacteriën uit
die modderige bnggersloot
Maar als Lk even mag opmer
ken, viel mevrouw de Pruttelaere in,
u heeft toen toch voorkomen, dal, het
jonge tnensoh zich verder aan dezen
appel te buiten ging?
Natuurlijk lieve! antwoordde de
presidente, maar dit wilde Ik juist
de geachte vergadering meedee'en:
toen ik den jongen attent maakte
op de talruke broeinesten van para
sieten, welke zich voor kunnen doen
fn dergelijke onreine afvailoozingen,
lachte hij mij in m'n gezicht ui:
Stelt u voor, geachte vergadering, hij
lachte mij uit
Verschrikkelijk!Affreus!...
Abominabelé" klonk het dooreen.
Het zal altijd tol de uiterste
moeilijkheden blijven bchooren. sprak
mejuffrouw Van Leuteren, onze les
sen In hygiëne en wolvoegelijklieid
aan de tegenwoordige goneratiën de>-
zer dorpeLïngen voldoende duidelijk
te maken.
Zeer juist aangemerkt, mijn
lieve, antwoordde de presidente, den
kinderen moet dergelijke beschaving
reeds in de allerprilste jeugd worden
ingeprentMijn Wil.'.y en Joh tja
liehhe» de allerbeste hygiënische maat
regelen, als 't wane, gpelendcovijs
gedeerd
Ja, maar. zooale u w kinderen
zijn. viel de secretaresse poeslief in,
zoozullen er zich weinig in de om
geving bevinden.
Zeg maar in he: gehcele lana,
dikte mejuffrouw Van Leuteren die
omschrijving nog aai», het zijn wer
kelijk model -kinderen.
Feitelijk, ja!Dat zijn ze ook,
bevestigde in de volheid des harten
de presidente, ze zijn zoodanig opge
voed, dat zij zich nu reeds, op hun
leeftijd weten te behoeden voor alle
gevaren zonder eenig toezicht
zuilen zij toch steeds alle roorecluif-
„en der hygiëne in acht nemen
al hun dagelijksche verrichtingen en
bij hun spelen ja, ook bij hun
spelen Op 't oogenblik vermaken
zij zich in het grasveld achter de
villawaar ik ook een zandbak
heb doen inrichten
Eeri zandbak? Informeerde me
vrouw De Pruttelaere, terwijl het
vuje zand uit de natuur, de hei, zoo
in de onmiudellijke nabijheid is'
Maar, geachte mevrouw!Dit
zand is Loch altijd min of meer ver-
tBitireiwgd Kan althans \eron4-
reinigd zijn door allerlei omstan
digheden Men heelt nooit de over
tuiging, dat het absoluut inierccen--
vrij is Daarom heb ik eerst een
kuil laten graven van vier bij vier
ineteis, ïneeu ik, enfin, T kan ook vijf
Dij vijf z;jn daai wil 'k afwezen
til toen heb *k daar eenige kubieke
melerg beslist bacteriën-vrij zand Lu
laten storten en tóch men kan
nooit te voorzichtig zijn, geachte ver
gadering gaan de kinderen, na
■iet spe en ln dezen bak, weder subiet
liet bad in, terwijl in liet water een
desinfectiemiddel is gedaan.
Wat eein voorzorgen, wat een
aanhoudende attentie vergom toch fei
telijk onze kinderen; bracht mevrouw
Van Leuteren in het midden.
Ja, maar -t is noodzakelijk, lieve,
was het bescheid van de presidente,
schuilplaatsen voor ziektekiemen be
vinden zich overal
't Komt me voor, zei freule Van
Teulenburg, terwijl ze zag door het
raam in de richting van de hei. dafc
zich daar op den weg eenige haveloos
gekleede kinderen ophouden wel
licht zou nu theorie en praclijk sar
men kunnen gaan en wij onze les
sen dadelijk in toepassing brengen.
De presidente was opgestaan, nam
haar face-é-main en tuurde in de
aangeduide richting.
een teek en dat hij dichterbij moest
komen.
Ken je mevrouw Tressingham?
vroeg hij.
Mevrouw Tressingham jawel
maneer, antwoordde de man.
Zij ts ergens boven, zeide Avory
terwijl hij den man wat geld in ae
hand stopte.. Ga eens naar boven
en kijk eens heel rustig rond zon
der leven te maken en bom don
weer terug om mij te vertellen ai zij
alleen is
De man knikte dat hij he: begre
pen had en verdween. Na vijf minu
ten was hij terug Zij zit te sou-
pccren ine: een andere dame en met
meneer Barthelemy en meneer von
Roon, fluisterde hij. ln dat apnn
te hoekje, men eetwaar meneer
Banthelemy altijd zit.
Dank je, zeide Avory.
Hij bleef een heeien tijd in zijn
hoekje zitten tot hij dacht dat de vier
inensclien boven wel klaar zouden
zijn met soupeeren. Toen ging hij ue
trap op en heel voorzichtig, urn-niet
te laten merken dat hij aan het spion
neeren was, onderzocht hij alle ka
mers van de club. Hij vond noen
mevrouw Tressingham, noch me
vrouw Ellington, noch Bartheleniy»
noch von Roon. Zij waren er geen vac
allen, daarvan was hij overtuigd.
(Wordt vervolgd.)
k''euiliefon
De Amarant Club
-iet kngelscü van
J. S. FLETCHER.
25)
Een club waar we gaan soupee
ren? Maar is dat we! netjes?
Hilda lachte.
ees niet zoo dorn! zeide ze.
Natuurlijk is het netjes. Er is niets
op mijn club aan le merken. U zult
Br verscheidene deftige menschcn ont-
moelen. Het is er heel gezellig.
Letty aarzelde.
Wat zou George er van zeggen?
vroeg ze. U zoudt het misschien niet
zeggen, maai- George heeft erge ouder
welsche begrippen.
Weer lachte Hilda.
U gaat onder mijn geleide, zeide
ze. Als George er iets van zegt, zal ik
wel eens met hem pralen. Maar het
ia eigenlijk heel dom al zulke kleine
pretjes aan uw man te vertellen. On
zo mannen vertellen ons ook niet al"
los, «lat verzeker ik u. Zal ik u dan
maar komen halen om half zeven?
Letty vond het niet moeilijk dc-zc
vraag te beantwoorden het voor
uitzicht van een vrooiijken avond in
een schouwburg was veine te verlek*
zen boven alleen in dit groote huis te
blijven. En Hilda ging heen, zeker,
dat haar eerste stap gelukt was. Ze
stond even na te denken toen ze bui
ten was en reed toen regelrecht naar
een klein kantoor van Bartlielemy
waar hij en Von Roon altijd orn
twaalf uur 's middags wareu. Zij
vertelde hun precies wat er gebeuren
moest.
Begrijpt mij nu goed, zeide ze, ik
heb mijn rol gespeeld en ik zal er
mee voortgaan en gij moe! ook uw
rol spelen .Ik aa'. mevrouw Ellington
meebrengen naai- de club en wij zul
len met ons vieren soupeeren in dat
hoekje van de soupeerzaal waar u
wel meer zit, meneer Bartlhelemy en u
moet het ons zoo aangenaam mogelijk
maken. En na het souper, dat pi
cies om half twaalf moet beginnen,
Cöoet u voorstellen om in uw eigen
kamer wat te gaan spelen. U -moet
ons dat nieuwe spel uit Parijs loeren
en natuurlijk hebben we niet erg veel
geld hij ons en
F.n, om kort te gaan, lieve me
vrouw, viel Barthelemy haar ln de
rede, wat wilt u eigenlijk bereiken
De handteekeiniig van mevrouw
Ellington op een vel postpapier van
de club, antwoordde Hilda dadelijk.
Als ik dat heb kan ik weer verder
gaau.
Toen ging zij weer heen en Barthe
lemy ei: Von Roon spraken over haar
toen zij weg was. Zij zagen voldaan
en nieuwsgierig de gebeurtenissen
vnn dien avond tegemoet.
Dus ze wil dte handteekening ge
bruiken. zeide de oudste van de twee.
Maar op welke manier? Heb jij er
eenig- idee van?
Waarschijnlijk om die vrouw vol
doende in haar macht te krijgen, ant-
Yiuorddc Von Roon. Ik zug in de kran
ten dat Ellington op reis is voor de
regeering. lk zou zoo zeggen, dat hij
hè', niet erg pretiig zou vinden als
hij hoorde dat zijn vrouw te midder
nacht in de Amatanttiub gezien was.
Barthelemy trok zijn werkbrauwen
op.
Mooi zoo. Ze is een verstandige
vrouw, die mevrouw Tressingham, Ik
deuk dat we wel alles In orde zullen
kunnen maken zooals zij het wenscht.
Maar mevrouw Ellington, Ls die erg
onnooïel
Nogal heel erg, zou i'lc denken,
antwoordde Von Roon.
Dan zal ik me zoo vaderlijk mo
gelijk voordoen. En jij, mijn vriend?
Von Roon haalde dc schouders op.
Ben ik niet altijd een aardige
oudere broer? spotte hij. Bah we
zullen het er beat af brengen. Tot
vanavond dan.
Er waren maar weinig menschcn,
toen Hilda en haar sfachloffer dien
avond de Amarantclub binnen gin
gen. Maar één van die weinige men-
schen was Richard Avory. en eze zag
mevrouw Tressingham en mevrouw
Ellington binnenkomen en de aoupor-
zaal ingaan.
Hij ze-f kan niet gezien worden.
Toen hij hen in het oog kreeg zat hij
in het kamertje beneden inet een
gias in zijn hand en hij was zoo ver
baasd, dat hij den inhoud in een slok
leeg dronk cn er bijna in stikte
Goede genade! dacht hij, Letty
Ellington hier! lk zou nog eerder den
ouden »:epiien of mijn Marcia hier
verwachten. Wat zou er aan de hand
zijn
Hij was zoo overstuur door deze on
verwachte gebeurtenis, dat, hij een
nieuw glas bestelde en in een hoekje
ging zitten peinzen, wat dit alles wel
te beduiden had. Toen hij zijn glas
leeg had was hij langzamerhand zoo
nieuwsgierig geworden, dat hij zich
genoodzaakt voelde een onderzoek in
te gaan stellen waar de twee dames
eigenlijk waven. Eén ding vooral ver
baasde hem erg. Voigens de regels van
de Amarant uub mochten de leden
geen lnuoducé's meebrengen. Avory
