Hmheh Otn
stadsnieuws
VILRDE BLAD.
Zaterdag 8 Maart 1920
Brieven uit de Hofstad.
Eindelijk is hel aan de Hoogsche
politie gelullet het spoor te ontdekken
van de vele inbrekers die sinds maan
den de stad onveilig hebben gemaakt.
Het bleken er niet. minder dan twin
tig te zijn, die gezamenlijk een krach
tige organisatie vormden en met bij
zonder beleid en overleg, systema
tisch en tactvol hun bedrijf uitoefen
den.
Het treft vooral in de mededeeliu-
gen dde omtrent deze arrestaties zijn
gegeven, dat het weer grootendeels
oude bekenden van de justitie en po
litie zijn. Dat wil dus zeggen; lieden,
die al eerder in de gevangenis heb
ben vertoefd, doch op wie de verede
lende working vau deze paedagogi-
sobe instelling heeft gefaald. Vermoe
delijk zullen deze personen weer
eenige jaren 'worden blootgesteld aan
de heilzame toepassing van dit stel
sel om daarna spoedig weer ten too-
neele te verschijnen als oude beken
den van de polüie. In ons leeken-
onverstand zouden wij de vraag dur
ven opperen of hei, wanneer geble
ken is dat dergelijke individuen de
kennismaking mei de politie op prijs
schijnen te stellen, niet beter is te
komen tot een blijvende vriendschap
in'dien zin, dat de heeren voor onbe
paalde» tijd onder onmiddellijke' be
scherming van ome justitie kwamen.
Het denkbeeld is in één der Haag-
sohe bladen naar aanleiding van deze
arrestaties opgeworpen en het is
heuseh nïótl ltwaad het eens ernstig
te overwegen. Niemand ka.n er op
gesteld zifn dat tegenover dergelijke
georganiseerde bandieten op een
vriendelijks wij zo' wordt opgetreden
en zij na eenigen tijd weer in de ge
legenheid worden gesteld om hun
organiseerend lal ent, op de woningen
en bezittingen van Hagenaars bot te
vieren. Wij hebben erg veel respect
voor onze rechterlijke macht en voor 1
onze juristen en professoren in hel
strafrecht, maar het moet ons toch
van het hart, dat zij met hun allen
weinig vindingrijk zijn in het beden
ken van straffen voor recidivistiscbo
boeven. Uit onze jeugdjaren herinne
ren wij ons uit een der geliefde lees
boeken een verhaal van. eetn scheeps
dokter, die voor alle kwalen hel zelf
de middel gaf, namelijk zeewater
drinken. Aan dien eenzijdigen
scheepsdokter doen de juristen en
«rechtsgeleerden ons denken, die voor
alle gebreken" in het menschel ijk ka
rakter als universeel heelmiddel ge
vangenisstraf voorschrijven.
Van straffen gesproken, lot op ze
kere hoogte gaat- de strafrechter met
zijn tijd mede. Wie met hem in aan
raking is gekomen omdat hij zonder
licht reed of andere stoutigheden
uithaalde en daarvoor een boete
kreeg, kan tegenwoordig "die boete
ppr postwissel of 'per post-cheque
en giro betalen. Hef ia inderdaad
uiterst welwillend dat den overtreder
'een wandeling naar net belasting
kantoor wordt bespaard. Waarlijk,
de geachte he eren overtreders van de-
wet en dc verordening zullen deze
vriend el iitke tegemoetkoming op hoo-
gen nriis weten te stellen. Deze mo-
demiseering valt toe te juichen.
Zonderlinge opvattingen bestaan er
altijd nog bii sommige menschen, die
zich bekwaam achten om een be
stuurstaak te vervullen. Zoo was er
een Haagsch raadslid dat. censuur
wilde uitoefenen Op de lectuur die
a i n kiosken wordt verkocht. Wat een
idee! Men stelle zich voor dat dage
lijks een inspecteur van schrifturen
alle kiosken gaat doorsnuffelen of er
niet. iels aanwezig is, dat, voor dezen
of genen .jeugdigen argelooze gevaar
knji opleveren. Wie de pakhuizen
kent. die den naam kiosk «dragen, be
grijpt, dat. het totaal onmogelijk is
om een dergelijke controle uit te oefe
nen zonder het gebouwtje tijdelijk
geheel overhoop te halen. Eu dan al
tijd weer de oude vraag: wat is onge
schild en wat kan nog nel door den
beugel? Onlangs beeft, men bij het
proces over „Do Hel" van Barbusse
kunnen leeren, dal. het vrijwel onmo
gelijk is om zelfs maar in grove trek
ken aan te geven, wat wel en wat niet
zedebt-dervend is. En nu zal een
Haagseh raadslid dat eens even dage
lijks gaan vaststellen in eenige tien
tallen kiosken. Men moet maar naïef
zijn.
Raadsleden zijn wel eens naïeve
menschen. Zoo hebben zij zich nu
Avcer een plannetje laten aanpraten
dat straks zal blijken een heel duur
gevalletje Ie zijn. Op Scheveningen
staat, een afgedankte dectrïsche cen
trale, een log, lomp gebouw, dat fei
telijk tot niets meer nut is en dus voor
alles geschikt heel, te kunnen worden
als er eerst een flink bedrag aan ten-
koste is gelegd. Thans is de keuze
gevallen op 'een uitbouwing tot ten
toonstellingsgebouw. Het zal .pen aar-
k-'euilïetoxa'
De Amarant Club
Naar het Engelsch van
J. S. FLETCHER.
60)
Daar is hij, zeide King. Hij is
jullie ontsnapt, maar mij niet. Ik
hen met hem klaar. Hij is in zijn
verbeelding at eenmaal gedood; ne
men jullie hein nu maar mee en zorg
dat hij niet weer lovend op vrije voe
ten komt. De misdaad waar jullie
hem voor gevangen wilt nemen is
maar oen kleinigheid. Het is niets
vergeleken bij hel vreeselijke misdrijf
waaraan ik zal bewijzen dat hij
Bchuldig is.
- Neen? riep een van dc mennen
uit. Wat. is dat dan'?
Moord, antwoordde Iifng.
Moord!
HOOFDSTUK XXXVI.
Heteiude.
Heel Londen was dol van opwin
ding dien ochtend. Dc verslaggevers
,aïge duit Kosten 'êêr hel daarvoor
bruikbaar is en1 de wethouder hoopte
dat het bij de raming zal blij ven. Nu,
dat laatste gelooft natuurlijk geen
sterveling, want bij een raming is
zoo iets nog nooit gebleven. Herinne
ren we ons nog maar eena de vörbou-
wing van den Koninkl. Schouwburg,
die het dubbele van de raming heeft
gekost en misschien nog wel meer
dan dat. Het vali te voorzien dat dit
nieuwe tentwnsteipingsgehouw weer
een jaarlijksch stropje voor dc ge
meente wordt. Men zal dat wel weten
te beman telen door het kapitaal diat
in hel; gebouw zit, rustigjes niet mede
te tellen, zoodat alleen- de onkosten
tegenover dc baten worden gesteld.
Een vorige maal deelden we mede,
d-al de gemeentelijke woningbouw
wordt stopgezet ómdat de verhoogde
ioonen de voortzetting onmogelijk
mals en-. Het blijkt nu zóó te zijn, dat
de aannemers wenschen, dat de ge
meente op zich zal nemen om de aan-
neeansom te vorhoogen wanneer de
loonen soms verhoogd moeten wor
den. Dat zou dus hierop neerkomen,
dat do gemeente verplicht zou zijn
onbeperkt alle looncischen in te wil
ligen, die er gesteld worden. Eindelijk
is dan toch eens een grens bereikt
waarbij het- gemeentebestuur een „tot
hiertoe en niet verder" uitspreekt.
Het werd inderdaad' -moer dan tijd.
Natuurlijk zal nu een &ccoord worden
getroffen, dat naar we hopen- een
stevig accoord zal zijn.
HAGENAAR.
De ridder Kanihert
door
SIMON MOSi
In een afgelegen hoekje van ons land
verhief zich, in de nabijheid van een
nietig stadje, een ridderslot, een der al
oude burchten uit de middeleeuwen, nog
hecht en sterk, met torens en transen en
een diepe slotgracht er om heen; de bui
tenmuren bovendien voorzien van sohiet-
gateu, kanteelen en ijzeren pinnen, om
tegen overklimming -beveiligd te zijn.
Dit was het voorvaderlijk kasteel vau
den ridder Kunibert, die in de geschie
denis als kloek en manhaftig en als zeer
dapper bekend stond, en schier altijd
met zijn nageburen in oorlo-g was. Hij
daagde menigen ridder in het krijt, zoo
dat hol slot meermalen belegerd werd,
waarvan de sporeD nog hier en daar
merkbaar waren, doch altijd was hij in
slaat geweest een vijandelijk leger voor
zijn muren op te houden. Het kasteel had
in den loop der eeuwen wel eenigszins
van den bekenden tand des tijcis tc lij
den gehad, doch in de laatste jaren was
hei geheel gerestaureerd en in orde ge
houden, en bleek het een attractie voor
landgenoot eai vreemdeling, die het klei
ne dorp in deze streek bezochten. Een
oudheidkundige was lot slotvoogd over
dit kasteel benoemd, en voor hem was
een der ridderzalen zoodanig ingericht,
dat die hem rot verblijf kon dienen. Maat
aangezien de slotvoogd niet permanent
aanwezig behoefde te zijn, was voor al
gemeen toezicht een bewaarder aange
steld en wel de brugwachter Brasem, die
•belast was met het bedienen van de
brug over het kanaal, en als vergoeding
voor zijn diensten, op het slot gratis al
daar eenige kamers mocht bewonen.
Daar evenwel de brugwachter hel groot
ste gedeelte van den dag niet op 'het kas
teel aanwezig was, namen zijn vrouw en
dochters meestal de taak waar, om bij.
bezoek van eenvoudige dorpelingen en
landgenooten, die bezoekers-rond te lei
den en dc historische bijzonderheden van
den burcht aan hen bekend te maken.
Het was in den tijd der jaarlijksche va
cantia», dat geregeld in het kanaal, bij
de brug van Brasem, kwam visschen de
zoon van een voornaam ingezetene, een
student, die meestal in de plaats zijner
familie dc vacantie doorbracht en dan
ook zeer goed -bij den brugwachter be
kend was, daar deze den student ge
woonlijk hielp bij de visscherijbenoo-
digdheden, hem van kleine vischjes voor
zag om op baars te visschen enz.-
Op een schoonen zomerdag, toen de
student weer op dc palen van dc be
schoeiing, nevens de brug zat,' en z'n
aas in het water had laten zinken, kjvam
de brugwachter een praatje maken, en
toen vertelde hij, met zeer verblijd ge
zicht, dat-ie den volgenden dag, „bij le
ven en welwezen", vijftig jaar mei z'n
vrouw in den ech' verbonden zou zijn.
dat-ie den heelen dag vrü-af had en dat
meneer maar niet op hem moest reke
nen, morgen. Dc kinderen wilden er een
bijzonder feest van makende groote
zaal in het slot werd tot feestzaal inge
richt, er was muziek besteld en er zou
braaf pret gemaakt worden, want cr wa
ren heel wat familieleden, vrienden en
kennissen genoodigd.
As meneer zinnigheid had, zcide
hij, om ook op het feest te komme, dan
zou-die hartelijk welkom zijn!.... Der
was ruimte gen-ogt en van alles in over
vloed!
Topt zei de student, die wel van 'n
pretje hield en in dit gat best wat aflei
ding gébruiken kon, dat neem ik aan.,
het zal me zeer aangenaam zijn u beiden
bekomen geluk wen-schen!
Da's dan afgesproken! zei dc brug
wachter, die zich verwijderde, om de
brug open te draaien voor ecu schipper,
die al eenige malen „Bru-hoóóó!" had
geroepen.
Den volgenden avond ging de student,
keurig gekleed, op weg naar bet kas
teel. Hij rookte met zichtbaar genoegen
een sigaret en neuriede van tijd tot tüd
een bekend operette-melodietjehij voel- 1
der couranten waren lieelemaal niet
naar bed geweest; op de leant,oren
was men voortdurend clruk bezig; de
mraeliilnee ©Honden goetn oog'erbMJk
stil; de zetter© zetten steeds maar
weer nieuwe copy die ademlooze ver
slaggever© en speciale corresponden
ten op liet kantoor brachten. Nieuwe
edities, extra oplagen, bul!etuis wer
den voortdurend door- de drukkerijen
afgeleverd, op karren geladen en
overal door de stad verspreid. Aan
liet ontbijt wist iedereen dat er een
groot complot bestond. Men wiet al
dat iemand kans had gezaieai om een
zeer belangrijk geheim document
waarin zeer uitgebreide vloot,plannen
stonden, te stelen; men wiet al dat
de inhoud vau dit document verraden
was aan 'n Duitsche krant en dat- er
d'en voriggn dag een ventaling van
gepubliceerd was. Maar men wist nog
niet wje dc dieven waren. Nu wist
men het tenminste men wist nu
evenveel als de kranten. En het pu
bliek verslond dc berichten en ver
baasde er ziol) over dat zoo iets kon
gebeuren. En enkelen lieten zelfs hun
ontbijt, in den steek en renden naar
het politiebureau in de Böwstiraat in
die hoop er een glimp 1e zien van de
misdadigers, wier geknoei bijna een
Europecschen oorlog veroorzaakt-
c!e zSch" prettig gestemd in het behaaglijk'
vooruitzicht een gezelligen avond tc ge-
moet te gaan. Hij kende slechts weini
ge van de feestvierenden, doch dat deed
er minder toe, hij zou er zich wd spoe
dig thuis gevoelen.
Het was een prachtige zomeravond de
maan bescheen reeds het slapende land
schap en de knotwilgen langs den sloot
kant gooiden grillige schaduwen op den
weg.
In dc verte doemde het kasteel op; dc
torens eu kauteelen silhouctteerden te
gen den staalblauwe» avondhemelgeen
enkele lichtstraal drong door de met
tralies voorziene vensters naar buiten.
Rechts, ten Zuiden, verhief zich liet
hoofdgebouw verder waren li niks twee
vooruitspringende torens, en in het
midden lag de boogvprmige poort, die
den toegang tot de brug afsloot. Toen
de student de brug genaderd was, ble
ken er'nog twee torentjes ter weerszijden
vau de poort te zijn, door een gaDg ver
bonden. Boven de poort was een soort
borstwering, vanwaar in vroeger jaren,
kokend lood en olie op eventueele in
dringers kon worden gestort. De brug,
bestaande uit zware planken, overgaan
de, kwam men aan de poort, gesloten
door twee eikenhouten deuren, met ijze
ren platen en nagels beslagen en voor
zien van bouten en grendels, die nu
evenwel verwijderd waren, nmden be:oe-;
kers gelegenheid te geven „zonder klop
pen" binnen te kunnen komen. Door de
poort gaande, kwam men op een plein,
met links een afzonderlijk torentje, waar
in men toegang kreeg door een kleine
deur, uitkomende op een rotonde, met
een hekwerk van gesmeed ijzer afgeslor
ten. Rechts was de toegang tot het
hoofdgebouw, waar dc woonkamers van
den bewaarder Brasem waren gelegen,
en waar zich ook het vertrek bevond,
dat tot feestzaal was ingericht. Na het
gouden paar, dat op een verhooging, in
twee versierde zetels, had plaats geno
men, van harte gelukgewenscht te heb
ben, alsmede de naaste familieleden,
werd de student welkom geheeten door
de gasten en toen duurde het niet zoo
lang of het jongemensch gevoelde zich
geheel thuis in den kring van de genoo-
digden. 'Het kan niet anders worden ge
zegd, dan dat het er recht gezellig was!
Er weid gegeten, gedronken en pret ge
maakt, op oud-Hollandschc wijze, terwijl
de speelluiden, zijnde de kleenmaker -au
het dorp, met z'n beide zoons, niet on
verdienstelijk dansmuziek leverden, door
het bespelen van de contrabas en twee
violen. En gelijk de brugwachter zeer
terecht had opgemerkt er was van alles
meer dan voldoende, van sommige ar
tikelen enorme hoeveelheden blijkbaar,
en dc eet"- en drinkwaren werden kwistig
toebedeeld. Vermoedelijk was er weleer
nimmer zoo'n groot feest op het slot ge
weest, dan dit, ter eere van het gouden
paardc burchtzaten van eeuwen her
konden niet meer aars 't slempen en
gastereeren zijn geweest, dan de genoo-
digden op dit festijn, al werd er dan
geen hypokras of Rijnsche wijn gedron
ken. Ten slotte werd het den student,
die anders heusch niet tegen een zeker
kwantum opzag en al heel wat partijtjes
en promotie-fuifjes had meegemaakt,
toch wat al Ic machtig in de feestzaal.
Hij stond perplex, over hetgeen die ge
wone burgennensohjes en eenvoudige
dorpelingen konden verorberenhij
moest het eerlijk bekennen „hij legde
het af!" Het eenige was hem stiekum
te smeren, stilletjes weg te sluipen, dc
buitenlucht opzoeken en naar huis gaan,
zonder dat iemand cr erg in zou hebben.
Het gelukte hein, toen de muzikanten dc
muziek voor een rondedans inzetten, on
gemerkt uit de feestzaal te sluipen. Na
zijn hoed en overjas gevonden te heb
ben, trachtte hij zoo spoedig mogelijk
naar buiten te komen, ten einde de
'hoofdpoort te bereiken. Doch dat scheen
nog niet zoo gemakkelijk te gaan, want
hij kende dc richting niet in het duister.
Hij liep enkele gangen door en kwam
toen in een kamer, die er erg ongezellig
uitzag', kale muren, gebrokkelde vloeren,
cn geen enkel meubel blcelc aanwezig.
Blijkbaar had dit vertrek vroeger tot ge
vangenis of tot waalnlokaal gediend
door de ongesloten schietgaten in den
buitenmuur, kon men bet weiland aan
dc overzijde van de slotgracht zien lig
gen een enkele koe was ternauwernood
als een donkere schaduw in het gras tc
herkennen, daar de maan nu cn dan ac li
ter sombere wolken schuil ging. De stu
dent 'bleef een oogenblik naar hel land
schap staren daar door dc schie.-
gaten de koele nachtlucht ver
kwikkend naar zijn voorhoofd stroomde,
doch lang kon hij daar niet blijven. Hij
moest probceren den uitgang op het slot
plein te vinden, maar hoe verder hij liep,
hoe minder hij blijkbaar aan het doel
kwam. Er scheen geen einde te komen
aan die verschillende zalen, die klaarblij
kelijk alle in elkaar liepen, sommigen
wèl, enkele niet door deuren afgesle
ten. Er waren er, waai van hii. door de
duisternis, de uitgestrektheid niet kon
onderscheiden. Het werd een min of
meer griezelige tocht door al die ver
trekken, voorzien van schilden, speren,
zwaarden en harnassementen, welke in
grooten getale tegen wanden cn muren
geplaatst waren. Soms meende hij plots
bij eeD deuropening een ridder te zien"
staan, in volle wapenrusting, doch dich
terbij gekomen, bleek het slechts een
compleet 'hamassement tc zijn malien
kolder of een kuras met dij- cn arm-
stukken.
Eindelijk kwam hij aan een deur, die
gegrendeld bleek behoedzaam schoof hii
de grendels weg, opende de deur en
kwam toen in een laaggcwelfde, som
bere zaalaan de eene korte zijde be
ll ad.
Volgons de kranten laadden zo in
iet!er geval twee van do schuldigen.
En de eon was een bekende dame
van de uitgaande wereld de vrouw
van een olllcier en de zuster van
oen edelman, etai heel© mooie vrouw,
mevrouw Txeesmghum. Misschien
had men haar naam niet vaak ge
hoord, maar ze was toch wel zoo be
kend dat het interessant zou zijn om
haai- in hot beklaagdenbankje tc
zien. En de andiere was een Duit-
sclier, ook iemand van de uitgaande
wereld, Dito vor. Roon. Sommige go-
LMustrecrde dagbladen waren er in
geslaagd om in den vroegen morgein
portretten van deze twee te krijgen.
En tie manier waarop zij gearres-
teerd wanen was heel geheimzinnig
en romantisch. De man was gepalet
tenvijil hij in Newiiaven op de boot,
naar Dieppe stapte; de vrouw toen
ze uit oen club in de St. Jamesbuurt
kwaim. In diezelfde club werd een
paar uur later ecai inval gedaan dooi
de politie. Bij die gelegenheid had
men ontdekt dat de club sleclils een
dekmantel was voor een speelhol van
de ergste soort. Het was zeker oen
interessante on opwindende ochtend,
tend.
Maar er was nog meer, Er waren
von3 zich' 'een Koogc schouw én aan 9e
tegenovergestelde zijde een legerstede,
door zware grocn-saaien gordijnen afge
sloten. Langs een der langere zijden,
waarin boogvensters, stond een gebeeld
houwde eiken rustbank, met een flu-
w eel en kussen, waarop met goud het wa
pen der Kunibert's was geborduurd. Aan
den anderen wand hingen levensgroote
portretten van ridders, graven en gra
vinnen in kostbare Iclecdij. In het mid
den van het vertrek stond een groote
eiken tafel, gedekt door een groen laken
kleed. Voor zoover de student in de duis
ternis kon ontdekken,scheen de-ze ka
mer dood te loopen, althans er was geen
deur of doorgang meer te vinden.
Wat nu te doen? Teruggaan eu weer
den tocht vau voren af aan beginnen,
met kans om verder te verdwalen? De
student voelde zich knapjes ellendig,
zwaar en dof in het hoofd, mei een af
mattend gevoel in de ledematen en een
starre moeheid in de beenen.
Hij nam een kloek besluie
Het rustbed van den ridder Kunibert
was wel zonder matras of kussens en
dekeuloos, doch met behulp van het flu-
weelen kussen van de rustbank, het
groene tafelkleed en eenige tapijt-dra-
pericen van den wand, improviseerde 'e
zoon van Minerva een vrij behoorlijke le
gerstee. Hij wierp zich gekleed achter
de saaien gordijnen en sliep binnen en
kele minuten zoo vast als een ouderwet
sdie nachtwacht na de ronde.
1-iij kon zoo ongeveer drie a vier uur
hebben geslapen, toen hij plots wakker
schrikte aanvankelijk wist hij op geea
stukken Da, waar hij was, doch weldra!
werd hij de situatie weer meester en
herinnerde hij zich zijn woeligen feest
avond, gevolgd door zijn dwalen door
het slot.
De maan stond nog aan den hemel,
ofschoon het daglicht reeds begon te
gloren. Juist wilde hij aanstalten maken
zijn primitief rustbed te verlaten, ten
einde nu, bij bet naderend daglicht, te
trachten het kasteel te kunnen verlaten,
toen bij meende eon zwaren zucht te
hooren.
Een kille huivering beving hemhij
was vermoedelijk nog wat doezelig hij
verbeeldde het zich. natuurlijk, dacht hij
zich wijs te maken, maar eer hij ver
der kon denken, hoorde hij weer duide
lijk iemand zwaar en diep zuchten.
Ilij waagde het even zijn hoofd door
de bedgordijnen te steken, maar zoover
hij zien kon, was er geen spoor van een
levend wezen te bekennen. Zijn hoofd
klopte geweldig, een paar kille zweet
droppel; glibberden langs zijn slapen.
Ilij herinnerde zich dc verhalen van Edgar
Poe. Zou de geest van ridder Kunibert
door deze vertrekken dwalen?Zou
wcllïdht aanstonds een der graven uit
zijn breed vergulde lijst stappen en hem
rekenschap vragen?Een ijskoude
rilling' Qep over zijn rug. De historie
werd nog ingewikkelder, toen hij zoo-
waai fluisterende stemmen bemerkte
Hij moest er het zijne van hebben, en
alle vrees van zich afgooiend en alle ge
varen trotseerend, wierp hij nogmaals
een blik door de bedgordijnen en zag,
toen de maan een heldere lichtplek door
de boogvensters schoot, op de rustbank
zitten een.'... vrijend paartje, een jon-!
geling en jongedochter, die na afloop
van het feest, blijkbaar behoefte hadden
zich wat af te zonderen. Dc jongeling
hield het meisje met z'n rechterarm om
vat; en fluisterde teedere woordjes tot de
jonge maagd, die den student wel be
kend was, ook den jongen man had hij
meermalen gezien.
„Ja, -hooi eens," mompelde bij in z'n
donkere ruimte, „ik dien te vertrekken
en jelui schijnt nog niet van plan heen
te gaan, dan maar een paardenmiddel
toegepast."
En plots stiet hij door de gleuf vau de
bedgordijnen een satanisch gebrul ui'.
„La-di-o-gi-bo!"
De onttetting van het vrijende paar is
niet met enkele simpele woorden wéér
te geven, toen het dezen kreet vernam;
het meisje gilde doordringend, vermoe
delijk hoorbaar tot in den hoogs ten slot
toren, de knaap zei niets, doch stond
eensklaps recht overeind, met uitpuilen
de oogen en open vertrokken mond.
Zonder verder iets te zeggen, vluchtten
zij als opgejaagde dieren de zaal uit.
Aan de tegenovergestelde zijde, naast de
legerstede, bleek bij nader zien, toch ook
een deur te zijn, welke gesloten was met
een sleutel, die in het slot stak. Spoedig
draaide onze student nu die deur open en
kwam toen in een heel lange, donkere
gang.-
Hij begon alweer te vreezen te zullen
vastloopec, totdat hij eindelijk een licht
spleet ontdekte in een smal deurtje, dat
alleen door een klink gesloten bleek.
Het deurtje openend, kwam hij op de ro
tonde en kon toen langs een smal houten
trapje op het slotplein afdalen. De sleu
tel stale in de kleine deur, of het klinket,
van de hoofdpoort; sleutel omdraaien
en het klinket openen, was het werk
van een oogenblik en toen ging de stu
dent met vluggen pas over de slotbrug
naar huis, na een nacht vol emotie.
Het vrijende paartje beweerde vast en
zeker, dat ridder Kunibert dien nacht
op zijn rustbed had vertoefd en het werd
algemeen geloofd er waren immers
•het kussen van de bank, tafelkleed en ta
pijten op de legerstee gevonden, zoodat
de kreet, dien ze gehoord hadden, geen
zinsbegoocheling was geweest.
Sindsdien expliceeren juffrouw Brasem
en haar dochters, wanneer zij in het be
wuste vertrek zijn gekomen, den bezoe
kers
„Hiei sliep de ridder Kunibert, en voor
zooveel jaren terug, heeft hij daar nog
maals een nacht doorgebracht."
aMKl.uk üjngai, vage geheimzinnige
aanduidingen dat de eigenaar van de
Amarant Club, die nu ook goairres-
teorrl was; ook bij' deze zaait betrok
ken was eu dat hij de grootste schurk
was van allemaal, flij zou ook voor
do rechtbank verschijnen mis
schien niet mot de bedde anderen,
want er waren berichten dat Cr be
schuldigingen tegen hem waren, nog
veeJ ernstiger dan het stelen van i-e-
geeringspupieren. Misschien zou hij
wat later verschijnen en dan zouden
er vreselijke dingen aan het licht
komen. Maar om tien uuj- zouden
Hilda Tressingham en Otto van Roon
zeker gehoord worden en dan wilde
iedereen ze zien. Het was den laat>-
stian tijd saai geweest in Ton den
maar hier was iets dat eindelijk weer
eens sensatie bracht.
Hoe vol een gerechtshof ook is, er
zijn menschen die er altijd in kun
nen komen door hun invloed, door
oan bijzondere gunst, door methodes
die alleen bekend zijn aan hen zelf
en die menschen die hen toelaten. In
d© Bowstraat zaten dien ochtend heel
wat van die menschen. De groote
man zelf was er; hij had een rol ge
speeld in (le ecretc iooneelcm van dit
dinama an moest nu de rest ook bij-
wonen. Er waren minister», deftige
MALARIABESTRIJDING.
Een onzer lózers sclirijtt ons.
In veitband met de thans heerschen-
de malaria werd mij een vraag ge
stelde, die ik niet wist (e beani/woor-
d©n, en die ook bij de vele voorzor
gen en beelrijdiiigsmiddeOein, welke
dagelijks op vergaderingen en in de
dagbladen aan de orde komen, blijk
baar nooit wordt aangeroerd. Beiial
ve de voorgeschreven kinine-behan
deling voor rnakma-lijders, bepalen
d© voorzorgen zich vrijwel tot het ver
delgen van de' Anopheles, de mug,
welke de eigenschap heeft, om het op
gezogen bloed van dc mol malaria-
parasieten behepte personen op an
deren over te brengen. Dat dus cioze
muggen, benevens de broedplaatsen
wa&r d© wijfje© hun eieren leggen,
moeten worden uitgeroeid, is alles
zins duidriijk-
Doch nu de vraag: „Hoe ontstaat
de malaria?"
D.w.z. waar bevinden die malaria-
pa rasde-len zich voor het eerst?
in den mensch, of in een mug?
Wanneer er Lu een bepaalde streek
geen enkele maiarialijder is, en
er dus niets valt over te brengen
door de Anopheles, is dan ln dat
geval de mug onschadelijk?
Zoo ja? Door weiken Invloed krijgt
een mensch dan malaria?
Men noemde deze koorts vroeger
wed eens moeraskoorts. Kan het nu
zijn, dat de.ze moerasdampen, of uit
wasemingen uit drassig terrein, de
malaria veroorzaken? (de malaria-pa
rasieten in het bloed van den mensch
komen)?
Door de malaria-commissie is ter
loops opgemerkt, dat indertijd het
droogleggen van de 11 aariemmerareet,
lal van malaria-lijders tengevolge
had. Men sprak van een epidemie,
die zich tot ovèr de grenzen van ons
land verspreidde Waardoor? Want
er is bekend gemaakt, dat een mala-
ria-lijdei' niet voor een ander menscii
besmettelijk is; eerst wanneer de Amo-
pheies den besmetten mensdlt steekt,
wordt dè mug voor andere menschen
gevaarlijk.
Men was ook bevreesd voor het
droogleggen van de Zuidemee.
Waarom? Omdat, wamneer de bo
dem droog is, daaruit weer vele moe
rasdampen zuillen opstijgen? Of om
dat het een groote kweekplaats zal
worden voor muggen?
Het zou mij, en vermoedeüijlk Vele
onzer lezers, in verband mol het groo
te aantal slachtoffers, dat de malaria
hier en in de omstreken, veroorzaakt,
dangenaam zijn, wanneer uw medi
sche medewerker deze vragen in uw
blh.tl zoodanig zou willen beantwoor
den, dat dit voor looit en bevattelijk
is, opdat ah es kan worden aange
wend eu in acht genomen, om deze
ernstige plaag le kunnen bestrijden.
Van deskundige zijde vernemen we,
in verband hiermede het volgende:
Wanneer in een bepaald© streek
u n enkele maJarialijder is,
kan de anopheles zich niet besmetten
en in d ait g ev a 1 is die mug onsena-
delïjk.
Men moeti eèhter steedis rdkoning
houden met de mogelijkheid, dat- be
smette muggen kunnen worden ge
ïmporteerd door de gewone middelen
van vervoer, ais spoor, boot, enz.
Malaria ontstaat alléén doordat een
mensch word;fc gestoken door een be
emetto anopheles. De anopheles heeft
zich zelf besmet bij het steken Yan eeji
malarial ijder.
De anopheles word:t beschouwd als
de eigenlijke „waard" van de mala
ria-parasieten; de mensch is de „tus-
sdienwaard".
De ontwikkeling van de ma'iariapa-
rasiet in do anopheles duurt gemid
deld 10 tot 14 dagen, dus gerekend
van het tijdstip waarop de muskiet
bloeg zoog bij een malarialijder.
In het lichaam van de anopheles
geschiedt in dien tijd de zoogenaamde
geslachtelijke ontwikkeling van de
malariaparasiet. Wordt daarna een
gezond mensch gestoken, dan wordt
in diens bloed de malariatoiem ge
bracht. De tijd waarop nu de ziekte
zich bij den mensch openbaart ais
koorts, is afhankelijk van hot. aantal
kiemen dat door den anopheles-steek
wordt binnengebracht en loopt van 10
'tot 14 dagen en is soms korter. In
het lichaam van den mensch ge-
schiodi de zoogenaamde ongeslachte
lijke ontwikkeling van de malariana-
rasiet.
Uit hot bovenstaande volgt, dus, dat
men zich in malariastreken heeft te.
hoeden voor muskiet ens teken. Hoe
wel helt meerendeel der muggen niet
uit de berucht geworden anopheles
dames, bekende acteuiiB en knappe
juristen. Enkelen zaten aan de tafels
bij den advocaat.; andoren zaten op
de voorste rijen van de publieke tri
bune. En tot deze Iiaatsteoi belmorden
ook Banister King en Lydia Lin-
kinshaw die nfast elkaar zaten on
allerlei opmerkingen maakten.
Dit, merkte juffrouw Linkijis-
haw op, terwijl zo oan zric.h heen keek.
dit is even amusant als een pre
mière in een schouwburg. Als mon
ze kende zou ik zoo denken dat je
hier heel wat interessante menschen
kou vinden, Bonnie King, maar ik
ken ze niet.
Ik ken er oen paar van, ant
woordde King, Daar is dc eoreto
minister, hij zit met Darcy Tolle-
mache, den tooiieolspcter tc ]>ralen.
Dien keu je natuurlijk wel. Dat is Sir
BiddJecombe Plenkin, die beroemde
advocaat, vlak naast henv Ilij zit te
praten met Lady Dottemdashe. Ze
zeggen dat dat oude mensch de laat
ste dertig jaar geen enkele belang
rijke zaak in de Bowalraat gemist
heeft. En daar is George Ellington,
waar het document van gestolen
werd on aan den oenen kant zit zijn
vj-ouw en aan den anderen kant- zijn
vader. De man die op den knop van
zijn waauieistok zit te bijten is Lord
bestaat 'en 'er ook' onbesmette ano-
phelesmuggen bestaan, ie het ter dege
z&ak zich te weren.
De voornaamste wijze van voorbe
hoeding is de directe bestrijding raD
de malariamug.
Vroeger 6prak men van moeras
koorts en het woord malaria betee-
kent letterlijk: slechte lucht. Men
schreef de koont6 toe aan uitwaseming
van den grond in moerassige streksn
en juist in dergelijke moerassige stre
ken kwam véókkoorts voor.
In moerassige streken kwamen vest
muggen voor en in hel bijzonder de
anopheles.
Toen het bleek, dat de anopheles du
„woard" was van de maJarlapavaaicü
richtte de bestrijding zich voor een
groot dee] i.n die richting. Men tracht
te vooral het ontstaan van broedplaat
sen van muggen te voorkomen. Die
broedplaatsen vindt men vooral in
poelen en piassen. Op die wijze heef*
men dan ook op te vatten, dat inder
tijd het droogleggen vau do Haarlem
mermeer tal van malarlagevalleo
tengevolge had.
In de daarbij ontstane poelen en
plassen kon de malariamug zidh ont-
wikikelen. Zoo zoude ook het droog,
leggen van de Zuiderzee daartoe aan
leiding kunnen geven.
Kerk en School
HET HUISWERK VAN SCHOOL*
KINDEREN.
De vrouwelijke arts dr. Elizabeth
Sloan Chester wijdt in de Daily Mail
een artikel aan het huiswerk van de
schoolkinderen. Zij stemt in met het
protest van de kinderen ertegen. Het
huiswerk is uit den tijd cn een toe
ken van heit fiasco van het ondcrwïjs-
steisel. De andei'e teek enen van dit
fiasco zijn. te talrijk om thana te be
handelen, zegt zij.
„Als kinderen vijf of zes uu.r op
school zitten en dien tijd bezig zijn,
zooais zij belmoren te zijn, zijn les
sen na schooltijd overbodig. Van een
geneeskundig standpunt zijn zij na-
deelig, naardien men van geen kind
mag verlangen, dat bet zijn aandacht
vestigt op getallen, datums, kaarten,
binnen een tijd van drie uur vóór hel
naar bed gaat. Er zijn veel te veel
zenuwachtige, ongedurige, slapelooze
jongens en meisjes, wier geest inge
spannen bezig gehouden wordt, wat
verst,rekkende gevolgen voor het la
tere leven heeft. Krank zuinigheid in
den leeftijd van het volwassen wor
den is een gevolg van al te groote
geestelijk© inspanning op school.
„Het feit is, dat wij niet. vele on
derwijzers hebben, (lie weten hoe zij
moeten onderwijzen. Het. werk op
sohooi moet belang wekkend, boeiend
zijn. De lessen moeten zoo ingericht
zijn, dat het kind wil leeren. Er is
iets niet in den haak met hot heele
stelsel, .als kind eren met huiswerk
geplaagd worden en als men ae
dwingt na schooltijd hun hoofd vol
te jximpen met dingen, die zij jn den
loop van den dag goed en wel in zich
hadden moeten opnemen. Vier of vijf
uur werkelijke geestelijke inspanning
is voldoende voor eiken jongen leerr-
Li,ngj. De onderwijze!© moeten zorg
dragein, dat de kinderen in dien tijd
opletten",
ifet geneesmiddel zoekt dr. Sloan
Chesser in kortere lessen op school,
gevolgd door werken op liet bord.
Aan het begin of het einde van uen.
schooltijd kan men het geleerde nog
eens herhalen. Maar na zes uur moe
ien .alle kinderen vrij van werk zijn.
Zij gelooft dat de kinderen dan geluk,
kiger en gezonder zouden zijn en be
ter in staat, om het geleerde in ziel?
op te nemen.
Gemengd Nieuws
DE PSYCHOLOGIE VAN DEN
MASSA-MOORDENAAR. In de
M(indiener Medazinischen Wochen-
schrift komt een interessant artikel
voor van drè Wetzel over den ziels
toestand van den massa-moordenaar.
Als zoodanig beschouwt dr. Wctzel
iedereen, die meer dan een enkelen
moord heeft, bedreven. Ondeirscheid
wordt gemaakt tussohen moord uit
roof, uit politiek en ui: toeval. Meer
dan 119 gevallen worden onderzocht,
hiervan bleek 75 pet. zielsziek tc zijn.
De gezonden hadden grootendeels
eenige familieleden vermoord, waar
na gewoonlijk een poging tol. zelf
moord volgde. Bij de zielszieken kwa
men alle mogelijke soorten psychose
voor, zoowel epilepsie ails krankzin
nigheid.
DE VRACHTPRIJZEN BU DE
SCHEEPVAART. -- De „Times"
meldt dat mon in scheepvaartkrin-
gen algemeen van mconing Ls dat
binnenkort of later dc resultaten van
de scheepvaart minder gunstig zul
len zijn voor do eigenaars. Men ver
wacht, dat de vrachtprijzen zullen
dalen, ofschoon dit niet zal zijn tot
het niveau van voor den oorlog, n.ls
gevolg van de hoogere exploitatie
kosten.
Hartsdale, de broer van mi-vrouw
TrtssinghamEn die bruinverbrande
man, vl.ak naast hem, die er zoo zie
lig uitziet, is kolonc-I Tnessdngham,
haar nmii. Ik heb hem vannacht om,
twee uur gezien; hij deed toen po
gingen om haar wij te krijgen.
En wilden ae haar niet losla
ten? vroeg juffrouw Linkinshaw.
Neen, hij had geen succes; ant
woordde King. Als ze zu-'ke men
schen eenmaal te pakken hebben la
ten ze hen onder geen voorwaarde
op vrije voeten tot de uitspraak over
hen godaan is.
Vroeger zouden ze dit hoogver
raad genoemd hebben, is 't niet?
vroeg juffrouw Linkinshaw.
Tenminste iets wat er erg veel op
lijkt, antwoordde King. In den
ouden lijd zouden ze meer dan hun
vrijheid kwijt geweest zijn.
(Slot volgl.)
