HAARLEM'S DAGBLAD
Van onzen reizenden Redacteur
Wiesbaden.
Euitenlandsch Overzicht
Onze LacMoei
GKbut VbttüEttKii'iG
WOBHSe-AOt 19 MEI 162Ü TWEEüE BLAD
(Derde reeks.)
112
(Reisherinneringen I)
Tlssmgenoegiis Jacht o| aan gxprss SU d« dogman
Ig flati oacbt Unga dan aU"-
Ais er zulke plotselinge reisplan
nen opkomen, ale 't geval was, toen
'k Prof. Zedler te Wieeb&den, wilde
gaan interviewen over zijn opzienba
rende ontdekkingen op 't gebied van
de Coster-GutenbergkwesUe (Zie H.'s
Df van .Vrijdag 7 Mei); ais je 't den
eenen dag in je lioofd krijgt, dat je
den volgend1-.')! dag "t land uit wilt,dan
doe je eigenlijk tele vóór-ooa!ogsch.
Nietwaar, toen zei je 'e morgens: vk
ga vanmiddag de grens overEn je
zei 't niet alleen: ja deedt hot ook.
Je greep eenig onontbeerlijk toiletge
rei uit de waschkastla, kooht een
spoorkaartje, zat in den trein en je
gleed over de landsgrens, zonder dat
't verder veel om 't lijf had.
Nu gaat 't anders. Wel zijn de tij
den niet zoo meer. da' onze oostelijke
buren je bij wijze van welkom je
body met een borstel met vocht afbë-
zenien, omcat je Ir. i.ï wel eens be-
caiiigrafeerd kon zijn met eerr-of-
ander-geheimzinnig spionnenschrift,
maar toen z.-jjl on/. Oostelijke buren
nog heelemaai niet zoo erg op je be
zoek gesteld. Het pasvisum op de
Duiische Passstolle van 't consulaat
te Amsterdam - ze hebben voor de
passen-leverantie een afzonderlijk
Kuis gehuurdkrijg je, als je an
tecedenten hebt we! sneller dan gedu
rende den oorlog, inaar ze doen nog
wel eens wantrouwig en je bent met
't visumver werven toch. nog wel een
heel en dag kwijt. Ze mochten er te
Amsterdam anders wel wat coulanter
mee zijn, want 't is een best zaakje!
Betaalde je in April nog f 2.50 onge
veer voori eon visum, nu strijken ze
met een kalm gezicht... f 18 op. Een
O. W. -er-achtigê prijsverhooging
Maar aJa je een verbaasd gezicht zet,
krijg je ten antwoord, dat je nog ui
terst net behandeld bent, want 18
is nog maar het minimum. Ze taxee-
ren je ter Passst-eile, niet naar je fi-
nancleeie zwaarte, maar naar het
nut, dat je mogelijk van een verblijf
in Duitschland hebben kunt. Zoo
slaan ze aan tot een maximum van
200 toe voor een verblijf van 14 da
gen. Langer vertoef kost meer. Waar
om die verhooging! Het Deutsche
Vaterland is zoo arm en nu kunnen
de menschen, die er misschien een
winstje gaan maken een klein steen
tje bijdragen, om in de schatkist te
Berlijn een klein zi 1 vers Iroompje te
laten vloeien. Waaraan de menschen,
die niet uit winstbejag over de grens
trekken, dan maar goedschiks mee
moeten doen.
De Nationale Vergadering der
Duitsche Republiek, legt men uit,
heeft nu eenmaal verordend, dat de
entréeprijs is vastgesteld op 30 JVlark.
En mocht men nu denken, dat men er
dan met 30 maal vijf, zes cent af-
evenals Hassaja met z'n beroemde
dadels in de Zeven-sprookjes-van
gezag van Multatuli, .houdt het Duit
sche oonsuJaat stijf-en-strak vol, dat
da marken stellig 10 tot 12 maal
grooter zijn, dan ze zijn >en dus re-,
kent 't de mark op 60 cent. 't Geheim
zit 'm maar in den multiplicator!
Intusschen rendeert het zaakje er
best. 't Kunnen wel een paar honderd
menschen zijn, die op een dag een vi
sum komen vragen en dat dan tegen
een minimum tax van f 18!
Van 10 uur af kan je.in het, woeli
ge voorvertrek gelaten je beurt af
gaan wachten, den ijd tot 's middags
een uur of drie, vier. kortend mét
het invullen van Fragebogen, het. be-
studeeren van de „Deutecho Wochen-
zeitung" en van de nog interessanter
lectuur/ die de physionomieën in dit
veel-volkig gezelschap biedt. De Hol-
landsche schipper, die den Rijn op
moot en 't den ambtenaar aan 't
schrijftafeltje persoonlijk kwalijk
neemt, dat hij hem niet een-twee-drie
z'n pas terug bezorgt, deze heetgeba
kerde, is ui gumif, aan geduid de te
genvoeter van den Japanner, dje met
angstwekkende hardnekkigheid ko
lom na kolom uit een Duitscli-Ja-
E arisch Zakwoordenboekje uit z'n
oofd leert, een kalm-verwoede woor
den-maniak, die je een huivering- be
zorgt. Als hij na een uur oi vijf
wachtens z'n naam hoort afroepen,
om z'n pas in ^ontvangst te nc-men;
Blaat hij droogjes een vouw in het
blaadje, waar hij te gebleven en je
ziet hem denken. 9traxg ais 'k op 't
Consulaat te Berlijn zit, hevel 'k de
rest van 't boekje in m n hersenen.
'n Andere gele broeder zit uur-nv
uur armcn-over-elkaar recht voor
zich uit te staren en wendt z'n hoofd
noch her, noch der. „Es ist mir
Wurst", denkt hij op z'n Berlijnsch.
Een lange Madrlteen zit aan z'n ken
nissen op 't Pyreneesch schiereiland
een heelen stapel prentkaarten uit
Amsterdam te schrijven. Onverstoor
bare Engelschen rooken groot-koppige
houten pijpen; Amsterdamsche typen,
die in Duitechland gaan kijken, oi u
er nog niet wat „uit" kunnen krij
gen, doen onrustig, alsof hun tijd
ook al O.W.'erig geld is.
Dikwijls stuift dat geheele gezel
scliuji, ais fc-.i gulzige vogelzwerm
om den voedsel-strooier, op den amb-
tenaar af, als hij een verzameling ge
viseerd - pó-s >ïzi ter uilTcikifljg knjgt.
De meesten vervallen weer in hun
urenlange verveling; want 't droppelt
maar langzaam van boven af. Wie
snel wordt geholpen, krrjgt een op
roep, óm boven te verschijnen. Hij zit
naast een vriendelijk ambtenaar en
ondergaat het verhoor. Zoo streng is
nog de visum verleening, dat je pre
cies het dool van je reis op je pas
omschreven krijgt en ook de plaatsen
worden aangewezen, waar je verblij
ven zult.
Ban kom je weer beneden in de
wachtkamer en wacht en wacht met
je tientallen lotgenooien. Niemand
praat er. In de 6uite waren nog wel
een paar babbel zuchtigen, maar de
uren hebben ook hen tam gek regen.
Men zit en wacht.
En je denkt net, dat je den Weener
express van 5 u. 20 ni% moer zult ho
len, ais je je naam hoor: afroepen en
het blauwe boekje in je begeerige
handen krijgt. En jute. wil je 't in je
stoppen, als je merkt, dat er een
paar fouten zijn gemaakt, die net ju
neelc reisplan in duigen gooien, 't Kos;
dan nog heel wat moeite, om de hoe
ren boven, die nijdig zijn, omdat het
zoo laat geworden is en al me. uen
eenen arm in hun jas zitten, te bewe
gen, om het nog m orde te maken.
Wantrouwig vragen ze, hoe je, ais
Noord""Hollandei. de vorige maand
een visum van den consul to Arnhem
ben. machtig geworden wat tegen
de regelen der kunst, is en hoe het
komt, ais je journalist beweert te zijn,
dat het Arnhemache consulaat toen
als Reisezweck: „Geschaftlich" heeft,
kunnen opgeven, maar je bent dan
toch ook niet van gisteren en ze zijn
hier al,hans niet zoo onvriendelijk als
die vrpolijke Pruis te Elven, die een
collega uiltschold voor „ri oh tig a
SchJaumeier" en hem den volgenden
keer, toen hij met goede papieren
lerug kwam de vriendelijke vraag
deed: Wo haben Sie dass geachwin-
delt?"
Eind is, dat je net op heit laatste
nippertje aan het Amsterdamsche
station komt, waar de nier. heel vlug
ge administratie in twee dagen tijd»
nog geen voldoende gelegenheid blijkt
gehad te hehben, om je besproken bil
jet kiaar te maken en de juffrouw-
aan~'I-loket je to. je verbazing dan
nog een s and je tracht te maken, da;
je ook op liet laatste oogenbiik
komt, «als jo vraagt, om maar een ge
woon pl&atsbiljet: Ani3.erdamWies-
baden.
Als je hnt niet heel vriendelijk de
bat met de kaartjes-verkoopster voor
gesloten heib. verklaard, en op het
perron vereahijnlt, hoor je afroepen:
Exprestrein AmsterdamKeulen
Weenen en voor je het; weet, zit je in
een trein, die afrijdt, aLs je merk;,
dat je helt achterstuk moet hebben,
want het voore;e is een boem eitje
naar Hilversum.
Dari op jacht met een boemel naai
den Weener expres! As j© 'te Hil
versum ui stapt, zegt 'de s ationschef
je, ais je met hein het geval 6taal te
hespreken: „Kijk, dien rein, had "u
moeten hebben", en hij wijst er op
een, die Juist nie: geweldige vaart hei
stationnetje doorstuift.
De chef is een vriendelijk man,
maar hij kan je niet veel. meer tot
troost geven, dan dat je precies vier
en-fwintig uur 'kwijt bent, want de
volgende exprec gaat juist een dag
later.
Eude desespereeijt nio., denk je en
treint naar Amersfoort, waar je op je
belangstellende vraag verneemt, dat
de expres naar Weenen nel 4 minu
ten geleden ver rokken te, je meen
dan maar zoo ver te reizen ale je
kunt en «poort naar Nijmegen en to;
je blijde verbazing zie je daar den ge-
misten trein heel rustig aan he'
douane-kantoor staan en als Je je
haasten wil om het dan toch nog te
halen, kalmeer; de conducteur je mei
de boodschap, dat je nog ©en ha
jr tijd hebt voor de restauratie.
Waaruit blijkt, dat het oude ver
haal, da: ©en slak een haas inhalen
kan, ook nog heden ten dage bij de
Nedcriandsche spoorwegen word: be
waarheid, daar je op deze manier per
boemel een expredtrein Inhalen
hunt.
Uillt, pure dankbaarheid laat je je
door den parmauilgen Ako adviseeren
welke reislectuur' je nemen zult en
kiest er op zijn raad een boekje, dat
„hijzelf" gelezen heeft en aanbeveelt
als ,,'t fijnste" ui; het heele draai»
s'.ailetje, „want je ken er om lachen,
BOUl"
De douane te Nijmegen maakt het
je niet ias'ig evenmin ais hun Duifc-
sche collega's te CraDenburg, maar
ais je terugkomt uit Duitecfaiaod is
het heel anders. Ban heel- niet
al-een de Belgische officier die zon
derlinge speling in het bezette gebied,
rondloop met een fikscbe Es-tet-er-
reiclit-snor, ate ware hij de Kaiser—
van—weleer in hoogs derzelver per"
soon, je pas na te zien, en from
melt de Revision-man zoo maar ©eu
beetje in je tasch, maa- dan beklop
ook de achterdochtige geld-revisor
Je van onder tot boven en kriowei.
ontier j» vest, om mogelijke verborg, n
geldswaardigheden na' te zooken.
Maar toch is men hier te Cranenburg
nog met zoo vitterig-streng als in de
Duitsche Revisionsstelle te Elteu
Bentheim,. De Wener-expres rijdt
maar pas cn is daardoor nog niet zoo
bekend als de druk-bereisde routes over
Bentheim. De Weener-expres rijdt nog
nigheid, die je uit Duitschland naar
Holland mee wil nemen, voor goeden
buit verklaren.
Tc Cranenburg gaat dat nog wat ge
moedelijker toe.
Maar, iu de wachtkamer merk je weer,
dat 't in Duitschland nog geen vetpot
is. 't Buffet ziet er zoo leeggegeten uit.
En de drankenvoorraad bepaaltzich tot
een armelijk hmonade-ersaizje.
Met een 90 kilometer-vaartje ga je den
nacht in, langs 't randje van 't Ruhr-
gebied, waar nog niet heelemaai rus
tig is, wan: je herinnert je, als d© trein
Dusseidorf doordavert met eenige span
ning, dat je juist hebt gelezen, hrc de
Belgen in 't Overrijnsche geneigd heb-,
ben deze stad plat te schieten ais de
Spartakisten een beraamden aanval op
't linker-Rijngebied zullen uitvoeren.
Als 't juist nu er eens was, 2egt er een
angstig, maar de Belgen blijven rustig
en de Spartakisten ook.
's Nachts om 12 u. 20 Keulen!
Wij, Duitscheft, kunnen onze
„Pünktiichkeit" maar niet aflccrcn, zegt
een reisgenoot, met 't bekende airtje van
zelfgenoegzaamheid des Pruisen.-
Vooral niet, als 't een Hollaadsfhe
trein is, kan ik niet nalaten hem terug
te geven en hij zwijgt.-
We gaan 'l station eens bekijken, want
we hebben een half uur tijd. In de gioo-
te wachtzalen zitten tal van slaperige
reizigers te knikkebollen, in afwachting
van hun trein, 't Is een vervelend ge
zicht in dien hellen schijn van de electri-
sche lampen. Aan 't buffet is weinig te
doen alleen 't boekenstalletje heeft
druk.
Na Keulen krijgt de Rijn, dien we
steeds gezelschap houden, het bergland
aan zijn oevers. Er is nel nog plaais
langs voor de spoorbaan.
Sprookjes-mooi zilvert de oude Rijn
stroom in den vollen glans van de
maan, die ter ander««zijde vajt de spoor
baan de grillige contouren van de rot
sen beschijnt <^e Drachenfels, Coblcnz-
Ehrenbrehstein
Alles slaapt en als we, om 2 uur, by
Sti Goar langs de- poëzierijkc Lbrcley
stoomen, denkt niemand aan de goud-
gelokte tooverfee, die zelfs des Pfalz-
graven zoon door haar onbeschrijfelijk
lief gezang beiooverde, De reizigers
hebben geen oog voor poëzie, al is
in dit naohtuur juist het oog-enblik,
waarop de Lore eenmaal haar hulpkree1
slaakte Vater, geschwind, gesckwiud!
Die wcissen Rosse schiok' deinem kind!
Es will reiten mit Wogen und Wind,
waarop de Rijn zioh ais'in woedenden
storm verhief en twee wiigekuifdc gol
ven de jonkvrouw van den top afvoer
den en aan de wraak van des Pfalzgra-
ven soldaten deed ontkomen.
in dat nachtuur klinkt het zacht-kla-
gend en wegsleepend gezang nog.altijd
van de rots, zegt de sagemaar de rei
ziger hoort het nietal slaapt hij niet
de trein davert zwaar-gcluiöcnd langs de
Loreley, en scheidt haar van haar vader
den Rijn, of is de trein het moderne
zwar e ros, dat de tooverfee te hulp
komt?
De jonge morgen rijst over den Rijn-
room en 't is lichte dag, ah de trein
om kwart over vieren he W*esbadener
station, binnenkomt.
JAC, C. M, Jr,
Dit Daltscblaad
Een SpartaclBtlsch complot.
Volgens de Duitsche bladen is
we meldden 't reeds in 't kort ter
keunis van de Pruisische regeering
gekomen, dat er op 20 en 27 April jl.
te Berlijn een geheime communisti
sche tonferentl© is gehouden, waar
met, algemeene stemmen besloten
word, aotidar rekening te houden met
'de aanstaande verkiezingen, zoo spoe
dig mogelijk een poging te doen om
mot geweld oen Duiische Raden-repu
bliek te vormen, ten eiiide de ontwa
peningscommissie die haar arbeid be
gonnen ie, vóór te zijn. -
Ten einde zich le verzekeren van
do medewerking der plattelandsbevol
king en van de ambtenaren en om het
welslagen van de beweging voor te
bereiden, werden de noodige plannen
De leiding van dezen „Putsch" op
grov schaal werd zoo wordt aan
t N. v. L D. nog gemeld gesteld
In handen van een Raad van Vijf,
waarin, gekozen werden Schuellba-
clici (Hanau). Hermann, FrohJich, dr.
Ernst Meyer ejj Walchar (Stuttgart).
In de nieuwe Raden-regeeritig zouden
in geen geval meerderheids-socialis
ten worden opgenomen ©Ti zoo weinig
mogelijk Onafhankelijke socialisten.
Tegen de burgerlijke partijen en de
aociaal-ttemocratie zou men optreden
met een krachtige terreuidoor erreo-
t.atito eu hei beslag leggen op de le
vensmiddelen. De juiste datum waar
op de actie inoeet beginnen zou eerst
na nadei'e onderhandeld 11 gen met de
Sovjet-i cgeering 1e Mosliou, worden
vastgesteld.
Do Pruisische regeering, die nauw
keurig op de hoogte is van de plan
nen der Communisten, meent voorloo-
pig te kunnen afzien van een krach
tig ingrijpen, maar zal de beweging
t<Vh goed in het oog houden en rij zal,
w-arm ie i' die omwentelingsplannen
voortduren, met onverbiddelijke
t r engheid optreden.
In verband li .ermede wordt uit
Daamstadi bericht, dat de communis
ten aldaa*- dezer dagen aan de Fran-
sche bezefctings-au tori teilen hebben
gevraagd welke houding de Fran-
schen zouden aannemen tegenover een
communistische omwenteling. De
Franschen hebben geantwoord, dat
oen dergelijke handeling zou worden
beschouwd ate een vijandige daad,
waartegen met geweld van wapenen
zou worden opgetreden,
Te Hamburg hebben de anarchisti
sche drijvers, gebruik makend van de
beweging onder de havenarbeid
getracht, de communistisclic elemen
ten onder de uitgesloten arbeiders
d© werkloozen vooi' hun .wagen te
sponnen. Ze gaven het parool lot het
houden van ©en groote demonetratle.
Er vormde zielf own troep van circa
driehonderd person 6n, maar de afzet
ting van de veiiigiieidswacht en he
gepantserde auto s zogen eer zoo drei
gend uit, diat de beloogers zich spoe
dig verspreidden. De georganiseerde
arbeiders willen van die relletjes niets
weten.
Omtrent den zoogehaamden commu
nistisch en „Putsch'' te Sangerhausen
in ue provincie Saksen, wordt ge
meld, uai dit eeai geheeil op zich zelf
staand© poging is van misuodige ele
menten en niets te maken heeft met
oen beweging van de politieke par
tijen. Het waren eenige gewapende
misdadigers, die met automobielen
naar de stad kwamen, blijkbaar om
ondei het mom van een 100de terreur
geld af te persen. De berichten in de
biadón, dat de heele gewapende ar-
beiti ersbevoiking d© stad had bezet,
zijn onjuist; de stad is integendeel
volkomen rustig en ven de autoban
dieten zijn er al eenigen gevangen
genomen en achter slot en grendel
gezet.
Die. auto-bandieten hadden te varen
gedurende korten tijd het stadhuis
bezet, het postkantoor en de bankin
stellingen en hadden verschillende
winkels geplunderd, waarbij vooral
kleeren, schoenen, sigaren en eetwa
ren van hun gading waren. Ze laad
den hun buit op auto's, waarmee ze
zich in verschillende richtingen ver
wijderden. Aam het station werd een
dxer auto's aangehouden met twee
bandieten, die een half mtlhoen aan
-vi ei -d bij z.cu liadden.
Het verklozlngeprogram
üw onalhankeiijkon.
Crteplen, de voorzitter van de ün-
afhanke.ijke ÖoclalSeUsclu! Partij,
maakte in e«n verkieeange vergade
ring te Dusseidorf. het program van
zijn partij bekend. De onafhankelij
ker) zijn tegen den \d!keaü>onu, om
dat hij door Wlteon te gesticht niet
op grond der menacliehjkheid, maar
op aandringen van het Amerik&an-
sche kapitaal, den eigenlijken o-ver-
winnaar in den weroinoorlog. Hij
betcekent dus niet andere dan een
vracht van het kapitalisme.
"Met betrekking tot de aanstaande
verkiezingen zeide Crlspien, dat de
onafiiankelijken thine weigeren met
de meerderheida-eüciaiisten, die meer
of minder tot de burgerlijke partijen
gerekend moeten worden, samen te
werken. Het doel der onafhankelij-
ken ie de verovering der politieke
macht door het proletariaat door
middel van hot raJinsysteem. Om
middelen te verkrijgen om dit doel
krachtig na te streven, is het nood
zakelijk het proletariaat te bewape
nen. Een coalitie-regeering wordt
door de onafhankelijken beslist van
hand gewezen, daar zij s'.echts in
dienst van het kapitalisme staat
De scheuring In het
ceMrum.
Uit Dusseidorf wordt geseind;
De onderhandelingen, die tusschen
het hoofdbestuur van de Centrum
partij in het Rijnland en he; beatuur
der nieuw gevormde Christelijke
Volkspartij ge\oerd zijn omtrent hel
opstellen ,van een gemeenschappe
lijke candidajtenüjot voor de aan
staande verkiezingen, hebben geen
resultaat gehac. De Christelijke
Volkspartij heeft deze samenwerking
beslist geweigerd, nu het de cen-
.rumsparuj niet gelukt is, den
naam van Erzberger van de candi-
datenlijst van het centrum te doen
verdwijnen.
Erzberger aan 't woord.
De voormalige rijksminister van fi
nanciën, Erzberger, heeft- In zijn
kiesdistrict Biebrich een rede gehou
den over de politiek van het centrum.
Het centrum, xeide bij, moet demo
cratisch zijn, of het zal ophouden te
bestaan. Het moet- een zoo scherp mo
gelijk naar links georienteerde poli
liek voeren, anders verliest het miin-
oenen arbeiderssteinmen. Wij verlie
zen liever een paar honderd etemanen
van rechtsche centrumleden, dan
deze arbelderastemmen.
Omtrent de 60cialisatieplannen
ze'de Erzberger, dat men deze moet
laten rusten tot de reeds gesociali
seerde bedrijven, de rijkspost, de
spoorwegen, enz. in staat zijn zonder
tekorten te werken.
De nieuwe regeering moe: weder
om een coalitie zijn tuescheri eeu-
Irum, democraten en meerderheids
socialisten, waarin eventueel ook de
Duitsche volkspartij tal worden op
genomen:
In de stenografische verslagen van
de jiarleumta'-ie oommissis van on
derzoek wordt een document gepubli
ceerd, dat een eigenaardig licht werpt
oj> de verstandhouding van het groo
il hoofdkwartier tot den keizer.
De keizer had den 4en Januari 1917,
kort dus voor de proclamatie van den
onbeperkter: duikboot-oorlog, waartoe
toen reeds was besloten, een leger
order uitgevaardigd in den bekenden
snorkcrigen stijl van den grooten
overwinnaar. In verstandige" Duitsche
kringen sdiudde men het hoofd
deze legerorder.
De vertegenwoordiger van het de
partement. van buiten landsche za
•ken bh hel hoofdkwarlier, de heer
Von Lersner die later in Parijs
een groote* röi te spelen kreeg, en
nu candldaat van de nationaai-iibe-
ra.en voor den rijksdag te sehreef
den 15tn Januari aan den rijkskan
selier en den staatssecretaris vaa
bunenlaiidsLhe "zaken het volgende:
„Z. M. heef: in verband met de
zen oproep aan het volk een groot
aantal telegrammen van instemming
en ixuide ontvangen.
.Zeer vertrouwelijk verneem ik,
dat dit voor het grootste gedeelte
geschied op instigatie van Hinden-
buig en Ludendorff, om de wereld
te laten zien hoe eensgezind heel
Duitschland achter zijn keizer staat.
Z. M. is zeer yerheugd geweest ovei
deze bewijzen van instemming.
„Een zoo ruim mogelijke publica
tie van deze bewijzen 111 de pere zou
den keizer zeer aangenaam zijn"
Dergelijke documenten zijn heel in
teressant, omdat, zij toonen hoe liet
groot® hoofdkwartier de zoogenaamde
volksstemming forceerde eu... deu
keizer wijs maakte, dat „het geheele
volk" achter hem stond, zoo merkt
't IlblJ. op.
De staking der binnen
schippers.
Volgens een bericht uit Dresden
aan de „KöLnteche Zeitung" dregt
't Ie waar gebeurd!
Onlangs vroeg eon Haarlemsch*
dame een dienstbode. Een gegadigde
verscheen en nam informaties. Heul
tevreden was mevrouw toen ze ©eni
ge dagen later van de dienstbode
een briefkaart ontving met de medo-
deellng, dat zij de betrekking aan
nam, maar zij keek toch wo) vrc-eind
op, toen zij verder Jas als motief der
aanvaarding: „omdat de jongeheer
piano speelt «1 dat wel go«i is voor
mijn m e z e k a a gevoel."
Zoon (geestdriftig) „O, vader, wat'
is hei leven toch mooi en de wereld
goedf Waarom is toch nie: iedereen ge
lukkig?"
Vader (droogjes) *,Wie is het dezca
keer?"
Hotelportier: „De heer op ka
mer 18 heeft geklaagd, ca: he: van
nacht op rijn bed gelekt heeft."
Hotelhouder: „Schrijf een gul
den extra op rijn rekening vooi een
koude douche!
de staking in de binnenscheepvaart
een groot- gevaar voor Saksen te
worden. Zaterdag was het gelukt, 2I>
Botioemsche aken met 300.000 cente
naar koüen tot Schandau te brengen.
Daar m'oesten zij echter blijven, daar
de-bemanning bang is voor de ter
reur dor stakers. Dezen dreigdpn m
neer te schieten als ze probeerden
de schuiten verder te brengen. Daaï
het water in de Elbe zakt. bestaat
het gevaar, dot de schuiten aan den
grond raken en stukgeslagen worden,
waardoor de geheele lading verloren
zou gaan. De regeering is voorne
mens met aHJe middelen het c-cono
irrisch leven tegen een dergelijke ter
reur te beschermen. Tc* nu toe i«e-
merkt men echter van de?» maafrr
gelen nog nlete.
De coBfersBlls te Hythe.
Uit Parijs wordt aan het Handcte-
Wad geseind.
De algemeene indruk, gewekt tioor
de trouwens nog v&orioopige ver
klaringen van Folkarstone, kan
orden weergegeven als „nauwe
dankbaar en in het geheel niet
lijka d
voldaa
Niettemin wijst men er van regco-
ringszijde op, dat de door Frankrijk
verkregen voordeelon aanziesnilijk zijn
De som van 66 mdlliajd mark >a
goud, welke Frankrijk zou krijgen,
komt ongeveer overeen met 250 mil
liard fra bij den tegenwoordigen
koers, en zelfs indien dat niet vol
doende is om alie in Frankrijk aan
gerichte schade te betalen, kan men
er toch een en ander mee doen. Maar"
hei voornaamste voordeel te dc vr.ri
klaring, thans voor het- eerst ge
daan, betreffende den Bamenhang.
van de verschillende vordering» n
op Dultsclilan_d, en d& noodzakelijk
heid een geraêenschappelijke oplos
sing te vinden. Het schijnt, dat de
Beurs dit voordeel, hetwelk eemge
liancieele schikking doet voorz-en,
waardoor frankrijk in de gelegen
heid komt spoedig dc eerste afl»etiv
Lu tg en te krijgen, var. gewicht acht,
daar heden alle buiteniandsche koer
sen zeer dalen, hetgeen zeggen wit,
dat de frank weer stijgt.
Mot waardering van deze voordoo
ien laat men zich hier nog vrij
scherp uit over de voorloopige over
eenkomst van Folkestone. Men be
treurt vooral, dat Mil* er and niet ven
Lloyd George den voorrang hoeft
weten to verkrijgen voor liet herstel,
Ondar. deze omstandigheden! meent
mon dat Millerand niet had moeten
ingaan op het voorstel van een glo
bale som te doen vaststellen, wcoke
thans nog niet- behoorlijk kan wor
den berekend. Men voorziet, dat
Duitscldand steeds met de bewering:
niet te kunnen betaien, zal trachten
liet verschuldigde bedrag to verklei
nen. Men betreurt ook, dat de koe-
ten van de bezetung van den imker
Rijnoever afgetrokken moot worden
van hetgeen Duitschland schuldig is.
In het algemeen kan men dus niet
zeggen, dat de verklaring van Fol
kestone in Frankrijk goed ontvangen
is. maar veeleer, dat zij teleurstel
ling heeft gewekt. Men wijst echter
op het voorloopige karakter van de
overeenkomst, welke bovendien
slechts bindend zal zijn, wanneer de
andere geallieerden hun goedkeuring
er aan zulten hebben gehecht
Gauvain spreakt in het „Journal
des Débats" zelfs twijfel er over uit
of liet Fransclie parlement genoe
gen zal nemen met deze rege&ng.
UIT RUSLAND.
De bezetting van Tiflis ia dift
Kaukasus door de Bolsjcwiki wordt
tegengesproken.
E OPSTAND IN MEXICO.
Uit Vera Cruz wordt geseind
Generaal Arage, de gouverneur vatf
Vera Cruz, schoonzoon van CarraDza,
die bij Onzabe door de revulutionnaus
troepen was gevangen genomen, is ont
snapt. o
F* euilleton
Naar het Pooltsch.van
WALECY PRZYBOROFSKIE.
ZESM: HOOFDSTUK.
Het huis van oom was iu middeu-
Beuwschen stijl opgetrokken, had een
donker voorportaal eu smalle trap
pen met ijzeren leuningen. Er heersch
te een sombere atmosfeer, die goed
overeenkwam met mijn stemming.
Men bracht mij in een groot, helder
verlicht vertrek, alwaar ik mijn goe
den oom vond in 'n met bont bezetten
chambercloak. Zijn imposante ge
platte, met liet mooie, grijze hoofd,
d'eed mij denken aan de ridders in de
familie Giza wier portretten ons cfe-
den begrijpen, dat do dochters uit dat
geslacht, honderde jaren geleden al
peroemd waren om hun schoonheid,
zoodat een hunner zelfs de liefde van
»en Poolsch koning wist to winnen.
Het patriarchale gelaat van oom met
pen langen spiei witten baard maakte
bp rut] een alleraangenaamst0-1 in-
xruk. Ik ging naar hein toe en. hij
Jeï nu met bevende, zachte stem.
Wees hartelijk welkom Bellinka Giza!
Laut ik je ecus goed bezien de
laateie afslaiffiiiaimge van 011s ge
slacht. De laatste Giza God schonk
noch je vader, noch mij een zoon, ons-
gesiacht sterft uit, uitgedoofd ate een
vuur, dat is uitgebrand. Kom by nrij
maar liet is hier zoo donker, ik kan
je met goed zien, kindje, ik ben al
oud, waarom brengt men geen licht?
Ik beduidde oom dat de kamer &1 hel
der veracht was en dat zijn oog en
hem zeker parten speelden. Weldra
verscheen nu tant© Anna een dikke,
gezonde vrouw met blozende wangen.
Zij kuste ml] en overstelpte mij dan
met vragen, waarop ik weinig kon
antwoorden. Natuurlijk begon zij
eea-st over mijn huwelijk.
Getroffen door dc hartelijke ont
vangst, vertelde ik hun openhartig
alles wat mij wedervaren was en tan
te Anna riep nu dadelijk ontsteld uit:
Ben je mei dien AViemerfskie ge
trouwd, kindje? Daar wetten wij alles
van, niot waar, Frans, wij hebben
zijn vader al gekend.
Ja zeker, antwoordde oom,
maar wie kon vermoeden dat deza
Wisniofskie de man van je keuze was?
Deze naam is in Polen zoo algemeen.
Arm kind, dan ben Je inderdaad on
gelukkig. Zijn proces werd openlijk
behandeld, wij hebben er destijds ge
noeg van gehoord.
En ltot hij jou in den sleek? riep
tante driftig uit, o, die slechte man,
dio eliendeling, maar toch is liet be-
Utf- zoo, wij zuilen geen Ujd laten vei-
loren gaan. Ik* zal je zelf naai' War
schau terugbrengen, niet waar,
Frans?
Geduld wat, vermaande oom,
i»aat ons alles kalm overleggen, vóór
wij een besluit nemen.
Wat is er te overieggen? Je schei
ding zal geen enkel bezwaar opleve
ren. Jo be.it jong, rijk en mooi, je
kunt nog een gelukkig leven hebben,
zoodra je benmaal deze ketenen hebt
afgeschud.
Lieve tante, viel ik haar gejaagd
in de rede, denk daar tocli met
aan. Wat God heeft vereend, mag dc
mensciv niet scheiden, volgens mijn
opvatting. Zoo lang ate ik leef, blijf ik
de vrouw van Stanislaus Wisniefskie
Waarom dat? Wat bezielt je
toch? Wil je hem misschien zelf nog
gaan z»oken?Hij is van je weggegaan;
wil jo hom nu nog naioopouY
Noen, tante, naioopen zal ik hem
niet, hij komt van zelf wel terug. Hij
is onschuldig, stamelde ik.
Onschuldig! Heeft hij zijn eerste
vrouw dan niet var dronk en? Zij was
wel is waai' leelijk en lastig ate een
duivelin, maar zij was toch zijn
vrouw. Ik zou geen dag me', dien man
onder één dak durven wonen. Ik heb
zijn eorste vrouw gekend, doch wat
baat dat praten, wij zullen je wel be
letten hem ooit terug te zien.
Ik heb aan. liet altaar do gelofte
afgelegd hem nooit t© veriateu, trouw
te ziju t-ot in don dood, tante.
Nu ja, dat heb je beioofd, trou
wens jij hebt hem ook niet verlaten,
maai' hij jou. Zeg nu maar nieis
meer. J ij '"öent ouzo eenige bloedver- 1
wante en wij zullen niet duiïleu dat
e* naar .willekeur mei je gehaiari.
wordt.
Oom had gedurende dit gesprek
zwijgend zitten luisteren. Hij stond
nu haastig op en riep. Zwijg, Anna,
wij moeten eerst de meening van Bel
la vernemen. Zij heeft in deze zaak
toch du eerste stom.
Neen zeker mot, Frans, lüold
tante Anna aan. Bella is een jong on
ervaren. kind en haar jeugdig hoofd
je
Zwijg toch, viel oom itaar op
nieuw m de rede. Wij moeten Bei-
la eerst aanhooren. Wat zijn jo plan
nen, kind?
De omstandigheden geven mij
aan wat ik doen moet, oom. liet is
mijn taak mijn inan te rehabilitee-
ren, hem in de maatschappij zijn eer
lijken naam terug "te bezorgen. Hij is
onschuldig ©n ik zal geen middel on
beproefd laten om het proces weder
aanhangig te maken.
Ik zei dit op hoogst opgewonden
toon. Oom keek mij scherp aan en
toen ik zweeg, hernam hij met een
glimlach, meer tot zichzelf dan te
gen mij:
Jy bent o©n echte Giza, k/nd. Da-„
is het warme bloed van ons geslacht.
ltc verheug mij daarover. G a wilde
mij vóór mijn dood van den twijfel
verlossen en zond mij dit kind. God
zij geloofd
Ik hoorde deze woorden met groote
verbazing aan. Ik verstond ze met.
Van welken twijfel sprak oom toch?
Je hebt Iets 111 je hoofdje, kind,
hernam tante Anna nu weder, dat ons
duidelijk doet inzien hoe je nog lei
ding en raad noodig hebt-. Waarom
zou je ook niet een Giza, een echte
Giza ziju? -#»
Ik begreep .wederom niet wat daar
mede bedoeld werd. Nieuwe wolken
schenen zich boven mijn hoofd saam
t© pakken, alles werd mij donker voor
do oogen. Dit waren in waarheid de
zwaarst© uren van mijn leven.
Zonder verder hierop in te gaan,
bracht oom het gesprok wederom op
hot oude thema, door mij t© vragen;
Weet jij iets nader van het proces,
kind?
Neen, oom, tol nu toe weinig,
maai ik heb een boekje gekocht, waar
in diet uitvoerig behandeld wordt,
antwoordde ik.
Waarom een boekje? mengde
tante Anna zich nu weer in het ge
sprek. Wij hebben zijn vrouw im
mers goed gekend en zijn geheel in
gewijd
Je vergist je, Anna, viel oom haar.
in de rede. Wat wij weten, zijn
slechts geruchten, die in de meeste
g. vallen weinig met de waarheid go»
11.-en hebben. Ik kende den oudea
isuiefskte, omdat ik met hem znkeQ
died, ik had. zooals je weet, destijds
ecu zaak in Hongaarschen wijn, hij
m koloniale waren en wijnen lc W&-
dawiese, van daar dal wij elkander
kenden. HU was een eerlijk, nauwge
zet man, ik zou hem gerust mijn ge
heele vermogen hebbe,j toevertrouwd.
Hij Liet zijn zoon een groot fprtuin na,
ik denk ongeveer honderdduizend gul
den- Kom Bellinka, drink eens '11 glas
Hongaarschen wijn rite: mij, viel hij
nu zichzelf eensklaps in de rede.
Toen ik gedaan had wat hij mij
vroeg, ging oom voort:
Ja, do oude "Wisniefskie was oen
rechtschapen man, maai' zijn zoo a
voedde hij slecht op. Hij bedierf hem
totaal. Wat er verder gebeurd is, weet
ik.niet, genoeg dat hij trouwde mot
een rijke vrouw, die ic-elijk wat en
veel ouder dan hij. Hoe heette zij ook
Veer, Anna?
Falkenberg Méianie vox F ai-
kenberg, antwoordde tante. Haar
vader was burgemeester van Wada-
wiese. Hij kocht Lencze voor een
spotprijs op een publieke verkoo-
ping.*
(Wordt ïfiTYolgd),
