Iiuuin Duin
Jonkvrouw Jacqueline
TWtEOc tiLAD.
Biniaag 28 2mi 1120
het-Afiiaomscus tipen-
iufiui-insawr.
Wat 'enkele jaren» geladen nog
bijzonderheid was in ons land:
voorstelling op een Openlucht-theater
Is nu reeds zóó algemeen geworden,
dat men hier en daar op ietwat ge
ringschattende» loon van ,.een mode"
begint te spreken.
Maai- wie het tooneei werkelijk
liefheeft kan niert. andera dan toejui
chen, dat ook in den zomer de be-
langstelling voor de dramatische
kunst levendig wordt gehouden. En
vooral: voor goede tooneelkunst.
Want, dit moet erkend worden: in
bet algemeen ie er bij de open'lucht-
uitvoeringen een streven om liet ge-
bodene op een hoog peil te houden;
er zijn mislukkingen geweest, erge
mislukkingen zelfs, maar het streven
ging in do richting, ernstige kunst
te bieden.
Dit jaar beeft zich een combinatie
gevormd, onder den algemeen en
naam van „Het Klassiek Tooneol".
met het doel, verschillende Openlucht
Theaters to bespelen.
Een deel van deze combinatie zal
onder leiding van Albert Vogel het
Arnhemsclie Openlucht-Theater op 1
Juli a.s. openen met een opvoering
van „Starkadd", drama van Alfred
Hegeoischeid, vooral bekend door de
vonrdrachten, die Albert Vogel er
©enige jaren geloden van gaf, ook te
Haariem.
Het Openlucht-Theater stelt uit
den aard der zaak bijzondere eischen
.aan spelers en regie, ook aan de
keus der stukken. Intieme kunst Is
vanzelf uitgesloten; de wóde ruimte
boven en omde spelenden, de groo-
tera afmetingen van helt tooneei,de
afsta/ln, die publiek en spelenden
scheidt, vraagt grootero gebaren, ge
wekliger plastiek en krachtiger gjy
hiid dan het zaal-toon eaL Aan den
anderen kant dwingt de natuurlijke
omgeving en het daglicht als het wa
re tot natuurlijkheid en waarheid in
spel en gebaar; aan de regie de taak,
het evenwicht tusschen die verschil
lende eischen te vinden en zijn voor
deel te doen met wat de natuurlijke
omgeving een schoone omlijsting
schenken wil.
Het Arnhemsclie Openlucht Theater
ligt hoog boven do stad op den Water
berg, binnen de ompaling van het
Openlucht Museum, dat een monu
ment belooft te worden van Neder-
landsche Folklore.
Het tooneei ligt omsloten door
vende oude boomen en warrelig
struikgewas, waardoor langs hellen
de paden do spelenden op kunnen
komen in kleurige, langzaam op
doemende groepen; juist voor massa
actie eigent zich over het algemeen
hot cporiUi.-ht theater bijzonder goed.
In Starkadd zullen wij'zóó uit het
donkere struikgewas de kleurige
groep van Deensche visschers tn
vrouwen op zien komen in de cos
tuums uit den ouden Vikingertijd.
Het stuk toch voert ons terug tot
'op do grens van den Heidenschen
tijd, toen zachter zeden de oude ruw
heid kwamen verdringen, doch toen
ook de haat cn de eerzucht die tevo
ren openlijk in het strijdperk traden,
langs sluipwegen bevrediging gin
gen zoeken.
Deze strijd tuscchen ruwe, n
eerlijke heldhaftigheid en sluipend
verraad, dat, juist door de meerdere
gevoeligheid, aan den nieuweren tijd
eigen, zijn bedrijver later foltert met
gewetenswroeging, vormt de quintes-
ser>9 der handeling.
Shakespeare s'.aat in Macbeth een
soortgelijk motief aan; nog op andere
plaatsen dringt zich een vergelijking
- met Macbeth aan ons op... waarop
wij toch liever niet ingaan ter wille
van den schrijver van Starkadd.
Starkadd zelf staat daar als do
vertegenwoordiger van den ruwen,
eerlijken heldentijd: hij ia de skald,
die zingend ten strijde trekt en strii
dend zijn bruid verwerft; tegenovea
hem staat Inge!, de zwakke eerzuch
tige koningszoon, die door zijn zwak
heid tot do schrikkelijke mis"J
komt.
Over den inhoud van het stuk wil
ük liever uitvoeriger schrijven na de
première, die waarschijnlijk door den
schrijver zal worden bijgewoond. He
gen&cheid Is een Vlaming; hij
schreef behalve Starkadd, dat omge
veer 20 jaar geleden verscheen en be
kroond werd, eenige gedichten
Het gezelschap, dat onder leiding
van Albert Vogel die zelf den Star
kadd zal spelen de opvoering voor
bereidt, bestaat voor het meerendeel
uit artisten die verbonden waren of
zuilen worden aan Tiet gezelschap
Roy aards.
Joh. de Meester Jr. krijgj, een mooie
kans om te toonen wat hij kan in de
rol van Ingel; Paul Huf speelt naast
hem den verrader Saemund; Gretha
Gyswyt zal haar jonge bekoorlijk
heid leenen aan Helga, Starkadds
bruid. Ook Louis van Gasteren, Al el
da lioelofsen en W. van der Hoog
verleen en o.a. hunne medewerking.
Voor de figuratie, een voornaam
ding, zooals ik hierboven aantoonde,
boden zich Arnhemsclie dames er.
hoeren aan.
De heer Vogel was zoo vriendelijk,
ons uit. te noodigen ter bijwoning
van oen repetitie, tets waar ik altijd
vedl voor voel: 1 geeft een eigenaar
dig genat, een stuk te zien opbouwen;
wij kandn bij die gelegenheid coaista-
teeren, dat er hard an ernstig gewerkt
is an nog wordt can de uitvoering te
doen slagen.
Vogel kon ar gerust nu en dan aar-
kwinkslag tusschen gooien ..als
dat kfui, gaat t goed," merkte één
der meest serieuse acteurs terecht op.
ANNA VAN GOGH-KAULBACH
Arnhem, 26 Juni.
T PROCRAM OER NIEUWE DUIT-
SCHE RECEERINC.
De Rijksdag is Maandag bijeengeko
men om te hooren wat de plannen
van 't nieuwe ministerie zijn. Er wo
nan aanzienlijke voorrichtigheidemna'.
regalen genomen, zelfs machinegev.
ren waren bij het gebouw geposteerd.
Verwachtte men nieuwe onlusten'.' De
aandrang van het publiek voor tribu
neplaatsen was kleiner dam men ver
wacht had- Ook hot Huis was slechts
matig bezet. -Mie nieuwe ministers
waren verschenen.
Rijkskanselier Fahroiiibach begon
met de bespreking van de buitenland-
sche politiek; die geheel oncter dan
invloed moest staan van het verdrag
Versailles. „Voor ons is er maar
één richtsnoer- zooveel mogelijk de b-
polingen van dit verdrag naleven, l'o.
,u is er meei- gepresteerd, dan re -
ijkerwijs verricht kon worden, iu
aanmerking genomen den binnenland-
schen toestand.- Indien er niet meer
gepresteerd werd, dan ligt dit niet .aan
deui slechten wil, doch aan het wan
trouwen, dat er jegens Dtotechland
hesrecht. De eerste taak van de re
geering 16 een eind to maken aan dat
waant rouwen. Aan revanche denkt
Duitschland niet. Wel wordt de werk.
lust soms gestoord door een verkeerde
uitlegging van het vredesverdrag door
de entente".
Wat de binnenlandsche politiek -
treft is het de voornaamste taak het
rijk weder op te bouwen. De rijkskan
selier welde de. partijen op de.grond
wettelijke twisten te doen ophouden.
Hij wdigerde mee te werken tot het,
weder oprichten van do klassolicei-
schappij (protesten links). Perêqo -
üjlce bekwaamheid, niet het böhooreu
tot de een of andere partij moet den
doorslag geven.
De rijkskanselier deed een beroep
op 't Duitsche volk om den binnenland
schen oorlog te slaken, üesvold echter
zou metal te machtsmiddelen bets!re-
ion. worden.
Zeer hachelijk voor het rijk zou een
toenemende waardevermmSering van
het Duitsche geld zijn. Belasting „sa
botage is een misdaad aan heb volk.
Zware belastingen zijn beter te dra»
gen dan een bankroet.
Fehrenbach besprak verder do moei
lijkheden in verband met de volks-
voeding en verklaarde, dat heb onmo
gelijk was nu reeds volkomen een eind
te maken aan de „Zwangwirtschafl".
Hij sloot met een opwekking in liet
befhng van den socialen vrede. „Wij
willen niet tegen de arbeiders, doch
met de arbeid ens rageeren. Wij wil
len zijn een regeeriDg der verzo -
ning".
Hot Huis luisterde aandachtig naar
de rede van den rijkskanselier, die on
geveer een uur duurde. De toejuacinfrr-
gen kwamen in hoofdzaak van de bur
gerlijke middenpartijen. Eén keer
klonk een levendig bravo bij de so_
rit:I xmocraten: toen de rijkskanse
lier de hoop uitsprak, dat het zelfbe
schikkingsrecht ook voor de Duitsch-
Oostenrijkers geen leeg woord zou
blijven.
Na de rede van den rijkskanselier
werd een pauze gehouden. Daarna be
gonnen de algemeen© beschouwingen
over het regeeringsprogram.
Uft naam van de m eerderheidseo-
cialdsien verklaarde Scheldeimanm,
dat men eerst de daden der nieuwe re
geering moeö-o afwachten. Hij sprak er
zijn leedwezen over uit, dat voor de
eerste maal een regeering is gevormd,
waaraan geen vertegenwoordigers der
eubeidere deelnemen .Di: is de schuld
der onafhankelijken, die wellicht
geloofden later door geweld de regee-
ringsmacht aan zich te kunnen trok-
keij.
Scheidemann zelde aan heil Bidt van'
zijn rede, dat de socialistische partij
met verlangen het uur tegemoet tiet,
waarop een zuiver-socialisische re
geering tot Stand aal komen, docli
voorloopig scliijnti de kloof tusschen
eociahaten en onafliankeiijken zoo
breed, dak de bevrediging van dit ver"
langen In afzienbare» tijd wel niet mo
gelijk zai zijn. Slechte op één pun.
waren de socialisten en onalhanke-
iijkexi het eens, n.l. bij de bevrijding
van de militaire heerschappij.
Ledeboor, die als vertegenwoordiger
der onalhankeiijken sprak, verklaar
de, dat de onafliankelijken, die tot
dusver de coaltiieregeering tot op het
uiterste bestreden hebben, het ver
trouwen der arbeiders zouden hebben
verloren, wanneer de onafhankehj-
ken zitting hadden genomen in een
coalitie-kabinet.
De leider der Diritech-natiomaien
verklaarde uit naam van zijn fractie,
dat deee weliswaar geen votum van
vertrouwen in de regeerhig kon uit
spreken, doch dat, ZÜ °°k me- voor"
nemens was, door een votum
wantrouwen het de regeering reeds
bij voorbaat onmogelijk te maken om
mé; succes to werken. Verder ver
klaarde hij, dat men zeer goed buiten
de socialisten kon en hij hekelde heu
smelten der burgerlijke partijen ojn
de gunst der sociaal-democraten
nadat zij zich zoo eigenzinnig gedra
gen hadden. Hij wees er verder op,
dat de rijksdagverkiezingen een zoo
duidelijke zwenking naar rechts had
den getoond, dat een rechi sche regee
ring een vanzelfsprekend gevolg
moest zijn van deze verkiezingen.
Daarna wees de nieuwe minister
van buitemlandsche zaken Simons
op, dab men zich beklaagd had over
hel.' feit, dat de nota over de vermin
dering der Duitsche legensterkte uit
vrees voor de gevolgen tot dusver nog
openbaar was gemaakt. De mi
nister lichtte hierbij toe, dat geen
vrees, doch uitAui.end de omstandig
heden de publicatie tot dusver hadden
vertraagd. Zoo lang hij zijn functie
zal vervullen, zullen ai zijn hande
lingen op waarheid en oprechtheid
steunen.
De volgende zitting van den Rijks
dag vindt Woensdag plaats.
Dan zal dus pas blijken, of de meer
derheid van den rijkedag een motie
van vertrouwen in de regeering wil
aannemen.
De pers beoordeelt de rede van den
rijkskanselier vrij gunstig.
Belangrijk is wat de meerderheids-
socialisten ex van denken. De „Vor-
warts" zegt„Wat den positieven in
houd van het program betieft, zoo is van
sociaal-democratische zijde reeds bij
voorbaat gezegd, dat* men de nieuwe
regeering niet naar haar woorden doch
naar haar daden zal beoordeelen. Geven
de latere daden aanleiding tot kritiek,
dan zal men aan de woorden van 28 Juni
nog vaak kunnen herinneren. Intusschen
zijn echter slechts'de woorden aanwezig,
die de sociaal-democraten geen aanlei
ding geven tegenover de regeering zelf
aaustonds een scherp strijdlustig stand-
DUITSCHLAND EISCHT EEN LEGER
VAN 200.000 MAN.
De minister van verdediging, Gessier,
verklaarde aan den vèrtegenwoordi-
ger van de Matin"', Jules Sauerwein,
dart het Duitsche vrók zich met weer
kan opbollen noch zijne Verplichtingen
nakomen, waarneer het. niet zeker i~
van een binnen!andschen vrede. Daa
om is het beslist noodzakelijk om een
leger var» 200.000 man tor beschikking
Da ervaring van de laatste 18 maan
den heeft bewezen, dab 100.000 man
niet, voldoende zijn, om de binnen-
'andsche onrust meester te worden.
In Maart 1919 waren 45.000 man noc.
'tig om de sovjets fa Munchen te be
strijden, in April 33.000 man voor de
onlustcoi 111 Hamburg, in .Tulri 1919
19000 en fa liet laatste voorjaar 40000
mam voor de onlusten in'het Ruhr ge
bied.
Met een legerstcrkt© van 100.000
man, blijft een groot doe» van het
Duffltache gebied zonder beveiliging-
Ook schuilt er in de demobilisatie van
50—100.000 soldaten, een gevaar, daar
de meeste van hen tot de uiterste pa
tijen behooreai.
Zonder oen leger, dat bij machte is
om de 01de te bewaren, is een samen-
werking tur-s ellen Frankrijk en
Duitschland om tot wederopbouw te
komen, illusoir.
Gassier legde er nog don nadruk op,
dat niet o.11 een Lloyd George en
Churchill, maar ooit oord-eelbevoqgde
Franschen toegegeven hebben, dat
Duitecliland zich inspant, om tot ont.
wapening te komen.
Hij is overtuigd, dat men, waarneer
men een degelijk onderzoek instelt,
Duitschland toet meer van kwaden
wil zal beschuldigen.
De „Westf. Anz meldt, dat dc
uiteclie regeerhig tot de Entente hot
.rzoek heeft gondii om verlenging
van den oniruimiirgstermljn voor de
troepen, die rich nog in de 50 K.M.
zone b;-v -nden en dae, zooaJs bekend
1». reeds 10 Jutü vertrokken hadden
moeten zijn.
DE ENTENTE BLIJFT DE ONT-
WAPENINC EISCHEN.
In de nota's der Entente aan Duitsch
land wordt o.a. gezegd
De geallieerde regeeringen hebben
met hei grootste leedwezen de traagheid
eu het gebrek aan goeden wil geconsta
teerd, waarmede de Duitsche regeeriug
begonnen is met de uitvoering der be
palingen van het vredesverdrag mo: be-
rekking tot het leger, d« luchtvaart en
de marine. Op 2 Juni, na verloop van
bijni zes maanden sedert het van kracht
worden van hot vredesverdrag, zijn de
voornaamste dezer bepalingen nog on
uitgevoerd of niet geheel uitgevoerd.
Vandaar, dat het staande leger eerst
kor: geledén tot 200.000 man werd ver
minderd, terwijl dit aantal reeds op 10
April bereikt had moeten zijn, en dat de
samens'elling van dit leger niet in over
eenstemming is met die, welke in het
vredesverdrag is voorgeschreven, voorts
dat cr geen enkele wet werd afgekon
digd tot reorganisatie van het leger
overeenkomstig het vredesverdrag, dat
de bij dit verdrag verboden militaire for
maties zooals veiligheidspolitie en bur
gerwachten, nog êtceds bestaan, dat de
vernietiging van het oorlogsmateriaal,
die op to Maart reedt voltooid had moe
ten zijn, nog niet voor de helft heef',
plaats gehad, en dat de uitvoer van wa
pens naar het buitenland aog vooitduurt.
De geallieerde regceringen h ;oben, na
hiernaar een ernstig onderzoek te heb
ben ingesteld, nogmaals eenstemmig
besloten, de bepalingen In hei door
Duiischland onderteckeride vredesver
drag beireffende ontwapening zoowel als
legers'erkte en oorlogsmateriaal, in hun
vollen omvang te handhaven, en de reeds
te lang uitgestelde uitvoering dezer be
palingen onverwijld te doen plaats heb-
ben.
Eveneens verwachten de gen1'.eerde
regeeringen, dat de Duitsche regeeriug
hun geen voorstellen tot verandering der
militaire bepalingen meer zal doen, daar
dergelijke voorstellen toch van de hand
gewezen zullen worden en derhalve
slechts nuttelooze vertraging zouden ver
oorzaken»
In een andere nota wordt er op gewe
zen, dat aan Duitschland zal worden
toegestaan de politietroepen op 150.00G
man te brengen»
DE CONFERENTIES TE BRUSSEL
EN TE SPA.
De Fransche premier Millerand zal
Donderdag naar Brussel vertrekken, al
waar Vrijdag de aan Spa voorafgaande
ictergeallieexde conferentie een aanvang
zal nemen.
Lloyd George, de Engel sche premier,
zal Donderdagavond in Brussel aanko-
Den 4en Juli zullen de gevolmachtig
den der geallieerden zich naar Spa be
geven ter bijwoning van de conferentie,
waartoe niet alleen Duitschland maar
alle geallieerde mogendheden zijn uit-
genoodigd en welke den sden Juli zal
geopend worden.
De „Petit Parissen" zegt, dat de
Duitsche ffgevaardrgdea zullen zijn, de
rieuwe Rijkskanselier Fehrenbach,
uisict Sjeoona cn -iraaracliijnlijlc ook
■:c Gesslcr.
CZERNIN CONTRA KEIZER KAREL.
Verschillende bladen te Berlijn bren
gen uittreksels uit een brochure, geti
teld „Czernin en de Sisotus-affaire",
geschreven door graaf Demblin, die ver
tegenwoordiger van Czernin is geweest
aan hot hof van keizer Karei. In deze
brochure wordt betoogd, dat den pden
April 1918 in het paleis te Baden, bij
Weeacn, een ministerraad is gehouden
ouder voorzitterschap van keizer Karei
en in tegenwoordigheid van keizerin
Zata. Op voorstel van Czernin zou de
ministerraad besluiten of keizer Karei al
dan niet zou aftreden, in verband met
zijn geschokten gezondheidstoestand. Dit
besluit was de consequentie door Czer
nin getrokken uit het feit, dat de kei
zer hem schriftelijk een valsch eerewoord
had gegeven en dat de keizer door ge
vaarlijke manipulaties Oostenrijk-Hon-
gaxijc overal, en vooral in Duitschland,
in miscrediet had gebracht.
Keizer Karei zou bereid geweest zijn
af te treden, doch keizerin Zita en haar
moeder ozudea dit plan verijdeld hebben.
Daarop diende Czernin zijn ontslag in.
DE TOESTAND IN IERLAND.
Lord French bracht een bezoek aan
Belfast, waar hij een "„war memorial
window", dat aan de Ulster-divisie was
opgedragen, onthulde. De onder-koning
hield daarbij een rede over den toestand
in Ierland. Hij zeide dat de regeering
niet zou aarzelen alle haar ter beschik
king staande krachten te gebruiken als
ze ongelukkigerwijze genoodzaakt zou
zij a strenge maatregelen te nemen.
De Sinn Feiners hebben zich te Fer-
mev (graafschap Cork) meester ge-
maak: van den generaal Lucas en twee
andere officieren. De laatsten zijn later
te Fernoy teruggekeerd, maar
het verblijf van Lucas is nog niets ver
der bekend.
De Londensche Hbld.-berichtgever
seint ojitreru de gevangenneming van
generaal Lucas door de Sinn Feiners
nog, dat de generaal met de kolonels
Daufoixl en Tyrrell ui: visscben was en
werd overvallen. Kolonel Dauford,
die trachtte te ontsnappen, werd gewond
en toen wend ook kolonel Tyrrell vrij
gelaten om voor den gewonde te xor-
gen.
Het Iersche spoorwegverkeer wordt
verlamd door de voortdurende verkeers
stremmingen tengevolge van de weige
ring om munitie te vervoeren»
V»repreid nieuws
NOSKE, de afgetreden rijksweermi-
nister in Duitschland, is benoemd tot
Oberprüsident van Hannover.
DE Z.G, PRESIDENT VAN DE
RIJNLANDSCHE REPUBLIEK.
De „Berliner Lokal Anzeigcr" deel: mee,
da: Staatsanwalt Dotten, de z.g.- „pre
sident van de Rijnlandsche republiek"
door de disciplinaire rechtbank uit zijn
ambi is ontzet»
ZIONISTENCONGRES. Het we
reldcongres te Londen der Zionisten zal
op 5 Juli worden geopend ter bespreking
van de „herleving" van Palestina.
DE KABINETSCRISIS IN HONGA
RIJE. Volgens de „Arbeiterzehung-"
heeft de Hongaarsche regeeriog haar
ontslag genomen, omdat de minister
van Oorlog weigerde om Hcijas ia hech
tenis ie doen nemen, gelijk door den
Ministerraad bevolen wras enHortbyden
inisier van Oorlog bijviel.
Voor het vormen van een nieuwe re
geering wordt, volgens de Weensch©
bladen, naast graaf Apponyi, graaf Ste
fan Betklem genoemd.
Stagsnlsaws
Het Tooneei
De openlucht voorstelling ia de
duinen van fcti&wout.
Evenals verleden Jaar xijn de Am
sterdam sche S chouwepeiere
ook nu weer naar Haarlem gekomen,
om voor de Vereentging ,,W«e denk
overwint" een ope 11 .uch'vooree 11 mg
te geven in hei duümerrein bij Elt-
woui'. E&i evenals in üet vorige jaar,
werden wij ook nu weer getroffen
door den ernst, en de liefdevolle toe
wijding, waarmede deze dilettanten
xicix gaven aan hun taak en door de
bijkans vrome aandacht, waarmee di^
spel door he publiek werd gevolgd.
Tochheef' de opvoering van H a -
man en Esther veel minder in
druk op ons gemaakt dan die van
Herakies' Geboorc, welke
wij verleden Jaar van di.zelfde daj>-
pere troepje mochten bijwonen, wat
wel voornamelijk geweten zal moeten
wordéfo aan den slappen inhoud en
het gebrek aan handeling van dit uit
he: boek Esther getrokken bijbel-
sche spel. In Herakles' Geboon. was
dramatische h andeling,
za?en wij boe sober het stuk overi
gens ook was gehouden bij den
hoofdpersoon strijd. Die strijd
worde- tn llamall ex» Esther totaal g£—
mis Niet de muziek van de men-
schetijke s ein Is de absolute krach:
van het tooneei zooals in een bij
liet programma gevoegde korte toe
lichting te lozen staat maar de dra
matische handeling. In Hainan en
Esther geef.;, de schrijver Filofotos
niet anders dan het bijbelsch verfhaal
en dat nog wel onvolkomen en meest
al in zeer onbelangrijke monologen. In
de toelichting lezen wij wel, dat de
schrijver getracht heeft den dieperen
?.'.p van het Esther—verh aal naar vö~
ren te brengen, maar die diepere
zin is volkomen langs ons heen ge
gaan. Geen der personen uit het boek
Esther komt ons eenigszins nader
door dit spel van Filofotos. hun han
delingen worden ons allerminst ver
klaard e»n de figuur van Herxes
volgens de toelichting ,,d© drager van
hen oordeal en berechter van den
strijd" is In dit «tuk niet meer dan
een -willoose pop met wien een beekje
gesold word', en wiens plotselinge
wendingen ons me: verbazing zouden
slaan, wanneer wij den dieperen zin
van het bijbelsch verhaal niet ken
den.
Zoo zagen wij den heelen middag
niet anders dan onwezenlijke figuren,
die niet6 inenBahetijks hadden en niets
menschel ijks deden. Hierdoor werden
wij ook nie'. geboeid door dit spel en
ging ali.es ons voorbij, zonder ons één
oogenblik te ontroeren.
Ook leende dit koningsspel zich
minder voor een voorstelling in de
duinen; ja, stoorde he: duinlandschap
bijna voortdurend alle illusie.Ftiofotos
moge in de toelichting beweren, „da'
figuratie, hoe goed ook geënsceneerd,
meesta een zwakke piek in de voor
stelling vorm:", bij koning Horxee ver.
langen wij nu eenmaal een Konink
lijke omgeving. Dit kale dulnruii-ije
met het enkel© boompje verplaatste
ons nia: In den lusttuin of het voorhof
van het koninklijk paleis. Hier ven.
zwakte de omgeving de UhisSe Sn-
Plaats van dal zij haar versterkte.
Slechte één moment gaS het, duinland
schap stemming; da", was, toen Mor-
dechai steunend op zijn staf, me: Ite"
tiier in he: derde bedrijf opkv.am,
beide decoratieve figuren, zooals zij
daar in het folie zonlicht; stonden op
het wif e, blakerende zand. Toon was
er, ook door de zeer fraaie coetumoe
ring van deze twee personen - bij de
anderen was de kieed-l ng minder ge
lukkig ©ven do stemming, di© .Sn
dit bijbelsch spel verlangd werd.
Toch moe en wij de schouwspeler»
erkentelijk zijn voor wat zij Zondag
hebben geboden. Sterk spel was bet-
niet her. stuk gaf er ook weanig ge
legenheid voor maar deze liefheb
bers onderscheidden zich door duide
lijke uitspraak, oyer het algemeen
goede dictie en een voorbeeldigen
ernst.
Zij gaven geheel belangeloos het
beste, wat zij te geven hadden ,en
hierdoor hebben zij heel volon en
de vereeniiging ,,Wi© denkt, overwiitif"
in de eerste plaats zeer aan ziel» ver
plicht. Het dankbaar applaus aan hes
eal den spelers ver, de dankbare
erkentelijkheid van het publiek heb*
bec overtuigd.
J. B. SCHUIL:
Muziek
Instituut voor Muzlok. Uit»
voering der leerlingen.
Bovenzaal 800. Vereent'
ging.
De gebruikelijke leerlingen-voordrachi
van Mevr. W. de Veer—De Langc's mu
ziekinstituut, op Zaterdagavond, gaf als
steeds een „Gradus and Parnassum" :e
hcoren. Van eerstbegincenden of die
pas de eerste schreden op de lange ,aan
der muzikale ontwikkeling geze; heb
ben, en aan wie men het nog heel gaar
ne vergeeft dat zij even struikelen, zich
overtuigd houdende, dat zij het thuis en
op school beter deden, tot leerlingen
toe, wier technische bekwaamheden en
kunsuntellect prachtig getuigen van de
degelijke school die zu doorliepen, met
daartusschen "al de trappen en onder
scheidene nuancen, die het verschil in
aanleg en karakter reflecteeren, een
muziek-paedagogische tentoonstelling,
waarin alle klassen mede-exposeerden
zij vulden een programma van 22 beur-
ten, zijnde zoowat circa 40 nummers»
Toch gaat zoo'n overmatig programma
nie: gauw vervelen, omdat er van pacda-
gogisch standpunt uit steeds wat inte
ressants op te merken valt, vooral :n ver
band met de natuurlijke geaardheid der
leerlingen. B.v. een leerlinge mei aar
dige stem, die reeds tamelijk goed be
werkt is, zingt twee liederen van ver uit
elkander liggend karakter, voor het een©
mis: zij absoluut het expressie-vermogen,
terwijl het andere, hare natuur wellicht
beter aanpassend, haast voortreffelijk
door haar gezongen wordt. Enkele élèves
verrichten hunne voordracht met zwaar
wichtigheid of schuchtere bevangenheid,
teiwijl aDderen hunne beun speelsge
wijs vervullen en meenen zich log een
grapje te mogen veroorloven. De eeuwi
ge wisselwerking der geaardheid die de
kunst zooveel verscheidenheid verleent
en reeds in de kiemen bij de aller
jongste beoefenaars aanwezig is!
Heilzaam is het onderwijs dat de na
tuur van den leerling, in zoo verre deze
de kunstuitoefeningen niet in den weg
.aai, ongeschonden laat, en dit kan tot
grooien lof van het onderricht aan het
lD6tituut voor Muziek gezegd worden,
dai het op deze gezonde basis zijn taak
verricht. Er was op 't programma te
n ieder nummer afzonderlijk :e
behandelen, en tot mijn spijl moes: ik
een belangrijk deel der uitvoering mis
sen, maar toch kan ik niet nalaten aan
te stippen de goede voordracht der aria
van PurcéH, de zware (haas* te zware)
ana uit Thais, de sobere declamatie-
voordrachten, het finale uit het cello-
coucert van Lalo en de WolffBrahms-
liederen, resultaten van een onderwijs
waarvan wij in andere nummers de de
gelijke fundamenten konden waarde©*
ren.
Ons hartelijk compliment aan dc com
petente en energieke directrice, Mevr»
W. de VeerDe Lange en hare bevoeg
de leeraressen en leeraars.
JOS. DE KIERK»
Kunst na Arbeid" en
„Lourens Jan «zoon Cos-
ter", vocaal- en instru
mentaal concert. Park
Grongebóuw.
De typografen troffen het; een mooie
zomeravond begunstigde hun tuincon-
cert en gaf hun de gelegenheid zich voor
een talrijk pubhek op vrij gunstige wijze
te laten hooren. Opvallend was de goede
stemming van het harmoniekorps en bet
zuivere klankevenwichi dat de goede
klankbodem der muziektent weergaf»
Ook was ik in de gelegenheid te consta-
iee*eu, dat onde» de degelijke en bewuste
leiding van den heer J. H. J. Mulder, de
Feuilleton
.Vrij vertaald uaar het
Engelechvan
BARONES ORCZY.
HOOFDSTUK I.
Hoe Messdre Gilles d©
Crohin eetnuitetapje
maakte naar het
land derdroomen.
I,
Toen Gilles de Crohin, Heer van
Froidemont-, dien sabelhouw op zijn
pok kreeg oen slag, tusschen twee
haakjes, die met zooveel behendigheid
werd toegebracht dat zijn linkerhand
bijna van zijn arm afgesneden werd
raasde hij lang en hevig. Ik weet
niet precies wat, hij gezegd heeft,
,maar te oordeelen naar wat ik van
Messire weet kan ik wel bevestigen
dat zijn taal bij die gelegenheid zeer
krachtig en duidelijk was.
Wat het wapen betreft waarmee hij
(tien slag gekregen had zijn triomf
wias van korten duur. Eeu paar se
conden later brak het in drie .stukken
door eon slag liardier dlan man zelfs
MessiTe Gilles ooit had zien toedienen.
Het gevest vloog hoog in de lucht bcw
ven de hoofdesn van de dichtstbijstaan..
de strijders; een deel van liet lemmet
werd in de modder getrapt onder
den hiel van Messire's zware laars,
terwijl de punt zelf, met nog een paar
centimeters koud staal er aan, in de
borst van den onbesuteden vijand te
recht kwam, die gedacht had Meesire
te kunnen overwinnen.
En dit alles zou Galles zeker de
grootste voldoening gegeven hebben:
h&t leven van edn schurk van een
Spanjaard in ruÜ voor een hall afge
sneden pols als «r niet, een andere
boof van hetzelfde slag in de buurt
geweest was die op dat zelfde oogen
blik een diepen steek had toegebracht
aan meester Jehan le Bègue, den tror»
wen vriend en metgezel van den Heer
van Froidemont. Toen dfrt gebeurde
werd Gilles razend van woede en,
sloeg op den vijand 4n met zooveel
geestdrift dat voor een oogenblik de
dappere Fransche troepen, diio duch_
tig in het nauw zaten, zich om hem
hoen yerzamelden .en do afloop van
den strijd weer onzeker werd. Maai*
helaas! Dit duurde niet langer dan eon
paar minuten. De Spanjaarden wa
ren talrijker en zonder twijfel beter
geoefend m hot voeren via 11 hun wa
pens; zo behaalden spoedig weer
nieuw® voordooien, en een paar uur
daarna dreven zij de Nederlanders en
de Franschen in groot© verwarring
voor hen uit De overwinning was
volkomen.
Dit alles gebeurde bij Gembloux in
Brabant, drie jaren en langer voor do
gebeurtenissen ai© ik in dit verhaal
beschrijven zal en op oen tijd toen
de Heer van Froidemont en zijn trou
we helper, Jehan, di© den bijnaam
„le Bègue'had gekregen omdat hij
stotterde ais een kakelende kip in
die Nederlanden vochten aan hot hoofd
van ©eu troop Froneclien die de diap.
pero volgelingen van den Prins van
Oranje te hulp waren gekomen tegan
da machtige legers van Alexander
Farmese, Hertog van Par ma.
Bij deze gelegenheid en niettegem.
staande zijn gebroken pols, was Mes»
sire Gilles de Crohin de laatste d'-e
zijn zwaard voor de overwinnaars
Deerlegdc; eigenlijk is de uitdrukking
„zijn zwaard neerleggen", niet heel
maal jurst. want de Heeo- van Froide
mont had nog bij geen enkele gele
genheid zijn zwaard neergelegd voor
een Spanjaard of eon anderen vijand.
Maar hej, acltijnt <iat hij, behalve dAen
slag 011 zijn pols nog artdere wonden
had en dat Messdre Gillas, terwijl lier,
overwinnende Spaansche leger de Ne.
derlanders zelfs tot het gebied van
den Franschen korting vervolgde, bloe_
dend, half ddod en half bevroren op
den grond lag, en -nog juist genoeg
bij bewustzijn was om te beseffen dat
Jehan le Bègue, de trouwste bediende
en knapste helper dien iemand ooit ge
had heeft, verdreven was. Nergens
kon hij hem ontdekken.
1L
Nu viel het zoo uit, dat die nacht
in Februari 1578, die volgde op het
gevecht in de vallei van Gcmbkmx,
bijzonder donker was. Tegen acht of
negen uur 'e avonds kwam Messire
Gililes hij uit zijn bewustelooheid door
dat hij ruwe liandeu op rijn lichaam
voelde. Als ik u nog niet verleid had
dat zijn taal gewoonlijk meer krach
tig dan eerbiedig was, zou tit u ver
tollen dat hij rechtop ging ritten en
zulk e©u verzameling scheldwoorden
uitte tegen de boosdoeners die net
bezig waren zijn schoenen uit te trek.
ken, dat deze manschelijk© roofdieren
vluchtten, aangegrepen door een soon
bijgeloovigen angst.
Messdre Giles luisterde korten tijd
naar het geluid van hun voetstappen;
toen werkte hij zich mett groote moeite
overeind stond op.
liet was donker op de vLikte en hu
zag geen enkel ander slachtoffer van
liet gevecht in die nabijheid. Het was
doodstil, alleen hoorde hij af en toe
een gekreun, een zucht, of een
schreeuw van pijn in de verte.
Gilles was aan al deze geluiden ge.
wend «ii schudde rich als een hond
die uit het water komt. Hoewel hij
nog een tamelijke jonge man was, had
hij deze geluiden gehooid sedert hij.
als jongen, had leeren vechten naast
zijn vader s paard, en zijn vader hal
zien val ten, gewand, en even slecht
er aan toe als hij. Gilles op di- oogec-
bkk was. Voor den nacht was hij eve
min bang. Het gekreun van stervende
menschon maakte hem niet angstig,
hij voelde alleen een vaag medelijden
mot hen. Maar wat hem wel hinder
de, was het verdwijnen van Meester
Jehan.
Als die ellendige dieven hem
maar toet te pakken krijgen, zuchtte
hij somber.
Juiat op dat oogenblik ving hij het
geluid op van een bel in de verte.
Kom, vriend Gilles, mompelde hij
tot zichzelf, gebruik je verstand en
probeer eens precies te ontdekken
waar je bent.
Hij werd opnieuw duizelig en ging
op een knie liggen.
Jehan, riep hij uit, waar ben je
toch?
Meester J chan jgas blijkbaar niet th
staat hierop antwoord te geven, en
moeizaam slaagde Massirc Gilles er
tn, weer op te staan Weer hoorde hij
het belletje en hij liet er zijn gedach
ten eens over gaan wat diat toch wel
beduiden kon.
We hebben vlak bij Gembloux
gevochten, redeneerde hij. De bel
die Ik daar hoor is van hert, klooster
op de heuvels. Al6 dal gelui nu maar
door blijft gaan lot ik ceitdek heb uit
welke richting hot komt en een licht
van .13e kloosterramen kan rien, zul.
ieu de monniken mij wel een beschei
den piekje willem geven om te rusten.
Als Jehan maar hier was, voegde
hij er met een zucht bij.
Het was een onbegonnen plan voov
eeu gewond mam om in het donker op
dit slagveld maar een ander te gaan
zoeken. GaHles dacht nog even na, maar
begreep al gauw diat het hopeloos zou
zijn. Zdjn gericht was even echerp aJs
zijn gehoor en fa de duisternis on
derscheidde hij de schurken di© bezig
waren zijn gevaUen kameraden te b»
(Wordt vervolgd.)
