fllULEM'S DmILID
KEES PRUIS
Jonkvrouw Jacqueline
iiuitenlandscli
TWEEDS BLAD.
Doodariiag 8 Juli 1120
Hit dsu fruitüaadel uuar hut
«baret.
J In 1014 stapte, dut wiet ik, mijn
j jü'ddo-plaatsgeaioot Kets Pruis uit den
fruithandel en In liet tooneeUoveii.
Hij was toen al een flinke jonge ke
rel, recht van lijf en leden en met
n van die gezichten, 4lc' voorbe-
- hikt schijnen-te wezen voor het too-
I ji.-ol: een rechte neus, heldere oogen
..■li een stevige kin. Dag in dag uit
reed hij rond met een zwart paardje
voor zijn vruchten wagen en maakte
wel zaken bij de mens hen, want hij
was bij de hand, wist zijn waar aan
to prijzen en zat op zijn wogen te zin
gen. Daar houden ze van. Een zuur-
pruimer zou de klandifiie niet gekre
gen hebben. Maar toen Wilhelm II
('den oorlog begon, had dezo Pruis er
't eerst onder te lijden: zijn clientèle
wits somber geworden, wist niet wal
er uit den oorlog nog zou voortko
men en veirkooa uit zuinigheid geen
fijne fruit meer te koopen. Dat nin-
<1 rde hem en hij maakte daar geen
geheim van. Zijn goeie humeur begon
gevaar te loopen. In dien tijd hoorde
i kdat hij 's avonds optrad als zan-
...r en toen verdween hij al gauw uit
Heemstede, Hij had den fruithandel
totaal aan gegeven en zijn toe-
komet aan den zang toevertrouwd. In
ii:o nieuwe wereld ging lief hem goed,
hij kreeg naam, trad op in goede ge-
legenbedcn en stuurde een aardig
-. i -je aan Fidelio, toen'deze op ze
keren dag erkende, dat liij Kees Pruis
n.»g nooit gehoord had, een gedichtje
zonder wrevel, maar met zekere vrien
delijk© verwondering. En daar hij de-
r dagen toch in de buurt in het ca-
baret Modem te Zandvoort. optrad,
ging ik er heen en vond hem daar,
- keurig in den rok gestoken, als con-
l'éroiieier van -'t gezelschap, Fransch,
Du it sell en Engelsch sprekende als 't
te pas kwam, en zelf liedje© zingend
m a gemakkelijkheid van bewegtng,
:fs met zwier en, ten overvloede,
ie t een aangename stem.
Kees Pruis was geslaagd, dat kon
Jo aan alles zien. En omdat het ïnte-
r.ssant moest wezen te hooren, hoe
jo om zoo te zeggen van het fruit in
<i,_. noten overgaat, noodigde ik hem
u t, daarvan wat te komen vertellen.
Daartoe w:is hij te vinden en zoo zat
hij Woensdagmorgen op ons bureau
en vertelde van zjiri ervaringen, on
der 't roolten van èc-n «gaar, die wel
tienmaal opnieuw aangestoken moest
v. orden, omdat je niet goed praten en
jooken kurit te gelijk.
„Gczongen"e zei.hij, „heb ik al van
mijn vroegste jaren af, ik was er eon
liefhebben vun en in de kinderkerk, op
de Zondagsschool, of op hot Kerst-
f .,st, morst ik voorzingen. En kreeg
ik een muziekinstrument in handen,
al was het maar een harmonica of
een oude cither, dan was ik den ko
ning te rijk. Later zong ik in man
nenkoren eerst in Caocilia en nader
hand in Zang en Vriendschap, onder
den ouden heer Robert on nog een
poosje ouder Roe-ske. Mijn partij was
•I j ho>.ge bariton en omdat ik mijn
best deed, zei de oude heer Robert
wel: „Kom jij maar wat vooruit".
Kwartet zong ik toen ook wel en
maakte dingetjes voor partijen of
fc-estelijke gedegenheden, de leden van
Zang en Vriendschap noemden me
daarom Nappie.
U weet, ik dreef een fruithandel, u
was ook onder mijn klanten, 's Mor
gens vroeg was er markt bij de BaL-
juwslaan, dan stonden wij allemaal
als kooplui te wachten totdat de hek
ken 'open gingen en als 't wat lang
du unie, dan maakte je grapjes je
riep emeekend: „Brood! met ale-
bessen!" of bond je buurman stilletjes
aan het hok vast, zoodat hij, als er
werd opengedaan, spartelen bleef.
i Soms, in den wagon, zei ik- „Dames
en heeren, ik zal de eer hebben, u een
liedje voor te dragen och ja, we
hebben heelwat plezier gehad in die
dagen. Onlangs zag ik nog een oud-
collega in het cabaret en vroeg, zoo
\an 't tooneel af: ..de Vries, kosten
de bananen nog altijd zeventien cen
ten?" .Verbeeld je, ze doen misschien
op t oogenblik wel een daalder.
Maar nu hoe ik er toe kwam om als
a i oeps-humorist op te treden! 'k Weet
h "t nog precies, het was op den 14deu
Maart 11)14 Smits die wel speciali-
Li ten-voorstellingen geeft komt bij
rne en zeit: „jij moet ZondaK in de
groote Vereeniging als humorist op
treden!" „Ik?1 vroeg ik, want het
.woa oen heed programma van be-
j rop.psfnenschen. „Ja, jij", zegt hij,
..als je succes hebt krijg je zeven gul-
Feuilleton
EEN VERHAAL DIT HET OUDE
KAMËRÏJK.
Vrij vertaaldnaar hst
Engelsch van
BARONES ORCZï'.
1°)
Maar, protesteerde de Montigny.
Is de heele zaak niet doodeenvou-
i dig-? viel zij hem in de rede. Da roem
van Jacqueline's schoonheid is overal
verspreid, wat is er begrijpelijker, dan
•dut een prins te arm of te onbe
tekenend om openlijk naar haar
hand to dingen, een romantische ma
nier kiest om mei haar in aanraking
te koinen? Waar is het ons eigenlijk
allemaal om te doen? Dat mijn broe
der Jacqueline zal kunnen zien, zon
der dat zij weet dat hij komt om haar
het te maken. Als wij het nu bo
vendien zoo ver kunnen brengen, dat
de twee jonge rnenschen veriiefd op
elkaar worden, hebben wij ons doel
bereikt, terwijl aan den anderen kant,
"Is nnjn broeder, nadat hij haar ge-
den vijftig en ajg je geen succes hebt
vijf gulden Nou", zeg ik, „dut
is good". Ik was wel al in t publiek
opgetreden, met een kwartet en zoo,
maai- dat was wat anders, dat bleef
liefhebberij. Deze eerste keer tutschen
menschen van 't vak en voor geld
maakte me wol wat bibberig. Maar
't ging goed en Smits gaf me zeven
vijftig.
Een poosje daarna loopt Smits me
in mijn fruitwljk te Heemstede te zoe
ken en te zoeken en toen hij mo ge
vonden had, zeit hij: zet je appelenwu-
gen aan den kant en ga voor zeven
dagen inee naar Leiden". Dut gebeul
de en te Leiden hoorde een Haagsche
directeur me en engageerde me voor
zeven dagen in Den Haag. In dien
tijd zat ïk overdag op mijn fiuitwo
gen, riep tegen mijn paardje, „hort
sik", w mt ik had haast om klaar te
tg komen en ging dan 's avonds staan
zingen.
Eindelijk heb ik er den handel maar
aan gegeven en bc-n heelemoul in t
vak gegaan, nog wel wat huiverig,
want ik was getrouwd, moet u weten
en je wist toch maar niet hoe het loo
pen zou. Menigeen mislukt er in. A'js
ik dat toen geweten bad, had ik het
niet durven doen, maar enfin, ik h?'
het toen niet geweten en dat is maar
gelukkig, want spijt hub ik er niet
vian.
Toen ik acht maanden ln 't vak
was, debuteerde ik in Scala, in Den
Ilaag, onder directeur Boeklloit, die
or voor bekend stond, dat hij zco eri-
tiscli was. Als je daar optrad, was 't
zoo goed alsof je door je examen was
gekomen. Ik verdiende toen twintig
gulden per dag, aardig voor een be
ginner. Naderhand heb ik vee! enga
gementen gehad door Max van Gel-'
der ©n ook wel vun Pisuïsse en ik sluit
ook zelf wel 3f. want daarmee spaar
je de tien procent voor den agent uit.
in die jaren heb ik natuurlijk met al
lerlei menschen van verschillende na
tionaliteit en gewerkt. De specialiteiten
zijn meest in "t vak geboren, ze weten
van de burgarwereld weinig af en
trekken zich er ook niet veel-van aan.
Er is in zoo'n troepje gewoonlijk een
opgewekte stemming, behalve op
Maandag, dan zijn do meesten down
gek, hé, misschien komt het we!
omdat Maandag en Vrijdag de stl«le
dagen zijn.
Jaloezie is er wel, bijvoorbeeld
wanneer voor den een een keer meer
gehaald is, dan voqr den ander ik
lach daarom, mij kan 't niet schelen,
maar wie in 't vak geboren zijn, die
letten daarop. Maar ze helpen mekaar
als 't noodig mocht wezen. En" "t is
ook lang niet altijd plezierig, ik ben
ook wel eens niet gestemd en dun
moet je toch maar aardig en vroolij
wezen.
'k Herinner me, dat een meisje van
ecu dansgezelschap haar voet ver
zwikt had. Toch moest ze dansen. Je
ziet haar glimlachen en het pubhek
ki.kt er lachend naar en-weet niet, dat
zoo'n schepseltje lieische pijnen uit
staat. Ik heb een acrobatentroep
zien werken met een jongetje van
veertien jaar, die na een dubbele
salto in een stoel moest komen te
zitten. Op een avond mislukt de
toer, hij valt met zijn hoofd naar
beneden en zou zijn nek gebroken
hebben, als een van de anderen hem
niet nog juist bij zijn beei> gegrepen
had. Den volgenden avond durfde 't
kind niet, hij was zenuwachtig, voor
de veiligheid bonden ze hem vast
met een touw, zoodat hij niet vallen
kon. De toer komt, de jongen maakt
hem, 't publiek applaudisseert, 't
gordijn gaat dicht en 't kind barst in
een krampachtig snikken uit, dat
haast niet eindigen wou.
Neen. 't is niet altijd vroolijkhcid
achter de coulissen. Ik heb iemand
gekend, die Russische dansen maak
te, u weet wel, dat bliksemsnelle pi
rouetteeren hij .was zoo goed als
blind, van dat duizelingwekkende
draaien, geloof ik. Vóórdat hij
moest optreden, strooide hij met wit
te poeier den weg, dien hij op het
tooneel gaan moest en menigmaal
hebben wij, als hij klaar was, hem
met een handdoek koelte-toegewuifd,
omdat zijn borst hijgde en hijgdé en
niet tot bedaren komen kon.
Gelukkig heb ik het druk. Tot 15
Juli blijf ik in „Modern", dan ga ik
zeven dagen naar de Rem brand t-
bioscoop te Utrecht, daarna heb ik
een paar dagen engagement voor
Max van Gelder, ga met Smits naar
Beverwijk en 15 dagen naar Bellc-
vue te Amsterdam. Daarna ben ik
van 16 tot 31 Augustus weer in „Mo
dern" Ik zing ook veel op familie-
partijen. Op 23, 29 en 30 Juli ben ik
vrij, die hou ik dan eens voor mij
zelf.
U moet niet denken, dat het alleen
met een paar liedjes zingen 's avonds
gedaan is. Ik maak mijn eigen reper
toire, ook wel versjes voor anderen,
zooals Stella Fontaine en Nap de la
Mar. Op een dag kom ik bij Nap en
die zit te luren op een brief, dien
Margie Morris uit Indië heette ge-
stuur n te hebben aan zijn dochtertje.
„Kijk," zei hij, dit moet Fientje
zien heeft, zich terugtrekt, Vlaande
ren en madame Jacqueline voor veel
onaangenaams gespaard kunnen blij
ven.
Hoe dan?
De onbekende prins kan even ge
heimzinnig verdwijnen als hij geko
men ig. Men kan aan Jacqueline ver
tollen, dat hij dicht bij haar buis ge
vonden is, vermoord door een ande
ren, jaloerschen aanbidder.
Dwaasheid, majesteit: Dwaas
heid, zeg ik! protesteerde de Montigny,
misschien minder nadrukkelijk dan
te voren.
Zulke dwaasheid, Meseire, is .dik
wijls meer waard, dan de diepste
wijsheid.
Maar....-
Geen „maar", Messire! U kunt
geen enkel bezv. aar aanvoeren, dat ik
niet gemakkelijk weerleggen kan.
Denk eens aan! Een romantisch
meisje, dat genieten zal van zoo'n
aardig avontuur.
Misschien...
Misschien wat?
Misschien wordt zij wel verliefd
op den onbekenden aanbidder.
Zooveel te beter, als zij merkt
dat hij haar toekomstige echtgenoot
is.
De Montigny scheen op bet punt to©
vanavond zingen, mitar ze San hef
rr.et, het is niet geschikt". Ik keek
het door, hij had gelijk. „Laat me
maar eens even aksen", zei ik,
„dan zal ik zien of ik wat maken
kan". Dat lukte, Fiontje repeteerde
iiet met orkest en zong het denzeif-
den avond.
't Is een groot voordeel om zelf je
liedjes te maken, want ze zijn tegen
woordig duur: dertig of veertig gul
den moet je er gauw voor betalen.
Tony Schmilz, die pas overleden is,
maakte er veel. Ik zing ook in de
jrrauiophoon, zoo pas ben ik uit Lon
don gekomen, daar heb ik 22 liedjee
gezongen voor de Columbia, dat be
taalt £oed en ik krijg nog auteurs
recht bovendien van ieders verkochte
plaat. Ais ze een beetje gaan, loopt
dat aardig op.
Weet u, dat ik ook film? Ja« bij me
neer Binger, in Joy.
'k Heb ook een aanbod om in En
geland op te treden voor 't publiek,
maar daarmee wacht ik nog tot het
volgende jaar. Weet u we'., dat er
heel veel Nederiandsche specialiteiten
in 'I buitenland zijn, dio daar veel
succes hebben en zelfs hier onder hun
builenlandschen tooneclnaam optre
den? Bijvoorbeeld do Richard i-
n i s, ais die in H cd born ln Lon
den optreden en de oudste, Riohard,
steekt zijn neus maar om een hoek
van de coulissen, dan roepen ze.
„Hallo, Jackie, are you there?"
Ik heb In Haarlem, een echte zan-
gersstad, quartetten gehoord van
amateurs, die veel beter waren dan
een quartet in het kolossale Coli
seum te Londen: de tenor zong den
hcelcu avond' falset. Een mooi man-
nenquartet kan geld verdienen, maar
ja. ze durven niet, blijven liever in de
bekenae sleur. llarrv Lauder, de
Schotsche komiek, heb ik ook gezien,
hij is goed, maar niet beter dan wij
'ln Nederland hebben. Maar Lauder
maakt zijn duizend gulden per
avond. En wil u wel gelooven, dat
Nap. de ia Mar veel beter is dan
George Robey, ook zoo'n Engesche
beroemdheid
Het Nederlandsche publiek is nogal
veelei schend, het komt niet meer na-ar
een voorstelling om een enkele per
soon on het neemt geen genoegen met
de versjes, die ze in Engeland en Ame
rika toejuichen. In Engeland gaat het
zóó: een paar regels vooraf, daarna
een refrein, dat tweemaal herhaald
wordt; om dat refrein is het te doen;
als 't een gemakkelijke melodie heeft,
zit het publiek al gauw mee ie neu
riën, den derden of vierden keer
kennen ze liet allemaal en zingen uit
volle bora: mee. Is het gordijn dicht,
dan wordt de zanger of zangeres te
ruggeroepen, alleen om het refrein
nog eens te zingen, maar hij beweegt
dan alleen maar de lappen, 2ingen
doet liet publiek 't zelf wel.
Kom nu in ons land. Met allerlei
kunstjes moet je £et publiek tot zin
gen breugen.
Soms is 't ook wel eens lastig. Voor
al jongelui kunnen vervelend wezen.
Ik kan wel wat verdragen, waarom
niet, een cabaret is geen begrafenis,
maar als 't :e erg loopt krijgen ze van
mij den wind van voren, 'k Herinner
me, dat te Rotterdam Engelsche offi
cieren in de zaal waren. Sing in
English! riepen ze. Goed, ik zong
een Engelsch liedje. Maar toen ze den
tweeden keer weer een Engelsch lied
wilden hebben, zei ik: „Keep your
tongue. When I come to London,
I will sing in English, but now we
are in Holland, so I wLK sing Dutch."
Hel publiek aan 't applaudisseeren,
dat begrijpt u. En de Engeiechen
zwegen.
I
Als de lezer dit nu leest, dan kan hij
den indruk krijgen, alsof Kees Pruis
zat ,,op te scheppen" over zichzelf.
Dat is zoo nie:, hij antwoordde op vra
gen, die ik hem deed, maar die voor
do leesbaarheid zijn weggelaten. Wel
verre van te bluffen, vertelde hij dood
eenvoudig, zonder eenigeu ophef. Van
zijn ietwat gebrekkige schoolopleiding
(lilj kwam uit een groot gezin en
moest gauw wat inbrengen) van de
talen, die hij naderhand geleerd heeft
(vooral Engelsch) van een operette,
waarvoor hij den tekst heeft geschre
ven en van zes nieuwe liedjes, die in
Den Haag zullen verschijnen.
Hij doet dus nog hee. wat meer, dan
"s avonds een half uurtje zingen. En
zijn tdeaa'. is (behoef ik 't nog ie zeg
gen) een tournée in Indió. met een
klein troepje, zoodat de onkosten de
recette niet verslinden en er wat
overblijft. Want Pruis is een goed
koopman gebleven. „En dat", zegt hij,
„is in het vak noodig, om te sla
gen, Niet jezelf weggeven. Vroeger,
toen ik nog in de vruchten deed, zei
ik immers ook tegen de menschen, dat
ik de allerfijne, e waar had. „Me
vrouw", zei ik dan, „zoo'n meloen
als deze vindt u bij niemand, die is
...- geven. Weigering, toestemming,
-wijfol, angst, minachting, besluite-
.oosheid stonden achtereenvolgens op
zijn gelaat te lezen en zij vervolgde
overredend.
Denk eens aan, Messire, hoe ge
'■o gevoelens van uw nichtje spaart,
haar trots en haar maagdefijke
schuchlerneid. De Hertog van An jou
.'.at verliefd worden op Madame Jac
queline en op die manier zal zij een
gelukkig huwelijk sluiten of hij
trekt zich terug, onbekend, zonder dat
zij argwaan heeft, en het kind zal al
leen een plezierige herinnering te
meer hebben.
Da Montigny scheen geneigd toe te
geven. Het was ook onmogelijk Mar
guerite van Navarre's gladde tong,
haar sterken wil en persoonlijkheid,
lang te weerstaan. Do eenvoudige,
koppigs en «enigszins langzame Vla
ming voelde zich totaal met op zijn
gemak in dezen warwinkel van avon
turen en intrigues en hij was niet
welbespraakt genoeg om eteeafe met
nieuwe bezwaren aan to komen en
haar te blijven bekampen. Misschien
a's hij niet zoo buitengewoon ge
steld wue geweest op do verbintenis
die hij tot stand trachtte te brengen,
als hij er minder vast vail overtuigd
-■•woest was dat een verbond met
Frankrijk zijn volk en zijn huid. dat
hij aanbod, zou redden, dan zou h
Marguerite's voorstal kortaf gewei
van 3e SarSonkelsoorfrijp van bui
ten en rood van binnen". En wat
moet je dan doen als je om zoo te
zeggen, jezelf verkoopt? Jezelf op prijs
houdenl"
En daarbij glimlachte onze zanger
vriéndelijk, nam afscheid en vertrok.
Moge hij ook op zijn verder levenspad
succes hebben. Hij is pas 31 Jaur oud,
heeft, menschel ijkerwijs gesproken,
den tijd er voor. En ook de capacitei
ten.
J. C. P.
De conferentie te Spa.
Veel nieuv.g is er lieden over Spa
niet.
Een correspondent van de N. R. CL
m nt uit Spa o a.:
„De atmosfeer hier lijkt mij onge
veer .als volgt: De Eng.-riclien Willen
voor alle» de zaken afdoen; voor hen
u< de üuitsche kwestie niet meer zoo
zeer het hoofdprobleem, als voor de
andere deelnemers. Dat geeft hun ech
ter tegelijkertijd een zeker overwicht.
Sl'orzo, de Italiaanfiche minister van
oorlog, wil vooral goede trouw bij de
Duitschers zien. De Fransclien zijn
vee] wantrouwiger, maar zijn toch on
der den indruk van den algemcenen
wil om tot een vergelijk te komen. De
Duitschers zijn heel zenuwachtig. De i
konnenj van internationale toestan
den onder hen geven echter toe, dat
de stemming hier voor hen gunstiger
is, don ze d en van Duitschland uit
beoordelen. Het is noodig, dat dt- bin-
nenlandsche politici in de Duifsche
delegatie ecnigszins in den schrik
blijven, die hen bevangen heeft. An
ders zouden ze allicht weer tot om
slachtige en langzame methodes hun
toevlucht nemen, ai© ze thuis gewend
zijn en die hier nu fataal zouden wer
ken".
Woensdag is op de conferentie weer
de militaire quaestie aan de orde ge
weest.
Generaal von Seeckt lichtte T Duit
se li© standpunt op technische gronden
toe. Daaruit blijkt, dat .de Duit
schers wel genegen z ij n
hun leger op luü.OOO ui an te
rug te brengen,' maar
slee h tsih e ent ij dsver lóóp
v a n 15 m u a it d e n e't dan nog wei
zoo, dat in 't begin weinig wordt ge
demobiliseerd en de eigen.ijke groote
afdanking pas in 't laatst komt.
Lloyd George antwoordde uit naam
der Geallidoidé».
Hij zeide, dat de Conferentie zeer
ongerust was over den toestand, die
voigera de uiteenzetting in Duitsch
land heerschte. Verscheidene duizen
den geweren zijn niet alleen in
handen van de troepen,.maar van d©
bevolking, evenals duizenden machi
negeweren, vlammenwerpers en ka
nonnon. Het aantal Duitsche soldaten
onder verschillenden vorm overtreft
een intllioen.
„Men kan dus niet be-grijpen, dat
een dusdanig gevaarlijke en nl'nor
male toestand door eenig© xegeering
geduid kun worden. Het is duidelijk,
dat de Geallieerden op geen c-nlcele
manier kunnen toestaan, dat dio toe
stand nog é-.-ns vijftien maanden voort
duurt.
Verder deelde Lloyd George mede.
dat nog Woensdagavond de militaire-,
maritieme- en luchtvaart deskundigen
zouden samenkomen om de quaesties
nog &&a& t© bespreken, opdat de geal
lieerden Donderdag (dus lieden
reeds!) een definitief besluit zullen
kunnen nemen.
Er dreigt dus weer een conflict.
Intuaschen blijkt ©r vr©I ©enige toe
nadering, wam maarschalk Foch
heeft Woensdagavond nog met den
Duitschen generaal von Seeckt gecon
fereerd over de militaire quaestie.
De „Daily Mail" wijdt een artikel
aan d© comrirontie te Spa. Het blad
wijst ©r op, dat de verborgen mitrail
leurs, vliegtuigen en $ware kanonnen
moeten worden uitgeleverd en wel
onmiddellijk. Duitschland's tanden
moeten worden uitgetrokken. Er k.m
verdêr geen sprake zijn van ©enig uit
stel bij de beLaling van de echudc-
vergoeding. Er is wel geld, maar de
Duitschers verspillen het in aller
lei richtingen en ars d© geallieer
den niet spoedig handelen, zullen zij
ontdokken dat zo achter het net vis
sollen en zullen ze niets krijgen.
DE OORLOGSMISDADIGERS.
lit eeti onderhoud met een persver
tegenwoordiger, zeide de Duitsche
minister van justitie o m.:
De Entente zal inlichtingen willen
hebben, hoever d© berechting der
oorlogsmisdadigers al gevorderd is.
Wij hebben nïies gedaan wat wij kun
nen. De Duitsche regeering heeft
getracht om ook ln dat opzicht de
verplichtingen die zij op zich genomen
ge.u üéDDen. Maar nu duurde zijn te
genwerking niet lang; zij slaagde ör
ze'Ja in hem zijn booze hbmeur te
Hoen vergeten.
Wij hebben nog niet gehoord,
zeide hij eindelijk, wat do Hertog
van Anjou over do zaak te zeggen
heeft.
O, zeide Monsieur spottend,
alles wat ik te zeggen heb is dat lk
mijn heole leven lang bij vcrsclullen-
de gelegenheden gezworen heb dut lk
mij uooii zou verloven-niet een vrouw
als ik niet verliefd op haar was.
U zult moeten toestemmen, Mes
mie, viel Murguarite in, dat dit een
prijzenswaardige opvatting is.
Zij vond liet niet wenschelijk om
M'ssira de Montigny te laten weten
dut haar wispelturige broeder pas e-n
half uur geleden gezegd had, dut hij
oen vrouw die hom opgedrongen werd
en die hem niet aanstond, desnoods
ter elfder ure in den steek zou laten.
-- Ik verzeker u! voegde Monsieur
er met gchuichclden ernst aan toe,
ik verzeker u, Messire, dat ik n ets
van het plan van mijn zuster ai wUL
Ik ha l geen tijd om jo het plan
voor te leggen. Francois, antwoordde
Marguerite. Het kwam In mijn
hoofd op toen jij praait© met M - ire
do Montigny en niet tci een di-
-unde oplossing kon komen.
En wat zegt Monsieur nu.' vrCeg
da Vlaming kortaf.
heeft, op loyale wijze na fe Somen.
De moeilijkheden zijn echter zoo
groot, dat zij onmogelijk binnen kor
ten tijd Ie overwinnen zijn.
HET VERDRAG MET TURKIJE.
Na do onmogelijkheid te hebben in
gezien om hei Turksche vjedeeyerdrag
bi dien zin te wijzigen, als door de
.Turksche regeering wordt verzocht,
welke wijtzigingen de voornaamste be
palingen van hot verdrag zouden be
treffen, heeft d© Oppen-te Raad be
sloten aan ©en commissie van politie
ke deökundigeu op te dragen, het ant
woord aan de Turksche vredesdelcga-
tie in samenwerking met d© militaire
deskundigen op te stellen. In dit ant
woord wordt rekening gehouden met
hetgeen in het verzoek van de Turk
sche regeering op enkele punten als
billijke eisohen kan worden be
schouwd, terwijl aan de Turfcische re-
gecTing een termijn van tien dagen
wordt oegestaun voor haar definitie
ve beslissing en de onderteekening
van liet verdrag.
UIT IERLAND.
Lord French had Zaterdag te
Queenstown een slechte ontvangst.
Toen hij zich naar de admiraals-
woning begaf, om daar te dineeren,
wérd. de auto waarin bij zat begeleid
door Hooglanders, hetgeen niet be
letten kon dat een groote menigte,
die zich langs den weg had verza
meld, de auto omringde, volgde en
Lord French uitjouwde.
Zaterdag had het gerechtshof te
Dublin zitting.
Onder de beklaagden waren Ieren.
Men vreeede daarom voor onlusten
en had op het dak van het huis een
kanon geplaatst, dat de geheel e om
geving bestreek, terwijl het gebouw
bovendien door soldaten en politie
beambten bewaakt werd.
Eui machinist, geschorst wegens
dienstweigering onidat hij een trein,
waarin gewapende soldaten zich be
vonden, had geweigerd te rijden, be
riep zich op oen bepaling krachtens
welke hij niet verplicht kon worden
een trein te rijden, indien dit levens
gevaar opleverde voor de passagiers
of hem zelf.
Andere ontslagen spoorbeambten
benepen zich op hetzelfde artikel en
vragen weder aansteiiing op hun ou
den post.
Te Trulee werden emigranten door
repubJikeinsche vrijwilligers genood
zaakt den trein te verlaten, daar zij
geen- toestemming tot emigratie had
den verkregen van het Sinn Feio-
parkment.
Op een massavergadering-te Dublin
werd besloten Maandag gedurende
twee uur algemeen het werk neer te
leggen en in het raadhuis een ver
zoekschrift te gaan teekenen, waarin
aar; de regeering.der V.S. wordt ver
zocht James Larbin op vrij'e voeten
te stellen.
De militaire overheid te Fermoy
ontving eea brief van generaal Lu
cas. De brief geeft nog minder inlich
tingen dan d© vorige en is blijkbaar
sterk g-ecensureerd. Hij bevat uitslui
tend mededeeüngen van particulieren
aard. De brief is gepost te Dublin;
men vermoedt om nusporingen op een
dwaalspoor te brengen.
Men vermoedt dat de generaal nog
in het graafschap Cork wordt gevan
gen gehouden.
De politiekazerne te Holy cross
(Thurles) is door gewapeuden aange
vallen. De bezetting, een hoofd-agent
en acht inan, sloeg den aanval met
bominrn en g weervuur af. Een hun
ner is licht geworuj. Militairen op weg
naar de aangevallen kazerne, ont
moetten vijf gewapende burgers op rij
wielen. De burgers vluchtten het land
in, achtervolgd door d« militairen,
die rnoi geweervuur een burger dood
den en drie wondden.
Het kustsL'tion Howes Strand
(West Cork) is door gewapende Siiin-
Feiners van zijn munitie, uitrusting
etukken en geweren beroofd.
De militaire overheid te Ruiling in
Ierland is de dupe geworden vau ceü
Sïnn-Feiner'o grap. Er was nl. tc
Brocliford Bridge, c:n dorp op circa
i5 kilometer van Dublin, een wekla-
gbeidsfeest oj» touw gezet "en op
programma van 'lat feest werd aan
gekondigd, dat generaal Lucas, die
onlangs door de Sinri-Fdner-troepm
gevangen genomen werd, daar a!s
groote attractie zóu worden ten toon
gesteld.
Zoodra dit nieuwtje ter oor© kwam
van den militairen commandant, wer
den uitgebreide maatregelen geno
men. Er werden tanks en gepantser
de auto's naar het dorp gezonden,
met een aanzienlijke troepenmacht en
het heel© beschikbare vüegorcorps
- - "cli, zeide Monsieur op zijn ge
wone n besluitoloozeu toon, ik zeg
-- ik zeg dat
Frangois! waarschuwde Margue
rite.
Hij voelde zich in een hoekje ge
dreven en begrvèp dat uitstel niet lan
ger mogelijk was. In zekeren zin
fitoud hem het avontuur, dat zijn zus
ter voorstelde, wel aan, en in ieder
geval was het weer een manier oiu d©
deJinitlove beslissing nog wat uit te
i-tellen. Daarom wilde hij er wel in
toestemmen. Het soort van sentiunn-
toele hofmakerij dat vun hem ver
langd ward, kende iiij door en door
en er waren vel dingen ip zijn zus-
ter's voorstel die hem met zijn luie,
gemakzuchtige natuur wel bevielen.
Tg zingen onder het raam van een
vrouw, seniaskord, pogingen doen om
haar liefde l.e winnen, geheimzinnige
ontmoetingen op touw zetten was net
een kolfje naar zijn hond. Nu veelde
hij De Montigny's strengen blik op
zich gevestigd en de waarschuwingen
van zijn zuster klonken hem Lu de
ooren. Hij wist dut hij haar liefde en
geduld op oen tc zware proef had g •-
stefd. Hij wierp een laatsten smee
kenden bl:k op Gilles de Crohin, niaur
diens glimi.-irilende gezicht .-cis..-, n
hem aan ie moedigen om toe tc riem-
men. Gilles moest het weten. Gifjes
zou ©r wel wat voor voelen. 11 jj vond
zoo n avontuur ook Wei carJIg. Gih
Kwam er aan te pas om bove'n da
streek t© pat rou: Fee ren.
De aangekondigde tentoonstelling
van den generaal werd werkelijk ge
houden, maar 't was cèh póp, die
aan de goedlaclieche menigte getoond
'T OFFENSIEF DER BOLSJEWIKI
TEGEN" DE POLEN.
Lit Warschau worut aan de Frank!
Ztg. bericht, dat de Bolsjewiki het ver
wachtte offensief zijn begonnen op hei
Noordelijk trout, ten Noorden van den
spoorweg van Molodesjno naar Po-
lob-k. Vijf divisies, met tanks cn pant-
sortreinen trad.tien lusschen do me
ren ten zuiden van Schadow en ten
Noorden van den «spoorweg door te
dringen. Een doorbraak ia bij dAen
eersten aanval belet.
Varspreid nisuws
DE POLEN EN WEST-PRJISEN.
N«ar de bladen uit HarUnweidcr vernemen,
eischen de l'olea in een protest r*n den 0[>-
porsten Raad te Psrijs een uip.tcl van do
volkiutfimuing in West-Pruisen van miliciens
twee jaar. {Deze verkiezingen z'tjn op a.s.
'A'i'd.-vK bepaald.) AU motief geven r.ij op. dat
üuit.-r Mand de kiezerslijsten vervilv.ht heeft
en zij verwijten de inlergoallieerde coi..mis
sie te Mariënwerder partijdigheid ten gunste
van Duitschland. Een onderzoek van de
commissie bracht evenwel de onhoudbaarheid
van dezb beschuldigingen aan het licht.
Ju geval zij bij do volksstemming de ne
derlaag lijden, zijn de Polen voornemens na
dc stemming het volkssleminingsgebicd te be
zetten. Bij Poolsche deserteurs zijn bevelen
in dien zin gevonden. Verder h gebleken; dat
er reeds gijzelaars /.ijn aangevroren.
FE N GRI F.KSCH-ITAI.I AAN -CH
INCIDENT. Een triogram uit
Smyrna aan de Pransche Maden
rnerilt dat de hec-r Ster:odes, Griek-
scho commissaris te Smyrna, bericht
heeft ontvangen van den opperbevri-
hebber van de Grieksche troepen ih
den sector van Aïdin, waarin wordt
meegedeeld, dat er den 3en Juli ©en
gewapend conflict heeft piuuia ge
had tusschen Italiaanse!:© on Griek
sche troepen op een punt tusschen
Ajasoliok en Torbuli, waar de Griek
sche en Italiaansclie bazeltingsünles
elkaar raken.
Een later rapport van denzoifden
commandant meldt dat een
bende Turksche nationalisten de Ita
liaatlsclie linie waren binnengedron
gen met het doel de spoorwegbrug
gen op te blazen. De Grieken beletten
liet hun plannen ten uitvoer te bren-
gon, doch alvorens zich terug te trek
ken staken de Turken een klein sta
tion in brand. Daar het strikt nood
zakelijk was de spoorwegverbindin
gen met de Grieksche strijdkrachten
in Aidin in stand té houden, zond de
Grieksche commandant ©enige deta
chementen om hooggelegen punten,
welke 0enige honderiïen meters bin
nen de Itajiaansche link- lagen, te
bezetten.
De Italianen sommeerden de Grie
ken om zich terug to trokken, toen
dezen weigerden, openden zij 't vuur
op hen. De Grieken beantwoordden
het vuur. Er vielen aan bride zijden
©cuïge dooden, doch de Grieken zijn
in hun nieuwe posities gebleyen.
DE PRESIDENTSVERKIEZING IN
DUITSCHLAND. De moerdarheicLs-
soclalistische „Rheinische Ztg." deelt
mee, dat bij de aanstaande verkie
zing van een rijkspresident de socia
listische partij een eigen candidaat
zal stellen en dat er daarom geen
sprake is van een ondersteuning van
de candidatuur Fehrenhich. Over
do persoon van den socialistischen
candidaat kan nog ni.-ts niet zeker
heid gemeld worden. Het is geen ge
heim, dat Ebert zich niet horkies
baar w il stellen. Doch het .staat niet
vast, dat hij, indien men hem dit
uitdrukkelijk vraagt, zicli niet be
denkt.
DE DUITSCHE SPOORWEGARBEIDERS
DREIGEN MET STAKING.
Uit Berlijn wordt gemeld:
De organisaties der spoorwegarbei
ders kwamen in het. Rijksdag-gebouw1
bijoen met vertegenwoordigers van
alle fracties, ter bespreking van hun
©lachen. De besprekingen warden nog
voortgezet.
I)e IIjksverkecrsminieter heeft me-
dedeeling gedaan, dat op het iniuieto-
ri© overeensiemming bestaat om
trent de inwilliging van d© eischen en
het tot 9tatid brengen van een loonta-
rief.
De Rijksminister van Financiën, dr.
Wirth, heeft voor zijn vertrek naar
Spa verklaard, dat hij een beslissing
zal nemen.
Thans verklaren de organisaties, dat
zij niet voor de gevolgen kunnen in
staan, warmeer de gedane toozeggin-
gen niet onmiddellijk worden ten uit
voer gelegd.
De drie rogeeryigspartijen zu'-len
waarschijnlijk een jfemeeiischajipelijk
besluit nemen. De meerderheideso-
ci,disten cn de onafhankelijkon heb
ben verklaard, dut zij de eischen zul
len steunen.
hield ook van vechten, du© dut mocht
hij doen als het noodig bleek.
Francois' klonk h t nog oens,
streng en tegelijk op smeekenden toon.
Wat zegt Monsieur? vroeg de
Montigny voor den derden keer.
Ik zeg <iat u mij gocn keus laat,
Messire, zeide Francois d'Anjou ein
delijk. Het zal gebeuren zooals mijn
zustor verlangt.
y.
Wat er daarna nog gezegd w\-rd
doet er ©igénlijk niet veel toe. De Mon-
tigny gaf toe aarzelend en heel
langzaam, weliswaar, maar toch gaf
hij toe, en Marguerite, Koningin vun
Navarre, zegevierde omdat haar zin
had gekregen en omdat ze nu een vun
di« aardige, sentimenteel^ plannetje»
in elkaar kon zetten waar zij zooveel
v ui hield. Ze Was ook verrukt oiudat
ze voelde dat niets nu de eerzuchtige!
plannen die ze voor haar geliefden
broer had gesmeed, in den weg >F
Hij zou er alles moe winnen: een rijke
vrouw cn een stadhouderschap, dat
evenveel waard was als een kroon.
Toen zij eindelijk Mesrire do Montig
ny geheel overgehaald had met haar
vlugge verstand en gladde Umg, slak
zij den eenigszJn* verlegen Vlaming
de hond too.
fWordt vervolgd).
