OM ONS HEEN
ponkvrouw Jacqueline
iuiteniandsch Overzicht
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAO 16 JULI 1620 TWESQE BLAD
No. 2783
Herinneringen aan Luchtvaart.
Mijn alleroudste herinnering aan
luchtvaart la zeker wel het verhaal
van den vliegenden Robert uit Stru-
w elpeter, die, hangende aan zijn pa-
rapluio door de lucht geslingerd werd,
i omdat hij de gewoonte had in alle
weer en wind uit te gaan. De echrij-
vei' zag daar Lljjflibaur een soort van
rechtvaardige straf in, maar ik be
greep toen al niet, wat de arme jon
gen misdaan had en volgens onze lit-
jrlendaagsche begrippen over hyglène
Izou hij eerder lof, dan blaam verdiend
hebben. Maar 't was toen een andore
tijd, rnet andere begrippen over op
voeding: de menschen hadden pas
Hieronymus van Alphen met zijn ge-
tikte braafheden achter den rug en
konden alle onnatuur niet zoo in eens
kwijtraken.
'i Piet Durf was .de al ietwat gezon
der tegenhanger van den vliegenden
Robert. Het boek begon aldus:
Plet Durf hield veel van schoone
zaken.
Uier ziet men hem een vlieger ma-
kon,
Een vlieger, eens zoo groot als hij
En Barend Bang, ziju buurmans
zoontje,
Houdt vasten grond en knipt een
kroontje.
I Namelijk om er den vlieger mee te
t i.-ieren. Piet Durf gaat er de lucht
e in en eindigt zijn avontuur met
[schrijlings op het haantje van den
Kerktoren te gaan zitten, hoe hij daar
l'.wcci' afkomt, vertelt de geschied-
Flinjver niet, wel dient hij ons deze
iltige los toe:
I Al zijt gij nog zoo vlug en koen,
lk raad u, nooit 't hem na te doen.
Dat was in mijn jeugd dus de mo-
r.iul: blijf kaLn beneden, als .Barend
Rang. En Jules Verne dien wij later
verslonden, bracht het, wat zijn stoute
[fantasie ook aandurfde, in zijn „Ver
baten Eiland" toch ook met verder,
dan een ballontocht, dat wil zeggen
reis met een vervoermiddel, dat
igeniijk dien naam niet verdiende,
Miidat men zich allec-n een voorstel
ling kon maken van het doel van de
maar wiskunstig zeker aan den
(egenovei-gestelden kant terecht kwam
anneer liet inmiddels den wind be
tuigde, t0 gaan draaien.
Toch maakle het inensehdom met
tien ballon nog wel tochtjes in het
'uchliuim. Sedert de ontdekking van
het lichtgas waren we wel ver voorbij
Montgolfier, die in zijn ballon de lucht
Verwarmde niet een open vuur en
ti u s, zou ik bijna zeggen, op zekeren
fttig het leven verloor, toen dat vuur
lu aanraking kwam met den uitend
brandbaren ballon. Inderdaad was het
gas veiliger. Maar practisch voor op-
stijg-vertooningen niet bijzonder ge
schikt. Waar het aan jag weet ik met,
he luchtreiziger placht te zeggen aan
'do fabriek en de fabriek placht te ant
woorden aan do lekken in den ballon
dit is zeker, dat het vullen uit oral,
langzaam ging en de opstijging voor
viel long na het aangekondigde uur.
Meer dan eens heb ik zoo'n gebeurte-
a bijgewoond in den tuin van het
ron gebouw of, vroeger nog, op het
ireiri van de Phoenix, dat destijds
:n feestgebouw was. Urenlang staar-
len we naar het ineengezakte ding.
at zich onder den invloed van het
geheimzinnig monster
_ingzarnerhand begon op te richten
én daarbij een termen gasgeur afgaf.
Ban eindelijk klom de iuchtreiziger
)n het schuitje, ging op den rand
'aan, beval aan de mannen, die hel
ivaarte met kracht en macht tegen
lelden om los tQ laten en verdween,
'.waaiende m'et een vlaggetje, iang-
unerhand in de wolken. Nam hij bij
wal een passagier mee, dan keek
:u groenbleek' gezicht pijnlijk la-
lend over de ballonmand heen.
Ais we bedenken, dal zoo'n ballon
[oen enkele siuur-lnrich'ting bezat en
baar twee middelen om den wil van
len luchtreiziger althans een heel
Jein weinigje uit te drukken: het uit-
looien van zandballast om te 6tijgen
n het opentrekken van de gasklep om
e dalen, dau krijgen we meer res
ted voor den moed, die er toen noo-
lig was om de lucht in te gaan. Voor-
i! to Haarlem, omdat, als de wind zoo
'erkoos, de ballon dadelijk naar den
(eekant woei en de luchtreiziger op
n zwerftocht over de Noordzee ai
rminst gesteld was. Meestal deed
iij, wanneer hij eenmaal uit het ge-
'cht van de menigte beneden
Feuilleton
:een verhaal uit heï oude
kamerijk.
Vrij vertaald naar het
Engeischvan
BARONES ORCZY.
a?)
V En nu? vroeg ze glimlachend.
•- Nu? Nu? zeide hij. Ik herhaal
!ecu maar: hoe moet het gebeuren?
6i u voor dat jonk vrouwe Jacquelline
Aêlijk onder den indruk komt van
in hofmakerij en verliefd wordt op
»r onbekenden aanbidder? Als z ij
nu eens een onderhoud toe
sc?Dan zouden we even ver zijn
nu. De Hertog moet met Jonk-
■Uwe Jacqueline de Broyart irou-
i J ik niet.
Maak u daarover maar niet on-
let, Messire, antwoordde Marguo-
jkalni. Wij moeten alleen tijd
te winnen. Gij maakt haar het
i ik zal er voor zorgen dat Mon-
r terug komt om met haar te
yen.
SHaar
iijk
pogingen oin zoo gau\v mogelijk weei'
:e dalen. Aan de eer was toch vob
daan.
Natuurlijk be!ette dat sommige
waaghalzen niet om aan den ballon-
tocht allerlei kunsten te verbinden.
Het is al jaren geleden, maar toch
kan ik mij levendig herinneren, hoe
op datzeifde Phoenixterrein een vrouw
opsteeg, gezeten onder een ballon on
een soort vun trapéze, die een val
scherm was. De aantrekkelijkheid be
stond hierin, dat zij op zekere hoogte
in de lucht gekomen, de parachute
Io6 maakte van den ballon en zóó naar
beneden daalde, terwijl de ballon
verder vloog en, naar zij hoopte, wel
belanden zou bij eerlijks menschen, du
hem terugbrachten. Bij de opstijging
ging ai les goed, lioog in de lucht za
gen we, hoe zij zich los maakte van
den ballon en naar beneden daalde,
maar niet rustig en geleidelijk, maar
zwaaiend, als iemand, die op een
scliommel zit en zich wild opzet. Het
was een angstig gezicht en de man
van de luchtreizigster, die als Barend
Bang vasten grond gehouden had,
maakte zich, wel wat iaat, schrikke
lijk ongerust. Maar dien keer werd
haar vonnis nog niet voltrokken, zij
kwam, meen ik, op een paar broeikas
sen, in elk geval veilig neer.
De laatste ballonvertooning is voor
gevallen op een Koninginnedag in den
Hout en de ba'.lon zat toen met flinke
kabels aan do aarde vast, zoodat hij
niet wegkomen kon. De belangstelling
was natuurlijk sedert het vliegtoe
stel vertoond werd, zeer verminderd,
maar ook de vliegmachine was toen
nog niet wat zij later worden zou. Het
was te Utrecht, dat ik voor den eer
sten keer een vliegtuig omhoog zag
gaan. Op een mooi en Zondagmiddag
gingen we op weg naar een van die
veraf gelegen terreinen, waarop toen
zoo'n opstijging placht te geschieden.
Jan Olieslagers, bijgenaamd de Ant-
werpsche duivel, zou de lucht ingaan
Om het vliegveld waren de zit- en
staanplaatsen, waarvoor wij naar
gelang van beurs en zelftaxatie, een
entreeprijs betaalden, daaromheen
\aren, in veel grooter aantal, de zoo
genaamde leantieden geschaard, dié
zonder toegangsprijs de v er toon in g
irijna even goed zouden zien. Het is
juist, zoolang de luchtvaart bestaat,
een groote grief van de ondernemers
geweest, dat de lucht in dit opzicht
zoo uiterst democratisch is; weliswaar
moesten de niet-betalen den het tref
fende moment van 't zich losmaken
van de aarde en van het dalen mie-
We zaten daar dan uren, ieder aan
zijn deel van het vierkant en staar
den elkander en den wimpel van de
hangar, waarin het vliegtuig gebor
gen was, aan. Want dat was het uit
gegeven consigne: de vlieger zou niet
omhoog gaan, vóórdat deze wimpel
volkomen slap hing, dat wil zeggen,
wanneer de wind geheel was gaan lig
gen. En altijd fladderde hij nog een
beetje, telkens was het nog niet stil
genoeg, totdat eindelijk en ten laatste
de vlieger ln" zijn toestel stapte en ia
zorgvuidige voorbereiding het wonder
voor onze oog en volvoerde.
Diezelfde eiach van windstilte gold
ook nog, toen een andere Vlaming,
Verstraete, op het voetbalveld van
Haarlem opsteeg aan den Schoterweg.
Hoe peuterig lijkt ons dat nu alle
maal toe, vergeleken bij den. tegen
woordige pilote, die op zijn machine
toestapt, er in gaat zitten en na een
paar woorden en een handgebaar de
1 ucht ingaat. Maar de toestellen zijn
sinds Olieslagers'Verstraete verbe
terd en de vliegkunst raakte meer be
kend. Dat deze pioniers toen windstil
te verlangden, is nu geen reden tot
lachen.
Er veranderde zooveel in die weini
ge jaren. Het ls nog maar elf jaar
geleden, Juli 1909, dat de Fransche
aviateur en vliegtuigenfabrikant
Blériot op een Zondagmorgen ln
iets meer dan een half uur liet Ka
naal overstak en te DoVer landde.
Hij werd ar feestelijk ontvangen gn
keerde per boot terug. Een ge
zelschap Franschen, aan wie ik op
dien gedenkwaardiger Zondng ln de
Zandvoortsche tram het stouto stuk
van hun landgenoot vertelde, bedank
te beleefd, maar keek ongcloovig. Ik
z a g zé "denken: ,,fioe Zóu zoóïets
mogelijk wezen!"
En nu? Vliegers steken liet Kanaal
over, zonder er iemand iets van te
zeggen. Juist een week geleden kreeg
ik brieven uit Engeland per vliegpost.
Zoo snel leven we. Misschien beleven
wij ouderen het nog, dat we 's mor
gens per vliegtuig een bijzonder
merkwaardigen voetbalwedstrijd in
Engeland gaan bezoeken eii ,'e> mid
dags op etenstijd weer thuis zijn!
Op "erzoek van deuzelfden Blériol
vertoonde Peygoud voor het eeret de
„looping" met een vliegtuig. Nu bui
telen alle vliegers, met of zonder pas
sagiers, door de lucht rond.
J. C. P,
Be conferentie te Spa.
't Fransche persbureau Havaf» sein
de Donderdag, dat de Duits hers on
der zekere voorwaarden besloten had
den de stcenkolen-eièchen van de En
tente te aanvaarden.
Thans blijkt dit bericht evenwel wat
voorbarig geweest te zijn.
De Duilschers hebbc-n wel is waar
de eischen der Entente aanvaard,
maar onder zooveel voorwaarden, dat
van een eigenlijke aanvaarding nog
geen sprake is.
De Duitschera deden de volgende
tegenvoorstellen:
li& Do Duitsche regc-ering verklaart
zich bereid van 1 Augustus 1920 af
zee maanden lang twee millioen ton
per maand te leveren.
2a Do geallieerden moeten den
binnenlandschen prijs dezer Duitsche
kolen betalen, welk bedrag op het
conto van het herstel lings-fonds
wordt gL-rehreven.
3e. De vier punten, die door de
Entente in de kolenquaestie den 9en
en den llen Juni j.l. vastgesteld wei
den, zijn voorloopig niet van kracht.
4e. Er wordt een overeenkomst ge
troffen betreffende Opper-Silozië,
waarbij Duitschland de aan Pellen te
leveren 1.500.000 ton behoudt.
5e. Er wordt intusschen een com
missie benoemd ter bestudeering van
de levensomstandigheden der mijn
werkers, verbetering van woningen,
enz.
Ge. De geallieerden verklaren zich
bereid voorschotten te verfeenen voor
levensmiddelen, woningbouw, enz.
De geallieerde lieeren hebben Don
derdag den geheelen dag vergaderd
om over die Duitsche tegenvoorstellen
te spreken.
Ook confereerden L'.oyd George en
Millerand daarover met den Duit
soli en minister Simons.
Heden, Vrijdag, zetten de geallieer
den hun beraadslagingen voort. Aan
een aanvaarding der Duitsche voor
stellen wordt blijkbaar niet gedacht.
Donderdagavond vernam de corres
pondent van 't Hbld. uit Ententekrin-
geu, dat:
lo. de Entente bepalen wil, dat, in
dien op 1 Nov. els. de dan te vorderen
zes millioen ton steenkolen nog niet
zijn afgeleverd, van 15 Nov. af de be
zetting van bet Ruhrgebied automa
tisch beginnen zal;
2o. de Entente den binnenlandschen
koienprijs Ln Duitschland met vij.
mark in goud per ton verhoogen wil.
De geallieerden zullen Duitschland
een leening toestaan, gebaseerd op het
verschil, dat ontstaat tusschen den
aldus verhoogden prijs en dien wereld
marktprijs.
3o. Deze verhoogde prijs wordt niet
contant betaald, maar wordt geplaatst
op de rekening van de Commission
des Reparations.
Uit een en ander blijkt, dat
over en weer wel wat te praten valt
over den prijs, maar dat de geallie.
den vasthouden aan die 2 mTTÏioen ton
per maand en de bedreiging met de
bezetting van t Ruhrgebied.
De Duitsche bladen melden uit 't
Rulugebied, dat de onderhandelingen
te Spa over de kolenleveringeu onder
de mijnwerkers levendige onrust
hebben gewekt. Vele arbeiders ma
ken zich nu reeds met het denkbeeld
vertrouwd het Ruhrgebied te varia
ten, zoodra dit bezet zou worden, 'n
een te Essen gehouden zitting van de
groep van werknemers uit de Kamer
van Arbeid voor de mijnindustrie in
het Ruhrgebied werd een beslissing
genomen, waarin werd geprotesteerd
tegen het dictaat van de Entente in
zake de ko.enquastie en in verband
hiermee elke overeenkomst betreffen
de overwerk werd geweigerd. Boven
de eischen van de Entente staat het
i-eclit der arbeiders op vrijheid en
onafhankelijkheid. Dit recht zuilen
de Duitsche arbeiders niet prijs ge
ven, zoifs indien de Duitsche dclcga
tie zich aan het dictaat onderwerpt.
De vakvereeniging van christelijke
.mijnwerkers pubTfceorf fri Baar or
gaan do „Bcrgknappede volgende
verklaring: De onderhandelingen te
Spa nemen een loop die de grootste
opwinding moet veroorzaken onder
de mijnwerkera. De eischen der En
tente loopon uit op een bedreiging
van do tegenwoordige positie der
mijnwerkers veroverd na langen
en zwaren strijd en dreigden deze
positie op haar grondvesten te doen
wankelen. De eischen der Entente
loopen verder uit op een vernietiging
van de solidariteit tusschen de mijn
werkers en a'de andere arbeiders ln
Duitschland, nog sterker op ©en ver
nietiging van de internationale be
trekkingen tusschen de mijnwerkers
van alle landen.
Het is volkomen buitengesloten, dal
de Duitsche mijnwerkers boven hun
kracht zldden werken, hun gezond
beid bovenmatig op liet spel zetten
en hun leven onverantwoordelijk ver
rten in dienst van de kapitalist i
scha belangen van liet buitenland,
terwijl tegelijkertijd de Duitsche ar
beiders door gebrek aan kolen broo
deloos worden gemaakt. De Duitsche
mijnwerkers zulien zich niet van dit
standpunt laten afbrengen door hel
aangeboden lokaas van verhoogde ie
verismiddelenrantsoenen. Gelooft men
in ernst, dat men den mijnwerkers
van het Ruhrgebied voldoende eten
kan geven, terwijl onder één dak met.
hen wonende arbeiders in andere
vakken verder hongor moeten lijden1
De quaestie van den werktijd in de
mijnindustrie is echten reeds lang
geen nationale quaestie meer. Voor
den oorlog bestonden er reeds inter
nationale overeenstemming tusschen
de mijnwerkers over den werktijd.
Aan dit principe van inter
nationale overeenstemming over den
werktijd in het mijnbedrijf laten de
Duitsche mijnwerkers ook in de te
genwoordige positie niet tornen. Het
zou niets minder dan verraad aan de
internationale solidariteit van de
mijnwerkers zijn, indien Duitschland
het land dat op \morika en Enge
land na de grootste hoevee^ieid ko
len ter wereld produceert zich
thuns door de kapitalistische georien
teerde kringen van het buitenland,
vooral van Frankrijk, oen aanzien
lijk langeren werktijd zou laten dic-
t eer en dan de overige mijnwerkers'
ter \vore1 d geneigd zijn aan te nemen
Tegen een dergelijke poging teekenen
wij zoo scherp mogelijk nrotest aan
Wij zijn overtuigd, dat de mijnwer
kers van de geheele wereld zich bij
dit protest zullen aansluiten. De
Duitsche mijnwerkers zijn niet uit
zoo zacht hout gesneden, dat zich
rï hun rechten laten ontnemen door
de bajonetten van Senegalnegers en
dat zij zich tot slavenarbeid laten
dwingen in dienst van buitenlandsche
kapitalisten.
Verspreid nieuws
DE STRIJT' IN RUSLAND.
Volgons een telegram uit Kowno be
vinden zich de Lithausche troepen in
ijhnarsch op weg naar Wilna, om
deze stad te bezetten, alvorens de
rootle troepen daar aankomen, die
zich eveneens op marsch daarheen be
vinden. De Bolsjewisten hebben
Schwentschany en Molodetschno, bei
de Oostelijk van Wilna gelegen, be
reikt, waar bun spoedig groote hoe
veelheden Poolsch oorlogsmateriaal in
handen vielen. In Wilna beerseht
groote opwinding; de Polen hebben
de bevolking tot schansarbeid aan het
Poolsche front-opgeroepen. Wilna is
met vluchtelingen gevuld, die uit de
Oostelijke, door de Bolsjewisten be
dreigde gebieden in de stad strooinen.
Grondbezitters en boeren hebben ook
groote hoeveelheden vee naar de stad
gedreven.
DE VERWACHTINGEN DER DUITSCHE
COMMUNISTEN".
Uit Berlijn wordt gemeld:
Op 7 Juli heeft te München een ge
heime vergadering van de commu
nistische partij piaats gehad, waarin
bes oten is, in geen geval de tegen
Nvoordige levensmiddelenonlusten te
stounen, maar deze zooveel moge
lijk tegen te Nverken, en wel in de
vaste overtuiging, dat binnen twee
maanden weu-licht reeds vroeger, de
sovjet-troepen aan de Duitsche Oost-
gnfns zullepi verschijnen, en dan
eerst het geschikte oogonbiik voor een
krachtige actie zal zijn gekomen.
HET BOYCOT VAN HONGARIJE.
—Het Oostcnrijksehe verbond van
vakvereenigingen constateert, dat de
afsluiting van Hongarije thans zóó
volkomen is, dat een verscherping
van het boycot niet mogelijk wordt
geacht.
I)E TOESTAND IN IERLAND.
Een medcdceling van het Icrsche departe
ment zegt, dat cr zich than» een groulcr aan
tal Engelsehe troepen in Ierland bevindt dau
gewoonlijk. Deze troepon hebben als eenig
doel do burgerlijke macht by te staan iu het
handhaven van de wet en de orde. Zij vor
men geenszins een bezettingsleger, daar de
staat van beleg niét is Afgekondigd, doch die
nen louter als voorzorgs-raaat regel Heen uit
spattingen.
JAPAN 55 ENGELAND hebben besloten
hun verdrag, als ze dit da 1921 handhaven, in
overeenstemming te brengen met dc bepalin
gen van den Volkenbond.
TEGEN DE BEZETTING DOOR
KLEURLINGEN. Woensdagavond
werd in de universiteit te Berlijn
■*?r ga dering gehouden, bijeengeroe
pen door veroenigdo vrouwenliga'»
waarin ©enige Amerikanen protes
teerden tegen het bezetten van het
Rijnlandsche gebied met kleurlin
gen. Een Ainerikaansche wekte alle
vrouwen van de weredd op tot samen
werking om de vrouwen in het be
zette gebied te bevrijden. En Ame-
rikaansche auteur wees er op, dat
de bezetting door gekleurde troepen
een Amerikaanscha aangelegenheid
was geworden, omdat dit voorbeeld
de Amerikaanscha negers prikkelt.
De voorzitter las een telegram voor
uit Londen ontvangen van den Engel-
sclien pacifist E. D. Morei, waarin
deze de bezetting van Duitsch ge
bied door gekleurde troepen een he-
loediging van elk fatsoenlijk <n men
scliolijk gevoel noemt. Het loochenen
der Franschen van onbehoorlijk op
treden dezer troepen is volkomen en
geloofwaardig, daar er ©en groote
hoeveelheid bewijsmateriaal is inge
zarneld.
Een draadloos telegram werd ver
zonden aan alle vrouwen der we
reld waarin de Duitsche vrouw haar
zusters vraagt om sympathie en steun
tegen deze ontoering van d© Duitsche
vrouw.
Stadsnieuws
EISCHEN TOT TOELATING TOT
E HOOCERE BURGER
SCHOLEN.
Bij Kon. besluit van den 2>sien Juni
zijn vastgespeld de volgende bepalingen
tot regeling van de eischen van rela
ting tot de hoogere burg i scholen met
vijfjarigen cursus
Art. 1. Om als h-erling tot de eerst©
klasse eener iioogcre burgerschool met
vijfjarigen cursus ie worden -oegelaten,
moet, behoudens het bepaalde in ar..
VI, een examen worden afgelegd in de
vakkenrekenen, Nederlaadsche mal,
aardrijkskunde en ge.schiedenis. Ui» het
sclirifielijk werk moet blijken, dat de
candidaa: net en duidelijk schrijft.
Art. II. Dit examen worcl< afgenomen
door leeraren der school. De directeur
wijst de leeraren aan, die de commissie
van examen vormen en is voorz. der
commissie. Over den uitslag van ne.
examen word» door de commissie bij
meerderheid van stemmen beslist; bij
staking van stemmen beslist de voor
zitter.
Ar:. III. Het examen/ot de eerste
klasse omvat voor
Rekenen
a. de vier hoofdbewerkingea met gc-
heele getallen, tiendeelige (geen repe-
teerende en ge-won© breuken, en het
uitwerken van niet te ingewikkelde
vormen;
li. bekendheid met de eenvoudigste
kenmerken van deelbaarheid en het
zoeken van het kleinste gemeene veel
voud en den grootsten gemeen en dea
ler door ontbinding in factoren;
c. kennis van het metriek stelsel;
d. het oplossen van eenvoudige
vraagstukken;
e. geoefendheid in bet rekenen uit
het hoofd met niet te groot© getallen.
2. Nederdandsohe taal:
a. nauwkeurig cn natuurlijk lezen
en goed verstaan van eenvoudig
proza en zeer eenvoudige poëzie;
b. eenige bedrevenheid in het schrif
telijk weergeven van een eerst verteld
en daarna voorgelezen op3tel'verhaal-
tje;
c. het zonder grove fouten maken
van een dictee of lnvul-oefening, in
hoofdzaak loopende over de werk
woordsvormen;
d. r-enige bekendheid met de deelen
van den zin gezegde, onderwerp, be
langhebbend moeNvcrkend) en lijdend
voorwerp, bijvoeglijke en bijwoorde
lijke bepaling en met de woordsoor
ten.
3-. Aardrijkskunde:
Kennis der hoofdzaken uit de aard
rijkskunde van Nederland.
Eenige topografische kennis van de
Nederlanasche bezittingen en kolonién
en den iveg daarheen. Eenige kennis
van de aardrijkskunde van Europa;
onderlinge ligging der staten. De na
men en ligging van enkele der belang
rijkste gebergten, wateren en steden
van Europa. Dc nomen en ligging der
voornaamste staten in de overige
werelddeeien en de namen en ligging
van de voor Nederland het meest
van beiang zijnde steden in die da
ten. De namen en Hgging der wereld
zeeën.
4. Geschiedenis:
Bekendheid met de voornaamste ge
beurtenissen en personen uit de vader-
landsche geschiedenis, vooral van 1500
tot 1815, kennis van eenige der voor
naamste jaartallen,Bekendheid met de
allervoornaamste gebeurtenissen uit
de Algemeene Geschiedenis, voor zoch
ver die van directer, invloed zng e-
weest op de Vaderlandsche Geschie-,
denis.
Onze LacMoeS
Ik wou dat ik een vogel was.
zei een veel geplaagd huurder. Ver
beeld je wat 'n heerlfcïj'heid't vol
gend jaar weer nuar je oud© nest te
kunnen komen, zonder dat de huur
verhoogd i$ in dien tijd!
Eene vriendin-, VVao j© man woe
dend toen de rekening van do naai
ster kwam?
Tiveede vriendin- Ja; maar toen
heb ik hem de rekening van de
modiste laten zien en iccr. werd htj
sprakelotsl
Art. IV. Het oordeel over de ken
nis der candidaten in eik der vakken
wordt uitgedrukt door een der cijfers
1 tot 10, aan welke de volgende betee-
kenis is te hechten: 10 uitmuntend, 9
zeer goed, 8 goed, 7 ruim voldoende,
6 voldoende, 5 even voldoende, 4 on
voldoende, 3 gering, 2 slecht, 1 zeer
slecht.
Art. V. Bij het examen voor d© eer-
etekiasse worden de candidaten idechts
dan toegelaten, indien zij voor reke
nen en Nederiandecfae taal tenminste
het cijfer 6, voor één der vakken aard
rijkskunde en geschiedenis tenminste
het cijfer 5, en voor de vier vakken
te zamen ten minste 22 punten hebben
verkregen.
Candidaten, wier handschrift onvol
doende is, moeten tenminste 23 pun
ten hebben verkregen
Art. VI. Van het toeJatingsevamen
tot de eerste klasse worden vrijgela-
sleld de candidaten, die een schrifte
lijke verklaring overleggen van het
hoofd der lagere schooi, die zij het
laatst bezocht hebben, waarbij zij
door dezen worden geschikt en be
kwaam geacht het onderwijs in do
eerste klasse eener hoogere burger
school met vijfjarigen cursus tc vol
gen. Deze verklaring moet verzegeld
2a io van een staat üonner vorderin
gen, waaruit blijkt, dat zij .nr de iu
art. IV bedoelde schaal voor rekenen
en Nederlandfichc taal ten minste liet
cijfer 6, voor één der vakken aard
rijkskunde en geschiedenis ten initiate
het cijfer 5, en voor de vier examen
vakken ten minste 22 punten hc-bben
■erkregen.
Candidaten, wier handschrift onvol
doende is, moeten tenminste 23 pun
ten hebben verkregen.
Indien gedurende twee achtereen-
volgende jaren aan directeur en
leeraren eener hoogere buegêrschool
gebleken is, dat verklaringen van het
noofd eener bepaalde lagere school,
ais in het eerste iid bedoeld, geen vol
doende bekwaamheid en geschiktheid
waarborgen, kan de inspecteur van
het middelbaar onderwijs bepalen,
dat de leerlingen -her school geduren
de ten hoogste drie jaren niet van
het toelatingsexamen mogen worden
vrijgesteld. Blijkt na afloop van dien
termijn andennaul, dat het hoofd
dier school de verklaringen te licht
vaardig afgeeft, dan kan de inspec
teur bepalen, dat aan de leerlingen
dier school tot wederopzegging geen
vrijstelling van het toelatingsexamen
mag worden verleend.
Het bestuur der daarbij betrokken
lagere school kan van de beslissing
van den inspecteur van het middel
baar onderwijs bij den minister van
onderwijs, kunsten en wetenschap,
pen in beroep komen.
Art. VII, Niet-leerlingen der school
Nvorden, behoudens het bepaalde in
art. VIII en IX tot de tweede, derde,
vierde en vijfde klasoe eener hoogere
burgerschool met vijfjarigen cursus
slechts toegelaten na het afleggen van
een examen, waaruit "blijkt, dat zij
tn staat zijn, het onderwijs in de klas
se. waarvoor zij zich aangemeld heb
ben, te volgen.
Voor d© samenstelling van de com
missie met deze examens belast, en
voor het bopaden van den uitslag van
deze examens gekit het bepaalde art.
II.
Art. VIII. Leerlingen, komende
in een andere hoogere burgerschool,
worden door den directeur der hoo
gere burgerschool, voor welke zij
zich aanmelden zonder examen toege
laten, tot dezelfde klasse, waarin zij,
volgens een schriftelijke verklaring
van den directeur der school, d;e zij
verlieten, hadden kunnen plaats ne
men, indien zij daar gebleven waren.
Art. IX. Leerlingen in het bezit van
een getuigschrift wegens voldoend© af-
leggen van het eindexamen eener
hoogere burgerschool met drie-jarigen
cursus, worden door den directeur der
hoogere burgerschool met vijfjarigen
cursus toegelaten tot de vierde klasse,
wanneer zij behalve dit getuigschrift,
overleggen een schriftelijke verkla
ring van den directeur der school, dl©
zij verlieten, waarbij zij door dezen
geschikt en bekwuam worden geacht,
het onderwijs ih.de vierde klasse te
volgen.
NIEUWE BESTRATING. Tot de
straten, die thans van nieuw plaveisel
nn orden voorzien, behooren o a. de
u, ik ken hem zoo goed, ver
volgde zij inet een zucht. Over een
week kouit hij nvel weer bij mij te
rug, moe, wervelend en vol berouw,
klaar cm alle© te doen, zelfs om on
middellijk met jonkvrouw Jacquehne
te trouwen om Nveor in mijn gunst te
komen. Al wat er noodig is, zeide
Marguerite, is dat wij tijd Nvinnen
een paar dagen tijd, Messire, ter
wijl ik ga probeer en mijn broer te
vinden. Ik kun toch nic-t naar Mijn
heer de Lalaln en den Baron d'Inchy
toegaan en hen vertellen dat do Her
tog van Anjou, een prins van Vaóois,
gevlucht is en zijn beloften niet zal
nakomen. Die beloften moeten ten
koste van alles worden nagekomen,
Messireten koste van allee, be>-
grijpl ge! Volgens de afspraak moet
Monsieur binnen drie dagen in Ka
ïnerijk zijn en gij moei jonkvrouw
Jacqueline amusceren en het hof ma
ken, tot ik u bericht stuur dat Mon
sieur onderweg is klaar om uw
plaats in t0 nemen.
Maar mornxielde Gil les Nveer
inet een laatste poging om te pi'otes-
teeren.
Maar zij wilde hem niet toestaan nu
met nieuwe bezwaren t0 komen.
Als de Hertog komt, ging zij
voort, -- zult gij, Sfesrire. uwe co
rn ©die staken en weer de Heer van
Froidemont Nvorden. AI© Monsieur on
gemaskerd voor zijn bruid verschijnt
moeten wij er voor zorgen dat zijn
s'cliouders Nvat breeder lijken door ste
vige opvulsels, want Jonkvrouw© Jac
queline en haar omgeving zullen te
gen dien tijd wel gewend zijn geraakt
aan uw breed e gestalte, Messire, maar
niemand zal het gelaat van den ge-
maskerden prins gezien hebben. O,
Mossire Gilles, Messire Gilles! riep zij
uit, terwijl zij smeekend de handen
vouwde. Met een weinig nadenken,
een weinig zorg en een beetje geluk,
kan het allemaal zoo gemakkelijk ge
beuren, ais u maar uw toestemming
geeft! Zeg, ja, Messire! en ik zal u
mijn leven lang dankbaar blijven!
IV.
De tranen stonden Marguerite van
Navarre 111 de oogen toen zij sincjkend
haar hand uitstrekte naar Gilles de
Crolkin. De arm© stumper had niet
veel keus. Hij kon moeilijk weigeren
nu zijn steun op deze manier ge
vraagd werd. En bovendien was Gil
les de Croliln een liefhebber van avon
turen. Heel diep in zijn hart voelde
hij veel voor het plan van de Ko
ningin, Zooals ec-n oorlogspaard oen
gevecht ruikt, voorzag hij opwinding,
.gevaren, waaraan hij ternauwernood
zou kunnen ontsnappen, gevechten
en al die dingen waren ©en levensbe
hoefte voor hem. En het Nva© ook heel
plezierig om de dankbaarheid te ver
dienen van een mooie, verstandige
vrouw, die in de hoogste beteekenis
van het woord een Koningin was.
Het leven van Messire Gilles was
den laatst en tijd heel saai geNveesL
Lang geleden teen hi.i nog maar een
jongen was, was hij' er op uitgefrofc
ken om zijn fortuin te zoeken in de
wereld. Zonder een cent op zak, en
met een naam die geen al te goeden
klank meer had, droomde hij, toen
hij nog geen twintig jaar was, dat
er voor hem iots heel bijzonders was
weggelegd. Tien jaren en meer wa
ren er sedert voorbij gegaan cn Mes
sire Gilles had tot nu toe meer door
nen dan rozen op zijn pad gevonden.
Do oorlogen waren nu zoo heel an
ders; de dagen der ridderlijkheid wa
ren voorbij en zouden nooit meer
u-rug komen.
Hooggeplaatste prinsen, die de aan
gewezen meesters waren voor avon
turiers zooals hij, konden niets uan
bieden voor hun toewijding dan een
kleine soidlj di© nog dikwijls niet
werd uitbetaald.
Den lnatsten tijd was Gillis de
CroUin eigenlijk met tevreden over
zijn leven. Zijn avontuurlijke geest
scheen langzamerhand ln te slapen.
Hij voelde, dat op den t!nur zelfs zijn
bloed langzamer zou gaan stroomen
als hij dcargin# met dit saaie leven
:n het gevolg van een luien prins.
Toen. midden in al deze verveling,
kj&arn cr e©n
tuur zooab Gilles na zijn jongenstijd
niet had gedroomd een avontuur
dat hem door de mooiste vrouw van
Europa werd vou:gesteld ei? dal hein
alle opNVindihg zou geven waar Ir.:
zoo hartstochtelijk naar verlangde.
Geen wonder dat al zijn bezwaren
plotseling in het niet verdwenen eu
alle hinderpalen hom nu kinderspel
leken.
En Marguerite zag dadelijk dat hij
begon t0 weifelen; juist zooals de Mon-
tigny gisteren gedaan had. Lang vóór
een der beide mannen zelf beseften
dut zij toegaven, wist zij dat ze het
pleit gewonnen had.
- U heeft mij uw woord gegeven,
Messire, zeide ze zaclit.
Ln dat zal ik niet terugnemen,
Majesteit, antwoordde hij.
Toch aarzelt u'
Vergeving, Majzeteit, antwoord
de Lij gtini-arimnd. Ik nvus alleen
in nor verbaasd.
- Dus n stemt toe? riep ze vroolijk
uit.
Hij haalde lachend de schouder© op.
U laat mij geen kous, zeide hij.
Ik kan mijn Nvoord niet terugnc-
IIij boog zijn knie en kuste de hajul
die /.ij naar hem uijstak. Marguerite's
oogen t,tonden nog vol tranen.
Als ic-ts dat ik doen kan, her-
haa.'d© GiRes dó Trohin plechtig. de
onbedachtzame daad van den Ilc-riog
goed kan maken, zal ik het doen.
Ge moet er een eed op afleggen,
zeide Marguerite.
Mijn ecreNW/ord is altijd voldoen
de g-sbleken. Majesteit, antwoordde
liij kortaf.
Neen, eon eed. wi! ik hebben,
hiekl zij aan.
Gilles gezicht betrok en toen zo dat
zag zeide op klagendien toon: Wees
niet bcos, Messire. Ik weet dat ge een
eerlijk man zijt en ik twijfel er niet
aan of voor u is uw woord even goed
als een ©?d. Maar ik ben zoo dikwijls
bedrogen, zoo dikwijl© voor den gele
gehouden, dat een eerewoord in mijir
oogen geen waarde meer heeft. Kunt
ge het mij kwalijk nemen als g© be
denkt wat ik nu moet lijden?
GÜle»' gevoel voor humor bracht
hier ce redding. Nog nooit wus er
aan zijn woord van eer getwijfeld,
maar tegenover deze zwaarbeproefd©
vrouw kon hij zich niet beieedigd
voelen.
- Waarbij moet ik zweren, vroeg
hij, goedig glimlachend, om d© ko
ningin van Navarre tevccVn te stel
len?
Bij uw eigen onsterfelijke ziel,
Messire, zeido ze plechtig. Bij al
les wat u het liefste c" het dierbaar
ste is, moet ge mij zweren dat u mij
in deze zaak zult dienen zooal© ik dat
verlang en tot lk u zelf van uwe be
lofte ontsla i
