Haarlem's Dagblad | 1920 | 17 juli 1920 | pagina 13

RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.

r

ic: j;iiw

VIESTE «S.AB

ZATSRDAQ 17 JULI 1920

Kaleis

(Deze raadeL't> zyn alle ingezonden
door jongens en meisjes die „Voor
Onze Jeugd" lezen. De namen der
kinderen, die mij vóór Woensdag
middag uur goede oplossingen zen
den, worden in heb volgende num-
"mer bekend gemaakt.)

Iedere maand worden onder de
beste oplossers twee hoeken in pracht
band verloot.

1. (Ingezonden door A. A. C. Jansen.)

Ik ben een insect en besta uit 8 letters.

1, 2, 3 ia de naani van ecu maand.

2, 8, 4 is de naam van een boom.

8, 7, 6 is een viervoetig dier.

4, 3, 1 is een andere naam voor horizon.

9, 3, 2, 1 is een andere naam voor roei
spaan.

P. 5, 1 zit aan mijn fiets.

8, 8, 7, 4 is ec-n gierigaard.

2. (Ingezonden door Lachebekje.)
Ik word dagelijks gebruikt, keer me om

en ik blijf dezelfde.

0. (Ingezonden door Lento.)

Jk kom in aanraking met veel voetzolen,
geef me een anderen staart en ik breng
een spoortrein in beweging

1. (Ingezonden door Moeders Oudste.)
Men vindt mij niet in graan.

Maar echter wel in koren.

Ik ben steeds in den grond
En tevens in den toren.

In 't veld vindt gij inij niet,

Maar nochtans wel in bloemen,

Ei zeg mij, wie ii. ben,

'k Zal mij nog tweemaal noemen.
'5. U-Gezonden door Herfst.)

fk ben een waar gezegde van 22 lettors.

f>. 2, J, 17, 21, 4. 5 is een jongensnaam.

10, 17 is een rivier.

20, ,15 11 is een meisjesnaam.

20. ft. 18 is een eiland in do Zuiderzee.

2, 3, 1 is een plaatsje in Gelderland.

12, 22, 0, I, 17 is een' plaats in Duitschland.

3. 5, 8. 13, 14 is niet kalm.

i! i.° de &t© letter van hei alfabet.
7. 8 is groente,
in. 11 is een uitroep
in, 12, 13, 14 is een deel van een mes.
19. 19, 20, 21, 22 vindt men op veel kerken.
6. (Ingezonden door IJsvngcItjc.)

II; ben een rivier in Rusland. Laat mijn
Isto letter weg er, ik ben een meisjesnaam.

Rasiiselopiosslnjan

i aadseloplGssingen der vorige week zijn;

Diden.

2. Oost west, thuis best.

8. Vijf December.

4. Maric Arie.

5 Slak - lak.

6. Paradijsvogel.

Goede aniwoorden orlvangen van: Het
Tri,, 0, Ifiiniop 6. Zeester 6. Winnetou 6. L.

'Stcijnen 5, Jnliaantje Schollen 6. Bloem
korfje 6, Sprietel 6. Artriaan Buitendijk P,
Rozerood 0, Blondkopje Hyacinth 6. Vlie
gende Hollander 6. Billeken 0. Madeliefje 6
Boterbloempje 6. Jaeoba van Beieren 6. Ka-
rel ile Groote 6, Conu.ient.il 5. Schotcu.iar
o. Sering I.cfdenaar 5. Controleur 5. Ktrst-
f boompje 5, De Schipperïn C, Kikkertje 5.

Rosxyitha o, Tick ie en I'k ne 5, Af talanta 6.
Gondhaantje Avondklokje 5. Zomertakje
n. Butterfly 5. Dumvjooltjc 5. Sneeuwklokje
o. Excelsior 4. Vliegcnie- 5. Old Shatlerhand
4. rooverklokji- Albaht 5. Pici en Dirk
I Oschalz 0. Klokkcfee 5. Goud Elsje 5. A. A
C. 'rnjen 5, Krul lebui. 6, \Iiner«a 5, JncoDus
Beekelaar Joliaic okclaar 5 Tootje Flicn
I 6, Piot Hom 5, Ki.iv„riic vnf 6. Bcrgprins tl.
I Fir"SfiS i wingerd 15. Maar,-

eirje 6. Jolian Becie.uar o. Mics.ic Steijnen 5.
I i Gelil „ar-oba Bakker 5. Marietjo Bak-
kor o. Beppie Spoor 5. Piet Spoor 5. A.
I üvcimecr 5, Willy Ilarrose 5, Klimop 6.

Haiiraiirigk

BLOEMKORFJE, Ruychavcrstraat 28 rd,
weiischt plaatjes te ruilen voor Kwatin-sol-
duat.ies, Bosch- en Heide-pi. eu andere 1 te
gen l.

ROZEROOD, Kleine Houtstraat 18. vraagt
ecu jong poesje.

HST TRIO ÏAH DUINOORD

(Vervolg.)

Met Amerikaanscho snelheid had de lieer
Brown de zaken van don heer Geervliet op
zich genomen met Anierikaaiiwhe snelheid
was er plaats besproken op een boot die
eind December uit New-York zou vertrek
ken En met een koortsachtige blijdschap had
de jonge Geervliet naar Holland geschre
ven. ..Als ze dezen brief ontvangen, ben ik
al op weg," had hij tegen Brown gezrgd-
Met iets van jaloezie had Brown hem aan
gekeken. De rijke Brown had vrouw noch
kind. vader noch moeder. En die arme
Geervliet, die zooveel verloren had. bracht
straks heerlijke schatten mee, die voor geen
geld te verkrijgen w-aren. De rollen waren
omgekeerdBrown voelde zich de mis
deelde.

Ei was zooveel te verhandelen geweest,
dat de dagen omvlogen voor den verlangen
den v.idfr.

.,Jc blijft maar tot na de Paaschdagen."
sprak Brown op hartelijken toon.

..Eu jij dan?"

,.Ik red me wel. Alleen is alleeu, al zit je
in het drukste dec! van New-York," was
het antwoord, op eenigszins bitteren toon go-
geven.

De heer Geervliet reisde alleen, maar hij
reisde zijn weg met groote blijdschap.

Vereenigd.

De „Nooiddam" zou in Rotterdam aan
komen, juist eenige dagen, nadat de scho
len weer begonnen waren.

„We gaan er nu maar af. hè. grootva
der?" had Stina gevraagd, in een van haar
opgewonden buien.

„Dal zou lieelemaat niet in den geest van
je vader zijn," sprak de oude heer. „Jullie
ouderwijs moet er zoo min mogelgk door lij
den.'

„Maar kunnen we dan niet bij u in huis

komen, want we zijn nu zoo ver van vader
af," zei Frans.

„Hoe kan dat nu?" riep grootvader, op
eenigszins heftigen toon en hü vervolgde
„Waar zou je school moeten gaan? Eu al
zou je ergens in den omtrek een inrichting
van onderwijs kunnen bezoeken, dat zou je
toch achterop brengen, jongen."

Frans moest dit. hoewel zuchtend, be
amen. Was hij nog umar zoo klein als Alex!
Toch was hol ook wet weer prettig bij de
Voornveld's ie zijn. Groot en klein ver
heugden zich oprecht in hun geluk. Den eer-
steu dag mochten ze 's avonds samen naar
het Oosterpark. Eu die- lieve, hartelijke
mevrouw Van Kesteren kuste hen om beur
ten, terwijl de tranen langs haar wangen
liepen.

„Ik vond liet zulke v,,or (zwalkende scheep
jes," zei ze, als verontschuldiging tot haar
zoon. En vroolyk vervolgde zé„Nu k<
de stuurman aan boord."

Frans en Stina mochten met grootvader
mee naar Rotterdam om vader af te halen.
Door allerlei omstandigheden kwam de boot
een dag later aan. Dat was een groote teleur
stelling, maar opa maakte er een gezellig
dagje van. Zc deden eeu tochtje langs de
Maas, bezochten den dierentuin, aton pof
fertjes ju do Hoogstraat. Stina genoot met
volle leugen, doch Frans was stil, 'zijn ge
dachten waren bij vader, die nu ook aan
hein zou deuken. Frans verlangde maar. dat
de dag om was. want morgen, morgen vroeg,
dan was vader er. dan waren al die donkere
dagen voorbij, voorgoed.

Frans sliep dien nacht slecht en het deed
hem eigenlijk goed te merken, dat grootva
der ook niet sliep. En ze. mankten elkaar
wijs, dat het kwam van 't vreemde bed en de
vreemde omgeving. En 5e stonden voor dag
en dauw op. zoodat Stina groote oogou op
zette. toen zc gewekt werd en Frans en
grootvader al kant en klaar vond.

Ze waren veel te vroeg bij de aanlegplaats.
Er was gelukkig heel wat te zien. Afleiding
hadden ze noodig, wam zoo'n groote, boot laat
meestal op zich wachten,

„Ik zie hem." riep Frans eensklaps. Groot
vader en Stina begrepen dadelijk, dat die
„hem" de boot moest zijn. Statig en
naderde daar het zeekasteel.

't Ging Stina veef te langzaam.

„Hij schiet niet op," mopperde zo.

Grootvader had zich opgericht en drukte
de hand, die Frans hein toegestoken had.
't Was, als voelden beiden dal zo elkaar
steunen moesten om dit groot geluk te kun
nen dragen.

„Vader, 'k zie vader." jubelde Stina.

De omstanders lachten. Als een jong veu
lentje stond ze te trappelen aan den wal.

't Schip lei aan. Men omhelsde elkaar, men
schreide vreugdetranen, maar spreken, neen.
dat deed men niet. En daar liepen ze, de
drie geslachten, elkaar aanziend, elkaar toe
knikkend met oogen. waarin oen wereld van
blijdschap te lez<-n stond.

(Wordt vervolgd.)

Brievenbus

Brieven aan de Redactie van d» Kin
der-Af decline moeten gezonden worden
aan Mevr. BLOMBERG—ZEEMAN',
Van der Vinnestraat 21 rood.

(In de bus gooien zonder aanschel
len!)

Nieuwelingen zijn

WILLY COLERUS, oud 8 jaar, Wllbel-
uiinapark 2.

JOH AN WESSELJNG. oud 8 jaar. Pieter
Bothalaan 31. Amersfoort, eu MARIE WES-
SELING. oud 10 jaar.

TOOTJE FIJEN, Zijlweg 100 rd. oud

HET TRIO. AD jullie je inzending klaar
hebt, mag je natuurlijk aanbellen, "t Zou
zonde zijn, als ze door de- brievenbus be
schadigde. Hebben jullie al een heele col
lectie? BLONDKOPJE. Nu krijg ik de
volgende weck zeker een uitvoerig verslag
over het schoolreisje? ROZEROOD. Die
arme Truza! Ze heeft zeker heil teerc poot
jes. Eu heeft vader weer voor vee-arts ge
speeld? En hoe is '1 met Annie? Dat was
een heerlijk schoolreisje. Heb je geen buik-
--- do klapbessen gehad? En kwam je
een nat pak thuis? ALPENFEE
mag haar schuilnaam houden. Wat heb je
een snoezig postpapier. ROSW1THA. Har
telijk dank voor je mooie kaart uit Oud-
Valkevecu. -- WINNETOU mag zijn schuil
naam houden. TOOVEKKLOKJE. Mooi
maakt do vacant ie dubbel prettig. E11
5 er in onze omstreken nog heel wat
te genieten. Koek moeder niet boos, toen je
met het gescheurde pak thnis kwam? Waar
gaat de bootreis naar toe? OLD SHAT-
TERHAND. Zoo'n eigen verdiend hoek is
dubbel .mooi. Ben je nog verbrand? Dat
doet pijn met wasschen, he? Maar daar geeft
'n dappere Indiaan niet om. Je krijgt al
flinke collectie voor onzen wedstrijd.
VLIEGENIER Nu hebben we toch eens kon
gemaakt. Ik bon heel blij met je bloe
men. Dat wordt bij jullie eeu heele konijnen
fokkerij. Gaat de stoomboot-tocht nog door?
Dan wenseh ik jc allen veel genoegen.
MEVR. K. Het duurt wel laag. eer Kees dui-
dolijk gaat schrijven. Me dunkt, in uw tuin
groeit en bloeit nu alles 0:1, het hardst. Het
doel van onzen St. Nieolaaswedstryd is om aan
arme, zieke kinderen een prcltigen St. Ni-
colaas-avond te bereiden. Zijn er nu ook ar
tikelen bij voor grooteren. dan weten de
zusters daar do rechte patiënten wel voor.
Dus u is geheel vrij iu uw keuze. EXCEL
SIOR. Hoe is bet nu raet moeder? Wat

KLOKJE. Neen, ik herinner me niet, dat ik
jullie gezien heb. Zend dat raadsoi nog maar
eens, misschien ligt hel heel ouderaan.

ALBADA en ZOMERTAKJE. Dus Zomer
takje gaat moeder flink helpen. Knap zoo.
Je raadsels zijn goed. BUTTERFLY. Bla
deren droog je gemakkelijker dan bloemen.
Met een trapmachine gaat het niet. Een
paar dikke boeken kunnen ook dienst doen,
of moedert strijkijzer. Ik kan me begrijpeu,
dat je in je schik bent mei de nieuwe jurk.
Ik hoop. dat je er Zondag weer mee wan
delen kunt. AVONDKLOKJE. Als ik
Zondag uitga, zal ik eens zien, of ik geen
mei9je kan ontdekken met een nieuwe witte
jurk aan. Hei is veel aardiger dat dc 1
ouder je gedroogde exemplaren staat,
«nze tenloonstelling komt bezoeken, kan
daar ook nog wat van loeren. Laat dat teuko
blad maar eens aan jc onderwijzer zien. F"
zul je wel vertellen van welken boom het
- GOUDHAANTJE. Dat cene raadsel kan
ilc niet meer nazien. liet hindert niets, hoor.
Zoo'n trouw klantje loot toch mee.
PRINSES ATTALANTA. Wei kind. wat fijn
om op die boerderij te mogen fogeereu Waar
is het? TJLEKIE eu 1TENE. Boukje zal
het er meteen nog zoo prettig gaan vinden,
dat ze niet naar huis wil. Krijgen jullie
goede berichten over haar gezondheid? Wie
weet wat een zeldzame bladeren en bloemen
zo meebrengt. Wat heeft moedor jc heerlijk
verwend met het nieuwe japonnetje. Ik
wenseh je Zondag veel su>- es met den vlin
der tjes-verkoop. ROSW1THA. Ais je je
inzending vast brengen wil, kun je dal doen.
Maar denk aan naam eu .veltijd, want die
hob ik natuurlijk imodtg bu de bcoordee-
ling. NIKKERTJE. Anrtibcien-phikkcn is
geen onaardig werkje, vooral als je er at en
toe een in je mond mag laten verdwijnen.
De volgende week hoor ik zeker wel, of jo
Donderdag veel genoegen hebt gehad. Gaat
het proefwerk naar wc.vsch? Ik ben be
nieuwd naar je rapport. DE SCHIP-
PEKIN. Je moet maar i'io denken: Wal het
nu regent, regent het al weer niet in do
vacantie. Ben je nog prettig naar Bloenien-
dnai geweest? JACOBA VAN BEIE
REN. Van don winter zul je meer tijd kun
nen vinden voor muziek maken dan van deu
zomer. Zoo deukt vader er zeker ook over.
- BOTERBLOEMPJE c-j MADELIEFJE.
Ja, ik vind den wedstrijd meer at. al- de
tuiraen er onder statui. HYACINTH. Is
liet schoolreisje Donderdag door gegaan?
Eu heb je veel renoegeu gehad? Lieve
kind. poes kan het niet helpen, dot zij
vogeltjes vangt, dat is zoo de aard van
het beestje ROZEROOD. Wei jam
mer van die kleine poe p s. Is de moeder nu
beter? Loopt Truza weer even vlug nis
voorbeen; ADRIAAN 15. Viel het rap
port nog al mee? Zijn jullie Donderdag nog
int geweest? Ik dac/it wel, uat hel Dinsdag
al te druk was. - SPRiKTEL. Nu heb jc
oog je nog meer. gezien van de weren.
ik. Want in Bergen en Sehoorl ben ik nog
nooit geweest. Die regenbui wasgoed om af
koelen BLOEMKORFJE. Je raadsels zijn
goed. Hebben jullie nog berirht gehad, of hut
Weenschc meisje goed is aangekomen?

Natuurlijk zijn rubiiouertjcs

buiten Haarlem ook welkom. Wal zal Bets
"do vacantia verlangen. En wat leuk, dat
lan weer 111 Haarlem komt. JOflAN
Wim eu Bcts zullcu het wel gezellig
vinden, dat je meedoe; DAVID J. S. Ik
heb jc maar met .its nieuweling vermeld,
omdat jö'eigenlijk toch eeu oudje bent.
GLADIOLI'!? mag baar schuilnaam hou
den. JOflAN U.' stuur cat raadsel nog
maar eens, dau krijgt het misschim spoedi
ger een plaatsje. - M.OKiw FL„. Nog wei
gefeliciteerd met zusjes verjaardag. Was ze
niet dolblij met je eadeaux? Gaat ze met
■September naar school? Waar ga je naar
toe met dc vacantie? KLAVERTJE VIJF.
Had maar eens tegen ine gezegd„Ik ben
Klaver-vijf." Was dc vliegmachine niet -be
schadigd door het bad in de sloot? BEKQ-
I'RINS. Stuur jij jo inzending dan maar zoo
laat mogelijk in. lieu je prettig met de auto
uit geweest? Dat zal Zondag een druk dagje
voor moeder worden. Ik wenseh je allen heel
veel genoegen. F. G. Dal was c-cu leuk
reisje. Hel. jc op school een opstel over
liet schoolreisje moeten maken? PRIN
SES ROZEROOD. Ik reken dc volgende
week op meer nieuws. PRINS JORIS.
JiuUmer, dat jo nog geen'boek hebt ontvan
gen. Wat heerlijk, jongen, dr.t je vooruit
gaat. Mag je ook al iets uieer gebruiken?
A. A. C. J. Heb jc een mooien bloemen
tuin? Je mag best alios inzenden, al waren
het cr honderd, "t Is een leuk werkje, vind
jo niet? KRULLEBOL. Ja, dat was mijn
oudste. Mijn dank voor je felicitatie. Ik fe
liciteer jou met zusjes verjaardag. Heeft zc*
een heerlijk dagje gehad? MINERVA.
Het zou 6énig zijn, als je iu de vacantie een
fiets mocht huren. Volgens je leeftijd hoor
je bij Afdeeiing I. JACOBUS B. Wat een
snoezig gezicht, bè. die kleine kuikentjes.
Groeien ze Hink? Is het ei bij 11 gcble-
Iven? A. O. Nog wel gefeliciteerd met
Tlieo's verjaardag. Gaat het met de dro
gerij naar wenseh? PIET S. Neen, lmor,
st niet mee willen vliegen Ik.ga
met moeder mee over de Zuider
zee varen. BEl'PIE S. Woensdagmiddag
tref je me vast thuis. Mag ik dan het por
tret een- zien? Dus jullie hebben eeu heel
hoenderpark. Ik heb jc wel met moeder ge
zien op hut II. F. C.-vcld. WILLY H. Je
was wel op het nippertje, maar haast te laat
is toch nog op lijd. Dag. overbuurtjel
KLIMOP. Jc raadsels zijn goed. Die van de
xorigc week mogen nog meetellen. Ik zou
je boodschappenmeisje maar een goed
•landje geien.

Mevr. W. BLOMBERG—ZEEMAN.

Haarlem, 17 Juli 1920.
v. d. Vinnestraat 21 r.

Di familie Willemsen en
He mazelen.

moet weten, dat de mazelen ir. de stad
heersehteu en alle moeders door een woan-

iinigen angst bevangen naren ik riep al-
zoo mijne vrouw en zeidc, op onze kleine
Clara wijzende

„Lieveling. !n Jouw plaats 10a Ik" 3e Flehe
niet op dat stuk naaldhout laten knagen."

„Wat hindert dat, beste man?" sprak ze,
maar scheen toch meteer. de kleine nat stok
hout uit den moud te willen holen. Vrouwen
kunnen nu eenmaal goeden raad niet nnnno-
men, zonder tegenspraak althans getrouw-
niet.

Ik gaf ten antwoord:

„Lieve, het is bewezen, dat naaldhout al
mee 't minst voedzame hout Is. dat een
kind eten kan." Miju vrouw trok wiel Je
hand terug, die reeds het hout wilde aan
vatten, en legde haar weder in den schoot,
2y pruilde even eu zei toen

„Man, dat weet je toeli beter, zeg" Alle
dokters zeggen dat de terpentijn van
naaldhout goed i- voor zwakken rug eu
ren."

„Ah ik verkeerde in onwetendheid. Ik
wist niet dat nieren en ruggegraat van het
kind aangetast waren cn dat de huisarts ge
raden had.

„Wie zegt, dat van ons kind de ruggegraat
en nieren zijn aangetast?"

„Dat gaf je me toch te verstaan, vrouw
lief."

„Y Idiet Ik heb nooit Iets dergelijks te
verstaan gegeven."

„Maar. liefste, 't Is nog geen twee minu
ten geleden, dat jc zei.

,,'t Komt er niet op aan, wat ik zei. Het
zal do kleine geen kwaad doen, dat zc een
•tolcje hout in den moiul neemt, als 't kind
daar plezier in heeft dat weet je heel
goed.'

..Geen woord meer, beste vrouw. II: ge-
»el thans de macht nu jc bewijsvoering en
il op sl.-winden voet een wagenvracht best
naaldhout laten nnnvoercii. Geen vm mijn
kinderen zal gebrek lijden, zoolang ik..

„Toe, ga naar jo kantoor en Iaat me ein
delijk met rust. Men kan niet de onschul
digste opmerking maken, zonder dat jij je
daar op werpt en raisonneert ai 'aisouueert,
tot je zelf niet rac*r wee! waar je 't over

- dat v

t je e

„Goed, jc- zult wel gelijk hebben.' Maar
die laatste woorden is toch een gebrek
aan logic,a, die...."

Doeh voordat ik teu einde wus. had zü de
kamer verlaten en het kind meegenomen.

DienzelfdcD dag kwam ze uiu dei met
een gezicht, zoo wit als 't tafellaken

..O. Karei, alweer een.' De kleine George
Smit is ziek."

„Mazelen?"

„Mazolen."

„Is 't ergV"

„Heel erg!"

Na het eten bracht do kinderjuf onze
Ciara weer binnen om goeden riaeiit te zeg
gen en toen zij dc gewone vraag deed „of
moesje haar nnar haar bedje wou Urciigen",
hoestte ze even. Mijn vrouv. vloog doodelijk
verschrikt op.

Het kinderbedje, gclasito zij, moest uit de
kinderkamer naar onze slaapkamer gebracht
wordcu en zij ging zelve mee, om toe te
zien. Mij nam ze natuurlijk mee. Die zaak
as spoedig beredderd.

In de kleedkamer van uiijn vrouw werd
een bed voor dc kinderjuffrouw gebracht.
Maar toen bedacht zij, dat we nu te ver van
de andere kiudercn waren en atv die lies
nachts nu ecus een aanval mooiiten beko-
cn en de arme vrouw verschoot weer
111 kleur.

Wij brachten kinderbed en juf dus weder
in dc kinderkamer en sloegen voor ons
zelvcn een bed in de kamer daarnaast op.
Nu stelde mijn vrouw dc geweten-vraag
„Maar als Klaartje de anderen aansteekt?"
Die gedachte boezemde haar nieuwen
schrik iu en we konden me! vereende kiai-b-
ten het bedje, niet snel genoeg weer de kin
derkamer uit zeulen.

Thans gingen we naar beneden. Doch daar
was geen geschikte slaapge!cg:ni'eid voor
de juf, en mijne vrouw zei, dat 'Ie ondervin
ding van de kinderjuffeu iw van nn-ehai-
bare waarde zou zijn. Zoo keerde» wij mei
pak eu zak naar onze eigen slaapkamer te
rug blijde als door den storm geteisterde
•gels, die hun nest wcdcrvimlcu.

Mijn vrouw giug over een uurtje nog even
naar de slaapkamer om te zien, of daar alles
orde w;as.

„Hoe komt hel. dat de kleine zoo vast
slaapt?"

„Maar. lieve, die slaapt toch altijd als een
marmot!"

„Jawel maar nu is er toch iets onrust
barends in dien vasten slaap. De adem
haling is zoo regelmatig! O, 't is vree-
sclijk!"

„Maar 't kind ademt altijd regelmatig."
„Dat weet ik maar niet zooals nu. Marie
moet bij de kinderen blijven om bij dc band
te wezen, ais "t noodig is."

„Dat is ecu goed denkbeeld. Maar wie
oct jou dan helpen?"

„Jij kuut alles doen wat noodig is Of
eigenlijk moet ik by zulke gelegenheden al
les zelve doen!"

„Ik zou 't gemeen vinden," betoogde ik,
,in bed te blijven cn door te slapen cn de
zorgen voor liet kind allen over te laten
111 jou." Maar zc ging er uict verder op in.
11 ze ging opnieuw naar boven.

Klaartje hoestte tweemaal in den sluap.
„Waarom komt dio dokier nog niet?....
Karei, de kamer is te warm beslist te
arm. Temper de kachel wat gauw."
Ik deed het noodige en keek even op den
thermometer; in stilte nuj afvragende of
15 gr. wel tc warm zou wezen Voor ecu ziek
kind.

Daar kwam eindelijk dc knecht terug met
de boodschap, dat onze dokter zelf onge
steld was. Mijn vrouw zag hem aan met ge
broken oogen eu sprak met gebroken stem
„Dat is een ongunstig voorleekenhij
was auders nooit ziek nooit. Wc hebben
niet geleefd, zooals wc leven moesten. Ka-
rel "daar zie je nu de gevolgen."

Ik zer, zonder haar te willen krenken,
aar toch ook zonder miju woorden op een
itulschaallje te wegen, dat we volstrekt
geen lichtzinnig leven geleid hadden. Toen
begon zij te schreien.

„Heeft hij tenminste een recept gcscluc-

„Ja. hier is 't drankje all" zei ik. „Ik
wachtte maar. tot je

„Gauw dan! Geef het kind oen eetlepel
haas: je dau toch wat!"

„Maar, lieve, zou een eetlepel niet wat.."
„Maak me niet razend! Daar, daar, zoo,
00. schalje, lieveling, 't is bittere artsenij,
laar goed voor Klaartje. goed voor mama's
ïbattebout, eu nu ben jc g.iuw weer gezond.
Zoo. zoo. leg je kopje inaar aan moeders
borst en ga lekker slapen ace, Karei, ik
moet me zoo goed houden.' Karei, een eet
lepel vol ieder half uur zal nog beter we
zen o. het kind moet ook belladonna heb
ben. dat weet ik en aeonlet: Haal het

even. Fnrrt of Uit ntaarfiar Kef» jjj
toch geen verstand Tan!"

En nu giDgen v.c naar bed eu het ledi-
kantje van de kleine wm<1 vlak bij mijn
vrouw gezet.

„Man, is de schuif opent*

„Neen."

„Dacht Ik al! Toe, draai xe sne! open; de
kamer n koud

Ik deed, wat mij gezegd was. en sliep
subiet weer ln.

Wederom werd Ik opgeschrikt.

„Och, man. ik zou zoo graag Iet tafeltje
aan deze zijde hebben dat is handiger

Slaapdronken bracht ik die. wijziging,
waardoor het klad wakkerwerd. wat mijn
vrouw tot kalmte bracht Na korten tij.l
drongen de volgende woorden door den nevel
mijner slaperigheid als een verwijderd ge
murmel lot mij door

„Karei, als we toch eens wat reuzel had
den. Schel even."

Half In den droom klauterde ik het bed
uit en trad op dc kat. dio levendig prctes-
teerdo en daarvoor eeu gevoeligcn schop
zou gekregen hebben, ware deze niet door
een stoel opgevangen

„Maar, Karei, waarom draal je 't gas nt
op om 't kind weer wakker te maken
„Omdat ik gaarne won zien, hei *waar ik
mij verwond heb."

„Kijk liever eens naar den stoe'.i dien jo
zeker gebiokeu hebt. En .li* arn.c po.v!"

„Laat die poca nu rusten beet Ik haar
Joe, met kwalijk verholen grams'hap ,,.M
dio ellende zou me zijn Uc-tpaard, Marie
hier gebleven was 00 dat slwnul beredderd
1 meer haar bedrijf, dn: h'-t mijne
.Karei, je moest je vrat .-■'iiin'fn, zAA ipts
tc zeggen. Het is wel diep treurig, dat je
weigert, een hand uit to sloten, als Je
kind.

„Nu, ik ben immers bereid alles te doen
wat je wilt. Maar met dia whtl niemaaa
wakker te maken en alles is in diepe rost.
'aar is de reuzel?"

„Op den schoorsteenrand nt de kinderka
mcr. Als je 't cveu aan Mxr!e wilt vra
gen"

lit deed, wat mij verzocht wsj, en ging
weer rusten.

Opnieuw werd ilc geroepen.

„Karei, ik stoor je zoo ongaarne; maar het
bier nog te koud, om het kind te wrijven.
Zou je nog eens naar i!e kachel willen zien?
Ik keek naar dc kachel. Toen stel ft ra
deloos neer op een stoel.

„Karei, zit daar nu jiet z 10 je zult kou

Toen ik aanstalten maakte 0111 toor de zoo-
veelste maal onder de .'(.keus |c kruipen,
zeidc zij: „Toe, geef eer tl hel kind oog

Dat deed ik. Het was een ari<-.nij, die een
kind min of meer opwekt. Var. .51* panz* iu
den slaap maakte mijn vr.viw tebniik om
de kleine naakt uit te kleden cn krachtig
Wissel in tc wrijven. Ik was inmiddels
ngcslapcn om er apodlg weer uit

„Karei,'hot tocht hier. Niou ii voor .We
ziekte zoo gevaarlijk ais Mebt. f'ch. zet het
bedje vlak voor de kachel
Jk gehoorzaamde- en had opnieuw e-ïii
dlisie met een kleedje vóór hit bed. dal ik
l vuur wierp. Mtju vrouw sprong uit het
bed, om deze handeling ongedaan te walen,
cn wij wisselden eenige woorden Toen na
ren eindelijk eenige seconden s'aap m(ju dcol
op verlangen verrees k .»a een lijnzaad-
.1 te construeercn. die het kind op de bo.-sl

Sclcgd moest worden. Zoo wist wijn vrouw
ieu nacht me aangenaam en r.ottlg bezig
te houden; nu cn dan met bespiedenden h(>g
nagaande of er nog een licliaam-.necl van de
kleine patient was, dat. ruimte, aanbood voor
oen bijzondere behandeling. Tegen den mor
gen dreigde de kaebel uit to gaan cn ik
werd iiitgciioodigd. eenige brandstof uit den
kelder te halen.

„Mijn kind.I' zei ik, „dut is koelie-werk
en me dunkt, jc hebt 't kind met extra-be
kleeding nu wel warm genoeg ingepakt. Zou
den we niet nog eens..

Uier werd ik in de rede gevallen door een
vernieuwde bede om brandstof en ik inaakte
mij verdienstelijk em giug toen op een oor
liggen en snurkte, zooals iemand tnet een
rein geweten en die letterlijk uitgeput is.
Klaar' dag was het, toen ik zoo krachtig
aan mijn .-.choudcr gegrepen werd, dat ik
plotseling wakker was. Mijn vrouw staarde
mij aau eu stuikte naar adem. Zoodra de tong
kaar niet meer don dieust wetgerdo. sprak
zij:

„De crisis is daar het kind zweet. Wat
moeten wc beginnen!"

„Mensch, wat maak je me aan 't schrik
ken! Ik weet niet wat we moeten beginnen!
Als wc Klaartje oen» uit '1 bed namen en in
den tocht zetton?"

..Stommeling! Er is geen minuut te ver
liezen. Ga naar don dokter ga zelf naar
hein toe! Zeg hein: hy moet komen, dood
of levend!"

Ik haalde den armen zioken man uit zijn
bed en bracht hem mee. Hij keek tiaar de
kleine eu zei. dat er geen direct levensge
vaar w.i- V-.or mij was dit een onuitspre
kelijke vreugde, maar miju vrouw werd er
zoo woedend om, als bad hij een persoonlijke
bclcciligiiig haar aangedaan Toen was zijn
diagnose, dal de hoest door een of andere,
kleine kprikeling in de keel veroorzaakt
was. Nu dacht miju vrouw er aan, geloof
ik. hem de deur te wijzen. Daarna gaf de-
art» te verstaan, dat hij liet kind krachtiger
aan 't 1io.-v.cii wou brengen, om daardoor
dc oorzaak te verwijderen. En hij gaf
Klaattjt iets, wat eeu geduebten hoest-anri
val veroorzaakte, en met-een kwameu een
paar kleine vezelt jo® hout te voorschijn.

..Hel kind heeft geen mazelen." verklaar
de hij toen. „bel heeft maar op zoeihout of
zoo iels gekauwd en er iet- van ln de keel
gekregen 't kan geen kwaad."

„Neen, dat w il ik gaarne geioovcu." ant
woordde ik. „Integendeel, de terpentijn, die
cr in is, kan'heilzaam geacht worden tegen
zekere kinderziekten. Miju vrouw lean u
daar meer van zeggen,"

Zij deed het eenter niet, maar wendde
met ontzetting zich af en verliet dc kamer
cn sindsdien bestaat cr een evenement in ons
leven, waarop we nooit zinspelen, eu sedert
bestaat er litsschen ons volslagen harmonie.

OLYMPISCHE SPELEN.

GLW lilïUSClULlJa.N.

T© Hoogboom, ten noorden van Ant
werpen, zullen de Olympische wed
strijden m jachtgeweer-schteton plaats
nebben.

Voor Nederland zijn "o.a. ingetchro-
ven: IL da l'uvauge, E. Jtn^.jie, F.
Jutg-11», C. D. van der Vilei, Baron
L. van Voorst tot Voorst, P. W,
Waller, Reset ven: Baron F. A. J. C.
van Voon-t tot Voorst, C. X. J. Molt<

DE NEDER LAND 3CH E
VOETBALLERS.

Dö N. R. Ct. bevat o.a. het volgen*
de over de training der Nederiund-
sehe voetballers voor de Olympische
Spelen te Antwerpen:

„Naar wij vernemen ia het aan
twijfel onderhavig of Th. Broekman
in de gecegenheid zal zijn den toer
naar Antwerpen mede te maken,
evenzoo wat betreit het uitkomen
van den Tilburgenaar Stevens, tor-
wijl verder bii de training zou kun
nen blijken, dat nog meer wijzi
gingen in de ploeg noodtg zijn, een
voudig omdat het enkelen aan de
noodige animo ontbreekt en de mees
te HoÜandsche voetballers te ialisch
zijn om zich ter wille van hun spurt
opofferingen te getroosten. De inzcl
van de trainingscampagne is bepaald
treurig t© noemen. Zoowel in Den
Haag «Is Amsterdam is de opkomst
tot ilusverra teeer teSeurstdlend on
zoo werd de oefening achter het Sta
dion de eerste maal door drie spe
lers, nl. v. d. Kluft, Verwoy en Kui
pers en de tweede- maal slechts door
oen enkelen speler, nl. v. d. Kluft,
bijgewoond. De uitkomsten in de resi
dentie waren tot dusverre niet beter
en het behoeft geen betoog, dat de
leiders ten zeerste ontstemd zijn. We
"idden hierover een onderhond mét
de hoeren C. A. W. Hirsrhman en
Dr. Méurer, die ais hun besliste me©
ning te kennen gaven, dat men l®
Antwetpen slechts van die spelers
gebruik zou kunnen maken, die de
even nuttige als noodzakelijke trai
ning grondig doorgemaakt hadden.
Waren er spelers, die ook verder >n
gebreke bleven, de voorgeschreven
oefeningen mede te maken en daar
voor e.Uerlei on mogelijke uitvluchten
opgaven, dan zou men beslist alsnog
anderen kiezen, die meer besef had
den van de verantwoordelikheid dl©
zij op zich namen b!J het aanvaarden
van de keuze. Men hoopte alsnog, dat
de spelers zouden gaan 1.eeeffen,
waartoe deze keuze hen moreel ver
plicht.'-

Naar aanleiding van dit stukje
schrijft „Interviewer" ln ,,De Sport

f -'erende:

„Ho-Ho-Ho!

Mor oei e verp'/chMng. om zich In
de hondsdagen te trainen ter will©
an eon voetbalwedstriid pure
dwaasheid, mijnheer Hirschman, pu
re dwaasheid niiinheer Meurer!

Ik verheug rnij er zeer over, dat
de spelers voor zulke manoeuvres niet
te vindon zijn. Mijn leven lang heb
ik tegen gedwongen training ge
vochten en wie de geschiedenis van
hei liollondsche voetbal kent, weet,
die gedwongen training hier ook
altijd is mislukt. Het ligt nu eenmaal
niet in onzen volksaard, al vinden
mijnheer Hirschman en mijnheer
Meurer dat niet prettig. Trouwens:
ik anap niet, dat twee zulke verstan
dige leiders de dwaasheid van g o-
d w o n g e n training niet beseffen.
Als de training niet van harte gaat,
helpt ze toch niet. De phiiosofie van
den tuinman uit de Camera is
nog altijd juist: als Je een ding
dwingt dat niet gedwongen wil wor
den, loopt het toch nns. Zoo ook hier.
Als onze Hol'andsche sportlieden
zich niet spontaan in training beg©
ven, helpt het absoluut* niet of rnen
hen er toe dwingt.

Sport, irioet '-port blijven. Spek Man
nelijk spel. Wie voetballers dwingt
zich midden in dat zomer aan trai
ning te onderwerpen, maakt er oen
honden- en apentlieater van. En de
menschen hebben gelijk, als ze zulk/
dressuur weigeren.

ZWEM M RN.

NEDERLAN- li iWATERPOLO

SPELERS NAAR DE O. S.

In een dezer dagen gehouden ver
gadering heeft de z.g. „Zevental-com
missie" van den Neder! andschen
Zwembond besloten de volgende 14
opelers uit te noodigen tot het spelen
van oefenwedstrijden. Uit deze spelers
zal dan !.z_t. een zevental worden ge
kozen bene ven. <te reserve-© peters.

De samenstelling van het eventueel
Nederbmdscho zevental geschiedt eerst
definitief na liet spelen der oefenwed
strijden, waarvan de eerste binnen
kort zal worden gehouden.

De namen dec veertien spelens -*
L. Hoogendijk (M.ms), K, Struys (Het
IJ), A. Minnes (U. Z. C.), J. G. Cort-
lever (Het IJ). II. Minnes (U. Z. C.),
C- Krutz (Maat-), P. v. d. Velden Jr.
(Dolfijn), .1. van Silfhout (Het IJ), G.
Bohlander (Hot U), F. W. Bohlan-
der liet U), K. Meyer (D. J. K.), P.
L. Ooms (D. J. K.), P. Plantenga (D,
J. K.i, G. F. Müller (Dolfijn). De heer
A. van Hasselt (Maas) zal als leidöf
optreden.

(Hbld.)

Feuilleton

EEN* ïatuiAAL GIT HET OUDE
KAM" (RIJK.

Vrij vertaald naar het
Engelschvan
BARONES ORCZY,

1»)

Htj trok' zijn zwaard en hield dat
voor zijn oogen. Toen legde hij zijn
rechterhand op het gevest en zeide
ernstig: Ik zweer het.

Marguerite uilto een zucht van ver
lichting. Zij sloeg Gilles met merkbare
voldoening gade toen hij opetend, zijn
zwaard in de schede stak en in al zijn
schilderachtige ruwheid voor haar
stond, een man in den waren zin van
het woord, sterk en betrouwbaar
bovenal betrouwbaar!

- Wilt 11 nu zoo goed zijn, Majes
teit, zeide Gilles eindelijk, mij eens
precies t© vertellen, wat ik moet doen?

V,

Meer dan oen uur bleven deze twee
famenzwoerders no7 hij elkaar De

«oningm van Navarre praatte en leg
de' u,t en Gilles luisterde; eigen

lijK was hij nog niet erg op zijn gé-
mak wat betreft het voorstel en de roi
die hij er in spelen moest. He«lciiiaal
vreemd was het hem anders niet. Hij
had zich dikwijls genoeg voorgedaan
als zijn meester, zooaas Marguerite
hem ook gezegd: had, maar nooit lang
achter elkaar. M ac-stal was het iu een
duel geweest en langer dan een half
uur had hij zich nooit vermomd en
dan meestal no^ in 't half duister.
Maar nu zou hij die rol dagen, weken
misschien moeten spelen, steeds op
zijn hoede zijn, steed bang dat een
woord, een gebaar, een stembuiging
hem zou kunnen verraden. En hij had
zoo plechtig gezworen bij wat hem
het dierbaarst dat hij de zaak nu
tot een goed einde wilde brengen.
Maar het was niet gemakkelijk!

Marguerite van Navarre lacht© om
elke moeilijkheid die ze overwinnen
moest.

Het moet gebeuren, Messiie, zei
dc ze meer dan cons ©n steeds ern
stiger. Voor de eer van Frankryk
en van het Koninklijke Huis.

Ze begon met Gilles meer geld te
geven dan hij ooit te voren gezien
had de eene beurs na de andere, vol
met goud, nam ze uit haar eigen kof
fer en ze sloeg hem gade, terwij: h*
verbaasd en verlegen, al het geld in
zijn zakken stopte.

Ilc heb liet nog niet verdiend,
mompelde hij.

Ge zuit liet noodig hebnen, ant
woordde zij. Denk er aan dat ge
een prins zijt, en hoewc! ge incognito
zult reizen, moet ge ook leven al© een
prins.

De meeste moeilijkheden ondervon
den ze bij de kloeten. Gilles de Cro-
hi» bezat niets, behalve wat hij op
dit oogenblik aan had: ©en half ver
sleten, verschoten wambuis van cache-
mire, een toort jekker en een korte
wijde broek, alle.- zat vol stoppen en
hoewel zijn laarzen er stevig uitza
gen waren ze niet erg geschikt voor
een damessalon.

De tijd is te kort om nog nieu
we te laten maken, zeide Marguerite
nadenkend, zelfs ais er in dit klei
ne stadje zijden stoffen te vindén wa
ren ©n goede kleermakers maar dic
zijn er niet.

Ik vrees dat deze moeilijkheid
onoverkomelijk is, zeide Gilles vol
hoop.

Geen enkele moeilijkheid L© on
overkomelijk als de eer van Frankrijk
op het spel staat, zeide Marguerite
verontwaardigd.

Mo ar

Wat hoeft Monsieur met zijn
kleeren gedaan? vroeg Marguerite.
IIij reist altijd met koffers vol op
schik.

De Hertog heeft al zij'n kleeren
en bijna all© juwcelen hier achterge
laten. Ais or gelegenheid voor is moet

ik ze uaar zijn huis m Parij© sturen.

Goed, antwoordde ze. Wij moe
ten zien dat we in zijn koffers vinden
wat ge noodig hebt.

Maarviel hij weer in, ver
baasd door haar voorstel.

Maar wat?

De koffers zijn op slot.

Ik zal ze openbreken, antwoord
de ze kalm. Wees niet bang, Mes-
sire. Ik neem de heele verantwoor
delijkheid op mijn schouders.

Maar ik kan niet loopen in een
andermans kleeren, protesteerde Git-
les.

Waarom niet?

Omdat omdat omdat ze mij
niet zouden passen!

Marguerite glimlachte. Toen keek
zij opnieuw vol bewondering naar Gil
les fïinke figuur.

Mijn broei- is bijna even lang als
u, Mes©ire, zeide ze, hoewel hij
niet zoo breed :-. Ik heb twee heel
handige naaisters die zullen vwrgen
dat Monsieur's kleeren u passen. Hij
heeft een bijzondere voorliefde» voor
plooien zoodat het niet moeilijk zal
zijn ze te veranderen.

Maar de laarzen protesteerde
Gilles weer.

U heeft een kleinen voel, Mts-
sire, antwoordde ze droog.. evenals
uw voorvaderen.

O, Majesteit, riep hij uit. 'U
denkt aan alles cn ik ben als was in

uw handen.

Dan verzoek ik u nie: verder te
gen t© etribbelen, antwoordde ze vroo-
lijk, ouders denk ik nog dat ge be
rouw hebt van uw eed.

GiUoa zag nu van vc-rdere protesten
af, hoewel hij de hoop uitsprak dat
de naaisters van Hare Majesteit ruet
aan de heele etad zouden vertellen
dat hij. de Heer van Froidemont, in
geleenoe kleeren ging rondloop cn.
Mijn meisjes babbelen nooit, zeide
Marguerite en bracht het gesprek on
middellijk op een ander onderwerp.
En vertel mij nu eens, zeide ze.
Iemand alsjfij heeft een vriend noo-
di°: Lón kameraad of een knecht
iemand die trouw ©11 ©©riijk zou zijn.
Ge moet geztlschap hebben op reis.
Bezit ge zulk oen vriend, Mcasire?

Ja, dien heb ik, antwoordde Gilles
opgewekt, terwijl zijn gezicht straal
de van vreugde bij de gedachte dat
zijn trouwe Jehnn op dezen dwazen
tocht nut hem zou meegaan.

Iemand die u trouw zou zijn"
vervolgde zij.

Tot in den dood, Majesteit.

En verstandig? drong zij aan.
Go zult beiden 'terdege uw verstand
moeteu gebruiken.

Gilles glimlachte. Mijn vriend
Jehan, zeide hij, is niet erg «dim,
Majesteit, maar hij heeft een hart
van goud en stalen spieren. De natuur
heeft hem gedwongen zijn mond to

houdeu want hij stottert als een ka
kelende kip.

Hij is onbetaalbaar als het aankomt
op hot wegwerken van een onwelko-
men bezoeker of het verkeerd begrij
pen van een bevel. De laatste tien
jaren hebben wij zij aan zij gevochten,
en verscheidene malen zijn wij bijna
©amen doodgebloed of doodgevoren.
Jehan zal voor rrnj doen wat ik voor
u wil doen, Majesteit.

t is wel gelukkig, Me^ire, ia
het bezit van zulk een vriend! En ik,
voegde zij er glimlachend bij: heb
het ook goed getroffen. Meester Jehan
zal met u naar Kamerijk reizen al»
uw bediende. Als gij samen gaat moet
gij dunkt mij slagen. O. Messire Gil
les, ging zij voort, laat nu alb-n
twijfel varen! Wees niet bang. bid ik
u, voor mislukking of praatjes. Eu
-boven alles, vertrouw op mij. Go
kunt c-r zeker van zijn, Messire dat ik
u niet in den stoek zal laten, wat er
ook gebeurt. Vertrouw op mii! Het zal
u niet berouwen. Daar geef ik u hel
woord van Marguerite van Navarr#
op!

(Wordt vorvolgd''