Rreets Uitverkoop ADYERTENTIEN fiT?' Kontntclijlce Haarlemsche Brood- en Meelfabriek MAANDAG a.s. Wittebrood HileSkbrood Regeeringsbrood Bruinbrood (zonder bon) 13 en 36 ct 22 en 44 ct 9 en 18 ct 16 en 32 ct Koori-Bralantsclie Sctam-Conipapis Cemsngd Nieuws De Moord op de Romsiofo. Algemeen Verkoopiokaal. De „Timea" zet haar publicatie over de laa$ ito dagen der Romanots aldus voort: Te Jekaterinenburg was geen enkele maat regel getroffen, om de ontvangst van gevange nen als den tsaar en zijn familie, voof te be reiden vöör den 27sten April, dat was twee dagen nb de vlucht van Zaslafsky van Tobolsk haar Jekaterinenburg. Toen legde men nl. be slag oP bet huis van den Rus Ipatief en zette er c-en ruwe palissade omheen. Zaslafsky (de spion van den Oeral-sovjet onder de bewtUdn gsm an schappen te Tobolsk, red.) waB na zijn vlucht uit Tobolsk met een Russischen arbeider, Alexander Avdeiëf go- heeten, te Jekaterinenburg aangekomen. Deze inan had de reeds vermelde verhalen over Jakoflef's plannen, om de tsaren-familie te ■bevrijden, geloofd on werd tot belooning voor zijn blinde gehoorzaamheid benoemd tot com mandant van do keizerlijke gevangenis te Je katerinenburg. DB AANKOMST. Toen de gevangenen aankwamen, werden zU In ontvangst genomen door een zekeren Isal Golostsjekin, een vriend van den Moskouschen commissaris Swerdlof. Hij hield toezicht op hun overbrenging van de spoorwegcoupé naar de geïmproviseerde gevangenis, wellce plaats vond in zijn eigen automobiel. Toen het keizer lijke drietal, de tsaar, de tsarltsa en prinses Maria, aan het Ipatiëf-huls waren aangekomen, zelde Goloetajekln tot Nfcolaas: „Gij kimt binnengaan, burger Romanof!" Dit zou de eerste en de laatste maal zijn, dat zy dezen jjrempel overschreden... Prins Dolgoroekl, die den tsaar naar Jeka terinenburg was gevolgd, werd naar een andere gevangenis vervoerd. Hij zou den tsaar nooit terugzien... De eigenlijke commandant der gevangenis, de arbeider Alexander Avdeiëf, werd in een en ander niet gekend 66k niet. toen drie weken later de kinderen arriveerden. In werkelijk heid was Rodionof (de gewezen gendarme officier en spion, die Jokoflef was opgevolgd, red.) heer en meester. Reeds In Tobolsk had h!J zich „onderscheiden" door zijn grofheden, doch thans overtrof hij zich zelve. Hoewel de perrons bij hun aankomst buitengemeen glad en glibberig waren, was het den vorstelljken personen niet toegestaan hun bagage te lhten dragen. Zelfs de zwakke en zieke keizerin moest zélf haar zware koffers dragen. Ben der dienaren, Nagorny, werd afgeranseld, omdat hij de behulpzame hand wilde bieden aan Anastasia, die een zwaren koffer voortsleep te Zooals gezegd, mocht niemand in het zelfde huis als de Romanofs verbiyf houden, uitge zonderd de zwakken en Dr. Botkin, de keizer lijke lijfarts. Behalve de drie Romanofs woon den toen alleen het kamermeisje Demidova, de huisknecht Trupp en het speelkameraadje van den zieken Alexis, Leonid Sednef. (Alexis kwam, zooals gezegd, drie weken later met de overige hulsgenooten te Jekaterinenburg aan, red DE GEVANGENIS. Het Ipatiërf-huls staat op den hoek van de' Vosnesenskysteeg en de Vosnesenskystraat/ in de onmiddellijke nabijheid der Hemelvaarts- kerk. Het is oen zwaar steenen gebouw, van twee verdiepingen, met een grooten tuin en eenige woninsen er omhf*«v. IJ 'if tSlKÜRf «am SM la notl CÜÏ Intrek genomen, terwyi-do keizerlijke familie in de bovenvertrekken woonde. Tooü de overige leden der familie ook waren aangekomen, deelden de tsaar, de tsarltsa en Alexia te zamen één kamer, welke uitzag op de binnenplaat®, terwijl het aangrenzende ver trek door de anderen werd bewoond. Een derde vertrek ten slotte diende tot huisvesting van Dr. Botkin en het personeel. Rondom het huls was een ruw getimmerde omheining aangebracht, welke tot aan de ramen der boven-verdleplng reikte. Spoedig echter werd nog een tweede omheining aan gebracht, welke even hoog was, als het huis zélf. De ramen der bovenverdieping waren, zooals gebruikelijk Is in Rusland, dubbel. Zij waren bedekt met een laag witkalk, ten einde het ullzicht *to beletten. Tueschen de beide palissadeeringen liepen schildwachten heen en weer, terwijl ook op de trap bewakingsposten waren opgesteld. Bovendien waren op ver- sahillendo punten macliine-geweren opgesteld, zoodat do vorstelUke personen zich in letter lijken zin in een val bevonden, waaruit geen ontsnapping mogelijk was. Nacht en dag wer den zij bewaakt en daarbij werd niet de minste beleefdheid of bescheidenheid in acht geno men, óók niet ten aanzien van de meisjes. Zoo was het verblijf te Jekaterinenburg een eindelooze marteling en kwelling voor de Romanofs, totdat de dood hen ten slotte kwam verlossen. EEN SCHANDELIJKE BEHANDELING. De „gevangenis-commandant" Avdeiëf en zijn vertrouwelingen, Rlosjkln en Pavel Med- vedef, woonden eveneens In de bovenverdle- j ping en hun kamer grensde aan die der Roma- 1 nofs. Geen pen kan beschrijven, wat dit be- teekende... De bewakingsmanschappen waren ruw, grof en dronken en behoorden allen tot het slag lieden, welke gewóónlijk door een revolutie naar boven worden gebracht. Op ieder uur van 1 den dag betraden zij naar eigen believen, lallend en dronken, de vertrekken der govan- j genen. Alleen hun aanwezigheid was al een be- 1 leediging en een kwelling voor de rampzalige I vorstenfamilie. Wanneer zy zaten te eten, kwamen de kerels binnen en kwelden de ge- I vangenen met hun lage intimiteiten of staken hun groote, smeerige handen in de schalen. Ook stootten zij den tsaar en de tsarltsa met hun ruwe ellebogen in het gelaat Vooral de keizerin moest het ontgelden. In dichten kring i gingen zy om haar hcenstaan, zoodat de minslo beweging harerzijds haar in aanraking bracht met hun vuile lichamen, j De voeding der gevangenen bestond uit ge vangeniskost van de slechtste soort Het ont- byt bestond uit een homp zwart brood met eenlge thee, zonder suiker. Het karige middag maal bestond uit een magere soep en eenig vleesch van bedenkelijke kwaliteit. De keize- rin kreeg een weinig macaroni. Als tafelkleed diende een vettig stuk oliedoek, terwyi er niet eens genoeg tafelgerei was voor allo aanzit- tenden. Zij alen met ruwe houten lepels uit I één gemeenschappelijke kom... op verzoek van den tsaar aten de bedienden aan dezèlfde tafel als de keizerlijke familie. De soldaten zongen revolutlonnaire liederen, om daardoor de gevoelens van den gewezen I heerscher te kwetsen "r'l* gï'/ii'A'ji. ii 'miVjUu/i';, Ook zageri zij er geen bezwaar In, zich de kleederen en andere eigendommen der gevangenen toe te eigenen, indien de gelegenheid zich voordeed. De gevangenen mochten zich dagelijks slechts fin xuent wwsffsB. Tjrar- blj werd hun niet toegestaan eenigen lichaams- arbeid te verrichten. Dit verbod trof voorat den taaar. Alexandra leed verschrikkelijk, tiaar soon bleef een invalide, niet by machte 'om te loopen. De familie scheen verpletterd door hun verdriet. Hun geloof ln God, en hun liefde vooy elkander hielden hen nog slechts staande. Boven de llederiyke soldatenliedje» klonken de gewijde gezangen uit. HET LAATSTE STADIUM. Thans zUn wy genaderd tot het laatste sta- j dlum. Elke stap, welke boen door de tajres- wytsjaika te Jekaterinenburg is gedaan, (zy deed niets bulten de orders van de centrale lichamen te Moskou, terwijl Swerdlof In directe verbinding stond met Golostjekln)heeft zyn beteekenis gehad ln verband met den moord. De monsters, die belast waren met de bewa king van de gevangenen, hebben hun taak echter niet tot het einde gebracht. Zelfa zy i werden zachter gestemd door het ïyden en het I geduld en den ootmoed hunner vroegere sou- vereinen ,nlet allen natuuriyk, maar toch de groote meerderheid, waaronder de commandant Avdeiëf zelf. Een der manschappen heeft later verteld, hoe deze verandering over hem ge komen was. In den beginne had hy een woesten haat gekoesterd. De tsaar was het hoofd van het kapitalistische stelsel, de grootste kapita list van allen. Met zijn vernietiging zou het kapitalisme zelf vernietigd worden. Het sociaal-democratische programma had dit alles zoo duideiyk aan hem uiteengezet. Toen zag hy den gekroonden vijand der meneöhhei'l, „den drinker van menschenbloed" door den tuin wandelen, en eenvoudig vrlendeiyke woor den tot de soldaten spreken. Hij begon te wankelen ln zyn overtuiging. Dit was geen slecht mensch. Hij was zoo men- echelljk, zoo goedig, een mensch als de ande ren, beter zelfs. Toen kwam het denkbeeld bij hem op, dat het misschien slecht zou zijn, zUn dood te wenschen. Wat voor kwaad kon hij doen? Waarom hem niet te laten gaan? Ja, het zou beter zijn, Indien men hem liet ontsnap pen. En ook de kinderen, die toch zeker geen kwaad hadden gedaan, en de tsarltsa. zy was wel trotsdh, niet eenvoudig'en gewoon als de tsaar. Maar ook al had zy kwaad gedaan, hoe veel had zy niet reeds moeten ïyden. De sol daat voelde spyt over zijn gedrag en dat zyner makkers. Hy zong voortaan geen vuile liede ren meer, en trachtte ook de anderen er van te weerhouden. NOG NIET VERGETEN. Tegen het einde van Juni deed een geheime agent van een der monarchistische organisa ties een beroep op den bisschop van Jekate rinenburg en trachtte door middel van do geestelijkheid in verbinding te komen met de gevangenen. Dit bleek eohter onmogeiyk te zijn. Hij maakte toen plannen, om ten minste enkele voedigsmiddelen binnen de gevangen'* te krijgen Dr. Derewerko, die verlof had ge kregen, in de stad te blUven, verleende zijn hulp liierby. Op de een of andere wyze had hy zich ln verblndln® weten te stellen met de gevangenen. Avdeiëf «temde er in toe, melk en andere dingen toe t» staan, Indien dit onge merkt binnen het huls kon worden gebracht De nonnen van het klooster zonden daarop twee novices met verschillende produel en der kloosterboerderij. Avdeiëf ontving ze in eigen persoon. Deze zendingen herhaalden zich, en de arme gevangenen werden er moreel en physiek door gesterkt. Men had hen dus niet vergeten, en daarby waren de soldaten, die voorheen zoo verschrikkelijk optraden, tege moetkomender en minder ruw geworden. Nog eens weer leefde de hoop in hun harten op. De groodvorstinnen begonnen er opgewekter uit te zien, en glimlachten bijna weer, zooals fêSïnï fërteldé, die haar toen hééft gezien. Aangemoedigd door Avdelëfs houding, zonden de nonnen zelfs wat tabak voor den tsaar. In het begin van Juli moet eohter de beaende Camarilla achterdocht hebben gekregen, of misschien had Moskou /bericht" gekregen. Daar de tyd ryp begon te worden voor „verder handelen" waren ongetwijfeld stappen gedaan, om deze feiten aan het lloht te brengen, waar op de ontdekking van de ontrouw der Russi sche wacht volgde. Avdeiëf werd terstond ont slagen, en ztjn soldaten werden ln gebouwen aan de overzijde van de straat ondergebracht, terwijl hun werd verboden in het huls te komen. Uitgezonderd van dit verbod was ech ter Pawel Metvedef. Hij hield zyn ambt als opper-gevangenbewaarder. De Russische wacht leverde voortaan slechts de manschappen voor de buitenwachtposten. Zy konden daar geen kwaad doen. en dienden, om het publiek zand ln de oogen te strooien. DE MOORDENAARS. Al deze maatregelen werden uitgevoerd door don nieuwen commandant, een persoon, met wien de lezer reeds bekend ls geraakt. Jankei JoerofsW, zoon van een gevangenisboef, zelf een geheimzinnige persoonlijkheid, die o.a. geld had gekregen van Dultsche zijde, voor zekere „bewezen diensten" Thans een van de hoofden der plaatselüke geheime politie. Jan kei had een tiental ./Letten" met zich meege bracht, om de wacht binnenstouls te betrekken, en de machinegeweren te bedienen. Deze man nen waren de gehuurde moordenaars van de Ochrana. Zy werden door de Russen „Letten" ge noemd. maar waren Inderdaad Magyaren, enkelen zelfs Duttschers. Ik moet hier ln her innering brengen, dat de radendictetuur in Siberië van uit het Oosten is Ingevoerd en niet in de eerste plaats door de Russen, maar door de soldaten van Wilhelm en hun rotgenooten, d© Hongaren. Deze zoogenaamde „Letten" waren in dienst getreden van de Tsjreswytsjalka, na dat zy de Dultsche plannen, om Rusland te ondermynen, mee hadden helpen uitvoeren. Er zUn talrijke bewyzen voorhanden, dat deze nieuwe wacht inderdaad uit Magyaren en Duit- schers bestond. De Russische soldaten konden uit hun spraak opmaken, dat zy vreemdelingen waren. Dat zy hun Letten noemden, was zeer natuuriyk, omdat de Letten den ruggesteun vormen van de buitenlandsche huurtroepen der Sovjet-regeerlng, en daarom alle niet- Russische rooden nu eenmaal voor Letten worden aangekeken. Het is lntusschen een feit, dat Magyaren veel van ILetten weg heb ben, zoowel wat hun taal betreft als hun uiter lijk. Joerofsky sprak hen ln hun eigen taal toe. ■Behalve Russisch en JiddlsJ, kende hij enkel Duitsch. Onder de papieren, welke later in de gevangenis werden gevonden, bevindt zich een onvoltooide brief van een der „Letten" aan zijn „Tereschen", De brief was ln het Hon- gaarsch gesteld, maar het onderzoek der des kundigen heeft uitgewezen, dat de schryver ongetwyfeld een Duitschers is geweest Hy schrijft do zelfstandige naamwoorden met een hoofdletter, gebruikt dikwyis Gothische letters en maakte de grofste grammatikale blunders, welke een Hongaar nimmer zou begaan. Een andere „Let" heeft nog sprekender bewys van zUn nationaliteit nagelaten. Deze man stond op wacht op het terras dat verbinding geeft met de eetzaal, en uitziet op den tuin, een be- langi-yke post, waar men met een machinege weer de gehoele benedenverdieping en alle toegangen van den tuinkant af kan beheer- schen. Op den dag voor den moord heert deze' man met potlood od den muur geschreven: AhdrSs Verhïs örsegen 1918 VII /l8. Hy trachtte de Russische vertaling er naaal te schrUven, maar kon het Russische vroor® cVrsegen (ls wachtdienst) „karaul" niet vooq elkaar krbgen. Ook zyn nog stukken papien gevonden, waarop andere „Letten*' zich int het 6c-h rijven van Russleohe letters hebbeaj geoefend, wy kunnen ongeveer den datum b®. palen, waarop de Duiteci-Hongaarsche wach< en Joerofsky de vracht overnamen. De nonnen, die haar goede gaven kwamen brengen, had den om en naby den léden Juli, een week voor den moord, een vreemde ontmoeting. Avdeiëf kwam haar dezen keer nl. niet tegemoet, en do] Rbssen, die do buitenwacht betrokken baddenj weigerden eerst om de levensmiddelen aan têj nemen. Na lange aarzeling deden zij het ten slotte. De nonnen keerden daarop naar heb klooster terug, maar eenige der soldaten liepen haar achterop en verzochten haar me# terug te gaan. ZU garen aan dit verzoek ge hoor en werden bij de gevangenen opgewacht door een persoon, die later bleek Joerofsky te zyn. zy vroeg haar, op wiens gezag zU do levensmiddelen hadden gebracht. „Op dat van Avdeiëf en Derewenko", luidde het trouwhar tige antwoord. „Zoo, die zyn er dus allebei by betrokken", was daarop de onheilspellend» opmerking van Joerofsky. Hij atond haar in- tueschen toe, terug te keeren, maar „alleen met melk". De laatste week van hun leven moet wel do verschrikkelijkste tijd voor de Romanofs zyti geweest. Hoe brutaal en beestachtig de Rus- slsohe wacht ook in den beginne was opge treden, haar gedrag was nog verre te vorkie- zen boven de folteringen, welke Joerofsky hun: deed ondergaan. Hij en zijn bende bespiedden hen zooals een kat op een muis loert. Hy trad zeer beleefd tegen den tsaar op en sprak op zachten toon tot Alexis. Hy stond zelfe toe. dat een priester de ge- vangênen bezocht, hetgeen Alexandra en haar lotgenooten ten zeerste opbeurde, doch het staat rast, dat zij er nimmer ongelukkiger aan toe waren geweest dan onder de voogdij van hun hardvochtJgon cipier. Zijn eigen broers en zusters beschryven hem als „een wreed-*» 'y- ran, die nergens voor terugdeinst »ann-*- vy zijn doel wil bereiken." Hij eu zijn beulsknechten waobttcn slechts op het teeken. dat Jankei Sverdlof zou gsven. Alle-9 was voor den moord ln gereed i»« go- bracht. De slachtoffers waren w-' Sa «e<i* ge marteld. Golostsjekin verheugde *ch re«d. bij voorbaat op het genot, dat hem te wachten stond. Si'Jik'AUxi. BEVERWIJK. Marktbericht. No teering van den 27en Augustus. Spinaz\j ipor ra; (ml 0.30-f O.-iO. Postelein per mand f 0.40-f 0.50. Au- dijvie, 100 str. f 2-f 3. Zuring per ben 0.20. Worte'en, 100 Ik» f 10-f 15. Komkommers per 100 f 5-f 7. Aard appelen klei per Ilect. f 7-f 10. I<km zand per Heet. f 12-f 14. Doppers per Kilo f 0.20-f 0.30. Capucyoers per kilo 0.30. Raspers per kilo f 0.35-f 0.40. Tuinboonen per kilo f 0.08-f 0.10. Snij- boonen per ki'o f 0.07-f 0.13. Heeren- ■oonen per 1000 f 0.16-f 0.30. Roode- ool per 100 f 8-1 12. nvSoyijekool por 100 f 10-f 14. Bloemkool per 100 f 20- f 45. Uien per bos I 0.01. Sla per 100 krop f 1.50-f 2. Rabarber per 100 hos f 7. Pieterselie por bos f 0.05. Sc'de- 'io per bos f 0.03. Appelen pea- kilo f 0.20-f 0.25. Peren per kilo f O-30-f 0.45 Frambozen por mandje f 1.50. Btfiscn per kilo f 0.70-f 0.80. -v?J ,r f 1 De BROODPRIJZEN zijn mei ingang van als volgt vastoesteldi Keeren Leden van de R. K. Volksbond te Haarlem. Heden Zaterdag 28 Aug. is geplaatst een 1e klas Kenau-Billard geheel nieuwe stijl, als bovenstaande. Hoogachtend, Blllardfabriok „Kenau" W. BOSCH, Haarlem. 18 Barteijorisstr. 16 Tslsfoon 756 wegens Verbouwing. UITSLUITEND SOLIED SCHOENWERK VOOR 1 SPOTPRIJZEN 16 Barteijorisstr. 16 Voor de aanstaande Veiling van Meubilaire Goederen kunnen dezelve uiterlijk Woensdag a.s. gebracht ot gehaald worden. Makelaar P. HOQGEVEEN Lzn. De ondergetcekendo geveu bij dezen kennis dat met ingang van Maandag 30 Augustus e.k. de prijs van witbrood is gebracht op 45 cent per Kilogram. De Besturen van de Coöperaties Vooruitgang Eigen Hulp De Eendraoht

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1920 | | pagina 7