Jonkvrouw Jacpelino
HAARLEM'S DAQBLAD
OM ONS HEEN
Buitenlandsch Overzicht
0/123 Laeh&oek
VR1JDAQ 8 SEPTEMBER 16*0 TWEEDE BLAD
No. 2785
Tijding uit Rusland.
Drie TBElbataakaneEas lolilntieu Bpionuam ee Qavangsasc&ap
De boeren verlangen Daar ean Czaar Gebelme Bande] In larens-
mlddalsa Ge Bolsjswlitlscbe acbool Betrekkelijk goede
Mandeling van knnstanaars.
zoogenaamde Rueeischo regee
ring, juister gezegd de leiding van de
terreur die in Rusland heerscht, houdt
niet op met nienschtn uit te noodigen
naar dat land te komen om zichzelf
van den toestand te overtuigen. Zij
kan dat gemakkelijk doen, omdat
maar zeer weinigen lust hebhen, zich
in dat wespennest te begeven maar de
enkele dapperen die het doen, bren
gen allesbehalve schoone verhalen er
uit mee. Een Britsche aibeidens-dole-
gatie die Ru6lat»d bezocht, heeft in
haar rapport o.a. dit gezegd:
,,De individueele vrijheid, de vrij-
„heid van het woord en propaganda
„zijn streng beperkt in al die gevallen,
„waar deze een bedreiging vormen
„voor het Sovjet-regime."
Dit wil dus zeggen: critiek op do
regeering en liaar daden is niet ge
oorloofd. Met nog andere woorden: er
heerscht absolute politieke tyrannie.
,,De arbeid", zoo luidt 'n tweede zin
in het rapport, „is georganiseerd vol
gens een zeer strenge discipline".
Dat was de arbeid niet eens tijdens
het özaren-regime. Heeft de Russi
sche arbeider daarvoor revolutie ge
maakt of toegelaten?
En de derde volzin: „Men heeft den
Ru6sischon boer niet gewonnen."
Daar de Russische boer de rugge-
graat vormt van het Russische volk,
ls hiermee tevens gezegd, dat de heer-
eohende groep wederrechtelijk aan
het roer is, omdat zij geen uitvloeisel
Je van den waren geest van het volle.
Het zijn maar drio zinnetjes, doch
die meer beduiden dan menig boek
deel.
En toch 6taat het vast, dat deze de
legatie niet naar Rusland trok om te
criti6eeren, integendeel zij zal gehoopt
hebben er veel goeds te vinden. Zul
ke uitspraken zullen hard te verduwen
zijn voor Nederlondsclie communis
ten, die uit de veilige verte den laf-
fen kreet roepen van de Duitechers in
den eersten tijd van den oorlog: „liet
is niet waar, het is niet waar," tel
kens wanneer er besohuldigingon
Werden uitgesproken, die liun niet
'pasten.
In de vorige week zijn 96 Franschen
uit liet verwilderde Rusland te Parijs
aangekomen. De vertegenwoordiger
van een der groote Franeche bladen
kreeg inlichtingen van Mademoiselle
Gi-abanac, die woonde bij de familie
van den beroemden schrijver Tour-
gueneff. Het is voor mij, of lk ont
waak uit een boozen droom," aei ze.
Ik zou alle herinneringen niet precies
kunnen omschrijven. Rusland is een
onzegbare chaos, die neerkomt ap
twee begrippen: honger en terreur.
Men leeft, zonder te weten hoe en
waarmee, in voortdurende onrust.
En dat duurt maar voort, alsof de ge-
/sohilttheid van den menseh om te lij
den, onbegrensd is.
Een geduchte politie, onzichtbaar
en toch overal tegenwoordig, bespiedt
uw woorden en gebaren. Voor een uit
drukking, een mondvol brood of een
weinig suiker boven hot rantsoen,
voor een inbreuk op de voorschriften
op den dwangarbeid, dikwijls om een
Ipereoonlljike wraakneming, *wordt
Iemand gevangen gezet en vergeten
in cachotten, volgepropt met gevan
genen, waarvan niemand weet en die
zelf niet weten .waarom ze daar zijn.
Van tijd tot tijd wordt er lukraak
gefusilleerd. Nachts, in de donkere
6tilte, hoort men' te Moskou geweer
schoten. Als er executies zijn, laat
men motoren van auto's knallen om
het gerucht te verbergen.
Ik heb geluk geihad, mij voi-scholen
in een hoekjo van het platteland, bij
een Russische familie, die in de oogon
van de Bolsjewisten niet al te ver
dacht was.
De ellende onder de boeren overtreft
alles, wat men zich voorstellen kan.
ik heb er niet één ontmoet jjÜe Bolsje
wist was. Hoe vaak heb lk hen niet
hooren zeggen: Hadden wemaar weer
ieen Czaar. al was hij nog zoo slecht!
Dit is geen leven meer. Vroeger wer
den we geslagen en bestclou, maar
onder vadertje Czaar hadden wij ten
minste genoeg te eten om onzen hon
ger te stillen en sliepen rustig.
In heel Rusland is de rantsoenee-
rtag ingevoerd, maar hóe onzeker en
grilligl De broodkaart te Moskou geeft
recht op 300 gram brood in de twee
dagenals liet er is. Men hoopt el
ke twee of drie maanden, ap 100 gram
zeep. En in weerwil van de strengste
bepalingen is de geheime handel in
leveremiddelen algemeen. Een pond
brood doet 550 roebels, een pond boter
5000. een pond paardenvleesch 2000 a
3000. Kippen, varkens, koeien, scha
pen, zijn al lang ontnomen aan de
boeren, die ontmoedigd niet meer fok
ken en niet meer werken.. Waar zou
het voor dienen? Nitchewo.
Zoo spreekt Mile Crabanac. De
journalist hoort rond in de groepen.
„Meer dan 200 Franeche officieren,
die van het front te Archangel kwa
men en in handen der rooden vielen,
zijn naar Wologda overgebracht en
verblijven in de gevangenissen te
Moskou."
„Commandant Guibert, luitenant
Charpentier, adjudant Jeannot, wor
den nog altijd door het bijzonder de
partement van de revolutionaire
rechtbank gevangen gehouden."
„Te Kharkof hebben de Chineezen;
die dienst doen in de achterhoede
van het roode leger, alles verwoest,
vernietigd en geplunderd. In den
tuin van de Universiteit zijn al de
toornen omgehakt en verbrand,
heel Rusland staat geen houten huis
meer overeind."
Mademoiselle Pauline Lafofitaine,
die in Rusland een cursus in het
Pransoh gaf, vertelt van het droevig
lot der familiën van het oude regime,
..Alles is hun ontnomen, d© edellie
den, ambtenaren en landeigenaren,
die als door een wonder het leven er
afgebracht hebben, zijn veroordeeld
tot het hardst© en weerzinwekkend
ste werk. Ik heb gezien, dat een van
mijd [Leerlingen, een heel Jong
meisje, langs den spoorweg sneeuw
moest opruimen. Halfdood van kou
ging zij hard loopen om warm te
worden. Do roode garden, denkende
dat zij wiileLe vluchten, haalden haai'
terug en veroordeelden haar om de
vuilnis der soldaten op te ruimen en
dreven haar met bajonetsteken
raar dit werk, dat haar onpasselijk
maakte.
Een andere leerling had het geluk
te trouwen met een ambtenaar, die
een zuster van Lenin kende; deze
nam Jiaaa* op, ik volgde haan'
en werd niet lastig gevallen.
Hoe liet met 't voedsel ging? Elk
huis is herschapen in een sovjet, die.
een comité kiest, dat belast is met
het ontvangen van de levensmidde
len; dikwijls is haar taak zuiver
denkbeeldig. Ik vraag mij af, hoe
het mogelijk is, dat zoo veeL arme lie
den in jaren van hongersnood een
zoo gebrekkig bestaan hebben kunnen
verdrajgen."
De Bolsjewistische schooi? Ik ver
zeker u, dat die Bolsjewistisch 16.
Daar wordt aan de kinderen onge
hoorzaamheid aan de ouders, klas
senhaat, verachting voor wetten en
moraal geleerd. Kleuters van vier en
vijl jaar roekan, er heerschen afgrij
selijke toestanden onder meifjes en
jongens van tien en twaalf jaar. Een
aantal familiën willen hun kinderen
niet ilaar het gymnasium zenden,
zoowel om het onderwijs en de opvoe
ding, als om de treurige hygiënische
toestanden.
En toch staan de Russen niet op!
Zij hebben geen kracht en geen moed
meer. Alle levenskracht schijnt ver
dwenen, niet alleen bij de burgers,
maar ook bij de overwerkte arbei
ders en de onbarmhartig geplunder
de en gerantsoeneerde boeren. In
doffe berusting wacht men op hulp,
die nergens vandaan komen kan."
De journalist merkt een bijna ele
gant gekleeden Jongen man op, die
een in zwarte serge gepakton violon
cel meedraagt, Lampin, voormalig
"WJunct-ï-cgfeseur aan een theater te'
Moskou.
„Ik heb," zegt hij, niet al te zeer
te klagen en de artistou evénruin. In
den algemeenen nood was onze halve
ellende haast een begunstigde toe
stand. Al de schouwburgen zijn ge
naturaliseerd, behalve de onze, die
een soort van akadumie of
conservatorium is. Toen ik
trok, stonden er drie stukken op het
programma: Cain, van Byron, de
Dochter van Madame An got en Oom
Jan, van Tcherskof.
De artisten worden door do Sov
jets gerequireerd en ontvangen eei
maandloon van 3000 a 6000 roebels.7.v
kunnen bovendien particuliere voor
stellingen geven bij de volkscommis
sarissen voor 4000 of 5000 roebeis
per avond. Wij hebben dikwijls
voorstellingen gegeven in fabrieken
en werkplaatsen en hadden vrijheid
om klassieke stukken te spelen. Aan
de volkstheaters worden gewoonlijk
vevolutlonnaire stukken opgelegd."
De mannen van de terreur wen-
echen vermaakt en beziggehouden te
worden. Geen wonder dat zij de kun
stenaars spaarden, ofschoon toch ook
dezen gevaar hebben geloopen. Al
thans Lampin vertelt:
„Lunacharsky, volkscommissaris
voor schoone kunsten en openbaar
onderwijs, heeft de artisten zeer ge
steund en aan meer dan een het le
ven gered."
Chaos, honger, terreur, ziedaar
waarvan ledereen te verte'ten heeft,
die terugkomt uit de Russische
hel.
En wie niet terugkomt...?
J. C. P.
De Poolsch-Hustische oorlog.
DE VREDESONDERHANDELINGEN.
De Poolsehe minister .van Buiten-
landsche Zaken heeft verklaard, dat
Riga definitief is aangewezen als ze
tel der vredesonderhandelingen. Vol
gens de „Kurjer Poranny" zou het
voorstel van Tsjitsjerin, om Revai of
een andere stad in Estlund aan te
wijzen, onaannemelijk zijn, gezien
den zeer sterken bolsjewistischen in
vloed in dat land.
De Engelsohe bladen drukken hun
teleursteling erover uit, dat de conie-
rentie te Minsk een mislukking in go
bleken en betreuren het oponthoud,
dat nu nog zal moeten plaats hen-
ben, alvorens d© onderhandelingen
tusschen Ruslaud en Polen te Riga
kunnen worden hervat, zelfs ais men
deze plaats definitief heeft aangewe
zen als do nieuwe zetel der conferen
tie. De gevaren, aan dit oponthoud
verbonden, zijn van belang. De hoop
wordt uitgedrukt, dat de meest moge
lijke druk uitgeoefend zal worden op
beide strijdende landen, om hen te
overtuigen, dat de belangen van een
spoedigen vrede tot een gebiedenden
eisch maakt. Er wordt op gewezen,
dat er geen vrede voor Rusland kan
bestaan, door Polen te vernietigen,
maar ook voor Polen, Indien het zul
ke plannen koestert, als maarschalk
Pilsudskl.
De „Westminster Gazette" merkt
op: Zulke piannen kunnen Foien
slechts een onherstelbare ramp be
zorgen. De geallieerden hebben uun
verlangen kenbaar gemaakt, om Po
len weer in volkomen onafhankelijk
heid te herstellen en binnen zijn evn-
nografisohe grenzen te houden. Deze
grenzen hebben het doel niet alleen
de buren, maar ook Polen zelf te be
teugelen. Wij kunnen Polen geen ab
solute verzekering geven, dat de in
tegriteit wordt gewaarborgd, indien
het voortgaat dingen te doen tegen
onze wenschen, in de hoop, zijn gren
zen te kunnen uitbreiden.
ZAL DE OPMARSCH DER POLEN GE
STAAKT WORDEN?
Te Washington is het Poolsehe ant
woord op de nota ontvangen. Men
verneemt, dat de strekking van dit
antwoord, dat de strategische over
wegingen de actie van Polen moeten
beheerschen. Hoewel instemmend
met de Amcrikaansohe wensch, dat
het Russische gebied moet woraen
geëerbiedigd, norit er in bet Pool
sehe antwoord op gewezen, dat Poien
de ernstige gevolgen moet overwegen
die uit een staking van het Poolsehe
contra-offensief op een bepaalde 'inie
zonder voldoende waarborgen van de
Sovjet, zouden voortvloeien.
Gewezen wordt eveneens op het feit,
dat de Poolsehe grenzen door -ae
bolsjewiki zijn geschonden, hoewej öe
Britsche regeermg de Sovjetregeering
had verzocht, aan do etlinografische
grenzen van Polen ha-'t te houden.
DE KRIJGSBBDBÏJVEN.
De Parijsch© uitgave van de New
Vork Heraid bevat het bericht, dal de
Poolsehe vordedlgmgsraad den toe
stand op het GaliciEche front gevaar
lijk acht. Uit Przemysl zijn de
Staatsarchieven verwijdord'goworden.
De Gulicisck© bevolking vlucht bij
duizenden langs de wegen in weste
lijke richting.
POLEN EN DE OEKRAÏNE.
Naar het Oekrainsch persbureau
bericht, hebben Polen en de Oekraïne
een of- en defensief verbond gesloten
na de onderhandelingen tusschen ae
wederzijdsche vertegenwoordigers te
Bresl-LItowek.
STRIJD TUSSCHEN POLEN EN
L1TIIAUEKS.
„Berlinske Tidende" meldt uit
Kowno, dat een Poolsehe afdeeimg
van 2 divisies de grens overschreed
en na een bloedig gevecht met
zwakkere Lithausche strijdkrachten
Suwalki nam.
TWEE RUSSISCHE NOTA'S AAN
DUITSCHLAND.
De „TeL Union" verneemt, dat de
vertegenwoordiger der Russische Sov
jet ivpub hek te Berlijn, Victor Kopp,
aan den Duitschen Minister van Bui-
tenlandsche Zaken twee nota's heeft
overhandigd. In do eeiste nota wordt
erop gewezen, dat strijdkrachten
der Sovjet-republiek gedwongen wa
ren de Oost-Pruisische grens te over
schrijden, waarna zij ontwapend
werden, om in Duitschland te wor
den ge-intemeerd. De_nota toont aan,
dat deze ontwapening uitsluitend een
zaak der Duitsehe autoriteiten is,
doch stolt daar tegenover vast, dat
volgens berichtten uit betrouwbare
bron, afdeelingen van de troepen der
z.g.n. intorgeallieerde commissie aan
de ontwapening van de Russische
troepen hebben deelgenomen. In de
nota wordt tenslotte verzocht aan
de Duitsehe regeering, ervoor te zor
gen, dat dergelijke hulp van de in-
tergoaii: ?erde commissie achterwege
blijft. Do tweede nota heeft betrek
king op de berichten, dat Poolsehe
troepen werden ontwapend, doch de
Poolsehe verwijderden zich weer.
Hieromtrent wordt in do nota ophe.-
dering gevraagd, terwijl gevraagd
wordt, welke maatregelen de Duit
sehe regooring genomen heeft, om
van do Poolsehe regeering genoeg
doening te krijgen van deze schen
ding der neutraliteit, en eveneens
maatregelen te nemen, dat dergelijke
voorvallen onmogelijk worden ge
maakt.
'T CONFLICT TUSSCHEN DUITSCH
LAND EN FRANKRIJK.
In de zitting van de commissie
voor huitenlandsche aangelegenhe
den van den Duitschen rijksdag wa
ren, naar de „Lokal Anzeiger" vei-
neemt, alle sprekers der burgerlijke
partijen het er over eens dat de
Franeche eischen voor het Duitsohe
volk onaannemelijk zijn, wanneer
niet verandering wordt gebracht rn
de punten, die met de eer van het
Duitsehe rijk onvereenigbaar zijn.
Men kan van een minister-president
niet verlangen, dat hij zich naar den
gezant van een tot nu toe vijandelijk
land begeeft om hem als het ware
vergiffenis te vragen. Ook kunnen de
Franschen niet van ons verwachten,
dat wij waarborgen op ons zullen ne
men voor dingen, die nog ln do toe
komst liggen en waarvan de Duitscnc
regeering dus niet kan weten, of ze
niet tegen haar wil nog eens gebeuren
zullen. Do Duitsohe regeering meent
dan ook, en dr. Simons heeft dit
Woensdag gezegd, dat ook de Fran-
sche regeering dit gezichtspunt als
juist moet erkennen. Ten aanzien van
de bepalingen omtrent de waarDor-
gen moet men volgens de meening
der Duitsohe regeering dea te groo-
tere bezwaren hebben, daar van
Fransche zijde voortdurend maatre
gelen getroffen worden, die bij nei
Duitsehe volk een gevoel van verbit
tering wekken. Men moet zich aan
Fransche zijde bewust worden, aai
men ook met de Duitsehe mentaliteit
rekening dient te houden, wanneer
men inderdaad tot een dragelijke we-
derzijdsche verstandhouding wil ko
men.
Naar het blad verder verneemt,
zijn er nog onderhandelingen gaande
tusschen Frankrijk en Duitschland,
en het is te hopen, dat Frankrijk de
zaak niet op de spits zal drijven.
DE ONRUST IN ITALIë.
Uit Roino wordt gemeld: De me
taalarbeiders te Milaan, Rome en Na
pels die do Communistische ideeën
zijn toegedaan, hebben talrijke be
drijven bezet en de roode vlag ge-
hesch&n. Te Milaan zijn ongeveer 60
werkplaatsen bezet, waar thans vol
gens communistische grondbeginse
len wordt gewerkt.
Do „Corriere deUa Sera" verklaart,
dat de arbeiders nu reeds inzien, dat
zij zonder ingenieurs niet kunnen
werken. De fabrieksbesturen hebben
elke verbinding met de werkplaatsen
afgebroken.
DE CONFERENTIE TE GENèVE.
De Engelsche regeering heeft den
Tien Sept. genoemd als den datum,
waarop te Geneve een nieuwe confe
rentie zal worden gehouden, heigeen
reeds ter sprake was gekomen op de
conferentie te Spa tusschen de geal
lieerden en de üuitsohers. Van gezag
hebbende zijde wordt gemeld, dat
men den Franschen en Ilaliaauschen
ministerpresident heeft gevraagu, of
deze datum hun schikt. Verwacht
wordt, dat I^oyd George ai Curzon
tegenwoordig it.en zijn, evenals de
Duitsehe Rijkskanselier Fehrenhach,
dr. Simons, Wirth en andere «leden
der Duitsehe regeermg. België zal
eveneens volledig zijn vertegenwoor
digd, alsmede Griekenland, Italië en
Frankrijk. De agenda zal een aanvul
ling zijn van die te Spa. De Duit-
schers zullen rekening en verant
woording moeten geven, hoe vei zij
hun verplichtingen zijn nagekomen,
waartoe zij zich te Spa hebben ver
bonden inzake de ontwapening en ae
ko.enleveranties aan Frankrijk. .Ai-
geseheiden van deze zaken, zullen an
dere belangrijke kwesties het grootste
gedeelte van den duur der conferen
tie in beslag nemen.
V*rspr*id nieuws
DE STAKING TE STUTTGART.
In de vergadering der bedrijfsra-
den werd onder stormachtige demon
stratie besloten, de commissie van
actie af te zetten en te ontbinden, ter
wijl de bedrijfsraden de verdere be
handeling 'van de stakmgsaangele-
genheden ter hand zullen nemen.
Gelijktijdig werd volgens een inge
diend voorstel een resolutie aange
nomen, waarbij verklaard wordt, dat
men aan het einde der krachten is
gekomen en tot een staking niet meer
in staat is.
DE OORLOGSELLENDE IN BEL-
Glé. Uit Brussel wordt geseind:
In het vers.ag over de werking van
de Nationale steuncoimnissle te
Brussel wordt medgodeeld, dat
1GÜO0 kinderen weezen zijn geworden
tengevolge van den oorlog. De helft
der ouders van deze kinderen zijn
burgers, die door de Duitsokers zijn
gefusilleerd.
-E DREIGENDE STAKING IN
DE ANTIIRACIETMIJNEN IN DE
VEREENIGDE STATEN. Presi
dent Wilson heeft aan do gedelegeer
den van de arbeiders uit de anthra-
cietmijnen van Pennsylvania, die
hem kwamen vragen binnen drie da
gen het minderheidsrapport der an-
thracietcoimnissie goed te keuren,
daar anders 170.000 mijnwerkers m
staking zouden gaan, meegedeeld,
dat hij de beslissing der commissie
niet kon en wilde terzijde stellen en
dat hun uitdaging werd aanvaard.
(Het minderheidsrapport ging ten
aanzien der loonen verder dan dat
der meerderheid).
EEN COMPLOT IN KOREA. Uit
Tokio wordt geseind: De politie te
Seoul arresteerde een bende Korea-
nen, welke bekende het plan te heb
ben bommen te werpen op rondrei
zende Amerikaansohe congresleden,
teneinde aldus een oorlog tusschen
Amerika en Japan te provoceeren.
DE VOLKENBOND. De corres
pondent van do „Petit Parisien" te
Genève seint, dat de volkenbond te
Genève een paleis voor vijf-en-een-
half millicen Zwitsersche franken
heeft gekocht. Het gebouw moet nog
veranderd worden. Men hoopt het
echter in November te kunnen De-
trekken.
DE DUITSCHE ONAFHANKELIJ
KE SOCIALISTEN. In het Rijks
daggebouw te Berlijn werd Woens
dag een fractievergadering gehou
den van de leden van het Pariübe-
stuur en vertrouwenslieden der U. S.
P. D. Er werd behandeld het verslag
van de reis der Onafhankelijke af
gevaardigden naar Moskou. Als eer
ste spreker trad op de voorzitter van
de partij, afgevaardigde Crispien.
Deze betoogde, dat men aansluiting
moest zoeken bij de derde Internatio
nale. Duitschland en Rusland zijn
meer 3an ooit tengevolge der we
reldgebeurtenissen op elkaar aange-
Stecker pleitte voor een samengaan
met Moskou.
Een besluit is nog niet genomai.
DE DOOD DER ROMANOFS.
Thans zet de „Times" haar publicatie als
volgt voort
Nuaat de met de instructie belaste niagis-
nat, op grt-nd van de in het Ipatiëf gevon
den sporen, had vastgesteld, dat een noord
geschied, stelde hij zich tot taais de lij-
op te sporen, of tenminste na tc vor-
8chen. wat met deze was geschied.
Daartoe moesten omvangrijke maatregelen
worden genomen. De grond in de naburige
boïichtn moest nauwkeurig worden afge
zocht, terwijl ook de verschillende oude mijn
schachten aan een minutieus onderzoek moes-
worden onderworpen. Doch daartoe Tra-
Feuilleton
EEN VERHAAL UIT HEI OUDE
KAMERIJK.
Vrij vertaald naar het
Engelschvan
BARONES ORCZY.
59)
D'Lnchy, Lalain, d© Montigny en
hun vrienden hadden nu een heel in
gewikkeld plan op touw gezet. D'In-
chy, dio zeer goed van vertrouwen
was, had er de Landas nooit van ver
dacht dat hij oen dubbel© rol 6peelde
had ook nooit aanleiding gehad
hem er van te verdenken en daar
óm nam hij nu do protesten van dien
Jongen Spanjaard, zijn bescheiden
heid en zijn waarschuwing voor goede
munt aan. De Landas keek hem reclit
ln 't gelaat terwijl hij sprak en d'ln-
chy kw am onder den indruk van zijn
jeugdig enthousiasme, en de scliijn-
baro oprechtheid waarmee de jonge
man zijn zaak verdedigde en de laat
ste, die dadelijk elke verandering in
het strenge gelaat van den Vlaming
.opmerkte, ging door op het lngesla
gen pad, al half verzekerd van zijn
succes.
Laat mij nu dadelijk gaan, mijn
heel-, vroeg hij, laat mij nu dade
lijk mijn verontschuldigingen gaan
aanbieden aan aan den Prins
van Froidemont. Hoewel u. misschien
denkt dat wij getracht hebben hem
vannacht te vermoorden, kan ik u
verzekeren dat wij als eerlijke man
nen met hem gevochten hebben. Mijn
vrienden en ik zullen ons ongelijk be
kennen. Geloof mij, hij is te ridder
lijk om ons niet te vergeven.
Het was duidlijk dat d'lnchy begon
toe te geven. Misschien had zijn be
sluit om deze jonge menschen te
straffen nooit erg vastgestaan ©n was
hij hoofdzakelijk boos om dat hij in
zijn woede bang was dat de Hertog
van Anjou in zijn verontwaardiging
het ongastvrije Kamerijk den rug zou
toekeeren. D'lnchy was het meest be
vreesd voor kletspraatjes over het ge
val en de Landas had zich meester in
zelfverdediging getoond toen hij vo'or-
spelde hoe er gebabbeld zou worden
als er zulke strenge straffen als ver
banning uitgedeeld werden na de
nachtelijke vechtpartij.
Mag ik gaan, mijnheer? drong de
Landas aan. Hoewel ik ziek en ge
wond ben kan ik toch nog wel naar
de herberg toekruipen waar de ge
heimzinnige Prins van Froidemont
logeert.
Weer schrok d'lnchy. Hij voelde
dat zijn geheim niet lang meer be
waard zou kunnen blij ven. Hij Woef
NIET DE BEDOELING.
H ij (sentimenteel): Is dit de eertU
keer dat je van Iemand houdt!
Z ij: Ja, maar lk vind het wa
heerlijk, dat ik niet hoop, dat het de
laatst© maal zal rijn.
Wei, ouwe jongen, en wannéér
ga jij nu trouwen t
Nooit; ik houd niet van hazarc
ren noodïg mijnwerker», houthakkers, op
zichters, en boveu alles geld.
Indien admiraal Kolujak niet op zoo uit
muntende wgze steun bad verleend, dan hsd
Let onderzoek al zéér spoedig, mede door de
intriges der regeerlag tr Omsk, gestaakt moe
ten worden. Hij gaf de benoodigde gelden
uit c:gea zak. omdat zijn ministers de offi
cieel door hem toegestane fondsen werden
ingehouden.
Onder commando ran p .'.raai Ditcrzr.h*
werd eet. afdeeling wHto-iardlsten gevormd-
diu de noi-dige werkzaamheden zouden uit
voeren. Deze mannen waren allen afkomstig
uil den Oiral. duo meest mijnwerkers ca boe
ren. Zij «aren eenige bonoerdaa in getal en
knmpr'r.Vn bij een boete van den weg
naar Xojnisko.
In den ioop van het volgende onderzoek
werd nipt eindeloozc moeite en Inspanning
een nij'nsrfiarfc'. leeggehaald
Nu zal mon zich herinneren, dat Ermakol
ni-t de !ö'«en van tot Ipatléf-huls (rjs, 1
moord was gepleegd) naar het bosch was gs>
gaan Deze Ertnakof woonde op de- Vcrclfi
Isetsk-ijzcrwerken. welke NX). Tan Jokntos
rinenburg aan den weg naar Koptiaki zijp
gelegen. Het Stenbok-Fennor-boseb ligt eenf
ge mijlen verder Bij de ijzerwerken had Er-
makof, die militair commissaris was. oen
detachement zijner roode garde aangetroffen
Te tarnen met dezen had hd ztjn wog uv-
volgd langs den weg naar Koptlakkl. Trou
wens, er is in de geheele buurt geen enkele
andere weg, welke met een vrachtwagen kon
worden bereden. Vaganof, een andere moor
denaar. was toen te paard gestegen en ree4
nzast den vrachtwagen. Tegen drie our in
den morgen hadden zij de plaats bereikt-
waar links van den weg verschillende weinig
gebruikte en met graa begroeide voetpaden
naar Ganina Jama voeren. Zij «loegen links
af en baanden zich een weg door het itruik-
gowss. De vrachtwagen tuimelde daar la
een droge sloot, zoo onbegaanbaar was het
terrein. Zelfs een jaar Uter waren de wagen
sporen nog zichtbaar, terwijl toen ook Je
balk werd gevonden, waarmede men bet ge
kantelde voertuig wederom overeind had go-
Juist in de buurt van deze. pielt toonde het
gra« geen sporen van menschen. ZIJ was in
derdaad roet zorg uitgekozen. De dorpibewe-
ncis van Kopliakt kwamen hier gewoonlijk'
niet. De moordenaars hadden echter niet ge
dacht aan de boeren, in hot bijzonder de
boeiers en de vieschers. Dezen ontdekten de
plaats bet eerst. Hun verklaringen hebben
een onscbatbaren dienst bewezen bij' bet ver
dere onderzoek. Inderdaad, zender ho;. /.OU
de waarheid nimmer ontdekt z|jn gewerden,
daar men in den beginne ernstige fouten bij
het onderzoek had gemvzkt
Ziiodra het cordcn wachters wu vordvve-
n"n. haastten eenige bewoners vin Koptiaki
zich naar de plaats, waar Je paarden ge
hinnikt hadden en uren de ontoloffingen wa-
ttu gehoord. Zij dacnten, dut de roode g.irdcé
er hun wapenen verbrand hadden, doch do
nscl, rondom de schacht bracht ben weldra
ip een ander spoor. 8poe-lig vonden zij i cn
kruis, dat aan de isari'sa h»d hebn-rd. eu
den koperen gordelgeap vnn den tsarewitsj.
Hoovrel zij natuurlijk niets van den moord
af wieion, voeldeu zij als bij mtnUh-, wat
hi-r gebeurd was. Acht moezjiks stonden om
do keil, en beschouwden met afgrijzen het
gevondene.
Mannen,' zei e,'.u hunner, „hot is wel zoo,
zij nebben den tsaar hier verbrand. Pat
kruis kan slechts van hom geweest zijn. En
deze gesp droeg de tzarewltsj."
Zij sloegen een kruis on zwegou eerbiedig.
Onnondig te zeggen, dat deze eeri-jke lieden
alles wat zij gevonden hadden, aan de wine
niitoiiteiten hebben overhandigd.
In de vorige, hoofdstukken reeds mel
ding gemaakt van de wijze, waarop de groot-
verstinnen haar jnweelen hadden vs-hoxgen.
Iwie vsn baar meest vertrouwde bedien
den. de dames Tu'-elberg on Ersberg, i.plibcfc
luier in ons kamp de Torschillenao gevon
den kostbaarheden geïdentificeerd. Z|j had
den indertijd de grootvorstinnon gehoip<va
dezo in de kleedingstokkon te verbergen on
wisten nauwkeurig welke juweoien zij bJJ
i.adden gedragen.
Wij kom6n thans tot de beschrijving ran
het afgrijselijke tooneei. dat zich bij de ver
nietiging van de lijken moet hebben a'ge-
speeld. Eerst werden de kleeren gedeeltelijk
van de lichamen afgescheurd. De oorsetten
trokken terstond de aandacht der beuls
knechten, door hun buitengewone zwaarte.
Zij begonnen deze uit elkaar te scbenren. oa
de verborgen jizweeleu rolden daarbij voor
een gedeelte in het gras. of kwamen in het
slijk terecht, waar wij ze later vonden De
beulen begonnen daarop dc lijken in stukken
te hukken, zoodat de kostbaarheden, die zich
nog in de onderklcereu bevonden, nede ver
brand werden of op den groud vielen. De
groote diamanten, die in dc knoopen waren
genaaid, hebben wij, op een enkele na, ech
ter niet teruggevonden.
Zij znllen óf verbrand zjjo óf gerooid.
Een werd ia het slijk uxust den brandstapel
gevonden. Hier lag ook het smaragden kruis,
dat de tsuritsa op baar borst irocg. Eenige
van de kogels zijn uit de lijken te voorschijn
gekomen bij het stukhakkcu Er z|jn twee
brandstapels geweest, een b(J de koü to con
bij een berkenboom. Na het verbranden ir
de aach van beide stapels op een hoop h^eea-
geveegd en in de kuil geworpen. Zelfs dos
zomers ontdooit hier het ijs niet in diepe
gaten als deze put. en men had derhalve door
iiaudgraten de ijslaag verbrijzeld opdat de
ascli naar den bodem zou zinken.
Later was een vloertje over de opening
aangebracht. Ouder dit vJoenje werd nader
hand bet Ihk van den kleinen Jcmmy ge
vonden. Het was bevroren en daardoor ge
heel ongeschonden gebJereu. Toen de goede
Doraonlovitsj dezo ontdekking had gedaan,
had h:j ons onmiddellijk getelegrafeerd.
zwsjgend zitten nadenken. De stal
meester van Monsieur lind hem ver
zekerd dat Zijne Hoogheid geneigd
was de zaak kalm op te nemen. Lang
zamerhand werd zijn houding minder
streng, de donkere wolk verdween
van zijn voorhoofd; hij keek zijn jon
gen neef nog streng aan maar tieze
zag dat zijn blik niet Langer dreigend
was. -
Een paar minuten later sprak d'ln
chy het woord dat de Landas een
diepe zucht van verlichting deed sla
ken.
Best, zeide hij. Je kunt het
probeeren. Maar begrijy goed, voegde
liij er streng bij, als Monsieur
lk bedoel als de Prms van Froide
mont je verontschuldiging niet aan
neemt, als hij verlangt dat je ge
straft zult worden, moet je vanavond
Kamerijk verlaten.
Ik heb het begrepen, antwoord
de de Landas.
En als de Prins je verontschuldi
gingen wèl aanneemt en lk wil je voor
diezen keer vergeven, zal je straf des
t0 erger zijn als je weer zooeits doet.
Dan zou ik je niet verbannen, maax
ter dood veroordeel en. Je kunt nu
gaan, eindigde hij kortaf. Hoe ik
je in de toekomst zal behandelen,
hangt geheel en al van je gedrag af.
Daarna beduidde hij de Landas met
een stijven hoofdknik dat hij heen
£on gaart gp de jonge Spanjaard ver
liet de kamer van den gouverneur
van Kametijk inet het hart vol woede
een heele massa veronderstellin
gen en gissingen en plannen in rijn
hoofd.
II.
Hoezeer de Landas ook vervuld was
van alle veronderstellingen die bij
hem opkwamen, hij vergat ze liet eer
ste oogenbiik aileraaal door zijn woe
de, ontembare woede om zijn eigen
vernedering, zijn eigen onmacht, haat
tegen den man die hem in deze moei
lijkheden gebracht had en krankzin
nige jaloezie als hij aan Jacqueline
dacht.
Iets waarschijnlijk alleen zijn
Instinct zeide hem dat al deze druk
te om den gemaskerden vreemdeling
in nauw verband stond met Jacque
line. De eerste berichten dio d'lnchy
over het nachtelijke gevecht gekregen
had moesten wel van Jacqueline ge
komen zijn. Zij was er alleen bij ge
weest knechte en meiden telden
niet mee zij alleen kon er persoon
lijk belang bij hebben haar voogd op
het spoor te bifengen.
Een persoonlijk belang?
De Landas' blik werd donker en
wild toen die mogelijkheid voor het
eerst bij hem op kwam. Hij had zijn
bedienden bevolen in de groote hal op
liera te wachten, want na zijn onder
houd niet den gouverneur voelde hij
.er behpefte aan een paar oogenbük-
alioen te zijn en den toestand
is kalm onder de oog-en te zien. K:j
bevond zich nu in dözetfde gang waar
JacqueHn0 een paar uur te voren Mes-
sire GiUes de Crohin had aangehou
den en gesproken. Aan zijn'rechter
band wag de rij hooge ramen met de
diepe nissen, die op het park uitza
gen. De Landas voelde zich ziek en
eriuoeid, zoowel door zijn woede en
enuwachtigheid als tengevolge van
zijn wonden en hij ging in een van
dc vensternissen zitten om eens kalm
over de zaak na ie denken.
Een persoonlijk belang?
Ja, dat was het. Jacqueline, die
wispelturig en impulsief was, had zich
aangetrokken gevoda door dezen ge-
heimzinnigen vreemdeling en vergat
voor het oogenbiik den geliefde van
haar jeugd, den man die voelde dat hy
ontegenzeggelijk recht had op haar
sten t' De Landas had er over hooren
praten dat een gemaskerde minstreel
haar onder haar raam serenades ge
bracht had. Pierre, zijn eigen knecht,
was voor hem gewaarschuwd door
Nicolle, Jacqueline's kamenier. Was
het mogelijk dat de gemaskerde zan
ger en de geheimzinnige Prins van
Froidemont een en dezelfde persoon
waren? en was het mogelijk dat Jac
queline's romantische hartje inge
palmd was door dien man?
i Woeste, onbekookte haat vervulde
het hart yan de Landas bij die ge-
.le: hij kreunde hardop door ij,»
chameüjke pijn. Hij voelde zich bet
nauwd en duizelig on met oen ruw,
ongeduldig gebaar gooide hij het
rat.r.1 open en leunde naar buiten om
de friseche, zuivere lucht die boven
het park hing, in te ademen. Torwijl
hij eDt deed kreeg hij Ja.quelLno m
het oog die langs de paden wandelde,
aiie:n vergezeld door een van haaf
meisjes. Zij had een donkere japon
aan en een kap over het hoofd maar
zells ui deze kleedij zag zij er aanbid-
del k uit en de Landas uitte een mj-
digen vloek teen hij naar haar keek
en haar bewegingen gadesloeg haar
koninklijken loop en die vreemde
vaardigheid en .ci hterheid tegelijk
die lu-a zooveej t»;kc ing gaven. Hij
besefte fleveling wat de laatste da
gen neen werien voor zijn toe
komst beteekenden. De strengheid van
d'lnchy had haar al buiten zijn be
reik geplaatst; ze ontsnapt© hem, word
van hem afgetrokken door de politie
ke intrigues waarvan zij het middel
punt was, omdat ze, door den dood
van haar broer, zoo rijk en machtig
vas geworden on ja, ze ontsnapte
hem ook doordat haar gehechtigheid
voer hem den laatsten tijd veel min
der was geworden dit was een feit
dat hij niet langer negeeren kon. Hy
was er in geslaagd haar te winnen
toen zij nog heel jong en onervarot»
jvas. .(Wordt yervobzdi
