Hurum'S DU
Dondardag 30 September MES
burunuaiiiiicii liwzieiit
De fioanclaela coeferestte.
Di Dnitssbs financiën.
F euilleton
Jonkvrouw Jacqueline
Onze Lae&hoeK
StaSsnleaws
tweëob blad.
EEN BELANGRIJKE REDE VAN MR. G.
VISSERING.
Woensdagmorgen zijn ter interna
tionale flnancioele conferentie te
Brussel de bebprekingdn begohnan
over de vraagstukken van geldwezen
en wisselkoersen. Zij werden ingeleid
door mr. G. Vissering, president der
Nederlandschs Ban'r, in zijn hoeda
nigheid van een der vice-presidenten
der conferentie.
Spr. zeide. voorna^igWik de practi
sclie zijde van de kwestie sclierp te
zullen belichten. Allerverst het geld-
systeem:
Mr. Vissering bracht onder de aan
dacht, dat in tfcenrle het goud nog
steeds waard aansar is, waarop ook
de munteenheid gebaseerd blijft. Het
resultaat is, dat publiek en regeering
ln den waan blijven, dat het fidu-
ciairo gold de oude waarde van vroe
ger behoudt.
Bij het uitbrak sn van den oorlog,
vervolgde spr., doen zich altijd drie
Invloeden onmiddellijk gelden:
ontstaat oen sterke vraag naar goe
deren, dlo dierwAig zijn voor de oor
logvoering, er komt een teruggang in
de productie en er is plotseling veel
meer geld noodig tengevolge van de
toegenomen regeerings- en particu
liere aankoopen. Deze drie oorzaken
hebben alle éénzelfde gevolg: hoogere
prijzen.
In de vermeerderde vraag naai
circulatiemiddalen wordt dan voor
zien door papieren geld. Deze ver
meerdering vivi het fiduciaire geld
heeft, in ver'xmd met bovengenoem
de omsta; digheden, een verminde
ring van de koopkracht van het geld
tengevolge: het geld verminderde in
waarde.
De gemeenschap bleef haar salaris
sen in dit geld van steeds dalende
eigenwaarde uitbetalen, waardoor de
tractementen feitelijk ver beneden de
in normale tijden gecontracteerde
bleven. Particuliere lichamen ston
den slechts in zooverre in een andere
posit'-, dat zij zelf hun inkomsten
konden maken. Hun uitgaven en ont
vangsten geschiedden in hetzelfde
geld. Voor hun inkomsten waren pres
taties geleverd, die recht gaven op
betaling. Staat en gemeenten gaven
echter slechts een schuldbekentenis
af, die latei- moest worden afgelost
met do geldon der individueele leden
der zelfde gemeenschap, die deze
schuldbekentenissen als een actief
aannamen. Zij aanvaarden dus een
actief, dat op den duur voor een deel
hun eigen prssief zou blijken te zijn!
Naar aanleiding van de gedwongen
leening van Mei zeide Mr. Vissering
o.m.:
Bijna ieder individu vervalt in de
dwaling, als zou de staat lets anders
zijn dan hij zelf. Iels dat van hemzelf
losstaat en dat hij als een goed debi
teur kan aanvaarden. Daarbij ver
geet hij, dat hij slechts een deel is
van die gemeenschap en dat hij dus
in de activa maar vooral in de passi
va van die gemeenschap moet deeien.
Uitvoerig belhandelde s(pr. verder
h»t duurtevraagstuk, waarbij ook
telkens vergeten wordt, dat ieder in
'divld'i deal uitmaakt van de-gemeen
schap. Maar ook hierbij maakt men
zich aan zeflfbedrog schuldig.
Da ontvanger van het te goeder
trouw betaalde gedeprecieerde geld
voelt pijnlijk «lat. do koopkracht
daan-an in vergelijk met vroeger zeer
verminderd is. Hij vindt zich tegen
over het duurtevraagstuk geplaatst,
aan welks gevolgen hii tracht te ont
komen dnor hooger salaris te vragen
en teruggang in prijs der waren te
eischen. Wat het eerste aangaat:
wordt zijn salaris juist zooveel ver
meerderd als de depreciatie van het
courante fiduciaire geld bedraagt en
de daarmee correspondeerende prijs
stijging der goederen, dan zal dit
hem ln dezelfde positie terugbrengen
als hij ln Juli 1914 innam. Daarmee
ls de werknemer echter niet tevreden.
Hij wü niet alleen relatief maar ook
absoluut meer verdienen. Hij streeft
naar verbetering van zijn levensstan
daard. Afgezien nog van een hooger
prijsnoteering gedeprecieerd geld.
zijn vele goederen ook werkelijk duur
der gerworqfeo*, voornamelijk tenge
volge van productie-vermindering
door de vernietiging van vele eco
nomische goedeiien. Logischer ware
het dus alle krachten in te spannen
tot vermeerdering der productie, tot
h;erstel van het verlorene, doch won
derlijk genoeg doen de werknemer?
juist het tegendeel. Zij eièchen ^öfï-er
arbeidstijd, waardoor do productie
voorshands achteruit zal gaan.
Hun alschen zetten zij kracht bi]
door staking. De verloren werkuren
vertegenwoordigen milharden waar
de in geld. Arbeidschuwhold doet in
de derde plaats de arbeidsprestatie
verminderen en dus ook de productie.
In hun strijd tegen de duurte go-
bruiken de werknemers verschillende
overechtsoha middelen. Zij jagen
een profijt na en vernietigen eerst
zelf de werktuigen om er toe te ge
raken. Zij stellen eischen aan de ge
meenschap over hetgeen zij zelf niet
hebben willen en kunnen bereiken.
Zij spreken de gemeenschap aan, ver
getend dat zij daarvan zelf het groot
ste deel uitmaken. De gemeenschap
moet voor prijsdaling zorgen. Zij
moet daarvoor toelagen geven, de
goederen inkoopen en ze beneden in
koopsprijs weer aan de burgers af
staan. Waar komt het geld voor dit
alles vandaan? Niet uit besparing of
nieuwe productie, want die ontbre
ken; dus uit kunstmatigen geld-aan-
maak. Er moeten weer schuldbeken
tenissen worden a/gegeven' én dit
nieuwe fiduciaire geld, tegen deze
schuldbekentenissen gestort, helpt ver
der mede om de waarde van het te
veel uitgegevene te bederven. De
goederenprijzen moeten in verband
met da nog verder gaande deprecia
tie andermaal worden verhoogd en
zoo heeft deze heeie actie tegen de
duurte slechts tot eenig gevolg een
noodzakelijke toeneming van het eu
vel: depreciatie van geld, op zichzelf
geen oorzaak, doch gevolg.
Allerwege roept man om herziening
van het geldwezen, alsof daarin de
oorzaak van depreciatie en duurte
zouden liggen, doch men vergeet dat
de eerste niet op zichzelf staat, doch
een gevolg is eenarzijds van de han
delingen van 'b lands en stedelijke
regeeringen, anderzijds van die der
individuen, bepaaldelijk van de
werknemers.
Worden deze kwade invloeden als
primaire oorzaken niet eerst wegge
nomen, dan is een debat over verbe
tering van geldstelsels en internati
onale wisselkoersen, wier ongewensch
te toestand geen oorzaak docli slechts
gevolg is, volkomen nutteloos. De
beste en de in de eerste plaats abso
luut noodige hervorming in het geld
wezen en dó verbetering der wissel
koersen zal dus moeten zijn eesn "ver
andering in geestesgesteldheid en op
treden eenerzijds bij besturen van
land en gemeesite, anderzijds bij de
bevolkingen, waarvan de individuen
moeten medewerken tot instandhou
ding of liover nog tot vermeerdering
der zoo dringend noodige productie
van nuttige goederen en door te be
zuinigen op onnoodige consumptie en
andere uitgaven.
Eerst dan wanneer regeeringen mi
staatsburgers tot verstandiger han
delingen komen, kunnen andere
maatregelen ter verbetering van den
toestand in het geldwezen met vrucht
worden toegepast.
Als maatregelen tot verbetering gal
spr. voorts aan: inkrimping van de
fiduciaire circulatie, stabiliseering
van de waarde van het geld en zoo
mogelijk van den wisselkoers. Ook
zou moeten worden overwogen, of
goud voor de toekomst aüs waarde
meter zal moeten worden aanvaard.
Daarna zette Mr. Vissering uit
een, dat internationale sa
menwerking bij die duurtefoe-
strjjdlng vereischt is.
Spreker nftm Nederland als
voorbeeld. Het buitenland had
vertrouwen n den gulden,
dat hier tot zekere hoogte een even-
wichteverstand heerschte. Men was
geneigd vele zaken over de Neder
land sche valuta te leiden.
Ging Nederland goud afgeven, zon
der kans te hebben den voorraad tij
dig aan te vullen, dan zou het een
algemeen ,,sauve qui peut" worden.
De honderden millioenen gulden die
de buitenlanders ons hebben toe
vertrouwd, zouden ten snelste wor
den omgezet in andere valuta, alvo
rens de gulden te ernstig zou dalen
doch dit zou juist de daling forc-ee-
ren en er zou een aanval op den gul
den worden gedaan, waartegen zelfs
de huidige goudvoorraad niet De-
stand zou blijken.
De gulden zou dan in een korte
spanne tijds zwaar gedeprecieerd zijn
en dan zou het duurtevraagstuk voor
Nederland In verdubbelde en verdrie
voudigde mate optreden. Deze
schijnmanoeuvre zou dus geen baai
hebben gebracht, maar aanleiding
ha'obor. gegeven tot een débacie.
Niet alleen zouden buitenlanders hun
saldi in Nederland wegtrekken, doch
ook inwoners in Nederland zouaen
zooveel mogelijk buitonlandsche va
luta willen koopen, alvorens
gulden te veel gedaald zou
zijn. Het zou dus een uittocht
van kapitaal worden. Verder
zouden legio speculanten zoowel in
als bulten het land guldens gaan
verkoopen, in de vaste verwachting,
later zich te kunnen dekken met den
sterk gedeprecleerden gulden. Er
zou dan oen prachtig terrein geopend
wör'd en voor een confr'amïne fh gul
dens, bijna geheel zonder risict
daardoor zou de gulden nog e<-n
extra trap omlaag krijgen.
Door het aanhouden van den ïue-
taalvoorraad wordt hot Vertrouwen
in het fiduciaire geld wel degelijk
gesteund. Het is daarom zoo kort
zichtig om te spreken van renteloos
goud, dat door zijn niet-rentedragen
een nadeel voor den staat zou ople
veren. Een van de ergste dingen, die
een volk kunnen overkomen, i6 de
preciatie van zijn geldwezen. De ge
volgen daarvan zijn veel kostbaar
der dan het schijnbare verlies door
de derving van rente.
In een korte narede gaf de heer
Vissering nog hot advies, dat de dis
cussie zich in hoofdzaak zai bewegen
op het terrein van de volgende vier
quaesties, waaruit de belangrijke
vraagstukken zijn geconcentreerd
lo. De wenschelijkheld en de
gelijkheid; om verdere Inflatie
voorkomen en de middelen daartoe.
2o. De wenschelijkhead en de moge
lijkheid van een terugkeer tot
goudbasis.
3o. Hijst op het gebied der bankpo-
iitiek de vraag, of er een mogelijk
heid zou kunnen bestaan, om in ie
der lafid te komen tot het vaststellen
van algemeen e maatregelen betreffen
de de juistee bank- en disconto-rente
voor de emissiebank.
4o. De vraag, in hoeverre interna
tionale maatregelen mogelijk en wen-
sche.ijk zijn, met het oog op het ui-
perken van de fluctuaties der wissel
koersen en of liet ook nuttig kan zijn,
om te komen tot de invoering van in
ternationaal ge:d of een Internationa
le verreken iti k-s eenheid.
In die internationale commissie
bracht minister Borgmann rapport
uit over den fuiuncieelon eu econo-
unsobeii toestond van Oultschland.
terwijl Duitschlond in 1U13 vijf mil
liard mark schuJid bezat, bedraagt
zijn schulden tast nu 240 milliard en
net volgend jaar zul die nog veel hoo
ger ziju, wijl spoorwegen en poste
rijen nu reeds een deficit doen
voorzien van 66 milliard. Om uitga
ven en inkomsten met elkaar in over-
eenstemniing te brengen, worden te
genwoordig ui DuitöcJdand groole be-
lostinghervormingeai ingevoerd. Naast
inkomen wordt vooral ook het bezit
belast, nadat reeds vroeger bijna de
gaheale oorlogswinst hi beslag was
genomen. Van «ie indirecte betastin
gen i3 vooral de verbruiksbelasting
zeer verhoogd. Voor het jaar 1920 ver
wacht men een opbrengst der belas
tingen voor 't rijk van meer dan 37s
milliard. De grootste spaarzaamheid
wordt betracht in de uitgaven. Maar
daarbij stuit de regeering op moeilijk
heden, op de uitgaven ten gevolge
van de bepalingen van den wapen
stilstand en het vredesverdrag Kan
met bespaard worden. Alleen voor de
beide jaren 1919 en 1920 moesten voor
de uitvoering dei- vredesverdragen 4<
milliard worden betaald.
Het onderhoud van liet Dmtscidanu
opgelegde huurlingen loger eischt veel
aeer uitgaven dan een leger op oen
rond&lug van den olgeineenen dienst
plicht. Aan den anderen kant maken
de toestanden van voeding en fclfec-
ding evenals het gebrek aan grond
stoffen zoei- aanzienlijken Invoer
dringend noodig. De waardevermin
dering van de mark maakte noodig,
dat loon on eaj salarissen ontzaguji
■erlioogd worden. De tarieven van
spoorwegen en posterijen zijn reeds
verhoogd, maar de inkomsten dekken
nog lang de uitgaven niet.
.■lis belastingen du© meer inkomen,
hopen wij geen banknoten meer te
behoeven uit te geven, en lioe erg het
er thans uitziet, wij houden Duitseh-
lands financioelen toestand niet voor
wanhopig. Dutsohland keert allengs
teruj; naar orde en vrede en daar
mee komen arbeidslust en arbeids
kracht terug. Daardoor hoopt Duitsch
land allengs weer den toestand van
thans te boven te komen, ln zooverre
die veroorzaakt wordt door binnen-
landsche omstandigheden. Maai- daar
voor is noodig. dat Duitschland ge
holpen wordt om meer op actieve
wijze deel t© nemen aan het wereld
verkeer. Wij moesten de ontzaglijke
passiva in onze handelsbalans oprui
men en een aanzienlijke active balans
scheppen. Dit ie een enorme taak ei»
de economische krachten van Duitscu
land alleen zijn daarvoor niet toerei
kend. Wij kunnen dit doel slechts be
reiken in samenwerking met allen,
die Europa en d© wereld willen her
stellen.
T IER SC HE PROBLEEM.
De Westminster Gazette publiceert
een oplossing van het lersche pro
bleem, voorgesteld door Lord Grey.
Deze stalt voor: 1. Een definitieve
aankondiging van 3 cordinale punten
aan het lersche volk van alle par
tijen, namqlijk dat er slechts één bui-
tenlandsche staatkunde, één^leger en
één vloot kunnen zijn en dat Groot-
Brittannië niet kan berusten in af
scheiding van een 'deel vwi hef Ver
een ig<l Koninkrijk.
2. Dat met deze uitzondering de
Iami even vrij zullen zijn als de vol
ken der groote zich zelf besturende
dominions, om voor zich zelf vast te
stellen, hoe hun land moet worden
bestuurd.
8. Dat de Brltsche regeering zal
voortgaan de functie van het bestuur
in 'Ierland zoo goed het kan waar te
nomen gedurende een tijdperk, niet
langer dan twee jaar, maar dat zij
aan liet einde daarvan of vroeger,
wanneer Ierland gereed ls, daarvan
afstand zal doen c-n zoo noodig milde
bepalingen zul maken voor het politie
corps en anderen, die haar gediend
hébben em nadiat de verantwoorde
lijkheid voor de lersche regeering bij
d© Ieren zalf zal berusten
Het derde van deze denkbeelden ie
naar de meening van Lord Grey van
het hoogste bellang. Het zal het ge
voel van verantwoordelijkheid doen
ontstaan, hetwelk de Ieren In staat
zal stellen, hun eigen probleem op
te lossen.
De Westminster zegt, dat Grey het
blad de vrije hand liet om het oogen-
blik uit te kiezen, waarop zijn voor
stel zou worden gepubliceerd. Het is
duidelijk, dat het blad ©enigen tijd
mot de publicatio gewacht hoeft,
daar de regeering omtrent twee maan.
den geleden een aanbod deed, het
geen verder scheen t© gaan, om tot
verzoening te geraken, dan het ont
werp van Grey. Op dien datum ver
klaarde de Premier ln naam der re
geering duidelijk, dat hij genegen
was een bespreking te houden „met
elk lichaam, dat er aanspraak op
kon maken de lersche openbare mee
ning te vertegenwoordigen ovër alle
voorstellen, die zij te berde wilden
brengen, zoolang deze afzonderlijke
behandeling voor Ulster behelsden en
geene scheiding van Ierland van het
Vereenigd Koninkrijk bevatten of een
gevaar voor do militaire veiligheid
van deze eilanden in oorlogstijd".
Dit aanbod heeft ongelukkig tot-.nu
toe geen antwoord van Sinn Fein uit
gelokt,
Intusschen is d© eerste krachtige
openbare afkeuring van misdaad, ge
uit door een Sinn Fein-leider, on
langs gekomen van Vader O'Flana-
gan, die een der vice-presidenten der
organisatie is. Te Roscommen het
woord voerende, zeide h:j (naar
bericht wordt) dat zij geboord
hadden van daden vim terrorisme,
gepleegd in naam der lersche repu
bliek. Mannen trokken deg nachts uit
met geweren en vuurden in de ven
sters van huizen, niet alleen bewoond
door mannen, maar ook door vrou
wen en kinderen. Dit geschiedde niet
mrt machtiging van Smn Fein, maar
was zuiver en rondweg misdaad te
zoo zei hij.
Over 't wraaksysteem.
De „Paull Mail Gaz." maakt mel
ding van een bijzondere boodschap
van den secretaris voor Ierland, sir
Ham ar Greenwood, waarin verklaard
wordt, dat er niets waar is van de
beweringen, dat de regeering ooglui
kend zou toelaten dat maatregelen
weerwraak worden genomen. De
regeering veroordeelt di© reptéeaille-
maatrugelen en heeft etappen gedaan
i een herhaling daarvan t© voor
komen. Er zijn circa honderd politie
agenten schandelijk vermoord, waar
van er vijf op één dag te Clare door
ontplofbare kogels, die verschrikke
lijke- vernielingen veroorzaken. On
danks die onduldbare uittarting hand
haaft do politie de tucht; zij wordt
uitgebreid en verleent krachtigen
steun aan lederen burger die d© wet
eerbiedigt. Het getal maatregelen
weerwraak is goring en de ver
oorzaakt© schade is overdreven.
Op goed gezag wordt vermeld, dat
„weerwraak", die polltie-cadetien
in Ierland hébben genomen op dor
pen, in welke lersche pol itie-ae enten
aangevallen en vermoord zijn door
Sinn Foiners, ten zeerste door de
regeering wordt afgekeurd. Het ka
binet heeft de feiten en omstandighe
den volledig nagegaan en waar
schijnlijk zal een hoogst belangrijke
verklaring binnenkort worden gepu
bliceerd. Deze verklaring zal geheel
en al de voorbarige beweringen der
Sinn Femers weerieggen, dat weer
wraak een deel uitmaakt van de hui
dige lersche staatkunde der regee-
rin, en zij zal krachtige maatregelen
vaststellen ter voorkoming van her
haling van zulke pijnlijke gebeurte
nissen, De algemeen© verontwaardi-
png is in dit land opgewekt door de
landeiwijze dezer cadetten en men
erkent, dat wegens den mensdhelij-
ken aard daden van wraak voor moor
den in naam van Sinn Fein begaan,
te verontschuldigen zijn de reeds ge
nog gecompliceerde 6taat van zaken
in Ierland nog ondragelijker zou wor
den, indien zulk een handelwijze
ongestraft kon worden voortgezet.
De regeering verlangt niet, sn cut
iu ook dooi- de Britsohe openbare
meening niet worden gedoogd, de po
litiek der Sinn Fein tegenstanders
na le volgeh en <3if is het inderdaad,
.vat de politic-cadetten gedaan heb
ben. Het pleit zeer voor it© zeldzame
discipline der zwaar beproefde Roavi
fris Constabulary, dat zij zelf fn
geen enkel opzicht bij deze weer
wraak betrokken is.
Nieuwe wnnordoHJklieden.
D© verordening, beperkend© li
avond-verkeer lo Belfast, die wejler
in werking werd gesteld, heeft nieuwe
ongeregeldheden niet kunnen voorko
men. Arbeiders, die van de echeeps-
bouwwerven naar huls gingen, wer
den, vermoedelijk door Sinn Feaners
aangevallen. Daardoor ontstonden ge
vechten in verschillende doelen der
stad, waarbij twintig personen ver
wond werden; er werden zeventien
arrestanten gemaakt. D© oproerlingen
werden door de militairen, di© in de
lucht schoten, verspreid.
Bij processen voor krijgsraden, die
eenige Sinn-FeiseTB veroordeelden tot
verschillende gevangenisstraffen,
gebleken dat de Sinn Fein-ieiders be
vel hadden gegeven om in zekere ge
vallen politiebeambten neer te schie
ten.
Er komen nog nieer berichten
posttreinen, die door Sinn Feiners
werden overvallen en ir. het blinde
schieten door speciale politie-mannen.
Wapens en munitie door
Slnn-Feiner* buitgemaakt.
De Sinn Feinen» nebben op grooter
schaal dan ooit to voren wapens buit
gemaakt. Terwijl het gros van het
garnizoen van vijftig lonciers afwe
zig was wegens het africhten
paarden, drongen Sinn Feiners de
kazerne van Mallow, in het graaf
schap Cork, binnen en namen Leurs-
macliiue-geweren en groote hoeveel
heden geweren, munitie en Voorraden
mede. Er werd slecht© één.schot ge
lost, waardoor een sergeant werd
gewond.
JAPAN EN DU1T8CHLAND.
De Diutsche gezani drl Solt, heeft
voor het eerst in het openbaar
woord gevoerd in een bijeenkomst van
economen. Hij verklaarde, dat
Duifachland hand in hand met Japan
moet gaan langs den weg van Indus
trie en handel. Na Japan's uitbrei
ding op handelsgebied te hebben ge
roemd, besprak dr. Solf den tegen
woordige!) ecoriomischén terugslag en
hij besloot met te zeggen dat Duitsch-
iand hoopvol naar Japan's bijstand
uitzag. Japan kon wel niet veel van
Duitschland verwachten, maar het
kon toch geesteiijke goederen in ruil
EEN VELMAAL UIT HET OUDE
KAMERIJK.
Vrij vertaald naar hei
Engelschvan
BARONES ORCZY.
82)
D© aankondiging van haar voogd
kwam als een hamerslag al haar
hoop op een rustigen tijd verstoren.
Zij was nog maai net ontwaakt uit
haar droom en nu zou zelfs de bitter
zoete troost van de herinnering haar
ontnomen worden. Als verdoofd door
den slag deed i.ij geen poging om
zich te verzetten. Haar hart was dood
wat kon het haar verder schelen wat
er in de toekomst met haar gebeurde.
Nu de üefde haar niet gegund werd
kon haar vaderlandsliefde haar nog
troosten in haar eenzaamheid ©n de
gedachte aan zelfopoffering ter wille
van liAar arme land zou haar mis
schien schadeloos stellen voor het
groote verdriet dat sij haar leven
long niet zou kunnen vergeten.
Geen wonder'dat je stil bent,
JocqueMae, zeide d'Inchy en zij hoor
de zijn stom zoo dof alsof het geluid
ergens door gedempt .werd. jVamt
Verspreid nieuws
OPPER-SiLEZIe. Volgens een
bericht in O pp er-Stl eaisciie bladen
heeft de conferentie van ambassa
deurs te Parijs zich verklaard voor
een versterking van het geallieerde
bezettingsleger in Opper-Silezie in dan
tijd, dat daar de volksstemming zai
plaats landen. Men meent daardoor
de geheimhouding der stemming te
kunnen waarborgen en tevens te
.kunnen voldoen aan de wenschen,
welke Duitschland in zijn iaatste nota
heeft uitgesproken.
DE STEENKOOLPRODUCTIE VAN
DUITSCHRAND. In het eerste half
aar van 1920 waren in de Pruisische
iteenkoolindustrie 086.000 arbeiders
werkzaam tegen 639.000 in dezelfde
periode van het vorig jaar, in d!e
bruinkooLlndu&tri© 128.000 tegen 96000.
De vermeerdering van de steenkool-
productie bedroeg vergeleken bij het
vorig jaar 23 pet. voor Opper-Silezië
en 31 pet. voor het Rijnscli-Wèstfoai-
sche, kolenbekken. De vermeerdering
van de bruinkoolopbrengst in Opper-
Silezië bedroeg 13, in Midden-Duitsch-
land 21, aan den Rijn 19 pet,
COMMUNISME ONDER DE ZEELIEDEN
IN DUITSCHLAND. - De „Kola Ztg ver
neemt uit Hamburg, dat er een bedenkelijke
gisting heerscht onder de Duitsebe officieren
en manschappen van de vroegere Duitsche
handelsmarine Hun slechte economische toe
stand, die. nu de beloften der reeeering om
trent ondersteuning niet vervuld zijn. van dag
tot dag slechter wordt, heeft ten gevolge ge
had, dat ze meer en meer in het politieke
vaarwater der radicale elementen zijn ge
komen. Oorspronkelijk waren het slechts de
matrozen en bet lagere personeel, die zich hij
de communisten aansloten, terwijl de offkle-
zich nog lang tegen dezen stap verret-
daar zq meenden dat comraunhme aan
boord van de schepen een onmogelijkheid
Den laatsten tijd echter zijn ook vele
officieren den weg Tan de matrozen opge
gaan. en de oude. in hoog aanzien staande
vereeniging van kapiteins en officieren van
de Landelsmarine heeft thans besloten de Ter-
eeniging op te heffen en deze te veranderen
in een organisatie met uitgesproken commu
nistische bedoelingen
EEN COMMUNISTISCH ADVOCAAT. -
De eereraad van de Advocatenvereeniglng
het district Dusseldorf heeft besloten
den advocaat Lamp, wegens oneervol optre
den bij de Maart-onlusten uit de vereeniging
te zetten. Advooaat Lamp was indertijd de
hoofdleider der vrije socialistische parlij. Hij
ontsloeg eigenmachtig rechterlijke beambten,
nam verschillende courantenbodrijven in be
slag en dreof de zaken zoo op dc spits, dat
zelfs de communistische partij ten slotte de
Waarom huil je, lievelingt
vroeg de jonge man, die pan tot aao
Etaauden echtgenoot gepromoveerd
Was.
O, Ik huil van vreugde, ant
woordde het meisje. Mijn moeder
heeft altijd gezegd, dat ik zóó dom
was, dat do stomste man mij niet
zou willen hebben en nu krijg Ik er
toch een
IN EEN RESTAURANT.
Eerste gast: Ik geloof, dat
wij de vorige maand óók samen zijn
geweest. Uw overjas komt mij zeer
bekend voor
Tweede gaat Maar de vorige
maand had ik die jas nog niet!
Eerste gast: Neen. maar toen
had ik haar!
hsno van hem moest aftrekken. Bovendien Is
tegen Lamp een aanklacht wegens bedrog ia-
gediend.
DF. RIJKSDAG VERKIEZINGEN IN ZWE
DEN. Naar uit Stockholm wordt gebeld,
de definitieve uitslag van de Rjjksdagver-
ezinge-n in Zweden bekead geworden. De
veede Kamer, die tot nu toe was urnen-
gesteld uit 57 conservatieven, 14 vertegen
woordigers der boerenorganisatie». 62 libera
len. 86 lociaal-democraten en 11 links-socia
listen. zal In bet vervolg 72 conservatieven,
•ecjegenwoordigers van de boeren-organl-
is, 47 liberalen, 76 sociaal-democraten e»
7 links-socialisten tellen.
voor jou komt dat goed© nieuws als
een verlossing. Beken nu maar dat
je nooit gediaclit had dat je oude
voogd in etaat was zulk eon schitte
rende toekomst voor je in alkaar te
zetten!
Ik wast, antwoordde zij rustig,
dat mijn voogd alle6 zou doen wat in
zijn macht was om het welzijn van
ons land te bevorderen.
Bn terzelfderiijd jouw geluk te
verzekeren, mijn kind.
Oh! zeide zo terwijl ze onver
schillig de schouders ophaalde,
mijn geluk staat er buiten, is het
niet? Anders zoudt u mij niet voor
stellen om m;t een Prins uit het huis
van Valois te trouwen.
Daar ben ik nog niet zoo zeker
van, antwoordde hij, met ©en lachend
gezicht. Monsieur de Hertog van
Anjou is niet zoo slecht als d© praat
zieke menigte ons wij© wil maken
tenzij ik mij heel erg vergis.
Laat ons ter wille van mij ho
pen, antwoordde se droog, dat al
les wat er over hem verteld wordt be
zijden de waarheid is.
Eén ding ia al zeker onjuist,
daar kan ik oven- oordoelen. Mon
sieur ia een knappe man, hij heeft
een prettig gezicht, p goed figuur
en het uiterlijk on de 6tém van een
soldaat.
Kent ge hom goed?
Ik heb hem de laatst© yier fee-
ken nogiai eens gezien, antwoordde
d'Inchy met een raadselachtigen
glimlach,
De laatste vier weken? riep zij
uit. Maar u is niet buiten Kame-
rijk geweest!
Hij ook niet, antwoordde haar
voogd rustig.
Zij fronste vol verbazing de wenk
brauwen.
Is Monsieut de Hertog van An
jou dan de laatste vier weken in
Kamerijk geweest? vroeg ze.
Hij knikte.
En heb ik hem nooit gezien?
Ja, zeker, Jacqueline verschei
dene malen zelfs.
Ik wist het toch niet.
Neen, Je wist er niets van.
Ik begrijp bet niet, mompelde
zij. Waarom zou een Prins ais de
Hertog van Anjou al dien tijd in
Kamerijk blijven?
Omdat hij het hof wilde maken
aan jonkvrouw Jacqueline de Broyart
Hertogin en Prinses van Ramèse.
Zonder dat ik het wist?
Zonder dat je het wist.
Wat bedoelt u toch?
Och, zoo erg ingewikkeld is het
niet, mijn ldnd, eigenlijk niets bijzon
ders. De Hertog van Anjou is jong en
hij heeft oen romantische natuur. Hij
bewonderde je en verlangde je tot
vrouw, maar verkou j, bet hof te ma-
mantisch was aangelegd? terwijl
hij gemaskerd was.
Ze schrok en Meld snol haar k&nd
voor haar mond om e>en kreet te
smoren. Ze zal nu volkomen recht
op; haar oogan, wijd open, verschrikt
keken haar voogd strak aan terwijl
zij de leuning van den stoel vastgreep.
Hij begreep de beteekenis van dat al
les verkeerd en zeide opgewekt:
Geen wonder dat je verrast bent,
Jacqueline Maar niet onaangenaam,
hoop ik. Het scheen je ouden voogd
meer don eens toe dat de tegenwoor
digheid van Monsieur J© niet onwel
kom was. Ik heb scherpere oog en
dan je dacht, is het niet, ai ben ik
oud: Och, ik ban ook een© jong ge-
ik heb altijd nog een zwak
voor het romantische. Het was nogal
ean verwaand waagstuk, dunkt mij,
van Monsieur, om je onder een ver
momming het hof te maken. om jc
liefde te winnen, door de bekoring
van zijn pereoon, voor je besefte dat
een Prins van hel Fran sche konings
huis ons land de groote eer aandeed,
met je te willon trouwen.
D'Inchy praatte nog een tijdje door
maar Jacqueline hoorde nauwelijks
wat hij zeide. Ze deed haar uiterste
bast om kalm te schijnen, om te be
grijpen wat de oude man zeide en
hem cc-nigezjins samenhangend te ant-
woorden. Het kostte haar vooral in
ken Ik zei immers ©1 dat bij ro- spanning om haar stem te beheer-
schen, want over enkele ocigenbiik-
ken zou zij moeten spreken, iets moe
ten zeggen wiat haar voogd zou wak
ker schudden uit zijn kalmte, zijn
ocgen zou openen voor de waarheid,
de heele vreeaelijke, afgrijselijke
waorhokb ze®der zonder
oh het moest wel oen droom zijn.
een nachtmerrie!
Alles werd algesproken met de
Monügny, weet je nog wal? ging d'In
chy voort, vervuld van wat hij te zeg-
had en te blind om te zien dat
Jacqueline op bet punt was om in
elkaar te zakken. Monsieur had er
zijn zinnen op gezet en wij moesten
wél toegeven. Wij verlaagden deze
verbintenis allemaal, en de Koningin
Navarre keurde onze plannen
goed. Ik moet bekennen dat Laiain en
ik eerst tegen d© vermomming waren,
maar Monsieur's persoonlijkheid over
won al spoeaig onze bezwaren. En je
kunt je vooretellen hoe blij wij waren
toen wij tot de ontdekking kwamen
dat hij onze lieve Jacqueline ook niet
onverschillig was. Hij kwam vanmid
dag bij ons en vroeg formeel om Je
hand Laiain en ik hebben nu
onze maatregelen genomen om ons
arme volk morgen een feestdag te be
zorgen; Jonkvrouw Jacqueline de
Broyart, Hertogin an Prinses van
Ramès© zal zich dian plechtig verlo
ven met Monsieur, den Hertog van
Anjou, Dm, mijn Jieye Jacqueline, ik
NATUURSCHOON VERSCHILLEND
BEOORDEELD.
We ontvangen ©en schrijven van
n heer A. Miolée, kunstschilder,
di© zich niet vereenigen kan met den
aanleg van den nieuwen Zeeweg naar
BloemendaaJ en de reorganisatie van
het Bloemend aal sche Bosdh, onder-i
werpen, dezer dagen ter sprake geko
men in onze rubriek „Hoe staat het
mett"
De he©r Miolée sohrijft o.a-:
Reeds vroeger, wanneer m uw.
blad geschreven werd over den nieu
wen Zeeweg, werd het voorgesteld,
alsof deze weg „In een lang gevoelde
behoefte" zou voorzieü. Mijns Inziens
is dit onjuist, tenzij die weg voor
ziet in een behoefte van bouwspecu-
ianten. Een weg ter noodzakelijke
onüasting van de inderdaad t e smal
le Zandvoortschelaan zou gevoegelijk
in de buurt dier laan aangelegd kun
nen zijn, waar immers het natuur
schoon tóch reeds hopeloos bedorveu
is.
Van natuur echoot: gesproken
uw artikelen wordt ten onrechte,
hetzij rechtstreeks, hetaij zijdelings,
de indruk bij den lezer gevestigd, als
zou door den aanleg van dien Zeeweg
n 't fatsoeneeren en verharden der
vegen in het Bloemen daal sche bosch
't natuurschoon gediend worden, op
wel het genieten daarvan verhoogd.
Niets is evenwel minder waar!
De Zeeweg is nog niet geheel
klaar en bederft tbane reeds het on
gerept natuurschoon der duinen,
waardoor hij loopt. De sereniteit der
duinnatuur in die omgeving ver
dwijnt oaherroepe! ij Straks wordt
hij met paaltje ,n prikkeldraad
langs de zijden a/gesloten en ver
schijnen er onoogeüjke villa's en
huizen. (Zie den Hoog© Duin- ©u
Daalscheweg).
Binnen afzienbaren tijd zal die weg
bei'eden worden door de voertuigen,
die gezamenlijk de beruchte „wegen-
pest vormen, met hun ©tank, stof,
lawaai en gevaar. (Zie den-Hooge D.
en D.weg). Een electrische tram staat
eveneens op 't programma, kortom
van het hooggeraamd natuurschoon
en het genot daarvan zal niets, ho»
genaamd, overblijven.
Het Bloemendaalscbe bosch, dat
tot voor korten tijd nog de illusie
gaf van ean boecb, mulle zandwegen
dicht geboomte daarlangs, <s
thans ook bedorven, ai was 't alleen
dooi de sierlijke («Ie) lantaarn-
paaltjes.
wandelaar, die werkelijk van
natuurschoon wi' genieten, heeft
daarvoor alles vet! vermoeidheid
door het baggeren in zand en stof
fige of bemodderde laarzen incluis.
Voor diengan© die tegen vermoeid
heid opziet of zijn schoenen gaat.ie
rem houdt, bestaat gean werkelijk
natuurgenot. Hij vindt in de Bartet-
jorisstraat een effen, hard en zinde-
tjk plaveisel. Met hem behoeft geen
rekening te worden gehouden.
Ik heb alle respect voor de kenv
nis en kunde van journalisten, doch
.ook een journalist is een mensch
en kan onmogelijk alles weten.
Waar. zooals in casu blijkt, zijn
weten te kort 6ohiet, zou naar mijn
bescheiden meening het zoeken van
voorlichting bij w e r k e 1 ij k na
tuur vereerders, zooals kunstenaar»
of bijvoorbeeld de heer Thijsse te
Bloemendaal, gewensoht zijn. Ge
noemde heer Tthijsso bijvoorbeeld,
wien niemand do vereisohte bervoegd»
beid op dit gebied tal ontzeggen, had
•rzoek je voor dn: goi.je
mooiste japon aan te trékken. Vlaan
deren is trotsch op je schoonheid.
Monsieur wilde zich vandaag hij" z:jn
troepen voegen an met de plechtige
verloving wachten tot betere tijden,
maar LaJain en ik wilden er niet
van hooren. Alles is in orde gemaakt
voor een feestdag. Morgen za] d© ge
lukkigste dag zijn dién onze zwaar ge
troffen provincie sedert jaren gekend
heeft.
Hij zweeg; tk duik dat hij buiten
adem was: hij had de laatst© tien
minuten onafgebroken zitten praten,
over de zending van de Montigny,
Monsieur'6 romantischen aard en ein
delijk het huwelijksaanzoek, Jacque
line had het we! willen ui te chr ecu-
en dat hij moest ophouden haar zoo
t© pijnigen. Het vreeaelijke geheim
benam haar don adem ergens schuil
de donker verraad en zij was gevan
gen in een net van afschuwelijke in
trigues, waaruit ze voor het oog en-
bi ik geen uitweg kon vinden. Een ge
voel van afgrijzen vervulde haar
een schrik, aliof ze stond aan den
rand van een geopenden, bodemloo-
zen afgrond, waarin een ongeziene ©u
machtige hand haar dreigd© te wer
pen.
(Wordt vervolgd).
