HAARLEM'S DAGBLAD
Van onzen reizenden Redacteur
Op „Het Hoogeland".
Onze Lachte
t^eulileïon
VOGELVRIJ
WOENADAQ 12 JANUARI 1681 TWEEDE BLAD
(Vi«rd« reeks.)
No. 130
U'.i.kl'crgen, 7 Januggi,
Do Directeur zat in zijö stille woning
o\> t!o liooga Vuluwo en vertelde.
Vertelde, Jioe bij soms ssoo-inuur-öp-den
weg de zwervers oppikt, om hun op
,,'t Hoogeland" een toevluobtsoord to ver
schaffen, ah hij 'cv nog een kansje in
ziet, om de stumpers mot een steuntje
overeind te helpen en op beide beennn bi
bot vollo leven ie zetten.
Onlangs litip ik in Driebergen naar
het 'station, toen ik een kerel ontmoette,
dio cr bar uitzag. De baard bad ie tot n>'.
zijn middel en do einden zaten hein óver
do sobouders. Toen 10 merkte, dat ik op
hem lette, woelt ie naar den overkant van
den weg, maar ik stapte op hem af, en
hield hein staande.
Kerel, zeg ik, als jij nou niet uit
scheidt met drinken, dan drink je je
dood!.... Jc moet zulko gasten flink aan
pakken.
Ja, zei-ie, dat zal er wel 't end va»
weze 1
lk bad met den vent te doen, want oh
der z'n lompon-jas zag je z'n bloote lij' en
z'n teonen staken door do opgokrnlde
schoenen. Ik raakte met hem aan het pra
ten daar aan den kant van den weg en
zeg zoo tegen hem, wijzend naar do jie
den, dio op hot land aan bot work waren
„Heb jo nou nog wel eW oogeilblikkon.
dat je dankt: „Kon ik nou maar werken
not ais dio menschen
Wie-eh-waaraobtig, zoit-ie, dat heb ik
'dikwijls genoeg.
Kou, zog ik, zou je dan willen, dal ik
je hielp oin weer oon bohoorlïjk mensoh te
worden V
"Wil-u dat doen 7 zegt-ie verbouwe
reerd, dat heeft nog nooit iemand tee-
me gezegd 1
M'n hart was goed genoeg, om hem op
den trein te zotten en mee to neuien naar
bet gesticht, maar ik wilde liem op de
proef stellen, of bi] or moeite voor
doen, om uit zijn ellende te komen en
daarom zei ik hem, dat ik hem zou hel
pen, als hij naar Beekbergen toe kwam, en
op voorwaarde, dat hij nu vandaag een
stroop onder zijn loven zette en van voren
af-aan wilde beginnen.
Dat wilde io en ik gaf hem wat geld
brood te koopon.
11c vortrouw, zei ik, dat je er geen
borrels voor koopt.
Tjonge meiinoor, zelt-le, je mot je
ïiiol te veel vertrouwena want ik bon zoo'n
end weg!
Tooh vertrouw ik jc, zei ik. En waar
lijk, dRn volgenden middag etaat hij voo"
do duur.
llier hen ik, zei hij, ik kom geloopm
en gekropen, maar help me nou, want u
voel me zoo ellondig, ik kan haast nijt
meer. Uister heb ik van jo conto con
brood gekocht en verder heb ik niets meer
gehad.
11 ij ging in het bad, kreeg kleeren van
het gesticht, die gewoon als burgerkleo
ren zijn, kwam in handen van den bar
bier, wien ik had gezegd „net zoo kaal als
de directeur" en toen ik hem daarop weer
zog, herkende ik hem niet.
Du is hij ten bovenste boste kerel en ik
.weet, dat als hij liier zijn tijd is geweest
meestal aolit maanden, hoogstens oen
jaar dat hij goed terecht komt,.
Is liet niet heerlijk, dat we zulke men-
Bohen i.unnen terécht brengen?
.Natuurlijk zijn niet allo 2415 verpleeg
den, die de poort van Het Hoogeland uit
gegaan zijn goed terecht gekomen. Je hebt
heel vaak teleurstellingen van men
schen, dio je ruaandan lang, met veel
moeilijkheden soms, hebt geleid en nog
lang daarna tot steun bent geweest, maar
die weer in hun oude fout van dronken
schap en leegloopcn vervollen en het is
vreemd, maar degenen, die het vroeger
het beBt, goliad hebben, die in hun jeugd
Ee.n goede opvoeding hebben genoten (ik
heb er hier we) gehad dio Mr. voor hun
naam hadden, Jhr. Mr. zelfs 1), dat die
dikwijls het minst goed tereolit komen en
weer tot huil oude zonden vervallen. On
langs had ik hier iemand, van goede po
sitie, een boekhouder. Hij had het hier
uitstekend gemaakt en met vol vertrou
wen kon ik aanbevelen voor een nieuwe
betrekking als boekhouder. Hij neemt af
scheid met tranen in do oogen van dank
baarheid, spoort naar zijn nieuwe woon
plaats, ontmoet daar een oude kennis, er
wordt een borrel gezet op de heuglijke
ontmoeting en do man komt stomdron
ken in do inriohting, waar ik hem een
betrekking had bezorgd. Daar werd hii
buiten de deur gezet en-loon ik hem den
volgenden dag opvisohlo, had hij alles
verpatst, al zijn nieuwe kleeren en ver
dere uitrusting en liep weer in lompen
rond.
Maar daartegenover staan ook weer vele
gevallen, die de zegenrijke werking van
do ,-ptichting bewijzen. Toen we onlangs
het 25 jarig bestaan van het Hoogeland
hebben gevierd, belde op den ochtend,
terwijl juist liet bestuur- was samengeko
men, om het feit te hordenken, een me
neer bij me aan. Hij informeerde, of dien
dag het genoemde feit herdacht werd en
toen ik hem vroeg, hoe hij dit wist, ver
telde hij me, dot hij de eerste verpleegde
in de inrichtingen was geweest. Hij* be
kleedt nu een balangrijke administratieve
positie hi den lande; maar toch had hij
den herdenkingsdag niet willen laten
voorbijgaan zonder door een bezoek van
zijn diepe dankbaarheid voor hot werk
van „Het Hoogeland" uitdrukking te go-
Zulke mooie resultaten worden daar be
reikt op de stille Veluwe, een paar uur
ten Zuiden van Apeldoorn lu de Eerste
Nederlandsoho ArbeidBkolonie tot Christe
lijke verpleging van Landloopers en Be
delaars, later herdoopt In vereoniging
„Het Hoogeland", Christelijke Vereeni-
ging tot Stichting en instandhouding van
Arbcidskolonies, welke naam gekozen is,
omdat de betiteling der verploegden op
hen een cachet drukte, waarvan na het
ontslng hinder kon ondervonden worden,
en die ook het doel der stichtingen beter
doet^uitkomen. Wie er komt onder den
indruk van die omschrijving: „bedelanrs
en landloopers", verwachtend dan wel niet
te zien een verzameling ongure, soms
schuwe typen, maar toch lieden wien jot
ongebonden leven vt viojger op hui ge
zioht ligt, zon liet mis hebben, want do
mannen, die ;k biuï op mijn wandering
met don heer i. ran riik, don directeur
dezer Inriohtingon lieb ontmoet, in de
gebouwen, waren lieel gewone mensolion.
Er loopt er natuurlijk wel eens oon onder
door, als do beruohto Duitsche deserteur,
die hiér een der grootste gebouwen heeft
in brand gestoken en daarna op verschil
lende tijdstippen drio mensohen heeft
vermoord. Die man is ook nog een korten
tijd hier op „Het Hoogeland" geweest,
want al9 ecu zwerveling komt aankloppen
aan de poort, dan neemt de Directeur
hem maar op, om to zien of er nog wat
van terecht te brengen is. Dien man had
hij ook niet willen weigeren, al was do
deserteur door zijn verblijf aan het Weste
lijk en Oostelijk front ook verdierlijkt, als
later bleek.
Op een dag, aldus zei de directeur,
daolit ik, ik heb dien vriend eigenlijk nog
nooit goed gezien; Begrijpt u wat ik be
doel: je kunt. als je Iemand eens diep in
do oogen ziet, vaak inoons een kijk krij
gen op zijn innerlijk. Ut nam do gelegen
heid waar, maar schrok, toen ik zijn oog
peilde. Hij liad zooiets verschrikkelijks in
zijn blik, als ik nog nooit gezien had. Ik
ben naav den boekhouder geloopen en
lieb ham gezegd: die kerel is tot alles ln
staatI Ik had goed gezien. Toon hij een
maand bij ons was, verdween hij. De
menschen komen hier vrijwillig, behalve
de voorwaardelijk Invrijheid-gestclde ge
vangenen, die liier een door den rechter
bepaalden termijn moeten verblijven. Zij
kunnen dus ook vrij weer weg gaan, maar
Tegel is, dat, zij dit 8 dagen van to voren
opgeven. Hij was echter, verdwenen zon
der hoe of ba te zeggen. De man kwam
weer in DuitBOliland en daar hadden zo
zeker mannetjes gebrek, want ze gaven
hem niet den kogel, maar stuurden hemi
andermaal naar het Westelijk front. De:
man deserteerde weer raakte in een smok-
keltroep aan de grens, kwam hier op een
naclit terug, stal een paard cn stak liet
groole gebouw in brand waardoor al onze
landbouwwerktuigen en onze voorraden
vernield werden. Daarna zwierf hij verder,
en vermoordde achtereenvolgens drie men
sollen. Zulke vroeselljke dingen, heb je
ooit I Daarbij kwam, dat de brand zulk een
ramp voor ons was, dat het bestuur bijeen
kwam, om te beraadslagen, of het niet het
beste zou zijn, om maar liquidatie over
te gaan. Ik lieb dat kunnen voorkomen,
maar toen ik aan liet rekenen ging, om
na te gaan, hoeveel een nieuw gebouw
zou kosten, bleek het, dat het niet min
der dan eau halve ton zou zijn. En dat in
do moeilijke tijden van de crisis, toen de
genen, die ons geldelijk steunden, zelf
zulke klappen kregen I Maar juist, toen ik
op een avond weer zat te cijferen, en het
maar niet voor-elkaar kon krijgen, bracht
de post ulo een brief, waarin meegedeeld
werd. dat een d;uno overleden was, die een
legaat van 40.000 gulden aan „Het Hooge
land" had vermaakt. Dat erflaatster nu
juist sterven moest; zc had het legaat al
jaren goleden vastgesteld 1 Wo waren in
eens gered en de stichting \va9 voor onder
gang behoed.
Met welke middelen tini-kt men nu de
menschen weer op het rechte pad te bren
gen? Door hen uit hun verderfelijk milieu
te halen, to probeeren, of ze weer aan ge-
regelden arbeid te gewonnen zijn en dood
ernstig met hen te praten. Praten overal
over, behalve over den drank 1 Dit heeft
me wel het meest gefrappeerd in het ge
sprek van wel vier uroü, dat ik met don
heer Van Dijk heb geluid, dat in deze in
richtingen, waai- de verpleegden bijna
zonder onderscheid komen wegens dvou-
ken-ziju of dronkenschap (soms is liet
eeii-enkele-maal dronken zijn al voldoen
de, om ieutnnd zijn betrekking té doen
verliezen en. tot zwerver te maken) dat
daar nooit over de drankbestrijding of de
gevolgen van het. dxankkwaad gosprokeii1
Ze weten beter dan wij, zegt de heer
Van Dijk, walkt) ellende het drankmis
bruik tengevolge heeft. Ik heb er dan ook
eens een heel eigenaardige ervaring mee
opgedaan, toen ik bezweken was voor
den aandrang van een mijner familiele
den, een fel drankbestrijder, die mij ge
vraagd had, voor de verploegden te mo
gen sprekon over de drankbestrijding.
Toen hij klaar was, lieb ik hein gezegd
„Je hebt mooi gesproken, maai- dat doo
jo me nooit meer!" Ik kon- aan de men
sohen zien, dut het hun geen goed deed
en in dio meening werd ik den volgenden
morgen bevestigd, toen een der verpleeg
naar mij toekwam en zei: „Meueei,
laat nou nooit weer iemand over drank
praten; want, zoolang ik hieor ben, heb ik
nooit meer naar een borrel verlangd, zelfs
er niet aan gedaoht, maar toen er gister
over gesproken, werd, liep me het water
uit den mond)" En ik zag, dot dit weer
het geval was. Je moet dus uitermate
voorzichtig met je woorden zijn. Des Zon
dags spreek ik hier altijd voor hen en dan
naar aanleiding van een teksi. 't la liier
een Christelijke inriohting 1 Maai ik blijf
altijd in het algenieenc, want we hebben
hier niet alleen Protestanten, maar ook
veel Roomsch-Katholieken cn ook een Is
raëliet. Over kerk of vcrschll-van-gelooi
wordt dus niet gesproken. We vragen hier
niet tot welk geloof iemand hoort; als bij
ellendig is wordt hij opgenoinc-n zonder
meer, behalve dan natuurlijk als hij een
ziekte heeft, die gevaailijk is voor dc an
deren. Dan mogen we hem niet opnemen,
want onze middelen laten niet toe, een
afzonderlijk hospitaal te stichten, met wat
daaraan annex is voor deskundige ver
pleging, al hebben we dan ook een zieken
zaaltje voor onze gewone patiënten.
Het is misschien vreemd, maar als de
zwervers hier pas komen schijnt, hun
lichaam vaak in het eerst niet te kunnen
togen het geregelde leven. Dan komt cr
dikwijls wat aan den dag: huidziekten,
afzichtelijke zweren, enz. Maar langzamer
hand gaat dat meestal wel beter. Eerst
laten we de verpleegden maar wat rond-
loopen en ze doen dan, wat hun het meen',
lijkt. Daarmee doe je dikwijls merkwaar
dige ervaringen op. Ik heb een Bladsjon
gen gehad die bang wa6 voor koeien. Als
er een aankwam ging hij uit den weg en
Jiij zei me: „Meneer, je rnot me niet bij
de koeion zetten, want daar lieb ik het
niét op voorzien 1" Ik antwoordde: „Goed,
joMaar een poosje later komt hij bij
me en zegt: Meneer, dat stadsleven is toch
niks voor mij en ik viml dat met de
koeien wel een aardig gedocntc. „Maar jo
bent zoo bang voor koeien 1" merk ik op.
„Ja, zegt hij, maar daar ben lk al over
h En het is me gelukt, om van dien kerel
een eersteklas melkkneolit te maken 1.
Veei personeel, neen, «34xt hebben vve
liiér met. Op do 42 verpk-egtei, zijn
we maai- mat zijn vieren- Voor Hot
landbouwbedrijf en voor dun vootuü.t
bobben we natuurlijk vaklieden, on-
tlor wier leiding de verpleegden de
werkzaamheden verrichten, UI ze dat
kunnen? Och, de werkzaamheden,
waarvoor teehnischc konms vcrenscnt,
wordt doen de v.akmciiscii.'.'in zoli en
de rest laten zo de verpletten down.
Ze doen het werk voor en. dun gaat
het wel. Je komt soms wel voor rare
dingen te staan, zooals laatst, toen dc
tuinman me zed: „Nu moet u er toch
tons bijkomen, want nou moot ik
aardappelen poten en ik heb een stel
letje, bestaande uit een kapper, een
kJoorenmaker,* een schoenmaker eu
zoo meer!" Ik heli hem toen laten
voordoen, hoe de gaten in déa» grond
moe-ton gemaakt worden en hoe de
aardappels er in gelegd Irehoore» te
worden eai bet is gotxl gegaan ook,
want we hebben een beste opbrengst
goliad.
Er zijn nu dertig bunders in cul
tuur, we zijn dan ook het grootste
land on tuinbouwbedrijf in do omge
ving. We telen onze eigen meloenen
en komkommers, hebben onze eigen
groenten en koren en aardappelen cn
kijkt u eens hoe onze stallen met vso
er uit zien!
Nu, <1® reine varkens, hagel-wit m
hun frissehe hokken en de Koeion,
waaronder kostbare exemplaren zijn,
zouden ongetwijfeld het hort van oen
kenner doen opengaan.
Behalve in het bedrijf, doen de ver
pleegden alles, wat een mannenhand
maar do-en kan. Alle voorkomende
werkzaamlteidien verrichten za-, waar
door natuurlijk veel uitgaven be
spaard worden.
Voor do ontginning-vil, dio onder
JeidiiïiK van do Heidemaatschappij ge
schieden, zijn tientallen hectaren hei
grond aangekocht. Het is eigenaar
dig dat tie menschen dit werk met
zooveel liefde doen. Zij hebben werke
lijk het donkbeeld, dat zij iets schop
pen, als ze d-aar do onvruchtbare hei
de veranderen "i land, dat de koste
lijkste gewassen draagt. Dit werk is-
ook van groot© moreel© wasrnv. De
sukkelaars, dio hier komen, zijn zon
der onderscheid wilszwakken, zoo go-
worden door hun ©Handle, of dóór er
felijke belasting. Door dit weik ra
ken ze hun ides-fixe, dat ze mots
ktumen, diat zo tot niets nut zijn,
langzamerhand kwijt, ja zw wordtin cv
zelis trotsch op, dat zo dit-of-d.it kun
nen. Dat geelt hun weer ruggegraat
en kracht, om overeind, te komen uit
-hun diepe misère.
Tot liun 'oude kwaal van 'dronken
schap komen ze. hier nooit weer. Ze
doen zelfs geen pogingen, om drank
te krijgen. Dat komt natuurlijk ook,
omdat do inrichtingen, hier zoo afge
zonderd liggen, w>at èea) eerst® voor
waarde is, om daarmee te slagen, om
dat d© zwakkelingen 'zooveel moge
lijk moet gehouden worden uit een
omgeving, waar de menschen weer
tot hun oude fouten zouden verval
len. De geest in d© inrichting is dan
ook heel goed, wat niet wegneemt,
d-at er wel moeilijkheden voorkomen;
vooral des Maanöagf, als'd© verpleeg
den don dag-er-vóór op de wandeling,
of onder dam- of schaakspel, ook in
liet lesokamecrtj'ö, meieir bestemd voor
hem, diie wat studeeren willen, gele
genheid: liabbon gehad, veoi met, el
kaar te pratein. Dan is er wel eens
een mopperig©, ontevreden stemming,
maar die luwt toeh weer en dan gaat
alles gewoon, zijn gang. Onder de
moeüijko elementen zijn liet dikwijls
do meer ontwikkelden, die ontevreden
vvordan, omdiat ze zich hier soms niet
op hu,n plaats gevoelen.
Maar ik spreek dan ©ens ernstig
met hen, aogt- de lxeeu- Van Dijk en Ik
zeg lvun: „Pas op, vrind, acht jezelf
niet racer dan zij. want jij hebt in je
jeugd een leans gehad, en zij niet!"
En dan komen ze ook meestal wol
tot inkeer.
Op het stille plokje op de Veluwe
wordt eon groot werk gedaan.
Wie geloof heeft in de voortschrij
ding va;Ti de beschaving cn de ont-
ikkeling van de iuensclxheid kan
niet genoog waardeer en, dat met vaak
zulko mooie resultaten cr naar ge
streefd wordt, om wie aan _den zelf
kant der samenleving voor do maut-
'chuppij dreigen verloren to gaan,
weer naar boven te brengen, opdat
de menschheid zij, als e-.n stoet,
'waarvan niemand tea' zijd© afdwaalt
en verloren gaat, maar die in zijn
■heel voorwaarts schrijdt.
JAC. C. M. Jr.
EEN OFFENSIEF DER BOLSJEWJKI.
Herhaaldelijk is voorspeld, dat in
bol aanstaande voorjaar oen groot
Sovjet-offensief te wadbten zou zijn,
dat tegen Midden- en West-Europa
gemicht is.
De So'vj etreg eerders te Moskou heb
ben zoo wordt aan 't N. v. d. D.
gemeCd wel don mond vol over han-
d edabetre klein gen ©n toon en zi ch zoo
vredelievend, alsof er geen wolkje aan
de l'uiciht was maar onder'ussohén ma-
kan zij, volgens berichten van ver-
söh.ilbcwlen kant, groote toebereidse
len om hum grooton slag naar bet wes
tern te slaan. Do eerste beridhten
maakten melding van een concentra
tie van Sovjettroepen pp de Roemeen
soh© grens en van een beraamden aan
val dio ten doel zou hebban zrtdh. van
Hongarije meester te maken en van
daar de communistische revolutie
westwaarts uit te strekkon. Een later
bericht, uit Parijs afkomstig, meldt,
dat de Russen thans een leger vun
vier millioen man ander d= wapens
hebben eo^ ,dat er zes-en-zestig infan-
terie-cUvisiés zijn gemobiliseerd on
zeventien cava Ieri e-dMsies. Er zou
den daarvan zes-on-twintig du visies
zijn geconcentreerd pp liet. Pooische
front, drie op de grens van Letland,
alt in don Kaukasus. drie in het ver
re Oosten, terwijl de rest in reserve
zou wórden gehouden. De ruiterij van
Boedjemny, du'e bij de verovering van
de Krimi goede diensten heeft gedaan,
zou met haar geheel© macht opruk
ken naar het GuUoisóhe front.
Deza berichten kloppen met ©en de
zer dagon uit He'teiiigfors ontvangen
telegram, volgens hetwelk de SavjtA
commissaris Booöharin te Moskou een
krachtige campagne voert 'tegen iede-
be overeenkomst met do West-Euro
pe©schc mogen dheden en het een tg
middel om Rusland uit zijn togen
woordigcm wanliopigen eccnomiisuhen
toestond te redden en de wereldrevo
lutie uit te breiden, zou zijn, alle
troepen naar liet westen te .werpen,
het burgerlijke Polen te vernietigen
on de vaan van het communisme in
West-Europa le planten, waar dt
Bolsjewiki alles zoudm vinden waar
aan zo behoefte hadden.
Ook uit Duitsclitand kernen barioh-
ten over een dreigende Sovjet-actie en
al zaï; men er ook goed aan doen ts
bediesilwn, dat berichten uit Duitsone
bron over liet oommunistisêh gevaar
efjji bijsmaakje hebben, en dikwijls
bedoeld zijn als argument, tegen ae
EnSppte-eisabem betreffende Duitsah-
liuHl's ontwapening, toch dient men
ook te bedenken, dut uien in DuitscJi-
tamid nog beter op de hoogte kan zijn
van wat er op de oostgrens broedt,
dan in hot verder van 'Rusland verwij-
aorde West-Europa.
Do „Ky-uisoiie ■Zchimg", een blad,
dat in den regel goed is ingelicht en
een uitgebreid en dienst van i.or res
pondenten heeft, wijst er op, dat door
allerlui van elkander geheel onafhan
kelijke berióhten 'duidelijk' is gecon
stateerd, dat de Russen op de beide
vleugels vam bun reueadhtig westelijk
front twee zelfstandige zeer sterke lé
gers samentrekken. Zij volgen daarbij
het reeds verleden jaar tegen Polen
niet succes toeggepaste strategisch
beginsel, do hoofdmacht, te verplant
sen naar de vleugels en door een voort
durenden kraohtigen druk op de fian-
ken en door oeai dreigende omsinge
ling, den vijand te dwingen zijn sterk
ste verdedigingslinies aan het fiont,
bijna zonder ét-rijd te ontruimen. Het
zuidelijke leger wordt in dc Oekrajine
verzameld. )Ict bestaat hoofdzakelijk
uit troepen.' dio vnn den aanvang af
tegen Petljoera. in het veld zijn ge
weest en uit de #visios die tegen
Wrangel zijn opgerukt. Dit iecer ls
goed van artillerie voorzien en be
schikt over het grootste gedeelte van
den aanzienlijken buit aan zwaar cn
licht geschut, die ln dc Krim is ver
overd. Dit leger heeft ton d.oeS voor
eerst de in dc Oe&rajine nog altijd
sluimerende oimti-bolsj owistische bcwe
ging in de lciern te smoren on voorts
een nnnval te doen op bet, Rnomeen-
ch© Bessarnlbie en Poolscli Galicië.
De aanvob op Polen zal in hoofdzaak
overeenkomen met dien vnm verleden
jaar, een aanval uit de vlakte van
Kiëf, met, een ver zuidwaarts opruk
kende vleugc-l naar T-embers. Wan
neer deze aanval gelukt, dan ligt. de
weg naar Zuidelijk Congres-Po'en
open.
Het, tweed© groot©, cffermiefleger
wordt sn.mengelrokkim ten oosten van
Lelïnmd, mot oon uitersten necnler-
'leuge.i l)ij Pskof. Ten zuid-n daar
van sliriten Zidli nmdere legers aan,
die nog v-ordeai gevormd. De kern
vormen het zevende en vijftiende le
ger, waarvan <te staf voorloop.g t©
Vitebsk en Smolenako gevestigd is..
Deze legers zijn bestemd vooi eun di-
rccten aanval op Polen uit het noor
den. De Foolsahe corridor moet wor
den overrompeld. Wilna en Mldaeu
Lithauen bezet en een mgi-ijpen van
de Baltisch© staten belet worden, en
dan zou de aanval volgen op Po-en
zelf, met alle macht en ln een even
snei tempo als verleden jaar.
In de hoofdsteden van de randsta
ten is men vam deze oorlogszuchtige
toebereidselen op de hoogte en men
neemt er zijn maatregelen en Estland
©n Letland hebben, naai- verluidt,
reeds in t göhoint onderhandeld, wat
zij in geval van oorlog zullen doem.
Wat Polen betreft,, dit is nimmer
n het onzekere geweest, dat de vre-
desbotuigingcin der Sovjct-regcering
geihuicheld waren en het heeft zijn
wapcnnisling dus niet afgelegd ou
si edits zoo veel gedemobiliseerd als
met het oog op de stemming in hei
land onvermijdelijk was. Thans wor
den in stilte weer militaire toebereid
se Ion op groole schaal gemaakt, om
op alle gebenrlijkiheden voorbereid te
zijn. on op Po'en's oostgrens stoot
kussens te vormen, die den eersten
stoot der roode legers moeten opvan
gen. Ook te Parijs zal Polen wei ge
polst hebben of liet op Entente-steun
an rekenen.
Op de Bossarabisolie grens maakt
Roemenië zijn toebereidselen en het
bericht van een spoorwegongeluk van
twee militaire treinen bij Hcrimann-
stadt heeft do aamdaoht gevestigd op
het feit, dat de opmarsch van het
Roemeonsohe leger reeds lwgOi mon ks.
Zoo wordt langzamerhand dc muur
gevormd waarachter men den Boisje-
mistièchen stormvloed zal afwaciiten.
Wanneer, volgens den beriohtge-
ver van do ,,'Kölm. Ztg." de Russen
met hun offensief thans wiillen begin
nen, zullen zij in verband m«u de
trailsportmii(lilelüj) ten behoeve van
de proviDindeering hunner tro-'pen,
moeten oprukken voordat de sneeuw
gesmolten is, omdat anders het offen
sief letterlijk in bet water zou val'.en.
Een offensief evenwel dat. nu binnen
kort zou worden Ingezet is voor Rus
land een daad van vertwijfeling, di'e
slechts gerechtvaardigd zou zijn,
door den wanhopigen toestand waar
in Sovjet-Rusland verkeert, want
komt er ook rnaaj' de minste vertra
ging, dan staat liet d'ooïwecr voor de
deur ©n dat betookont ceoi blijven sto
ken in den modder van onbegaanba
re wegen. Het is daarom zeer de
vraag of vóór April do strijd in het
oqston zal uitbreken, de strijd dien de
Radenregeer'uig noodig heeft, omdat
zij den grond ander Iraar voeten on
zeker voelt worden oai zij dus den
oorlog naai builen noodig heeft., om
het uitbreken van den binnen land-
soli en oorlog zoo tang mogelijk tegen
te houden.
KRASS1N. Do „Ma.tki" meldt,
dat Krassin door België naar Rusland
zon teiuggaan. Ifij heeft van de Rel-
gisch© regcoring het visum op zijn
paspoort gekregen op. uitdrukkelij
ke voorwaarde, dat hij zich niet in
hot, tand zou ophouden.
DB STRIJD DER OEKRAÏNE TEGEN DE
SOVJET.
De te Pètrogracl verschijnende
„Krasnaja Guzcta" geeft artikelen
over den toestand in de Oekrajiene.
ilie de Sovjet-auloriieiten zeer veront-
«vrouw (tot de dienstbode)Marie,
kom gauw de pagegaai uit de kamer halen.
Meneer Heeft zijn boord knoopje verloren!
ós! U bobt leugen* over mij in de
krant verteld..
Redacteur: Wat zoudt u wel doen,
ils wij eens de waarheid gezegd badden?
rust. Sprekend over de detachemen
ten opstandelingen, noemt het blad
25 namen van de meest bekende aan
voerders der opstandelingen, dia
ki-achtig gesteund worden door de
groote massa der bevolking. Die deta^
cJi-omenten. tellen soms een groot, nan-
strijders en worden zoowel cloor
anarchisten als socialisten gesteund.
De heel© Oekrajiene wordt doorkruist
door hun agenten, die de bevolking
opzetten tegen de sovjet©, procbvmn-
ties versjireiden «n een beroep doen
mretmnging van alle opstnndclin-
gen lm een nationaal ropuibtikeiscih!
leger. De lmeren organiseeren vooral
vercfoiiigingen, die zórgen voor de
distributie vam levensmiddelen. Tn
geval van gevaar verbergen de boeren
de opstandelingem on hun wapens.
De reenten onderhonden betrekkin
gen met Oekrajien^che organisatie
in liet buitenland om de Oekrajine Ie
bevrijden van de Sovjet-ovcriiom-
srihijng.
Van andere zijde wordt gemeld:
Heel Podoüc is in vollen opstand;
rondom Kamenets wordt oen verwoed
gevecht geleverd tusschen boeren -m
roodeai, die paarden gcrequireerd had
den. De Joodsdie bovloking neemt
deel aam den strijd legen de rootten.
De stad Doenajeftsi rtaat in brand.
De rooden hebben ongeveer duteend
burgers weggevoerd uit midd«n- ui
Oost-Podolië, waar het signaal voor
den opstaml Ln dezo stroken gegevm
lïrats.af is liezet, waarbij een
roode divisie vernietigd werd. Meer
naar het noorden word Lubar bezet.
De bolsjcwislieahe bevelhebber heeft
de versterking bevolen der spooivveg-
kn-ooppimten Vapziarkfl., Émeri.nka
eai Kalincfka.
-DE BURGEROORLOQ IN IERLAND.
Sinn I'einers hebben een militaire au
tomobiel aangevallen waarin een dam#
en twue officieren te Dublin over de
Cliarlement-brug reden. Een officier is
verwond.
Een kerk door militairen
omsingeld.
De nieuwste methode der Engclscheii. om,
door de politie gezochte Slnn-Foincrs tc arres-
tccren, is, dat zij gedurende den dienst de
Katholieke kerken omsingelen. Zoo hebben zij
j.l. Donderdag (Driekoningen) gedurende de
Hoogmis do kerken te Knock ra hu, Carri gna-
vnr. Glenville en Watcrgrasshil omsingeld, In
de eerste drie dorpen kwamen de soldaten
eeliter te laat, aangezien de mts bij bun aan
komst recdr, geëindigd was.
ln Watergru&shill was de gomeento juist
opgegaan ter Hoogmis, toen vier-militalro
auto's kwnmen aanrijden. De inzittende sol
daten. onder leiding van een kolonel, sloten
allo deuren van hot kerkgebouw, en vatten
net de bajonet op hot geweer bii
dc uil gangen post.
Toen de godsdienstoefening was afgeloo
pen, kwam de dienstdoen de priester als eer
ste naar buiten. Mij werd aangehouden door
een officier, die hem er opmerkzaam op
maakte, dat een ieder er toe moest medewer
ken, om tot geregelde toestanden terug !e
keeren. De priester antwoordde, zijn plicht
te kennen, waarop hij ongemoeid zijn weg
kon vervolgen.
Vervolgens gaven de soldaten aan de vrou
wen en kinderen toestemming, hel kerkge
bouw te verlaten. Met dc mannelijke kerk
gangers ging hot evenwel anders. Een voor
een moesten zij de kerk verlaten, waarna
zij op bet aangrenzende kerkhof aan een
streng verboor en andr.rzoek aan den lijve
werden onderworpen. Toen de priester in
middels bezwaar maakte hiertegen, werd het
onitorzoek voortgezet op den pubbeken weg.
Ilct resultaat van een en ander was, dat elf
kerkgangers in verzekerde bownring werden
gesfcJd.
FRANKRIJK EN DE QUAESTIE DER
IIUEPVERLEENING AAN RUSLAND.
In verband met de wocr opduikende ge
ruchten over een a.s. hervatting van don
strijd op het Poolsuh-Russisehe front, en de
sninenkomst te. Parijs van een dertigtal le
den vau de door dc Bolesjewiki indertijd
uiteengejaagde Russische Constituante, om
over den toestand te beraadslagen, is ec-n
artikel van Auguste Gauvain in het „Journal
des Dëbats" van belang. IHj waarse.bnwt
daarin uitdrukkelijk Frankrijk om niet weer
mee te doen aan pogingen ora van buitenaf
ho: Sovjet-reguuc in Rusland omver te vrer-
Op de eerste vergadering van de Consti-
i:intC:leden tc Parijs, schrijft Gauvain b.a„
zijn twee tegenover elkaar staande mee-
ningen tot uiting gekomendc kadetten
pleitten voor militaire interventie iu Rusland,
gesteund door het buitenland de mensjewiki
hebben dit «landpunt bccritiseerd of recht
streeks bestreden. Thans vraagt men zich af
of Ruslaud wolliuht alleen nog iels te hopeu
heeft van een beweging van binnen uit.
afwachting van een beslissing daarover
door dc vergadering, waarschuwt Gauvaia
met klem dat do lijd voor interventie van
buiten voorhij is. Deze had slechts kans 'op
slagen gehad in de maanden dadelijk na den
wapenstilstand vnn 11 Nov., toen de gcnlli-
eerdo legers nog gemobiliseerd waren en
daarin meer dan genoog vrijwilligers voor een
expeditie naar Ruslaud ie vinden waren. De
geallieerden voerden toen echter een weinig
samenhangende Russische politiek en de Rus
sen builen Rusland bleven hardnekkig de
zaken zien zóó als zij ze graag zouden willen
bebbeo. En wat erger is, zij slaagden er ia
bij hun rriendeu Sn het >Veston deze hno over
tuiging ingang tc doen vinden. Dienteiigevol-
Ë6)
De bij»ötl;iuig stalde dein aidlvoeaat
in de gele genlied d bijna al d© bewo
ners yan Eet dal te zietn, ein hij stond
let zijd©, toen twee mannein den stoet
ma liet lijk van Dan Morley open
den; dan volgden <Je l'ijtei der drio
vrouwen, vervolgens due dor ziwen
kinderen. Ned. Ken on, Dandy Sriow
en drie schildwachten ontbraken;
doch ©i- waren andoren, die als rouw
dragers volgden, waaronder Sa-baithiel
en Sir Jaines de voornoamsteji wa
ren. Er was geen rouvvklieeding, geen
hloiimen, geen uiterlijk vouwventoon;
maar Innn sinaiL wis niet Lean in op-
reclit, toeai zij zwijgend door het dal
over de nog warme aselt van de ka
mer te- doodeil liepen.
Sir James vroeg niets; maar hij was
benieuwd wat zij met al die lijken zou
don doen, dat, zo woei- getoond zouden
kunnen worden, wanneer dit noodig
moeht zijn;
J'en s'.otte Icwanien zij bij oem boólit
m het dal, waar een klein aantal tre
den in de rots was uitgehouwen. De
dragers iteptm, zonder stil le staan,
de treden op en gingen het groote hoi
binnen. De atmosfeer in de grot was
heet, zooals overal in het dal, docli
het rook er vreemd naar zwavel; op
een schuin afloopende plank lagen
naast elkaar vijf lijken, alle goed ge-
con»senveeird, behalivo (lat hel. vleesoh
bijna sneeuwwit was. alsof liet door
het een of ander chemu'sch praeparaat
geJjleairi, was. Toen alóon binnen wa
ren, legden de dragers de lijken naast
elkaar oip den grond en bleven inéit
gebogenhoofd staan, terwijl Sailal.hii©l
eeri gebed .uitsprak en den negeaitien-
d.en psalan tas; ©lk lijk werd toen met
wat water .besprenkeekl en earbiedlg,
op de sohuim afloopeindo plank neer
gelegd. Nog een psa.lm werd gelezen,
de. dankzegging uitgespiraken, waar
na de rouwdragers zwijgend naar de
zuidelijke holen terugkeerden. Saila-
thiiel was de laatste, die de grot ver
liet: hij sloot de zware deur af on
grendelde due. Noodt misschien was
een begrafenis droever of eenvoudi
ger geweest, liet was alsof het vuur
hen jiiet alleen van de dooden, maar
ook van o.lrè hoop beroofd had.
Dos avonds woedde er een zwaar
onweer en vi,el de regen in stroomen
neer, en den volgenden dag nam Sa-
lathie] maatregetpu voo.v zijn bezoe
kers, om het dal te verlaten. Hij naim
zes van zijn manschappen mede, want
er moest goed gezorgd worden voor
zijn gasten, wrer paarden in gloo:cn-
de a'scli Jconden trappen en duardour
schichtig zouden kunaieii worden;
bovenoliun acliit© Salatlnel hot niet
oiLwaarschijnlijlc, dat zij iji den om
trek politie zouden vinden, ui'.zien
de n.aiu' den eoin of andereu hulpuJcu-
zen reizigei-, die aan de vlammen ont
snapt was. Onderweg zeidë liij tegcui
Lennox: Kapitein Moore zal wel
een beroert© krijgen, als hij ons van
daag ziet. Niettegenstaande zij)l braii-
döi\ zijn wij met, ons zevenen goeJ
geJUc&d, goed bereden ou goed bewa-
penidj eu als Ixij mij dwingt hot te
doen, zal ik het dal ©ven v&ilig en
comfortabel maken als net vóór den
brand' was.
Toen zij naast elkaar.weer in meer
oj)gji terrain red on, zoide Sir James-
Wat is het geheim van do grot,
waarin jvüli© jc dooden begraven?
Wat conserveert de lijken en maakt
zo zoo wit'
Zwavel, antwoordde Jack:
wanneer de grotten dicht zijn, vullen
ze zich mot zwaveldampen. Zooals j©
weftt, ligt ©cn van dc weinig© vullv,i-
ncn van 'Australië niet ver hier van
daan en. we vennoedeil, dat die op de
een of audore wijze met dc grot in
verbinding staat, maar vraag me niet
je de zaak uit te leggen, want dat zou
ik niet kunnen.. "We ontdekten de con-
servocrerale eigen schappen bij toeval,
en nadat vve ec-n deur voor do*grot
gemaald hadden, schijnen z© zeer tue-
genonu.i to zijn. Wat mij betrott zou
ik onz© doodeui. liever begraven; maar
onder de gegeven oiustandöglieden is
iiet beter iu staal te zijn de lijtei le
kunnen toone-n aan de autoriteiten,
voor het gevoJ er vermoedens moch
ten ojitstiinn omtrent cl© doodsoor
zaak. Doch hoe het zij, je kunt. gé-
loof ik voor zeven ervun instaan.
Zij waren nu buiten de vuurzona
en stegen ai bij ©m kreek, om wat te
eifcii en de paarden, te laten grazen.
Ik hoop over drl© of vier dagen
in Sydney Le zijn, zeidë die advocaat
Ik zal uoöit vergeten, wat lk hier
giozion hei.-; en ik zal a,i den invloed,
dien ik te.it, aauweudeu, om verlof
voor je te krijgen Australië t© verla
ten; doe jij nu in dien tusschentijd
uiots, vvaardioor mijn pogingen schip
breuk kunnen, iijden. Niet met kapi
tein Mooro vechten:. Geen oog óm oog
of tajul om tand! Blijf hem uit den
wc-g en Jaat ik proheqren hem op een
ander© wijze te laten lioeten. Neem'de
levcarsniiddelen, die je. noodig hebt.
en betaal er voor! K,ud je mannen
goed ouder controle en zorg, dat zo
niet slangs raken met de jiolitie, dio
hier in den omtrek is. Ti-eed alleen
defensief op, maar houd je de eerst©
veertien dagen kalm. in dien; tijd zal
jo nader van me honen!
Jo vraagt me iets moeilijks,
vriend, z»?dde Jack, maar voor zoo-
cr het van mij afhangt, zal ik het
doen. In het allermooiste goval zul-
ze oogluikend toelaten, dat ik
Australië verlaat 'maar daar ben ik
nog niet zeker van. Maar laat ik je
ééu ding zeggen: ik zal liever strij
dend liier in de bergen sterven dan de
mannen in den steek laten, die mij
hebben bijgestaan en hun leven 200
dikwijls voor mij hebben gewaagd.
Zij wi tren nog 0011 paar mijl van
den weg naar Maitland; op verzoek
van don advocaat gingen Sabithied
en zijn menschappen niet verder me
de, zoodat. Sir Janus-, Amos en Bob
riiet hun drieën verder trokken
De brief, diicn Am os aan Betsy ge
schreven had, was een vo.n de vele,
die aan Sir James Bonnett ter ver
zorging waren toevertrouwd. Sohv
tluiel vond, dat. ze"bij hem het veiligst
zouden zijn, voor het geval zij door
kapitein Moore's politie aangehouden
en gefouilleerd zouden worden.
HOOFDSTUK XXXI.
De militairen worden
t e h u J p geroepen.
Ze beslot©'.: dian dag niet verder te
gaan dan Kingdom Ponds, een dorp-
jo aan den noordelijken weg aan den
voet <ler Ranges. Amos was blijkbaar
zwak en moe, hoewel do oude man
het niet over zijn hart kon verkrijgen
liet te bekennen. Zij reisden lang
zaam tot zij hun plaats van bestem
ming hadden bereuki, waar zij hun
intrek namen in d© herberg en hun
vermoeide paarden aan de zorgen
vaat een bediende overlieten. Hier
werd alles gedaan om liet Sir James
en zijn reisgenooten gemakkelijk'te
maken. Het viel don advocaat echter
dat do liorbeTgier in het geheel
mets vroeg; het scheen den man vol
komen koud tc laten waar zij van
daan kwamen on waar zij heen gin
gen. Am OS vermoedde dadelijk, dat
dit zwijgen het gevolg was van Sa la
unch's onmiddellijke nabijheid.
Deze. menschen, dacht hij, die
dicht bij.de vesting in vrede en rust
leven, zeggen waarschijnlijk niet veel,
doch Sir James, die, al was hij nog
zoo'n schrander advocaat, vastgeroest
zat in het klasse-vooroordeel, dat
iémand voor do gevoelens en gedach
ten van broeders uit mindere Klassen
blind maakt, schreef hot aan boen
scho onverschilligheid toe.
Toch liad hetgeen hij iu hot 'dal
A'iuJJam gc-zien had, Sir James een
anderen kijk op verschillende dingen
gegeven. Hij begon alles uit een an
der oogpunt tc beschouwen en vroeg
zichzelf af of zij, die togen dc maat
schappelijke orde zondigden, per slot
van rekening toch geen zedelijke
rechten hadden, en of kotenen, hand
boeien, knort en galg wol de beste
zalven waren voor do wonden van het
staatslichaam. Wordt vervolgd).
