Yan Kunst en Kunstenaars
De Voorvader van den
Hoeden Pimpernel
HAARLEM'S DAGBLAD
tfOENSOAQ 4 ME. 1921 - TV.-EJE BLAD
Mel lS2i NAPOLEON'S DOOD. 5 Mei 1921
Het is met onze bedoeling te schrij-
«11 over de opkOBBst, nocli over den
Ifloiretijd van den Coïsikaan N<apo-
foa Buonaparte, dio keizer van
frankrijk werd en gedurende lange
ren hccrsaher -- gevveost i»
het grootste deel van Europa. Wij
lallen deze herdenking van dcai dood
Ttn e«n dei' grootste genieën, die ooit
«eleefd hebben (zelfs zijn meest ver-
bitterde vijanden moesten zijn genia
liteit erkennen) aanvang-an op het
tijdstip toen hij teruggekomen van
pjne verbanning op Elba, den Ver
bonden Mogendheden slag leverde bij
Waterloo, 1815. Boor het moedig vol
houden van den Prins van Oranje hij
Quatre Bras, werd het Engelsehe le
ger van de vernietiging gered, totdat
Blücuer met zijne Pruisen den erf
vijand Napoleon den genadslag toe
bracht.
Be keizer vluchtte naar Parijs, waar
ie stemming te zijnen opzidhito geheel
was gekeerd. Men vreesde slechts
voor liet behoud van hot rijk en be
dreigde Napoleon met afzetting, ja
ïcIis met gevangenneming, wanneer
hij niet oniüiididellijk vrijwillig af
stand deed van den Frunschen
troon. Ivn op 22 Juni 1815 volgde de
abdicatie van den madhtigen heer-
icher ten behoeve van zijn vierjarig
zoontje» den Koning van Rome, Her
tog van Reicbstadt.
Ben 25en vertrok Napoleon ondei
het gejuich van de menigte, die hem
nog sfeedfi verafgoodde. Hij was van
sins naar Amerika te reizen, om daat
sijn verder leven to slijten, wellicht
met do stille hoop in het hart, dat
Frankrijk hem weer noodig zou heb
ben en terugroepen.
Intusschan delibereerden de Mo
gendheden wat het beste gedaan kon
worden oan den gevaarlijkan heer
schar voorgoed onschadelijk te ma
ken. Lord Liverpool, een Engelsch
staatsman met veel invloed, ste'de
voor hem eenvoudig nan den koning
van Frankrijk Lodowijk XVI11 uit te
leveren, die hem zonder twijfel zou
doen fusiileoron. Blüoher wilde nog
verder gaan en hom zonder vorm v
proces ophangen. Maar Lord W
lbigton, wilde met deze bloeddorstige
plannen niet meegaan. Als jij hem
dooden wilt, zei hij, zoek don zelf
een scherprechter, ik wensch zijn beul
niet te zijn.
Van zijn tijdelijk onderkomen te
Malmaisou bood Napoleon daarop
de Frons che regeer in g aan, dat hij
zich weder aan het hoofd van de ar
moe zou stellen om de Fransche wape
nen weder ter overwinning te voeren.
Het leger was nog intact en machtig,
gekampeerd onder do wallen van Pa
rijs, do onttroonde keizer gelooft nog
vast aan de mogelijkheid van een
overwinning. Niet als keizer zou hij
het bevel op ziel» nemen, maar als
generaal en na volbrachte taak zou
hij zich naör do Vercenigde
begeven.
Men weigerde echter zijn aanbod,
Frankrijk smakte naar wat rust en
vrede, niet naar verdere uitputtende
oorlogen. Be Pruisen ruicten op naar
Parijs, men ried den keizer aan on
middellijk te vertrekken, zoo hij niet
gevangenen wilde worden genomen.
Napoleon legde zich bij dit besluit
neer «n wachtte op het vrijgeleide,
dat hij van Engeland gevraagd had
en waarop hij stellig rekende. Aan
raadgevingen om clandestien te vluch
ten \\rilde hij geen gehoor geven, dat
kon hij niet in overeenstemming
brengen met zijn trots en waardig
heid. Hij vertrekt dus in het open
baar uit Malmaison op weg naar de
kust waar hij zich mot zijn gevolg zal
inschepen aan boord van twee fregat
ten, die hem naar Amerika moeten
brengen. Overal wordt hij luide toege
juicht en hij vraagt zijn getrouwen,
rij Ti verzoek aan die Uitvoerende Com
missi i>. om hein nog eeamvaail het com
mando over het leger op te dragen,
te herhalen. Men brengt zijn verzoek
echter niet over. Aan de kust geko
men, wordt zijn vertrek belemmerd
door de aanwezigheid van een En-
galefche kruiser. I-lij weet nog niet
wat hem van de Engelschem te wach
ten staat en tracht in den nacht met
de fregatten te ontsnappen. Bit mis
lukt echter, want ala des morgens al
les zeilklaar Is, is de wind gaan lig-
Men tracht hem over te 'halen zich
vrijwillig aan de Engelschen over te
geven, maar Napoloon weifelt, tot hij
bericht ontvangt, dat de Engelsehe
regeering zijn vrijgeleide heeft gewei
gerd. Hij heeft nu geen kans meer en
zendt twee onderhandelaars naar d(
Engelsehe kruiser Bellerophon met
het verzoek om een vrijgeleide naar
Amerika. De kapitein van heit oorlog
schip bewerkt uitstel door te zeggerij
dat hij geen orders heeft en deze
eerst moet aanvragen. In werkelijk
heid echter riet hij op tegen een mo
gelijk gewapend conflict met de
Fransche booten. Bij een hernieuwd
verklaart hij dat hij geen
machtiging heeft, welke overeen
komst dan ook te maken, maar dat
hij bereid is Napoleon aan boord van
zijn 6ohip te ontvangen en naar Em;
geland over te brengen. Bit doet hij
echter op eigen verantwoording, hij
durft niet te zeggen, wat zijne regee
ring zal doen. l>e verdreven keizer
ridht rich In een echrijven tol den
Prins Regent, waarbij hij de bescher
ming der Engelsehe wetten Inroept
Er blijft hem nu niets anders over
dan zich in luanden dc-r Engelschen
te stellen. Frankrijk verlaten kan hij
niet, in Frankrijk blijven mag hij
niet. Op 15 Juli in den vroegen ooli-
tens stapt hij over op de Bellerophon
waar hij zonder eenig mi Ut air eeirfoe-
toon of formaliteit wordt ontvangen.
Hc-t was hoog tijd. Een afgevaardig
de van den koning van Frankrijk was
op weg naar Rochefort (waar Napo
leon toen verbleef) om den keizer te
beletten zich in verbinding te stellen
met de Engelschen. Deze koerier
reisde echter zoo traag mogelijk en
toen hij tenslotte aan boord van het
fregat „Saaie" kwam, waar Napoteon
had verblijf gehouden, wist hij dat
deze reeds overgegaan was op de Bel
lerophon.
Nu was de keizer ontsnapt aan de
wraak van de Eransoho royalisten,
maar in handen gevallen van de En
gelschen. Het moest nog blijken, wat
het voordeeligste was. Be keizer was
zelf vol vertrouwen over de ont
vangst van zijn brief van den Prins
Regent. Hij twijfelde er niet aan of
men zou hem in Engeland ais gast
ontvangen, zooals hij op de Bedtero-
phon als gast werd beschouwd. Hij
zou er rijn leven verder ln vrede slij
ten. Maar ih Engeland wist men op
dat oogenblik zelf nog niet, wat men
met hem moest beginnen. Er waren
er die hem in de „Tower" wilden op
sluiten. Bat was ongetwijfeld een vei
lige manier. Anderen wilden hem
naar een eenzaam afgelegen kasteel,
ergens in Schotland zenden. Tenslotte
kwam het bericht, dat hij naar SL
Kelsna zou worden gezonden. Van
dit oogenblik af JiehajndeJt men hom
nog wel eenig,ssins als gast, 'maar
neemt toch do maatregelen, die voor
gevangenen noodzakelijk geacht wer
den. Er werd bepaald, dat de banne
ling drie officieren en een dokter zou
mogen medeneinen, verder een
twaalftal bedienden, mannelijke en
vrouwelijke, welke eveneens als ge
vangene» zonden worden heischouwd
en zonder toestemming van Engeland
mandataris van de Verbonden Mo
gendheden, St. Helena niet zonden
mogen verlaten.
Napoleon zelf was veroivtw.i.-trdigd
toen hij van het besluit hoorde. Hij
vroeg opnieuw, in Engeland te mo
gen blijven en beriep zich op zijn
brief aan den Prins Regent. Zijn
vertrouwen in de edelmoedigheid der
Engelschen, dat sinds zijn jeugd, on
verzwakt was gebleven, kreeg hk-r-
mede den doodsteek. Hij pleitte dat
hij slechts aan boord van do Belle
rophon was gekomen op voorwaarde,
dat hem het verblijf in Engeland zou
worden toegestaan. Hij beloofde in
het geheel geen correspond'antie met
Frankrijk te zullen voeren en zich
nooit meer met de politiek te zalen
bemoeien. Het mocht hem niet baten,
zijn protest werd niet beantwoord.
Dat was het einde. De keizer werd
overgebracht op het oorlogschip
Northumberland en met een onmid
dellijk gevolg van de graven Mont-
holn, Bertrand, Marchanrl en de bei
de Las Cases, vader en zoon gtng de
baling zijn bestemming, een klein
eilandje in den Atlantischen Oceaan
tegemoet. De Nederlanders kregen
het eerst vasten voet op St. Helena,
maar stonden het Inter af a3n do En
gelschen. Het edlandje had zeer weinig
betedkenis, maar was uitermate ge
schikt voor het opsluiten van do per
soon van don ex-keizer, die zco ge
vaarlijk werd geadlit voor do rust
van Europa. Op 1? October bereikte
de Northumberland zijne bestemming
en de ballingschap nam een aanvang.
Als gouverneur werd door de Eng-eL
sche regeering aangesteld, Sir Hudson
Lowe, die zijn gevangene zeer- streng
behandelde. Hoe langer de balling
schap duurde hoe nauwkeuriger het
toezicht werd. Tenslotte mochten
slechts Bertrand oil Monthoion bij
hun vroegeren meester blijven, de
janderen werden van het ei tand vor-
wijderd. Hoewel Napoleon eerst nog
stellig verwachtte, dat hij erms neg
wel teruggeroepen zou worden, var
il ween deze hoop met den tijd, rijns'
gezondheid ging achteruit, urenlang
kon hij naar de zeo staren, geheel
opgaande in de herinnering aan zijn
vroegere glorie. De bewaking hinder
de hem bovenmate, nog steeds voelde
hij zich keizer, meester over allen,
mem and'a dienaar. Zijn machteloos
heid bleef niet zonder invloed op zijne
gezondheidstoestand. Hoewel nog niet
energie arbeidende aan zijne „Herin
neringen van St. Helena" waarin hij
zijne levensdaden voor het nageslacht
in een zoo gunstig mogelijk daglicht
trachtte te stellen, kreeg hij buien
van lusteloosheid. Boor gebrek aan
beweging en het vochtige klimaat
werd hij in Maart 1821 doodelljk riek
en overleed op 5 Mei 1821 des avonds
te 6 uur tijdens een geweldigen storm
aan maagkanker. Zijn lijk werd m
den blauwen mantel gdhuld, dien hij
tijdens den slag van Marengo had ge
dragen en hij werd begraven in het
dal Stane op St. Helena, op de plek
die hij zelf als zijn voorlooplge rust
plaats had aangewezen.
Voorloopige, want in zijn testa
ment kwam de zin voor, die bekend ie
over de geheole wereld: „lk verlang
dat mijn asch ruste aan de oevers der
Sine, temidden van het Fransche
volk, dat lk zoozeer heb bemind.
Later werd aan dezen laatsten
wensdh gehoor gegeven. Op 16 Octo
ber 18-40 werd met toestemming van
de Engelsehe rego?ring het grof ge
opend en de Prins van Joinvllie
bracht het lijik met hot fregat „La bol
le Poule" naar Parijs, waar het met
indruk wekkende plechtigheid onder
den vergulden koepel van de Dóme
des Invalides werd bijgezet.
Wanneer de bezoeker van Parijs
zijn graf gaat bezichtigen en hij aan
schouwt in het blauwachtige licht d.st
door de geweldige ram on in de inar-
mern kuil valt, don pradhtig massief
marmeren grafsteen, waaromheen
als een eerewacht do vaandels uit vele
bloedige Napoleontische veldslagen
zijn opgesteld, dan zal hij kunnen be
grijpen, dot het Fransche volk een
man eert, die weliswaar vele gebre
ken had en docnr zijn onbegrensde eer
zucht talkxxaem in hot ongeluk hoeft
gestort, maar die niettegenstaande
alles een genie was. En die Frank
rijk gedurende een reeks van jaren
gemaakt heeft tot den machtigsten
staat der world.
P. W. P.
No. 117.
Be Holandsehe kunsttoiiAooustülliiig in Pa
rijs i», ook zonder de Ilaarlomacha Halaen,
een mooie expositie geworden. In ditzelfde
blad is deze opmerking reeds gemaakt, na
let eiteeren van een juichend Fransoh ter
slag. Moeten de Haarlemmers nu achteraf
berouw hebben dat de voorgestelde gelegen
heid tol reclame maken, door ben werd Af
gewimpeld? Noen. Integendeel. Ik voor my
heb hier de overtuiging nog versterkt ge
voeld. dat bet een vrij gewaagd ondernemen
is. dit zeulen met wat de Staat der Neder
landen aan on vervangbare schatten bezit. Ik
Inat de politieke bedoeling van deze mani
festatie buiten beschouwing. Wie bet boek
van Tardieu over do bisioire mllmo van den
oorlog, ook maar bij citaat kent, weet of
begrijpt het anders nu, dat de behingenpoii-
tïelc van een_Sia.it als Frankrijk zich niet
door een artistieke opwelling van een of
anderen roemrzuebtigen Hollander, die zich
den stenn van onzen gezant wist te verzeke
ren, beïnvloeden laat. Ik mag zeker niet
verdacht worden van gemis aan liefde voor
Franschcn geest, Frarmclio kunst, Fransche
psyche. Maar, boud jc hoofd koel en je
voeten warm, zooals reeds onze oude Boer-
liavc moet gezegd hebben. En ik vind dien
ijver om kier b(j de boeren, die thans re-
gearen, op oon goed blaadje to komen, bela
chelijk. En als we on* dan weer ongerust
maken, onxlat een Fransche persman by
Maarn niet kicken mocht wat aan ieder
een verboden was of omdat het een Hol
lander is. Koes van Dongen die dat portret
van Anaiole Francs geschilderd heeft, os
waarvan de bladen zeiden dat het een onge
paste grap van eon vreemdeling jegens de
Fransche ziel was, waaneer wij ou» over al
dat ongerust gaan maken dan is de goede
indruk door de UoUandsche tentoonstelling
gewekt,, al wocr lang geneutraliseerd. Maar
ik vind dat ook tamelijk laf en weinig
karakter toonend al zulk gepraat. En men
late toch steeds de kunst buiten spel en onge
rept. Ze deugt noch voor weldadigheid noch
voor politiek of ze pleegt harikiri.
Doch er i« nog meer waarom het niets te
betreurea is, dut Haarlem gocn Hals zond.
Ons. Nederlanders, treft het pijnlijk, dat wij
thuis, in Rijksmuseum en Mauritshuis door
hekken op behoorlijken afstand van de kost
bare doeken gehouden, bier vijf Vermoors,
Rembrandi's, Fabriciussoii en wat al niet
voor prachtstukken meer, k la rampe togen
den wand gehangen vinden, in een zaal die
nice grooter is dan de oude eetzaal uit het
Frans Hals-museum eu waarin op werkdagen
een voortdurende volte is en op do Zondagen
ecu zoodanige menigte zich beweegt, dat
incu eeiiuif'-iciid moet traehton zich to ver
plaatsen. Daarbij is het onmogelijk gebleken
dc vcrbodslmpaling te handhaven
Fransehraan is gewend zijn wandelstok
te brengen als bij kuusl gaat kijken. In zijn
eigen land is hem die stok niet uit de hand
te wringen. Nu is dat zoo heel erg nog niet
eens. maar lk. heb bezoekers elkander de
finesses van een Do Hongk met den vinger
zien aanwijzen, waarbij die vinger het dook
beroerde, ledcro Franschman voelt zich
kunstkenner en oefent, ala het ware, by die
handeling oon natunriyk recht olt. Stol n nu
eens voor dat die bevolking voor dc wonde-
dor techniek ouzor Halson-rostauratis
j geplaatst gowordonzo hadden zc be
roken, beademd, betastdo boiuol weet wat
weer. Misschien ze nog niet eens mooi
gevonden. Waarmoe ik eigenlijk maar zeggen
wil dat onder deze omstandigheden het bene
toeziclit onvoldoende is. Zoo ia het ook hier.
Wanneer nu particulieren of kooplieden in
kunst hunne schatten voor zulk experiment
beschikbaar stellen dan ln dat hun zaak.
Zij dragen do risico, doch genieten ook de
voordooien die voor hun bezit gemaakt
wordt. Een Rembrandt, van tnenccr X.. die
op deze tentoonstelling gehangen heeft, is bij
realisatie daardoor allicht icta ln waarde toe
genomen. Het is als met een renpaard, dat
een beroemden dag heeft mecgeloopen.
Doch Staats-, en ln het algemeen, geuieen-
schapsbey.it. behoeft dio propaganda niet, en
die gemeenschap stelt bedienden, ambtenaren,
ti om dat bezit te hoeden en te bewaken,
tl om zelf dezen ambtenaren order te go-
:i ze op propaganda-reizen te zenden en zc
daarbij al of niet te vergezellen. Het is zeer
stellig te hopen dat het bij deze gelegenheid
blijft en men de knnst verder ongemoeid
a.
Waar de Halaen hadden moeten hangen,
misschien, hangt nu een andere Halseen
groot familieportret uit het bezit van een
NewvYorksch verzamelaar. Zeker, een inte
ressant schilderij, doch voor mijn gevoel niet
zoo mooi aU do dair.e mot den waaier nlt do
verzameling Rothschild in Parijs, hier ook
ingezonden, liet Rijksmuseum en de andere
Rothschild leenden llalacn, zoodat hij niet
wt-rd overgeslagen, onze Haarlemsche trots.
Bovendien, nietwaar, vindt men in bet Louvre
jk nog wel een enkol fijn specimen!
Rembrandt maakt ook bier den diepe ten in
druk. Met de vijf Vermeer'» vormt hij de at
tractie voor liet groote publiek. Men kan
bet dit publiek volstrekt niet kwalijk nemen,
nis liet een De Gelder voor een Rembrandt
aanziet en het zeer bogrypolyk vindon dat
het Vermeer zoo bewondert, omdat die zoo
zeldzaam en zoo duur is. Toch zijn er door
de kenners wel eens Rembrandta geclassecrd,
die door dar/elfde publiek intuïtief gepro
testeerd werden. En zoo zijn er bier ook een
paar groote faaiilieportrotten van een Parij-
sclicn meneer, die niet buitengewoon Rem-
brandtiek aandoen, zelfs voor jeugdwerk
niet. en die me erg aan do renpaarden deden
deuken, waarvan boven sprake was. Voor
een vluchtig praatje, bier bedoeld is,
kunnen wij niet »1 te uitvoerig wordeo en
al het schoons verzneMon. Het moet b(j alge
meenheden blyvcn.
Toch moe ton nog even de moderne zalen
besproken arordeti. Dc Haagsche schilders en
de thans nog werkenden. Laten wij na ma.ir
meteen zeggen dat het publiek zich in hoofd
zaak bij de oude meestere ophoudt. Men
kan in de andere zalen een beetjo gaan uit
blazen ais het in de eerste te warm wordt.
Ook dit samenvoegen van oud en nieuw lijkt
me een misgreep, waardoor een gelegenheid
gemankeerd ls voor do lovende kunst van
heden Iets te doen. Daarbij komt, als bij do
oudr meesters, bier en daar een compromis
voor den dag dat zelden te ontgaan schijnt.
Toorop kent men in bet buitenland in hoofd
zaak om zijn symbolische kunstde drio
bruiden enz. Van hem ia vrij veel bijeenge
bracht, doch het bevestigde mijn meening
van vroeger, dat in dit oeuvre geen lijn rit:
ook dc buitenlander wordt er uiet uit wys.
Daarentegen is van Van Konijnenburg
si edits een weinig bolangrijk werkje opge
hangen en voor iemand als Derlilndcren, die
in Holland van zekere Importantie is, kon
men met een enkel werkje, dat aan Moroau
doe- denken, geen belangstelling verwachten.
Ia do moderne afdoeKng is hot een vijftal
Matthy's Marisscn die de attractie vormen.
En zoo zijn er ook we! scbildera die de mooie
Brehners bewonderen, doch in doorsnee moe
ten wij er voorloopig genoegen mee nomen
dat de houding van het Fransche publiek
jegens de koest van onzen tijd ls vau wel
willende orrversckiIHglmki. Whj bet land en
de spraak kern. verwachtte niets anders en
drie weken juich ens voor de dagbladpers
kan dat niet veranderen. Doch onze vurig
ste Frankopbiclcn zijn hier misschien al blij
meo.
J. H. DE BOIS.
iBgszonöen
Van Ingezonden trtnkken, geplaatst of
niet, geplaatst, wordt do kopie den inzender
niet teruggegeven.
Voor den Inhoud deeer rubriek stelt dt
Bodcetie zich niet aansprakelijk.
PROT. CHRISTELIJKE BOND VAN
SPOOR- EN TRAMWEGPERSONEEL.
M. dc Redacteur,
Bolce/d verzoek ik u toestemming om.
naar aanleiding van een berichtje in ow blad
van Vrijdagavond, ln verband met het ver
slag vau de vergadoring der Ncd. Ver. v. Sp.
en Tr-pers. op Manndag 25 April j.l., voorko
mende in uw blad van Dingdag d.a.v„ waar
de heer Joustra besproken beeft „Onn wer
ken in den Loonraad", oen opheldering te
IX' voorzitter deed volgens dat verslag
mededeeling dat de R.-K., Prot.-Chr. en de
Neutr. Bond uitgenoodigd waren tot debat.
De vereenigingen antwoordden op die uit-
noodiging niet in te zullen gaan, zoodat van
een feitelijke „debatvergadering" niets kon
komen. Dat verslag was volkomen juist vol
gens mededeeling van ecnige personen daar
aanwezig.
Nu lees ik in uw blad van Vrijdag 29 April,
het eigenaardig boric!:;, dal de Prot.-Chr.
Bond geen bericht gezonden heeft van niet
te zullen debattceren. Ilecft de voorzitter
zicli Maandag dan vergist? Men heeft zich
wel meer vergist! Of wil men mij als min
derwaardig voorstellen aan do volgzame lo
den der N. V.? Het deert mij uie:. Wie con
aider belastert, belastert zich zelf.
Ik beb alyld respect gehad voor mijn le
ge i) sta miers, doch menachen die niet waar
zijn, acht ik dat respect niet waard want
gestold dat die bewtisio brief, welke door
my afgezonden Zaterdagmiddag en dus Maan
dagmorgen reeds bezorgd moest zijn (en dat
kan lk bcvcsitgen met getuigen) eens niet
bezorgd was, zou dit d:»u geen andere oor
zaak kunnen hebben? Ik herbaal echter het
bericht «u ingekomen volgens mededeeling
in den voorzitter.
Beleefd teg lk u dank voor dc verleende
plaatsruimte ca wensch hier verder niet meer
"i te gaan.
Hoogachtend,
bpri 63 Wedstrijden
VOETBAL.
A.s. Zondag wordt op hot «portpark aan
den Molentvcrfelaan ie Hccmstcxlo de finale
gesproeid voor den beker, tuawhen Wasteai I
en S. D. E. I.
DAMMEN.
Vrijdagavond wordt in het R.-K. Vereenl-
gingsgobouw tc Heemstede gespeeld tnsechen
„St Bavo", Heemstede, on „8L Joseph",
Haarlem, voor hot kampioenschap van het
dlsrrict Haarlem en omstreken (van den
Ncd. R.-K. Dambond.
De winnaar ran dezen wedstrijd heeft de
beste kans voor het kampioenschap.
ROEIEN,
De Vandly.
AEG III.
De Groninger» hebbon over niet meer
dan édn vier te beschikken en kunnen dun
geen pech lijden. Daarom hebben zij die
schrijft de „N. R. Ct." natuurlijk juist
gekregen.
Twee malen reeds heeft de ploeg een duw
achteruit gekregen door indispositie van
den slag, die eerst een weck en daarna een
vijftal dagen niet kon meeroeien. Dat ls
voor jonge roeiers (slag en boeg zijn zelfs
eerstejar.rroeiers), voor wie de JOOD M. in
het algemeen toch reeds te machtig is, een
leelijke handicap.
Voor een totaal jonge ploeg is deze vier
overigens niet kwaad. De slag heeft zeker
goeden aanleg, hij voert sljn ploeg kalm
evens krachtig aan en weet ook god
verhooging van het tempo gedaan to
krijgen. Zijn finish ls niet mooi, daar hij,
postuur al hoog in de sehoudere, bij
het uitdrukken veel moeite heeft. De
snelheid van zijn recover lijdt <laar natuur
lijk onder. Inzet en glijwerk zijn goed,
i?.ar nog niet geheel on al vost.
No. 3 heeft fouten van een plezieriobior.
Hij is niet correct op den inzet, dien hij
lichtelijk dor den opzwaal volbrengt. Daar.
door gaat nogal eens con stukje van der.
slag verloren. Zijn beenwerk geschiedt niet
op tijd en hij doet dus, daar do rug eerst
gedaan werk maakt, den haal niet voldoen
de in één. stuk.
No. 2 is geen fraai roeier. Maar men mag
geen dier om zijn haar verachten", luidt
de spreekwijze. De man trekt er behoorlijk
aan, en dat is tamelijk veel. Het rustig ri;
den en het vasthouden van het bankje
voor den Inzet, laten hier tc wensehon.
De boeg, dio als boeg eenmRal niet op d9
gerieflijkste plaats zit, en vnn wicn, nis
beginnend roeier, ook nog niet verwacht
kan wordc-n. dat hij zich volkomen thuis
gevoall In de boot, doet rich niettemin als
roeier vau belofte kennen. Dikwijls rukt
bij nog den slag af, doordat hij hom niet
goed begonnen ia will zijn bankje to lang
achter bleef hangen. Stereotype fouten van
oen boeg in een onvnslo boot. Riem op het
water, moeite met den uitpak en dan weer
het tijdie inzetten.
Zoo ziet men: de ploeg is jong. Wanneer
men nu evenwel weet, dat zij, bij een
tempo van 21 slagen, do 3000 M. aflegde ln
ongeveer 12 in. W sec., dit is nu tK-n
paar weiten geleden en met den ver-
vangenden slag de 500 M. in 2 m. 3 sec.,
dan kan men daaruit afleiden, dat deze
mannetjes vrij goed trekken. Deze gegevens
zijn een week oud.
De nimcn der roeiers (oudo vier) zijn:
N. Lofvers, boeg, 78 P.K., P. K. M. Teer.
atra 75 K.G., J. Staal 77 K.O., M. Odé, slag
74 E.G., H. J. Oorl, ri-
WIELRIJDEN.
DE OPENING VAN DEN STADION
BAAN.
Alle voorbereidingen zijn getroffen voor
het nieuwe seizoen. Achter de open tribu
nes is in gewapend beton een gebouwtje
opgetrokken met boksen voor motorrijders
en gangmakers, waar de motoren tevens
geborgen kunnen worden Vervolgens is
uitbreiding gegeven aan de kleedgelegeu-
heden en zijn ook daaraan vernieuwingen
aangebracht, xoodnt wat de aocomodrtie
voor de renners aangaat aan alle redelijke
eischen, die gesteld kunnen worden, ls
voldaan.
Intusséhen moet (schrijft do N. R. Ct.)
met het leggen van de lattcnboan gewacht
worden tot de voetbalwedstrijd Nodor-
lan<»—Italié achter don rug is. doch lang
wordt dan niet gedraald. Integendeel.
Reeds in den nacht van Zondag 8 Mei a.s.
zal do bsfln gelegd worden opdni zoo mo
gelijk reeds des Maandags do renners in
bet Stadion hun kwartieren kunnen op
slaan en de training een aanvang kan ne
men. Dat 1* noodie ook om tenminste nog
ecnige voorbereiding mogelijk te maken
voor de tweedaagsche wedstrijden gedu
rende de Pinksterdagen.
liet varleerend programma, dat alsdan
gegeven wordt, hödft als hoofdnummer een
wedstrijd achter metoren, waarbij de Duit-
sehe stayer Rosellen, dio «pedaal in den
lactate tijd zee- op den voorgrond tTcedt,
uitkomen zal tegen Snoek en V?iersa:a,
Voor het sprinlnnmmcr geldt als bijzon
dere attractie dat do no. 1 on 2 geplaatst
zullen worden voor een internationaal
sprinlnummcr dat Donderdagavond 19 ll<-i
verreden wordt. Zoo zal «oen ook dit sei
zoen weer hoel wat to zien krijgen op du
Studionbaan.
LUCHTVAARTNIKUWS.
De lucJidtlcavt AmsterdamParijs.
Over dc officiedc ojieums vau don tucit-
diinixt Amsterdam-Parijs rehrijft de corrct-
pondeot van „Dc Telegraafte Parijsva»
Maandag
-c Hedenmiddag had op het
vliegveld Bourget de InnugraUe plaats vaa
de wederopening van den vllcgdlcnct op Ne
derland. Aanwezig waren de Nederlandsche
gezant Jhr. Loudon, de _Nederlandsche consul-
generaal Bosch Kemper, de handeïs-a'tacW
Gorter, de president der ICamer van Koop
handel Van Hemert, de directeur vijn het eco
nomisch bureau Van Maasdijk, Verder werk-!
ten we op den heer Breguet, gedelegeerd ad
ministrateur der Messageries Aérlennes, ko-,
lonel Saconny aiB vertegenwoordiger ran hetj
ministerie voor Luchtvaart, en den hew Le-j
bon, directeur der postcommunlcatles, en vele
belangstellenden, uit de Nederlandsche ko-|
lonle.
Om half een vertrokken de eerste twee
vliegtoestelIen, kleine Biériote, onder het ge-
wuif der aanwezigen, Noordwaarts, medevoo-i
rende, behalve een zes-tal passagiers met ba
gage, ook post voor Nederland. Daarna
'bood de directie don op het vliegveld aanwe-,
zigen een staande lunch aan ln de vliegloods1
Daar nam allereerst het. woord de hem Brc-|
guet, die de aanwezigen welkom heette. JJU
wees er oP, dat het vl'egveld Lc Bourget éSa
der belangrijkste van de wereld was, en dat
!het weldra door nieuwen aanbouw vau lood-.
en door verdere uitbreidingen ec-n der
grootste van de wereld zou worden. Vandaag
was de luchtlijn Amsterdam en Brussel ge
opend, hetgeen slechts moest worden be
schouwd als het begin van do instelling vaa
een luchtdienst op alle Noord zee-havens. Met
het nieuwe materiaal zou van ParijB gevlogen
worden ar ar Amsterdam, ln tweo en een halt
uur, naar Brussel In anderhalf uur, naar.
Stockholm in zeven uur, naar Christiania ln,
acht uur, naar Kopenhagen in vier uur.
Messageries Aériennes W03 de eerste maat
schappij, die ln 1919 een vasten dienst op
Londen had geopend. Haar toestellen hadden
.reeds 690.779 kilometer door de lucht afgelegd.
Vervolgens sprak kolonel Saconny namens
het Luchtvaart-ministerie, en do heer Leboni
-namens do posterijen, welk© laatste er zijn
vreugde over uitte, dat de postdienst op Ne
derland nu snel verzekerd was. De post, weiJ
ke thans om elf uur afgegeven wordt aan het
iGare da Nord, komt reeds denzelfden middag
joux vier uur aan het centraal station aan.
Vervolgens sprak onze gezant, de heer Loa.
don, zijn vreugde er over uit, dat de dienst
weer was ingesteld, waardoor Nederland en]
Frankrijk opnieuw nader tot elkaar gebracht
en de betrekkingen nauwer aangehaald wor
den. Dit zou er veel toe bijdragen, dat do Ne
derlanders en de Franschen elkander bctec
zouden leer en kennen. Do Parijzonaars had
den op de Hollaudsche tentoonstelling reeds
gelegenheid gehad de Nederlandsche sfeer t«
leeren kennen. Thans, nu de verbinding zoo
veel snellc-r werd, zouden vooral de commer
cieels en vriendschappelijke betrekkingen
steeds nauwer worden aangehaald.
Ten slotte sprak de heer Van Hemert, de
president der Kamer van Koophandel, in den
zelfden geest. Hierna werd een heildronk cj?
het welslagen van den heropenden dienst uit
gebracht.
Om half twee kondigde gesnor ln de lucht
aan, dat de vliegmachine uit Ameterd.im,
welke 's morgens vertrokken was, in aantocht
was. Het toestel schoof met breeden zwier
over het enorme vliegveld. De inzittenden wa
ren de secretaris der Lui.htvaart-vereeniging
de heer Van den Berg van Heemstede en een
fotograaf van «Het Leven Zij haden ec-n goe
den overtocht gehad. Zij hadden ln Brussel
moeten overstappen in een grooter toestel,
moeten overstappen in een grooter eoestel,
dat jtrist voor den dienst was gereed geko
men en heden in gebruik werd genomen vanaf
Brussel. Het zal echter in het Tervolg ook naar
Amsterdam doorvliegen. Het is to betreuren,
dat nog zoo weinig gebruik wordt gemaakt
van dezen riiegdienst, zooals b.v. heden slechts
door twee passagiers. Men verwacht echter
spoedig, dat de aanvragen zullen toenemen.
Naar ik verneem bestaan nog eenigc moei
lijkheden, omdat de Nederlandsche regeering
nog weigert het voorlooplge contract te teo-
kenen.
binnenland
Kiezers die op den stemmingsdag bullen hui
woouplaafs vertoeven.
Op de vragen
van het Tweede Kamerlid W lj n k o o p be
treffende het in staat stellen van kiezers, die
Op den stemmingsdag buiten hun woonplaats
vertoevon, hun stem uit te brengen luidt heb
antwoord van den Minister van Blnneiiliuid-
sche Zaken als volgt:
„De wenschelijkheid van wettelijke maat
regelen ten einde kiezers, die op den stem
mingsdag buiten hun woonplaats vertoeven,
in staat te stellen hun stem uit te brengen, ls
ter sprake gebracht in het Voorloopig Verslag
van de Commissie van Rapporteurs uit de-
Tweede Kamer betreffende het wetsontwerp
tot technische herziening van de Kieswet.
De Minister Btelt zich voor bij de Memorie
van Antwoord zijn denkbeelden omtrent dat
punt kenbaar te nraken
Het onderwerp leent zich niet voor een ln-,
cldenteelen maatregel naar aanleiding vau een
te houden tusschentijdsche verkiezing",
ürie&alïüeïojrs
{Een avontuur vat» den Lachenden
Kavalier).
Naar het Bngelsch van
BARONESS ORCZY.
70)
Plotseling klonk er een pistoolschot
door den stillen nacht. Nicolaes
sprong van zijn bed op, hij voelde zich
dulzcdig on flauw. Stoutemburg was
stil blijven staan. Nicolaes kon zijn
«ware ademhaling hoor en.
Er gingen een paar mlmuteu voorbij
en toen hoorde hij 'n zwaren 6tap op
de trap, daarna het openen en slui
ten van een deur. Toen niets meer.
Nicolaes had den zwaren stap van zijn
vader herkond. Hij hoorde den bur-
Eemeester ln zijn eigen kamer, dicht-
ij, bewegen. Gilda's kamer was ver
der op, aan het eind van de gang.
Alles scheen nu zoo stil. Een poos nog
nadat de burgemeester naar boven
was gegaan hoorde Nicolaes de sol
daten beneden bewegen. Zij waren op
ruwe wijze uit hun slaap gewekt en
bromden er over. Hij hoorde stemmen
eu toen een geluid alsof er aan een
deur fferammeld werd. Muur blijk
baar waren de mannen spoedig ge
rustgesteld door Jan.
Be stilte maakte Nicolaes nog ze
nuwachtiger. Hij nam eon kaars en
gin« de kamer uit om Stoutenburg te
zockon. Buiten op het portaal kwam
hij Jan tegen die met hetzelfde doel
boven was gekomen.
Wat ls er gebeurd? vroeg do jon
ge man met heesche stem.
Jan schudde het hoofd,
Waar is de kamer van zijne Door
luchtigheid? was al wat hii zeide.
Nicolaes ging voor en Jan volgde.
Ze vonden Stoutenburg midden in de
[owner die hij voor zichzelf had uitge
zocht. Hij was nog geheel gekleed en
had zelfs zijn laarzen niet uitgetrok
ken. Blijkbaar wachtte hij op bericht;
overigens scheen hij volkomen kalm
te zijn.
En? vroeg hij, zoodra hij Jan in
het o oer kreeg.
Wij kunnen niet in de kamer ko-
ment, antwoordde Jan. Nadat wij
het schot haddon gehoord zavea» wo
den burgemeester uit de kamer ko
men. maar hii deed de deur op slot
en met den sleutel in de hand liep
hij de trap op.
IToe 7.:te hij er uil?
Als iemand die een geesl gezien
heeft.
En? vroeff Stoutenburg weer, op
ongoduldigoo toon - Wat hebt gij
toen gedaan?
Natuurlijk geprobeerd om de
deur pp eu te makon. Het is een zware
eikenhouten deur en ik had geen be
vel gekregen om ze open te breken.
Het zou een zwaar werkje zijn en de
soldaten zijn toch al ontevreden
Ja, viel Stoutenburg hem In de
rede. Maar de ramen?
Daar heb lk ook aan gedacht en
ik ben zelf naar buiten gegaan om te
kijken. Wil konden er natuurlijk bij-
klimmen maar bot scheen d-at de lui
kon er voor waren.
Zooveel te beter1 antwoordde
Stoutenburg. Lent het lijk van den
schurk maar bliiven waar liet is. Wat
kim het ons schelen? Ga weer naar
bed Nicolaes, voegde hij er even later
bij. En gij ook, Jan. Wat mij be
treft., Ik heb eem gevoel of lk eindelijk
roetig zon kunnen slapen!
Hij viel op het bed neer met een
dienen zucht vnn voldoening en toen
de anderen nog wat tegen hern zei
den gaf hij een kortaf bevel hem met
rust te laten. Jan Het hem dus alleen
en ging naar zijn soldaten terug.
Maar Nicolaes was bang voor de een
zaamheid en. verkoos rust te zoeken
in een leunstoel naast het bed van
zijn vriend. En een naar minuten la
ter was het weer doodstil in huis.
HOOFDSTUK XV,
L
Wij zoeken al weer bij voorkeur in
dc interessante em vertrouwbare
„Brieven" van de Voocht naar het
verhaal over het vertrek van den heer
van Stoutenbure uit Amersfoort. Het
gebeurde bij zonsopgang op een kou
den somberen ochtend ln Maart, en
allee e'ug evön stil en geheimzinnig
toe.
De soldaten die in dat deel van de
stad lagen, wisten van de heele zaak
ni!ris 'af. Slechts enkelen van hen
draaiden zich even om ln hun slaap
toen Stoutenburg door de Koppel-
poort reed, met vier compagnieën ca
valerie. Jan was zeer handig in het
regelen van zulke dingen en de lie er
van Stoutenburg had zich ejrcciaal
toegelegd op zulke sluiptochten sedert
hij zijn land had verraden.
Zijn vaandeldrager ging voorop;
hij droee den zwarten banier, waar-
Op met zilver do doodskop on doods
beenderen waren geborduurd, die
zijne Doorluchtigheid als zijn embleem
had aa.npvinomen. Maar zij gingen
zonder trommels en met zoo weinig
mogelijk geruchtzo koz/m daarom
ook de ongeplaveide straten uit waar
veel modder lag die het geluid van de
paardenhoeven dempte.
In een koets die uit den stal van
dön burgemeester was genomen eu
getrokken werd door tweo sterke
Viaamsciie paarden, reed juffrouw
Gilda Bercsteym in het gevolg van
haar atsnataamdan echtgenoot. Zij had
niet tegengestribbeld en ook niet rO-
proteste 'ril toen haar door haar broe
der werd bevolen dat zo zich klaar
moest mak au. Het grootete deel van
den nacht had zij peinzend en bid
dend doorgebracht. Haar vader hoor
de haar in haar kamer loopen en
was in den nanacht bij haar komen
zitten, Nioolaos was rusteloos on, kon
den slaap niet vatten. Hij liep do
gang in waar de meeste slaapkamers
op uitkwamen en had de stem van
dim burgemeester gehoord oti nu en
dan"ook vnn zijn zuster. Wat zo zel
den kon hij niet verstaan, maar ach
teraf verretardö hij Sten ten burg dat
zijn vader op vermanenden toon
sprak on dat Gilda geduldig en be
rustend scheen.
Vlak voor het aaubre!-. -n van den
dag bracht een van dc oude lvdieii-
den die don hcelon nacht in huls de
wacht gehouden had, haar wat brood
en warme melk Be burgemeester
was toen nog bij haar. Maar later,
toen «Ie heer van Stoutenburg haal
bij zich Het komen in do woonka
mer. ging zc alleen naar hem toe.
Het was dezelfde kamer waar de
Stadhouder eon week geleden, op haar
trouwdag, baraadslaagd had met den
Luigemixstei- en zijn vrienden. Haar
trouwdag! En zij zat in do kleine ka
mer er naaot on speelde op het cim
baal om haar liefste tc roepen. Toon
was bet uur van scheldon gekomen Ou
eigenhandig had zo hem zijn zwaard
gebracht en omgegord en hem ver
zocht te gaan waar zijn eer en plicht
hem riepen.
Welk een heriitnerngon.
Maar zij bleek volkomen rustte ou
der Stoulenlntrg's 8 pot tendon blik. Ze
voelde zich niet zwak. Het gesprok
inet haar vader had haar alle kracht
verleend die ze noodg luid om niet aan
haar vijanden te laten zien hoe ze
leed en of ze bang was. Rn toen Stou
tenburg haar met scherpe ironie her
innerd' acu» zijn beBluii antwoordde
zij volkomen rustig:
Ik ben bereid te doen zooals u
wensch!, mijnheer.
Go zult er geen spijt vo« hebben,
Gilda, zeide hij, plotseling ernstig ge
worden; hij zag haar aan mei can
blik die haar deed rillen. Ik zwoor
a dot go er geon 6pijt van zult heb-
boni Ge zult de meest bewonderde on
beminde vrouw in Europa zijn! Als
ik u naast mij lieb, voel ik dat ik de
kracht zal hebben con troon, oc» ko
ninkrijk voor ons belden te stichten
Koningin der Nederlanden. Gilda!
Wat zégt ge daarvan? En lk uw ko
ning
.(Wordt vervolgd)*
