öüerengeveciiten in Mexico.
ioifeÉiidsc!] Overzicht
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAG 16 JUNI IOSÏ - Tal. '-'S BLAD
(Van een byzonderen medewerker.)
tic insurgenten betecfcende Om dete
redenen hebben de commissi© van
twaalf en do aanvoerder van den
Selbstechutz, géneraal Hüfer, dezen
eisch van de hand gewezen. Uit het
feit, dat de Polen overal den terug
tocht 6taken, kan mem met zekerheid
afleiden, dat generaal Lerond met
den eisch tot ontruiming van den An-
naberg een voorwaarde van de insur-
genten heeft vervuld.
Nader wordt gemeld, dat de onderken
delingen nog voortduren.
De qoaeetie schijnt evenwel op 'l doode
pont gekomen te zijn.
Korfanty.
Naar het „Bert. Tagebl." uit be
trouwbare bron verneemt, kwam Kor
fanty weer in ransche uniform te
Oppeln aan om met generaal I.erond
te onderhandelen.
In verband met het bovenstaande is
van belang een bericht van het P. T.
A., waarin wordt gesneld, dat bij de
onderhandelingen van do intergeal-
teerde commissie met Korfanty, deze
zich zou hebben bereid verklaard
Gleiwitz door de opstandelingen te
doen ontruimen op voorwaarde, dat
de Duitschers Annaberg zouden ont
ruimen.
Korfanty zou overigens zich willen
verbinden de actie der opstandelin
gen te matigen als de Duitsche mili
taire organisaties zouden ontwapenen.1
Fransah© protoston.
Uit Bellijn wordt gemeld: De door do
Fnmsche bladen aangekondigde- stop
van den Fr&nsohen gezant te Berlijn,
Laurent, bij tie rijksregeering in zake au
DuiiBcho Belbstsehutz in Opper-Bileziö
heelt plaats gehad. De rijksregeexing
heeft hieromtrent een verklaring gepu
bliceerd, waarin gezegd wordt, da; zij op
het standpunt staat dat voor de gebeur
tenissen in Opper-Silezit uitsluitend de
mtergealiieexde oommissie te Oppeln
verantwoordelijk is. De regearing kan
dan ook geen invloed uitoefenen op de
politieke vertegenwoordigers van de
0pper-Sil6zische Selbstschütx; zij kar.
alleen raad geven, wanneer deze verte
genwoordigers rich tot haar wonden. Het
is voldoende bekend, dat de Duitsche
njksregeering do commissie van ïwaau
in Opper Siieziö dikwijls genoeg tegen
het doen van overijlde stappen hooft ge
waarschuwd.
In de eerste plaat; moet er echter
den nadruk op gelegd worden, dat de
njksregeering de door de commissie van
Twaalf gestelde waarborgeitellen als ge
heel rechtmatig beschouwt.
Overigens is de rijksrogcering het me:
generaal Lerond eens, daar deze recht
matigheid van de cischon der politieke
vertegenwoordigers van de Selbsisolikütz
niet heeft betreden.
Het is zeer goed te begrijpen, dat de
commissie van Twaalf, die groote waarde
hecht aan het herstel van do orde in
Opper-Silezie. waarborgen verlangt, da;
d zmverincirct'.e ook metterdaad, en niet
slechts formeel, ten uitvoer wordt ge
bracht. Men zal moeten afwachten, aldus
luidt dc Tcgceriugsverklaring verder, wel
ke gebeurtenissen de eerstvolgende dagen
zullen brengen.
Men gelooft in gezaghebbende kringen
to Berlijn niet, dat generaal Lerend zal
blijven bij zijn besluit, om de zuiverings
actie niet to laten doorgaan. Voorloopig
zijn de onderhandelingen tusschen de in-
tergeallieerdö oommissie «1 do oommissie
van Twaalf echter afgebroken.
Dc gcvachton.
Op verschillende plaatsen duren de ge
veo'uten nog voort.
Ten Zuiden van Rosenberg, op de
linie Ellgub—Guttentag, zijn <le Polen
weer op verschillende punten aange
vallen. êr-sdullende plaatsje», die in
de neutrale zone liggen en die vol
gens de overeenkomst met de Engei-
sohe troepen onbezet moeten blijven,
zijn weer door de Polen bezet, nadat
de Engelsche bezettingstroepen waren
vertrokken.
Een deputatie van
het 1. V. V.
Te Oppeln is aangekomen een depu
tatie van liet I. V. V., bestaande bit
de beeren Fimmen en Joubaux, die
van daar uit het industriegebied zal
bezoeken.
FRANKRIJK'* HERSTEL,
Louchcur heeft in den ministerraad ver
slag uitgebracht over zijn besprekingen
met Rathenau. Deze hebben uitsluitend ge-
loopen over de kwestie der sohadevergoe
ding met uitsluiting van elk politiek ge
zichtspunt, terwijl de overeenkomst, van
Londen als onbestreden basis werd be
schouwd.
Het gcheele vraagstuk der schadevergoe
ding in natura was grondig onderzocht. Er
bleef thans nog over de soorten van lever
bare goederen vast te stellen en de modali
teiten van do uitvoering der betalingen in
Rathenau zal thans deze kwestie met
Bergmann en Wolff nagaan, die Duitsch
land zullen vertegenwoordigen op de be
sprekingen te Parijs, welke 24 Juni een
aanvang zullen nemen.
Loucheur zal daar bijgestaan worden
door Seydoux, den leider der Fransche de
legatie op de conferentie to Brussel. Ook
zal van gedachten worden gewisseld door
middel van den Pranschon gezant Laurent
to Berlijn. Het. schijnt, dat, do voorloopige
resultaten een ^unstigon indruk hebben
gemaakt te Berlijn.
Minister Rathenau heeft aan don bijzon
deren correspondent van do „Matin" te
Wiesbaden verklaard, dat do besprekingen
met Loucheur hem hadden getoond, dat
van beide zijden do wensoh bestaat de zeer
ernstige en zeer moeilijke tjuaesties to be
handelen van het standpunt, zooals de
Engelschen zeggen matter offach",
d.w.z. zooale twee technioi, gewend aan
groote internationale werken, zoudon ple
gen te disoussieeren,
YAP.
Reuter verneemt dat Japan met
handhaving van zijn rechten ale man
dataris op zekere Zuidzee-eilanoen,
volkomen bereid Is tot overeenstem
ming te komen met Amerika. Teil aan-
zien van de telegraafkabels, welke op
Yap landen, is Japan bereid, Amerika
de onbeperkte controle te venschaf-
fen over den Amerikaanschen kabel,
welke over Yap naar Mneado een©r-
zijó&, naar Guam anderzijds loopt.Tol
nu toe te er geen aanwijzing ten aan
zien van de houding van Amerika in
deze kwestie, nodh dat de zaak zich
in het eindstadium bevindt
DE PROCESSEN TE LEIPZIQ.
Op don Ssten Juli zullen de processor,
tegen de oorlogsmisdadigers worden her
vat. Op dezen dag zullen do oud luitenant-
generaal Yon Bchack uH Kassei c:i de
generaal -majoor Kruska uit Göttin
gen, terecht staan. Zij worden door dc
Fransche regeering beschuldigd in het
jaar 19141915 in het gevangenenkamp
Niederzwehren bii Kassei als plaatselijk
commandant en als kampcommandant het
uitbreken van een typbus-cpidemie, <\n
daardoor den dood van een aantal go
vangenc-n te hebben veroorzaakt.
IIET PROCES TEGEN IliiLZ.
De derde zittingsdag van Let-pro
ces tegen Hölz was Woensdag veel
interessanter dan de beide eerste da
gen.
De Telegraaf-core&rpondent meldt:
liet eerst kwam de behandeling der
gevangenen in het klooster te Mans-
felci on de vernieling van liet gerechts
gebouw aldaar ter sprake. Beklaag
de heeft zijn manschappen hove! ge
geven, het gerechtsgebouw te Mans-
feid in de lucht te laten vliegen. Hulz
merkt naar aanleiding hiervan op:
Op de bijzonderheden komt het h er
niet aan, doch bij dit geval zal blij
ken, hoe lichtvaardig door u gekoch
te getuigen bezwarende getuigenissen
afleggen.
President: Wij hebben geen getui
gen gekocht. Ik laat mij dat niet wel
gevallen.
Daarop is aan de beurt het geval
van den predikant Neumeyer, die
door HÖlz mishandeld is.
Beklaagde: Wanneer ik bad gewe
ten, dat ik met een geestelijke te doen
had, dan zou ik hem niel geslagen
hebben.
Vervolgens komt de vernieling der
villa van een dokter ter sprake. Het
in de lucht vliegen van deze villa zou
tevens het signaal zijn voor den aaD-
val op Sangershausen, waar zich vei
ligheidspolitie bevond.
President: Te Sangershausen hebt
u een groot aantal gijzelaars geaiTes-
teerd en getracht, geld van hen te
verkrijgen.
Beklaagde: Natuurlijk. Wij hehben
personen dier bezittende klasse als gij
zelaars gearresteerd en 'hun opge
dragen, geld te halen, daar zij an
dei's zouden worden doodgeschoten.
President Waarvdor moest clot
geld dienen?
Beklaagde: Het moest gebruikt
worden voor het uitbetalen van loon
en voor het vereffenen van rekenin
gen, enz.
Daarna ontstaat een opgewonden
tooneel.
Een getuige, de sigarenhandelaar
Beyer uit Helbra, die verklaard heeft,
dat beklaagde op hem en zijn kinde
ren boeit geschoten, wordt verhoord.
Justizral dr. Broli wijst den getuige
er op, dat hij zich naar een naburig
bevelhebber van de veiligheidspolitie
heeft begeven en hém verzocht heeft,
niet de veiligheidspolitie Helbra bin
nen te rukken. Toen de officier ant
woordde: „YVij zijn te zwak, wij moe
ten eerst versterkingen afwachten",
zou getuige gezegd hebben: „Geeft
u mij een paar man mede, dan zal
ik spoedig met Hölz afrekenen". De
verdediger concludeert daaruit, dat
Bej er besloten had, Hölz te vermoor
den.
De getuige maakt zich daarover
zoo kwaad dat hij buiten zich zelve
raakt van woede en uit de zaal ver
wijderd moet worden. Na verloop
van eenigen tijd komt hij, gedeelte
lijk gekalmeerd, weer binnen.
Nu windt Hölz zich op zijn beurt
geweldig op. Hij protesteert er met
der. meesten nadruk tegen, op de
kinderen van getuige geschoten te
hebben. Hij roept uit: „Hoe zou ik
zulk een waanzinnige daad begaan
kunnen hebbeu? Ik, die zelf zulk eon
droevige jeugd lieb doorgemaakt en
Cv-n kind als het hoogste en heilig
ste beschouw, wat er bestaat!"
Door de verdediging wordt daarop
aan den getuige gevraagd, of hij den
vorigen dag tot een derde heeft ge
zegd: „Wanneer Hölz niet ter dood
wordt veroordeeld, dan is het met
den officier van Justitie Jkger ge-
Onze Lachïiook
VLEIEND.
De meneer die gemakkelijk converseert,
tot den auteur: „Kijk, meneer die-en-die,
o wat heerlijk vind ik het u te ontmoeten;
ik heb nog onlangs, ik weet precies,
het een of ander van u gelezen, in 't co
of andere tijdschrift, over ik we».-: niet
juist welk onderwerp".
TACTIEK.
Eerste vrijgezel„Zeg, Tiuit, beveel
haringen hadden wij gisteren in de kasti'
Zijn vriend. „Twee. natuurlijk".
Eerste: „Nou, bet spijt m:;. maar de
kat heeft de jouwe opgegeten".
daan". De getuige verklaart, dat hij
een dergelijke onzinnige- opmerking
niet heelt gemaakt.
De officier van Justitie verklaart
met betrekking tot dezen getuige: Ik
zai van zijn verklaringen als belas
tend materiaal tegen beklagde gun
gebruik maken. De verdediger merkt
naar aanleiding daarvan op, in ver
band met deze verklaring geen be
lang meer- te stellen in liet verdere
verhoor vaat dezen getuige.
Zeer belangwekkend was de g-.tuj-
gonverklaring van den Burgemeester
van Sangershausen over den ver-
schrikkelijken rit in den gijzelaars
auto, die voor een der gijzelaars; can
doodenrit werd. Hij zegt o.a.:
Wij waren met ons veertienen gij
zelaars opgesloten in een vertrek van
de politiegevang&nis. dat hoogstens
vier personen kon bergen. Toen wij
hierover klaagden, weiden wij inar
een zaal overgebracht. Spoedig daar
op kwam Hölz, die steeds nieuwe
personen binnenbracht. Hij z- toe:
„Wat is er met jou, waarom ben jij
hier?" Twee der gevangenen stelde
hij op mijn aandringen weer in vrij
heid. Daarop zride hij tot de overi
gen: „Zorg dat ik binnen weinige
uren een rcillioen mark iieb". Toen
wij naar de gevangenis weiden over-,
gebracht, nam men ons alles af. Den
volgenden morgen hoorden wij eed
groot tumult. De deur werd openge
rukt en men riep naar binnen: „Nu
zullen we jullie als kogelvanger ge
bruiken". Wij werden i:i een auto
gezet en den geheekn dag in den
storm en den regen rondgereden,
waarbij ons verboden weid, het one
in den auto zeer gemakkelijk moge
lijk te maken. Bij Lnuchstedt kwam
eensklaps de veiligheidspal iie in het
gezicht.
Iien andere getuige verklaart daar
omtrent dat hij op bevel van Hölz
met vele andere in een auto werd
gezet, die wegreed, toen zich in de
nabijheid een gevecht ontwikkelde.
Bij onzen terugkeer naar Sangers
hausen ging Hölz naar den auto en
zeide; „Daar zijn jullie nu, de gijze
laars uit Sangershausen' Zorgt nu
voor geld, anders is het inet jullie
gedaan". Op onze vraag, hoeveel hij
wilde hebben, .-ntwoordde Hölz: „Vijf
honderdduizend mark". Ten sloi^e
werden wij het er over eens dat wij
etn poging zouden doen, om het geld
bijeen "te brengen. Wij slaagden hier
m echter niet. Don volgenden morgen
begon de autorit opnieuw. Wij kwa
men te Craplau aan. Daar werden
wij in twee rijen opgesteld, waar
schijnlijk om ons aan de bevolking
te toonen. Sommige communiste»
wierpen de wapenen reeds weg.
Plotseling hoorden vrij het vuur
der machinegeweren van de veilig
heidspolitie. Wij, de gijzelaars in den
auto, hukten ons zoo diep mogelijk
en vormden op den bodem van den
auto een kluwen mcnsclien. Terwijl
ik mij telkens even oprichtte o:n tot
de uaderenöe veiligheidspolitie te roe
pen: „Gijzelaars; Gijzelaars-" floten
de kogels over ons hoofd. Eensklaps
riep de predikant Muller, dien men
uit de kerk als gijnelaai' had wegge
voerd: „Ik ben getroffen-" In zijn
doodsangst riep hij uit: „Kan mij
dan niemand helpen?" Hij scheurde
zijn kleederen open. Een minuut la
ter riep reeds een ander: „Nu hen ik
ook getroffen!" Nu ik! riep onmid
dellijk daarop weer een ander. Ik zei-
de. Binnen &?n kwartier zijn wij al
len dood.
Beklaagde: Van het gevecht met de
veiligheidspolitie te Sangershausen
wist ik in het geheel niets.
De volgende getuige, de directeur
van het postkantoor Wirdel, verhaalt
zi.in lotgevallen als gijzelaar, en ver
telt, dat hij IIuIz gelden van het post
kantoor ten bedrage van "15G.OOO
mark moest afdragen. Het vernielen
van hel postkantoor te Sangershau
sen had later plaats, hetgeen den
posterijen een schade van 400 002
mark hoeft berokkend.
Een volgende getuige, dc inspec
teur van politie Klapproge heeft den
rit in den auto eveneens medege
maakt. Hij geeft een levendige schil
dering van dc wijze, waarop den gij
zelaars in de politiegevangeuis alles
word afgenomen. Men stopte het af;
genomene in een enveloppe, waarop
de naam van den eigenaar werd ge
schreven. „Dat krijgen -jullie terug!"
werd er beweerd.
President: U hebt echter niets te
ruggekregen?
Getuige: Neen.
•Spanje is belaas vrijwel een nog onbe
kend land voor mij, maar als ik de menschen
die Lel weten kunnen mag gclooven, d;m is
het mooie, enorme Mexico ook heuscli wel
in staat de verfijnde liefhebbers van stieren
gevechten te bevredigen. De Spanjaarden
hebben dit ruwe spel in hunne groote kolo
niale periode overal ingevoerd en al ia op
liet oogenbiik in Spaansch-Amerika het per
centage zuivere Spanjolen al wel zeer ge
ring te noenftn. lint spel heeft zich er dege
lijk ingeburgerd bij dc iriheemscke Itevol-
king. Alleen op boog bevel is er een eind
aan tc maken, zooals dat op Cuba, Santo
Domingo en Porto Rico hot. geval is geweest,
dus daar waar de Noord-Amerikanen de la
kens uildeelen. In de andere landen is de
belangstel ng ervoor nog niet aan het ver
minderen en vooral niet in Mexico. Ais jo
met een Mexicaan nitgespraut bent, begin
Jan maar gerust over stiervechtcrs, wanneer
hij dan good op gang is heb je hem zoo gaaw
aog niel den mond gesnoerd. Dan staat bij,
met dc typische levendigheid en beweeglijk
heid v .i zijn r:i<. voor je te dansen en te
springen om jc toch vooral goed duidelijk te
maken boe zijn lievelingjmatador den vorigen
Zondag maar net eventjes aan de horens
van het woedende beest ontsnapte.
Nu kom je als Europeaan, of Iaat ik lie
ver zeggen ah Hollander, als echte, kalme,
bezonnen Hollander, daar aan. Dan kan er
in bet algemeen wei van je gezegd worden
dat jc zelden of nooit bloed hebt zien
vloeien uit gewelddadig toegebrachte won
den en liet idee dat je geld zoudt moeten
betalen om dat to zien. lijkt jo wel lieele-
ruaa) te dol om over te praten. Je kritiek is
dus klaar en tevens je besluit: „Nee, daai
krijgen ze mij niet naar toe!" En dan blijven
ze nog een beetje doorzeuren en dan ga je
tóch. Je moet tocli alles kunnen zien en
alles gezien hehben! Dan loop je er in het
algemeen bij den eersten dooien stier uit.
Maar dc tweede maal is het niet meer noo-
dig je zoo lang te bepraten, dan heb je al
zitten te wachten dpt ze er over zouden be
ginnen. En de derde maal begin je er
kalmpjes aan zelf over.
Wel te verslaan, zoo gaat bet de mannen,
do vrouwen zijn in het algemeen teergevoe
liger van aard. In het Mexicaansche dorpje
waar. ik vaak op Zondagmiddag stierenge
vechten zag, kwamen de vrouwen sleehus bij
bijzondere gelegenheden.
En toch blijf je aan het critiseeren. Je
voelt toch dat liet niet heelemaal in den
haak is. Want daar helpt geen lievemoederen
aan. bet wreede van liet spel is niet goed
te praten. Dat er. zooak by het laatste
groote stierengevecht in Mexico-City, in
nog geen 3 uur tijd 6 prachtige, kostbare
■tieren en 28 paarden op do allerwreedste
wijze gedood werden, en dat alleen om bet
mensebdom tc vermaken, dat is een zeer
bedenkelijke schaduwzijde van dit m. i. toch
uiterst interessante spel.
Je krygt dus een beetje gewetenswroe
ging en om dat geweten dan wat te sussen,
ga je zoo hier en daar onder je beste ken
nissen bet heelc geval zoo zachtjes aan af
keuren. Merkwaardig was het voor mij al
tijd bij die pogingen dezelfde tegenwerpin
gen te booren. Dan zei ik zoo„Die stieren
gevechten z'y'n toch eigenlijk barbaarschhe-
dcn." En dan was het steeds „Ach. jullie
Europeanen, hebt jullie oorlogen, dat is ook
zoo beschaafd niet." Ziet u, zoo denken die
mcnschen daar al over ons. Als er zoo iets
tegen mij gozegd wordt, dan stemt mij dat
tot nadenken, want zoo op het oerste gezicht
lijkt het my toch dat er diepe beschavings-
vorscbillen bestaan tusschen de Mexieaau-
aclie Republiek en ons kleine landje.
Maar mijn overpeinzingen over die quaestie
Interesecercn den lezer natuurlijk niot, bet
zal hem wel meer aanslaan mij even te vol
gen naar het spel van bloed en zand. zoo
als do Spaanschc schrijver Blanco Ibanez het
noemt. Ik breng u naar de kampplaats in
een dorpje van ongeveer 15000 inwoners,
voor liet overgróolc deel Indianen. Wij koo-
pen onze kaartjes voor twee Mexicaansche
dollars, dan zitten wij bij een temperatuur
van precies 100 gr. Fahscnhcit in de schaduw,
tc midden van dc élite van liet dorp. Aan
de overzij zit liet stampvol roet Indianen, die
daar voor een plaats in de zon één dollar
besteed hebben. Onder aan onze voeten strekt
zich de ronde zandvlakte uit, precies als in
een klein circus. De schutting die daar om
heen staat is bouwvallig en merkwaardiger
wijze met een teederc rose kleur geverfd.
Liet geheel staat op inzakken, ook de bank
waaron wc zitten, een onheilspellend gekraak
verraadt dit van tijd tot tijd. Maar dezen
middag zal zc liet nog wel uithouden.
Het aanvangsuur, 4 uur namiddags, is aan
gebroken. Dc Indianeu aan de overzij, die in
de bcctc zon zitten to blakeren, beginnen
onmiddellijk kabaal te maken als het nu niet
direct begint. Maar zoo nauw wordt dat nooit
genomen, in liet land waar een mensehen-
leven waardeloos is, beeft ook de tijd geen
Daar begint de militaire kapel te spelen,
er schijnt nu toch leven in te komen. Dc
generaal van dc dorpsbezetting, tevens eige
naar en leider van dc gcheele ondernemin g,
beeft plaats genomen. Plotseling geeft hij
een wenk. Dc muziek staakt den stïercn-
marscb cn begint onmiddellijk daarna uit
alle macht unisono het openingssignaal te bla
ze, een langgerekt, weemoedig thema, erg
bekoorlijke, hartstochtelijke muziek die al
lengs zwakker klinkt en eindelijk wegsterft.
De groote deuren tegenover ons gaan open
en daar verschijnen de sticrvecliters, do
cnadrilla. Statig marchoereu zij rcelii door
dc arena, dc matador met zijn zwaard voor
op, gevolgd door de sterren van mindere
grootte. Achteraan het arme, geblinddoekte,
oude paard, nerveus, onwillig trappelend,
alsof liet al ruikt dat dit zijn laatste gang
Is. De man op het paard, de „picador", die
gewapend is met een soort van lans, is een
oude bekende voor one, hij' is de ecnigc ama
teur van het gezelschap, een rijk landbou
werszoon van het dorpje, (lio voor zijn ple
zier bier zijn leven waagt. Dc stoet treedt tot
voor dc tribune van den generaal, do stier-
vechter» ontblooton bet hoofd en buigen. Al
FeuiHeion
De geheimzinnige
Roger Buiiock
N.i .i v liet E li g e 1 s c li van
TOM GALLON.
28)
J arrow blee f staan en staarde den
man aan en probeerde zoo natuurlijk
mogelijk te lachen om te verbergen
hoe hij geschrokken was. Je moet
je vergist liebben, zeide hij. Bui
iock is nog buiten, aan 't vissclien.
Eu ik heb hem hier gisteren g-e-
sproken, zeicle de ander. Dan is hij
z«ker in Londen terug gekomen zon
der dut je het wist.
Neal Jarrow keerde zich om en ging
naar dc hal waar liet boek lag waai
de leden hun naam in moesten
schrijven. Hij sloeg de bladzijde van
den vorigen dag op, keek naar den
datum en las de namen. Eindelijk
zag hij: „Roger Bullock" staan.
Een heelen tijd bleef hij naar den
naam staren. Hij begreep er niets
van. De man was totaal in de war
door alles wat hij de laatste dageoi
doorgemaakt had; hij herinnerde zicii
nu dat hij op 6traat in Weathergate
Iemand tegengekomen was, waarvan
leen ontgaat het onzen blikken niot, dat de
amateur-picador naar boven groet. Wij kij
ken om en zien oen jonge Spannsuhe cchoono
naar hem knikken. Dan zien wij elkander be
grijpend uan. De Trouw in bet spel.
De strijders nemen liunnc pletsen in. De
picador Btuut tegen dc schutting rechts te
genover ons. Zijn oogeirblik is nog niet ge
komen. bij moet het werk voorloopig over
laten aan de capoadores die al overal ver
spreid met bun eenclgekleurdo doeken klaar
staan. Weer klinkt oen signaal. Do deur die
toegang geeft tot do stallen, gaat open, op
de oudo schutting zit vlak naast de deur een
man met eoa kleine van een scherpe punt
voorzien vlaggetje ln de hand en als na
eenige oogenblikkeu liet zware dier zich in
de arena stort, steekt hij hem dat in het
voorbijgaan bliksemsnel in den nek.
Een mooi gozicut is aai nnijci, dat etir-
;to optreden van don stier. Longen tij:1
is luj gevangen gehouden, nu (lonkt inj
de vrijheid terug to hebben. Hol is oen
beeld van jonge, gezonde, overmoedige
tracht, hij denkt dc wereld te kunnen
veroveren. Eerst inaar even dio bespotte
lijk opgedirkte kereltjes op zijn horen.-
iicnien cu dan maar weer verder gezien.
Je voelt dat hij zoo ongeveer berekeur.
Bn altijd zie jo hom verliezen, altijd zie
je Siem meer en meer uitgeput raken en
dun vallen door hot zwaard. En dan valt
net jo op, hoe oneerlijk die strijd ts.
'Want die stier is wel steTker dan al die
marmotjes to samen, inaar hij is daar voor
liet eerst en zijn tegenstanders zijn geoe
fend on geslepen in den strijd. Zijn enor
rne kracht speelt geen rol, want in den
regel krijgt hij geen kans se ook maar
eventjes te raken.
Zoo begint dan hot treiteren. De capca
(lores eerst, die hem dan tenminste niet
verwonden of pijn doen. Zij houden den
doek voor hel lichaam en al6 hij, zeker
van zijn zaak ze nu te hebben, aan komt
rennen, blijft do doek op dorzelf plaats
cn buigen zij zelf hun lichaam naar bui
ten, zoodat 't dier jander den doelt door
loopt. En nooit komt er eens oen wijze
stier don dook niet neemt, maar den man.
Of het moest toeval zijn.
liet doel van dat doekenspel is natuur
lijk om het beest al doller en doller te
maken en al6 gevolg daarvan af te mat
ten. Datzelfde werk wordt dan na eenigen
tijd voortgezet dc r de picadores en de
banderiileros.
Weer een signaal en do picador zet zijn
paard aan om den stier lo ontmoeten en
hem met do lans achter den kop te stou
ten. Eigenaardig is, dat het vervaarlijke
ixjost in het aJgemoon toch wel wat meer
respect hoeft voor een paard. Hij schijnt
er niet zoo happig op te zijn, maar de
duivel die het paard berijdt laat hen,
geen rust en dan wordt hel d6n stier toch
eindelijk ook wel wat te bont. De India
nen aan de overzij geraken in geestdrift
en bloeddorstig schreeuwen zij door de
arena: „Que maten el eaballoi" (He;
paard moet dood!) De stier bedenk,
zich een oogenbiik en dan geeft hij een
korten krachtigen stoot onder het lichaam
van het sidderende ros. Hij heft den kop
inet do tot vlijmscherpe dolken geslepen
horens met een ruk naar boven en de
Indianen hebben hun zin. Het onge
lukkige dier sukkelt met opengerete
lichaam nog een eindje voort en valt
dan neer. Dc picador is na het geven
van den stoot snel aan de andere zijde
van liet paard gesprongen. Woe hom als
hij het ongeluk heeft aan den verkeerden
leant to vallen, het lot van het paara
wordt zijn deel. Maar dozo man is nog
springlevend, van alle kanten wordt hij
toegejuicht, d6 muziek blaast zijn lof
en ais hij voor de tribune dankend buigJ.
regent het bloemen op hem, gestrooid
door zijn Spaansoho scboone.
Het werk van don picador is nu afge-
loopem en eon nieuw signaal kondigt het
optreden van do banderiileros aan. Het
is een moeilijk en gevaarlijk werk, den
stier die van lange weerhaken voorziene
pijlen (banderillas) over de scherpe ho
rens heen in den nek to plaatsen. Want
de banderillero wordt geducht gecontro
leerd door het publiek, hij moet hot snui
vende gevaarte in rechte lijn ontvangen
en wel degelijk over de horens lieenrei-
kend om zijn pijlen te prikken. Wan nee,
zijn werk niet gevaarlijk en kunstig ge
noeg is geweest wordt hij danig uitgo
jouwd door do menigte en als de slier
al erg vermoeid muoiii zijn, dwingen zij
hem kortere pijlen te gebruiken. Zoo
doende leidt eigenlijk in den grond van
do zaak het publiek deze verteoning.
Nu begint het wroedo spel. Want de
stier, opnieuw overmoedig geworden door
de overwinning oji hot paard, brult en
steigert van pijn bij hel ontvangen van
de eerste banderillas, die, met schelp;
kieui l papier beplakt, hom bij het ren
nen om de ooron flappen en nog doller
Zoo krijgt hij tot driemaal toe een paar
van dio pijlen in den rug. Daar, bij de
laatste maal, zien wij hoo de banderillero
bij zijn poigngen om aan de horens te
ontsnappen faalt, hij struikelt en vatt
voor de voeten van het tot razernij ge
brachte dier languit neer. Het wordt dood
stil onder het publiek, een paar plaat
sen van ons af barst een meisje plotse
ling in tTanen uit. Maar do stiervechter
weet wat lieni to doeu staat. hij blijft
onbewegelijk liggen met het hoofd tus
sohen de armen. Een oogenbiik ligt hij
tusschen do vier jxioten van zijn vijand
en voelt dien» natte neus blazen in zijn
hals. Nu zal hij op de horens genomen
worden, denken wij, Maar daar komt hulp.
De capoadores niet hun Toodo doeken
zijn al weer bij do hand, de stier kijkt
even op en in plaats van zich tenminste
to wreken op dezen vijand dio geheel in
zijn macht is laat hij zioh weer afleiden
en stormt «ls «en dolleman de doeken
achterna. Ann beest, dat nooit wijzer
hij erg was geschrokken omdat hij
zoo op den doodc leek. Zou het wer
kelijk mogelijk zijn dat menechen zoo
vervolgd werden, als zij eeai moord
hadden begaan, net zoo lang tot zij
alles bekeudon om tot rust te komen.
Hij ging naar buiten, nam een rij
tuig en reed naar het huis waar Ro
ger Bullock kamers had. Hij wilde
nu zeken' van de zank zijn; bij het
portiershokje bleef hij staan en ltnik-
tegen don man, die hem wel ken
de.
Goeden morgen, meneer. Bul
lock is zeker niot thuis?
O ja, meneer, was liet verras
sende antwoord. lk geloof dat hij
op l oogenbik juist boven is sclielt
er iets aan, mijnheer?
Want Ncal Jarrow wankelde en
leunde met gesloten oogen tegen de
deur. Hij begroop niot wat de eigen
lijke oplossing van het gerval was;
door zijn zenuwachtigheid was hij er
zeker van dat de geest von Roger
Bullock op aarde wandelde en leefde.
Haastig antwoordde hij den portier
dat er niets was; hij voelde zioh al
leen zwak ©n duizelig. Hij zou maar
niet naar boven gaan; een anderen,
keer kwam hij nog wel eens terug.
En de ongelukkige man verdween,
met een gevoel of de aarde onder zijn
voeten afbrokkelde. Hij zag er zoo
ziek en akelig uit dat de menschen op
straat bleven staan om hem na te kij
De gevallen banüerillo staat op, hij !s
ongekwetst en het publiek en Ue mu
ziek jubelen honderd uit.
ifoo nadert hel einde. Zoo komt dan
weer het voor mij meest tragische moment
van (len kamp. De stier is uitgeput door
vermoeienis on bioedverlict, inj is ontmoe
digd door het vruchtelooze van zijn strijd.
Hij wil niet meer, hij ziet dat bij verlie
zen moet tegen die gladdo duivels. Hij
loopt naar do staldeur en drukt zijn neus
tegen de kier, klagend loeiend kijkt Ju.
tegen de schutting op alsof hij aan de
toeschouwers op hulp wilde vragen. Maa
de hardvochtige Indianen lachen hem uil,
zij slaan inet de hoeden naar hem.
En juist als wij beginner, te denken,
dot het gerusxtel nu maar een eind moes:
nemen. klinkt daar hot laatste signaal.
Dezelfde weemoedige muziek van het l>e-
gin vervult wederom de lucht. Dat is de
doodsklok van den armen bloedoiiden stier
Het vonnis is goveld. Onmiddellijk
treedt de matador met het glimmende
zwaard het strijdperk binnen. Hij ver
bergt zijn wapen voorloopig nog onder
den roodeu dool; en dan begint hij nog
eens voor hot laatst met don stier te spt-
len, want hij wil de waarde \^n trfjn te
genstander nog eens meten cm vast te
kunnen stellen op welko wijze hij den
doodssteek zal toebrengen. Voor het laatst
vermoeit hij hem nog eens, totdat op een
gegeven oogenbiik hot uit zes diepe won
den bloedende dier met omlaag gebogen
kop een oogenbiik talmend voor' hem
staat. Dan komt het zwaard uit den
doek. De toeschouwers zij» ademloos,
klaar om in gejuich los te barrb.n als li"n
geliefde matador overwint. Hij stooL Hij
mist. Een gefluit weerklinkt. Do menigte
maakt een Ticidensch spektakel, zij is on
tevreden en wij zien wederom hoe weinig
standvastig de volksgunst is. De matador
moet nu zijn gevaarlijk werk nog e:-ns
doen onder al die weinig bemoedigende
teekenen van ontevredenheid. En hij
moet het nu wel op zeer schitterende wijze
verrichten, wil liij het verlorene weer
goed maken bij het pnbliek.
Nog eens krijgt hij een kans. En als
hij nu stoot, dringt het zwaard bliksem
snel linies achter den nek tot aan de
handgreep in het lichaam van den stier.
Brullend galoppeert de doodelijk gewonde
koios nog door de arena. Dan blijft hij
plotseling slaan, een golf bloed gudst hem
uit den bek, hij wankelt even en ploft
dan loodzwaar in het zand
De matador, luide toegejuicht, doet met
den iioed in de hond do rondo door hei
strijdperk. Bloemen, geld, hoeden en klee-
dingstukken, van alles wordt hem in wil
den geestdrift toegeworpen. Nu is hij
weer de held.
De cadavers van paard en slier worden
weggesleept. Een oogenbiik is er rust,
dan schettert opnieuw do zware trompet
het sein voor het tweede gevecht.
Wij zullen het nu maar vorder aan de
Indianen overlaten, die krijgen er nooit
genoeg van.
Op bel dorpje waar lk u gebracht heb.
gaat het niel altijd zoo. Niet altijd zijn de
stieren die daar Ion tooueelo verschijnen
goodc vechtstieren. Sommige zijn wel wijzer
eri reagooren in liet gohool niet op de gekleur
de doeken. Ik vond dat altijd wel interessant
en bewonderde eigenlijk in den grond va^
myn liarL den goeden nens van zoo'n dier,
dat er eenvoudig de brui van gaf zich voor
bet vermaak van de mcnschen op te offe
ren. Maar aan hot publiek beviel dat natuur
lijk nooit. De mcnschen begonnen djio al
heel gauw te fluiten en te schreeuwen om
een anderen stier. Dan werd het schrandere
beest met den lasso gevangen cn zoo uit de
arena verwijderd om plaats te maken voor
En nu tol slot nog een woordje over de
kunst om stierengevechten te zien en te ge
nieten. Die bestaat eigenlijk misschien maar
alléén 'Jaarin, dat men zóó gewend raakt aan
het zien van bloed dat hot heelemaal geen
indruk meer mankt. Want dón alleen is
het genietbaar. Wanneer men zóóver komt is
het misschien mogelijk dat de persoonlijke
moed, die bij dit wel wat al to mannelijke
spel te pas komt, in slaat is op den duur
daarvoor belangstelling in te hoezomen. Maar
die voorwaarde is in liet algemeen te moei
lijk voor ons. Noord-Europeanen, want dat
is al moreel een to zware nederlaag. Als wij
cr nu heengaan en hel werken met de ban
derillas en het zwaard zien. dan krflgen wij
altijd de sensatie alsof men die ons zelf in
den rug stcokt.
Wij lijden te veel met het dier.
Een schrijver-criticns zegt ergens over
Mexico, dat de stierengevechten de moreele
verheffing van dat land van revolutie, moord
en doodslag tegenhouden, dat het blijven
wennen aan het zien van bloed cn dieren-
marteüngen van oirberekenbarcu, slechten in
vloed zijn op dc bevolking van dat prachtige
rijk, waar een menschcnleven nieis telt.
En hij kon we! eens gelijk hebben.
Eu daarom moeten wij er bier maar nooit
UIT EN OVER OPPER-SILEZlö.
De cntrnlmlng.
Uit Berlijn wordt gemeld: De com
missie van twaalf uit de Duiteche
partijen in Opper-Silezie heeft zich
naar generaal Lerond begeven oin
hem de reeds beJtende voorwaarden
voor het ontbinden van den Selbst-
schutz t© overhandigen. Lerond eisch-
te daarop de ontruiming van den An
naberg, een voor de Selbstschutz bui
tengewoon belangrijk» stelling, waar
van de verovering veel Duitsch, bloed
heeft gekost. Na nauwkeurig onder
zoek kwam de commissie van twaalf
tot de conclusie, dat voor de zutve-
ringeacie het ontruimen van den An
na berg niet noodzakelijk was en dat
de eisch van generaal Lerond dus
slechts een tegemoetkoming tegenover
ken.
ILij dacht dat hij gedroomd had;
dat hij in een van die dolle nachten
als zij met elkaar dronken en speer-
den c-n kibbelden zou gedroomd heb
ben. dat liij den moord beging en dat
liij het in werkelijkheid niet gedaan
had. Het werd noodzakelijk voor hem
om naar Weathergate terug te gaan
en zelf die vernieldo kamer te zien
en liet raam waaruit hij het lijk ge
gooid had. Waarom was hij niet
voorzichtiger geweest; waarom was
hij orict blijven toezien tot de lang
zaam stroomendo rivier het lichaam
had meegevoerd? Misschien was liet
lichaam wel blijven hangen aan. het
molenrad of aan de overhangende
takken van een boom, cn lag nog
vlak bij de plaats waar het gevallen
woe.
Intusschem was de maai die hij tot
vluchten gedwongen had, terugge
gaan naar de plek die hem voortdu
rend tot zich scheen te trekken: het
huis van Jabez Roach In Weather
gate. Mark Connaway wilde ten min
ste Madeline nog voor het laatst zien,
voor hij oein wanhopige poging deed
om vrij te komen uit dezen toestand.
In het donker ging hij er heen.
Weer klom hij den muur over eu
kroop naar het ongebruikte deel van
het huis maar hier was wel wat ver
anderd. Toen hij togen den klimop
maar boven klom merkte hij dat het
luik voor het raam stevig gesloten
was en zelf vastgespijkerd. Blijkbaar
had anen gemerkt dat hij er kwam en
waren cr maatregelen genomen om te
voorkomen dat inj weer het huis bin
nenkwam. Hij sloop weg naar den
tuin, verslagen en teleurgesteld en
vastbesloten tc wachten in dc lioop
dat het meisje misschien buiten zou
komen.
De zaak was zóó gegaan. Jabez
Roach had argwaan gekregen en zijn
waakzarunlte'id was verscherpt. Daar
door had Inj ontdekt wat er in het
ongebruikte dee! van het huis ge
beurd was. Jabez was op de hoogte
I van alles wat er iu huis gebeurde en
ontdekte, niettegenstaande dc zongen
van Susan Roach, al heel gauw, dat
er voedsel verdwenen was, en eens
zag hij het meisje komen uit de l ich
ting van dc deur die altijd gesloten
moest zijn. Madeline had nog den
tijd gehad can Mark te waarschuwen
zooals we weten, en ze wénschte zich
zelf geluk omdat waarschijnlijk haar
angst ongegrond was geweest. Maar
met de listigheid die hem cigc-n was
had Jabez Roach niéts gezegd en zijn
tijd afgewacht.
Een onderzoek !n dc kamers waar
Mark en Richard Bullock geslapen
hadden brachten Roach tot de al.irm-
eerende ontdekking dat er werkelijk
iemand geweest was. Hij .ontdekte
niet dat er twee mannen g-.woest 'wa
ren; iiij zag alleen de overblijfselen
van liet eten dat Mark gekregen had
en die daar heel onvoorzichtig door
Madelino waren achtergelaten. Toen
hij het raam bekeek zag hij hoe dc
indringer zich toegang tot het huis
verschaft had; het was duidelijk dat
er iemand in het geheim bezoeken
-bracht aan Madeline.
De oude man g:ng zitten om er eens
rustig over na te denken. Die ge
heimzinnige Roger Bullock die hern
bedreigd had. was dood. Wie kon dit
nu zijn?. Roach beefde, gedeeltelijk
van woede, en ook van angst; hij
voorzag dat hij op zijn ouden dag
nog gestraft zou worden, omdat hu
liet meisje bestolen had; hij voorzag
dat "iedereen hem bespotten zon en
dat hij zijn verdiende loon zou krij
gen. Hij had veel gewaagd; nu zou
iiij alles op het spel zottenHij besef
te heel goed dat iemand die hem het
meisje ontnam ook haar fortuin zou
vragen Nu hij zou zorgen dat nie
mand haar van ham kon weghalen.
Voorzichtig maakte hij zijn toebe
reidselen. Het zou dwaasheid zijn
meisje in een kamer op te sluiten
men zou haar al ejioedig op straat
kunnen hooien schreeuwen, zelfs al
hield fin San haar. mond. Met duivel-
Ische list zette hij een plan in elkaar
om Madeline te laten verdwijnen. Hij
was er van overtuigd dat Iemand,
die in het geheim b:j haai' kwam niet
naar hem toe zou durven komen om
haar openlijk op te cischen, en dc
eenige man die haar openlijk zou
hebben kunnen oyeisclien was dood.
Hij besloot lazarus Hes in zijn ver
trouwen te nemen. Lazarus kon hem
nog helpen en hij dacht dat dc man
te vertrouwen was., hij wist niets van
de geheime overeenkomst tusschen
Hes en een zekere meneer Richard
Bullock. Hij begon met Lazarus te
vertellen dat hij inet liem mee naar
de kelders moest gaan, hij had wat
voor hem te doen. Dit gebeurde op
denzelfden avond dat Mark liet luik
dicht getimmerd vond.
Het huis was zonderling gebouwd
en heel oud. Mevrouw Roacii was
doodsbang voor de kelders en waag
de zich er nooit in; cn alleen Roach
had ze volledig onderzocht. Zij lie
pen nog ver onder dc straat en on
der den tuin door eu waren stevig
gebouwd, met gewelven, lloach ging
voorop met ten kaars en He6 volgdi
hem en nadat hij de groote zware
deur gesloten had stond hij een oogen
blik stil, hier zijn kaars op en sprak
fluisterend:
- Hoor je dat?
Tiet was het eigenaardige geluid
van stroomend water hef klotsen,
van water tegen ruwe steenen. La
zarus Hes rilde en keek den andere»
man aan.
(Wordt vervolgd).
