Van onzen reizenden Redacteur u Verbetering van den Bloemendaalschen Zeeweg gewensebt Een middel om 't verkeemraagstok op to lossen. mil N,EUW AAN TE WËG Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen VRIJDAG 8 JULI 1921 ^nNNEMENTEN per 3 maanden: Voor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente) f8.571/,- Franco per post door Nederland f3.87:/,. Afzonderlijke nummers fU.lö. Geil- is (kom der gemeente) f- lustreerd Zondagsblad, voor Haarlem en omstreken f0.571/,franco per post 10.6o. Post Giro 38810. Uitgave der N.V. Lourcns Coster, Dlrecteur-HooldrodacteurJj^C.^PEEREBOOM, Telefoon 3082_ ADVERTENT1EN: Van 1—5 regels f 1.75iedere regel meer 35 Cts. Reclames 60 Cts per regel. Bij abonnement aanzienlijk rabat. Twaalfstuivers-advertentién van Vraag en aanbod van 1—4 regels 60 Cts. per plaatsing, elke regel meer 15 Cts. k contantbuiten het Arrondissement dubbele prijs. Telefoonnrs. de Redactie 600 en der Administratie 724 Directie en inistratie Groote Houtstraat 93. DIT NUMMER BESTAAT UIT TIEN BLADZIJDEN. EERSTE BLAD AgBiiös H e d.e n. VRIJDAG 8 JULI. Gebouw do Nijverheid: 21ste jaarvergade ring dor af deeling Haarlem van don Bond voor Staatspensioneering, 8 uur. Brongobouw: Ledenconoert Haarlem's Muziekkorps, 8 uur. Oud-Holland, VerwuUt, Strijkorkest. Bioscoopvoorstellingen. ZATERDAG 9 JULI. Oud-Holland, Verwulft: strijkorkest. Luxor-thealer, Groote Houtstraat 139, bioscoopvoorstelling 's nam. 2 1/2 uur en 's avonds 8 uur. Schouwburg De Kroon, Gr. Markt, Bioscoopvoorstelling 's namid. 2 1/2 en 's avonds 8 uur. Cinema Palace, Groote Houtstraat: Bioscoopvoorstelling 's namid. 2 1/2 en 's avonds 8 uur. Soala-theater, Kleine Houtstraat 77: Bioscoopvoorstelling 's namid. 2 1/2 en 's avonds 8 uur. Familie-Bioscoop, Kleine Houtweg: Bioscoopvoorstelling 's namid. 1/2 en 's avonds 8 uur. (Nieuwe reeks.) No. 19 Van die kinderen, die in het donker leven. Het blinde kindIs er iets, dat meer ons medelijden opwekt, meer ons met deernis vervult dan de kinderen, voor wio het altijd naclu is, die nooit do bloemen, do boomen en het zonlicht zien, die tastend en zoo kend door de wereld gaan, do kinderen, dio altijd in het donker leven! 0, dat bo zoek aan het blinden-instituut, die uron, te midden van a' die kleinen met do groote doodo oogen en do tastende, altijd bewe gende vingers, hoe heeft het mij beklemd en innig bedroefd gestemd 1 Wat heeft do eon mij dien morgen wreed toogeschenen, toen zij met Laar koesterende stralen over de blinde oogen van deze kindoren streek 1 Hoeveel moeite heeft het mij gekost mijn medelijden niet te laten merken, met op gewekte stom steeds to spreken, zoolang zij om mij waren! Ik weet we), dot ook deze kinderen hun gelukkige uren hebben, dat Bij zooals de onderwijzers mij meedeel den dikwijls ook vrooüjk en jong kun- 1 nen wezen, dat zij met elkander stoeien en vechten en ravotten en gelukkig! ook wel eens ongehoorzaam en ondeugend zijn, maar hoeveel moeten deze stumpords mis Ben, wat ieder kind liet allorarinste olfs in zijn beste jaren heeft gekend. Zij we ten het niet Goddank niet! voelen het daarom niet zoo, maar toen ik dno jongetjes op eon zandhoop zag rondsprin gen, voorzichtig, als oude mannetjes, voetje voor voetje, toen dacht ik aan mijn eigen jeugd, aan allo andere kinderen, die ren nen on hollen en SDringen en een brok schoot in mijn keel. Ku ik zeide tot mijzelf, misschien is het maar gelukkig, dat zij nooit zonlicht hebben gezien eu niet weten, wat zij in hun jonge leven moeten mis- Dr. Belzer, do directeur van het Insti tuut in de Vossiusslraat to Amsterdam, dio zoo vriendelijk was mij hij mijn bezoek rond te geleiden, deelde mij het een en ander mede over het onderwijs der blin den in Nederland. Leerplicht voor blinden bestaat hier te lande niet. Wel is indertijd bij de behan deling der onderwijswetten voorgesteld het onderwiis ook voor blinden verplicht ie stellen, maar de "Kamer heeft dit verwor pen, omdat dan de kinderen tijdelijk aan het ouderlijke toezicht zouden moeten wor den onttrokken. Er zijn in ons land, be halve do Prins Alesander-stichting. oor zeer jonge kinderen van 3 lot 8 jaar te Huis ter Heide, 3 blinden instituten en wel één to -Amsterdam, dat door de Vrij metselaars is geslicht, één op Christo- lijken grondslag te Zeist en één voor Roomsch-Katholieken te Grave. Dr. Belzer boteurde .het ten zeerste, dat do loerplicht ook niet voor do binden was ingevoerd. Een blinde, die niet stelselmatig onderwijs heeft genoten, staat zoo oneindig mach teloos en hulpbehoevend in de wereld. Voor hom is zijn blindheid nog veel groo ter ramp dan voor zijn lotgenooten. Hij weet niets en kan niets en zijn lot is één voortdurend doelloos heslaan I Voor do blinden is het onderwijs een nog veel grooler vervulling dan voor do zienden; zij leven niet meer in een altijd-durendo, eeuwige verveling, het loven krijgt ook voor hen waarde) ,.Do ouders, dio hun bllude kinderen niet haar een instituut zenden, plegen meest al uit egoïame of vorkoord geplaatst medelijden een misdaad aan hen 1" zoo zei Dr. Belzer mij. „Ik woel bij ondervin ding, hoe dankbaar alle oud leerlinge" zijn voor het onderricht, dat zij hier hob- ben gonoton 1 Wat verschaft het lozen hun niet oen vreugde; veel grooter immers nog dan aan ons, ziendon 1 Zij leven dan ten minste tijdelijk in een andere wereld, blij ven niet altijd in don drukkenden, don keren naohtl Welk een onzegbaar genot kan voor don blinde muziek zijn! En zelfs een gewoon handwerk 1 Hoe helpt hem dit over do doodendo verveling heenl Een blindo dno niets heeft geleerd, is als een levendo in het graf!" En toen ik even later do blinde jongens feu meisjes in de schoollokalen bezig zag, vol ambitie en opgewektheid, toon voelde ik eerst recht, boezéér Dr. Belzer golijk had. De leerlingen op het Blinden-institum «ijn allen intern. Tot hun 14do jaar go nieten xi) lager onderwijs en eecige bij vakken als muziek, slójd, booteoereu en zelfs Zwoedschc on Duitsche gymnas tiek. Op hun 14e jaar loeren zij over dag een handwerk, en krijgen zij 's avonus herhalingsonderwijs om het geloerde te onderhouden. Moest al blijven zij niot langer op het instituut dan tol hun zes tiende jaar. Dan komt voor den blinde de zwaarste, de mooilijksto tijd: de terug keer In de gewone maatschappij 1 Want zoolang hij onder zijn lotgenooten is. voe'.t hij zijn gobrek meestal weinig of niet. Op het instituut, waar alles voor de blinden is ingericht, wordt het leven hen zoo licht mogelijk gemaakt. Het insti tuut, <lnt is de worelcl der blinden! Maar dan bij terugkomst in do maatschappij, «ndor do zienden, beseft hij plotseling sterk zijn gebrek. Hij voelt zich in het «ogin hulpeloos, afhankelijk en ongelux- bli M M™51 rCOht W60t hl' Natuurlijk wordt ook dit <rp- r boter, - langzamerhand maar dio overrranastijd blijft iwi bijna allo blinden do moeilijkste van hun leven. Nu komt daar nog bij, dat de maai schappij het den bimden alleebehalvo gomalrkolijk maakt. Den blinden zou, voi- geus Dr. Belzer, veel meer hulp kunnen worden verleend. Zoo kan ©er. blinde, dio sieno-lypooren hooft geleerd, bijna nooit plaatsing op een kantoor vinden. Hij kan dikwijls alles oven goed on even vlug als do ziende. In braille kortschrift volgons de methode Groote, dio voor blinden bewerkt is door den heer J. II. Roosdorp, leoraar aan het Instituut neemt hij hol dïcté op om het daarna met dc type writer in gewoon schrift over te brengen. Hij heeft echter één gobrek: hij kan zijn zijn eigen werk niet oorrl- georen en hierop stranden doorgaans al zijn pogingen om plaatsing op een kan toor te krijgen. Maar ook de blindo organisten vinden i do maatschappij niet die hulp, die men zou mogen verwachten. Het is zoo zei Dr. Belzer mij of vele kerkbesturen liever geen blinden organist willen heo bon. Zij hebben als do anderen een zwaar vergelijkend examen of to leggen en ee- couigo voorkeur gonieten z:j niet het nnnst. Eer zelfs hc-t tegendeel! En hoe rou inon juiat liionn deze ojik<JuM:ï pon izlct togomoez kunnen komen Er zijn blinden geweest, die omdat zij geen he trekking als organist* konden vinden, verplicht waren een handwerk, als man denmaker en rietvloehter op te nomen en do muziek hun grootste en heerlijkste troost btj gebrek aan een Instrument voor altijd vaarwel moesten zogeen. Verdien: oen blinde organist, dio al zoo veel m zijn leven meet missen, niet do voorkeur boven zijn zienden collega, zelfs al mocht hij in capaciteit iets 1-oneJe- hom staar, f Toen ik dien morgen een blinden jongen oen leerling van den heer Hendriks voor het orgel zag zit ®n hom .f311 f»g') van Bach hoorde ■pel™, w ik a, k.«] tij„ CU Bijn bezield gasucfot, hoe hij omring in zijn muziek! Er bestond voor hem op «ogenblikgeen andere wereld mei dan die van Bacli! En zou men nu zoo'n jongen zijn «enig genot kunnen on wil len afnemen! Toen ik het don heer Hen- drdes vroeg, haalde hij moedeloos de sohouuers op en amwoordde hij: „Deze jongen zou de eerste niot zijn!" Liet©? voor de kerkbesturen niet een prachtige Uuk weggelegd om h-.erin tegenover oe werk .van waarachtige barm hartigheid te verrichten f Het onderwijs aan blinden dateert vat, het einde der achttiende eeuw, toen Va- intin Hany, een Pransehman, er in fanjs moe is begonnen. Haiiv was de eerste, die op de gedachte kwun om voo, «Xl f^l3le l0\Lci9 ,e lateu drukken, welke op hot gevoel door middel van dé vingers gelez-en konden worden. Hij Z™1* TO' iet-letters, welke boven de oppervlakte van hot pa' pier uitstaken. In do praktijk bleek het echter, dat lezen van Teliefletters voor de De letters moesten al bijzonder groot l'}"- w,'d« blindo met de vingers den vorm voldoende kunnen onderscheiden. Hierdoor kregen do boekon voor blinden al to groote afmetingen. Maar zelfs bij hot grootste lettersoort viel het don mees ten blinden heel zwaar om het reliëf schrift te volgen, zoodat alleen do zeer vluggen eu ontwikkelden dit schrift kon 'ion loeren. Een groote verbetering kwam echter in het blinden-onderwijs, toen Louis Brail lo - evenals Valentin Haiiy ©en Prausoh de vorige eeuw het blinden schrift uitvond. Hot brailleschrift jB hoogst eenvoudig en kan door blinde geleed?11 nCT1 3 A 4 n^nden worden ■/ili'Vlf' -f'0 z,elf op zijn 3<io het ge zicht had verloren, kwam er toe om let tersi aan te geven door dikke punten, dio t ATf werden geprikt en dus bo- nits^k"-- Hoorde punten - ten hoogste 6 - m verschillende oom- b nat,«, „aast ondcr clkan(, Pi^ Tn.' Wlst h'3 n11« letters van het alphabet en alle loestoekens aan te et v,un Jlet bleek, dat deze methode voor j",™® hoogst prnctïsch en bevatte- i.|k was. Zoo wordt in het braille schrift do a aangegeven door één stip üi den Un to bovenhoek, do b door 2 stippen vlak onder elkander, de c door 2 stippen naast din^Khn'./n2{, r° lctte-r,oek«D3 onthou- kinderen zeer vlug en ce- makke-ijk; dc groote moeilijkheid is ech ter om Jiun het voelen te leer' n Efet eerste ondemclit wordt gegeven ïïnLJi "t®1 k<'Sol|j«, dio de leer- hngen zelve in plankjes met gaat.es moeten plaatsen. Wanneer zij do letters voMoando kennen, loeren zij hot lozen dat hL k"°Pies- die, al naar dat het onderricht vordert, steeds kleiner worden, tot zij ©indulijk zóó ver zijn, dat zij op den taal de braiilc-pur.tea bi hot papier kunnen volgen. Natuurlijk duurt het maanden, soms jaren, oer dat do blinden het b:ai]le-selirift. Vlag kun nen voelen ©n onderscheiden, numr ui do hoogste klas zijn zij toch meestal zoo ver, dat zij even vlug lezen als de ziende kinderen in dezelfde klassen op do gewono lagere sohool. Eigenaardig is het, dat kinderen, die blind zijn geworden en vroeger op school al lozen hebben geleerd. meer moeite hebben mat het braille-sohrift dan kin deren, dio blind geboren zijn. Volgen» den leeraar, die mij rondleidde, kwam dit, doordat voor het lezen met het ge voel een heel ander deel van de her sens noodig is dan voor het lezen met het g e z i c ht en dat juist dio hersen cellen bij liet blind geboren kind door voortdurende oefening ontvankelijker Een nadeel van het braille-schrift is, dat het gevoel in de vingers zeer sterk ontwikkeld moet wezen. Hel komt helaai herhaaldelijk voor, dat dit gevoel in de vingertoppen door ruinen handen-arbeid als mandenmaker en rictvlechtenwerk, dat juist door blinden veel wordt verriolit sterk vermindert en de blinden hierdoor de braille-tookens niet meer kunnen on derscheiden. Het gevolg is, dat zij het lezen met meer kunnen onderhouden en het dikwijls langzamerhand geheel aflee- sohrift noodig 'heeft. De blinde t ook van rechts naar links, ofsohoon hij als do ziende van links naar rechts leest. Qroote moeilijkheden schijnt dit schrijven echtor niet op te lei-eren. Do blinden leeren liet vrij vlug en de meesten kunnen zeifs behalve in het braille-schrift ook met gewone leitertee kens schrijven, waarbij dan door lien een voor dat doel speciaal ingerioht in strument oen soort liniaal met vier kante hokjes wordt gebruikt. Op mijn vraag, of blinde kinderen vlugger leeron dan do ziende, werd mij geantwoord, dat dit zeer verschillend is. Over hot alge- is het geheugen van het blinde kind sterker ontwikkeld dan van het gewone, doordat dit van jongs af aan meer geoefend is. Een blind kiikj v*jrdt echter even spoedig afgeleid dan het gewone kind. Elk ge In id trekt zijn aandacht. Hot kraken van een deur, hel rituelen van papier, het fluiten van een vogel, hy hoort het onmid dellijk en volgt het gespannen, zooals een ziend kind op school alels roet zijn oogen volgt, wat zijn belangstelling trekl. En het moeilijke voor don ondcrwyzer is, dat hy dikwijls niet hoort en dus niet weet, wat de aandacht van zijn blinden leerling heeft. „He! gebeurt soms" zoo vertelde my een der leeraren „dat zy allen zitten te luiste ren naar oen muis. die onder de kast zit. Dan voel ik, dat er iets is, dat hen afleidt, zonder dat ik zolf weet, wat het is!" Over het nlgcmocn lccrcn blinde kinderen zeer gemakkelijk alles, wat hun door hun gevoel is by tc brengen. Aardrijkskunde schijnt voor blinden één van de moeilijkste vakken tc zijp, omdat hun de begrippen van zcecii, rivieren en bergen zoo mooilijk zijn bij' tc brengen. Zooveel mogelijk -wordt op het instituut gewerkt met modellen van pa- pier-maché en wanneer deze kinderen uiaar tasten en voelen kunnen, hebben zij alle aandacht by de les. Ik maakte oen gedeelte mee van een les in natuurlijke historie. Mol hun tienen ston den zij stil om oen tafel met opgezette vo gels en verschillende modt/llen van dloren in papier-maclié. Bij oen geraamte stond de kleine Jèu, een Jordaau-kereltje, dat een broertje van Brusse:s „Boefje" hnd kunnen zijn. Rusteloos gingen zijn tastende vingers al maar langs het skelet cn elk beentje, elk: kootje wist hij onmiddellijk aan tc wijzen en „Vind je dit prottig, Jan?" vroeg ik hem eu op den bekenden, afgemeten-korten Jor- daan-toon antwoordde hy lachend, terwijl hij al maar langs het geraamte streek, alsof liet een vriend van hem was „Nou, en ófl" „Waarom?" vroeg ik. „Omdat ik hior alies voelen kan!" ant- oordde hy. Op eens schuifelde hij naar mij toe. trok mij aan myn arm. „Meneer! Monoer! Wil u ua zien!" „Wat moet ik zien, Jan?" „Kijk us, meneer, kjjk us, m'n orlosic! Gis ter gekregel" en vol trots stopte hij mij zijn braille-tiorloge, dat hij den vorigen dag op zijn verjaardag had ontvangen, in do hand. „Van m'n Vader! Fijn, hè?" Toen tastten zyn vingers langs do wijzerplaat cn hij zei mot 'n glunder gezicht„Kwart voor twaalf! Kijk maar!" Jan en ik waren binnen 6 minuten al vrienden geworden. Even later zag lk Jaa weer. Het was in den tuin. waar de blinde kinderen als oude mannetjes cn vrouwtjes arm in arm rond dc hlocmperken wandel den. Het was er stil als op een hofje! Al leen één schelle jongensstem klonk vroolijk on luidruchtig hoven de stilte nit! net was Jón. die op den zandhoop met één van zijn blinde makkertjes aan het worstelen was. Hij had hem juist „onder gekregen", zat triomfantelijk op dc borst van zijn tegenpartij. „Heb je 't gewonnen, Jan?" vroeg ik. „Ja, ka ik maar, meneer, hy is knokked ©it!" riep h(j uitgelaten. Het was duidelijkde ziende vrienden hadden .Jan alles verteld van het worstelen en het bokseu van do groote menschcn uit de „andoro werold". Ifior, op zijn zandhoop, op dat vierkante plekje grond van misschien 10 M2, dat voor Jan de wereld botockende, worstelde nu ook hjj. Welk een onstuimige levenslust was er nog bij dit door blind heid gekluisterde boefje! Op mijn wandeling dour den tuin hoorde ik, hoe Dr. Belzer alles doet om hot leven van zijn blinde kinderen zoo licht mogelijk „Sinds «enigen tijd," zei de directeur mij. „zijn ze lid van de padvindersorgaDlsatiel Dat vinden zij heerlijk! Zy doonr alles ge woon met do andcro padvinders xuóe, koken, zwemmen, buiten kampeeron, enfin alles. Hierdoor komen zij geregeld in aanraking met ziende kinderen, wat ik uitstekend vind, en loeren zij zich van zelf ook beter roddenl" En vol voldoening liet Dr. Belzer mij de 2 nieuwe, fleurige, frissche padvindershuL'jc^ dor blinden zien, die hij pas dank zij gif ten van ©enige vrienden had kunnen openen. Zoo wordt op het instituut in de Vossius slraat dat oen zuiver particuliere Inrich ting is en, behalve de salarissen dor 6 on derwijzers. geen penning van het land of de gemeente subsidie ontvangt, alles gedaan om bet zware lot der blinden ook voor de toekomst zoo dragelijk mogelijk to maken. Ik zou nog veel kunnen schrijven over b«4 mnziekonderricht op bel instituut, de zes piano-cellen, hel braille notenschrift (1), de ruime, mooie muziekzaal mot het groote or gel, over talentvolle oud-leerlingen, zooals de meisjes Frank zangeres en pianiste maar mijn artikel zon dan al te lang wor den. Laat lk alleen nog oven zeggen, dat toen een blindo my 6 groote boeken bracht en mij zeide „Hier is uw Katjangs in braille schrift!" ik er lang naar heb gekeken eu met ontroering cr aan heb gedacht, hoe de tastende vingers der blinden ook over die bladeren waren gegaan en mijn stem op dezo wijze dus tot bon 'hnd gesproken. J. B. 8CH,UIL, (1) Een blinde loost bij liet pianospelen van hot papier, dat op ©cn plank op zijn knie ligt, eerst do noten van dc rechterhand en daarna de linkcriiand. flij moet die noten meraoreeren en alles combine©ren, voordat hij kan gaan spelen, waardoor hij natuurlijk zijn theorie veel meer meesier moet zyu dan de ziende. WANDELPAD RIJVERKEER NAAR ZANDVOORT MILITAIRE WEG TETTERODEWEG NAAR DEN WATERTOREN WANDELPAD De nieuwe Zeeweg zelf is Breed aangelegd en levert voor 't verkeer weinig gevaren op. Het verkeer go- ■scliioit immers in twee richtingen. Alleen twisten de wielrijders en wan delaars over 't verharde rijwielpad. L>e wandelttare bebooren op de wan delpaden, maar omdat dl© niet ge makkelijk loopen verkiezen velen t wielerpad. Ais de w-aasdeipaden nog wat verbeterd wordendan is ook ilvze twioto.pp«l verdwenen en liebbcn de wandelaars, fietsens cn automobi listen hun eigen weg. Op de plaats waar do bneede Zee weg uitmondt in den betrekkelijk smullen Militairen wag, die naar Overveai: leidt, bestaan evenwel groo te verkeersmoeilijkheden. Er wordt van den Zeeweg reeds eon druk ge bruik gemaakt en vooral op Zon- en f&2S>tdu.gen is het bijna niet mogelijk 't verkeer op den Militairen weg vol doende te regelen. Dit komt ook om dat do Zeeweg op die plaats in de richting van Overveen hellend is, ter wijl ook enkele zijwegen glooiend zijn. Fietsers en Automobilisten heb ben dus onwillekeurig meer vaart dan vermoedt wordt en veelal de bedoe ling is. ltoous thans zijm enkele maatrege len g«nomen. De zijwegen die op den. Militajulen weg uitkomen mogün slechts in één richting bereden wor den, terwijl ook langs den Militairen weg voetpaden zijn aangelegd. Bo- vondien wordt op Zondagen een ver keersagent geplaatst op den hoek Mi ll tuu'ceir.vog'-h w eokd uin weg. Voldoende is dit evenwel niet. Een ge.w,önschte oplossing Hou zijpi om het verkeer dat op den Zeeweg in twee richtingen plaats h&eft, in twee richtingen te houden tot Overveen toe. Dit is te bereiken als van 't be gin van den Zeeweg door het stukjd duin een weg wordt aangelegd naar den Tetterode weg langs de spourbaaji naar Zandvoort). Het geldt hier slechts een stukje van een paar hon derd meter. Zonder veel kosten is dit te bereiken. Wij geven oen schetskaartje waar» op de nieuwe verbindingsweg is uitgestippeld. Het verkeer naar Zandvoort kan dan otter den Militairen weg gaan en het verkeer van Zandvoort over den Tetterodeweg. VREEMDE HUISDIEREN. "Wat zij" wij Hollanders toch akelig nuchter. He'ut u hier wel eens een dame zien rendloopon met een waggelende gaas aan een bleekroso lint, Inplaats van oen hondje aan oen leeren riempje. Of een lief jong meisje, dat aan een violet lint een klein grijs lammetje als speelding mco- voorde. Een lovend lammetje natuuriijk, niet een van het rollende Boort. Wij zien dergelijke mode-excessen hier niot, wij zijn er te nuchter voor en onzo straatjongens te onhebbelijk. Maar in hot buitenland, in New-York of Londen, in Parijs en aan de Riviera, zijn de gons en het lammetje slechts de voorloopers geweest van een nieuwe categorie van zonderling© lieve lingsdieren, hot een al gekker don het an der voor onze procllsoh nuchtere begrip pon. Eenigen tijd geleden veroorzaakte een Ameriknansoho dame oen 1 go oornmotio in de beroemde Londensehe pantoffelparade in Hydepark, door er to verschijnen met een big aan ten kleurig lint. De big was mooi wit en rose, het matblauwe lint har monieerde goed bij het klelno jasje, dat het diertje droeg, kortom, oen aristocraat onder dc biggenmaar zijn geknor was hetzelfde als van do eerste de beste plebeSsehe big en zijn staart oven sterk gekruld. Lon den was nu looh workclijk cenigszins ver baasd, maar hot duurde niet lang. Het werd bekend (wat ook wel de eeniee be doeling zal geweest zijn) dat een zekere actrice een buitengewonen voorkeur had voor spinnen. Steeds zocht zij naar grooter© spinnen en richtte die dan af. Zij w.vren zeer volgzaam voorai tegen etenstijd. Maar deze gewoonte heeft geen school gemaakt. Het werd in oen andere richting gezocht en gevonden. Schoothondjes in allo soorten, waren te afgezaagd, een klotn aapje op den schouder van een Londonsoho schoon© bleef niet onopgeinorkt, oon jong beertje onder den arm van een andere dame, ge noot wat moor belangstelling, maar 6cn dame die onlangs in het West-End te Lon den word gezien met een keurig opgetuig de kip onder den arm, kroeg een entre-filet in do Londensehe pors. Waar het ten slotto toch maar voor een groot doel om te doen was. Maar laten we de Fransoho dames in dat opzicht niet te kort doen. Stel u voor een prachtig exomplaar van eon ocbalebijter. een searabsc-kever die mrt een ring vast zit aan eon gouden kettinkje om don hals van xijn meesteres, waar hij voortdu rend omheen loopt.EnLonden zal iets moe ten bedenken om deFranseho dame woor t© ovortroffen, dio kort geledon in bet open baar verscheen met in haar mantelzak oon kleino levendo slang die zij vrij liet rond- loopen, nlellegenstaande do smeekbeden van haar echtgenoot en vrienden, om het liever diertje achter slot te houden. Een bekend Australische zangeres zweert bij den prairiehond als ideaal huisdier. Dat gaat nog host, evenals Guineesche big getjes, voor -ie mer.schcn die ervan hou den, maar het wordt een andor vol mot luipaarden en leeuwen, ook al zijn zo nog in hun prilsto jeugd. Do wereldberoem de Franscho toneelspeelster 8 ar ah Bern hardt, had in haar jonge dagen een zwak voor luipaarden, maar zij hield ze tenmin ste thuis Maar de man, die eon paar maapden geleden te Liverpool aan wel stapte, gevolgd door een halfvolwassen leeuw, begon zich dadelijk na zijn aan komst al eenzaam te voelon, tot de poliiic zich mot hem bemoeide. DE HAAGSCÜE BETOOGING. Het P. A. S. deolt ons mede: De deel nemers aan de groote betooging ln Den Haag op a.s. Zondag, ter onder steuning van de actie voor de vrij lating van Herman Groenendaal ver trekken per fiets 's morgens 8 uur vanaf Raaks. Zij die per spoor gaan vertrekken met den trein van 11.22. DE ESPERANTISTEN OP REIS. Wc lezen in bet Twe-ntsch Dagblad Tu- bantin en Ensohedésche Courant" Wo kregen van morgen op ons bnrcau be zoek van twee krachtig gebouwde hoeren, dio meedooldcn, dat zo en fietstocht van 0 jaar gingen ondernemen. Het waren de hoeren G. Senbring eu R. Stooltje,, uit Haarlem, die oen propagandatoebt willen maken voor de Es- perantobeweging. Ze zijn voornemens de ge- heclc wereld door te tTekkcn per rywiei, om onderweg te domnnstreeren, hoe men zich met Esperanto redden kan en voorts door hot houden van lezingen steun te vinden voor de zaak welk© zc mot zoo groote sympathie voor staan. Voor het organisoeren dior lezingen, waar op mode verslag van de reiservaringen zal worden gedaan, rekent men op de medewer king van de Esperantisten over de gehcele Vanmorgen zyn de heeren, mei een witten band om den arm, waarop de aanduiding dat ze Holl.indsclie Esperantisten zyn, naar Mun ster gereden, tol Glanerbrug uitgeleide ge daan door de Ensehodésche Esperanto-Club. Zoo vertrouwt men ook elders steeds welwil lende gidsen te vinden, dio tevens steunen door het verleenen van logies. Het voorloopig dool van den fietstocht is: Tsjooho-Slowakijo, in Praag wordt in Au gustus liot 13d© Esperanto-Weroldcongros ge houden. Vervolgens gaan de heeren liet is geen tocht óm maar dóór do wereld te rug door Duitschland, Frankrijk, België, En geland. Portugal, Spanje, Italië, naar don Balkan, Klein-Azië, Engelsch-Indië, China, Japan, Voreenigd© Staten, Australië. Op speciaal voor hen geconstrueerde Hima- rywiclen, hopen ze de reis te kunnen vol brengen. ISRAËLITISCHE GEMEENTE. Onder leiding van den heer B, Ghapon vergaderden Donderdagavond in Met gebouw „De Nijverheid" eenige be langstellenden om te beraadslagen over liet door een voorloopig comité voorgestelde oprichten van een ver- eetniging, die tot doel zal Lebben de belangen van de 11 aurIonische Jood- seho gumeaujte zooveel mogelijk te be vorderen en tot ontwikkeling te bren gen. In zijn openingswoord zeide de voorzitter, dat liet voorloopig comité zich voorstelde dat een vereeniging zou worden opgericht, die liet g"- incotischapsgevocl in de Joodsche ge meente zou aunkweekeur en beUuiig- sbolling zou wekken voor actueelc vraagstukken als b.v. het godsdienst onderwijs, pihilantropiachen en cul- turcJo.ii arbeid, het opvoeden der Joodschc kinderen in eon geest van saaiultoorigheid. Nadat door den voorzitter verschil len do vragen der aanwezigen beant- S9FA »P 'S Uf!q<n»H Ite U0JK.U pjGOM den raad bad gegeven, de vereeniging vooral neutraal te doen zijn en liaar op zoo breed mogelijker) grondslag op te richten, haar tot een platform te malton, waar ieder lid zijn wen- schen, zijn bezwaren en ook zijn cri- tiek kan uiten, ward tot de stichting der vereenigiDg overgegaan. Een 25-tal personen gaven zich als lid op. Ook dames kunnen: toet roden, Een voorloopig bestuur, bestaande uit de heeren D. Chapon, S. van,; TJujn, I. van Voolen, Ph Mok en M. Paardebek zal zich belasten met de samenstelling van concept-stutu ten en een huishoudelijk reglement. TOONEELWEDSTRIJP. - Aan de© to» neelwcostrijd der Kon. Letter!. Vereeniging „J. J. bremc-r t« Haarlem, zullen decliie- men de tooneeh'ercenizing „Door Bondracht bterk s Gravenhui- -, de tooneel- en reei- rp uï» "ré4" 7"11 B®6rs". Amsterdam do K. h. V. C. „Mutus Anricitia", Rotterdam de rcrcenijrlng „A. 1). OM, 'e-Gr.ivonii.-i-e do Utr. RedJvamer „Nicoln&s Bccta". Utrecht; de Kon. erk. Vereen. „V. Z. 0 D.™ Rotterdam. PERSONALIA. De bij hot 10de rep. inf., btv Doeonde reserve 2e luitenants II Wijs man, A. A. Dlbbots, A. L, Grendel en W. Pino Post worden 14 dearer te Haarlem béëedigd on in functie ge steld. Op de vcfcrdraeht voor onderwijzer aan een openbare lagare school to Am sterdam steat de lieer J. Kxaaijpoek van Haarlem. STRAATWEG HAARLEM—AMSTER DAM. In alle to vernieuwen gedeelten worden thaas keien gebruikt inplaats voor klinkers, dio <x>k sulten worden aangewend bij do bestrating van het vcr- breede gedeelte. OOK GASLEVERING AAN NOORD- HAARLEMMERMEER EN HALFWEG. Bij genoegzame .toeéneming iiestnat er gegrond uiisiebt, dat Zwancnbur; CS oord Haarlemmermeer) xoomedo hrt dorp Halfweg van gas zullen worden voorzien, dat geleverd zal worden door Haarlem. goederen Steeds Voorwaarts to Hoarier „HAERLEM". De vereeniging „Haarlem" houdt haar jaarlijkscho algemeene vergadering tot het uit- hrongren der verslagen op Maandag 11 Juli. HUISRAAD OP STRAAT GEZET. Donderdagmiddag heeft H. wonen de in de Kolksuaat den inboedel van het echtpaar J. (Lu bij hem ©en voor kamer had gehuurd op straat gezet. De huur was 28 Juni geëindigd en J. had van de huurcomiinssie poen ver gunning gekregen om na afloop v,-.n den termijn van huur lamgor to mó gen blijven wonen. Van dc gelegen heid dat de vrouw van J. in het Gast huis was had H. gebruik gemaakt om het meubilair op straat te zetten. Wegens liet in gebruik nomen van gemeentegrond zonder vergunning is tegen II. proces-verbaal opgemaakt.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1921 | | pagina 1