Van onzen reizenden Redacteur
üuiteéntó Overzicht
Dr. Mark Raasford en
2ijn pissykintieren
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDEHDA8 14 JULI 1821
TWEEDE BLAD
(Nieuwe reeks.)
No. 21
te
De
Rozententoonstelling
Boskoop.
Êen jung journalist kreeg eons van zijn
iioofdrodacieur do opdracht om voor de
krant i.nat «cu elearicneiistentoonstel.ing
10 Maai ik lieb heolomaal geen vorstand
van eloctrioiteit 1" riep liet jongo mensen
verschrikt uit.
„Juist, daarom stuur ik jo «r het
wa- liet laconieke antwoord van zijn chet.
ll'orann moest ik onwillekeurig
denken, toen onze hoofdredactie mij
rnxg naar de roïentenioonstcllicg te Bos
koop to gaan, om er over in ons blad te
schrijven. Ik naar een rozententoonstel
ling, ik, die gec-n La France vaii eui
Ophelia, gcon Kaiserm Augusta Victoria
vun een Madame lierriot kon onderschei
den I O zeker, ik houd van rozen, even
veel, misschien nog meer dan de Pesic
rozenkermer! Met vc-rtcedering kan ik lang
en stil slaan kijken naar een kiemen ge
Jeu rozenknop, een bloeiend© donxci-
roode roos kan mij in verrukking uren
gen. maar dat is nog niet voldoende om
er in de krant een artikel over to schnj
ven. Even werd het mij angstig te moede.
Maar -op eens liemmerde ik mij ton ge
zegde vim mijn ouden vriend, wijlen
Itö-sina: „Wanneer ik den top van den
neus van don knecht van president Roo
sevelt zie. dun heb ik al genoeg stof vot.r
een heel artikel over Teddy en Amerika
Als je voor een artikel nog meer noodig
hebt. dan ben je geen goed journalist:
Wanneer Róssing al genoeg had aan den
top van een neus, zou ik dan mogen aar
zelen over een rozententoonstelling te
schrijven, als ik lieele rozen- en nog we.
In honderde variëteiten te zien zou krij
gen 1 Dies antwoordde ik met de meeste
kalmte: „uitstekend 1" en maakte ik mij
op oni naar Boskoop te gaan.
Boskoop I Dit was reeds dadelijk een
puzzle voor mij: hoe kom ik in Bodkoop
Ik wist, dat het midden in Bolland lag.
maar hoe er te komen t Aan een spoorlijn
ligt het niet, aan «en trambaan al even
min! Dit gaf mij reeds dadelijk de troost
volle gedaohte: 0, wanneer de rozen niet
genoeg stof opleveren voor een artikel,
dan heb je altijd nog de geïsoleerdheid
van dit Hollandsolie dorp en de reis er
heen, waarover je schrijven kunt.
In Gouda vertelde men mij, dat Bos
koop het goraakkelijkst met een boot to
bereiken was, maar toen een vriend mij
sen achterplaatsje op zijn motorfiets
aanbood, besloot ik in verband met den
beschikbaren tijd van Uit vriendelijk aan
bod gebruik to maken. Ik had nog nooit
op het achterbankje van een motorfiets go
zeten en gedachtig nan Rössing's geaeg
de, begreep ik onmiddellijk, dat de be
schrijving van deze voor mij nieuwe
sensatie allicht zou kunnen aanvullen,
wat de rozen mij misschien te weinig bo
den. Ik hobbelde-bobbeldo dus met een
CO K.M.-vaart van Gouda naai Boskoop,
maar voordat ik mijn gewaarwordingen
van dit springen en schudden, rijzen "en
dalen, trillen en dinderen had gefonni.
Icerd, waren wij al in het uitgestrekte
kweekersdorp, waar de vlaggen CI1 ao
Zondagsclio kleedij ons bewezen, dat i„_-t
een van zijn gruoto dagen vierde. In
dit vriendelijke dorji en lut Holland
sche waterland, dat het omringde, zag ik
een derde aanvulling, in geval de rozen....
Wat heb ik gisteren dikwijls aan den
t..p van den jus van Roosevelt's
knecht gedacht 1
Even later was ik op de rozenieiitoon
iUu.:Lig ie Boskoop 1 Met journalisten
oogtu zag ik rond en het viel mij onmid
dellijk op, dat men van deze tentoonstel
ling veel werk had gemaakt. Ook hier
to Boskoop had men gebroken met nc-.
oude systeem om do verschillende inzen
dingen m vazen op lange tafels naast
kuiider ie plaatsen, en had men tlo rozei.
naar de kleuren en soorten in perken
gegroepeerd, zoodat de loods in een
bloeienden rozentuin van warme, tintelen
de kleuren was herschapen. Een sterk
verlangen kwam in mij op om het gehetu.
al was het maar één inoinent, to mogen
overzien, maar overal op de paden vei-
drongen zich gelukkig voor Boskoop
maar ongelukkig voor mij de vele be
zoekers, waardoor van een overzicht van
de tentoonstelling dus geen sprake koi,
zijn. Ik liep langs de verschillende pei
ken en toen ik die warme tinten en
prachtige vormen van al oeze rozen zag,
die fonkeling van kleuren, toen vergal ik
even, dat ik reizend redacteur was en ge
noot ik als een gewoon sterveling. Maar
op eens kwam wec-r de gedachte aan mijn
artikel hoven en ik begon op de kaarten
de namen vnn de inzenders te lezen en
van al do tallooze variëteiten; ik las van
thebhybriden en remontant-Tozen, van
lutea pernettiana en polyantha rozen,
van Iersche enkelbloemigé variëteit en
nog allerlei natnen. waarvan ik zelts
nooit had gehoord en het zweet brak mij
niet alleen door de broeïkaswarmte -
plotseling uit! Ik begon te vreczen, dal
de geïsoleerd en van Boskoop, de motor
rit en hot vriendelijke dorp mij t« nulp
moesten komen. Tot ik op eens een heer
bezig zag notities te maken. Ik begreep,
dat het een collega was, stelde mij du=
aan hem voor. Hij was een allervriende
lijksto oude heer, speciaal verslaggever
van een onzer grootste bladen en r o 2 e n-
b ij
hu ben ik er! dacht ik verheugd en ik
week geen oogenblik meer van zijn zijae.
Hij legde mij hei verschil uit tussaien
de tbeeen «u de thee hybriden, ao le-
montanien ca de polyamha rozen, hij
verwin© rnij van oeculeeren en kruisen
en enten, toonde mij de prachtige zalm
k.curigo Madame Herriot, en wees mij
de manifitjue ray0J, (].or, hij deelde mij'
zelfs mee, «lat er bij de rozen 1600 n
ces van kleur zijn geconstateerd en toch
was ik na inijn omwandeling nog
ver als lu 'I begin! Stof voor eeu artikel
voor Haarlem's Dagblad had zij mij
niet verschaft. Wanneer ik mijn collega
bij een groep rozen een notitie zag
maken, gluurde ik als een schooljongen
over zijn schouder heen; maar ik biee.
even wijs. Neen, dit werd mij heel duide
lijk: bij een kenner moest ik uiel zijn!
Ik ging dos weer alleen verder. Ik zag
vele bezoekers bewonderend staan kijken
naar een ruiker rozen, die als een „stilleven"
in ecu schilderijlijst was geplaatst en ik boor
de, hoe allen dit prachtig .alleraardigst en
smaakvol noemden en ik bemerkte tegelijk,
dat ik een heel anderen smaak als de meeste
bezoekers van deze tentoonstelling had. En
iiiiusschen zocht ik altijd maar door naar
den „top van den neus", die mij copy moest
loveren. Ik keek naar den minister van
Landbouw, den heer IJaelsieio, die de ten
toonstelling in ©ogenschouw nam. zooals elk
officieel persoon een tentoonstelling in
oogenscbouw neemt, dat wil zeggen zonder
Iets te zien, Cu ik trapt© bij bet ojizij gaan
voor Zijne Excellentie een lieer op zijn
grooten teen.
„Pardon!" zei ik.
„0, het is niets!" antwoordde hjj.
Deze eenvoudige kennismaking was vol
doende aanleiding voor ccn gesprek cu op
eens bemerkte ik, dat deze vriendelijke heer,
dien ik zoo onhandig op zijn eksteroog had
getrapt, de man was, dien ik den boelen
middag had gezocht. Ilij was een der voor
naamste boomkweekers van Boskoop en bij
verleide mij van het doel van deze rozenten
toonstelling, den toesland en de vermoede
lijke toekomst van hel kweekersbedrijf ii
Nederland. En omdat ik zeker weet, dat ii_
ouzo bloemenstad vele lezers zich znllen
intere&seercn voor het oordeel van de kwee
kers uit Boskoop, wier belangen in veel op
zichten parallel loopen met de belangen van
onze bJoemhollciihandclaars. laat ik hier vol
gen, wat hij mij mededeelde.
„Deze rozenten toonstelling," vertelde hij
mij, „wordt gehouden ter viering van het 40-
jarig bestaan van de Boom- en Plantcnhcnrs
to Boskoop. Maar eigenlijk was dat jubileum
niet meer dan een aanleiding. Het doel van
do tentoonstelling is, dat wij, Boskoopers,
Nederland willen laten zion. dat wij in Bos
koop tijdens den oorlog niet stil hebben ge
zeten, dat wij den moed niet hebben laren
zakken ondanks allen tegenslag en dat wij
door zijn gegaan met het kweeken van rozen
en het cultiveer en van nieuwe soorten. Wij
willen bet publiek laten zien, dat Boskoop
op bet gebied van rozen nog altijd met alle
andere landen kan concurrecren.
Boskoop tolt alleen 600 boomkweekers;
vóór den oorlog waren er zelfs ongeveer 700,
maar eenigo kleine kweekers hebben het 'n
de moeilijke lijden, die achter ons liggen, niet
kunnen volhouden.
Hoe of wij te Boskoop voor ons vak de toe
komst zien? In de oorlogsjaren hebben wij,
kweekers, hut lieel moeilijk gehad, maar wij
te Boskoop nooit, den moed laten y.ik-
De Scandinavische landcmen Duitachlnnd
bleven ook in den oorlogstijd goede afnemers
>r ons. Maar ik geloof zeker, d a t n u d e
leilijkstc jaren eerst komen
ik denk over de toekomst van de kwecke-
rijen dan ook zeer pessimistisc.il.
Boskoop heeft zijn grootste afnemers altijd
in Dnitschland en Amerika gehad, maar i.n
Duitscblsnd economisch en door valnu-
misère weinig meer kan doen en Amerika
zijna alien invoer van onze producten heeft
verboden, ziet het er zeer somber uit. De
sluiting van Amerika bcteckent voor Bos
koop een ramp! Amerika baseert dit besluit
op motieven, die met de werkelijke redenen
niets te maken hebben. Eij beweren in de
Vcreenigde Staten namelijk, dat met de boo-
en planten schadelijke insecten en zwam-
Amerika binnenkomen o dat zij daar
om de grenzen hebben gesloten, maar in
werkelijkheid is bet niet anders dan eeu
kwestie van protectie. De regeeriug der Ver.
Staten wil de eigen kweekers beschermen
tegen de concurrentie van de buitenlanders.
Dit is heel duidelijk, ook in de wijze, waarop
zij ons behandelen. Zoo mogen wij alleen
maar wildlingen en onderlagen invoeren,
zij geheel zonder aarde zijn. Nu is zelfs
sjioelen dat laatste bijna ondoenlijk. In
Amerika wordt alles, wat nit Holland komt,
minutieus onderzoeht en zoodra er maar u
heel klein beetje aarde wordt gevonden,
worden de planten en hoornen vernietigd.
Wij hebben in Boskoop begrepen, dat wij
alles moeten doen om bet kweekersbedrijf
loonend te doen blijven. Mot de kweekerijen
staat en valt immers Boskoop. Daarom heb
ben wij den Bond van Plantenhandelaara op
gericht, die voor 90% uit kweekers van
Boskoop bestaat en zijn zetel dan ook in dit
dorp beeft. Het kantoor echter is in Den
Haag en onze administrateur is Mr. W. A.
Wery. Deze bond heeft alles gedaan om onze
Regeering er van te overtuigen, dat iij de
kweekers eo plantenbandelaars moet stcu-
i hun strijd. Dit is ccn nationaal belang.
Wij zijn daarom naar de Regeering gegaan en
bobben subsidie aangevraagd en de Hogce-
ring heeft goed gevonden do kosten der com
missies, die namens den Bond naar hot bui
tenland gaan om betere invoerbepalingen te
verkrijgen, te bekostigen voor bel geval de
commissies niet mochten slagen. Slagen de
commissies echter wel, lukt bet baar dus de
buitenlandschc rcgecringcn te bewegen het
invoerverbod op te heffen of dc invoerrechten
aanmerkelijk tc verminderen, dan worden
de kusten der commissies door den Bond zelve
betaald. De Bod werkt met ijver en kracht
en kan reeds op prachtige resultaten wijzen.
Zoo hebben wij Dnitschland, dat gesloten
was, in Februari open gekregen en hol ge
volg was, dat wrj hier in Boskoop 6 weken
lang dag en nacht aan bet werk zijn geweest
om aan alle aanvragen van Duitscliland ta
voldoen. Zwitserland beeft do ta
rieven na bespreking met onze af
gevaardigden aanmerkelijk verlaagd.
In Finland heeft de regeer mg toezeg ging
gedaan deu Senaat voor te stellen de
voerrechten nu t £0 pet te veriagen. Zweden
daarentegen heeft sinds eenige maanden
zware invoerrechten en dat is vooral ook
een grooto slag voor do bloembollenhall
delaren, die niet minder dan 60 óre per
K.G., dat is ongeveer 80 pet. van do waarde
aanmvoerrechten moeten betalen. Zweden
is dan ook feitelijk zoo goed als gesloten.
Onze Bond zal nu trachten de Zwoodtche
regeering, evenals de Duiteclie, Zwitsersche
en Finsche op haar besluit terug te doen
koinen, door haar ervan to overtuigen, da»
allo invoer op deze wijze onmogelijk ie en
do fiscus du3 heelemnal n;et9 ontvingt.
Of het ons echter in Amerika zal gelukken,
betwijfel ik zeer. Mr. Wery is er met vier
Boskoopers heen geweest en heeft er o.a.
den meesten steun ondervonden van Mr.
D.H.Andreae, maar 't resultaat was lot nu
too nihil.Op vrzoek van onze commissie is
nu professor Ritsema Bos naar Amerikv oir
daar met zijn collega, den professor in de
phyto-patholopie te overleggen op welke
basis invoer in Amerika weer mogelijk zou
zijn- Maar omdat ik voor mij geloof, lat al
die motieven van insecten maar smoesjes
zijn, zie ik weinig heil In deze besprekin
genVoor Boskoop zou het een ramp be-
teekeuen, want wij voerden jaarlijks voor
millioenen uit I"
Op mijn vraag of de kweekers tevreden
zijn over den steun dien zij van de re
gcering ontvangen, kreeg ik ten antwoord-
„Tegenwoordig well Do regeering is ons
zoveel mogelijk ter wille, maar men merkt
altijd, dat men ook op het miinsterie van
Landbouw met ambtenaren en niet met
practischte bmdelsmenschen te doen
heeft I Weet u v. ut Nederland in het buiten
land allereerst noodig heeft? Consuls, die
Hollandsch kennen, vertegenwoordigers,
dio werkelijk de Nederlandsche belangen
begrijpen en er voor op komen, mannen,
zoonis Mr. Anilreae in Amerika!"
Op dat oogenblik voegdo een der oom
missieleden zich bij onB en het gespret
kwom op de tijden van vóór den oorlog, op
do groot© tentoonstelling van 1911, die nog
'loor aartshertog Frans Ferdinand den
in 1014 vermoorden Oostenrijkschen troon
opvolger was bezocht geworden.
„Ik heb hem toen nog rondgeleid!" zei-
de het commissielid. „Voor mij was zoo'n
vorstelijk bezoek een heel ding, maar - oor
doren mijnheer, die dagelijks bij een kei-
>r is"....
Ik spitste mijn journalistieke ooron.
„O zegt?"
„Het bleek mij, dat mijn voeten bijzon
der gelukkig waren geweest, toen zij op
den teen van 'en invloedrijk kweeker wa-
gaan staan, want behalve kweeker, was
hij ook nog de vader van den tuin-archi-
van het „keizerlijk" park te Doorn en
leverancier van heesters, rozen enz. van
den keizerlijken balling. Zelf had hij den
keizer, met wien hij bijna dagelijks con
ferenties had over planten, heesters en
parkaanleg, ettelijke malen gesproken. Hij
vertelde mij, dat de ex-keizer alles per, ion
lijk regelde en in het voorjaar zelfs iedcren
morgen van half 9 tot 12 zelf buiten mee
had gewerkt, gegraven, gesjouwd en ge
plant. Volgens mijn viiendelijken r«ge
zag de keizer er nog flink en krachtig
,n maakte hij niet het minst den in
druk van oen gebroken man. Nog altijd is
hij bijzonder mntineus; 'b morgens om
half zeven wandelt hij moestal reorls in
zijn park.
Jk stond op het punt afscheid te nemen
ui mijn tweo charmante „voorlichters"
toen mijn collega en rozenk«nner, m:j aan
mijn arm trok.
Hebt u nog iets noodig te weten?"
vroeg hij me.
Ik bedankte hem vriendelijk. Ik hod vol
doende eopie en had zelfs geïsoleerdheid
Boskoop, do sensaties van den rit op
het achterbankje vnn een motorfiets en de
beschrijving van het vriendelijke dorp niet
meer noodig. Toen ik met mijn aan'.eekï-
ningen 's avonds in den trein zat, dacit ik
aan mijn vTicr.il Rössing, die met zulke
notities gewapend, behalve over de rozen-
tentoonstelling te Boskoop, ook zeker nog
artikel over den Duitschen keizer t«
Doorn zou hebben geschreven.
J. B. SCHEIE.
•o spanning, dio toch nog altijd
hcerschte over de vraag of do Kemalisten,
do weg voor hen open lag, naar Con-
stantinopel zouden oprukken, is nu plotse
ling uit. De Grieken hebben nl. tot 't offen
sief besloten wat in de omstandigheden
veel van een wanhoopsdaad weg heeft.
Wel beweren rij, dat de ontploffing in de
munitie en benzinedepots van Smyrna niet
fnuikend is geweest, als de bcrieoien
wilden, maar liet valt moeilijk te ontken
dat de finanoieele positie van Grie
kenland kritiek is. Oe president van de Na-
tionalo Bank is dan ook reeds naar Lon
en Parijs vertrokken om een nieuwe
Grieksche leening te plaatsen. Het lijkt
dubieus, of hij te Parijs veel succes zal
hebben en wellfoht voelt Londen ook niet
voel voor de financiering van een militair
avontuur,, dat weinig kans op succes be
looft.
Het Handelsblad ontving berichten uit
Berlijn, die melden dat de Duitschers in
i Oppc-r-SileziS nog steeds nari mishandelin
gen. van de zijde der Poolsehe insurgentcn
blootstaan.
Dezen willen zich, naar zij zelf beweren,
schadeloos stellen, voor het loon, dat For.
fanty hun niet heeft uitbetaald. Verder
meldt hetzelfde bericht, dat de vierde Pool
sehe opstand f.p 17 Juli zal beginnen. De
Duitsohe bevolking heeft aanzegging ge
kregen, dat zij voor 15 Juli het gebied van
Kreile RybnlcJ moet hebben verlaten, wie
aan dit bevel niet voldoet zal over de Pool-
sclio grens worden gezet. De Duits-mem
zijn hierop in gioote massa's gevlucht- Do
bevelhebber der Engelsche troepen, gei
raai Henniker, heeft echter verklaard, dat
hij in staat »al zijn met zijn troepen de
zen opstand te onderdrukken.
De Valera heeft geen oogenblik getalmd
aan do uitnoodiging van Lloyd George om
dadelijk te Londen te komen, gevolg to ge
ven. Dinsdag is hij met zijn gedelegoer-
don te Londen aangekomen. Hij heeft de
gastvrijheid van de regeering niet aange
nomen, maar ral zich tijdens de conf.-
tio niet in het openbaar vertoonen en bij
Iersche vrienden logeeren.
Vermoed wordt, dat de Sinn Fein dele
gatie zal vragen om financiegele autono.
mie en een parlement voor geheel Ierland,
met een afzonderlijk, aan het eerste o id er-
geschikt, parlement voor Noord-Oost Ul
ster.
Do Engelsche bladen waarschuwen al
gemeen tegen overdreven optimisme. In
hef gunstigste geval zullen de besprekin
gen, die over talrijke ingewikkelde pro
blemen van alerlei aard zullen loopen,
zeer lang duren, waarschijnlijk niet korter
dan drie maanden. Het is tenslotte moge
lijk. dat Smuts toch geen leidende positie
in de conferentie zal innemen.
Do wapenstilstand is intusschen Maan
dagavond te Belfast reeds weer gesehonden
door ongeregeldheden en brandstichtingen,
'aarbij eenige personen gewond werden.
De daders waren in dit geval Oranje-man
en in dit verband is de Dister gedele
geerde» Sir James Cr?ig weer uit Londen
vertrokken, daar zijn tegenwoordigheid te
Belfast noodig was.
Vsrsproid nieuws
FRANKRIJK.
DE ONTWAPENING.
De Volkenbondscomminsie die morgen
zal bijeenkomen ter bespreking der werold-
ontwap^ning aal ln verband met ie a.s.
conferentie te Washington waarschijnlijk
onmiddellijk a de opening der verg vde-
ring weer uiteengaan.
DE POLITIEK IN DE LEVANT.
Briand herbaalde heden in den Senaat
de verklaring, welke hij gisteren m de
Kamer met betrekking tot de crediaten
het leger in de Levant had afgelegd.
Hij stelde de kwestie van vertrouwen^ en
verklaarde, dat Frankrijk Ciliciè zou ont-
len, maar op Franscho wijze: met de
grootst mogelijke wanTdighoid.Briand voeg
de er bij: Ik hoop, dat er binnenkort een
overeenstemming met Angora zal worden
bereikt.
Na de rede van Briand verklaarde de
corzitter der finanoieele commissie uit
den Senaat, dat de commissie afziet van de
voorgestelde vermindering. De Senaat keur
de bij handopsteken de credieeten voor het
leger in de Levant goed.
De huidige zittingsperiode van Kamar en
ENGELAND.
DE ONTWAPENINGSCONFERENTIE.
Volgens berichten uit Washington zal
Harding niet zelf de ontwapeningeconfe
rentie leiden, doch deze laak opdrogen
in Hughes.
DE SPOORWEGTARIEVEN.
Sir Eric Geddes, minister voor het trans
portwuzen, heeft op een desbetreffende
vraag in het Lagerhuis medegedeeld dat p-
ltanscn bestaan op een verlaging der sooor
wegtarieven, nadat de spoorwegen ->p 15
Augustus e.k. weder hun eigen vrij be
heer zullen hebben.
DE PRINS VAN WALES ONGESTELD.
De prins van Wales heeft een lichte ver
koudheid gevat en moet een tijd rust no-
DE EGYPTISCHE MISSIE.
De Egyptische officieele missie Is .Maan
dagavond te Londen aangekomen. Voor
zitter ervan is de Egyptische premier Adly
Pasja Yeghen.
Ecu handjevol jeugdige Egypt en oren.
blenkhaar te Londen wonende studenten,
hield, volgens do „Times"', bij hun aan
komst aan het Viotoriastation een bstoo-
gingkje; zij zwaaiden met roode vlsggen
met opsohriftèn als „Geen conferentie met
Adly", „Egypte voor de Egyptenawn",
Later reden zij met taxi-auto's langs
het hotel, waar Adly Pasja verblijf ncudt,
zwaaiden weer met hun vlaggen en zieoen:
„Weg met Adlyl"
DE WAPENSTILSTAND IN IERLAND.
De wapenstilstand, die Maandagmiddag
to 12 uur is ingetreden, is niet offieieil af
gekondigd. Noch voor Dublin Oastlo,
/oor zich een groote menigte verza
meld bad. noch voor het stadhuis te Dublin
:cii officieele aankondiging plaats. De
str.-.tcii weren vol, nedereen was in do
beste stemming, en toen het twaalf uur
doeg, maakten do schepen in de- haven
■aa Dublin een helsch kabaal met hun
irenes. In een der spoorwegwerkplansen
n bij verschillende takken van gemeente
dienst nam het personeel een halven dag
vrij ter eere van den wapenstilstand.
DE IERSCHE KWESTIE.
Do besprekingen to Londen over do Ier
sche kwestio nemen heden een aanvang.
De besprekingen vaa heden zullen echter
volkomen formeel zijn en ten doe! heb
ben een voor beide partijen bevredigende
baxeis van onderhandelingen te zoeken.
LOONSVERLAGING AANVAARD.
In bet Engelsche machinebouwbedrijf Is
de voorgestelde loonsverlaging aanvaard
met 176.145 tegen 108.969 stemmen.
BALFOUR OVER DEN VOLKENBOND.
Sprekend op de Britscho rljksconfercntiu
ovez den Volkenbond, zeide Balfour, dot
een der grootste moeilijkboden voor den
bond was het feit, dat drie der grootste
naties van de woreld nog geen lid waren.
Rusland en Amerika zouden zich vermoe
delijk in de naaste toekomst nog niet aan
sluiten. Hij hoopte echter, dat Duitsch-
land spoedig doel von den bond zou uit
maken.
AMERIKA.
DE ONTWAPENINGSCONFERENTIE.
De voorgestelde ontwapeningsconferentie
zal den llden November a.s., den verjaar
dag van de wapenstilstand, bijeenkomen.
Hel staatsdepartement ziet niet in, waarom
de besprekingen niet zouden leidert lot een
plan voor een associatie van volken alj
door president Harding steeds ia bo-
LÜ1TSCHLAND.
MUNITIEONTPDOFFINGEN.
Bij het verblinden der kruitvoorraden t-
Wilhelmahaven hetgeen ÏDgevolga iie
vredesverdrag moet geschieden heeft oei
hevigo ontploffing plaats gehad, waaibij
vijf personen zwaar gewond werden, van
wie reeds twee zijn overleden.
INBRAAK IN EEN CONSULAAT.
Inbrekers hebben kans gezien de bnnd
Kast in het Bntsclie consulaat te Hsrr.hurr
te openen en daaruit 150 p.st. en &XO
mark te stelen.
CONFLICTEN TUSSCHEN PERU Eli.
ECUADOR.
Volgens een Reuter telegram zouden de
diplomatieke betrekkingen tusschen Ecua.
en Peru verbroken zijn. Peru heeft
zijn zaakgelastigde van Quito leruggeroe
pen en do peis in Ecuador elscht van de
r.-eeering, dat ook de zaakgelastigde vau
Ecuador uit Lima teruggeroepen wordt en
de betrekkingen tusschen beide landen air
verbroken worden beschouwd.
Het incident komt voort uit de weigering
an Ecuador om deel te nemen aan dc
viering van de honderdjarige onafhanke
lijkheid van Peru, omdat de Peruaai^che
regeering onlangs officieren van haar "»ger
heeft gedecoreerd, die eenige jaren gele
den deelgenomen hebben aan den nvxl
van het leger von Torres op een stuk
Ecuadoriftftnsch gebied, dat trouwens door
Peru als betwist gebied werd bescbo ïwd
Do regeering van Ecuador beschouwde het
jen beleediging voor de nationale eer
hel land, dat deze officieren gedeco
reerd werden even nadat zij de uitnood!
tring om aan de Peruaansche onofhs ike-
lijkheidsfeesten deel le nemtn. had a-joge
in en hierrlep der halve haar toestem-
DE JAP AN SCHE KROONPRINS IN
ITALIC. Dinsdagavond is te Home
aangekomen de Ju-jjansche kroon
prins Hirokito. Aan het station werd
Iiij verwelkomd door den koning, den
piemier, de voorzitters van beide Ka
mers eu hop^waardigheidhekieeders
aan het Hof. De Koning en Prins na
men ia de galarijtuigen plaats en ver
trekken naar het QuirlnaaL
DE VOLKENBOND Uit Ween en
woj dt gemeld:
In verband met de uitvoering van
het reorganisatie-ontwerp van den
Volkenliond met betrekking tot de
vermindering vnn het mdiardendefi-
cit van den Staat, heeft óe regeering
als begin van deze actie een wets
ontwerp ingediend, volgens hetwelk
de kuitenlandsclie, zoowel als de bin-
neitlandsche —bevolking met eemig
noemenswaardig inkomen van den
eersten Augustus af den broodprijs
met 'Ie werkelijke herstellingskosten
moet betalen, terwijl minvermogen
den der. tegenwoordig-an broodprijs
moeten betalen, waurbij de regeering
niet alleen meel gratis verstrekt, doch
ook een deel van de herstellingskos
ten betaalt. Op deze manier geschiedt
de eerste stap tot vermindering van
de 2G milliard, welke de regeering
ieder jaar voor de voeding van de
Costciirijksclie bevolking moet bijleg
gen.
HET RUSISCHE ROODE KRUIS.
Naar vernomen wordt, heeft het iöter-
lationale Roode Kruis te Gcnève den Rus-
jif.-hen volkscommissaris Tsjitsjerin mede
gedeeld, dat het Russische Roodr Kruis als
lid met gelijke rechten in de orgonitaUe
zal worden opgenomen
RaSrlek voor Vragen
VRAAG: Mijn dochter, die reeds
twee jaar in dezelfde betrekking is,
was door mevrouw ais dagmeisje aan
genomen niet 14 dagen vacantie per
jaar. Mevrouw, die met Augustus de
stad uitgaat, hoeft met Augustus de
betrekking opgezegd. Heeft mijn
dochter nu nog recht op va-cantie niet
kostgeld? ANTWOORD: Als niet uit
drukkelijk is afgesproken dat uw
dochter vóór Augustus als regel va
cantie zou krijgen, kan zij daarop
geen aanspraak maken.
VRAAG: Voor wie zijn de kosten
voor slapen en eten en hoeveel be
draagt dit, als mevrouw do geheel e
maand de stad uitgaat em het huis
sluit, zoodat ik, die geen ouders meer
heb. bij vreemden imoet slapen
ANTWOORD: Mevrouwt geeft in
zulk een geval kostgeld, tot een be-
5, waarvoor u behoorlijk bij treem
den terecht kunt.
VRAAG: Is een mevrouw verplicht,
in alle gevallen een dienstbode of juf
frouw voor de huishouding bij het in
dienst treden een godspenning te go-
ven en de reiskosten als het meisje
uit Fries land komt te vergoeden
ANTWOORD: Het geven van een
godspenning is algemeen gebruike
lijk. Vergoeding van reiskosten moet
onderling geregeld worden.
VRAAG: Mijn zoontje zag zich feoanie
geplaatst bij de Marine. Bij wien c-n up
welken dug moet hij zich aanmelden? ANT
WOORD: Bureel garnizoenscommandant
(Jansweg o/d Schouwburg) morgens
9—12 uur.
VRAAG1. Ik wil mij in een bouw ver-
eeniging te Utrecht loten inschrijven. Kont
u mij adressen opgeTen? 2. Hoe groot is
het salaris per maand van een sergeant hij
de militaire politie? ANTWOORD: l. Ju»
onbekend. Wend u tot Bouw- en Woning
toezicht in die gemeente. 2. Dit hangt af
van het oantal dienstjaren in dun ran-. De
treetementen voor sergeant zijn van f 1250
tot f 2200 per jaar, pus 7 a 7 1/2 pot verboo
ging met f2 per dag toelage.
VRAAG: Mijn vrouw ving in den luirf
een nog betrekkelijk zeer jongen uil. Het
dier het zich gemakkelijk vangen. We wil
len den vogel tier houden tot hij voldoen
de ontwikkeld is om uit te vliegen cn zelf
voor zijn onderhoud kan zorgen of hem
naar Artis brengen. Waaimee en hoe kan
ik hem in leven houden? Welk votr moet
hij hebbeu? ANTIVOORD: Den uil kunt
u me: kissne stukjes inager vieeech voe
den het zal wel ongeveer 1 4dagc:i duren
voor hij zichrelf goed kan redden; het
vleeseh maar gewoon voor hem neer; bij
avuml, als het donker wordt, «cl hij het
wel op.
Iemand, die meermalen van Kampen
naar Brunmmen heeft gefietst, merkt op,
roor fietsrijders de volgende route liet
best is aan le bevelen, omdat dit een roadie
rijwielweg is: Kampen. Wezep. Heerd^
Epe, Vaasscn. Het Loo, Apeldoc n. Beek
borgen, Loenen, Eerbeek, Brummen.
Kerk en School
EEN BEROEPINGS-BUREAU.
Ter Alkmaarschc vergadering van de
Noord-Hollandsche Predik an tenver-
eetiiging hooft o.m. ds. D. E. Boeke
Schagen) ingeleid de stelling: ..Ten
bate van gemeenten en predikanten
moet een beroepingsbureau gevestigd
worden, liefst op initiatief van den
Bond van Nederl.undsche Predikan
ten, in samenwerking met de classi-
cale visitatoren".
Zulk een bureau, zoo betoogde hij,
wordt onder de huidige omstandighe
den meer en mees* dringend behoefte.
Een „vakvereeniging" van predikan
ten, gelijk de bond wel is genoemd,
hoeft nooit te voren bestaan en msek:
le verwezenlijking van dit groote
belang voor predikanten en gemeen
ten beide ongetwijfeld mogelijk.
Ds. Bruining (Krommer-iedijk)
vroeg, of het niet wenechelijk zou
zijn, reeds terstond een commissie als
beroepingsbureau aan te wijzen. Z.L
behoefde dit niet langs kerkrechte
lijken weg te gebeuren.
Ds. van der Meulen opperde het
denkbeeld, dat de bond een brochure,
inzonderheid bestemd voor de consu
lenten, zon uitgeven, over dc vraag:
,Hoe de predikanten tegenwoordig
beroepen worden". Daarin zouden
dan de verschillende dwaasheden kun
worden opgesomd, bij dc l«*roeps-
practijken. Deze spreker vond. dat
men ook de vraag onder 't oog moest
zien, hoe de gemeenten hun predikan-
ji weer kwijtraken.
NED. IIERV. KERK. Bedankt
voor Assen (Ver. v. Chr Belangen)
E. lleker, te Gorssel.
GEREF. KERKEN. Beroepen te
llelievoetsluts, J. J. Wielenga te Wad-
dinxveexi. Te Hasselt: J. D. Wielinga
te Anna Jacohayolder. Te Nieuwe-
Pelwda: Joh. Jansen te Ten Boer Te
Franekar: E. A. Groene wegen te Half
weg. Te Echten jFr.) II. Th. van Mun
ster, cand. te Amsterdam.
Feuilleton
Naar he t Engolsch van
I- S. FLETCHER.
Hij bleef in de poort staan terwijl
hij Rans ford nakeek tot dezo in zijn
i hu» verdwenen was; sued© \er-
tijept in gissingen, niet over zichzelf,
Stoa hij eindelijk het grasveld over
naar den tegonoverliggcmdien hoek.
Daar was een I-Jein hekje in den met
klimop begroeiden muur. Toen Bryce
het openmaakte kwam er een man in
het werkpak van eon metselaar, uit
de struiken holIeD. Ilij zag ook lijk
wit en keek zenuwachtig in het ran--.
st^Jn BryCe Wöef biK«n<1
Wat is er, Vanier? vroeg Bryce
Kalm. is er iets gebeurd?
De man wreef met zijn hand over
fcijn voorhoofd alsof hij suf was en
we-es R>en achter zncli.
Een man! stamelde hij. On-
.7 a.an trap daar. Dood en als
«uj niet dood is, scheelt het toch niet
veel. ik zag het.
Bryce groep Varner bij den arm en
schudde hen heem en weer.
Wat zag je? vroeg hij.
Ik zag hem vallen of liever
gezegd neergooien! hijgde Varner.
-- Iemand, wie dat kon ik niet zien,
gooide hem recht naar beneden door
dio deur, daar boven. Hij viel langs
ój trap naar beneden!
Bryce keek ovei- de toppon van de
hoornen naar de deur waar Varner
naar wees, een lage open deur, die
men langs de half vervallen trap kon
lxTeiken. Het was minstens vijftien
meter boven den grond.
Zag je hem er afgooien? riep
hij uit. Daar afgooien? Onmoge
lijk, kerel!
Ik verzeker u dat ik het zag,
hield Vanier vol. Ik keek ecai van
die oude grafsteenen na, daar ginds.
Er moest wat aan hersteld worden;
en de kraaien maakten zoo'n leven
bij het dak, dat ik naar hoven keek.
Fin toen zag ik dat deze man door die
deur gegooid werd letterlijk er uit
gesmeten! Denkt u dat ik mijn eigen
oogoa niet vertrouwen kan?
Heb je gezien wie hem er af
gooide? vroeg Bryce.
Neen; ik zag een hand oen
koi-t oogenblik maar bij de deur
opening, antwoordde Vainer. lk
lette meer op het slachtoffer. Hij
wankelde een oogenblik op do trede
buiten dc deur, viel en schreeuwde
ik hoor het nog en viel te pletter
op do tegels daar beneden.
Hoe la-ng is het geleden? vroeg
Bryce.
Vijf of zes minuten, zeide Var
ner. Ik ben naar hem tocgohold
en heb gedaan wat ik kon. Maar ik
zag wel dat liet niets gaf en daarom
liep ik weg oiu hulp to halen
Bryce duwde Item in de richting
van het boschje waar zij bij stonden.
Breng mij bij hem, zeide hij.
Vooruit
Varner keerde om en lien door de
hoornen terug. Hij bracht Bryce aan
den voet van den boegen muur von
de cathedraal. In een hoek, buiten
tegen de kerk aan, op groote tegels,
lag liet lichaam van een man, in een
wonderlijke houding gedraaid. En
zelfs voor hij er hij was zag Bryce
met een oogopslag wie het was de
man die zoo verlegen en schichtig
naar Ransfond was komen vragen.
Kijk! riep Varner plotseling uit.
Hij beweegt zichl
Bryce die het misvormde lichaam
strak aanstuurde zag eeai lichte be
weging, die dadelijk weer op hield.
Toen la# de man stil.
Nu is het rugeloopen, mompelde
liij. De man is dood. Dat durf ik
wel te verzekeren voor ik hem nog
onderzocht heb. Ja, hij is dood! ver
volgde hij, terwijl hij op dc knieën
neerviel bij het lichaam. Hij liceft
zijn nek gebroken.
De metselaar hoog zich voorover
en keek half nieuwsgierig, half ang
stig naar den doode. Toen keek hij
naar boven, naar de open deur hoog
boven hen in den muur.
Het is een vreeselijke val, meneer,
zeide liij. En hij kwam met zulk
een vaart naar bcaicden. Is u er zeker
van d-at er niets meor aan te doen
is?
Hij stierf toen wij aankwamen,
antwoordde Bryce. Die beweging
die we zage-ii, was een onbewuste
laatste karchtslnspanning. Hoor e«is
Vormer, je moet hulp halen. Haal
maar iemand uit de cathedraal, den
kostor of zoo iemand. Neen! xiel hij
zichzelf in de rede toen hij van de
kerk uit, de zachte tonen van hef. or
gel hoorde, de ochtenddienst be
gint net, het is tien uur. Laat hen
maar met rust en ga regelrecht naar
d-e politie. Breng re hier naar tco,
ik zal wel wachten.
De metselaar liep naar de groote
poort van het kerkplein en terwijl tb)
tonem van het orgel steeds luider
werden, boog Bryce zich over den
dooden man en dacht er over na wat
er werkelijk gebeurd kon zijn. Uit oen
open deur gegooid! het scheen
haast onmogelijk! Maar opeens v lel
hem eon mogelijkheid in, als twee
mannen die onbespied samen een ver
trouwelijk gesprek wilden voeren
'naar boven waren gegaan wat ge
makkelijk kon, want er waren ver
schillende deuren en trappen waar
langs zij er konden komen, en als zij
dan etuis gekibbeld hadden en een
van hen had den under- door de deur
geduwd en gegooid wat dan? En
terwijd hij daar aan dacht, kwam er
nog een andere veronderstelling bij
hem op dc man die daar nu dood
lag, was in de spreekkamer gekomen
om Run-sfwd te reckon en was toen
weer heengegaan, in de hoop hem te-
gén te zullen komen; cn Bryce zelf
li ad R.'uisford die er bleek en zenuw
achtig uitzag, jut*1, uit den westelij
ken vleugel zien komen; wat bet ee
lt en de dit allemaal? Welke gevolgtrek
hingen kon. hij er uitmaken? Do
vreemdeling was dóód eu Varner wil
de zweren dat hij hem naar beneden
had zien gooien met geweld, door de
deur daar, vijltien meter boven deu
groildl Dat was een moord! En
wie was dan dc moordenaar?
Bryco keek voorzichtig en onder
zoekend om zich heen. Nu Varner
weg was, was er nergens iemand te
zien cn zoover liij wist, was er ook
niemand in de huurt. Aan den eenen
kant van hem cn den doode waren
(it- grijze muren van dc cathedraal;
aan den anderen kant de hoornen tus
schen dc grafsteen en. Toen hij cr ze
ker van was dat er niemand in de
bnurt was eu niemand lieiu gadesloeg
stuk hij z<jn hand m den binnenzak
an het pak van den dooden man«
Hij reu wel papieren hij zich hebben
en uit die papieren zou hij wat te
weten kunnen komen. En Bryce wil
de alles weten, alles wat hem op het
spoor kon brengen van het geheim
dat er misschien bestond tusschen
Runsford en deren ongelukkigeu
vreemdeling.
Maai' de binnenzak was leeg. Er
zat geen portefeuille in en ook geen
papieren. En in de andere zakken, die
hij haastig doorzocht, vond hij ook
geen papieren: cr was zelfs geen
naamkaartje. Maar hij vond een
beurs vol £»ild bankpapier, goud,
zilver en in een van de hokjes
eon stukje papier, wonderlijk opge
vouwen, on een manier die stamde
uit den tijd toen er nog geen enve
loppen waren uitgevonden. Bryce
vouwde Iret haastig open en tooi hij
even gekeken had wat er in stond,
stopte hij het gauw in zijn eigen
beurs. Hij had het nog maar net ge
daan cn de beurs weer teruggelegd
toen hij do stem van Varner hoorde
en een oogenblik later de stem van
den bekenden inspecteur van politie
Mitchlngton. Bryce sprong overeind
en toen de metselaar en dc anderen
tusschen de boom en uit kwamen,
stond hij in gedachten verzonken
naar het lijk te staren Hoofdschud
dend wendde hij zich tot Mitching-
ton. (Wordt vervolgd).
