X
HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
Stadsnieuws
ZATERDAG 22 OCTOBER 1921 -
TWEEDE BLAD
No. 2053
De grensverandering en de zuinigheid
Onze tijd is geschilderd in de kleur
icr zuinigheid!
Dat komt omdat ze gegrondverfd
.werd in de kleur der weelderigheid.
Wethouder Bomans heeft zelf ge
zegd dat hij al de begrootingen van
de onderdeden der gemeente-admi-
is tratic onder de oogen heeft gehad
p zichzelf zou dit nog weinig te foe-
teekenen hebben, wanneer niet het ge-
Tucht ging. dat de wethouder op ener
gieke wijs aan eenige van die ramin
gen de staart heeft afgekapt een
pijnlijke operatie, die wel aanleiding
gegeven heeft en zal geven tot gehuil
en geschrei.
Nu zijn er in het rijke dierenpark
der Natuur sommige, bii wie de staart
?an zelf weer aangloeit, nadat die er
afgesneden is. Als dat ook bij be-
grootingen het geval is. Helpt de ener
giekste operatie nietEn ook zal het
geen baat brengen (hier sohiet me een
ander beeld te binnen) wanneer de
bagrooting en de gemeente behandeld
worden als eene zwaarlijvige dame,
die geperst moet worden in een nauw
corsetde kamenier (Mr. Bomans
vergeve me de vergelijking), mag dan
het koord om de knop van de kast
deur leggen oni haar meesteres met
alle macht in te snoeren, na een
poosje moet een van tweeën gebeuren
de dame barst er uit, of krijgt onge
mak in haar ingewanden. Een derde
mogelijkheid is er niet
Pas wanneer de begrooting zal zijn
ingediend, zullen we er kijk op krij
gen En dan nogEen raming is
schoon, maar als zij te laag is, valt
het optreden van haar tweelingzuster
Suppletoire Begrooting niet te vermij
den. En waar blijft dan het voordeel?
Dit zijn dan geen uitingen van on
dankbaarheid. Wie in Haarlem zou er
niet erkentelijk voor wezen, wanneer
de wethouder en zijn speciale afdee-
ling op jacht zijn, om alles wat .mo-
geliik is te besnoeien en pos dan een
post op de begrooting toe te laten,
wanneer die behalve gewenscht, ook
noodzakelijk, wanneer zij, K'-lialvè
noodzakelijk, ook onvermijdelijk is.
Maar men moet zichzelf niets wijs
trachten te maken. Anders gaat het
den bezuinigers als den huisvader,
die in een warmen zomer en een
«acht herfstseizoen, zichzelf paaide
met de overweging, dat hij het in den
komenden winter zonder overjas zou
kunnen stellen. Maar toen de gure
Noordenwind kwam, en de felle Oos-
lerkou en liii de keus had tusschen een
longontsteking en een winterjas, liet
hij ziin neiging tot bezuiniging even
'den vrijen teugel en stapte den klee
derwinkel binnen.
Dat dit gebeuren zou, had hij kun
nen voorzien!
In een lijd, toen wij nog ongeveer
heelemaal geen belasting hadden te
betalen, onder het bewind van burge
meester lordens, toen nagenoeg die
eenige plaatselijke heffing een verte
ringsbelasting was, zonder conti,0le,
zoodat daarin die meest fantastische
cijfers werden opgegeven ook toen
werd er al aangedrongen op bezuini
ging. Een van de leden van den Raad
meende die te vinden, door te toe-*
snoeien dien post, die uitgetrokken
was voor het voer van de herten Dit
is geen grapje maar de zuivere waar
heid. Nu moet hier niet uit afgeleid
worden, dat er a 11. ij d neiging is
geweest, tot zuinigheid in d.e gemeen
telijke uitgaven, ook toen dat niet
noodïg was on dat bezuiniging dus
ook nu wel niet noodig zal zijn. Er
xijn menschen, die zoo redeneeren,
ran die soort, die als 't onweert, de
vingers in hun ooren stoppen om de
donderslagen niet te hooren. Alsof
het dan niet evengoed dondait.
Maar 't hcrtonvoer-voorbeeld is
Wel heel leerzaam voor wie de verbe
tering in kleinigheden zou willen zoe
ken. A1 s de som voor hertenvoer
verminderd was (de Raad is toen wij
ter geweest) dan zou na oen maand
•>f zeven acht toch een suppletoire be
grooting voor hertenvoer verschenen
of het heiiengezelscfcap voorgoed ver
dwenen zijn.
Derhalve: als er bezuinigd wordt,
laat het dan zijn op dingen van be-
teekenis. Niet op bagatellen, die toch
geen stand houden. En zoo kom ik
vanzelf tot mijn eigenlijke onderwerp,
waarom ik, eerlijk gezegd, zoolang
he.yngc-wandeld ben, omdat hot scher
pe punten heeft, Zooals een egel, die
zijn pennen opzet, wanneer men hem
nadert.
Vriend on vijand van de Haarlem-
sclie grensverandering erkennen, dat
zij op komst is. Dat zij voor de deur
staat. En wij zijn natuurlijk allen be-
geerig om te weten, hoe zij er uit zal
en wat Gedeputeerde Staten er
van gemaakt hebben. Eon gedenk
waardig oogeiiblik zal het zijn, wan
neer een bode van bet Gouvernement
met plechtigen tred de Jansstraat uit,
de Groote Markt overgaat wat zeg
ik, s c h r ij d t, het Stadhuis binnen
treedt en de portefeuille met de stuk
ken overhandigt. Een siddering zal
dan door Kerme.mai'land varen. Deels
van blijdschap, anderdeels vam droefe
nis. Blijdschap bij Schoten en
Spaa.vnda.ro, droefenis bij Heemstede
en Bloernendaal. En bij Haarlem?
Als Haarlean siddert, zal het van ge
mengde gevoelens zijn.
De benepen opvatting van de meer
derheid van Gedeputeerde Staten
heeft Haarlem de bijvoeging van Bloe
rnendaal gekost. Wat er overschiet
van die gemeente, het magere stukje
Ovei-voen, heeft geen beteekenis,
financieel, aardrijkskundig, noch
principieel, liet College heeft gespro
ken en voor Haarlem bestaat er geen
eden om te hopen, dat de Tweede
Kamer straks, wanneer zij de wet te
behandelen krijgt, d"t gebrek aan Sa
lomon ische wijsheid corrigeeren en
alsnog aan de stad het puikje van
Bloemendaals dreven toewijzen zal:
do Staten-Generaal waagt zich niet
aan zoo ingrijpende wijziging van
een annexatieplan, dat zooveel jaar
in de broedstoof gelegen heeft.
Kennen wij dus nog niet at!e de
tails van het plan, dat wij uit de
Jansstraat kunnen tegemoet zien, in
de hoofdlijnen wachten ons geen ver
rassingen meer, Spaarndam, dat
zelfstandig niet meer bestaan san,
zulien wij krijgen; Schoten, hoofdza
kelijk door Haarlemmers bevolkt,
wordt ons toebedeeld, een stuk van
Haariommerliedc en Spaarnwoude zal
ons niet ontgaan, de Ileeinsteedficbe
parken en de Hout tot aan de Blauwe
brug blijven ons toegezegd. Maar wat
zulten daarvan de gevolgen zijn, de
financieele gevolgen, meen ik.
Groote nieuwe uitgaven, niet ge
dekt door nieuwe ontvangsten. Er is
niet veel reken lamst noodig oin te
becijferen, dat. do uitbreiding van
Haarlem op 'een nadeelig saldo zal
moeten uitloopen. Scholen zal groote
kosten vorderen en betrekkelijk wei
nig opbrengen, Spaarndam is, huise
lijk gezegd, een strop; het stukje
O verveen levert weinig op en het bes
te brok. onze eigen uitbreiding, die
tot dusver onder Heemstede rgesor
teerde, brengt wel geid in 't laadje,
maai- zal toch geen onvermengde
vreugde wezen, omdat Heemstede voor
schade van de gasfabriek, voor Groe-
uendaal en andore plantsoenen, voor
openbare werken en allidht meer nog,
groote vergoeding eischt het open
baar gerucht spreekt zelfs van dui
zelingwekkende sommen.
Zal tegenover het credit van nieu
we belastingbetalers niet veel groot er
debet voor Haarlem komen te staan
Ik hen altijd een warm voorstander
van de grensverandering geweest en
niet van meening veranderd, dat zij
noodig is voor den onbeiemmerden
groei van de stad. Maar nu het met
onze tinoncién nijpt en weer nijpt,
moeten wij niet bang zijn voor de
vraag, of op dit oogenblik de annexa
tie, dat wil zeggen dit annexatieplan,
nog wel door Haarlem moet worden
gewemsoht.
De omstandigheden zijn niet wei
nig veranderd bij het oogenblik, toen
burgemeester Sandberg in den Raad
onder diepe stilte, het foutieve besluit
van Gedeputeerde Staten meedeelde,
dat Bloem eridlaal uit de plannen tot
grensverbetering was gelicht. Toen zat
er, al was de toestand kommerlijk,
nog elasticiteit in onze financiën, toen
kon er nog wat gewaagd worden. Nu
gaan wij gdbukt onder een reeks van
zware heffingen, die noch in getal,
noch in gewicht hun maximum schij
nen te hebben bereikt. Moet dan nog,
terwijl allea en ieder roept om. en
streeft naar bezuiniging, een nieuw
schip van bijleg het Spaarne binncn-
Dit is juist het ongeluk, dat deze
grensregelingen op een bepaald oogen
blik aangevangen, zoo schrikkelijk lang
loopen en pas na jaren rijp worden,
op een moment dat de toestand ver
anderd kan zijn, zóó veranderd zelfs,
dat wat aanvankelijk een voordeel
scheen, als het er toe komt niet aange-
naam meer is. Zelfs is de kans daarop
altijd groot, omdat de vraag van de
annexeerende eemeente eerder kans
heeft besnoeid, dan overtroffen te
worden, althans in het gedeelte, dat
winst opleveren kan. Lasten opladen
gaat gemakkelijk genoeg, gelijk lit de
•bijvoeging van Spaarndam gebleken
Zoo staat dan de gemeente Haar
lem zoowel door de sterker dan vroe
ger geboden zuinigheid als door het
funeste besluit van Gedeputeetrde
Staten omtrent Bloernendaal, voor
een moeilijk besluit. De vraag is dus,
of behalve de finane.ieele, de zaak nog
andere kanten heeft, die in een voor-
loopig naid'eelig saldo zouden doen be
rusten.
Daarover in een volgend artikel.
J. C. P.
SIGARENMAKERS. Wo ontvangen,
in verhand mot de uitlating van den heer
C. J. Hioolen gedaan tegenover onzen Rei-
zenden Redacteur in een interview over
do Tabaksbelasting, van een sigarenma
ker een ingezonden stuk. Dit is evenwel
te lang om voor plaatsing in aanmerking
ta komen, daarom willen wo 't voor
naamste er aan ontleeixn. Inzender
komt er tegen op, dat heer Hioolen gezegd
heeft, dat de thuiswerkers tabak stelen
ten nadeelo van de patroons, omdat dit
niet plaats lieelt of misschien in «en en
kel geval.
NED. JIERV. KERK. Wij lezen in
H.iarl. Prodbld.In het jaar 1920 zijn er
in do Ned. Herv. kerk 54203 kinderen ge
doopt en 6312 huwelijken ingezegend. Het
aantal mannelijke entechesanten bedroeg
107554, dat der vrouw olijke 137939; 25307
personen hebben belijdenis des geloofs
afgelegd. Door de Diaconieën is ter on
dersteuning aan bc-lioeftigcn besteed in
geld 2824641,13. en in natura 1035247,
te samen 3 millioen 860 duizend gulden.
Het aantal doorloopt-tul ondersteunden
21097, dal der lijdelijk ondersteunden
NED. PROTESTANTENBOND. Op
de Vrijdagavond gehouden ledenvergade
ring van do afd. Haarlem van den Ned.
Protestantenbond kwam aan de orde de
behandeling van den beschrijvingsbrief
m do algemeemo vergadering.
Over een voorstel van do afd. Enschedé
m te besluiten do functie van bezoldigd
propagandist op to heffen ontstond een
uitgebreide godaob ben wisseling. De meer
derheid der vergadering hl-eek ton slotte
het voorstel to zijn om onderschei
dene redenen.
Benoemd werden in de commissie tot
naar de algemeene vergadering de hee-
m Heyinan on ds. Plaaitenga.
Benoemd wxden in do commissie tot
et nazien van do rekening de heeren
Vexfaeus, Seheffor en Cnnuegieter.
Uit het jaarverslag van den score'aris
bleek, dat het ledental op 1 October 1321
telde £87 leden en dat in de afdeeling
ju opgewekt leven heersebte.
Cil hel financieel verslag bleok, dat de
ontvangsten van de afdeeling hadden be
dragen 2521.33 1 2 en de uitgaven
I 2076.130 en die van het Bondsgebouw on
derscheidenlijk 4856.57 en 4859.25.
Vastgesteld werd eon pensioenregeling
m den eoncieige.
Volgens rooster trad af als bestuurslid
de heer D. J. A. W'csterveld.
De voorzitter brei lit in heitnnoring dat
do heer Wcsterveld van de 45 jaar dat de
afd. bestaat er 35 jaar in onderscheidene
funet-.es de belangen der afdeeling heeft
behartigd.
Spr. zeide dat de heer Westcrveld een
urn was die mei hart en ziel deed wat
zijn hand vond te doen om de belangen
der afd. to behartigen. De afd. is aan
hem grooten dank verschuldigd en zijn
naam zal zeker in ons midden in faooge
eeTe worden eghpuderi, eindigde spr. (Ap
plaus).
In de plaats van den lieer Wesierveld
werd ale bestuurslid gekozen do heer Th.
C. M. Hancgraaf.
Verder had plaalt- de verkiezing van
commissieleden. Herkozen werden in de
Commissie voor de lezingen: Dr. A. Rut
gers van der Loeff; voor Maatschappelijk
werk: Dr. A. A. 8. Sluyterman, Mr. M.
W. Scheltema, Zuster J. Ilellema; voor
wijkverpleging: Moj. A. Blok van Laer,
ds. B. P. Plantenga; voor de Zondagschool
mej. M. Berdenis van Berlekom, mej. J.
Kasteleyu, etn voor de Jonge!iedenkerk:
Mej. A. Blok van Laer en mej. M. L. Tim-
Bij de opening der vergadering had de
voorzitter, de heer Heyinan, eenige waar-
deerende woorden gewijd aan de nage
dachtenis van wijlen ds. P. 8. Bskels.
Kantongerecht
UITSPRAKEN.
C. J. J.. overtreding Arbeidswet, 2 maal
4, subs. 4 dagen hechtenis voor elke
booete.
J. A. R., overtreding PoL veiord. 2
subs. 1 week tuchtschool.
J. C. D. baden zonder gebruikmaking
van een badkoets 2 subs. 1 week tuoh:
school.
H. M-, overtreding PoL Yerord. 3 subs.
1 week tuchtschool.
C op den V, idem, 2 subs. 1 week
tuchtschool.
A. v. d. B-, overtreding Motor- en Rij
wielregl. idem.
IT. H., overtreding Leerplichtwet 10
suba 10 dig en hechtenis.
H. A., overtreding Jachtwet 30 subs.
30 dagen hechtenis.
J. A., overtreding Jachtwet 30 subs.
30 dagen hechtenis; J. B. idem 20 subB.
20 dogen hechtenis. K. K., idem 15 subs.
15 dagen hechtenis. G. J. 31.. idem idem,
K. P. Idem, 30 subs. 30 dagen hechte
nis. W. v. d. Z., idem, 20 subs. 20 dagen
hechtenis; M. J. idem 15 subs. 15 dagen
hechtenis B. idem 30 subs. 30 dagen
hechtenis;
G. v. tl. P., overtreding bouwvororden.
Velgen 15 Bubs. 15 dagen hechtenis; G.
T., idem idem. A. Z., idem idem.
H. G. overtreding Pol.verord. pp de
levensmiddelen enz. Velgen 15 subs. 15
dagen hechtenis.
J. B-, overtreding Pol. verord. 0.50
subs. 1 week tuchtschool.
A. E. de N., overtreding verord. op de
winkelsluiting Haarlem 4 subs. 4 dagen
hechtenis.
Th. I. A., overtreding Pol. verord. Be
verwijk 2 subs. 2 dagen hechtenis. H. B.
idem idem. D. W. G. G. D., idem idem;
M. B. idem, f 3 subs 3 dagen hechtenis;
E W. idem on een voleohea naam opge
ven 2 subs. 2 dagen hechtenis en 10
subs. 10 dagen hechtenis. A. O. H. over
treding Po!.Verord. 3 subs. 3 dagen
hechtenis; S. M., idem idem.
BnltBHiabd.
DE TOESTAND IN OOSTENRIJK.
Graaf Lzernin is ge intern ewd door
don Telegraaf-correspondent.
Hij zoi o.a.: Men kan genist act?-
gBii, dat Middel-Europa tot een soort
Balkan geworden is en ik vrees dat
liet nog lang zal duren, ja misschien
earst nog osn nieuwe Wereldoorlog
zal los branden alvorens deze Balkan
crisis tot een oplossing komt.
Gij vraagt mij, wat ik van de toe
komst denk en meer in het bijzondei
wat Oostenrijk doen moet om in een
boter e staatkundige situatie te gera
ken. Ach, ik kan hieromtrent op liet
oogenblik al héél moeilijk iets voor
spellen. ik persoonlijk helt altijd, wat
ons land aangaat, nog de eenige
meer directe redding gezien in een
aansluiting bij Duitsohland, maar
dat is thans ook oen absolute onmo
gelijkheid geworden.
Dit kan ik wel zsggemi: aooals Mid
del-Europa er nu uitziet, heeft bet
alle eigenschappen van e=n onna
tuurlijk kunstmatig produet. Wat
daaruit eenmaal zal groeien is thans
met den besten wil van de wereld niet
te zeggen, maar dit staat dunkt me
vest, dut er nog heel wat jaren
mee gemoeid zullen gaan, eer er uit
dezen Balkan iets goeds voortspruit.
Misschien is er op den duur een eco
nomisch samengaan der buurstaten
to verwachten, misschien ook nog iets
meer dam dat
Na deze zinspeling op de mogelijk
heid van liet verrijzen in het var 'ver
schiet eener Donaufederatie, bracht
ik het heel voorzichtig op liet vraag
punt Republiek of Monarchie.
„Of de Republiek", aluus Graaf
Czentin, „zich zal kunnen Juuidha-
vxsi, dau wel een Monarchie in haar
plaats zal komen, is op zichzelf een
ondergeschikte vraag. Wat mij aan
gaat, ik geef de voorkeur aan een mo-
ONZE LACHHOEK.
BOEKTITELS GEÏLLUSTREERD
ZOO ALS HET WAS.
HOE HET GROEIDE.
Roman van CYRIEL BUYSSB. Roman van KNUT HAMSUN.
i o 'vj I
WAT KOMEN ZAL:
Roman van INA BOUDIERBAKKER.
nairehaleii rejge&r inga vorm, maar na
tuurlijk niet eau Keizerschap zooals
vroeger, toen er veel te veel van een
parsoomliijik regime sprake was, doch
een Monarchie volgens EngieJsch mo
del".
Zoo zo at. j es aan was liet moment
aangebroken om afscheid te nemen.
Doch ivoor ik ging moest ik eerst
rnijn meaning over Weenen te ken
nen gevenwat mij weer aanleiding
ga1 die vraag te stellen, of Weenen
werkelijk ten ondergang gedoemd
zsou zijn.
„Neen, zoo erg zal het niet loopen.
Doch wel zie ik het karakter van
Weanen meer en moer veranderen.
Het zal een oostersche handelsstad
worden, zelfs niet een zekeren bloei,
maar helaas valt daarbij te vreezen,
dat do middenstand to gronde zal
gaan".
SPANJE EN MAROKKO.
Naar men uit Madrid meldt heeft
Maura in Kamer en Senaat een over
zicht gegeven van den toestand, ont
staan door de debacle in het Melilla-
gebied. Den,invallers, zoo betoogde de
premier, wilden ons uit Marokko wer
pen en daardoor onze onmacht en on
bekwaamheid bewijzen. De Spaansche
regeerkig moest dus in de eerste
plaats aantoonen, dat Spanje noch
onmachtig noch onbekwaam is. Gene
raal Berengu ei werd derhalve met
deze taak "Belast. De regecring stelde
ivolkomen vertrouwen m hein (ai dit
vertrouwen is ten voile gerechtvaar
digd gebleken. Thans moeten vrij onz©
stellingen iversterken en onze veilig
heid verzekeren. Wat liet gebied van
Melüla betreft schijnt het zwaarste
werk verricht te zijn. Aangaande het
westelijk deel van het Rifgebied zien
wij thans in, dat generaal Beren-
guci's politiek uitnemend was. Deze
moet dus worden voortgezet en tot
een goed einde gebracht. Tevens moet
de regeering de financien van het
land in orde brengen, welke quuestie
van even groot belang is als het her-
stol van den vrede te Mellilla.
DE AALAN DSE1 LANDENDe
conferentie te Genève van de neutra
lisatie van de AaJanilseilanden aam
een overenkonist aan, welke ten doel
heeft to waken, dat zo nooit meer
reden voor gevaar uit militair oog
punt zullen opleveren. De officieel©
tekst zal binnen een week worden ge
publiceerd. Tien staten namen deel
aan de gedachten wisseling.
liaarismmsr Hallatjes
SEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Tegenover mijn woning staat een
straatlantaarn, een ouderwetsohe,
ivoor gas, met ecu gloeikousje ik
vraag wel excuus, dat liet geen mo-
jderne eUetrische is, maar ik kan het
niet helpen. Op oen van deze lauwe
Ocloberavondtm, toen die gordijnen
fiog niet dichtgetrokken waren en het
iraam open stond, zag ik op eens, dat
de lantaarn tegen mij stond te knip-
joogeii. Mcnsclien zonder verb Geldings
kracht zullen zeggen, dat een lan
taarn geen oogen heeft en dus niet
niet de oogen knippen kan, maar met
zulke Droogstoppels kan ik niet pra
ten, die moeten dus maai- niet verder
lezen. Ook zullen andoren, die op gas-
gebied deskundig zijn of zich verbeel
den dat te wezen, wel zeggen dat liet
kousje losgeraakt was en daarddoor
pp en neer wapperde. Maar met al dïe
nuchtere bezwaren heb ik niets t© ma
ken: ik zog u, dat de lantaarn tegen
m ij stond te knipoog en en dat niet
"stiekem of oventj-.s, maar uitbundig,
mot groote knipoogen, zooals jc Kan
zoo n lange lantaarn verwachten kunt.
Vlak tegenover mijn huis is een liai-
jlb van de E. N. E. T. Dikwijls staan
daar menschen en praten samen, wat
ik door een zonderlinge echo duide
lijk hooren kan. Zij zullen zich met
die gesprekken niet aan d© galg bren-
5011, gewoonlijk komen die hierop
neer: „wat is het hier koud, wat
blijft die tram woer lnug' weg, dat
ding i9 altijd te laat!" en zoo meer.
Maar op den avond, toen de lantaarn
*oo'li vroolijke bui had, stond er een
verloofd paartje, dat van den wacht
tijd geen beter gebruik meende te
junnon maken, dan verzekeringen le
keven van eeuwige trouw en aanhan
kelijkheid.
„Ik hou van Je"', zei de jongeling,
'pUieer dan ik jo zeggen knn".
„En ik hou van jou", zei het meis
je, „teel uieor dan ©en ander meisje
ooit van iemand gehouden heeft
Dit wias sterk, de jongeling moest
dus wel iets lieel bijzonders verzinnen;
„ik liou meer van jou, dan iemand
ooit .van iemand andere gehouden
heeft of houden zal".
De lantaarn knipoogde goedig, toen
niet alleen de verleden, maar ook de
toekomend© tijd er in betrokken werd.
Het meisjo was minder in haar sobik,
zo pruilde wat en zei: „dat kaai niet,
want ik hou van jou liet allermeest,
het meest van het allermeest".
Hierop zei de jongeling, dat liij die
uitzondering dan too wou laten en
daarmee was de zaak weer in orde.
Daarop begon het meisje hem een
beetje te c.xamineeren.
„Jo zegt nu wel, dat je van me
houdt, maar zal dut altijd zoo blij
ven.'"
„Altijd, |vijft«g, honderd, duizfcnd
jaar zoolang ik leeJ zei de jon
geling, waarschijnlijk bedenkende,
dat duizend jaar niet hoefde.
„Zul je nooit onaardig tegen me
wezen'?''
„Nooit". Dit woord werd uitgespro
ken met de kracht van een kanonsko
gel uit een mortier.
De lantaarn knipoogde welwillend.
„Nooit die leelijke tabakspijp in
huis rooken'? Nooit mopperen, als
mijn huishoudgeld op is?"
„Nooit".
De lantaarn knipoogde ironisch.
„Altijd doeii wat ik graag wil?"
„Altijd, altijd".
De lantaarn knipoogde nu zóó ge
weldig, dat het scheen alsof die het
volgende oogenblik in lachen zou uit
barsten. Misschien zou dat ook wel
gebeurd zijn, wanneer niet juist op
dat oogenblik de tram was aangeko
men, die liet paartje opnam, haar,
verrukt over de wolkenlooze toekomst,
hem beladen met beloften, die hij
toch niet zal kunnen vervullen.
Toen de jongelui vertrokken waren,
bleef het eenige minuten stil bij den
UaitepaaJ. Toen kwamen er twee be
jaarde lieden, man en vrouw. Zij
steunde zwaar op zijn arm en bad m
dc andere hand nog een kruk, hij
trachtte rechtop te gaan, maar schui
felde met zijn voeten die hot lichaam
blijkbaar niet meer konden dragen en
gebruikte oen dikken stok. Uit hun
gesprek was op te maken, dat zij een
bezoek bij getrouwd© kinderen ge
bracht hadden.
„Ach m.an", zei de vrouw, nadut
zij bij dc halte waren aangekomen,
„wat heb ik opgekeken van al die
veranderingen bij Marie en Karei in
huis!"
„Ja, ja", zei de man,
„Dat nieuwe ameublement r— ik
vind ©r riiohs moois aan,.."
„Heelemaal nietl"
„En dan die têekeniug'en aan den
wand. je kunt er niet uit wijs
worden".
„Net strepen en krassen-"
„lk heb het maar mooi gevonden.
:t Jokkentje zal ma wel vergeven wor
den, denk ik. Jc kunt toch niet rond
uit zeggen, dat jc 't 1 ©olijk vindt".
„Nee", zc-i dc man, „liever maai
den vrede bewaieu".
De lantaarn knipoogde in groote
goedigheid.
„In onzen tijd", zeurde het oudje
vooit, „waren de meubelen heel an
ders. Mooier, degelijker, solider zou
ik zeggen
„Dat is zeker", bevestigde de man
en trok een leelijk gezicht, omdat hij
per ongeluk zijn siok juist op zijn
rkeumatischen voet gezet had.
De lantaarn knipoogde tweemaal
snel achter elkaar.
„En dan de opvoeding wan de
jeugd tegenwoordig", ging de oude
vrouw voort. „De kinderen mengen
zich muar in 't gesprek vaai de oude
ren en houden er ook al een eigen
meening op na. Achttien jaar en oen
eigen meening, je zou je bedoen! Als
er bij ons thuis toen ik nog een kind
was bezoek kwam, werd ik eerst naar
bed gestuurd".
„Als ik meepraatte gaf mijn vader
me een draai om mijn ooren", zei de
oude man.
De lantaarn knipoogde nu van heb
ik jou daar. Toen kwam de tram en
verdwenen de twee oudjes, die het in
hun jeugd zooveel beter vonden, dan
nu. Zót zullen hun kinderen mis
schien ojver 30 jaar samen bij de hal
te staan en k u n jeugd betreuren.
Er kwam mist op, ik deed liet raam
dicht en sloot de gordijnen. Later op
den avond, toen ik naar bed ging,
keek ik nog even naar do lantaarn.
Die kuipoogdg vertrouwelijk, alsof ze
zeggen wou: „als je eens wist, welke
komieke gesprekken ik vanaivond al
zoo gehoord heli!" Maai- zoo'n lan
taarn heeft niets beters te doen.. Ik
ging liever maar naar bed.
Aan dat open raam heb ik menig
maal plezier beleefd. Dikwijls als de
kinderen in onze buurt speelden, beo
ik ze hooren aftellen:
Olke bolke rubisolke olke bolke
knol. Dat knol, met giooteu nadruk
uitgesproken, wets aan wie er afviel.
Uet herinnerde me aan mijn eigen
jeugd, toen we even goed aftelden,
maar niet in zulke barbaarsch© tea
men; wat wij zeiden was ten minste
ongeveer begrijpelijk:
Amsterdam, die groote stad,
Is gebouwd op palen.
Als die stad eens omniet iel,
Wie zou dat betalen!
Ik oi gij gij zijt vrij!
Het merkwaardigste was, dat we
er niet aan dachten om het boekach
tige g ij te vervangen door j ij, waar
we anders niet bang voor waren. In
den omgang plachten we zeer beslist
tegen elkaar op te treden, hetgeen
blijken kan uit liet volgende aftel
rijm:
Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven,
acht, negen, tien elf,
Schuitje boven Dolf,
Schuitje boven water,
.Vis ik praat, hou jij je snater.
Eun. deun, dof,
Jii bent ofl
Inplaats van dc laatste regels zei
den wij ook wel:
Op stap met jou dikke boenen
Ben jij o, f, of.
Wat dat allemaal beduidde en hoe-
het ontstaan is, weet ik niet en heb
ik nooit geweten. Wij zeiden het als
kinderen op, zonder er eenige betee
kenis aan te hechten, maar alleen
omdat we het zoo op onze beurt weer
eleerd hadden.
Maai- liet Chineesche volkslied ken-
den wij in dien tijd nog niet. Of het
nu nog bij de jeugd in zwang is, kan
ik niet zeggen, maai tien of vijftien
jaar geleden mocht het zich in alge-
meene populariteit /arheugen. Me
nigmaal heb ik het aan mijn open'
raam hooren zingesi met al de onver
schilligheid die de jeugd voor rijmen
eigen is.
Onlangs heeft Iemand, die in dien
tijd op school ging. de vriendelijk
heid gehad, dat \olk-iie<l voor mij op
sclirift te zetten en het voor te dra
gen. Tot mijn innig leedwezen kan ik
hier de melodie (want er was een
melodie voor!) niet afdrukken, d© le
zer moet zich dus met de woorden
ergenoegc-n. Hij mag er voor mijn
part oen nieuwe melodie bij beden
ken
Tsjiene mannemenc mannewalsje,
oemba kwe, oemba kwa (bis;
O nicod© van tsjarmapoema. (bis)
poema, jioema, poema.
Kwinkwankw© potene polenazi
kwinkwaaikwe (bis)
Kwinkwankwe polene polenazi
Kwinkwankw©, ole ole,
O nicodé, sjarrowarri,
0 nicodé, sjamwarri,
I'oem!
Iemand, dio wel eens henschelijke
Ghineezeu met elkaar heeft hooren
praten, beweert, dat hot bovenstaan
de heoleiuaal geen Chineesche klank
heeft. Op mijn l>etut zeg ik: „China
Ls zoo m-ootl Misschien is dit het
Noord-Cliineesche volkslied en heeft
mijn vriend Zuid-Chineezen gespro
ken. In een klein land als het onze
kunnen de Limburger en de Fries,
wanneer zij hun eigen -taal spreken,
elkaar toch óók niet verstaan. En de
uitdrukking „poern" in liet Chinee
sche volkslied lijkt mij, zoo het al
geen hoog-Chineesclv is, toch wel bij
zonder overtuigend voor een. recht
geaard volkslied.
Ofschoon ik anders niet van klik
ken hou, wil ik dc aandacht van de
politie er op vestigen, dat in het wei
land tusschen Haarlem en Halfweg
an den noordlïant van do trambaan
•eer een verboden reclamebord staat,
\m een beseliuitbakkc r. Al is de voor
steller van de Noofdhollandsch© ver
ordening tegen deze borden overleden,
dan is dat toch geen reden om maar,
net te doen of er geen verordening
Xog een kleine merkwaardigiieid.
Iemand stuurde aan een Rijksontr
anger dien hij persoonlijk kende,
geld om belasting te betalen en ver
zocht kwijting- per post. maar kreeg
die niet. Toen hij lieni kort daarna
ontmoette, vroeg hij daarvan verkla
ring.
,Ik moetzei d© ontvanger, „alle
efport uit mijn eigen zak betalen".
.wat!' zei de ander, ,,u heeft dus
geen gelegenheid om met het publiek',
te oorieejiondeeren?"
.Alleen als wij postzegel voor ant
woord bij de vraag krijgen".
En de ander verwonderde zich voor
de dertienduizend achthonderd elfde
maal over de stroefheid èn de on
maatschappelijkheid van de bureau
cratie!
FIDELIO.
