Buitenlanilseh Overzicht
staïsnftuws
ISnsielT
Snori en WeMrpen
Letteren en Kunst
Ingezonden
Haarlemache Bachvereemiglmg.
Tweede Feestooncart.
\V ederorü hadden de Buciuedeu zich
lil het gemeentelijk Concertgdbouw
verzameld, ditmaal om Gmstav
Mahler's derde - ,-1111)1101110 te gemie-
teri.
Men jwtim Mahler's Berde wei
ecus zijn ivosmos-aymphonie; zij schil
dert ons den chaos, waarin langza
merhand de ordende geest zich doot
gevoelen; een logische ontwikkeling
heeft plaats, alles vormt en ordent
tich volgens eeuwige wetten. Vaui het
geloof, het vertrouwen in die eeuwige
al-orde wil dezo symphonic one over
tuigen, Mahler geeft ons, in dat ge
loof levende, de indrukken weer, die
net plantenrijk, het dierenrijk en®, op
hein maken.
De oorspronkelijke opschriften ho
ven de verschillende deelen der eym
pdionie, duiden aan wat Mahler onge
veer bedoelde.
Zoo karakteriseerde hij liet, ge
weldig van opzet zijnde, eerste deel
met de woorden; „Pan orwacht, der
Somm-ar marechiert ein"; de overige
deelen kregen aChloroenvoigans tot
titel: „Was mix die Blumcn aul der
fWieSö oraÉLhlen", „Was mir die Tie-
re ïm. Walde erzahlan", „Was mir
der Menscii exzalilt", „Was mir die
Engel erz&lil-en", en „Was mir die
Lie be ©rzahlt'. Uit alles spreekt de
rl-omvattende Liefde tot hom; i® het
laatste deel, het Adagio, openbaart
die Liefde zich zelve. Zoo heeft dus
Mahler bij de conceptie van dit werk
een welberaamd plan, een vast doel
Voor oogen gehad; of hij «ehter gebed
geslaagd mug hoeten met dit werk?
in sommige opzichten zeker wel
zijne vercmeling der svmphonie in
twee afdeeiing-eu, wa-ailbij die tweede
in 5 011 d-eoufdieei ingen verdee'd, ia ze
ker, als zijnde geheel in den geest
van het werk, gelukkig te achten ter
wijl de innerlijke climax, die zich in
de 3 laatste deelen openbaart, een ge
weldige werking te weeg brengt.Maar
dan, wolk een onmatigheid in gedach
tenuiting, welk een noodleiooze om
haal voor dikwijls niets beteekenende
invallen.
Mahie rtoont zich als symphonicus
ln zijn Derdie svmphonie vaak heel erg
van zijn zwakke zijdie. Naast wonder
schoon e ingevingen toonen zich de
meeste banale. Wat eigenlijk te zeg-
jren van de marschrythinen in het
eorste deel, wat van de motieven en
thema's, wat van ue al of niet opzet
telijke seiitimentaliteiten 'f
Neen. met alle. respect voor Mah
ler's kunnen, met het diepste ontzag
voor zijn kermis van het instrumen
taal apparaat, dat orkest heet, met
volle bewondering voor zijn groot-
eohen opzet, acht ik Mahler tooh eerst
vecht groot daar, waar hij zich lyrisch
kan uitleven men neme b.v. zijne
liederen, prachtstuk ben. zondier eenig
voorbehoud.
In zijn 3de Svmphonie spreken bij
mij de drie laatste deelen en het Tem
po di Menuetto het meest aan. Het
Scherzo geeft mooie brokstukken,
maar ook bepaald vervelende gedeel
ten .- de posthoorn-episode leek wel
een oneindigheid in lengte.
Bl'.i fijn echter het Menuet, hoe
doorzichtig die instrumentatieeen
waar meesterstukje.
Wet daag doen de 3 laatste doelen
aan geniaal is hierin het gebruik
van de menschelijke etern, geniaal ook
(de toelichting tot de aytaphonie stip
te dit. zeer terecht, aan) die inzet van
het Adagio dioor de violenzij open-
don ons, in waarheid „de reine gebie
den der zaligheid."
En zoo werd ons deze avond tooh
een heerlijke gebeurtenis
De uitvoering van het, zeer omvang
rijke en de hoögst denkbare eischen
stellende, werk geschiedde door het
Concertgebouworkest, de altzangeres
■Meta Reidel, de damesleden van het
Amsterdam-scli Toonkunstkoor en het
'Jongenskoor der Ver. tot verb. v. d.
Volkszong (Dir. H. J. den Hertog) on
der leiding van Willem Mengelberg.
Is het, na deze namen genoemd te
hebben, nog noodig to zeggen, hoe de
uitvoering was?
In één woord dan schitterend I
Mengelberg, die zich in zijn volle
kracht gaf, toonde weer eens hoezeer
de partituren van Mahler zijn geestelijk
eigendom zijn. Niets ontgaat hi
verbazend fijne intuïtie doet hem op de
geringste nuances in rythme of kleur
reageeren en hij weet zijn gevoelens
onmiddellijk en dwingend aan zün or
kest kenbaar te maken. Dat h«, on
danks alle detailleeren, de groote lij
nen steeds weet vast te houden, geeft
aau zijn vertolking dat bijzonder veer
krachtige en gespierdemerkwaardig
ook, zooals hij de spanning weet te be
waren niet alleen, maar steeds te ver-
groolen ook. Zoodoende werd het Ada
gio, onder zijn leiding ,ieen stuk mu
ziek, overvloeiend van innigheid en
zielsverrukking.
Onzen eerbiedigen dank daarvoor.
Verdienen alle medewerkenden lof,
een speciaal woord dan toch gewijd aan
Meta Reidei, wier bronzen timbre
prachtig tegen den instrumentalen ach
tergrond kleurde, aan het Dames- en
Jongenskoor voor auu beschaafden
zang, aan den conceiimeeiter Zimruer-
mann voor zijn, als immer, bezield sna
renspel en aan den trompettist Spects,
die zijn „posthoorn in de verte" zeer
mooi blies. Een woord van hulde tea
slotte aau het Baclibestuur voor het
initiatief tot dezen inteiessanen
GEORGE ROBERT,
„WELDADIGHEID NAAR VERMO
GEN". De vereeniginlg „Weldadig
heid naar Vermogen" houdt Woensdag
21 dezer haar jaarvergadering.
EXAMENS KRANKZINNIGENVER
PLEGING. Deze examens zijn voort
gezet mei de candidaten uit het Pro
vinciaal Ziekenhuis nabij Santpoort. De
uitslag is als volgt Eerste gedeelte,
28 candidaten, afgcwezien 13, geslaagd:
H. Blom, A; Hoekstra, A. Koper, W.
Koppen, D. F, K. Lauritzen, H. R.
Lonten, H. J. M. van der Male, H. Mei-
ners, C. Oudhotff, j. P. tor Smitten, A.
Steekelenburg, J. A. M. Storm, T,
Togtema, L. Zeelenberg en W. Zijlstra.
Tweede gedeelte, 11 candidaten, af
gewezen 5, geslaagd K. C, Geijsel, A.
M. Lauritzen, A. van Rees, S, Spanjer,
M.- Spilker en T. van Wijk.
Derdie gedeelte, 14 candidaten, af
gewezen 6, geslaagd L. Fransbergen,
J. L. M. Jurrissen, M. Rond, H. R.
Laager, H. van der Schaaf, J. Schoon,
H. G. M. Tak geb. Janssen en IJ. Op-
huizen geb, Watzema.-
orden voortgezet.
PERSONALIA.
Voor het examen wiskunde (L.
O.) i3 geslaagd de lieer A. D. Dors
man te Schoten.
DAMMEN.
WEDSTRIJD OM HET KAM
PIOENSCHAP VAN HAARLEM
EN OMS'i REKEN
De negende ronde van dezen wed
strijd verliep als voigtW. van Daa
stri id verlie pais volgt: W- van Daa
ien wint van P. v. Wairxel, J. W. v.
Dartelen wint v. J.P.Bxel, S M.Mons
wint van H. T. Luif, H. G. Teunisse
wint van P. J. Eype en D. van Wa
rnet remise met J. Lycklama.
HOOFDKLASSE COMPETITIE
NED. DAMBOND.
Zondag a.s. speelt het eerste tipnt&l
der „Haarlemsohe Damclub" voor de
hoofdklasse-competitie van den NV
derlandschon Dam bond togen het eer
ste tiental der Damvéreenigine „Ge
zellig Samenzijn" te Amsterdam.Voor
de Amsterdammers komen o.a. uit de
meesters J. H. Vos en C. J. Looh-
tenberg.
EEN NIEUW WERK VAN MAE
TERLINCK. Er komt binnenkort
een nieuw werk van Maeterlinck uit,
een vervolg op l'Oiseau bleu, onder
den titel Lea Fiamgailles.
Van Ingezonden stukken, geplaatst of
niet geplaatst, wordt de kopie den inzender
niet ternggegeven.
Voor den Inbond dezer rnbrlck Btelt do
Bedaotie zich niet nnnsprakelijk.
Haarlem, 13 Doc, 1921s
ST. NICOLAASFEEST BONO VAN
NEDERL. ONDERWIJZERS.
Vrijdagavond waren o.a. ook de kin
deren der 2 hoogste Iclassen van Re
oud U. L. O.'s A. en C. uitgenoodigd
Tot onze groote voidoeni'ug waren de
gereserveerde gedeelten ivoor genoom-
de scholen bijna geheel bezet, ondanks
do tegenwerking van 'de resp. hoofden
dier scholen. Van de 142 kinderen van
-beidé scholen waren er 112 aanWezijg.
De heer v. d. Wcrff heeft al heel wei-
inig succes geboekt. Genoemde heer be
weerde, dat aijn schooi niet aan ons
feest mee zou doen, daar de ouders be
zwaar maakten hun kinderen hieraan
te laten deelnemen. Dat aantal .ouders
schijnt 'blijkbaar zee. miniem te zijn
geweest, daar op 2 na alle uitgenoo-
digde leerlingen op ons feest aanwezig
waren. Commentaar overbodig.
Ook Ide heer Ten Broeke heeft geen
plezier gehad van zijn tegenwerking.
Van 'dit H'oofd ontvingen wij een schrij
ven „na'mens de Ouder-Commissie'
idal zijn leeriMgen niet mee zouden
Idoen. En nu mee n en wij todh werke
lijk, dat de -heer Ten Broeke de be
voegdheid van de Ouder-C.ommissie
hier wel wat overschatte. Naar ons
izicht toch ha'dden alleen de ouders van
de betrokken leerlingen het recht te
beslissen of hun kinderen ons fee:
zouden bijwonen ja of neen.
Mogen wij verder, naar aanleiding
van het ingezonden stukje va'n den heer
Ten Broeke, hem op zijn vergissing wij
zen, dat niet Mevr. Oos-tdijkRoozen,
maar de St. Nic.-Commissie de rege
ling van de zaken in .hah'den heeft.
Namens de St. 'Nic.-Commissie:
JAC. STOLP, Voorzitter,
H. OOSTDIJK-ROOZEN, Secretaresse.
LLOYD CEORGE OVER DE 1ERSCHE OVEREENKOMST,
NIEUWE BESLUITEN VAN WASHINGTON.
JAPAN EN ENGELAND IN HET VERLEDEN EN DE TOEKO.'
ANNULEERING DER 00 RL O CSSC H U LD EN.
De lorsotie quaostie.
iu een beslissend studium.
llot Britse',-o en t Iersche parle
ment hebben V. oerisdag vergaderd om
zich (uit te spreken over do vredes
overeenkomst.
Bij hot openen /van het Dail Eireaim
Ie Dublin verklaarde de Valeru, dut
zijn reden, om het verdrag niet te
aanvaarden w.as, dat de volledige ukst
van liet ontwerp van het (verdaag niet
aan liet Iersciio kabinet te Dublin was
voorgelegd, voordat liet werd gete
kend door de gevolmachtigden te Lon
den. Indien dit geschied wais, zou hij
er naar hebben gestreefd, om eens
gezindheid in hert kabinet te verkrij
gen.
Miohael Collina verklaarde, dut de
gevolmachtigden zich bij het teckenea
der ov ereeiikomst slechts verbonden
hadden, üe aanneming daarvan aan
het parlement van Ierland aan te be
velen.
Griffith, do voorzitter (|er gevol
machtigden, erkende, dat er geen spra
ke van was, dat de gevolmachtigden
do mocht hadden, dc natie te bindcm.
„De Britsche regeering imoet zich tot
haar parlement wenden en wij tot de.
De verklaringen van Collins en
Griffith schenen de Valera te bevre
digen. Na een motie, door een der
leden .voorgesteld en door do Valera
gesteund, ging het Dail vervolgens in
geheime zitting. Gedurende den loop
u'er bespreking bleek het duidelijk, dat
het Dail verlangde, de quaes110 der
ratificatie of verwerping van liet ver
drag openlijk he besproken. Op voor
stel van de Valera werd besioien zoo
mogelijk heden, Donderdagochtend de
openbare zitting te hervatten.
Zoowel bij aankomst als bij verstek
juichte de menigte Collins en Griffith
op de meest geestdriftige wijze toe.
De begroeting van de Valera, die had
bekend gemaakt, dat hij zich zou ver
zetten tegen de overeenkomst, was op
merkelijk minder warm, dan die,
welke ten deel viel aan de leiders der
gevolmachtigden, die er naar streven,
de aanneming vam het verdrag te ver
zekeren.
Woensdag heeft de koning't Britscho
parlement geopend.
De ko-ning zeide in zijn openings
rede „Ik heb u op dezen -ongebrui-
kclijken tijd bijeengeroepen, opdat de
overeenkomst, welke door mjjn minis
ters en de Iersche delegatie is getee-
kend, terstond aan uw goedkeuring kan
worden aangeboden. Ik heb met blijd
schap kennis genomen van de over
eenkomst, die na vcïe maanden van on
derhandelingen werd verkregen cli die
niet slechts het welzijn yan Ierland
raakt, maar dal van de Eritsche en
Iersche rassen over de geheek v.creld.
liet is mijn ernstige hoop, dat door
deze overeenkomst de eeuwenlanjge
strijd geëindigd moge zijn en dat Ier
land als vrije deelgenoot in ihet ge-
meenebest van naties, welke hei Brit-
sche rijk vormen, de vervulling van zijn
nationae lidealen zal verkrijgen.
Lloyd George, die zich onder luide
toejuichingen verhief om te spreken,
zeide, dat de artikelen der oveieen-
komst meer publiciteit hadden verkre
gen, dan waarschijnlijk ooit met eenig
ges'loten verdrag het geval was ge
weest, behalve het Verdrag van Versail
les, In Engeland, in de groote domi
nions der Kroon, onder onze bondge.
n00ten en in de geheels beschaafde we
reld was dit verdrag niet alleen met
voldoening, maar met vreugde en hoop
ontvangen. Deize overeenkomst had
niet lot stand kunnen komen, wanneer
er niet de meest volkomen samenwer
king had bestaan oncler al de leden
der Britsche delegatie. Aan den anderen
kant was de Iersche delegatie bereid
geweest, het ontwerp te aanvaarden,
waarbij aan Ierland de status van do
minion van het Britsche Rijk werd ver
leend die van een vrijen staat in het
Rijk, die getrouwheid aan de Kroon
verschuldigd was en zweren moest. Het
betcekende volkomen controle voor Ier
land over zijn eigen binuelandsche za
ken, zonder cenigc inmenging van eenig
ander deel van het 'Rijk. Ierland zou de
rechten en verantwoordelijkheden van
het Rijk dcclcn. Een zeer groot aantal
menschen in dit land werd lieden geluk
kig gemaakt door de gedachte, dat de
Britsche qunestic geregeld was. De Ier
sche complication waren zeer moeilijk
,0111 op te lossen. Hij hoopte, dat or een
oplossing gevonden was. Hij wenschte
nooit te vertrouwend of te hoopvol te
spreken over Ierland, maar hij kon niets
beters zien dan volkomen aanvaarding
van getrouwheid aau de Britsche
Kroon, van het lidmaatschap van het
Rijk en van het gemeenschappelijke
burgerschap. Het was wênschelijk in
het belang van het Rijk, van do wereld
en Ierland zelf, dat er een beperking
zou worden opgelegd bij liet bijeenbren
gen ecner gewapende macht. De re
geering kou niet verantwoordelijk wor
den gesteld voor het handhaven der
orde, zoo zij niet het recht had, een ze
ker aantal gewapende mannen op dc
been to 'brengen, om ihet gezag te steu
nen. Dit was al, wat geschied was, en
de opgelegde beperking was noodza
kelijk. Wat de vloot 'betrof, was de re
geering van oordeeS, dat zij niet den
gewonen status van dominion kon laten
gelden in Ierland. De regeerig meen
de, dat de verdediging van deze eilan
den aan de Britsche vloot moest worden
overgelaten. Dit zou beter zijn voor
Ierland en voor Engeland.
Een bepaalde belofte was steeds af
gelegd, dat de regeering onder geen
omstandigheden zou toestemmen in
eenige voorstellen, waardoor dwang zou
worden uitgeoefend op Ulster. Dit sloot
niet uit, dat de regeering zou trach
ten, Ulster over ie halen, deel te ne
men aan een parlement voor geheel
Ierland. Het besluit, waartoe do regee
ring gekomen was, wa6, dat Ierland de
keus zou 'hebben, om zich b ijeen parle
ment voor geheeil Ierland aan te slui-
ten.of precies te blijven, zooals het
Was. Het was wenschelijk, dat, als Ul
ster afzonderlijk wilde blijven, een
grenswijziging zou plaats hebben en tot
dit doel was voorgesteld, een grenscom-
missie samen te stellen.
Bij de overeenkomst zouden een per
manente en een voorioopige regeling
gemaakt moeten worden. Een perma
nente regeling moest worden geformu
leerd door de Iersche vertegenwoordi
gers zelf, volgens het voorbeeld, waar
bij elke constitutie in de wereld werd
ontworpen. Aangaande de voorloop ïge
regeling was voorgesteld, een voorloo-
pige regeling samen te stellen, die de
bestaande meerderheid der Iersche af
gevaardigden vertegenwoordigde. Zoo
dra deze beschikkingen waren geno
men, zou de verantwoordelijkheid der
regeering over Ierland behalve de
Noordelijke provinciën aan die regee
ring worden overgedragen en zouden de
troepen der Kroon worden terugge
trokken
De Premier voegde er bij, dat in een
volgende zitting een wetsontwerp zou
worden ingediend om de schikking te
ratificeeren en haar wetgevende kracht
te geven. Ten slotte zeide hij, dat liet
prestige van het Rijk geweldig was ver
hoogd door de overeenkomst, die de
wereld de overtuiging had bijgebracht,
dat Brittanaiö zijn moeilijkheden steeds
te boven 'kon komen. De voorwaarden
zouden vrijheid brengen aan Ierland en
kraöht schenken aan het Rijk,
In Washington..
duren de conferenties voort.
Naar van Amerikaansche zijde wordt
verklaard gaat Japan's aanvaarding
rler vijftvijf-.drie-vlootverhoudiiig sa
men met een nieuw verzoek Moetsoe
te kunnen b'-houdem. De Amerikaan
sche gedelegeerden behandelden het
verzoek compromis, door Japan voor
gesteld, n.l. dat indien Japaar Moetsoe
behoudt, Engeland ©n Amerika een of
meer hunner nieuw© slagschepen zou
den behouden. Het heet, da't de Ameri
kanen niet geneigd zijn dit voorstel te
oamvaarden.
Amerika heeft hot Zuidzee verdrag
ondor twee voorwaarden geteekenü,
dat deelnoming aan het verdrag
niet zal bettekenen, dat Amerika toe
stemt in do mandaten, of dat deze
deelneming overeenkomsten tusschen
Amerika en de mandaatmogendhedeu
te aanzien vaar de eilanden zal uitslui
ten; ten tweede, dat het verdrag niet
betrekking zal hebben op de kwesties,
welke uitsluitend binnen hot binnen-
landsch rechtsgebied dor betrokken
mogendheden liggen.
Naar uit Tokio aan de „Temps"
wordt gemeld, duren do pacifis
tische betoogingen in
J a p a n voort. De bond van ouder
wijzers heeft een motie aangenomen,
waarin wordt aangedrongen op alge-
heele aaurvaa/rding van het ontwape-
ningsplan van Hughes. Algemeen is
man ervan overtuigd, dat er een hu-
vredig end© regeling zal worden go-
troffen.
Een kleine chauvinistische minder-,
held geert echter nog blijk van eenl-
ge ongerustheid ten aanzien van de
Chin touche vraagstukken. Men ia v-en
oordeel, dat het d© voorkeur verdient,
bij de bespreking dozor vraagstukken
niet te voet iu bijzonderheden aJ te
dalen, doch alleen de groote lijnen
vast te stellen. Men aclit het ook niet
raadzaam, het tarief der Ghineeedhe
douane aanmerkelijk to verhoogen.
Do viervoudige entente heeft in alle
Japauoche kringen instemming gevon
den. Men is 111 Japan steeds de
ning toegedaan, geweest, dat ook
Frankrijk, met, het oog op zijn belan
gen in het Verre Oosten, deel moet
uitmaken van deze entente.
Baron liajasji, de Japansclie gezant
te Londen, heeft, naar do „Times"
imeldt, Maandag j.l. in een verklaring
gezegd: „Het nieuwe Pacific-verdrag
is slechts een verbreedIng en een
overdracht van
do cude vricndscliap tus-
tchen Croot-Britiannië en
Japan.
Wat zouden wij meer kunnen wen-
schen
De-tekst van de overeenkomst is zeer
eenvoudig, maar de werkelijke geest
van sympathie die ex aan tem grond
slag ligt, is hayr reöel© en innerlijke
beteelven is. De geert van d-e oude al
liantie, die zulk een goed werk heeft
verricht, zal Wijven bestaan. Wij heb
ben steeds gehoopt op ,en uitgezien
naar de medewerking van de Veree-
nigde Staen en het meervoudige ver
drag zal ons in staat stellen, om de
toekomst met gerustheid te gemoet te
zien.
Dit zal ongetwijfeld even goed van
toepassing zijn op China als op de con
tracteer en de mogendheden, want ik
ben er zeker van, dat er een weg zal
worden gevonden, om China coöpera
tieve hulp te verschaffen. Indien dat
groote land weet, dat het gemeen-
eclrappel ijiketn. steun kan verkrijgen,
zal dit feit, tozamen met het terug
trekken der Japanners uit Sjantoeng,
van Groot-Brittaimie uit Weihaiwei
en van Frankrijk uit Kwangtejauwau
het land zeker in staat stel len, om den
absolute» ernet der mogendheden te
beseffen.
In mijn lamd zal de nieuwe overeen
komst een warme en hartelijke ont
vangst ten deel vallen; dat etaat bui
ten eenigen twijfel. Het verdrag met
Engeland werd gesloten met een epe-
cial© bedoeling: dat doel is thans be
reikt en de nieuwe 'overeenkomst heeft
feitelijk elke vree» weggevaagd om
trent een oorlog ter zake van geschil
len nopens de Stille Zuidzee. Ik zou
hier willen zeggen, dat de regeling
alleen mogelijk is geweest., omdat de
Vereon-igde Staten, zooals verwacht
kon worden, het opreoht meenden tn
ik ben er zeker van, dat zoowel En
geland als Japan uitermate verlan
gend zijn om iu dezen geest van op
rechtheid saimen te werken.
In ons vorig nummer is al medege
deeld, dat eenige buitenlandschc di
plomaten tor conferentie te Washing
ton meunen te weten, dat Lloyd Geor
ge voorbereidselen treft,, om het ini
tiatief te nemen tot de
amiuleerlng der ooriogs-
scbulden van ItaMë, Frank
rijk, België, Rusland en de
BalkanctpAen aan Enge
land.
Naar medgojLC o:dt,, zou een
der voorwaarden voor zulk een kwijt
schelding zijn, dat Frankrijk even
eens de schulden van de geal!leerde
landen annuleert. Eon oudere voor
waarde zou zijn, dat de door Duiisch-
land aam Frankrijk te betalen schade
loosstelling met 13V6 milliard goud
francs wordt verminderd.
De Telegraaf-correspondent seint
daarover;
..Een typeerend verschijnsel van al
le groote conferenties is, dat voort-
dureinde geruchten de ronde doen
door de een of andere partij bij wij
ze van proefballon de wereld inge
zonden. De kwestie van de annulce-
ring der oorlogsschulden heeft reeds
tot taJ van geruchte® aanleiding ge
geven en le ook meermalen tijdens da
Washingtonscbe conferentie iri de
pers ter sprake gebracht. De berich
ten hierover gepubliceerd, bleken ech
ter meestal niets anders dan proef
ballons te zijn. Moet men ook dit Reu-
ter-tclegratm als zoodanig beschou
wen 1 In ieder gevaJ diene man, gezien
den vagen vorm, de juistheid er van
met de noodige reserve te aanvaar
den.
Ter verduidelijking van de laatste
zinsnede, dat d© Duitsche schadeloos
stelling aan Frankrijk met 13V4 mil
liard goudfrancB zou inoetom worden
verminderd, kan opgemerkt wot dan,
dal de Franeche schuld aan Enge
land ook circa 13 milliard bedraagt.
Frankrijk zou bij dit voorstel dus
geen direct voordeel hebben. Enge
land zou echter op doze wijze Duilseli-
land tegemoet willen kom en''.
Met spaaniug wordt uitgezien hoe het
zal gaan met
do Dultschc schadeloos
stelling-.
Ofschoon 101 dusver geen nadere bij
zonderheden zijn gepubliceerd over de
verklaringen van Dr. Wirbk en Dr. Ra
thenau in de commissie voor de schade
löossle'hng van den economischer
rüks-jxad, merken do bladen evenwc
op, dat de «rekking der beide verkla
ringen wsr optimistisch was. Van dt
zijde van hei Engelsche gezantschap
verneemt een Berlijnsdh blad, dat mei
Rathcr.au in de eerste plaat3 de zeer
'belangrijke toezegging 'heeft gedaan,
dat Sou worden afgezien van de belas
ting -onder uitvoer van 26 zooails be
paald iu het ultimatum van Londen. De
steeds weer opduikende berichten over
den terugkeer van Dx. Rathenau in de
regeering schijnen te belwijzen, dat
men in regeeringskiingen over de 10'
dusver bereikte resultaten tevreden is.
Verspreid ni@uws
DE AMERIKAANSCHE VLOOT-
BEPERKING.
Naar de „Chicago Tribune" uil
Washington verneemt, 'beraadslaagt het
Congres thans over oen wetsontwerp
fot vermindering van hei peisoneel der
marine met vijftig procent. De huidige
Sterkte Van heL personeel is 175.000
man, waarbij de officieren zijn inbegre
pen.
liet is de bedoGliu'g, het personeel
met pensioen uil den dienst te ont
slaan. Zij, die een graad hebben be
haald aan do marineschool, doch niet
ia dienst worden gehouden, blijven bij
de marine-reserve ingedeeld.
EEN BESCHULDIGING.
De ulgemeene raad der Brifczche ar
beidersbeweging heeft een manifest
uitgevaardigd, waarbij de werkge
vers worden beschuldigd van vergel
dingsmaatregelen tegen de arbeiders.
Geholpen door de slapte bestaat, zoo
wordt in hot manifest gezegd, de
algemeeue opzet een onredelijke
loonsverlaging te verkrijgen, alsmede
een ingrijpende verlnging van den
arbeidsduur. Het manifest waar
schuwt, dat een dergelijke represail
le-politiek tot gevaarlijke gevolgen
kan leiden.
DE BEZUINIGINGSCOMMISSIE
IN ENGELAND.
De bezuinigingscoinini8sie onder
voorzitterschap van Sir Erid Ged-
des is gereed gekomen met haar rap
port. Naar verluidt adviseert zij
o.a., om leger, vloot en luchtvaart te
verecnigen tot een enkel ministerie
van landsverdedigiug.
DE TOEKOMST VAN BRITSCH-
INDIë.
Uit Washington wordt g-emeld, dait
Sastri, in de Citv Club het woord voe
rend, zeide dat India -binnen ei-en jaar
spreken ale gelijk© van ce andere
dominions. De gebeurtenissen ten aan
zien van Ierland zouden, meende hij.
dezen termijn wellicht zelfs nog ver
korten. Rrittannië, zoo voegde h-ij er
aan toe, 'zou verstandig doeu, aan
Indiè den domui ion-stuf us te geiven.
hij legde (len nadruk op het feit, dat
hij ter conferentie verschenen was in
dezelfde positie als Borden (Canadaj
en Fearce (Australië), niet als verte
genwoordiger van een onderhoorig-
heid. Iiij achtte de beweging voor on
afhankelijkheid in Indië onverstandig
1 vruchteloos.
E NOOD IN RUSLAND.
Volgens de laatste berichten uit Sar
mara, aldus meldt Reuter, zijn er in
de provincie Samara 633.000 verhon
gerde volwassenen en 537.000 kinde
ren. In de provincie Sar-atof bedraagt
het aantal hongerende kinderen een
'llioon.
DE PRUISISCHE STAATSBEGROO-
TING. De Pruisische Staatsbegroo
ving voor 1921 werd bij den Staats
raad ingediend. Deze sloot wat in
komsten en uitgaven betreft met dc
eindsom van 129.131.298.882 mark.
HET TELEGRAAFVERKEER MET
RUSLAND.
Uit Kopenhagen wondt gemeld
Voor eenige dagen werd uit Stock
holm gemeld, dat icicgtaimuien uit Rus
land aan ide leidingen der groote Noor
schc Teflegxaaf-Maatscliappij weder be-
gin'nen in te komen, nadat de verbin
ding -sinds 1918 onderbroken was ge
weest.
Verder wordt gemeld, dat sedert Za
terdagavond de Zweedsohe telegraaf-
maatschappij ook weder de telegram
men naar Rusland zendt.
DE TERUCKEERENDE POLEN UIT
RUSLAND.
Een "bericht uit Baranowice meldt,
dat da ellende van hen die naar Bara
nowice terugkeer en, heel groot is.
Vooral de kindereu ever ven van uit
putting en Somde. De sovjet-autoritei
ten weigeren de treinen te verwarmen
en leggen zelfs beslag op de kachels,
die de reizigers in do tv2.gons meene
men.
De concentratiekampen zijn overvoj
en de P 00 Inch e autoriteiten en liefda-
dighfiidsinstellinge® kunnen bij ge
brek aan geld niet voldoende helpen
„Acht «n een half millioen", zei
föhn, met een gewichtige® hoofdknik
na ieder woord, acht-en-een-half-mil-
lioe®. Natty Bel".
Natty Bell opende zijn mond en
aloot hem weer, stak de haaiden in do
zakken en haalde een korte steen-en
pijp tc voorschijn.
„John", zei hij, terwijl hij niet een
vagen blik in zijn oogen zijn pijp vul
de, „hoorde ik je daar iets zeggen
over et-u heer?"
„Natty Bell, je hebt goed geluisterd,
ouzo jongen heeft het idee in zijn
hoofd gekregen om een heer te wor
den, en ik probeerde vandaag om het
er niet mijn vuisten weecr uit te krij
gen, maar zooals de zaken mi staan,
Natty Bell, vrees ik, dat er niet veel
aan te doen zal zijn", on John Bamy
schudde zijn hoofd en zuchtte diep.
„Nou dan, John, laten wij gaan zit
ten, alle drie en eetns kalm over de
zaak praten".
HOOFDSTUK II.
Waarin- veel onaangename dingen
et nan over zijden beurzen, varkens-
ooren, mannen en hoeren.
Natty BeLl was een slank man, maar
toch eteviger dan hij eu-uit zag. Hij
liad buitengewoon lange armen, een
paar heldere oogen en een grooten,
goed gehumeurden mond, die altijd
klaar was om te glimlachen. Maar hij
was nu ernstig genoeg en or was iets
onrustigs in zijn oogen, toen hij van
John naar Barnabas keek, die tus-
schen hen in zat, zijn stoel bij den
1 haard en starende in den leegen
haard. ij
„En je vertelt mij dus, John", zei
hij, zoodra zijn pijp go> brandde,
..je vertelt inij dat onze Barnabas liet
in zijn hoofd heeft gekregen urn zich
te vestigen als heer?"
„Ja", knikte John. Waarop Natty
Beil zijn linkerbeen over zdju rechter
sloeg ©u, voor zich heen, met zijn hel
dere stem een litdj© begon te neu-
rieën zooals hij altijd deed, ais hij
diep in gedachten was.
En toen het geëindigd was; „Zool
en je wilt mij ook vrrtelbeu, dat onze
Daniabs een fortuin geërfd heeft".
„Acht en. een half millioen".
„Hm!" zei Natty Bell, „een aardig
sommetje, John. Ja, met zooveel gold
kun je wel mat beginnen, John.
„Maar je kunt er geen zijden beurs
uit een varkensoor mee maken, Natty
Bell, en zelfs geen heer uit zulke m-en-
schen als jij en ik. of Barnabas hier".
„Bijvoorbeeld", vervolgd© Natty
Bell, „bijvoorbeeld, John".
„Do bokssport is con manlijk spel,
llrittanje's recreatie
Met boksen heffen w' onzen roem
Boven ied're and rc natie".
„Zooals ik zeg, John, een jong en
veaiboloveud leven kan verwoest en
totaal vernietigd worden door een
veel kleinere som dan acht en een
half inülioon
„Ja", knikte John, „maar een var
kensoor is geen zijden beurs, Natty
Bell en zal liet ook nooit worden".
„Dat is zoo, John, maai- tenslotte is
een zijden beurs niet veel waard aJa
hij leeg is, het gaat om het goud, dat
er in is".
„Maar een zijden beurs is altijd een
zijden beun» leeg of niet, Natty Bell"
„E11 een ir.au is altijd een man,
John, wat van een lieer niet gezegd
kan worden".
„Maar", zei Barnobus, die voor het
eerst sprak, „een lieer is beide".
„Heelemual niet Jongen", zei John,
terwijl hij langs zijn km streek. „Een
man is altijd een man, zooals u; en
jij en Natty Beii en een heer ie een
heer zooals Sir George Amersley uit
het groote huis daar".
„Maar begon Bamabas.
„Nou, Barnabas" mopperde zijn
vodetr, zich steeds harder langs dc
kin strijkende," waarom moot je nou
twisten. Als je dat doet
„Komen wij weer op de varkeuo-
,ooren en zijden beurzen" voltooide
.Natty Bell. 0
„En ik geloof," zei Barnabas, in
den leegen baard sturende, „ik ben!
er zeker van, dat voornaamheid nietl
zoozeer gegrondvest op geboorte!
;als wel op hereditair instinct."
„Hé, hé" zei zijn vader, terwijl hij
hem van terzijde aankeek, „kalmpjes
aan, Bamabus, mijn jongen, geef het
|een beetje tijd, waarop zei je?"
„Op instinct, vader."
„Instinctl" herhaalde John Barly,
een vervaarlijke rookwolk uitblazende
j,instinct is goed voor paarden, Bar
nabas, en vour honden, maai- wat
natuurlijk is voor de paard-en en
'hond-en is het daarom nog niet vooa-
ons! Nee, je kunt met je instinct niet
bij menschelijke wezens aankomen
dat icon niet, Barabas, mijn jongen.
'En, zooals ik je straks ai zei, een heer
rwordt als heer geboren en zijn vader
voor hem en zijn grootvader voor hemi
cu zoo verder.
„Tot Adam?" vroeg Barnaibas; „als
(dat zoo is, dan is bet maar die vraag
w-as Adam een heer?"
„Maar, Bamobas!" reip Joiltu Bavty
uit, met verwijt in zijn stem, „waar-
pm lnial je Adorn eiibij'? Laat Adam
met rust, joügen. Adam! W-at heeft
Adam er mee te maken?"
„Alles, want wij zijn allemaal zijn
nakomelingen. Edelheden en eenvou
dige menschen, ridders en boeren,
.allemaal kinderen van tAdam. Dus,
•ader, wos Adam oen heer"? Ja of
•Talm Barty fronste de wenkbrau
wen en lceok naar de zoldering. Ein
delijk sprak hij#
„Wat zeg jij daar nou van, Natty
Bell."
„Nou, ik zou zeggen, John hml
•Ik zou zeggen, t' at Adam geen reden
had om een heer te zijn, omdat er toen
nog geen kieem akers waren."
"Kleermakers-" riep John. „Wat
hebben kleermakers daar nu weer
mee te maken, Natty Bell?"
„Voel meer dan je zou deuken,
lïolm. Alles, John, als je bedenkt dat
de kleermakers de heeron ontdekten
als een handelszaak, John. Dus, u!©
Barnabas wil probeeretn om er een te
worden moet iiij er eerst voor zor
gen, dat hij naar de mode gekleed is."
„Dat is volkomen waar," bevestig
de Barnabas.
„Hoewel," vervolgde Natty Bell,
„als je de bestwekleede, de knapste,
d-e sterkste, de moedigst©, de geleerd
ste, de edelste man in de wereld was
-don zou dat je nog geen lieer
tnaken.
,,lk zeg je Barnabas", als je met hen
omging er lien probeerde na to boot
sen, dun zouden ze je op een goeden
dag ontmaskeren en je hen den rug
toedraaien".
„Ja", knikte John, „en dat zou je
verdiende loon zijn jongen, waut ais
jo zou probeeron om Jezelf tot een
hoer te maken, Barnabas, dan zou
je tenslotte toch maar een soort van
amateur zijn, jongen".
„Dan" zei Bornabaa, „tterwijl hij
opstond en resoluut naar dc deur liep
„dam zal ik, zoipdra alles met den ad
vocaat -geregeld en het geld van inij
is, een amateur- heer zijn".
HOOFDSTUK III.
Hoe B-a rnabas naar Lon
den ging.
Ongevc-c-r cric wekon later op een
prachtiy-H morgen, trok Barnabas de
wereld in; oen ochtend die geurde
naai- kruiden en bloemen en rijpende
vvucbtoyn ©en blijde ochtend, waarop
de vogels zomge/n. Em omdat het nog
heel vroeg was lag de dauw nog
zwaar op liet gras, en op de heggen
on aan elk twijgje en blad hing een
glinster- ede dropjiel. En te raidden
van du.t alles frisoh als de morgen eai
jong als do zon verscheen Barnabas.
Hij deed die deur van „De Jachthond"
uchter zich dicht, sprong de treden
af en terwijl hij d-e oude herberg den
rug toekeerde, ging hij weg im de
richting van dien heuvel, waarachtei
Londen en z n toekomst lagen. Toen
h nog maar een klein eindje geloo-
pen had, bleef hij plotseling stil staan
en kwam met groote etappen -weer te
rug. Voor de herberg bleef hij staan
en liet zijn oogen dwalen over de
massieve dwarsbalken, de schuine go-
ton, liet glimmende latwerk, het groo
te uithangbord boven de deur, een outl
cling, waarop een hond was geschil
derd. (.Wordt vervolgd).
