Liefde overwint
Sport en Wedstrijden
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATSRDAG 17 DECEMBER 1921
ERDE BLAD
Bilderdijkiana.
Rii Koninklijk Besluit van 28
Augustus 11)19 Staatsblad no. 546)
werd bepaalddat „naar de Rijksar-
ohielhewaarplaari in de hoofdplaats
van een provincie zullen worden over
gebracht de van de na de invoering
der Franache wetgeving en van vóór
16 October 1842 diagteelcenende archie
ven of gedeelten van archieven van
notarissen, die binnen dien tijd hunne
estand plaats hebben gehad Binnen die
thans bestaande grenzen van die pro
vincie."
De aangehaalde woorden vormen
maar een deel van den langen volzin,
waarmee Artikel 1 van dit Besluit be
gint. zoo'n „besluiterigen" zin, die
nergens rust biedt oiu adem te schep
pen. Toch moet ik er nog zoo een
aanhalen, uit artikel 7, dat den betrok
ken minister machtigt „aan de Rijks
archivarissen op te dragen aan ge
meenten, die een eigen archivaris en
doelmatige archieflokalen hebben,
van de overeenkomstig artikel 1 naar
de Riiks&rohiefbewaarplaatsen over
gebrachte notarieel© archieven do zoo
danige, welke afkomstig zijn van no
tarissen die hunne standplaats in die
gemeente hebben gehad, tot wederop-
zoggens in bewaring te geven". De
mogelijkheid, die hierdoor ook voor
onze gemeente geopend werd om deze
belangrijke archieven in bruikleen te
verkrijgen, is work©li;iikheid gewor
den-
Nadat zij in 1914 de notarieele ar
chieven had ontvangen, die van vóór
de invoeiring der Fransche wetgeving
dagteek en en, kwamen daar dit jaar
de bovengenoemde bij, zoodat zij nu
alle nog aanwezige archieven, van
15701842 in bezit heeft. l>ezo proto
collen, waarin zich het leven en be
drijf onzer Haarlemscke vaderen af-
Bpicgelt, zijn waardevolle bronnen
voor de geschiedenis der beschaving,
(bronnen, die onze kennis van oud©
plaatselijke toestanden, van zeden en
gebruiken vermeerderen of kleine
trekjes toevoegen aan een soms half
Voltooid 'beeld. Maar is het niet be
denkelijk, akten van zoo jongen da
tum voor iedereen ter inzage te leg
gen Tachtig jaar, niet langer dan een
inensckenleeftiid. geleden zijn deze
gesohriften aan do stilzwijgendheid'
van het notariskantoor toevertrouwd,
en nu staat men hun reeds' toe te spre
ken. openlijk te getuigen in een wie
weet welke kwade zaak, waarmee
grootvaders naam wel eens gemoeid
kon zijn 1 Dit bezwaar is niet nic-uw.
In 1885 verzochten enkele mannen
van naam aan den minister voor deze
archieven, die, onder toezicht van een
notaris, bewaard werden in de ge
bouwen der Arrondissements-recht-
banken, een betere verblijfplaats aan
te wijzen, waar ze door belangstellen
den geraadpleegd zouden kunnen
worden. Adressanten wezen er op. dat
de openbaarheid dezer akten, blijkens
de ervaring die men in Engeland,
Frankrijk, België en Duitschlalid had
opgedaan, nooit eenig bezwaar had
opgeleverd. Bij ons is sedert hetzelfde
gebleken. Natuurlijk .ook van archie
ven kan men een verkeerd gebruik
maken ze doen wel eens dienst als
tuighuis, waar miskende erfgenamen
wapenen komen halen om er hun ver
meende rechten moe te verdedigen,
wapenen, door verjaring stomp en
onbruikbaar geworden. Ze worden
ook wel uit louter nieuwsgierigheid
geraadpleegd. Maar dat zo door
kwaadwilligen misbruikt zouden wor
den* waarlijk de kans is niet groot.
Actueels belangen zijn er niet bij be
trokken en dan is er tooli nog een be
voegdheid om ongenoods gasten te
weren.
Onder deze pas verworven archie
ven uit de eerste helft der vorige
eeuw, een tijd die al weer ver achter
ons ligt,, bevinden zich die van dc_no
ta risoen Olgid'ius Walaardt Caere en
Nicolaas Mabé, wier namen ik hier
noem, omdat Mr. Willem Bilderdiik
en zijn dochter zich van hun hulp be
diend hebben de dichter zelf had
den ee,rstgenoemde do voorkeur gege
ven, zijn dochter Louise SibilLa, ge
trouwd met Dr. Wün-and Elhrewried
Burckhardt, geneesheer te Ouddorp,
had Mabé tot haar raadsman gekozen.
Zoo was het mogelijk, dat ik enkele
voor deze notarissen verleden akten
vond, die een plaats verdi-ecou onder
de „bildfia-diikiana". Biklerdikks testa
ment en dat zijner dochter, vooral de
inventarissen van hun beider nagela
ten goederen en de (boedelscheiding be
vatten allerlei „toisterbandsche" bij
zonderheden en ongezochte inlichtin
gen over gebruiken uit dien tijd, die
geen bescheidenheid verbiedt aan 's
dichters vrienden of andere belang
stellenden over tc vertellen. De mede
deelzame man, die vian zijn haat geen
moordkuil placht te te maken, zou ze
hun zelf niet onthouden hebben, in
dien ze maar tot hem gekomen war en
uit oprechte belangstelling in zijn per
soon en ik houd het er voor, dat er
onder hen zijn, die door die belangstel
ling gedreven, de stukken zelf wel
eens willen zien. „Hij heeft niets van
zich zelf verborgen gehouden" al
dus Dr. Bavinok „en in zekeren
zin het ongeluk gehad, dat hij met
zijno verbazingwekkende openhartig
heid alles uitte wat er in hem omging,
dat hij het toevertrouwde aan het pa
pier en er zelf voor een groot deel
door de pare publiciteit aan gaf." Het
waren dikwijls maar kleinigheden
hoe kan hij uitweiden over zijn menig
vuldig© werkelijk© en ingebeelde
kwaaltjes maar juist die kleinighe
den hebben wij wel menigmaal noo-
diig om ons van een persoon en zijn
omgeving een juiste vooretelling te
kunnen maken. Bildendijk hechtte er
waarde aan, do man met zijn veie klei
nc eigenaardigheden. Zoo zouden wij
hem dadelijk herkennen aan zijn sjok
kenden gang. zijn oudcrweteohe klee
ding, indien wij hem uit zijn huis kon
den zien komen om de Grooto Markt
over te steken op weg naar zijn dich
terlijken vriend Jan van Walré, die in
de Groote Houtstraat woonde, of, in
dien wij hein tegenkwamen wanneer
hij een bezoek ging afleggen bdj kolo
nel Gustafson, Zweden's onttroonden
koning, die logeerde in liet. hotel „De
gouden Leeuw" in de Zijlstraat. „Een
zonderling mensch," mogen zijn stad-
genooten gedacht hebben en onze
straatjeugd, opgevoed in de vreerae des
ouderdom®, zou niettemin dezen grijs
aard bezwaarlijk ongemoeid gelaten
hebben.
BUderdijk was 71 jaar, toen hij, in
1827 ,hier kwam wonen, ik denk om
te probeeren of hij het hier beter
dan eldere, zou kunnen uithouden.
Hij zal u over de stad en liaar inwo
ners maar dadelijk zijn meening
zeggen „een omtrek van een stad,
die omdanst in haar wal, van wilder
nis vervuld en afbraak en verval."
Misschien waren hier en daar nog
sporen zichtbaar van den Franschen
tijd, in huizeji die leeg stonden of voor
afbraak verkocht werden, maar Bdl-
derdijk klaagt met dichterlijke vrij
heid niet minder over Engeland,
Duitschlalid, Holland, Amsterdam
en andere sleden. Amsterdam L een
.akelig gat", in Den Daag „voelt hij
zich een volkomen vreemdeling".
Wanneer de zwerver dan tenslotte is
...neer gesmeten in dit etledig Haar
lem", gaat hij wonen in de Dam
straat. Het volgende jaar reeds ver
huist. hij naar de Bakenessergracht
om Mei 1829 een huis te huren op
de Groot Markt, waar de rustelooze
man tot rust zou komen,
De dichter heeft er met zijn tweede
vrouw Katherina Wllhelmina
Bchweickhardt en hun zoon Lodewijk
Willem ruim twee-cm-een-haJf jaar ge
woond. Louise Stbil'a, dochter uit het
eerate huwelijk, die eerste te Noord-
wijk, daarna te Ouddorp in Zuid-Hol
land woonde, heeft er met haar kin
deren een en andermaal gelogeerd en
er ook na vadere dood enkele maan
den het huishouden waargenomen.
Zij en haar halfbroer waren de eenig©
kinderen, die Bilderdiik uit een der
tiental had mogen behouden en het
zijn dan ook hun beider namen met
dien van Lcwjewijks moeder, die in
zijn testament genoemd worden. Kort
na zijn komst te Haarlem, ongetwij
feld „in overdenkinge van do zeker
heid des doods en do onzekere tijd en
ure van dien heeft hij zijn beschik
kingen gemaakt: 12 Juli 1827 vinden
wij den „oud-professor" ten kantore
van zijn notaris „zijn verstand en
zinnon volkomen magtig, zooals uit
wendig Week." De inhoud van het tes
tament is gauw verteldde erflater
vermaakt zijn huisvrouw alles, waar
over hij ter harer behoeve maar
eenigseins de vrije beschikking heeft,
het overige komt aan zijn zoon. Mocht
zij vóór haar echtgenoot overleden
zijn, dan zou Lodewijk Willem „alge
meen legataris" zijn en Louise mede-
erfgename, alleen voor dat gedeelte,
dat de wet, als haar toekomende, bui
ten beschikking stelt. Tot executeur-
testamentair benoemt hij tenslotte den
bekenden Leidsohen arvooaat Mr. L.
C. Luzac, die intusschen na des testa
teurs dood aan d<e erfgenamen bericht
zond, dat hij dezo benoeming niet kon
aannemen.
Mevrouw Bilderdiik was toen reeds
overleden en bij de boedelscheiding,
die niet voor den 28en Januari 1836
haar beslag zou krijgen, was haar
zoon die eemge overgebleven erfge
naam. In twee jaar üjds stierven
achtereenvolgensde moeder 16
April 1830, de vader 18 December
1831 en de doohter 7 Augustus 1832.
Zij. teai huize van den schoenmaker
Ferdinand Fobtoe op de Groote Markt,
bij wien zij. Da den dood van haar
vader enkele maanden op kajvrs
heeft gewoond. Ze had het sterfhuis
moeten verlaten, nadat ze er den 17
en 18 April 1832 den inboedel had
zien verkoopen en er het laatste Btuk
huisraad had zien uitdragen. De bi
bliotheek was reeds vroeger naar Am
sterdam verzonden en zou daar den
6en Augustus bii L Immerzeel Jr.,
onder den hamer komen. Het ouder
lijk huis stond leeg en het bevatte
niets meer dat haar herinnerde aan
haar „dierbaren" vader, zooala zij
hem uitdrukkelijk in haar testament
noemt. Het zou nog lange duren voor
aan des dichtere huis een andere be
stemming zou gegeven worden, die
hot zoowel uit al» inwendig, ten
©enenmale veranderde. Hoe het er
vroeger uitoag toont ons de afbeel
ding, die de heer Weeseling maakte
naar een teekening uit den stedelijken
atlas. Ook van het inwendige, van de
indoe'ing, van de aankleeding der ver
trekken, von het gebruik dat Bilder
diik van zijn laatste woning maakte,
kunnen wij ons een vooretelling ma
ken aan die hand van den inventaris
zijner nagelaten mobilaire goederen.
Zoo'n inventaris leidt u rond door het
heele huis, van de vliering tot den
kelder. Go moogl vrij rond zien, zon
der onbescheiden te worden. AJle
kasten openen zich, geen kabinet, geen
'bedstee blijft gesloten, zelfs geheime
laadjea in de schrijftafel worden uit
geschoven En alles staat nog onveran
derd op dezelfde plaats, zooala de
overleden© het gekend heeft, geen
stuk werd vervreemd, onverschillige
handen hebben nog niets ontwijd.
Voorgelicht door den notaris, aan
schouwt ge de kamera als waren ze
nog bewoond en de buren van den
vroeg eren bewoner mogen zijn omge
ving minder goed gekend hebben
dan gii, wien de oude inventaris ver
gunt overal om u heen een blik te
werpen.
H. E. KNAPPERT.
(Uit het Engelsch.)
Toen hij halverwege den heuvelrug
over was, bieef Dr. Murray Grant even
staan, hij ademde zwaar en hij keek
met een scherpe uitdrukking in de
oogen rond.
in den schemer van den herfstavond,
kon hij vaag de uitgestrekte heidelanden
onderscheiden, die aan beide zijden golf
den. Nog vager zag hij de scheve kam
men van de heuvels van liet hoogland,
die als vermoeide reuzen tegen den he
mel van het hoogland, die als vermoeide
reuzen tegen den hemel schenen te rus
ten. Grant was nog nooit In dit deel van
Schotland geweest en hij betreurde nu
zijn drift, welke hem verhinderd had aan
het station te vragen of er soms een
korte weg naar Kinkale was.
Met een doel voor oogen dat hem
zich deed haasten, was hij door het hei
deland getrokken, met geen andere "ge
dachte dan zoo gauw het maar kon, het
huls te bereiken, waar. zooals hij ge
hoord had. de oude Dr. Ferguson zich
onlangs gevestigd had. Hij had met Dr.
Ferguson een rekening te veretfenen en
dat wilde hij onverwijld en grondig
doen. Hij wachtte een paar seconden,
terwijl hij de steeds dieper wordende
duisternis trachtte te doorboren, en ging
toen weer verder. Maar hij liep nu voor
zichtiger, want hij was wat a [gedwaald
en hij wist dat de heuvelhelling menig
gevaarlijk punt had. Er waren verrader
lijke moerassen, steile afgronden en hol
le wegen, waarin een vreemdeling maar
al te gemakkelijk zou kunnen duikelen.
En juist, toen deze gedachten vasten
vorm hadden aangenomen, gleed een
van z'n voeten op de natte heide uit, en
het volgende moment viel hij hulpeloos
voorover en rolde in de bedding van
een beekje.
Terwij! hij zoo naar beneden gleed,
trachtte hij zich met de handen ergens
aan vast tc grijpen met geen ander re
sultaat dan dat hij wat steenen en wat
natte aardkluiten losmaakte. De stelle af
grond was gelukkig niet diep, en hij
viel op een paar scherpe riffen, waar
door zijn rechterknie leelijk gewond
werd.
Het plotselinge gebeuren maakte
Grant eerst gevoelloos voor de pijn;
maar toen hij wilde opstaan, was het
ol hem een rood-gloeiendc naald door
het been werd gestoken.
De hevigheid van de pijn nam na een
poosje wat af. maar het zweet gutste
den jongen dokter van het gezicht, toen
hij na een half dozijn pogingen, die al
zijn krachten vergden, er eindelijk in
geslaagd was, zicli uit den afgrond op
te werken.
Op de verdorde heide lag hij op zijn
rug, zijn borst ging krampachtig op en
neer, en zijn eens zoo zachte en gevoe
lige handen gehard en vereelt ge
durende dc drie laatste jaren door liet
ruwste werk waren tot vuisten ge
bald.
Hoe lang hij daar gelegen had, wist
hl] niet, maar toen hij weer opgekrab
beld was, maakte zich een beklemmen
de angst van hem meester. Hij wist ab
soluut niet waar hij was en kon nau
welijks zijn onmiddellijke omgeving on
derscheiden. Hij kon net zoo min zeggen
of hij van het Noorden, het Zuiden, het
Oosten of het Westen kwam. De koude
regen, die toen hij pas gevallen was,
neerviel, was nu overgegaan in hagel,
die hem in het gezicht striemde, en die
dreigde weer over tc gaan in een van
die lievige stormen, de, zooals hij wist,
zoo veelvuldig ln dc bergen voorkomen.
Met angst voor eiken nieuwen stap.
hinkte hij van den afgrond weg. in de
richting waar, zooals hij vermoedde, de
heide lag. Maar na vijf minuien bleef hij
staan in doffe wanhoop. Hij wist welk
lot hem in deze omstandigheden wacht
te een nacht buiten op dc heuvel,
koud tot in merg en been, en met geen
redelijke verwachting, dat hij zich, wan
neer de bleeke dageraad in liet Oosten
op zou komen, zou kunnen bewegen.
Het was zeer waarschijnlijk, dat wanneer
de dageraad kwam, hij zich tot niet
zou kunnen oriëntccren, en zich dus niet
kunnen redden.
Hij dacht aan z'n wraak, die geduren
de drie jaren een prikkel voor hem ge
weest was en er kwam een bitteren trek
om zijn lippen.
Wanneer hij, Grant, gedoemd was om
te midden yan die onvriendelijke ber
gen te sterven, en de oude Ferguson
leefde, dan waarlijk was het lot tegen
hem, en was de wereld een onmogelijke
plaats, waaruit hij graag verdween.
Meer dan een uur later, toen hij nog
maar een sprankje hoop had. zag hij
heel in de verte een klein lichtje door
de duisternis, een licht, dat been en weer
ging, en dat zonder twijfel een lantaarn
was.
Het kwam al dichter en dichter bij
ten laatste ging Grant staan en riep
hard: „Hallo".
Het slingerende Jicht bleef op dezelfde
plaats, toen kwam het langzaam ln zijn
richting.
Er kwam weer wat leven in z'n bijna
bevroren lichaam, lüj ging pijnlijk voor
uit en na misschien een paar minuten
keek hij in de verbaasde oogen van eer
jonge vrouw.
„Heb ik u aan het schrikken ge
maakt?" begon hij, „dat spijt mij, maar
ik ben hier vreemd en ik ben verdwaald.
Toen heb ik mijn knie verwond, en ik
begon al te denken, dat het afgeloopen
was met mij. Als u mij zou kunnen hel
pen in Kinkale. of in het een of ander
huisje of hotel te komen, dan
moge het voor u eenvoudig zijn, heeft
het leven van een mensch gered.'
De groote ernstige oogen, die ln de
zijne keken, werden zachter, door een
vriendelijken glimlach.
„Als het feit. dat ik u vind, en u naar
Kinkale breng, mij al tot monschenred-
ster maakt", zei het meisje, „dan heb ik
dat gauw verdiend, want dat is. of liever
zèl heel makkelijk zijn. Ik woon in Kin
kale en Ik ben juist een landbouwer ge
weest wiens vrouw ziek is. Als u onge
veer drie kwart mijl kunt loopen, kan
ik u naar het dorp brengen. Denkt u dat
het gaat? Als u op mijn schouder
leunt.
Hij slaakte een zucht, waar hij zich
niet bewust van was. een zucht van ver
lichting zoo intens, dat liet bijna aan
doenlijk was.
„U zult mij misschien overdreven vin
den", zei hij, „maar ik heb den dood
zoo voor oogen gezien, en zells al ik
driekwart inijl had te hinken, zou ik het
kunnen doen."
Hij legde een hand op haar rechter
schouder en gingen op weg. Telkens na
honderd meter ongeveer stonden zij even
stiJ, maar de afstand werd ten slotte
afgelegd en eindelijk bevond Grant zich
in do zwak verlichte dorpsstraat.
Hij was zoo goed als uitgeput en het
zweet druppelde hem van het voorhoofd
in de oogen, maar hij sprak nog op kal-
men toon: „Ik weet niet wie u is", zei
hij, „maar lk dank u mijn leven en mijn
eenige wensch is dat ik nog eens in
staat zal zijn, niet het te vergelden,
want dat is onmogelijk, maar u van
dienst te kunnen zijn. Mijn naam Is Mur
ray Grant en ik ben dokter. Ik ben voor
zeker iets naar Kinkale gekomen, maar
dat zal nog eenigen tijd moeten wach
ten. Als u mij nog even naar een hotel
zou kunnen brengen
„Wel zeker!" antwoordde ze. „Dat Is
gemakkelijk! Ik ken iedereen in het
dorp, en de hotelhouder van de Royal
Hag is een patient van vader."
„Een patiënt van uw vader?" herhaal
de hij. „Is hij ook dokter?"
Ze knikte.
„Ja, Dr. Ferguson."
Even schrok Grant, toen herstelde hij
zich.
„O, juist", zei hij. Nu. juffrouw Fer
guson, ik zal u vertellen, dat ik uw
vader eenige jaren geleden heel goed
gekend heb. 11c wilde hèm juist opzoe
ken, Heeft hij nooit over mij met u ge
sproken?"
Haar oogen waren vol tranen, toen ze
haar hoofd schudde.
„Nee, Dr. Grant", antwoordde ze.
.Maar als ik thuis kom, zal ik hem
vertellen
Nu was liet zijn beurt haar in de
rede te vallen.
„Nee", riep hij uit, „dat niet! Als ik
uw vader ontmoet, heb ik er een bij
zondere reden voor tc willen, dat dat
verrassing voor hem is. Ik weet. dat
een dochter had, maar u was niet
thuis, toen hij en ik samen werkten.
Wilt u er mij uw woord op geven, juf
frouw Ferguson, dat u niet met uw vader
over mij zult spreken? Ik smeek het ul
Ik blijf vannacht in het hotel en als ik
kan loopen, dan ga ik morgen weer
weg. En als ik dat doe. dan geloof lk,
dat ik mijn schuld aan u betaald heb."
Met een ruk hief zij het hoofd op.
„Wat bedoelt u??' vroeg zij.
Een bittere glimlach kwam op z'n
lippen.
„Heb ik uw belolle niet, dat u niet
over mij tegen Dr. Ferguson zult spre
ken?"
Even aarzelde ze. Toen
„Ja", antwoordde ze. „Ik wil liet be
loven. en de belofte is lichter, omdat
vader erg ziek is. Kom, ik zal u naar
uw hotel brengen."
De hotelhouder van de Royal Hag
was allervriendelijkst voor Grant. maar
den volgenden morgen zag de jonge
dokter wel, dat hij verscheidene dagen
in Kinkale zou moeten blijven.
Deu volgenden dag kwam Sheila Fer
guson hem 's middags in liet hotel op
zoeken, omdat ze gehoord had, dat hij
niet weg kon. Vijf keer was ze in die
week nog geweest en juist voor die vijf
de ontmoeting was dc wraak uit Grants
hart verdwenen, en had een mooier ge
voel die plaats ingenomen.
Even voor hij Kinkale verliet, hoorde
hij van den dood van Dr. Ferguson, en
minder dan een maand later kwam hij
terug en zocht Sheila op.
„lk houd van Je", zei hij, „en als jij
van inij houdt, zal ik trachten je geluk
kig te maken! Met jou als mijn vrouw
tje
Dc tranen sprongen in haar oogen.
„Ik kan niet!" fluisterde ze. „lk mag
niet!"
Hij nam haar handen en hield die
stevig vast. „Je houdt van mij!" zei hij.
„ik weet niet, hoe Ik het weet, maar jc
houdt van mij! Luister nu eens: er is
Iets, dat ik je moet vertellen. Voor zoo
ver ik weet, heb ik in mijn leven niets
kwaads gedaan, maar ik heb drie jaar
in dc gevangenis gezeten voor veron
derstelde vcrvalsching. De vervalsching
was bedreven door mijn compagnon,
maar hij had alles zoo netjes in elkan
der gezet, dat de verdenking op mij
viel en dc gewoonlijk onintelligente jury,
vond mij schuldig. Dat is dc iieelc ge
schiedenis en als je van mij houdt, dan
geloof je mij.
Sheila snikte nu.
„Mijn liefste mijn liefste", zei ze,
ik weet er alles van! Toen vader ster
vend was. vertelde hij het mij. Ik was in
Australië, toen jij veroordeeld werd;
maar vader had aan moeder te denken
en hij deed het laagste wat een man
kan doen hij liet zijn vriend lijden! Ik
weet het, er is geen verontschuldiging,
maar hij vond er eerst een In mijn moe
der en toen toen zij stierf, ik thuis
kwam In mij. Ik houd van je Mur
ray, maar hoe zou lk Je vrouw kunnen
worden. Je zoudt vader nooit kunnen
vergeven, en tenzij je
„Lieveling", zei hij, „je bent zijn doch
ter en lk bemin Je! lk wou dat lk hem
had kunnen vertellen dut al mijn lijden
niets was in vergelijking van de vreug
de, die het gebracht heeft. Als Ik niet
in de gevangenis had gezeten, dan zou
lk jou nooit ontmoet hebben! Liefde is
zoo heerlijk, dat niets ter wereld daar
tegen op weegt.
Haar handen hadden slap langs haar
zijden gehangen, maar nu lichtte zij ze
op en legde ze vol liefde om zijn hals.
KORFBAL.
NED. KORFBALBOND.
HET PROGRAMMA VOOR
ZONDAC.
Westelijke afdssling.
Eerste klasse A.
Amsterdam HerculesD. E. D,
D. T. V.—D. V. D>
Leiden VitesseHaarlem.-
Eerste klasse B.
Den Haag H. K. V.—H. B. S.
H. S. V.—O. S. C. R.
Rotterdam RozenburgVelox
Dordrecht DeetosFluks.
Eerste klasse C.
Amsterdam ReadyExcelsior.
Koog a. d. Zaan Koog Z.D. D. V.
Oostelijke afdeollng.
Eerste klasse A.
Oosterbeek Onder OnsNoviom,
Wedstrijden voor Zondag.
VitesseHaarlem!
De hoofdschotel van den Zondag
voor de Haarlemmers. Maar ook voor
de Leidenaars, die na de gedecideerde
nederlaag tegen Nausikaa, zich aan de
Haarlemmers zullen te goed doen. Voor
onze stadgenooten, die onvolledig naar
de Sleutelstad gaan, een aansporing
om geduchten tegenstand te bieden. En
al winnen de Leidenaars een mooien
wedstrijd verwachten we.
Haarlem II ontvangt hoogstwaar
schijnlijk R. O. D. A. 't Zou een kleine
overwinning voor de Haarlemmers
kunnen worden, als ze zoo speelden als
Zaandam.
Advendo II zal ook in Amsterdam
tegen de D. T. V.-reserves, waarvan ze
hier met 83 verloren, het moeten af
leggen.
Het programma voor den H. K. B.
is gewijzigd, zoodat vastgesteld zijn
Advendo IIIHaarlem III.
A. J. C. Ill—Macbi II.
A. J. C. IV—De Kraaien H.-
A. J, C. II—A. J. C. L
VOETBAL.
Het Amsterttemsoh elftal.
Het bestuur van den Amsterdamschen
Voetbalbond heeft het. elftal vastge-
teld, dat op Nieuwjaarsdag i'n het
Stadion te Amsterdam een wedstrijd zal
spelen tegen een Gronfngsch elftal.
De samenstelling is als volgt
Schindeler (doel) A. Pelser en E. v.
<1. Kluft (achteró; Hordijk, J. Pelser en
Lietzen (midden); Broekman, Delsen,
v. Gendt, Van Diermen en De Natris
(voot),
R. C. H.Breüanla.
Zooals wij reeds Woensdagavond
meldden, zal R. C. PI. Zondag op haar
terrein aan den Middenweg deD Zuide
lijken eerste-klasser „Bredania" ont
vangen voor het spelen van een vriend-
schappelijken wedstrijd.
R. C. H. zal vermoedelijk met haar
gewone competitie-elftal uitkomen.
HAARLEMSGHE VOETBALBOND,
Overzicht.
De uitslagen van j.l. Zondag zijn,
wat 1 A betreft, vrij normaal. Kenne-
mcr5 had zeer weinig moeite met H.
S. V. 2, en won dan oo'k me 171. T.
H. B. sloeg haar buurman V, V. H.
31 en B. V. C.- 2 aHaarlem 3
speelden gelijk.
ln 1 B is dc spanning zeer vermeer
derd, doordat D. O. A. aan de .Span
jaardslaan met 1o verloor. Zand-
voort 2 behaalde een kleine overwin
ning op I. V. O. en Haarlem 3 a won
52 van het 4e elftal van de rood-
broeken.
Voor Zondag zijn de demi-finales
'oor den beleer vastgesteld Zand voort
T. H. B. en D. O. A. 't Lijkt ons
t waarschijnlijkst dat Zandvoort en D.
O. A. in den eindstrijd zullen spelen.
In 1 A is Schoten 2—Kenncmeis de
belangrijkste ontmoeting. Schoten heeft
nog slechts weinig gespeeld, n.l. 4 wed
strijden, waarvan één verloren, terwijl
Kennemers in 7 wedstrijden maar één
punt verspeelde. Er .is dus weinig ver
schil tusschen de beide tegenstanders,
zoodat een gelijk spel wel waarschijn
lijk is. H. F. C. 3, dat nog steeds dc
leiding heeft, speelt aan de Spanjaards
laan tegen R. C. H. 3 cn kan wel win
nen. Ook Stormvogels 2 zal wel niet
veel moeite met de bezoekers, If. S.1
V. 2, hebben. Haarlem 3E. D, O. 3
brengt misschien een kleine overwin-
voor de roodbroeken, terwijl B.
V* C. aV, V, II. wel door Bloemen-
daal gewonnen zal worden.
In 1 B staan momentcel Schoten 2 A
en Stormvogels 2 bovenaan. A.s. Zon
dag ontmoeten deze elftallen elkaar in
IJmuiden. Daar Stormvogels xeeds een-
aal inet 4—0 won, ligt -.en 2e over
winning voor dit elftal bet meest voor
de hand, al valt 't niet te ontkennen,
Schoten na een slecht begin, waar-
ook genoemde 4o-ucderlaag viel,
veel beter is gaan spelen. Haarlem 4
omvangt H. 1". C. 4, wat gelegenheid
biedt, revanche te nemen voor dc 2o-
nederlaag, die aan dc Spanjaardslaan
geleden werd. R. C. 11. 4 speelt een
geniakkelijken wedstrijd tegen V, S.
V. 2, terwijl T. V. O. op eigen terrein
sschien gelijk speelt tegen Haar
lem 3 A.
In a A staat E. D. O. 4 stevig op dc
ïstc plaats met 12 punten uit wed
strijden. Ook bij Haailem 5E. D. O.
4 behoeven dc roodzwarten niet een
punt te verspelen. H. S. V, 3R. C.
II. s wordt een ©verwinning voor R. C.
I-I., terwijl we H. F, C. 5 bij haar be
zoek aan Vogelenzang niet veel goeds
kunnen voorspellen.
In 2 B is 't Kinheim dat onge-,lagen
bovenaan troont, echter op den voet
gevolgd door Hillcgom cn Schoten 3.
Onze Lachboek
ONVERSAAGD.
Dame (tot marskramer)„Nee,
dank u. Wij koopen nooit aan de
deur."
Marskramer„Dan heb ik hier
juist wat u noodig hebt, mevrouw. U
zult zeker dit smaakvolle Jcaartjo
„Aan de deur wordt niet gekocht"
kunnen gebruiken.
MEEGAAND.
Gouvernante: „Is de wereld rond
of vlak?"
Leerling: „Rond".
Gouvernante: „Hoe weet ie dat?"
Jjeerling: „Nou goed, vlak dan.
Ik wil er geen ruzie om maken."
Schoten 3Kinheim kan dan ook wel
de eerste nederlaag voor de bezoekers
brengen. V. V. H. 3—0. V. A. wordt
misschien een gelijk spel en D. I. O. 2
—O. V. A. wordt misschien «en gelijk
spel en D. I. O. 2Hillegom wordt
door de bezoekers gewonnen.
In 2 C zal Haarlem 6 in Beverwijk
wel van Kennemers 3 verliezen. T, H,
B. 3 zal 't wel niet moeilijk hebben te
gen R. C. H. 6. Bij Bloemendaal 3—
Schoten 4 is een gelijk spel zeer waar
schijnlijk;
Ook in 2 D zijn 3 wedstrijden vast
gesteld. E. H. S. krijgt Halfweg Voor
uit op bezoek en kan wel winnen, even
als Victoria van Hillinen. Ook Spaarn
damOranje Wit wordt door de gast-
heeren gewonnen.
Het programma voor de 30 klasse
luidt
3 A:
I. D. O.Victoria 2.
Spaarndam 2Halfweg Vooruit x
A. J. C.Ripperda.
Spoorvogels—H. G. S. Cr
3 B,
V. V. H. 3Haarlem 7.
H. F. C. 6Schoten 5-
E. D. O. 7—R- C. H. 7«
3 C.:
I. H. B. S—H. S. V. 4.
Hillegom 4—Hoofddorp a,
E, D. O. 8—R. C. H. 8.
3 D.:
D. O. A. a—O. W. 2.
V. S. V, 3Stormvogels Sr
Kennemers 4I. V. O. 2.
3 E.:
A. J. Cr 2—1. V. O. 3.
Bennebroek 3O. V. A. ij
3 F.;
D. O. A; 2 aKennemers 5«
V. S. V, 3 aE. H. S. 3.
3 G. -
Hillegom 3Halfweg Vooruit 3.
Vogelenzang 2Bennebroek 2.
3 H.
E. H. S. 2Zwaluwen.
D. 1. O. 3—Hillinen 3
HoofddorpZandvoort A
LAWNTENNIS.
Mr. A. Diemer Kool en Lowntennh.
De beer E. Cremers, tc Noordwijk,
richt in de „N. R. Ct." op de volgen
de wijze het woord tot Mr. A. Diemcr
Kool
„Ik kom nu lol u, met 't verzoek van
alle. spoitbroeders in Nederland, oud
cn jong
Speel nog mee in de internationale
tournaments, vertegenwoordig uw
land, zoolang als de nieuwe krachten,
die komen om u tc vervangen, er nog
niet zijn, volg 't goede voorbeeld van
uw vriend Scheurleer, die u trainde ea
laat de jongeren zooveel mogelijk van
spel leeren. Oefen, wanneer gij
kunt, al is 't nog zoo weinig, oefen cp
de overdekte banen, dau is reed; veel
gewonnen voor 't volgende seizocu,
wanneer gij u meer aau zcilsport wilt
geven.
Sport is niet alleen sport, maar is
noodzakelijk voor de vcrbe<ering der
internationale verhoudisgen der vel
schillende landen. Door sport ontstaat
ndschap. Ware de Volkenbond op
gericht door sportsmen der verschillen
de landen, dan zou allicht reeds veel
eer bereikt zijn.
Deze groote azuleg die u gegeven is
1 die u voldoening moet hebben ge
schonken, legt u verplichtingen op, niet
alleen voor 't spel maar voor uw land;
Dat dit waar is, wat ik u hier schrijf,
zult gij zien, wanneer gij de ovatie in
ontvangst zult nemen bij uw eerste ver
schijnen op een internationaal tourna'
en', in 1922."
DAMMEN.
St. Bavo—T. E. P.
Vcor het eerst in dit seizoen had bo
venstaande ontmoeting plaats.
T. E. P. is zonder Portegies, terwijl
St. Bavo invallers heeft voor J, en l'j
Veen cn J. van Straten.
T. E. P. wist na een spannenden
strijd 7 van de 10 partijen te winnen;
Dc uitslag luidt als volgt
St. Bavo T. E. P.
Boid:
1. E. StolvoortJ/ v. Beckum o2
2. F. BroekmanH. Sanders o2
3. L. J. Floris- J. van Eerden o2
4. J. StevensC. Steenman o2
5. Th. J. v. SchieH. Iletem 2o
6. C. v. d. VeldenH. Roozen o2
7. J. v. d ZwamR. Pannekeet 2o
8. H. StokmanN. v. d. Berg o2
9. C. Floris Jr.Th. Oudenhoven o2
10. J. van Wees—Ade Rooij 2o
Totaal 6—14
Gemengd Nieuws
HEVICE BRAND TE MONTE
VIDEO,
De „Timesverneemt uit Monte
video: Donderdagmorgen is hier een
groote brand uitgebroken inde douane
gebouwen. Deze gebouwen werden ge
heel verwoest, terwijl ook de aangren
zende kantoren, waarin archieven,
de bureaux van de kustwacht enz.
waren gevestigd, een prooi der vlam
men werden. Duizenden postpakketten
benevens een groote hoeveelheid koop
waar gingen vonloron. Men#schal de
aangerichte schade op één millioen
pond etoriing. De ooraaak van de ramp
is onbekend.
IN HET REVOLUTIE PROCES TE
SPIERS wenleu 4 communisten -. rij-
gesproken. Pc andere 10 werden tot
gevaiigenissti a.'i'oi van tot 8 maan
den wisselend veroordeeld.
