ü'ffluii Dm
Buiteniandsch Overzicht
tweede blad
WoLDsmg 4 Januari 1922
Lichamelijke Opvoeding.
LIV.
luvlood van lichamelgko oefe
ning op bet hart. Medische
controle. Verandering i
hartfrequomie. Vormen
bartvergrooting. Een twee
snijdend zwaard.
Voor hen, die geregeld aan lichaams
oefeningen deelnemen, zon een.ge ke:
van het menscholgk lichaam zeer zeker
xgu aan te bevolen. Veolil beperkt de
physiologische kennis van sportliefheb
bers zich tot de wetenschap, «lat wat
van hun hart goóiic'.it wordt goii.e
do uitvoering auuoor geliolkooide oefe
ningen en zy gevoelen zien vpiocnJc ver
antwoord, wanneer oeurnaal, hoe lang oc-k
geleden, door den huisdokter is geconsta
teerd, «lat hot nart in or-l-o was. Dat
natuurlek een goed begin; toeli zullen
getwijfeld velen tot sportbeoefening zijn
overgegaan, zonder zich nog eens extra
medisch te hebben laten onderzoek
der modedeeling «,an den doktor, wtlko
sportieve plannen men dacht te gaan
werken.
Bovendien is net zeer wel mogelijk, met
een goed hart to beginnen en dit deer
Sportbeoefening te bedorven, nog voordat
men het zelf aan ooU-eile/uln bezwaiv
kan constatceren. lig vele we istrgden, di
groote inspanning van do deelnemers ve:
gen, wordt tegenwoordig m«"dis.he eoi
trole uitgeoefend, doch dit is nog verre
van algemeen net geval. Ban is er nog de
omvangrijke categorie van uportDceefe-
naars, die nimmer aan wedstrijden deel
nomen, doch niet minder enthousiast de
eenmaal in het levensplan opgenomen li
chaamsoefeningen geregeld uitvoeren.
Voor alle dezen is af en toe een medische
controle over do belangrijkste organen,
het hart in «1» eerste plaats, gewenscht.
Doch daarnaast is het ook noodig, uat zij
zelf iets omtrent bouw eu functie van ver
schillende organen wetën; niet om aan
zichzelf te doktoren, maar uitsluitend om
meer inzicht te krijgen in hetgeen men
kan vergen van zgn lichaam en welke ver
anderingen optreden bg lichamelijke oefe
ningen in het algemeen. Ook zou het,
dunkt mg, heel natuurlyk moeten zjjn, dat
iemand, die blijkens zgn geregelde sport
beoefening belangstelling voor zgn li
chaam heeft, iets meer omtrent bouw en
functie van de lichamelijke machine wil
weten. Toch is dit niet altijd het geval,
hetgoon heel jammer is, want het onder
werp is belangwekkend genoeg.
Hot hart, do motor voor ons physieke
leven, is eeu orguan, dat uit een bijzon
der soort spiervezels is opgebouwd, en dat
geheel automatisch zgn functie verricht.
Hoewel verschillende zenuwen in het harr
eindigen, wordt de prikkel tot samentrek
ken niet, zooals bij gewone spieren, langs
deze zenuwen aangevoerd, doch de ge
schiktheid tot samentrekken is geregen
in do spiersubstantio van het hart zelf.
De hartfrequentic, het aantal contrac
ties per minuut, is hot geringst in den toe
stand van rust in liggende houding, nd.
CO. Eeu zeer geringe spierarbeid, b.v. die
welke noudig is om in zitteudo houding
to verblijven verhoogt die tot 70; voor de
staande houding wordt het getal SO. Bg
een snelloop van 100 meter wordt dit aan
tal 100200 en soms zelfs nog noogcr. Ka
lfct eindigen van oefeningen, die een be
langrijke spierarbeid eischen, keert de
hartslag terug tot het normale teinpo, het
zij ua enkele minuten of, indien de uiter
ste inspanning gevergd is, na een uur of
uog langer, zooals b.v. nu langen-ufstands-
raeos of een zwaren veldloop. Behalve in
het tempo van den hartslag treden ook
veranderingen in do grootte van hot hart
op na kracht- oi.' duurocfeuingen. Zoo deze
vergrooting van tgdolgken aard is,
spreekt men van een physiologische hart-
vergrootiug. Zg treedt onder meer op bg
soldaten uie met volle uitrusting een
marsch van 25 K.M. of meer hebben afge
legd. Een dergelgke vergTOOtmg betee-
kent evenwel niets abnormaals, zg is als
regel den volgenden morgen, soms zelfs
op den avond van den marschdag, gewe
ken. Hetzelfde doet zich voor na andere
sporticvo verrichtingen van oenige betee-
konis, zooals b.v. op één dag of meerdere
dagen achter elkaar afleggen vuu lange
afstanden als roeier in giek of wherry,
bot maken van groote rijwieltochton, ski-
loopcn, cnf. Te groote inspanning, die
al te vaak herhaald wordt kan blijvende
bartvergrooting men spreekt dan van
pathologische bartvergrooting ten ge
volge he >ben. Deze kan zeer zeker ook op
treden na de reeds genoemde en ook an
dere duuroefeningen, doch eerder nog na
krachloufojiiugen als het heffen van zoo
zwaar mogelijke gewichten, worstelen e.d.
In dit opzicht zg men dus zeer voorzich
tig, al is het waar dat pathologische hart-
vergrootingen bg dergelg'ko sportbeoefe
naars eerst na gcruiuien tijd, of zelfs na
ecu reeks van jaren optreedt. Men mag
dus niet eeggeu: ik til geen zware voor
werpen op, ik wel geen partijtje worstelen
want daar krgg ik hartvergrooting van.
Zoo erg is het nu ook weer niet. Het is
echter 3e langdurige en geregeld herhaal
de oefening, dio bij krachtsport op den
duur gevaar kan opleveren. Prof. Schmidt,
een man, die bijzondere studio van do
physiologic mot- betrekking tot do li
cbaamsoefeningcn heeft gemaakt, zegt in
Unser Körper: „Herhaaldelijk heb ik ge
legenheid gehad vooraanstaande athleten
te onderzoeken en de treurige tegenstel
ling tusschen bet meer dan krachtige bo
venlijf en het mat kloppende hart te con-
stateeren.
Een pathologische hartvergrooting geeft
een slap, slecht werkend hart en ala ge
volg daarvan verminderd weerstandsver
mogen van het geheele lichaam, juist het
tegengestelde van hetgeen uien met licha
melijke oefening wcnscht te bereiken.
Ook komt het voor, dat het hart, ten
gevolge van sportbeoefening blgvend groo-
ter is geworden, zonder dat zulks alB een
blgvend ziekteverschijnsel mag worden
aangemerkt, 'omdat het orgaan 'zgn werk
uitstekend verricht en geen afwijkingen
vertoont. Boor veelvuldige oefening kan
men een dergelijk sterk en groot hart ver
krijgen, in welk geval men dan wel van
een „sporthart" spreekt. Men kau dit
eenigszins vergelijken met het in omvang
en kracht toenemen van de gewone spie
ren als gevolg van lichaamsoefeningen.
Uit een en ander moge duidelijk gewor
den zgn, dat voorzichtigheid voor sport
beoefenaars, vooral voor hen, die aan wed
strijden deelnemen, steeds geboden blijft.
Wat bg goede toepassing heilzaam voor
het geheele menschelgk organisme is, kan
bg overdadige aanwending onherstelbare
verwoestingen aanrichten. Alle lichame
lijke oefening is een tweesnijdend zwaard,
dat met groote omzichtigheid moet worden
gehanteerd.
H. L. WARNIER.
E CONFERENTIE TE CANNES ZAL DEZER DAGEN BECINNEN.
LLOYD CEORCE EN BRIAND ZUL LEN ELKAAR EERST „ONDER
VIER DOCEN" SPREKEN.
EEN BONDGENOOTSCHAP TUSSCHEN ENCELAND EN FRANK
RIJK»
In een interview met den Parijsclien
coircspondent van de „Daily Mail"
neeft Briand er op gewezen, dat de
kern van don gelieelen toestand is de
•iligheid van Frankrijk.
Een bondgenootschappelijk ver
drag tusschen Frankrijk cn Et-geland,
een verdrag, waarom wij gevraagd
hebben, maar hetwelk, wij niet verkre
gen, zou het beste bewijs zijn, dat
ons maritiem program niet is
nooit kan gericht zijn tegen onze En-
gclsche vrienden. Zulk een verdrag
zou den besten grondslag kunnen vor
men voor een afdoende en duurzame
reconstructie van Europa.
De conferentie te Canne3
1 nu beden of morgen beginnen.
Lloyd George en Briand zijn al te
Cannes aangekomen.
Uit Parijs wordt nog gemeld
Met hei oog op de conferentie te
Cannes is hel interessant te doen op
merken, dat Rathenau, die naar Can
nes gaat, bier de laatste dagen ge
sprekken gehad heeft met gezagheb
bende financiers en vertegenwoordigers
de zakenwereld en dat men bij die
gesprekken tot overeenstemming
schijnt te zijn' gekomen ten aanzien
an verschillende punten der Fransch-
Duitscke samenwerking. Dit maakt hei
mogelijk, dat te Cannes (nog afgezien
an de quaestie der onderzeeërs) de
eerste ontmoeting tusschen Lloyd j
Lloyd George en Briand eenigszins
koel zal zijn. Dit verklaart wellicht,
dat Briand een dag eerder heeft willen
ertrekken dan de andere delegaties en
zelfs da nzijn eigen medewerkers, om
eerst een absoluut vertrouwelijk onder
houd met Lloyd George te kunnen heb
ben.
In Entente-kringen te OppeJn rijst
nu meer en meer het vermoeden, dal
eon der sancties, dio Frank
rijk aangaande Dultschland
te Cannes zal eischen,
is de bezetting van het aan Duitsch-
land toegewezen deel in O.-S., totdat
Duitschland zijn betalingen |is nage
komen, of voldoende waatborgen voor
de toekomst in dit opzicht heeft gege
ven. In elk geval blijkt uit politie
maatregelen en uit de verlofregeling,
dat de intergcallicerde commissie nog
geen rekening schijnt te houden met de
spoedige ontruiming van O.-S.
In de frankfurter Zcitnng" schrgft
Lord Parnar: „Hot verschil tusschen het
herstel en de schadevergoeding moet ein
delgk vastgesteld worden, cn de aanspra
ken op oninogcl jjke schade vergoedingen
moeten niet langer als bodreigingcu ge
bruikt worden. Be aandacht moet alleen
op het herstel worden gecoucontroerd, ter
wijl tegelijkertijd betalingen in goederen
of arbeid kunnen volgen.
Het daglieht znl eerst dan opgaan, waa
ier alle troepen uit het bezette gebied
teruggetrokken en daarmee <to oorzaak
van de verbittering en van onuoodïgc uit
gaven verwijderd zullen zgn.
De „Daily Telegraph" meldt: „Be
vredigende berichten zijn in Londen
ontvangen omtrent de vorderingen in
de afgeloopen week te Parijs gemaakt
bij dc discussies betreffende bet her
stel van den internationalen handel,
gevoerd tusshccn vertegenwoordigers
van Groot-Briltannië, Frankrijk, Ita
lië en Belgie. Een belangwekkend feit
is, dat op de slotzitting der confereu-
e op Zaterdag ook vertegenwoordr-
.rs van Japan aanwezig waren.
De eenstemmigheid, waarmede het
plan voor de instelling van een inter
nationaal coonsortium werd aangeno
men, geeft reden tot gegronde hoop op
e-en gunstige onwikkeling van de kwes
lie bij de bespreking in den Oppersten
Raad, wanneer dezo het verslag van
do Conferentie te Parijs zal behan
delen.
Do „Preiheit" het orgaan van de on
afhankelijke socialisten deelde dezer
dagen mee, dat dr. Stresemnua, de aan
voerder der nationaol-libcralcn, pogingen
deed om
een internationalo conferentie
van parlementsleden in Amsterdam
.bgech te roepen, tot bespreking van de re-
paratie-quaestie.
De „Zeit" de courant van de natio-
naal-liberale Volkspartij in Duitschland
antwoordde hierop, dat inderdaad vau En-
gclsche zyde door een tusscliemijiersoon,
liet voorstel gedaan was aan dr. fiireso-
inann om een conferentie tot staud te
brengen tusschen Engelscho en Buitseho
parlementsleden, waar gesproken zou wor-
over herstel. De Engelschen reken-
er op, dat dit plan streng g3heua ge
houden zou worden. Hierop heeft dr. Strc-
inn ook den enkelen parlementsleden
gewezen, met wie hg over de zaak moest
spreken. Nu het geheim geen geheim meer
s, zal er van het plan wel niets komen.
,Of dit in het belang is van Duitschland,
wogen zg die deze indiscretie begingen,
beslissen. De eerste gelegenheid zou gebo
den zijn om parlementsleden van alle par
tgen uit de beio landen byeen te brengen
om een gedachtenwisseling mogelijk te
maken, waardoor wellicht oen verlichting
gekomen zou zjjn in Dnitsclilands positie.
Het departement van buitenlandsche za-
zou natuurlijk in kennis gesteld z.ja
dit plan, zoodra uit de onderhandelin
gen met de verschillende fracties geble
ken zou zgn, dat er in Duitschland ge
neigdheid bestond aan de confercntio deel
te nemen."
Hot plan, wordt verder gezegd, zou
groote kans van slagen hebben gehad, in
dien van Doitsche zyde voldoeudo Onder
steuning gekomen ware.
Het is, om te kunnen oordoelen over den
nst van het plan, noodig te weton, welke
Engelsehe parlementsleden bet initiatief
genomen hebben tot deze conferentie.
De Aziatische quaestie
is plotseling weer aan de orde geko
men.
Wanneer de publieke belangstelling
in doze dagen niet zoo wae geconcen
treerd op de groote politieke gebeurt©
nissen te Washington, Parijs, Cannco
en Europa's economisch herstel, om
van Ierland en Britech-Indië niet te
spieken, zouden de gebeurtenissen
te ütbenico allicht meer de agemee-
ne aandacht hebben getrokken, dan
ze nu doen. Het gebeurde is van ne-
techtms in verband met de stemming,
dit- er tusschen Italië en Zuid-SIavie
heorscht.
Aan net N. v. d. D. wordt gemeld
over de voorgeschreven feiten:
In de havenstad Sbbenico aan
Adriatieciie Zee, halverwege tusschen
Fiume en Montenegro, bekend door
zijn station voor draadlooze telegram
He, dit de Oostenrijkers daar inder
tijd vestigden, en thans tot Zuid-Sia-
vui behiioiendc, had, op Kerstavond
nog wel, een' troepje Italiaansche ma
trozen van bet oorlogsschip „Auda-
oe" bij bet al te luidruchtig passagie
ren, ruzie geitregen rnet de inwoners.
De nmtrezt-n haaden eenige burgers
uitgescholden ei ontstond iu de hoofd
6trant van bet stadje ©en oploop en de
heet gebekerde Itadaansobe zeelieden
hadden van hun vuurwapens gebruU
gemaakt. De tioiitie en een Zuid-Slavi
sche militaire patroull© werden ge
zonden, oni de crie te herstellen en
de matrozen bij het aan boord terug
keer en tegen do bevolking te bescher-
men. Zoodia d'.ze.» aan boord waren,
'verwijdende het ItaMaanècJie ©orlógü-
sclnji zich een cirdjt van den wal en
opende loon het vuur op de stad.
Den volgenden ochtend kwam
ander Italiacnsch oorlogsschip de ha
ven van Sebenico binnen en versdheen
een flotie'je voor de 6tad, die daar
voor den haveningang bleef kruisen.
De hevig opgewonden bevolking hield
bctoogingfcii op straat om er op aan
te dringen, dat de Tegeering te Bel
grado bij de Italiaansc-he regeering
zou protesteeren tegen het gebeurde.
Daarentegen eischte de Itaiiaansohe
consul, dut de Servisohe militaire en
civiele autorteiten hun verontsohuidi-
gngen zouden aanbieden, dat de e-chul
digen zouden worden gestraft en dat
Zuid-Slavische troepen militaire eer
bewijzen zouden brengen aan de Ita
liaansche vlag, terwijl bovendien nog
de r«'geenng te Belgrado in een ma
nifest aan de bevolking haar leedwe
zen zou uitspreken over de incidenten
te Sebenico.
De Servische gouverneur van" Dai-
matië antwoordde, dat hij deze voor
waar oen niet kon aanvaarden en dat
hij zijn regeering met het gebeurde in
kennis zou stellen. Een later bericht
meldt, dat de regeering deze eischen
evenecii6 van de hand heeft gewezen.
In geheel Zuid-Slavië wekte het ge
beulde groote beroering; te Agrarn en
in andere plaatsen ontstonden betoo-
gir.gen en het huis van den Italiaan-
sohen consul te Agram moest door de
politie worden beschermd. De Zuid-
Slavische pers is op haar achterste
beenen gaan 6taan en dringt er bij
de regeering te Belgrado op aan de
Iiahaansclie regeering te verzoeken
haar ooi logsschepen uit de Dalmati-
sche haveii6 terug te roepen en nu ein
delijk eens de bepalingen van het ver
drag van Rapallo eeriijk na te komen.
De ministerraad te Belgrado kwam
dadelijk bijeen en zond een afgevaar
digde naar Sebenico, om een onder
zoek in te 6tellen en raipport uit ve
brengen.
In regeeringskringen te Belgrado
verheelt men niet, dat de verhouding
tusschen Italië en Zuid-SIavie zeer ge
spannen is geworden en dat de Adriu-
tisclve kwestie wel verre van voor
goed te zijn opgelost, nog steeds een
onderwerp van hooggaand verschil
tusschen beide landen vormt en wei
eens onaangename verrassingen zou
kunnen baren. Zuid-SIavie verwijt aan
Italië, dat het, in strijd met de bepa
lingen van bet verdrag van Rapallo,
nog steeds niet de derde zone van het
Adriatisch. kunstgebied heeft ont
ruimd hetwelk aan Zuid-Slavië is toe
gewezen; dat de vrijstaat Fiume nog
altijd niet gevormd is; dat de bevol
king in het door Italië bezette gebied
op allerlei manieren wordt gekweld,
en zoo el meer, een lieele lijst van
grieven, waarbij nog komt, dat men
Italië verwijt, dat het zijn best doet
de Kleine Entente dwarsboomen en
ongedaan te maken.
Een bericht uit Belgrado luidde, dat
de Zuid-Slavische regeering een nota
naar Rome heeft gezonden, waarin de
verwijdering wordt verlangd van het
Italiaansche oorlogsschip, dat thans
in de haven van Sdbenico ligt. Ook
heeft de regeering te Belgrado zien
met een nota tot den Oppersten Raad
geiricht, waarin een relaas wordt ge
geven van de onaangename inciden
ten, die de spanning tusschen beide
landen zoo heeft doen toenemen, dat
Koning Alexander, die op jacht wae,
plotseling naar Belgrado is terugge
keerd.
Dc heeren te Cannes kunnen het
«buk krijgen, als er nu opeens ook
nog die lastige Adriatische kwestie
bij komt.
Er wordt evenwel verwacht, dat het
incident langs diplomaiiekea weg zaï
worden opgelost.
Ook is er veel kans dat de Volken
bond zich met de quaestie Ijenioeien
zal.
Verspreid niouws
DE IERSCHE QTJAES1IE.
Uit Londen wordt gemeld
Hc-t wordt waarschijnlijk geacht,
dat de debatten over de ratilicatie
van de Enge-sch-Iersohe overeenkomst
welke te Dublin in het Sinn Fein pai
lenient zijn hervat, zullen duren tot
hei einde van deze week -
Dc bladen berichten, dat vijftig le
den van de Dail Eireann nog moeten
spreken. Gemeld wordt, dat de leiders
van de anti-ratificatie-partij bespre
kingen hebben gevoerd met de onder
handelaars van Londen en hun voor
naamste aanhangers. Gehoopt werd.
dat overeenstemming zou worden be
reikt en dat de overeenkomst met al
gemeene stemmen zou worden goed
gekeurd.
Thans wordt evenwel gemeld, uat
de onderhandelingen zijn mislukt en
dat de Dail Eireanri thans moet
slissen over de ratificatie of verwer
ping. Daar dc openbare meerling ech
ter ten gunste van de ratificatie ls.
is het zeer onwaarschijnlijk, dat het
verdrag zal worden verworpen.
Aan het einde van de vorige week
hebben talrijke graaischapsraaen,
meenteraden, Sinn Fein-vereenigingen
en een groot aantal andere bestuurs
colleges, stedelijke commissarissen,
kamers van koophandel en boerenve»-
eeuigiugen zich voor de overeenkomst
verklaard. In werkdfJkheM staan zl}„» dreigende kabinetscrisis
die zich tegen het verdrag hebben I IN SPANJE?
verklaard, geisoleörd. Iu politieke kriugen tc Madrid wordt
Het Slnn Fcin-kabihet heeft heden met er
een 100-tad resoluties ontvangen welke
zich alle op 2 na uitsprekem ten gun
ste van de overeenkomst.
Over de zitting van 't Sinn Fein-par-
lement van Dinsdag wordt gemeld
De meeste afgevaardigden, die nog
niet het woord hebben gevoerd, gaven
hun voornemen te kennen dit alsnog te
doen.
Gravin Markiewitz verklaarde izich
tegen het verdrag. Zij zcide aan den
steenigen weg de voorkeur te geven bo
ven het rooskleurig vooruitzicht, dat
Ierland wordt voorgehouden. Daar
Ierland nog niet vrij is, zal zij tot de
rebellen blijven bebooren.
Andere sprekers verklaarden, dat in
bet land over hrj algemeen een stem
ming ten gunste van ratificatie
heerscht, zelfs te Cork, dat steeds het
bolwerk der Sinn Feiners was.
Een in krachtige bewoordingen ge
stelde rede ten gunste van de ratifi
catie werd gel^auden door den heer
Walsh, uit het graafschap Cork.
Gedurende het reges had hij zijn kie
zers bezocht en als eerlijk man moest
hij verklaren, dat negen van de tien
vóór de ratificatie waren. Spr. schets
te den toestand, waarin de Zuid-Afri-
kaansche republiek zich aan het eind
van den boerenoorlog bevond en ver
klaarde, dat Ierland op het oogenblik
dezelfde positix innam.
De minister van Handel, Blyth, pleit
te eveneens krachtig vóór het verdrag.
Hij zeide slechts één beginsel te heb
ben, a.l. dat voor Ierland het bests
moest worde* gekozen. De republiek
ivas voor hem geen doel of geen be
ginsel op zichzelf. Hij meende, dat,
wanneer het Icxscae volk zich vóór de
republiek verklaarde, het niet dacht
aan constitutioneele voorrechten maar
aan de vrijheid voor Ierland.
De stemming zal vermoedelijk niet
vóór Donderdag of Vrijdag worden ge
houden^
E ONTHULLINCEN VAN DE RE-
CEERING VAN TSJ1TA.
Uit Parijs wordt aan 't Handelsblad
geseind
Het dementi, dat hier gegeven wordt
an de zoogenaamde onthullingen van
degenen, die op (hoogdravende wijze
géqualificeerd worden als officieele
ertegenwoordigers van Tsjita, is zoo
absoluut mogelijk.
Er is niet in het minst sprake ge
weest, zoo verzekerde men hier van
officieele zijde, van eeaigerlei onder
handeling met Japan. Dat deze grove
vervalsching is gepleegd, geschiedde
minder in de hoop, dat men er op den
duur aan zou kunen blijven geloovcn,
in de verwachting, dat van
dezen laster althans iets zou blijven
hangen en dat men later zou zeggen.
Er is toch maar geen rook zonder vuur.
Men heeft in. dit geval, zoo verklaart
men hier, te doen met door de Bolsje
wieken in de zoogenaamde Repubhe-
ken van het Uiterste Oosten van het
begin tot het eind verzonen documen
ten.
Deze wijze van optreden is bij dc
Bolsjewieken niet nieuw. Zij hebben
iets dergelijks geprobeerd, door op lici
oogenblik, waarop 'de commissie lol
steun aan Rusland onder presidium van
Noulens bijeenkwam, te willen doen ge-
looven, dat Frankrijk Polen en Roe
menie zou hebben opgestookt om Rus
land binnen te vallen. De stukken zijn
trouwens eóó onhandig gefabriceerd,
dat men niet eens de moeite genomen
heeft de telegrammen te doen onder
teekenen met den naam Briand, maar
met den aigerneenen term „minister
buitenlandsche zaken", heigeen
nooit gebeuil en dat men op een brief,
die 2 September uit Parijs zou zijn ver
zonden, antwoord aantreft, gedateerd
Tokio, 7 September.
Ook dc tekst zelf van deze zooge
naamde diplomatieke correspondentie is
absurd. Het eenige, waarover men zich
hier verbaast is, dat dergelijke grove
vervalsch:ngea ook maar een oogen
blik geloof hebben kunnen vinden, niet
alleen ia dc Amerikaanschc pers, die nu
eenmaal altijd zekere voorliefde heeft
voor sensationeele berichten, maar
zelfs in de Engelsehe. Laat het zich vaa
Amerikaansche zijde nog eenigszins
'erkiaren, dat men 'daar geneigd is
geloof te hechten aan wat er maar ten
ongunste van Japan verteld wordt, in
Engelland jnoet men toch wel 'beter
weten.
Omtrent de vertegenwoordigers van
Tsjita merkt de Temps" op, dat deze
geheel in particuliere qualiteit naar
Washington zijn gekomen en reeds
óór hun vertrek uit Peking er over
hebben opgesneden, dat ze te Wash
ington een officieuze rol zouden spe^
len.
Het Fransche ministerie van buiten
landsche zaken spreekt officieel het ge
rucht, dat Frankrijk met Japan een
ereenkomst zou hebben gesloten, ten
aanzien van een gemeenschappelijke
ipolitiek in Siberië, tegen. De overge
legde documenten zijn allen vervalscht.
Sarraut heeft aan Hughes geschre-
n om de berichten te logenstraffen.
een zeker ongeduld het tcrugkccrcn
van den Minister van Oorlog, de Ia Cierva-
die thans in Marokko vertoeft, tegemoet
gezien. Men verzekert, dat tengevolge van
de houding der officieren inzake «l* toe
kenning der tractementen, de rhef van
den Generalen Staf, Generaal Weylcr, zgu"
ontslag zal nemen, hetgeen Let aftreden
van de la Cierva tengevolge zou hebben.
Het kabinet-Manra zou hierdoor in een
moeilgke positie worden geplaatst.
HANDEL TUSSCHEN DUITSCH
LAND EN RUSLAND.
Te Berlijn is uit Moskou bericht ont
vangen, dat de bekende uitgever Sy-
tin, die sedert maanden voor zaken
te Berlijn is, midden Januari naar Pe
tersburg teruggekeerd. :a gezelschap
van een bekende gevolmachtigde van
Siïnes, die te Moskou directe onderhan
delingen met de Sovjet-regeering over
concessies zal aanknoopen. Het ge
nootschap Stinnes heeft te Petersburg
groote pakhuizen aan de havens ge
kocht. Men verwacht dat dc ..Hugo
Stines" een direct en regelmatig ver
keer met Petersburg binnenkort zal be-
gmnen.
Uit Moskou wordt gemeld, dat er
plannen gemaakt worden om een ten
toonstelling te Berlijn van Russisch*
exportgoederen te organiseeren.
EEN BRITSCH~GESCHENK AAN
ROEMENIë. Uit Liverpool is een
stoomschip naar Constanza vertrokken
met 90 runderen en 500 hoenders aan
boord, die door de Britsche commissie
tot ondersteuning van landbouw en vee»
teelt der geallieerden worden geschon
ken aan de Roerneensche boeren.
UIT RUSLAND.
Op het Radenconeres bracht Krus-
ianowsky verslag uit over het. ont
wen» van een decreet betreffende dc
electrificatie van Rusland. Het de
creet bepaalt, dat er 30 electrischc
centrales zullen wonJien opgericht, niet
een gezamenlijke capaciteit van 1 1 '2
roillioen K. W. U. De uitvoering van
dit plan sal 15 jaar duren, ooch de
verwezenlijking er van zal van den rj-
gemeénen economischen toestand van
Rusland afhangen. Het congres keur
de het ontwerp goed
Staasaieuws
ONZE TIJDINGZAAL.
In onze Tijdingzaal, Groote Hcnt-
■traat 23, zijn folo'6 ter bezichtiging
gesteld van den heer L. P. A. Wcr-
menbol, die zijn 40-jarig jumileuni n.a
gemeente-secretaris van Prinsenhage
herdacht, van de eerste voorstelling
in den Stadsschouwburg te Utrecht
,,'t Meisje dat weten wilde" van
E. Ch. Carpenter door de N.V. liet
SciiGuwtooneel, van de door de N.V.
Het Hoil. Tooneeldir. Louis de Vrieö
gegeven première van „de Kniissa-
biijspel van D. H. Sclieffer en van
de door den Amsterdamschen Bestuur
dsrsbond gehouden werkloomm-de-
monetratie.
Het ïooiieel
1
Lentewolken, door Kaar»
lem's Toonaai.
Over tea liefdadigheidsvooistciiing,
oais Haarlem's Toonéel Maandag ia
ïzea Stadsschouwburg gaf, kan men
tweeërlei soort kritiek geven. De eer
de „neutrale", die het nicest let
op de liefdadigheid. Als ik iu dezen
moest schrijven, zou mijn kritiek
luiden als volgt
Haariem's Tcocect heeft de loffelijke
gewoonte eens in het jaar cén van zij.n
opvoeringen voor een liefdadig doel te
herhalen. Zoo had het zich Maandag in
dienst gesteld van de Vcrecniging tot
Bestrijding- der Tuberculose ca het
heeft met deze opvoering dus een mooi
liefdewerk gedaan, waarvoor wij de
energieke jonge toonceiclub dankbaar
hebben te zijn. Dat Haarlem's Tuoneei
1 naam beeft, bewees de tal
rijke opkomst van het publiek en hel is
eigenlijk onnoodig tc zeggen, dat de
spelenden veel succes hadden. Na elk
bedrijf moest het gordijn eenige malen
omhoog en aan het slot was het ap
plaus zelfs zeer hartelijk. Het was een
vlotte, aardige voorstelling, die Haar
lem's Tooneel van R'oelvink's „Lente
wolken" heeft gegeven. Vooral van do
verzorging van het tooneel was zeer
veel werk gemaakt, zooals wij dit van
deze club trouwens gewoop zijn. Een
extra woord van lof komt hiervoor ze
ker toe aan den tooncelmeester van on-
Sladsscbouwburg, die met de mid
delen, welke hem ten dienste stonden»
bijzonder geslaagd stadsgezichtje
heeft weten te maken. Het tooneel zag
er niet de 2 aan elkaar grenzende tuin
tjes, de trapwóning cn de serre zóó
vriendelijk uit, dat het hierom alleen
reeds een genoegen werd naar Rocl-
vink's stuk te kijken. Onze schouwburg
heeft aan den heer Van der Waals een
wel zeer kundigen en artistieken too
neel meester.
Ook het spel werd door de talrijke
aanwezigen met blijkbaar genoegen ge-
'olgd. Het succes was vooral voor den
ouden heer Marhus die na zijn aar-
k'' eu hm lie ton
De avonturen
van Ëlarnabas
naar hel Engelscii van
JEFFERY FARNOL
(geautoriseerde vertaling, nadruk
streng verboden).
18)
„Nioon", zucMlo Durnabas, „en dat
ztiJ ik ook nooit doen, tot u het
wilt want ik hou zooveel van u".
Zoouls hij nuar den wegwijzer keek,
keek zij naar ltotn; en toen zag ze
weer liet iidteeUen op zijn wang en
2e zuchtte; liet wae wel een heel klein
zuchtje, ïuu'-t. toch hoorde Barnabas
het en \ergat dadelijk den wegwijzer,
vergat dc wereld en alles wat er in
was, behalve haar schoonheid, haar
mooici mondje en haar zwarte wenk
brauwen; hij stalt zijn handen naar
liaur uit en zij zag dat ze beefden.
„Clcouel'' fluisterde hij, „o Clcone,
kijk mij eons aan!"
Maar toen hij bogon te sjjreken
ileed zij een stap achteruit, want op
den w-.-g vlak bij hen klonken duide
lijk vo-eisiajipcti. Barnabas zuchtte,
en kiek naar den kant waar het geluid
Vanuuan kwura. Hii zac icnuuid aa
hen afKomen oie af en toe stil stond
en om zich heen keek en zich dan
weer verier huastle. Het was een zie
lig© wandelaar, iemand waarmee men
medelijden kreeg om zijn grijz© haren
en de leege mouw die heen en weer
zwaaide, terwijl hij iieji men zag
dadelijk wie het was. Toen hij hij den
wegwijzer kwam keek hij overal om
zich heen en Burnabae kon zien dat
zijn gezicht mager en zorgelijk w as.
Eeu oogenblik keek hij nog vol ver
wachting in 'trond en toen liet hij met
een wanhopig gebaar zijn eene arm
op de verwoorde wegwijzer zakken en
legde er zijn hoofd op.
„O, mijn meisje, mijn lief meisje!"
riep hij met verstikte stem, ,;waarom
ben je van mij weggegaan! U mijn
kind:"
Plotseling hoorden zij het geritsel
van bladeren, van vrouwenkleeren en
Cieone was naar den armen, wanho-
pigen man toeg^loopen, had haar ar
men hem heen geslagen en snikkend
en schreiend trok z© het hoofd van
haat tyran tegen zich aan en liet het
daai rusten.
HOOFDSTUK XXII.
Waarin de l»a z e r voorge
steld woidt aan ecu c»u den
w e g w i>z e r.
„Och, Cleon- riep de kapitein uit,
en legde zijn eenigen arm om haar
Inter-".tuiüi r iliuu- u/aa LaL ni<U-
inee tevreuen en ze nam zijn leege
mouw en legde die om haar hals.
m,,0 Cleonel" zuchtte de kapitein,
„mijn lieve, kindl"
„Neen!" riep a?, „ik hou een hax-
•te-oos schepsel, een ondankbaar wicht!
Ja, ja, uat ben ik o, ia haat ine-
zeifl" en ze stampte inet haar kleine
voetje.
„Neen, neen, dat ben je niet, ik zeg
van niet! Je wilde mij geen verdriet
doen. Nu heb ik je gelukkig weer te
rug, en en .-. O, o, Cleone, ik
zweer je dat ik als een geslagen school
jongen sta te huilen. Maar maar
ik zou het ook zoo vreeselijk vin
den als ik mijn melske moest missen".
„Lieverd", zuohtteze, terwijl ze zijn
tranen met zijn leege mouw afveegde,
„als u nu en dan maar eens een beet
je 't land aan mij wilde hebben
alleen maai- een beetje, af en toe, dan
zou ik niet zoo onaardig tegen u zijn".
Zc- stond op do leenen en kuste hem
op zijn kin, Waar ze net bij kon. „Ik
ben een kat, een nare, gemeene kat
cn soms moet ik wel eens krabben.
Maar als u eens wist wat een hekel
ik daarna aan mij zelf heb. En ik
weet nu al dat u mij weer zult ver
geven en dat maakt het voor joij
juist zoo moeilijk".
„Je vergeven, Cleone natuurlijk!
Je bent nu weer bij mij terug, zie Je
en je wilde mij niet alleen laten,
„Maar ik heb het toch gedaan! En
duarom ben ik een naar wicht, eu ecu
kat en een harteloos schepsel! Ik was
van pion om voor altijd van u weg
te loopen!"
„Het zou zoo somber in huis zijn,
zonder jou, Cloone".
„iloori u caisl" zei ze met haar
zachte stem. „Er zijn dagen dat ik
liet huts haat, ja en liet platteland
ook en eu zelfs u. E11 dan word
ik bang- voor mij zelf, en dan verlang
ik naar Londen, en en maar
u houdt toch nog wel van me, is 't
niet?"
„Vaai je houden'? mijn eigen
meiske!" De stem van den kapitein
klonk zacht, maar vol teederheid; op
dit oogenblik hoorde hij iets ritselen
in# do heg en met zijn scherpe oogcu
ontdekte hij Barnabas die daar in
het donker stónd. Wie is dat?" vroeg
hij.
„O ja, dut is waar ook- zei Cleo
ne, „ik zou hem haast vergeten. Hel
is een 1 vriend van u, geloof ik. Komt
u eens hier, meueer Beverley".
„Beverley!" riep de kapitein uit.
„Heb je ooit! Komt u eens hier, me
neer, ik zeg, komt u eens hier, laat
mij u eens bekijken.
Barnabas kwam uit de heg te voor
schijn, nam zijn hoed af en boog «liep.
„Uw zeer onderdanige gehoorzame
dienaar, mijnheer", zei hij.
Jleh ik ooit yau mijn leven, is u
net werkelijk! Hoe komt het dat u
nog zoo ver van dc uitgaande wereid
ai is? Wat zoekt u hier nog, meneer?"
Eerlijk gezegd, mijnheer,ant
woordde Baj-nabas, „uw pupil".
„Wat? Wat is dat?" riep de kapi
tein uit.
„Mijnheer", antwoordde Barnabas,
„aangezien u do wettige vocgd is van
Lady Cleone lleredilk, is het mijn
plicht u te vertellen dat ik de hoop
koester den een of anderen dag met
iiaar te trouwen."
„Trouwen!" riep do kapitein uit.
„Trouwen met mijn Bewaar me,
men oer, u durft heel wat to beweren
u is erg brutaal en och lieve
help Cleone!"
„Toe"', zei ze glimlachend, terwijl
ze haar voogd langs zijn wang stre«yt,
„toe, laten wc er ons niet bezorgd
over maken, hè, we kunnen hem im
mers aJtijd nog weigeren?"
„O ju, natuurlijk, «fat kunnen we
doen", knikte de kapitein, „inpar, de
hemel beware me wat een bruta
liteit do ongeloof el ijke brutaliteit!
Hij durft heel wat!"
„Ja, dat geloof ik ook wel zei het
meisje terwijl ze Barnabas to«?knikte,
„en ik vergat nog u te vertellen dat
nij degene ls, de 11 is, die mij van
avond van mijn dw aasheid terug ge
houden heeft en mij weer bij u heeft
gohraebt".
1 „Hè? Wat?" riep de kapitein ver-
jaasd uit.
„Ju, zeker en hij heeft ook
Ze haalde het grijze lioofd van haar
tyran naar zich toe en fluisterde hem
wat in het oor. Wat z© zeide scheen
groolen indruk op den kapitein te
maken, want dc verontwaardigde trek
op zijn gezicht verunderd© plotseling
xn een glimlach cn plotse, ing greep
hij de hand van Barnabas.
„Zoo, meneer!" zei hij, „u heeft
een groote, stevige vuist".
„Ja", zei Barnabas, terwijl hij er
met een eenigszins somber gezicht
naar keek, „hét iswol ccn heel
gioot© hand, vrees ik".
„Te groot, menear", zei liet meisje
die er ook inet een critischen blik
naar keek, „men zou het moeilijk een
elegante hand kunnen noemen, vindt
u wel?"
„Elegant!" bromde de kapitein,
„och, och, onzin! Meneer, ik woon
hier vlak bij, gaat u met ons mee
soupccrcn? Ik heb mooi vleosch en
i prachtig bier, meneer".
Barnabas aorzolde en keek naar
Cleone, maar haar gezichtje was ver
borgen iu de schaduw van haar kap,
en teen keek hij ina-u- naar den weg
wijzer, vlak bij hem, waarom hij
deze- woorden las:
„Naar Hawkhurs;. Naar Londen".
„Mijnheer", zei hij, „ik zou het
heel graag doen, maat ik moet «iade-
lijk naar LondenTerwijl hii nog
