HAARLEM'S DAGBLAD
Uit de Natuur.
EuitenSanüsch Overzicht
WOE 1SDAG II JANUARI 1922
TWEEDE BLAD
HET PLAN TlHIjaSETBSGH.
,,Dem Wandersmann
gehort die Wol t".
Eerst de voorgeschiedenis. Er wa
ren in Haarlem enkele jongens die
er iederen Zondag op uit trokken orn
nesten te zoeken en vogels waar te
nemen. Ze haalden geen nesten uit.
behalve als oen nest door de vogels
verlaten was en do eieren toch met
uit zouden konten, dan namen ze ze
mee voor hun verzameling. Ook schel
pen van het strand en meer merk
waardigheden werden naar een zol
der gebracht, die ai aardig op een
natiuur-historisdt museum begon te
£0! ijken.
Tooh waren de jongens niet gerust.
Dat ze nogad eens door een kodiddbeiei'
de duimen uitgezet werdan. was het
minste, maar dat overal de natuur zoo
achteruit, ging door het bauiwon van
villa's en door het exploiteeren van
de duinen als koniinenfokter.reinen
.was hun grootste zorg'.
Ze maakten toon het plan, hun zol
der voor, Ik geloof, 5 cent entree te
laten bezichtigen en dat geld te sturen
aan de Vereeniging tot Behoud van
Natuurmonumenten, zoodat die dui
nen zou kunnen koopen, waar men ae
natuur zich ongestoord kon laten om
wikkelen.
Do vader van een van die jongens,
zelf iemand, die ook veel in de dui
nen gezworven heeft, begreep wal dat
er heel wat meer noodi-g is dan de
entreegelden va,n de museumfolder en
schreef in het November-nummer 1920
van ,,De Levende Natuur", een arti
kel, getiteld „Wuiur moet het heen",
waarvan ik de inhoud in het kort zal
weergeven.
De schrijver, ik tmag wei verteller,
dat het Dr. Tesch is. oinze Haarlem-
sohe chef van geologische dienst, stelt
uïj rteui.»ooi^fR>*rtl dal z'ffn oproeping 'n
angstkreet, een waarschuwing, is. De
bevolking van ons land neemt steeds
moer toe. Natuurlijk kan dat deel van
het publiek, dat geniet van absoluut
ceigerepte natuur niet verlangen, dat
de groei van villaparken, tuindorpen
e. d. g&remd wordt, dat is ook een al
gemeen belang, maar well, dat ten
minste een, gedeelte van onzo duin
etreek, voor zoover niet noodig voor
andere nuttige zaken, in handen komt
van een Lichaam, dat het ongerept be
waart voor tie wetenschap en het na-
tuin-iiefhcibbend publiek.
Hij wekt op tot het vonnein van co-
jiité's, die tentoonstellingen orga.ni-
.eerem en op deze wijze geld,en bijeen
zamelen voor het goede doel.
Thiisse, de redacteur van genoemd
tijdschrift, voegt daar nog aan toe.
dat er honderdduizenden zijn, voor
wie „het behoud van het ruime vrije
duin een levensbelang is" en hij wekt
op lid to woruou van Natuuraionurneii
ten, Heerengrachit 290, Amsterdam.
Minimum contributie 2.50. per jaar.
Van alle kanten toonde meid belang
stel ling voor het plan-Tesch. Er zou
den lezingen en tentoonstellingen ge
organiseerd worden, er werd een co
mité gevormd waarin schrijver dezes
ook zitting had, maar van alle mooie
plannen is niets gekomen, mogelijk
ook, omdat tweo leden vaat het comi
té voor eenigen tijd naar het buiten
land vertrokken.
Maar Redacteur Thijsso zat niet
sf.n. in TTp Te'egriuCT schreef hij
in dit najaar een serie artikelen, waar
hi hi] vol liefde over d« duinen schreef
over do pLanten, de vogels, de duin
maren en vol verontwaardiging over
de natniurscheninie, die ons volk toe
laat.
Do resultaten van die artikelen
reeks waren niet groot, de Veroeoi-
ging tot behoud van Natuurrcionunien-
«m mouat zi-TTo cTooi dc ,,TëcKte Tij
den" verlies aan leden boekc-n.
Toeli wil ik het nog eens prabeeren.
De belangstelling voor de natuur
wordt steeds grooter. l>e gemeente
H ©crusted© heeft door den aankoop
van Groenend aal reeds prachtig h
goede richting gewerkt, zoodat we
gen verwachten, dat andere gemeen
ten door subsidie's e. d. het plan steu
nen zullen. De duingrond is niet duur
de waarde is, op haai hoogst geschat,
8001000 gulden per Hectare.
Er moet dus opnieuw een comité go-
vorrod worden in iedere plaats langs
de duinen van Alkmaar tot Rottendam
en die comité's moeten in hot begin
niets anders doen dan geld bijeenbren
gen, door contributies lezingen en ten-
rir>T!Rfërn»vgëïi, \W5rrr,efjé dan tegelijk
de openbare meening wakker geroe
pen wordt voor het goed© doel.
Dan imooten er voor iedere plaats
plannen uitgewerkt worden, en ik zaj
reeds nu voor onze omgeving in gro
ve trekken zoo'u plan ontwerpen, dat
5Tc een-»e - raag vooi' een liefer opgeef
of wijzig.
De duinen ten Zuiden van de Zand-
voortschelaau behooren grootendcels
aan de gemeente Amsterdam, die plan
heeft ze open te stellen voor het pu
bliek.
Ten Noorden van de Zandvoorlsche-
laan ligt een uitgestrekt gebied met
duinen, die tot de breedste behooren
van ons land, waarvan de vruchtbaar
heid en dus de geschiktheid voor bosch
beplanting vrij groot is en die bijna
onder den rook van de stad liggen.
Voor een gedeelte (Bentveld, Kopje)
zijn ze reeds met villa's bebouwd en er
dwars doorheen loopt de Zeeweg, waar
van door Thijsse wel veel kwaads is
gezegd maar die er nu eenmaal as, in
ieder geval in een groote behoefte voor
ziet en die mooi aangelegd is.
Ten Zuiden van dezen weg ligt reeds
een uitgestrekt villapark (Benlveld),
dat zich nog wel meer zal uitbreiden
en bij Zandvoort zal het ook wel dien
weg opgaan. Erkennende dat tuindor
pen en villaparken ook noodig zijn, mo
gen we daartegen niet ageeren en kun
nen we de duinen ten Zuiden van den
Zeeweg als verloren beschouwen voor
ons plan.
.Maar ten Noorden van den weg ligt
dc Prise d'eau van de Haarlemsche wa
terleiding, zoodat daar in ieder geval
geen huizen mogen komen om geen
kans te loopen, dat het drinkwater ver
ontreinigd wordt. Deze duinen zijn dus
als aangewezen ivoor irescrvaai.. Die
zullen dan in een toestand gebracht
moeten worden, dat de natuur zich vrij
ontwikkelen kan (uitroeiing konijnen
b.v.), de hoogsLe toppen cn hellingen
zullen met dennen beplant moeten wor
den oon het klimaat te verbeteren, het
duin vast te legigen en, al is het men-
schenwerk, het landscbapsschoon te
verhoogen en het publiek moet Loegang
hebben in het duinterrein, behalve op
enkele plekken waar sanatoria, open
lucht-scholen, botanische en ornitholo
gische reservaten c.a. zullen komen.
Is dit niet mooier dan de kale hcu-
velrijdie het nu is, lezer, omdat de
konijnen bijna alle x>lantengroei ver
hinderen en voor den afgod „jacht"
het publiek er uit gejaagd wordt, zoo
dat het bovenstaande Dtiitsche gezegde
en de woorden „vrije natuur" in tegen
spraak zijn met de werkelijkheid?
Voelt U iets voor het plan-Thijsse—
Tesch lezer, stuur mij dan uw naam en
adres en we kunnen aan het werk gaan.
C. S1PKES.
VRAGENBUS. (Vragen te adressee-
ren Koudenhorn 34).
Vr. betreffende een spriet.
Antw. Uw spriet of Dracaena is
mogelijk bevroren in de schuur. U
kunt dit zien in het hart van de plants
Ook kan het zijn dat uw schuur erg
donker is. Dracaena's behooren 's win
ters eigenlijk in een vorstvrije serre of
in een niet verwarmd vertrek. Mogelijk
zijn ook alleen de bladeren bevroren,
maar is het hart nog niet aangetast, en
dan zal hij er wel weer boven op ko-
men bij een goede behandeling,
i C. S.-
»S DE POSITIE
DE AFWIKKELING DER IERSCHË ZAKEN. ARTHUR GRIFFITH IS
TOT PRESIDENT VAN DEN PAIL EIREANN GEKOZEN. |HET NIEU
WE KABINET VAN IERLAND.
Men seint ons uit Cannes, dat de be
sprekingen over het
Fransch-Engclsch verdrag
worden voortgezet tusschen de En
gelsche, Fransche cn Italiaan-
8che premiers over een waarborgver-
drae worden voortgezetItalië is
thans nauwer verbonden dan in de
eerste dagen. De Britsche delegatie
kon reeds een eerste ontwerp op
papier brengen, dat aan de leden van
het Eiigelsahe kabinet is voorgelegd.
Zoodra het antwoord uit Londen is
ontvangen, zalde tekst worden mee
gedeeld aan de Fransche onderhande
laar?, Wanneer het verdrag definitief
zal zijn afgesloten, zal liet geen kracht
hebben dan onder voorbehoud van na
dere goedkeurig door de Dominions
en 11a ratificatie door het parlement.
Van te voren zal tusschen Londen en
Parijs van toedachten worden gewisr
1 eeld over 'de regeling van liet Ooster-
fiche probleem en het statuut van Tail
ler. Het waadborgverdrag zal, naar
verzekerd wordt, gesloten worden
voor een eersten begrensden en her
nieuwbaren termijn. België zou ver
zocht worden deel uit te maken van
de conventie. D© territoriale status
van Polen zal gewaarborgd worden
door een tweede, meer algemeen ver
drag, waarbij alle contracteerend© mo
gendheden zich zouden verbinden el
kaar niet aan te vallen.
Het Emgelsohe antwoord' op het
Fransche memorandum betreffende
het garantieverdrag is nog niet over
handigd, maar toeh kent men reeds in
groote trekken den inhoud er van. En
da© inhoud is niet geschikt, om
de positie van Briand
tegen bdnnenlandsohe belagers te ver
beteren 1
De Parijsohe correspondent van het
Alg. Hbld. seint daarover
In de eerste pleats is het nu wel
duidelijk, dat Engeland volstrekt niet
te vinden is voor uitbreiding van het
beginsel der bescherming tegen een
aanval van Duitschland op de Ooste
lijke buren. Het wil verder alleen
Frankrijk garandeeren tegen een aan
val, maar zich het recht voorbehou
den zelf te beelis&en of die aanval al
dan niet een ongeprovoceerd feit is.
Dat de casus foederis dus niet auto
matisch werken zal, wordt te Parijs
als een groot inconvenient beschouwd.
Maar verder wordt de aanneming
door Engeland van het ontwerp-ver-
drag. door de Engelsche delegatie op
gesteld, afhankelijk gemaakt van ver
schillende voorwaarden, die in het
antwoord-memoranduxu zaden worden
opgesomd. Het zajn in hoofdzaak
Frankrijk en Eingeland moeten eerst
de hangende geschil punten uit den
weg mimen en het eens worden over
de rechtspositie van Tanger over de
Grieksch-Turksohe quaestie en het ver
drag van Angora en over de quaestie
der onderzeeërs, waarvoor Eingeland
een maximum cijfer wil voorstellen.
Onder deze omstandigheden zaj En
geland ver verdrag sluiten, waarvan
liet den ontwerp-tekst heeft opge
steld ein die (builen <1© garantie tegen
tien Duitschen aanval inhoudt, dot
de linkeroever van den
Rijn en een strook van
50 kilometer ten Oosten
dier ri vier geneutra
li&eerdzuUen hl ij ven, zoo
als in het verdrag van Versailles voor
geschreven is.
Het ie een beetje onfbillijk reeds nu
af te gaan op doze nog verre van defi
nitieve condities om Briand te veroor.
deelen, zooals de meeste Fransche bla
den, die niet onmiddellijk onder zijn
invloed staan, doen. Maai- liet ie véi-
kluarbaar, omdat te voorzien is, dat
behalve op enkele zeer ondergeschikte
punten Engeland niet verder zal gaan
met concessies dan het thans voorstelt,
Daarom is te begrijpen dat Briand
op het oog&niblik alles behalvo een
goede pers heeft en hein van aWe kan
ten wordt aangezegd, dat hij zich
vergist als hij denkt met dit allies te
rugkomende in het parlement, met
opan armen, ontvangen te zuillcn wor
den. Het heftigst in dien aanval is de
„Echo Nationaü" dïe aan den kop
den naain draagt van Cleanenceau a'lts
stichter en Tardieu als politiek lei-
Ier. Laatstgenoemde betoogt in een
zeer scherp hoofdartikel, dat Briand
bezig is toe te geven ton aanzien van
hel fond der zaak, terwijl hij boven
dien den 6ehijn van ©en succes piet
eens weet ,te bewaren. Terwijil Cle-
menceau in 1910 het verdrag dat hem
door Engeland en Amerika werd aan
geboden wel wild© aanvaarden, bedelt
Briand daarom thans ©li is hjj daar
toe genoodzaakt vernederende voor
waarden aan te nemen. De Kamer
van '19 November 1919, concludeert
Taird.ieu, zal zich daarmee zeker niet
■cre&iiigtoi.
Diezelfde geest van ontevredenheid
jver hetgeen te Cannes ge'beurt en die
door de gretige aanneming van de in
vitatie voor Genua door de sovjets
nog' vormeerdeird is, omdat men van
hun inmenging in de Europoascho
aangelegenheden hier allerlei ellende
verwacht, komt vrijwel in de geheele
Fransche pers tot uiting. Hoc liefelij
ke voorstellingen de correspondent te
Cannes ook geeft van oen golfparlij
tusschen Lloyd George en Briand met
Bonomi als zijn leerling en in die no
bele sport, uit welk intermezzo de uit
stekend© verhouding en het weder-
zijdsch vertrouwen in den goeden uit
slag zal moeten blijken. Hot helpt
niet.
Men oordeelt algemeen, dat Briand
d© Fransche belangen te gemakkelijk
opoffert aan een luchtkasteel en be
reidt, zich voor hem dit duchtig in te
peperen, to meer, omdat men vindt.,
dat hij niet oprecht geweest is door
het in den senaat voor te stellen, ais-
of hij geheel vrij naar Cannes ging,
terwijl hij feitelijk door de besprekin
gen te Londen reeds gebonden was.
Ook verwijt men hem te veel op te
offeren op heit stuk der schadevergoe
dingen en niet te hebben to weten
voorkomen, dat daarover het tb
nog voortdurende gekibbel ontstond
mot, België, wat tóen van Franscue
zijde onbehoorlijk acht.
la do wandelgangen dor Kamer, v
do depute 'b zich aan den vooravond
do openingszitting reedB vry talrjjk be
wogen, werd dit alles met kracht uitge
sproken. Dc aanhangers van Briand voer
den daartegen aan, dat Cannes toch wel
goodo rosultaten zou oplevoreu; dat
Frankrijk zich niet van deelneming aan
de conferentie te Genua kou onthouden,
wanneer do hoelo werold aan de recon
structie van Rusland ging meedoen; dat
op stuk van de reparaties het waarschijn
lijk was, dat Frankrijk geen enkele con-
cessio zou behoeven te doen cn dat het
zelfs her. eerste jaar nu heel wat meer
krjjgen dan indien de overeenkomst
13 Augustus W38 geratificeerd.
Ook, zoo betoogden zjj, is hot garantie-
verdrag met Engeland onder dozo om
standigheden verkregen, toch Jota
groote waarde, daarom moot men het slot
do conferentie afwachten, eor
over hot succes vnn Briand een oordeel
mag uitsproken.
Waurschynljjk zal de Kamer, na de
bruikelijke formaliteiten te hebben
■uld, zich verdagen lot na da terugkomst
an Briand. Dan zal zeker een groot aan
tal interpellaties loskomen. Een eersto be
treffende het uitnoodigen van de sovjets
tot do conferentie van Genua, is reeds
door Erlioh, specialist voor Russische
(juaestios, ingediend.
Er worden eenigo
verklaringen vau Briand
gepubliceerd. Na afloop der zitting van
den Oppersten Raad deelde Briand aan
Fransche journalisten mede, dat by de
besprekingen omtrent het garanticbedrag
niet gesproken is over de onderpanden van
Frankrijk en het recht tot organisatie
zynor nationale verdediging. Briand bo-
vostigdc, dat do eenïge besproken qu&eB-
tio de aaneensluiting van Frankrijk en
Engeland was, om in hun gemeenschappe
lijk belang do Fransch-Duitsche grens te
beveiligen tegen Duilsehe aanvallen.
Briand zette de zaak op een breeder
standpunt, doch Engeland wilde zich al
leen verbinden voor de Franseh-Duitschc
grens. Briand dacht toen aan een overeen
komst tusschen alle mogendheden om nuu
wedorzjjdaehe grenzen te eerbiedigen cn
elkaar niet aan te vallen.
Briand besprak de werkzaamheden der
conferentie on voegde er by, dat er by
alle beslissingen geen sprake van was of
zal, dat aan Frauferyk in 1922 minder
zal worden gegeven dan waarop het recht
heeft.
De „Tenips" staat zeer gunstig te
genover een eventueel te sluiten
Fransoh-Engolsch verdrag,
dat volgens het blad vóór alles een we-
derkeerige waarborging der directe en
gemeenschappelijke levensbelangen der
beide landen zou moeten inhouden, zoo-
cl te land als ter zee.
Te land zou het verdrag de artikelen
en 43 van het vredesverdrag van
Versailles moeten doen eerbiedigen.
Deze artikelen verbieden aan Duitsch
land fortificatiën, troepen, en munitie
fabrieken te bezitten in een zóne, waar
in de linkeroever van den Rijn, bene
vens een strook van 50 K.M. breedte ter
rechterzijde van de rivier, is begrepen.
Bovendien zou het verdrag voor de
naleving van artikel 44 van het vredes
verdrag moeten zorgen.
(In dit artikel wordt bepaald, dat
Duitschland geacht zal worden, een
vijandelijke daad te begaan jegens de
mogendheden, die hel vredesverdrag
hebben onderteekend, benevens een
aanval te doen op den wereldvrede, zoo
het de bepalingen zou schenden, no
pens de ontwapening van zijn gebied)-
Ter zee zouden Frankrijk en Enge
land zich wederkeerig moeten verbin
den. gemeenschappelijk de noodzake
lijke voorzorgen te nemen, indien een
der beide Janden zou worden bedreigd
ccn aanval van de Noordzee uit,
het Nauw van Calais, het Kanaal of
den Atlantischen Oceaan.
Frankrijk en Engeland, hebben op
deze wateren, even onafscheidelijke le
vensbelangen, als in het Rijndal en op
twee punten zijn deze belangen ook
onafscheidelijk verbonden met die van
Belgic.
„Maar," gaat het blad voort, „het
groote voordeel van zulk ee nverdrag
zou zijn, dat het de ontspanning tus
schen 1' rankrijk en Duitschland zou
vergemakkelijken, waardoor Duitsch
land opnieuw en dan vrijelijk zou kun
nen instemmen met de bepaling aan
gaande de ontwapening van een ge
deelte van zijn gebied. De Fransche cn
Engelsche regeeringen zouden dus in
gunstiger gelegenheid komen te
verkeeren, om het democratische régi-
e in Duitschland te consolideeren.
„Ten slotte," schrijft de „Teinps",
„kan men zich ook de lot stand k-oming
van een Middellaudsche Zee-groep
voorstellen, bestaande uit Frankrijk,
Engeland, Italië en Spanje en later nog
entente voor het Naaste Oosten,
waarin Turkije en Rusland zouden kun
nen worde opgenomen.
De Opperste Raad behandelde de
vraag van
bet bedrag aan schadever
goeding dat in 1922 van
Duitschland gevorderd zal
worden.
De Raad bepaalde dat bedrag ten
slotte op 720 millioen goudmark. Dit
getal was door de Belgen voorgesteld
inplaais van de som van 500 millioen
goudmatk, die bij de besprekingen te
Londen als vordering over 1922 was
bepaald.
Dc Franschen gingen acooord zoowel
'met het ïotaaTb'ëdrag van f20 mSllloeii
als met de verdeeling daarvan 50 mil
lioen voor Engeland ter tegemoetko
ming in de kosten van zijn bezettings
leger, 140 millioen voor Frankrijk,
welk bedrag Engeland van zijn vorde
ring inzake de bezettingslegers aan
Frankrijk overdraagt, en ten slotte 530
millioen voor België. Zoo zal dus
België, dat aanvankelijk slechts aan
spraak kon doen gelden op 250 mil
lioen, zijnde de helft van de 500 mil
lioen bij dc besprekingen te Londen
vastgesteld, thans 530 millioen ont
vangen uit krachte van zijn prioriteits
recht over 1922.
De Fransche gedelegeerden hebben
dc getroffen regeling goedgekeurd;
echter zal deze nog door de te Parijs
achtergebleven ministers moeten wor
den geratificeerd.
Van het eerste milliard, door Duitsch
land op 1 Augustus j.l. gestort, zal
Belgic 519 millioen ontvangen, Enge
land 450 millioen voor de kosten van
zijn bezettingsleger, en Italië 31 mil
lioen.
De Duitsche afgevaardigden zullen
heden, Woensdag, hier aankomen.
De Commissie van Herstel zal belast
worden met de medcdeeling der defini
tieve besluiten van de conferentie aan
Duitschland.
Veel te overleggen zal er dus
et zijn met de Duitsche gedelegeer
den
Vwsprefd nieuwe
DE IERSCHE QUAESTIE.
Arthur Griffith werd Dinsdag te Du
blin in de Iersche volksvertegenwoordi
ging op voorstel van Collins gekozen
als president van den Dail Eireann. Dit
is voorloopig zijn titel in plaats van
president der Iersche republiek, alhoe-
vel Griffith verklaarde, de republiek te
.uilen handhaven tot de Iersche Vrij
laat in werking treedt.
Voordat over de motie van Collins
werd gestemd, verliet De Valera, ge
volgd door al zijn aanhangers, de ver
gadering.
Daaraan ging een kort, maar merk
waardig debat vooraf. Collins zeide bij
het bepleiten van 2ijn motie tot benoe
ming van Gritffuli als president, dat de
Iersche natie in de positie verkeert van
een schip zonder sluunuan. Het dob
bert zonder doel en dat gaat niet lan
ger. Wij praten hier dag aan dag, zon
der ook maar iet» vooiuit te komen,
verklaarde hij. Tevens deelde hij eeni-
ge staaltjes mede van hetgeen tjians in
sommige streken van Ierland voorvalt
en hij zeide, een brief te hebben ont
vangen van een dagblad te Cork, dat
zeide, gedwongen te zijn een proclama-'
van de minderheid te publiceeren.
Nadat de motie was gesteund, vroeg
De Valera aan Griffith, wat hij zou
doen, indien hij gekozen werd.
Griffith antwoordde „Ais ik gekozen
ben, zal ik mij npositie gebruiken om
uitvoering te geven aan het grondwettig
besluit van deze vergadering tot goed
keuring van het verdrag. Ik zal al de
mij ter beschikking slaande middelen
aangrijpen voor het handhaven der
openbare orde, totdat de verkiezing
van het vrijsiaats-parlcmcnt heeft plaats
gehad. Bij die verkiezing zal ik den
wil van het volk laten uitmaken, of wij
al dan niet goed doen, den vrijstaat te
aanvaarden."
De Valera zeide, dat Griffith door
zijn eed gebonden was, de republiek in
stand te houden, totdat het voile haar
opgeeft.
Griffith„Als ik gekozen ben, zal
ik de republiek handhaven wt tijd en
wijle de vrijstaat in werking treedt. Bij
die verkiezing kan het volk zich voor
of tegen bet veidrag verklaren, maar
ik zal het uitwoeien."
De Valera stond andermaal op. Hij
-was doodsbleek. In zijn bevende han
den hield hij een papier en hij gaf te
kennen, dat bij als protest tegen de
aanstaande stemming idaaraan geen
deel zou nemen en tijdens deze stem
ming de zaal zou verlaten.
Onmiddellijk stonden al zijn aanhan
gers op en gingen met hem heen. Tij
dens deze looneelen riep Collins onder
gejuich van de achterblijvende meer
derheid „Wij zullen thans een beroep
doen op het Iersche volk om ons bij te
laan. Wij zullen voor de Iersche natie
opkomen in het uur van haar beproe
ving."
De republikeinsche gravin Marcki-
iecz, die tot de minderheid behoort,
riep tot de achterblijvende loden van
den Dail„Slaven, lafaards!"
oen na hei weggaan van De Valera
de vergadering rustig was geworden,
werd Griffith met groote meerderheid
tot president gekozen.
Later deelde Griffith de volgende
samenstelling van het nieuwe kabinet
medeMichael Collins, minister van
linanoién; Duffy, minister van Buiten-
landsche zaken Duggan, minister van
Binnenlandsche zakenCocgrove, mi
nister van plaatselijke bestuursaangele
genheden Kavin O'Higgins, minister
voor economische zaken Richard Mul-
aahy, minister van verdediging.
De nieuwe voorloopige regeering
krijgt een zware taak te vervullen. Niet
alleen zal zij thans alle regeeringsfuac-
ies voor het Zuiden van Ierland moe-
'ten overnemen uit handen der Britsche
autoriteiten en de inwerkingtreding
van den Ierschen Vrijstaat voorberci.
den, doch ook krijgt zij terstond kri
tieke arbcidslcwcsties te behandelen.
Het hoofdbestuur van dc Iersche arbei
derspartij en het vakcongres heeft aan
den Dail verzocht, een deputatie te ont
vangen, om aan die vergadering den
ernstigen economischen toestand vap
Ierland uiteen te zetten, zooals de
kwestie der werklooshoid, het gevaar
voor industrieele beroeringen enz.
Besloten werd, de deputatie in d*
namiddagzitting te ontvangen.
In een officieele verklaring deelr
Winston Churchill mede, dal de kabi
netscommissie voor Iersche aangele
genheden dagelijks zal bijeenkomen in
aLvachring van de aankomst der Ier
sche vertegenwoordigers, met wien een
regelüig inzake de stichting ccner Ier
sche voorloopige rcgecring zal wordc-n
getroffen.
DE SOGiALilSTISCHE PARTIJEN
IN DUITSCHLAND.
Het belangrijkste resultaat van de
Maandag gehouden zitting vrti den
Partijdag der Onafhankelijke Socialis
ten is het voorstel van den Franschen
socialist Faure tot het houden van ©en
conferentie tot vereeniging der drie
socialistische partijen, met medewer
king der Engelsche La.bourp.irty.
Naar alle waarschijnlijkheid zullen
de Duitsche sociaal-democraten echter
deze conferentie afwijzen, daar zij de
communisten niet als on dér ha n d el aars
willen erkennen, zoo meldt men
ons uit Berlijn.
OOST-PRUISEN,
Uit Dantzig wordt gemeld:
Ondanks de betrekkelijk weinig tal
rijk ingevoerde actie, rekent men er
op, tiat in Pommcren in buitenga
in omvangrijke mate ten gunste
Duitschland gestemd zal worden
bij de stemming, welke binnenkort
moet plaat© vinden, en dat hot aantal,
dat zich voor Duitschland vevklao.n,
omstreeks 1/2 millioen zal bedragen.
In Posen wordt dit aantal op onge
veer 20.000 peschat.
DE DIENSTTIJD IN RUSLAND.
Naar het Russische blad „Ruije"
bericht, zal do Sovjetregeering een be-
scbikkine publiceeren betreffende de
Invoering van een tweejarigen ver
plichten diensttijd, die met het 18e
iaur zal aanvangen.
IEEN BOLSJEWISTISCHE NEOER-
LAAC.
Via Berlijn wordt gemeld
De opmarsch der anti-bolsjewisti
sche troepen in Oost-Sibevië wotdt met
succes vortgezet. De bolsjewiki leden
bii Jakutsk een nederlaag. De witte
troepen bezetten de stad Nikola jewsb,
DE OORZAKEN VAN DEN OORLOC.
Uit Stockholm wordt gemeld;
Professor Almyvist uit Gotlienherg,
lid van de Commissie van Onderzoek
naar de 00 ra aken van den oorlog,
verklaarde in een interview, dat Ame
rika het innitiutief nam tot dit onder-
zoek en dat het werk op zijn minst
twee of drie jaren zal duren. De on
kosten worden gedekt door Amorf
kuansche fondsen
Het doel van de Commiesie is de
oorzaken van den oorlog uit een zui
ver geschiedkundig oogpunt te onder
zoeken. Er zij'n thans Zwecdsche,
Neder.andsclie en Noorsche leden van
de Commissie. Spaaneche, ZwHscr-
sehe en Zuid Amerikaansche led on
worden nog tot deelneming verwaoht.
RADICAL ACTIE IN DE VER-
EENICDE STATEN.
Radicale elementen der arbeiders
beweging hebben een nieuwe poging
op touw gezet om zich meester té
maften van de controle over de geor
ganiseerde arbeiders in de Vereenigde
Stalen. Na de stichting de vorige
maand vam de „Arbeiderspartij van
Amerika", hebben thans een honderd
radicaJen den „Vereenigden Arbeiders
raad van Amerika" opgericht. Zij be
weren dat deze raad 150.000 Ameri-
kasneclie arbeiders vertegenwoor
digt. Gemeld wordt dat deze actie liet
begin is van een georganiseerde po
ging om Samuel Gompers en zajn
conservatieve medebestuurders vaii
de Federatie van den Arbeid den voet
te lichten en de Federatie in-cornmu-
nistische richting te sturen,
Bandeagenten en politieambtenaren
eilaam den „raad" nauwgezet gade.
DE NOOD IN RUSLAND.
Het NanBp.n-Comitó te Amsterdam Loeft
aan den Oppersten Raad te Cannes hot
volgende telegram gezonden:
„Hot Nansen-Comitó te Amsterdam, lid
in het Internationaal Comité tot iiulp
«au Rusland to Genèvo. heeft met dank
baarheid vernomen, dat de conferentie van
Cannes zich zal bezighouden met hot eco
nomisch herstel vnn Rusland. Evenwel
acht het Comité zich verplicht don Op
persten Raad to verzoeken, te beginnen
met wat het allerdringendste is, namelijk
hc-t zenden van lovensmiddelen noar de
uitgehongerde millioeuen. Mon kan dit
werk niet aau Amerika overlaten, want
voordat het Amerikaanse he graan /al zijn
aangekomen, zullen honderdduizenden be-
Feuilleton
De Avonturen
van Barnabas
naar bet Engelsch vam
JEFFERY FARlsIOL
(geautoriseerde vertaling, nadruk
streng verboden).
Op dit oo'gejibiik baalde kaïpitetn
SlingsJby het opeens in zijn hoofd om
hem in de rede te vaFon, wat hij op
een eigenaardige manier dieed.
„H&la hei daar!" riep hij uit,
met zijn zweep zwaaiend.
„Maar ik drijf den spot niet inet
je", zei Barnabas, die niets van den
kapitein boorde, tenminste bij bleef
steeds naar het geaioht van den ouden
knecht kijken.
„l-lela!" brulde de kapitein liuider
döj) ooit.
„En om liot te bewijizon" vervolg
de Barnabas, „geef ik je hier vnst
tien gulden voorschot; en hij liet het
geldstuk in d© hand van den ouden
knecht val Jen.
„Hei daar!" riep de kapitein met
neesche stem. „Hooiren jii'llllc me niet
hei halsdoek I'1
„Meneer", zei B'avnabns, terwijl hij
zich omkeerde en opnieuw de wenk
brauwen fronste, „uils u mij bedoelt,
neem ik de vrijheid u te vertellen, dat
mijn naam Beverley is".
„Oriep de kapitein uit „Bever
ley de zoon van den ouden ILever-
ley een heele goede maam!"
„Mijnheer, het doet me genoegen u
dat te hoeren zeggen," antwoordde
Barnabas met oen diepe buiging.
Toen haaldehij zijn beum te voor
schijn en wenkte zijn nieuwe stal
knecht.
„Ho© heet je?" vroeg hij, tea-wijl
hij oen bepaalde 6om gelds u/itt0ld©.
„Gabriel Martin, meneer".
„Zoo, Martin geeft dien kerel
dan zijn gelid maar".
„Meneer?"
„Ik bedoel dien man met hot roode
gezicht en den ouden jas, Martin
voegde Bamnabas er bij.
De oude man aarzelde ©n keek van
het woedende gezicht van den -kapi
teim haar den glimlachenden Baring
bas,
„Good meneer", zei hij, terwijl hij
'aan zijn ouden hood tikte en hel geld
nemende, dat Barnabas hom toestak,
overhandigde hij het aan den kapitein
die het, roodcr in zijn gezicht dan
ooit, asornom, Barnabas aankeek en
floot.
„Ik geloof waarachtig!" riep hij uit,
„dat de kerel me beledigen wil
„Als dat zoo is, meneer, schijnt liet
wiel wederzijdsch te zijn I" antwoord
de Barnabas.
„Ja, warempel! Ik gelcof heusch,
dat liij me boleedigen wil!" herbaal
de de kapitein, „terwijl hij het geld
in zi jn zak stale.
„Daar kunt u het beste over oor-
dookin meneer", antwoordde Barna
bas, Kapitein SLings/by flcot weer,
fronste de wenkbrauwen ©u zijn
I zweep op zij gooiend, begon hij zijn
jas toe te knoopen.
1 „Nu", zei hjj, „dan moet dat jon-
gomensoh zijn verontschuldigingen
aanbieden en anders zul i en wc
moeten vechten."
Maar op dit oogjonttyiik kwam de
jonge fat (dio hen had zitten belt ij
ken d-cor eeai monocle die hij aan oen
breed lint om den hails droeg) naar
voren, met afgemeten passen, en leg
de zijn bleek© hond op den arm van
den kapitein.
„Nee, neen, Siing", zei liij op fluis
terenden toon, „bij is een pracht van
een koral kijk eens naar die
echoudcrsl En vlug ook kijk eens
naar zijn beenen I Neem, neem, beste
jongen, denk aan je knie die höb
je immers bezeerd, je bent er op te
recht gekomen to-,en je van je paard
viel het zaïl wel ergo pijn doen.
J© moet mij jouw plaats laten inne
men. Ik sta er op-Hot genoegen is
geheel aan mijn kant, dat verzeker
ik je"*
I „Nooi'l, Jörnimgiian)riep de ku^
J pitein uit, „er vait miet over te pra-1
ten, Bub, ik zal liet doen. Je hoorde
hem toeh hij hij had de bru-
tailitót auij een „kerel" te noemen!"
I ,,lïn dat ben je ook, Sling", m-om-
I peitdo do fat, terwijl hij Barnabas me
1 een goedkeurenden blik hekeek, „F-en j
pracht vau eon kerel - niemand k n
zoo goed mannen als je maar met
je vuisten doe je niet veelEn ho-veu-
I dien j© knie vergeet toch je knie
niet
I „Ach, d'ie knie kan naar de maan
loopen
I „Jo zeker, beste jongen, maar
1 „Mijn knie is goed genoeg om dien
I plattelander daar manieren te leeren.
j wat drommelHöb je hem niet hoor en
zeggen dat mijn jas vuil was?"
„Muar dat is hij ook, SMng, vre&se-
lijk vuil! En je knieën ook kijk er
inoar eens naar! Maar ais je ook hals
over kop in een lioop vuil terecht
komt, wat kun je dan anders ver
wachten?" De kapdteio, vloekte.
„Niets natuurlijk". Het is heed ver
velend", vervolgde z'n vriend, ik
bedoel je knie je kimt, nauwelijks
loopen en die buitenman ziet er uit
a s «ia i-.'e knaap. Laat mij maar
eens imet (hem vechten. Denk toc-h ooit
eens aan oen ander en wees niet zoo
vreesel ij k egodst, Sling".
Terwijl hij zoo sprak, nam de dan
dy zijn hoed af, die hij den tegen-
6trihbeflenden kapitein in de handen
duwde, trok zijn nauwe jas uit, ene
hij over den arm van den kapitein
wierp hij rolde zijn sneeuwwitte
hemdsmouwen op, en wondde aidh
glimlachend en niet schitterende
oogen tot Barnabas.
„..turner' zei in,, „de knie van
ii.it» 1 it"-- - is niet Jicélomaal in orde,
i-u misschien wilt u mij daarom wel
toestaan zijn plaats in te nemen
het genoegen is geheel aan mijn zij
de, dat verzeker ik u. Zullen wij bet
hier doen, of voelt u meer voor de
stallen dat is misschien prettiger
rn dc stallen?
Terwijl Barnabas aarzelde, min of
meei' verschrikt door den on-verwacu-
ten keer dia de erken namen, kwam
er gelukkig voor hem, iets tussch&n-
beide.
Een hoog wagentj© op gele wielen
reed plotseling dc plaats op en de
twe© met schuim Inspatto paarden
werden op meesterlijk© wijze tot staan
gebracht slechts op een meter al-
stand van het groote zwarte paard,
dut dadelijk weer begon te steigeren;
daarom Jxgonnen de merries als ech
te volbloeden te hinniken, te bc.en en
te snuiven en het werd een algemee-
ne verwarring te midden waarvan uit
do kattenbak van het stoffige karretje
©en stoffig en merkwaardig klein stal-
knechlje sprong, die naar voren liep,
in de hoogte sjvrong, het tuig van
©en der paarden greep en daar moedig
hlc©f hangen tegen het dier vechtena
en liet met een stem die ongewoon
grof en hoesch was voor iemand van
ziui leeftijd, hel beest begon uit te
schelden,
„Heb jo ooit" riep do fat uit, ter
wijl bij naar zijn monocle zocht., „het
is Doven ham!"
„Neen maar, Dicky!" roep de kapi
tein uit, „waar kom je vandaan?"
en zonder zich om Bamabas te be-
kommeren haastten zij zich om den
Viscount te begroeten. Ulo nadut hij
wat stof Yan zijn jus had afgeslagen
van zijn hooge zitplaats afspioag en
hen de hand schudde.
Toen hij zag dat er niet uiet-r op
hem gelet weid, maakte Bamabas
voorzichtig zijn halsdoek los en trok
dc einden nuar boven, zoodat di© liee-
lernaal te zien waren.
„Ik ben Puiten l)ij in'n vador ge
weest", legde de Viscount hen uit,
terwijl hij voortdurend naar zijn paar
den bleef kijken, „hij was tyranmekor
dan ooit heusch waar. Laat ze goed
afborstelen, Milo", viel hij zichzell in
de rede toen zijn paarden naar den
stal werden geleid; „een halve emmer
water voor elk, vooral niet meer!"
„Goed mylordi" antwoordde Milo
van Crotono, terwijl hij met een ge
wichtig gericht en een sLengen luik
toekeek hoe de stalknechts het Lug
losgespten.
