Van onzen reizenden Redacteur
StaiiSQIGUWS
Arr Rechtbank
Kantongerecbt
Rubriek voor Vragen
t-'euOletoiï
D@ Avonturen
van Barnabas
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 3-e -j, '-« 2 - T-'-"EEE Ui-flD
(Nieuwereekaj
No. 60
LOUIS MOOR.
(Slot).
(Nadruk vertxxlen.)
Louis Moor ie een der foervoitmere
♦an ona tooneel geweest. Hij heeft
Jiet gewaagd in een tijd van onma-
tour en gezwolgen pathos den natuur
lijken toon, ie „ton do oomédie", zoo
als hij het zei1 noemt, 'hier te laaide
in te voeren. Hij wan een baanbreker
en heeft zooal6 bijna allen, die te
gen het oude vechten in de eerste
jaren vaai dien strijd veel moeilijkhe
den ondervonden.
„Toen ik aan toet tooneed kwam in
1854 spraken de meest toekende ac
teurs bijna altijd vooral in treur
spelen oj> een gezwollen, hoogdro-
vonden toon. Oo>k hun g «barren waren
meestal erg overdreven. Deze „owna-
tuur" had velen van de werkelijk om
wikkelden min of meer van het too
neel vervreemd. Peters, die een zeld-
jraani mooi orgaan had, koketteerde
bijvoorbeeld erg met zijn stem. Alleen
in de blijspelen van laag allooi en in
de klucht roeendö men, dat de gewone,
natuurlijke toon paste, maar inplaats
van goed, werd er dan heel plat en
ruw gesproken.
Zoo herinnen- ik mij nog, dat Peters
in J)e Roman van een jong Edelman
een tooneelstuk, dat getrokken
was uit Le Roman un jeune hoamne
pauvre van Octave Fouillet in de
rol van Maxima, als hij moest zeggen,
dat hij niets meer bezat, zijn armen
breed uitsloeg, alsof hij tegenover een
heele volksmenigte stond en de woor
den ,,lk bezit «iets ineei-, niets!'' met
overdreven pathos de zaal malingerde.
Men vondt dat toon in dien tijd mooi
cn ook ik, die nooit anders had gezien
cn gehoord, meende als jonge man,
dat het. zoo moest zijn en niet anders
Tot-lal ik in 1862 voor liet eerst in. Pa
rijs komedie zag spelen. Ik hdb hei
voorrecht gehad in mijn jeugd veel
met een Franeelie familie te conver
se eren en was de Frans oh e taal dus
goed meester. Haar in Parijs zag ik
hetzelfde stuk Le Roman d' un jeune
heroïne pauvre en het werd jyioteeling
Ibccl iets andere voor mij. La Fontaine
speelde Maxime, de rol van Peters, en
het was prachtig, zooals hij het deed.
sober, natuurlijk, geiheel doorvoeld
en toch vol kleur! Dat was een open
baring voor mij. Ik voelde opeens,
hoe het meest cai ik begreep tegelijk,
hoeveel onnatuur er in do dictie en do
gebaren van onze tooneelspelere was.
Toen ik naar Holland terugging,
stond het bij mij vast, dat het anders
moest worden Ook in ons land wilde
ik op het tooneel „le ton de comédie''
invoeren, sober, natuurlijk, maar
took tegelijk vol kleur, vol uitdruk
king en eehakeering.
Wij hadden in dien tijd nog de be
nefiet-voorstellingen en voor mijn, eer
ste benefiet kos ik de rol van Maxi
me. Maar het publiek stond tegenover
deze nieuwe wijze van spelen en vooi-
al van zeggen geheel vreemd. Zoo iets
hadden zij nog noort meegemaakt en
van een overwinning was dien eersten
avond dau ook geeji sprake. Integen
deel Het publiek was zeer gereser
veerd. Ze waren Peters met zijn over-
Jreven exclamatie® gewoon en kregen
nu als Maxime een gewoon mensch
te zien. Nog meer verrast dan het pu
bliek waren de acteurs. De directeur
Jan lidnard de Vries kwam in de pau
ze met een stuureCh gezicht naar mij
toe en zei: „Wat doe je nou, Moor?
Zoo onverschillig heb ik jou nog «ooit
zien 6pe!en. Ik begrijp je heelemaal
niet vanavondToen antwoordde ik
hem, dat ik hoopte, dat hij mij nog
dikwijle zoo onverschillig zou zien
spelen. „Zooal® ik, zoo spelen ze het
in Parijs, en die richting moeten wij
uit!'' zei ik hem. En ik heb het ge
wonnen, ja ik mag het geruet zeggen,
dat ik school heb g e-
m a a k t! De Haspelsen bijvoorbeeld
hebben veel van mij geleerd; Dirk
Haspels heeft liet meermalen erkend.
So oh ie de Vries, de grootc „comédien
ne" en har© kinderen Sophie en Henri
zijn leerlingen van mij geweest »i
dan ook niet te vergeten Marie van
Evsden Vink!''
Nu Louis Mooi- mij dezen Jaatsten
naam noemde, mag ik hier in dit ver
band zeker wei meedcelen, dat mij
ecnigo dagen geleden toevallig een
particuliere brief van mevr. Van Eys-
den ©nder oogen kwam, waarin zij
over haar neef Louis Moor schreef ais
haar oudste en tevens haar beste
leermeester. „En van wio wij, Hol
landers allen ook geleerd hebben",
zei Moor, „dat is van Victor Dries-
sens. ,,!e maitre de nous tous!" Een
prachtig acteur was deze Vlaming,
zoonis ik er maar heel weinig gekend
heb!"
Teen ik Moor woog, hoe hij ovei
modern e iooneelspeeMranst
dacht, kneep hij opeens zij'n oogen
dicht en maakte hij een veelzeggend
gebaar. „Beste mam.1", »ei hdj, „ik ken
geen oudarwetsclie tooneel speelkunst,,
ik ken alleen maar de echte, do ware
tooneelspeelkunst. Het geschreeuw
van de expressionisten, dat ik nu als
het allernieuwste op tooneelgebied
heb gehoord, is hetzelfde geschreeuw,
dat wij 50 jaar gelede» afl leelijk von
den. Bombast en onnatuur 1 En aan
de andere zijde zijn velen gelukkig
niet allen, hoor! vervallen m de
fout van het toonloos brabbelen, zon
der eeinige kleur of uitdrukking. Dat
heet dan modern, maar ik vind het
afsdhuwelijk. Het wordt 'bij sommigen
niet veel meer dan opzeggen en op
dreunen. Ik wil op het tooneel de na
tuur, ja, maar met expressie, met
kleur en met gloed. Soms vind ik dat
bij dilettante» meer dan bij de acteurs
van heden. Tegenwoordig enfin,
laat ik er maar niet te veel van zee-
gen!"
„En de moderne regie V' vroeg ik
glimlachend, want ik wist van te vo
ren het antwoord.
Moor haalde even zijn sohouders
op. „Ik weel niet, wat ze tegenwoor
dig willen met hun regie, 't Lijkt wel.
of de doeken, de mooie lappen en de
oost/umes thans hoofdzaak worden. In
mijn tijd ging men naar het theater
om te zien komedie spelen.
Ik wil niots kwaads zeggen van mijn
confraters wamt ik voel mij on
danks mijn 84 jaar nog altijd bun
confrater maar dat moet ik toch
bekennen, dat ik eeoaige jaren geleden
in den stadsschouwburg na een voor
stelling van een stuk, dat mij heel
lief is, diop verontwaardigd de zaaJ
men uitgeloopi-u en dat ik lang-voor
het portret van Iïoobol hel> stil ge
staan en hardop heb gezegd: „Roobol,
kerel, wees blij, dat je dood bent eu
met hebt gezien, wat ik vanavond heb
gezien
Od mijn vraag: hoe de verhoud ui
tren vroeger bij het tooneel waren,
antwoordde Moor: „O, heel anders
dan tegenwoordig. Er was veel meer
kameraderie onder de tooneel iaten
Vroeger was er een sterke hand on-
der de tooneerstenTegenwoordig is
er een merkbaar streven om de eerste
te zijn. om op de schouders van de
anderen naar boven te klimmen I Wer
kelijk, dat wae in mijn tijd anders.
Goeie genade, wat heb ik wel een
pret op het tooneel gehadWij had
den veel meer jolijt en plezier onder
elkaar, vooral op reis. Natuurlijk was
het reizen en ados in de provincie toen
nog veel primitiever. Ik hol) den tijd
van de trekschuit en de diligence nog
meegemaakt. En dan die Heine too-
neeHjee en hokkerige kleedkamers!
In Bussuin waren de kleedkamers in
j een stal en had ik als achterbuur een
paard. Als het beest geslagen had.
had hij het dunne beschot en inij er
hij ondersteboven getrapt. Maar het
ergste was hel in GoudaDaar heb ik
eens den Gïisbreght gespeeld op een
tooneeltje. r.iet grooter dan deze ka
mer. Daar in Gouda, heeft de oude Al-
bregl .die altijd vol grappen zat, eens
de volgende mop uitgehaald. De engel
Rafaël moest, om „uit de wo'ken" te
kunnen spreken, op een tafel staan.
Er wend; dan een coulisse weggenomen
waardoor Rafaël in een gat tusschen
de wolken zichtbaar werd. Mooi was
het allerminst, maar andere ving het
niet. Nu was de acteur, die in Gouda
Rafaël speelde zóó klein, dat hij met
zijn hoofd niet boven de wolken uit
stak. w aarom Cr nog een stoof op de
tafel werd gezet. Maar wat doet nu
Albregt Hij haalt stiekum een test
met g'oeiende kolen en juist voordat
Rafaël zal inzetten„O, Gijsbreghf
zet getroost uw schouder onder 't
kruis schuift hij de test in de stoof.
De engel, die op zijn kousen stond,
kreeg het zoo warm aan zijn voetzo
len, dat hij be-on te trappelen. Op t
laatste kon hii liet niet nicer uithou
den en bij den rege' „Schep moed en
wanhoop nietzagen wij op eens Ra
faël in de diepte verdwiinen. Hij was
met een vloek van de stoof afgespron
gen en de rest van zijn prediking
moest het publiek maar gelooven
Och ja, zulke dingen gebeurden wel
eens meer ln de provincie I"
Op eens zat Moor recht, legde zijn
hand op mijn arm en zed
„Nu ik toch aan 't praten ben, aa' ik
je iets aardigs vertellen, dat ik te
Parijs hob meegemaakt. Het was in
het tentoonstel!ingsjaar onder Napo
leon III, dat ik op een avond in het
Theatre francais Brlt&nnicus heb ge
zien. Het was een gala-voorstelling en
de keizer versoheen er met zijn gasten
Wilhelm I, kroonprins Friodrich en
Von Bismarck. Ik zie ze nog naast el
kaar in de keizersloge zitten, Napo-
leon en Wilbe'm en daarachter Von
Bismarck, en dat in het Theatre fran
cais I Je kunt het je nu bijna niet meer
indenken, hè? Ik had con biljet ge
nomen fauteuils d'orchestre, maar zs
hadden mij zoo'n slechte plaats vlak
tegen het tooneel aan gegeven, dat ik
niets dan de pruiken van de speler»
zou kunnen zien. Ik protesteerde en
vroeg als directeur van den Stads
schouwburg te Amsterdam een andere
plaats.
.,U kunt van hier den Keizer en den
Koning prachtig zien I" zei zoo'n def-
tige meneer tegen mij.
..Pardon", antwoordde lk, „ik ben
voor Nero en Britannious en niet voor
Napoleon en Wilhelm hier geko
men
Na veel vijven en zeeeen kreeg ik
eindelijk 'n plaats vlak naast de
„claque". Het spel begon en ik had
nu en dan al met belangstelling zit
ten kijken naar de werkzaamheden
van de claque, die telkens een roffel
van applaus gaf, wanneer de chef,
die achteraan zat zijn voorman op
den rue tikte. In een Ier pauzes zei ik
tot zoo'n claqueur, die het allerhardst
had meegeklapt„lk kan hier niet
alles verstaan!" En wat antwoordde
de man, die officieel met het applau
disseren belast was? „Ah, monsieur,
ie ne com.prends rien du tout 1" Hij
had dus geen woord' van het heele stuk
begrepen. „Bent u misschien ook
vreemdeling?" vroeg ik naïef, maar
hij kijkt me verontwaardigd aan en
zegt vol waardigheid„Ah non.
monsieur, je suis ParisienOp dat
oogenblik kreeg mijn eerbied voor de
Pariizenaars en de claque een geduch-
ten knak!"
Over het hedendaagsoh tooneel ik
schreef het reeds is Moor niet erg
te spreken. En ook niet over het
overdreven huldebetoon met kransen
en bloemstukken van tegenwoordig.
Moor vindt dat alles „humbug", dat
in een paardenspel, maar niet op het
tooneel thuis hoort.
„In mijn tijd", zoo vertelde Moor,
„was een krans een hooge uitzonde
ring. E.n heel enkele maal op een
benefiet-voorstelling kwam het wei
eens voor, dat een acteur een krans
kreeg, maar dan nooit zoo'n ldbbes
van een Meier middellijn, zoo'n nieu
we haring-krans, als ie boven een
Vaaba.Vroegerpretmcljfa.ep.rknar"
vischwinkei ziet hangen, neen. een
werkelijken lauwerkrans, zooals de
Grieken en Romeinen vroeger na een
overwinning om de slapen werd ge
drukt. Zoo'n krans werd dan van uit
het publiek, uit één of andere Joge
naar het tooneel geworpen en de ar
tist, voor wien hij bestemd was,
raapte hem daarna op. Ik zeg, dat w as
'n heel groote uitzondering. Nu wordt
het een uitzondering, als ex niet een
heele bloemenwinkel van achter de
eou'iases op het tooneel wordt ge
sleept.
Eens ben ik op heel bijzondere wijze
gehuldigd en d:en avond vergeet ik
nooit. Het wae in Utrecht op de bene
fiet-voorstelling van mijn directeur
Jan Eduard de Vries. Wij speel den
De Gebooaelde en aan het slot
word de beneficiant de Vries, zooals
gewoonlijk teruggeroepen. De Vries
geleidde mij mede voorop het tooneel.
Toen viel er een krans voor mijn voe
ten. Ik raapte hem op en bood hem
mijn directeur, voor wien de benefiet-
vooretelling werd gegeven, aan. Maar
de Vries drukte mij den krans op het
hoofd, een onderechciding, die voor
zoover ik weet nog nooit was ge
beurd. Nog hoor Ik het donderend ap
plaus. dat toen uit Uc zaal opging. Dat
zijn He groote. de onvergetelijke mo
menten voor den kunstenaar!" Moor
knipte even met zijn oogen en ik voel
de, wat er op dat oogenblik in hem
omging.
Uren hel) ik dien middag nog met
Louis Moor zitten praten. Hij vertelde
mij van alle directies waaronder hij
gespeeld had, van de jaren dat hij
mei Van Ollefen en Veltman zelf het
bestuur over den Stadsschouwburg in
Amsterdam had gevoerd, over ziin rei
zen en trekken door heel Nederland
en België en van zijn laatste Rotter-
d&msche periode, toen hij 12 jaar
lang hoofdregisseur van het Rot-
terdaniscb toonee'gczelschap in de
Aert van Nesstraat is geweest. Zijn
laatste engagement was bij de Too-
neelverecniging onder Heiiermans, in
hel seizoen 1912/13, waarvan vol
gens Moor het mooiste moment
was. toen zijn contract was a fgcloo-
pcai. In die laatste Amsteidainsche
periode heb ik Louis Mioor wiens
glanstiid viel in de jaren, toen ik nog
geboren moest worden één enkele
maal zien spelen, in Het Testament
van César Girodet. Laat ik hier in dit
artikel nog eens mogen herhalen, wat
ik toen over hem in dit blad eeheei
„Deze acteur met ziin levendig, be-
wegeliik. pittig spel. was de jongste
van allen, ja, eigieiniijk zou 't zonder
hem de dood in den pot zijn geweest.
Wat waren die jongeren een enke
le uitgezonderd kleurloos, mat en
onbeholpen, vergeleken bij. dezen
jeugdigen eriisaord- Wat viel het
kunnen van dezen 76-jarige op bij
de machteloosheid der anderen
Naast heeren, die hun rol opzegden,
was hii de acteur, die s - e e 1 d e. Het
spel van Mooi- in de rol van Isidore
was een verkwikking!"
Of wij hem nog een» op de planken
zullen zien? Hij zelf heeft de illusie
nög niet opgegeven "om nog een heel
enkele maal op te treden, bijvoorbeeld
als ThoJosan inv Sardou'e Vrienden
van ons, of als de vader in H oog-
moed, het. tooaicelspel, dat hij zelf
heeft geschreven. Ik hoop van harte,
geachte heer Moor, dat dit nog eens
zal gebeuren. Dat gij nog éénmaal het
u bekende applaus moogt hooren en
dat wij u nog eens den lauwerkrans
van verdienste een echte en niet
een „nieuwe h&ringkrans van 1 Me
ter middellijn" om de slapen mo
gen drukken I
J. B. SCHUIL.
DE MEYERINK-UITVOERING.
(Men schrijft ons:
Om het fmancieete succes der
Meyerink-uitvoermgen op 21 en 28
Januari zoo hoog mogclijK op te voe
ren, coliecteeren de leerlingen van
den heer Meyerink met lijsten langs
de huizen en worden er 50ÜÜ circulai
res met inteekenbiljetten verzonden,
zoo meldden wij onlangs, om extra
giften.
Nu die duizendjen circulaires ver
zonden zijn, 'villen we nog even met
een ewkell woord allen opwekken om
te toch vooral niet in cle papiermand
te werpen, maar gehoor te geven aan
die dringende bede om hulp. Men
kent het doel. De tuberculose is een ge
vaar, dat overal dreigt in de samen
leving. De tering vraagt naar geen
leeftijd, naar geen geslacht, maar
rukt het teedere kind, dc bloeiende
maagd, de jonge moeder, de krach-
tigen man en vader weg; zij ver
schoont geen stand, zoo min hoog
ais laag, niets en niemand is voor
haar veilig. Voor alle menschen zon
der uitzondering, is het dus van het
hoogste belang haar te beteugelen,
want er is bijna niemand, die niet een
bloedverwant of een goed vriend aan
deze ziekte verloren heeft.
Onze Veneend ging tot bestrijding der
tuberculose moet de tering naar de
nering zetten in haar strijd tegen de
Tering. Zij kan niet alles doen wat
noodig is om de zieken, die haar raad
en hulp komen inroepen op hare
waarschuwingen, te helpen en de ge
zonden te beschermen, maar moet
zach bepalen tel het allerhoogst noo-
diige. Veel van hetgeen gedaan be
hoorde te worden moet helaas om
financieele redenen worden nagelaten
Dat is wreed voor de zieken en moet
zich wreken op de gezonden.
Daarom tast din Uw zak, en vult het in-
tcekentoiljet in met een flink bedrag,
zendt ook zonder inteekenbüjet allen
een ruime gift aan den heer H. J.
Meyerink, KL Houtweg 2rood, want
de gehéél e opbrengst zijner uitvoe
ringen, al zijn moeite, zorg en inspan
ning aam het hoofd van de jeugd om
de tuberculose te besrijden, nu reeds
>5 jaren lang, heeft het doel: de Zie
ken te helpen en de Gezonden, het
kind, te beschermen. Wie zal hem
daarbij niet met plezier willen helpen?
Moge het dan giften regenen !n zijn
woning.
BILJARTCLUB 60C. „VEBEENI-
GING". Men sehrjjft ods:
Woensdagavond had de jaarljjksche al
gemeeno vergadering plaats van de Bil
jartclub der Sociëteit „Vereenigiiig ou
der voorzitterschap van den heer J. C. Ca-
dcrius van Vcod,
Uitgebracht werd het jaarverslag van
den secretaris waarin hjj in t Kort rede
voerde de club wedstrijden, roosterwodsirij-
den, enz. en tevens medodeoldo, dat de
club gestadig in ledental toonoemt en nn
ruim 140 loden telt.
Do penningmeester, de heor Abr Meyer,
bracht ook verslag uit.
Tot nazien der kas werden benoemd de
heeren H. Craanberg en P. de Grauw.
Wegens periodieke aftreding van de hee
ren H. van Hooydonk, en C'. JJ. Vogelzang,
had een verkiezing van twee nieuwe leden
plaats. De heer v. Hooydonk werd met al-
gemeene stemmen herkozen cn in de plaats
van den heer 0. H. Vogelzang, die voor
een herbenoeming niet in aanmerking
wensehte to komen, werd gekozen de heer
D. J. A. A. Rijnbende, die do benoemiDg
aannam.
Na de rondvraag, dankte de voorzitter
den heer Hooydonk voor zjjn bereidwil
ligheid, het secretariaat te willou bljjvcn
waarnemen, sprak een woord van afscheid
tot den heer 0. H. Vogelzang en heette
den heer Rijnbende harte!(jk welkom.
Daarna volgde de uitreiking der fraaie
prjjzen, aan de spelers der laatstgehouden
roosterwed9trpden, waarna onder dankzeg
ging voor de talrijke opkomst, de vergade-
ling werd gesloten.
Verboden appelen
plukken.
Een paar jongelui waren in de
maand October 1.1. over een schutting
van den tuin van den heer O. te
bloemendaal geklommen en hadden
vervolgens van een appelboom eenïge
appels geplukt.
Voor dit niet toelaatbaar feit had
den de bekl. zich vanochtend te ver-
antwoorden.Tegen ieder van hen werd
gevorderd f 25 boete of 25 dagen hccli
tc-nis.
Mishandeling.
Een quaesfcie over een duif was aan
leiding dat F. H. van H. te Schoten
aan J. A. de R. een klap tegen "t oog
gaf.
Bekl is volgen» het O. M. ecu ech
te geweldenaar. Hij bad, naar het O.
M. mededeelde den deurwaarder, die
hein do acte van dagvaarding bracht
roet een pak slaag bedreigd en was
a! eens wegens wederspannigheid tot
vier maanden gevangenisstraf veroor
deeld.
Thans vroeg het O. M. tegen den
bekl. 1 maand gevangenisstraf.
Een liefhebbend
echtgenoot.
C. B. te Velseroord was beschuldigd
op 5 November zijn vrouw met ecu
stuk ijzer op het. hoofd te hebben ge
slagen.
De reden er van was, dat de vrouw,
die bij een ander huishoudster was,
aan haar man had geweigerd weder
met hem naar zijn woning te gaan.
Bek!, was niet verschenen.
Het O. M. vorderde tegen hem na
dat hel den bekl. had geschetst als
een „jalocrsch echtgenoot", 6 weken
gevangenisstraf.
UITSPRAKEN.
J. H. D.. tuinder to Beverwijk, mis
handeling, 6 maanden gevangenis
straf.
M. G., tuinder te Heemskerk, mis
handeling: 1 ruaand gevangenisstraf.
P. G., te Beverwijk, verstek vonnis
bekrachtigd.
J. v. d. M. te Veleer», verstek vonnis
bekrachtigd.
C. K., schipper, te Katwijk aan Zc-c.
eenvoudige beleediging, geldboete van
15, eube 15 dagen hechtenis.
C. G. V., huisvrouw T. S. te IJmui-
deu, diefstal, geldboete van f 15 eubs.
15 dagen hechtenis.
J. P. veehouder ie Broek in Water
land, vonnis Kantonrechter Purmer-
end bevestigd.
A. de W.. werkman te Heemskerk,
vonnis kantonrechter Haarlem beves
tigd
J. B. K.. loopjongen te Hdlegem,
verduistering, geldboete van 20 eubs
I maand tuchtschool.
P. G. v. d- L.spoorwegarbeider
Lisso, mishandeling, geldboete van
10 subs. 5 dagen hechtenis.
M. H. v. d. M., schipper, zonder be
kende woon- of verblijfplaats, bij ver-
stek, mishandeling. geldboete van
20, eubs. 10 dagen hechtenis.
1. J. B., veehouder te Beemster. 2.
H. D veehouder te Beemster, vernie
ling. ieder geldboete van 10 sufbe.
10 «lagen hechtenis.
A. V., vrachtrijdersknecht ie Beem
ster, dierenmishandeling, geldboeie
van 10, subs. 5 dagen hechtenis.
H. F., sigarenmaker te Zaandijk,
eenvoudige beleediging, geldboete van
20 subs. 10 dagen hechtenis.
E. A. los werkman te Purmerend,
bij verstek, eenvoudige beleediging.
geldboete van 20 eub9. 10 dagen
hechtenis.
J. M. V, huisvrouw J. L. te Purmer
end, eenvoudige 'beleediging, geldboe
te van f 10 srobe, 5 dagen hechtenis.
UITSPRAKEN.
J. R. B., ie Schoten, Motor- en Rij-
wjelrcglement, verzet vonnis bekrach-
L. A. L., te Wijkeroog-, Djank-
.•r. A. P. V. Velsen, :Xf 3 subs.
3 dagen vor elke boete; H. A„ te Vel
seroord, Jachtwet, f zo subs. 20 dagen;
A. 13., te Zandvoort, idem, f 10 subs.
10 dagen; M. J., le Beverwijk, idem,
f 30 subs. 30 dagen; H. den 0„ te
Haarlem, f 30 subs. 30 dagen; W. v. d.
te Haarlem, idem, ƒ30 subs 30 da
gen; J. K„ te Zandvoort, idem, f 20
subs, zo dagen; A. K,, te Haarlem, id.,
zo subs, zo dagen; G. v. d. M., te
Zandvoort, idem, f 20 subs. 20 dagen;
W. C. v. d. Z-, te Haarlem, idem, f 20
subs. 20 dagen J. J. H„ zonder vaste
woonplaats, Trekhondenwei, f4 subs.
4 dagen; C. J. B. wed. van F. V., te
Haarlenimeiliede, idem, ƒ3 subs. 3 da
gen C. O., ie Velserord, idem, f 3
subs. 3 dagen J. A. v. D., te Haarlem,
'dein, t 6 subs. 0 dagen; A. F. dc W.,
te Schoten, idem, f 4 subs. 4 dagen
E. C. B., te Nieuw-Vennep, idem, f 2
subs. 1 week tuchtschool; P. W., te
Velseiorclj idem, f 3 subs. 3 dagen; J.
E. A. K., te Haarlem, Veiligheidswet,
njgesprokenH. J. \V., te Halfweg,
IJkwet, f3 subs. 3 dagen; C. B., te
Bennebroek, idesn, 1 subs. 1 dag
v. B., te Scholen, idem, 5 X ƒ0.50
subs. 1 dag voor elke boete; C. J. B.,
te Haarlem, idem, 3 X f 0.50 subs. 1
dag; voor elke boete; M. C. D., te
Zandvoort, idem, fi subs. 1 dag; J.
te Bennebroek, idem, fsubs. 1
dag; N. dc J., te Haarlem, idem, ft
subs. 1 dag; P. J., te Zandvoort, idem,
6 X f 0,50 subs. 1 dag voor elke boete;
P., te Amsterdam, idem, 1 subs.
dag J. J. P., te Halfweg, idem, 1
sub?. 1 dag; W. D. S., te Zandvoort,
idetn, 3 X ƒ0.50 sabs. 1 dag voor elke
boete D. v. V., te Haarlem, idem.
3 X ƒ0.50 subs. 1 dag voor elke boete;
G. B.. te Velsen, Rijkswegenreglement, 1 boekje staat niet als
f4 subs. 4 dagen; G. J. v. B., te Am- worden beschouwd.
sterdam. Motor- en Rijwie!verorden:ng
Haarlcmmerlicdc cn Spaarnwoude, f 4
subs. 4 dagen J. F. K„ te Benne
broek, idem, f 4 subs. 4 dagen; II. L.,
te Overveen, idem, f 10 subs. 10 da
genG. W. G. T., te Amsterdam, idem,
f 8 subs. 8 dagen; J. J. de V., te Haar»
lem, idem, 4 subs. 4 dagen; J. L. W.t
Bloemendaal, idem, f 4 subs. 4 da-
1J. K., te Amsterdam, verorde
ning tot regeling van het verkeer op
«ie wegen te Haarlemmerliede en
Spaarnwoude, f3 subs. 3 dagen; A. J*
J. S., te Schoten, :dem, ƒ3 sabs. 3 da
gen; J. E. A. T., te Schoten, idem,
f 3 subs. 3 dagen; A. J. V., te Velser
oord, idem, f 3 subs. 3 dagen.
T. K-, to Bcrverwtjk, verordening winkelt
sluiting, f 4 subs. 4 «lagen-, C. v. d. M. hvr.
J. v. d. B., le Beverwjjk, id. f 3 subs,
dagen; A. M. O. hvr. S. P. V.. te Bever
wijk id. f 4 subs, 4 dagen; J. v. V.. te Be
verwijk, id- f 3 an ba. dagen; J. JÏ. W. te
Beverwjjk id. f 4 subs. 4 «lagen; J. K., to
Beverwjjk vcrord. op de -nccgwerktuigeu
f 3 subs. 3 dagen: J. B. te Haarlemmer
meer. A. P. V. tc Bennebroek i 3 subs 3
dagen: F. W. te Haarlem, A. i'. V. Bloe
mendaal f 3 suis. 3 dagen: J. Cte F. S. te
Haarlet». A. P. V. Haarlem f 3 enbs. 3 da
gen; F. Y.\ tc Heemskerk A. I'. V. Bever
wjjk f 3 subs. 3 dagen; J. J. B. te Haarlem
A. P. V. Haarlem f. G subs. 5 dagen; B. 0.
II, H. F. IV., F. A., J. A., A. JI. v. 3. K.,
H. v. U. uilen A. P. V. Haarlem ieder f 3
sabs. 3dageti; E. J. Cb. Sch. tcHaarlcm, A.
P. V. f 10 sub?. 10 dagen: W. 'j\, te Haar
lem, A. P. V. Haarlem, drie dagen hech
tenis; J. Oh. v. d. P., tc Schoten, M. en
R.-wet f JO subs. 10 <L; J. X. B. te Amster
dam id. t 4 scba. 4 dagen; J. X. B. te
Amsterdam id. f 4 sub». 4 dagen; G. M.
te Botterdam id, f 4 subs. 4 dagcn;C. J. 8.
te Haarlem idem i 4 snbs. 4 dagen; Tb. v.
d. V., te Botterdam, idem f 4 sabs. 4 «5a-
gen; E. v. W. te Ilnarlein iilen» 1" 4 subs.
dagen: W. II. K E. te Velsen, idem 2 m.
f 3 subs. 3 dagen voor elke boete; L. C. K.,
te Haarlem idem 2 1nn.1I f 2 subs. 2 dagen
oor elke boete: .L M., te Amsterdam,
idem 2 maul f .'J sul)?. 3 «lagen voor elke
boete; II. E. \Y. It., te Haarlem, ideru 2
maal f 3 subs. 3 dagen voor elke boete;
een zestigtal wegens rijden zonder licht
f 3 snbs. 3 dagen; B. F., te Santpoort,
idem en een vnlschea naam opgeven i 2 en
f 20 subs. 2 dagen en 20 «lagen; C. B. te
Koehorn, idem. idem, f 2 or« f 20 subs.
2 dagen eu 20 dagen; een drietal wegens
voertuig zonder licht f 3 subs. 3 dagen;
D. 1., te Haarlem, W. v. E. 1 6 subs 6 da-
J. K. te Zandvoort, W. v.: S. f 10
subs. 10 dagen; U. V„ te JJmuiden idem
f 8 subs. 8 dageil; N. K. te Haarlem, idem
5 eubs. 5 dagen; A. 8,, te Heer Hugo-
waard idem f G subs. 5 dagen; J'. v. d. A.,
te Haarlem 461 W. v. 8. f 15 snbs. 30 da
gen; E. «Ie li. en 11. A. te Velseroord, idem
ieder f 15 subs. 35 dagen; }J. D. en P. J.
T., te Jan Gijzen vaart idem f 15 snbs 15
dagen; R. K., te Jan Gijz«;iivaart f 6 subs.
0 dagen, J. de K. te Haarlem idem 15
subs. 30 d.; H. de O. cn W. v. d. Z. te
Haarlem idem f 15 6obs. 20 dagen; II. de
te Haarlem, idem f 15 subs. 20 d.;
H. de O., te Haarlem, idem f 15 snbs. 20
dagen: H. de O., te Haarlem idem f 15
snbs. 20 «lagen; H. dc P., te Heemskerk
idem i 13 subs. 15 dagen, V. P. Sch., to
Zandvoort idom 15 subs. 13 dagen; A. T.,
te Haarlem, idem f 15 subs. 15 dagen; ,T.
T., te Zandvoort, idem f 10 subs. 10 dagen;
B. C. V., te Heemstede, idem f 10 subs. 30
dagen; C'. V., te'Amsterdam, idem f 3 subs.
3 dagen; A. V., tc Zandvoort, idem f 15
snbs. 15 dagen; \Y. C'. v. d. te Haar
lem, idem f 15 subs. 20 dagen; W. C. d.
Z., te Haarlem, idem f 15 subè. 2«i dagen;
W. C. v. d. Z. en II. den O., te Haarlem,
ieder f 15 eubs. £0 d.; W. C. v. d. Z. te
Haarlem, idem, f 15 subs. dagen; AI. L.
te Amsterdam verzet vodois u. .,j, j>. wet
f 8 snbs. 8 dagen; J. S. te Jan Gjjzonvaart
verzet vonnis 453 W, v. S., 7 Jagen hech
tenis; J. G. Seh., te Haarlem, verzet von
nis W. v. 8., bekrachtigd, J. Z. zonder be
kende woonplaats, verzet vonnis spoorweg
wet vervallen verklaard.
BESMETTELIJKE ZIEKTEN. - Ia
de week van 8 tot en roet 14 Januari
kwamen voor te Haarlem 2 gevallen
van roodvonk, te Spaarndam 1 ge-,al
van typhus, tc Velsen i geval van rood-
■onk, te Zandvoort 1 geval van rood
vonk.
VRAAG: Villa's wouden wel een*
„Kaloraroa genoemd. Wat is daar
van de llollandsche beteekoivis?
ANTWOORD: „Kaïlorama" bcièe-
kent „Schoonzicht".
VRAAG: 1. Jk heb een liuis van een
lionwvereenigiug, waarvan «ie buur op 't
boekje f 3.30 per week bedraagt, gezien
door den inspecteur van belasting. Nu ben
de pexsoneele belasting aangeM&gou
naar een huurwaarde van 8 per week.
Mogen ze dat nn zoo maar doen zoo ze
willent
2. Ik beu aangeslagen naar een zuiver
inkomen van f 2059 per jaar, aftrek van
kinderen f 156, uoodz. levenssonJerb.f 800.
Hoeveel belasting moot ik nu betalen, aan
Gemeente-inkouistenbelastig, verdediging»-
belasting, Rjjksinkomatcubelasting en
Leeningfondsf
ANTWOORD: 1. D<; huurwaarde van
Uw huis is vermoedelijk geschat in ver-
bonding tot die vin andere huizen van do-
zelfde soort, omdat de huur die op uw
normale huur kan
naar het Engelsch van
JEFFERY FARNOL
(geautoriseerde vertaling, nadruk
streng verboden!
32)
„En ze hehebn 111e in de krant ver-
BK-Jil, Jasper", zei «Ie korporaal, «lte
eon onnoozel gezicht zette en weer
met zijn haak langs zijn wang street.
„Nou, dat heeft je een boel gehol
pen, niet? Je was wanhopig dleu
nacht, toen ik je bij de rivier vond".
„Och, ik dacht dut ik «nergens meer
voor deugde, Jasper, dat ie zoo. Zioi
u, roeneer, toen had ik die 'aak nog
niet. Maar iv 'ad cr graag in'n an
dere hand voor otei gehad, echt
waai-, als ik met du anderen mee
tiaar Waterloo had kunnen gaan".
„En daarom was je van plan om in 1
dc rivier te sprtogcnl"
„Ju, Jasper cn ik zou bet gedaan j
tbbe» aJs jij er «iet geweest was,
ka moraad".
..Maar je hebt het niet gedaan. En
«Hor hebben we dit zaakje opgezet".
„Dat deed jij, Jaspart
„Samen, Dick. En je hebt er al
hed wat goede zaken gedaan, voor
one allebei".
„Meecn je dat, Jasper?" zei de kor-1
por«iaJ, terwijl zijn blanuve. oogen
(schitterden.
„Het kon niet beter, Dick. Je helpt
me bij m'n werk".
„Ik doe m'n best, Jasper."
„Dat doe ie ook, Dick. En nu neb
ik weer een nieuw geval, waar ik
op wacht een extrarbuitengewoon
gevai dezen keer!"
„Weer oen moord, Jasper?"
„Jawel, Dick, een moord een
moord die nog niet gepleegd is, een
moord die ik verwacht, laten we zeg
gen ongeveer over een maand te
oordeeilon naar berichten die ik van
middag heb gekregen. Een moord,
Dick, die gepleegd zal worden door
een strop. Klantje, die ik oil een
maaaid geleden in het oog heb gekre
gen. Maar wat ik je nu ga vertellen
moet onder ons blijven ik zog het
je in strikt vertrouwen, en j
Barnabas schoof zijn stoel achter
uit.
„Dan is het misschien beter dal
ik weg ga", zei hij.
„Weg ga, meneer? Waarom 1"
„Dan kunt u vrijuit inet eflkaar
praten.
„Meneer, zei Shrig, „ik weet wan
neer ik kan praten en wanneer >k
m'n mond moet houden. M'n oogen]
zeggen me wie ik kon vertrouwen en
wie niet. En meneer, u stond ine ol
dadelijk aan, en de korporaal mag u
ook graag lijden, ie 't niet, Dick?"
„Ja, meneer", zei de reus verla
gen.
„Meneer", vervolgde Shrig, „u is
een heer dat weet ik, u is gekleed
als een fat, een dandy, iemand uit
de uitgaande wereld, maar ik neem
de vrijheid u te vertellen, dat u ten-
eïotte maar een man is, evengoed als
wij allemaal en tegen dien man
{•preek ik nu. Als cc» men mij verde
digd heeft en mij het leven heeft ge
red, dan wordt zoo iianand m n
vriend --- en m'n vrienden vertrouw
ik altijd".
„E11 u zult wel merken, dat ik uw
vertrouwen naar waarde -weet te
schatten", zei Darnabn® „en hier
beeft u m'n ha«nd er op, hoewel
u me eigenlijk heelemaal niet kent".
„Beter dan u wel denkt", meneer.
Bovendien, het is voor mij niet de
hoofdzaak wat een jiersoon me over
zichzelf vertelt, ik beoordeel de men
schen meer naar hun gezichten de
oogen en zoo voort®. En dan weer ik
iaat u Barnabas Barty heet.
„Barty! weet u dat?" riep Bare
nabae veilbaasd uit. „Maar hoe ter
woreld is u daar achter gekomen?"
,,Ik ben 200 vrij geweest om uw hor
loge goed te bekijken, meneer."
„Horloge?." zei Barnabas, terwijl hij
het te voorschijn haalde. „Wat be
doelt u?"
„Geeft u 't mij maar eens, dan zal ik
het u laten zien, meneer." Dat zeg
gende nam. Shrig het groote,. zware
ding aan en maakte de kast open. Toen
gaf hij het weer aan Barnabas terug.
En daar, in die kleine ruimte, lag een
heel klein opgevouwen papiertje, en
op het papiertje stonden door Natty
iBclI geschreven, deze woorden:
Voor mijn jongen vriend Barnabas
I Bartv, met de hoop dat hij een even
flinken heer zal worden als hij een
man is."
I Toen hij drt gelezen had vouwde
Barnabas liet papier heel voorzichtig
'op legde het weer op zijn plaai?.
j sloot het horloge en slak dat weer in
«zijn vest,
„En nu" zei Shrig, terwijl hij een
groote rookwolk uitblies, „voor ik ver
der ga met u te vertellcu van dien
moord waar ik op wacht, moet ik u mijn
boekje eens iaten zien." Shrig stak
aijn hand in zijn zak toen viel rijn
pijp in stukken op den stecnen vloer,
en hij sprong roet open mond en staren
de oogen overeind.
„O, Jasperl" riep de korporaal uit.
„Wat is er gebeurd, kameraad?"
„Het is weg, Dick I" stamelde hij.
„M'n boekje is gestolen."
Maar toen hij naar de deur wilde loe
pen legde Barnabas een hand op zijn
„Niet gestolen verloren zei hij,
„«ro het verbaast mé werkelijk heele
maal nietl" En Barnabas lachte vroo-
lijk.
„Meneer meneer," stotterde Shrig,
0. kameraad, bedoelt u dat
„Dat ik het gevonden heb, ja," zei
Barnabas, „cn bier is het."
Shrig nam hem het boekje uit de
hand, sloeg het open, deed het weer
dicht, stak het in zijn zak en haalde
het weer te voorschijn.
„Meneer," zei hij, terwijl hij Barna
bas bij de hand greep, „dit kleine boek
je is mij meer waard dan goud en edel
gesteenten. Meneer u is m'n vriend
eu van dc korporaal ook en deze
schuilplaats is altijd voor u open. En
als ik er niet ben dan is Dick er
•nog, is 't niet, Di....?"
Shrig zweeg plotseling en bleef
staan met «het hoofd scheef, als iemand
die luistert, ln de stilte hoorde men
jcruand in de nauwe gang langs dc
kamer loopen, cn ttagelijk fluiten.
„Do zilveren vloot, geloof ik." rei
Shrig.
„Ja," zei Barnabas verbaasd.
„Dat beteekent dat ze mij nconig
hebben en dat er haast bij is dit
zeggende nam Shrig zijn vilthoed op.
greep den knoestigen stok, liep naai
de deur en kwam weer terug.
„Dick," zei hij, „Jij moet zoolang
maar oj» m'n boekje passen ik zou
het niet graag weci verliezen."
„Best, Jasper," knikte dc korporaal,
„En u, meneer," vervolgde Shrig.
terwijl hij zich met het boekje in do
hand tot Barnabas wendde, „u zei ge-
Joof ik, dat u graag eens zou willen
zien wat er in staat. Als u er oog zog
ever denkt hier is het." En Shrig
legde het boekje vlak voor Barnaba-
op fel. „Eu nog iets als u ooi:
dezen kant uit komt, kom dan gerust
in „Het Geweer" en drink een gla>
van He: Allerfijnste met Dick en mij."
Shrig knikte, deed dc deur van het
■slot, sloot ze zachtjes achter zich cn
het tweetal dat achterbleef, hoorde het
geluid van zijn voetstajipen wegsterveu
in het gangetje.
Terwijl dc korporaal bleef rooken,
nam Barnabas het kleine boekje op;
hij bladerde cr in en kwam na een
poosje aan een bladzijde waar hij, in
net. rond schrift, een ingevuld slaatjt
zag sLuui, bestaande ui', netjee afge
lijnde kolommen, die onder de hierbij
vermelde opschriften, de navolgende
Inlichtingen gaven: naazu: Gaston
(kruier), ontdekt 2 Fcbrdatum
moord 30 Maart, vonnis: opgehangen,
voltrokken: 5 April; L>. Audoner (heer!
ontdekt: 3 Maart, «latum moord: 28
April, vonnis: deportatie, voltrokken,
5 Mei: John Barnes (matroos) ont
dekt: 10 Maart; datum moord: wach-
