Velser Brieven
Euitenlandsch Overzicht
HAARLEM'S DAGBLAD
PINSDAG 24 JAKUARI »922
TiAfEECE BLAD
Waar praat „mem" over?
V an aLes en nog w at.
)'.r zijn verschillende dingen die zoo
pu en uan eon beetje meer dan ae ge-
(vtxjno beaangsteiling vragen van de
De grnp is wei 1» e t onderwerp
van u„u üut'. Bijna ieder gezin lieelt
«uiige ge-uickigé'n die voor een paar
dagen kamer en bed moeten houden,
om zoo van het iooinc pijngevoed in
hueneai en rug, meteen ouk van een
vm i.oud.ieid, ai te komen. De dokters,
zoovel- ze zeif niet ziek zijn, hebben
bel druk. Deze week hoorde ik het
Respectabel getal van 135 visites per
dag noemen. Op één dag kwamen
zicii 55 nieuwe patiënten aanmelden.
JJe scholen raken ontvolkt, groote
onderwijzers krijgen er evengoed
langs ais kleine kinderen.
„De „Pollux" is gebleven", zoo
Juidt het simpel bericht. A'.leen een
visscher kan weten wat een leed daar
achter verborgen ligt. Dergelijke
Tampen laten zkh langs den heel en
duinrand voelen. Egmonders, Scheve-
üingers en eenigen uit Velseroord,
dus uit de naaste omgeving, Rampen
als die van de „Brandaris voelt het
heele volk. Dit leed wordt alleen be
zochten in de huizen van de weduwen
pi weezen. '/.es gehuwd, drie onge-
auwd, wij tellen wel, maar weten niet
wat weemoed er achter schuilt.
Wanneer wij zoo in de kranten het
een en ander lezen, willen wij altijd
vergelijkingen maken, dingen die in
andere gemeenten gebeuren toetsen
aan lietpeeno wij op hetzelfde gebied
idoen
Zoo trof mij deze week de vraag in
»ns biud, wat er door de huurcommis-
»ie gedaan wordt met huizen die al
geruime-n tijd leeg staan. Of die com
missie haar recht, om leegstaande
huizen te verhuren, ook uitoefent. In
Velser. hebben we een huurcommissie
die meteen dient voer Beverwijk, cn
vour Wijk aan Zee en Duin. Al is de
mtgestrekheid van haar gebied dus
groot, ze is er toch.
Wat meer is, we hebben leege hui-
izen ook. En huizen die al 1 a n g leeg
Staan, al staan ze dan ook even lang
te koop. Bij de prijzen die er voor ge
vraagd worden en den onlust die hij
het publiek bestaat tot kcopen, ge-
Joof ik dat de huizen nog iang leeg
zti. cn b I ij v c n staan. Tenminste
wanneer de iiuurcommissie er zich
niet mee bemoeit. Bij Rozenstein
zdiuit een villa zeker al een jaar leeg,
en er zijn nog v el meer exemplaren
op te snorren.
Of er huurders voor zijn, vraagt ge?
Ik ken een ambtenaar bij de gemeen
te, die a.! geruimen tijd naar eetn huis
uitziet. W anneer hij slaagt, gaat hij
trouwen, eer niet. Ik ken een leeraar
van de R. H. B. S., die een huis zoekt
in Vclsen, inaar noodgedwongen naar
Haarlem wil vertrekken, omdat hij
hier niets kan vinden. Ik ken er nog
meer, en ieder van de Velser en
IJmuidw lezers zal'er wel ean paar
kennen. Dergelijke menseden zouden
zoo zeer geholpen zijn met een huur
contract voor drie jaren, zooals de
huurcommissie dat kan verstrekken
hij gedwongen verhuring. Wanneer
de huizen voor één gezin te groot zijn
dan maar twee gezinnen bij elkaar in,
boter een half huis dan s'apen op hei.
diiïbzrmd,
De sneeuw heeft deze week weer
eens de aandacht gevestigd op de
ondeugdelijkheid van de stoomtram
ais betrouwbaar vervoermiddel in den
winter. In den zomer gaat de dienst
nog al gerega'd, wanneer op tijd ver
trokken wordt. Wij kriigen dan wel
wat teveel slof, maar wie 't erg nauw
neemt kan nergens terecht. Anders
v.ordt het in ilcn winter. Wanneer
er drie vlokken sneeuw va!''en, en ze
vallen toevallig alle drie op den tram
weg, dan is 't mis. De dienst is dan
hope.ous in de war. Nu zeds, terwijl
ax dit schrijf, is üe tram al weer een
had uur teiaat, en het «neeuwt nog
ui aai- een kwartier.
Alaar dit is rael een kwaal van de
iaaiste jaren. Alleen merkt men liet
steeds meer, naarmate het ieven, voor
ai het zakenleven, meer hehoeite heeft
aan betrouwbare en snelle vervoer
middelen. Onder de laatste categorie
itEcn ik de stoomtram Haarlem- Ve.-
sen-A.kmaar mc-t.
Over het algemeen worden er niet
veel lofzangen gehoord over het 6nel-
vervoer tegenwoordig. Een pakje
moet een haif uur voor het vertrex
van den trem afgegeven worden om
in aanmerking te komen voor directe
verzending, dat is voor administratie
enz. Wanneer de afstand niet te groot
is, kan man beter zelf even per fiets
of per auto gaan. De vete vracht
auto's die op onze wegen voortsnor-
ïtoi zul.cn ook hun gewildheid wel
voor eeai groot deel danken aan liet
feit, dal er met particuliere baangan
docr de spoor- en tramwegmaatsciiap-
pijou weinig rekening wordt gehouden
Een zaak die nog aJ veei tongen in
beroering brengt fiot ira toe weinig
bander,-) is de verschaffing van nutti
gen arbeid aam de wcrkloozem Ünze
gemeenteraad is van goeden wil, wan
neer er maar iemanu is die een w erk
var. een beetje omvang weet aan te
wijzen zullen R. en W. wel met voor
steden tot uitvoering komen. In de
laatste vergadering van den raad
werd ail genoemd liet ophoogen van
grond bij de begraafplaats „de Bie
zen", Aanstaanden Dinsdag zal de
raad daarover al te beslissen krijgen.
Een teeken dat het gemeentebestuur
niet met woorden maar met daden
wil toonen, dat het van de noodzaak
doordrongen is om een regeling te
treffen.
Bovendien zal een raadscommissie
worden benoemd die zal uitzien naar
ander werk. Wie meent wat gevonden
te hebben, kome er maar mee voor
den da.g. Het is m het belang van het
algemeen datvoor degenen die werken
willen maar geen werk kunnen vinden
een uitkomst worde gezocht, die den
vverklooze bevredigt en de gemeente
waar geeft voor haar geld.
De verkiezingsstrijd voor 1922 is in
onze gemeente ad ingeluid. De kies-
vereenigingen van aMex-ei richting be
ginnen vergaderingen te houden,
eerst nog huishoudelijke, later open
bare met gevierde sprekers. We krij
gen er straks weer te kust en te keur.
Voor de grenswijziging is nog geen
„commissie vam ingezetenen" aan
wezig. Ut vernam echter dat het niet
lang meor zal duren. 1-let is de wet die
het voorschrijft, daarom zaJ 't wel
goed wezen, maar ik had meer heil
gezocht in een verkleinden dan in een
verdubbelden gemeenteraad. Twéé
maal zooveel meeaiingen als we nu
soms al hebber., laat ine er niet aan
denken.
Merkwaardig is het, hoe weinig de
politie tegenv.ooi-dig te doen heeft.
Achter de schermen zal er wel ge
werkt worden, maar g.'wone zaakjes
van kleine diefstalletjes en openbare
dronkenschap, ordeverstoring enz.,
komen weinig voor. Er is blijkbaar
geen geld om te drinken, en als gevolg
daarvan is er geen vechtlust ook. De
koude nachten van den laatsten tijd
zullen wel oorzaak zijn dat de handje-
gauwers hun riskante tochten nog wal
uitstellen. Of zijn de brandkasten leeg
en de mooie «pullen bij Oomc Jan? Of
'is het de stilte vóór den voorjaars-
storm? We kunnen het-moeilijk gissen.
Als de heer Schilling vermindering
van het aantal agenten wil, is het mi
lijd er mee voor den dag te komen.
VELSENAAR.
W ssJtssrlelte voor Viroisvareri.
KAAHtlHi-.GiiYrJE,
üe wispelturigo moda.
Haarnetjes. Do En-
geïsciH) lu.nnis-haardracJit.
Do langdurige golf.
Oorbellen.
Hei is mei de mode en baar verande
ringen etn eigenaardig iels, dat wij
iedei folgend seizoen beginnen met hei
idee, dai er weinig nieuws zal zijn, en
loch blijki het al heel gauw, dat er
weer heel nieuwe snufjes komen, die
van veel invloed zijn op het geheel.
Daardoor komt hei ook, dat de mode
needs weer nieuwe stof biedt voor be
schouwingen, heizij goede of slechte en
«Int er steeds gekibbeld wordt cn zal
Worden over rle laatste snufjes.
Eer. belangrijk onderdeel van „me
vrouw Mode" is het kapsel. Tot voor
konen tijd waren veel dames verrukt
ruei de haarnetjes het was zoo gemak
kelijk, want hel haar bleef er alujd keu
rig onder zuien, ook wanneer het onder
den hoed vandaan kwaun. Voor sport
vonden velen hei ook een onmisbare
dracht zij behoefden niet bang te zyn,
dat zij er door pieken of losrakende
lekken onooglijk be-gonnen uit tc 2icn.
Dat een haarnet ech.er flattcerend was,
zal wel memand hebben gevonden in
vele gevallen was ei zelfs wel een siuk
of wat zwaaiende lokken tc verkiezen
boven hei netje, dat het haar plai en
stijf op het hoofd drukte cn daardoor
veel van de natuurlijke charme verloor.
Door twee verschillende dingen is er
echter een einde gemaakt aan het rijk
van de haarnetjes! Dat is ten eerste
door hei kortgeknipte polkahaar, en ten
tweede door dc „ondulation Marcel".
Het korte baar is wel het eenvoudigste
van de twee hoe slordig het ook mag
2tjn gaan zitten onder den hoed of bij
sport, wanneer er even een kam of een
borstel over wordt gehaald, is het weer
even keurig als het was. Maar lang niet
ieders haar is er geschikt voorhet
fijne, zijdeachtige baar, dat tamelijk
slap neerhangt, is er moeilijk voor
gebruiken, behalve wanneer het
donker, bleek en interessant gezichtje
omlijst. Het doet dan een beetje den
ken aan een schilderij uit den tijd van
de oude Italiaansche meesters, maar
wie is in het gelukkige bezit van zoo'n
tcrlijk hier in bet Noorden van
Europa!
Ook voor sport is dus het kortgeknip
te haar zeer gemakkelijk, en vindt de
draagster, dat bet tocii nog teveel om
baar been zwiert, dan kan zij bet nog
lieel goed met een smal bandje ovct
naar voorhoofd vastmaken. Voor blond
baar is zwart natuurlijk bet meest flat
tcerend, voor donker baar een smal
gbuddraad-ltntje. Over deze bandjes ge
sproken teder zal wel eens een afbeel
ding gezien hebben van Suzanna
Lengleu, de tenniskampioene, die blijk
baar ook voor het gemak met een
breed opgevouwen zakdoek over haat
hoofd speelt, wat hoogstwaarschijnlijk
minder voor de veruooging van haai
uiterlijk schoon bedoeld is. Van zoo
iemand is dat best verklaarbaarvoor
baar is bet 't voornaamste dat zij zich
en ongehinderd bij bel spel bewe
gen kan, maar dat de Engelsche dames
deze modq zoo dadelijk trouw zijn na
gevolgd, is minst genomen niet erg
oorspronkelijk. Geen Engelsch tijd
schrift siaan wij op tegenwoordig, of
op de kieken die et van tennis in staan,
vinden wy deze „Leuglcn-mode" terug.
Toen de jonge speelster indertijd voor
bet eerst van zich deed spreken, was
iedereen bei er over eens, dal deze ma
aier van baar kapsel stevig te houden,
origineel was en aan haar uiterlijk iets
speciaals gaf. Zijn nu al deze navolg
sters in Engeland op baar beurt weer
overtuigd van baar eigen originaliteit?
Dat kan toch wel baast niet!
Intusschen is cr dus ook de „Ondu
lation Marcel" gekomen, die het dragen
van een haarnetje onnoodig heeft ge
maakt, want wauneer deze golf er met
zorg m is aangebracht, blijft bet baar
keurig zitten, en zij gaal cr niet zoo
snel weer uit ook.
\Sij zouden kunnen zeggen, dat de
heer Marcel, die ais kappcisbediènde
begonnen is, en met zijn uitvinding een
rijk man is geworden, iets bad uitge
dacht dal aan bet beroemde ei van Co
lumbus doet herinnercul Want de tang,
waarmee déze golf wordt gemaakt, is
kinderachtig eenvoudig ntaar (en
hienn ligt bet geheim van Marcel's suc
ces) dc natuurlijke golf, die er door
ontstaat, is moeilijk te maken, en men
kan het niet bij z.chzelf docu. \andaai
Jdait de Parijsche dames er indertijd oin
vochten om bij Marcel aan dc beurt te
komen, en cr heel wal geld voor over
hadden ook.
Maar de tijden gaan vooruit, en zoo
is er ook in dit onduleeren van hei
haar alweer een verandering gekomen,
dat is de zoogenaamde „permanent
ite", letterlijk vertaald de „blij
vende golf". Wanneer het haar deze
behandeling heeft ondergaan, blijft dc
kunstmatig aangebrachte golf er een
half jaar lang in, cn hel haar kan on
derwijl gewasschen worden, zonder dei
het iets hindert. Dat het na een half
jaar tijd weer overgedaan moet worden,
komt natuurlijk doordort het nieuw-
aangroeiende haar zijn natuurlijke steil
heid heeft, en het kapsel dus kan be
derven. Maar dc behandeling om het
goede resuaaal te krijgen, is geen klei
nigheid, want zij duurt ongeveer vier
uur, en dan betaalt men voor deze
schoonlicid-van-een-half-jaar maar
liefst f 65.1
Wanneer wij de advertenties in de
Engeische tijdschriften mogen geloo-
ven, dan heeft het alles voor cn niets
icgèn, maar het schijnt toch nizt
zonder gevaar te zijn. Een jong meisje
dat bet in Londen op deze -manier liet
doen, verloor daarna door uitvallen on
geveer de hel(t van het haar, dat zij
had. En toen cr naar de oorzaak van
dit verschijnsel werd gezocht, bleek het,
dat hei haar door de behandeling te
veel was aangetast. Hieruit blijkt hoe
gevaarlijk deze kunstmatige experi
menten op de natuur zijn, en dan ver
dient het eigenlijk nog meer aanbeve
ling om het haar kort af te knippen,
wanneer men beslist met de laatste
mode wil meedoen. Al is het dan ook
dikwijls jammer van het mooie, lange
haar en al duurt 'het aangroeien later
meestal erg lang, cr wordt tenminste
aan den groei van het baar op het
hoofd niets bedorven. En hoe weinig
ijdel een vrouw ook zijn mag, toch is
het een der ergste dingen voor haar,
wanneer het haar op het hoofd dun
wordt, cn cr zich misschien kale plek
ken op beginnen tc vcrtooncn.
Tenslotte willen wij hier nog een aar
dige bijzonderheid vermelden het ver
bergen van de ooren onder het haar
heeft zijn langsten tijd alweer gehad:
bij de nieuwste kapsels wordt het al
weer wat hooger opgetrokken. Nu lijkt
dit heel logisch, wanneer men de ver
anderingen en wispelturigheid van de
'mode overdenkt, maar dn keer heef',
bet toch eens een andere reden de
juweliers (in Frankrijk tenminste)
klaagden er over, dat zij tc weinig oor
bellen verkochten, en zij bewerkstellig
den daarom deze verandering I
E. E. PEEREBOOM.
OVER HANDEL IN SLAVEN IN ABESSYNIi.
De -„Westminster Gazette" plaatst
eemge artikelen van twee correspon
denten, die onlangs uk Abessynië in
Engeland zijn teruggekeerd en daarin
een beschrijving geven van de afschu-
lelijke toestanden, die thans in dat
deel van Afrika heerscben, waar nog
een levendige handel
In slaven
gedreven wordt.-
De slavenhandel, dus beweren de
schrijvers, geschiedt openlijk, zonder
dat de Britscbe Legatie er iets tegen
kan doen. Zij hebben dien in Abcssy-
nic gezien in den meest afschuwelijken
1. De slavenhandelaars vallen een
voudig dorpen aan, verbranden de hut-
1, dooden degenen, die zij niet noo-
dig hebben en drijven de mannen in ke
tenen bij groote troepen als slaven
langs de wegen, terwijl vrouwen en kin
deren zich bij die troepen voortsleepen
hun mannen en vaders te volgen.
Velen dier slaven worden gevangex niet
alleen in Abessynic zelf, doch zelfs op
hei territoir van Britsch Oost-Afrika en
in Engelsch-Egypiisch Soedan. Die
feiten, zeggen zij verder, zijn bekend bij
Buitenlancsche Zaken te Londen; men
weet daar dat slavenhandelaars hun
strooptochten hebben uitgestrekt tot
lij'len ver in de Engelsche Kenya-kolo-
ie. In J912 en 1916 zijn een Britsen
kapitein gedood, een ander in die kolo-
door slavenhandelaars gewondde
Briische regcering heeft voldoening en
schadevergoeding voor die feiten ge
vraagd, doch ze tot dusverre nooit ver
kregen.
De regent te Addis Abeba heeft nog
tiet lang geleden «en geschenk van 14c
ilaven, waaronder vrouwen en kinde
ren, ontvangen en zelfs de Europeanen
aldaar houden slaven en moeten dat wei
.doen, want als zij dien menschen hun
vrijheid teruggeven, helpt dit niet, om
dat een vrijgelaten slaaf eenvoudig weer
gevangen wordt, om elders te worden
verkocht.
De schrijvers meenen verder, dat het
heel wat moeite zou eischen orde iu
het land te brengen, omdat de Abes-
syntërs mïlliocnen moderne geweren
bezitten.
„Evenwel," voegen zij er bij, „de
voorraden arr.miunitic zijn zéér vermin
derd misschien bedragen die thans
niet meer dan vijf patronen per ge
weer en wanneer die voorraad is uit
geput, zal de mogelijkheid, om nog
meer dorpen aan ie vallen en te ontvol
ken, ook verdwijnen. De ammunitie is
dus het groote punt in deze quaesue.
De Europeeschc mogendheden hebben
beloofd geen ammunitie in Abessynié
ieren, evenmin de stoffen om die
te kunnen vervaardigen, doch ongeluk
kig genoeg heeft Amerika dat verdrag
gctcckend en dus heeft de Abessy-
nische regeering zich onlangs lot Ame
rika gewend Men betaalde drie maan-
gelcden vooruit cn ammunitie en
automatische geweren, uitgevoerd uii
de Vereenigde Staten liggen nu te Dji-
baeii in Fransch Somaliland, het eind
punt van den Abcssynischen spoorweg.
De Fransche autoriteiten daar ter plaat-
ie voelen niet veel voor de wapcn-cou-
•entie en beweren, dat die alleen werd
tanvaard onder Britschen drang. Zij
zijn echter gekant legen Amerika's in-
omdat zij zeiven gaarne van hun
overvloed van aramunitie zouden willen
erkoopen. Tot dusverre hebben zij
den doorvoer door Fransch gebied dau
ook geweigerd, maar zij kunnen ieder
oogenblik besluiten dien doorvoer toe
staan, tenzij Londen en Washin:
zullen weten hoe de feitelijke
den zijn"
De schrijvers, die ten volle
voor aJ hetgeen zij aan de „Westm.
Gazette" mededeelden, hopen dat door
hun onthullingen (het Amerikaansche
publiek zal leeien beseffen wat in zijn
wordt gedaan en dat de Britscbe
openbare meaning zal weten welk een
toestand in Abessynié is ontstaan door
de aanwezigheid van Britsche slaven i
de Briische Legatie te Addis Abeba.
Uit Duitschiand
komen ernstige berichten.
Uii Berlijn wordt ons gemeld
In de kwestie van het tot stand ko
men van een compromis inzake de be
lastingen, zijn opnieuw moeilijkheden
gerezen. Dc Rijkskanselier, dr. Wtrth,
beeft zijn rede in den Rijksdag uitge
steld tot het tot stand keenen van het
belasting-compromis, hetgeen waar
schijnlijk Woensdag of Donderdag hei
geval zal zijn.
In een rede van den Rijksdagpresir
Ident in een vergadering van de sociaal
democratische arbeiders van de Allge-
meine Elektrizitaisgesellschaft werd
gezegd, dat het belastingcompromis
bittere noodzakelijkheid is. Dit
compromis moet tot stand komen, daar
de Entente wettelijk bevoegd is,
Duitschiand belastingen op te leggen
tot een hoogte gelijk aan die in de
overwinnende landen bestaan. Dit is
het probleem van het oogenblik, en du
probleem moei dezer dagen worden op
gelost, anders dreigt een ernstige ic-
geencgscrisis. De vooruitzichten voor
de inbeslagneming van de „Sachuerte"
zijn op het oogenblik zoo goed als
nihil. Langs parlementairen weg be
reiken wij deze inbeslagneming niet,
zeide Loebc, daar centrum en demo
craten er onvoorwaardelijk tegen zijn.
De eenige uitweg, die ons overblijft, is
een gedwongen leening, die naar schat
ting 2 i 3 milliard gouden marken zou
opbrengen. De centrumleiders hebbeo
tot nu toe nog niet hun goedkeuring
aan het compromis gehecht, nog min
der de democraten Mislukt dit compro
mis, dan zou het kabinei-Wirfa wellicht
reeds a.s. Woensdag vallen. In dit ge
val blijft er slechts over öf nieuwe ver
kiezingen öf een regeering-Stresemann,
als het niet Helfferich is.
Een ander gevolg van het aftreden
van het kabinet-Wirch zou onvermijde
lijk zijn een enorme daling van de
markt De onafhankelijkea gaan tot ze
kere hoogte met ons mee om de ver-
railings-poliiiek van het kabinet-W'mh
nogelijk te maken, maar ook zondet
hun hulp kan de val van het kabinet
thans tot stand komen.
Loebe sprak aan het slot van zijn
rede de hoop uit, dat het kabine;-
Wirth zou aanblijven, daar het reeds
zijn eerste tastbare succes heeft be
haald en omdat d.t kabinet alleen in
staat is den weg naar Genua te betre
den.
In „Lo Journal" publiceert Leo
Toistoi, een zoon van den bekenden
ltussisclien schrijver, een artikel,
waarin hij xicli bezag houdt met
De toekomst van
Rusland.
Hij wijst er op hoe Rusland in 1897
nee 101 a 102 milLioen inwoners telde
en aan het eind van 1920 ongeveer
130 miilioen. Oorlog, (burgeroorlog,
hongersnood, ziekte, terechtstellingen
en verlies van grondgebied ten spiit,
is de bevolking dus in icöe 23 jaar met
28 a *29 pet. toegenomen.
Over de iongsip vier jaar genomen,
zijn de cijfers echter heal wat minder
gunstig. Op de 1000 menschen kwa
men in dien tijd namelijk 74.9 sterf
gevallen voor, tegen 25.4 in 1917 on
slechts 13 geboorten, tegen 39 in 1917.
In de steden en op het platteland is de
bevolking gcliikolijk verminderd de
sterfte wint het met ongeveer 138 pet.
van het aantal eeboorten, soms nog
nteer. In de stad Orei bijvoorbeeld'
werden in 1920 slechls 1375 kinderen
geboren, terwiil 3912 menschen stier
ven.
Tolsto'i geeft nog een ander voor
beeld In de 12 oude gouvernementen
van midden Rutland woonden in 1916
bijna 25 m.illiocn menschen. Daarvan
zijn er thans nog maar 22 milliocn
over het geen in de allereerste plaats
Itet gevolg is van gobrek aan voedsel.
Heele gebieden, zoo groot als Neder
land. ziin ctoor de hongerende bevol
king verlaten en zullen later opnieuw
gekoloniseerd moeten worden.
De steden zien er buiten gewoon ver
vallen uit; de kelders staan meestal
vol water en daardoor gaan dan de
huizen verzakken. Alleen op het plat
teland lijkt het leven nog wat op dat
van vroeger. De mentaliteit van het
volk is echter zeer veranderd, de boe
ren zijn ondernemender «n ontwik
kelder geworden. De klasse der groot
grondbezitters, der „pomïfctsjiki", is
geheel verdwenen, terwijl de burger
lijke klasse der „intelligentsia" niets
geen invloed meer heeft. Het aiöei-
dorspro'etr.rioat is in aania! terugge
gaan van 9 millioen in 1S97 tot 4 m.l-
lioen in 1220. Alleen de fcoerenetand
is vooruitgegaan in weivaart en ont
wikkeling.
Grooter nog is de verandering in de
harten, die over het algemeen lang
niet zoo pro-bolsjewistisch ziin als
men soms in het buitenland denkt.
Doch de etterige voor een te°enrevo
lutie ontbreekt en daarom blijft alles
■bij het oudö. Als de opstandelin
gen van Kroonstad het nog twee we
ken hadden kunnen volhouden, zou
den bes!beende resultaten zijn be
reikt. Doch het verzet tegen de Sovjets
t ^sluit Tolstoï blijft met den dag
groeien.
Professor Möh'ens. de leider van de
Duitsche hulp-expeditie naar het hon-
gersnooógebied in Rus-land. is te Ber-
Onze Lachhoek
DAAROM JUIST.
Chef„Smit, ik moet je ontslaan.
Kantoorjongen „Maar ik heb niet
gedaan, meneer, absoluut niets."
Chef „Juist! Dat is dc reden."
EERLIJK VERDEELD.
„Jan, wil jij hel kind wiegen?"
„Waarom moet ik het kind wiegen?"
„Wel, omdat het niet heeleutaal is
orde is. En bovendien, het is voor dt
helft van jou cn je moet dus niet mop.
peren, als ik je vraag ora het te wie
gen."
„Dat is zoo, maar behoort let oo>
niet half aan jou?"
„Ja, natuurlijk."
„Nou, wieg jij jou helft don en laat
mijn helft maar huilen."
lijn aangekomen. Hii vertelt afgrijse
lijk© bijzcnderhelcn omtrent de ellen
de in Rusland, den heerschendcn hon
gersnood en de besmettelijke ziekten.
Wanneer er niet spoedig geholpen
wordt, aldus prof. Jlühlens, zal dc
toestand in Rusland ook een entastro-
nhe in de andere landen teneevo'ge
hebben en zal tr in het hart van Rus
land een woestijn ontstaan.
Vorspreid nieuws
DE BERECHTINC OER OORLOCS-
MISDAOICERS.
De intergeaiiieerde commissie, die
te Parijs zetelde ter bespreking van de
quaestie der berechting te Leipzig van
de Duitsche oorlogsmisdadigeis, heeft,
uaar nten weel, met aigetneenc stem
men beslist de Lcipriger vonnissen K
annulccrcn en van Duusciiland de uit
levering te eischen van de vervolgden
hen te doen berechten door gealli
eerde krijgsraden.
De Eugelsche „Nation" komt tegen
die beslissing m het geweer cn „mérkt
op, dat terwijl Engeland geen oneenig-
heid heeft gehad ruci het Lcipzigcr Hof,
de soLcuor-generaal, sir Ernest Pol
lack, dat Hof het certificaat van eer-
JykhcM heeft gegeven welke de Partj-
tchc commissie dat Hof ontzegt. In
het Lagerhuis verklaarde hij op 17,
Aug., dat „de wijze, waarop dc proces-
werdeo gevoerd, wees oj> een op
rechten wcnsch de waarheid vast te
stellen" Etn dergelijke uitspraak deed
Ernest Polloch feitelijk in zijn in
leiding voor het rapport van Claud-
Alulltn op de Leipziger processen.
Deze woorden van den solicitor-ge
neral kunucn en mogen met worden
cruggenomcn, meent Wayfarer iü dc
„Nation" De heele procedure van de
commissie te. Parijs is hransch; maar
Engeland bestaat er met de minste
aanleiding oin terug te konten op sit
Ernest's verklaring in het Lagerhuis.
DE OOSTERSCHE VRAAC-
STUKKEN.
Men verwacht te Londen dat dc be
sprekingen tusschen dc ministers van
Uuiteniandsche Zaken van Engeland,
Frankrijk en Italië inzake het nabijt
Oosten binnen enkele dagcu - te Parijt
zullen worden hervat.
D UITSCH LAND EN SOVJET-
RUSLANO.
Rtjkskansolier, dr. Wirth, b chandel.
de in dc Uijksrlag-commtsste voor Bui-
tenlandschu Aangelegenheden, die
-Maandag bijeenkwam, de economische
cn politieke betrekkingen tussche»
Duitschiand cn Sovjet-Rusiand. Dc uit
eenzettingen vau den rijkskanselier cul
mineerden in de verklaring, dat Duitsch
land het spoedige herrie! vaa Rusland
wenscht. Duitschiand verlangt geen'
economisch monopolie, maar de Duit*
scltï regcering is gaarne bereid santen
te werken met andere belanghebbenden'
in jverceiisremming en met goedkeu
ring tan die gebieden, waarvoor syn-
dtcaieu zullen worden opgericht.
In de daarop volgende vertrouwelijks
gedr.rlr.e-iwisseling kivam, ondanks Je
natuurlijke afwijkende houding der ver.'
schillende pariijen ten opzichte van hel
Russische probleem het algemeene ver
langen 101 uitdrukking, dat dringend
moet worden gestreefd naar een verder
hersicl der economische betrckkingeC
met Rusland.
SiaüsaiGQWs
GEBOUW VOOR CHS. SOCIALE
BELANG E,N.
In tegenwoordigheid vau geuoodigden,"
onder wio wjj de heeren AL de Braai en O.
Wolrak Hzn.. leder, van d?u Gemeenteraad
cn G. Rapport, van het Cnr. Nat. Vakver
bond opmerkten en verU-gcxiwoordigers
vau de aangesloten organisaties had
Maandagavond de opening plaats van liet
eigcu gebouw, Bakcnossergracht 64. van
den Christel ijken Besturenbond plaats.
De voorzitter vau den Bond, do hoor C.
Niomoller opende, nadat %va3 gezongen
psalm 6S:10 en gelezen psalm b-J dc sa
menkomst met gebed. Daarna geschiedde
medcdecling van ondersehcideuo bi rich
ten van verhindering, waaronder vau ds.
G. B. Westenbnrg van Beverwijk, «ls. O. J.
van Pnassen van Haarlem, en de bestuurs
leden, de heeren Wjjkhniten en de Klerk.
Vervolgens hield de voorzitter cou tcc-
IveuiSIeion
De Avonturen
van. Barna&as
naar het Engelsch van
JEFFERY FARNOL
(geautoriseerde vertaling, nadruk
streng verboden).
3S)
„Werkelijk waar? Maar voor welk
soort werk denkt u dan dat ik us
schikt ben?"
„iedereen kan werken", zei Barna
bas in zijn gedachten verdiept.
„Nuik kan paardrijden en
telneten en een diligence besturen".
„En verder?"
„Niets, ik kan me tenminste niets
bedenken".
„Heeft u dan nooit geprobeerd om
te werken, hard te werken, bedoel
ik?"
•,V\eIneen! Bovendien, daar heb ik
net altijd veel te druk" voor gehad,
ziet u. Ik heb nooit behoeven te wer
ken. Ik ben toevallig als heer gebo
ren, Beverley".
-.-Ta", kniicto Barnabas, meer dan
ooit in gedachten verdiept „maar
- wat is een heer?"
„Een heer? Ja, daar moet ik eens
over denken!" zei de kapitein die
handig zijn paarden door de drukte
heenstuurde.
En toen ze een eindje verder waren,
zei hij
„Een heer is iemand die naar de
Universiteit gaat, maar niets heeft to
loeren, die de wereld ingaat, maat
niet behoeft te werken cd die nouit
uit een van de clubs geweerd of ge
schrapt is. Ik heb al heel wat gedaan
in m'n leven maar ik heb nog nooit
behoeven te werkeD.
„Dat is jammer", zei Barnabas.
„O vindt u dat. zeg! En waar
om 5"
„Omdat hard werken een mcnsch
beter maakt", zei Barnabas.
„Ik heb altijd gehoord dat het. vree
sclijk vervelend was", mompelde do
kapitein.
,ilnspanning", zei Barnabas, die op
eenigszins onderwijzenden toon be-
Eon to spreken, „insoanning is leven,
uiheid brengt degeneratie en dood I"
„Dat klinkt hoogst onaangenaam,
zeg!" zei de kapitein.
„Het werk van een ntan leeft na
hem voort", vervolgde Barnabas,
„het is een monument, ccn gcdcnk-
teeken voor hem als hij er niet meer
is veel beter dan al de opgebla
zen grafschriften ja, sl is het oók al
leen maar de voren die hij geploegd
heeft of de grond die hij met zijn
spa beeft omgespit".
Maar Beverley - u wilt me
toch niet voorstellen om grondwer
ker te worden 1"
„U zou wel een slechter vak kutir
nen kiezen", zei Barnabas, „maar..
„Hal" zei de kapitein. „Stel u nu
eens voor dat ik een eerste klasse
grondwerker was. Ik weet niet wat
zoo iemand verdient, maar laten we
matig zijn en het op vijftig of zestig
gulden per week stellen. Denkt u nu
werkelijk dat dat nu veel zou helpen?
Maar, voor zoover ik ltec uit kan re
kenen ben ik Gaunt nog achthonderd
duizend gulden schuldig, wat vee!
meer is daD 't lijkt.k zou allang in de
een of andere gijzelaarscel gezeten
hebben, als mijn oom geen jicht had,
zeg I"
„Jicht?"
„Ja, precies. Bij iederen aanval die
hij heeft stijgt mijn crediet. Ik ben
zijn eenige erfgenaam, ziet u en hij
is ccn-en-zeventig. Op 't oogenblik is
hij zoo gezond als 'n vïsch verledeu
week is hij nog op jacht geweest en
dientengevolge kan ik nergens crediet
krijgen. Aardige ouwe heer ik mag
hem graag lijden, ha, daar gaat
Haynes! Daar ginds! De man in de
dos-n-dos met. het zwarte knechtje
achterin.
„Bedoelt u den man met den hel
groenen jas?"
„Ja, ze noemen hemGrasgroene
Haynes een tweederangs over
dreven fat. Kijk eens naar z'n bakke
baarden! Z'n knecht heeft ei uien
toor noodig om ze zoo in de kru! te
krijgen! En dan z'n das, zeg!"
„Hoe kan hij z'n hoofd omdraaien?
vroeg Barnabas.
„Dat doet hij nooit kan bij niet
Een paar jaar geleden heb ik een
groote som aan hem verloren bij 't
hazard 6pel toen was ik radeloos
Maar over mijn oom gesproken ik
raag hent graag, 'k heb altijd veel van
hem gehouden. Maar ziet u. meneer
Beverley, een mensch heeft er niet hét
recht toe om nog tc blijven leven als
hij eenmaal zeventig jaar is ten
minste ik vind het heel ongemanierd
- zoo onnadenkend, ziet u. Baüc
daar ts Hughes, Bal Hughes, in dat
chocola dedekleurigo karretje opge
tuigd als een paasch-os. Geweldig lijk
ze noemen hem den Gouden Ba!
prachtkerelK ruis of munt of whist
tegen vijftig gulden per punt,speelt hij
Hij heeft een klein fortuin van Pe
tersham gewonnen met raketten den
heelen nacht hebben ze doorgespeeld
„En heeft u ook geld aan hem ver
loren?"
„Natuurlijk!"
„Wint u ooit?"
„Och ja, nu en don we! eens. maar
gewoonlijk ben ik erg ongelukkig. Ze
ker onder de oen of andere slechte
ster geboren. Van m'n wieg af wordt
ik door tegenspoed achtervolgd.Op de
renbaan, in de sociëteiten en speelhui
zen. zelf3 in den oorlog!"
„Heeft u in Spanje gevochten?"
„O ja!"
„En daar ook gedobbeld?"
„Natuurlijk wanneer ik maar
kon".
,,En verloren?"
„Gewoonlijk wel. Alles is me altijd
tegengeloopen, ziet u, zelfs m'n groot
te".
„Hoe dat zoo?"
„Nu, er was een man bij het acht-
en-tachtigste regiment, Crickon heet
te hij. Ik had nog al veel aan hem
verloren toen we voor Cuidad Rodri-
go lagen. De nacht voor de bestor
ming toevallig hadden we er ons
allebei voor aangemeld zeg ik
„Crickton. ik wed twee tegen een dat.
ik morgen eerder dan jij in de stad
ben". Aangenomen, zegt hij. Nu, we
begonnen ongeveer bij zonsopgang
met den aanval ongeveer vierhon
derd man. De bres was breed genoeg
om er met een batterij door te gaan,
maar dc vijand had er een borstwe
ring opgeworpen en die gedurende
den nacht versterkt. Maar met ver
snelden pas trokken we er op af, Crick
ton en ik voorop, natuurlijk. Zoo
gauw de Franschen begonnen te vu
ren, begon ik hard te loopen en
Crickton ook; maar daar ik langere
beenen had was ik het eerst bij .le
bres en begon over de puinhoopeo
heen te_ klimmen. Crickton was ut „ar
ccn klein ventje, ziet u, maar dapper
en \itig als een kat, cn na een
poosje hoorde ik hem al vlak achter
me hijgen. Wij holden maar door,
verder cn verder, niet de anderen een
honderd meter achter ons aan. Ik v ns
vlak bij die ellendige borstwering toen
ik een musketkogel in m'n been
kreeg en ik viel als een aangeschoten
konijn: zegToen haalde Crickton mo
in.
„Gewond F' zegt hij. „Alleen tnoar
m'n been", zeg ik, „ga ntaar door gd
veel succes". Maar hij had nog maar
een paar meter geloopen toen hij zijn
armen uitstrekte en voorover viel.
„Die arme kerel is er geweest", neg
ik tegen mezelf en ik begon naar hein
toe te kruipen. Maar hij zag mo aan
komen, zeg, en begon ook te kruipen.
En daar gingen we op hr.uden cn voe
ten naar de Franschen toekruipend
zoo vlug we maar konden. M'n been
zat me leelijk in den weg. ziet u. maar
ik zette 'n beetje vaart cn slaagde
cr in gelijk met hem tc komen. „Hé
Sliugzegt bij, „jij wint het, want
ik ben op" en hij viel weer neer. „Ik
ook, wat dat betreft", zeg ik, en liet
was volkomen waar, Beverley. Fn
daar bicven we naast elkaar liggco
tot onze kameraden aankwamen, g-1-
lend als dutvclsi langs ons cn over
