ÜMM'S OffilSE
Eüitenlsndsch Overzicht
ïan Kunst en Kunstenaars
TWEEDE BLAD
Wosnsiiag 25 Januari 1922
No. 124.
Portretten van Anatole France.
Er is dezer dagen een boek versche
nen van eon zekeren beer Paul Gsell,
Propos d'Analule France. eetiteM,
waarin ik aanleiding vind, iets over
portretten van dien zeker best schri,-
venaen franschen auteur van onzen
tiid. te Draten. En trachten wil hem
alcus dinner, den kring van mijn pro-
fefsionee-e beschouwingen over mo
derne beeldende kunst te trekken.
Men zai zien dat daar ©enige gymnas
tiek voor nooi'ig is. Want, ©n bii de
eroote bewondering, die ik voor een
8chriiver France heb, valt het miï
pnnliik dit te bekennen het is mij
aJ vaak willen voorkomen, dat hii,
vooral op de ionge wordende kunst
©m hem heen, geen oog heeft. Nu
moet ge rnii niet het portret, dat Kees
van 1 Jongen verleden jaar van hem
maakte, als bewijs komen voorzetten,
dat ik in.j vergis. Want al heeft Fran
ce. in het tumult dat rondom dit schil
derstuk gemaakt werd, ook verklaard,
cal het een stuk „bonne peinture"
was, ik betwijfel of aan dat oordeel
ran die zijde een andere waard© moet
worden toegekend, dan van te zijn een
daad van goede buurschap, waaruit
tevoren reeds het portret ze'f ontstaan
was. France en Van Dongen wonen
namelijk in eikaars onmiddelijke na-
Jaiiheid. De bewondering van den
/roeten schrijver in picturale aange
legenheden. gaat meen ik een
andere kant uit.
Doch laten wij eerst even op het
boek van Gsell terugkomen en met
den auteur daarvan kenni3 maken.
Hoewel diens litteraire bagage uitge
breider is, kenden wij van hem slechts
nog een soori gelijk hoek over den
beeldhouwer iïoiin.
Ev is reeds hier en daar aan Ecker-
mann herinnerd. Zooals deze brave
broeder voortdurend in Go.ethe's na
bijheid zich ophield, om van diens ge
sprekken zoove©! mogelijk op te van
gen, en in zijn eigen aanteekeningen
vast te leggen, waarmedo hij den
nazaat ontegenzeggelijk aan zich ver
plicht heeft, zoo heeft ook Gsell,
in zijn druk verkeer niet zoozeer met
als wel b ij Rod in en Anatole France
zhn ooren goed den kost gegeven en
hetgeen hij hoorde misschien wel
Btenographisch vastgelegd. Een
verdere uitwerking van de nevens el
kaar stelling Eckermann—Gsell kun
nen we aan d© litteratoren van profes
sie overlaten, die er zonder twijfel
vandaag t-c morgen wel een essay over
hakken zullen. Maar, daar we van wal
gestoken zijn met het voornemen over
«Ie portretten van France te praten,
mogen we wel aan Gsell de eer geven
die hem toekomt en zeggen dat hij,
in de eerste vijf bladzijden van het
hoofdstuk over 'de' mooi© pop cn de
echte vrouw, van den uiterlijken
France een portret gete©kend heeft;
dat scherp geobserveerd en geestrijk
neergeschreven is. Gese'.l moet ©en
ineesteriournalist zijn! Een portret
dat het wezen, de ecsenlie van France
gegeven zou hebben zou de beeltenis
van dco schrijver door Kodin geboet
seerd, geweest zijn. Doch het werd
nimmer gemaakt. Rodin wilde er niet
aan, hoewel Dujardin Beaumetz, de
ïninisterkble chef voor kunsten en we
tenschappen. zooicts als bij ops Mr.
Duparc is, er hem de opdracht voor
gaf. Eir was tusschen beide groote
mannen ©on zeker iets, waardoor ze,
bij alle maatschappelijke waardeering,
toch nie*. cot eer. oprechte wederzijd-
sch© bewondering komen konden. En
in het verhaal van Gsell, hoe France
on een middag bii Rodin te lunch
gaat, vind ik mijn vroeger vermoeden
bevestigd, dat mijn 1 ieve'.ings-auteur
tegenover mijn ander vak van voor
keur, de moderne beeldende kunst,
feitelijk eenigszins vreemd staat. Ik
waardeer er ziin boeken niet minder
om. ai was bet mij aanvankelijk een
kleine deceptie. Ge vraagt waarom
die menschen dan bii elkaar visites af
staken Och. dat was minder een be
hoefte des harten, noch van den één,
noch van den ander.... maar er was
sen Poolsche jonkvrouw, vriendin van
beiden en die had het nu eenmaal in
haar lioofd gezet die twee reuzen eens
0>ii.e©n te zien. En, nietwaar? da
Bchwc-igen alle Flöte.
Hoe France oprechtelijk over Rodin
dacht? Gsell vertelt het. Hij citeert
France woordelijk. En deze laatsle
moet d\i3 wel zoo iets ©ens gezegd
hebben. Dc vorm is er geestig genoeg
■voor
...Rodin is een genie. Ik ben er van
„overtuigd, dat hij een gonie is. Ik
„heb van hem van de meest ontroe-
„rende naaktfragmenten gezien. Doch
„bii is niet een dier groote decora
teurs zooa's Frankrijk ze in de 17e
„èn lSe eeuw gekend heeft. Hem bnt-
„breekl. naar 't mij voorkomt, compu-
„silieverniogen. En bovenal werkt hij
„teveel inet Jcatastrofen".
Franc© verklaart dat dan nader:
„Hij maakt misbruik van zijn
„recht om, wal in zijn werk minder
„goed gelukt is, kapot te slaan. Di'e
„goede president FaJlières bleef eens,
„bii een officieel bezoek aan den Üa-
„lon, voor een beeld staan, dat veen
„hoofd, geen armen en geen beenen
„had, en zei toen leukweg: Meneer
..Rodin is zónder twijfel ecp groot
„man. maar hij heeft erg onnandige
kruiers."
Het zou me niet verwonderen als
Franc© voor deze gelegenheid in de
huid van president Fai'lières gekro
pen was. H;i vertelt dan nog zoo n
goede, die ik nu niet herhalen zal cn
ge bii Gsell zelf maar eens moet na-
lezen. Doch het is wel duidelijk, dat
de kunst van Rodin voor hem met ue
waarde heeft, die ze voor de bewon
deraars van het genie van Meudon
bezit. l>ie opinies over Romn moet tic
nog even vasthouden, ornaat z© mijn
inzicht over France's Kunstgevoeag-
heid hetgeen heel iets anaers is
dan antiquiieiten-kennis versterken.
Heel geestig maar een beetje onrecht
vaardig spot France met het feit dat
Rodin zooveel helpers in zijn atelier
heeft. Volgens France eigent Rodin
zich bet werk dezer helpers toe. liij
doet het natuurlijk, ai causeeren i,
weer in den vorm van een verhaalt i<-'.
Daar komt een fotograaf op Room's
atelier om voor een of ander tijd
schrift kiekjes te maken.
De mee.sler is er met, maar een
praiicien, ttn helper, staat den foto
man te woord. Deze slaat vol bewon
dering voor eon reusachtig stuk mar
mer waaruit alleen ©en prachtig be
werkt stuk knie steekt. Schitterend:
Hoe heet dit meesterwerkDal is de
„Gedachte" zegt de assistent. Maar al©
oe fotograaf znn toestel wil gaan in
stellen. voegt lui er aan toedat is
niet van Rodin maar van Despiau,
zun medewerker.
Dan ziet de fotoman een ander stuk
marmer, waaruit zich een naakte rug
afteekeut.
Drachtigzegt hij. Hoe heet cal
Ook de „Gedachte". Maar dat is
ook met van Rodin, maar van Dcsbois,
zijn medewerker.
Teleurgesteld, kijkt de fotograal
naar een derde biok. waaruit een
voet steekt.
Euiiengiw oonzegt hij. Wat moet
dat voorstellen
Altiid nog he „G©dackte" zegt de
assistent. Dat is overigens nog al dui-
delnk. Maai- het is niet van Rodm,
maai- van Rourdelle. zijn medewer-
ker-
Dan pakt de fotoman zun spullen
ijlings biieen en gaat er van tusschen.
't Is neel aardig, maar wel een beetje
erg liateliik. Het gekste is, en Gsel'
zinspeelt daar wijseiiik niet op. dat de
Dal door Rodin of een ander terugge
kaatst zou kunnen worden. Want... de
artikelen die in TUnivers LUustre van
ba tot <J6 verschenen met de onder-
teekenlng „Anatole France"' zijn
voor het grootste oieel door een secre
taris van Franc© geredigeerd 1 (verge
lijk Raphael Cor, Franc© et la Pensee
contemporaine lbOH). Alles welbe
schouwd is het voor een classicus als
France, niet heel natuurlijk dat zijn
neiging in de beeldende kunst naar
het akademisclie eerder gaat dan naar
het wordend©? Al is hij clan ook com
munist in het oeconomische, zijn gees-
Lesvorming doet hem het antiquari
sche meer waardeeren dan het souis
overmoedige stormen dier jongere
kunst en zoo vinden wij om lol zijn
portretten terug te keeren hem het
vaakst geoonterfeit door knappe tech
nici als August© Leroux en Bellery-
Desfontaines. Braaf maar slaperig.
Toch «ijn er nog ander© die meer im
portantie hebben. En daarbij wil ik
nog niet ©eens aan Steinlen denken,
<iie leukweg een paar uitmuntende
krabbe's van France maakte.^ klaar
meesterwerk is dat wat Eugène Car
rière te voorschijn bracht en eveneens
wat Anders Zorn naar France's we
zen herschiep. Die'twee laatst en vul
len elkander aan. Carrière deed den
c'iroom leven, den peinzer die bij al
zijn scherpte vol medegevoel is; Zorn
etste den scherpen geest, vol ironie,
vol gratie ook, en samen gaven zij den
scepticus. zooals France scepticus
meent te mogen zijn.De scepticus is
de meest idealistische aller stervelin
gen.. Alleen hij is een teleurge
stelde idealist.
Doch ik mag niet over het boek van
Gsell. alleen over de portretten van
France praten. In het eerste vindt ge
niets van de laatste. Wel nog heel veel
waarover te praten en te lachen valt.
France geeft zich b'oot en de vraag
blijft natuurlijk wat heeft Gsell er
aan toe of er af gedaan. In de Nou
velle Revue Franpaise heeft Thibau-
det deze maand France ook al te pak
ken op e©n ander chapiter. Maar dat
is beelemaal buiten de ibeeldsndo
kunst, dus ik bliif er af.
Leest u dat boek van Gsell eens t
J. H. DE BOIS.
WAAROM DE VEREENICOE STATEN NIET WILLEN DEEL-
NEMEN AAN DE CONFERENTIE TE CENUA.
RUSLAND ZAL TE CENUA PRESENT ZIJN.
DE CONFERENTIE TE PARIJS OVER DE QUAESTIE VAN HET
NABIJE OOSTEN,
Uit New-York wordt aan do „Times"
gemold:
De regeeriug to Washington is tot de
conclusie gekoraeo, dat deelneming van
Amerika aan
de Conferentie te Genua
onder do tegenwoordige omstandigheden
gcea nut kau opleveren. Harding hectt over
dit onderwerp een eouferoiitie gtbcudeu
met llughcs en senator Lodge, den leider
dor republikeinen in den S' naat. Het re
sultaat hiervaa was een verklaring, dat
het kabinet tegen deelneming van Ame
rika aan de conferentie te Genua is
totdat:
le. Rusland er in toestemt, bet grootste
gedeelte van zyn roolo leger to ontbinden
en de plechtige verzekering geeft van zijn
vermogen en vasten wil om een stabiele
regeering te handhaven.
2e. Frankrijk zijn leger tot op vredes-
sterkte vermindert en xjjn budget, thans
bezwaard door uitgaven voor bewapenin
gen, ju evenwicht lireagL
Op goed gezag wordt gemeld, dat Harding
persoonlijk Amerika vertegenwoordigd
zou willeu zien op Uo conferentie van Ge
uua, wanneer er oenigo kans bestaat, dat
zy goede resultaten kan opleveren. 2\jn
uieeniug wordt gedoeld door lloover, don
minister van lino lel en door Mellon, den
minister van finane u-u.
Daarentegen verluidt, dat staatssecre
taris llughcs liet sterkst gekant is tegen
Amerika's deelneming en vin meeuing is,
dat de conferentie van Genua do econo
mische problemen van Europa en van de
rest der wereld niet kan oplossen, vóór de
geest van de gausclie politiek is vcran-
iïct besluit der Amcrikaansclie regee
riug om niet aan de conferentie te Genua
deel te nomen, zal ongetwijfeld iu Europa
teleurstelling wekken.
Zonder medewerking van de Vereenigde
Staten heeft de couierentie niet veel tc
kötcekenen.
Uit het rapport van de afdeeling
„Vereenigde Staten" van de hooge
commissie voor Noord- en Zuid-Amcri-
ka onileenen we wat de quaeslie van de
conferentie te Genua betreft, dat be
toogd wordt dat een besliste stap op
den weg van herstel slechts gedaan
kan worden op voorwaarden
ie. dat de betaling van de Duitsche
schadeloosstelling gesteld wordt op
een basis, die niet alleen verzekert eeu
dcfinilieven toevloed van economische
kracht aan de rechtvaardige zaak van
het herstel der verwoeste gebieden,
maar die tevens zal vallen binnen de
betalingscapaciteit van het Duitscbe
volk
2c. dat de inflatie in de voornaam
ste landen van Europa ophoudt.
Inzake het laatste punt zegt het rap
port Inflatie is het gevolg van wei-
sluiteude begrootingen, die noodzake
lijk voortvloeien uit de uitgaven voor
herstel, voor onderhoud van de legers
voor de renten van toenemende
schulden. De legers van vele Europce-
sclic staten hebben een omvang, die
voortdurend inflatie noodig maakt, het
zij door geldmiddelen, hetzij door schai-
leisi'bUjeiien op korten tenmijn. liet
rapport zegt verder: De economische
productiviteit van de naties is niet al
leen afhankelijk van bet aantal onder
de wapenen 2ijnde mannen, maar ook
van den geest, die de toestanden be-
hecrscht.
Bij dc bespreking van den overvloed
van goud in Amerika, zegt het rapport,
dat dc Vereenigde Staten het in huu
eigen belang achten, dat d'it goud wordt
geleid in buitenlandsche kanalen en
gedistribueerd wordt door kapitaal'be-
legging in het buitenland, door speci
fieke goudleeningen aan landen, die in
staat zijn hun eigen geldmiddelen te
reorganisceren op een goudbasis.
Volgens een mcdedeeling van de Rus
sische handelsdelegatie tc Londen,
liet Tsjitsjerin aan den Italiaanschen
premier Bonomi, in antwoord op diens
tot deelneming aan dc conferentie te
Genua weten, dat den 2/Sten dezer een
buitengewone zitting zal worden ge
houden van het Al-Russische Centrale
Uitvoerende Comité voor de benoeming
van gedelegeerden, van alle volmach
ten voorzien. Tsjiisjerin verzocht aan
Bonomi zoo spoedig mogelijk te wor
den ingelicht over de samenstelling der
agenda en om mededeciing, of over het
programma door de mogendheden te
Cannes werd gesproken, opdat de Rus
sische regcering het programma ook
van te voren zou kunnen bespreken.
Volgens een verdere mcdedeeling
van de Russische handelsmissie, zeide
Sereda, ce voorzitter van de land-
bouwafdeeling van het centrale decon
structie-comité, in een interview, dat
de problemen voor verbetering van
den Russischen bodem, voor electrih-
catie, het aanschaffen van muderne
landbouwwerktuigen, enz., niet kunnca
worden verwezenlijkt zonder in de ruim
ste mate gebruik te maken van buttcn-
landsch kapitaal, waarvoor over het
geheel i milliard goudroebel wordt
vereisebt.
Daarvan is 540 millioen noodig voor
verbetering van den bodem, uitbrei
ding der spoorwegen, landwegen enz.
Dc rest is Eoodig voor herstel van den
veestapel en electrificatie van ccn
landbouw en landelijke industrieën. Ge
detailleerde plannen worden uitgewerkt
voor een groote buitenlandsche lee
ning en voor concessies in het Wolga-
gebied, bestaande uil eenige groote
nationale bezittingen. De uilvoering
van alle werken van reconstructie en de
deelneming van buitenlandsca kapitaal
zouden honderdvoudig vrucht opleve
ren.
Naar een Reutertelcgram meldt, is
liet onwaarschijnlijk, dat
een onderhoud zullen hebben nog vóór
de bijeenkomst van de conferentie te
Genua.
Poincaré heeft voorgesteld, dat de con
ferentie met do munsters van Baïteiilnnd-
sche Zaken van Engeland en Italic
over de kwestie van
het Nabije Oosten
1 Fcbr. a.s. to Par ijs zal worden gehou
den. Lord Curzon heeft dezen datum goed
gekeurd.
De „Times" zegt in een hoofdartikel,
dat de tijd is gekomen, niet om de hoi ömg
van Engeland, Frankryk of Italië tegen
over Turltyo te bepalen, maar die der ge
allieerden. Ten gevolge vau de volledige
en opcnnartigo nota's, welke zijn gewisseld
tusschcu de Britsche en Franscke regcc-
ringen 6odcrt het slniten vau de cverccn-
konist van Angora zjjn de geschilpunten
tusschcu do beide regeeriugen tot een mi
nimum teruggebracht. „Hier doet zich een
gelegenheid voor voor een nuttige onfe-
rentio tusschcu de ministers van Buiten
landsche Zaken der geallieerdeii,zegt
het blad, j.llo bodem voor zulk eeu couie
rentie is teu volle voorbereid op de gewoue
diplomatieke wyze. Wy yertrcuweu dnt dc
confercutio der miuistors van Buiteulnud-
si-he Zaken mot slechts zal clndigon in eeu
lormeelc overoenkonist, maar in een defi
nitief programma voor eeu krachtig op
treden.
D© Fransclie g©z.amt te Londen, de
Saint Auèaire, zal aan het Britsche
irririi&terio van Buiten-andsche' Zal,e 11
nauwkeurig omlijnde voorsteüiendoen
met betrekking tot de
wijzigingen In het ontwerp
voor Got velitgheidsverdi ag
tusschen lliGot-britiannio
cn Frankrijk.
De Fransche regeormg stelt voor, den
geiuigueiusüuur van net verurag le
veriengeui tot vijlutn 01 twin big jaar.
Zij kluut Diigeuaiiu een wettel-heenga
wuurnorg aan. aan Duitsciie aanvua
op tl© geneutraliseerde zone vau net
lujiL-auu zuu ais een daad van vijand-
bcuap worden beseaouwd, waardoor
net verdrag van toepassing Zui wor
den. ken ponnaneme overeenkomst
tuisschen de beide generme staven, en
dus geen militaire conventie, zai ae
©Vfeiiiueol door beide mogendheden te
veiveenen weaerzijdsclie militaire
kupp moeten rege-©n.
Een conleiein.ie uer ministens van
BaitenLandscn© Zaken van Groot-
Brittanaue, itaiié en Frankrijk zal het
Oostersche vraagstuk bespreken. Het
essentieel© punt der bespreking zaJ
zijn.na te gaan,welk standpunt ae drie
mogen<ilieuen innemen ten a&n'ZL-rn
van de mterventie tusschen Grieken
en Turken.
,Uoii de status van Tanger zal het
onderwerp van besprekingen tusschen
lord Curzon en de vertegenwoordigeis
van Frankrijk en Spanje uitmaken.
Deze besprekingen zullen te Londen
worden gevoerd. Reeds thans schijnt
vast te staan, dat Tanger niet onder
de souvereiwiteit van een der drie mo
gendheden zal worden gesteld.
Ten slotte zullen de besprekingen
waarschijnlijk ook gaan over de con
ferentie van Genua, daar de Fransche
rtgeering er prijs op stelt met haar
geallieerden tot overeenstemming te
komen over de beteekesris en d© waar
borgen, welke moeten worden toege
kend aan dc beginselen volgens een
gemeenschappelijke basis te kunnen
toepassen, aangezien de conferenLe
van Genua op huur eerste bijeenkomst
over de practische toepassing dezer
beginselen zal moeten beraatis.agen.
De Sovjel-regceriug beeft no» niet
geantwoord op de ouiciecfe uitnoodi-
ging om naar Genua te komen, en
heelt nog met onomwonden verklaard,
dat zij instemt met de bcginseien van
de te Cannes aangenomen resoluties.
Het Belgische parlement heeft Dins
dag zijn werkzaamheden hervat. Ver
schillende Kamerleden hadden het
voornemen te kennen gegeven, de re
geering te willen interpeiiecren over de
Cannes gevoerde besprekingen, doch
onmiddeiiijk na ce opening van de zit
ting verklaarde de premier Theunis.
de regeermg geen debat daarom
trent zou kunnen aanvaarden, aange
zien deze besprekingen nog niet ge
heel ten einde waren gebracht. Wel
was hij bereid, eenige nadere inlich
tingen dienaangaande te verstrekken.
Hij legde er vcoral den nadruk op,
dat het economisch herstel van Europa
onmogelijk was, zonder met dc Oos
telijke siaten van du werelddeel on
derhandelingen te voeren en bepleitte
vervolgens hei groote nut van dc aan
staande conferentie te Genua.
oorts stond de Belgische premier
stil bij de regeling, welke ie Cannes is
getroffen inzake
de Belgische prioriteit,
waarvan de bijzondreheden reeds zijn
gemeld. De mededeciing, dat de En-
gelsche regeering zich bereid heeft ver
klaard, üe Belgische schulden aan En
geland, welke na den wapenstilstand
zijn aangegaan, te consolidceren, ter
wijl de bedragen, welke België nog van
Duiischland zal ontvangen, niet langer
door Engeland als garanties voor deze
schulden zullen worden beschouwd,
werd door de Kamer luide toegejuicht.
Ten slotte zeide de Belgische pre
mier betreffende
het defensief verdrag
met Engeland
nog het volgende
.Tijdens de bijeenkomsten van den
Oppersten Raad te Cannes hebben mi
nister Jaspar en ik besprekingen ge-
oerd met Lloyd George en lord Cur-
on inzoke het sluiten van een verdrag
bij hetwelk Engeland zich zou verbin
den, België met alle middelen te hulp
te komen ingeval dit land opnieuw ge
vaar zou loopen van een Duitschen aan-
Deze besprekingen hebben geleid
tot eenstemmigheid ten aanzien van de
beginselen dier overeenkomst en de
bepalingen van dit verdrag vormen op
net oogenblik het onderwerp van be-
sprekiDggn tusschen het Belgische en
het Engclsche kabinet. De Belgische
regeering hoopt binnenkort een volle
dige uiteenzetting hieromtrent in dc
Kamer te kunnen afleggen. Zij is er van
overtuigd, dat deze overeenkomst met
vreugde zal worden begroet en dat het
groote belang daarvan allerwegen zal
worden ingezien."
„Het geheel onafhankelijke Belgic
ervolgde de minister zou gaarne
zelf de noodige maatregelen willen
nemen voor zijn eigen verdediging. Het
zal echter met eigen krachten een
eventueelen Duitschen aanval niet kun
nen afslaan. Daarom heeft het sedert
hei sluiten van den wapenstilstand ge
tracht, met zijn twee groote bevriende
mogendheden. Frankrijk en Enge
land, een zuiver defensief verdrag te
sluiten met bet doel de veiligheid vau
België te verzekejen. Het verdrag, dat
Engeland bereid is, té leckenen, en dat
het militair defensief verdrag, in Sep
tember 1920 door ons met Frankrijk
gesloten, zal aanvullen, is het geluk
kig resultaat van deze politiek."
De premier eindigde met de Kamer
te verzoeken, zijn verklaring zonder
debat geed te keuren, aan welk ver
zoek de Kamer onder aigemeenen bij
val voldeed.
Verspreid nieuws
DE IERSCKE QUAESTIE.
De overeenkomst tusschen
Collins en Cralg.
De „Times" meldt dat de boycott
voor producten van Ulster wordt op
geheven. Het effect van liet accoOrd
doet zich reeds te Dublin ge-voe.en.
waar de beurs on het zakenleven
reeds meen- vertrouwen toonden.
Omtrent het aanbonden van auto
mobielen, waarvan wij reeds melding
maakten, moldt de „Daily Chronicle'»
nader liet volgende:
Een bende gewapende mannen
maakten zich Zaterdagavond Ln den
Queans Road te Kiagetown msester
van de Grossley landaulettc, toebe-
hoorende aan Lord Fitz Alan, den
onderkoning. D© chanffeur werd door
de bandieten, die revolvers op hem
richtten, verrast en dwongen hem te
rijden naoj Bailynaggan, eoa dorp
op twee mijlen afstands. Daar aan-
gekoman gelastten zij hem de auto
te verlaten en reden toen haastig
naar Dundrum.
Voor zij wegreden vroeg de chauf
feur om een „ontvangbewijs"; dil
gaven zij hem en schreven er op
1 „Opgevorderd door de „I. R. a.
Moonrider6".''
Eon luidere auto. toebehoorende
aan den beur Mr.c Mahon. een uer
onder-secretarissen van den onccrko
ning, werd door een bende gestolen,
toen het voertuig voor het Ahbev The
atre le Dublin stond.
Do chauffeur wachtte ar op den
heer Mac Mahon, die <ie voorste!.iag
in den schouwburg bijwoonde
word overmeesterd en achter m de
auto geworpon. Toen red03 zij er
mede weg en zetten den chauffeur na
eenigen tijd op straat.
Een ontvoering.
Vier gewapende mannen hebben
n 71-jarig geneesheer, tevens procti-
reur der kroon, wonend© bij Kilken
ny, ontvoerd. Aan zijn dochto: veiz©
kerden zij, dat hij «Jen volgondco
morgen zou worden teruggezond cn
dat hem ge«sn Feed zon geschieden.
De ontvoerd© moest optreden ui ccn
proces over eei. aantal gevallen van
imsttan deling.
ROODE FEESTDAGEN IN
DU1TSCHLAXD. De sociaal-demo
cratische Rijksdagfractie heeft de rijks-
regeenng verzocht, onmiddellijk een
wetsontwerp in te dienen, waatbij de
cetste Mei cn de negende November tot
officieele feestdagen voor het Duiische
volk worden verklaard.
HET BELASTINC-COMPROMIS IN
DUITSCHLAND.
In de kwestie van het belasting-com
promis bleven de meerdcrheidssocialis-
ten in bun besluiten volharden, wq^ke
hierop neerkwamen, dat de sociaiisti-
sche fractie slechts in het belasting
voorstel zou bewilligen, als du gepaard
ging- met een gedwongen leening.
leening zou 50 milliard papieren
mark moeten bedragen.
De onderhandelingen tusschen de
partijen duren voort, maar er is nog
steeds geen compromis bereikt.
DE KOERS VAN DE KROON.
Uit Weenon wordt gemeld: Maan
dag heeft op de Weensche Ueurs ©en
catastrophale valuta-daling plaats
gevonden, welke hooge koersen der
buitenlandsche bet i irgsrriiddelen
met zich bracht. Men hrengt deze va^
lutadaling in verband met de rcorga<-
nisatie van de valuta-markt ©n met
de weigering van d©- Zuricher Bank
met Weenen m zaken verbinding te
treden. Een dollar is thans 1O.2Ü0, een
Duitsche mark 50 en een Czcclusche
kroon 210 Oostcnrijksclie kronen.
HET NIEUWE KABINET IN
OOSTENRIJK.
Het nicuwo Oostenrijksche kabinet, dnt
zal worden gevormd na het tegen bet - ind
«lezer week te verwachten aftreden vim
bondskanselier Scholier, zal al3 volgt z\jn
samengesteld:
Majr, bondskanselier en minister \nn
bnitenl. zaken; Breisk, binncnl. znki.n «:n
vive-kanselier; Ilaindl, handel; Resn.li, roe.
•oorzorg; Grünborgcr, volksvoeding; Deidl
landbouw, Gürtler, financiën; Ramck,
justitie.
HET IERSCnË~WERELDCONGKES.
Het „lorscbe Wereldcongres" is tc Pa
rijs geopend door den eoro voorzittór ge
neraal Juan O'Lonucl, dio verklaarde dat
\oor Ierland «lo meest schitterende too
komst is weggelegd.
Mae Neill, die het voorzitterschap aan
vaardde, doed oen uiotie aannemen, wanrili
het congres zjjn deelneming betuigt mot
het overlyden vao den Paus.
rcsolutio, waarin do ouverw-jld<
vrylating wordt gevraugd van do lersche
krijgsgevangenen, welke in Engclsche ge-
seu in hechtenis vertoeven, werd
aangenomen.
DE ELLENDE IN RUSLAND.
Uit Kopenhagen seint het N. '1'. A.,
dat de Dcenschc minister van Buiien-
landschc Zaken hei parlement heeft
voorgesteld, 100.000 kronen ter be
schikking te stellen voor de hongerlij
dende Russische kinderen, die naar de
randstaten en Polen zijn gevlucht,
waar de bevolking échter ook niet in
staat is ze te voeden.
Naar aanleidirvg van bovenstaande
telegrammen zijn dc volgende bijzon
derheden ontleend aan het verslag van
den .nedischen leider van de Duii-^cho
huljj-expeditie voor Rusland, ptóf. dr<
Mtihlens.
„De ellende in dc hongerkantons van
het gouvernement Kazan is evenals
Samara cn Saratow hartverscheu
rend. Dagelijks sterven duizendcD van
honger en aan besmettelijke ziekten.
Bergen van lijken hoopen zich op. Of
ficieel is vastgesteld, dat moeders stuk.
ken van de lijkjes harcr kinderen heb
ben opgegeten cn dat ook verder do
honger met lijken wordt gestild, terwijl
ncn zich langen tijd had moeten le-
•reden stellen met een brood, dat uit
gemalen boomschors, steppengias, ei
kels {mei de schil) en dergelijke was
samengesteld. Anderen waren bcgon-
klei te eten. De nog in uitzicht ge
stelde hulp komt voor een deel te laau
Ook de meeste transportdieren zijn
ntusschen van honger gestorven of op
gegeten, zoodat er reeds thans ontzet
lende transportmoeilijkheden beslaan.
Veevoeder is dus ook dringend nood
zakelijk.
Tengevolge van den honger woeden
D'esiBflïietcïrz
De Avonturen
van Barnabas
naar het Eugelsch vaa
JEFFERY FARNOL
(geautoriseerde vertaling, nadruk
streng verboden).
36>
Terwijl hij daar zat te wachten ont-
dktc hij plotseling eeu geluid in de
stilte, een 2acht, kalm geluid, wat hot
precies was wist hij niet, maar Let
maakte hem onrustig. Hij stond op en
toen hij naar dat deel van de kamer
liep, waar 't vandaan kwam, zag hij
nog een deur. En toen hij voor die
deur stond wist hij plotseling wat dat
geluid was en waarom het hem zoo
droevig stemde: en terwijl dit tot
hem doordrong, opende bij de deur en
stapte een andere kamer binnen.
En dit zag hij
Een kaal klein kamertje, of kan
toortje 't bleeke glimlachende jong-
mensch die in een bekleeden stoel
zat, met een kam in de eene en een
klein zakspiegeltje in dc andere hand,
niet behulp waarvan hij probeerde
oeD miniatuur-plakje haar te fatsoe
neeren op zijn wang; en een
vrouw in versleten kleeren, dio op een
bank bij den tegenovergestelden
muur zat, bet gezicht in de handen
verborgen, terwijl haar heele lichaam
schudde door hartverscheurende snik
ken een treurig, onbeschrijfelijk
droevig geluid.
Toen de deur open ging schrok het
bleeke jongemensch op en keerde zich
om en de vrouw keek op met oogen
die gezwollen waren en ontstoken
door het huilen.
„Meneer", zei het bleeke jonge
mensch, terwijl hij zachtjes sprak,
maar «>p den toon van iemand die ge
wend is te commandeeren, „mag ik
u vragen wat dit beteekent?"
Toen hij hem in de lichte oogen
keek, zag Barnabas dat bij veel ouder
was dan hij eerst had gedacht. Hii
legde kam cn spiegel opzij en stoncl
langzaam op en zijn glimlach was on
aangenamer dan ooit toen hij zich
tot Hamab.is wend-Je.
„Deze kamer is niet vrij. meneer,
verstaat u me niet voor het publiek
toegankelijk. Mag ik n verzoeken
heen te gaan ons alleen te laten".
Terwijl bij de laatste woorden sprak
trok hij een dreigend en leelijk ge
zicht en daarom keerde Barnabas
zich om en wendde zich tot de vrouw.
„Wilt u mij niet zeggen, mevrouw"
vroeg hij, „wat er aan scheelt, wat
er aan de hand ie?" Maar de vrouw
wrong slechts de handen en keek met
grooto verschrikte oogen naar den
kleürloozen man. die nu naar voren
kwam, nog glimlachte en Barnabas op
den schouder tikte.
„Wat er aan scheelt is haar zaak,
meneer, het is een zeer persoonlijke
kwestie", zei hij, terwijl bij Barnabas
strak aanstaarde. „Ik herhaal het
nog eens, meneer, zeer persoonlijk.
Mag ik u daarom verzoeken dadelijk
been te gaan?"
„Zoo vaak u maar wilt, meneer",
antwoordde Barnabas buigend.
i,Ol" zuchtte de ander, terwijl hij
weer dreigend begon to kijken „en
wat zoekt u hier?"
„In de eerste plaats een vraag
is uw naam Jasper Gaunt?"
„Neen, maar mijn naam is even
bekend als de zijne voor sommigen
zelfs meer".
„En 1
Iu dan, meneer Quigly. gaat u
zitten, terwij! ik hoor wat do oor
zaak is van het verdriet van dit arme
schepseltje".
„Ik geloof ja, ik geloof dat het
beter voor u zou zijn, als u maar
verdween", zei de heer Quigly,
„en dadelijk, of
„Of?" zei Barnabas glimlachend,
terwijl hij de vuisten balue.
„Of het zal onaangename gevol
gen hebben, voor v
„Ja?"
„En voor uw vriend den kapitein
„Ja?"
,,En u zult maken dat deze vrouw
nog meer reden tot huilen heeft!"
Toen hij van de lichte, dreigende
oogen en glimlachende lippen van
den, keek naar de van angst beven
de vrouw en bij zich Slingsby's be
vende hand en bleeke wangen herin
nerde, werd Barnabas plotseling woe
dend hij stak zijn laDge. arm uit,
greep Quigly bij zijn das, en schudde
hem in een heftigen aanval van woe
de heen cn weer. Twee maal hief hij
zijn stok op om to slaan, tweemaa'.
liet hij hem zakken en toen hij einde
lijk losliet, wankelde Quigly achteruit
tegen den muur, en bleef daar hijgend
tegenaan leunen.
Daarop maakte Barnabas, die zelf
geschrokken was van zijn gebrek aan
zel/beheersching, zijn manchet weer
in orde, streek ztjn das recht en toen
hij sprak, was het beleefder dan ooit.
,,Ga als 't u blieft zitten, meneer
Quigly", zei hij, „ik verlang er niet
naar om u een pak slaag te geven
het zou jammer zijn als ik er m'n stok
mee bedierf maar doet u mij een
plezier en ga zitten".
De beer Quigly deed zijn mond
open alsof hij wat wilde zeggen maar
toen hij naar Barnabas keek, be
dacht bij zich, zijn oogen werden zoo
.licht dat ze wel beelemaal wit leken
toen hij weer op ztjn stoel neerviel.
„En nu", zei Barnabas, terwijl hij
zich tot de bevende vrouw wendde.
„Geloof ik niet- dat meneer Quigly
ons nog eens in de reden zal vallen,
dus u kunt mij rustig vertellen wat
er aan scheelt, als u wilt".
„Och meneer het is m'n man. Hij
is al een jaar in de gevangenis en nu
nu ligt hij op sterven zq. heb
ben hem vermoord. Een jaar geleden
was het vijfhonderd gulden. Ik spaar
de en schraapte cn werkte dag en
nacht en een maand geleden bracht
ik de vijfhonderd gulden. Maar toen
o! toen vertelde ze mij dat ik nog
tweehonderd gulden moest brengen,
rente noemden ze dat! Twee honderd
gulden het zou maanden en maan
den duren, eer ik zoove©l had ver
diend en m'n man lag op sterven
op stervenMaar. mencty, ik ging
hier wanhopig vandaan. Ik werd wild
razend, wanhopig, ten einde raad
O, u moet mij geloovcn en wat doet
een wanhopige vrouw niet voor den
man dieD zij lief heeft. Ik och het
doet er niet toe wat ik deed. Vandaag
heb ik de tweehonderd gulden ge
bracht en nu zeggen ze dat er nog
dertig bij moeten. Nog dertig gulden
en ik heb niets meer cn o ik
kan niet meer!" Ze bedekte haar ge
zicht weer met de handen en sehokie
van ellende.
- En na een poosje begon Barnabas
te spreken, maar zijn ptetn klonk
heesch en onzeker:
„Ik geloof", zei hij langzaam, „ja
ik geloof zeker dat ik mijn stok geen
beter eind van z'n bestaan kon be
zorgen. dan hem op uw schurkacbli-
gen rug aan splinters te slaau, me
neer Quigly".
Maar net op bet oogenblik toen
Barnabas vastberaden op hem toe liep
verscheen er een lange man in de
open deur.
„Zeg. Quigly, wat beteekent dit al
lemaal;" vroeg een koele, snijdende
stem.
Barnabas draaide zich om, liet zijn
stok zakken en keek nieuwsgierig
naar den spreker. Een lange, slaoike
man was hij. met een gezicht dat
geen enkele aanwijzing gaf ointient
zijn leeftijd een gezicht als een
masker, gaaf en lang- zonder rimpels
en zontler haargroei, een merkwaar
dig gezicht, niet gebogen ncusvleu
gels, dunne lippen, een boog, opval
lend voorhoofd en kleine doordrin
gend'- oogen vlugge oogen. die glin
sterden tusschen de rood-nmr.mde,
kale oogleden, oud in ondervinding
van menschen en hun doen cn laten.
Hij ha«l ccn rijk cn toch eenvoudig
eostuum ran, zonder eenige versiering
behalve wat sneeuwwitte kapt -uvn
hals en nolscn Zijn hnar blijkha.ti
een pruilt krulde aan weerskanten
laag op de wangen, en zijn handen
met de lange dunne vingers, zagen ei
