Büilenlamfscli Overzicht
Journalistiek en Philantropie.
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDES 9 FEBRUARI 192:2 - TWEEDE BLAD
door cieren verslonden.
Lezer. e>r is een sterk element van
griezeligheid in wat ik hier voor u
oeersoJii'ijven ga; U; meen u hiervoor
Lij voorbaat te moeten waarschuwen,
maar ik acht het interessant genoeg
ivoor ieder beÈaJigaicl.ende in voor
ons vreemde gewoonten van met ons
verseind Jende volkon. om toch de ge
legenheid waur te neiuen het in deze
rubriek te vertehen.
klaar voor ik begin te „goieaelcm'
jnoet een tweeledige inleiding
fcclinjvem, want ik moet u in gedach
ten meenemen naar Malabar H-ill en
onder de Parsees die aan haar voet
iwonen en beido begrippen vragen
eenige verklaring.
Malabar HiU dan, Is een heuvel
bij de stad Bombay, een van de groot
ste steden van Britsch-lnd.e en te
genwoordig tevens een van de meest
onrustige. De heuvel is liet mooiste
punt van de stad, het non plus uit:-;
op het programma der gidsen, die de
louristen rondleiden.
Over de Parsees (uit te spreken:
paai-zies) d.ieai Uk wat uitvoeriger t;
zijn. Zij zijn de afstammelingen, die
in de zevende en achtste eeuwen on
eer jaartelling van Pei-zië naar Indië
trokken voor de mohammedaanse':
terreur in hun land. De Parsees zijn
aanhangers van het Zoroastrianisme,
volgelingen van Zaratliustra, die met
zijn leerlingen eene rciiigiie prcdi
gebaseerd op het conflict lunchen
Ormoest, don god van het licht en
de goedheid en Ahriman, god van
de duisternis en het kwaad. Het is d<
godsdienst van het Perzië der Oud-
beid, soms aangeduid met „vuur-
aanbidding". In Bombay alleen
nen ongeveer 200.00(1 Parsees,
grootendeels behooren tot de meer
gegoede klassen van handelslieden.
In tegenstelling met Hindoes en Mo
hammedanen mogen zij alles eten en
alles drinken, maar het rooken is
hun door den godsdienst vea-boden.
Zij J'evem en ltleedeai zich naar Euro-
peesdh voorbeeld, behalve in
enkel opzicht en dat vormt het onder
werp van mijne vertelling.
En n-u mo-h, ik onomwonden met
'd';| „griezel ikheid" te voors<)iijn
bomer.: Gertoiven Pai-sees worden
niet begraven, maar door de gieren
verslor.dori. Dit gebeurt mi et zonder
vooraf gaai1 de plechtigheid en wij
moeten dus beginnen bij den begra
fenisstoet, die zich opstelt voor het
sterfhuis. Op c»\n p'liatte baar ligt li -
stoffelijk overschot, in nauwslui
tende, wiitte laippen gewikkeld. Dc
baar wordt gedragen door vier dra
gers, die, daar de gaiieele afstand
naar het kerkhof te voet wordt afge
legd, na vcr.oop van tijd worden af
gelost. Zij zijn geheel in het wit ge
kleed, de hoofden bedekt met witte
kappan, de handen omwonden mot
Wit doek. Zij loopen twee aan twee
cn zijn onderling verbonden door 'lin
ten. Achter de baar gaan de manne
lijke nabestaanden, oie ook, w.ant
d'-t is voorschrilt twee aan twee ver
bonden zijn. Zij liondsn ieder het
uiteinde van een zakdoek vast. Zoo
gaat de stoet langzaam naar Malabar
Hill en stopt eerst voor do poort, die
toegang geeft tot den groeten tuin
van het kerkhof. Andere dragers ne
men de baar op en dragen die naar
den .jVuurtempel", waar dog
nacht oen vuur brandt. In den tem
pel heeft de godsdienstige plechtig
heid plaats. De familieleden mogen
nu niet verder meen mee. Van den
tempel uit kunnen zij met de oogen
de baar volgen, die nu door speciaal
daarvoor aangewezen dragers verder
gebracht wordt, tot op 10 meter af
stand van de „Towers of Silence",
(Torens der Stiltej. Wonneer weer
andere dragers, de eenigen, die ooit
de Towers of Silence mogen betre
den, het lijk door de deur- van
Cirkelvormige muur hebben binnen
gedragen, is het voor de nabestaan
den onzichtbaar geworden.
Maai' de gids is bereidwillig genoeg
u een beschrijving- te doen van de
„lorens der Stilte" zelf. Zij bestaan
uit een ongeveer 10 meter hoog en
cirkelvornwgen muur. Hierbinnen
bevindt zich een naar het midden
afloopand roosterwerk, dat verdeeld
is in dirie centrische afdeelinigen, res
pectievelijk bestemd voor mannen,
vrouwori en kinderen. Rechthoekig
op deze afdwalingen loopen ondiepe
goten, breed genoeg om oen rneneche-
lijk lichaam te beigen. In het mid
den bevindt zich een rond onbedekt
gat, waarop de goten uitloopen.
De dragers naderen nu den muur en
gaan binnen door de deur-. Op den
muur 2itten de eieren reeds in grooten
eetale te wachten op liun prooi. Snel
wordt hot liik in een eoot gelegd, de
drapers ©nellen wee, want de woe
dende eieren storten zich reeds naar
beneden en een talmende drager
loopt de kans van een der voeels een
pik met den snavel of een slee met
den vleugel op te Loopen. Vooral in
perioden van geringe sterfte is dieze
kans zeer groot, door deze gieren in
liet geheel geen ander voedsel km.oren.
Het proces voltrekt ziok buitengewoon
snel. in tien minuten tijd is het we-
beente geheel echooiug cv reten. Bloed
en andere voclilbestanddeelen loopen
naar het gat in het midden en worden
naar een verderop ge.egen put afge
voerd. de been-deren liluven in de goot
liggeai. 11e scherpe tropische zon zal
ze eerst doen verbleekcn, dan verpoe-
deren en d,e regen zal het poeder tep
slotte eveneens via het midden eat
naai- de put spoelen.
Op de begraafplaats van Malabar
Hill bevinden zich drie soorten van
„Torens". Er is er een, waar de aan
een natuurlijken dood gestorvenen
vvorolen gebracht, een tweede voor
misdadiger3 en zelfmoordenaars en
eon derde voor lien, die mij een onge
luk het leven lieten. In dezen iaat-
slen worden ook zn guur.acht, die in
een ziekenhuis zijn overleden omdat
zij evenals de slachtoffers van onge
lukken, na hun overlijden nog zijn
gezien door menschcn van een ande
ren godsdienst.
Behalve deze begraafplaats bevin
den zich op Malabar Hill nog de wo
ningen van talrijke g.egoede Europea
nen. Het is het erkend mooiste punt
van Bombay en het is daarom geen
wonder dat eenigen tijd geleden van
dezijdeder Buio,. e:sche bewoners van
Bombay een aciie geopend' werd om
de Torens en hun lugubere inhoud
overgebracht te krijgen naar een min
der bezocht deel van de stad. Diit plan
stuitte echter op zulk een onverzoen
lijk verzet van de rijke en dus mach
tige Parsees, dat het spoedig werd
opgegeven. Ein nog steeds zijn de we
gen Langs het kerkhof, waar de gie
ren voor iedereen zichtbaar, onaf
gebroken om een plaatsje in de pa.!m-
boomen vechten, d e bezienswaardig
heden van Bombay.
Tijdens den oorlog hdbben
nieuwsgierige aviateurs zich ver
stout over de „Torens" te
vliegen, een onbescheidenheid die der
mate de woede, van de Parsees opwek
te, dat onmiddelijk een strenge order
werd uitgevardigd, die dit verbood-
Toen de infuonza-epideniie een paar
iaar geleden in Indiii tollooze slachtof
fers maakte. za,g die Engelsche regce-
ring zich genoodzaakt, met ontzagge
lijke kosten nieuwe gieren te impor
teer en.
'A- VAN WOHRELOM.
Wij zonden heden op verzoek van
den heer Van Woerkom de tien gal
den voor het bovenstaande artikel
aam mevr. B. BitterSmits, secreta
resse van het Koningin Eanma-foncG,
V ereani g-inc tot ondersteuning van
hoogbejaarde behoeftigen te 'e-Gra-
venhage. VolkenLxxschkatïe 167, Hen
REDACTIE.
Brieven uit Zandvoort.
EEN NIEUWE TOEGANGSWEG..
TE water.
In
dc jongste raadszittingen
werd ex door een van de jongste raads
leden, den heer Slegcrs, bij de behande
ling der quaestie in hoeverre de Ge
meente iets kan doen om de werkloos
heid te verminderen, zeer terecht de
aandacht op gevestigd, dat de locale
■werkloosheid niet alleen te wijten is aan
gebrek aan werk, doch ook aan gebrek
aan vakkunde. Skilled labourers ge
schoolde arbeiders worden hier nog vaak
van elders betrokken, eenvoudig omdat I
ze hier niet tc vinden zijn. En wie zich
hier als werkloos arbeider opgeeft, is
vaak meer zonder bezigheid dan zonder
werk. Die bezigheid bestaat gewoonlijk
au zeer eigenaardige en exceptioneele
verrichtingen als waarvan het zomer-
scbe strandleven er zoo onderscheidene
eischt. De baden, de stoelen, de straat-
en strandventerij, de huisdienst der ho
tels en grootc pensions, de winkels, de
fietsenstallingen, de bodendiensten, de
zomerpolitie, het kruiersbedrijf en nog
andere bijzonderlijk van het badleven
afhankelijke werkkringen, die wel de
gelijk geschiktheid vereLchen, doch toch
geen vak of beroep kunnen worden ge
noemd, brengen noodzakelijkerwijze in
den winter stilstand mede. En de per
sonen, die zich in dit seizoen met deze
bezigheden een inkomen verschaffen,
dat niet steeds voldoende is om er een
geheel jaar op te teren, komen eiken
B"S. "Pafc is waar' üarDabM> maar do
-zaak staat nu eenmaal vast. En nu is
u nog steeds vast besloten om Cleone
De Avonturen
van Barnabas
naar het Engeisch van
JEFFERY FARNOL
(geautoriseerde vertaling, nadruk
streng verboden).
4b)
„Mevrouw, u echijnt te vergeten
dat ik de zoon beu van een
„Den kampioen van Engeland,
Barnabas. Maar, terwijl je Lir Mor
timer Carnaby een flink pak slaug
kunt geveu is Wilfred Chichester
.iemand waarmee alleen een werkelijk
handige vrouw wat kan bereiken uu
daarom moet ge hem aan mij over
laten
„Maar, mevrouw, ik
„•Ja, juist, Barnabas. Maar Wilfred
Chichester maakt me altijd aan het
ri.Jeu en ik vind het heerlijk om te
T..,eii, af en toe vooral met warm
weer. En dan, alles verveelt ine den
Matsten tijd Cleone, ik zelf, zelfs
•whist en daarom zal ik mijn geluk
eens beproeven bij eon ander spelle
tje met Wilfred Chichester als tugen-
iwïnter weer noodzakelijkerwijze Je
staan voor de onmogelijkheid om den
kost tc verdienen. Volkomen terecht is
er dan ook door den heer Siegers op
gewezen, dat ernstig dient onderzocht of
niet ten dienste vau de jeugd, die dc
school verlaat om tot eigen kostwinning
over te gaan, behoort te worden inge
steld een bureau van consultatie bij de
beroepskeuze. De aantrekkelijkheid van
het nomadische en vaak voordeelige,
maar stellig niet altijd paedagogische
strandleven heeft menigen jongen afge
houden van een meer ernstig beroep en
zonder nu te willen beweren, dat al die
jonge Zandvoorters den zomer ziDgend
doorbrengen, meen ik toch wel te mo
gen zeggen, dat hun bestaan iets krekel
achtigs heeft, iets, dat ben blootstelt
aan woorden zooals de mier van De la
Fontaine haar buurvrouw toevoegde,
quand Ia bise fut venue.
De Gemeente is wat zachtmoediger
dan de mier uit de fabel en geeft den
lachtoffers van den winter niet den
raad om nu maar te gaan dansen. In
tegendeel, zij zoekt werk voor Qien.
r juist die gezochtheid van het werk
doet in veler oog verflauwen het bij de
werkverschaffing zoo dringend aanbe
volen verschil met bedeeling. Men trach:
wel dat verschil duidelijk te doen uitko-
door uitdrukkelijk te spreken van
productive werkverschaffing, maar
de productiviteit van het egaliseeren van
iden, waarvan de bebouwing in mis
schien nog verre toekomst ligt, is, zoo
al mogelijk niet geheel te ontkennen,
toch wel eenigszins in twijfel te trekken.
Het heeft voor, dat men er haast ieder-
bij te werk kan stellen, want zand-
scbeppen moge een vermoeiende en in
den winter niet zeer aangename bezig
heid zijn, speciale vakkennis wordt er
niet voor vereischt. In dienst zijn er wel
koks en klerken aan grondwerk gezel.
En inderdaad zou menige jonge borst,
dien men nu den halven dag op den
hoek van een straat riet staan lanter
fanten, met de spade in de hand heel
nuttiger voor zichzelf en voor de
gemeenschap kunnen zijn. Maar, zooals
gezegd, de productiviteit van dit werk is
niet altijd even doorzichtig. En het lijkt
zooveel opwekkender, zoo zeer „an-
strengeDder" en ook zooveel meer ge
schikt om het gevoel van eigenwoorde
te verboogen, wanneer men de men-
schen aan een werk zet, dat ze onder
bun handen zien groeien, tot de vol
tooiing waarvan zij bewust medewerken,
Zulk werk moet hun meer voldaanheiJ
geven en de mcnsch leeft nu eenmaal
niet bij brood alleen ook de arbei
der ziet gaarne de resultaten van zijn
werk. Hij bouwt liever mede aan een
n, dien hij eenmaal zal zien verrij-
dan dat hij metselt aan een brok
hiuur, waarvan hem de bestemming on
bekend is.
Een zoodanig werk meen ik nu ge
vonden te hebben.
Laat ik ibeginnen met de eerlijke
verklaring, dat do eer der vondst mij
niet toekomt. Ik heb het idee hooren
onperen. En mogelijk kelb ik er met
te root enthousiasme nadir geluisterd,
ma heel nog geen rekenschap gegeven
van de bezwaren, misschien ook de
kosten te licht aan gezien. Maar ik heb
het toch ook te veel het ei van Co
lumbus gevonden, er te zeer de beko
ring van ondergaan, en te diep de
voordeel en van gevoeld om er niet
meer bekendheid aan te geven en er
mogelijk meer kans op uitvoering aan
te verieenen. Onder <le publieke aan
dacht gebracht., komt dit citenkbeold
mii voor toch zeker overweging te
verdienen en ik zou mij stork moeten
vergissen, zoo het niet algcmccflie, al
thans ruime svmoathie vond.
Zandvoort heeft verscheidene toe
gangswegen. De H. IJ. S. M. kan hot
niet helpen, dat van de verbinding
uit Duitschland te minder gebruik
wordt gemaakt, naar mate de Mark
lager wordt aangeslagen. Maar zij
draagt, toch krachtig bij tot de in-
stanèQioud.ing van het forensenras en
als ik des zomers drommen Amster
dammers zich door de Zeestraat naar
hot strand zie spoeden, bein ik mij
bewust, hoezeer de ijzeren tweeling
broeders hebben bijgedragen en bij
dragen tot de ontwikkeling dear bad
plaats.
Dat de E. S. M. zelfs in het barre
jaargetijde van dLe barheid kun
nen we dezen winter vooral mede
spreken een geregolden 20 minu-
tendienst uit en opAmsterdam on
derhoudt, is wel een bewijs, hoe groot
aandeel zij heeft in den toevoer van
bezoekers voor- Za-ndvoort „het
eene noodige". Des zomers brengt zij
duizenden aan en er ziin verscheidene
Zondagen, waarin dia vervoerget-allen
met niet minder dan in 5 cöfers zijn
uit te drukken.
De Zandvoortscho laan is een toe
gangsweg, die voor ons dorp een le
vensader valt te noem fin. En de
Nieuwe Zeeweg heeft zich reeds in
(het eerste jaar van zijn bestaan een
draad betoond, dien niemand meer
«•aame afgeknipt zou zien, allerminst
de bewoners van dc Boulevards Bar-
naart m De Favauge, waar dezen
zomer meer rubhe-a- over heen rolde
den er ooit voetstappen zijn gedrukt.
Van toegangs- en voedtngswegen
geenzins verstoken, mist Zandvoort
er tot nog toe een. waarmede ihet wel
zeer gebaat zou zijn.
i En dut ls een waterweg.
lit heli het plun slechts in groote
lijnen zien .aangeven. Men zou, zoo
meenden degenen, die ik het denk
beeld iieib hooren verkondigen, een
kanaal kunnen graven, dat, eindi
gend ter hoogte van de Passage of
daaromtrent, zijn begin kon vinden
eugeiis in de Leidsclie Vaart of des-
nouüs in het water van do Zanderij
te uverveen. Dil zou dan eon goed-
koope en nuttige lijn kunnen worden
in hoofdzaak voor Jiet goederenver
voer. De mogelijkheid om het be
vaarbaar te stallen voor boe^ei-s, ja
misschien zelfs voor niet al te groote
zeiljachten, ware daarbij tevens te
overwegen. Yervoer te water van goe
deren sohijnt wel zooveel goedkoopei
to zijn dan elk onder middel van
transport, dat alleen leeds deze fac
tor Wt plan aantrekkelijk moet ma
ken. De gelegenheid om Zandvoort
per scliip te bereiken moet ook voor
menig beoefenaar van de watersport
•iets verleidelijks hebben. De te gat
en aJstand is gering en om terug
te komen op wat in den aanhef dezes
is gezegd dit zou nu eens zijn een
waarlijk productief work, dat hei
uitzicht opent op flinke rentabiliteit
van de kosten, die met den aanleg
zouden gepaaid gaan. Ik heb als
nevenverdjienste van het denkbeeld
nog hooren noemen de verbetering
van den aangremenden duingrond,
die zoo veel beter geschil;* ware tc
maken voor den. aardappelteelt. Het
ga.at „boven mijn pet" (zooals mein
gauw geneigd is te zeggen, wan-
ar men, zooals hier, geleerd heef;
dit minder steodeohe hoofddeksel op
prijs to stellen) om alle genoemde
voordeelen te toetsen. Maar het lijk.
me heusch wel de moeite waard om
de idee van deze waterroute eeais
onder de aandacht te brengen van
wicn tot oordeel en bevoegd is. En ik
zal met belangstelling volgen al wat
gij, vriendelijke lezer, ten opzichte
van dit onderwetrp wel eens in
Haarlem's Dagblad zoudt willen in
het midden brengen.
Wie weet misschien maal; ik het
wel gauw mede, dat de Zawdvoort-
sche jeugd in koor aanheft:
„Zie, ginds ltornt de stoomboot uit
Mokum reeds aan" of uit Haar
lem, als u dat liever is.
JUTTER.
P.S. Mijn jongens hebban voor het
Zamdvoortsche Kanaal ook al win
terwerk gevonden. Het zou zoo'n
prachtige ijsbaan zijnl En ijs is hei
eenige, dat we hier van de goede
wintergaven ontberen sedert het
Kommetje In de duinem is uitge
droogd.
Letteren en Krast
UTRECHTSCH STEDELIJK OR
KEST. De Vereeniging Utrechtsch
Stedelijk Orkest beeft een verzoek bij
den gemeenteraad van Utrecht inge
diend om haar voor het vereenigings-
jaar 19221923 een gemeentelijke sub
sidie van f s8.ooo toe te kennen.
AANWINSTEN VOOR HET MAU-
RITSHUIS. Het bruikleen, dat jkvr.
Alice de Stuers uit de verzameling van
haar vader aan hei Mauriishuis geeft
en dat over een paar weken wordt ten
toongesteld, bestaat zoo verneemt
Hei Vad." uit twee teekeningen van
Rembrandt en schilderijen van Jan
Steen, Van Goyen, Flinck, Van Rave-
steyn, W. Kalf, Saint-Acker, Vermeer
van Haarlem, A. van Everdingen, H.
Pot, Santvoort, Brckelenkam enz.
NIEUWE UITGAVEN.
Verschenen is:
Brj do Uitgeversmaatschappij „Else
vier" to Amsterdam: Een herziening van
het Verdrag, vervolg op „Do Economische
gevolgen van den vrede", door John.
Maynard Keynes, vertaald door J. de
Gruytor.
Bjj dezelfde uitgeversmaatschappij: De
Russische Revolutie. Een onderzoek naar
baar wording en toekomst, door J. de
Gruytor,
Bij W. J. Thiemo en Co., Zutpheu: Leer
boek der Algemoone Geschiedenis. Dc Dfle
eouw (2e helft) met aanhangsel door J.
Kamerbeek Jan., leeraar aan do 2o H. B.
S. met 5-jarigen cursus to Rotterdam.
Bjj Njjgh on Vau Ditmar's l'itgev. Mjj.
te Rotterdam: Franscho Yertaulotof door
D. Inklaar en A. van Noord.
Bjj C. Morks Czn., to Dordrecht in
Morks Berocpsbibliotheek: Do rentmees
ter, door J. 8. van Braam, secretaris der
vereeniging van beheerders van landgoe
deren en landeljjko bezittingen.
Bjj de Algomecno Stono Dactylogrufi-
sche Uitgevers Centrale to Amsterdam:
Dicteerbook. Praetischo Handelsbrieven in
proza. Voor beoefenaren van allo stelsels
stenografie, verzameld en gerangschikt
door A. A. Scheevers. Derde druk.
Voorts ODtviugen wjj van dcu schrijver
oen work je dat niet in den handel is: Het
ontwerp van wet tot regeling van hot Le-
vonsverzekeringsbodrijr'. Kritische be
schouwingen door N. dc Lieme, directeur
van „De Centrale arbeidersverzekering en
depositobauk to 's-Gravonhago.
DE STAKINCEN DER SPOORWECARDEIDERS IN DUITSCHLAND EK
DE STAKING DER GEMEENTEWERKLIEDEN IN EERLIJN ZiJN CE»
El ND I CD,
in ierland kwamen weer ernstice onlusten voor; 100
ontvoeringen; hevige gevechten.
DE HONCER3N0OO IN RUSLAND.
Do stakingsbewegingen
luwon weer.
Do spoorwegstaking in
Duitschland zr.1 heden eindigen,
althans wanneer do besluiten van de vak-
•ereeuïgingeu opgevolgd worden.
Het stakingseoiintó van hot. spoorweg
personeel hoert bet parool tot werkber-
atting uitgevaardigd, zoodat, wanneer
r zich gcc:i complicaties voordoen, de
spoorwegstaking als geëindigd ka« wor
den beschouwd. Voor het einde der week
is echter een normaal herstel van het
spoorwegverkeer, ten minste te Berlijn,
niet waarschijnlijk, omdat door de vorst
•ele wissels bevroren zijn.
Er komen bericbton uit allo stakings-
gebiedeu, dat do stakers zich al aanmel-
om het werk te hervatten. De lodi-n
den Duitschen Eisenbnhnervcrband
hebben evenwel een motie nnngenomen,
•in zich wel bereid verklaren, bet
werk in alle takken van bedrijf oumid-
leUjjk to hervatten, maar op voorwaarde,
dat do spoorwegdirectie de door hnnr to
gen het stakumlo personeel getroffen
naatrcgolon ten volle herroept.
Ook
do staking der Berlijnscho ge
meentearbeiders ls afgoloopen.
Woensdagavond heeft de stakingslei
ding dor gemeentewerklieden besloten de
staking op te hclfen en het werk te
horvatten.
In den namiddag was een deputatie van
stakers en vertegenwoordigers der vak
bonden bjj hot stadsbestuur gekomen om
'orkrijgeu, dat do stakers mot zouden
worden gestraft. De burgemeester ver-
klaardo echter dat hot stadsbestuur op
zyn standpunt blijft staan, dat alleen
arbeiders kunnen worden nnugenoinen,
wier plaatsen intusschen niet z(jn bezet
1 die nog poodig zyn.
Het stadsbestuur zou overigens behou
dens goedkeuring van den gemeenteraad,
den rechten der arbeiders, die weer wor
den aangesteld, welke uit de vroegere
arbeidBvorhouding' voortspruiten, niet le
kort doen.
Do „Vorwarts" houdt een grafrede,
waarin het b/ad den stakers gedacht de
les leest. Deze staking, zegt hot mecrJer-
hoids-socialistische blad, is eon catastrofe
de stad Berljjn en tevens een ca
tastrofe voor do vakvercenigingon. Wan
de vakvereenigingsorganisatie niet
of niet meer in staat is, om zulko stakin
gen te verbieden, dan zal elk vertrouwen
in haar verdwjjnen als tegenpartij b\j
onderhandelingen in loonovoreenkomstcu
Hoe ver do radicalen hun agitatie kun-
m doordrijven, en koo ver do organisa-
3s nog verwijderd z\jn van een volkomen
discipline ondci' dc massa, is by deze sta
king duidelijk gebleken. Thans is duide
lijk aangetoond, boo men het niet moet
doen. Men zal hieruit leering voor de toe
komst moeten trokkCD, wanneer men wil
voorkomen dat do vakvoreenigingen haar
ondergang tegemoet gaan, dat elk
baud verdwijnt en dat aan do zaak der
werknemers onmetelijke schado wordt be-
cokkend-a Men moet inzien, dat de strijd
der afgeloopun dagen gestreden is ten
koste van de hechtheid en de kracht der
republiek.
Evenals in Hongarijo en Beieren waren
ook hier de communisten slechts do gang
makers der reactie.
Hot schijnt dat er zich onder hot 6poor-
wegporsonoel nog eon kleine groep be
vindt, die do staking wousebt- voort te
zetten. De „Freiheit" maant hot spoor
wegpersoneel aan het werk even aaneen
gesloten to hervatten als hot dit heeft
neergelegd.
In het besluit der gemeentewerklieden
om het werk te hervatten is iets raad
selachtigs. Des middags hadden zij
met 20.000 tegen 3000 a 4000 stemmen
besloten de staking voort te zetten.
Blijkbaar is dit alleen een stemming
met eeu tactisch doel geweest, name
lijk om de positie der onderhandelaars
te versterken.
Er is r
Rlouwe onrust In
lorland
gekomen.-
Daarover wordt gemeld Heel Ulster
in rep en roer gebracht door nachte
lijke invallen van gewapende Sinn Fei-
ners uil het Noordelijk deel van den
Zuid-lersrhen Vrijstaat in de betwiste
Zuidelijke provincies van Ulster.
Dinsdagnacht staken talrijke gewa
pende benden in automobielen de g'rens
over, overvielen in Tyrone en Ferma
nagh eenige aanzienlijke protestanten
in hun woningen en wisten de meesten
te ontvoeren. Volgens een bericht uit
Belfast aan de „Evening News", schat
men het aantal ontvoerde Unionisten op
bijna 100. Tot hen behooren 2 majoors,
waarvan de eene een grootmeester is
der Loge van Oranjemannen van Ty
rone, alsmede de Unionist sir Josslyn
Booth, de vader van de bekende Sinu
Duitschland Fein-aCgevaardigde, gravin Markiviecr3
Bij de invallen ontstónden hier ca
daar vrij hevige gevechten. Tc Ennis»
killen werden een lid van het parlement
van Ulster en de burgemeester van die
stad in hun woning overvallen. Zij bo-
den krachtigen tegenstand en schoten
op hun belegeraars, die ten slotte af
dropen.
Een andere majoor uit Ulster werd ia
zijn eenzame woning door een talrijke
bende overvallen, doch ontkwam door
een achterdeur en wist zich in een po-
Iitiebarak te verbergen.
Bij het eerste alarm werd de burger
wacht van Ulster terstond gemobiliseerd
-- in motorwagens en auto's naar het
ein van den raid gezonden. Toen
verdachte auto weigerde stil te hou
den, wérd er door de burgerwacht op
geschoten en een der inzittenden ge
wond. In het geheel werden vier auto's
met 15 invallers ingerekend. De gear
resteerden waren voorzien van bom
men, geweren en revolvers.
Naar verluidt, heeft de Britsche re
geering troepen ter beschikking ge
steld van den militairen commandant
an Ulster.
De nachtelijke invallen van gewapen-
le Sinn Feiners uil het gebied van
Zuid-Ierland in dat van Ulster, werden
beide huizen van het parlement
besproken.
Uit een lange verklariag door Cham
berlain in bet Lagerhuis afgelegd,
blijkt, dat de Britsche regeering dc aan
gelegenheid zeer ernstig opvat.
Chamberlain deelde mede, dat de
minister van Ooilog tegen den avond
uit Belfast van dc regeering van Noord-
lerland het volgende telegram ontving 1
„Groote benden staken de grens over
Londonderry, Tyrone cn Fermanagh.,
Zij vielen de woningen aan van aanzien
lijke burgers aan de Ulster-zijde van
de grens en bezetten ze. Talrijke aan
zienlijke burgers) waaronder een hooge
sheriff, werden gewond of over de
grens gevoerd. Bruggen werden opge
blazen. In Fermanagh werden 20 bij
zondere politie-agenten van Ulster over
de grens gebracht. De politie van Ul
ster arresteerde elf personen, die ge
ïdentificeerd werden als leden van het
lersche republikeinsche leger en die van
bommen en andere wapens waren voor-
Chamberlain 'deelde vervolgens mede,
dat terstond na ontvangst van het te
legram de leden van de Britsche regee
ring hebben beraadslaagd en besloten
bebben het volgende telegram te zen-
o den bevelhebber van de Brit
sche troepen in Ierland „Bericht ont
vangen van invallen op groote schaal
het Noordelijk gebied. Gij zult na
tuurlijk terstond de Noordelijke regee
ring alle hulp verieenen bij de verdedi
ging van haar grenzen. Gij moet niet
aarzelen, zoo noodig versterking te vra
gen. Wij hebben de regeering van Zuid-
lerland opgevorderd, de over de grens
gebrachte gevangenen terstond in vrij
heid tc stellen."
Een copie van bovenstaand telegram
uit Belfast ontvangen, werd gezonden
aan Michael Collins, het hoofd der voor-
loopige regeering te Dublin, met de
bijvoeging „Z. M.'s rogeering vat
zulke gebeurtenissen hoogst ernstig
p. Zulke handelingen zijn een schen
ding van den wapenstilstand en brengen
het gesloten verdrag ernstig in gevaar.
De regeering zal verheugd zijD, onver
wijld van u te vernomen, dat terstond
door u de noodige stapen worden ge
daan voor de fnvrijheidssielling van de
gevangenen en tegen een herhaling van
zulke ernstige gewelddaden."
Aan het slot van dc zitting van het
Lagerhuis deelde Churchill mede, dat
hij een telegram had ontvangen van
Collins, het hoofd van de regeerirg van
Zuid-Ierland, waarin deze zegt, dat dc
ongeregeldheden niet zijn voortgespro
ten uit het geschil inzake de grenzen,
maar uit vrees omtrent het lot van de
gevangenen, die in Londonderry ter
dood waren veroordeeld. Het vonnis
was door den onderkoning gewijzigd en
hoewel Collins hiervan geen kennis
droeg, heeft hij alle mogelijke pogingen
in het werk gesteld, om de geweldda
den te voorkomen. De voorioopige re
geering van Zuid-Ierland geeft de En-
gelsche regeering de verzekering, dat
het al het mogelijke doet om de veilig
heid der gevangen genomen personen
te waarborgen en hen spoedig in vrij
heid te stellen.
Een plechtigheid, die het toppunt ver
tegenwoordigde van democratische»
eenvoud, was zoo zegt de „Times"
de slotzitting der
Washingtonsehe conferentie
op Maandag. Kleine groepen heeren
r->- «"ii
ktantlcr.
„Maar
/rouw, housch ik
„Ja, anders durf ik niet mot haar
te praten. Hoe zou ik dat kunnen, ale
ik weet dat ik een
Brutale indringer en bedrieger
ben? Onzin. Jo bent zoo vreeselijk
hoogstaand en heldhaftig, Barnabas
het is heusch wanhopig. Cleone is
maar 'n menschelijke vrouw, die haar
neus poedert als hij rood ziet en dat
is heel goed dc poeder bedoel ik,
niet dafc hij rood ziet. Ja, ze is erg
menschelijk en tenslotte was je moe
der toch een Beverley cn ik weet dat
je rijk bent en o, daar is ze op
het terras met den kapitein en ik
weet zeker dat ze je gezien heeft,
Barnabas, want ze probeert net te
doen of ze niets merkt. Kijk eens hoe
ze baar hoofd houdtHaar hals en
schouders zijn volmaakt cn dat weet
ze. Kijk nu geeft ze den kapitein
een zoen dat is allemaal om mij te
plagen, die brutale meidl Alleen
maar omdat ik hem een standje ge
geven heb omdat hij weigerde die
vreeselijke dienstuniform af te schaf
fen. Kijk, nu streelt ze hem over zijp
wang, do rakkerDn let nu eens goed
op hoe verbaasd zo doet als ze voor
wendt dafc ze ons voor het eerst ziet!"
Toen ze over, het zachte grasveld
liepen, riep de Hertogin
„Kindje I lieve Clo, .Gleone, m'n
lammetje ik heb hem gevonden,
onder den wegwijzer, duifje!"
Het meisje keerde zich om, deed
verbaasd, blij, en zedig, alles in een
minuut en den arm nemend van haar
tyran, die ui aan een echte zeemaus-
begroeting begonnen was, trok ze
hem dadeiijk mee, do trappen van het
terras af, haar glanzende krullen
raakten zijn mouw aan, terwijl ze zoo
liepen.
„Hal" riep de kapitein uit, „beste
kerel, we zijn blij ik zeg we zijn
allemaal blij je te zien. Welkom hier,
lie Clo?"
En Cleone? Wat begroette ze hem
aardig en .vriendelijk! Wat keek zo
hem met haar heldere oogen aan
Hoe waardig en zedig stak ze hem
haar band toe om er een kus op te
drukken
„Clozei de Hertogiu, „ze gaan
praten over paardeu cn wedrennen
en weddenschappen en dergelijke din
gen o, ik weet het zeker geef
me je arm maar, kindje. Loop maar
vooruit, heeren. Hoor eens, lieveling"
ging ze voort op fluisterenden toon,
toen Barnabas en de kapitein door
liepen, „hij by aanbidt je gewoon".
„Heusch peettante? wat knap
van 111" zei Cleone met een spotten
de uitdrukking in haar oogen. ,,Wat
is u toch knap I"
„Jabrutaal nest hij aanbidt
je en daarom bedriegt hij jo van den
ochtend tot den avond
„Mij bedriegen
„Voortdurend I"
„Maar o peettante 1"
„Hij is niet wat hij schijnt te zijn,
Cleone
,,Mij bedriegen?"
„Zelfs zijn naam is valsch 1"
„Wat bedoelt u? Och neen, neen,
ik weet zeker dat hij dat nieten
toch o. waarom?"
„Omdat stil Cleone hij is ont
zettend rijk, een van de rijkste jonge
lui uit Londen en stil 1 Hij wil dat
je hem 0111 hem zelf leert liefhebben.
Dus Cleone luister misschien zal
hij je een of ander wouderbaarlijk
verhaal doen over armoede cn een
voudige afkomst. Hij zal je misschien
vertelleu dat 2iju vader maar een
een boer was, of een blikslager, of
een een herbergier 1 Lieve he
mel, hoe loraantisch! En daarom, nu
je zooveel van hem houdt
„Niet waar!"
„Nu jc zoo verliefd op hem bent.
„Dat ben ik niet!"
„Tot over je oorenl'
„Peettante 1"
„Tot over je ooren, zeg ik daar
om, o jeugd, heerlijke jeugd moet
je je hart laten spreken zooals het
dat wil. O llefdo o jeugd ja
Jack, ja, wo komen alJe hart, zeg
ik, Cleone, je hart kun je gerust la-
ten spreken, want bij al ziju rijkdom
heeft hij. een vader die stil 1
een vader die vroeger de beroemdste
man van heel Engeland was een
machtig man Clo een man met
zeer groote gaven. Dus als je hart
(o, wat is Jack ongeduldig). O, eten?
Prachtig, kind, want nu ik er over
ga denken, rammel ik letterlijk van
den honger 1
HOOFDSTUK XLVI.
Overal kleine dingen in
het algemeen on een steen
tje in het bijzonder.
Voor beu die buiteu do drukte en
spoed van het leven staan, en die de
wereld kalm beschouwen, is het zeker
interessant om op te merken hoeveel
er van kleine cn schijnbaar onbeteeke-
nende dingen afhangt. Hij die de ge-
schiedenis goed kent, vindt cr talloo-
ze voorbeslden in, en de wijsgeer ont
moet ze overal.
Maar hoe kon Barnabas (die noch
wijsgeer, noch geleerde was) weteD.
of zelfs raden, dat al zijn mooie plan
nen en bedoelingen te niet zouden
worden gedaan, en dat zijn hëele toe
komst veranderd zou worden door
niets meer of minder dan een
steentje, een gewoon; glad, rond
steentje, dat er even onschuldig uit
zag als zijn soortgenoot.en en dat door
het lot was uitgekozen om een van
die „kleine oorzaken met groote ge
volgen" te worden?
Ze zaten op het torras de Her
togin, Cleone, Baru&bas en de kapi
tein en ze waren erg stil de Her
togin misschien omdat ze pas gegeten
had, de kapitein omdat hij een lan
gen, steenen pijp in den mond bad,
Cleone omdat ze verdiept was in het
staren naar de maan en Barnabas,
omdat hij geheel verdiept was in het
staren naar Cleone.
De avond was heel warm cn hesl
stil en in do verte hoorde men een
geluid, zachter, maar doordringender
dan het geruisch der bladeren in den
wind een kalmeerend droomcrig
geluid, dat do alom heersehende rast
nog intenser scheen te maken.
„Wat klinkt het ruischen van dia
beek koelzuchtte de Hertogin ein
delijk „cn wat ruiken de rozen
heerlijk o wat verrukkelijk 1 Het
echijnt wel of de geur van rozen nog
bedwelmender lijkt nis men pns ge
geten heeft, want tenslotte kun je
alleen maar met een goed gevulden
maag romantisch zijn hè Jack?'
Romantischbromde de kapitein
„romantisch, mevrouw Onzin, zeg
ik ik zeg
„En dan dc maan, Jack!"
„Maan? En wat is daarmee me
vrouw ik zeg
