MICHELIN RUWIEL
Stadsnieuws
ültgaan
Het Tooneel
?an bat Polltloke Tour-
nooivsld.
Letteren en Kunst
Persoverzicht
Een verblijdend verschijnsel la hot, dnt
een aantal bultenlandsche firma 's, die een
v creldreputatie hebben,, teruggekeerd
rijn. Spr. memoreerde het aardigo feit,
dat in de „Bue des Nations" op dero
voorjaarsbeuia een gefortuneerde, oude
Eongaarsche dame, die Hollandsch
«preekt, 15 Hongaarsche industrioiin ver
tegenwoordigt, om zoo, uit louter vader
landsliefde, te trachten de Hongaarsche
industrie weer op te heffen.
Alle bedrijfsgroepen rjjn nu geconcen
treerd op één terrein: in het vaste ge
bouw en op het Vreeburg, maar voor de
volgende beurs zal toch het terrein aan
de Kanaalstraat of een ander terrein in
gebruik moeten worden genomen, zoolang
het tweede vaste gebouw er nog niet is.
Het bestuur blijft aandacht wijden aan
de plannen voor dit tweede gebouw,
waarvoor het bouwkapitaal zal moeten ito
tien van de industrie. En daar zijn de tij
den nu niet naar, helaas! Het is al vor-
blijdend, dat de moderne installaties voor
de centrale verwarming van het eerste
gebouw nu gereed gekomen zijn.
Door veler hulp en medewerking heb
ben het Comité voor de koloniale af-
deeling en de afdeelïng Handelsmusenm
van het Koloniaal Instituut op de eerste
verdieping van het gebouw oen verzamo-
ling van Nederlacdsch-Indisehe grond-
Itoffen kunnen uitstallen, die rijker en
meer overzichtelijk is dan die van de
vorige beurs.
Dc heer Graadt tsu Roggen betreurde
het, cat dezen keer (om redenen vau be
zuiniging) de af deeling „Handel" ont
breekt, evenals „Nederlandse!» Pabri
krut."
I)o proeven met '6 houden van econo
mische voordrachten zuilen niet worden
voortgezet; de lezingen van de Neder
landsohe handelsattaché 's trokken cp
vorige jaarbeurzen weinig bezoek.
Spr. eindigde met woorden van :of aan
het personeel en van dank aan da direc
tie der Nederlandsohe Spoorwegen" voor
het geven van reductie op <le reisbil
jetten.
Tot zoover de mededeelingen van den
*f cretaris-generaal.
Hierna kregen de aanwezigen gelegen
heid, een zeer vluchtig bezoek aan de
voorjaarBbenrs te brengen. Zeer vluchtig,
ïrant om één uur had in het restaurant
.van de Jaarbeurs een gemeenschappelijke
lunch plaats, waaraan o.m. mede aanzaten
Mr. Fockema Andreae, bnrgemoeitcr van
Utrecht en voorzitter van den Baad van
Beheer en eenige buiten- en binnonland-
sche medewerkers aan de beurs.
Aan dit déjeuner heerschta een zeer
gezellige geest. Hartelijk en van weder-
zjjdsche waardeering getuigende woorden
werden gesproken o.m. door den burge
meester, den heer Georges Glaser, Frausch
én den heer Nemry, Belgisch landels at
taché. Menige dronk werd gewijd ana de
Jaarbeurs en aan goede handelsbetrek
kingen tusschen Nederland en hot bui
tenland. Namens de journaliste u ap-ak
de heer Bothenius Brouwer in een gees-
tigo speech de beste wenschen voor de
Jaarbeurs uit.
Tusschen vier uur en halfzes werden
de deelnemers aan de yoorjaarsbeura door
het Utreehtsche gemeentebestuur ontvan
gen in hot Gebouw voor Kunsten en We
tenschappen aan de Mariaplaats.
Vermelden wy nog, dat aan tafel een
der leden van den Baad van Bchoer, ba
ron Krayenhof, zijn collogas van den
Baad van Beheer een herinneringsalbum
met foto's van vorige jaarbeurzen aan
bood.
Van de Jaarbeurs zelve kunnen wij, in
aanmerking genomen den korten tjjd
dio voor een bezoek nan do verschillende
Btnnds beschikbaar was, slechts een zeer
vluchtig overzicht gevea.
Er zjjn vyftion nfdeelingsa, o.m.: rea
dings- en genotmiddelen j elektriciteit, ma
chines, metaalindustrie; bouwvakken en
bouwmaterialen; drukwerk, papier, kan
toorbehoeften; hout, kurk, mandenwerk;
huishoudelijke, toilet- en sportartikelen;
economische diensten.
Er is dus „voor elclc wat wils".
Vele inzendingeu zijn niet zoo uitge
breid en vele monsterkamers niet zoo
fraai ingericht (ook hiervan is natuurlijk
wocr de reden de alomtegenwoordige be
zuiniging), maar aan do qualiteit van het
geëxposeerde behoeft dit natuurlijk niete
af te doen.
Van de firma's uit Haarlem en omstre
ken heeft o.m. de firma Julius del Canho
een stand in de afdceling goud- en zil
verwerken; de Vereenjgde Chemische Fa
brieken te Beverwijk beschikken over
twee tafelvlakken; Droste's Cacao- on
Chocoladefabrieken zijn natuurlijk aan
wezig met haar overbekende producten;
twee monsterkamers zyn ingericht door
de firma Hilarius en Co (Draadicdnstrie),
één door de firma Hin (kousen en hand
schoenen). Het kunstatelier „Florigaza"
(A. Martens van Baigooy) exposeert op
twee tafelvlakten. Noemen wij verder de
Cnoutchoucfabriek van do ge'ors. Merens
en de firma's Hugo Smit en Willem Smit
Hz;:, (motorrijwielen en rijwielen).
Om den Nederlandschen handel et
Nederlandseke industrie over exportvra-
geu voor te lichten, zullen dagelijks, ga-
durende de Jaarbeurs, gedelegeerden der
in Nederland geaccrediteerde legaties in
de hun ter beschikking gestelde pavil
joens op het Vredenburg zitting houden.
INGEZONDEN MBDBDHNLTNORN
k 60 Cl», per regel.
BANDEM
BINKENBAND,
de beproefde oude.. 13.25
Do sedert tal van jaren be
roemde MICHELIN BUITEN
BANDEN met glad loopvlak
worden zoolang de voorraad
strekt, opgeruimd I 4.50.
Nieuwe versche banden.
Twaalf maanden garantie.
G. P. DE VRIES
Qen. Cronjéstr. S3, Sohoten
dUBILEUMS-CE MEENT E-
PERSONEEL.
Naar men ons mededeelde bestaat er
onder de ambtenaren eenige ontstem
ming over de houding van B. en W. bij
ambtenaren-jubileums. Dit misnoegen
heeft zich reeds in de organisatie en
ook in de Commissie van Overieg ge
ut. Reeds zijn ter Secretarie een 3-tal
jubileums van ambtenaren met 40- en
25-jarigen dienst van de zijde van het
College onopgemerkt voorbijgegaan.
Dit betrof zelfs een bekend ambtenaar,
die dagelijks ia nauw contact tmet het
College werkt.
Men verzekerde ons dal hierover nooit
iets zou gezegd zijn, ware het niét dat
B. en W. bij sommige directeuren wel
hunne belangstelling betoonden. Bo
venal was men geprikkeld door het be
sluit van het Gemeentebestuur om aan
/erklieden, die reeds hun 40-jarig jubi
leum waren gepasseerd, alsnog de 10
dagen verlof en het 10/14 vacantie-geld
it te keeren.
Hoewel zijnde tegen een uniforme re
geling, meenden de ambtenaren dat wat
meer waardeering door het College ook
dien opzichto wel wenschclijk ware»
VERCADERINC VAN TRAM
PERSONEEL.
In de bovenzaal van het Brongebouw
had do afdeeling Haarlem der Ned. Ver
een iging van Spoor- en Tramwegperso
neel Dinsdagavond een vergaderiug be
legd, waar de kwestie der ziekenverzor
ging-van het tramwegpersoneel bespro
ken zou worden.
Als sprekers waren uitgenoodigd de
heeien L. W. Peterse en J. H» Visee.
De vergadering, die niet zeer druk be
zocht was, stond onder leiding van den
heer B. D. G. Wardenbung. Deze open
de de vergadering met een woord van
welkom en 'legde het doel der vergade
ring uiteen. Hij verleende hierop het
woord aan den heer Visee.
De heer Visee noemde do ziekenver
zorging een der eerste eischen van de
werknemers. Het onvoldoende organisa
tiebesef der trammenschen is evenwel
oorzaak, dat de ziekenverzorging, zooals
die bij het spoorwegpersoneel beslaat,
nog niet door het trampersoneel verkre
gen is. Het Is de eigen schuld van dit
personeel, dat er nu nog steeds verga
deringen en besprekingen voor noodig
zijn. De eisck van complete ziekenver
zorging zal bij de directie op een heftig
zet stuiten. De Nederlandsohe Ver-
iging van Spoor- en Tramwegperso
neel zal blijkbaar alléén voor dezen eisch
moeten veohten, omdat de andere orga
nisaties er blijkbaar niet zooveel voor
voelen. De Nederlandsohe Vereeniiging
zal dus moeten zien te krijgen, wat in
dit opricht te verkrijgen is.
De heer Visee herinnerde uitvoerig aan
de vergaderingen, die door de desbe
treffende commissie uit het personeel
over deze zaak werden gehouden en aan
de actie, die het in de Ned. Vereeniging
georganiseerde tramwegpersoneel sinds
hét vorige jaar ter verkrijging van de
begeerde ziekenverzorging heeft ge
voerd. In dit blad is reeds gemeld, waar
uit deze ziekenverzorging bestaat. De
heer Visee spoorde tenslotte de aanwe
zigen aan, allen lid te worden van het
bestaande ondersteuningsfonds, vóórdat
in dit fonds een bestuursverkiezing n
plaats hebben. Alleen dan kan voor het
personeel ingeval van ziekte bereikt
worden, wat voorloopig mogelijk is.
De tweede spreker, de heer Peterse,
merkte op, dat nu het personeel der
traniwegmaaischappijea zijn gehcele
werkkracht in dienst dezer maatschap
pijen stelt, daar een ruil tegenover moei
staan, bestaande in een loon, dat de
menschen niet alleen in staat stelt om
behoorlijk te kunnen leven, maar ook dat
zij, wanneer eens do kwade tijden ko
men, op alles voorbereid kunnen wezen.
Ook de heer Peterse besprak uitvoe
rig de geschiedenis van de huidige actie
ea sprak in den zelfden geest als de heer
Visee. Hij wekte ook op tot massaal als
lid toetreden tot het bestaande onder
steuningsfonds, teneinde invloed op he«
bestuur te kunnen uitoefenen en om er
voor te zorgen, dat er andere menschen
,in dit bestuur komenmenschen, die
'deakeü Sooals de leden der Ned. Ver
eeniging denken.
Hij meende tenslotte, dat het nieuwe
Reglement der diensrvoorwaarden, dat
binnen enkele maanden bij deze tram-
wcgmaatschappijea zal moeten worden
ingevoerd, ten opzichte van de ziekenver
zorging op dezelfde leest geschoeid zal
zijn als het reglement voor het spoor
wegpersoneel, waaraan de minister zeer
/aarschijnlijk, blijkens zijn uitlatingen,
zijn goedkeuring zal hechten»
De heer Peterse maakte van deze ge
legenheid gebruik, het streven van het
trampersoneel naar zooveel mogelijk
vrije Zondagen ter sprake te brengen en
critiseeidc hierbij de houding van „St.
Raphatl" en den P. C. B., die ook in
deze zaak niet alleen aan de perso
neelsbelangen denken, maar er uitslui
tend op uit zijn, de Ned. Vereeniging
aan te vallen, omdat de heer Peterse
uitgelaten had, dat het overige perso
neel Zondags iets langer zou willen
werken, als daarmee het aantal vrije
Zondagen vermeerderd kon worden, St.
Raphael en ide P. C. B. doen het nu
voorkomen, alsof de Ned. Vereeniging
vóór verlenging van den arbeidstijd is.
Dit noemde spreker een groote onjuist
heid.
De voorzitter bracht aan beide spre
kers een woord van dank ea stelde de
aanwezigen in staat, het onderstaande
adres aan het bestuur van het Onder
steuningsfonds te onderteekenen
.Ondergeteekenden, allen lid van het
ondersteuningsfonds, verzoeken met
deren
t ten spoedigste het bestuur in zijn
geheel zal aftreden;
dat een verkiezing zal worden -uit
geschreven
dat hei personeel spoedig met den
datum waarop deze verkiezing zal moe
ten plaats vinden in kennis zal worden
gesteld
dat dit eveneens ter kennis zal wor
den gebracht aan de vakvereenigingen
dat voordat deze verkiezing heeft
plaats gevonden geen ingrijpende wijzi
gingen in het fonds zullen worden ge
bracht."
Van de (gelegenheid tot gedachten-
wisselin-g of tot het stellen van vragen
'erd geen gebruik gemaakts
200STE PARADIJSVLOEK.
De N.V. Het Schonwtooneel, directie
Adr. van der norst en Jau Musch, zal
Zatordag 25 Februari in den Stads
schouwburg de 200ste opvoering geven
m Alphons Laudy's Do Paradijsvloek.
Deze zeldzame gebeurtenis zal een
ecnigszins feestelijk karakter dragen.
BEZUINICINC,
Naar ons bij informatie bleek wordt
aan onze gemeente-bureaux nauwkeurige
contröle uitgeoefend op de uitgaven.
Waar voorheen soms zelfs voor belang
rijke leveranties altijd vaste leveranciers
:n, is met dit stelsel gebroken. Bij
eene bestelling van eenig gewicht wordt
thans vooraf aan verschillende adressen
prijsopgaaf -gevraagdwaardoor een
meer concurrecrende prijs en als vanzelf
de meeste gevallen -bezuiniging wordt
verkregen.
Een aanschrijving van B, en W. aan
de diensthoofden heeft -hiertoe -krachtig
medegewerkt.
Met allen ernst tooh heeft hot College
et alleen den wcnsch te ikennen gege
ven, dat do begrootüngen niet mogen
worden overschreden doch ook dat alle
pogingen moeten worden aangewend
om zooveel mogelijk onder -de
geraamde posten te blijven.
,.Do Zwaan", blijspel van Franz
Mölnar door „De Haghespelers in
't Voorhout."
Wat in de werken van Mölnar zoo
bekoort, is niet alleen de. voorname
geest en do sprankelende dialoog, het
is vooral de fantas iel Wie voor
Mölnar met zijn nuchter verstand al
leen in de komedie komt, is.bij voor
baat verlorenhij zal dezen Hongaar-
schen schrijver niet verstaan. Om Mól
te begrijpen en te genieten, moet
zelf over eenige fantasie beschik -
ken.
Molnar is onder de moderne schrij
vers de fantafltl In zijn werk is
steeds iets van het sprookje, dat de
toeschouwer met de bereidwilligheid
en de verbeelding van het kind moet
ontvangen. Men behoeft werkelijk niet
bijzonder critisch aangelegd te zijn om
te begrijpen, dat het zoo niet onder
vorsten en vorstinnen toegaat als in
het blijspel ,,De Zwaan". Een Droog
stoppel zou heel weinig moeite hebben
heel dit stuk uit elkander te rafelen
en zelfs belachelijk te maken. Maar
Droogstoppels zullen Fancy en
dus ook een Mölnar nooit verstaan.
Molnar schept geen werkelijke men
schenen toch voelen wij meer dan
bij vele andere schrijvers in zijn blij
spelen het diep menschelijke.
Dat is van zijn werk de groote kracht
en de bekoring. Hij is door zijn stoute
conceptie en zijn fantasie de d i c h-
i' r. Ik ken geen' tooneelsch'rijver
van don tegenwordigen tijd, die in zijn
werken zooveel poezie geeft als deze
Hongaar.
Wat heeft Mölnar ons in zijn blijspel
willen geven? Gedeeltelijk een satyre
op het hofleven, maar daarnaast het
tragische van het lot van het jonge
prinsesje, dat door haar geboorte
voorbestemd is om als een „zwaan"
op het blauwe water van den hofvij
ver te drijven en niet aan land kun
komen zonder gevaar een waggelend
gansje te worden. Prinses Alexandra
is door haar Moederprinses Beatrix
reeds toebedacht aan den troonop
volger, prins Albert. ^Doch wanneer tie
kroonprins vier dagen haar gast is,
ziet hij nauwelijks naar het prinsesje
om, ja. is hij zelfs zoo opvallend on
verschillig tegenover haar, dat de om
geving reeds aan het huwelijk begint
te wanhopen. Eén dag blijft er voor
de verovering nog slechts over en als
zelfs de rozen van prinses Alexandra
den kroonprins onberoerd hebben ge
laten, weet de Moeder nog maar c:én
middel om zijn mannelijk hart in vlam
te zettende jalousie
Wanneer Prins Albert de prinses
niet begeert, dan moet het de
rouw zijnEn daarom noodigt zij
en eenigen man in haar huis, den
gouverneur van haar twee zoons, Dr.
Hans Agï aan het souper. De arme.
jonge professor zal als „gangmaker"
in de Liefde moeten fungeeren, onver
schillig, of hij er bij zal ten onder-
rBeatrix als een
„spel" heeft bedoeld, wordt werkelijk
heid. Voor het prinsesje, dat in haar
leven nooit den man had ontmoet,
wordt deze jonge geleerde haar eerste
en misschien eenige liefde. Want
op dezen avond van voor hem zoo zehl-
:aam geluk vindt hij de woorden, die
•egelrecht naar haar harfc gaan. En ars
de. liefde bij haar is ontwaakt, voelt
zij tegelijk, wat zij en haar Moeder te
gen den armen, jongen man hebben
misdaan. Wanneer het middel op den
Kroonprins heeft „gewerkt" en hij
3en mededinger in haar bijzijn belee-
digt, neemt zij hem in bescherming en
drukt zij hem in het bijzijn van allen
een kus op den mond.
Dit alles is „dichterlijke fantasie
want in de werkelijkheid zal zoo iets
aan een hof nooit plaats hebben en
nog veel minder, wat wij in het derde
bedrijf zien gebeuren, dat prins Albert
met de herinnering, aan wat dien
nacbt is voorgevallen, zich met prin
ses Alexandra zal verloven. En toch...
heeft deze fantasie ons niet sterk ge
boeid en bekoord? Hebben wij
ondankshet onwaarschijnlijke niet
in de liefde van twee jonge men
sehen geloofd? Hebben wij dc tragiek
het oogenblik van onzegbaar geluk
1 denjongen geleerde niet me ego
voeld? fleert Molnar ons niet meege
voerd in het land van zijn verbeel
ding en hebben wij alles met onder
gaan als iets heel teers en iets heel
moois
De regie stond in dit blijspel voor
een zeer moeilijke taak, want scherts
en ernst wisselen nog meer dan in
eenig ander stuk van Mölnar elkan
der met groote snelheid telkens af.
Het drama staat in dit werk soms
zelfs zeer dicht naast het blijspel.
Heeft de regie deze tegenstellingen
niet wat te veel geaccentueerd? Wer
den de blijspeleffecten door een al
te sterk aanzetten niet wat te veel tot
het kluchtige opgevoerd? De bedoe
ling van den heer Stellwagen den
regisseur was duidelijk. Hij wilde
naast het menschelijke het leege ua-
rionettengedoe van het hof zetton
Maar waren daarvoor zulke carici.'.u-
ren noodig als Ella Reicher en voor
al Louise Kooiman ons gaven? Waat
dat niet de speelsters, maar do regie
hiervoor verantwoordelijk moet worden
gesteld, is wel zeker. In de typeering
van prins Albert, een vrij geborneerd,
maar toch allerminst belache .jke
kroonprins, liet Paul de Groot zien,
dat eon dergelijke overdrijving toen
feitelijk onnoodig was. Ik ben daar
om zeer benieuwd naar de opvoering
van „Der Sckwan", die oen ensemble
van het Burgtheater uit Weenen ons
hier in Maart of April zal brengen.
Het zou mij niet verwonderen, wan
neer wij het stuk dan in een heel an
der licht te zien zullen krijgen.
Ook in de bezetting der twee ernsti-
;e rollen, prinses Alxandra en Dr.
lans Agi leek de rolverdeeling mij
minder gelukkig, al schonk de opvoe
ring ook in deze bezetting mij een
groot genoegen.
Tilly Lus is een van onze knapste
actrices, die met haar mooie stem eo
zuivere middelen altijd weer in drama
tische rollen weet te ontroeren. Ook
als prinses Alexandra deed zij dit in
het tweede bedrijf. In het derde be
drijf vond ik haar spel echter wat te
vlak en was zij ook door haar toi'et
wat te weinig „prinses". Zou een
Elsa MauhB uit deze prachtige speelrol
niet nog meer hebben gehaald? Door
de rol van prinses Alexandra aan
Tilly Lus te geven, kwam de tegen
stelling van het dramatische en het
kluchtige nog sterker naar vorev.
En nog meer geldt dit voor Eugène
Gilhuys m de rol van Dr. Hans Agi.
Deze professor is behalve geleerde ook
nog sportsman. Hij is uitstekend
roeier, schermer en ruiter en groot bo-
woSdornsr van Napoleon Zagen' Vil
dat in dozen schuchtcrcn geleerde?
Had deze jonge man iets fascineerends
voor een jonge prinses? Was bij niet
meer een verlegen kamergeleordo don
een betooverendo jonge man, wat l'Ü
immers toch ook moet zijn Behoerach-
to hij door zelfbewustheid do situatie
aan tafel Was hij niet meer een
overmoedig geworden, wat onhandig
jongmensen? Maar eenmaal do meer
lyrische opvatting van Gilhuys aan
vaard, zij gaarne erkend, dat hij In
deze rol veel moois gaf en hot meer
dan gewone succes van het tweodo
bedrijf was zeker ook voor een be
langrijk deel aan hem te danken.
En aan Cor Ruys als pater Hya-
zinthHem heb ik heel den avond c p-
rocht bewonderd. Welk een prachtige
creatie heeft Cor Ruys ons van dezen
alles begrijpenden priester gegeven
Vol innigheid en tegelijk van heerlij
ken fijnen humor was rijn spel. Alleen
al om Cor Ruys zou men het stuk nog
eenB willen zien
Dat stuk en opvoering bij het zeer
talrijk publiek een zeer groot succes
hadaen, meldde ik reeds in het blad
van gisteren. Vooral hot tweede be
drijf, dat in een bijzonder mooi decor
werd gespeeld vond enthousiaste bij
val. Als geheel dus een zeer gelukki
ge avond voor het Tooneelverbond.
J. B. SCHUIL.
21 Februari.
De vrouw als rechter.
„Justitieafgedaan.
Zooals na het debat van Vrijdag ver
wacht kon worden geschiedde: do Ka
mer heeft, ondanks bet negatieve adviea
van minister Heemskerk do motie-Kleo-
rekoper (verklarende, dat het gcwenscht
do vrouw tot het rechterlik ambt toe
to laten, dat mitsdien de noodigo wette
lijke voorzieningen dienen to worden aan
gebracht en do rogeering uitnood)gend,
•oorstellen tot dat dool ton spoodigste
bij de ICamor aanhangig te maken) aan
genomen. Herinnerd moge worden, dat
de heer Kleerekoper aanvankelijk in zijn
motie hot woord „onverwijld" had ge
plaatst tusschen „voorzieningenon „die
nen", maar dat hy dat woord op invita
tie van den Cliristolyk historisch cm heor
Snoeck Henkemans had geschrapt. Intus-
schen zyn de woorden „ten spoedigste"
blyven staan. Minister Hoemskerk is dus
tegen zyn zin uitgenoodigd, „ton spoedig
ste" bij de Kamer te komen met voor
stellen tot toelating van vrouwelijke rech
tere.
De aanneming der nlot-onbolangryko
motie geschiedde met 41 tegen 50 stom
men. Van de linkerzijde stemde alléén do
Reor Braat, naar wiens inzicht do vrouw
achter de karnton thuis .behoort, tegen.
Bovendien stemdo rcuhta tegen, met uit
zondering van do heereu Van do Laar,
Kuiper Suring, Haazovoet, Snoeck Hen-
kemans, Van Schailc, en Bulten, die zieh
allen schaarden aan do zfjdo van hen, die
meenen dat aan de daartoe bekwame en
goschikte vrouw haar plaata in de vier
schaar niet mag worden onthouden.
De discussie over do ondordoclcn der
Justitiobogrooting muntto uit door onbo-
langrykheid. Men lamonteerde wat over
het optreden van eenige beambten dor
marechaussee in de eerste dagen van Ja
nuari in Drenthe een optreden dat vol
gons den heer Schaper niet, ou volgens
don hoer Beumer wel lu den haak is
geweest, by welko laatste moeniug zich
do minister met oen beroep op citaten
uit de „Politiebode" door don heor Scha
per onvolledig weergegeven, aansloot
de heer J. tor Laan wenschte vorbeteriug
■an arbeidsvoorwaarden van het gevan
genispersoneel (oen zaait, die de aandacht
van den minister heeft en Jio „alleen
maar wacht op.... verbetering van de
toestand van 's lands financiën), do heor
Byloveld opponeerde tegen den aapkoop
van een perceel te Zutfen voor de besten
diging van het kantongerecht, zulks om
dat naar zjjn niceuing huurvorlenging
mogelijk is (tusschen twoo haakjes wel
grappig, dat do huur is opgezegd aan het
kantongerecht, dat in hooger beroep over
huurverlengingsaanvragen moet beslissen I)
en minister Heemskerk autwoorddo daar
op, dat hjj Woensdag zou inedcdoolon hoe
hot met deze zaak staat. Ziedaar in en
kele woordon hot voornaamste van don
Dinsdagm iddag.
Do bcgrootiug van minister Uoomakerk
Is op laatstbedoeldcn post en op do eind
stemming na nu afgedaan.
De heer Wynkoop heeft oen interpella
tie aangevraagd over een communisten-
vervolging te Tornato. Woou-alag beslis
sing.
INTIMUS.
door K.- van Da?fsen. Een 'Amsterdam»
scho familie zal de zomervaeantie door»
breng» n bij een oom en tante tc Kaïn»
pen. We lezen over een heel aardig zee»
lochtjo met. de Kamperboot, we krijgen-
zeer leerzame opmerkingen te hoorea
over „de hof, de stad Kampen, het In-
structie-Bataljon enz. We maken een
genoeglijk zeiltochtje, spelen gereJlig
sjoelbak cn krijgen ten slotte nog een
paar Kamper-uien te hooren. In dit zeer
leerzamo bock ontbreekt m.i. één ding,
n.l. spanning. Voor onze leeswolven een
goed boek om kalm te lezen, want
geen enkel kind zal dit didactische ver
haal verslinden. De illustratie van J. G«
Kesler is zeer goed.
e T wccI in gen", door Trui*
da Kok. Een mooi, frisch meisjesboek,
dat zooals de meeste hoeken van deze
schrijfster in het Gooi speelt. Ar.s ea
Noor, de onafscheidelijke tweelingen*
die zoo hun best doen jongensachtig t»
doen om in moeilijke dagen fiink ie
zijn en sterk. Hoe mooi geteekend ia
Jans, de brommerige dienstbode, met
haar gevoelig hart. Als de inocder der
tweelingen voor haar gezondheid naar
bet buitenland moet, komen Ans ca Noor
in het nette, correcte gezin vau oom ea
tante Van Duinen. De bedillerige Mies
maakt het de twee buitenkiaderen vaak
moeilijk, 't Is zoo alleszins begrijpelijk,
dat ze naar Gooilust vluchten, waar
ze met open armen oatvangt. Al
les komt ia orde, ook met Mes. Onze
meisjes, zelfs onze grootere taeisies,
zullen zeker het slot, *»«rr
komst, niet zonder xuöinü
lezen,
3. >.L o t j e W a 11 e r", door Truida
Kok. Een heel aardig verhaaltje voor
kleine meisjes. De onbesuisde, maar
toch goedhartige Lotje moet door scha
de en schande wijs worden. Haar broer
tje Henk vind ik wel wat al te braaf
geschetst. Mooi gedacht is echter de
vriendschap tusschen Lotje en Willy
Roorda. De lezeresjes zullen echter
Willy min of meer bewonderen, als ze
tegenover meneer Morsman eens uit den
band springt. De illustraties van Jan
Wiegman zijn zeer fijn. Alleen vind ik
het jammer, dat zijn meisjesfiguurtjes
altijd magere spillebeentjes hebben. En
de heldin van dit verhaal wordt ons
jui'st geschetst als een stevige, gezonde
meid,
W. B.Z»
LECTUUR VOOR KINDEREN.
In de Stamperius-Bibliotheek zijn van
uitgeversmaatschappij E. J. Bosch, to
Baarn, 3 nieuwe dee'tjes verschenen.
1. „Een prettige vacant ie".
NEDERLAND EN BELCI6,
De redacteur te Brussel van „Da
Maasbode" schrijft
iar aanleiding van de rede, welke
de heer Gerretson enkele dagen gele
den in de Tweede Kamer heeft uitge
sproken en die hier vrij ernstige ont
stemming heeft veroorzaakt, bevestigt
De Standaard", dat bedoelde rede tot
en nota-wisseling tusschen de twee re
geeringen zou kunnen aanleiding ge
ven, waarbij, zegt „De Standaard", de
Nederlandsohe regceriug zou kunuen
worden gewezen op hot miudcr passende
van het optreden van het Nedci'.andsche
Kamerlid.
En het blad vervoigt
„We betreuren dit optreden te meer,-
omdat het zich voordoet op een oogen<
blik, dat de neigingen tot toenadering,
waarop de heer Van Karnebeck in zijn
antwoord zinspeelde, steeds sterker wer
den en het beste lieten verhopen voor
cene niet te ver-afgelegen toekomst, om
dat hier minstens een sironkelsteen werd
geworpen op een baan die voor samen
komst geëffend bleek. We zullen er te
vens op wijzen, dat de Gerretson's zich
tegenover ons land, by meer dan één
gelegenheid, op zeer te bespreken wijze
hebben aangesteld en hulp hebben ver*
leend aan een groep personen, dio het
zeer slecht hebben gediend.
Het verdient ten slotte aanmerking
ie een zeker deel der Nederlandsche
pers, al of niet verkeerd ingelicht over
le ware toestanden in ons land, een op-
allend0 ruchtbaarheid heeft gegeven
tan de uitlatingen van den heer Ger*
etson, wezo het niet om daar volle
goedkeuring aan te hechten, dan toch
het door zoovelen mogelijk te doen
lezen.
We willen dit incident collier niet
buiten verhouding overdrijven, we willen
veeleer de vaste hoop koesteren, dat
deze hindernis op den weg eener goedo
verstandhouding zoodia mogelijk wegge
ruimd worde, opdat niets meer belette de
zoo lang gewenschte, en zoo voor da
hand liggende samenwerking der beide
buurlanden."
Bedoelde icdacteur van Dc .Maas
bode" meldt nader
Op het Belgisch ministerie van buï-
tenlandsche zaken, waar wij ons om in
lichtingen hebben gewend om tc ver
nemen of do Belgische regeering al dan
niet aan Nederland ophelderingen zal
ragen over de jongste rede van den
heer Gerretson, verklaarde men ons dat
men de rede van minister Van Karne
beck beschouwt als een desavouecring
van de woorden van den heer Gerretson»
Wat betreft de vraag of een nota
wisseling tusschen Brussel en Den Haag
over bedoelde rede zal ontstaan, daar
over wilde men hier geen inlichtingen
iverstrckken.
een kleine breedgeschouderds man
me', een kogelvormig hoofd en laar
zen aan zoo als stalknechts die ge
woonlijk dragen; hij rook naar den
etal en staarde Barnabas aan en
kauwde op een eindje stroo. Toen hij
Sied en wel in de kamer stond tikte
j met een -vinger tegen zijn voor
hoofd en kauwde harder dan oeit
„U heeft geloof ik een brief voor
me?"
„Ja, meneer!"
„Geef dan maar hier**.
De man kuchte, nam zijn strootje
oit rijn mond, keek er naar, schudde
K; hoofd en begon er weer op te kau-
n.
„Is u meneer Beverley?" vroeg hij,
jheftig kauwend.
Daarop haalde het kleine mannetje
een brief uit rijn zak, bleef er een
oogenblik al kauwend naar kijken,
knikte en overhandigde hem tenslotte
'aan Barnabas, die even naar het
ad ree keek en toen haastig het zegel
'open brak. Toen hij dit zag zuchtte
het mannetje teleurgesteld en schudde
het hoofd; hij kauwde op zijn stukje
stroo en bekeek liet af en toe, terwijl
Barnabas het volgende la^:
„O Barnabas, wanneer zal ik je
weer rien? Ik ben vandaag misschien
wel erg dom en dwaas, maar hoewel
de zon heerlijk schijnt, ben ik koud
mijn hart is koud, alsof het door
een ijzige hand was aangeraakt. En
het is alsof ik wacht wacht op iets
dat gaat gebeuren iets vreeselijks,
waar ik niets tegen doen kan. Ik ben
bang dat je me erg zwak en onver
standig zult vinden, Bamabos, maar
ik. zou toch wel eens willen weten wat
dat allemaal beteekenL Je vraagt me
of ik je lief heb. Twijfel Je daar nog
aan? Hoe dikwijls heb ik je itt mijn
droom niet naast me zien knielen. O,
dat bosch van Annersley! Daar heb
ik voor het eerst je armen om mij
heen gevoeld, Barnabas, en daar
droom ik soms ook nog van, Maar
vannacht heb ik van die vreesclijke
race gedroomd ik zag je weer over
den eindstreep hollen, je lieve gezicht
bebloed en gewond, cn toen ]c mij
voorbij reed keek je mij strak aan
met zulk een wonderlijke uitdrukking
in je oogen, Barn «bas. En toen was
het net of je naar con groote zwarte
schaduw toe galoppeerde, die je heolo-
maal opslokte eu toen was je voor mij
verloren en ik werd Ix-vond van angst
wakker. Oh, Barnabas, kom toch bij
me! Ik wil Je hier bij me hebben,
want hoewel de hemd hier blauw
en onbewolkt ia, zie ik in het noorden,
in de richting van Londen, een gTOO-
te zwarte schaduw, net als de scha
duw van mijn droom en ik wil niet
dat Je daar blijft. Kom bij me mor
gen dan is het nieuwe maan. Kom
om half acht bij de schuur van Oak-
shott, dan zullen we samen naar huis
terug wandelen.
I Ik verhang er naar je te rien en
j toch ben ik bang. Mijn liefde voor jou
groeit steeds en soms maakt het me
angstig. -o:
Het raam waarbij ik zit te schrij-
i ion, ziet uit op het noorden en nu ik
naar buiten kijk zie ik die donkere
i schaduw nog Loven Londen, dreigen-
der dan ooit. Kom spoedig bij me
I de hemel behoede je voor alle gevaar.
ICleone.
Toen hij klaar was met lezen, zucitt-
1 te Barnabas en opkijkend zag hij dat
het kleine mannetje nog steeds druk
met zijn strootje in de weer was; hij
nam het nu uit zijn mond, schudde
or stronger dan ooit het hoofd tegen,
liet het op den grond vallen en zette
or zijn voet bovenop; toen hij dat ge
daan had keerdo hij zich om en keek
Barnabas niet een paar ronde, hel
dere oogen aan.
„Eu nu", zei hij, „zou ik wel zoo
vrij wiüon zijn om u een paar vra
gen te doen meneer Barty of lk
moet misschien liever zeggen: meneer
Beverley I"
„Wat!" riep Bamahas verbaasd uit.
„Bent u hei weer, meneer Shrig?"
„En niemand anders, meneer. Al-
l weer een vermomming, zoools u ziet.
Gisteren een marskramer met kap
stokken, die ik niet verkoopen wou
vandaag een stalknecht op zoek naar
een baantje dat ik niet noodig heb.
Ondertusachen heb ik een oogje ge
houden op nummer een en nummer
twee en de zaak begint er al heel
rooskleurig uit to zien, ja meneer,
het zaakje ziet er nu werkelijk veel
belovend uit".
„Hoe bedoelt u dat?"
„Nou, om te beginnen", zei Shrig,
terwijl bij den stoel nam die Barna
bas hem aanbood, „heb u zeker niet
gezien dat die brief al eens open ge
maakt was en opnieuw weer verze
geld is?"
„Neen", zei Barnabas, terwijl hij
staarde naar de stukken van het ze
gel.
„Neen, dat hebt u natuurlijk niet
gezien u maakte hem te vlug open
om dat te merken maar ik heb
het wel gezien".
„Neen, toch zeker.
„Die brief daar", zei Shrig indruk
wekkend, „is door een dame aan u ge
schreven is het niet?"
„Ja".
„En ik heb u dien brief gebracht,
nietwaar?"
„Ja, maar
,,En wie, denkt u wie mij dien brief
gegeven heeft om aan to brengen
de dame? Welnee! Ik zal u zeggen, wie
hem aan mij gegeven heeft het
was zullen we zeggen nummer twee
de medeplichtige vóór de daad zul
len wij hem C noemen? Goed! Nou,
hoe is het mogelijk, dat C. of nuin-
twee mij dien brief gegeven Iteeft?
Ik zal het u vertellen,
Toen nummer een en nummer twee,
B en C naar Hawkhurst gingen, ging
ik ook naar Hawkhurst Zij logeerden
in „het gouden Paard", dus ik blijf
in do buurt van „Het gouden Paard"
bied mezelf aan als paardenknecht
deed allerhande boodschappen voor
nummer een en nummer twee en gis
teravond geeft nummer twee mij dien
brief om te bezorgen en hij was er
erg precies over, dat ik hem u ra han
den zou geven, hij gaf mij ook tien
gulden en zegt er bij dat hij ze zelf
niet meer gebruiken kan en zoo is
het gebeurd, meneer".
„Maar", zei Barnabas verbaasd,
„ik begrijp het niet. Hoe kwam hij
aan dien hrief?"
„Maar, maneer, hoe weet ik dat
nou? Maar hij had hem en hij ver
brak ook het zegel".
„Maar -waarom?"
„Nou, in de eer?te plaats is het een
liefdesbrief, niet v.aar?"
„Maar ik
„Goedl Vertelt u mij «ons menoer.
wordt er in dien brief een afspraak I
1 gemaakt?"
„Ja, ce« afspraak voor morgen- j
I avond".
„O! Op een mooie stille plaats
bijv. een bosch?"
„Ja, op een erg stille plek, de
schuur van Oakshoti genaamd".
„Zoo zoo, des te beter!" knikte
Shrig vroolijk, „dat loopt prachtig
de zaak is veel mooier dan ik had
durven hopen, maar, zooals ik ai eens
gezegd heb de dingen zien er voor
het aanbreken van deh dag altijd het
donkerst uit. De schuur van Oakshott
hè? Nou, dat klinkt wel erg eenzaam
juist een plek om, een oen prachtt-
ge plek zou je het kunnen noemen".
En Shrig grinnikte en wreef ziin han
den over elkaar; maar plotseling
schudde hij somber lust hoofd en
zuchtte diep, onderwijl Barnabas ter
zijdo aanziende. „Maar u u gaat
natuurlijk niet, meneer?"
„Gaan?"
„Ja, naar dc schuur van Oakshott»
morgenavond?"
„Ja, natuurlijk", antwoordde Bar- -
nabas, „do afspraak is, om half acht".
„Half acht!" knikte Shrig, „een
prachtige tijdl Dan gaat de zon onge
veer onder goed licht en niet te
lang wachten, voor het donker is! Ja,
half acht is er een mooie tijd voort"
(Wordt vervolgd.)'
