Buiteniandsch Overzicht
De
De heer P. G. Hoe m 0, ala een der De seérefcartfl, 'do heer J. G e r-
oudsto leden van de Kamer spreken-1 r i t a z.die daarna damlkte voor de tot
de, zeide dat in de Kamer steeds
goede geeel heeft gehcersoht. Het was,
a!du.\, spr., alsof wij niet alleen vrien
den, maar ook familieleden waren.
Dit heb ik tijdens mijn ziekte onder
vonden.
Zich dan tot den secretaris richten
de, zeide spr.: Ik heb van u veel go-
hem gerichte waardeerende woorden
zeide van den voorzitter en van de
leden der Kamer niets dan de groot
ste vriendschap te hebben ondervon
den.
Wij hebben, aldus spr., de zaken
ernstig behandeld Een enkelen keer
was er een vrootijk© noot. Zoo dan
leerd. Ge hebt mot groote onpartijdig- paarden wij het aangename met hei
heid de belangen van de Kamer ge- j nuttige, waardoor de goede geest, die
iliend. Ik zog 11 hartelijk dank voor 1 hier heerschte, werd verhoogd. Per
de aangename manier, waarop ik soonlijk Is het secretariaat mij van
met u heb samengewerkt. Het was j veel nut geweest,
mij steeds een genoegen hier te zijn. Om niet in een boekenwurm te ont
De heer F. C. Dufour sloot zich aarden is gewenscht dat er contact
aan bij de woorden van hulde aanmet de werkelijkheid is. De Kamer
den secretaris. Den voorzitter brachtbood tot dat contact een schoone ge-
6pr. dank voor de wijze, waarop deze j legenheid. In de Kamer hab ik veel
het voorzitterschap heeft waargeno-1 van de practijk geleerd,
men. 1 Mei genoegen heb ik gehoord, dat ik
Ik heb gehoord, eindigde spr., dat i mijn werk niet tot ontevredenheid
ge u niet meer als secretaris van dei heb gedaan. Het scheiden van een
nieuwe kamer wilt beschikbaar stel-1 werkkring valt moeilijk, maar indien
len. Ik hoop, dat ge op dit beslui»dat geschiedt onder zulke
zult terugkomen. Het ga u verdeiomstandigheden als thans dan
wol. Het moge u gegeven zijn ook in dit licht,
de nieuwe Kamer de belangen van den Daarna ging de Kamer in een zit
handel en dc industrie te beharti-ting met gesloten deuren over.
WAT DE DUITSCHE RIJKSKANSELIER ANTWOORDDE OP DE NIEUWE
EISCHEN VAN DE COMMISSIE VAN HERSTEL.
OVER DEN BUITENLANDSCHEN HANDEL VAN RUSLAND.
Do Dultscho Rijks
kanselier
heeft Dinsdagmiddag zijn aangekondig-
deRijksdagrede gehouden over de
eischen van de Commissie van Herstel.
Voor een dicht bezet Huis en 1
volle tribunes in tegenwoordigheid
dc rijksministers cn van de vertegen
woordigers der verschillende bondssta
ten. hield Dr. Wirth zijn rede.
Hij zeidc o.m. het volgende:
„Slechts na langdurige pogingen is
het gelukt, om voor de, aan het Duit-
schc volk op tc leggen belastingen, een
zoo groote meerderheid in het parle
ment tc vinden. De gedwongen leening
van een milliard goudmark moet
een suppletoire bron van inkomsten de
linancieele lasten van het jaar 1922 hel
pen dragen. Het belastingcooipromis is
een iniegreerend deel van Duitschlands
buitenlandsche politiek. Een verhinde
ring van de totstandkoming van dit
compromis bet eekent ook een belemme
ring voor de tenuitvoerlegging van
Duusch-land's huidige buitenlandsche
politiek. Een zoodanig beletsel is nu
ontstaan door de jongste nota van de
Commissie van Herstel en door het be
geleidende schrijven aan den rijkskansc-
isa de voorloopige beslissing inzake
ie betaling in tiendaagsche termijnen,
volgt thans een nieuwe beslissing, die
wel definitief zou zijn, indien wij de
daarbij gestelde voorwaarden zouden
kunnen ten uitvoer brengen, doch die
aan een nieuw onderzoek moet worden
onderworpen, indien dit niet het geval
zal zijn. De nieuwe regeling van het be
talingsplan voor het jaar 1922 zou als
een verlichting kunnen worden be
schouwd wat de bedragen betreft, doch
tnet nadruk is op het provisorisch ka
rakter van deze regeling gewezen en
de geheele geldigheid van de overeen
komst is aan den termijn van 31 Mei
gebonden.
De, in het begeleidend schrijven aan
mij, gestelde voorwaarden vervolgde
de rijkskanselier in welke wij eea
nieuwe verzwaring van den toestand
kunnen zien, hebben Duitschland tot in
zijn hart getroffen. De pijnlijke verras
sing beteekent wel de eisch, onverwijld
een plan voor nieuwe belastingen, ter
opbrengst van 60 milliard papieimark
op te stellen, van welk bedrag minstens
veertig milliard nog in den loop van dit
jaar moet worden gewaarborgd.
Dit is evenwel geheel onmogelijk.
Door de voortdurend toenemende duur
te, en door nota's, als deze van de Com
missie van Herstel, waardoor aan de
waarde van het Duitsche geld in het
buitenland de nekslag wordt toege
bracht, worden de grenzen voor moge
lijke indirecte belastingen telkens nau
wer getrokken, en wanneer reeds de vol
ken die den oorlog gewonnen hebben,
voor een deel niet in staat zijn hun bin-
nenlandsche financieele behoeften door
belastingen op te brengen, hoe moet het
dan wel gesteld zijn met een volk als
Duitschland, dat bijna geheel alleen aan
dc andere zijde de lasten van den oorlog
heeft gedragen en zijn eigen middelen
heeft opgebruikt?
Daarbij vormen de valutaverhoudin-
gen cn de daarmee gepaard gaande
verkoop beneden de waarde van Duit
sche goederen naar het buitenland nog
een onzichtbare doch geweldige be
las tingv
Door ons een uitstel van betaling toe
te staan had de Commissie van Herstel
kunnen bijdragen tot dc consolideering
van de Duitsche valuta. In plaats daar
van heeft zij met haar cisch thans het
tegenovergestelde bereikt, waarvan d«
landen, die ons dezen last willen opge
ven, 2elf de schade zullen ondervinden.
Zoolang in de valutaverhoudingen in
Europa geen orde komt, kan de eco
nomische toestand niet hersteld worden.
En zelfs als hetgeen wij beweren dat
onmogelijk is. dc economische kracht
van Duitschland het bestond deze meer
dere lasten te dragen, dan nog zouden
deze eischen om zuiver parlementair-
politieke en technische redenen volko
men onmogelijk zijn. Daarbij komt nog,
dat de ophanden zijnde conferentie te
Genua de geheele aandacht der Duit
sche regeering vraagt, zoodat zij er
niet aan kan denken een volkomen
nieuw belastingstelsel op te bouwen.
Bovendien beteekenen de eischen der
Commissie van Herstel een inbreuk op
de uitvoerende macht van de Duitsche
regeering, en op dc souvereiniteit van
de Duitsche natie, cn de wettelijke be-
-oegdheden van het Duitsche parlement.
Tegen een controle op de belastingen
moeten wij ons ten sterkste verweren,
daar deze onvereenigbaar is met het
zelfbesteanmingsrecht van een groote
Wij hebben op het gebied van de
coniróle-cómmissio zulke droevige er
varingen opgedaan, dat niemand van
het zou kunnen toelaten, dat deze
tröle ook nog tot onze civiele dien
sten, wordt uitgebreid.
De Duitsche regeerLng heeft reeds bij
de ocderteekening van het verdrag van
Versailles, daartegen en wel in een
nota van 28 Mei 1919 geprotesteerd. Iu
he an.woord der geallieerde en geasso-
ee de mogendheden weid toen nadruk-
elijk verzekerd, dat de bevoegdheden
in de Commissie van Herstel niet zoo
ver mogen worden uitgebreid dat zij
haar het recht geven, ook haar binnen-
landsche bestuursregeling aan Duitsch
land te dicteeren.
Thans, drie jaar, nadat dit verdrag ge
sloten is, mogen de geallieerden niet
aanspraak maken op rechten, welke zij
vroeger zelf een ijdele vrees van ons
noemden.
Wat betreft de eischen van de Com
missie inzake het nastreven van de
uiterste zuinigheid bij het bestuur, wij
stemmen met deze eischen volkomen in.
Doch wij zijn reeds zoo zuinig moge
lijk, en wij willen deze zuinigheid toi
het uiterste toe betrachten, doch daar-
wint men geen niilliarden. Reeds
thans betalen wij onze beambten veel
slechter dan de Entente-landen. Ook
wat betreft de kwestie der kapitaal-
vlucht, verklaart de Duitsche regeering
zich in principe eens met de Commissie.
Iniusschen komt men in dezen slechts
tot werkelijke resultaten bij internatio
nale samenwerking, waartoe Duitsch
land zich bereid verklaart. Het beste
geneesmiddel zou de verbetering der
Duitsche valuta zijn.
De oplossing van hel vraagstuk der
binnen- en buitenlandsche leeningen
gaat de Duitsche regeering tea zeerste
:r harte, want hierin ligt de sleutel
van het geheele schadeloosstellings-
vraagstuk.
Met de gedwongen leening hebt gij
den weg der binnenlandsche leening
•erschreden. Dit heeft echter bij de
'Commissie van Horstel hic't 3e noo-
dige aandacht gevonden. Toch over
treft de gedwongen 1 coning .die 1 mil
liard goudniark zal opbrengen, thans
reeds de door do Enicnto verlangde
nieuwe belastingen van 60 milliard pa
piermark. Bovendien heeft zij het ka
rakter van een blijvende vermogensbe
lasting, aangezien gedurende een aan
tal jaren op <le lecning geen rente wordt
vergoed.
Voor een definitieve oplossing van
het vraagstuk der schadeloosstelling is
echter een buitenlandsche leening noo-
dig. Een dergelijke lecning heeft ech
ter slechts dan kans door het buiten
landsche kapitaal te worden opgenomen,
wanneer aan het Duitsche rijk voor
eenigszins langen tijd eenige vrijheid
wordt gelaten.
De gedachte aan een internationale
leening ten behoeve der schadeloosstel
ling, wint steeds meer veld en is in de
laatste maanden ook in Frankrijk leven
dig besproken. Dit wijst er gelukkig
op, dat men meer en meer inziet, waar j
de voornaamste oorzaak van onzen slech
ten toestand te zoeken is. Alleen door
een eenigszins lange pauze "kan de koers
de mark den steun vinden, die ons
slotte in staat stelt, bij onze inkom-
1 en uitgaven te rekenen met een sta
biele waarde.
Dit heeft de Commissie van Herstel
echter volkomen buiten beschouwing
gelaten. Het gevolg van deze misken
ning is, dat dc dollar van 21 Maart tot
24 Maan van 289 op 332 mark is geste
gen. I-let antwoord, dat wij a<
Commissie van Herstel moeten doen
toekomen, heeft men een enkele maal
zóó willen uitleggen, dat het de beslis
sing over dc voortzetting der buiten
landsche politiek moet brengen. Wij
hebben do vcrvullingspolïtiek t
haar zelvcr wille gevoerd, doch om door
de vervulling binnen de grenzen
mogelijke aan de wereld het praccisehe
bewijs te leveren, waar de grens van
het vervulbare ligt. Dat die politiek aan
leiding zou geven tot kritieke situa
ties, hebben wij geweten. Voor zulk een
kritiek punt staan wij thans, maar wy
zullen al onze krachten inspannen, om
het te boven te komen en om op den
ingeslagen weg voort te gaan. Wan
neer wij echter thans het onmogelijke
en onwaardige met alle beslistheid ver
werpen, maar in deze verwerping niet
de eenige taak van onze politiek zien,
dan hopen wij, de meerderheid van ons
volk achter ons te hebben.
Vervullingspolitiek beteekent niet, dat
wij tot de uitvoering overgaan van juist
datgene, wat de tegenpartij ons heeft
opgelegd en ons voor dit jaar oplegt.
Wat beteekeui vexvillingspolitiek te
genover de nieuwe beslissing
van de Commissie van Her
stel? Wanneer men het repara-
tievraagstuk van uit een economisch ge
zichtspunt beschouwt, dan moet men
tot het resultaat komen, dat Duitsch
land in de eerse plaats gedurende lan
gen tijd, minstens echter voor het ge
heele jaar 1922, van alle betalingen in
baar moet worden vrijgesteld, hetgeen
de regeering thans In haar nota van
28, Januari heeft betoogd. Sedert dien
tijd i onze toestand ectiter zeer veel
slechter geworden. Daarom kunnen wij
uit ouzo eigeu middelen de verplichtin
gen voor het jaar 1922 zonder toe
vlucht te nemen tot buitenlandsche geld
middelen, niet nakomen.
De tegenstelling- tusschea de eischen
vervat in de nota der Commissie van
Herstel en de verwachtingen betreffen
de Genua is wel zoo duidelijk, dat zij
aanleiding zou kunnen geven tot het
pessimisme. Maar de wereld
heeft thans te kiezen tusschen het prin-
pe van Genua en dat van de Com-
issie van Herstel.
Wij zullen den inhoud der nota zeer
nauwkeurig nagaan, voordat wij ons
twoord aan de Commissie van Her
stel doen toekomen. Dit onderzoek zal
echter aan de hier uiteengezette richt-
linien niets meer wijzigen.
Daarmee eindigde derijkskanselier
zijn rede, welke herhaaldelijk levendig
d toegejuicht De coalitie-partijen ga-
op luide wijze hun instemming te
men, toen Wirth sprak over de voort
zetting der vcrvullingspolïtiek. Na het
einde van de rede weerklonk een le-
endig bravo van de banken der coa
litie-partijen.
De Russen wii.tlem weer handelen!
Uil Berlijn wordt aan het Alg. Han
delsblad geseind:
De besprekingen deir sovjet-delega
tie met Poncaré over de hervatting
van de economische betrekkingen
worden thans, naar de^„Vorwdrts"
mededeelt, belemmerd door de po
gingen van
Radek met het
Stinnes-consortlum
itn nauwe relatie te treden. Terwijl
de communistische pers er niet ge
noeg van kan krijgen, eiken keer van
een „SUnneseermg" ttó spreken,
wanneer ia het republikemsche
Duitschland een in haar oog en ver
dachte maatregel war# doorge
voerd, heeft Radek verleden Donder
dag, kort na zijn aankomst, zijn be
sprekingen mei het Stinnis-consor-
tium hervat, Vrijdag werd in hotel
Esplanade een vergadering van 'de
Duiitsch-Russisdie vereoniging ge
houden.
Vain Duitsohe zijdo kon men thans
maai- niet blijven afwachten, maar
moest men zoo spoedig mogelijk den
handel met sovjet-Rusland hervat
ten. Er moesten echter reeele waar-
boa^an worden geeischt, en hierbij
moest men in de eerste plaats aan de
Russische spoorwegen denkoil. Naar
<do ..Vixrwarts" varncomt, is Radek
het met een overdracht v&n de spoor
wegen aan het particulier kapitaal
eens, Krass in echter niet. Daarom
acht Radek het noodzakelijk snel te
handelen, eer Krassin weer op
tooneei verschijnt Radek zou whieD
dat het anonopoastische Russische
comnhsariaat vooi den bullen! and-
schen handel met liet vrijliandelsge-
zui.de commissariaat van handel tot
één ministerie van handel werd ver-
eenigd, waardoor de Itinderpalen
voor zijn streven uit desi wqg zouden
worden geruimd.
Het is waarschijnlijk de onver
wachte reis van Schanzer naar Lon
den om Lloyd George te spreken, die
Poinoaré op het denkbeeld gebracht
heeft, dat het toch goed zou zijn als
hij op het beslissende oogenhlik zelf
ta Cenua
was. Vandaar dat men thans zoo
wordt uit Parijs geseind bij ge
ruchte verneemt, dat zijn bedoeling
zou zijn onmiddellijk na de terug
komst van Miilerand de leiding van
de Pransche delegatie ter conferen
tie op zich te nemen. Van Toulon,
waar hij Miilerand "5 Mei tegemoet
rast, zou hij don direct doorgaan
naar Genua, Eerder zou hij er niet
behoeven te zijn, omdat men hier
verwacht, dat de conferentie zeer
lang duren zal en omdat de gewich
tige beslissingen toch niet voor het
einde genomen zullen worden.
Dit nesluil doei denken, dat
hier vreest, vooral na de laatste
uitingen van Lloyd George, dat deze
in weerwil van do afspraken
Boulogne gemaakt, toch wel oens
onverwacht uit don hoek kon komen.
Zoo verwachten sommigen, dat hij
voorstellen zal de algeiaeene ontwa
pening te land, volgons welke het
Fransche leger tot 180.000 man be
perkt zou moeten worden en de in-
siellin van een periodiek \trg ad ©ren
den raad van Europa, om van de er
kenning der sovjetregeering niet
eons te sproken. Met liet oog op een
dergelijke eventualiteit zou Poincaré
graag zelf erbij zijn. Tot zijn komst
zal dan waarschijnlijk Barthou de
leiding van de delegatie hebben
maar dit al-les is nog niet definitief
en weel zaJ afhangen van hetgeen
Lloyd George 5 April voor het Lager
huis verklaren zal.
Sahanzer heeft, door Reuter
interviewd, verklaard, dat zijn onder
houd met Lloyd George vain alge-
rooenen aara was geweest. 'len aan
zien van de uitnodiging der Russen
naar Genua zeide Schanzor, dat de
Russische gedelegeerden met het
grootste respect zouden ontvangen
worden, maar de geallieerden ven-
wachten, dat zij komen met de be
doeling om mee te werken aan het
economisch herstel van Europa en
niet voor politieke propaganda.
Vorspreld nieuws
DB XEESOHE QUAESTIE.
Republiek contra Vrijstraat.
Te Newtown-Cunxuugliain in Donegal
vielen ropublikeinsehe troepen jtolitietroe-
n den vrjjstant aan, die
een kazerne bezet hielden. Do politietrcc
pen boden weerstand on maakton aanvan
kelijk zes gevangenen. Later keerden de
aanvallers echter terug, verdreven de be
zetting en bevrijdden de gevangenen. Drie
vrjjstaters liepen naar de republikeinen
over, de anderen werden in vröheid ce
stoid. Er vielen geen dooden.
De conferentie tusschen
Noord en Zuid.
De redo, door Collins gehouden, duidt
zjjn houding aan ten aanzien van de con
ferentie te Londen, waarheen hy Griffith,
Duggan en mogelyk andere ministers der
•oorloopige regeering vergezelt. Collins
'erklaarde dat de voorloopige regeering
Jdos bewyst al bet mogelijke te willen
doon om den vrede in hot Noorden te ver
zekeren. Hy ziet uochtans geen weg ait
dc impasse te geraken, vóórdat Craig ra
dicaal zyn onvriendelyke houding wyzigt
tegenover de voorloopige regeering en de
hulpelooze minderheid to Belfast. Colline
deed een heftigen aanval op (Jraig, dien
hy beschuldigt de overeenkomsten als vod
jes papior te behandelen. Hy haalt daar
toe de overeenkomst aan tusschen hem en
Iraig op 21 Januari gotookond, ten aan-
ieu der opheffing van den boycot en de
weder-indionststelling van Koomsche
werklieden. Collins beroept or zich op zijn
deel der overeenkomst volledig te zijn na-
gokomon, terwijl Craig goon enkelen
itoomschc'n werkman weder in dienst ge
steld kreeg.
De terreur in Belfast.
De journalist Jeffries va.n de „Daily
aill" zit op hot oogonblik in Belfast en
geeft een goed denkbeeld hoe onrustig
daar op hot oogeiiblik het loven moet
zyn. Zaterdag bijvoorbeeld aldus ver
telt hy had ik juist do dagolyksche lyst
van doodon 011 gowondon getelefoneerd.
Dat was ongevoor half 7. Ik ging eten
en toen ilc weer buiten kwam, ontmoette
ik iemand, die inoostal wel wat wist.
er nog iets?" vroeg ik, Iin hot antwoord
was: „Niet veel, eentje in Grosvonorstroot,
een jongen." Dat bctoolcemle, dat een
jongen in die straat was doodgeschoten,
maar het beteekoudo tovons, dat een rus
tig nienseli gelyk myn keunis is
over een schiotparty zeo'n kalme opmer
king maakte, omdat hy er uun gewoon
geraakt.
Zondagavond waren de straten vol met
een vroolyke menigte, die do winkels
bioscoopen vulde, zich niets aantrekkend
van „eentje in Grosvernorstreot" of van
„vyf in Kinnaird-terrace". Ik ging naar
„music-hall", die vrijwel stampvol
Alles ging echter vlugger dan an
ders en tegen het eind drong het spook
der „plaatselijke omstandigheden" de zaal
binnen. Het laatste nummer was een han
dig goochelaar. Iedereen amuseerde zich,
maar vóór hy klaar was, begon iedereen
taan en, al applaudiseereud, weg te
gaan. Iederoon wilde thuis zyu voor de
curfewgeluid had, waarna de midder
nachtelijke moordenaars op alle daken en
alle hoeken van straten kunnen' loeren.
Ik ging mot do massa uieo en zocht myn
id in het hotel op. Misschien twee uur
later werd ik wakker door geweervuur
en daarna eon vreemd geluid, dat ik niet
kon thuis brengen. Het leek op het ge
huil van den wind.maar het
ten niet. Ik begreep er niets van en ging
maar weer slapen. Weet u wat het wasf
Maandagmorgen logdo men hot iny uit.
Hier haalt mon er zyn schouders over
op. Het waB het nngstgohuil der vrouwen
bij een schietpartij, misschien auderhal-
ven kilometer verder.
M3LLEBANDS BEIS NAAR
NOOBD-AFBIKA.
President Miilerand zal 30 dezer van
Parys naar Bordeaux vertrekken, waar
hy daags daarna scheep zal gaan naar Ca
sablanca, aan boord vau do „Figuig".
Achtereenvolgens worden dan bezocht
Matrakesj, Rabat, Meknee, Fez, Taza en
Oedjda. Er zyn gTooto feesten in voorbe
reiding en van Meknès nit wordt een ex
cursie gemaakt door het Atlas-gebergte.
Van Oedjda wordt do reis per spoor
voortgezet naar Algerië, waar de president
tien dagen zal blijven en verschillende
steden zal bezoeken, ora vervolgens door
te reizen nanr Tunis. Het verblijf in Tu
nesië duurt van 27 April tot 3 Mei en op
dien datum scheept president Miilerand
inch te Bizerte in om vandaar via Cor
sica naar Toulon terug te keeren. Op Cor
sica zal hy anderhalvcn dag blyven. Den
6en Mei wordt hy tc Toulon verwacht en
den dag daarop te Marseille. Den 9en Mei
rekent de president weer te Parys terug
te zyn, na een reis vau circa zes weken.
De ministeru van openbare werken en van
onderwys, Le Trocquer on Lóón Bernard
zullen hem vergezellen.
In Algiers zullen de j>residenten van de
kamers, Lcon Bourgeois en Raoul Péret
zich by hem voegen en ook de ministers
van marine en van landbouw BaAberti en
Chéron en tijdens het verblyf van den pre
sident te Algiers zal daar ook
Miilerand vertoeven.
INGEZONDEN MEDEDRELINGEN
k 60 Cta. per regel.
ENCELSCHE ZIEKTE
van kinderen, wordt dikwijls
veroorzaakt door kunstmati
ge voeding. Dit voorkomt gij
het gemakkelijkst, door bij
Uwen apotheker of drogist
voor f 2.60 te koopen een does
Fortossan voorden zuigeling
of voor de grooteren.
PHYTINE
A. J. P's EIERPUDD1NS
MEI VRUCUTSM
DE FIJNE PAASCHPODDlHê
Formamint-Tablettenf
vernietigen baetoriSn" In
mond en keel en beschermen s
tegen Besmetting. 8
Ds Tweede Kamervsrkieziayen
Eigen candidaten van een
nieuwe kiezersorganisatie?
Wij lezen in ..Dgj Tijd van Dins
dagavond
„In de door ons aangekondigde ver
gadering der leden van de groepee-
ring-Van Cranenburgh is besloten rot
het houden eener algemeene vergade
ring te Utrecht, op 7 April 192*2, vao
allen, die adhaesie betuigden met
het artikel „De Richting in de Poli-
tiek".
Tot voorloopig comité van uitvoe
ring zijn gekozen de heeren R. C. A.
van Cranenburgh, jhr. mr. O. IL vau
Nispen tot Seveuaer, W. Baron van
'Voorst tot Voorst,- S. W. Swnne, dr.
B. W. Nuyens. P. J. M. Verschnvo,
tor. L. van Cranenburgh, mr. Th.
Wes'erwoudt, mr. C. W. 1 Differ, mr.
J. A. van Sonsbeek, L. C. J. Nicu-
wenhuys, welk comité met meerdere
heeren uit verschillende streken des
lands zal worden aaugc.uld
Voorts werd met 30 tegen 1G stom
men en 5 blanco besloten do .ïlge-
meene vergadering te Utrecht to
adviseeren eigen candidaten to stel
len, alsmede een kiezersorganisat >o
in het leven te roepen.
Tot bijwoning der algemeeno ver
gadering zal het Dagelyksch Bestuur
yan den Algemeenen Bona van R.K.
kiesvereenigïngen worden ni'ge.100-
digd.
Vermelde vergadering t0 Utr >chfc
zal alleen toegankelijk zijn voor go-
noodigden en voor de pers.
Naar het blad verneemt zijn ia do
Maandaavond gehouden vergadering
vóór de beslissing betreffende het
stellen van eigen candidaten ernstige
stemmen gehoord om bierioe in geen
geval bij de a.s. Btembus over te gaan.
Zelfs dreigen enkele, gisteravond
niet aanwezige, onderteekenaren van
dc bekende advertentie zooula het
blad ter 001e kwam zich terug te
trekken, indien hiertoe mocht morden
besloten.
Het blad laat er nog nadruk c p val
len dat indien het mocht komen tot
het stellen van eigen candidaten „c'it
aan de R.-K. Staatspartij rustige
schade zou toebrengen".
De Maasbode verneemt nog o n:go
bijzonderheden van de vergallen ïg in
aansluiting aan het perBOOihm.iaiqué,
dat wij hiervoren aan de Tijd ontloen-
den. Wy_nomen daaruit nog 'et \ol-
gende over
„Ter vergadering werd niet getwij
feld of ook de vergadering, 'e i'trech1
te houden, zou instemmen met het f.d-
vies bij de a.s. verkiezingen met ei
gen candidaten nit te komen
Het comité heeft vooral in de laat
ste dagen honderden schriftelijke
mededeelingen ontvangen van Ka
tholieken, die zeiden, onder de tegen
woordige verhoudingen in geen geval
op de Roomsche lijsten, gelijk die
volgens het Politiek Advies rijn sa
mengesteld, te zullen steramen en het
voorloopig comité van Cranenburgh
meende, om deze stemmen niet voor
de Roomsche pariij in he* algemeen
verloren te laten gaan, te ineer ge
rechtigd te zijn om te komen met het
voorstel eigen candidaten te stellen.
Het comité van Cranenburgh hoopt,
dat ondanks de nu te verwachten
veelheid toch eenheid onder de
Roomsch-Katholieken zal kunnen
blijven bestaan.
Zooals reeds bovengemeld was he*
dagelijksch bestuur van den Algemee
nen Bond op de te Utrecht te honden
vergadering uitgenoodigd en zal dan
volle gelegenheid vinden 2Ïjn oordeel
tegenover de zienswijze der vergade
ring te stellen. Onder geen omstan
digheid echter zal aan het Dag. Be
stuur gelegenheid worden geboden
voor debat, waarvoor men nu den
tijd voorbij acht.
Het bestuur meende, dat wanneer
een zelfstandige politieke actie be
gonnen wordt, zij op zoodanige wyze
en in zoo'n grooten omvang moot
worden gevoerd, dat het uitzicht niet
op slechts twee, doch op minstens een
'iental eigen candidaten in do Kamer
moet worden geopend.
De Maasbode maakt ook nog ©en
crirische opmerking. Het blad zegt
dat het nog dient te worden afge
wacht of de vergadering van 7 April
inderdaad zal besluiten tot het stel
len van eigen candidaten cn gaat dan
voort
,,Onzes bedunkens zou zij van uieor
inzicht in de hooge behingen die op
het spel staan blijk geven, wanneer
zij zich beperken walde tot het for-
men eener oganisatie, die aan de be
studeering der huidige economische
problemen haar aandacht schenken
zal. Dit leek ons de in dit stadium
f-enig mogelijke oplossing, waarbij de
levensbelangen van de Katholieke
rartij niet geschaad zouden worden
De Telegraaf verneemt nog het vol
gende
„Een groot gedeelte van de discus
ses hep over de vraag of aan de ver
gadering te Utrecht geadviseerd zou
worden, afzonderlijke candida'en te
itellen. Er was namelijk unaniem be
sloten, bet. punt: „afzonderlijke ean-
didatenlijsten" op die vergadering
aan de orde te stellen, doch toen het
er op aankwam, te besluiten, dat anu
adering te Utrecht ook gead-
zou werden, tot het stellen
van afzonderlijke candidaten over
te gaan. bleken vele aanwezigen zoo
ver niet te willen gaan. Ook de voor
zitter van de vevgadering, de hoer
Yan Cranenburgh, nam te dien aan
zien een weifelende houding aan, met
het gevolg, dat het in het communi
qué medegedeelde besluit mot een
groote meerderheid, doch niet met
"lgemeene 3temmen genorn-o werd".
GANDTDAATSTELLJNGFN.
R.-K. Staatspartij,
Zaterdag 25 Maart vergaderden do
dagelijkscne besturen der R.K. Rijks-
kieskringorganissties in Gelderland
Utrecht., ter bespreking van de
Feuilleton
(Naar het Amerikaansch)
van
JACK LONDON.
Onwillekeurig had ik rondgekeken
om te zien, of kapitein West op de
kampanje was en bemerkte, dat het
dekhuis midscheeps ons voor de kam
panje verborg.
Pike bekommerde zich niet om den
man, die op hot dek lng te kermen,
wij gingen vertrekken,
Een groot aantal matrozen waren
bezig met het windas of hadden an-
I der werk op liet voorschip. De be-
manning bestond uit twee wachlkwax-
tieren, ieder van vijftien man. Dan
bij 't windas. Pike liad gelijk. Dat
waren niet de flinke, vermetele krach
tige matrozen, die vroeg,.r d beman-
ning der oude klipperschepen h.tddan
uitgemaakt, die in verzet kwamen tó-
hun officieren, die doodden
de kajuit en de hutten leidde.
krankzinnigen telde; het. was een feit.
Ik wierp een blik in de kaartenka- dat de onze ©r heel wat meer bovutte.
9)
En nu zal Ik u vertellen, wat ik
zag. Herinnert u, wat ik u gezegd
heb van Pike's groote, stevige knuis
ten en gespierde armen. Mei ©en en
kelen greep van zijn rechterhand
lichtte hij Larry op, liet hern in de
lucht spartelen en wierp hem toen op
Zijn zak neer.
De man naast Larry groinde drei
gend en sprong woest op. Maar hij
werd terstond bedwongen, want Pike
gaf hesm met de vlakke liand zulk een
klap in 't, gezicht, dat bij r.cerrolde.
De stuurman toonde verbazend veel
kracht te bezatten.
"P dlit oogenhlik kwam O'Sullivan
doelloos aanslenteiv-n. Pike hoorde
hem in zich zelf grommen cn hief
reeds do hand op om licm te kastij
den, doch toen hij hot vorsclirikte,
wezonlooze gezicht van O Sullivan
eng, liet hij zijn arm woer zakken.
Uitwaggel. z©lde Pike.
maar wendde zich tot Larry, die gens, bootslui en de timmerman. B.j-
eventens kreunde. Do andere mannen na veertig man dus, maar
waren opgestaan, vol eerbied en vrees mannen! Er zat geen veerkracht en
varen er nog zeilmakers, scheepsjon- gedood werden, maar die hun werk
verrichtten als mannen. Deze mannen
deze sjokkende geraamten
Ik voelde ook ontzag voor dien vree-
selijken ouden man. l>it tooneei had
mij overtuigd van de waarheid zij
ner verhalen betreffende zijn wocsx
verleden.
Wie is nu de oude, stijve hark?
vroeg hij.
Ik. meneer, kermde Larry be
schaamd.
Sta op!
Larry stond zonder eenige moeite
op.
N11 vooruit on naar het spil! Jul
lie allemaal!
En ze gingen neerslachtig en sjok
kend weg als gotenulo wilde dieren.
HOOFDSTUK VI.
Ik beklom de ladder van het dek
huis vooruit, hetwelk zooals ik ont
dekte den bak, de kombuis en de
hulpstooinpornp bovattc) on gó g over'
de brug naar den fokkemast, waar
ik de bemanning het anker kon zien
ophalen. De Britannia lag langszij en
leven in. iedere stap en beweging
scheen hun moeite te kosten, alsof ze
ziek of halfdood waren. Ziek waren
ze inderdaad vergiftigd door whïs-
spil ik keek en koek en zocht te
vergeefs mij hen voor te stellen in een
hevigen storm, .met hun messen tus-
scheii de tanden in de masten klim-
I mend. Waarom zongen ze geen matro-
key, uitgehongerd en verzwakt door zeniied, terwijl ze het anker indraai-
.1—u*1" -1 den? Vroeger gebeurde dit toch altijd,
naar ik gelezen had
Het verveelde mij naar dat lusteloo-
ze werken te kijken, on ik ging een
ontdekkingstocht ondernemen langs
de ranke brug. Zo was aterk en toch
ttchi «n liep over de geheele lengte
van liet sclxip, vam het voorschip tot
den bak, dan naar hot dekhuis mid
scheeps en vervolgens naar de kam
panje. Deze, welke eigenlijk heit dak
vormde van alle hutruimte beneden
en die den gebeelan achterkant van
het schip innam, was zeer breed. Ze
werd alleen afgebroken door het half-
overdekte stuurhuis bij den achterste
ven er door de kaartenkamer. Aan
weerskanten van de laatst© gaven
twee deuren toegang tot een kleine
gang. Door deze bereikte men de
kaartenkamer en eon trap, die naar
slecht© voeding. En. wat het ergst was
ze waren stomp en waanzinnig.
Ik keek naar boven naar het inge
wikkelde touwwerk, naar de omhoog-
rij zeud« stalen masten en raas, die
eindelijk hoog in de lucht overgingen
in teer spinweb. Dat zulk een ellendig
troepje man non dit prachtige schip
veilig door allo stormen en gevaren
op zee zouden kunnen brengen, leek
mij onmogelijk. Ik dacht aam de twe©
stuurlui, de geestelijke, en lichamelij
ke meerderheid van Pike en Mellaire
zouden zij dtie menschel ijk. wrak
ken daartoe kunnen dwingen? Doch
zij schenen daaraan niet te twijfelen.
De zee? Als dat mogelijk was, dan
was hot duidelijk, dut Ik niets van de
zee wist.
Ik keek weer naar de uitgehonger
de, misvormde, zieke stumpers daar
roer en werd door kapitein West met
een glimlach begroet. Hij lag behage-
lijk in een schommelstoel, met zijn
voeten op d© schrijftafol tegenover
h©m. Op een breede rustbank zat de
loods. Beiden róókten sigaren en toen
ik een oogenblik naar hei gesprek ge
luisterd had, begreep ik, dat de loods
een ex-zeekapit©m was.
Toen ik de trap afging, lioord© ik
juffrouw Weet in haar hut neuriën
onder het in orde brengen en opber
gen van haar goed. Onder het voor
bijgaan stak ik mijn hoofd even in
de provisiekamer om den hofmeester
te begroeten als een blijk van beleefd
heid. Hier Ln zijn klein heiligdom
heerschte orde on netheid en ik zou
aan wal zeker tevergeefs hebben uit
gezien naar een geschikter en rusti
ger bediende. Zijn gelaat had een
raadselachtig© uitdrukking. Maar zijn
schuine, zwarte oogen .verrieden
schranderheid en verstand.
Wat zog je wel van on7© beman
ning? vroeg ik om toch iets te zeggen.
Een zootje, antwoordde hij ter
stond met een minachtend hoofdschud
den. Een treurig zootje. Allen gek.
U zult zien.
Dat was alles manr het bevestigde
mijn eigen oordeel. Het mocht waar
zijn, wat juffrouw West zeide, dat
iedere bemanning ewiigo idioten em
En waarlijk, zooals later ook zou blij
ken, was onze bemanning zelfs in de
zen tijd, nu 't zeilen geminacht wordt,
eenig, wat ongeschiktheid en onkun
de betrof.
Ik vond mijn eigen hut (eigenlijk
twee hutten) heel aangenaam. Wada
had mijn kleeren uitgepakt en ojige-
borgen en vele planken gevuld met
de boeken, welke ik had medegebracht
Alles was in orde en op zijn plaaia,
van mijn scheergerij in de la an mijn
waschtafel en mijn zeelaarzen, en olie
jas tot mijn schrijfmateriaal op de
schrijftafel, waarvoor een stevig m
den vloer geschroefde leer en bureau
stoel mij wachtte. Mijn pyjama's en
badmantel hingen klaar. Mijn pantof
fels stonden op hun gewone plaats
bij het bed.
Hier op het achterschip heerschte
orde en netheid. Op het dek was liet
zien der bemamhing al genoeg om een
nachtmerrie te krijgen. Ja, het scheen
haast niet mogelijk, dat Plko en Mel
laire van die stumpers ooit flinke, ge
schikte zeelui zouden kunnen maliën.
(Wordt vervolgd.)
