Ba:lT
Brieven nit Parus
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATIiR-AU 8 APRIL 1922 - VIEROE BLAD
Heemsteedsche Brieven.
Misschien denkeu mijn mede inge
zetenen vuu ons vriendelijk dorp, dat
Bendrik van Heemstede gelijk mouen
en neren zijn winterslaap gedaan en
daarom iu zooveel weken mets ge-
ecnreven keelt. Als het kun en er mij
even zoovele zomermaanden voor te
rug werden gegeven m dit korte le
ven, zou ik er op nx.jn woord mots
op tegen hebben otu iroj in een paar
dekens te rollen en deu vsrsehiiltke
lnken Nederlandschen winter, die om
beurten koud, kil, na'- en guur, maar
altijd onaangenaam is, desnoods ia
een hoekje van den zolder door te
slapen- Maar daar dit voorrecht mij
niet geschonken is, sukkel is mee aoor
de slechte maanden heen en kom pas
in 't voorjaar, net als de crocus, tot
nieuwen bloei. Laat dit voldoende
verontschuldiging zijn, zoodat wij tct
de onderwerpen van den dag kannen
overgaan.
Wat i6 op dit oogenblik het be
langrijkste Natuurlijk do verkiezing
voor de Tweede Kamer. In dit op
zicht heeft ons gemeentebestuur iets
nieuws gedaan, waaruit blijkt hoe
vooruitstrevend ha1 is. Zooals gewoon
lijk zijn een aantal ingezetenen uitge-
noodigd. hulp te verleenen in de
stembureaux en daarbij zijn, voor de
eers'e maal, ook vrouwen geïnviteerd.
De wet schrijft het met voor, maai
het is logisch, dat nu voor de eerste
maal vrouwen aan de stemming deel
nemen, er ook vrouwen zitting brij
gen in de stembureaus. Misschien
za! het ook sehuchteren onder de 1de-
teressen aanmoedigen, ter stembus te
zin nu n. „eiioomgde vrouwen
maar vrijmoedigheid kunnen vinden
01. de uitnoodiging to aanvaarden.
Slag ik aan mogelijke twijfelaarsters
oen hiirt onder den riem steken?
Moeilijk is het werk niet. Tellen en
aanteekening houden. Lastige
vraagstukken behoeven do dames
niet op te lossen.. Daar zijn de voor
zitters voor, die uit de leden van den
Baad worden gekozen.
Er is, naar ik hoor, maar eén be
zwaar geopperd tegen het deelnemen
van vrouwen aan de stembureaus. Fr.
dat is (gij raadt het aldat de man
nen zoo graag villen blijven rookea
en niet weten, hoo de vrouwen da'-
zullen opvatten. Helaas, zij z ij n
eenmaal do slaven van godin Nicotine.
Zoudt gij, dames-stemopneemsters,
geen medelijden willen hebben met
bun zwakheid en hun genadig toe
staan, tijdens do Boni3 lange uren in
het stembureau to blijven rooken?
Wie herinnert zich niet, da'- in de
oorlogsjaren het dreunen van de ka
nonnen in Vlaanderen op verschillen
de plaatsen in onze gemeente duide
lijk te hooren was! Nu knal'- het er
nog veel harder in het noordelijk deel
van de gemeente. Maar niet meer om
oorlog. Op het voormalige buiter.
goed van mevrouw Onderwater wor
den (helaas) tal van boomen gerooid
Maar daarbij blijven wortels en stom
pen. de zoogenaamde broekeinden,
zitten. Vroeger waren er al'ijd wei
liefhebbers bereid om deze res«auten
uit den grond te halen en mee te ne
men naar huis? waarin zij dan met
een de belooiung van den werkelijk
zwaren arbeid moesten vinden. ln de
zen tijd d »e« men daar niet meer aan
en daarom 'aat de rooier do stompen
met buskruit in de lucht vliegen.
Dit veroorzaakt de zware knallen,
waarvan tijdelijke bezoekers (de
heemstedenaren zeif kennen ze al)ver-
seuriKt opkijken en die hun misschien
oe vraag op do lippen brengen, of
Haarlem, nu de annexatieplannen zoo
Ectraiueerd heoben, maar vast een
iger in liet veld gebracht heeft en be
zig is, tegen do uewoners van lieem-
Btede slag 'e leveren. Zij stellen zich
dau onze dorpsmacht voor ondei aan
Voering van Mr. Van der Plaats, voor
zittcr van do commissie tegen de
grensveraudering, bijgestaan door den
heei Van Hardeubroek, die óók niet
voor de poes is waDneer men hem te
na komt en met de kracht van zijn
woord en de hardheid van zijn zand-
s'eenen uit de fabriek „Arnoud" te
Hillegom, heelwat Haarlemscbe aan
vallers op de vlucht zou jagen.
Maar zooals ik zei: dergelijke fan
tastische voorstellingen kan alleen
de desonkundige bezoeker maken.
Wij Heemsteders we'en beter. De ee-
nigen, die van liet gepoef op Bosch
en Hoven schrikken, zijn de mus-
schen, dio liever een beetje uit de
buurt blijven en de huishonden, die-
Btomine dieren als ze zijn, het geluid
niet dadelijk weten «huis te brengen
En nu ik toch spreek van do annex
atie, raag ik niet zwijgen van oen ge
heimzinnig bezoek, dat uit goede oron
(namelijk van den directeur van dit
blad) tot mijn kennis is gekomen, üp
een morgen tusschen elf en twaalf
uur (het komt er voor den Interen ge
schiedschrijver op aan, dat ik nauw
keurig hen) hield een atax stil op den
Bronsteeweg. Om precies te zijn vóór
het perceel No. 43, genaamd „de
Olm.".
De chauffeur, na even rondgekeken
te hebben, stapte af en opende het
portier.
Twee heeren kwamen te voorschijn,
die waardig en met ernstige blikken
wandelden in zuidelijke richting, die
naar do Koediefslaan toe.
Do taxi-chauffeur bleef wachten
Hij verloor geen oogenblik de serieu
so houding van een man, die zii het
ook in een bescheiden roL, deel heeft
in een belangrijke gebeurtenis, ui«
't oog.
Eenige oogenblikken la'er kwamen
de beide heeren terug. Onze inlichtin
gen vermelden, dat <je een levendige
gebaren maakte en dat dt andei een
onl droeg. Zij stapten opnieuw in den
a'ax, waarna de chauffeur rechtsom
keert maakto en vertrok in de rich
ting van Haarlem.
Ecu onmiddellijk ingesteld onder
zoek bracht aan den dag, dat deze
twee heeren warende burgemeester
van Haarlem en do heer W. van
Liemt, lid van don gemeenteraad al
daar.
De gemeentelijke autoriteiten van
Heemstede vragen zich niet zonder
bezorgdheid af, wat het bezoek van
deze llaarlemsche heeren te be«eeke
nen heeft gehad. Gaan zij om met
plannen, om het annexa'-ievoorstel
zoodanig te amendeeren, dat de grens
niet bij do Craijenestervaar!, maar
hij de Koediefslaan zal vallen, gelijk
in de laatste vergadering van de
commissie uit de burgerij reeds door
burgemeester Maarschalk geopperd
is? Maar waarom moes1 dan de atax
op ecnigen afstand van dat pun« stil
houden 'i
Er wordt nog eon andere theorie
opgeworpen. Het was volstrekt niet
om de grensregeling te doon. De hee
ren kwamen kijken naar het graven
van den vijver bij do Koediefslaan,
onderdeel van he« plan, om door het
inpompen van versch water de Blee-
xersvaait eens en voor altoos afdoend
to veririsschen. Een dergelijke vaart
bestaat weliswaar in Haarlem nie«,
maar geurende grachten kent men
er ook.
Hendrik van Heems'edo kan niet
zeggen, wat er van dezo veronderstel
lingen waar is. Hij laat dat onderzoek
gaarne aan de autoriteiten over. Maa„-
dit weet hij welDr. Droog, die de
vader mng heeten van do verver
selling van de Bleekersvaar', volgt dit
werk met welgevallen. Meermalen
kan men hem, het hoofd eenigszins
schuin, daarbij opmerken.
Uit do monding van do Zandvaart
bij het kanaal, wordt naar de Blee-
kersvaart toe gebaggerd. Het werk
ia dus in gang. Straks wanneer alles
zoover klaar is, zal de motor ge
plaatst worden en het werk der ver
versching van onze wateren en voor
namelijk van de Bleekersvaart. een
aanvang nemen.
Of nio«, natuurlijk, zoonis iu den
militairen dienst bij de theorie ge
zegd pleegt tc worden. Want Hen
drik van Heemstedo is er nog altijd
niet gerust op, dat verspreiding van
een.... geurige massa den geur doet
erdwijnen. Hij vreest veeleer, dat
die verspreiding dan de heelc gemeen-
geurig maken zal.
Maar wij zullen afwachten of de
heer Droog, optimist, gelijk krijgt,
dan wel do oudergeteekendc, pessi
mist.
Wanneer deze ijverige wethouder
door de gemeente wandelt, wil hij
misschien zijn aandacht ooi: wel een-;
wijden aan gebrekkige afscheidingen -.
hekken die defect zijn, prikkeldraad
dat losgeraakt is en voorbijgangers
zoo niet in stukken, dan toch hun
kleeren dreigt to scheuren. Voor he'
dorp Heemstede, dat langzamerhand
bezig is tot een stadjo uit te groeien,
staan zulko dingen toch nie« mooi.
Ja, tot een stadje. Komen er niet
velo Amsterdammers tot ons over?
Zijn wij niet gevleid met deze nieuwe
bewoners, dio in vergelijking met
S«eenwijk of Nijker k toch maar de
stedelingen bij uitnemendheid ge
noemd kunnen worden Heel wat an
ders, asjeblief, dan wij plattelands-
boertjes Als je in je jeugd des zo
mers den geur hebt opgesnoven van
halfgesmolton asphalt, met honder
den iederen middag door de Kalver-
s«raat hebt geschoven en je tevreden
gesteld met smalle bovenhuizen in
smalle straten, dan heb je veel meer
ontwikkeling en veel breeder kijk op
de wereld opgedaan, dan een platte-
landertjo, die do lucht opsnoof van
pas gemaaid hooi en versch gras na
den regen en het verschil ken« tus
sc-hen pen iep eu een linde, een kas
tanje cn een berk.
tusschen een stedeling en een
plattelander niet beseffen. Zij moe
ten maar eens informeeren. Maar dan
zooals behoort bij een Amsterdam
mer.
Sporipraaije
Wie wordt kampioen en
wie moeten degradee-en?
Het 2al waarschijnlijk nog niet in de
annalen van den Nederland schen Voet
halbond voorgekomen zijn, dat op 3
April nog gevraagd moet worden, wie
kampioen wordt cn welke clubs zullen
moeten degradecrcn.
Dit feit doet zich nu voor.
De oorazaak daarvan is ten eerste de
grootc achterstand, zooals we dien in een
voetbalseizoen nog maar zelden gekend
hebben, en ten tweede hel geringe on
derlinge krachtsverschil. Een kampioen
Jn den waren zin des woords dus een
club die niet lioofd en schouders boven
de andere uitsteekt, zooals dat vroeger
vaak het geval was met Sparta en H. V.
en eenige jaren geleden met Ajax
ls thans niet aan te wijzen.
Men zie het racgüjstjc maarl
«o j2 heeft slechts tien punten min
der dan No. iI
Vrjj algemeen wordt Ajax als aan-
noemd, maar in het Ajax-kamp zelf zal
men daar zoo gerust niet op zijn, want
slechts in theorie hebben dc Amsterdam-
imers twee punten méér dan Haarlem,
die No. 2 staat. Behoefden de Ajaciedea
niet meer aan den Schoterwcg tegen
Haarlem te spelen, dan zou hun kans
op het kampioenschap veel grootcr zijn.
De papieren van onze roodbrocken staan
er eigenlijk nog veel beter voor, zelfs
niettegenstaande de débacle tegen V.
V. A. in Arasterdam. Wordt morgen van
Feyenoord gewonnen waar veel kans
op is dan kan Haarlem met een veel
geruster hart het bezoek van Ajax en
Blauw Wil afwachten.
Het is evenwel ook licel goed moge
lijk, dat noch Ajax, noch Haarlem kam
pioen wordt, want Feijcnoord, Blauw-
Wit, H. V. V. eu zelfs D. F. C. staan
nog op de loer.
Daarom blijft het dus nog een open
vraag, wie tenslotte met den ceretitel
gaat strijken.
Die twijfel bestaat pok ten opzichte
van <le degradatie, De cluns, die nu
.No. ii en No. ia staan, kunnen aan hei
[eind vaD het seizoen heel gemakkelijk f
nog een plaats in de zoogenaamde mid-
delmoot innemen. Daarvoor hebben de
vreemde uitslagen van den vorigen Zon
dag gezorgd. Wie had bijvoorbeeld dur
ven voorspellen, dat Haarlem van V.
V. A. verliezen en H. B. S. met 82
over V. O. C. zegevieren zou? Zelfs deze
laatste club, die nu met 17 punten op
de zevende plaats staat, loopt nog de
gradatiegevaar. Waren eenige weken ge
leden R. C. H en V. V. A. bijna de
zekere canaidaten voor de Overgangs
klasse, thans staat R. C. H. er nog
niet eens zoo slecht voor.
Stadsnienws
Eigenlijk moest hier geschreven wor
den „Het programma voor heden Za
terdagmiddag en morgen", omdat voor
eerst in de Nederlandsche voetbalge
schiedenis een paar officieele competi
tie-wedstrijden op Zaterdagmiddag ge-
ipeetd worden, namelijk Blauw WitH.
V. in het Westen en* Forward13e
Quick in het Noorden. Als dit Sport-
praatje gelezen wordt, zullen deze twee
wedstrijden wel zoowat afgeloopen zijn.
De lezers kunnen dan evenwel op ons
nicuwsbord in de Groote Houtstraat ko
men zien, of we den uitslag van den
wedstrijd Blauw WitH. V. V. goed
geraden hebben. We voorspellen name
lijk een overwinning voor Blauw Wit.
Morgen ontmoeten deze twee clubs
elkaar op het Wassenaarsche veld weerl
Het zal zeker niet te gewaagd zijn, hier
een kleine victorie voor H. V. V. te
voorspellen. Bijzonder mooi zal deze
tweede ontmoeting tusschen twee ver
moeide ciubs evenwel niet zijn.
Haarlem, die aan den Schoierweg
reeds met 42 van Feijenoord won,
gaat zooals reeds gezegd morgen
r Rotterdam, om Feijenoord voor
den tweeden keer te bestrijden. Deze
strijd kkn door de roodbroeken gewon
nen worden, want technisch spelen zij
veel beter dan do nieuwe eersteklas
sers. Wanneer nu de technische kennis
aan een groot enthousiasme gepaard
gaat, kunnen de voetbal-harten in Haar
lem Zondagavond veel geruster klop
pen.
In Utrecht wordt een wedstrijd ge
speeld, die de gemoederen wel in be
roering zal brengen, want het gaat tus
schen twee in degradatiegevaar verkee-
iden: V. V. cn V. V. A Het is
wel te raden, waarom men hier een dei
meest bekwame scheidsrechters, J. Mut-
i, heengestuurd heeft. U. V. V. heeft
23 October in Amsterdam met 12 ge
wonnen. 't Is zeer moeilijk, thans den
uitslag tc voorspellen. Misschien dat
U. V. V. wegens het tcrrcinvoordeel we
derom wint.
Ajax en V. O. C. hebben elkaar nog
niet ontmoet. Dit gebeurt morgen voor
het eerst in Amsterdam. Het zou al heel
eemd moeten loopen, als V. O. C.
hier niet het onderspit delft.
Spartaan en H. li. S. hebben elkaar
óók nog niet bestreden. Beide hebben
degradadegevaar. Dus hier zal het ook
spannen! Spartaan zal wel op de twee
puntjes beslag leggen.
Tenslotte
do rekening van
R. C. H.
Die brengen we voor dc.i negenden
keer ter sprake, maar doen dit met ple-
:cr. omdathet zoo goed en zoo
perfect gaat! De aflossing der schuld is
nu als volgt
R. C. H.Spartaan (21) 3
R. C. H.—U. V. V. (3—1) 2
H. B. S.—R. C. H. (i—2) 2
R. C. H.—V. O. C. (2—1) 3
R. C H.Feijenoord (11) i
R. C. H.—H. V. V. <»-i) 2
AjaxR. C. H. (11) 1
V. O. C,—R. C. I-I. (2—3) 2
Totaal 14
Thans moet D. F. C. op bezoek ko
men. Met een gerust hart durven we
weer een overwinning voor R. C. H.
te voorspellen, ook al mocht naar we
vernamen Kuyt nog niet van de partij
wezen. Er gaan geruchten, dat J. van
der Laan weer bij R. C. II. komt spe
len daar is niets tegen, als dit dan
maar in het tweede elftal geschiedt. Hel
zou niet aardig cn ook niet tactisch we
zen, om nu spelers van het eerste, die
den iaatsten tijd goed hun best gedaan
hebben, te vervangen door spelers, die
gemizneu tijd niet aan een wedstrijd
hebben deelgenomen en dus ongeoefend
zijn.
De vier volgende wedstrijden moeien
nog gespeeld worden
R. C. H—D. F. G, 2
R. C. H.—Ajax 2
R. C. H.—H. B. S, 2
V, V. A.—R. C. H, a
De onderste helft van het ranglijstje
ziet er nu als volgt uit 1
1
i
s.
v. 0. c*
17
6
5
6
17
Spartaan
ïS
6
3
9
15
R. C. H,
iS
6
10
'4
H. B. S.
-IS
0
1
8
13
V. V. A*
>8
4
5
9
«3
U. V.
5
2
10
12
Stormvogels zal in dó Overgangs
klasse wel weer een overwinning beha
len, ditmaal op A. D. O. Sparta heeft het
minder gemakkelijk, al gaat 21} No. 12
(A. F. C.) van het ranglijstjc bezoeken.
Heeft Haarlem óók niet van No. 12
verloren?
Aan de Spanjaardslaan is morgen
feestl
De eerste thuiswedstrijd van H. F. C.
na het behalen van hel kampioenschap
der Westelijke tweede klasse A zal met
feestelijkheden gepaard gaan, zooals wc
reeds deze week meedeelden. Ais het
weer een beetje mee wil werken, kan
het daar een heel aardige middag wor
den. Alcmaria Victrix komt, naar we
emamen, met 300 supporters, omdat dc
Alkmaarders nog best eed paar punten
gebruiken kunnen.
D. O. gaat naar Z. V. V. en zou
wel eens (evenals H. F. C. de vorige
week) met een kleine nederlaag terug
kunnen keeren.
Schoten heeft rast.-
Zandvoou ontvangt morgen haar con-
ïrrcnt D. W. S. Deze wedstrijd kan
eindelijk Zandvoort het kampioenschap
bezorgen*
KIND DOOR EEN MOTOR OVER-
REDEN.
Op den Harmenjanswcg is het 5-jarig
meisje Van D. door een motorrijder over
reden. Het kind kwam plotseling u:
hek der gemeenterciniging loopen, toen
S., de berijder van een motorfiets, na
derde, die sneller reed dan daar kan
worden toegelaten. Een botsing kon niet
meer vermeden worden en het kind werd
overreden. De motorfietsrijder zelf
kwam te vallen^met zijn motor en liep
eenige lichte verwondingen op. Het kind
werd erntig verwond en naar het Sint
Elisabeth's-Gasthuis overgebracht. Men
deelde ons daar bij informatie mede dat
de toestand,van hel meisje niet zorg
vol is.
Het Tooneel
Nu ik „De Schaduw" heb gezien, ver-
-ondert net mij niet, dat het in Rotter
dam voor dit stuk „storm" loopt. O, ik
wel, dal niet alles in dit drama
zuiver en echt aandoet, dat Nicco-
dtmi nog al eens op effect heeft gewerkt,
maar het geeft een tragedienne van groo
te kracht gelegenheid tot ontroerend,
machtig spel en die gelegenheid heef"
rouw Tartaud zich niet laten voor
bijgaan. Aan haar danken wij een avond
van prachtige tooneclspcelkunst I
„Spel van vrouwenleed", zoo wordt
het drama van Dario Niccodemi op het
programma genoemd ea, werkelijk, het
niet gering, wat de schrijver Bertha
Tregnier in deze drie bedrijven te dra
gen geeft. Het begint reeds dadelijk in
net eerste bedrijf, waarin Bertha als een
verlamde aan haar stoel vasigekluisterd
zit. Wij hooren in he: exposé, dat zij al
6 jaar in dien rampzaligen toestand ver
keert. Haar man heeft tijdens haar ziekte
:en ander gedeelte van Parijs een
atelier gehuurd, waar hij zich ook des
nachts heeft geïnstalleerd. Wanneer wij
dan aan het slot van het eerste bedrijf
Bertha uit haar toestand van paralyse
hysterica plotseling zien genezen, dan
vóórvoelen wij de catastrophe, die haar
bedreigt.
In II zijn wij op het atelier van Gé-
rard Tregnier. Het blijkt ons, dat He-
lene Berihe's vriendin hlkr plaats
daar heeft ingenomen en het publick
wacht met spanning de komst van de
genezene. Want dat Berthe genezen is,
weten alleen de dokter en wij. Voor
haar man heeft zij dit lot het laatst
weten te verbergen, omdat zij hem niet
anders dan als „gezonde" weer terug
.1 hebben. Voor ons blijft dit motief
vrijwel onverklaard en ook weinig waar
schijnlijk, maar Niccodemi had het noo-
dig om tot zijn virtuoos geschreven twee-
acte te komen. Deze acte is feitelijk
één voortdurende, grootc speelsccne.
Wij zien in 20 minuten Berthe van het
hoogste geluk neertuimelen tot de diep
ste ellende. Eerst haar innige dankbaar
heid voor haar genezing, haar extati
sche vreugde bij de omhelzing van Ge
rard, dan langzamerhand de ontgooche
ling, de twijfel, de angst en ten laatste,
neer zij weet. vaD wicn het kind is,
waarvan zij de geschilderde portretten
overal orn zich heen ziet. de folterende
zekerheid. En wanneer aan het slot dc
jonge moeder, stralend van geluk bin
nenkomt, dan voelt Beriha, dat voor haar
alles verloren is en roept zij in wan
hoop uit„O God, geef mi; m'n ziekte
weerl"
Mevrouw Tartaud deze gamma van
het hoogste geluk tot de diepste ramp
zaligheid te zien spelen, schonk een zeer
bijzonder genot. Dc Nederlandsche cri
tici hebben verleden week in koor de
Wceners gehuldigd en ik heb hierin
van ganscher harte meegedaan. Maar
hucn wij erkennen, dat wij ook in Hol
land artisten bezitten van superieure
kwaliteit. Het spel van mevr. Tartaud
dc rol van Bertha Tregnier mag mei
het allerbeste in het buitenland verge
leken worden. Het was subliem, zooals
zij bijvoorbeeld in I de „genezing" speel
de. Hoe „doorleefd" was haar verhaal
den dokter, hoe „verklaard" haar
nobel gezicht en welk een moment
werd dat eerste loopen van haar 1 En
slot, het dankgebed, zooals zij dat
uitsprak, met haar hoofd op haar schou-
was ontroerend van schoonheid. Ea
heel het technisch zeer knappe -
tweede bedrijf speelde zij met verbluf
fende virtuositeit, en tegelijk met innige
menschelijkheïd. Van mevrouw Tartaud
kunnen wij schrijven, wat wij van Helène
Bleibtreu zeiden haar spel wordi voor
werkelijkheid. En ik zou daaraan
willen toevoegen mevrouw Tartaud
geeft ons dit vrouwenleed „in schoon
heid". Bij haar grootste smaituitingen
zooals op het oogenblik, wanneer zij
in het kinderportretje de waarheid leest,
bleef het ook om te zien „mooi" cn
„schoon". Het slot van 11, toen mevr.
Tartaud als gebroken tusschen Chris-
j Gerard en Vera Bondam
Helène stond cn in wanhoop uitriep;
„O God, geef mij m'n ziekte weerl"
zal ik niet spoedig vergeten. Het was
ook van Chrispijn en Vera Bon
dam subliem.
Eigeniyk was daarmee het stuk voor
ras uit. Wat er verder volgde, was niet
•eel meer dan gepraat om het drama
heen, gepraat, dat ons geen oogenblik
als zuiver en echt aandeed. Men voelde,
dat de auteur „au bout" was en dat
zelfs zijn technische handigheid hem in
den steek liet. Berthè besluit om in haar
ziekenstoel terug te keeren. Zij zal
haar man niet meer in den weg staan;
zij zal voor hetn in dc toekomst de
„schaduw" zijn, waarbij hij als hij ei
behoefte aan heeft kan uitrusten in
zijn zonnige leven. Wij voelen, niet
waar? dat dit „woorden" zijn, ihetoriek,
alleen voor het tooneel geschreven cn
niet van het werkelijke leven. Zoo 001
het débat over het recht van dc gezon
den en de zieken tusschen Berthe en Ge
rard. Op zulke oogenblikken debattve
ren man en vrouw alleen maar op dc
planken. Niemand zal ook v.el in die
„verkwikkende schaduw" hebben ge
loofd. Berthe zou met dit besluit voor
goed de schaduw over hel leven van
haar man blijven.
Maai' in onze herinnering zullen de
sterke speelscènes blijven en het supc-
rioure, ontroerende spel van mevr. Tar
taud. Chrispijn Jr. had naast mevr. Tar
taud een hoogst ondankbare rol. Dc
schrijver heeft aan de actrice alles, aan
den acteur zoo goed als niets gegeven.
Chrispijn speelde zijn rol sober en me:
innigheid. Vera Bondam Helène
was ia de eerste 2 bedrijven zeer g&ed.
Toen er méér van haar verlangd v.erd.
schoot zij te kort* Juist naast he:
„scfaoone" spel, detoneerde haar 011 ge
stileerdheid. Ook haar toilet was daar
niet flatteus en niet in de „stem
ming".
Zou het Hofstad-Tooneel niet eens op
een Zondag met „De Schaduw" terug
Kunnen kurnenl Het buitengewoon groo
te succes zou dit zeker rechtvaardigen.
Aleviouw Tartaud werd na tik bedrijf
zeer eninousiasi toegejuicni. Een avond
aus van groote tooueeispeelkunstl
J. B. SCHUIL*
Pers UïËiTicai
ANTl-ht v ulü 1 luitHAlncN EN
CHHlü i'ËLIiliGHiüTUKitiCHEN.
Oiuier Eet opschrift „Tiereeui^uig"
scurijft De Kotterüammer, het a.-r. or
gaan:
oeer dan één argument wordt aan
gevoerd tot Basten ui ging v an het ge-
scuoiücfn optrekken Van oüUi'oY ui 11 non
narren en cim&tejijk-hisorischen
iJrmcipi Lei e en practiacue.
ln de reêka uei pruclische verdedi-
girigsgrunueu neemt fvn Belangrijke
piaats in ue redeneenng, uat uo„r Uer-
gehjü g^Uieuden optrekken tactiscu
groot resultaat worui Bereikt.
lminers, de Ciukte.ijk-liistorisaie
partij weet Beslag te .eggen op elemen
ten, voor welke ue anUie.oiutionnnire
geen aantrekkelijkheid btfflit.
Ook weet de anti-revoiuthiniiaire
partij haai' aanhangers tö ree r ut fo
ren uit kringen, welke aan de cltrnste
hjk-histonsene weinig sympathie Be
toenen.
Wordt nu tot hei'Ooniging overge
gaan dan zal aan beide kanten ni-
vloed worden ingeBueL
Ongetwijfeld schudt in deze rede
neering eene element van waarhe.u
en zeer wel is mogelK, dat Bij hel weg
vallen van de scnerdingslijn lusacheu
a--r. en c.-h-, enkele verliezen zijn to
Boeken.
Het blad stelt dan de vraag, ol
deze mogelijke verhezen opwegen te
gen de zekere schade, welke Bij een
vourtzetting vuu afzonderlijke par
tij-formatie wordt beloopeu.
Hlet kan niet anders of die separa
tie moet op den duur leiden tot een
kunstmatig verscherpen van verschil
punten, die het bestaansrecht dei-
partijen bewijzen.
De verwijdering, daardoor in het le
ven geroepen, moet op de protes
tantse'achnsterijke politieke actie ra-
deeligen invloed uitoefenen.
De „Rott" besluit met de verkla
ring, dat daarom door dengeen, die
versterking dezer actie begeert, op her
een kring zal moeten worden aange
stuurd
UE SCHOKUINC VAN HET
UNTWEKr-VLOUTWET.
De Maasbode wijdt enkele woorden
aan verueuiging van de houding van
dr. Nolens vegenover de motie-uud:
Zij 'schrijft:
„up den oningewijde moet het een
ietwat verrassenden indruk hebben ge
maakt dat na oen protest van oen
cni isteiijk-iustoi iseiiL-i i he.-i Sc bok
king, de leider der katnoliekon ziju.
sympatuie Kwam betuigen niet zulk
voetstel.
Toen was die houding alleszins te
rechtvaardigen. Inderdaad, nu een
maal de lieer Van Kaïnebeek zich der-
wijs in het uebat had g^metigd, scheen
het rationeel, uat over zijn verklarin
gen rustig verder van gedachten kon
worden gewisseld.
Wie intusaclien vermoeden, dat wij
hier met nog andere motieven hebben
rekening te houden, zouden 111 de ges
tie van dr. Nojena een meesterzet op
het politieke scuuakbord kunnen zien.
Het is toch bekend, dat de katholieke
fractie, al gaf ze Haar stem aan hei-
voorstel om liet ontwerp op do agenda
te plaatsen, allerminst hoog wegloopt
met deze wetsvoordrachE Zoodat wij
ons kunnen indenken dat de kathol
leider deze gelegenneid heeft aange
grepen zooai niet om het ministerie
een zeer ongelegen crisis te besparen
dan toch om tijd te winnen ten einde
in deze moeilijke uangei.genlieid nog
eens op een voor alle bevredigende op
lossing te zinnen".
U8Eeiiya fiienws
DE BEROOVING VAN DEN
MAILTREIN.
Omtrent de uérooviug van den mail-
trein ParijsGt'nua tusschen die F nar»
sche hoofdstad en La. Roche melden
de Fransche bladen nog
De lees-plundering van eest 30-tal
mailzakken uit den expres der P.L.2L
werd eerste te La Roche ontdekt.
Dinsdagavond 0111 8.25 vertrok de
trein uit Parijs. De postambtenaren,
die meereisden in de sorteerafdeeling,
stapten bij iedere stopplaats uit om de
grendels em zegels dei- drie postwagens
te controieeren. Toen ze dat om 10.40
aan het station La Roche (ongeveer
halverwege tusschen Parijs en Dyon)
weer deden, was de postwagen voor
Vallorbe, bevatende de EmeelscLc
mail voor Italië, openeebroken. Tijk)
voor nauwgzet onderzoek was er
niet, daarom werd een nieuw zegel
geleed, en werd de wagen eerst te
Dyon ambtelijk gecontroleerd.
Het onderzoek bewees, dat bij het
vertrek uit Pririje 34 postzakken aan
wezig waren. Dertig kwamen uit Lon
den .4 uit Parijs. ALle zakkeji waren
opengescheurd, en de inhoud lag over
de vloer verspreid. Men kon oiunoeVï-
lijk uitmaken wat de dievón hadden
meegenomen. Er werd een inventaris
opgemaakt en de reet in een anderen
waggon overgebracht. M.eoi weet niet,
of er geldswaarden, e.d. zijn gesto
len
In Parijs dacht men aanvankelijk
aan een diefstal of onstigatie der Rus
sische regeering. De 30 geplunderde
rakken hielden in ieder geval stuk
ken in van het Briteche ministerie
van Buitenlandse]te Zaken. Het warm
locumenten ten dienste dor EnpHecho
delegatie op de conferentie van Genua
«n men denkt, det de inhoud naai
den smaak zou kunnen zijn, van den
Dropagecist dei' Sovjets.
Dc diefstal is overigens in een ge
heimzinnig waas gehuld. De trein
heeft tusschen de G-are do Lyon en La
Rriche op enkele oogenblikken na
met een snelheid van 80 K.M. per uur
geredem. De diewn zijn er dus in ge
slaagd om op den trein te klimmen in
een dier weinige momenten dal Li
langzamer reed, ze hebben zich op dc
treeplank staande gehouden ook toen
de trein hard reed hebt>en ze kans ge
zien om in dien moeHijkehtoêsJand de
afsluiting te verbreken en de zwa
den schuifdeur open te duwen cn zijn
ten slotte, met hun buit van der, \v.-. g-
gon afgesprongen ahNrena dc trein
La R-xhe bereikte
Particuliere Correspondentie vaa
Haarlem's Dagb!2d.
Monaco,
Alle dichters, van Sop. p:t Speen
hof, hebben van de zon gezongen.
Dank zij haar, kennen we dat üeerlyk/
jammer-vers van „het haantje van det
toren" en onze vóót-zeventigers, wier
„bange klacht in t bolste van den winter
nacht" altijd eindigde niet do op armoe-
digen loon geuite bede, dut uu eindelij!
eens de zou mocht doorbreken, vonden
tot beloouing en eer verlichting: de nieuwe
Gidsers, die op hun beurt weer bron eu
zon op eikaar deden rijineu. Thans meie
ren de Getijeren ook alweer over hetzelf
de. Allee wil de zon. Slechte Óen was prac-
tiscber, lbsen. die het spreekwoord van
Mohamed eu deu berg indachtig, de zon
naar richzelf toehaalde en Oswald beleef
delijk liet vragenMama, wilt u me da
ra geven 1
De dichters van het Noorden hebben ala
gewoonlijk gelijk. Freudianen beweren,
dat de wereld om duisterheden heendraait,
de poelen houden er zicb aau, dat alle?
de zon of „het zonnetje, dat liefelijk
staat te schijnen" draait. Als er nu eens
eindelijk een was, die werkelijk de zon
had gezien, dan zou talent en handig
heid aanwezig een beschrijving van wat
met eigen oogen aanschouwd was, poëti
scher kunnen zijn, dan de hedendaagscbe
slinger-apen en kaketoe- rijmelarij, de tel
kenmale herhaalde ontdekking van Ame
rika, Columbus' e; en al wat ..the biggest
in the world" is en t zou tevens een
lichtstraal werpen in het duistere en duffe,
waarin duizenden gedoemd zijn voort te
leven, biddend en smeekend eens door de
poëten te worden verlost-
Komaan, veelbelovende jongelingen van
tegen de vijftig, wisselt uw gulden, waar
voor ge vier volle francs krijgt, en staat
eens. evenals ik, op de uiterste rotsen van
den Cap Ferratziet de zon, keert te
rug onder de Ruysdaelsehe luchten
zingt.
Een eenvoudig, pretentieloos correspon
dent kan zulks niet, zonder aan gemeen
plaatsen {stijl: Gids, Nieuwe Gids of Ge
tij) te ontkomen en om die reden onthoudt
hij u ook de beschrijving, hoe groot, fèl en
warm de zon was. dien heerlijken Maart
dag, lang voordat de lente officieel waa
ingebroken.
Het is dan de voor-dag van mijn terug
tocht naar Parijs, waar het volgens kran-
tenmededeeliDgen koud moet zijn eu troos
teloos En ik hoef dan zeker niet uitvoerig
te betoogeu, dat gretig al die zomersche
weelde, waarin dit land baadt, riog een
maal wordt aanvaard, zooals ja, zoo
als men echte, pure weelde slechts door
leven en genieten kan, aan uiots anders
denkend dan aan de zaligheid vuu bet
igenblik Zoo'n afscheid valt zwaar. Er
zijn menschen die, wanneer zc in ëeu an
der land komen, beginnen alle mooie plek
jes uit te zoeken en af te loopcD eu die hnn
uitstapje eindigen in de botels-couveisatie-
zaal, piekerend, of het niet te armoedig
lijkeu, om zoo gauw alweer bij vriend
kennis terug tc keeren. Zij hebben het
land „afgereisd" en kunnen andere plaat
sen, om een of andere reden minder in
trek of en-vogue. Diet meer apprecieeren.
Ik voor mij houd er van, om dan weg te
gaan, wanneer de extase het grootst is
en daarom bewaar ik voor het laatst al
tijd een van de mooiste plekjes.
Cap Ferrat is er zoo een.
Het is 200 n uiigezociii pleKj'é grond,
waar men uren lang staan blijft, uitkij
kend, zooals 'n zeeman, die het fceioofd<
land tegemoet vaart, zonder één enkei
woord to spreken- Want alle kunstwerken
van de Natuur zijn hier verzameld op dit
kleine schiereilandde uitgestrekte
bloemenvelden voeren op tegen den beu-
vel, welke in 't midden opsteekt, als war«
hij daar in z'n grillige vormen neergezet
louter en alleen ter versiering van het
landschap. Er leidt van Beaulieu een smal
le weg naar het uiterste punt van hot
schiereiland, een weg, welke schuil gaat
onder de over-neigende takken van manda
rijnen en sin aasappel-boomen. Mooier kleu
rencombinatie dan die duizenden oranje-
bollen tegen he>t blauw van den hemel, kan
met gedacht worden.
't Was vrij laat in deu middag en siuik»
mend in het typische visschcrsdorpje bainb
Jean, vond ik er tientallen vredige 'vW-
schers bijeenschuilend bij het havenhoofd
Als ware het iets nieuws voor hen, zoo
bestaarden en bespraken zij de talrijke
bootjes, welke droog lagen op het smal
le, rotsachtige strand en een al te vroo-
lijke jongeling, dio grappige, werkelijk
héél grappige liedjes zong, was niet bij
machte, om de Btarre aandacht van de
visschers af te ledden. Wat bruin gebrande
vrouwen kwamen nader en eveneens, ern
stig en zwijgzaam, bogen zij over de kade
1 tuurden en tuurden
En aangetrokken door die tooverachtige
rust, sloot ik me bij hen aan. Even keken
s verwonderd op dan weer voor zicb.
Kijk. zei er een me, in z'n grappig
dialectde dolfijnen.
Boven de onbewogen zee, ver, oneindig
ver weg, stak telkenmale even iets don-
Kers uit, een rug van een dolfijn. Laag-
laam, spelend, kwamen de dieren nader,
xit dicht bij het haventje. Zc dartelde» en
loeiden in het water, spelend, duikend, c-p.
springend, soms, als ëen troep woelige
tinderen. Een bootje voer tusschen de
havenhoofden door en eensklaps schoten
de dolfijnen weg, zich opsluitend in de
jeheixuzinnige diepten van die vredige zee
Zwoele, al te zoete lucht in de gelo
poort, welke de mimosa-boomen, in vollen
rijpen bloei over den weg naar den Cap
Saint-Hospice vormen. Een flauwe wind
zucht jaagt duizenden van die gele knop
jes naar beneden, een bloemenregen valt.
En door zoo'n wondertuin voert de weg
weer omhoog, tusschen de vuurrood© rots
wanden, naar het groote Maria
beeld, het beeld van de Beschermvrouwe
van deze kuststrook.
Maria troont daar in do verheven een
zaamheid, staaft eeuwig uit over de zee.
En de vissehersmanneD, die langs Haar
m, nemen oven schuchter do mutsen
af, ais zij zee-zoeken en danken Haor wan
neer do booten torugkeeren, de netton
boorde ns- vol.
Avo Maria, gebenedijde, ave 1 T --■»
Lang/aam rt>Tt de nacht.
